Afonso Daniel Rodríguez Castelao

Cousas: A Ponte vella

A ponte vella xa non rexe cos amores as traxedias que leva no lombo e calquera día amañece afundida.

Se a ponte vella falase, atestiguar podía o que vou contarvos:

Era unha rapaza branca e bonita como unha filla de rei. Pola súa endebleza e o seu porte fidalgo fixérona costureira e tódolos anoiteceres pasaba pola ponte vella e cruzábase sempre co

estudante de crego.

— Boas tardes, Rosa.— Boas tardes, Pedro.

Ela viña da costura; el tornaba do latín. E olláronse de pasada tantas veces na ponte vella que cando Pedro entrou no Seminario, xa levaba un amor no

peito.

O inverno foise e Pedro chegou do estudo e viña ardendo por ver a Rosa. O namorado sentábase tódolos anoiteceres na ponte vella, en espera...A costureira branca e bonita xa non andaba na costura e ó topárense

nalgún camiño, ela agachaba a cara no seu pano i el poñíase a morrer.

Un día edro escoitou, co corazón trubado, unha conversa na ponte.— Aquela cariña tan feita trocouse nunha carantoña que pon medo. Xa seu pai viña de xentes marcadas con cruz no libro da parroquia, e que

non pensen en curala... O que che ten a probiña é o mal de San Lázaro.

A noite daquel día pechouse para Pedro coma se se pechasen tódalas portas do mundo.

Agora é un abade moi vello e moi santiño, que se senta moitos anoiteceres na ponte vella a reparti-lo ben da súa santidade en tódolos

que pasan.

Comentario de texto:Castelao cótanos neste pequeno conto a historia de amor dunha

rapaza xoven e moi guapa, que e costureira, e cada día que marcha para casa encontrase co cura que a este gústalle esta

rapaza.E o final esta rapaza acabase volvendo vella e entonces el deixa de amala.

Castelao tenta dicirnos que o físico non e o máis impórtate dunha persoa senón que e o interior, e por moi vella que fose a rapaza

se de verdade a quería debíalle dar igual que estivese máis feas.

Álbum Nos:

• Álbum de debuxos feito nos anos dezaseis e dezaoito. Ensínanos as tremendas angustias de todos os días que tiñan que vivir os labregos e mariñeiros.

Álbum Nos:

• “As Sardiñas volverían se o goberno quixesen.”

• Castelao intenta falarnos da fame que están pasando no mundo en Galicia nese tempo.

Álbum Nos:

• -O señorito non lles gusta a choiva.

• -Pero gústanlle as patacas.• Castelao intenta dicirnos que

o señor para o que eles traballan non lle gusta a choiva porque e un señorito.Pero si que lle gustan as patacas que a choiva lles da.

Álbum Nos:

• -Que comerá o rey?• -Comerá…Comerá…Azucre• Castelao intenta dicirnos que

o rei o ter cartos pode comer cousas ricas e doces.Pero elas como son pobre so poden comer unha cousa caduca ou algo que a xente lle pode dar.

Álbum Nos:

• Eu non quería morrer alá ¿sabe miña nai?.

• Castelao intenta dicirnos que este home emigrou e ahora que estaba a morrer quixo vir morrer a xunta súa nai a súa terra.

Álbum Nos:

• Non quero ir porque o escolante pégame e a escola cheira que fede.

• Castelao intenta dicirnos que este neno non quería ir o colexio porque antes os mestres pegaban o nenos se non sabían a lección que deran o día anterior.

Galicia Martir• Castelao representas as súas obras

mediante debuxos, cadros, estampas... Que nos amosan a Galicia que lle tocou vivir plasmando o caciquismo,as inxustizas,o horror da guerra civil.

Galicia Mártir:

• A derradeira lección do mestre.

• Que lle mataron o seu mestre por falar demais e dicir que o mellor púxose contra os altos mandos e por pensar cousas que antes non se podía matárono.

Galicia Mártir:

• “Supervivientes”• Que con toda a fame que

había antes en Galicia estes dous nenos polo visto sen pais e sen nais foron capaces de sobrevivir.

Galicia Mártir:

• -Cobardes!,Asesinos!• Quere dicir que son moi

fortes se teñen unha arma na man pero se eles non foran os altos cargos ou non tiveren pistolas probablemente nunha pélea gañaría o que defende a Galicia.

Galicia Mártir:

• Non enterran cadáveres,enterran sementes.

• Que matan a tanta xente e despois as enterran sen mais en vez de parecer que esta están mortas non fano como se fosen calquera cousa menos persoas mortas.

Galicia Mártir:

• Arriba os pobres do mundo!• Este home esta dicindo que

aínda que sea pobre el tamén e unha persoa e tamén ten dereito a vivir.E a min paréceme que esa foi a última frase que dixo na súa vida.

Debuxos de Negros:

• Castelao representou esta obra con debuxos de negros porque o que nos quere mostrar e a difícil vida en New York e o pobo de Cuba.

Debuxos de negros:

• Castelao con esta imaxe quérenos mostrar o ben que vivía este home con ese chaquetón de pel.

Debuxos de negros:

• Sin embargo nestoutra ensínanos o pobre que e este home e como ten que pedir para poder vivir e saír adiante.

Debuxos de negros:

• Nesta imaxe Castelao móstranos como eles tamén o pasan ben tocando os seus instrumentos e bailando todos xuntos.

Debuxos de negros:

• Esta muller estanos a ensinar unha danza que o mellor alí en Cuba e unha das máis típicas.

Debuxos de negros:

• Esta imaxe parece nunha festa do pobo porque se ben a todas as persoas bailando e parecen moitas así que ten que se unha festa importante.

Atila en Galicia:

• Moitas veces os mártires crean mundos que os heroes nin tan sequera son capaces de concibir. E na Miña Terra complicase a vontade dos mártires.

Atila en Galicia:

• “Denantes morta que aldraxada ”

• Esta moza di que prefire morrer antes de ser insultada.

Atila en Galicia:

• “Matáronlle o fillo”• Esta señora ten no seu

regazo un tronco pero ela teno para aliviar un pouco a dor que lle causaron o matarlle o seu neno.

Atila en Galicia:

• “No fondo do mar”• Estes son os homes que

mataron e vótanos o mar porque o mellor non teñen familia e pensan que o mar e unha fosa común.

Atila en Galicia:

• “Evasión”• Estes homes dan a

entender que se escapan do cárcere.

Atila en Galicia:

• Castigo menor• Este home estanlle pegando

e o mellor non fixo nada pero e un dos castigos máis baixo porque o mellor a outro xo mataban directamente.