O castiñeiro, existiu antigamente en

rexións de América setentrional, de onde desapareceu.

Atopouse nas

rexións árticas de Europa

e Asia, un pouco ó norte da

súa actual área de

dispersión xeográfica.

O carballo é común en toda Galicia. É unha especie en regresión pola

influencia humana, xa que foi, e aínda é, substituído polo piñeiro e oeucalipto, de máis rápido crecemento. Nas beiras dalgúns ríos aíndaquedan algunhas carballeiras fermosas. Estas árbores xa están nunhaterceira liña do río.

A mimosa é unha planta que

en aparencia pode resultar

delicada pero que, sen

embargo, dispón dun sistema

de defensa moi efectivo contra

os animais. Trátase da

simulación dun vexetal

sen vida que pecha as súas follas,

e desta maneira mostra un porte

pouco apetecible para os posibles

comensais que a ela se achegan.

Os montes, sobre detodo en ríos de alta montaña, póñense preciosos coa flor do toxo.

O toxo sempre está en flor A flor, chámase chorima.

As infusións de flor de toxo son sensacionais para o fígado. Seguro que é certo. Pero coidado, non vos manquedes un ollo ao recoller o toxo, sería moi grave.

Vese moito nos prados

que están a beira dos

ríos galegos.

As flores son pequeniñas

e preséntanse en capítuos.

Son un bo pasto para

o gando.

A Herba Luísa é moi coñecida nos pobos de Galicia, xa que se emprega para todo, é unha herba medicinal, moi olorosa e doada de distinguir no monte.

É unha das sete herbas que deberán poñerse na noite de San Xoán para espantar os malos espíritos.

http://www.ciencias-marinas.uvigo.es/bibliografia_ambiental/plantas/castinheiro.pdf

http://www.rios-galegos.com/

Fin