Anexo ii

MÉTODOS ESTATÍSTICOSMÉTODOS ESTATÍSTICOS

E NUMÉRICOSE NUMÉRICOS

IES Isidro Parga Pondal. Departamento de matemáticas

ANEXO IIANEXO II

ÍNDICEÍNDICE

TRABALLO CUNHA FOLLA DE CÁLCULO

IES Isidro Parga Pondal. Departamento de matemáticas: Métodos estatísticos e numéricos.

1.CONCEPTOS XERAIS 1.1.Documentos, libros e follas1.2.Estrutura dunha folla2. O ENTORNO DE EXCEL2.1. Os menús de Excel2.2. Barras de botóns e ferramentas2.3. Nomes e fórmulas3. EDICIÓN DE DATOS

ContidosContidos


4. GRÁFICOS5. PARÁMETROS ESTATÍSTICOS CON

EXCEL5.a PARÁMETROS ESTATÍSTICOS DUNHA

VARIABLE DISCRETA CON EXCEL5.b PARÁMETROS ESTATÍSTICOS DUNHA

VARIABLE CONTINUA CON EXCEL

ContidosContidos


Tes instalado no teu ordenador unha folla de cálculo. Ao abrir a aplicación atoparás unha serie de elementos que descoñeces, unha multitude de opcións e botóns, unha cuadrícula e moitos conceptos extraños. Imos intentar axudarte.

1. CONCEPTOS XERAIS1. CONCEPTOS XERAIS


Un documento é un arquivo no que se almacena información. Estes arquivos gárdanse nas unidades de almacenaxe do sistema.

Un libro é un conxunto de varias follas de cálculo, cada unha delas é unha páxina dese libro. Con Excel é posible traballar simultaneamente con varias follas de cálculo, almacenándoas todas elas nun mesmo libro.

1.1. Documentos, libros e follas1.1. Documentos, libros e follas


Toda folla de cálculo divídese en filas e columnas, dando lugar a unha cuadrícula na que cada cruce dunha columna cunha fila da lugar a unha cela.

As filas identifícanse mediante números consecutivos.

As columnas identifícanse mediante letras maiúsculas. Cando se chega ó z, usánse dúas letras.

Unha cela identifícase unindo a letra da columna co número da fila.

1.2. Estrutura dunha folla1.2. Estrutura dunha folla


1.2. Estrutura dunha folla1.2. Estrutura dunha folla


Excel conta cun extenso número de opcións que dificilmente poden mostrarse en forma de botóns.Ao abrir un menú calquera, este non mostra a lista de opcións completa. Se colocas o punteiro do rato aparece unha dobre frecha que indica a existencia de máis opcións.

2. O ENTORNO DE EXCEL2. O ENTORNO DE EXCEL2.1. Os menús de Excel2.1. Os menús de Excel


Estes menús caracterízanse en que a lista de opcións mostrada inicialmente non é sempre a mesma. Se unha opción que non aparecía en principio a usamos para calquera tarefa, a próxima vez que despreguemos o menú a atoparemos entre as opcións habituais.

2. O ENTORNO DE EXCEL2. O ENTORNO DE EXCEL2.1. Os menús de Excel2.1. Os menús de Excel


As barras de botóns e ferramentas, que inicialmente aparecen xusto debaixo do menú de opcións, serven para axilizar as tarefas que son máis repetitivas.

2. O ENTORNO DE EXCEL2. O ENTORNO DE EXCEL2.2. Barras de botóns e ferramentas2.2. Barras de botóns e ferramentas


Xusto debaixo da barra de ferramentas, encima da cuadrícula que representa á folla de cálculo aparece o cadro de nomes e a barra de fórmulas.O cadro de nomes utilízase para asignar nomes ás celas ou conxunto de celas, e tamén para seleccionalas

2. O ENTORNO DE EXCEL2. O ENTORNO DE EXCEL2.3. Nomes e fórmulas2.3. Nomes e fórmulas


A barra de fórmulas mostra o contido da cela seleccionada. Se dita cela contén: un número, na barra de fórmulas aparece ese número. unha fórmula, na barra de fórmulas aparecerá dita fórmula e poderemos modificala utilizando unha lista despregable de funcións.



Para cargar datos nunha folla de cálculo seguiremos os seguintes pasos:

1º Crear un novo libro Excel2º Planificación da estrutura 3º Títulos para as columnas4º Títulos para as filas5º Introdución de datos nas celas

3. EDICIÓN DE DATOS3. EDICIÓN DE DATOS


Excel ten un amplo menú de gráficos.

Unha vez premido en Insertar Gráfico teremos un asistente para axudarnos.

4. GRÁFICOS4. GRÁFICOS


Imos utilizar unha folla de cálculo EXCEL para obter:

as medidas de centralización (media, moda e mediana)as de dispersión (rango, varianza e desviación típica)

dunha distribución estatística discreta e continua. Ademais crearemos os gráficos que mellor representan a distribución.

5. PARÁMETROS ESTATÍSTICOS CON EXCEL5. PARÁMETROS ESTATÍSTICOS CON EXCEL


Seguiremos os seguintes pasos:

1º Introducir os datos2º Realizar os cálculos3º Facer unha táboa de frecuencias4º Crear o gráfico

5.a PARÁMETROS ESTATÍSTICOS DUNHA 5.a PARÁMETROS ESTATÍSTICOS DUNHA VARIABLE DISCRETA CON EXCELVARIABLE DISCRETA CON EXCEL


Exemplo: As notas de matemáticas de 35 alumnos son as seguintes:4, 4, 5, 6, 7, 5, 2, 7, 6, 8, 7, 4, 8, 7, 5, 3, 8, 4, 9, 3, 5, 6, 5, 6, 8, 6, 4, 10, 5, 7, 1, 7, 5, 5, 8

Calcula a media, moda, a mediana, o rango, a varianza e a desviación típica



Exemplo: 1. Introducir os datos:No rango de celas A1:G5 da folla de cálculo, introduce as notas do 35 alumnos



Exemplo: 2. Realizar os cálculosNas celas A7:A12, escribe o nome dos

parámetros que queres calcularNas celas B7:B12, insire as funcións dos

parámetros que interesa calcular. Para iso utiliza as librarías de funcións que Excel proporciona a través do botón: Inserir función, selecciona a categoría Estatísticas e elixe as funcións que precises.



Exemplo: 2. Realizar os cálculosAsí, para obter a media:

Sitúa o cursor na cela B7Pulsa Inserir funciónEn categoría función marca Estatísticas, e en nome de función elixe Termo medioSelecciona as celas A1:G5 e preme aceptar

Na cela B7 aparece o valor da media da distribuciónDe forma similar, podes obter o resto dos parámetros.



Exemplo: 2. Realizar os cálculos



Exemplo: 3. Facer unha táboa de frecuenciasPara representar graficamente a distribución, agrúpanse os datos nunha táboa onde aparezan as notas x, e as frecuencias absolutas f.



Para iso:

Na cela A14, escribe xi, e na B14, fiNas celas A15:A24, escribe as diferentes notasNas celas B15:B24, introduce as frecuencias absolutas á man unha a unha ou ben seleccionando o rango B15:B24 e inserindo a función Frecuencia que busca no rango A1:G5, onde están os datos, as diferentes notas da columna A15:A24. Ao final, pulsa Control+maiúsculas+Intro para que Excel recoñeza que a fórmula se aplica a toda a selección.Na cela B25, obtén a suma de frecuencias, seleccionando o rango B15:B24 e preme o icono Autosuma



Exemplo: 4. Crear o gráficoPara crear o gráfico de frecuencias, selecciona o rango B15:B24 e preme a opción Gráfico do menu Inserir, ou o icono Asistente para gráficos



4.Crear o gráficoNa fiestra de diálogo que aparece, elixe un tipo de gráfico, preme Seguinte e, na nova fiestra, na lapela Serie, introduce o Nome , seleccionando a cela B14 ou escribindo o texto que desexes, e como Rótulos do eixe de categorías selecciona o rango A15:A24




4. Crear o gráfico

Notas de matemáticas

0

2

4

6

8

10

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Notas de 35 alumnos

Nú

mer

o d

e al

um

no

s


Seguiremos os seguintes pasos:

1º Introducir os datos e calcular as marcas de clase2º Elaborar unha táboa estatística3º Calcular os parámetros estatísticos4º Crear o gráfico

5.b PARÁMETROS ESTATÍSTICOS DUNHA 5.b PARÁMETROS ESTATÍSTICOS DUNHA VARIABLE CONTINUA CON EXCELVARIABLE CONTINUA CON EXCEL



Exemplo: A táboa mostra a altura, en centímetros, de 100 estudantes,agrupados en intervalos de amplitude 5.

Calcula a media, moda, a mediana, o rango, a varianza e a desviación típica

xa xb fi150 155 1155 160 6160 165 14165 170 20170 175 24175 180 18180 185 10185 190 5190 195 2


Exemplo: 1. Introducir os datos e calcular as marcas de clase

Na folla de cálculo, introduce os valores dos extremos dos intervalos da clase, no rango de celas A2:B10Calcula, na columna C, as marcas de clase como termo medio dos extremos, inserindo na cuadrícula C2 a fórmula da mediaUnha vez premido Intro, selecciona a cela C2 e cópiaa coa opción Copiar do menú Edición. Seleciona o rango C3:C10, e preme a opción Pegar do menú Edición




Unha vez premido Intro, selecciona a cela C2 e cópiaa coa opción Copiar do menú Edición. Seleciona o rango C3:C10, e preme a opción Pegar do menú Edición



Exemplo: 2.-Elaborar unha táboa estatística

Na columna D, introduce os valores da frecuencia e efectúa os cálculos necesarios que permintan achar os parámetros estatísticos nas seguintes columnas

Na columna G, calcula a frecuencia acumulada do seguinte xeito:

Na cela G2, introduce =D2, en G3, =G2+D3 Copia a fórmula anterior e pégaa no rango G4:G10

Se nas celas D11, E11, F11, achas as sumas das columnas, obtés a seguinte táboa:



Exemplo: 2.-Elaborar unha táboa estatística

5.b PARÁMETROS ESTATÍSTICOS DUNHA 5.b PARÁMETROS ESTATÍSTICOS DUNHA VARIABLE CONTINUA VARIABLE CONTINUA


Exemplo: 3. Calcular os parámetros estatísticosPara calcular os parámetros estatísticos, introduce as correspondentes fórmulas nas celas C12:C18

– Moda: A cela C12=Max[D2:D10] devólvenos o valor correspondente á cuadrícula D6; buscamos, a continuación, a marca de clase na columna C, na ringleira 6

– Media: Calculamos a media dividindo E11 entre D11– Mediana: A metade dos datos, N2 é 50, e a primeira

frecuencia maior ou igual que ese valor atópase en G6; por conseguinte, a mediana é a marca de clase correspondente á ringleira 6



Exemplo: 3. Calcular os parámetros estatísticos



Exemplo: 3. Calcular os parámetros estatísticos– Varianza e desviación típica: Para calcular a

varianza, utilízase o valor da media achado en C14

A desviación típica obtense como raíz cadrada da varianza




4. Crear o gráficoO histograma de frecuencias obtelo seleccionando o rango D2:D10 e pulsando a opción Gráfico do menú Inserir; como Rótulos do eixe de categorías selecciona o rango C2:C10

Estaturas de estudiantes

05

1015

2025

30

153 158 163 168 173 178 183 188 193

Estaturas (cm)N

º de

estu

dian

tes

Anexo ii

Documents

Transcript of Anexo ii