A ilustración: AuflkärungA ilustración: Auflkärung

Século das luces: Misión de iluminar a sociedade que está nas tebras.

Confianza na razón (independente da orixe do coñecemento)

Crítica contra os prexuízos

Autocrítica: Ver as propias limitacións.

Analítica: A razón analiza todo

Secularizadora: interpretación racional

Deismo: Relixión racional.

A liberdade: A ilustración busca unha razón autónoma e ten as súas raíces no empirismo e racionalismo.

Kant en Königsberg/KaliningradoKant en Königsberg/Kaliningrado

Kant (1724-1804)

Relixión pietista

Carreira universitaria

Dedicación á filosofía

Proxecto KantianoProxecto Kantiano

Que podo saber? (Ciencia)

Establecer os principios e límites que posibilitan o coñecemento científico da natureza.

Que debo facer? (Ética)

Establecer e xustificar os principios da acción moral e as condicións da liberdade.

Que me cabe agardar? (Metafísica)

Definir proxectivamente o destino último do ser humano e as condicións de posibilidade da súa realización.

Que é o ser humano?

Que é o home desde unha clarificación racional ao servizo dunha humanidade máis libre e máis xusta.

Fronte ao empirismo escéptico e Fronte ao empirismo escéptico e o racionalismo dogmáticoo racionalismo dogmático

Empirismo:

Non existencia de ideas innatas.

Papel pasivo da conciencia.

Racionalismo:

A razón prescinde da experiencia.

A existencia de ideas innatas.

A razón ten límites (a experiencia)A razón ten límites (a experiencia)

Crítica da Razón Pura (Que podemos coñecer?)

Uso teórico da razón (As ciencias)

Sensibilidade

Entendemento

Crítica da Razón Práctica (Que debo facer?)

Uso práctico da razón (Moral)

A priori: universal e necesaria

Categórica: Non pon condicións

Autónoma: O suxeito determina a si mesmo ao obrar.

Crítica da Razón PuraCrítica da Razón Pura

Suxeito trascendental

Condicións do coñecemento do suxeito humano xeral.

Facultades do coñecemento.Sensibilidade:

Entendemento

XuízosÉ onde reside a verdade ou

falsidade do noso coñecemento.

Os xuízosOs xuízos

Xuízos Analíticos: Non engaden nada ao suxeito (os gatos son felinos)

Baséanse no principio de non contradición e é a priori

Posúen un carácter universal e necesario.

Non son extensivos, non nos serven para a ciencia

Xuízos Sintéticos: Engaden un contido novo (Manolo ten unha mesa)

Son a posteriori, dependen da experiencia

Son particulares e continxentes

Son extensivos pero tampouco serven para a ciencia (casos puntuais)

Xuízos sintéticos a prioriXuízos sintéticos a priori

Son extensíbeis, universais e necesarios. Cumpren dúas características:

A priori: Existen unhas formas a priori que aporta o intelecto e fai posíbel o coñecemento.

Empírico: Esas formas deben recibir datos da experiencia sensíbel para ordénalos e facer posíbel o coñecemento.

Os xuízos das Matemáticas: Estética Transcendental. Estuda a sensibilidade. Os xuízos da Física: Analítica Transcendental. Estuda a facultade do entendemento. Os xuízos da Metafísica: Dialéctica Transcendental. Estuda a facultade da razón.

Estética transcendentalEstética transcendental

Espazo

Xeometría

Xuízos Sintéticos A priori

Tempo

Aritmética

Xuízos sintéticos a priori

Puras: Non se formaron por observación e indución. E non conteñen ningunha clase de contido empírico.

Formas: Conforman, ordenan, danlle sentido ao contido recibido.

A priori: Constitúen condicións anteriores e necesarias.

Sensibilidade: Os coñecementos sensíbeis son condicionados por elas.

Fenómeno e noúmenoFenómeno e noúmeno

Fenómeno: Son os obxectos do noso coñecemento.

A realidade en parte ven do exterior e en parte é posta pola suxeito.

Noúmeno: O que hai mais ala dos fenómenos e que non podemos coñecer.

Lóxica TranscedentalLóxica Transcedental

Conceptos Puros: As categorías. A priori condición previa para a comprensión.

Cantidade (unidade, pluralidade, totalidade)

Cualidade (realidade, negación, limitación)

Relación (substancia e accidente, cusalidade e dependencia, comunidade)

Modalidade (Posibilidade, Existencia, Necesidade)

Deducción Trascendental: Condicións necesarias do pensamento.

Analítica dos principios: Coñecer é engadir as categorías a experiencia

A física: O entendemento formula principios, a experiencia verificaos.

Analítica Transcendental

Dialéctica Transcedental

Dialéctica TranscendentalDialéctica Transcendental

O entendemento transfórmase en Razón: Facultade do incondicionado.

A razón é a facultade das ideas.

Dela xorden as ideas de Alma, Mundo e Deus. Estas ideas pódense pensar, pero non se poden coñecer, nin sequera se pode saber se existen os obxectos que estas ideas se refiren (Agnosticismo).

Paraloxismos: Os argumentos tradicionais para demostrar a existencia da alma como suxeito substancial permanente son puros sofismas, pois a alma non é mais que a categoría substancia proxectada sobre o baleiro, non temos datos subministrados polos sensos.

Antinomias: Os fenómenos do mundo dos sentidos en canto cousas en si orixinaron unha serie de argumentacións pola que se chegaba a conclusións opostas tendo utilizado os mesmos fundamentos válidos e necesarios.

Primeira Antinomia: O mundo é finito

Segunda Antinomia: Toda substancia composta se compón de partes simples

Terceira Antinomia: A causalidade por liberdade

Cuarta Antinomia: Existe un ser absolutamente necesario que pertence ao mundo.

Uso práctico da razónUso práctico da razón

1.- Crítica da razón práctica:

- A razón pura ocupase do ser, formula xuízos.

- A razón práctica do deber ser, formula imperativos.

2.- Obras nas que responde ao Que debo facer?

- Crítica da razón práctica

- Fundamentación da Metafísica dos costumes

Filosofía moral:

Xulgar o valor moral dunha acción só pode facerse atendendo á vontade que a anima.

Kant nega a demostración científica de Deus, o libre albedrío e a alma. Para fundar a moral, será a moral a que funde eses principios.

Éticas materiais e formaisÉticas materiais e formais

Éticas materiais: A bondade ou maldade depende de algo que se considera ben supremo para o home.Ten un contido. Ten unhas normas ou medios para conseguir o fin.

Empírica: Basease na experiencia.

Hipotética: Si queres algo debes facer tal cousa

Heterónoma: Recibe os preceptos de fóra da razón.

Ética formal:

A priori: universal e necesaria

Categórica: Non pon condicións

Autónoma: O suxeito determina a si mesmo o obrar.

Ética kantianaÉtica kantiana

Ética Formal:

O Deber: Non ten contido, temos que encher nós ese contido. Distinguindo as obras

Contrarias ao deber (comerciante que cobra abusivamente)

Conforme ao deber (cobra o xusto para gañar clientes)

Por deber (cobra o que debe cobrar)

Imperativos kantianosImperativos kantianos

Imperativo Categórico: Absoluto e necesario. Formulación:

Que a máxima das túas accións se volva universal.

Trata aos homes como fin e nunca como medio.

A túa vontade poida instituír unha lexislación universal.

Crítica da idea de causalidadeCrítica da idea de causalidade

A metafísica é posible.

O <<Sumo ben>> precisa dúas condicións para poder realizarse:

A continuación ata o infinito da existencia humana (para que dea tempo)

A existencia dun ser divino capaz de actualizar a proporcionalidade entre virtude e felicidade.

Postulados moraisPostulados morais

A esixencia do “sumo ben” e a experiencia de liberdade como esencial a hora de exercer a autonomía moral lévanos a formular os seguintes postulados:

Liberdade: Se o home fóra un ente puramente natural a conciencia moral carecería de sentido, no home hai un aspecto fenoménico, pero tamén nouménico, onde non rexe o determinismo natural senón a liberdade.

Inmortalidade da alma: A adecuación a lei moral é imposible de levala a cabo durante o tempo dunha vida. Esa adecuación necesaria esixe un progreso que vai ao infinito, e só pode levalo a cabo unha existencia dunha personalidade duradeira ata o infinito.

Existencia de Deus: Esixencia da felicidade humana. A moral adecuada conduce á felicidade, pero esta só é posible mediante Deus.