Guía gastronómica de Santiago de Compostela

guía

gas

tron

ómic

a sa

ntia

go d

e co

mpo

stel

a

editaturismo de santiago

autormiguel vila

coordinaciónturismo de santiagotono mugico, yolanda ferro

colaboradorjorge guitián

deseñomarujas creativas

fotografíasmiguel vilaantonio sabaanxo iglesiassuvestudiojuan balsa

depósito legalC 429-2008

o autormiguel vila é xornalista gastronómico.

distincións e libros gastronómicos:

premio nacional de periodismo gastronómico álvaro cunqueiro 2004, polo libro “caldeirada para dous (mortos)”, editorial lea, 2003.

premio nacional de periodismo gastronómico álvaro cunqueiro 2006, polo libro “a cociña do merlín”, editorial galaxia, 2005.

premio gourmand cookbook awards 2007, polo libro “a cociña do entroido e san xoán”, edicións xerais de galicia, 2006.

premio alimentos de españa 2006 ao mellor labor informativo continuado pola columna “a cociña global” (el progreso).

“dicionario galego de gastronomía”, editorial lea, 1998.

“hora de comer”, editorial sotelo branco, 2007.

máis información en www.colineta.com

guía gastronómica de santiago de compostelamiguel vila pernas

instrucións de uso 09historia gastronómica dun cruce de camiños 11o menú de compostela 19

a dieta atlántica 19empanada 19mariscos 23polbo 27peixes 29a lamprea 34pementos de padrón 37grelos 37carnes 40queixos 42doces 48viños, augardentes e licores 50

turismo gastronómico 55de tapas e racións por compostela 59

ao sur da catedral 59arredor do mercado de abastos 63o ensanche 67san lázaro, a entrada do camiño 70

bocadillos 75compras gourmet 79o mercado de abastos 83alimentos de calidade contrastada 87

receitas dos chefs 93cafetocaldo 93canelóns de centola, salsa de lagostinos, queixo parmesano 94ensalada de bacallau 95polbo á grella 95polenta, caruncho do millo e luras 98renxente de vieiras ao albariño 98rodaballo ao forno 99xarrete guisado 100

lista alfabética de restaurantes 103lista alfabética de locais de tapas e racións 123lista alfabética de locais de bocadillos 129lista alfabética de tendas gourmet e ultramarinos 131lista alfabética de pastelarías 135índices

por barrios 137alfabético 141por tipo de cociña (restaurantes) 145por prezos (restaurantes) 149

restaurantes do municipio de santiago de compostela 150

instrucións de usoEsta guía busca por derriba de todo facilitar o acceso á información ao usuario, razón pola cal se inclúen ao final diversos índices clasificando a información por diferentes criterios.

Comeza cun apartado dedicado ás materias primas e aos usos e costumes culinarios de Compostela, na que o viaxeiro encontrará información detallada sobre o que vai atopar na súa mesa.

Segue un capítulo referido ás rutas de tapas en Compostela, tanto cando se trata de tapas de cortesía facilitadas de maneira gratuíta acompañando as bebidas como aquelas que son de pago. No primeiro caso a tapa sérvese simultaneamente coa consumición solicitada, mentres que as de pago debe pedilas o cliente. Neste último caso normalmente existen cartas ou un taboleiro no que se indican as tapas dispoñíbeis e o seu prezo.

As pastelarías e os establecementos que serven bocadillos, que nunca faltan nunha cidade universitaria como Compostela, e as compras gourmet completan a primeira parte da guía.

De seguido atópase unha relación alfabética de restaurantes na que se ofrece ampla información sobre os mesmos: localización, datos de contacto, tipo de cociña, días de peche, prezo aproximado, capacidade... As expresións “reservados”, “tarxetas”, “reservas”, etc., implican a existencia de tales servizos no restaurante en cuestión. Se non aparece a expresión é porque dito restaurante non ofrece ese servizo.

Tra os restaurantes ofrécese a lista alfabética de locais de tapas e racións, de bocadillos, tendas gourmet e ultramarinos e de pastelarías.

A terceira parte da guía corresponde aos índices, onde se poderá buscar un establecemento seguindo diversos criterios:

Alfabético Por barrios Por tipo de cociña Por prezo medio

001003005007009011013015017019021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

historia gastronómica dun cruce de camiños

Jorge Guitián (Historiador e gastrónomo)

Compostela é, desde sempre, un lugar en relación cun Camiño. Lugar de paso, lugar de chegada e confluencia de culturas e tradicións que marcan, desde hai séculos, o seu peculiar carácter, o carácter dos composteláns, da cidade e, por suposto, o da súa gastronomía.

Mesmo antes de existir Compostela había, no seu lugar, un camiño, un lugar de paso polo que os usuarios das vías romanas da antiga Gallaecia transitaban entre Iria Flavia e a descoñecida Asseconia. Probablemente aquí habería unha vila de certa entidade, un lugar de descanso, no que os viaxeiros farían noite e cociñarían sementando o xerme dunha tradición milenaria.

Por outra banda, as condicións naturais de Compostela, situada na transición entre a Galiza costeira e a interior, entre o clima das Rías Baixas e o máis rexo do norte, fixeron dela un lugar idóneo, máis alá das circunstancias históricas, para a confluencia dos produtos e as tradicións gastronómicas

de toda Galiza. A cidade contou sempre con boa provisión dos grelos aos que o frío das terras de Ordes e Oroso lles confire o seu sabor característico; coas froitas e verduras do Val da Amaía e do Ulla, que foi de sempre a súa despensa natural; cos produtos das veciñas rías de Noia e Arousa…

Historicamente non son moitas as noticias culinarias que temos en relación coa cidade, pero si que hai elementos para esbozar a que debeu ser a súa historia gastronómica. Desde as súas orixes altomedievais contou cun importante mercado, en tempos un dos máis coñecidos do país, asentado orixinariamente na antiga Praza do Pan ou Praza do Campo (hoxe de Cervantes) e nas rúas próximas. Desde aí, os gremios foron asentándose en diferentes partes da cidade e a súa pegada aínda pode identificarse nos nomes de rúas como a Pescadería Vella, a Carnicería ou o Campo do Forno.

Probablemente é neste período medieval no que xorden, tal como hoxe as coñecemos, algunhas das receitas tradicionais. Os motivos serían varios e, xunto aos tradicionais elementos comentados máis arriba, habería que ter en conta o crecente tráfico de peregrinos chegados de todas as partes de Europa e o asentamento das principais ordes relixiosas. O primeiro documento histórico sobre a gastronomía medieval compostelá está tallado en pedra, no Pazo de Xelmírez, onde podemos ver un personaxe portando o que semella ser un antecedente directo das actuais empanadas. Álvaro Cunqueiro a imaxinou de lamprea, na tradición do Baixo Ulla

001003005007009011013015017019021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

001003005007009011013015017019021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

e, segundo contan, chegou a afirmar que o gastrónomo atento pode captar o sutil aroma do recheo xurdindo da pedra. Á repostería conventual débelle Compostela, sen dúbida, o apartado máis doce do seu receitario. Coas ordes relixiosas chegaron á cidade receitas de améndoas e xemas, tradicións foráneas que deron lugar a especialidades como a Torta de Santiago, do mesmo xeito que están na orixe doutros doces tradicionais galegos como os amendoados de Allariz. Pero a achega monacal non se reduce á repostería, xa que é probablemente á Orde Franciscana, e máis concretamente ao convento de Herbón (Padrón), ao que se lle debe a introdución en Galiza dun dos máis célebres produtos: o pemento de Padrón ou de Herbón, que das dúas formas se lle chama. Aínda que outras teorías relacionan a súa introdución en Galiza coa figura do padronés Alonso de la Peña e Montenegro, bispo de Quito no século XVII, o certo é que parece máis plausible que foran traídos por un franciscano á volta das misión mexicanas. Non falamos agora dun produto netamente compostelán, pero si que é certo que os menos de 20 quilómetros de distancia entre a cidade e a súa zona de cultivo fan destes pementos unha constante nos nosos mercados e nas nosas mesas.

Co paso dos séculos, o mercado medieval foi crecendo e, ao tempo que se estendía por novas rúas da cidade histórica, foi medrando tamén un mercado de gando que tiña lugar extramuros. Xa no século XIX pasou a celebrarse na Carballeira de Santa Susana, no corazón do Parque da Alameda. Aínda son moitos os composteláns que recordan o paso do gando por zonas tan céntricas como a Rúa da Senra ou a actual Praza de Galicia. E coa feira do gando chegaron os feirantes. Tradicionalmente celebrada os xoves, foi este o día no que as casas de comidas e as

tabernas se ateigaban. E segue a ser hoxe o xoves o día no que moitos destes locais continúan a servir algúns dos pratos máis composteláns, como o xarrete (ten sona o do restaurante Vilas) ou os callos (son célebres os de Casa Domínguez, en Sar, ou os de Paredes, na rúa Carretas).É tamén nese período de esplendor das feiras e mercados no que chegarán a Galiza outros dos elementos que son xa hoxe parte indisolúbel da súa tradición gastronómica. Cos feirantes e arrieiros chegados de Zamora e A Maragatería (León) introdúcese o uso do pemento e de peixes secos. De aí nace o polbo á feira, por exemplo, como moitas das receitas tradicionais de bacallau ou sinais da nosa identidade culinaria tan relevantes como a allada.

A mediados do século XIX o mercado é trasladado á súa situación actual, no terreo da antiga finca urbana dos Condes de Altamira. Despois de diversas reformas estruturais que tiveron lugar ata a primeira metade do século XX o Mercado de Abastos compostelá converteuse nun dos sinais de identidade da cidade e na actualidade continúa a ser un dos mercados máis activos de Galiza. Unha visita obrigada para quen estea de paso na cidade, especialmente o xoves e o sábado que, de acordo coa tradición, segue a ser o seu día grande.

O século XX foi unha etapa de cambio permanente. A introdución de novas tecnoloxías en sectores como a agricultura, a pesca, o transporte ou a conservación fixeron posible

o aumento da oferta e da calidade dos produtos. Nas últimas décadas estamos a sufrir unha homoxeneización da oferta froito da globalización dos mercados. No lado positivo deste fenómeno está a aparición na oferta da cidade de produtos hai ben pouco impensábeis. Hoxe é posible facerse cun bo fígado de oca francés fresco, especias do sueste asiático ou os mellores viños australianos ou de Sudáfrica pero, afortunadamente, esta mundialización do mercado non foi quén de acabar coas peculiaridades da tradición santiaguesa, polo que aínda podemos atopar bo pan de forno de leña, as mellores empanadas, queixos das comarcas veciñas e seguir gozando os xoves dos callos servidos nas casas de comidas.

Estes últimos anos foron tamén os da eclosión gastronómica da cidade. Os cambios vividos pola mesma nas tres últimas décadas (crecemento demográfico, crecemento da Universidade, a creación da Xunta de Galicia, a mellora das infraestruturas) condicionaron, sen dúbida, a aparición dunha nova xeración de cociñeiros e restaurantes que, por vez primeira, situaron a Galiza, e nomeadamente a Compostela, no panorama gastronómico internacional. A pioneira desta tendencia, Toñi Vicente, ten o seu restaurante no centro da cidade e xunto a el xurdiron, máis recentemente, outras referencias especialmente interesantes en canto á cociña de vangarda como Casa Marcelo ou El Mercadito, que conviven sen conflito con algúns dos nomes clásicos da cociña compostelá como Vilas, Asesino, Fornos ou Camilo. A apertura en 1995 do Centro Superior de Hostalaría de Galiza, vinculado á Xunta de Galicia e á Universidade de Santiago de Compostela, foi un dos elementos fundamentais para que na actualidade Compostela sexa un dos motores da creatividade e da innovación

gastronómica en Galiza. A capacidade de combinar ese espírito innovador cunha tradición de séculos, sen que entren en conflito, fai de Santiago un destino ideal para quen queira afondar na tradición gastronómica galega sen renunciar ás achegas máis recentes.

001003005007009011013015017019021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

001003005007009011013015017019021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

o menú de compostela

a empanada A empanada é probablemente a meirande achega da cociña tradicional galega ao mundo da gastronomía, non porque sexa orixinal ou exclusiva de Galiza, que non o é, senón polo nivel de calidade e variedade que acada este prato ao longo do país. Galiza empana calquera cousa comestible, adoitase dicir sen chisco de esaxeración. Peixes, carnes, verduras, conservas, froitas, algas... todo serve para recheo dunha empanada en Galiza.

O prato, xa o dixemos, non é exclusivo de Galiza, xa que con máis ou menos variacións se prepara noutros lugares de España e de Europa. En tódolos casos son lembranzas dunha cociña medieval en cuxos receitarios atopamos sempre este prato, sexa cal sexa a súa procedencia xeográfica. Pero en ningunha parte o prato perdurou con tanta forza e variedade como en Galiza, que tamén na Idade Media foi consumidora de empanadas. Unha das iconas máis representativas desta especialidade atópase no Pazo de Xelmírez, anexo á catedral compostelá, onde se representa a un comensal que está a piques de dar boa conta dunha empanada, que a fecunda imaxinación de Álvaro Cunqueiro quixo ver reenchida de lamprea, por moito que a representación pétrea non permita facer cábalas sobre o contido da mesma. De esa época (século XII) é o Pórtico da Gloria da catedral compostelá, onde tamén aparece representada a empanada.

001003005007009011013015017019021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

a dieta atlánticaA dieta atlántica é defendida e recomendada polos mellores nutricionistas do mundo como unha sa forma de alimentación. Ao alto consumo de peixe fresco e ao emprego de materias primas recollidas da horta, criadas con esmero nas granxas ou sacadas do mar, súmanse técnicas sinxelas de cocción, como o vapor ou a grella, que garanten non só a autenticidade do sabor, senón tamén a conservación de todos os seus nutrientes.

Ao peixe, que en Galicia se consume con particular abundancia, atribúense os baixos niveis de colesterol detectados na súa poboación, así como a menor incidencia de enfermidades cardiovasculares. Se os ácidos Omega 3 presentes no peixe teñen recoñecidas propiedades antinflamatorias e anticoagulantes, os viños, froitas e verduras engaden os seus efectos antioxidantes. O conxunto perfílase, segundo recentes estudos, como un poderoso aliado contra algúns fenómenos dexenerativos.

A tenreira representa, xunto co peixe, unha fonte de proteínas de excelente calidade, o mesmo que as aves de curral e os lácteos. E iso, sobre todo, en pratos para todos os gustos, que se pasean por un saber de séculos e chegan, apetecíbeis e renovados, ás mesas compostelás.

021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

Pero non todas as empanadas son iguais hoxe en Galiza. Aparte dos distintos costumes locais arredor da confección deste prato, podemos dividir o mundo das empanadas en dous grandes grupos, en función do tipo de masa con que se elabora. Teremos así as empanadas feitas con pan de trigo, comúns en toda Galiza, e as elaboradas con pan de millo, máis habituais nalgunhas zonas costeiras da provincia de Pontevedra e sur da Coruña. Noia podería ser a capital da empanada de millo.

A de millo é por regra xeral, case poderíamos asegurar que en exclusiva, unha empanada de peixe, predominando as de sardiñas ou berberechos, así como a que se prepara coa mestura dunhas e outros. No Barbanza, nos concellos de Rianxo e Boiro, cocíñase un tipo moi especial de empanada de berberechos, na que os moluscos entran na masa dentro da súa propia cuncha, de maneira que se abren no forno e mollan a masa con tódolos seus zumes naturais. É preciso, claro está, unha exhaustiva labor previa de limpeza dos berberechos ata conseguir que cheguen á empanada sen nada de area.

Mentres a de millo é unha empanada que se elabora en zonas restrinxidas do país, a de fariña de trigo é común a toda Galiza. En calquera parte do país atopará o viaxeiro unha empanada preparada á maneira propia da zona, que pode pedir unha masa máis fina ou máis gorda, masa de pan a secas ou masa gramada (amasada por segunda vez) co aceite do recheo, que en Galiza recibe case tantos nomes como comarcas hai no país: mexunxe, zaragallada, amoado, guiso, molo, rustrido, sofrito... e ata 20 denominacións diferentes recollidas por Fina Casalderrey e Mariano García en “O Libro da Empanada”.Como dixemos, calquera cousa comestible empánase en Galiza, así que con masa de trigo podemos atopar empanadas de peixes (sardiñas, congro, bacallau, lamprea...), de mariscos (cigalas, polbo, luras, longueiróns,

zamburiñas, vieiras...), de conservas (atún, xoubas de lata...), de vexetais (cogomelos, grelos...), de embutidos (forquellas, chourizo, androlla...), de carnes (raxo, polo, coello, costela, touciño...), así como empanadas doces, propias para a sobremesa ou a merenda (roxóns, mazás...). Malia a enorme variedade de empanadas que se elaboran en Galiza, nos bares e restaurantes atoparemos fundamentalmente as de atún ou de bacallau (normalmente con pasas) entre as de peixe, e de raxo ou zorza entre as de carnes. En Santiago ten unha especial sona, certamente merecida, a empanada de congro da taberna O Gato Negro. As empanadas doces (fundamentalmente de mazás ou de roxóns) son máis propias de panadarías e pastelarías.

Prato, pan e compangoA empanada é ao mesmo tempo pan e compango, pero tamén cumpre o rol do prato cando se trata de ir de merenda ao campo, de comer na praia ou cando servía de comida nos traballos desenvolvidos no campo, como segas, mallas e similares.

En esencia unha empanada consiste en dúas capas de masa que encerran o recheo da mesma, que se coce no forno e se consume quente ou fría, segundo o tipo de empanada de que se trate e das circunstancias en que se consume. No caso das empanadas de millo, e dada a pouca plasticidade deste tipo de masa, é común que se compoña por partes: no canto de dunha capa inferior de masa e outra superior que tapa o recheo, o normal é que a empanada de millo se forme con pequenos anacos de masa na que vai integrado o recheo. Ofrecen

bo marisco nunca é barato. Dito doutra maneira; o marisco barato sempre será de importación. Bo pero non excelso.Agora ben, sendo Galiza un país privilexiado en froitos do mar, non atopará aquí gambas, por poñer un exemplo, que son unha especie propia do Mediterráneo e que o noso país non produce. En Galiza pode vostede degustar as mellores langostas, lumbrigantes, camaróns, cigalas, centolas, nécoras, percebes, bois e santiaguiños, que compoñen a nómina principal dos crustáceos. Entre os moluscos destacan as ostras, ameixas, berberechos, mexillóns, longueiróns e navallas, vieiras, zamburiñas, cadeluchas, xunto con un sinfín de especies de menor importancia. Ademais atoparemos ourizos, que dun tempo a esta parte están a cobrar importancia no país, tanto polo consumo en fresco como en conserva.

A maneira tradicional de cocer o marisco é sempre a máis sinxela. Polo xeral trátase dunha simple cocción en auga con sal para os crustáceos, inda que langostas, lumbrigantes e cigalas tamén se poñen na prancha e, no caso dos dous primeiros, elabóranse salpicóns (o marisco cocido e picado, con cebola, perexil, se cadra algo de pemento vermello, e unha vinagreta elaborada con aceite de oliva, vinagre e xema de ovo). Os percebes sempre cocidos e ben quentes, levados directamente da pota á mesa.

As ameixas preséntanse á mariñeira, ou crúas o mesmo que as ostras. Longueiróns e navallas son apropiados para a prancha, o mesmo que as zamburiñas, que tamén poden ir ao forno como as vieiras.

así o aspecto de estar realizadas con “retales” e poden semellar máis unha torta que unha empanada.

No campo a empanada sempre se comeu coas mans, coma se dun bocadillo se tratara, así que non se estrañe se nalgún restaurante atopa a quen segue a consumir así este prato galego, que habitualmente se serve como primeiro prato.

mariscosGaliza é un país de mariscos. Así o queren as xentes do país, que aman os seus mariscos por derriba de todas as cousas, e os que veñen de fóra, que buscan aquí calidade, abundancia e baixos prezos e atoparán sen problema os dous primeiros obxectos da súa busca, pero deberán vixiar moi de preto os prezos que pagan.

Cando un produto exquisito é escaso e a demanda moi alta sempre sucede o mesmo: os prezos medran, ás veces ata cifras insospeitadas. E o mundo do marisco non pode ser alleo a esta tendencia universal.

En Galiza o viaxeiro atopará dous tipos ben diferenciados de marisco: o bo e o insuperable. Bo é o marisco que cada día chega á nosa terra procedente de Bretaña, Irlanda ou Escocia, países todos irmáns de Galiza, como irmáns dos nosos son os tesouros dos seus mares.

Pero se desexa atopar as verdadeiras esencias do mar, debe o viaxeiro buscar o marisco galego, nacido, criado e capturado nas nosas rías, nuns casos, ou nos nosos mares exteriores noutros. Todos os expertos na materia recoñecen que non hai no mundo marisco coma o galego. Non resulta fácil para o non experto distinguir entre o marisco galego e o de importación, pero hai unha regra que resulta infalible: o

021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

Se desexa gozar plenamente da calidade dos mariscos galegos busque sempre un lugar onde os cociñen no momento en que vostede os vai consumir e rexeite sempre aqueles que xa están preparados de antemán.Os novos cociñeiros galegos, fieis aos sabores de sempre pero ávidos de atopar novas presentacións, ofrecen novidosas maneiras de tratar os mariscos, buscando conservar todas as súas características pero realizando combinacións con outros alimentos, algunhas certamente sorprendentes pero non por iso menos exitosas.

Un vello dito galego asegura que o marisco so está en comida nos meses que teñen “r”, que son os que van de setembro a abril. De facer caso a esta máxima, o verán é mal momento para comer marisco de calidade, e algo de razón non lle falta ao dito, inda que non acerte plenamente.

As vedas son un bo indicativo do marisco que podemos comer en cada momento. No verán están en veda as ameixas fina e babosa, o berberecho, o boi, a centola e o ourizo. Pero ese mesmo tempo é período hábil para a captura de langosta e lumbrigante (xullo e agosto), nécora (de xullo a decembro) e mariscos coma o percebe e o camarón que non teñen veda. O caso máis restritivo é o do santiaguiño, que so se pode capturar no mes de xullo. Estas datas de vedas e períodos hábiles de captura son orientativas, xa que poden variar duns anos a outros e segundo as zonas de captura.

o polbo“O galego é moi pulpeiro”. Son palabras do mestre do xornalismo gastronómico galego e español Álvaro Cunqueiro no seu libro “A cociña galega”, publicado na década dos setenta do século XX.

Non estaba errado Cunqueiro, que en Galiza calquera celebración popular que se prece vai ter entre os seus pratos o polbo, cociñado “á feira”, que é o estilo propio das terras do interior, ou “guisado”, como se cociña tradicionalmente na zona costeira.

O polbo á feira nace, seguramente, no interior de Galiza moi vinculado ás feiras de gando e aos arrieiros que traían a Galiza o pemento doce e picante, un dos elementos fundamentais da preparación que nunca se produciu en Galiza. Fundamental tamén é o aceite de oliva, que nun tempo foi relativamente abundante nalgunhas zonas interiores do país (sur de Lugo, parte de Ourense) precisamente onde o polbo á feira toma carta de natureza e nas que hoxe tenta recuperar a súa antiga, e xeralmente descoñecida, importancia.

Hoxe son as pulpeiras do Carballiño, en realidade da parroquia de Arcos deste concello ourensá, as que levan por Galiza adiante a fama de cociñar o mellor polbo, pero houbo un tempo en que Cacabelos, no veciño Bierzo (León) quixo discutir esa supremacía.

O Carballiño celebra cada ano a súa Festa do Pulpo, nacida na década dos sesenta do século pasado, pero seguramente a máis grande das homenaxes galegas a este prato nacional son as festas do San

021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

Froilán, en Lugo, nas que é obrigado comer o polbo nas casetas instaladas ao efecto no parque da cidade, casetas que despachan polbo á feira ao longo de todo o mes de outubro, aproximándose ao medio millón de racións servidas nese tempo que, a 200 gramos por prato, supoñen máis de 90.000 quilos de polbo cada ano.

Agora o polbo á feira prepárase co cefalópodo fresco (antes conxélase para evitar ter que darlle a malleira obrigada cando non había conxeladores, tratamento imprescindible para que a súa carne abrande), pero ata ben entrado o século XX o polbo que chegaba ao interior de Galiza, e ao resto de España, era curado ao ar e ao sol, tal e como aínda se segue a facer co congro en Muxía. Era esa a única maneira de conservación para un produto moi sensible e perecedoiro.

Nas zonas do litoral de Galiza, onde se dispoñía de polbo fresco, a maneira máis común de cociñalo era guisado con patacas e, se cadra, algunhas hortalizas tales como pementos, cebolas ou chícharos. Na costa de Galiza séguese a guisar o polbo, con receitas exquisitas, tales coma o polbo “á mugardesa”, propio da localidade de Mugardos, na ría de Ferrol, ou os das illas de Ons e de Arousa, pero foi o polbo á feira o que se impuxo en todo o país, e hoxe tanto se atopa no interior como na costa.

Santiago de Compostela, cunha feira de gando das máis importantes de España, que se celebra tódolos mércores do ano, non podía ser allea ao polbo á feira. Nun tempo pasado as feiras celebrábanse na carballeira de Santa Susana, onde as pulpeiras seguen situándose con motivo das dúas grandes festas da cidade: a Ascensión e as festas do Apóstolo. Hai xa moitos anos que o gando desapareceu da carballeira, desprazado primeiro cara a Salgueiriños e posteriormente

a Amio, onde na actualidade se celebra a feira semanal. Coa feira marcharon as pulpeiras, que cada mércores ofrecen a súa mercancía a gandeiros e tratantes... e a os moitos composteláns que se achegan a picar unhas talladas.

Non existe en Compostela o costume ourensán das pulpeiras que na fin de semana plantan o seu caldeiro de cobre en calquera esquina vendendo o polbo para consumir no bar máis próximo ou no propio domicilio, inda que pola parte de Vidán si se pode atopar unha destas pulpeiras que sábados e domingos vende o polbo na rúa.En Santiago pódense atopar boas pulperías tradicionais en Concheiros ou en Vista Alegre e poderá probar o polbo guisado nalgúns restaurantes de corte tradicional coma o Vilas ou Paz Nogueira. Tamén son populares as empanadas de polbo e o polbo con arroz.

Polbo, sal, aceite e pementoNas feiras, as pulpeiras empregan grandes caldeiros de cobre para cocer o polbo. Tradicional era facer o lume con leña de carballo, pero cada vez é máis común o emprego de queimadores de gas butano ou propano, menos problemáticos que a leña. Na auga fervendo a pulpeira escalda cada polbo dúas ou tres veces para finalmente deixalo dentro da auga. Moitos son os mitos que se contan arredor deste costume, case un rito, que responde a un único obxectivo: conservar intacta a pel e ventosas do animal, que sen este tratamento corren o risco de desprenderse por completo.

Sobre o tempo de cocción son tamén moitas as fantasías que andan polo mundo. A máis común de todas é a recomendación de botar na pota unha pataca, asegurando que o polbo estará cocido cando o estea o tubérculo. Ninguén vería xamais a unha pulpeira poñer a pataca no caldeiro xa que ¿coce no mesmo tempo un polbo de quilo e medio que outro de tres cuartos?, e ¿todas as variedades de pataca cocen ao mesmo tempo, ou tarda o mesmo en cocer unha pataca pequena que outra grande?.O polbo debe quedar “recio” como dicimos os galegos ou, como diría un italiano “al dente”. Córtase con tesoiras en toros dun dedo de gordo e de seguido sazonase con sal gorda, pemento (doce, picante ou mestura de ambos, ao gusto de cadaquén) e régase xenerosamente cun bo aceite de oliva. Sérvese sempre quente e acompañado cun bo pan que mollaremos no prebe. Cóllese o polbo cun palillo e acompáñase cun bo tinto galego, xa que unha vella crenza do país asegura que o polbo e a auga non fan boas migas no bandullo.

Un popular moluscoO polbo (Octopus vulgaris) é un marisco do tipo dos moluscos (como as ameixas, as ostras ou os berberechos) e da clase dos cefalópodos, na que se encadra xunto coas luras ou os chocos, por exemplo.

En Galiza coñécese como polbo ou pulpo, forma esta última que é a máis común no resto de España, onde tamén recibe os nomes de “olagarro” (Euskadi), “pop” (Levante, Cataluña e Baleares). Tamén se coñece como “octopus” (Gran Bretaña), “poulpe” (Francia), “polvo” (Portugal), “polpo” (Italia) e “grewöhnlicher krake” (Alemaña).

O corpo do polbo ten forma de globo, con oito brazos cunha dobre fila de ventosas cada un. O peso mínimo dos polbos capturados en Galiza ten que ser dun quilo, pero este animal pode chegar aos catorce quilos de peso, inda que o máis común no mercado son os polbos de entre un e cinco quilos.

Xenericamente o polbo pódese pescar en Galiza durante todo o ano, inda que por acordo entre a Consellaría de Pesca e o sector cefalopodeiro fanse paros biolóxicos, xeralmente nos meses de maio e xuño.

O polbo galego comercialízase en fresco, pero tamén é posible atopar en Galiza polbo procedente do banco canario-sahariano, fundamentalmente conxelado.

A principal arte de pesca empregada en Galiza para a captura do polbo é a nasa, unha especie de caixa de rede que se deposita nos fondos onde vive o animal que, atraído polo cebo, pode entrar na nasa pero é incapaz de saír. O polbo aliméntase de crustáceos, moluscos e pequenos peixes, sendo crenza común entre os galegos que é moi afeccionado ás nécoras, polo que se asegura que se o polbo abunda escaseará este marisco.

peixesO peixe non pode faltar na gastronomía galega, un dos países do mundo que máis pesca e maior variedade de peixes emprega na súa cociña, especialmente cando falamos de cociña tradicional e popular.O viaxeiro comprobará facilmente nos escaparates dos restaurantes máis

021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

céntricos de Compostela a ampla oferta de produtos do mar que os mesmos poñen ao seu alcance. Non so mariscos e polbo, ou lamprea na súa temporada, dos que falamos nos seus correspondentes apartados, senón pescada, sargo, rodaballo, raia, congro, rape, mero, palometa, salmonetes, sardiñas e xoubas, por veces os multicolores pintos e maragotas... cada escaparate compostelán é un auténtico océano.

Galiza conta cunha longa tradición de pesca por todos os mares do mundo e a flota máis grande de España, polo que non debe estrañarse de atopar especies procedentes de mares afastados ao pé doutras que proceden das rías máis próximas a Compostela. Todos eles están perfectamente integrados nos costumes culinarios galegos.

As dúas receitas tradicionais para o peixe máis arraigadas nos restaurantes galegos son moi parecidas entre si. Se lle ofrecen caldeirada saiba que vai comer peixe (de un ou máis tipos) cocido en compaña de patacas, cebola, pementos, aceite e pemento doce. Cando lle ofrezan un peixe “á galega” comerá ese peixe cocido, en compaña de patacas cocidas aparte, se cadra uns chícharos e todo mollado cunha allada, o prebe nacional galego, que consiste nun bo aceite no que se friten uns allos e despois se agrega pemento doce. A caldeirada é prato de culler mentres os peixes “á galega” se presentan na mesa sen caldo.

Tamén poderá gozar en Compostela de espléndidos peixes asados na grella, postos en empanada, asados no forno e outras moitas preparacións.

Falamos, claro está, de peixes de mar, que son os que dominan por completo a gastronomía galega, inda que no país tamén se consuman exquisitas troitas, salmóns

salvaxes, reos e anguías procedentes dos ríos galegos. Claro que troitas e salmón salvaxe non os atopará nos restaurantes galegos, xa que a súa comercialización está prohibida na comunidade autónoma, de maneira que o que queira troitas que molle as bragas, como di o refrán. Se cadra, pódese atopar algún salmón salvaxe procedente de fóra da comunidade, pero non é común, como tampouco son habituais en Compostela os reos nin as anguías. Do río proceden as lampreas, que en temporada teñen unha ampla presenza nos restaurantes composteláns e das que falamos noutro lugar, e as angulas do Miño, exquisitas pero con prezos altísimos mesmo a pé de río. A angula, como a lamprea, é peixe de temporada e só se atopa no mercado nos meses do inverno.

a lampreaDi o escritor galego Alfredo Conde que o principal labor do cuco é avisar á lamprea para que non falte á súa cita o próximo ano, xa que segundo a tradición galega, a lamprea “cucada” xa non ten valor gastronómico algún, e “cucadas” son todas aquelas lampreas que se capturan despois de que se escoite en Galiza o canto do cuco. Outro dito popular, coincidente con este, di que a lamprea “en marzo para o amo e en abril para o criado”, unha forma ancestral de indicar que estamos ante un peixe claramente estacional.

Galiza é hoxe o paraíso dos amantes da lamprea, condición que obrigadamente comparte co norte

da veciña Portugal, onde este peixe antediluviano tamén goza de importante aprecio. Fóra desta zona cómese algo de lamprea nas beiras do río Garona (Francia), onde se pesca, e de onde se presume chegou a receita da “lamprea á bordelesa”, cociñado o peixe co seu propio sangue, viño, especias e hortalizas, que é unha das maneiras máis populares de servila en Galiza. Tamén se come lamprea en Madrid ou en Barcelona, é dicir, alí onde a levaron os restauradores galegos.

A tempada da lamprea comeza co ano. O río Ulla, no límite entre as provincias da Coruña e Pontevedra, é o primeiro onde se autoriza a captura, a finais da primeira semana de xaneiro. Na segunda quincena do mes comezará a pesca nos ríos do sur, fundamentalmente no Miño e no Tea. A finais de abril remata a temporada de pesca, polo que os afeccionados despídense da mesma ata o ano seguinte, excepto nalgunhas zonas do sur de Pontevedra, fundamentalmente Arbo, onde se seca a lamprea para consumila no verán como friame, reenchida de ovos cocidos e xamón, ou para cociñala con verduras do tempo. O costume ven de lonxe, que xa no século XVII Francisco Martínez Montiño, “cocinero mayor del rey nuestro Señor”, inclúe no seu libro “Arte de Cocina, pastelería, vizcochería y conservería” a receita da “lamprea en cecina”, é dicir seca e curada, que debe remollarse e despois guisarse cun prebe feito de cebola frita, sazonada con especias, vinagre e viño tinto e ligado con fariña. No século XVIII escribiu o ilustrado Xosé Cornide Saavedra que cando había abundancia de lamprea estas secábanse coma o congro “y así se conservan bastante tiempo, sirviéndolas cocidas con verduras, y aderezadas con aceyte y vinagre”.

Se a presenza da lamprea está restrinxida a uns meses no ano tamén o está a unha parte do territorio de Galiza. Miño e Ulla son os dous grandes subministradores de lampreas de Galiza e nas súas ribeiras están os grandes centros de consumo deste peixe, posiblemente o animal vertebrado máis antigo de cantos hoxe existen no mundo.

O consumo tradicional de lamprea circunscríbese á zona de influencia de ambos ríos no seu curso máis próximo ao mar, que é onde se pesca. Desta maneira, Arbo e As Neves son as grandes capitais da lamprea no sur da provincia de Pontevedra, mentres que no norte da mesma ese privilexio corresponde a Valga e Pontecesures, e na ribeira norte do Ulla, xa na provincia da Coruña, son Padrón, Rois e Compostela os principais centros de consumo de lamprea.

Nas provincias de Lugo e Ourense, no interior da de Pontevedra e no norte de A Coruña o consumo deste peixe é inmensamente menor e nalgúns casos ata descoñecido.

Guisada, seca, en empanadaHai unha maneira de cociñar a lamprea común a tódalas zonas de Galiza, que xa mencionamos: co sangue do propio animal, viño e hortalizas, ben especiada, algo que tamén é común no norte de Portugal. Sérvese esta lamprea “á bordelesa” acompañada de arroz branco, tal vez de influencia portuguesa, e triángulos de pan frito.

Á marxe desta receita común cada zona ten as súas propias especialidades. Xa falamos da lamprea seca da zona

021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

de Arbo, que non se repite no resto do país, mentres que nas ribeiras do Ulla son propias as empanadas e timbais deste peixe. En tempos tiveron sona os de Caldas de Reis e hoxe son especialmente coñecidos os de Chef Rivera, en Padrón, restaurante que todos os anos ofrece un menú elaborado exclusivamente con lamprea, engadindo cada ano novos pratos á súa carta.

Compostela ten tamén a súa particularidade propia no mundo da lamprea. Tanto na zona do Miño como na do Ulla o costume nos restaurantes é servir lampreas enteiras, o que significa poñer derriba da mesa entre tres e cinco racións cando o animal é de bo tamaño. Os restaurantes de Compostela, pola contra, acostuman a servir racións individuais, o que permite degustar a lamprea sen precisar para elo do concurso doutros comensais afeccionados a este peixe.

O peixe primitivoSemella que xa os romanos eran grandes afeccionados á lamprea, que en Galiza ten moitos e grandes partidarios o mesmo que outros a rexeitan de plano, ben por non gustar do seu sabor ou textura, ben por rexeitar por principio comer un animal serpentiforme e que ademais se guisa no seu sangue.A lamprea (Petromyzon marinus) é seguramente o máis primitivo de todos os peixes que se consumen no mundo, remontándose a súa aparición nas augas do noso planeta a uns 500 millóns de anos atrás, segundo os expertos.

Inda que o nome máis común e xeralmente empregado é o de lamprea, en Galiza tamén se coñece como “lampreia”, “chupona”, “chupona de mar” e “sete buracos”, nomes que se refiren ao costume de vivir pegada a outros peixes ou ás pedras, así como aos sete buratos que a mesma ten a cada lado da cabeza e que lle serven para respirar. En Portugal recibe o

nome de “lampreia” e en Francia “lamproie”.

O seu corpo é angüiliforme, de cor negro azulado pola parte superior. A cor crema do ventre salpica os laterais e parte do lombo do animal, que se destaca por dispoñer de sete buratos a cada lado da cabeza, ollos moi pequenos e unha gran boca en forma de embude ou ventosa, con varias filas concéntricas de dentes.

A lamprea nace no río, no que vive ata os catro ou cinco anos de idade, momento en que se traslada ao mar, cunha lonxitude de arredor de 20 centímetros. No mar vive a profundidades de entre 200 e 500 metros ata o momento en que acada a madureza sexual e regresa ao río, cun tamaño de ata un metro de longo e un peso que pode superar o quilo.

Péscanse as lampreas cando remontan os ríos por medio de nasas que se colocan en lugares estratéxicos de paso dos animais. No Miño as nasas colócanse nas “pesqueiras”, construcións de pedra dentro do río que conducen ás lampreas ata a trampa. Algunhas pesqueiras teñen unha gran antigüidade o que as converte en obxecto dunha rota turística no concello de Arbo (Pontevedra).

pementos de padrónA escasos 20 quilómetros de Compostela atópase a vila de Padrón, lugar ao que segundo a tradición arribou a barca que trouxo a Galiza os restos do Apóstolo Santiago e onde se conserva o Pedrón ao que a mesma foi amarrada. Terra natal do nobel Camilo José Cela e residencia da poetisa Rosalía de Castro, Padrón é máis coñecido en toda España polos seus famosos pementos, que segundo o dito “uns pican e outros non”. Saiba o viaxeiro que en realidade os pementos son de Herbón, parroquia do concello padronés na que se concentra a produción.

Nun futuro próximo estes pementos quedarán protexidos pola denominación de orixe Pemento de Herbón, que na actualidade se atopa en tramitación e coa que se agarda acabar coa fraude existente no sector. O pemento de Padrón-Herbón é un produto de temporada, que vai de xuño a setembro. Con sorte nos derradeiros días de maio pódense atopar os primeiros pementos no propio Padrón, inda que a prezos moi elevados. No mes de outubro tamén se poden atopar os últimos da temporada, pero no resto do ano non existe produción e os pementos que se atopan no mercado, comercializados como de Padrón, proceden en realidade de Murcia, Almería e ata de Marrocos.

Así que o viaxeiro debe saber que entre outubro e maio non vai atopar pementos de Padrón lexítimos, por moito que ata en Compostela estean presentes nos escaparates dalgúns bares e restaurantes das zonas máis turísticas.Os pementos de Padrón consómense fritos e salgados con sal gorda, sen máis aditamento. Existe un certo debate entre

os partidarios de fritilos co seu rabo ou cortando este previamente, pero semella que a única diferenza entre uns e outros é de presentación.

Calquera froitaría ou supermercado de Compostela ten á venda pementos de Padrón durante a temporada dos mesmos, pero xunto con estes véndense tamén procedentes doutras zonas de Galiza (Cambados, Vedra, Oroso) onde se cultiva a mesma variedade que en Padrón e cuxo prezo acostuma a ser sensiblemente inferior aos procedentes de Herbón.

Pero o mellor lugar para mercar pementos de Padrón en Compostela é o Mercado de Abastos, ata onde se desprazan algunhas produtoras de Herbón con grandes cestas de pementos que envasan alí mesmo. Debe saber o viaxeiro que tradicionalmente os pementos de Padrón non se venden ao peso, senón por centos (un cento de pementos pode roldar o cuarto de quilo, dependendo do tamaño dos mesmos).

grelosReza un vello dito “Nabo, nabiza e grelo, trinidade do galego”. Son sen dúbida as nabizas e os grelos as máis galegas das verduras, categoría que, se cadra, comparten con repolo e coliflor.

Nabizas e grelos son verduras procedentes da mesma planta: o nabo, pero trátase de diferentes momentos da evolución da mesma.

As nabizas son as primeiras follas que produce o nabo, que nos cultivos tradicionais do país pódense comezar a

021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

021023025027029031033035037039041043045047049051053055057059061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

apañar xa no mes de outubro, con variacións segundo a climatoloxía de cada zona. Trátase de follas tenras cun pequeno pedúnculo que as une coa raíz da planta, a “cabeza do nabo”, parte que se destina fundamentalmente á alimentación do gando.

Tradicionalmente apáñanse unicamente as nabizas que están xa totalmente desenvolvidas e listas para o seu consumo, deixando o resto na planta.Co paso das semanas o nabo comeza unha nova fase da súa evolución que o vai levar á floración. Aparecen entón unha especie de tallos moito máis gordos que os pedúnculos das nabizas e dos que nacen as follas. O conxunto de tallo e follas constitúen os grelos, sempre máis amargos que as nabizas. Do grelo cómense tanto as follas coma os tallos, inda que estes pódense pelar previamente e ata partilos lonxitudinalmente cando son moi gordos.

Se as nabizas se empregan fundamental-mente para a elaboración do caldo galego, os grelos teñen outros variados usos, aparte de formar tamén parte do caldo.

Un dos pratos máis coñecidos da cociña galega é o lacón con grelos: lacón cocido, chourizos, patacas e grelos cocidos no mesmo caldo en que se preparou o lacón. Os grelos poden tamén acompañar a un bo cocido galego, dos que Picadillo bautizou como “alegres”: abundancia de carnes de porco, tenreira e galiña, chourizos e un acompañamento de patacas, garavanzos ou fabas, segundo a zona, e verdura. Os grelos pódense ver desprazados no cocido galego polo repolo, outra das verduras máis propias do país.Tamén son os grelos o ingredientes principal dunha ensalada que en Galiza se prepara dende sempre, adiantándose á moda actual das ensaladas mornas: grelos cocidos con

ovo tamén cocido e un aderezo de sal e aceite, fundamentalmente, ou o prebe máis propio dos galegos: a allada (allos fritos en aceite de oliva ao que finalmente se agrega pemento doce ou picante, segundo o gusto de cadaquén).

Máis recentemente os grelos poden formar parte do recheo dalgunhas empanadas, cociñarse en revoltos con ovos e algún marisco (lagostinos, por exemplo) ou servir de acompañamento para algúns peixes.

Nabizas e grelos son verduras de outono e inverno, inda que o resto do ano tamén se pode botar man delas grazas á presenza no mercado de grelos galegos en lata, deshidratados e conxelados.

carnesAta a chegada do millo, o animal doméstico das familias campesiñas galegas era a vaca, que come alimentos non aptos para o consumo humano, mentres o porco é, no aspecto alimentario, un competidor directo do home. A chegada do cereal procedente de América cambiou radicalmente as cousas, pasando a haber porcos en todas as casas campesiñas de Galiza e quedando as vacas relegadas a animal de traballo que, ademais e de maneira residual, producían leite e carne.

Daquela situación quedou Galiza claramente dividida en dúas partes no que respecta ao consumo de carne. Tradicionalmente o rural é gran consumidor de porco e o medio urbano

de vacún. Esta división suavizouse ata case desaparecer coa chegada do frío e os conxeladores ata o último recuncho do país, converténdose nun método de conservación alternativo ao salgado e curado.

Galiza segue a consumir porco, fundamentalmente na época invernal. Trátase de carnes salgadas e curadas destinadas á elaboración de caldo galego, cocidos, lacón con grelos, cacholas e todas as variantes de consumo de carnes de porco salgadas. E arredor da carne de porco salgada, e máis en concreto sobre as súas unllas, xiran as festas do barrio compostelán de San Lázaro, onde con motivo da celebración do seu patrón se poxan parellas de unllas de porco, que acompañadas de bertóns (brotes tenros de verza), patacas e chourizos, se consumen nos bares e restaurantes da zona.En fresco o galego segue a consumir moita carne de vacún, converténdose Galiza nunha das comunidades autónomas que máis carne deste tipo come. Nos meses de verán tamén é moi alto o consumo de costela de porco fresca, fundamentalmente asada na grella en forma de churrasco.

O churrasco non falta hoxe en ningún recuncho de Galiza, inda que sexa un costume importado de Arxentina e Uruguai polos emigrantes galegos retornados na metade do século pasado. O churrasco galego responde, en realidade, ao que nos seus países de orixe é “asado de tira” e pódese atopar tanto de costela de porco como de tenreira, sempre acompañado por chourizos “criollos” (chourizos frescos, ben especiados, brancos por non levar pemento, tamén de orixe americano) e “chimichurri”, prebe orixinalmente arxentino.

No referido ao vacún, Galiza conta coa principal indicación xeográfica protexida de España e das primeiras de Europa por produción e prestixio: Ternera Gallega, que comercializa carne de animais sacrificados con menos de doce meses de vida, criados en Galiza por sistemas tradicionais e preferentemente procedente de razas galegas e os seus cruces. Trátase dun tipo de carne que atoparemos en multitude de carnizarías galegas e españolas, pero de pouco uso nos restaurantes composteláns, que se inclinan máis pola carne de vaca ou boi. A carne de vaca galega acada, na grella ou á prancha, unha calidade extraordinaria, inda que coma toda carne de vaca o seu contido graxo é elevado. El Pasaje é un restaurante que ofrece garantía de satisfacción neste tipo de carnes, mentres o Mesón Gonzaba goza de merecido prestixio polos seus chuletóns.

En restaurantes e casas de comida de tipo caseiro ofrécese con frecuencia a tenreira asada, que pode constituír un prato delicioso acompañado con patacas asadas coa propia carne e pemento morrón. O asado desta tenreira realízase “en tarteira”, un método tradicional galego que ofrece uns resultados extraordinarios cando se traballa cunha boa materia prima e o asado se realiza sen présas, a lume lento.

Tamén é moi propia de casas de comidas, feiras e festas a carne ao caldeiro, consistente en faldra de tenreira cocida que se acompaña de patacas tamén cocidas, todo aderezado cun po de pemento e un bo aceite de oliva. A carne ao caldeiro pode completarse con chourizos e verdura, ambos cocidos.

041043045047049051053055057059

063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

A carne de porco fresca ten en Compostela dúas estrelas indubidábeis: o xamón asado e o raxo. No primeiro caso trátase de xamóns asados ao forno, enteiros, e que se serve cun prebe elaborado con aceite e especias. Este xamón asado ofrécese tanto para segundo prato como en forma de bocadillos.

No caso do raxo trátase de lombo de porco cortado en anacos e adobado, fundamentalmente con allo e, normalmente lixeiramente picante, que se frite en aceite de oliva e sérvese con patacas fritas. Camiño do aeroporto atópase a Raxaría de San Marcos, posiblemente o local que máis raxo despacha en Compostela.

Tamén se pode atopar en Compostela boa carne de ave, fundamentalmente de polos caseiros. Nos arredores da cidade gozan de merecida fama os de Vila de Cruces, do Pino ou de Arzúa, que poden aparecer identificados como “galo de curral” ou “capón de curral”. No tempo do Nadal algúns restaurantes ofrecen tamén o coñecidísimo capón de Vilalba.

O cordeiro e o cabrito tradicionalmente eran carnes reservadas para as festas, pero que hoxe se pode atopar en multitude de restaurantes, tanto ao estilo galego como castelán. No primeiro caso trátase de animais de maior peso e idade, que se asa en tarteira ou ao forno con adobo e especias. A “cabra” é imprescindíbel nas festas patronais dalgúns barrios da cidade, destacando especialmente O Castiñeiriño, situado na saída de Santiago pola estrada de Ourense, onde o Paz Nogueira é un dos restaurantes de referencia.

queixosO galego é moi amante dos seus queixos que, coma os franceses, consome preferentemente despois da comida, inda que no caso galego sexa a maneira de sobremesa, acompañando entón o lácteo cun doce de marmelo que casa á perfección cos queixos do país, cremosos, tenros, lixeiramente maduros, por veces algo acedos.

Os queixos galegos son, tradicionalmente, elaborados con leite de vaca, realidade á que responden as catro denominacións de orixe que existen en Galiza, inda que queixos hai máis que os que habitualmente coñece o viaxeiro, chegando incluso nos últimos tempos a elaboración de queixos de mestura de leites de vaca e búfala.

Foi o escritor Manolo Rivas quen bautizou a Galiza coma o país do millón de vacas, inda que en realidade a cabana sexa algo máis curta, o que non resulta obstáculo para que o país produza arredor dun terzo do leite de vaca español. Con tal abundancia de materia prima, non é de estrañar que aquí se asente un bo número de empresas lácteas dedicadas a envasar leite líquido, pero tamén a producir gran variedade de queixos e derivados lácteos.

O país, xa o dixemos, conta con catro denominacións de orixe, das que as máis coñecidas son a de Arzúa-Ulloa e a do Queixo de Tetilla. Ambas producen queixos tenros, lixeiramente madurados, de pasta

branda, manteigosa. Son queixos cun sabor marcadamente lácteo, moi aptos para o aperitivo e para a sobremesa e cada día máis se empregan na cociña. Arzúa-Ulloa ampara tamén un queixo con varios meses de curación, denominado “queixo da nabiza”, que procede do vello costume campesiño de curar algúns queixos no inverno para dispoñer deste alimento no verán, xa que a ausencia de frío impedía madurar os elaborados durante o estío.

Mentres o queixo de Arzúa-Ulloa ten a forma característica da meirande parte dos queixos, cilíndrica, o de Tetilla lembra un seno feminino, de onde lle ven o nome.

O queixo de San Simón da Costa, elaborado no concello de Vilalba (Lugo) é un produto claramente distinto. Cun formato semellante ao dunha bala, a súa cor exterior é dourada por mor do proceso de afumado ao que se somete, empregando para tal fin exclusivamente leña de bidueiro. Este queixo sempre súa graxa, polo que a súa pel está permanente aceitada. O seu sabor lembra claramente o do leite, pero coa sutil compaña do fume.

Tamén da provincia de Lugo é o queixo do Cebreiro, cunha característica forma de gorro de cociñeiro. É un queixo cremoso, moi apropiado para a cociña. O mesmo que no caso do San Simón, algúns queixos sométense a curación obténdose un produto diferente, pero en ambos casos, como no do queixo da nabiza de Arzúa-Ulloa, non resulta doado atopar estes queixos curados fóra da zona de produción.

Nos últimos tempos estanse a producir en Galiza queixos con leite de ovella e de cabra. No primeiro caso teñen sona

os queixos de O Rexo, elaborados na localidade ourensá de Allariz. E preto de Compostela tamén se elaboran queixos cunha mestura de leite de vaca e búfala procedente dunha explotación destes animais existente no concello de Boqueixón, próximo ao aeroporto de Lavacolla.

En Santiago de Compostela pódense atopar bos queixos das catro denominacións de orixe galegas nos postos do Mercado de Abastos e na Casa dos Queixos, situada no casco histórico. Pero tamén, especialmente no Mercado de Abastos, atoparemos queixos elaborados de maneira artesanal, case caseira, que se comercializan sen marca.

Pero hai máis. Un queixo galego pouco coñecido dada a súa escasa produción é o requeixo que, ao revés que no caso do “requesón” que se elabora no resto de España, non é produto dun segundo proceso de callado do soro residual da elaboración do queixo. O requeixo galego elabórase exclusivamente con leite enteiro, pasteurizado ou cru, segundo as zonas. Nuns casos cállase por medio de coallo natural e noutros por temperatura. Déixase repousar, retírase a tona e de seguido métese en saquetes de lenzo durante varias horas para eliminar o soro. Agrégase despois a tona que se retirou inicialmente e bátese para obter unha crema lixeiramente grumosa. Normalmente o requeixo consómese como sobremesa, acompañado de mel ou azucre, pero tamén poden agregarse unhas pingas de viño tinto ou de coñac.

Só tres zonas de Galiza comercializan requeixo, nun caso de orixe industrial e

041043045047049051053055057059

063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

041043045047049051053055057059

063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

nos outros dous de cooperativas. Destacan especialmente as cooperativas da Capela (preto de Ferrol), que elabora requeixo con leite cru, e a de As Neves, no sur da provincia de Pontevedra, xa na fronteira con Portugal, Miño polo medio.

O requeixo da Capela contén unha cantidade de soro superior ao das Neves, polo que o primeiro é un requeixo para comer “con culler” e o segundo para facelo “con garfo”. No caso do requeixo de As Neves non so se emprega como sobremesa senón tamén para acompañar friames, ensaladas, etc.

En Santiago pódese atopar requeixo da Capela unicamente no Mercado de Abastos e en Hipercor, mentres que o de As Neves está presente noutros establecementos tales como A Cesta da Saúde.

docesO doce por antonomasia de Compostela é a Tarta de Santiago, cuxos orixes se perden no tempo, xa que a primeira referencia á mesma data do ano 1577, incluída nun texto sobre as comidas que os estudantes da Universidade daban aos profesores con motivo da súa graduación. A receita da tarta non aparecería publicada ata moitos anos despois. Por primeira vez aparece nun manuscrito inédito de 1835.

A xenuína Tarta de Compostela componse unicamente de améndoas (como mínimo o 33 por cento do peso total), azucre (mínimo 33 por cento) e ovos (mínimo 25 por cento). Tamén poderá conter reladura de limón, viño doce, augardente, coñac e outros espirituosos, así como azucre moído na cobertura. Non conterá fariña. Está é a composición cuantitativa que esixirá a futura indicación xeográfica protexida Tarta de Santiago, que se atopa en tramitación.

A tarta pode presentarse “forrada”, inda que é pouco común. Neste caso levará unha base de follado ou pasta brisa, polo que na composición estarán tamén presentes a fariña, a manteiga, o sal e o leite.

Non é excepcional que un doce popular e tradicional de Galiza estea elaborado cun produto que non se cultiva na terra: a améndoa. O certo é que non existe comarca en Galiza que non conte cun ou varios doces tradicionais elaborados con este produto: dende os amendoados de Allariz á colineta da Mariña de Lugo, pasando polas anguías de mazapán da Guarda, ou a rosca de Vilalba.

A importación de améndoas está xa documentada na baixa idade media, cando a améndoa viaxaba por vía marítima dende o Levante español ata Galiza, onde se lle daba uso medicinal ou era consumida nas sobremesas dos máis ricos, ata que no século XIX se popularizou.

Os restaurantes de tipo medio de Compostela ofrecerán sempre para sobremesa a tarta de Santiago que ademais se pode adquirir en multitude de tendas emprazadas nas zonas máis turísticas da cidade que ofrecen á porta das mesmas a proba dos seus produtos. Nas acreditadas pastelarías da cidade pódense atopar tartas de calidade artesanal, fronte ás ofrecidas masivamente por ditas tendas, de orixe industrial.

Pero non só tarta de Santiago vai atopar o viaxeiro nas confeiterías compostelás. Non hai establecemento deste tipo na cidade que non ofreza as

típicas “trufas”, que son en realidade unha bóla de biscoito moi compacto con froitas confeitadas e recubertas de chocolate. Un bocado certamente contundente.

Famosos son tamén o “pastel ruso”, onde de novo a améndoa toma protagonismo ou o “saint honoré”. Moi demandados son os milfollas recheos de crema.

En tempada, é dicir, polo Entroido, atoparemos tamén nalgúns restaurantes as típicas filloas que tradicionalmente se consomen con azucre ou mel, pero que tamén nos ofrecerán recheas de crema, nata ou chocolate. As pastelarías da cidade, e algunhas panadarías e tendas tradicionais ofrecen tamén, polo tempo de Entroido, orellas (porcións de masa de fariña e ovos fritida na tixola).Compostela é tamén rica en queixos, que para o galego son unha sobremesa habitual, normalmente acompañados de doce de marmelo, unha combinación que podemos atopar en múltiples restaurantes da cidade e sempre recomendable. Os queixos de Arzúa-Ulloa e de Tetilla son os máis apropiados para acompañar con marmelo e pan, compoñendo unha sobremesa moi apreciada en Galiza.

Dous conventos de monxas ofrecen doces de elaboración propia en Compostela. Trátase do convento de San Paio de Antealtares, ao pé mesmo da Catedral, e o de Belvís. No primeiro caso elaboran amendoados, tartas de Santiago, pastas e pasteis de follado. As monxas de Belvís elaboran galletas e, en tempo de Nadal, a repostaría propia da época. Un establecemento compostelán (A un Paso do Ceo) ofrece doces procedentes de conventos de toda Europa, así coma outros produtos de elaboración conventual (alimentos, roupa, perfumes...).

Típicas de Compostela son as “Pedras de Santiago” e os “Croquiños do Apóstol”, froitos secos recubertos de chocolate, que atoparemos en multitude de establecementos. É moi recomendábel o “marrón glaçe” elaborado na provincia de Ourense con castañas galegas, ou os mirabeis, pequenas ameixas orixinarias da Selva Negra alemá que se cultivan no sur da provincia de Pontevedra dende hai máis de 70 anos e que se venden en xarope ou marmelada (frescos só en tempada: xullo e agosto), e cos que se elaboran augardente e licor. O mel galego, de extraordinaria calidade, tamén merece un posto entre os doces desta terra.

Pero tal vez un dos doces máis tradicionais da cidade sexa o chocolate, antano elaborado en múltiples obradoiros e incluso nos domicilios particulares aos que se desprazaban os mestres chocolateiros. O chocolate tradicional compostelán, que se consume “á taza”, pódese atopar en múltiples comercios da cidade, dende os ultramarinos tradicionais ás máis exquisitas pastelarías.

041043045047049051053055057059

063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

viños, augardentese licoresNos últimos anos estamos tan afeitos a escoitar que os viños das Rías Baixas están entre os mellores brancos do mundo que acabamos por crelo e descoidamos por un tempo a atención cara o resto de viños galegos, que agora reclaman, coa forza que lles da unha calidade en alza, a súa presenza nas nosas preferencias e nas cartas dos mellores restaurantes.

Galiza é país de brancos, dalgúns dos mellores brancos do mundo sen dúbida, pero o viaxeiro atopará tamén espléndidos tintos agora que o traballo continuado dos enólogos está a permitir sacar o mellor das nosas viñas e as nosas adegas. Trátase de conservar o mellor da tradición enriquecéndoo cos últimos avances tecnolóxicos e personalizando a produción.

No mundo dos brancos é Galiza a única zona produtora de España na que posibelmente se coñeza máis a variedade de uva que se emprega na súa elaboración que a propia denominación de orixe que a ampara. Sucede de maneira destacada coa variedade albariño, coñecida no mundo enteiro, pero que é na denominación de orixe Rías Baixas onde expresa tódalas súas capacidades. Agora comeza tamén a tomar pulo outra variedade autóctona galega, a godello, cuxos viños están apañando nos últimos anos os mellores premios galegos, nacionais e internacionais. Como no caso anterior, xa é máis coñecida a variedade que a denominación de orixe (Valdeorras) na que é titular indiscutíbel. No mundo dos tintos sucede o mesmo coa mencía e a Ribeira Sacra, variedade e denominación de orixe respectivamente. Semellante camiño parece tentar percorrer a treixadura, principal variedade dos brancos do Ribeiro.

Rías Baixas é fundamentalmente branco procedente da variedade albariño. Pero mentres no Salnés (a zona norte da denominación de orixe) predominan os monovarietais, no sur (O Rosal e O Condado), ao albariño engádense unha pequena porcentaxe doutras variedades (loureira, treixadura...) que dan como resultado viños menos acedos e máis balsámicos. Variedade para todos os gustos.

Pero Rías Baixas non so é branco. O tinto sempre estivo presente na zona desta denominación de orixe e gozou de gran sona o procedente da variedade espadeiro, á que cantou o poeta Ramón Cabanillas (“Diante dunha cunca de viño espadeiro”). A parroquia de Rubiós, no concello de As Neves, é unha verdadeira illa de tintos nun mar de brancos: toda a uva amparada alí pola D.O. é tinta, transformándoa unha adega cooperativa na mesma parroquia.

O caso contrario ao de Rías Baixas atopámolo na Ribeira Sacra, cuxa principal produción é o tinto, sendo a mencía a principal das variedades alí cultivadas, xunto con outras autóctonas tales como brancellao, sousón e mouretán, que en compaña están dando algúns tintos memorables.

Pero na Ribeira Sacra tamén están presentes os brancos, elaborados con variedades que xa lle son coñecidas ao viaxeiro: albariño, godello, treixadura, e outras como dona blanca e torrontés. Esta é a única denominación de orixe vitivinícola existente na provincia de Lugo e compartida coa de Ourense.

Ourense é a gran provincia vinícola de Galiza. Ademais dunha parte da Ribeira Sacra, acolle as denominacións de orixe Monterrei, Ribeiro e Valdeorras. Só Rías Baixas (integramente en Pontevedra) é allea por completo a esta provincia.

Monterrei é a menos coñecida das denominacións de orixe galegas e tamén a máis pequena. Pero produce algúns dos mellores brancos de Galiza e uns tintos destacadísimos dentro do panorama vinícola da comunidade autónoma. Situada no leste da provincia, o seu clima é máis continental que oceánico, o que inflúe de forma positiva no cultivo da vide e na maduración das uvas, dando lugar a caldos singulares: son os únicos viños galegos nos que a acidez non destaca.

Valdeorras é o berce da variedade godello, felizmente recuperada nos últimos tempos e que está a dar algúns dos mellores brancos actuais de Galiza, o que se traduce en primeiros premios nas últimas edicións das Catas dos Viños de Galiza, organizadas pola Xunta de Galicia, así como importantes galardóns no resto de España e en concursos internacionais.

Tamén esta denominación de orixe produce tintos, fundamentalmente coa variedade mencía.

Finalmente Ourense conta coa denomina-ción de orixe Ribeiro, a segunda entre as españolas polo grado de coñecemento dos consumidores. Como no resto de Galiza, Ribeiro produce espléndidos brancos (a variedade treixadura é a principal) pero tamén grandes tintos, que nos últimos tempos están en franca melloría e progresando no mercado.

O Ribeiro é tamén berce do único viño doce natural de Galiza: o Tostado, elaborado con uvas pasificadas de maneira natural. Ata hai poucos anos o tostado era case unha lembranza do pasado, con pequenísimas producións domésticas para consumo propio, pero algunhas adegas amosaron o seu interese neste viño e está de novo no mercado, inda que polo momento con producións reducidas e prezos altos.

Aparte das cinco denominacións de orixe citadas, Galiza conta tamén cos “Viños da Terra” de Barbanza e Iria (aprobados a comezos de 2007) e os viños da terra de Betanzos, tradicionais nesta zona coruñesa.

Auga e cervexaGaliza, como país termal que é, ofrece unha ampla variedade de augas minerais que se poden atopar na mesa de calquera restaurante como un perfecto complemento dunha boa mesa.

Cabe salientar que na provincia de Ourense se embotella unha das poucas augas minerais con gas existentes no mundo que se consumen co mesmo gas co que brotan da terra, xa que a meirande parte das augas con gas que se comercializan pasan previamente por un proceso no que se lles engade o gas carbónico.

A auga mineral con gas natural galega presenta unha burbulla moi fina e unhas características que a fan comparable ás mellores do seu segmento.

041043045047049051053055057059

063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

E inda que Galiza é un país que consume máis viño per cápita que cervexa (ao contrario do que ocorre no resto de España), a única fábrica de cervexa existente na actualidade en Galiza, con máis dun século de existencia, ofrece produtos de gran calidade e moi apreciados tanto no mercado galego como en boa parte de España e os países en cuxos mercados está presente.

AugardentesCo bagazo resultante da elaboración dos seus viños, Galiza elabora as mellores augardentes de España e as únicas do país recoñecidas pola Unión Europea a través do Consello Regulador das Denominacións Xeográficas das Augardentes e Licores Tradicionais de Galiza. Multitude de adegas galegas producen augardentes e licores co seu bagazo.

Augardente branca, de herbas e licor café son as especialidades máis comúns, pero podemos atopar outras non menos salientables coma a augardente tostada, licor de guindas, augardente e licor de mirabel ou licor de coandro.

A augardente branca é o resultado de destilar o bagazo de uva, co sabor característico deste produto e gradación por derriba dos 40º. Cando na mesma se maceran certas herbas da como resultado a augardente de herbas, que se converte en licor se ademais leva azucre. Se a augardente de herbas se engade caramelo no canto de azucre obtense a augardente tostada.

O licor café é resultado de macerar café en augardente, co engadido de azucre e, nalgúns casos, herbas e froitas. Pódese ata atopar este licor elaborado con café Blue Mountain, procedente de Xamaica e un dos máis caros do mundo. Naturalmente, o prezo deste licor café é moi superior ao normal.

Se as augardentes e licores de herbas e o licor café son propios do sur de Galiza, e fundamentalmente da provincia de Ourense, no norte, principalmente na costa de Lugo e norte da Coruña, elabóranse por maceración augardentes e licores de guindas.

Na zona pontevedresa do Rosal destílanse dende hai moi pouco tempo os mirabeis, unha variedade de ameixa procedente da Selva Negra alemá que se aclimatou perfectamente á zona. Cos mirabeis obtense unha augardente branca moi afroitada, que se comercializa como tal e tamén se emprega para a elaboración, por maceración e co engadido de azucre, do licor de mirabel.

Cabe salientar tamén o licor de coandro, elaborado na mesma zona do Rosal, pero pouco coñecido en boa parte de Galiza. Asemade, recentemente estanse a elaborar cremas a base de augardentes de bagazo, semellantes ás ben coñecidas cremas irlandesas.

041043045047049051053055057059

063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

turismo gastronómicofórum gastronómicoO Fórum Gastronómico é desde 1999 un congreso de cociña pioneiro en Europa. Tras cinco edicións bienais en Cataluña, a partires do 2008 alterna as sedes de Xirona –anos impares- e Santiago de Compostela –anos pares-, ofrecendo a súa orixinal mestura de eventos abertos ao público, congreso profesional, feira de produtos e un amplo programa de artes escénicas e visuais para a cidade. Organizado por Pep Palau, Jaume von Arend & Associats e promovido por Turismo de Santiago e a Concellaría de Promoción Económica e Turismo.

Máis información: www.forumsantiago.com

‘santiago de compostela, repetirás’Entre novembro e marzo, Santiago convírtese nun atractivo destino gastronómico de inverno. O programa ‘Santiago de Compostela, repetirás’ de Turismo de Santiago ofrece prezos reducidos en aloxamentos, paquetes de fin de semana con avión e unha novidosa programación gastronómica en toda a cidade. Cada mes está dedicado a un produto galego (marisco, lamprea, cogomelos, cociña do Entroido, polbo...), que protagoniza obradoiros dictados por destacados cociñeiros, menús temáticos en numerosos restaurantes e excursións para coñecer o produto no seu punto de orixe.

Máis información: www.santiagoturismo.com/fs

041043045047049051053055057059

063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

semana santa:‘sabores de paixón’Á tradicional celebración da Semana Santa, con procesións, actos relixiosos e concertos nas igrexas monumentais, Turismo de Santiago engade unha proposta gastronómica chamada ‘Sabores de Paixón’. Numerosos restaurantes, cafetarías, pastelarías e panaderías ofrecen cartas especiais con recetas da gastronomía galega de temporada: orixinais menús de coresma, tapas de vixilia, rutas ‘capuccinas’ e copas de xeado, tartas, ‘doces paixóns’ e pans elaborados con motivos desta época do ano.

Máis información:www.forumsantiago.com

mercado de abastosO Mercado de Abastos é un lugar para mercar e para admirar, pero tamén permite degustar in situ os produtos alí adquiridos. Ademais de percorrer os postos de moluscos, peixes, carnes, queixos e verduras acabados de saír do mar e da horta, o visitante pode achegarse ao bar Churro María Punto Kente’ e solicitar que, por un módico prezo, lle cociñen os produtos alí comprados, para saborear toda a súa frescura ao momento.

Rúa das Ameas, s/n. Aberto de luns a sábados, de 7 a 15 h. A hora de máis actividade é entre as 11 e as 12 h., e os mellores días os xoves e sábados.

tour gastronómicoEsta visita guiada a pé discorre por tendas de alimentación tradicionais -Rúa do Vilar, Casa dos Queixos, rúas Orfas e Caldeirería, praza de Cervantes e da Acibechería- e polo moi auténtico e popular Mercado de Abastos. Grazas ás explicacións do guía, os participantes coñecerán a fondo as claves da cultura gastronómica galega e da dieta

atlántica, os segredos dos alimentos e os métodos de cociñado máis típicos. A visita remata cunha degustación de produtos 100% galegos.

Información e reservas: Compostur - Tourperador Oficial de Santiago de CompostelaTel: 902 190 160. [email protected]

excursión gastronómicaDesde Santiago de Compostela pódense descubrir con toda comodidade algúns dos sabores e lugares máis auténticos de Galiza, en excursións en vehículos de gran confort acompañadas dun guía profesional. A excursión dun día polas Rías Baixas inclúe visitas a cultivos acuícolas tradicionais e adegas, catas e menú ‘gourmet’ (opcional). Mínimo 4 persoas.

Información e reservas: Compostur - Tourperador Oficial de Santiago de Compostela. Tel: 902 190 [email protected]

041043045047049051053055057059

063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

A tradición compostelá marca que cada consumición nos bares vaia acompañada dunha tapa, unha pequena porción de comida que normalmente o establecemento ofrece de maneira gratuíta ao cliente. O habitual era que estas tapas serviran para acompañar fundamentalmente ao viño e a cervexa, inda que dende hai un tempo tamén se ofrecen cos refrescos, auga mineral, etc., e se sirven exclusivamente en determinadas horas, coincidentes coas previas á comida e á cea.

A tradición consérvase, pero convivindo xa con locais onde a tapa é de pago, inda que nestes casos se trate de elaboracións máis sofisticadas. A tapa gratuíta, de cortesía, é servida polo camareiro despois das bebidas, mentres as de pago ten que solicitalas o cliente.

Xunto coas tapas están as racións, máis grandes que as tapas e sempre de pago, que debe pedir o cliente. Normalmente os bares e cafetarías dispoñen de cartas nas mesas e barra, ou pizarras na parede, na que se indican as racións e tapas de pago que se ofrecen e o seu prezo.

ao sur da catedralSaíndo cara ao sur da Praza do Obradoiro entramos na Rúa do Franco, onde na idade media se asentaron os homes libres (francos) que chegaban a Compostela dende afastadas terras. Foi rúa de taberneiros e segue a selo, inda que con aires modernos. Esta rúa, e a da Raíña,

constitúen o que normalmente se coñece pola “rúa dos viños”, xa que ambas están cheas dunha sucesión de locais hostaleiros nos que o visitante pode satisfacer os seus desexos de comer os mellores manxares e beber os máis deliciosos caldos.

Feudo nun tempo xa pasado daqueles viños turbios e de dubidosa procedencia que tanto buscaba o viaxeiro para acabar renegando deles ao día seguinte por mor da dor de cabeza, hoxe os locais destas rúas, e doutras próximas onde tamén se come e bebe axeitadamente, ofrecen viños de calidade, amparados polas denominacións de orixe galegas e de fóra da terra, e abondosas tapas e racións.

Sae o viaxeiro das proximidades da Catedral, despois de visitar ao noso señor Santiago, con gañas de alegrar o espírito e, como non, o bandullo, e atópase de inmediato coa viñoteca O Beiro, un dos primeiros establecementos deste tipo que abriron en Compostela as súas portas. En O Beiro pode o visitante satisfacer a súa sede cun viño da terra, pero tamén con caldos chegados de alén as nosas fronteiras, que a oferta vinícola non por longa deixa de ser selecta. O viño pódese acompañar de queixos e chacinas, principalmente.

Na mesma rúa, poucos metros máis abaixo, comeza o reino dos locais máis clásicos da zona. A media rúa está Los Caracoles, que evoca na cabeza do viaxeiro a taberna florentina Os Tres Caracois, na que Leonardo da Vinci traballou de camareiro e onde máis tarde montaría o seu propio negocio, en compaña de Sandro Boticelli: As Tres Ras de Sandro e Leonardo.

de tapas e racións por compostela

041043045047049051053055057059

063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

456

78

9

1011

12

13

14

1. O Beiro 2. Los Caracoles 3. Trafalgar 4. O Gato Negro 5. O Orella 6. Abellá 7. Taberna do Bispo 8. Xantares 9. Negreira “O Patata” 10. El Yunque 11. Lizarrán 12. Tapería Senra 13. El Pasaje 14. San Clemente 15. Enxebre

12

3

15

1. O Beiro 2. Los Caracoles 3. Trafalgar 4. O Gato Negro 5. O Orella 6. Abellá 7. Taberna do Bispo 8. Xantares 9. Negreira “O Patata” 10. El Yunque 11. Lizarrán 12. Tapería Senra 13. El Pasaje 14. San Clemente 15. Enxebre

061063065067069071073075077079081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

Na taberna compostelán a especialidade son os caracois que lle dan nome, servidos ao albariño.

Seguimos cara ao sur para recalar nun bar de nome épico: o Trafalgar. Épico é o traballo que pasa quen non soporta o picante para facer fronte á especialidade da casa: os “tigres rabiosos”, mexillóns en salsa de tomate picante, que serven para acompañar as bebidas se un non avisa primeiro de que non soporta o picante. Neses casos sempre haberá un anaco de empanada ou de tortilla para substituír o mexillón. Os tigres tamén se despachan por racións.

Case porta con porta co Trafalgar atópase a taberna que todo turista ou viaxeiro busca en Compostela: O Gato Negro. A súa fama transcende todas as fronteiras posíbeis, así que o visitante parece obrigado a non deixar a cidade sen antes pasar por esta taberna, na que aínda se serven cuncas de viño. Próbeas se o desexa, pero despois siga o seu camiño con viños de marca. No Gato Negro atopará racións diversas, entre as que sen dúbida a máis destacada é a súa empanada de congro.

Continúe sempre camiñando coa Estrela Polar ás súas costas e, nada máis saír do Gato Negro, atopará outro dos locais emblemáticos da cidade: O Orella. Aquí as cuncas e o viño revolto están esquecidos hai anos, pero coa súa consumición seguirán poñéndolle a tradicional tapa de orella de porco cocida que leva décadas sendo a bandeira do local. Se o desexa, pode darlle un toque de graza á súa tapa cun chisco de pemento picante, que sempre atopará sobre a barra. E se quere máis, pida unha ración... ou un bocadillo, que tamén entre pan serven a orella.

Deixamos a Raíña e chegamos ao Franco, onde nos recibe o Abellá, outro local clásico, cos seus tradicionais “pinchos de crocodilo”. Non, non se espanten que non é carne de saurio a que lle poñen coa súa consumición, senón de porco, acompañada cun bo prato de patacas “chips” de elaboración caseira.

Case enfronte do Abellá atópase un dos locais modernos da zona, inda que xa é un clásico en Compostela: a Taberna do Bispo, o primeiro bar da cidade que incorporou unha ampla oferta de tapas e pinchos, uns clásicos e outros certamente innovadores. No “Bispo” como acostuman os composteláns a abreviar o nome, atopará canapés, montados, pinchos, tostas...

E só uns pasos máis adiante atopámonos co Xantares, cos seus pinchos fríos e tapas de cociña quentes, tan populares que en certos momentos non vai ser fácil atopar sitio nin preto nin lonxe da barra.

Seguimos camiño e deixamos O Franco para entrar na Rúa do Vilar onde atoparemos un bar clásico: o Negreira, que en Santiago case todo o mundo coñece polo seu segundo nome “O Patata”. O alcume ven dado polo costume da casa de poñer sempre como tapa que acompaña ás consumicións unha fermosa pataca. Pataca guisada, sen máis, pero ¡que pataca!. Paga a pena probar, pero teña coidado de non queimarse.

Achegámonos ao límite da cidade histórica pola rúa das Orfas, onde El

Yunque, un dos últimos en abrir, nun local de decoración moderna e funcional onde ata hai pouco estivo unha ferraxaría do mesmo nome, ofrece tapas clásicas cun toque actual: a tortilla, reenchida; e o xamón asado, frío, en finas lascas, dacabalo dun anaco de pan.

Ao seu lado o Lizarrán, especializado en tapas e pinchos de tipo vasco e pertencente a unha cadea de establecementos presentes en toda España.

A poucos metros, a Tapería Senra é un dos locais máis concorridos da zona a calquera hora por mor das abundantes tapas que acompañan as consumicións. Xa pola mañá poñen boas tapas co café (tortilla, pequenos bocadillos de embutidos, pasteis), para seguir coa mesma tónica na hora dos viños.

E xa vai sendo hora de dar a volta e regresar cara ao norte, á zona da Catedral de onde partimos, non sen antes parar de novo na Rúa do Franco, no mesón do restaurante El Pasaje, onde probablemente se “tiran” as mellores cañas de cervexa de Santiago, que se poden acompañar con racións de embutidos, peixes ou mariscos.

Antes de chegar ao final podemos facer unha parada no San Clemente, onde lle ofrecerán unha tapa a elixir pero lle poñerán unha ou dúas máis, segundo a xenerosidade do camareiro: arroz, empanada, mexillóns, salpicón...

De volta xa na praza do Obradoiro, o Enxebre, no Hostal dos Reis Católicos, ofrécenos as súas racións nun local que mira cara as aforas da cidade, ao leste, onde cada serán podemos ver morrer o sol.

arredor do mercado de abastos

Ninguén dubida de que a Catedral é o monumento máis importante de Santiago de Compostela, converténdose no centro dunha zona histórica e monumental dificilmente repetíbel pola súa beleza, extensión e monumentalidade.

Pero para un afeccionado ao mundo da gastronomía Compostela conta tamén cun monumento irrepetíbel: o Mercado de Abastos. Monumento en si mesmo o recinto da mesma e, ao mesmo tempo, pola variedade e calidade dos produtos que na mesma se poden atopar, chegados uns das hortas e granxas próximas á cidade, dos portos e zonas marisqueiras de toda Galiza ou dos máis remotos mares e zonas de produción.

Despois dunha pausada visita a ese monumento da gastronomía que é a Praza de Abastos de Compostela, pode o viaxeiro visitar algúns dos establecementos máis significativos dunha zona de tapas que se prolonga cara o norte ata a zona de Santa Clara, establecementos destacados polas súas tapas e petiscos, unhas veces de cortesía, servidos de maneira gratuíta coas bebidas, e outras de pago, fundamentalmente en forma de racións.

Pode comezar o viaxeiro a súa ruta ao pé mesmo do Mercado de Abastos, noutra vella praza compostelá, a da Pescadería Vella, á que se asoma Casa Pepe, cunha boa provisión de viños e abundancia de tapas de cortesía, que se poden completar con racións de pago. O local é pequeno, pero conta cun agradábel salón no soto e, co bo tempo, cunha terraza na mesma praza.

061063065067069071073075077079

083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

1

1. Casa Pepe 2. A Gamela 3. Cabalo Branco 4. O Filandón 5. Iacobus 6. Bierzo Enxebre 7. Los Sobrinos del Padre 8. Bodeguilla de San Roque 9. El 13

3

4

5

6

7

1. Casa Pepe 2. A Gamela 3. Cabalo Branco 4. O Filandón 5. Iacobus 6. Bierzo Enxebre 7. Los Sobrinos del Padre 8. Bodeguilla de San Roque 9. El 13

2

8

9

061063065067069071073075077079

083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

Cumprida a primeira etapa deste camiño de tapas, pero sen despedirnos da Pescadería Vella, á que volveremos, entraremos nunha desas calexas ocultas do Santiago vello para atoparnos co reino dos cogomelos (pleutorus ostreatus), O Gamela, onde a especialidade son as racións desta seta á prancha acompañadas das máis diversas maneiras.

E, como xa anunciamos, regresamos á Pescadería Vella para facer unha parada no Cabalo Branco, agochado nunha esquina da praza onde sempre atopamos sombra e fresco, aparte das abundantísimas e variadas tapas que nos servirán para acompañar a nosa consumición.

Fronte mesmo á porta do Cabalo Branco unha das estreitas calexas de Compostela permitirá ao viaxeiro asomarse á praza de Cervantes e dende alí comezar o descenso pola Acibechería para atoparnos con O Filandón, que na súa entrada é tenda de viños e produtos tradicionais que da paso á parte traseira do local onde probar as especialidades da casa en viños, tapas e racións.

Fronte a este local abre as súas portas o Iacobus, nun inicio local especializado en cafés (pertence a unha cadea de tales establecementos) pero reconvertido en local de tapas ao estilo vasco.

Deixamos a rúa Acibechería, pola que discorre o Camiño de Santiago coa súa morea de peregrinos, para entrar na rúa da Troia, na que se atopa o edificio que foi sé da pensión estudantil que Pérez Lugín inmortalizou na súa novela “La Casa de la Troya”, posteriormente levada ao cine por Rafael Gil con actores da talla de Arturo Fernández ou María Isbert.

Frente a la casa, reconvertida en museo que reproduce fielmente la antigua pensión, Bierzo Enxebre ofrece en forma de raciones sus especialidades bercianas y gallegas, entre

las que destacan los embutidos y conservas vegetales, que se pueden acompañar con un vino también procedente de esa tierra leonesa vecina de Galicia.

Algo mais aló atopamos Los Sobrinos del Padre onde destaca o polbo, que podemos pedir en forma de ración ou de bocadillo.

Después una pequeña subidita que nos permitirá quemar algunas de las calorías adquiridas en las últimas paradas y nos encontramos en la Bodeguilla de San Roque, un local que fue la primera vinoteca de Santiago de Compostela, en tiempos incluso en los que todavía no se acuñara la denominación. La Bodeguilla dispone de una de las mejores bodegas de Compostela, con vinos que se pueden acompañar con su oferta de raciones de quesos, embutidos y platos de cocina.

E xa para rematar a rota dirixe o camiñante os seus pasos cara o norte pasando entre os conventos do Carme e de Santa Clara, mostras do barroco compostelán, para chegar a El 13, un local non apto para supersticiosos que non poderán, se non queren, gozar da súa terraza interior na que probar os seus viños acompañados de chacinas ou queixos.

Dende aquí o parque de San Domingos de Bonaval, un dos máis tranquilos e sorprendentes da cidade, está a unha carreiriña dun can. Pode alí o camiñante repoñerse dos excesos ou, se o prefire, visitar os dous museos que delimitan dito parque: o do Pobo Galego (etnográfico), emprazado nun antigo convento de

arquitectura barroca, ou u Centro Galego de Arte Contemporáneo (CGAC), que ocupa un moderno edificio construído polo arquitecto portugués Álvaro Siza, autor tamén do actual aspecto do parque.

zona nova:o ensanche

Santiago de Compostela non é Moscú, pero iso non é impedimento suficiente para que non teña a súa propia praza Roxa, arredor da cal pivota o “Ensanche” a zona de expansión da cidade nacida a mediados do século XX cun urbanismo e arquitectura propia do “desarrollismo” daqueles tempos, que a administración local actual tenta humanizar con diversas actuacións, unha das cales foi precisamente a remodelación de dita praza Roxa.

O “Ensanche” é unha zona amplamente poboada de edificios de vivendas, locais comerciais, tráfico rodado e xentes que viven, traballan ou transitan polo mesmo.

Unha boa parte do comercio compostelán atópase nesta zona da cidade, onde non faltan tabernas, bares, cafetarías e restaurantes nos que satisfacer as necesidades culinarias de veciños e alleos.

Partindo da praza Roxa cara ao sur, pola rúa San Pedro de Mezonzo, bispo ao que se atribúe a composición da “Salve Regina” e deixando á dereita as “Casas de Ramírez”, unha pequena urbanización anterior ao desenvolvemento urbanístico da zona, achegarémonos a un local de factura moderna, o Latino, que malia o seu aspecto de bar moderno e funcional ofrece boas tapas e afamados bocadillos, de cortesía (gratis) ou de pago as primeiras e sempre de pago os segundos.

Dende o Latino, e bordeando o colexio Peleteiro, toda unha institución entre os centros escolares da cidade e que en breve deixará o seu lugar a un moderno centro comercial, o viaxeiro achegarase a un dos bares máis famosos da zona, o Avión, situado fronte a unha urbanización de espléndidos chalés anteriores á creación do Ensanche: A Rosaleda. No Avión a tapa de cortesía sorprende sempre. Callos, lentellas, guiso de carne, cocido... tapa única pero moi abundante, de factura absolutamente caseira. E os venres... nécora.

Viramos cara ao norte e aproximámonos á Praza de Galicia, nexo de unión entre a zona vella e o Ensanche, parando antes no Miami, un dos vellos faladoiros de Santiago, que aínda conserva a vella estrutura dun local con pouca barra e moita zona de mesas. A consumición sempre se acompaña no Miami de tres tapas tradicionais: ensalada rusa, patacas fritas caseiras e patacas con ali-oli ou con vinagreta. Ata hai pouco deuse a casualidade de que fronte ao Miami, cruzada a rúa, atopábase o consulado de Cuba, o que facía da rúa Doutor Teixeiro unha especie de “estreito da Florida”.

Bordeamos a zona vella para achegarnos ao Abrigadorio, emprazado fronte ao máis urbano dos parques urbanos de Compostela: a Alameda. Traspasa o camiñante as portas do Abrigadorio e ábrese ante os seus ollos unha taberna de aspecto rústico, con pía na que se refresca o viño coa auga que despois move a nora que preside o local. No Abrigadorio aínda serven o “viño da casa” xunto con outros de marca, embutidos, queixos e tapas diversas, todas elas de pago.

061063065067069071073075077079

083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

1

1. Latino 2. Avión 3. Miami 4. Abrigadoiro 5. Mesón Caney 6. Ferro 7. Cibeles 8. La Viura 9. Iacobus 10. Raíces Galegas 11. A Colleita 12. Barrigola

2

3

4

5

6

7

89

10

11

12

1. Latino 2. Avión 3. Miami 4. Abrigadoiro 5. Mesón Caney 6. Ferro 7. Cibeles 8. La Viura 9. Iacobus 10. Raíces Galegas 11. A Colleita 12. Barrigola

061063065067069071073075077079

083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

Ás costas do Abrigadorio atopará o camiñante un dos hoteis de cinco estrelas da cidade, o Araguaney. Nos baixos do hotel, con acceso a través dunha pequena galería, abre as súas portas o Mesón Caney, un dos locais de tapas máis selectos da cidade, tanto pola calidade do que ofrece (montados, tostas, tapas de cociña) como polo tipo de clientela que alí se da cita. Non faltan as especialidades de orixe árabe, imprescindíbeis dada a orixe palestina do propietario.

A poucos metros do Caney atópase outro dos locais de recoñecida calidade da zona: o Ferro. O local ten unha barra-mostrador central con dous accesos diferenciados. Dun lado bar de tapas e racións. Do outro, tenda de venda de comida para levar. O Ferro conta tamén cunha terraza na beirarrúa, xa que se sitúa nunha das rúas recentemente reformadas, reducindo o espazo destinado ao tráfico para gañalo a favor dos peóns, resultando que nesta rúa non hai espazo destinado ao aparcamento.

Dende o Ferro baixamos de novo cara a praza Roxa para de seguido subir unha das costas máis pronunciadas da cidade, cunha ampla cascada de auga no centro, que nos leva ao Cibeles, unha clásica cafetaría do Ensanche onde coa consumición se ofrecen dúas ou tres tapas de cortesía.

Repostas as forzas, a rúa empínase de novo, pero desta volta ao noso favor e, costa abaixo, atoparemos un local atípico na cidade: La Viura, que se subtitula “Terras da Rioxa”. Un local onde os produtos da Rioxa son protagonistas case absolutos, de maneira que os viños desta denominación de orixe pódense acompañar de tapas e racións elaboradas con produtos tipicamente rioxanos, incluídas conservas.

Remata a costa abaixo nunha esquina clásica desta zona de Santiago, na que en

tempos se emprazou unha cafetaría emblemática (Tío Gallo) e agora se atopa o Iacobus, un dos varios locais que co mesmo nome (todos forman unha cadea) se atopan na cidade. Neste caso especializado en tapas, racións e comidas.

A poucos metros do Iacobus abre as súas portas Raíces Galegas, un pequeno establecemento con tapas tradicionais, pero que tamén ofrece racións e bocadillos.

Saíndo do “Ensanche” tradicional e adentrándonos nas áreas de expansión da cidade que forman as urbanizacións de recente construción atoparemos A Colleita, cunha boa carta de tapas e pinchos cos que acompañar a consumición.Na mesma rúa, afastándonos xa do Ensanche de sempre cara a Conxo, que noutro tempo foi concello independente finalmente absorbido por Compostela, chega o viaxeiro ao Barrigola, cunha boa oferta de tapas e pinchos. É tamén restaurante, se aínda nos queda apetito. E despois media volta, que cunha pequena camiñada case en liña recta estamos de novo no punto de partida: a praza Roxa... a do Ensanche de Santiago de Compostela.

san lázaro, a entrada do camiño

Se o viaxeiro chegou a Compostela como peregrino, camiñante ou non, polos camiños que veñen de Francia, inevitabelmente entrou na cidade

polo barrio de San Lázaro, que nos últimos anos se está a converter nun referente da arquitectura contemporánea de Santiago, co Palacio de Congresos e Exposicións e un amplo conxunto de modernos edificios que albergan oficinas da Xunta de Galicia.

Coas novas edificacións chegou ao barrio un importante número de funcionarios e traballadores que causaron o florecemento dun bo número de establecementos hostaleiros que se pola mañá e no medio día ofrecen un servizo fundamental para os traballadores da zona, nas noites seguen ofrecendo as súas especialidades a todos os composteláns.

Nunha mesma rúa atopará o viaxeiro catro establecementos que responden a diversas tipoloxías de locais especializados en tapas e racións, dende os máis modernos ata outros de corte clásico. E nas inmediacións, ao pé dunha tranquila praza, daremos co quinto local de tapas da zona.

Entrando en Compostela polo Camiño Francés, o primeiro dos locais de tapas e racións que atoparemos é a Bodeguilla de San Lázaro, que segue o mesmo esquema que a súa homónima de San Roque, que foi a primeira viñoteca de Compostela cando aínda faltaba tempo para que ese tipo de locais se converteran en habituais. Unha boa adega e tapas de cociña, de pago, inda que sempre nos ofrecerán algún petisco para acompañar a nosa consumición.

Sen cambiar de beirarrúa e poucos metros máis adiante abre as súas portas a Dehesa de Santa María, un local atípico por ofrecer produtos derivados do porco ibérico que non son propios de Compostela, inda que hoxe se atopen xa en calquera lugar de España. O establecemento forma parte dunha franquía de orixe estremeña, e de

aí ven a súa especialización, que chegan incluso a ofrecer na súa carta viños estremeños, seguramente os únicos que se poidan atopar na cidade.Continúa o camiñante cara ao centro da cidade e con poucos pasos chega ao Caminante, un pequeno bar de deseño moderno no que non sempre vai ser fácil atopar libre unha das poucas mesas de que dispón, xa que polas mañás son moitos os funcionarios que se dan cita alí na hora do almorzo. O mesmo que os restaurantes contan co menú ou prato da casa, o Caminante conta coa súa “tapa da casa”, perfectamente explicada e valorada (en euros) na súa carta.

Teremos que cruzar a rúa e camiñar un pequeno treito ao longo da rúa da Muíña para chegar a unha pequena e tranquila, por apartada, praza do barrio do mesmo nome na que se empraza a Adega da Muíña, un modesto local que ofrece unha pequena carta de viños con denominación de orixe e unhas enormes tapas de cociña para acompañar a consumición, iso si, sen incrementar o prezo da mesma. Máis de un pensará que lle están poñendo unha ración, poñamos por caso de fideos con mexillóns, cando se trata dunha simple tapa de cortesía.

Regresamos á rúa de San Lázaro e rematamos a nosa ruta de tapas por este barrio no Mesón de Lázaro, que de novo nos ofrece unha pequena carta de viños e a súa selección de tapas e racións de cociña de pago, sen faltar nunca unha tapa de cortesía para acompañar a nosa consumición.

Rematada esta ruta, segue o camiñante cara o centro da cidade, onde o agardan novas emocións.

061063065067069071073075077079

083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

1. La Bodeguilla de San Lázaro 2. Dehesa de Santa María 3. Caminante 4. Adega de Muíña 5. Mesón de San Lázaro

R

R⁄A D

E DUBLÕN

1. La Bodeguilla de San Lázaro 2. Dehesa de Santa María 3. Caminante 4. Adega de Muíña 5. Mesón de San Lázaro

R

R⁄A D

E DUBLÕN

1

2

3

45

061063065067069071073075077079

083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

Nunha cidade universitaria como é Santiago de Compostela non poden faltar no panorama culinario un amplo abano de locais que ofrecen unha comida razoabel a prezos moi axeitados, sabido é que a economía estudantil nunca foi moi desafogada.

Así que en Compostela atoparemos tamén unha ampla oferta de bocadillos, nalgúns casos certamente notables.

O bocadillo compostelán por excelencia é o de xamón asado. Perna de porco asada no forno cun adobo no que nunca faltará o ourego e que se serve habitualmente mollado o pan co prebe resultante do asado do propio xamón. Pódese acompañar de queixo, por exemplo, pero non o precisa para nada.

A tortilla, que en toda Galiza acada unha calidade extrema, é tamén habitual dos bocadillos composteláns, así coma as luras fritas. Ademais, friames (xamón, chourizo...), queixo, tortillas de diversos recheos, conservas e unha ampla diversidade de alimentos pasan a formar parte da oferta de bocadillos. E non podemos esquecer a empanada, o bocadillo por excelencia, que atoparemos en multitude de lugares.

Entre as especialidades máis curiosas está o bocadillo de orella de porco cocida que serven no bar Orella, famoso asemade polas súas tapas tamén de orella, pero non lle queda á zaga o de polbo, especialidade de Los Sobrinos del Padre.

Como en calquera parte do mundo, en Compostela pódense atopar hamburguesas, inda que a meirande parte da oferta sexa de tipo local. No centro da cidade só existe unha hamburguesería pertencente a unha cadea multinacional.

Nos últimos tempos chegou a Compostela o “kebab”, inda que ningún dos varios locais desta especialidade oriental merece unha especial distinción.

E como curiosidade final deixar constancia de que o mellor sándwich “vexetal” de Compostela se prepara na cafetería dun centro sanitario, o Policlínico A Rosaleda, onde este tradicional bocadillo acada varios centímetros de gordo grazas ás sucesivas capas de pan de molde, leituga, tomate, cebola, espárragos, queixo, xamón, ovo cocido e maionesa.

bocadillos

061063065067069071073075077079

083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

061063065067069071073075077079

083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

O visitante que percorre as rúas do casco histórico atopará nelas infinidade de establecementos de recordos e entre eles os que venden masivamente tartas de Santiago, viños e licores galegos e algúns outros produtos como queixos ou embutidos propios da terra. Sen dúbida este tipo de establecementos soluciona as necesidades dalgúns viaxeiros, pero os máis interesados en entrar a fondo na gastronomía galega dispoñen por toda a cidade doutro tipo de establecementos, máis dirixidos ao público local que ao turista, que seguramente satisfarán a súa curiosidade gastronómica.

Pode atopar en Compostela o interesado na gastronomía galega case calquera especialidade da nosa terra.Un punto de referencia fundamental para as súas compras gastronómicas será sempre a Mercado de Abastos da cidade, emprazado no casco vello dende mediados do século XIX. O Mercado de Abastos, monumento artístico, é o segundo edificio máis visitado da cidade, despois da Catedral. O viaxeiro atopará alí os mellores peixes, mariscos e carnes de Galiza, xunto con outras chegadas de afastados lugares. Froitas e verduras cultivadas nas hortas próximas á cidade xunto coas recollidas nos lugares máis exóticos. Queixos, embutidos, pan, viños e licores e calquera cousa de comer que se lle ocorra ao viaxeiro estará, seguro, no Mercado de Abastos. No mercado hai de todo, así que non faltan os postos de venda dalgúns elementos culinarios galegos moi buscados polo público: pratos de madeira para o polbo, cuncas e xerras para o viño, viradeiras de madeira e barro para dar a volta á tortilla...

Por tradición o día grande no mercado compostelá é o xoves, pero tamén resultan moi importantes os mercados dos martes e os sábados.

No resto da cidade atopará o viaxeiro tendas tradicionais que se conservan practicamente como na primeira metade do século XX, como poden ser os ultramarinos Carro e Recouso, e modernas tendas de delicatessen. En todas elas atopará produtos de primeira calidade procedentes dos máis diversos lugares de Galiza.

Tartas de Santiago, queixos, viños galegos, augardentes brancos e de herbas, licor café e de guindas, chourizos, lacóns... son algúns dos produtos tradicionais da nosa terra que busca o viaxeiro, que en Compostela tamén atopará os seus chocolates tradicionais e outros de máis recente creación, licores galegos pouco coñecidos coma o de coandro ou o de mirabel (pequena ameixa orixinaria da Selva Negra alemá que se cultiva no Rosal), augardente de mirabel, mirabeis en conserva, marrón glaçé fabricado en Ourense con castañas galegas, castañas en xarope, ao natural, en marmelada ou en puré, grelos en conserva ou deshidratados, conservas de peixes e mariscos das nosas rías, algas das costas galegas en lata ou secas... ata ortigas en lata producidas en Galiza atopará o curioso nos andeis das máis selectas tendas de Compostela.

Aparte de alimentos e bebidas, o viaxeiro tamén pode adquirir en Compostela algúns elementos como pratos de madeira para o polbo, cunhas e xerras para o viño ou potas para facer a queimada, que atopará nas pequenas tendas do Mercado de Abastos e noutros establecementos da cidade. E libros de cociña galega, española e internacional.

compras gourmet

061063065067069071073075077079

085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

Xa dixemos que despois da Catedral, o mercado de Abastos é o segundo lugar de Santiago de Compostela máis visitado polos turistas que chegan ata a cidade. Non é para menos.

Situada no mesmo lugar dende mediados do século XIX, o mercado é o punto de subministro de alimentos máis importante da cidade, e onde se pode atopar de todo, dende os produtos das hortas próximas á Compostela ata os procedentes de lugares afastados.

Emprazada nun edificio de pedra composto de oito naves que semellan edificios relixiosos, o mercado garda no seu interior o mellor das terras e dos mares galegos.

Aquí pode o viaxeiro atopar froitas e verduras procedentes de explotacións familiares do entorno da cidade, cultivadas de maneira artesanal e vendidas directamente polas propias produtoras, que ocupan os espazos exteriores, ofrecendo tamén queixos, coellos, galos de curral, ovos campeiros...

No interior o mercado a oferta de peixes e mariscos chegados no día das lonxas galegas compite cunha non menos extensa de carnes de todo tipo, con predominancia da tenreira e o porco, sen faltar polos e outras aves, cordeiro, cabrito e ata carnes exóticas. Non falta, naturalmente, a carne salgada de porco, empregada no caldo e no cocido, así coma xamóns e lacóns e embutidos de todo tipo, dende os tradicionais galegos (androllas, botelos, chourizos...) ata os de orixe industrial.

Os queixos teñen tamén unha importante representación dentro do mercado, con predominio dos acollidos a algunha das denominacións de orixe existentes no país, e fundamentalmente os de Arzúa-Ulloa e Tetilla. Pero tamén se poden atopar queixos artesáns.

O pan, sempre presente en Galiza e cunha gran calidade, ten na praza un escaparate privilexiado, podéndose atopar pan procedente de tafonas compostelás e doutras partes do país. Pan de trigo galego, de millo, de ferraxe (mestura de trigo e centeo), así como pans especiais: con noces, con pasas...

Das froitas e verduras xa dixemos que no exterior do mercado hai abundante oferta procedente das hortas próximas a Compostela, que se reforza cos postos existentes no interior da praza, abastecidos fundamentalmente con produtos procedentes de grandes zonas produtoras.

Nas casillas exteriores da praza tamén se poden atopar elementos de cociña, entre eles pratos de madeira para o polbo ou cuncas e xerras para o viño, así coma o típico afiador e paraugueiro.

O Mercado de Abastos de Compostela é un lugar para mercar e para admirar, pero tamén permite degustar in situ os produtos alí adquiridos: o bar situado no interior da praza cociña no momento calquera alimento mercado no mesmo, cobrando unha pequena cantidade polo servizo. Imaxine o privilexio de mercar no mercado algo de marisco, por exemplo, e comelo alí mesmo uns minutos despois. Imaxíneo... ou mellor vívao.

o mercado de abastos

081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

alimentos de calidadecontrastadaNos establecementos composteláns o viaxeiro atopará alimentos de calidade contrastada, acollidos a algunha das 18 denominacións de orixe e indicacións xeográficas protexidas con que conta Galiza.

viñosRías Baixas. Denominación de orixe coñecida internacionalmente pola calidade dos seus viños brancos elaborados con uvas da variedade albariña. Na subzona do Salnés os viños son monovarietais, mentres que no Rosal e O Condado se engaden pequenas cantidades doutras variedades como a loureira. Inda que son menos coñecidos, tamén existen viños tintos nesta denominación de orixe.

Ribeiro. O Ribeiro produce tanto viños brancos como tintos, téndose producido nos últimos anos unha importante renovación nas variedades producidas, incrementándose de maneira moi notable a calidade dos viños. Recentemente recuperouse o “Tostado do Ribeiro”, viño elaborado con uvas pasificadas de maneira natural, que durante décadas foi a estrela da zona e levaba un tempo esquecido.

Valdeorras. Esta denominación de orixe foi coñecida durante moito tempo pola calidade dos tintos elaborados coa variedade mencía, pero na actualidade teñen un protagonismo moi destacado os brancos elaborados coa variedade godello, de gran calidade.

Ribeira Sacra. Unha denominación de orixe dacabalo das provincias de Ourense e Lugo. Din que os seus viños foron apreciados polos emperadores romanos. Na actualidade teñen sona os tintos elaborados con variedades como mencía e mouretón, inda que tamén produce brancos.

Monterrei. A máis pequena e menos coñecida das denominacións de orixe galegas. Emprazada no límite oriental da provincia de Ourense, cun carácter máis continental que atlántico, produce os únicos viños galegos de baixa acidez. Tanto os brancos coma os tintos son de gran calidade.

Viños da terra. Galiza conta con tres zonas produtoras de “viños da terra”: Betanzos, Barbanza e Iria, Val do Miño-Ourense.

081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

queixosArzúa-Ulloa. Os queixos acollidos a esta denominación de orixe elabóranse con leite de vaca. O común no mercado son queixos de pasta branda, cunha maduración mínima de seis días. Pero a denominación de orixe tamén acolle o denominado “queixo de nabiza”, cun período de maduración mínimo de seis meses.

Tetilla. Os queixos desta denominación de orixe reciben o nome de “tetilla” pola súa forma, que lembra a dun seo. Elaborase con leite de vaca e ten un período de maduración mínimo de 7 días.

San Simón da Costa. Elaborado con leite de vaca, o queixo desta denominación de orixe ten forma de bala, con codia de cor amarelo-ocre, sempre engraxada. O queixo afúmase con madeira de bidueiro, o que lle da un carácter especial.

Cebreiro. O queixo desta denominación de orixe destaca pola súa forma, semellante á dun gorro de cociñeiro. Elabórase con leite de vaca e presenta pasta granulosa, branda, untuosa e fundente no padal.

carnesTernera Gallega. A indicación xeográfica protexida Ternera Gallega ampara carne de tenreiras de ata 12 meses de idade, nacidas e criadas en Galiza, procedente de animais de razas autóctonas galegas e os seus cruces. Trátase da máis importante indicación xeográfica protexida de carnes de toda España.

Lacón galego. O lacón galego elabórase a partir da pata dianteira do porco, salgada e curada un mínimo de 30 días. Os amparados pola indicación xeográfica protexida procederán de animais de razas seleccionadas. O lacón empregase no cocido galego, no popular lacón con grelos e noutros pratos.

augardentes e licoresO Consello Regulador das Augardentes e Licores Tradicionais de Galiza ampara a augardente galega de bagazo, única española con denominación recoñecida pola UE, así coma as tradicionais augardente de herbas, licor de herbas e licor café.

outros produtosMel de Galiza. O mel de Galiza, de extraordinaria calidade, está amparado pola indicación xeográfica protexida Mel de Galiza, ofrecendo mel multifloral, de castiñeiro, de eucalipto, de silva e de queiroga.

Pataca de Galiza. As patacas galegas gozan de merecida sona en toda España pola súa calidade. A indicación xeográfica protexida Pataca de Galiza acolle as da variedade Kennebec, un tipo de pataca polivalente, que ofrece inmellorables resultados tanto frita como cocida ou asada.

Pan de Cea. O pan de Cea, na provincia de Ourense, é o único de España amparado por unha indicación xeográfica protexida. Elabórase de forma artesanal, en fornos de leña e segundo os métodos tradicionais da zona.

Agricultura Ecolóxica. Os produtos procedentes da agricultura ecolóxica cultivados en Galiza gozan do amparo do consello regulador da Agricultura Ecolóxica de Galiza.

Mexillón galego. O primeiro e único produto do mar en acadar en toda Europa a denominación de orixe protexida. Galiza é o segundo produtor de mexillón do mundo e a calidade dos seus mexillóns, tanto en fresco como en conserva, é ben coñecida.

081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

cafetocaldoRestauranteCasa Marcelo

Ingredientes para 4 persoas:•750 centímetros cúbicos de auga•40 gramos de verduras deshidratadas (cenoria, porro, cebola, apio, etc)•2 gramos de bonito seco (típico da cociña xaponesa)•Sal•250 centímetros cúbicos de aceite de oliva virxe•1 cullerada sopeira de pemento da Vera•1 dente de allo•Media cebola•Vinagre

Para este prato necesitamos unha cafeteira das de aluminio de toda a vida, iso si, moi ben lavada. Xa que non son moi caras, é preferible adquirir unha para os caldos.

Preparamos un pouquiño de aceite de pemento afumado. Para elo quentamos o aceite de oliva ata que empece a fritir lixeiramente a cebola cortada en anacos non moi pequenos.

É importante que o aceite non se quente moito. Engadir o allo. Unha vez os vexetais estean fritos e teñan comunicado o seu sabor ao aceite retirar do lume. Engadir o pemento, remover e acto seguido agregar o vinagre para parar a cocción. Deixar que repouse e decantar. Filtrar e reservar.

Enchemos o vaso inferior da cafeteira con auga. No filtro colocamos as verduras deshidratadas, que xa se compran así, co bonito seco.

Cerramos enroscando a parte superior.Se queremos deixar impresionados aos nosos convidados, colocamos un inferniño a gas ou de alcohol, no centro da mesa e alí deixaremos o noso “Cafetogastro” durante uns minutos, o tempo de que se prepare un saboroso consomé. Senón tamén podemos facelo na cociña normalmente e despois levalo á mesa.

Servimos enseguida en vasiños de cristal con algunhas gotas de aceite de pemento.

receitas

081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

canelóns de centola, salsa de lagostinos, queixo parmesano

Restaurante: Azabache

Ingredientes:Para os canelóns•1 centola de un quilo•100 gramos de cebola•100 gramos de cenoria•100 gramos de tomate•50 gramos de manteiga•50 gramos de fariña floxa•50 mililitros de viño branco albariño•50 mililitros de coñac para cociñar•12 canelóns precocidos

Para a salsa de lagostinos•10 lagostinos tigre (tamaño 21/30 por caixa de 800 gramos)•50 gramos de cebola•50 gramos de cenoria•20 mililitros de coñac para cociñar•50 gramos de arroz extra•Aceite oliva 0,4•50 mililitros de nata culinaria•120 gramos de queixo Parmesano en taco

Preparación dos canelóns:Cocer a centola viva partindo de auga fría 15 minutos por quilo, con folla de loureiro e 60 gramos de sal por litro de auga.

Unha vez cocida a centola abrila cando estea fría e sacarlle toda a carne reservando o caldo obtido.

Facer un sofrito coa manteiga, a cebola, despois a cenoria e por último o tomate, todo cortado en dados moi finos; incorporar a carne da centola limpa, o coñac e o viño branco e deixar reducir 1 minuto a lume forte. Engadir sal, incorporar ao final a fariña para conseguir unha masa homoxénea e deixar arrefriar.

Os canelóns precocidos somerxelos en auga quente para hidratalos durante 10 minutos (non hai que cocelos, xa veñen precocidos) e arrefriar en auga fría con algún xeo.Estirar a masa de canelón e reencher cada un deles co recheo de centola e envolver.

Poñer os canelóns en bandexa de forno previamente untada con manteiga, salsear coa salsa de lagostinos e poñer as láminas de queixo parmesano.

Gratinar no forno ata que estean dourados e quentes

Salsa de lagostinos:Pasar en aceite a cebola e a cenoria cortadas en dados, engadir os lagostinos e flamexar co coñac.

Cubrir de auga e cando empece a ferver engadir o arroz

Unha vez cocido todo triturar e pasar por un chino fino, suavizar con nata líquida e rectificar de sal.

Parmesano:Confeccionar láminas dun taco de queixo parmesano cun pelador de verduras

ensalada de bacallauRestaurante: El Pasaje Ingredientes:•Ovo cocido•2 cenorias•caviar de ourizo•lombo de bacallau•maionesa•nata

Preparación:Confitar o bacallau en aceite.

Mesturar a maionesa coa nata.

Poñer unha base de maionesa; encima o bacallau en láminas e sobre este o caviar e a cenoria relada.

Para rematar o ovo relado. Aderezar con vinagre de xerez e aceite de oliva virxe extra.

lombos de pescada con grelosRestaurante: Ruta Jacobea

Ingredientes para 2 persoas•4 lombos de pescada de 125 gramos cada un•un cuarto de vaso de viño branco•300 gramos de grelos escaldados•25 gramos de pan relado•150 gramos de patacas cortadas en cachelo•medio litro de fumet de pescado•2 culleradas de aceite de oliva 0,1•1 sobre de azafrán puro

•40 gramos de cebola•sal •1 dente de allo•perexil •1 tomate pelado

PreparaciónNunha cazola con aceite, sofritir a cebola, o allo e o tomate; engadir o viño e manter a lume lento durante 5 minutos para reducilo. Engadir a continuación o pan relado, o fumet de pescado, perexil, sal e azafrán. Remover ben ata formar unha mestura homoxénea e reservar. Nunha fonte resistente ao forno colocar os lombos de pescada, as patacas e os grelos; napar coa salsa e enfornar durante 12 minutos a 170 º. Espolvorear con perexil fresco acabado de cortar e servir na mesma fonte.

polbo á grellaRestaurante:O Dezaseis

Elaboración:Cocer o polbo de xeito habitual (20 minutos fervendo e 5 de repouso). Deixalo arrefriar para realizar mellor o corte lonxitudinal de cada unha das patas. Marcar na grella cun pouco de aceite procurando que quede un pouco tostado polos dous lados. Dispoñer no prato e acompañar con cachelos.

Salsear con allada que hai que ter previamente feita. (Dourar allos en aceite, engadirlle pemento doce e un chorriño de vinagre).

081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

polenta, caruncho do millo e lurasRestaurantePedro Roca

Ingredientes:•200 gramos de polenta•500 gramos de carunchos•500 gramos de luras limpas•1 presa de espinacas•1 cebola•2 dentes de allo•aceite de oliva•sal

Preparación:Preparar a polenta segundo indican as instrucións do paquete.

Unha vez cocida colocar en moldes circulares individuais e deixar solidificar.

Pochar a cebola e o allo con aceite de oliva. Engadir os carunchos limpos e cortados, deixar cocer lentamente 20 minutos aproximadamente, batelo e reservar.

Lavar as espinacas, saltealas nunha tixola cunha cullerada de aceite de oliva e escorrer.Cortar as luras limpas e sen pel en xuliana fina. Salgar e saltealas lixeiramente en aceite de oliva.

Montaxe:Desmoldar a polenta, obter discos entre 1-2 centímetros de alto, douralos en aceite de oliva e escorrer ben.

Colocar encima de cada disco o puré de carunchos e derriba del, as luras salteadas.Coroar coas espinacas.

renxente de vieiras ao albariñoRestauranteToñi Vicente

Ingredientes para 6 persoas•12 vieiras•1 cebola pequena•2 decilitros de aceite de oliva•1 decilitros de viño branco albariño•100 gramos de xamón ibérico•100 gramos de pan inglés•Un chisco de pemento, sal, perexil

ElaboraciónLimpar as vieiras, retirarlles o coral e reservar.

Picar finamente a cebola, pochar no aceite ata que quede branca e transparente, incorporar un chisco de pemento e o viño branco. Rectificar de sal e reservar.

Cortar rectángulos de pan inglés moi fino e tostar ao forno. Cortar o xamón á máquina moi fino e pór no medio de dous papeis cebola, tostar á prancha cun peso encima.Saltear en tixola as vieiras. Deben quedar douradas e pouco feitas. Branquear os corais, pasando rapidamente por auga fervendo, triturar e filtrar e incorporar unhas pingas de aceite de perexil.

PresentaciónPór nos pratos unha base de cebola, intercalar as vieiras, o xamón e o pan. Decorar coa salsa de corais.Aceite de perexilBranquear un ramallete de perexil, arrefriar e triturar con 1 decilitro de aceite na termomix.

rodaballo ao fornoRestauranteCamilo

Ingredientes para catro persoas:•1 rodaballo de dous quilos•cebola•allo•perexil•tomate•patacas•caldo de peixe•aceite•sal

PreparaciónNunha fonte de forno poñer unha capa de cebola cortada, allo e perexil picados e un pouco de tomate triturado. Agregar un pouco de aceite de oliva.

Colocar derriba o rodaballo, xa limpo, e salgar. Meter no forno a 180 grados.

Cando a cebola está medio feita, agregar caldo de peixe e seguir cocendo. Antes de que o peixe estea feito, poñer na fonte unhas patacas cortadas en rodas (pódense fritir lixeiramente antes de metelas ao forno).

sopa ensalada de boletos, fabas verdes e ameixasRestauranteEl Mercadito

Para a sopa de boletos (8 persoas): •1 quilo de boletos da variedade edulis ou erytropo (han de estar secos, mellor se son exemplares novos)•150 gramos de fabas verdes que xa teremos branqueadas•24 ameixas da variedade babosa•Chalota, pementa, manteiga e sal•1,6 litros de caldo vexetal

Para elaborar a sopa: limpamos os boletos con un pincel e retiramos o himenio, separamos o pé do sombreiro. Cortamos o pé e rustrímolo coa manteiga e a chalota a lume moderado, engadimos o caldo vexetal e levantamos fervor. Deixamos infusionar por espazo de 20 minutos. Pasamos pola turmix e rectificamos de sal.

Para as ameixas: poñeremos unha ola con abundante auga a ferver, incorporaremos as ameixas ata que burbullen sen que se cheguen a abrir de todo. Retirámoslles a casca e poñémolas no fondo do prato.Salteamos os sombreiros dos boletos e poñémolos encima das ameixas.

Incorporamos as fabas verdes e posteriormente a sopa.

Nota: Quédalle estupendo un pouco de cebola caramelizada ou pan tostado.Se empregamos boletos da variedade erytropo débense cociñar ben (teñen que acadar os 70 grados).

081083085087089091093095097099101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

xarrete guisado

RestauranteVilas

Ingredientes (para 4 persoas):

•1 xarrete de tenreira•400 gramos de patacas pequenas•250 centímetros cúbicos de viño branco•1 cabeza de allo•sal•aceite

Preparación:Ponse o xarrete en adobo durante seis horas con viño branco, o allo e o sal.

De seguido colocase nunha tarteira ao lume cun pouco de aceite no que se douran a carne e as cebolas. Cando estean ben douradas agregase o adobo. Tápase e deixase ferver lentamente.

Cando está medio feito engádense as patacas. Métese ao forno. Ao estar as patacas sácase e sérvese (Débese comer acabado de facer).

esponxoso de froitos vermellosRestauranteAna

Ingredientes:•12 ovos•200 gramos de azucre•100 gramos de framboesas•100 gramos de grosellas•100 gramos de arandos

Elaboración: Sepáranse as claras das xemas e móntanse moi ben xemas e azucre.

Móntanse as claras a punto de neve e incorpóranse as xemas.

Colócanse as froitas encima da masa e enfornase 5 minutos a 180ºC.

Espolvorease con azucre e queimase.

101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

abcchdef gh i j k l l lm nñopqrst uvwxyz...

Nesta lista alfabética de restaurantes indicanse os datos fundamentais de cada un (enderezo, teléfono...), así coma os servizos que ofrece cada un deles. En todos os restaurantes se empregan o galego e o castelán, ademais do resto de idiomas que se indican.

a barrolaCociña tradicional, mariscaría

Enderezo: Rúa do Franco, 29Teléfono: 981 577 999Web: www.restaurantesgrupobarrola.comCorreo e: [email protected]: menos de 40 eurosPecha: luns (só en inverno)TarxetasAparcamento próximoTerrazaReservasCapacidade: 50FumadoresIdiomas: inglés, portugués, italiano

Carta en alemán, inglés, castelán, francésSituada na rúa máis concorrida de Compostela, A Barrola atende multitude de turistas e visitantes da cidade, atraídos pola súa oferta de mariscos vivos na entrada do restaurante, así como pola súa terraza en pleno casco histórico. Dun tempo a esta parte non hai artista que visite Compostela sen pasar pola Barrola.

a caldeira de pedro boteiroCociña tradicional, grella

Enderezo: Rúa de San Pedro, 22Teléfono: 981 576 355Prezo: menos de 30 eurosPecha: ningún díaTarxetasAparcamentoReservasComedores separados para fumadores e non fumadoresCarta en galego

Sorprendentes carnes á grella, arroces e ensaladas.

a casa dos martínezCociña de mercado, tradicional e con toques de autor.

Enderezo: Rúa do General Franco, 7 (Praza Baltar). PadrónTeléfono: 981 810 577Corre e: [email protected]: menos de 40 eurosPecha: noites de domingo a mércores e luns todo o díaTarxetasReservasCapacidade: 24FumadoresIdiomas: catalánCarta en castelán

Enrique Castillo levou a Padrón a visión da cociña da súa Cataluña natal e aplicouna á cociña tradicional galega, introducindo variacións e combinacións novas sempre ao abeiro da calidade dos produtos galegos.

lista alfabética de restaurantes

101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

a curtidoríaCociña tradicional, con toques de autor

Enderezo: Rúa da Conga, 2-3Teléfono: 981 554 342Web: www.acurtidoria.comCorreo electrónico: [email protected]: menos de 40 eurosPecha: domingo noite e en agosto domingo todo o díaTarxetasTerrazaReservasCapacidade: 100Comedores separados para fumadores e non fumadores

Cafetería-restaurante que ofrece un menú do día de gran calidade e bo prezo, así como servizo de carta.

a tullaCociña tradicional. Menú vegano.

Enderezo: Ruela de Entrerrúas, 1Teléfono: 981 580 889Prezo: menos de 20 eurosPecha: domingo, luns e martes noitesTarxetasAparcamento próximoTerrazaReservas (na terraza non)Capacidade: 30FumadoresIdiomas: inglésCarta en galego, castelán

a viña de xabiTradicional con toques de autor

Enderezo: Rúa de San Pedro de Mezonzo, 5Teléfono: 981 940 071Prezo: menos de 25 eurosPecha: domingo completoTarxetasAparcamento próximoReservasCapacidade: 24FumadoresIdiomas: inglésCarta en castelán

Destaca pola súa selección de viños, pero a cociña non queda á zaga. Racións grandes.

anaCociña innovadora

Enderezo: Rúa do Olvido, 22Teléfono: 981 570 792Correo electrónico: [email protected]: menos de 35 euros.Pecha: domingos pola noite e segunda quincena de agostoTarxetasReservadoTerrazaCapacidade: 35ReservasComedores independentes para fumadores e non fumadoresCarta en castelán

Emprazado nun caserón do século XVIII é, posiblemente, un dos restaurantes máis bonitos de Compostela e coa particularidade de que practicamente todo o persoal é feminino.

asador castellanoCociña castelá, asados

Enderezo: Rúa Nova de Abaixo, 2Teléfono: 981 590 920Prezo: menos de 50 eurosPecha domingos noite e luns todo día (inverno), en xullo e agosto os domingosTarxetasReservadosAparcamento próximoCapacidade: 110Comedores independentes para fumadores e non fumadoresIdiomas: inglés, francés.Carta en inglés, francés, español

Coma o seu nome indica, trátase dun asador de estilo castelán, especializado en cordeiro e leitón.

asesinoCociña tradicional

Enderezo: Praza da Universidade, 16Teléfono: 981 581 568Web: www.restaurantegonzabaasesino.comCorreo e:[email protected]: menos de 40 eurosPecha: domingoTarxetasReservadoAparcamento próximoTerrazaReservasCapacidade: 50FumadoresIdiomas: italiano, inglésCarta en castelán, francés e inglés

O restaurante máis antigo de Santiago, onde o propio Ramón María del Valle Inclán tivo mesa propia. Durante anos as irmáns que atendían o restaurante seleccionaban a clientela segundo lles petaba, creando un verdadeiro mito arredor do local. Actualmente é xestionado por profesionais hostaleiros.

azabacheCociña tradicional con toques de autor

Enderezo: Avenida do Burgo das Nacións, s/n (Hotel NH Obradoiro)Teléfono: 981 558 070Web: www.nh-hoteles.comCorreo e: [email protected]: menos de 30 eurosPecha: ningún díaTarxetasReservadosAparcamento propioReservasCapacidade: 200Non fumadoresIdiomas: inglésCarta en galego, castelán, inglés, francés

Restaurante de hotel situado en pleno campus universitario de Compostela.

101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

barrigolaCociña tradicional

Enderezo: Avenida de Ferrol, 54Teléfono: 881 978 880Prezo: menos de 20 eurosPecha: domingo completoTarxetasTerrazaReservasCapacidade: 50FumadoresIdiomas: inglésCarta en castelán

Un dos locais máis recentes da cidade, nacido coas novas urbanizacións que rodean a cidade.

bierzo enxebreCociña galega e berciana

Enderezo: Rúa da Troia, 10Teléfono: 981 581 909Web: www.bierzoenxebre.comPrezo: menos de 20Pecha: ningún díaTarxetasAparcamento próximoTerrazaReservasCapacidade: 60FumadoresIdiomas: francés, inglés, alemánCarta en alemán, inglés, francés, italiano, portugués, castelán e galego

No local que en tempos ocupou Prada a Tope segue a oferta de produtos bercianos e una cociña que mira claramente cara esta parte de León, inda que se esquecer que se atopa no corazón de Galiza.

bocalinoCociña tradicional

Enderezo: Rúa da República Arxentina, 11Teléfono 981 566 482Web: www.restbocalino.comCorreo e: [email protected]: menos de 20 eurosPecha: domingo noiteTarxetasReservadoAparcamento próximoReservasCapacidade: 114Comedores independentes para fumadores e non fumadoresIdiomas: francés e italianoCarta en francés, italiano, alemán, inglés e castelán

Ademais da súa cociña tradicional, o Bocalino destaca polas súas fondues.

bogaCociña creativa

Enderezo: Rúa dos Feáns, local 3 B (Praza interior)Teléfono: 981 592 227Web: www.restauranteboga.comPrezo: menos de 25 eurosPecha: domingos completo, luns noiteTarxetasAparcamento próximoReservasCapacidade: 60FumadoresIdiomas: inglés, alemánCarta en español

calderónCociña tradicional con toques de autor

Enderezo: Carreira do Conde, 8Teléfono: 981 554 356Web: www.calderoncatering.comCorreo e: [email protected]: menos de 50 eurosTarxetasReservadoAparcamento próximoCapacidade: 35Comedores independentes para fumadores e non fumadoresIdiomas: inglésCarta en galego, castelán, inglés e francés

Ademais da carta fixa, ofrece cada día pratos elaborados en función do mercado. Cociña tradicional con elaboración contemporánea.

caneyCociña tradicional con toques de autor. Especialidades internacionais.

Enderezo: Rúa de Alfredo Brañas, 5Teléfono: 981 559 603Web: www.araguaney.comCorreo e: [email protected]: menos de 25 eurosPecha: Noiteboa e Fin de Ano (so noites)TarxetasAparcamentoTerrazaReservasCapacidade: 70Comedores independentes para fumadores e non fumadoresIdiomas: inglés.Carta en inglés, francés, español, galego

Caney é o restaurante do Hotel Araguaney (cinco estrelas) en cuxos baixos se empraza, inda que con entrada directa da rúa e independente da do hotel. Ofrece unha carta de cociña galega e contemporánea, con miradas á cociña internacional, especialmente de carácter árabe dada a orixe palestina do seu propietario. Organiza xornadas gastronómicas.

carretasCociña tradicional

Enderezo: Rúa das Carretas, 21Teléfono: 981 563 111Web: http://restaurantesanclemente.comCorreo e: [email protected]: menos de 50 eurosPecha: domingosTarxetasReservadosAparcamento próximoReservasCapacidade: 180Comedores separados para fumadores e non fumadoresIdiomas: inglés e alemánCarta en galego, castelán, francés, inglés, alemán, italiano e portugués

A un paso da praza do Obradoiro, o Carretas é un restaurante clásico de Compostela, cunha boa oferta de mariscos, peixes e carnes galegas.

101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

casa camiloCociña tradicional

Enderezo: Rúa da Raíña, 24Teléfono: 981 584 593Prezo: menos de 35 eurosPecha: ningún díaTarxetasReservadosAparcamento próximoTerrazaReservasCapacidade: 120Comedores independentes para fumadores e non fumadoresIdiomas: inglésCarta en inglés, francés, alemán, castelán

No centro da zona de viños máis tradicional de Santiago (Franco-Raíña) Camilo é un valor seguro fronte aos moitos restaurantes da zona que dirixen a súa oferta fundamentalmente ao turista.

casa marceloCociña innovadora

Enderezo: Rúa das Hortas, 1Teléfono: 981 558 580Web: www.casamarcelo.net Correo e: [email protected]: menos de 60 euros1 estrela Michelin, 1 sol CampsaPecha: domingo, luns martes e mediodía do mércores. E do 1 outubro ao 30 de marzo.TarxetasAparcamento próximoReservasCapacidade: 30FumadoresIdiomas: inglés, francésNon hai carta

Marcelo Tejedor, propietario e cociñeiro de Casa Marcelo, é hoxe unha das referencias fundamentais da nova cociña galega, irradiando o seu saber a través do Grupo Nove, que fundou en 1992 e cuxa presidencia non acadou ata 2007.A cociña de Marcelo apoiase firmemente na tradición galega e na gran calidade dos produtos do mar, da horta e da granxa, que ten ao seu dispor na praza de abastos de Santiago de Compostela, na que persoalmente fai a compra tódolos días.Pero a cociña de Marcelo está imbuída do espírito creador e ata rebelde deste cociñeiro galego, formado á beira de cociñeiros da talla de Jacques Maximin ou Juan Mari Arzak, que busca a perfección no seu traballo.Casa Marcelo é, ademais, unha rareza en Compostela e en Galiza, xa que ofrece un menú único e sen carta, no que o cliente degusta os sucesivos pratos que saen da cociña, aberta ao comedor.

casa ramalloCociña tradicional

Enderezo: O Castro, 5. RoisTeléfono: 981 804 180Prezo: menos de 30 euros.Pecha: todas as noites, luns completos e de 24 de decembro a 7 de xaneiro.TarxetasTerrazaCapacidade: 75

Un restaurante dos de toda a vida, cunha cociña tradicional baseada en materias primas de gran calidade. Un dos referentes da comarca de Compostela na tempada da lamprea.

casa rosalíaCociña tradicional

Enderezo: Rúa do Franco, 10Telefono: 981 568 441Correo e: [email protected]: menos de 25 eurosPecha: ningún díaTarxetasAparcamento próximoTerrazaCapacidade: 80FumadoresIdiomas: inglés e francésCarta en galego, castelán, francés, alemán, inglés e italiano

Pratos de cociña tradicional galega xunto con outros procedentes de diversas rexións de España.

casal do cabildoCociña de mesón

Enderezo: Rúa de San Pedro, 18Teléfono: 981 583 057Web: www.casaldocabildo.comCorreo e: [email protected]: menos de 20 eurosPecha: tarde domingo e luns enteiroTarxetasReservadosReservasCapacidade: 150Comedores independentes para fumadores e non fumadoresCarta en galego e castelán

O máis solicitado polos clientes é a “táboa terra-mar”: verduras, mariscos e carnes todo a un tempo.

chef riveraCocina tradicional con toques de autor

Enderezo: Enlace Parque, 7. PadrónTeléfono: 981 810 413Web: www.chefrivera.comCorreo e: [email protected]: menos de 45 eurosPecha: domingos noite e luns noite excepto en agosto que non pecha.TarxetasReservadosAparcamentoReservasCapacidade: 70Comedores independentes para fumadores e non fumadoresIdiomas: inglés, francés e italianoCarta en castelán

Xosé Antonio “Chef” Rivera é o gran cociñeiro de referencia de toda a comarca cando se fala de lamprea. Na súa tempada prepara un menú composto exclusivamente con este peixe, incorporando todos os anos novas receitas. Na súa adega destaca a espléndida colección de Oportos.

cien islasCociña chinesa e filipina

Enderezo: Avenida de Vilagarcía, 2 sotoTeléfono: 881 976 390Prezo: menos 15 eurosPecha: ningún díaTarxetasAparcamento próximoReservasCapacidade: 80Non fumadoresIdiomas: inglés, tagaloCarta en castelán e inglés

101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

de carmenCociña tradicional con toques de autor

Enderezo: Rúa das Arribadas, 9Teléfono: 981 943 858Prezo: menos de 30 eurosPecha: domingo noite, luns completoTarxetasTerrazaReservasCapacidade: 50FumadoresIdiomas: inglésCarta en castelán

Un dos últimos restaurantes en chegar ao panorama culinario de Compostela pero que se está facendo un oco grazas aos seus arroces, o máis destacado dunha carta breve pero eficaz. Ser o primeiro restaurante dun barrio de nova creación é un aliciente máis.

de profundisTradicional con toques de autor

Enderezo: Campiño de San Francisco, 3Teléfono: 981 581 634Web: http://sanfranciscohm.comCorreo e: [email protected]: menos de 30 eurosPecha: ningún díaTarxetasReservadoAparcamento próximoReservasCapacidade: 45Comedores separados para fumadores e non fumadoresIdiomas: inglés e francésCarta en castelán e inglés

O restaurante do Hotel Monumento San Francisco goza dun marco incomparable e unha oferta de cociña tradicional elaborada con criterios contemporáneos.

domínguezCociña tradicional

Enderezo: Rúa de Sar, 102Teléfono: 981 565 477Prezo: menos de 25 eurosPecha: ningún díaReservadoReservasCapacidade: 35FumadoresCarta en castelán

Unha das tradicionais casas de comidas de Compostela, con cociña caseira na que destacan os callos e o cocido. Posibelmente peche as súas portas antes de dous anos por xubilación dos propietarios.

don gaiferosCociña tradicional

Enderezo: Rúa Nova, 23Teléfono: 981 583 894Prezo: menos de 40 eurosPecha: domingo noite e luns noite excepto nos meses de xullo e agosto TarxetasReservasCapacidade: 66Fumadores: non proporciona datosIdiomas: inglésCarta en español e inglés

Na década dos setenta do século pasado, cando abriu as súas portas, foi todo un acontecemento en Compostela. Pasados os anos de esplendor, o restaurante segue coa súa cociña tradicional e de produto e cun dos comedores máis acolledores de Compostela.

el estanco del hórreoCociña tradicional

Enderezo: Rúa do Hórreo, 26Teléfono: 981 563 808Correo electrónico: [email protected]: menos de 30 eurosPecha: domingo completo en temporada baixa e domingo noite e luns noite en temporada altaTarxetasReservadosAparcamento próximoReservasCapacidade: 200FumadoresCarta en galego, inglés, francés, alemán, castelán

A cociña tradicional galega compón a meirande parte da carta, na que destacan especialmente os arroces con marisco e paellas.

el mercaditoCociña innovadora

Enderezo: Rúa das Galeras, 18Teléfono: 981 574 239Web: nove.biz/ga/el-mercaditoCorreo e: [email protected]: menos de 45 eurosPecha: domingo completo, luns noiteTarxetasReservadoAparcamento próximoReservasCapacidade: 70FumadoresIdiomas: inglés, portugués, francésCarta en castelán e galego.

O restaurante de Gonzalo Rei é unha das máis recentes incorporacións ao mundo da nova cociña galega en Santiago de Compostela. Integrante do Grupo Nove, que reúne algúns dos mellores cociñeiros creativos galegos, El Mercadito ofrece unha cociña imaxinativa e fortemente ancorada nos produtos que cada día ofrece o mercado.Unha oportunidade de probar a nova cociña galega a prezos aínda moi ao alcance de calquera peto.

el pasajeCociña tradicional

Enderezo: Rúa do Franco, 54Teléfono: 981 557 081Correo e: [email protected]: menos de 45 eurosPecha: domingo noiteTarxetasReservadosAparcamento próximoTerrazaReservasCapacidade: 200Comedores independentes para fumado-res e non fumadoresIdiomas: inglés, italianoCarta en francés, inglés, alemán, castelán, galego

Un local de éxito en Compostela sen estar nunca entre os que máis soan. O éxito basease na extremada calidade dos peixes e carnes con preparacións moi sinxelas, fundamentalmente á grella. Destacan o sargo asado segundo unha vella receita mariñeira de Fisterra e as carnes de vaca e boi, así como a torta de plátano e noces.

101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

el rincón de gurpeguiCociña navarra e galega

Enderezo: Rúa de Frei Rosendo Salvado, 15Teléfono: 981 598 178Web: www.rincondegurpegui.comCorreo e: [email protected]: menos de 30 eurosPecha: domingos noite de outubro a maio, domingo completo de xullo a setembro.TarxetasReservadoAparcamento próximoReservasCapacidade: 50Fumadores Idiomas: inglés.Carta en castelán, francés e inglés

Restaurante de cociña tradicional con influencia vasco-navarra. Organiza xornadas de angulas, lamprea, bacallau, bonito do norte, lechazo e cochinillo.

el submarinoCociña tradicional

Domicilio: Rúa do Franco, 49Telefono: 981 58 44 28Prezo: menos de 30 eurosPecha: martes noite e domingo noiteTarxetasAparcamento próximoReservasCapacidade: 22FumadoresCarta en castelán

Un pequeno restaurante clásico da rúa máis turística de Compostela.

entrerrúasCociña tradicional caseira

Enderezo: Ruela de Entrerrúas, 2Teléfono: 981 586 108Prezo: menos de 15 eurosPecha: domingoTarxetasTerrazaCapacidade: 21 (máis 42 en terraza)FumadoresIdiomas: inglés, alemán e italianoCarta en galego, castelán, inglés, alemán e francés

Unha das praciñas máis recónditas do casco vello de Compostela, entre a rúa do Vilar e a Rúa Nova, acolle esta casa de comidas de carácter familiar e cociña caseira, moi frecuentado por traballadores da zona. No verán conta cunha das terrazas máis demandadas de Santiago.

fornosCociña tradicional, mariscaría

Enderezo: Rúa do Hórreo, 24 baixoTeléfono: 981 581 234Web: www.restaurantemarisqueriafornos.esCorreo e: [email protected]: menos de 45 eurosPecha domingoTarxetasReservadosAparcamento próximoReservasCapacidade: 100Comedores independentes para fumadores e non fumadores

Idiomas: inglésCarta en inglés, francés, alemán e italiano

O máis destacado da casa son os mariscos, que se poden acompañar con algunha outra proposta da cociña tradicional.

góndola ICociña italiana e grega

Enderezo: Rúa de Santiago del Estero, 7Teléfono: 981 598 348Web: www.restaurantesgondola.comPrezo: menos de 40 eurosPecha: lunsTarxetasReservadosAparcamento próximoTerrazaReservasCapacidade: 90Comedores independentes para fumadores e non fumadoresIdiomas: inglés, francés, alemánCarta en idiomas galego, inglés, alemán, francés, castelán

Restaurante especializado na cociña italiana. Tamén ofrece especialidades gregas.

gonzabaCociña tradicional galega con toques vascos

Enderezo: Rúa Nova de Abaixo, 17 (interior da galería comercial)Teléfono: 981 594 874Web: www.restaurantegonzabaasesino.com

Correo e:[email protected]: menos de 35 eurosPecha: domingoTarxetasAparcamento próximoReservasCapacidade: 60FumadoresIdiomas: italiano, inglésCarta en castelánMesón famoso en Compostela pola súas carnes, especialmente os chuletóns.

greenCociña tradicional

Enderezo: Rúa de Montero Ríos, 16Teléfono: 981 580 976Prezo: menos de 35 euros.Pecha: domingo noiteTarxetasReservadoAparcamentoReservasCapacidade: 75FumadoresIdiomas: inglésCarta en francés, inglés, galego e castelán

l’incontroCociña italiana

Enderezo: Avenida San Lázaro, 102Teléfono: 981 588 825Prezo: menos de 25 eurosPecha: domingo completoTarxetasAparcamento próximoTerrazaReservasCapacidade: 40 máis terrazaFumadoresIdiomas: francés, italianoCarta en italiano e castelán

101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

crêperie cre-cottéCreperie

Enderezo: Praza da Quintana, 11Telefono: 981 577 643Web: www.crecotte.comPrezo: menos de 20 eurosPecha: domingo noiteTarxetasReservadoAparcamento próximoTerraza no veránReservasCapacidade: 80Comedores independentes para fumadores e non fumadoresIdiomas: inglés e francésCarta en galego, castelán, inglés, francés e alemán

Crepes salgados e doces, ensaladas e algúns pratos máis nun local emprazado na praza da Quintana, unha das máis emblemáticas de Compostela.

la tacita d’juanCociña tradicional

Enderezo: Rúa do Hórreo, 31Teléfono: 981 562 041Web: www.latacita.comCorreo e: [email protected]: menos de 45 eurosPecha: domingoTarxetasReservadoAparcamento próximoReservasCapacidade: 120Comedores independentes para fumado-res e non fumadores Idiomas: inglésCarta en castelán, inglés e francés

Cociña tradicional con excelentes peixes e mariscos e un cocido coñecido en toda a cidade.

los sobrinos del padreCociña tradicional

Enderezo: Rúa da Fonte de San Miguel, 7Teléfono; 981 583 566Prezo: menos de 20 eurosPecha: luns (excepto de xullo a setembro que non pecha)TerrazaReservas (excepto no verán)Capacidade: 40 (máis 30 en terraza)FumadoresIdiomas: francés e italianoCarta en inglés e castelán

Pequeno restaurante situado na zona norte do casco vello, pouco transitada polos turistas, e que ten no polbo a súa máxima especialidade.

madam ragúCociña francesa e asiática

Avenida de Ferrol, 17Telefono: 881 976 741Web: www.madamragu.comPrezo: menos de 30 eurosPecha: domingo noite, luns completoTarxetasAparcamento próximoTerraza no veránReservasCapacidade: 50FumadoresIdiomas: inglés e francésCarta en castelán

Un dos últimos restaurantes abertos en Compostela, cunha oferta baseada nas cociñas francesa e orientais.

mediterráneoArrocería

Enderezo: Avenida de Ferrol, 7Teléfono: 981 523 005Prezo: menos de 25 eurosPecha: luns completoTarxetasAparcamento próximoTerrazaReservasCapacidade: 43FumadoresIdiomas: francés, inglés, alemán, catalán.Carta en castelán

Arroces e pratos de inspiración levantina, pero tamén de afastados países do Mare Nostrum: Grecia, Italia, Turquía.

mesón do pulpoCociña tradicional de mesón

Enderezo: Rúa de Vista Alegre, 57Teléfono: 981 586 416Web: mesondelpulpo.comCorreo e: [email protected]: menos de 25 eurosPecha: sábado completoTarxetasReservadosReservasCapacidade: 100FumadoresCarta en castelán

Un tradicional local compostelán para comer o polbo.

o celme do caracolCociña tradicional con toques innovadores

Enderezo: Rúa da Raíña, 22Teléfono: 981 571 746Prezo: menos de 35 eurosPecha: luns noite, excepto veránTarxetasReservasCapacidade: 120Comedores independentes para fumadores e non fumadores Idiomas: inglés, italiano, francés.Carta en galego, español, italiano, francés e inglés.

Un restaurante novo na zona máis clásica de Compostela. Ofrece a cociña tradicional galega de toda a vida pero con toques innovadores e de reinterpretación persoal.

o’botilloCociña tradicional

Enderezo: Sixto, 4. Santa LucíaTeléfono: 981 539 834.Prezo: menos de 25 eurosPecha: luns completoTarxetasReservadosAparcamento propioReservasCapacidade: 130Non fumadoresCarta en castelán

Restaurante situado nas aforas de Compostela, na estrada de Ourense, no que destacan carnes e botelo.

101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

o desvíoCociña tradicional

Enderezo: Rúa de Muros. Estrada Santiago-Noia km. 5. Roxos.Teléfono: 981 537 044Prezo: menos de 30 eurosPecha: luns completoTarxetasReservadosReservasCapacidade: 130Comedores independentes para fumadores e non fumadores Carta en castelán e inglés

Espléndidas carnes e peixes galegos.

o dezaseisCociña tradicional

Enderezo: Rúa de San Pedro, 16Teléfono: 981 577 633Web: www.dezaseis.comCorreo e: [email protected]: menos de 30 eurosPecha: domingo completoTarxetasAparcamento próximoTerrazaReservasCapacidade: 200Non fumadoresIdiomas: inglés, francésCarta en inglés, francés, italiano, alemán e galego

A cociña tradicional sinxela, sen complicacións fixo que o restaurante sexa recomendado ata polo New York Times.

o picho da cercaTradicional con toques de autor

Enderezo: Rúa de Virxe da Cerca, 27Teléfono: 902 405 858Web:www.pousadasdecompostela.com Correo e: [email protected]: menos de 30 eurosPecha: domingosTarxetasAparcamento próximoReservasCapacidade: 50Comedores independentes para fumadores e non fumadores Idiomas: inglésCarta en inglés e castelán

o rodicio da barciaCociña tradicional e rodicio brasileiro

Enderezo: Estrada Santiago Bertamiráns. A BarciaTeléfono: 981 537 372Prezo: menos de 40 eurosPecha: domingo noite e luns noiteTarxetasReservadosAparcamento propioTerrazaReservasCapacidade: 350Comedores independentes para fumadores e non fumadores Idiomas: inglésCarta en inglés, francés, alemán, español e galego

Rodicio brasileiro e pratos de cociña tradicional, fundamentalmente carnes e peixes. Emprazado nun antigo muíño ao pé do río Sarela.

o tamborilTradicional. Arroces

Enderezo: Rúa da República Arxentina, 5Teléfono: 981 565 485Prezo: menos de 30Pecha: domingo completoTarxetasReservadoAparcamento próximoReservasCapacidade: 35FumadoresCarta en galego

Destacan especialmente os seus arroces.

o triángulo das verdurasCociña vexetariana

Enderezo: Praciña das Penas, 2Teléfono: 981 576 212Prezo: menos de 15Pecha: domingo completo, luns noiteAparcamento próximoReservasCapacidade: 50FumadoresIdiomas: inglésCarta en galego

Actualmente o único restaurante plenamente vexetariano de Compostela, empregando preferentemente produtos biolóxicos.

paz nogueiraCociña tradicional

Enderezo: Rúa do Castiñeiriño, 14Teléfono: 981 591 436Prezo: menos de 35 eurosPecha: domingo noiteTarxetasReservadosAparcamento propioReservasCapacidade: 100Comedores independentes para fumadores e non fumadores Carta en castelán

O Paz Nogueira está en Compostela case dende sempre como un restaurante de barrio que, nos últimos anos, conseguiu converterse nun dos sitios de referencia para o público da cidade.

pazo de adránCociña tradicional con toques de autor

Enderezo: Adrán, 4. TeoTeléfono: 981 570 000Web: www.pazodeadran.comCorreo e: [email protected]: menos de 40 eurosPecha: ningún díaTarxetasReservadosAparcamento propioTerrazaReservasCapacidade: 52FumadoresIdiomas; inglésCarta en castelán, galego e inglés

101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

Inicialmente foi un mesón popular cuxas instalacións medraron posteriormente. Empanada, polbo e raxo son as grandes especialidades.

restaurante vilasCociña tradicional

Enderezo: Avda. Rosalía de Castro, 88Teléfono: 981 591 000Correo e: [email protected]: menos de 45 eurosPecha: sábado noite e domingo todo o díaTarxetasReservadosAparcamento próximoReservasCapacidade: 55Comedores independentes para fumadores e non fumadores Carta en castelán e galegoO Vilas é un dos restaurantes máis clásicos da cidade nacido como casa de comidas e cuxa titularidade vaise transmitindo entre xeracións da mesma familia. Ten sona o xarrete e o guiso de polbo, así coma os mariscos do día. Paco Vilas presume da ampla galería de fotografías cos personaxes que pasaron polo restaurante; Mick Jagger, Xoán Paulo II, os Reis de España, Fidel Castro...

Emprazado nunha zona rural próxima a Santiago, o Pazo de Adrán é un hotel con restaurante no que a cociña tradicional e a creación se dan a man. Rodeado dunha extensa finca e cun antigo pombal reconvertido en bodega.

petiscosCociña tradicional

Enderezo: Rúa de Aller Ulloa, 7Teléfono: 981 57 53 68

Web:Correo e: petiscos@telefónica.comPrezo: menos de 15 eurosPecha: domingos noite, luns completoTarxetasAparcamento próximoReservasCapacidade: 40FumadoresCarta en galego, francés, inglés e alemán

Tapas e racións diversas, ademais de carnes e peixes á grella.

raxería san marcosCociña de mesón

Enderezo: Rúa de San Marcos, 50 (estrada do Aeroporto). Teléfono: 981 561 931Prezo: menos de 30 eurosPecha: martes e mes de setembroTarxetasTres comedores Aparcamento propioCapacidade: 150Comedores independentes para fumadores e non fumadores Idiomas: francés, italiano, alemán.Carta en francés, inglés e alemán.

retiro da costiñaCociña tradicional con toques de autor

Enderezo: Avda de Santiago, 12. Santa CombaTeléfono: 981 880 244Web: www.retirodacostina.netCorreo e: [email protected]: menos de 55 eurosPecha mércores completo, domingos noiteTarxetasReservadosAparcamento propioCapacidade: 30ReservasComedor para non fumadores. Cada mesa conta cunha sala aparte para fumar e sobremesas.TarxetasCarta en castelánCamiño de Fisterra, O Retiro da Costiña é parada obrigada para o amante da boa cociña, nunha zona de escasos atractivos culinarios. ruta jacobeaCociña tradicional

Enderezo: Lugar da Lavacolla, 42Telefono: 981 888 211Web: www.rjacobea.comCorreo e: [email protected]: menos de 35 eurosPecha: ningún díaTarxetasReservadosAparcamentoTerrazaReservasCapacidade: 200Comedores independentes para

fumadores e non fumadores Idiomas: inglésCarta en castelán, galego, francés e inglés

Situado máis preto do aeroporto que da cidade, destaca polos seus arroces e a calidade dos produtos que emprega.

san clementeCociña tradicional

Enderezo: San Clemente, 6Teléfono: 981 565 426Web www.restaurantesanclemente.comCorreo e: [email protected]: menos de 40 eurosPecha: luns completoTarxetasAparcamento próximoTerrazaReservasCapacidade: 150Comedores independentes para fumadores e non fumadores Idiomas: alemán, francésCarta en castelán, galego, inglés, francés, alemán, italiano, portugués.

Un dos bares de tapas máis coñecidos da cidade da paso ao restaurante.

101103105107109111113115117119121123125127129131133135137139141

toñi vicenteCociña creativa.

Enderezo: Ava de Rosalía de Castro, 24Teléfono: 981 594 100Web: www.tonivicente.comCorreo e: [email protected]: menos de 60 eurosPecha: domingo completoTarxetasReservadoAparcamento próximoReservasCapacidade: 35FumadoresIdiomas: inglés, francésCarta en castelán, inglés, francés, alemán1 estrela MichelinToñi Vicente foi a punta de lanza da nova cociña galega cando aínda as condicións para o desenvolvemento da mesma eran moi precarias. Foi ela quen desbrozou, non sen esforzo, os camiños da creatividade na cociña galega polos que unha década despois transitan as nova xeracións de cociñeiros.A cociña de Toñi desborda creatividade e sensibilidade feminina, elegancia e, por derriba de todo, bo gusto.

Entre as súas grandes creacións destaca fundamentalmente a robaliza mariñada, verdadeiro emblema do restaurante e que non debe faltar na comida.

tránsito dos gramáticosTradicional con toques de autor e cociña de tempada

Enderezo: Rúa do Tránsito dos Gramáticos, 1Teléfono: 981 572 640Web: www.transitodosgramaticos.comCorreo e: [email protected]: menos de 30 eurosTipo cociñaPecha: ningún díaTarxetasTerrazaReservasCapacidade: 40 (máis terraza 40)FumadoresIdiomas: inglés, italiano, portuguésCarta en castelán e inglés

121123125127129131133135137139141

lista alfabética de locais de tapas e racións

a colleitaAvenida de Ferrol, 9

Situado nunha zona emerxente en canto a tapeo e boas terrazas se refire, A Colleita ofrece unha das máis completas cartas de racións e tapas da cidade nova na que os produtos galegos con denominación de orixe conviven cunha oferta de corte máis cosmopolita de pinchos, ensaladas e pratos que poden acompañarse cunha breve pero ben seleccionada carta de viños.

a gamelaRúa da Oliveira 5

Un deses secretos ben gardados cos que toda cidade conta. Acompañan a consumición cunha pequena tapa cortesía da casa, pero o forte desta taberna tradicional son os cogomelos, que serven en racións do máis variado e que, nos meses de verán, poden degustarse na pequena terraza na ruela de Sae se Podes.

abelláRúa do Franco, 30

Local tradicional da Rúa do Franco, xeralmente ateigado nas horas punta do mediodía e da tardiña, ao que os habituais acoden para gozar da súa tapa de crocodilo (ollo, malia que o nome despista, trátase en realidade de carne de porco con patacas fritidas), que é o principal sinal de identidade da casa.

abrigadoiroRúa da Carreira do Conde, 3

Para moitos composteláns esta é a referencia indispensable no tapeo pola zona nova. Nun amplísimo local que, pese á súa situación, conta cun ambiente e unha decoración de corte tradicional e rústico, ofrécese unha boa selección de racións para acompañar unha carta de viños igualmente interesante.

adega da muíñaRúa da Muíña, 56

Algo afastado da rúa San Lázaro na que se emprazan os principais locais da zona, merece a pena visitar a Adega da Muíña polas espléndidas tapas de cortesía que serven coa consumición, que máis ben parecen racións. Ofrece tamén racións de embutidos, queixos e pratos de cociña.

aviónRúa da Rosa, 6Pequeno bar situado ao pé da parada de autobuses da rúa da Rosa no que se pode acompañar a espera cunha das súas célebres tapas de balde. Son coñecidas na cidade as nécoras que serven os venres, pero tampouco se queda atrás, por exemplo, o seu cocido.

barrigolaAvenida de Ferrol, 54

Restaurante que, fóra de horarios de comedor, funciona como local de tapeo e que, pese a levar pouco tempo aberto, conta xa cunha nutrida clientela entre veciños do barrios, xente nova e clientes do veciño hotel, atraída polos prezos axustados e pola oferta de racións da súa carta.

121123125127129131133135137139141

bierzo enxebreRúa da Troia, 10

Esta casa de comidas de especialidades bercianas e galegas conta cunha das terrazas máis demandadas da cidade histórica na que se poden probar os seus embutidos, conservas e racións ou optar polo menú do día. No inverno conta cunha ampla sala interior de bar, na que probar as súas especialidades na barra, e cun comedor de ambiente rústico.

cabalo brancoPraza da Pescadería Vella, 5

Conta cunha pequena terraza, sempre en sombra, das máis cobizadas nos veráns composteláns. É un dos clásicos da zona do Mercado de Abastos no que a consumición acostuma ir acompañada, habitualmente, de dous ou tres tapas diferentes.

café bar caminanteRúa de San Lázaro, 90

Un pequeno local que na hora do almorzo acostuma a estar cheo de funcionarios. Ofrece queixos, conservas e tapas propias da zona, coma o raxo. Tamén dispón da “tapa da casa”: torrada de pan con ali-oli e medallón de raxo á prancha.

casa pepeCantón de San Bieito, 5

Tanto na súa pequena barra como no recollido soto, acondicionado ao xeito dunha bodega nas que as chacinas penden do teito, pódese gozar dunha consumición acompañada de queixo e embutidos. Contan, ademais, cunha pequena selección de racións.

cibelesMontero Ríos, 37

Trátase dun bo representante do modelo de cafetaría máis clásico da zona nova, de aire máis moderno que os habituais da cidade histórica, neste caso destaca pola variedade e abundancia das tapas que serven coa consumición, habitualmente de dous ou tres tipos diferentes.

dehesa de santa maríaRúa de San Lázaro, 96

Pertence a unha franquía do mesmo nome nacida en Mérida (Badaxoz) en 1998, que ofrece fundamentalmente produtos do porco ibérico (xamón, solombo, chourizo, morcón) e tamén conservas, queixos e patés. Na carta hai presenza de viños estremeños e sempre serven un pincho de cortesía coa consumición.

el 13Rúa de Santa Clara, 13

Trátase dun pequeno local na zona dos Basquiños que paga a pena buscar. A consumición acompáñase dunha tapa de queixo, chacinas ou dalgún guiso caseiro que poden degustarse no pequeno local ou, en temporada, na agradable terraza traseira.

el pasajeRúa do Franco, 54

Mesón situado na planta baixa do restaurante do mesmo nome. A consumición acompáñase con algunha tapa de cortesía (espléndidas as patacas fritas) e tamén ofrece racións. As mellores cañas de cervexa de Santiago.

enxebreCosta do Cristo, 1

A opción para gozar de racións en plena Praza do Obradoiro, no Hostal dos Reis Católicos. A oferta vai desde o máis convencional (pementos de Padrón, empanada) a pratos máis elaborados, segundo a tempada.

ferroRúa da República de El Salvador, 20

Outro dos clásicos do tapeo no Ensanche, no que é difícil atopar sito na hora punta. A súa ampla oferta de embutidos, chacinas e pratos preparados, nos que a calidade está asegurada, resulta especialmente tentadora e pode degustarse como ración ou levar a domicilio.

galeón touralCantón do Toural, 4

Un amplo local en pleno casco vello da cidade, decorado coma un antigo galeón e cunha ampla oferta de racións, pratos combinados, etc.

iacobusRúa de Santiago del Estero, 9

Situado no lugar do antigo Tío Gallo, un clásico da hostalaría da cidade, o Iacobus adapta aquí a exitosa fórmula que esta cadea ven desenvolvendo nos seus locais da cidade histórica e a complementa cunha variada selección de racións e tapas.

iacobusRúa da Acibechería, 5

Pertencente a unha cadea de cafetarías composteláns, sufriu unha importante

reforma non hai moito tempo para reconverterse en local de tapas e racións cunha pequena barra ao xeito donostiarra na que dominan, pese a todo, as elaboracións da terra.

la bodeguilla de san lázaroRúa de San Lázaro, 104

Irmá menor de La Bodeguilla de San Roque (zona norte do casco histórico), o establecemento responde ás mesmas premisas: unha boa bodega de viños galegos e doutras denominacións de orixe e racións de chacinas, queixos, conservas e pratos de cociña.

la bodeguillade san roqueRúa de San Roque, 13

A decana da viñotecas nesta parte da cidade conta cunha clientela fiel que acude pola variedade e a calidade do seu servizo de viño, así como pola magnífica relación calidade/prezo da súa oferta de racións, entres as que destaca a ensalada de polo con manga, xa un clásico do tapeo na cidade.

la viura. terras da rioxaRúa Nova de Abaixo, 10

Local especializado en viños da Rioxa, dos que oferta máis de cincuenta variedades, xunto con viños galegos e doutras denominacións de orixe españolas. Tapas e racións frías e quentes baseadas en produtos rioxanos, e conservas de cogomelos e vexetais. Cañas de cervexa ben servidas.

121123125127129131133135137139141

latinoRúa de República Arxentina, 26

A inclusión do Latino, un célebre local do Ensanche, nesta guía do tapeo compostelán débese, fundamentalmente, ás súas magníficas racións de patacas bravas. En calquera caso, non deben deixar de mencionarse os seus estupendos bocadillos e, especialmente, o de luras.

lizarránRúas das Orfas, 25

Forma parte dunha franquía con establecementos repartidos por toda España e que ten o seu forte na ampla oferta de pinchos, tanto fríos como quentes, dispostos na súa barra ou ofrecidos, segundo saen da cociña, por camareiros que pasean entre as mesas.

los caracolesRúa da Raíña, 14

Ademais da oferta habitual neste tipo de casas de comidas na zona do Franco-A Raíña, este local destaca (o propio nome o indica) pola súa especialidade en caracois ao albariño, toda unha rareza en Compostela.

los sobrinos del padreFonte de San Miguel, 7

Algo mais aló atopamos Los Sobinos del Padre onde destaca o polbo, que podemos pedir en forma de ración ou de bocadillo.

mesón caneyRúa de Alfredo Brañas, 5

Cita imprescindible para os amantes das boas tapas e o ambiente selecto. Montados, pulgas, táboas e racións de cociña con algunhas especialidades de orixe árabe (hommus, falafel, kebbe, fatush, mashawi kebab...)

mesón de lázaroRúa de San Lázaro, 73

A consumición sempre irá acompañada dun petisco, pero tamén se poden pedir as racións de queixos e chacinas, tostas variadas e bocadillos fríos e quentes, así como diversas racións de cociña.

miamiRúa do Doutor Teixeiro, 6

Houbo un tempo no que Compostela era cidade de faladoiros interminables nos cafés. O Miami é un dos últimos vestixios dese período e segue, como entón, a ofrecer coa consumición unha ampla selección de tapas frías e quentes, fundamentalmente patacas “chips” de elaboración propia, ensalada rusa e patacas ali-oli ou con vinagreta.

negreira (o patata)Rúa do Vilar, 75

Esta taberna de corte tradicional, que permanece exactamente igual que hai décadas, é coñecida na cidade por ofrecer coa consumición unha tapa de patacas guisadas que xustifica o seu sobrenome.

o beiroRúa da Raíña 3

Unha das primeiras viñotecas de Compostela. Boa selección de viños.

o filandónRúa da Acibechería, 6

Situado nos últimos metros do Camiño de Santiago combina o local de tapas e racións, sempre ateigado, na súa parte traseira, coa venda ao público de produtos tradicionais.

o gato negroRúa da Raíña, s/n

Trátase, xunto co Trafalgar, o Orense ou o Negreira, dun dos poucos superviventes do antigo tipo de taberna tradicional da zona do Franco hoxe practicamente desaparecida. Destacan as racións de empanada de congro, xoubas, fígado encebolado. Mantén as clásicas tazas de viño de barril, inda que é mellor pedir un viño de marca.

o orellaRúa da Raíña, 21

Leva décadas poñendo orella de porco como tapa, que cada un pode adaptar ao seu gusto con pemento picante. A orella tamén se despacha en racións e bocadillos. Ademais, conta cunha carta de racións coas que acompañar o pincho.

raíces galegasRúa Nova de Abaixo, 36

A Rúa Nova de Abaixo é un dos núcleos fundamentais do tapeo do Ensanche e, dentro dela, o Raíces Galegas é o local cunha oferta máis tradicional na que non soen faltar orella e empanada.

san clementeRúa de San Clemente, 6

O San Clemente é popular entre os composteláns porque coa consumición ofrecen unha primeira tapa fría, de corte convencional, e unha segunda, polo xeral a elixir entre varias opcións, quente. E moitas veces hai tamén unha terceira.

taberna do bispoRúa do Franco, 37Dentro da zona de viños do Franco a

Taberna do Bispo foi o primeiro en ofrece unha barra de pinchos ao estilo donostiarra, modalidade sen demasiada tradición na cidade, pero que comeza a gañar adeptos.

tapería senraRúa da Senra, 4

Local estratexicamente situado entre a cidade histórica e o Ensanche, no que acompañan a consumición cun pincho de tortilla e unha segunda tapa, polo xeral quente, que varía con frecuencia.

trafalgarTravesa do Franco, 1

A especialidade da casa son os Tigres Rabiosos, mexillóns en salsa picante, populares desde hai décadas entre unha clientela fiel que segue a congregarse neste clásico da zona de viños da cidade.

xantaresRúa do Franco, 40

Outro dos clásicos da Rúa do Franco, cunha barra sempre ateigada de clientes que se achegan atraídos, entre outras cousas, pola abundancia de tapas servidas coa consumición e que van das tradicionais olivas ou lacón frío ou a algún prato de cociña.

yunqueRúa das Orfas, 27

Local de recente apertura nunha das rúas de acceso á Cidade Histórica. Decoración moderna e funcional. Tapas de cortesía (tortilla, canapés, xamón asado, albóndegas).

121123125127129131133135137139141

abcchdef gh i jk l l lm nñopqrst uvwxyz...

lista alfabética de locais de bocadillos

coruñaRúa da Raíña, 17Bocadillos quentes, tortilla

el dubrésRúa da Acibechería, 8Bar-supermercado, destacan os bocadillos de tortilla

la giganteRúa de San Pedro de Mezonzo, 46Todo ao grande: hamburguesas de 24 centímetros de diámetros, sándwichs de 38, cachorros quentes de 30.

latinoRúa da República Arxentina, 26Xamón asado, luras.

o rei do bocadilloAvenida de Rosalía de Castro, 23De todo. Xamón asado, luras.

orellaRúa da Raíña, 21Bocadillos variados, destacando o de orella de porco.

raíces galegasRúa de Santiago del Estero, 36Bocadillos variados.

rosa streetRúa da Rosa, 12Bocadillos fríos e quentes, boas hamburguesas.

121123125127129131133135137139141

abcchdef ghi jk l l lm nñopqrst uvwxyz...

lista alfabética de tendas gourmet e ultramarinos

a colleitaRúa de San Pedro, 7Produtos de alta gama nunha zona de gastronomía emerxente

a cesta da saúdeRúa de Ramón Cabanillas, 10 Un establecemento que so vende produtos ecolóxicos

a un paso do ceoRúa de San Miguel dos Agros, 3So vende produtos (alimentos, roupa, perfumes, etc.) procedentes de conventos de toda España e tamén importados.

a troia. pan artesán.Rúa da Troia, 8Pan, empanadas, galletas, pastas e doces artesáns. Por encargo elaboran doces xudeus.

almirezRúa do Doutor Teixeiro, 34Senra, 27 Viños, conservas e produtos galegos. Comida preparada para levar e catering.

bazar casa soleRúa da Caldeirería, 46Pratos de madeira para o polbo, cuncas e xerras para o viño.

cepedaPraza de Cervantes, 9Un ultramarinos dos de toda a vida.

churumeÁrea CentralProbablemente as mellores empanadas de Compostela.

carroCantón do Toural, 6Un tradicional ultramarinos cunha boa oferta de viños, conservas e licores.

couceiroPraza de Cervantes, 6Especializada en libro galego e portugués, cunha sección de libro antigo. Tamén vende on-line (www.librariacouceiro.com).

establecimientos álvarezRúa do Preguntoiro, 33Cuncas e xerras para o viño, potas para a queimada.

follas novasRúa de Montero Ríos, 37Unha extensa oferta de guías e libros gastronómicos.

121123125127129131133135137139141

galería sargadelosRúa Nova, 11Vaixelas das prestixiosas cerámicas de Sargadelos e O Castro.

gallaecia liberRúa de Ramón Cabanillas, 8Boa oferta de libros gastronómicos.

jamardoRúa da República Arxentina, 16Tenda tradicional de alimentación, con produtos caseiros. Produtos caribeños e exóticos.

la casa de los quesosRúa dos Bautizados, 10Un minúsculo establecemento do casco histórico repleto de sabores e recendos: queixos, manteiga caseira, chourizos, viños...

mercado de abastosAmeas, s/nVisita imprescindible para calquera afeccionado á gastronomía, onde poderá atopar todo o que busca.

o beiroRúa da Raína, 3A primeira viñoteca creada en Compostela. Viños, queixos e embutidos.

perlas de arousaRúa do Hórreo, 64 baixoConservas e viños.

recousoPraza da Caldeirería, 7Chocolates artesáns, conservas, viños e licores galegos

secoRúa de San Pedro de Mezonzo, 3Área Central, 21Gran variedade de embutidos e conservas.

valladaresRúa da República de El Salvador, 10Extenso surtido de produtos galegos.

121123125127129131133135137139141

el coralRúa do Doutor Teixeiro, 32Teléfono: 981 562 010Conta cun dos escaparates máis atractivos de cantas pastelarías hai na cidade.

herrmaRúa de Alfredo Brañas, 7 Teléfono: 981 598 765Área Central Teléfono: 981 575 002Especialidades doces e salgadas. Milfollas.

la canelaRúa de Fernando III O Santo, 20Teléfono: 981 887 696Especialidades arxentinas.

mercedes moraRúa do Vilar, 50 Telefono: 981 565 724Frei Rosendo Salvado, 11 Teléfono: 981 938 862Tarta de Santiago, milfollas, doces creativos.

táboraRúa da República Arxentina, 3Teléfono: 981 563 141Tarta de Santiago, rosca, cañas crema e tarta de follado e crema.

lista alfabética de pastelarías

121123125127129131133135137139141

índice por barrios

cidade histórica sur hortas-carretasgalerasRestaurantesA Barrola 103A Curtidoría 104A Tulla 104Asesino 105Bierzo Enxebre 106Carretas 107Casa Camilo 108Casa Marcelo 108Casa Rosalía 109De Profudis 110Don Gaiferos 110El Mercadito 111El Pasaje 111El Submarino 112Entrerrúas 112Crêperie Cre-Cotté 114O Celme do Caracol 115San Clemente 119Tránsito dos Gramáticos 120

TapasAbellá 123El Pasaje 124Enxebre 125Lizarrán 126Los Caracoles 126Los Sobrinos del Padre 126Negreira 126O Beiro 126O Gato Negro 127O Orella 127San Clemente 127Taberna do Bispo 127Tapería Senra 127Trafalgar 127Xantares 127Yunque 127

PastelaríasMercedes Mora 135

BocadillosCoruña 129El Dubrés 129Orella 129

Tendas gourmetCarro 131La Casa de los Quesos 132O Beiro 132

121123125127129131133135137139141

cidade histórica norte bonavalsan pedroconcheirosRestaurantesA Caldeira de Pedro Boteiro 103Casal do Cabildo 109O Dezaseis 116O Picho da Cerca 116O Triángulo das Verduras 117Petiscos 118

TapasA Gamela 123Bierzo Enxebre 124Cabalo Branco 124Casa Pepe 124El 13 124Iacobus 125La Bodeguilla de San Roque 125O Filandón 126

Tendas gourmetA Colleita 131A un Paso do Ceo 131A Troia 131Bazar Casa Sole 131Cepeda 131Couceiro 131Establecimientos Álvarez 131Galería Sargadelos 132Mercado de Abastos 132Recouso 132

ensanchecidade novaRestaurantesA Viña de Xabi 104Asador Castellano 105Bocalino 106Boga 106Calderón 107Caney 107Cien Islas 109El Estanco del Horreo 111El Rincón de Gurpegui 112Fornos 112Góndola 113Gonzaba 113Green 113La Tacita D’Juan 114Madam Ragú 114O Tamboril 117Restaurante Vilas 118Toñi Vicente 120

TapasAbrigadoiro 123A Colleita 123Avión 123Barrigola 123Cibeles 124Ferro 125Galeón Toural 125Iacobus 125La Viura. Terras da Rioxa 125Latino 126Mesón Caney 126Miami 126Raíces Galegas 127

PasteleríasEl Coral 135Herrma 135La Canela 135Mercedes Mora 135Tábora 135

BocadillosLa Gigante 129Latino 129O Rei do Bocadillo 129Raíces Galegas 129Rosa Street 129

Tendas gourmetA Cesta da Saúde 131Almirez 131Follas Novas 131Gallaecia Liber 132Jamardo 132Perlas de Arousa 132Seco 132Valladares 132

sarRestaurantesAna 104Domínguez 110

conxosanta martaa rochaRestaurantesBarrigola 106De Carmen 110Mediterráneo 115

outros barriosRestaurantesAzabache 105L’Incontro 113Mesón do Pulpo 115O Botillo 115O Desvío 116O Rodicio da Barcia 117Paz Nogueira 117Raxería San Marcos 118Ruta Jacobea 119

Tapas (San Lázaro)Adega da Muíña 124Café Bar Caminante 124Dehesa de Santa María 124La Bodeguilla de San Lázaro 125Mesón de Lázaro 126

PasteleríasHerrma 135

Tendas gourmetChurume 131

arredoresRestaurantesA Casa dos Martínez 103Casa Ramallo 108Chef Rivera 109Pazo de Adrán 117Retiro da Costiña 119 121

123125127129131133135137139141

restaurantesA Barrola 103A Caldeira de Pedro Boteiro 103A Casa dos Martínez 103A Curtidoría 104A Tulla 104A Viña de Xabi 104Ana 104Asador Castellano 105Asesino 105Azabache 105Barrigola 106Bierzo Enxebre 106Bocalino 106Boga 106Calderón 107Caney 107Carretas 107Casa Camilo 108Casa Marcelo 108Casa Ramallo 108Casa Rosalía 109Casal do Cabildo 109Chef Rivera 109

Cien Islas 109De Carmen 110De Profundis 110Domínguez 110Don Gaiferos 110Don Quijote 111El Estanco del Hórreo 111El Mercadito 111El Pasaje 111El Rincón de Gurpegui 112El Submarino 112Entrerrúas 112Fornos 112Góndola 113Gonzaba 113Green 113Crêperie Cre-Cotté 114La Tacita D’Juan 114L’Incontro 113Los Sobrinos del Padre 114Madame Ragú 114Mediterráneo 115Mesón do Pulpo 115O Botillo 115O Celme do Caracol 115O Desvío 116O Dezaseis 116O Picho da Cerca 116O Rodicio da Barcia 116O Tamboril 117O Triángulo das Verduras 117Paz Nogueira 117

índice alfabético

141143145147149151153155157159141

Pazo de Adrán 117Petiscos 118Raxería San Marcos 118Restaurante Vilas 118Retiro da Costiña 119Ruta Jacobea 119San Clemente 119Toñi Vicente 120Tránsito dos Gramáticos 120

tapasA Colleita 123A Gamela 123Abellá 123Abrigadoiro 123Adega da Muíña 123Avión 123Barrigola 123Bierzo Enxebre 124Bicoca 124Cabalo Branco 124Café Bar Caminante 124Casa Pepe 124Casa Rosalía 124Cibeles 124Dehesa de Santa María 124El 13 124El Pasaje 124Enxebre 125Ferro 125Galeón Toural 125Iacobus 125La Bodeguilla de San Lázaro 125La Bodeguilla de San Roque 125La Viura. Terras da Rioxa 125Latino 126Lizarrán 126Los Caracoles 126Los Sobrinos del Padre 126Mesón Caney 126Mesón de Lázaro 126Miami 126Negreira 126

O’42 126O Beiro 126O Filandón 126O Gato Negro 127O Orella 127Raíces Galegas 127San Clemente 127San Jaime 127Taberna do Bispo 127Tapería Senra 127Trafalgar 127Xantares 127Yunque 127

pastelaríasEl Coral 135Herrma 135La Canela 135Mercedes Mora 135Tábora 135

bocadillosCoruña 129El Dubrés 129Galeón Toural 129La Gigante 129Latino 129O Rei do Bocadillo 129Orella 129Raíces Galegas 129Rosa Street 129

tendas gourmetA Colleita 131A Cesta da Saúde 131A Un Paso do Ceo 131A Troia 131Almirez 131Carro 131

Casa Sole 131Cepeda 131Couceiro 131Charcutería Seco 132Churume 131Establecimientos Álvarez 131Follas Novas 131Galería Sargadelos 132Gallaecia Liber 132Jamardo 132La Casa de los Quesos 132Mercado de Abastos 132O Beiro 132Perlas de Arousa 132Recouso 132Valladares 132

141143145147149151153155157159141

tradicionalA Barrola 103A Caldeira de Pedro Boteiro 103A Curtidoría 104A Tulla 104Asesino 105Barrigola 106Bierzo Enxebre 106Bocalino 106Carretas 107Casa Camilo 108Casa Ramallo 108Casa Rosalía 109Domínguez 110Don Gaiferos 110El Estanco del Hórreo 111El Pasaje 111El Rincón de Gurpegui 112El Submarino 112Entrerrúas 112Fornos 112Gonzaba 113Green 113La Tacita D’Juan 114Los Sobrinos del Padre 114O’Botillo 115O Desvío 116O Dezaseis 116O Rodicio da Barcia 116O Tamboril 117Paz Nogueira 117Petiscos 118Restaurante Vilas 118Ruta Jacobea 119San Clemente 119

índice de restaurantes por tipo de cociña

141143145147149151153155157159141

tradicional con toques de autor

A Casa dos Martínez 103A Viña de Xabi 104Azabache 105Calderón 107Caney 107Chef Rivera 109De Carmen 110De Profundis 110O Celme do Caracol 115O Retiro da Costiña 116O Picho da Cerca 116Pazo de Adrán 117Tránsito do Gramáticos 120

innovadoraAna 104Boga 106Casa Marcelo 108El Mercadito 111Toñi Vicente 120

mesónCasal do Cabildo 109Mesón do Pulpo 115Raxería San Marcos 118

españolaAsador Castellano 105El Rincón de Gurpegui (especialidades navarras) 112Mediterráneo (arrocería) 115O Tamboril (carta de arroces) 117

internacionalCaney (especilidades árabes) 107Cien Islas (Chinesa e filipina) 109Gondola I (Italiana e grega) 113Crêperie Cre-Cotté 114L’Incontro (italiano) 113Madam Ragú 114O Rodicio da Barcia (rodicio brasileiro) 116

vexetarianoA Tulla (menú vegano) 104O Triángulo das Verduras 117

141143145147149151153155157159141

índice de restaurantes por prezosOs prezos indicados son orientativos e poden variar en función do menú (especialmente os mariscos poden encarecelo) e non inclúen bebidas.

ata 15 €A Tulla 104Barrigola 106Casal do Cabildo 109Cien Islas 109Entrerrúas 112Los Sobrinos del Padre 114O Triángulo das Verduras 117

entre 15 e 25 €

A Caldeira de Pedro Boteiro 103A Viña de Xabi 104Bierzo Enxebre 106Boga 106Caney 107Crêperie Cre-Cotté 114Domínguez 110L’Incontro 113Mediterráneo 115Mesón do Pulpo 115

O’Botillo 115

entre 25 e 35 €

A Barrola 103A Casa dos Martínez 103A Curtidoría 104Ana 104Azabache 105Casa Camilo 108Casa Ramallo 108De Carmen 110Gonzaba 113El Estanco del Hórreo 111El Rincón de Gurpegui 112Green 113O Celme do Caracol 115O Desvío 116O Dezaseis 116O Picho da Cerca 116O Tamboril 117Paz Nogueira 117Raxería San Marcos 118Ruta Jacobea 119San Clemente 119Tránsito dos Gramáticos 120

entre 35 e 45 €Asesino 105Asador Castellano 105Chef Rivera 109Don Gaiferos 110El Mercadito 111El Pasaje 111Fornos 112Góndola I 113La Tacita D’Juan 114O Rodicio da Barcia 116Pazo de Adrán 117Restaurante Vilas 118

máis de 45 €

Casa Marcelo 108Retiro da Costiña 119Toñi Vicente 120

141143145147149151153155157159141

retaurantes do municipio desantiago de compostela

a barrolaa barrola II a caldeira de pedro boteiroa casa da tortillaa charcaa colleitaa concha de santiago a curtidoríaa despensa da troiaa galeríaa gramalleiraa lareiraa nosa terraa paradaa rodaa taberna de panchoa taverna do ensanchea terraza do 42a tullaa viña de xabia vosa casaabeiroabelláabril aresadega da muíñaaeropuertoairas nunesalejandroalgalia 45algueiradaaltamiraana anexo vilasángelankaraaraguaneyarca da vellaargentinaarrieiroas cancelasas mimosasas redesasador castellanoasesinoauditorio de galiciaazabache – hotel nh obradoirobalboa barazalbarbantesbarrigolaberenguelabicoca bierzo enxebreboa vistabodegón de xuliobodegón o santiaguiñobogabonavalbotafumeirobraseirobrasería marcosbuen caminoburger kingbuxáncaamañocabalo brancocalderóncalocamiñocamiño do francéscampillo de san roque camping monte del gozo

rúa do franco, 29rúa do franco, 41rúa de san pedro, 32rúa de estocolmo, 217rúa do franco, 32avenida de ferrol, 9lugar da lavacollarúa da conga, 2 - 3rúa da troia, 9rúa do xeneral pardiñas, 3Rúa dos forniños (a pulleira, n. 550 – km 60)rúa do vilar, 11rúa das casas reais, 38avenida do mestre mateo, 19rúa de rodríguez de viguri, 7rúa das cancelas, 94rúa de santiago de chile, 12rúa do franco, 50ruela de entrerrúas, 1rúa de san pedro de mezonzo, 5avenida de figueroa, 1 rúa dos pelamios, 20rúa do franco, 30 rúa de abril ares, 6rúa da muíña, 56aeroporto de lavacolla s/nrúa do vilar, 17centro comercial área central, local 32ghrúa da algalia de arriba, 45lugar do eixo de arriba - santa lucíaavenida de rosalía de castro, 127rúa do olvido, 22avenida de vilagarcía, 21rúa de san clemente, 6rúa nova de abaixo, 1rúa de alfredo brañas, 5rúa de san clemente 30avenida de rosalía de castro, 12rúa da raíña, 9rúa do 25 de xullo, 35 lugar da ponte de roxos, s/nrúa da raíña, 17rúa nova de abaixo, 2praza da universidade, 16avenida do burgo das nacións, s/navenida do burgo das nacións, s/nrúa da ponte da rocha, 8rúa da raíña, 2rúa do franco, 3avenida de ferrol, 54rúa de miguel ferro caaveiro, s/nrúa de entremuros, 4rúa da troia, 10rúa de san pedro, 32rúa do franco, 24rúa do franco, 29rúa dos feáns, local 3brúa do medio, 1-2rúa da acibechería, 16rúa dos basquiños, 83rúa de san lázaro, 97lugar piñeiro do eixo, 16senra, 13rúa do avio, 9rúa do cruceiro do gaio, 8praza da pescadería vella, 5rúa da carreira do conde, 8rúa das hortas, 25rúa do franco, 37 avenida do camiño francés, 10rúa de san roque, 37estrada aeroporto, km 2 - san marcos

981 577 999981 576 662981 576 355981 937 059981 582 652981 940 950981 888 201981 554 342981 554 546981 560 099981 581 486981 576 228981 576 300981 521 269981 587 050981 585 459981 590 788981 585 975981 580 889981 940 071981 573 834981 581 704981 582 981981 575 878981 560 952981 581 385981 582 516981 564 447981 571 158981 817 499981 531 563981 570 792981 598 387 / 981 59 86 37981 583 392 / 650 372 972981 597 744981 559 600981 564 498981 586 071981 585 587981 580 266981 537 597981 576 822981 590 357981 581 568981 570 809981 581 634981 521 598981 581 037981 581 077881 978 880981 569 400981 583 898981 581 909981 584 997981 584 639981 578 065981 592 227981 558 883981 584 439981 582 702981 573 220981 549 398981 574 031981 584 781981 561 677981 564 098981 554 356981 585 953981 586 045981 588 677981 578 052981 558 942

141143145147149151153155157159141

caneycangurocarballalcarballeiracarou y blancocarpe diem y caserío carretascasa alejandrocasa bar agustíncasa blancocasa camilocasa carballeiracasa carollocasa de amanciocasa de miguel casa elisacasa felisacasa grande do bachao casa lorenzocasa manolocasa marcelocasa oterocasa ourensecasa paredescasa román casa román IIcasa rosalíacasal do cabildocastrocentralcentro empresarial cervecería gallegacervecería internacionalcervecería internacionalcgac chaves china mingcholiñascompostelacotolaycrepêríe cre-cottécuatro vientosdamajuanade carmende profundis – hotel monumento san franciscodehesa de santa maríadomínguezdon fernandodon gaiferosdon quijotedoña anaedisonel bocalinoel bomberoel cayado el estanco del hórreoel franco el gato con botas el jardín el labrador el mercaditoel pasajeel patio el portal el puente el rápido el submarino el yunqueentrerrúas entrevíasenxebre espeteira

rúa de alfredo brañas, 5rúa de brión, 5rúa de san pedro de mezonzo, 30rúa do vilar, 41rúa de vista alegre, 58rúa dos bautizados, 13rúa das carretas, 21centro comercial área central - local 32 ghrúa do tambre, 185 (meixonfrío)avenida do mestre mateo, 2rúa da raíña, 24rúa do castiñeiriño, 72rúa de san lázaro, 43vilamaior, 9 – lavacollarúa do restollal, 70rúa do franco, 36rúa da porta da pena, 5santa cristina de fecha, s/n (monte do bachao)sabugueira, s/n (a labacolla)praza de cervantes, s/nrúa hortas,1rúa de entremuros, 7rúa do hórreo, 172rúa das carretas 1 rúa de san pedro de mezonzo, 26rúa de san pedro de mezonzo, 28rúa do franco, 10rúa de san de pedro, 18lugar de formarís - a sionlla. s/nrúa da raíña, 15vía de edison, 1 (polígono do tambre)rúa da acibechería, 5rúa de montero ríos, 38 centro comercial área central, local 24rúa de ramón del valle inclán, s/nrúa do cardeal payá, 5avenida de romero donallo, 25 rúa da estrada, 28 rúa das galeras, 32rúa de san clemente, 8praza da quintana, 1 - 1ºrúa de santa cristina 19rúa algalia de arriba, 45rúa das arribadas, 9campiño de san francisco, 3rúa de san lázaro, 96rúa do sar, 102rúa do restollal, 39rúa nova, 23rúa das galeras, 20rúa de san lázaro, 85polígono do tambrerúa da república arxentina, 11rúa do franco 57rúa do franco, 20rúa do hórreo, 26rúa do franco, 28lugar de aldrei (marrozos)rúa de alfredo brañas, 22lugar de san marcos, 38rúa galeras 18rúa do franco, 54rúa do franco, 33rúa do franco, 44rúa do viaducto da rocha, 11rúa do franco, 22rúa do franco, 49rúa das orfas, 27ruela de entrerrúas, 2rúa de pai da cana, 2 (conxo)praza do obradoiro, 1rúa do home santo, 24

981 595 900 / 981 559 603981 597 002981 593 490981 562 380981 576 686981 585 980981 563 111 / 609 909 830

981 583 879981 599 510981 584 593981 525 648981 558 922981 897 086 / 617 628 083981 597 004981 583 112981 582 602981 194 118981 888 326981 582 950981 558 580981 583 735981 592 831981 557 102981 599 522981 599 522981 582 952981 583 057981 582 591981 589 739981 557 605

981 563 496981 560 547981 546 624981 581403981 593 673981 522 658981 580 904981 573 014981 577 643

981 585 907981 943 858981 581 634981 937 370981 565 477981 595 367981 583 894981 586 859981 576 390981 561 683981 566 482981 581 191981 582 652981 563 808981 582 457

981 589 352981 584 411981 574 239981 557 081981 581 747981 583 947981 520 037981 584 983981 584 428

981 586 108981 521 249981 582 200981 575 755

estocolmo eulogio firs fornosgaleón toural galiciagambrinusgambrinus garcas garumgasthof geiser giadás góndola I góndola II gonzaba gonzález gran china gran hotel santiago - restaurantegranxa do xestogreen hermo hesperia peregrino - restaurantehong-kong hospital clínico universitario - restaurante huertasiacobusiguazú josé rey ké komerla bodeguilla de san lázarola bodeguilla de san roquela churrasquita la codorniz la comida la criolla la estrada la finca la fuente la marmita la pajueleira la posada del romaño la tacita de juanla tagliatellala tita labacolla lagar de lamas larada las vegaslibeliña libredón los buscadores del camino los caracoles los sobrinos del padre maracaná marconi maría castaña martemazaricos mc donald’s mc donald’s mediterráneomeia pataca mercure los abetos mesón as brañas mesón as fontiñas mesón cardama mesón de juan mesón de lázaromesón del jamón munín mesón do muiñeiro mesón do pulpo

rúa de amor ruibal, 25rúa de amor ruibal, 8rúa nova de abaixo, 10rúa do hórreo, 24cantón do toural, 4lugar de sigüeiro (a barciela)praza de fonseca, 1doutor maceiras, 21lugar de mourentáns, 2 (lavacolla)praciña das penas, 1centro comercial área central, local 217avenida de rosalía de castro, 100praza do matadoiro, 2santiago del estero, 7 diego de muros, 1rúa nova de abaixo, 17rúa das galeras, 32fernando III o santo, 14avenida do mestre mateo, s/nparque da granxa do xesto, s/nrúa de montero ríos, 16lugar da susana, 22 (a susana)avenida de rosalía de castro, s/navenida de rosalía de castro, 25rúa da choupana, s/nrúa das hortas, 16rúa de santiago del estero, 8rúa de severino riveiro tomé, 8.1rúa do meixonfrío, 80rúa da conga, 6rúa de san lázaro, 104rúa de san roque, 13praza de san fiz de solovio, 1rúa de alfredo brañas, 15rúa de concepcion arenal, 8rúa de montero ríos, 10rúa da estrada, 56avenida de san lázaro, 103lugar do porto de conxo, 3 rúa de alfredo brañas, 7rúa de sánchez freire, 85lugar do romaño, 11rúa do hórreo, 31rúa de frei rosendo salvado, 10rúa nova, 46lugar da lavacolla, 35lugar de lamas de laraño, 34rúa de varsovia, 10 avenida de rodrigo de padrón, 9rúa de frei rosendo salvado, 18praza do obradoiro, 1avenida de rodríguez de viguri, 17rúa da raíña, 14rúa da fonte de san miguel, 7rúa nova de abaixo, 6vía de marconi, 27 (polígono do tambre)rúa da raíña, 19avenida de rodrigo de padrón, 11rúa de tras do pilar, 7área central, pol. fontiñaspraza de españa (san caetano)avenida de ferrol, 7rúa das galeras, 28estrada aríns - san lázaroavenida san marcos, 48rúa de parís (esquina rúa moscova)avenida do cruceiro da coruña , 58rúa do valiño, 2rúa de san lázaro, 73rúa de santiago de chile, 3 rúa da muíña, 2 (san lázaro)rúa de vista alegre, 57

981593272981 599 806981 592 525981 565 721981 586 140

981 571 020981 520 499981 888 225981 062 631981 560 408981 590 618981 587 070981 598 348981 596 446981 594 874981 582 427981 590 462981 534 222620 342 254981 580 976981 539 637981 521 850981 597 626

981 561 979981 599 884981 520 181981 581 897981 586 879981 566 607981 564 379981 582 657981 594 173981 571 075981 586 940981 594 382981 580 361

981 592 041981 524 523981 563 812981 562 041881 939 822981 582 432

981 537 369981 598 790981 575 988

981 582 200981 575 191981 561 498981 583 566981 596 206981 586 689981 560 137981 584 905981 589 370981 566 645

981 523 005981 577 003981 557 026981 576 752981 578 130981 570 490981 564 788981 576 525981 594 765981 577 742981 586 416

141143145147149151153155157159141

meson el hispano mesón ferradura mesón muiñeira mesón o bigotes mesón o descanso mesón o eixo mesón o xugo mesón o’riveiro mesón rianxeiro mesón sindo mesón travieso mesón vega II mesón-parrillada el 22 messala metro mi rancho monroy monte da condesa monterrey nápoles negreira norte-sur nova galicia noya o’42 o almacéno bo xantar o cantón o carro o celme do caracolo cesto o desvío o dezaseis o faladoiro o formigo o gato negroo maracaná o mariñeiro o picho da cerca o piorno o pote o rincón o rodicio o sótano o tamborilo triángulo das verduras oasis o’botilloobradoiro o’cervo o’noso o’papa-upa oregar orella oroña os camiños do tambre os vilasecos o’tangueiro padrón pajonal pajueleira palacio de congresosac palacio del carmen palacio oriental pardo parís parrillada 9 de julio parrillada a cabaña parrillada argentinaparrillada malloparrillada o cabazo parrillada otero

rúa das ameas, 7rúa de rosalía de castro 10 rúa da ponte nova de vidán, 21rúa da raíña, 7rúa da torreira, 18rúa de san cristovo, 45 (o eixo)rúa de santa marta de arriba, 1-3rúa de touro, 7avenida da mestra victoria míguez, 24 rúa de xoana nogueira, 14rúa do home santo, 62rúa da ponte de roxos, s/nrúa das galera, 22avenida de rosalía de castro, 57rúa nova, 12vía de marconi, 53 (polígono do tambre)rúa da raíña, 13rúa de xoaquín díaz de rábago, s/n (campus sur)rúa das fontiñas, 82praza de vigo, 4 san marcos (lugar da rosaleda, 3)rúa de san clemente, 24rúa do franco, 56rúa de san clemente, 3rúa do franco, 42lugar do sarela de abaixo, 25rúa da torreira, 18avenida de lugo, 2rúa do tambre, 121rúa da raíña, 22rúa dos pelamios, 40roxos – villestro (estrada santiago – noia)rúa de san pedro, 16rúa de mallou de abaixo, s/nrúa do franco, 45rúa da raíña, s/nlugar do monte da vila (a peregrina)rúa da rosa, 31rúa da virxe da cerca, 26rúa do franco, 50rúa nova de abaixo, 7rúa da algalia de arriba, 21lugar da barcia, 19rúa do franco, 8 rúa da república arxentina, 5praciña das penas, 2rúa nova de abaixo, 3lugar do sisto, 4 (santa lucía)avenida de raxoi, 2rúa nova de abaixo, 7rúa da raíña, 22rúa da raíña, 18avenida de rosalía de castro, 20rúa da raíña, s/nrúa do home santo, 49vía de marconi, 16 (polígono do tambre)avenida do cruceiro da coruña, 230lg. ponte san lázaro, 10lugar do son de abaixo, 3rúa do restollal, 1 rúa de sánchez freire, 81rúa de miguel ferro caaveiro, s/nrúa das oblatas, s/nrúa de fernando III o santo, 11rúa dos salgueiriños de arribarúa dos bautizados, 11rúa de santiago de chile, 27-29rúa de san clemente, 32avenida de rosalía de castro, 12rúa da ponte do romaño, 65rúa das carretas, 15costa san marcos, 12

981561850981 589 120981 521 740981 889 287981 578 081981 549 568981 524 060981 574 099981 599 123981 594 728

981 537 100981 570 962981 590 099981 576 538

981 564 609981 588 989981 587 069981 597 185981 561 782981 563 569981 582 799981 565 869981 581 009981 523 799981 563 311981 594 939981 574 097981 571 746981 563 574981 537 044981 577 633981 580 057981 565 154981 583 105981 571 635981 599 414981 569 350981 585 975981 596 068981 582 402981 537 372981 562 450981 565 485981 577 181981 597 338981 539 834981 585 034981 592 578981 583 924981 566 598981 580 041981 582 459981 580 876981 564 256981 582 442981 587 026981 583 702981 582 469981 524 523981 564 379981 552 444981 591 428981 557 354981 585 986981 596 685981 595 496981 586 071981 580 880981 576 487981 564 807

parrillada raúl parrillada uruguay pasaje pastoriza paz nogueirapazo de san lorenzo pedra santa periquillo petiscos pico sacro pizza gril pizza hut pizza móvil pizza móvil II pizza polo pizzaiolo pizzería piccolo polígono polo norte porta faxeirapulpería fuentes pumar punto de encuentro puñal quitamerendas quitapenas II raxería san marcosraxoi rey rey david rey de las tapas rías baixas ribadavia rincón de gurpegui rincón do gaiás rincón do sarela rodeiro roma rúa nova ruta jacobeasan antonio san caetano san carrodio san clementesan clodio san cristof 2 san francisco san jaime san lázaro san martín san paio san roque sant yago santa isabel santa lucía santiago dos sexto sexto II sixto sonenberg stop suso susos tambre tapería senratarrío lópez telepizza terra a nosa terramar tivolinotixola toñi vicente

Lugar da polveira (a barciela – sigüeiro)rúa da torreira, 2rúa do franco, 54rúa da pastoriza, 2rúa do castiñeiriño, 14-16rúa da carballeira de san lourenzo, s/navenida de san marcos, 18rúa de san lázaro, 59rúa de aller ulloa, 7rúa de san francisco, 10centro comercial área centralavenida de romero donallo, 13 centro comercial área central, local 11rúa de san pedro de mezonzo, 13rúa das casas reais, 27rúa da rosa, 42rúa de frei rosendo salvado, 24vía de galileo, s/n (polígono do tambre)praza de san miguel dos agros, 2rúa da porta faxeira, 10rúa do campo de conxo, 5rúa das galeras, 28rúa de santa marta de arriba, 4-6rúa das galeras, bloque 5- portal 9 avenida de lugo, 3-5rúa do sar, 80 avenida de san marcos, 50avenida de raxoi, 3rúa de abril ares, 4rúa de alfredo brañas, 25rúa das galeras, 16rúa das galeras, 30rúa do franco, 16rúa de frei rosendo salvado, 15rúa da ponte do sar, 12chouciños (vidán)rúa de san pedro, 5avenida de romero donallo, 88rúa nova, 36lugar da lavacolla, 42fonte de santo antonio, 4lugar dos salgueiriños, 14avenida do cruceiro da coruña, 16 rúa de san clemente, 6rúa de san pedro, 26lugar de formarís (a enfesta)campiño de san francisco, 3rúa da raíña, 4rúa do valiño, 2avenida de rosalía de castro, 124lugar da lavacollarúa do hospitaliño, 7rúa da raíña, 12rúa das galeras, 15lugar de piñeiro do eixo, s/n (santa lucía)praza de camilo díaz baliño, 5 (estación autobuses)avenida de san marcos, 10rúa da raíña, 23rúa do franco 43rúa de san francisco, 28avenida de lugo, 16 rúa do tambre, 183estrada ao campo de aviación, 63 (san marcos)rúa de vista alegre, 68rúa da senra, 4lugar de noval, 10 (lavacolla)avenida de rosalía de castro, 126rúa nova de abaixo, 5rúa de santiago de chile, 15rúa das galeras, 9rúa da raíña, 20avenida de rosalía de castro, 24

981691372981 587 712981 557 081981 562 507981 591 436 - 981 592 016981 552 725981 557 415981 587 072981 575 368981 584 640981 561 232981 592 211981 560 909981 596 300981 585 656981 596 099981 590 255981 561 933981 582 461981 584 796981 521 007981 563 521981 520 595981 570 341981 557 228981 938 433981 591 961981 581 190981 584 906981 598 114981 581 638981 580 775981 584 902981 598 178981 576 085981 531 465981 575 743981 524 553981 582 485 / 981 566 980981 888 211981 585 835981 565 049981 560 401981 565 426981 584 997981 895 795981 581 600981 583 134 / 981 572 257981 584 344981 521 584981 888 205981 583 750981 582 444981 575 964981 549 401981 587 065981 566 507981 571 407 - 981 566 507981 582 440981 574 917981 590 331981 571 092981 564 351981 580 046981 576 134981 888 266981 534 323981 597 354981 598 690981 577 108981 581 392981 594 100

141143145147149151153155157159141

toñito trébol udiño ultreia val dubra víctor vilasvirgen de pastoriza xacobeo 93 xan grande xantares xuntanzazascandil

avenida de rodríguez de viguri, 45rúa da raíña, 16rúa do hórreo, 96lugar de noval, 45 (lavacolla)rúa da torreira, 55rúa das carretas, 20avenida de rosalía de castro, 88travesa da pastoriza, 6rúa das salvadas, 57rúa do cruceiro, 145rúa do franco 40avenida de rosalía de castro, 86rúa da algalia de abaixo, 23

981 582 014981 583 773981 582 508981 888 443

981 588 512981 591 000 - 981 592 170981 560 601981 573 645981 582 189981 581 198981 599 170981 581 134

guía

gas

tron

ómic

a sa

ntia

go d

e co

mpo

stel

a

Guía gastronómica de Santiago de Compostela

Documents

Transcript of Guía gastronómica de Santiago de Compostela