ÉTERES Resultan da unión de dous radicais mediante un átomo de osíxeno ROR´.1. Os éteres noméanse comunmente, antepoñéndolle á palabra éter o

nome dos dous substituíntes (radicais), en orde alfabética

2. A nomenclatura recomendada pola IUPAC consiste en nomear o substituínte mais sinxelo (só o prefixo correspondente ao número de átomos), a continuación, sen separación, a palabra “oxi”, e por último, tamén sen separación, o nome do hidrocarburo do que deriva o radical mais complexo. Por este sistema os éteres son nomeados como alcoxialcanos, alcoxialquenos e alcoxiarenos. Por convenio, o grupo maior é considerado o composto base e o mais pequeno como substituínte alcoxi.

CH3 O CH2 CH3 Etilmetileter

Etilfenileter

CH3O Metoxi CH3 CH O CH3

Isopropoxi

Fenoxi

Denominación de substituíntes aquiloxi e ariloxi.

CH3 CH2 O

CH3CH2 O CH CH2Etilvinileter

O

3. Tamén se pode utilizar a denominación funcional, o nome comeza coa palabra “éter”, seguido do nome dos dous grupos unidos ao osíxeno, por orde alfabética, tomando o último a -ílico .

Exemplos: CH3 O CH2 CH3 Metoxietan

o EtoxibencenoCH3 CH2 O

CH3

OCH3

p- Metoxitolueno

Exemplos:

CH3 O CH2 CH3 Éter etil-metílico

CH3 CH2 O Éter etil-fenílico

CH3CH2 O CH CH2 Etoxieteno