COMUNIDADE AUTÓNOMA

DE GALICIA

Características, institucións e

símbolos.

CARACTERÍSTICAS DA NOSA

COMUNIDADE

• O estatuto de autonomía.

• O territorio.

• A capital.

• As linguas oficiais.

• As competencias autonómicas.

• As institucións.

• Os símbolos.

O ESTATUTO DE AUTONOMÍA.

• O Estatuto de Autonomía de Galicia, é a lei que regula a vida e a convivencia dos cidadáns de Galicia.

• Aprobouse no ano 1981 en el se establecen as seguintes cuestións: o territorio, a capital, as linguas oficiais, as competencias autonómicas, as institucións que gobernan e os símbolos de Galicia.

O TERRITORIO DE GALICIA

• Galicia está formada por catro provincias: A Coruña, Lugo, Ourense e Pontevedra.

• Cada unha destas provincias se divide en comarcas e concellos e os concellos están formados por parroquias.

• Nós estamos en Ponte Sampaio, que pertence ao concello de Pontevedra. Este concello está á súa vez na provincia de Pontevedra.

SANTIAGO DE COMPOSTELA:

CAPITAL DE GALICIA.

• A capital da

comunidade

autónoma de

Galicia é a cidade

de Santiago de

Compostela.

AS LINGUAS OFICIAIS :

GALEGO E CASTELÁN.• O galego é, xunto co

castelán, a lingua oficial de Galicia.

• O galego é unha lingua románica, que tamén se fala en territorios limítrofes.

• Está emparentada co portugués, coa que formou unidade lingüística, o galaico-portugués, lingua desenvolvida durante a Idade Media na provincia romana da Gallaecia.

AS COMPETENCIAS

AUTONÓMICAS

• Son os asuntos sobre os que decide a

comunidade coma por exemplo a

sanidade, a educación, os transportes ou

a pesca.

AS INSTITUCIÓNS (1)

• Son os órganos que

gobernan na nosa

comunidade.

• En Galicia son: o

Parlamento, o

Presidente da Xunta

e a Xunta de Galicia.

AS INSTITUCIÓNS (2):

O PARLAMENTO• Elabora as leis e elixe ao Presidente.

• Está formada por parlamentarios (deputados autonómicos) que son elixidos polos cidadáns nas eleccións autonómicas.

• Ten a súa sede na rúa do Hórreo en Santiago de Compostela.

AS INSTITUCIÓNS (3):

O PRESIDENTE DA XUNTA.

• É elixido polos membros do parlamento e encárgase de formar a Xunta ou Goberno de Galicia.

• Dende a aprobación do estatuto houbo varios presidentes

Xerardo

Fernández Albor

(1981-1986)

Fernando

González Laxe

(1987-1990)

Manuel Fraga

Iribarne

(1990-2005)

Emilio Pérez

Touriño

(2005-2009)

Alberto Núñez

Feijoo

(2009- )

AS INSTITUCIÓNS (4):

A XUNTA

• Está formada polo

presidente e os

conselleiros.

• Cada conselleiro

está ao fronte dunha

consellería.

OS SÍMBOLOS DE GALICIA (1)

• A nosa comunidade autónoma ten uns

símbolos que a identifican e a representa.

• Estes símbolos son a bandeira, o escudo

e o himno.

SÍMBOLOS DE GALICIA (2):

A BANDEIRA

• A bandeira de Galicia é,

segundo recolle o

Artigo 6 do Estatuto de

Autonomía, "branca

cunha banda diagonal

de cor azul que a

travesa desde o ángulo

superior esquerdo ao

inferior dereito".

SÍMBOLOS DE GALICIA (3):

O ESCUDO

• O escudo de Galicia

presenta, sobre un campo

azul, un cáliz de ouro

cunha hostia de prata e

sete cruces recortadas do

mesmo metal.“ Ten unha

coroa na parte superior

que representa a

monarquía.

SÍMBOLOS DE GALICIA (3):

O ESCUDO

• O himno galego conxuga o

poema “Os pinos” de Eduardo

Pondal cunha composición

musical de Pascual Veiga.

• O nome de Galicia non figura

no poema, sendo substituído

por fogar de Breogán. Foi

interpretado por primeira vez

en 1907 na Habana, Cuba.

SÍMBOLOS DE GALICIA:

O HIMNOHIMNO GALEGO

Que din os rumorosos

na costa verdecente,

ao raio transparente

do prácido luar?

Que din as altas copas

de escuro arume arpado

co seu ben compasado

monótono fungar?

Do teu verdor cinguido

e de benignos astros,

confín dos verdes castros

e valeroso chan,

non des a esquecemento

da inxuria o rudo encono;

desperta do teu sono

fogar de Breogán.

Os bos e xenerosos

a nosa voz entenden

e con arroubo atenden

o noso ronco son,

máis sóo os iñorantes

e féridos e duros,

imbéciles e escuros

non os entenden, non.

Os tempos son chegados

dos bardos das edades

que as vosas vaguedades

cumprido fin terán;

pois, onde quer, xigante

a nosa voz pregoa

a redenzón da boa

nazón de Breogán.