Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

97

description

Libro de fotografia de Modesto Martinez

Transcript of Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

Page 1: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.
Page 2: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

Colaboraciones literarias:Antón García de BuciñosJesús Blanco González VisoJosé Antonio Olmedo GranjaJuan GuinotJuan Padrón SacoSonsoles Troncoso VicenteSusana Martínez Vázquez - PradaTino BazZara Pousa Arbones

Diseño, fotografías y maquetación:Modesto Martínez Vázquez-Prada

Escaneado de imágenes:C de C - Extracolor

Impresión y Fotomecánica:Gráficas Anduriña

Depósito Legal:PO - 290 - 2005

Page 3: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

Do Atlántico ao Miño, vista parcialModesto Martínez Vázquez - Prada

Page 4: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

4

A Guarda, vista parcial.

Page 5: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

A las escaleras de la Area Grande, alas berzas, a los azulejos, al viejo pote,al atajo, al “avión”, a las rocas y a suscharcas, al mar, al molino, al Miño y alTamuxe, al sol y la luna, a la mareaalta y a la marea baja, a la lluvia, al olor a humedad, a las moras, alsonido de las olas, al lavadero, a lascasas de arriba y de abajo, a los caracoles y las algas, al “marítimo”, a Camposancos, al cine Avenida, a laPlaza de la Guía y sus verbenas, alalba y al Alborada, a Carmen, a Concha, a Sindo, al Noso Lar, al Aquilino, al bar del Ligero, al“Sinven”, al Charco, al Escape, al Villita, a Rogelio, a la plaza de abastos, a Estévez, al Oasis, al Ciscar y al Fidel, a Cerqueira, a los ATSA, al “mudo”, a Antonio y sus historiasde miedo, al Gallo, al Meu Lar, alCapri, al Puerto Rico, al Ribeiriña, a laPlaza del Rosal, a Eiras, a la casa deTina, al faro, al Montiño, a “OsPerdidos”, al Terroso y al Tecla, a labarca del Pasaje, a las bandas mariñeiras y sus bombos, y a todoslos rincones donde percibí sabores,sonidos, olores y sensaciones.

Llegó el momento de echar la vistaatrás, capturar recuerdos, sitios ysituaciones que nunca se repetiráncomo aquella vez.

He robado la luz de algunos lugarescon un significado muy especial, lugares llenos de sentimiento, lugaresen muchos casos inéditos, lugaresdonde me gustaría que mi almareposara por siempre.

Do Atlántico ao Miño, es una vista parcial y personal, del océano y delrío, y todo lo que le rodea, no pretende ser un trabajo meramenteartístico, sino una dedicatoria a lalocalidad de A Guarda y alrededores.Es una forma de agradecer y devolverle todo lo que por mi ha hechoy sigue haciendo cada vez que vengoaquí a madurar mis pensamientos.

Los textos han sido realizados poramigos que además de tener una vinculación especial con A Guarda, me une a ellos un sentimiento común.Cada uno de ellos ha escrito del temay en el idioma que han elegido, lo cual respeto en todo su contexto. Les agradezco mucho su colaboración. La emoción que cada uno de ellosmostró al contarles mi idea, me ayudómucho para seguir con esto adelante.Os quiero mucho y desde aquí os doymillones de gracias por ayudarme.

Quiero dar las gracias a mi madreademás de dedicarle este libro.

Gracias a Agustín Moreira (Moreira &cía.), a Javier Carrera y Rafael Vicente(Movex Vial) y a José María Fonseca yEnrique Costas (Terras Gauda) por suimportantísima colaboración.

A mis hermanos Susana, Javier,María, Riqui y Ana, a mi cuñada Gloriay mis cinco sobrinos Teresa, Javier,Candela, Marta y Simón, porque conellos he compartido siempre buenosmomentos en A Guarda.

A Micaela porque siempre me dio ánimos para seguir y me ayudómuchísimo no sólo en el libro.

A Miguel, por subirme por los montesde A Guarda y O Rosal con su Jeep yenseñarme sitios fantásticos.

A Carmela, Keila, Rocío, Jose Antonio,Juan Rodal, Carlos Lorenzo, Do Muiño,Marcelo, Carlos “reciclalatas”, a los“Tres gatos salvajes” y Xavier Pousa.

A todas mis amigas y amigos de A Guarda, Guardeses y “Orensanos”.

Y sobre todo gracias a esta fantásticazona, en donde siempre fui feliz.

Modesto Martínez

5

Page 6: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

6

Page 7: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

7

Rúa dos Malteses.

Page 8: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

8

Page 9: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

9

Alicatado en fachadas.

Page 10: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

10

Page 11: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

11

Aparejos de pesca.

Page 12: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

12

Page 13: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

13

Hombres a la mar.Frío en las casas.El llanto del montemoja las manosde las mujeres solasque anudan penasen redes invernales.Una plaza estrechay la furia del vientoque cuenta de “Ellos”desde el océano.Las calles abandonanlas luces estivales,ya nadie cae en los bares.No quedan más estrellasy las nubes bajanpara que todo quede así:universo sin tiempo.Invierno: menos gente, más frío.Los niños crean sus mundos y leen cuentos de maresen partes de espumaque las olas entregan.

Y no pueden dormirsi los espectros del vientorecrean con zumbidoshistorias en la noche.El día nuevo vendrá.La lluvia seguirá aquí:crucificados cristalessollozan en las paredes.Los bares, secos de albariño,acusarán esperanzas en vasos.Un triste niño juntará miedosen noches de rompientes.La madre prometerámás invierno de soledadapuntando rosarios y cuerdas.Y al susurro de aparecidos,llega el pestañeo del faro en nieblascobijando miradas de sueñodel frío de distanciascon estrellas de regreso.

Juan Guinot

Page 14: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

14

Page 15: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

15

Page 16: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

16

Page 17: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

17

Detalles del puerto.

Page 18: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

18

Page 19: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

19

Page 20: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

20

Goián desde Vilanova de Cerveira.

Page 21: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

21

UNHA VIAXE POLO RÍO

Cando unha decide facer unha viaxe polorío, unha non pensa o que lle pode ofrecer o ruído da auga, as olladas aoNiño do Corvo e á Serra do Argallo, nin oson do vento sobre os amieiros e salgueiros da beira do río.

Subindo desde Camposancos, onde oMiño deixa de ser Miño, percorremos asaugas azuis río arriba que nos deixan vera illa da Canosa, as illas de Morraceira doGrilo e Marraceira das Varandas, a illa daBoega máis a dos Amores. E é neste

punto onde a paisaxe comeza a ser túa, xusto, cando ao lonxe divisasGoián. Todo comeza a ser máis familiar e é entón cando unha viaxe polo Río ofrécenos poder pensar, descansar,esquecer e recordar. Unha viaxe polo Río que nos ofrece retroceder notempo, imaxinar historias de pescadoresde meixóns, de contos da santa compaña e doutras moitas leriasque os nosos maiores contábannos aocarón dun viño da Xon ou dun cilantro daErnestina.

Unha viaxe polo río que seguirá na nosatesta, aínda que te apees da barca, cadavez que alguén nomee a palabra Miño,ou te achegues a el para mirar comobaixa e se mestura na Insúa coa auga domar.

Zara Pousa

Page 22: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

22

Page 23: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

23

Page 24: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

24

Page 25: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

25

Page 26: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

26

Page 27: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

27

Page 28: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

28

Page 29: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

29

Lavadero de Fedorento.

Page 30: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

30

Page 31: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

31

Playa Area Grande.

Page 32: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

32

Si me remonto un poco a mi infancia ysobre todo al período vacacional, probablemente sea el mar y su entornolo que más me puede impresionar. A las personas acostumbradas a la montaña o a los ríos, pero que nunca hanvisto una gran masa de agua con salinidad elevada, el funcionamiento desus mareas, las características morfológicas de su flora y fauna, asícomo la variedad cromática en las diferentes horas del día, invitan a la reflexión a cualquier observador.

El fenómeno de las mareas es bastantesorprendente en un principio para nosotros, pues la mayoría, cuandohemos visto disminuir un volumen deagua es por la apertura de las compuertas de los diferentes saltos quepueblan nuestra geografía. Con el pasodel tiempo llegamos a comprender estereflujo, descubrimos la existencia de lapleamar y de la bajamar, e incluso, el

conocimiento de la influencia de los sistemas tierra-sol y tierra-luna sobreeste fenómeno.

Si sorprendente fue para mi lo anterior, a través de mi experiencia aventurarseen el abismo temporal que se produceen la conocida como zona intermareal,descubriendo toda la variedad de su floray fauna poco común para nosotros, escomo comenté al principio de estaslíneas, algo que nos lleva a la reflexión.

De la flora destacaría la presencia de líquenes como indicadores de la zona deinfluencia salina pero son sin embargolas algas, las estrellas dentro de la vegetación que nos podemos encontrar;el descubrimiento de las mismas y desus variedades rojas, pardas y verdes, asícomo el aprovechamiento que las personas de la localidad suelen realizarde estos seres vivos, me sigueimpresionando.

Si la flora es interesante, el conjunto de diferentes especies de fauna que se pueden encontrar lo hace aún más sicabe; destacando la existencia de esafauna en las charcas formadas en esazona intermareal como los erizos, loscangrejos, las nécoras, las lapas y toda lavariedad de formas de vida que con losaños he ido incorporando como algo fundamental en mi manera de vivir por loque dos o tres veces al año vuelvo aacercarme a observar ese mar, esas charcas y esos líquenes.

Intento resumir así mis primeros pensamientos sobre el mar y su entorno,lo he redactado con todo el cariño posible, sobre todo por mis vecinos del“Barrio do Pote” los cuales con su experiencia en el mar, han enriquecidolos pocos conocimientos que sobre elmismo puedo decir que tengo hoy en día.

Jesús Blanco González Viso “Tuto”

Page 33: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

33

Page 34: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

34

Page 35: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

35

Molino Las Solanas.

Page 36: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

36

Page 37: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

37

Page 38: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

38

Vieja cetaria.

Page 39: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

39

Siempre que deseo que me invada laserenidad tengo un refugio, es el lugardonde residen mis mejores recuerdos...solo tengo que cerrar los ojos para estarallí.

Ese refugio son todos los rincones delsitio en el que pasaba los veranos. Allí habitan, la primera vez que vi el mar,y asomada en la antigua cetaria

abandonada, vi los primeros peces nadar,la primera vez que fui a por ranas, a lasrocas, a montar en bici, a coger morasen septiembre, allí bailé en mis primerasverbenas, bebí agua del manantial delTerroso, la primera vez que crucé unafrontera, hice castillos de arena queluego se los llevaba el mar, y solo enesos tiempos de la infancia pasaban losdías con la agitación de las mareas altas

y las tardes llegaban lenta y suavementecomo llegan las mareas bajas, dejandoque la noche invadiera todo el lugar y elsonido del mar me acunara hasta que ala mañana siguiente volviera la alegría devivir. Por esto siempre quiero volver a AGuarda, donde están mis recuerdos másserenos, como las mareas bajas.

Susana Martínez Vázquez - Prada

Page 40: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

40

Page 41: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

41

Page 42: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

42

Plaza de la Guía.

Page 43: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

43

Centro Cultural. Luna en las Loncenzas.

Page 44: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

44

Area Grande.

Page 45: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

45

Baixo Miño desde el Tecla.

Page 46: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

46

Page 47: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

47

Puerto.

Page 48: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

48

Cima del Monte Tecla.

Page 49: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

49

Vía Crucis en el Tecla.

Page 50: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

50

Castro Celta.

Page 51: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

51

EN BOCA DUNHA GAITA SOBRE O TREGA

Alalá da luz con sabor a cumio,a vivir castrexo perto do ceo,a escoitar do mar o rouco marmurio,a vento que asubía e riza na pel.

Eu que son punteiro de gaita ledaconfirmo en ti a ruta do sol,a que sempre volve, a que aniña e medraa que o Trega arrola no meu ventre ou fol.

Alborada fonda, enunciando cantos novos,erguendo o día nos cumios sen fronteirasespertando ao Miño, quen me pon diante dos ollos,un concerto milenario sobre a néboa.

Son carne de buxo a compoñer metáforas,labirinto amorfo inscrito na pedra,petroglifo amante que arde na memoria,decobrindo o rostro de muller anterga.

Afirmome tola e derrétome o Púlpito*,vístome de lume, navego no solpor,deitome no Atlántico, vólveme crespúsculo,namoro en cada lúa, bebo o seu fulgor.

Mais morro coas mareas nas augas do río,e o Trega ergueito no amor é testemuña,as ribeiras loiras, na area danse bicos,levando cara a Insua os ecos da mornura.

P.D.- Son vagante como as nubes e só posible grazas á paixase.

Tino Baz

* O Púlpito é o lugar do cumio do Trega onde ferve a Treboada, en cada Festa do Monte.

Page 52: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

52

Page 53: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

53

Monte Tecla desde Portugal.

Page 54: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

54

Insua y Playas del Miño.

Page 55: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

55

Page 56: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

56

Cima del Terroso.

Page 57: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

57

Terroso · Pasaje

Pasaje · A Canosa.

Page 58: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

58

Salcidos.

Page 59: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

59

A Canosa.

Page 60: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

60

Page 61: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

61

Montes del Rosal.

Page 62: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

62

La piedra Furada.

Page 63: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

63

Molino · Casa Celta · Casa Celta

Casas “baratas” · Molino do Folón · Terroso.

Page 64: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

64

Fedorento · Fornelos.

Page 65: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

65

Un monte que esconde su magia,un río desembocando en el mar,un viento de soplo constante,un rugido de libertad.

Rocas y animales:Fortaleza y pinar:Sueños compartidos...Niebla y soledad.

Playas desiertas con olor a sal.Noches de estrellas brillantesnacidas para bailar: sol: luna: viento: monte: cielo: mar...

...el lugar donde viven los sueños... un lugar para soñar.

Antón Buciños

Page 66: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

66

Nuevo campo de Chans.

Page 67: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

67

Campo del Codesal. Camping · A Canosa.

Page 68: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

68

Oia · As Aceñas

Fedorento · O Cancelón.

Page 69: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

69

Loncenzas.

Page 70: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

70

Oia.

Page 71: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

71

Oler el aroma a salitre y calor en la playa,me lleva con nostalgia a los juegos en elmar cuando era niña.

Percibir el perfume de los pinos y la tierra húmeda que exhala el monte afirma mi amor.

Sentir la fragancia de las algas y el fuerteolor a petróleo que emana el puerto, semezcla con la esencia de la amistad yaromatizan mi vida.

Estoy en A Guarda.

Sonsoles Troncoso

Page 72: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

72

Fornelos.

Page 73: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

73

Molino as Aceñas · Fornelos. Loureza.

Page 74: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

74

Pías.

Page 75: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

75

Río Tamuxe.

Page 76: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

76

Page 77: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

77

Page 78: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

78

Page 79: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

79

Page 80: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

80

Salcidos.

Page 81: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

81

Salcidos.

Page 82: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

82

Un Paraíso no Atlántico

Madrugadas e noites, noites de lúa chea,reflexo de lúa chea das noites de outonona terra de ninguén, apertas e bicos agarimosos e xoguetons das augas, derío e mar, varando na Insua.

O Santa Trega de corpiño verde o seuvestido azul, parece emerxer das beirasda península do Baixo Miño, para ofrecerse como miradoiro do Atlántico,xanela aberta ao mundo, onde o solpor das estivais tardes de lixeira brisa norteña que baña en ouro e prata osuave azul do mar espértannos dossoños máis profundos.

Confin de dous mundos, verdes castros,auga doce, auga salgada, Baixo Miño eCosta Sur, rumbo sur suroeste, cheiro aterra humida de tormenta no verán,verán a primavera, inverno de grelos,máxico encanto de noite de queimada,escenas de mocidade, viño branco eamor para vivir.

Terra e mar orgullosos de dar descansoeterno as augas doces de Pai Miño,augas atlánticas de extremada forza ebeleza que seduciron o mismisimoNeptuno.

A Guarda é un Paraíso no Atlántico.

José Antonio Olmedo Granja

Page 83: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

83

Vistas desde el Terroso.

Page 84: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

84

Bajada a Fedorento.

Page 85: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

85

Casas de Abajo

Casa del puntal · Portecelo.

Page 86: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

86

Page 87: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

87

A Guarda desde San Cayetano.

Page 88: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

88

É o vento que zoa na Guarda, forza nasaspas dos "muños" en terra, noutroraempuxe das velas no mar; vento mareiroincansable, que anda por entre aslembranzas dos que están lonxe, e que,ben seguro, fai bater as ondas contra aspedras, nun recanto dalgunha lenda.

Juan Padrón Saco

Page 89: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

89

Page 90: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

90

Page 91: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

91

Page 92: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.
Page 93: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

Para la elaboración de esta publicación seutilizó en su gran mayoría película diapositiva color Fuji Sensia 100 y KodakElite 100.

Fotografías realizadas con cámarasOlympus OM101, Olympus OM2,Olympus µ[mju:]-II y Olympus C-4040.

No se usó luz artificial y no han sido alteradas digitalmente.

Contacto:

Modesto Martínez Vázquez - PradaTels.: 986 42 42 02 - Móvil: 630 91 22 [email protected] [email protected]

Page 94: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.
Page 95: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.

Este libro se terminó de imprimiren los talleres de Gráficas Anduriña

el 7 de Julio del 2005.Festividad de San Fermín.

Page 96: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.
Page 97: Do Atlántico ao Miño. Vista parcial.