1

Cruise Amsterdam – Berlijn

(van 03 tot 14/08/2020)

Door Marc Heymans

Maandagmiddag 3 augustus tekenden 23 deelnemers present voor de cruise Amsterdam –

Berlijn. Alhoewel we reeds op voorhand ingelicht waren betreffende de veiligheidsregels rond

corona stonden de reisbegeleiders, Jean-Pierre en Claudette, erop deze nog eens duidelijk te

herhalen en aan te vullen met de laatste nieuwe wijzigingen. We wisten dat deze reis hierdoor

niet gewoon, maar een beetje anders zou zijn dan anders. De covid 19 regels zouden als een

rode draad constant door de hele reis meereizen

(zie verslag op cruise in coronatijden). Uiteindelijk

konden we met de autocar vertrekken richting

Amsterdam waar we stipt om 17u30’ aankwamen

bij het cruiseschip MS Victor Hugo, waar we

hartelijk werden ontvangen.

Na de voorstelling van de crew werden we al

verwend met een welkomstdrankje. Heel even

tijd om ons op te frissen en het avondmaal te

nuttigen, want om 21u00’ hadden we al onze

eerste

afspraak,

voor een

rondvaart met een toeristische boot op de Amsterdamse

grachten. We vaarden via de “Haven van Amsterdam”

(beroemd door het liedje van Jacques Brel) en de

beroemdste kanalen het “Amsterdam by night” tegemoet

waar we de prachtige architectuur van menige gebouwen en

zijn bruggen konden bewonderen.

Een mooie afsluiter van de eerste dag.

De volgende ochtend om 8u00’ zitten we al op de bus die ons via Schiphol (luchthaven), Leiden

(de bloemenveiling en zijn universiteiten, ook de geboortestad van Rembrandt van Rijn),

Wassenaar (één van de rijkste gemeenten van

Nederland) en Scheveningen (vroeger een

vissersdorpje, nu

gekend om zijn

strand) naar het

centrum van Den

Haag (officiële

naam, ’s-

Gravenhage, na

Amsterdam en

Rotterdam de derde grootste stad van Nederland)

brengt.

2

De Nederlandse regering en het parlement zijn er gevestigd. Hier bevinden zich ook bijna alle

ambassades en ministeries, evenals het internationaal strafhof, die we vanuit de bus

verkennen. We stappen af voor een rondleiding aan het Binnenhof, het middelpunt van de

Nederlandse politiek (o.a. de minister-president heeft hier zijn kantoor). Een interessant

weetje: de rijke inwoners van Den Haag noemden zich vroeger Hagenaren en droegen

hoeden, de armen noemden men Hagenezen en droegen petten.

In de namiddag rijden we naar Zaandam, gelegen aan de oever van de Zaan, voor een bezoek

aan de Zaanse schans. Een openluchtattractie van

historische houten huisjes en pakhuizen die nu

kleinschalige musea zoals een kaasmakerij, e.d.

herbergen en een reeks industriële windmolens

waaronder een houtzaagmolen, oliemolen,

korenmolen, …

Vandaar gaan we verder naar Volendam.

Na een wandeling in dit vissersdorpje aan

de oever van het IJsselmeer bezoeken we

een kaas- en klompenmakerij waar ons deze oude

Hollandse tradities

haarfijn worden

uitgelegd en

gedemonstreerd.

Nadien rijden we

verder naar Lelystad

waar ondertussen

onze boot is

aangemeerd.

In de vooravond vindt er nog een aangekondigde

reddingsoefening plaats op het

bovendek van de boot. Bleek

dat er één persoon was

vermist. Na controle van alle

kajuiten door het

cabinepersoneel werd één van

onze collega’s in vol ornaat

aangetroffen in haar kajuit. Ze

was de oefening vergeten en

nam juist een douche. Dus

toch geen man overboord.

Na het dagelijks aperitief werd de avond ingezet met een overheerlijk diner. Nadien volgde de

dagelijkse quiz.

3

Woensdag 5 augustus, dag 3. Na het ontbijt rijden we met de bus naar Groningen waar we de

hele voormiddag vrij kunnen doorbrengen. Bij het

opstappen van de bus blesseerde onze tijdelijke

vermiste van de vorige avond zich aan haar been.

Voor de gids, die ook een ervaren EHBO-er bleek te

zijn was het een koud kunstje om dit te verzorgen. ’s

Middags met de bus terug naar de boot die

ondertussen was doorgevaren richting Delfzijl. De

namiddag werd doorgebracht op het bovendek waar

de gidsen animeerden met sjoelbakken. In een

wedstrijd tegen onze medereizigers uit Frankrijk (er

was een groep van een 10-tal Fransen eveneens aan

boord) hadden de mannen een complete off-day. Gelukkig waren de vrouwen in topvorm.

De volgende morgen bij het ontbijt wou een collega aan onze tafel die verlekkerd was op de

kleine Franse broodjes (uit de overvloedige broodmand, dagelijks gevuld met verschillende

soorten koeken e.d.) weten hoe dat broodje eigenlijk noemde, zodat we konden vragen deze

dagelijks in onze broodmand te voorzien. Na verwoede pogingen in alle mogelijke talen (de

Hongaarse dienstmeisjes waren de Franse - en/of Engelse taal niet echt machtig) en nadat hij

er bij de derde bestelling in slaagde om het broodje toch voorgeschoteld te krijgen, vroeg hij

naar de naam van het broodje. Antwoord van de dienster “Petit pain”. Hilariteit alom. Na het

ontbijt rijden we naar Papenburg voor een bezoek aan de Meyer scheepswerf.

Ondertussen vaart het cruiseschip verder naar

Duitsland. Meyer, opgericht in 1795, is de

grootste scheepswerf van Europa wat betreft de

bouw van de modernste en meest luxueuze

cruiseschepen ter wereld. Ze bouwen eveneens

gastankers, containerschepen, e.d. Ze stelt

ongeveer 3.500 mensen tewerk en de bouw van

één schip neemt drie jaar in beslag. Een

gedeelte wordt binnen in een grote hangar

gebouwd, andere delen buiten. Eigenlijk bestaat

zo een schip uit grote blokken die nadien in

elkaar worden gezet. Het aanschouwen van

deze bouw is indrukwekkend, enkel al

door zijn enorme omvang. De werf ligt

aan de rivier de Eems, op 40 km van de

zee, een bijkomende moeilijkheid.

Eénmaal het schip klaar, wordt het naar

zee gesleept. Dit gebeurt achterwaarts.

Aangezien de Eems niet zo breed en diep

is dient een gedetailleerde operatie met

de sluizen uitgewerkt te worden om het

water in de rivier te laten stijgen en moet

het andere verkeer worden stilgelegd.

Eenmaal aan zee wordt het in een

zeehaven afgemeerd, waar de laatste

hand aan de bouw wordt gelegd en de proefvaarten plaatsvinden.

4

Na onze passage op de werf is er nog een mini rondleiding in een kleine haven waar de eerste

fabriek van Meyer was gevestigd. In de namiddag trekken we naar Oldenburg voor een vrije

namiddag.

De volgende dag wordt aangevangen met een

vrije voormiddag aan boord van het schip terwijl

we verder varen

naar Bremen. De

cruisegidsen

entertainen onze

turners. De rest

geniet van de

zalige, rustgevende

stilte van het varen en het zicht op de

omgeving.

Zo varen we langs o.a. de werven van Lürssen (bouw van jachtboten), werven met de boten

van de Küstenwache en de fabrieken van Kellogg’s. Tegen de middag zorgen de reisleiders

voor bubbels voor de viering van onze helden in diverse animatie disciplines en een jarige. De

namiddag brengt ons naar Bremen, gelegen

aan de Wezer, waar we ondertussen zijn

aangemeerd. Twee gidsen leiden ons rond

in deze prachtige Hanzestad. We starten in

de oudste volkswijk Schnoor met zijn kleine

steegjes, charmante vakwerkhuizen, een

klein hotelletje dat plaats biedt voor één

romantisch koppel. Vandaar gaan we

richting Marktplatz (met bezoek aan de Dom

van Sint-Pieter) en het prachtige stadhuis, waar we aan de

achterkant, het beeld van

de beroemde Bremer

Stadsmuzikanten, naar het

verhaal van de gebroeders Grimm, aantreffen. En dan

maakt de hitte een einde aan de rondgang. Onze gids

ziet het niet meer zitten nog verder te gaan. Zonder

tegenspraak ploft de ganse groep zich neer op een

terras. Oef, eindelijk wat schaduw. Het is sinds ons

vertrek in België uitzonderlijk warm. Enkelen van de

groep vinden nog de moed om vrij de stad verder te

verkennen, de rest wijkt niet van het terras. De dag wordt afgesloten met de mogelijkheid tot

een vrije avondwandeling in de stad.

Op zaterdag 8 augustus vaart ons cruiseschip om vijf uur ’s morgens al af richting Nienburg

(Nedersaksen) om daar tegen de middag aan te meren.

De voormiddag wordt

andermaal

opgeluisterd met

dansanimatie die om

de haverklap wordt

onderbroken omdat we

onder verscheidene

lage bruggen dienen

5

door te varen. Een bezoek in de namiddag aan dit klein stadje

leert ons dat deze ook de “rode stad” wordt genoemd, omwille

van de rode bakstenen die gebruikt worden bij de bouw van

huizen en aanleg van straten. De stad is ook gekend voor de

teelt van asperges en zijn grote glasfabriek van confituur- en

conservenpotten. We wandelen vanaf de aspergefontein, langs

schilderachtige oude vakwerkhuizen, de Sint-Martinuskerk

(daterend uit de 13e eeuw), het raadhuis en het oude

postkantoor de binnenstad in tot aan het bronzen beeld van de

kleine Nienburgerin, gemaakt ter gelegenheid van het 950-jarig

bestaan van de stad, geïnspireerd naar het oude liedje “Ich bin

die kleine Nienburgerin”.

Nadien zoeken we terug ons cruiseschip op om door te varen

tot Minden en de dag nadien te vervolgen naar Hannover, de

hoofdstad van Nedersaksen. We gaan op sightseeing in de

stad om nadien een bezoek te brengen aan de beroemde

barokke tuinen van Herrenhausen. Na de terugtocht wordt

ons door de gids in het vernieuwde stadhuis de

geschiedenis van de stad geschetst.

Die avond wordt er

aangemeerd ter

hoogte van de VW

fabrieken in Wolfsburg

waar we allen de kans

kregen om op de

terreinen van de fabriek

rond te kuieren, behalve

een collega die op het

binnendek van het schip was gevallen en er een paar

gekneusde ribben aan over hield.

De volgende dag brengt ons in de

namiddag naar

Maagdenburg,

eveneens een

voormalige Hanzestad,

met o.a. zijn oude

stadhuis, het standbeeld

van de Gouden

Maagdenburgse ruiter,

zijn rijzige,

gotische

kathedraal.

Het was

keizer Otto I

die er een bisdom stichtte. Tijdens WO II werd Maagdenburg

vrijwel geheel verwoest. Tot 1990 behoorde de stad tot de

DDR en werd er erg weinig hersteld, enkel de Dom werd

gerestaureerd. Maagdenburg is ook gekend om zijn

6

Maagdenburger halve bollen waar in de 17e eeuw voor het eerst de vacuümtechniek werd

ontwikkeld.

Het hoogtepunt was het bezoek aan de

Groene Citadel van Maagdenburg, de

laatste architectonische composities van

de Oostenrijkse kunstenaar F.

Hundertwasser. Het

kunstwerk is vooral

een woon- en

kantoorgebouw,

waarin geen raam of

deur dezelfde

afmetingen heeft. Het is een kleurrijk geheel doorspekt met

gastvrije binnenplaatsen, tuintjes en terrasjes. De kunstenaar

stierf een paar jaar voor de werken werden beëindigd.

Dinsdag 11 augustus brengt ons naar Potsdam

aan de rivier

de Havel, de

hoofdstad van

de deelstaat

Brandenburg.

Ons bezoek

begint met een

wandeling in

de tuinen van

Sanssouci

(zonder zorgen). De tuinen omgeven het Slot van

Sanssouci. Het was Frederik De Grote, de Pruisische koning, die het liet bouwen. Hij was op

zijn zachtst uitgedrukt een bizarre kerel. Zo wou hij geen trappen naar zijn

terras omdat hij niet graag trappenliep, liet een grote fontein onderaan het

terras bouwen, die hij nooit heeft zien werken, want ze vonden geen manier

om het water naar het hoogste punt van zijn domein te krijgen. Was niet

gesteld op kerken, noch vrouwen. Liet op het terras van het kasteel een

grafkeldertje bouwen voor hem en zijn geliefde honden.

We vervolgen onze wandeling naar

Cecilienhof voor een korte wandeling rond het

kasteel. Het Cecilienhof is bekend vanwege

de Conferentie van Potsdam die daar in 1945

plaatsvond en waar de geallieerden

7

onderhandelden over de verdeling van het verslagen Derde Rijk. Het akkoord van Potsdam

werd uiteindelijk ondertekend door Truman, Churchill en Stalin.

’s Avonds volgt het galabal van de kapitein met een heerlijk diner.

De volgende dag is onze laatste vaardag waar de MS Victor Hugo ’s middags aanmeert in

Berlijn Spandau, onze eindbestemming. Het zicht over de

omgeving vanaf het zonnedek

van het cruiseschip is deze

voormiddag adembenemend

mooi. Iedereen is

enthousiast.

Na het verjaardagsaperitief voor een collega en het middagmaal gaat het richting de Duitse hoofdstad Berlijn. Na het grootste paleis van Berlijn, Slot Charlottenburg dat stamt uit de tijd van de Pruisische vorsten, maken we kennis met het

Reichstaggebouw (het Duitse parlementsgebouw). Tot in 1933, toen het gebouw zwaar werd beschadigd door een brand, zetelde hier de Rijksdag, een voorganger van het huidige parlement, de Bondsdag. Het is toen dat Hitler de noodtoestand uitriep en zijn nazipartij de macht kon overnemen. Tijdens de oorlog werd het gebouw nog gebruikt als kraamkliniek. In 1945 werd er zwaar om het gebouw gevochten, aangezien beide strijdende partijen er een symbool van de macht over Duitsland in zagen. Na de splitsing van Berlijn werd de Rijksdag, dat in de Britse

sector lag, al snel een symbool van de Duitse eenheid. Het gebouw, vervallen tot een ruïne, werd in de jaren '60 deels gerenoveerd. De Duitse Volksvertegenwoordiging, de Bondsdag, was van 1949 tot 1999 gevestigd in Bonn. Na de Duitse hereniging besloot de Bondsdag om het Rijksdaggebouw weer in gebruik te nemen. Het bouwwerk werd grondig gerenoveerd en herbouwd met de constructie van een transparante koepel op het midden van het dak. Sinds de heropening in 1999 is de Rijksdag weer de zetel van het federale Duitse Parlement.

We trekken verder langs de zestig meter hoge Siegessäule (overwinningszuil) naar de enige, meest belangrijke, bewaard gebleven stadspoort van Berlijn, de Brandenburger Tor. Het was de stadsgrens van het centrum en deed dienst als tolpoort. Ze werd tijdens de tweede WO zwaar beschadigd. In de jaren 60 van de 20e eeuw werd de Berlijnse Muur aan de westzijde langs deze poort gebouwd. Ze stond in de Russische sector en het was dertig jaar lang niet mogelijk om onder de poort door te lopen, ook niet vanuit oostelijke richting in verband met de

8

toenmalige grensbeveiliging. Na de val van de Berlijnse Muur werd de Brandenburger Tor gerenoveerd. Heden ten dage is de poort het symbool van de Duitse eenheid. De loop van de Muur is met stenen in het wegdek aangegeven.

Vandaar gaat het via de moderne Alexanderplatz met zijn beroemde televisietoren en één van de bekendste pleinen van Berlijn, de Gendarmenmarkt, met zijn imposant concertgebouw omgeven door twee protestantse Domkerken (In een zijstraat bevindt zich de Belgische ambassade), naar de Bebelplatz. Hier had in 1933 de boekenverbranding plaats door de Nazi’s. Ze werden

verbrand omdat ze verwerpelijk werden geacht. Een monument ter nagedachtenis aan de feiten is nog in het midden van het plein in de grond ingewerkt (een ruimte met lege

bibliotheekkasten). Tot slot komen we aan bij de oudste grensovergang tussen de Russische en Amerikaanse zone, de toenmalige controlepost Checkpoint Charlie, ingesteld in 1961, een doorgang van de Berlijnse Muur. Het was de enige controlepost waar het corps diplomatique en overige buitenlanders (iedereen behalve West-Berlijners, West-Duitsers en inwoners van de Geallieerde landen) via de weg Oost-Berlijn konden

betreden. Kort na de opening van de muur in 1989 werd het checkpoint opgeheven.

Bij het vallen van de avond vertrekken we opnieuw richting centrum voor het andere gezicht van “Berlijn by night”. We bezoeken o.a. Potsdamer Platz, het futuristische Sony Center, het Centraal Station en de Brandenburger Tor.

9

De voorlaatste dag, donderdag 13 augustus, start

met een bezoek aan Bernauer Strasse waar je grotendeels nog in originele staat, stukken van de 4 meter hoge Berlijnse Muur (het symbool bij uitstek van de Koude Oorlog) kunt bezichtigen en een van de plekken waar je het meest realistische beeld krijgt van hoe de Muur eruit heeft gezien, evenals een wachttoren welke nog intact is. Vanop het documentatiecentrum-gebouw is nog een stuk van het grensgebied en een oude wachttoren te zien. Op het terrein achter de muur is een “Fenster des Gedenkens” aangebracht ter nagedachtenis van de 192 personen die hier om het leven kwamen bij hun vluchtpoging naar het Westen.

Nadien bezoeken we East Side Gallery, het meest bekende stuk van de Berlijnse Muur (met een lengte van meer dan 1 km), dat in 1990 door 118 kunstenaars uit verschillende landen

met hun visie op vrijheid in graffiti werd geschilderd.

In de namiddag kregen we nog de kans om Berlijn verder vrij te verkennen. Bij één iemand was de verkenning zo groot dat hij de weg naar het cruiseschip niet meer kon terugvinden. Tot we na het avondeten op het punt stonden om “Child Focus” in te schakelen kwam hij moe, maar met een zak “cowboy verhalen” in een taxi aangereden. Tot laat in de avond deden ze menigeen schaterlachen.

10

Maar aan alle liedjes komt een eind, dus ook aan deze reis. Een cruise over een afstand van 974 km, langs binnenwateren met 24 sluizen zat erop. Een reis die gekenmerkt werd door corona, waarbij gelukkig niemand ziek is geworden, uitzonderlijk goed weer (12 dagen een hittegolf, we weten niet wie van de twee reisleiders eieren is gaan dragen bij de arme klaren om goed weer af te dwingen), een goed cruiseschip met een zeer goede keuken en een pluim voor de reisleiders. Vrijdagmorgen om

10u00’ werd de helft van de groep aan het “Berlin Hautpbahnhof”, het centraal station, afgezet voor de terugreis met de TGV. De andere helft had gekozen voor terugkeer met het vliegtuig. Ze hadden door het vertragen van hun vlucht nog een extra halve dag vrij ter beschikking. Met vertrek om 10u55’ en aankomst om 17u35’ stipt te Brussel (wie zegt dat de treinen niet stipt rijden) zwaaien wij elkaar uit.