Vocabulario climas e paisaxes

Aurora boreal Fenómeno luminoso moi vistoso consistente en arcos ou faixas de formas complexas, brancas, marelas, vermellas e verdes, que se aprecia ás veces en latitudes próximas aos 70° de latitude norte e sur (neste caso, aurora austral)

Meteoroloxía

Ciencia que estuda o estado do tempo, o medio atmosférico e os fenómenos atmosféricos. Os especialistas desta ciencia chámanse meteorólogos.

Vocabulario: cicloxénese

Tipo especial de borrasca ou ciclón moi violento que se orixina e desactiva de forma moi rápida, producindo un tempo atmosférico con fortes chuvias e ventos potentes, afectando especialmente ao norte de España no inverno.

Vocabulario: monzón

Vento estacional, cargado de chuvias no verán e seco e frío no inverno, que afecta especialmente ao sur de Asia (India, Bangladesh, Vietnam, China), producindo importantes inundacións e destrozos.

Vocabulario: Fronte Polar

Choque de masas de aire tropical cálido e masas de orixe polar fría que afecta a Europa occidental no inverno, provocando ondas de frío extremo.

Vocabulario: Selva ou xungla

Formación vexetal típica das zonas ecuatoriais, composta por árbores, arbustos, plantas, lianas e enredadeiras, distribuídas en pisos, formando unha bóveda vexetal que filtra a luz que chega ao solo.

Vocabulario: Sabana

Formación herbácea de distintas alturas, de tipo xerófilo e con pequenos bosques espallados. Típica da zona tropical africana. Dependendo da estación, a vexetación herbácea abonda ou escasea.

Vocabulario: oasis

Un oasis é unha paraxe dun deserto na cal pódense atopar auga e vexetación, a modo de unha “illa verde” en medio dos arenais.

Vocabulario: tundra

Formación vexetal típica do clima polar e constituída por pequenos arbustos illados, herbas que florecen no verán, e brións e liques, en medio de extensas zonas de solo sen vexetación e cuberto de charcas de auga do desxeo.

Taiga ou bosque boreal

Paisaxe moi característica do medio continental formado por coníferas (piñeiros e abetos), que cobre grandes extensións de Canadá, norte de Rusia, Finlandia e Suecia.

Pradaría

Formación herbácea que seca no verán pola aridez, e que impide o desenvolvemento das árbores. É a vexetación característica de zonas como a Pampa arxentina, as chairas centrais de Estados Unidos e as chairas de Ucraína.

Estepa

Formación herbácea das zonas máis secas e frías correspondentes aos desertos fríos, está formada por herbas illadas e matogueiras espiñosas que non cobren completamente o solo.