APARATO RESPIRATORIO

1º DE BAC. IES ÁNXEL FOLE

“Poesía para el pobre, poesía necesaria

como el pan de cada día,

como el aire que exigimos trece veces por minuto,

para ser y en tanto somos dar un sí que glorifica”.GABRIEL CELAYA

(FUNCIÓNS DE NUTRICIÓN)

RESPIRACIÓN INTERNA (CELULAR)

RESPIRACIÓN EXTERNA

(PULMONAR)

Proceso respiratorio

Ventilación pulmonar: inspiración e

espiración.

Intercambio gasoso entre o aire e o sangue.

Ocorre nos alveolos

Transporte dos gases polo sangue.

Hemoglobina dos g. vermellos.

Intercambio gasoso entre o sangue e os

tecidos.

Respiración celular. Ten lugar nas

mitocondrias.

RESPIRACIÓN

EXTERNA O

PULMONAR

RESPIRACIÓN

INTERNA

A respiración externa oupulmonar é o proceso de intercambio de gases (osíxeno e dióxido de carbono) que ten lugar nos pulmóns (alveolos) entre o corpo e o exterior.

A respiración interna ou celular é o proceso

de degradación de glicosa en presenza de

osíxeno; desta maneira a célula obtén enerxía e

produce dióxido de carbono. Ocorre nas

mitocondrias. Ese osíxeno utilizado nas

mitocondrias procede da respiración pulmonar.

Anatomía do aparato respiratorio

Vías respiratorias

Fosas nasais

Farinxe

Larinxe

Tráquea

Bronquios

Bronquíolos

Alveolos

Pulmóns

Alvéolos

Os bronquíolos terminan en pequenos sacos (1 mm de

diámetro) rodeados de abundantes capilares sanguíneos.

Son os alvéolos.

No aparato respiratorio pode haber centos de millóns de

alvéolos.

O intercambio

de gases ten

lugar nos

alvéolos por un

proceso de

difusión simple

(a favor de

gradiente).

O osíxeno e o dióxido de carbono son

transportados pola HEMOGLOBINA dos

glóbulos vermellos do sangue

(oxihemoglobina/carboxihemoglobina).

As vías respiratorias: Fosas nasais

As fosas nasais están comunicadas cóexterior polos orificios nasais

O interior das fosas nasais atópasetapizado por unhamembrana, a pituitaria vermella.

Ésta encárgase defiltrar, quentar e humidificar o aire.

Porén é preferible respirar polo nariz e non pola boca.

Farinxe

Tubo musculoso común aos aparatos dixestivo e respiratorio.

Larinxe

Tubo musculo-cartilaxinoso que

comunica a farinxe coa tráquea.

Forma unha prominencia no

pescozo, máis acusada no home,

chamada noz ou bocado de

Adán.

A epíglote ten forma de lengüeta. Durante a

deglutición pecha a entrada á larinxe para impedir que

os alimentos entren nas vías respiratorias

Dentro da larinxe están as cordas vocais.

Tráquea, bronquios e bronquíolos

A tráquea é un tubo de

13 cm de lonxitude e 2 de

diámetro. Situado diante

do esófago e formado por

aneis cartilaxinosos

Divídese en dous

bronquios, que penetran

nos pulmóns, e siguen

dividíndose formando os

bronquíolos e terminan

nos alvéolos.

Epitelio mucociliar (función protectora)

Todo o tracto respiratorio está

tapizado por un epitelio de

células ciliadas secretoras de

Moco (EPITELIO

MUCOCILIAR)

Os movementos ciliares trasladan

as bacterias e outras

partículas capturadas pola

mucosa cara á gorxa, desde onde

serán expulsadas. Ás veces,

expúlsanse pola tose ou

esbirros.

Pulmóns

Son dous órganos de forma

cónica, aloxados na caixa

torácica

O dereito é máis grande e

ten tres lóbulos . O

esquerdo ten dous lóbulos.

Están recubertos por unha

dobre membrana serosa

protectora chamada pleura.

A capa interior da pleura

está unida aos pulmóns e a

exterior, ao tórax“. Entre as

dúas capas existe líquido

pleural

Os pulmóns teñen

unha capacidade

de 5 litros.

Ventilación pulmonar

EXPIRACIÓN

Os músculos intercostais reláxanse

As costelas baixan

O diafragma reláxase

A caixa torácica diminúe de volume

O aire sae dos pulmóns

INSPIRACIÓN

Os músculos intercostais contráense

As costelas elévanse

O diafragma contráese e tira dos

pulmóns cara abaixo

A caixa torácica aumenta de volume

O aire entra nos pulmóns

Control da respiración:

O control da

Respiración efectúase

no bulbo raquídeo,

activando ou relaxando

os músculos que interveñen na respiración.

A variación de concentracións de osíxeno e dióxido de

carbono no sangue son os estímulos químicos que necesita

o bulbo raquídeo para controlar a velocidade e a

intensidade da respiración.

PULMÓNS DE VERTEBRADOS

ANFIBOS

Bolsas ocas.

RÉPTILES

Tabicados

internamente

AVES

Con sacos aéreos,

extensión en forma

de bolsas

MAMÍFEROS

Con alvéolos

pulmonares

Ao longo da evolución, os pulmóns dos vertebrados adquiren

estruturas que os converten en máis eficientes ao aumentar a

superficie de intercambio gasoso.

SAÚDE

O tabaco

SUBSTANCIAS QUÍMICAS QUE CONTÉN UN CIGARRILLO

O tabaco cumpre os tres requisitos para

seren considerado unha DROGA:

1. TOLERANCIA: Consiste nun proceso de adaptación do

organismo ás sustancias do tabaco; cada vez necesítase consumir

maior cantidade para conseguir o mesmo efecto.

2. DEPENDENCIA: Consiste nun estado no cal o adicto sinte a

necesidade de continuar a consumir tabaco para sentirse ben. Se

non o consome sofre unha serie de transtornos físicos e psíquicos

que se coñecen como Síndrome de Abstinencia.

3. ADICCIÓN: Consiste no desexo irrefrenable de continuar

consumindo tabaco.

A NICOTINA é a principal responsable da adicción do

tabaco.

O tabaco é a principal causa de

cancro de pulmón.

FONTES DE INFORMACIÓN:

http://recursos.cnice.mec.es/