2. As migracións exteriores

Son os movementos de poboación fóra das fronteiras do propio país.

As migracións exteriores foron esenciais na evolución demográfica española e na conformación da estrutura

actual da poboación

Desde mediados do século XIX ata a crise económica de 1975, España foi un país de emigrantes cun destino preferente cara o continente americano e o continente europeo..

A partir desa data paralizouse este proceso e España converteuse nun país receptor, un país de inmigrantes

1. Ó norte de África: inicíciase en 1830 e mantén un volume migratorio superior á calquera outra corrente ata 1880

2. A emigración transoceánica, en especial a Iberoamérica. Desde finais do século XIX ata o remate da década de 1950

3. A emigración a Europa, que ata 1960 tivo como destino principal Francia. Desde 1966 ata a crise de 1973 foi a época dourada da emigración á Europa occidental, ao compás do boom económico destos países

Nas migracións exteriores podemos distinguir tres grandes correntes

Emigración transoceánica

Tivo como destino preferente os países latinoamericanos

Na súa evolución podemos distinguir dúas grandes

etapas1. Desde mediados do S. XIX ata a I Guerra Mundial

2. Desde 1945 ata 1960

A partir de 1960 a emigración cara a América descende sustituída pola emigración cara a Europa

Emigración transoceánica

A maior parte dos emigrantes procedían das rexións atlánticas, agrícolas e pouco desenvolvidas ( galegos, asturianos e

canarios )

Os destinos preferentes

foron Arxentina,

Brasil e Cuba

O perfil do emigrantes sería a dun

varón , agricultor e con baixo nivel de

instrucción

O período de máxima intensidade seria o quinquenio 1951-1955

Emigración europea

Podemos distinguir tres grandes etapas

1. Ata mediados do século XX

2. Desde 1950-1973

Foi o momento de máxima intensidade deste fluxo migratorio debido á combinación de dous factores

a. A reconstrucción de Europa trala II Guerra Mundial

b. A situación económico social española a partir dos anos 50

Emigración europea

Os emigrantes procedían de todas as rexións, especialmente das máis ruralizadas: Galicia e

Andalucia sobre todo

Os seus destinos foron Alemaña, Suíza e Francia

O perfil destos emigrantes era similar aos que emigraron a América

A emigración permanente a Europa paralízase a causa do inicio da crise económica dos anos 70 que afectaría ás grandes economías industrializadas de Europa que coñecerían, a partir dese momento, un aumento considerable do desemprego

3. A partir da crise de 1973

Neste contexto vaise a producir o retorno de moitos emigrantes

o regreso obedeceu a razóns diversas

Algúns emigrantes, sobre todo os que foron a Europa, tiñan claro de que a súa saída era temporal. Transcorrido certo

tempo en que puideron aforrar, retornaron a España

Nun contexto de paro e desemprego, o retorno foi

fomentado polos países receptores

Noutros casos o retorno chegou alcanzou aos emigrantes na idade de xubilación. Podían vivir mellor

coa súa pensión en España

Moitos dos emigrados a Iberoamérica ou os seus fillos viñeron a España buscando mellores oportunidades que nos países

onde residéin

Na actualidade

Os fluxos migratorios cara a Europa mudaron desde a nosa incorporación á Uión Europea

( 1986 )

“ Os novos emigrantes “ son xóvenes profesionais, estudantes, homes e mulleres,

solteiros, e altamente cualificados

A Unión Europea garantiza a liberdade

absoluta de movementos dos

cidadáns europeos dentro das súas

fronteiras