Post on 13-Jun-2015
Tema 8: A Terra un planetaEn continuo Cambio
1 – Como se solucionou?
Todo indica que foron os volcáns o que o fixeron.
Nun mundo de xeo, o rexistro da actividade vulcánica aumenta considerablemente a cantidade de CO2 na atmosfera ata chegar a unha concentración 350 veces superior ao actual. Isto fixo que o efecto invernadoiro se potenciase, pola elevación da temperatura, podendo así que unha parte do mar se desconxelase.
2 - Como sobreviviu a vida?
Nese momento, a vida basábase en microorganismos acuáticos.
Algunhas especies poideron sobrevivir ó conxelamento porque a auga transformábase en xeo moi transparente, e a pouca luz que podía atravesar a enorme capa de xeo era suficiente para manter o primeiro elo na cadea alimentaria.
Sen mencionar o ecosistema do medio do océano, na Dorsal Oceánica, que non depende da luz solar e que certamente non foi perturbado pola glaciación.
Terra Bola de Neve
HISTORIA DA TERRA
Consta de tres Eóns
4600 – 2500 Ma
2500 – 570 Ma 570 Ma –
Actualidade
Eón ARCAICO.
Simulación da paixase Terrestre
Eón PROTEROZOICO.
O PLANETA
Eón FANEROZOICO.
Fósil de Halkieria encontrado en Groelandia e clasificado dentro dos moluscos.
Utiliza a escala do tempo e responde:
1.- Cando comezou a era Mesozoica?.
2.- Cando comezou o Carbonífero?
3.- Canto tempo durou o Cámbrico?.
4.- Canto tempo durou a era Paleozoica?.
Hai 230 millóns de anos
Hai 345 millóns de anos
Durou 70 millóns de anos
Durou 340 millóns de anos
Como sabemos a idade do Planeta?
Como podemos reconstruir a historia da Terra?
1º.- PRINCIPIO DE SUPERPOSICIÓN DOS ESTRATOS (STENO)
2º.- PRINCIPIO DO ACTUALISMO (LYELL)
3º.- OUTROS PINCIPIOS
1º.- PRINCIPIO DE SUPERPOSICIÓN DOS ESTRATOS (STENO)
A
B
C
Chan
Orden de máis antiguo a máis moderno: A > B > C
A rocha C é máis moderna que a rocha A por que é unha intrusión volcánica.
O filón máis antigo é o B. Sabémolo porque o filón D afecta ao filón B; isto significa que cando se orixinou o filón D o filón B xa existía.
De antigo a máis moderno: B > C > D
A rocha X
é a C
A falla
Primeiro sedimentaron as rochas C, B e A, por esta orde, a continuación produciuse a intrusión da rocha X; despois formuse a falla e finalmente orixinouse o dique da rocha Y
A
C
nova
corta a rocha A
novo
Atravesa a rocha C
Dinosaurio
Mamut (fémur)
Serpe
Fento
Os fósiles
O Ámbar
CIANOBACTERIA
PRECÁMBRICO • É a etapa máis longa da historia da Terra. Comeza hai uns 4600 Ma e remata aprox. hai 570 Ma. (durou 4000 Ma aprox.).
• Nesta etapa fórmase a primeira codia continental que ten unha atigüidade de 3800 Ma (aprox.).
Os restos desta primeira codia chámanse escudos, e actualmente forman o núcleo dos continentes. As rochas máis antigas da Terra atópanse en África e Groelandia cunha antigüidade de 3500 Ma. e son de natureza ígnea e metamórfica.
• É posible que cara o final desta etapa aparecese unha dinamica de placas (movemento dos continentes) similar á actual; asi mesmo suponse que as masas continentais uníronse nun supercontinente chamado Pannotia.
• Nesta etapa xorde a VIDA na Terra.
PRECÁMBRICO Os fósiles precámbricos son moi escasos. Excepcionalmente consérvanse algúns destes organismos, ou ben as súas impresións ou pegadas.
A case carencia de fósiles precámbricos pódese deber a:
1) Practicamente a totalidade dos organismos debían ser de corpo brando, moi fráxiles e desprovistos de partes duras que puidesen fosilizar.
2) As rochas sedimentarias do precámbrico foron metamorfizadas e os restos de organismos vivos que puideron quedar englobados nelas, destruíronse.
Os primeiros fósiles atopanse en Groenlandia e teñen ao redor de 3.460 Ma e corresponden a primitivas bacterias ben preservadas. Son especialmente abundantes os microfósiles de cianobacterias chamados rafas (estromatólitos) de 1.400 Ma de antigüidade.
Fai uns 670 millóns de anos, corais brandos, medusas, anélidos e outros animais de corpo brando apareceron en mares pouco profundos e nas beiras dos continentes (fauna de Ediacara).
PRECÁMBRICO
Tanto os océanos como a atmosfera, sufriron cambios moi importantes durante o Precámbrico.
1) Aumenta a concentracion salina dos océanos debido a sal disolta na auga de choiva procedente das rochas da superficie. Isto xunto coa acumulación de osíxeno (procendente da fotosintese) fixo que se extinguiran moitas especies mariñas. O exceso de osíxeno provocou que comezase a ascender cara a atmosfera.
2) Nos primeiros millóns de anos a atmosfera era reductora, rica en metano, hidroxeno, vapor de auga e amoniaco; con ausencia de osíxeno.
3) Cara o final da etapa (1.800 Ma) formouse unha atmosfera oxidante, debido a produccion de osíxeno por parte das cianobacterias, e o ascenso do gas procedente dos océanos.
Un mundo rico en osíxeno ocasionou dous cambios fundamentais ó final do Precámbrico:
1) Comezouse a transformar o osíxeno en ozono aparecendo a capa que nos protexe na actualiade dos raios ultravioleta.
2) Comezan a aparecer organismos mais complexos para poder adaptarse a unha atmosfera rica en osixeno.
Simulación da posición das masas continentais ó final do Precámbrico (570 Ma)