Acentuación

(II)A acentuación diacrítica

O acento diacrítico

Empregamos o acento diacrítico para

diferenciarmos palabras homógrafas

(escríbense igual). Nalgúns casos, as

palabras son tamén homófonas (mesma

pronuncia), mais non sempre, en

determinados casos o timbre da vogal

media é diferente.

O acento adoita empregarse:

Distinguir palabras tónicas (substativos,

verbos....) de átonas (preposicións, artigos)

Teño dó dela. O abrigo do rapaz

Distinguir palabras con vogal aberta de

palabras con vogal pechada.

Díxomo que tiña moita présa.

Como choveu tan pouco, a presa está case baleira.

Oposicións co acento diacrítico (I)

Á(s): contr. prep. + art. ; subst

Bésta: arma

Bóla: ‘esfera’

Cá: contr. Ca+a

Cás: ca + as

Chá(s): ‘plana’

É un ás do motor.

Esa terra é moi chá.

A(s): artigo; pron. pers.

Besta: animal

Bola: ‘peza de pan’

Ca: part. compar.

Cas: prep.

Cha(s): pr. átono.

Non as vexo.

Case cha estrago!

Oposicións co acento diacrítico (I)

Có: ca + o.

Cós: ca + os; subs.

Cómpre(n): é

preciso

Dá(s): prs. e imp. de

dar

Dó: subst. ‘magoa’.

É: prs. de ser’

Cómpre máis estudo.

Dáme iso!

Co: con + o.

Cos: con + os

Compre(n): vbo.

compar

Da(s): de + a(s)

Do: de + o.

E: conx. cop.

Está cos amigos.

É da súa idade.

Oposicións co acento diacrítico (I)

Fóra: adv. de

lugar.

Má(s): ‘ruín(s)’.

Máis: adv. e pron.

Nó(s): subst;

pr.pers.

Ó(s): a + o(s)

Óso: parte do

esqueleto

Fora: verbo ‘ser’ /

‘ir’.

Ma(s): me + a(s)

Mais: conx.

No(s): en + o(s)

O(s): art.; pron.

átono

Oso: animal

plantígrado.

Oposicións co acento diacrítico (I)

Pé(s): parte do

corpo.

Póla: ‘rama(s).

Pór: verbo

Présa: ‘apuro’.

Sé: ‘sede

eclesiástica; imp.

de ‘ser’

Pe(s): nome de

letra.

Pola(s): ‘galiña’;

por +a(s)

Por: prep.

Presa: ‘prendida’,

‘presada’,

‘encoro’

Se: conx.; pron.

Oposicións co acento diacrítico (I)

Só: adx. e adv..

Té: infusión.

Vén: prs. de vir

Vés: prs. de vir

Vós: pron. tónico

So: prep.

Te: letra; pron.

Ven: pres. De ‘ver’;

imp. de vir..

Ves: prs. de ver.

Vos: pron. átono

Lembra

O acento diacrítico dos verbos mantense

sempre, aínda que vaia acompañado

dun pronome átono:

Antón dálle moitas lambetadas.

E esa mesa? Hai que póla xa!

Algún exemplo

Xogan bólas coa neve!

Cando chegaron a faro, comezoulle a

doer o pé!

Nós imos ver o canón do Sil.