Post on 25-Jun-2015
Pablo Ruiz Picasso Etapa urdina
Viejo guitarrista
Tono hotzak (tristezia)
Ertz askoko formak
Buru eta gorputz eroriak
Bakardadea pertsonaietan
Garaia (1901-1904)Picassok zailtasun askopasa zituen aldia
Pertsonai marginalak(itsuak,eskaleak, etab.)
Kanon estilizatua, figura oso argalekin
Marrazki oso markatua
Ikusmen galdua
Estatismoa
Pablo Ruiz Picasso Etapa arrosaSaltimbanquis
Bizi poza berreskuratukoduen garaia (1905-1906)
Zirku ibiltari bateko pertsonaiak hiru taldetan banatuta eta espazio irreal batean kokatuta
Arlekina (autorretratoa) etaumea lepoz
Bufoia, gaztea eta umea Emakumea eserita
Kolore hotz eta goibelen fondoankolore bizidun irudiak nabarmentzen
dira: kolore konplementarioen konbinazioa (gorria, urdina, marroia,
arrosa, etab.)Argi irreala
Formak leunduegiten dira(ertz gutxiagorekin)
Linealitate markatua mantentzen du oraindik
Pablo Ruiz Picasso Kubismo cezannianoa
Las señoritas de Avignon
Bost emakumeertz askoko formekin(apurtu egiten daemakumearen ohiko kurba sentsualenerrepresentazioarekin)
Fondo laua, gortinenteatralitatearekin
Arte primitibo iberikoan inspiratua:aurpegi obalatuko emakumeak,
belarri luzeak eta begi almendratuak.Afrikarra: aurpegi deformedun
emakumeak, maskarak bezalakoak
Berrikuntza handia: lepoa eta burua aurrezduten gorputzak (planoen aukeraketa
eta errealitatearen berreraikuntza:espazio/denbora fusioa
Ohiko perspektiba baztertzen da. Zenbait ikuspuntuezberdin (begiak, aurrez-aurre, sudurra profilez)
Figurak oinarrizko elementuetaramurriztu dira, oso geometrizatuak(plano fazetatuak)
Pertsonaien arteanerlaziorik eza
Azalera uniformekiargiztatuaLerro oso
markatuak
Pablo Ruiz Picasso Trantsizioa kubismo cezanniano-analitikoa
Fábrica de Horta de Ebro
Figuraren deskonposizioa planotaneta azaleran banatuta
Azalera txikiak lerro zuzemen bidez mugatuta eta kolore bat emanda
Plano beraren aldibereko plasmazioaikuspuntu ezberdinetatik
Pablo Ruiz Picasso Kubismo analitikoa (1909-1911)
Retrato de Ambrose Vollard
Irudia deskonposatu egiten dahainbat planotan, gero errealitateberri bat berreraikitzeko
Lerro horizontal,bertikal eta diagonalen bidez
ordenatutako egitura, planoak gehitzen direlarik
Kolorea baztertu egiten da,monokromismo joera
(grisak, batez ere, eta okre eta berdeak ere)
Elementu sinpleen errepresentazioa(erretratua, objektu arrunt bat, etb,)
Eraikuntza arrazionalak,beste abanguardia
mugimenduen espresionismoabaztertu egiten du
Estatismoa, mugimendurik eza
Kolorean eta argiakgarrantzia galtzen
dute formaren aurrean
Pintzelkada txikiekehunaren planitudeanabarmentzen dute
Hondoa eta irudiaren fusioa
Argiaren eraso-angelua aldatu egiten da plano bakoitzean
Zenbait elementu errealistasartzen dira planoen egitura laberintikoan identifikazioa
errazteko (botoia)
Pablo Ruiz Picasso Kubismo hermetikoa (1911)
Txantiloiz pintatuak, periodiko zatiak, hizkiak sartzen hasten da
Zeinuak sartzen diralana identifikatzeko
Planoen multiplikazioa
Pablo Ruiz Picasso Kubismo sintetikoa
Naturaleza muerta con asiento de rejilla
Plano kopuru txiki bat aukeratzendu (esanguratsuenak)objektuak errekonozitu daitezen
Kolorea berreskuratzen du
Objektuak gehitzen ditu: Papiers Collèes (paper margotua), collageak edo ensanblajeak
Koadro obalatuan inprimatuta zegoen hule bat jarri zuen; aulki baten sareta. gainean margotu egin zuen elementuen arteko mugak lausotzeko
Marko bezalasoka zati bat pegatu zuen
Pablo Ruiz Picasso Kubismo sintetikoa Los tres músicos
Plano gutxi baina esanguratsuak
Kontraste handiko koloreak
Forma sinplifikatuak(abstrakzio geometrikorako joera)
Azalera zabalakkolore lauekin beteak
Silueta puruak, oso mugatuak
Konposizio oso orekatua
Pablo Ruiz Picasso Klasizismora itzulera
Jóvenes corriendo por la playa
Proportzio handiko irudiak Forma zehatzak
Nolabaiteko deformazioa
Kurben sentsualtasuna
Anatomien sinpletasuna
Argitasuna eta koloreen kontrastea
El Guernica• Picasso gerra hasieratik konprometitu zen gobernu errepublikarrarekin. 1937. urte hasieran, uda horretan Parisen
izango zen Nazioarteko Erakusketarako Espainiako Errepublikak zuen pabiloian, koadro handi bat pintatzeko eskaera onartu zuen. Gerraren izugarrikeria erakutsiko duen sinboloan pentsatzen du; apirilaren 26an Gernikak biziko duen bonbardaketak, eta horren gainean zabaltzen diren berriek, lagundu egingo diote gaia aukeratzen.
• Koadroak zenbait fase pasatuko ditu. Fase horietan figurak aldatu, xehetasunak ezabatu eta abar egingo du. Milizianoak fusila bezala erabili zituen pintzelak sormen jarduera guztiz azkarrean. Ekainean bukatuta zegoen lana.
Sinbiologia eta sintaxia• Konposizioa triptiko eran landuta dago. Erdiko panela lanpara eskuan duen emakumeak eta zaldiak betetzen
dute. Eskuinekoa, sutea eta garrasi egiten duen emakumeak. Ezkerrekoa, zezenak eta seme hila besoetan duen amak. Taldeak triangelu-forman enkoadratzen ditu, horietatik argiena erdikoa delarik. Honen erpinean lanpara, eta, oinarrian, gudariaren gorputza. Eszena, nahasia, dekorazio teatrala duen eszenatokian ematen dela dirudi.
• Metamorfosi bidez, Picassok figura bakoitza sinbolo bihurtzen du. Horietako sinbolo batzuk esanahi argia dute: emakumeak eta umea, gerraren biktimak dira; gudaria, hildako gudarien pertsonifikazioa. Beste sinbolo batzuk, ordea, zalantza gehiago sortu dituzte.
• Finean, Picassok gerraren izugarrikeriek sakabanatutako mundua adierazi nahi du. • Koadro biluzia da, ukapenez betea. Lehenik koloreari egiten zaio uko: formak eztanda egiten dute zuria eta
beltzaren presiopean. Argiak ez dio fisikaren logikari erantzuten. Argia, izatez, oinazeak piztutako gorputzetatik sortzen da. Espazioa ia planoa da, figurak itotzen baleude bezala. Figurak ere planoak dira (zaldia izan ezik). Konposizioa ezkerrerantz orientatzen da (figurak hara begira daude), baina ez dago monotoniarik, kurba eta lerro zuzenek alternantziak, beteguneak eta hutsuneak, espazioa mozten duten triangeluak, gorputz-atalen dislokazioa etab., dinamismo desesperatua sortzen dute. Opresio sentsazio horri detaile batzuen adierazpen bortitzak laguntzen dio: zaldiaren mingain zorrotza, zaldiaren apatx zapaltzailea, hildako gudariaren esku kementsua, garrasika dauden aho irekiak. Dena jartzen da irakiten gorputzei eta arimei gertatutakoa adierazteko.
• Picassoren Guernica koadroak amorru ikonoklastarekin (arau eta modeloen aurka) erakusten du bere gaitasuna sinbolismo testimonial bezala. Koadro bat da, baina, gainera, dokumentu bat da, eta adibide bat pinturak lengoaia gisa duen boterearena. Koadro-garrasi bat da.
Pablo Ruiz Picasso Kubismo espresionista
El Guernica
Konposizio orekatua
Ardatz bertikala Ardatz bertikalaTriangelu zentrala
Kubismo, surrealismo eta espresionismoaren nahasketa
Monokromia: beltzak, grisak eta zurien jokua
(isla urdin eta hori batzuk)
Figura deformatuak (gorputz-adarrak, buruak) keinu dramatikoak (mingain zorrotzak,
begiak malko antzekoak)
Sugar eskematizatuak, eraikinen sinplifikazioa
Argi kopuru ezberdinaeremuak bortizki argitueta baztertzeko
Kubismoaren ezaugarriak (planoen aukeraketaaurrez-aurre, profilean, etab.)
Espazio oso txikiapertsonaien neurrirako(larritasuna indarzten du).Antzerki eszena sentsazioaelementu gutxirekin(mahaia, sabaia, etab.)
Neurri oso handiak
3`51 m.
7`82 m.
Imitazio sinplifikatuakaraktere tipografikoak
Pablo Ruiz Picasso Kubismo espresionista
El Guernica
Parisko Erakusketarako (1937) egina Gernikaren
bonbardaketaren salaketa
Gaia: gerraren ondorioensinboloa. Biktimak ikusten
dira, ez borreroak.
Bederatzi pertsonai
1
1 umeahilda
2 ama
Pietatea eta Herodesen sarraskiari egindako alusioa
3 zezena(basakeria)
4 gudari zatikatua
5 txoria 6 zaldi zauritua(herria)
7 aurrera egitenduen
emakumea
8 argia egitenduen emakumea
9 sutean harrapatutako
emakumea
Zezena geldi dagoen bakarra
Esperantzari kantua:argia egiten duen emakumeaeta apurtutako espatatiksortzen den lorea
Umea: ahoa itxitaduen bakarra
Pablo Ruiz Picasso Lan ezagunen seriea
Las Meninas
Gaiaren 58 kopiaaldaketekin
Berrikuntza ahalmen mugagabea