as miñas primeiras Letras Galegas

CARVALHO CALEROCARVALHO CALERO

A familia dos Bolechas

Carlos é o máis vello dos irmáns.

Chispa é o can da familia, é un husky siberiano.

Emiliano é o avó paterno.

A curmá Sarela. A curmá Ying. O curmán Ko$ . A tía Camila é nai de Sarela, Ying e Ko$ .

O tío Lisardo é pai dos curmáns e irmán de Daniel.

Mamá Bolechas chámase Amparo.

Papá Bolechas chámase Daniel.

Balbina é a avoa materna.

Marcelo é o avó materno.

Flora é aavoa paterna.

Loli é a irmá xemelga de Pili, pero ten o pelo

máis claro.

Pili é irmá xemelga de Loli, pero ten o pelo máis escuro.

Braulio é o antepenúltimo dos irmáns.

Sonia é a morena e a penúltima dos irmáns.

Tatá é o máis novo da familia.

Lusco é un dos cans da familia de Sarela, Ying e Ko$ .

Fusco é outro dos cans da familia de Sarela, Ying e Ko$ .

A curmá Saladina. A tía Lupa é nai de Saladina e

irmá de Daniel.

O tío Agostiño é pai de Saladina.

as miñas primeiras Letras Galegas

Voume disfrazar do escritor Ricardo CarvalhoCalero, que é ese home da foto.Estou a poñer este pucho que fixen cun calcetín,para tapar o cabelo, porque CarvalhoCalero andaba pelado.Despois vou pintar unbigotiño como o queel gastaba candoxa non era mozo.

32

Ola! Son Carvalho Calero, ghe,ghe! Vouvos contar como foi odía en que naceu Scórpio.Scórpio é o personaxeprincipal da miña novelatitulada tamén Scórpio.Cando naceu era pequenocoma un coello.

Fixádevos ben! Aspalabras en cursivason igualiñas ásque escribín eu.

Ollade como escribodun xeito moi parecido aoportugués! Empezo...

Scórpio naceu nunfaiado. A nai, que se

chamaba Antónia, eracostureira e non gañabapara unha casa mellor.

Antónia deu onte aluz. Agora, a mai e oneno jazem nahumilde cama.

54

7

Scórpio era pequeno coma un coello,como todos os humanos cando nacemos.

Mais era un meniño robusto.

A criança é formosa, de bom peso,com umha abundante penugem loirana cabeça.

6

9

A nai de Scórpio erapobre, mais tiña leite

abondo para fartar o seu filliño.

Aperta os punhos e osolhos cando estádormido, acarom damai, saciado o seuapetite de leitematerno.

8

11

Antónia estaba frouxa, comotodas as nais despois de pariren.

Notábaselle nos ollos, que os tiñaapagados. Mais estaba ben.

Todo está bem. Nomeio da pobreza queos rodeia, mai e filhodam umha sensaçomde saúde...

10

13

Unha veciña traíalle caldo, para que serecuperase. Traíalle tamén un cabezal e

poñíallo sobre a súa almofada, para que serecostase nel e estivese máis cómoda.

Antónia bebe em silêncio oseu caldo de galinha,obséquio da vizinha do baixo.

12

15

A veciñapensaba en

como ía vivirAntónia. Porque a

coitada non tiña quen llequedase co neno, mentres

ía traballar de costureira.Terían que axudala as veciñas.

Como vai viver?... que fará co seuneno se vai coser às casas? Poucasamigas tem, tam pobres como ela.

14

17

O pai de Scórpio podíaaxudar a nai a coidar o fillo,mais ninguén sabía quen era.E Antónia non o quería descubrir.

Ela deveria dizer quem éo pai... haveria que exigir-lhe a esse home ajudapara a mulher que perdeue o filho que engendrou.

16

podían impedir que foseprofesor no ensino público.Carvalho Calero foi partidariode xuntar o galego e oportugués, porque son dúaslinguas irmáns.

Escribiu moito: poesía, teatro,novelas, artigos nos xornais,estudos sobre literatura... Estesson algúns dos seus librosmáis coñecidos: Trinitarias,Salterio de Fingoy (libros depoesía); A xente nabarreira, Scórpio, (novelas);Catro pezas (teatro).

1918

Ricardo Carvalho Calero naceu en Ferrol, o 30 deoutubro de 1910. De mociño foi estudar Dereito aSantiago de Compostela. Alí, ademais de estudar,participou na fundación do Partido Galeguista.Estudou tamén Filosofía e Letras, porque lle gustabamoito a literatura.

Na guerra de 1936 prendérono e impedíronlle serprofesor no ensino público. Pero foi director duncolexio privado en Lugo. E empezou a publicar librosde poesía, novelas, teatro e estudos sobre literatura.Tamén colaborou cos xornais.

Aos 48 anos entrou na Academia Galega. E, xa devello, conseguiu ser catedrático da Universidade deSantiago de Compostela. Nesa época xa non

Ilustracións e textos: Pepe Carreiro / Estudio CarreiroDepósito legal: C 485-2020ISBN: 978-84-18176-10-4Impreso en Galicia

Entra na nosa web e faite do club!www.osbolechas.galTerás vantaxes especiais, descontos, agasallos e poderás acceder aos divertidos xogos dos Bolechas

Síguenos en:JAZEM: xacen, están tombados.

CRIANÇA: criatura, nena ou nenopequeno.

FORMOSA: fermosa, linda, bela.

BOM: bo.

PENUGEM: penuxe, pluma lixeirae suave que teñen as crías dasaves.

CABEÇA: cabeza.

PUNHOS: puños.

OLHOS: ollos.

ACAROM: a carón, ao lado.

SACIADO: farto, satisfeito.

MEIO: medio.

FILHO: fillo.

SENSAÇOM: sensación.

GALINHA: galiña.

OBSÉQUIO: agasallo, presente.

VIZINHA: veciña.

VIVER: vivir.

DEVERA: debera.

DIZER: dicir.

HAVERIA: habería.

ESSE: ese.

AJUDA: axuda.

MULHER: muller.

ENGENDROU: xerou, creou, deua vida a un novo ser.

Minidicionario

as miñas primeiras Letras Galegas