Lexicografia Griega

382
UNIVERSIDAD COMPLUTENSE DE MADRID FACULTAD DE FILOLOGÍA DEPARTAMENTO DE FILOLOGÍA GRIEGA Y LINGÜÍSTICA INDOEUROPEA TESIS DOCTORAL Bibliografía de la lexicografía griega TESIS DOCTORAL MEMORIA PARA OPTAR AL GRADO DE DOCTOR PRESENTADA POR Pilar Boned Colera Director: Francisco Rodríguez Adrados Madrid, 2002 ISBN: 978-84-8466-286-0 © Pilar Boned Colera, 1992

description

Tesis sobre Lexicografia Griega

Transcript of Lexicografia Griega

UNIVERSIDAD COMPLUTENSE DE MADRID

FACULTAD DE FILOLOGÍA

DEPARTAMENTO DE FILOLOGÍA GRIEGA Y LINGÜÍSTICA INDOEUROPEA

TESIS DOCTORAL

Bibliografía de la lexicografía griega

TESIS DOCTORAL

MEMORIA PARA OPTAR AL GRADO DE DOCTOR

PRESENTADA POR

Pilar Boned Colera

Director:

Francisco Rodríguez Adrados

Madrid, 2002

ISBN: 978-84-8466-286-0

© Pilar Boned Colera, 1992

PILAR BONED COLERA

B1BLJOGRAFIA DE LA LEXJCOGRAFIA GRiEGA

Director Francisco Rodriguez Adrados

Profesor Emérito de Filologla Griega

UNIVERSIDAD COMPLUTENSEDE MADRID

Facultad de Filología

Departamento de Filología Griega

y LingMstica Indoeuropea

1992

INTRODUCCIONGENERAL

Este trabajo consta de dos partes diferenciadas, pero que no

por eso dejan de constituir una unidad, si nos atenemos a la fi-

nalidad primordial de la obra proporcionar la máxima informa-

ción sobre distintos aspectos de la Lexicografía Griega.

La primera parte está. dedicada a realizar un nuevo repertorio

de diccionarios de autor, es decir, de Indices, léxicos y con-

cordancias, que actualice la última obra que existía en esta ma-

teria que es el repertorio de Haraid y Blenda Riesenfeld (1954).

Desde esta fecha el número de indices, léxicos y concordancias

de autores griegos antiguos ha experimentado un gran aumento al

multiplicarse las ediciones que llevan un indice de palabras y

además, porque al sentirse la necesidad de acceder fácilmente al

vocabulario de un autor u obra para cualquier tipo de estudio

filológico, se han realizado muchos Indices, léxicos y concor-

dancias, no como apéndices finales de una obra, sino como obras

individuales. La posibilidad de consultar juntas todas estas no-

vedades en un nuevo repertorio, que incorpora además el material

de los dos repertorios que existían anteriormente, el de Sch8ne

y el de Riesenfeld, facilita enormemente la visión panorámica de

los autores que tienen algún tipo de estudio sobre su léxico o

que carecen de él.

En definitiva, se trata pues de examinar los sucesivos reper-

torios hasta nuestros días y afladir lo que falta en ellos y lo

1

que se ha publicado con posterioridad.

El nuevo repertorio sólo Incorpora los autores griegos hasta

el siglo VII d.c., con algunas excepciones como son los lexicó-

grafos y autores que recogen o explican palabras usadas por au-

tores anteriores a esa fecha. No se han repertoriado los indices

de colecciones de papiros e inscripciones, pues la dispersión

del material papirológico y epigráfico en revistas y otro tipo

de publicaciones especializadas es muy grande y el número de co-

lecciones y publicaciones dedicadas a estos campos, aumenta día

a día. Con todo se ha hecho la excepción de introducir, cuando

los hay, los indices de los papiros literarios que nos han

transmitido el texto de autores como, por ejemplo, Filodemo o de

obras como la Constitucidn de los atenienses de Aristóteles.

Como los diccionarios de autor no son una creación actual

sino muy antigua, se pasa revista al nacimiento y desarrollo de

estos instrumenta studiorum. La lexicografía surge de la necesi-

dad de explicar palabras o expresiones homéricas que ya a partir

del 600 a.C. eran ininteligibles para el hablante. Desde enton-

ces esta parte de la LingOistica ha recorrido un largo camino

hasta sentar unas bases metodológicas y ser finalmente, desde

mediados del siglo XX, reconocida su entidad como una ciencia

língúlstica en igualdad con la semántica, fonología o morfolo-

gía.

La primera parte del trabajo describe los avances, desde los

primeros escoliastas de Homero hasta nuestros días, en la carac—

II

racterización y fijación de unos principios, conseguidos traba-

josamente, que permiten al lexicógrafo actual emprender la ela-

boración de indices, léxicos y concordancias con métodos cientí-

ficos. Estos principios son tanto de tipo práctico (el orden al-

fabético, la cita precisa>, como teóricos (contenido y organi-

zación de un articulo en un léxico). Por tanto, se explican las

características definitorias de los diferentes diccionarios de

autor, pues en ocasiones hay interferencias entre lo que debe

ser un léxico, un indice o una concordancia. Estas clasificacio-

nes han sido posibles gracias a los avances teóricos de la cien-

cia lexicográfica, avances que no son exclusivos de la lexico—

qafia sino de todas las ciencias del lenguaje en general. Final-

mente, la introducción en estos últimos tiempos de la infórmati—

ca en la realización de trabajos lexicográficos, ha originado

una serle de problemas técnicos, que subsanados, han permitido

llevar a cabo la confección de diccionarios de autor de una ma-

nera más rápida y fiable.

Antes de presentar mi repertorio, se examinan las caracterís-

ticas de los precedentes, el de Schóne <1907) y el de Riesen-

feid (1954), que permiten ver los progresos cuantitativos y

cualitativos hasta mitad de este siglo. Resumiendo los principa-

les hechos, podemos decir que el número de autores griegos que

tienen un indice, léxico o concordancia se ha triplicado desde

principios de siglo hasta ahora y que el aumento más rápido y

numeroso se ha dado en los útimos treinta affos. La tabla sinóp-

tica que sigue a mi repertorio recoge los autores con indice,

léxico o concordancia completos, es decir, que compilan práctl—

III

camente todo el vocabulario de un autor. Pero el repertorio pro-

porciona además una relación sobre la ingente cantidad de edi-

ciones con Indices, aunque sean de una o varias obras y no de la

totalidad del léxico de un autor griego. En concreto, damos 124

entradas de autores que no hablan sido repertoriados hasta la

fecha por carecer de cualquier tipo de indice o léxico, e inclu-

so de edición. Y dentro de las entradas existentes en los dos

repertorios anteriores el aumento de ediciones nuevas es consí—

derable sobre todo en los trágicos y médicos griegos. Completa

estos datos un recorrido pormenorizado sobre diccionarios de au-

tor por géneros, donde se específica lo que existe y los deside—

rata.

Complementaria es la segunda parte de este estudio, donde se

ha inventariado al máximo la bibliografía sobre palabras grie-

gas. En este apartado tienen cabida desde los estudios monográ-

ficos de una palabra o campo léxico, hasta aportaciones menos

amplias como pueden ser artículos sobre una acepción determinada

de una palabra en un contexto, nuevas palabras o hapax que han

ido apareciendo en papiros o inscripciones e incluso en ocasio-

nes, intentos justificados de eliminar algún término recogido en

los diccionarios como es el caso de las palabras fantasma

(ghost-words). Estos ejemplos permiten hacerse una idea de la

utilidad de presentar este material agrupado bajo un lemma para

facilitar la consulta en la realización de cualquier tipo de

trabajo no sólo lexicográfico, sino también religioso, político,

filosófico, Institucional, etc. que esté relacionado con el mun-

do griego antiguo.

Iv

Se ha completado esta bibliografía sobre palabras con una bi-

bliografía de obras complexivas (estudios que tratan de dos o

más palabras de un campo determinado del vocabulario griego

medicina, amor, caza, partes del cuerpo, etc.), alfabetizada por

autores, que constituye por si misma una bibliografía autónoma y

que además ha servido para engrosar, una vez revisadas las pala-

bras contenidas en cada estudio, la bibliografía por palabras.

La búsqueda de ambos tipos de bibliografía se ha realizado sobre

repertorios bibliográficos y el material obtenido se ha compro-

bado y completado después principalmente en las Bibliotecas del

Instituto de Filología del CSIC y del Departamento de Clásicas

de la Universidad Complutense de Madrid.

En esta segunda parte las palabras recogidas pueden provenir

de textos de autores, de papiros o de inscripciones. El tope

cronológico para su inclusión en la bibliografía es también el

siglo vii d.c. con algunas excepciones, pues si, por poner un

ejemplo, un estudio hace el inventario de términos pertenecien-

tes a la mineralogía que llevan el sufijo -TT~S incluyendo alguna

palabra documentada en fecha posterior a la mencionada, también

la incorporamos a la bibliografía; pero no lo hacemos, si todos

los términos que se estudian son posteriores.

La elaboración de trabajos propiamente lexicográficos, es de-

cir, la realización de diccionarios, ya sean generales o espe-

ciales, precisa de conocimientos que aportan otros campos lin—

gúisticos como la semántica, etimología, morfología, etc. Debido

a las estrechas conexiones entre estos campos, además de estu—

y

dios lexicográficos la bibliografía contiene también estudios

de tipo muy variado que hemos agrupado en una tipología general

con distintas subdivisiones. Las clasificaciones no pretenden

ser exhaustivas, sino acotar en apartados muy generales los ti-

pos de obras que son más frecuentes en la bibliografía recogida

y explicar someramente su relación con la lexicografía. En 11-

neas generales, se puede decir que los estudios de tipo semánti-

co con aplicación de los principios de las modernas teorías lin-

qi3isticas, como el estructuralismo entre otras, son los que más

aportaciones interesantes proporcionan a la tarea lexicográfica.

Pero solamente en las últimas décadas se ha comenzado a realizar

este tipo de trabajos. Anteriormente, el carácter dominante era

el predominio del historicismo con acumulación de datos sin nin-

guna estructuración lingiXlstica como ocurre en muchas obras mo-

nográficas sobre una palabra griega.

Las dos partes de esta tesis tienen en lineas generales dos

rasgos comunes el léxico griego como objetivo principal y el

marco cronológico en el que se inscriben, pues la mayor parte

del material aportado, con pequeñas excepciones, son publicacio-

nes pertenecientes al siglo XX, o para ser más precisos, al pe—

nodo comprendido entre 1900 y 1990.

VI

1. REPERTORIOS DE DICCIONARIOS DE AUTOR

1.1 INTRODUCCION

En 1954 apareció la obra de Haraid y Blenda Riesenfeid

Repertorium Lexicographicum Graecum. A Catalogue of índexes and

3-Dictionaries to Greek Authors, compendio de indices, léxicos yconcordancias existentes hasta la fecha, que recogía en total

304 epígrafes o entradas, por lo que ampliaba notablemente el

trabajo de su antecesor Hermann Sch&ne Repertorluin Griechischer

2Wt5rterverzeichnisse uná Speziallexica, publicado en 1907 y

perteneciente a la Colección Teubneriana de la que era un

Supplementum Auctorum Graecorum. En el intervalo entre la

publicación de estas dos obras, que constituyen los dos únicos

Repertorios sobre diccionarios de autor griegos, hay que hacer

mención de la breve selección ofrecida por Leopold Cohn en su

3“Griechische Lexikographie”, que hacia una síntesis de los

principales diccionarios presentados en Sch6ne y añadía algunas

novedades aparecidas después de 1907.

En el ámbito del latín las circunstancias son bastante

semejantes. Sin embargo, la actualización de los Repertorios

latinos es más reciente que la realizada con los Repertorios

griegos. Contamos en primer lugar con la obra de Paul Rowald,

que es la homónima latina de la obra de Sch8ne, Repertorium

4lateinischer Wartervezeichnisse und Speciallexica. Posterior

5es el trabajo de Paul Faider Répertoire des index et lexiques

d’auteurs latins, de 1926. Más tarde, Jean Cousin en su manual

6 ‘7Bibliographie de la langue latine y Pierre Grimal en la Guide

de l’étudiant latiniste, de 1951 y 1971 respectivamente dedican

2

10 páginas, entre los dos, al apartado lexicográfico que tiene

por objeto los diccionarios de autor. Y es en 1980 cuando se

cierra esta breve historia de los repertorios de autores griegos

y latinos en este siglo con la obra Bibliographia indicum, lexí—

corum eL concordantiarum auctorum Latinorum de Henry QuelletA

Esta panorámica nos permite observar que no es mucha

realmente la labor realizada para ir actualizando las obras de

autores clásicos que tienen Indice, léxico o concordancia, pero

creo, sin embargo, que todos los estudiosos coincidirán en su

importancia a la hora de enfrentarse con muchos tipos de

trabajos sobre la Antigúedad. Igualmente, la realización de esta

tarea deberla ser un hecho periódico, pues a partir de los años

50 y no digamos desde finales de los 70 con la introducción de

los ordenadores, la aparición de este tipo de obras lexicográfi-

cas ha experimentado un auge sin precedentes.

Las razones de este aumento cuantitativo son múltiples y

variadas. El desarrollo de una serie de instrumentos <máquinas

de escribir eléctricas, ordenadores) ha permitido afrontar las

ediciones de autores con una ayuda Inestimable, potenciando un

gran número de nuevas ediciones de autores que incluyen un

Indice de palabras griegas ( a este respecto es de destacar el

ejemplo de la Bibliotheca scrlptorum graecorum et romanoruni

Teubnerlana ). Además se ha multiplicado el número de ediciones

de autores que formaban parte de un corpus y actualmente

disponen de una edición individual, generalmente con indice.

Otro logro considerable son las numerosas reimpresiones, que en

3

ocasiones permiten manejar ediciones de las que quedan pocos

ejemplares, o son de

antigfiedad. Algunas ed

esta benemérita labor

la Adolf M. l-{akkert d

por nombrar algunas.

de autores cuyo texto

recientes apor tac i one

ediciones de papiros e

en este aspecto es el

hallazgos de papiros e

de autores que en otro

permitido que, en esta

teórico-prácticos de 1

dificil localización y manejo

itor iales se han dedicado,

por su

en parte,

como la Georg 03-ms Verlag de

e Amsterdam, la Amo Press de

También se han realizado edi

habla quedado muy anticuado

s que han proporcionado

inscripciones. Un caso digno

de Filodemo. Igualmente, grao

inscripciones tenemos hoy día

caso carecerían de ellas. Todo

segunda mitad del siglo, los

a Lexicografía, sean superiores a

a

Hildesheim,

Nueva York,

ciones nuevas

debido a las

innumerables

de mención

ias a los

ediciones

ello ha

avances

lo que

hablan llegado a ser

siglo XX.

desde sus comienzos hasta principios

Por todas estas razones es obvia la pretensión de recoger y

dar a conocer todo este material lexicográfico aparecido con

posterioridad al año 1954, fecha en que Riesenfeld llevó a cabo

el último Repertorio de indices, léxicos y concordancias de los

autores griegos. Así pues, tomando como punto de partida la obra

de Riesenfeld intento actualizar dicho trabajo recogiendo

fundamentalmente todo el material posterior a 1954, pero también

lo que, por diversas circunstancias, no aparece en Riesenfleid

aunque se haya editado con anterioridad a su Repertorio.

del

4

1.2 ORIGEN E HISTORIA DE LOS DICCIONARIOS DE AUTOR

Este tipo de diccionarios no son un invento reciente y en su

origen está, como ya se ha dicho, el solucionar un problema que

existía y sigue existiendo explicar el significado de las

palabras, y a partir de aquí, conocer el léxico de los autores

griegos y qué obras actuales nos permiten disponer de esos

datos.

La lexicografía griega tuvo como primer objeto de estudio los

lopoemas homéricos. Por razones escolares y de otra índole, se

hacia necesaria la explicación de muchas expresiones homéricas

que ya a partir del año 600 a.C., eran ininteligibles. Otro

tanto sucede con los textos legales antiguos como las leyes de

Dracón y Solón. Para paliar estas necesidades surgen los

“primeros lexicógrafos”, los yX’¿oaaoypc«pou <escoliastas de Home-

ro)

Posteriormente, en el siglo y a.C. se hacen cargo de los

problemas lingQísticos los sofistas y filósofos. Sin embargo, la

lexicografía propiamente dicha comienza en Alejandría en época

helenística y esta época ha pasado a ser considerada como la de

la erudición y la crítica. La primera obra lexicográfica de la

que tenemos noticia son las ATaKTOL 1-XL~aaL del poeta

alejandrino Flíetas de cos. En ella aparecían las palabras raras

de Homero y de otros autores líricos, además de palabras

dialectales y términos técnicos. Después de Filetas, una serie

de nombres conocidos coontinúan esta labor Aristarco, Zenódoto

5

de Efeso, Calimaco, Jenócrito de Cos, Eratóstenes, Aristófanes

de Bizancio, etc.

Durante los siglos III y II a.C. los autores griegos más

estudiados y de los que se hicieron glosarios y léxicos fueron,

además de Homero, los poetas trágicos y cómicos. La prosa es un

campo que mereció menos atención por parte de los gramáticos

alejandrinos con la excepción de Hipócrates, el autor más

estudiado de la Antigfaedad, pues su vocabulario al ser técnico,

12recibió el interés no sólo de gramáticos sino de médicos. Tal

vez los gramáticos alejandrinos al ser poetas, primordialmente

sentían mayor inclinación hacia su propio campo. Y fue el

filólogo Aristarco, sin intereses poéticos personales, el que

inició el estudio de los prosistas, centrándose sobre todo en

Heródoto.

En época imperial (siglo 1 d.C.) la investigación lexicográ-

fica ya no se hace directamente sobre el autor que se estudia,

sino sobre las obras lexicográficas de gramáticos anteriores,

con lo que se inicia una tradición (ya no de primera mano) que

va pasando de obra a obra y hace muy difícil diferenciar lo que

en un léxico es original del autor y lo que se va heredando. Con

todo el trabajo de los lexicógrafos antiguos se hacen dicciona-

rios alfabéticos para mayor comodidad de manejo y también colec-

ciones nuevas ordenadas por materias con fines estilísticos. El

nacimiento de la nueva sofística y el movimiento aticista, que

buscan el “ático purO” en los lexicógrafos antiguos para imitar—

lo, produce un gran auge de este tipo de obras. Durante el prí-

6

mer siglo del imperio se hicieron gran número de léxicos de au-

tor, y se estudió más intensamente a los historiadores como He-

ródoto y Tucídides. También aparecen por primera vez los léxicos

de Platón, fácilmente explicables como una preparación al neo-

platonismo. A Hipócrates se dedican los médicos Erotiano y Gale-

no. La obra de Erotiano se puede considerar un auténtico indice,

ya que da la cita de todos los pasajes hipocráticos. Galeno, por

su parte, realiza un léxico en 48 libros, cuyo objeto era deter-

minar el sentido exacto de las palabras usadas por los antiguos

y que sus contemporáneos confundían o desconocían.

13

El aticismo, movimiento lingñlstico y cultural surge en el

siglo II como una reacción contra la ampulosidad asiánica. En el

aspecto lingñistico se caracteriza por la obsesión en cuidar el

estilo y la lengua ática, obsesión que lleva a los gramáticos a

coleccionar palabras y frases del uso ático y a explicar

términos desconocidos que encontraban en los escritores clásicos

áticos. Los dos aticistas más representativos son Elio Dionisio

y Pausanias. Ambos se dedicaron a recoger citas de autores

clásicos y sus obras fueron las de mayor influencia en época

bizantina y en la Edad Media, y la fuente principal de Eustacio.

En la oratoria, una vez que quedó fijado el canon de los 10

oradores, los léxicos retóricos se sucedieron atendiendo no sólo

al punto de vista gramatical y estilístico, sino también a la

explicación de las Instituciones políticas, del derecho y de los

realia que aparecían en los textos de los oradores. El primer

comentarista de los oradores es Dídimo, de finales del helenis—

7

mo, que trabajó sobre Demóstenes> Esquines e Hipérides princi-

palmente. Sus obras son la base para los léxicos de oradores de

época imperial.

Durante la Edad Media no sólo continúa la labor lexicográfica

de los autores clásicos, sino que renace en los paises latinos

esta disciplina cuando la lengua vulgar ya presentaba tantas

diferencias con el latín (lengua de la cultura, de la liturgia y

del derecho) que se hizo necesario explicar las palabras

difícilmente comprensibles al hablante por medio de glosas. Y

asi en la Alta Edad Media nos encontramos el Léxico de Cirilo

que es un auxiliar de lectura para consulta de textos en los que

se plasma la evolución de la lengua griega desde la época

clásica hasta el siglo X’ d.c. El material esencial que compone

este léxico son glosas homéricas, trágicas y literarias con

muchos detalles aticistas. El Léxico de Hesigulo que aparece

14entremezclado con el de Cirilo, es el otro gran Instrumento

aportado por la lexicografía del alto-medievo.

15

En la Baja Edad Media (siglos IX a XII) hay que destacar

tres figuras que continúan el quehacer lexicográfico Focio,

patriarca de Constantinopla, gracias al cual cantidad de

material de la Antigúedad clásica, a punto de desaparecer, nos

ha sido conservado por resúmenes suyos de obras perdidas en la

actualidad. A partir de Focio, surgen los Etymologlca que

basándose unos en otros continúan durante la Edad Media la

lexicografía. En el siglo X hay que recordar la Suda cuyos

artículos sobre historia de la literatura son fundamentales. Y

8

aunque no es propiamente lexicógrafo, tampoco hay que olvidar la

figura de Eustacio, arzobispo de Tesalónica, que vivió en la

segunda mitad del siglo XII, pues en sus comentarios a Homero se

encuentran numerosos fragmentos de trabajos lexicográficos de

época antigua que se hubieran perdido de no ser por su labor

compiladora. Es el caso de las AdCL; de Aristófanes, los

léxicos de Elio Dionisio y Pausanias entre otros muchos.

Por otra parte, surgió en Bizancio una tradición lexicográfi-

ca dedicada a la interpretación de diversos autores cristianos y

es en el ambiente monacal de la Edad Media europea donde nacen

las concordancias, que se dedicaban exclusivamente al estudio de

la Biblia. Partían del supuesto de que unas partes de las Sagra-

das Escrituras eran solidarias de otras, debido a la inspiración

divina, y por lo tanto empezaron a confeccionar listas de bol

parallell para poder seguir las profecías. La primera concordan-

cia de la que se tiene noticia se atribuye a San Antonio de Pa-

dua, Concordantlae Morales de comienzos del siglo XIII, pero la

primera conocida es la del dominico Hugo de St. Cher titulada

Concordantlae Sacroruni Librorum.

Después de las invasiones bárbaras se abandonó en gran medida

el estudio del griego en Europa Occidental. Esta situación

comienza a cambiar poco a poco en Italia en la Baja Edad Media,

pues surge un renovado interés por el mundo clásico que hizo a

los estudiosos italianos estar ansiosos por aprender la lengua

de Homero y de Platón. A finales del siglo XIV comienzan a pasar

a Occidente los sabios bizantinos que huían debido a la

9

conquista de Grecia por los turcos. Estos eruditos llegan a

Italia y en seguida comienzan la producción de gramáticas,

ediciones y diccionarios de autores griegos.

16

En el siglo XV con el Renacimiento y la invención de la

imprenta, todas las obras que hablan llegado hasta entonces se

imprimen y es normal que no se pierdan.

Durante los siglos XVII y XVIII no hay progresos notables en

lexicografía griega general, pero si es interesante señalar como

a fines del XVIII el latin deja de ser la única lengua de salida

en los diccionarios y comienzan a suplantaría en esa labor las

17

lenguas europeas. La prehistoria de este proceso son los glo-sarios plurilingúes en donde al lado del latín aparecen también

las lenguas modernas, como el célebre Dictionarium hexaglottum

aiim C. Gesneri onomastico de Calepino (Basilea 1568), o los The—

sauna quattuor (quinque, sex> linguanuni de los que encontramos

18varios ejemplos en los siglos XVI y XVII. Es, además, en estos

siglos cuando aumenta el conocimiento general del léxico griego,

gracias a una serie de léxicos especializados de la literatura

neotestamentania, tardía y técnica.19

Ya en época Moderna se continuaron haciendo diccionarios de

autor como el ¡ndex vocabulonum in Homeri non tantum ¡hade

atque Odyssea . . . (Heidelberg 1604) realizado por W. Seber, el

Novum lexicon . . . et ehucidationes Homenlcae et Pindanlcae (Ber-

lin 1765) de C.T. Damm, el Lexicon Homericurn (Stendal 1795—96)

de J.G. Berndt, el Lexicon technologiae Graeconum rhetonicae

10

(Leipzig 1795> de J.Chr.G. Ernesti, reimpreso por la editorial

Olms en 1962.

Sin embargo, es en el siglo XIX cuando se comienzan a hacer

léxicos, indices y concordancias de una manera más sistemática,

y entre los autores clásicos que son objeto, en este siglo, de

trabajos lexicográficos, tenemos en orden cronológico de

aparición

Jenofonte Sturz, FA?., Lexlcon Xenophonteum. Leipzig, 1801—04.

Aristófanes Caravella, J., índex Aristophanlcus. Oxford, 1822.

Heródoto Schweigh&user, 3., Lexicon Herodoteum. Oxford, 1825.

Esquilo Wellauer, A., Lexicon Aeschyleum. Leipzig, 1830-31.

Sófocles Ellendt, F.T., Lexicon Sophocleum. Kónlqsberg, 1835.

Platón Ast, F., Lexicon Platonicum . . . Leipzig, 1835-38.

Eurípides Matthiae, A., O. y B., Lexlcon Eurlpldeum. Leipzig,

1841.

Tucídides Bétant, E.-A., Lexicon Thucydideum. Ginebra,

1843—47.

Plutarco Wyttenbach, D., Lexlcon Phutarcheum. Leipzig, 1843.

Aristóteles Bonitz, H., índex Arlstotelicus. BerlIn, 1870.

Homero Prendergast, G.L., A complete concordance to the liJad

of Homer. Londres, 1875.

Teócrito Rumpel, J., Lexicon Theocriteum. Leipzig, 1879.

Homero Dunbar, IbA., A Complete Cancordance to the Qdyssey and

Hymns of Homer. Oxford, 1880.

Píndaro Rumpel, 3., Lexicon Pindaricum. Leipzig, 1883.

Homero Ebeling, H., Lexicon Homericum. Leipzig, 1885.

11

Hesiodo Paulson, 3., índex Hesiodus. Lund, 1890.

Homero Gehring, A., índex Homericus. Leipzig, 1891.

Demóstenes Preuss, 5., índex Demosthenicus. Leipzig, 1892.

Vetus Testamentum Hatch, E. - Redpath, itA., A Concordance to

the Septuagint and the other Greek Verslons of the Oid

Testament. Oxford, 1892—1906.

Novum Testamentum Moulton, W.F. - Geden, A.S., A Goncordance

to the CreeR Testament . . . Edimburgo, 1897.

Esta selección aparece recogida por Hermann Schóne y es un

claro exponente de lo realizado hasta el siglo XIX. La

continuidad de la labor lexicográfica se mantiene durante el

siglo XX, con los mismos fines, pero con la incorporación de

nuevos elementos, de los que ya hemos hablado <ordenadores,

nuevas ediciones, papiros, etc.) que han contribuido a un

desarrollo excepcional de la lexicografía principalmente en la

segunda mitad de este siglo. Con las aportaciones del Repertorio

de Riesenfeld y las de este trabajo se cierra, al menos por el

momento, la actualización de los diccionarios de autor.

12

1.3 PRINCIPIOS GENERALESDE LA LEXICOGRAFíA GRIEGA

Unos principios lexicográficos fundamentales son necesarios

para realizar cualquier tipo de diccionario. Estas normas, que

hoy nos parecen elementales, han tardado siglos en consolidarse.

Aunque pueden variar según el tipo de diccionario que se quiera

hacer, en la confección de diccionarios hay que tener presente

el orden alfabético, el empleo de la lengua vernácula como len-

gua de salida, la cita precisa y el antipurismo.20

Algunos lexicógrafos antiguos como Glauquias Empírico (II a.

O.) y Apolonio Sofista (finales del 1 d.C.> realizaron léxicos

de Hipócrates y Homero respectivamente, siguiendo un orden alfa—

21bético. Sin embargo, lo normal hasta el siglo XIX era ordenarlas palabras de un diccionario según la etimología. El Thesaunus

Graecae Linguae <Paris 1572> de Stephanus, diccionario que hasta

que se editaron los de Passow (1819—1823> y Liddell—Scott (1843)

no fue superado, ejerció una enorme influencia en el manteni-

miento del orden etimológico. Pero en 1812 Franz Passow publica-

ba su opúsculo (Jeber Zweck, Anlage und Erg&nzung grlechlcher

Wórterbiicher donde postulaba un principio racional para la lexi-

cografía griega basado en el orden alfabético estricto, que es

el seguido en su diccionario griego—alemán. Con el A Greek-

English Lexlcon de Liddell-Scott quedó totalmente asentado este

principio lexicográfico.

Durante siglos la única lengua de salida de los diccionarios

griegos fue el latín. No se consumó el triunfo de las lenguas

13

modernas europeas hasta el XVIII, siglo en que el latín fue sus-

tituido por el francés como lengua internacional de la diploma-

cia y en general, como lengua de cultura.

Al principio las lenguas modernas fueron apareciendo en los

diccionarios junto al latín, pero a finales del XVII (1784) vie-

ron la luz dos diccionarios escolares griegos con el alemán como

lengua de salida. Este hecho se extendió y así Passow no tuvo

ninguna necesidad de justificar el empleo de su lengua vernácula

en su diccionario. Sin embargo, los autores del A Greek-English

Lexicon si piden disculpas en el prólogo por el uso del inglés,

pues en su país esta costumbre todavía no se habla impuesto.

Desde los antiguos lexicógrafos hasta el diccionario de

Liddell-Scott no siempre se había seguido con uniformidad el

principio de dar la cita precisa del autor y obra donde aparece

atestiguada una palabra. A veces se cita el autor y la obra en

general “Hesiodus In Theogonia”, o sólo el autor “Homerus” o in-

cluso el género “Medicí”, “Comicí”. En este aspecto hay que de-

cir que el Dictionnalre Grec—Fran~ais de Anatole Bally (1894)

fue el que antes llegó a la cita precisa y así lo indica en su

prólogo. De todas formas, esta afirmación no es cierta totalmen—

ate, pues en su 6 edición <1950) siguen apareciendo citas deeste tipo s.u. YIXOQTLKOS ... PHIL. CLÉN.; ORIG. PORPH. etc.,

sin mencionar ninún otro dato y este hecho se repite casi cons-

tantemente cuando se trata de un nombre propio. Cuando estos au-

tores tienen algún tipo de indice, léxico o concordancia, estos

datos pueden subsanarse facilmente, pero no sucede lo mismo con

14

los que carecen de estos instrurnenta.

Por otra parte, el lexicógrafo debe evitar cualquier clase de

purismo y tener presente que la lexicografía debe ser una acti-

vidad científica, donde hay que huir de los juicios de valor

subjetivos. Es decir, no se deben emplear criterios religiosos,

políticos, morales u otros a la hora de inventariar o no una

palabra. En principio, todas las palabras deben ser recogidas y

recibir el mismo tratamiento procedan de inscripciones, escolios

22o un autor clásico. En la actualidad al lexicógrafo griego leinteresa el griego en su totalidad, prescindiendo de si las

palabras pertenecen a un autor pagano o cristiano, si están do-

cumentadas en papiros, autores latinos o en la Ilíada o la Anti—

gona. Sin embargo, a esta situación no purista se ha llegado

tras un largo proceso como también ha ocurrido con el orden al-

fabético, el empleo de la lengua vernácula como lengua de salida

y la cita precisa con indicación de autor y pasaje. Estos pila-

res son la base sobre la que se asienta la lexicografía en gene-

ral, sea griega o de cualquier otra lengua.

1.3.1 Progreso cuantitativo y cualitativo de la lexicografía

Además de los principios que acabamos de ver, la lexicografía

griega ha experimentado, desde principios del siglo XIX, un gran

progreso tanto cuantitativo como cualitativo. El progreso cuan-

titativo se debe principalmente al aumento de Instrumenta nue-

vas ediciones, que mejoran otras anteriores de un autor o que lo

editan por vez primera, ediciones de papiros e inscripciones,

15

Indices, léxicos y concordancias, que han permitido engrosar el

material léxico tanto de autores como de palabras griegas. Como

ailustración de estos hechos diremos que que la 3. edicIón del

diccionario Liddell—Scott (1843) incluye 318 autores, el diccio-

nario de Bally tiene 678 entradas de autores con indicación de

aeditor en todas ellas, el LSJ en su 9 edición tiene 1263 <1309

incluyendo el Suppiement>, finalmente el DGE <Diccionario Griego

Español) 2490, es decir, un 90% más que LSJ. Las colecciones de

papiros e inscripciones no aparecían en los diccionarios griegos

hasta este siglo, por lo tanto para un lexicógrafo del siglo pa-

sado el léxico griego antiguo se componía de 2 a 3 millones de

palabras, mientras que hoy se trabaja con 90 millones.23

En cuanto al progreso cualitativo, desde el siglo pasado se

ha recorrido un largo camino hacia una mayor exactitud, conci-

sión y rigor. En este sentido los diccionarios de hoy se distin-

guen de los de hace un siglo por la ausencia de explicaciones

evidentes en las partes Introductorias y de explicaciones proli-

jas en el cuerpo del diccionario.

Otro aspecto, que evidencia los avances conseguidos, es el

método utilizado para organizar y formalizar los artículos de un

diccionario. Esta cuestión, en la que parece que todavía no

existe una opinión unánime por parte de los lexicógrafos grie-

gos, ha sido puesta de relieve por F.R. Adrados en diversas

24ocasiones, la más reciente resaltando el hecho de que haya

pasado desapercibido a los críticos del DGE el procedimiento

seguido en la organización interna de los articulas de ese dic-

16

cionario. Este hecho es una clara muestra — como comenta muy

acertadamente Adrados- del divorcio existente todavía entre los

filólogos clásicos y la Semántica moderna.

Un articulo de diccionario no puede ser un amontonamiento

caótico de datos y traducciones, ni se pueden ordenar las acep-

ciones sobre principios cronológicos o sobre otros supuestamente

“lógicost, es decir, dando una acepción central de la que se

propone que deriven las demás. Una palabra se organiza en acep-

ciones que están condicionadas bien por la distribución (contex-

to), bien por las diversas oposiciones lexicales en que entra.

Este principio semántico, es decir, el criterio distribucional

es el que más sistemáticamente se sigue en el DGE, sin renunciar

a los demás <como el cronológico), pero subordinándolos al prin-

cipal.

Aún aceptando que nada es definitivo en Lexicografía y todo

puede mejorarse, parece poco coherente con las nuevas teorías

semánticas pensar que se pueda seguir redactando un articulo de

un diccionario griego dejando paso libre a la imaginación, im-

provisación o intuición <aunque a veces haya intuiciones extra-

ordinarias) y sin intentar de un modo racional y científico po-

ner algo de orden •en el caos. En la confección de un diccionario

el problema primordial es que continuamente hay que tomar

decisiones, empezando por el material que se incluye hasta la

redacción final del material recogido. Estas decisiones, que de

alguna manera ponen limites y regulan, en cualquier tipo de

diccionario, lo que de otra manera no seria más que una masa In-

17

forme de datos, se apoyan en la actualidad en una serie de prin-

cipios, en concreto en el caso del DGE, de la linqMstica es-

tructural.

Por tanto la redacción de un articulo es el resultado de la

aplicación de unos principios teóricos, principios que no siem-

pre se pueden llevar a la práctica fácilmente, como son el estu-

dio de los contextos sintagmáticos y paradigmáticos y el análi-

sis de las palabras. Todo ello unido a elementos formales, cuan-

do los hay, permiten delimitar los distintos usos o acepciones,

es decir, los significados de una palabra.

Ejemplificando un poco estos principios, vemos que el contex-

to paradigmático da una oposición de tipo general, pero esta

oposición es distinta si naLs, por ejemplo, se opone a avrjp o a

narflp. A veces no hay oposición paradigmática, pero puede apare-

cer como sintagmática, e incluso la misma definición del signi-

ficado se encuentra en contextos sintagmáticos y paradigmáticos.

Los contextos sintagmáticos pueden ser de distinto tipo con-

texto extra-lingúistico, la significación de una palabra puede

variar según sea usada con sentido científico o técnico, sea un

uso coloquial o familiar, o sea empleada por un dialecto en par-

ticular, etc. Hay también contextos generales que originan opo-

siciones del tipo “con movimiento” o “sin movimiento” en los

verbos, “con referencia temporal o sin ella”, en sentido positi-

vo o negativo, etc. El contexto sintáctico también es muy útil

verbo con acusativo interno, con doble acusativo, con régimen

preposicional, y lo mismo el tipo o subclase de palabra un

18

verbo puede llevar sujeto de persona, cosa, un nombre abstracto,

etc., y según el sintagma con el que aparezca, tener un signifi-

cado u otro.

En relación con el análisis interno de las palabras no es lo

mismo una palabra simple que una compuesta, pues aya- unido a

distintos substantivos o verbos crea diferentes significados que

no tienen el substantivo o el verbo simple. Hechos formales como

sIngular 1 plural, voz media ¡ voz activa pueden tener relevan-

cia semántica en ocasiones.

Todos estos principios son complementarios y en el mejor de

los casos permiten establecer árboles semánticos con sucesivas

ramas o bifurcaciones más o menos completas. De lo que se trata,

finalmente, es de que un diccionario sea un Instrumento útil y

práctico al lector para llevarle desde una palabra de una lengua

a otra palabra de otra lengua, o también en el caso de un dic-

cionario de la lengua del hablante, de una palabra de esa lengua

a otra de la misma que pueda tener una significación mayor o más

conocida para el hablante. El fin es el mismo ya se trate de un

diccionario bilingúe o monolingúe.

Además de estos principios teóricos, cualquier obra lexico-

gráfica llámese diccionario, indice, léxico, etc., tiene unos

limites que vienen dados, en parte, por el tipo de obra que se

pretende hacer, y en parte, han de ser fijados y justificados

para evitar criticas y dar una mejor orientación de los objeti-

vos que se intentan. No es lo mismo hacer un diccionario mono—

19

lingfte, bilingúe o plurilingúe, ni que sea sobre una lengua an-

tigua, moderna o sobre varias. En todos los casos, hay cuatro

criterios que ayudan a determinar el material decisivo para la

obra que se pretende; tres son de índole externa, la finalidad

<normativa, descriptiva, etc.), los usuarios a los que va desti-

nada (especialistas, estudiantes, público culto, etc.) y la ex-

tensión. El cuarto, de índole interna, es el método de selección

del léxico según principios lingMstlcos, pero siempre de acuer-

do con los otros tres criterios.25

1.3.2 La lexicografía ciencia lingúistica

Finalmente la lexicograf la, que nace en Alejandría en época

helenística, alcanza en el siglo XX el rango de ciencia dentro

de la Ling8ística moderna. Es en este siglo cuando un hecho

práctico (realización de diccionarios en general) ha recibido el

fundamento teórico para constituirse en una actividad científica

que tiene un lugar propio dentro del ámbito lingúistico. Sin

embargo, no ha sido fácil que la lexicografía lograra la acepta-

ción unánime como ciencia hasta hace unos pocos años. Este hecho

queda patente al pasar revista a las diferentes definiciones da-

das por los teóricos de la Lexicografía. Así, el Diccionario de

la Real Academia Española <edición de 1970) nos dice que la le-

xicografía “es el arte de componer léxicos o diccionarios, o sea

de coleccionar todas las palabras de un Idioma y descubrir y

fijar el sentido y empleo de cada una de ellas”. Más escuetamen-

te, en su Diccionario de términos filológicos F. Lázaro Carreter

la define como “técnica o arte de componer diccionarios”. En

20

26

su Introducción a la lexicografla moderna, 3. Casares tratando

de diferenciar la lexicología y la lexicografía, dice de la pri-

mera que “estudia las palabras desde un punto de vista general y

científico” , mientras que la lexicografía “cuyo cometido es

principalmente utilitario, se define acertadamente en nuestro

léxico como el arte de componer diccionarios”. 3. Fernández Se-

villa27 critica todas las definiciones donde la lexicografía es

caracterizada como arte o técnica en lugar de ciencia. Haensch28

delimita los dominios de la lexicología y la lexicografía, pues-

to que están muy relacionadas. “Es obvio -dice— que no se puede

concebir una lexicología que no tenga en cuenta datos lexicográ-

ficos; pero también es verdad que las tareas de la lexicografía

son tanto más fáciles de cumplir si se tiene en cuenta, para

ello, la totalidad del sistema lingCiistico individual o colecti-

vo, es decir, si se tienen también en cuenta los enfoques lexi-

cológicos. Muchas disciplinas científicas han desarrollado una

metodología científica propia; lo mismo ha ocurrido con la lexi-

cografía. El que se dedica a tareas lexicográficas de cierta en-

vergadura <sobre todo a la elaboración de diccionarios) necesita

amplios conocimientos teóricos sobre las posibilidades y los su-

puestos metódicos de esta actividad. En estos supuestos metódi-

cos repercuten, por un lado, los conocimientos de todas las ra-

mas de la lingfiistica, y por otro, las condiciones y exigencias

de trabajo prácticas, tecnológicas y socloeconómicas”.

El establecimiento de los limites y conexiones entre las di-

versas partes de la lingaistica es muy importante, pues hasta el

siglo XX el término “lexicografía” ha estado muy unido a la

23.

lexicología y a la semántica. Para que la lexicografía se con-

virtiera en disciplina autónoma hizo falta un nuevo concepto me—

todológico sobre la lengua, que fue originado por las teorías de

Saussure y el estructuralismo posterior. El Círculo de Praga de-

mostró con sus trabajos que el léxico de una lengua estaba orga-

nizado sistemáticamente; se había dado el primer paso hacia la

autonomía de los estudios de lexicografía, proceso que culminó

con la publicación en 1953 de La méthode en Jexicologie de G.

Matoré, donde quedaba definitivamente delimitada la lexicología

frente a la lexicograf la, morfología, etimología y estilística.

La lexicografía moderna aúna la teoría y la práctica de la

elaboración de diccionarios, glosarios, léxicos, etc. y por lo

tanto debe tener en cuenta los resultados de la ciencia moderna

del lenguaje y los adelantos de la lexicografía práctica. Como

ésta última es mucho más antigua que la lingúistica moderna, hay

que buscar un término medio entre la investigación lingúistica y

su “aplicabilidad” lexicográfica. Y este hecho es el origen o la

causa de las frecuentes criticas a los lexicógrafos, pues aunque

todo el mundo reconoce que su labor es necesaria, es fácil cri-

ticar su objetivo, los diccionarios, debido a que normalmente

son el resultado de una serie de soluciones de compromiso entre

el maximum deseado y el optimum realizable.

22

1.4 INDICE, LÉXICO, CONCORDANCIA

Los indices, léxicos y concordancias son diccionarios de

autor, que pertenecen a la categoría de diccionarios especiales

29frente a los diccionarios generales. La confección de estos

diccionarios de autor comenzó ya en la Antig~iedad, como hemos

visto anteriormente, que nos ha transmitido glosarios e incluso

auténticos léxicos de una serie de autores griegos y también de

géneros. Esta actividad lexicográfica ha continuado a lo largo

del tiempo y nos ofrece una panorámica ininterrumpida hasta lle-

gar al siglo XX. Durante este extenso periodo, las obras lexico-

gráficas han ido adquiriendo mayor rigor y precisión, ajustán-

dose a los fines para los que fueron creadas la necesidad de

explicar el significado de palabras pertenecientes a una fase de

evolución más antigua de la propia lengua, y más tarde, también

de las voces de uso contemporáneo de difícil comprensión.

El panorama histórico de la lexicograf la demuestra que la

creación de los distintos tipos de obras lexicográficas, así

como las denominaciones de éstas, fueron condicionadas por la

evolución socio—cultural, incluso por modas y gustos, más que

por criterios teórico-lingúisticos. Para distinguir de hecho los

diferentes tipos de obras lexicográficas, lo más indicado será,

por tanto, preguntarse de un modo pragmático qué características

reúnen éstas, aplicando una serie de criterios de orden práctico

en cada caso individual. El porqué de estas afirmaciones reside

en el hecho de que la lexicografía hasta el siglo XX ha sido una

actividad eminentemente práctica y empírica. Y es a partir de

23

este siglo, debido a los enormes progresos de la ciencia y de la

tecnología, así como a la intensificación de las comunicaciones

y el flujo de la información, cuando la lexicografía ha Ido

adquiriendo la base teórica—científica que necesitaba como

ciencia. Actualmente se intenta realizar una síntesis de la

lingúistica moderna y la lexicografía práctica.

30

La labor lexicográfica como apunta Haensch “es, hoy por

hoy, entre todas las actividades lingñisticas, junto con la tra-

ducción y la enseñanza de idiomas, la que está más estrechamente

relacionada con la vida humana en sus aspectos más variados y la

que mayores servicios presta a la colectividad”.

La afirmación de que la Lexicografía hasta nuestros días ha

sido una ciencia eminentemente práctica, queda patente porque

sólo en los últimos decenios de nuestro siglo han comenzado a

escribirse obras para dar una base teórica a una serie de expe-

riencias prácticas muy conocidas por todos los que se han dedi-

cado a la elaboración de diccionarios de todo tipo.31

Ha sido en estos últimos años, cuando los términos Indice,

léxico y concordancia han sido definidos con precisión, pues tí-

tulos como Lexicon Platonicum sive vocum Platonicarum índex,

realizado por Ast o índex graecitatis Polyblanae sive Lexicon

Polybianum, de Schveigh&user nos indican la Insuficiencia de

criterios para dar una nomenclatura apropiada a los diferentes

diccionarios. 32

24

Indice, léxico y concordancia son tres tipos distintos de

diccionarios de autor, que a su vez pertenecen a la categoría de

diccionarios especiales frente a los diccionarios generales. La

diferencia existente entre unos y otros es que los diccionarios

generales intentan recoger todo el léxico de la lengua a lo lar-

go de un amplio periodo de tiempo, mientras que los dIccionarios

especiales atienden sólo a un subsistema del léxico. Este sub-

sistema puede ser un autor, una obra, un género literario, etc.

Un ejemplo de diccionario general es el A Greek-English Lexicon

de Llddell—Scott—Jones. Como diccionarios especiales podemos ci-

tar el indice de Lisias de Holmes (sobre un autor), la concor-

dancia de la Odisea de Dunbar (sobre una obra), el Lexicon des

£rúhgriechischen Epos de Snell-Mette <sobre la épica>.

Haciendo una abstracción, vamos a examinar las característi-

cas que definen a los indices, léxicos y concordancias, sin ol-

vidar que, de hecho, no son elementos que se den siempre en es-

tado químicamente puro, pues existen también tipos mixtos de

diccionarios de autor y así con frecuencia una obra es a la vez

léxico e indice, o concordancia e indice.33

Un indice presenta total o parcialmente las siguientes carac-

terísticas

-Recoge prácticamente todas las palabras de un autor, obra,

género, etc., dando la cita precisa de los pasajes donde apare-

cen.

-Sigue un orden alfabético.

—No da traducción.

25

-Puede ser una obra autónoma o apéndice de obras.

—Según la exhaustividad que persiga, un índice puede incluir

absolutamente todas las palabras o prescindir de algunas muy

frecuentes (tipo KaL, óc, CLIJL, etc.). Igualmente, pueden

recoger o no los nombres propios, geográficos, mitológicos, etc.

Cuando el indice es un apéndice de obras de autor con comentario

pueden dar también un indice de notas, glosas, notabilla e in-

cluso hapax.

Una concordancia es un indice con contextos, es decir, recoge

todas las palabras, precedidas, seguidas o en medio de un con-

texto significativo o cortado mecánicamente (como los de ordena-

dor)

-Igual que en un indice, las palabras van ordenadas alfabéti-

camente.

-No lleva traducción.

Un léxico es un indice pero acompañado de traducción. Por lo

tanto es la forma más completa de diccionario de autor y deberla

ser el deslderatum del lexicógrafo. En la traducción, la lengua

empleada ha sido principalmente el latín. Sólo a partir de mitad

de este siglo se han empezado a utilizar las lenguas modernas

como lengua de salida y en algunos casos se ha seguido usando el

latín.

Sin embargo, ya se ha mencionado que estos tres tipos de

diccionarios no se dan siempre de una manera pura. Lo que hay

son compromisos entre las tres categorías, es decir, existen in—

26

dices que incluyen amplios contextos como si fueran concordan-

cias (como el índex Aeschyleus de Italie>, o léxicos que inclu-

yen material más propio de indices (por ejemplo, el de Povelí

sobre Heródoto).

Además presentan algunos problemas que han sido objeto de de-

bate de los lexicógrafos. El Indice al preconizar un orden alfa-

bético, deberla seguirlo fielmente y no tener en cuenta crite-

rios morfológicos o semánticos. Según esto, las diferentes for-

mas verbales de un verbo deberían aparecer en el lugar que les

corresponde alfabéticamente y no s.u. la primera persona del

singular del verbo en cuestión. Por ejemplo, formas como

~Xua&ptp>, etc., no irían seguidas, ni s.u. Xixo. Pero los autores

de indices generalmente no respetan el orden alfabético, sino

que prefieren el morfológico o semántico. Y en realidad, para el

lector y en según que trabajos, es más cómodo y efectivo, pues

permite visualizar rápidamente todas las formas verbales de un

verbo que aparecen en un autor, aunque sean raras y en cambio,

siguiendo un orden alfabético estricto, se pueden escapar formas

raras, no al editor, pero sí al lector.

El principal problema que plantea la concordancia es el cor-

te anterior y posterior a la palabra en cuestión, es decir,

<. cuál es el contexto significativo ?. Y la respuesta es total-

mente subjetiva, porque depende del que elabora la concordancia,

pues se han hecho concordancias sobre un mismo autor —el caso de

Tibulo- y los contextos no coinciden la mayoría de las veces.

Otro problema es que las concordancias dan mezclados los homóní-

27

mos y homógrafos. Su principal interés es que presentan los loci

para líe u.

El léxico, al dar los significados de las palabras o sea

agrupar las palabras con un orden semántico, no deberla seguir

siempre el orden alfabético. Pero los autores de léxicos

soslayan este punto y suelen hacer indices-léxicos, aunando así

las características de ambos tipos de diccionarios de autor, y

resultando un tipo de obra más completa, pero mixta.

A esta simplificación de conceptos y problemas no se ha lle-

gado sin una amplia discusión entre los lexicógrafos, partida-

nos unos de hacer indices <Delatte), otros, concordancias (Gri-

34mal) o léxicos <Collard) por diferentes motivos, que a vecesdependen del autor griego o latino sobre el que se va a realizar

el diccionario correspondiente, pues hay autores que tienen in-

dice, léxico y concordancia <los menos> y otros que no tienen

ningún tipo de diccionario de autor. Por tanto, lo más deseable

seria que todos los autores clásicos tuvieran, al menos, alguno

de estos Instrumenta.

Parece evidente que lo mejor y más completo es el léxico; pe-

ro buscando la utilidad, como la diferencia entre hacer un léxi-

co o un indice la marca el tiempo de realizaci6n, el espacio

<mayor lógicamente en un léxico, al ser mas completo) y por lo

tanto el dinero que cuesta, Collard propone “a Lexicon of modest

35size and pretension”. Oldfather es más partidario de hacer Sm—dices, por una serie de motivos que enumera “the critical la—

28

dex might reasonably appear to be the more important, at least

for the majority of authors, because it is relatively less

expensive to prepare and publish, is almost indispensable for

the task of editing, and can be easily revised and republished

after the new critical text has appeared. The concordance Is

probably more appopriate for the definitively established texts,

of wich extremely few exist as yet; the índex is an almost

essential step in the production of such texts”. 36 En 1937, fe-

cha en que fueron escritas estas palabras, no se contaba con la

ayuda de los ordenadores para realizar de forma más rápida y me-

nos costosa cualquier tipo de diccionario. Más adelante hablare-

mos del papel que estos nuevos instrumentos tienen en la actua-

lidad.

37

Algunos principios generales (unos más importantes que

otros, pues los relativos a la métrica no afectan a autores en

prosa, o el dar información estadística sobre las ocurrencias de

una palabra es valioso, pero no fundamental) pueden ayudar a los

lexicógrafos a obtener los mejores resultados en la confección

de un indice, léxico o concordacia. Estos son los principios a

seguir

Se deben recoger todas las palabras con todas sus ocurrencias

al menos en el caso de los indices, pues los léxicos y concor-

dancias pueden omitir palabras corrientes <partículas, artícu-

los, y algunos demostrativos “particularly when these words

38occur ln frustulis papyracels” dice Collard , sin embargo estas

omisiones dificultan posteriores estudios de tipo estadístico-

comparativo, semántico, gramatical, etc.

29

Hay que seguir una edición como base y atenerse a sus lectu-

ras, pero recogiendo también otras iectionez de manuscritos, va—

riae, £aisae y dublae lectiones, conjeturas y pasajes corruptos.

Todas estas variantes deben ir marcadas por diferentes signos

diacríticos (paréntesis, corchetes, óbelos, asterisco, etc.> de

los que se dará explicación pertinente al principio de la obra,

pues no todos los autores de diccionarios los usan con el mismo

valor. La existencia de un texto base que no esté obsoleto es

fundamental, pues en caso contrario se plantea el problema de

esperar a una nueva y buena edición, si es inminente, o desistir

de realizar un diccionario de autor con este

que se tenga el suficiente ánimo como para c

en editor del autor del que posteriormente se

rio. El mismo problema se plantea con autores

están desperdigados entre corpora, papiros y

rias. Se corre el riesgo de realizar un diccí

sus comienzos resulte incompleto (es el caso

que continuamente se están haciendo ediciones

los papiros de Herculano). En estas ocasiones

se con hacer indices parciales de las obras,

darán a la realización de un indice completo

Los léxicos deben recoger las variantes de

problema. A no ser

onvertirse primero

hará el dicciona-

cuyos fragmentos

publicaciones va-

onario que ya desde

de Filodemo, del

nuevas a partir de

hay que conformar-

que en su día ayu-

del autor.

colometria y orden

que impliquen cambios de sentido. Los indices y concordancias no

tienen que seguir esta indicación.

Las citas deben ser precisas para poder localizar rápidamente

el pasaje. Para conseguir este objetivo se podrá añadir una nu-

meración supletoria a la de la edición base, si es necesario. Se

deben seguir las numeraciones tradicionales como para Platón la

30

de la edición de Stephanus, para Aristóteles la de Bekker, etc.

Las palabras que presentan dos o más formas <e¿pw / dLpús)

deben recogerse las dos bajo la primera alfabéticamente, o la

más frecuente, y poner una referencia cruzada en la otra. Las

perífrasis y epítetos de nombres propios deben recogerse en su

lugar correspondiente, pero con una referencia en la forma base

(por ejemplo ¿ flnXr1L~ór1; s.u. AXLXXEflIS).

Las personificaciones y prosopopeyas deben indicarse y reco—

gerse al final del articulo correspondiente.

Las palabras flexionadas deben recogerse (por motivos de cla-

ridad) por el orden gramatical y no por el alfabético. Las for—

amas verbales deben ir bajo la 1 persona del singular del pre-

sente y las formas nominales, bajo el nominativo singular. Los

adjetivos substantivados deben ir bajo el lemnia del adjetivo con

una indicación de su función. Igualmente conviene evitar la am-

bigúedad de las formas homógrafas, ai-a&c% (nom. síng. neutro ,/

ac. sing. masc). Los adverbios en -tú; deben llevar referencias

cruzadas, si no están incluidos bajo la forma base (ordenación

muy generalizada hoy día). Dentro ya de cada articulo se debe

seguir también el orden gramatical. En los nombres y adjetivos

siguiendo la organización primero por número, singular, plural y

dual (si lo hubiera) y dentro de cada número por casos. En los

verbos, por voces, tiempos y modos.

La estructura del articulo, cuando se trata de léxicos, plan-

tea los mismos problemas a la hora de dar una traducción que un

39diccionario general. Collard dice “meanings viii follow the

arrangement of LSJ”. Como cuando escribía Collard no existía el

DGE, affádanse ahora los principios teóricos expuestos anterior-

31

40mente Cv. supra 1.3 >.

Hay otros objetivos menos importantes pero también útiles,

como la métrica, prosodia, estadística, estilística, puntuación,

testimonios de escolios o de lexicógrafos antiguos, lcd para-

lleil, etc.

32

1.5 DICCIONARIOS DE AUTOR Y ORDENADORES

cuando en 1944 Howard Aiken terminaba su ordenador Mark 1, un

armatoste electromecánico que puede considerarse el primer orde-

nador sensu stricto, al que siguió dos años después el primer

ordenador electrónico, la Filología en general y la Lexicografía

en particular no podían saber que con el tiempo estas máquinas

iban a alcanzar tal difusión en los estudios de Humanidades. A

partir de mitad de los años 40 comienza un acelerado desarrollo

de los ordenadores, que en poco menos de 10 años pasan de fun-

cionar con válvulas a transistores, y finalmente con el empleo

de circuitos integrados y el desarrollo del “software” <caracte-

rísticas definitorias de los ordenadores llamados “tercera gene-

ración”) el campo de aplicación de los ordenadores comienza a

extenderse a otros ámbitos distintos de los propiamente numéri-

cos.

Cualquier duda o reticencia sobre la aplicación de los orde-

nadores a la LlngGistica en los años 60 por parte de los filólo-

gos, habrán quedado totalmente soslayadas en los 90. sin embar-

go, está claro que los ordenadores no son aplicables o no obtie-

nen los mismos éxitos en todos los posibles campos que abarca un

filólogo. El ordenador no piensa, ordena datos <al menos hasta

hoy). Y por ello, su área específica de aplicaci6n es aquella en

la que se trabaja con muchos datos cuantificables y aislados que

pueden ser clasificados por el ordenador atendiendo a una gama

de criterios muy amplia. Es el caso de la Lexicografía, uno de

los campos donde primero y con mayores frutos se ha utilizado el

33

ordenador. Pero los campos de aplicación dentro de las Humanida-

41des son múltiples y variados. Y así se han hecho estudios conordenador sobre arqueología, epigrafía, papirología, morfosinta—

xis, estilística, crítica textual, métrica, problemas de crono-

logía, autenticidad y fuentes, semántica, prosodia, etimología,

pedagogía de las lenguas clásicas, bibliografía y sobre todo,

lexicograf la.

Dentro del campo que nos interesa, los diccionarios de autor,

hay que tener presente que los ordenadores ayudados por los pro-

gramas pertinentes pueden realizar Indices, concordancias e in-

cluso léxicos, aunque en este último tipo de diccionario de au-

tor la automatización conseguida no es tan absoluta como la lo-

grada en la elaboración de Indices y concordancias, según infor-

ma M. Martínez Quintana, dedicado a la creación de programas pa-

ra la confección de diccionarios de autor latinos con ordenado-

res “La aplicación de estos programas en diversos proyectos de

confección de léxicos nos permite afirmar que su funcionamiento

es correcto y que su rendimiento es muy alto, porque en tiempos

relativamente cortos, por el elevado grado de automatización,

realizan en formato imprimible léxicos que, en épocas pasadas,

ocupaban durante años al lexicógrafo” 42

Otro dato a tener en cuenta, cuando se habla de diccionarios

de autor hechos con ordenador, es que hasta mediados de los 80

los resultados de estas investigaciones podían llegar a las ma-

nos del estudioso de dos maneras, bien publicadas en la forma a

que estamos acostumbrados desde la invención de la imprenta (ce-

34

mo es el caso de las concordancias de Hesíodo o de los Himnos

Homéricos, realizadas por J.R. Tebben y publicadas por Olms), o

bien en forma de cinta magnética a partir de la cual, una vez

procesada, se obtenía el indice o concordancia con el griego

transcrito en mayúsculas latinas, sistema muy incómodo de mane-

jar.

El problema que planteaban, además, estos diccionarios que

sólo estaban hechos en cinta era el conocimiento de su existen-

cia por parte de los estudiosos interesados en saber si un autor

tenía ya un indice o concordancia, principalmente para evitar la

duplicidad de diccionarios sobre un mismo autor, mientras otros

muchos carecían de ellos. Para solucionar este problema se crea—

43ron una serie de publicaciones especializadas que Informabande la marcha de los trabajos en curso o ya realizados, así como

de los métodos que se iban creando para poder “funcionar con las

máquinas”. Los avances de la informática en los últimos afios han

permitido el acceso a programas que permiten ver en pantalla e

imprimir caracteres griegos, facilitando enormemente la tarea de

los helenistas que se han incorporado al trabajo con ordenado-

res. Además las cintas magnéticas han sido sustituidas por dis-

cos compactos.

Recogemos una lista de indices y concordancias realizadas con

ordenador, según información de la revista CalculO4, hechas en

cinta magnética y que no se han comercializado bajo la forma de

libro Indices de Homero <directo e inverso, realizado por A.Q.

Horton), de los Himnos Homéricos <Cora A. Sova), de Lisias (A.Q.

35

Horton y A.D. Winspear), del Gritón de Platón (3. Schiff), Aná-

basis de Jenofonte (cordelia bU Birch), Poética de Aristóteles

(ItT. Mc Ribben y 3. Crosset), Menandro (A.H. Kromholz), Cartas

de Temístocles <Norman A. Doenges), Longino (W.T. Mc Kibben y J.

Crosset), De Oplflcio rnundl y Legum allegorlae de Filón <P.

Borgen y R. Skarsten), Basilio de Cesarea (A. Smets y fi. van

Esbroeck). En cuanto a concordancias, están las de Hesíodo <Mar-

garet Thompson?J, Píndaro (Hans Pohísander), Iseo (R. Weavers),

Yámblico (J.M. Dillon>, el Líber Antiqultatum Biblicarum del Es.

Filón <D.3. Harrington>, diversas concordancias de los Evange-

líos y Hechos de los Apóstoles CtA. Baird, A.Q. Morton>, y las

Epístolas Cínicas <II. Attirdge>.

También están hechos

de libro los indices de

(JA.. McDougalli, Juan

dres del Corpus Hermet

Legomena de Homero CM.

Denooz>, De anima CG.

son), Metaphysica CL.

nooz), las Hornillas d

concordancias de las

Scholia Vetera de PI

ricos (J.R. Tebben),

Frohn y P. Potter),

d’Anclen Testament (

con ordenador, pero publicados en forma

Platón <L. Brandwood’>, Diodoro Siculo

Crisóstomo (A. M. Halingrey), el Poiman-

lcum CD. Georgí, 3. Strugnell), los Hapax

M. Kumpf), de Aristóteles Poética (3.

Purnelle), De partibus anlmallum CL. Sed-

Delatte, Ch. Rutten, 5. Govaerts y 3. De—

e Hesiqulo de Jerusalén CM. Aubineau> y las

tragedias de Esquilo CH. Holmboe>, de los

ndaro (O. Arrighetti) y de los Himnos Homé-

del Corpus Hippocraticum (G. Haloney, Vi.

y la Concordance grecque des Pseudépigraphes

A.M. Denis), entre otros.

Además de la confección de diccionarios de autor, la Intro-

36

ducción y aplicación de los ordenadores en el mundo de la Lexi-

cografía ha permitido la creación de bancos de datos informatí-

45zados de griego antiguo. Destacamos LASLA de Lieja, dirigido

46por L. Delatte y CETEDOC de Lovaina, dedicados ambos princi-

palmente a la confección de diccionarios de autor con ordenador.

Además hay que mencionar otros como el Princeton Epigraphic Pro—

47ject de Princeton que trabaja en la informatización de ins-

cripciones griegas y latinas de la península anatólica, el Duke

48data Bank of documentary papyri de la Duke University, que in—

Lormatiza papiros y ostraca de textos documentales griegos y la-

tinos y el proyecto de L. Koenen en Michigan, que colabora con

el anterior y se dedica a la informatización de papiros sublite—

ranos hipótesis de tragedias, escolios homéricos, oráculos,

textos mágicos, defixiones, etc. Finalmente está el proyecto del

Thesaurus Linguae Graeca CTLG> de Irvine <California), dirigido

por Th. Brunner cuya nieta es la creación de un banco de datos de

los textos literarios griegos desde sus comienzos hasta el siglo

XV. La envergadura, características y problemas de este proyecto

se verán más adelante CV. 2.2.4.1>.

37

1.6 ANTECEDENTESDEL NUEVO REPERTORIO SCHÓNEY RIESENFELD

A continuación examinamos detalladamente los dos repertorios

que han servido de punto de partida al mío. Nos referimos natu-

ralmente al de Sch8ne y Riesenfeid CV. Introducción>.

El. repertorio de Schóne, que por datos del L’Année Phllologl—

49que sabemos que tiene al menos una resefia , es una pequefla obra

de 25 páginas y media, con un suplemento final Ahnliche lexika-

lische Hilfsmittel, lo que nos da un total de 28 páginas. Recoge

50208 rubriques según Astruc en su reseña a la obra de Riesen—

teld. En realidad, son menos encabezamientos, pues cuatro auto—

tores tienen doble entrada Cornutus, Eunapius, Hero y Demos—

thenes. Cornuto aparece duplicado, como si se tratara de dos au-

tores distintos

Cor nutus

rec. Frid. Osannus. Gott. 1844

Cornutus

rec. Gatt Lang. Lips. 1881

En las dos entradas las ediciones mencionadas hacen referencia a

la misma obra De natura deorum. El caso de Eunapio es semejante,

copio literalmente

Eunapi us

Robertson, Indices 1 in Dlonys. Long. II in Eunap. de

vitis phil. III in Hieroclis comm. In Pyth. aurea carmina.

Oxonlí 1772.

Eunap ius

ed. Eoissonade. II. Amstelod. 1822.

38

Las dos obras recogen la Vitae sophistarum. Respecto a Hero, los

epígrafes son como sigue

Hero Alexandrinus

opera vol. 1 suppl. ed. W. Schmidt. Lips. 1899 <zu Pneum. u.

Autom.) vol. III rec. Herm. Schoene. Mps. 1903 <zu Metrica

und Dioptra).

Hero personatus

Geometricorum et stereometrlcorum religuiae ed. Hultsch.

Berol. 1864.

En este caso, obras de un mismo autor Hero Alexandrinus inechani-

cus aparecen separadas quizá por considerarlas de dudosa atribu-

ción a Hero. Sin embargo, en otros casos las religuiae de un au—

tor si están recogidas bajo un único epígrafe, como ocurre con

Aratus e Hyperides. Como el adjetivo personatus se emplea sola-

mente en el caso de este autor y de Longinus, es lógico pensar

en la primera solución. También Demóstenes aparece con doble en-

cabezamiento.

Demos thenes

Indices opp. Dem. conf. Jo. Jac. Reiske. Ed. corr. Londiní

1823.

Demosthenes

siehe Oratores Attici.

índex Demosthenicus comp. Siegm. Preuss. Mps. 1892.

Neun Philippische Reden erkl. von Rebdantz. II, 2 <4. Aufí.).

Leipzig 1886.

No parece haber un motivo claro para esta división. Además se

han contabilizado tres entradas de Scholia de autores que tienen

su propio apartado, así

39

Scholia in Euripldem

Scholia Sm Lucianum

Scholia in Sophoclem vetera

Por lo que vemos, lo único que queda claro es que el cómputo de

epígrafes puede variar en algunas números según lo que se consi-

dere que debe ser contado. De todas formas, aunque el número to-

tal de entradas sea aproximado, este dato nos permite hacernos

una idea de la proporción en la que han aumentado los sucesivos

repertorios.

El repertorio de Schóne no incluye manuales de gramática,

ediciones escolares ni artículos de revistas. Recoge, en cambio,

ediciones de papiros e inscripciones. Damos una relación de los

13 corpora de inscripciones que aparecen en Schóne

Inscriptiones Graecae

Inscriptiones von Pergamon

lnscriptiones von Magnesia am Maeander

Inscriptiones von Olympia

Inscriptiones von Priene

Inscriptiones antiquae orae septentrionalis Pontí Suxiní

Sylloge inscriptionum Graecarum

Orientis Graeci inscriptiones selectae

<1’he inscriptions of Cos

Sammlung der griechischen Dialektinschriften

Epigrammata Graeca ex lapidibus collecta

Defixionum tabellae praeter Attlcas

Inschriften von Hierapolis5’

Esta es la breve lista de inscripciones; algo mayor es el apar-

40

tado constituido por los papiros. Schóne da dos páginas de ocr-

pora papyrolcgica, 24 ediciones en total.

Sobre los autores griegos repertoriados, la información que

proporciona Schóne es muy restrigida. Bajo el encabezamiento del

autor aparecen ediciones, unas veces con el título de la obra;

otras sólo con el volumen y el nombre del editor, No se mencio-

nan editoriales y e). nombre de las ciudades va generalmente

abreviado. Tampoco hace ninguna referencia a las páginas en que

aparecen los indices, ni al tipo de indice que es, ni a las pá-

ginas totales de la obra. Damos unos ejemplos

Gramniaticí Graecí

recogniti et apparatu critico instructí. Lips. 1878 ff.

(aquí incluso sin citar editor)

Epictetus

rec. Henr. Schenkl. Lips. 1894.

En lo que se refiere a entradas por géneros existen las si-

guientes

Bucol ial

Christliche Schriftsteller

Comici Attici

Comicí Graecí

Grammatici Graecí

Kirchenschriftsteller

Medid

Husici scriptores Graeci

Oratores Attici

41

Patres Apostolici

Poetae minores Graeci

Rhetores Graeci

Tragicorum Graecorum fragmenta

En estos apartados no se hace mención de los autores griegos que

se incluyen.

Dentro de esta brevedad y concisión, no hay que desestimar

este primer repertorio pues contiene obras de difícil consulta

en la actualidad y además es el punto de partida del repertorio

de Riesenfeld. Lo que falta principalmente es dar los datos más

completos y exactos y hacer referencias a los autores recogidos

en obras con titulo genérico, Gemid, Tragici, etc.

A continuación, damos una lista de los autores repertoriados

por Sch&ne que tienen indice, léxico o concordancia completos,

es decir, que constituyen una obra individual y no son índices o

léxicos presentados al final de una edición. Esta relación per-

mite ver de manera rápida lo existente en la obra de Schbne y

compararlo con lo que, más tarde, aflade Riesenfeld. En total

Scháne recoge 208 entradas, 143 autores, 49 indIces, 19 léxicos

y 9 concordancias, inventariadas como obras individuales; el

resto son ediciones que llevan un indice final.

Los indices se reparten de esta manera Aeschines <3), Aes—

chylus (1>, Andocides (3), Antipho (3), Apollonius Ehodius (1>,

Aristophanes Cl>, Aristoteles Cl>, comicí C2), Demosthenes <3),

Dinarchus (2’), Eurípides (1), Galenus (1), Hesiodus <11, Homerus

42

(2), Hyperides Cl), Isaeus (2>, Isocrates (2), Lucianus <2), Ly—

curgus (4>, Lysias (3), Nonnus <1>, Patres apostolici <1>, Pm—

darus <1), Plato (1), Polybius (1), Rhetores (1’>, Solo <1), Tu-

cidides (1), Tragici (1), Xenopho (1>.

Los léxicos se distribuyen así Aeschylus (2>, Aristophanes

Cl>, Aristoxenus <1>, Euripides (1>, Herodotus <1>, Homerus Ci->,

Philo Iudaeus <1>, Pindarus <1), Plato (1>, Plutarchus <1), IUie-

tores Cl), Sophocles (2), Testamentum Vetus <1), Theocrltus <1),

Tucídides (1), Xenopho (2).

Las concordancias pertenecen a Aristophanes Cl), Homerus

(2), Pindarus (1), Testamentum Ncvum (3), Testamentum Vetus (2).

Los números entre paréntesis anotan tanto un indice o léxico de

un autor, como el de una obra, tal es el caso de los dos léxicos

de Jenofonte, uno es el Lexicon Xenophonteum de Sturz y otro el

Lexicon zu Xenophons Anabasls de Krúger; pero también pueden ser

todos de autor como los 4 indices de Licurgo lndex graecitatis

Lycurgeae de Reiske, índex graecitatis de Mitchell, índex Lycur-

geus de Forman e Index ad oratorem Lycurgum de Kondratiew.

52

Leopold Cohn en su Griechische Lexikographle nos ofrece una

breve selección de indices, léxicos y concordancias de autores

clásicos y del Antiguo y Nuevo Testamento. Todo su material está

recogido por Schóne, con cuatro novedosas excepciones por ser de

fecha posterior a 1907. Las nuevas ediciones son

Diels, H., Fragmenten der Vorsokratiker. 2 Aufí. Band 2,2.

Berlin, 1910 <Wortindex von W. Kranz).

43

Preuschen, E., Vcllst&ndiqes griechisch-deutsches Handw6rter—

buch ni den Schrlften des Nenes Testaments und der úbrigen nr-

christlichen Literatur. Giel3en, 1910.

Zorelí, F., Noví Testamenti Lexicon Graecum. Paris, 1911.

Goodspeed, E.3., índex apologetlcus sine clavis Justiní Mar—

tyris opernmgue aliorumque apcicgetarum pristlnornm. Leipzig,

1912.

Este material es posteriormente recogido e incorporado por

Riesenfeld en su repertorio.

44

El repertorio de Harald y Blenda Riesenfeld nos permite, en

primer lugar, hacernos una idea de la proporción en que ha au-

mentado el material lexicográfico en menos de cincuenta años.

Las 26 páginas de la obra de Schóne se amplían hasta 86 <en am-

bos casos el cómputo de páginas se refiere sólo a las páginas

con entradas de autores, no a la totalidad de ambas obras). Los

epígrafes o encabezamientos pasan de 208 en Schóne a 304 en Rie—

senfeld. Como los propios autores indican en el prólogo su ob-

jetivo es poner al día y completar el repertorio de Schóne. Por

lo tanto> después de revisar y comprobar todos los datos del ma-

terial aportado por Schbne, lo incorporan a su repertorio con

algunas excepciones, debidas a dos motivos por no haber podido

ver personalmente esas ediciones o por ser Indices de poco inte-

rés. Más probable es el primer motivo, pues exceptuando las

Anecdota Greca, las dos ediciones de Lydus y los scholia de Eu-

rípides, que citamos a continuación, yo tampoco he encontrado el

resto de las obras. Las ediciones que Riesenfeld no recoge, pero

si aparecían en la obra de Schbne son

Agape tus

scheda regia ed. Groebel. Lips.1733.

Anecdota Graeca

e codd. mss. bibí. Reg. Parisin. descrips. Ludov. Bachmannus.

Vol.II. Lips.1828.

Choer 1 lus

colí. et ilí. A.3. Naekius. Lips. 1817.

Euclides

mo moElementorum sex libri priores c. XI et XII cd. J.G.C. Neide.

Halis Sax. 1625.

45

Hellanicus

Fray. colí. Fr. Guil. Sturz. Ed. alt. Lips. 1826.

L yd u s

de mensibus ed. Mc. Wuensch. Lips.1898.

de magistratibus populí Romaní ed. Ric. Wuensch. Llps. 1903.

Scholia in Euripidem

ed. E. Schwartz. Vol.II. Berol. 1891. (índex analyticus. índex

glossaruni)

El material compilado por Harald y Blenda Riesenfeld abarca

los autores de la literatura griega desde sus comienzos hasta

época bizantina, aunque la parte bizantina, como ellos mismos

reconocen, es la más deficientemente recogida. No han catalogado

los indices de ediciones de papiros, ostraca e inscripciones con

la excepción de un número de textos que son producción literaria

de un autor identificado o grupos de autores, todo ello con vis-

tas a que la obra no resultara desproporcionada.

Los nombres de autores griegos aparecen bajo su forma latina

con el propósito de conseguir una uniformidad con la obra stan-

dard entre los diccionarios griegos existentes en ese momento,

el LSJ. El tipo de indice o léxico ofrecido por cada edición ha

sido caracterizado por uno de los siguientes epítetos comple-

to, bastante completo, no completo, abundante selección, selec-

ción, breve selecci6n. Esta gradación, que me parece excesiva,

ha sido hecha de manera bastante subjetiva con la intención de

dar la mayor Información útil.

46

Como ya hicimos con Schóne, damos un breve resumen de las

novedades aportadas por Riesenfeld. En principio, son indices,

léxicos y concordancias realizados con posterioridad a 1907, con

alguna excepción como el indice de Sófocles de Beatson <1830)

que no habla sido recogido por Schóne.

Riesenfeld presenta 394 entradas (respecto a este número, y.

lo dicho en nota 53), 328 autores, 23 cerpera por géneros CEpí-

ci, Medid, Philosophi, etc.>, y 10 indices, 11 léxicos y 1 con-

cordancia nuevos. Los indices corresponden a Apolcgetae <1), A-

ristophanes <1), Demades <1), Dio Cassius <1), Eurípides <1),

Eustathius <1>, Philo Byzantius <1>, Philo Iudaeus Cl>, Lyrici

Cl), Sophocles (1>. Los léxicos son de Aeschylus <1), Athanasius

(1>, Novum Testamentnm <3), Herodotus <1), Homerus <2), Iosephus

<1), Philodemus Cl), Xenopho <1). La única concordancia nueva es

del Testamentum Vetus.

Como se observa a simple vista, el aumento cuantitativo entre

los repertorios de Schóne y Riesenfeid no se basa en los indi-

ces, léxicos y concordancias que constituyen una obra en si mis-

mos. El progreso radica principalmente en el número de ediciones

nuevas de autores que carecían de ella y que llevan un indice

completo al final de dicha edición. Este es el caso de 53 obras

repartidas entre 34 autores. Además hay autores que tienen va-

rias ediciones, Baquilides entre otros, al que han editado con

un indice final completo Kenyon <1897>, Jebb (1905) y Snell

(1949) hasta 1954. Los indices de estas obras, a pesar de ser

completos, son algo distintos en función de las conjeturas y

47

lechones que adopta el editor o de los fragmenta que se atribu—

ayan al autor. La diferencia del indice de Snell <1949, 6 cd.)de Baquilides y el de Snell-Maehler <1970, i-0a cd.), también so-

bre el poeta de Ceos, es de dos páginas más en la última edi-

ción, pero el aumento de palabras es debido a conjeturas, re-

construcción de principios o finales, lecturas dudosas marcadas

con el signo 7, etc.

Además de estas ediciones, Riesenfeld ha compilado otras mu-

chas que tienen un indice final no completo, pero siempre útil

cuando para un autor no contamos con otro instrumento que nos

permita hacernos una idea de su léxico. Fundamentalmente, la ma-

yoría del material aportado por este repertorio, como por el de

Schóne y el mio, consiste en ediciones varias que llevan al fi-

nal algún tipo de Indice no completo, pero siempre útil. Lo más

destacable es el número de entradas de autores griegos que es

más del doble que el de Sch8ne, y la información dentro de cada

autor que es muy completa en todos los aspectos. Solamente el

gran aumento de dIccionarios de antcr en las últimas décadas, me

ha llevado a poner al día esta obra de tan gran Interés para los

estudiosos de la filología griega.

48

1.7 CARACTERíSTICAS DEL NUEVOREPERTORIO

Acabamos de aludir al motivo principal que nos ha llevado a

la realización de este repertorio y anteriormente Cv. Introduc-

ción) dimos cuenta también de otras circunstancias que han hecho

sentir la necesidad de la actualización de la obra de Riesen-

fe íd.

El material recogido ha sido seleccionado con criterios bas-

tante similares a los de Riesenfeld conseguir la mayor exhaus-

tividad posible dentro de unos limites cronológicos y necesa-

nos. Los autores inventariados abarcan una larga etapa que se

extiende desde Homero hasta el siglo vi d.c., con excepción de

los lexicógrafos, gramáticos y comentaristas de obras antiguas,

con frecuencia posteriores al siglo VI, pero cuya lengua no sue-

le responder a la época en que vivieron sus autores sino más

bien al sistema léxico de la literatura clásica. Tal es el caso

de Fado, Eustacio, Tzetzes, los comentaristas de Aristóteles,

etc. La misma salvedad hacemos con algunos padres de la Iglesia

como Juan Damasceno por ser fuente de autores anteriores. En el

caso de los lexicógrafos recogemos solamente las ediciones que

constan de un indice realizado por el editor moderno. Siguiendo

a Riesenfeld pasamos por alto las ediciones de papiros, inscrip-

ciones y la literatura bizantina. Todos estos apartados necesí—

tarian repertorios individuales por la cantidad de material tan

desmesurada y difícilmente controlable que conllevan, pues ade-

más de los grandes corpora existen muchas publicaciones de di-

versos tipos que se dedican a esas parcelas. También la necesí-

49

dad de comprobar de primera mano todos los datos que se recogen

contribuye a que sea precisa la selección, a veces no voluntaria

sino forzosa. En el campo de los papiros hay que hacer una sal-

vedad, se incluyen los papiros literarios que nos han transmiti-

do las obras de algunos autores que de otro modo nos serian des-

conocidas. Es el caso de Filodemo fundamentalmente y de algunos

otros.

Teniendo en cuenta las limitaciones expuestas, el material

recogido es primordialmente de fecha posterior a 1954, pero se

repertorian también las obras anteriores a esa fecha que no apa-

recen en Riesenfeld. Con Intención de dar la máxima información,

se mencionan además las ediciones recogidas por Riesenfeld que

han sido revisadas o modificadas y además las que han vuelto a

ser reimpresas por editoriales dedicadas a paliar la difícil lo-

calización y consulta de obras del siglo pasado. En un pequeño

número aportamos los datos que proporcionan una serie de Memo-

rias de Licenciatura y Tesis Doctorales, inéditas, pero que son

los únicos indices o léxicos existentes hasta el momento para

algunos autores como los médicos Apollodorus, Apollonius Mys,

Diphilus Slphnius, Dorio, Eumachus Corcyraeus, Euthydemus Athe-

niensis, Hicesius y Philonides Dyrrachinus, los c6micos Callias

y Teleclides, el filósofo Clearchus o el historiador Polyaenus.

La base de este repertorio procede de la revisión de los da-

tos aportados y posteriormente comprobados de una serie de

obras <además naturalmente de la incorporaci6n del repertorio de

Riesenfeld) L’Année Philolcgique y sus antecesores, la niMio—

50

theca scriptorum classicorum de Engelmann-Preuss, continuada por

Klussmann y Lambrino, las ediciones añadidas por los recensores

de Riesenfeld54 y la revisión de los ficheros de la Biblioteca

de Filología del CSIC Cantes Instituto Antonio de Nebrija) y la

Biblioteca del Departamento de Filología Griega y LingMstlca

Indoeuropea de la Universidad Complutense de Madrid.

Muy interesantes las noticias aparecidas en la revista Calan-

II, publicación del Department of Classics, Darmouth College,

Hanover, New Hampshire, editada por Stephen V.F. Waite, que in-

forma sobre autores clásicos sobre los que se están realizando

indices, léxicos o concordancias. Muy semejantes son las indica-

ciones que aporta la Revue de LASLA y otras publicaciones perió-

dicas de organismos, que se dedican a la realización de diado-

55uiarios de autor con ordenador, como son el GETEDOGy el GITA

Además para los Padres de la Iglesia hemos manejado el Tomo

162, p.210 de la Patrologiae cursus completus. Series graeca de

Higne, donde se dan algunos index graecitatis de autores recogi-

dos en los volúmenes de la Patrologiae . También sobre autores

cristianos es de destacar la aportación de la colección francesa

Sources Ghrétiennes de la editorial Les gditicns dii Cerf, forma-

da actualmente por unas 300 obras, muchas de ellas con indice o

léxico al final. Igualmente, algunos repertorios bibliográficos

ofrecen pequeñas informaciones, no siempre novedosas, sobre la

cuestión que nos ocupa. En la Bibliografía final de este trabajo

pueden obtenerse más datos.

51

Los autores griegos repertoriados aparecen en orden alfabéti-

co bajo su nombre latino, como es usual en este tipo de traba-

jos. Para la nomenclatura seguimos el canon de autores del DGE56

que es igualmente el punto de referencia para la atribución de

obras a un autor u otro, y en algún caso, como el de Theodorus

Asinaeus, filósofo del siglo 111/1V d.C., la obra de consulta ha

sido el Repertoruum Litterarum Graecarum.57

Bajo el encabezamiento de cada autor se recogen las ediciones

que tienen indice o léxico, y en algunas ocasiones ediciones co-

mentadas si el indice de notas merece la pena. Si la edición de

un autor tiene solamente indice de nombres propios, no la reco-

gemos. Bajo cada entrada, las ediciones siguen un orden cronoló-

gico. Damos, en general, los siguientes datos nombre del autor

de la edición, titulo de la obra, lugar y fecha de edición, edi-

tonal, número de páginas del indice, léxico o concordancia y a

continuación y entre paréntesis datos explicativos sobre el tipo

de indice, léxico, etc. y su contenido. Estas explicaciones se

refieren a si el Indice o léxico es completo, casi completo, se-

lectivo, de notas, de hapax, de glosas, de notabllla, potiora, o

de términos técnicos retóricos, botánicos, filosóficos, musi-

cales, de animales, etc. En esta división nos atenemos a la nor-

ma de llamar completo a un Indice o léxico que recoge todas las

palabras del autor que aparecen en el texto con sus citas preci-

sas, incluyendo partículas, pronombres, preposiciones, conjun-

clones y verbos auxiliares más corrientes. Precisamente estas

son las palabras que suelen faltar en los indices o léxicos que

reciben el calificativo de casi completo y en algunas ocasiones

52

así lo advierte el autor del indice al principio. En los demás

casos recibe el nombre de selectivo pues recoge las palabras más

Interesantes o raras, pero no es completo, aunque en general es

más amplio que un indice de notabiiia. En algunas ocasiones,

suele ser el propio autor del indice el que le da el nombre de

index glcssanurn, index renum notabilicnurn, etc.

En el epígrafe Biblia seguimos a Riesenfeld, subdividiendo

esta entrada en Novum y Vetus Testamentum. Hay que señalar que

este campo y el de la Patrística quedan tal vez un poco relega-

dos en el conjunto de la obra, porque hemos procurado atenernos

sobre todo a diccionarios de autor de griego clásico y muchos

autores constan de indices latinos o en otras lenguas distintas

del griego copto, arameo, hebreo, etc. y en estos casos no los

recogemos.

Las ediciones de scholia de cada autor y las que por proble-

mas de atribución llamamos generalmente pseudo- están recogidas

bajo el autor al que hacen referencia.

Comparando el nuevo material con el incluido en el repertorio

de Riesenfeld, el aumento cuantitativo queda así indices <36),

léxicos (25) y concordancias <25). Número total de entradas

(549), autores C452, de los cuales 124 no aparecen en Riesen-

feld). Estas cifras resaltan el hecho de que en los últimos 30

aflos se ha vuelto a incrementar la realización de diccionarios

de autor como obras individuales e igualmente se tiende a dotar

a todos los autores de algún tipo de Indice o léxico <fundamen—

53

talmente a autores que carecen de ellos>.

Tenemos noticias de una serie de diccionarios de autor que

están en preparación. Los datos los proporciona el catálogo del

año 1990 de la editorial Olms—weidmann de la colección Alpha-

Omega. Son los siguientes

Nicandrí Colophonii aarrninuun Index et concordantia de A. Ber-

nabé.

Gonccrdantiae ½ Platenis opera emnia de M. Siviero. Este

proyecto ha comenzado por el diálogo Euthyphrcn.

Lexiacn in Simonident de fla Carmen Barrigón.

Para terminar, no queremos ser menos que el resto de autores

que han realizado este tipo de Repertorio y diremos que, igual

que ellos, hemos emprendido este trabajo con la intención y el

deseo de conseguir la mayor perfección y exhaustividad posible,

deseo e intención que muy difícilmente llegan a cumplirse por

las características de este tipo de obras. Con dificultad se

pueden abarcar todos los campos y lo normal es que siempre fal-

ten datos más o menos importantes que se hayan escapado por des-

conocimiento o dificultad de cotejarlos. Somos conscientes de

que hemos hecho lo que hemos podido, pero nunca es suficiente.

54

1.8 PANORAMAACTUAL DE LOS DICCIONARIOS DE AUTOR

Como puede parecer a simple vista, si observamos la Tabla

sinóptica de autores Cv. 1.10) que recoge casi 300 autores que

poseen algún tipo de indice, es mucho lo existente hasta hoy en

este campo de la lexicografía griega. Sin embargo, en términos

absolutos, la cosa varia. Hay que tener en cuenta que el número

de autores griegos antiguos es de más de 2500 Cal menos este es

el número aproximado de entradas de la lista de autores del

DGE) . Este hecho cambia totalmente la panorámica, pero en térmi-

nos generales si se puede decir que constan de algún tipo de

diccionario los autores más representativos de los distintos gé-

neros literarios, con algunas excepciones.

En muchos casos, los autores que poseen indices, léxicos o

concordancias son los que ya fueron objeto de estudio de los

gramáticos alejandrinos Homero, los trágicos, Tucídides, Hipó-

crates, etc., pero no siempre se cumple este hecho y un claro

ejemplo lo constituye Menandro, autor de la Comedia Nueva, que

en la actualidad no tiene todavía un léxico o indice completo.

El primer presupuesto para hacer un Indice de un autor es te-

ner una buena edición que recoja todas sus obras. Además, es

condición sine qua para la confección de un léxico la existencia

o si no la realización de una traducción previa. Estos enuncia-

dos explican la carencia de diccionarios de autor en muchos au-

tores. Es el caso, principalmente, de los autores recogidos en

varios corpcra. Por ejemplo, los historiadores repartidos entre

55

las obras de E. Jacoby (Die Fragmente der qriechisaben Histori—

ker), C. Múller <Fragmenta Hlstorlaonum Graeaorum), y L. Dindorf

<Historial Graeci Minores> que carecen de indice, con algunas

excepciones por haber sido editados individualmente como Theo-

pompus Historicus en la edición de W.R. Connor o Hellanicus en

la de 3.3. Caerols; y lo mismo ocurre con los autores Incluidos

en los siguientes corpora Epistolcgraphi Graeci de Hercher,

Corpus Paroemiographonum Graecorum de Leutsch y Schneidewin, Fa—

radcxcgraphonuni Graecorwn Reiiquiae de Westermann, Rhetores

Graeci de Spengel y Walz, Scriptores Physiognomonici de Foers—

ter, Musid sariptores Graeci de Jan, Geographl Graeal minores

de C. Múller, Doxoqraphi Graeai de Diels. Algunas de estas obras

tienen indices, pero muy selectivos o técnicos.

Aparte de estos corpora, una situación especial presenta el

campo científico de

tados en el Corpus

es que tengan mdl

tado en el citado

pleto de sus obras

antigua edición de

de Aecio Amideno,

fallecido>, todav

lo que carece de

abundante y unos

propia hoy día,

la medicina. Muchos autores van siendo edí-

Hediccnum Graecorum y en ese caso lo normal

ces, pero Galeno, con la excepción de lo edi—

Corpus COMOV> sigue sin tener un indice com-

puesto que primeramente hay que reeditar la

Kúhn <1821-33). Otros médicos como es el caso

cuya edición fué preparada por A. Olivierí <ya

la sigue teniendo varios libros inéditos, por

un indice completo. La literatura médica es muy

300 médicos minores siguen sin tener edición

siendo citados por las fuentes que los mencionan

(mayoritariamente otros médicos) y por

ce.

lo tanto carecen de mdi—

56

Si hacemos una rápida revisión por géneros, podemos decir que

la épica arcaica parece bastante completa en cuanto a dicciona-

nos de autor. Homero, Hesíodo y poetas épicos <editados por

Kinkel, y en la actualidad en la rigurosa y acertada edición de

A. Bernabé Pcetae Epial Graecl que consta de un indice completo)

quedarán perfectamente inventariados cuando finalice el Lexlkon

des Fr’3hgriechisahen Epos, cuyo último fascículo del año 1991

llega hasta Xaxpa«t Un autor de la épica tardía merece especial

atención pues en pocos años ha pasado a ser un autor bien edita-

do y con indice y léxico completo, nos referimos a Quinto de Es-

mirna, editado y traducido por Vian, quien junto con Battegay ha

realizado el léxico del poeta épico y Pompella ha cerrado el

circulo con su indice. En este caso, la concordancia es casi su-

perflua.

La lírica es un género que presenta una situaci6n algo dis-

tinta. Seria Inestimable la realización de un paralelo en este

género del Lexikon des Fr¿ibgnlechischen Epos. El problema que

presenta este trabajo es el carácter disperso de los fragmentos

líricos y la gran cantidad de poetas y dialectos que incluyen,

lo que dificulta notablemente la homogeneidad. El ¡ndex Verbonum

nr FrGhgriechisahen LyrlJc de Fatouros solamente guarda algún

parecido con la obra de Snell en el titulo y aunque éste ya nos

habla de una pretensión menor, índex no Iexikon, no hay que ol-

vidar que la obra dedicada a inventariar la épica comenzó su pu-

blicación en el año 1955 y no sabemos cuando acabará y la de Fa-

touros se editó en 1966 y precisamente esta fecha nos explica el

motivo del escaso interés de esta obra. Son muchas las ediciones

57

colectivas e individuales de líricos aparecidas con posteriori-

dad a esa fecha, e incluso bastantes descubrimientos papirológí—

cos han venido a modificar y ampliar ediciones existentes como

Arquiloco, Estesicoro, etc. Para ejemplificar, Hiponacte ha sido

editado por Sousa Medeiros en 1961 y suplementado en 1969; va-

rios autores de los recogidos en el indice de Fatouros han vuel-

to a ser editados, así Safo y Alceo por Voiqt, Baqullides por

Snell-Maehler en su décima edición del año 1970, Píndaro también

por Snell—Maehler que lo han reeditado en dos partes (1971-75>,

Teognis por ‘foung en 1971, Tirteo por Prato en 1968. Todas estas

ediciones posteriores de líricos, además del Supplementum Lyrl—

cis Graecis de Paye <1974>, que aporta materiales nuevos sobre

Alcmán, Estesicoro, Ibico, Safo, Alceo, Anacreonte y Arqulloco,

nos indican la necesidad de renovar los textos con lo que el In-

dice de 1966 de Fatouros queda totalmente obsoleto. Y esta nece-

sidad se ve recogida también en los léxicos Individualizados que

se han hecho sobre algunos de estos poetas líricos los léxicos

de Jenófanes de Marinone (1967), de Píndaro de Síater <1969), de

Baquilides de Gerber (1984>. Además el Indice de Fatouros tampo-

co era exhaustivo en los autores recopilados, pues no recogía a

lo Chius, que tiene fragmentos líricos, o a Melanippides. En re-

sumen, el indice de la lírica de Fatouros es un intento frustado

principalmente por el paso del tiempo.

Los tres grandes trágicos tienen diccionarios de autor reali-

zados con mayor o menor exhaustividad sobre sus obras. El índice

de Esquilo editado por Edinger <1981) viene a completar al índex

Aesahyieus de O. Italie <1955), cuya segunda edición <1964> rea—

58

lizó Radt. El primero presenta la peculiaridad de estar realiza-

do obra a obra y añade datos métricos y otros de interés para

estudios estilísticos o literarios más que propiamente lingñis-

ticos. Además de los indices, Esquilo tiene concordancias de to-

das sus tragedias debidas a Holmboe (1971-1973>. Los indices y

concordancias son bastante recientes, muy distinto es lo que

ocurre con los léxicos (Wellauer, Linwood y Dindorf) que son to-

dos del siglo pasado, basados por lo tanto enediciones de poca

actualidad, pues Esquilo ha sido reeditado por Murray (1936> y

nuevamente por Page <1972). El deslderatum seria tener un léxico

moderno, pero de todas formas la información que proporciona la

obra de Edinger, que es mayor que lo esperable en un indice, nos

ayuda mientras no tengamos otro mejor. El segundo de los grandes

trágicos ha sido sucesivamente editado por Dain y Mazon, y más

tarde por Dawe en dos tomos <1975-1979>. Los fragmentos recogi-

dos por Radt han sido compilados en el cuarto volumen de la se-

rie Tragiacnum Graeconum Fragnienta. A un autor tan bien editado

no corresponde la misma situación en lo que se refiere a diccio-

narios de autor, pues Sófocles tiene un indice de Beatson <1830)

ay un léxico de Ellendt, cuya 2 edición corregida por Genthe es

de 1872; ambos instrumentos lexicográficos necesitan con urgen-

cia ser sustituidos por otros más completos y con menos errores.

Respecto a Eurípides, lo más actual que tenemos es la Concordan-

cia de Allen—Italie (1954) ampliada con un Suplemento posterior

de Collard. Existen también un indice de Beck <1829) y un léxico

que comprende las tres primeras letras del alfabeto griego y que

ha quedado inconcluso, el Lexicon Eurlpideum comenzado por A.,

C. y B. Matthiae, cuyo primero y único tomo se publicó en 1841.

59

Collard, según se sabe por su articulo “A Proposal for a Lexicon

to Eurípides”, BIOS 18, 1971, pp.134-143, tenía el propósito de

hacer un léxico de Eurípides, propósito del que no se han tenido

más noticias. Los tragial minores aparecen recogidos y con indi-

ce en la edición de Snell—Kannicht Traglaonurn Graeconum Fra grnen-

ta.

La comedia es un género que, con excepción de Aristófanes, no

está muy provisto de indices o léxicos. Pero se está realizando

una nueva edición por parte de Kassel y Austin, Poetae Cornial

Graecl, que recoge los fragmentos de Aristófanes, además de los

poetas cómicos de la Comedia antigua, media y nueva. Está pre-

visto un tomo de indices y léxico completos, con lo que final-

mente se solventará este género que no ha sido demasiado afortu-

nado hasta hoy día. El corpora de Kassel y Austín tiene previsto

reeditar también las comedias de Aristófanes y todo Menandro

<comedias y fragmentos).

Entre los historiadores, Heródoto cuenta con la obra de Po-

velí (1938), que a pesar de lo que dice el titulo A Lexlcon te

Herodotus, es un indice de palabras completo. No contamos, pues,

con ningún léxico, pero podemos obtener otro tipo de información

en el Index Analytlque de Legrand que recoge y comenta nombres

propios de dioses, tiestas, paises, etc.; por otra parte, Stork

ha recogido en un indice todas las formas verbales que aparecen

en Heródoto, tomando como punto de partida la obra de Povelí.

Tucídides presenta una situación igual a la del siglo pasado. El

único indice más completo es de von Essen (1887> y los dos tomos

£0

del léxico de Bétant (1843-1847> carecen de exhaustividad y rL-

gor, son incómodos tipográficamente y nos dan una sucinta tra-

ducción en latín. Jenofonte aparece, con algunas excepciones,

anclado también en el pasado. El léxico de Sturz, en cuatro to-

mos (1801-1804> está totalmente desfasado. Las abreviaturas uti-

lizadas para citar las obras inducen a confusión. Muchas citas

son imposibles de encontrar, incluso después de leer muchas pá-

ginas. Además del léxico mencionado, las Hemorabllla tienen un

indice realizado por Gloth & Kellogg <1900). Hay pequeños indi-

ces selectivos en algunas ediciones escolares y solamente tene-

mos algunos léxicos modernos parciales en algunas obras, edita-

das por Delebecque. Así De J’Art équestre, LArt de la chasse y

Le Coznmandant de la Cavalerie presentan al final de cada edición

un léxico técnico referente al tema de la obra hípica, caza,

etc. Polibio es actualmente el historiador que cuenta con mejor

diccionario de autor. El léxico de Mauersberger, en cuya reali-

zación se han invertido casi veinte años (1956-1975) recoge toda

la obra del historiador con un pequeño inconveniente sólo lle-

ga hasta la letra O y no parece que vaya a terminarse. Sobre es-

te historiador que nos ocupa ha realizado Foucault un estudio de

vocabulario y de sus principales rasgos estl3.isticos, que puede

completar en algún momento el vacio a partir de la letra onU—

cron.

Entre los filósofos, los presocráticos y los estoicos constan

de indice, en ninguno de los dos casos completo, en las respec-

tivas ediciones de Diels-Kranz y von Arnim. De Platón, el indice

de Mitchell (1832> y el léxico de Ast <1835—38> han sido afortu—

61

nadamente sustituidos por el reciente A Word índex te Plato

<1976), fruto de quince años de trabajo de Brandwood. Además el

Lexlque de la langue pbilosophlque et rellqieuse de E. des Pla-

ces <1964) es un instrumento modélico y fundamental para cual-

quier trabajo sobre Platón por la bibliografía general y espe-

cializada que da, la traducción con contextos y la indicación de

palabras sinónimas, opuestas y emparentadas. Aristóteles no ha

tenido la suerte de Platón. Se sigue usando el índex Aristoteil—

cus de Bonitz (1870), que no es completo. Este indice ha sido

reimpreso en 1955 con algunas correciones. Muchas obras de Aris-

tóteles han sido reeditadas desde entonces y en muchos casos van

acompañadas de indices, generalmente selectivos, pero que siem-

pre son de más utilidad que el vetusto de Bonitz. Ultimamente ha

empezado a recibir mayor atención de los lexicógrafos gracias a

la intervención de los ordenadores y por este procedimiento se

han alumbrado un indice de la Hetaphysica (1984> de Delatte y

otros colaboradores, de la Poetlca de Denooz (1988) y del De

anima de Purnelle <1988), las dos últimas obras se han llevado a

cabo en el Centro de Informática de la Universidad de Lieja.

Wartelle es el autor de dos léxicos, uno de la Rhetorlaa (1982)

y otro de la Poetlaa (1985). En ambos casos la lengua de salida

es el francés y las traducciones no siempre son exactas, sino

orlentativas. Los contextos son muy amplios, semejantes a los de

las concordancias. El campo filosófico es difícil no sólo de

editar, sino también de traducir. Los problemas que conlíeva ex-

plican igualmente la falta de léxicos o indices generales para

Porfirio, Proclo, Damascio y otros muchos. Una excepción es

Plotino que tiene un buen léxico realizado por Sleeman y Pollet

62

<1980) con traducción, citas exhaustivas, aunque no todas con el

contexto integro sino haciendo referencias cruzadas. Filodemo es

otro filósofo cuyo léxico obra de vooys & Krevelen <1934—1941)

ha quedado totalmente obsoleto, pues son muchas las obras que se

han editado recientemente, debidas a los hallazgos herculanenses.

Este autor necesitará en el futuro de un nuevo indice o léxico,

una vez haya sido completamente editado a partir de los papiros.

En Nápoles está el centro dedicado a esta labor, que cuenta con

una revista, Cronaahe Eraolanesl (CEra>, donde han ido apare-

ciendo sucesivamente distintas obras de Filodemo, que cuentan

casi todas ellas con Indices, lo que facilitará la ulterior ela-

boración de un indice conjunto.

La oratoria es un género donde se encuentran en abundada los

autores con indice o léxico, siendo en su mayoría obras Indivi-

dualizadas, pero no completas, pues han surgido en su gran mayo-

ría de los indices de los corpora donde estaban incluidas, es

decir, Oratores, Rhetores, etc. A partir de los indices de Reis—

ke, que posteriormente reproduce Dobson y corrige Mitchell,

Preuss elabora su índex Dernosthenicus <1892), anterior por lo

tanto a las dos ediciones más manejadas hoy día, la de Oxford de

Butcher & Rennie y la francesa de Gernet y Mathieu. Otros orado-

res que presentan las mismas características son Antifonte que

tiene un indice de van Cleef (1895>, Andócides, Licurgo y Dinar—

co inventariados en indices individuales, pero que forman una

sola obra, bajo la mano de Forman <1897), Esquines e Isócrates,

dotados de indice por Ereuss, en 1896 y 1904 respectivamente,

Lisias también con indice de Holmes <1895> y y finalmente el ca-

63

so de Iseo que ya no presenta la situación de los oradores ante-

riomente citados, pues en dos ocasiones su obra ha sido objeto

de la elaboración de Indices. Primero fue el indice por entregas

de Goligher & Maguinness, que apareció en seis artículos entre

los años 11938 y 1949 en la revista Hermatbena y en 1961 fueron

editados en una obra única. En 1968 Denommé volvió a realizar un

nuevo indice sobre Iseo.

Estos mínimos esbozos pueden completarse consultando el nuevo

Repertorio y la Tabla sinóptica. Pero no podemos dejar de enume-

rar brevemente una serie de autores que necesitan con urgencia

tener algún tipo de diccionario de autor, a pesar de que en al-

gunos autores como Phllo Iudaeus, aún teniendo dos indices, el

de Leisegang y el de Mayer, siguen faltando palabras. Hacemos

referencia a autores, que según nuestra información, no tienen

perspectivas cercanas de contar con un indice o léxico, pues Me—

nandro está en proyecto y la Anthologla Graeca (Anthologla Pala-

tina y Planudea>, otra gran carencia, tiene ya un indice, gra-

cias a la labor de £ittl y otros colaboradores. No es el caso de

Pausanias, Claudio Ptolomeo, Porf irlo, Teofrasto, muchos padres

de la Iglesia, como Basilio de Cesarea, Cirilo de Alejandría,

Eusebio de Cesarea, editados individualmente fuera de la Patro-

logía Graeca, Ateneo, Oribasio, Eliano, Aecio, Appiano, Alejan-

dro de Afrodisia, Euclides, Elio Aristides, Arriano, Dídimo de

Alejandría, Estrabón, Estobeo, Pablo de Egina, Diógenes Laercio,

Dionisio de Halicarnaso, Hero de Alejandría, el gramático Hero—

diano o el emperador Juliano. Todos estos autores carecen de un

indice o léxico completo. Todos estos autores carecen de un in—

64

dice o léxico completo y han sido seleccionados porque cada uno

de ellos tiene un vocabulario de al menos unas 100.000 palabras

en sus obras, según los datos aportados por el RISO.58

Existe además un gran número de autores con un vocabulario

menor, pero no por eso menos importantes, que también necesitan

contar con algun tipo de diccionario de autor.

Para no omitir ninguna información, hay que tener en cuenta

antes de ponerse a la tarea de realizar un indice, léxico o con-

cordancia los proyectos extranjeros sobre los diccionarios de

autor que se realizan en otras partes del mundo. Ya hemos habla-

59

do de la revista Calculi que informaba puntualmente de lostrabajos en curso y también de una serie de proyectos para hacer

concordancias con ordenador de Artemidoro Daldiano, Clemente de

Alejandría, Flavio Filóstrato, Juliano y fragmentos Gnósticos.

65

NOTAS

1. Rlesenfeld, H. y B., Repertorium Lexiaoqraphlcum Graecum. ACatalogue of índexes and Dictionaries te Greek Authers. Estocol-mo, Almqvlst & Wiksell, 1954, 95 Pp.

2. Schóne, H., Repertoriuni grieahisaher Wí5rterverzeiahnisse undSpeziallexica. Berlin, B.G. Teubner, 1907, 28 Pp.

3. Cohn, L., “Griechische Lexlkographie”, en Handbuch der klas-slsahenaAltertumswlssenschaft, II, 1, hrsg. 1. von Maller. Mu-nich, 4 ed., 1913, pp.681—730.

4. Rowald, P., Repertorium latelnlsaher W8rtervezelchnlsse undSpeciallexlca. Leipzig-Berlin, Bit Teubner, 1914, 22 Pp. Esterepertorio es mencionado por Falder, pero no por Quellet. <y.notas 5 y 8 respectivamente>.

5. Faider, P., Répertoire des índex et lexiques dauteurs la—tlns. Paris, Les Belles Lettres, 1926, 56 pp. [Collection d’étu—des latines <Série scientifique), 31.

6. Cousin, 3., Bibliographie de la langue latine <1680-1946).Paris, Les Belles Lettres, 1951. Principalmente las páginas 279—287 que contienen una relaci6n de diacionarios de autor latinos.

7. Grimal, P., Gulde de l’étudlant latinlste. Paris, PressesUniversitaires de France, 1971.

8. Quellet, H., Bibliographla indlaum, lexlcorum et concordan-tiarum auctorum tatinorum. Hildesheim, G. Olms, 1980, 262 Pp.

9. Esta editorial a partir de 1965 creó la colección Alpha -

Omega, dedicada a editar léxicos, indices y concordancias de au-tores clásicos comprendidos entre la antlgúedad y época medie-val. A partir de 1990, ha ampliado su contenido haciéndolo ex-tensivo a este tipo de obras, pero relativas a autores modernos:ingleses, alemanes, franceses, italianos y españoles.

10. Sobre el nacimiento e historia de la Lexicografía griega cf.principalmente los capítulos 1, 2 de C. Serrano y 1, 3 de 3. Ló-pez Facal en Introducción a la Lexicografía griega de F.R. Adra-dos et allí, Madrid, C.S.I.C, 1977, 280 Pp. (Manuales y Anejosde Emérita, XXXIII 1. Para consultas más detalladas, cf. tb. se-gún la época que interese los siguientes manuales R. Reitzens-tein, Gescblchte der grleahlschen Etymelogika cm Beitrag zurGeschiahte der Philelogie ½ Alexandria und Byzanz. Leipzig,1897 [reimpr. Amsterdam 19641; los tres tomos de tE. Sandys, AHistery of Classiaal Scholarship. Nueva York — Londres, 1967; E.Pfeiffer, History of Classical Scholarship, ¡—II. Oxford, 1968—76. Una bibliografía básica general sobre Lexicografía griegaantigua, los lexicógrafos griegos y sus obras está recogida enA. Panagopoulos, Platon 32-33, 1980—81, pp.lSG—225.

66

11. Cf. sobre los glosógrafos antiguos, K. Latte “Glossographi—ka”, Philologus so, 1925, pp.136-175 y F. Susemihí, Geschlchteder Griechischen Literatur in der Alexandrinerzeit, II. Leipzig,1892 (reimpr. Hildesheim 19651, p.l88 ss.

12. Cf. M. Wellmann, “Zur Geschichte der Medicin im Alterthume”,Hermes 23, 1888, pp.556—566.

13. La importancia del aticismo como fenómeno lingúistico y cul-tural puede verse en F.R. Adrados, “Sobre el movimiento aticis-ta”, Estudios Clásicos 14, 1970, pp.433—457; W. Schmid, DerAtticismus ½ semen Hauptvertretern, 5 vols. Stuttgart, 1887—97 [reimpr. Hildesheim 19641; H. Erbse, Untersuahungen zu denattizistischen Lexica. Berlin, 1950.

14. Estas dos grandes compilaciones, el Léxico de Hes iqule y elLéxico de Cirilo, presentan variedad de problemas de todo tipotransmisión manuscrita, variedad de los materiales recogidos,adscripción a un autor, etc. Todas estas cuestiones y otrasaparecen esbozadas en introducaión a la Lexicografía ..., op.alt., pp.100—l01.

15. Para todo este periodo, además de la bibliografía citada enla nota 10, cf. 1<. Krumbacher, Gesahichte der byzantinisahen Li-ateratur. Munich, 1897 (2 cd.) treimpr. Nueva York 1958), p.515ss. y 561—579.

16. Las obras que se editan a partir de este siglo, aparecen yarecogidas en repertorios cos como el de E. Legrand,Bibliographie Hellénique biblioráfi e siécles. Paris, 1962,des XV et XVI4 vols.

17. El articulo de 3. López Facal “Los primeros diccionariosgriegos bilingúes con una lengua moderna de salida”, Athlen.Satura grammatica in honoreni F.R. Adrados, 1. Madrid, Gredos,1984, pp.263-270, informa puntualmente del triunfo paulatino delas lenguas modernas sobre el latín en los diccionarios.

18. Inventarios de diccionarios en varias lenguas, realizados enlos siglos XV—XVI, pueden verse en J.A. Fabricius, BibllotheaaGraeca, VI. Hamburgo, 1798 (reim?r. Hildesheim 1966], p.668 ss.;el prólogo del Mcya A4Lkk> r~s EXXwVLKTIS rXw~nW, traduccióndel Liddell—Scott al griego moderno. Atenas, 1901-1904, pp.VIII—IX y L. Cohn, art. ait. en nota 3, pp.706—708.

19. Cf. 3. López Facal, Introducción a la Lexicografía ..., Op.alt., pp.113—114.

20. Cf. 3. López Facal, “Estado actual y tendencias de la Lexi-cografía griega”, Actualiaclón científica en Filología Griega,cd. A. Martínez Diez. Madrid, ICEUH, 1984, pp.416—420.

21. Apolonio Sofista concretamente sigue un orden alfabético

según las dos primeras letras.

22. Un buen ejemplo sobre el principio del antipurismo que debe

67

regir en la lexicografía, lo expone Julio Casares, Introduccióna la lexlcografla moderna. Madrid, CSIC, 1950 [1969], p.14, don-de compara la tarea del lexicógrafo a la del botánico.

23. Datos tomados de 3. López Facal, art. ait. en nota 20, p.419.

24. Cf. F.R. Adrados, “The Greek—Spanish Dictionary and Lexico-graphie Science”, Lexicographica 2, 1986, pp.8—32. Además, puedeverse sobre esta cuestión, F.R. Adrados, “La lexicografía grie-ga su estado actual y el Diccionario Griego-Español”, RSEL 9,1979, p.436 y ss.; el cap. III, 2 de la introducción a la Lexi—cograf la griega, dedicado a la organización de artículos deldiccionario; con menos detalle, los artículos de F.R. Adrados“El diccionario Griego-Español : estado actual de los trabajos”,Emerita 39, 1971, p.21 ss., y los de 3. López Facal “A New Greeklexicon”, LCN 1, 1976, pp.lOG—llO, “Más Información sobre elDiccionario Griego-Español”, Emerita 46, 1978, pp.335-341 y “TheNew Greek-Spanish Dictlonary”, CJ 76, 1980, pp.357-363. Tratande la organización de artículos en diccionarios, principalmenterefirléndose al español, Casares y Fernández Sevilla <y. op.alt, en notas 22 y 27> y a otras lenguas modernas, Haensch <y.op. alt, en nota siguiente, sobre todo cap. 9 Aspectos prácti-cos de la elaboración de diccionarios).

25. Cf. G. Haensch et alli, La Lexicografía. De la llngiiístlcateórica a la lexicografia práctica. Madrid, Gredos, 1982, p.396y 55.

26. Cf. a. casares, op. alt, en nota 22, p.ll.

27. Cf. 3. Fernández Sevilla, Problemas de lexicografía actual.Bogotá, Publicaciones del Instituto Caro y Cuervo, 1974, pp.14-15.

28. Cf. G. Haensch, op. alt, en nota 25, p.93.

29. sobre esta y otras divisiones de los diccionarios, cf. LópezFacal, 3., IntroduccIón a la Lexicografía . . ., op. alt., pp.l45—150.

30. Cf. Haensch, G., op. alt, en nota 25, p.12.

31. Además de los manuales dedicados a problemas de lexicografíaque ya han sido citados anteriormente, Adrados, Fernández Sevi-lla, Casares y Haensch, hay que mencionar los siguientes : L.Zgusta, Manual of Lexlcography. La Haya-Paris, 1971; M. AlvarEzquerra, Proyecte de lexicografía española. Barcelona, 1976.Sobre la delimitación de la lexicografía dentro de la lingúisti—ca y la tipología de las obras lexicográficas, véanse las págI-nas 92-187 de Haensch, con una abundantisima bibliografía sobreel tema.

32. En realidad, según las características que veremos a conti-nuación, ambas obras son léxicos pues llevan traducción en la-tín.

68

33. Sobre las características y problemas de los diccionarios deautor, cf. principalmente W.A. Oldfather, “Suggestions forGuidance in the Preparation of a Critical índex verborum for La—tin and Greek Authors”, TAPhA 68, 1937, pp.1—10; P. Grimal,“índex et Concordances”, REL 44, 1966, pp.1OB—llG; L. Delatte,“A propos d’une concordance”, AC 34, 1965, pp.534—541 y “índexou Concordance’, AC 37, 1968, pp.192-204; O. Collard, “A Propo-sal for a Lexicon te Euripides”, BICS 18, 1971, pp.134—143; J.López Facal, introducción a la Lexicoqrafla . . ., op. alt., PP.153—159.

34. V. estos autores en nota anterior.

35. Cf. O. Collard, art. alt, en nota 33, p.136.

36. Cf. W.A. Oldfather, art. alt, en nota 33, p.l.

37. En los artículos mencionados en la nota 33 se exponen algu-nos principios a tener en cuenta para elaborar diccionarios deautor.

38. Cf. C. coliard, art, alt, en nota 33, p.136. La cursiva de lacita es mía.

39. Ci. C. Collard, art. alt, en nota 33, p.136.

40. véase también el prólogo del DGE, fasc. 1, p.XXXV ss.

41. Datos más concretos y resultados obtenidos están recogidosen el articulo de E. Fernández Galiano y 3. López Facal “Panora-ma general de los tratamientos por ordenador en filología y lin-gúist¿ca griega y latina”, Revista de la Universidad Complutense25, n 102, 1976, pp.lOl—112, principalmente véanse las pp.108—111. Este número de la revista está dedicado íntegramente a lautilización de ordenadores en problemas de lingaistica. Cf. tb.L. Delatte, “Technlques et Méthodes du Laboratoire d’Analysestatistique des Langues Anciennes”, REL 45, 1967, pp.457—484,que aporta una lista de trabajos hechos con ordenador sobre au-tores latinos y griegos, concretamente en pp.481—483.

42. M. Martínez Quintana en su articulo “Léxicos con el Wordper-fect”, Estudios Clásicos 33, 1991, p.165. Anteriormente ha pu-blicado “Procedimiento técnico para la realización de Indicesverborum en microordenador”, Estudios Clásicos 30, 1988, pp.93—107 y “Elaboración de concordancias y léxicos de autor en micro-ordenador”, Epos 6, 1990, pp.73-l00. Las operaciones para reali-zar un léxico son las más complejas. El autor explica en el pri-mer articulo mencionado las cuatro fases de que consta la elabo—ración de léxicos de un autor o de una obra por medios informá-ticos extracción de contextos o “despojo” del texto, concor-dancias, lematización y ordenación del articulo. Para realizarestos cuatro procesos Martínez Quintana ha creado cuatro progra-mas diferentes. La realización de las dos primeras tareas es ab-solutamente automática, una vez que se ha procesado el texto. Enla lematización y la clasificación de acepciones para ordenar elarticulo, los programas respectivos prestan una ayuda muy impor-

69

tante en el plano instrumental, ya que permiten al usuario con-centrarse en la adscripción de formas al lema y en la distinciónde acepciones liberándole de las operaciones de gestión de ar-chivos o de la comprobación de lemas homónimos.

Estos programas para realización de léxicos con ordenador hansido aplicados sobre textos medievales en latín por un equipo deprofesores dirigidos por el Dr. Martínez Pastor del Departamentode Filología Latina de la Universidad Complutense de Madrid. Sinembargo, que yo sepa en la actualidad todavía no se ha publicadoningún léxico de autores griegos antiguos hecho con ordenador.

43. Entre las más destacadas están la Revue, pionera en estecampo, igual que su director Louis Delatte, fundador también enLieja del Laboratoire d’Analyse statlstique des langues anclen-nes <LASLA), centro dedicado a la aplicaci6n de ordenadores parael estudio de las Humanidades. La Revue pasó a denominarse RELO<Revue de l’Qrqanlzation lnternat. peur l’étude des langues an-clennes par ordinateur, Liége>, nombre bajo el que aparece reco-gida en LAnnée Philoieglque desde 1965. otras revistas con losmismos fines son Cemputers and the Humanities, cd. por JosephRaben del Queens College, Flushing, New York, cuyo primer númeroes de 1966; Calculi, ed. por Stephen Waite del Department ofClassics, Dartmouth College, Hannover, New Hampshire, que desde1967 mantenía al día sobre proyectos, publicaciones, conferen-cias y otras informaciones útiles, pero con fecha 23—6-1982 sesuprimió esta publicación; Hephaistos, revista editada en Phila-delphia, a partir de 1970.

44. Estos datos aportados por Calcruli (cf. nota 43) son anterio-res a 1982, fecha en que se dejo de publicar esta revista.

45. LASLA (Laboratoire d’analyse statistique des langues ancien-nes) de la Universidad de Liége. El órgano de expresión de estecentro es la revista REtO (cf. nota 43>. Entre sus proyectos ac-tuales destaca la realización de Indices con listas de frecuen-cia e información estadística de todas las obras de Aristóteles.Ya están hechos los de la Poética, De anima, De partibus anima-liurn y Hetaphysica y a éstas seguirán la Physica, De interpreta-tione y los restantes tratados sobre animales. La lista de pu-blicaciones de LASLA hasta 1986 puede verse en REtO 22, 1986,pp.223—226.

46. CETEDOC(Centre de Traitement Electronlque des Documents) dela Universidad Católica de Lovaina. Este centro se dedica al es-tudio informatizado de autores o textos de literatura cristianagriega y latina. Su último trabajo es el Thesaurus Sanatí Grego—nl Nazlanzeni que recoge toda la obra en prosa de San Gregorio.También han realizado la Concerdance grecque des Pseudépigraphesd’Anclen Testament. Además parece que van a distribuir un discocompacto con numerosos textos del Corpus Chrlstianerum <Ser lesLatina> y (Continuatle Medieva lis) según las noticias de 3. Ro-dríguez Somolinos en “La Lexicografía griega en los últimosaños”, Estudios Clásicos 33, 1991, p.117, nota 99.

47. Prinaeton Epigraphic Pro ject, proyecto con sede en el Insti-tute for Advanced Study de Princeton, que está dirigido por D.F.

70

McCabe, G.W. Bowersock y Ch. Habicht. Han realizado la informa-tización de 16.000 inscripcIones de Caria y Jonia, ofreciendo untexto critico, no sólo copia, de los textos editados, y se dis-tribuye en disco compacto <PHI ODRON6) que financia el PackardHumanities Institute.

48. Duke data Bank of documentary papyrl de la Duke Universityestá dirigido por W.H. Willis y J.F. Oates. Su finalidad es unbanco de datos de colecciones de textos documentales griegos ylatinos de papiros y ostraca. El trabajo esta organizado en tresfases, de las que falta por acabar parte de la tercera. En totalson unos 421 volúmenes, parte de los cuales se distribuye con-juntamente con las inscripciones del Frinceton Eplgraphlc Pro—ject en el CDROM 6, pues el Packard Institute colabora en la fi-nanciación junto con la Universidad de Duke y el Thesaurus Lin-guae Graecae.

49. Cf. BPbW 27, 1907, p.1579. He ha sido imposible consultaresta resena.

50. Astruc, Ch., AC 23, 1954, p.5lS.

51. Las tres últimas ediciones de inscripciones están en un pe-quefio apéndice de la obra de Sch¿sne, op. cit.., p.IV.

52. Cf. L. Cohn, op. cit., pp.718-720.

53. Este número lo da Astruc en la reseña que hace de la obra deRiesenfeid <y. nota 50). Lo mismo que ocurría con el número deentradas de Schbne, yo tampoco he obtenido el mismo resultadoque Astruc al contar las entradas de Riesenfeld. Yo hecontabilizado 394 epígrafes en Riesenfeld, siguiendo los mismoscriterios que para la obra de Schóne.

54. Damos a continuación la referencia de las principales rese-has a la obra de Rlesenfeld : Astruc, AC 23, 1954, pp.5l5—517;Camelot, RSPh 38, 1954, p.320; Einarson, CPh 49, 1954, pp.195—196; Irmscher, ThLZ 79, 1954, pp.676—67?; Lampe, JThS n.s. 5,1954, p.242; Steiner, a’ 49, 1953—54, p.38O; Grant, RR 19, 1954—1955, p.90; Chantraine, RPh 29, 1955, pp.292—293; Latte, DLZ 76,1955, pp.20—23; Lorimer, CF< 5, 1955, pp.314—315; Torhoudt, EThL31, 1955, p.141; Verdenius, Hnemosyne 8, 1955, pp.230—231;Leroy, RBPh 33, 1955, p.1043; Costa Ramalho, Humanitas 7-8,1955—56, p. LXIII; Guilland, REG 69, 1956, p.239; Goeber, ZBB74, 1960, pp.130—132. Otras reseñas, cuyos datos aporta L’AnnéePhiloleglque y que yo no he podido consultar : RBI 61, 1954, p.600; RD 32, 1954, p.592; CCatt 106, 1955 (3), p.83.

55. GETA (Groupe d’Information et de Traltement Automatique dela Faculté de philosophie et lettres de l’U~iversité de Bruxe—lles). Cf. más información en Revue 1977, n 3, pp.73—83.

56. Diccionario Griego Español. Lista 1, Autores y obras. Ma-drid, C.S.I.C., 1980, pp.XLIX-CXXII, el Suplemento a la Lista 1que aparece en el volumen II de la misma obra, pp.CLXXXIII-CLXXXVII. Madrid, C.S.I.C., 1986 y la Nueva edición de la Lista

71

1, en el volumen III. Madrid, C.S.I.C., 1990, pp.XXIII-CIV.

57. Facal, J.L. — González, A., Repertorium Litterarum Graecarumex codicibus, papyris, epigraphis. Madrid, C.S.I.C., 1982.

58. Cf. Facal, J.L. - González Pérez, A., op. alt, en nota 57.El RLG además de otros datos, da los resultados obtenidos por elThesaurus Linguae Graecae de la la Universidad de Irvine, Cali-fornia, relativos al número de palabras de cada autor.

59. V. datos sobre esta revista en nota 43.

72

1.9 NUEVO REPERTORIODE DICCIONARIOS DE AUTOR

Recogemos, a continuación, el nuevo repertorio de autores con

indices, léxicos o concordancias posteriores a la obra de Ríe—

senfeld o anteriores a dicha obra pero que, por los motivos que

sean, no han sido compilados anteriormente. Además se ha incor-

porado el material de Riesenfeld, intercalándolo cronológicamen-

te bajo cada autor. De esta manera, igual que hace Quellet con

los autores latinos, tenemos todos los diccionarios de autor

existentes en una sola obra. Para mayor claridad, el material

nuevo, ya sean ediciones o autores, que no está en Rlesenfeld

lleva un asterisco delante.

Trás el repertorio sigue una tabla sinóptica que permite una

rápida visión de todos los autores que tienen algún tipo de dic-

cionario de autor completo.

‘73

* ACHILLES TATIUS

VILBORG, E., Achules Tatlus “Leucippe and

holm, Almqvist & Wiksell, 1955, pp.172-179.

hapax>

O’SULLIVAN, J.N., A Lexicon te Achil les Tatius. Berlin, W. de

Gruyter, 1980, pp.l—442. <Léxico completo).

y. EROTICI.

Clitophon”. Stock-

(Indice selectivo y

* Acta Alexandrinorum

MUSURILLO, H., Acta Ailexandrlnorum. De mortlbus Alexandrlae

nobillum fragmenta papyracea graeca. Leipzig, B.G. Teubner,

1961, pp.?8—92. <Indice completo y hapax>.

Acta Apostolorum Apocrypha

y. BIBLIA : Novum Testamentum Apocrypha

Acta Martyrum et Sanctorum

USENER, FI., “Acta 5. Marinae et 5. Christophori”, Festschritt

zur f¿inf ten S5cularfeier der Carl-Ruprechts-Universlt&t zu Hei-

delberg. Bonn, 1886, pp.76—80. (Indice selectivo).

ROSE, ‘1., Leben des helílgen David von Thessalonlke. Berlin,

1887, pp.17-20. (Indice selectivo).

BOOR, C. de, Vita Euthymii. Berlin, 1888, pp.218—232. <Indice

selectivo)

BONNET, 14., Narratio de miraculo a Michaele archangelo Chonis

patrato. Paris, 1890, pp.30-33. (Indice selectivo).

USENER, E.

Kyrilles.

HEIXEL, 1.

tantinopol

fors) 17,

PAPADOPOUL

po<ptvpwv.

(Vyp. 34),

GELZER, E.

Der heillge Theodosios. Schrlften des Theodoros und

Leipzig, 1890, pp.202—210. (Indice selectivo).

A., “Ignatil Diaconí Vita Tarasii archiepiscopí Cons-

itani”, Acta Secietatis Scientiarum Fennicae (Helsing-

1891, pp.389—439. Pp.434—439. <Indice selectivo>.

OS-KERAMEUS, A., Map-nSptov -rwi’ al-t.cov etrlKoLrra vaov

5. Peterburg, Pravoslav. Palestinskij Sbornik, T. 12

1892, pp.19—22. (Indice selectivo>.

Leontius Neapolitanus Leben des helllqen Johannes

des Barmherzlgen, Erzblschofs von Alexandrlen. Leipzig,

ausgevAhíter Rirchen- und dogmengeschichtl. Quellenschr

Sammlung

iften 5,

.74

1893, pp.160—lSS. (Indice selectivo).

Caitlinlci de vita 5. Hypatii liber, ed. Seminarii philologorum

Bonnensis sodales. Leipzig, B.G. Teubner, 1895, pp.120-í’78. <In-

dice bastante completo).

Harcus Diaconus. Vita Porphyrli eplacopí Gazensls, cd. Societa-

tis philologae Bonnensis sodales. Leipzig, B.G. Teubner, 1895,

pp.116—134. <Indice selectivo).

FRANCHI DE’ CAVALIERI, P., La Passio SS. Perpetuae et Fellclta-

tis. Roma, Róm. Quartalschrift far christl. Altertumskunde und

fúr Kirchenqesch., Suppl. 5, 1896, pp.161-164. <Indice selecti-

vo).

KLETTE, T., Acta ApoiIlonii. Leipzig, Texte und Untersuch. zur

Geschichte der altchristl. Literatur, 15:2, 1897, pp.l32—135.

<Indice selectivo).

KURTZ, E., Zwei qriechische Texte iiber die hí. Theophano, dle

Gemahlin Kalsers Leo VI. 8. Peterburg, Zapiski Imp. Akad. nauk

PO istor.—filol. otdel., Ser.8, T. 3:2, 1898, pp.66—73. <Indice

selectivo)

FRANCHI DE’ CAVALIERI, P., 1 martin di 3. Teodoto e di 3.

Ariadne. Roma, Studi e Testi 6, 1901, pp.163—176. (Indice selec-

tivo del Mart. 8. Theodoti). Pp.177-í81. <Indice selectivo del

Mart. 8. Ariadnes).

COMPERNASS, 3., Acta 3. Cartenii Cappadocls, 1-II. Bonn, 1902—

1905. Vol.1, p.26. (Indice muy selectivo).

HOMBURO, R., Apocalypsls Anastaslae. Leipzig, B.G. Teubner,

1903, pp.37—42. (Indice selectivo).

BEESON, C.H., Hegemonius Acta Archelai. Leipzig, GCS 16, 1906,

pp.lO?—114. (Indice selectivo).

DEUBNER, L., Resmas und Damian. Leipzig & Berlin, 1907, pp.226-

236. (Indice selectivo).

SCHERMANN, Th., Prophetarum vitae fabulosae, Indices apostolorum

discipulorumgue Deminí Epiphanlo, Hlppolyto alilsque vlndicata.

Leipzig, B.G. Teubner, 1907, pp.226—240. (Indice selectivo).

GEBHARDT, O. von, Die Akten der edessenischen Bekenner Gunjas,

Samonas und Abibes. Leipzig, Texte und Untersuch. zur Geschichte

der altchristl. Literatur, R. 3, Bd. 7:2 (37:2], 1911, pp.236—

259. (Indice selectivo).

NISSEN, Th., 3. Abercll vita. Leipzig, B.G. Teubner, 1912, Pp.

.75

124—152. (Indice

AUFHAUSER, ¿LB.,

1913, pp.17

FRANCHI DE’

Studl e Tes

rium S. The

FRANCHI DE’

Vaticano, S

de la Homil

BEEK, C.3.M

megen, 1936

GARITTE, G.

completo>.

Hiracula 3. Georqil. Leipzig, B.G Teubner,

1—176. <Indice selectivo).

CAVALIERI, 2., Note agiografiche. Fasc.

ti 33, 1920, pp.219—224. (Indice selectivo

odoti

CAVALIERI, P., Note agiografiche.

tudi e Testi 65, 1935, pp.407—409.

ia in 5. Pelagiam>.

.3. van, Passlo Perpetuae et Felicitatis. 1455. Nli-

• pp.ll2—l38. (Indice completo>.

Documents paur l’étude du livre d’Aqathange. Cittá

Fasc. 8.

(Indice

6. Roma,

del Marty-

Citt& del

selectivo

del Vaticano, Studi

lectivo>.* DAGRON, O., Vie et Miracies de Sainte Thécle. Bruxelles,

des Bollandistes, <Subsidia Haglographica, 62>, 1978,

440. (Indice selectivo>.

* Acta Phileae

PIETERSMA, A.

Era gznents of

edition of E’.

mer & Dublin,

1), 1984, Pp.

e Testí, 127, 1946, pp.42?—438. <Indice se—

Sociétépp. 42 3-

me Acts of Phileas Bisbop of Thmuis (including

the greek Psalter. P.Chester Beatty XV <wuth a new

Sodmer XX, and Halkin’s Latin Acta. Genéve, 2. Cra-

Chester Beatty Library, (Cabiers d’Orientalisme,

109—114. (Indice completo).

ADAMANTIUS

SANDE BAKHUYZEN, W.H. van de, Ver Dialog des Adamantius. Leip-

zig, <GCS 4>, 1901, pp.249—253. (Indice selectivo).

AELIANUS

KUEHN, C.G., Varia historia et tragmenta, 1—II. Leipzig, 1780.

Vol. 2, pp.373-450. <Indice selectivo).

LEHNERT, G.B., Varia historia, 1—II. Leipzig, 1794. Vol. 2, Pp.

285—382. <Indice selectivo).

* HERCHER, R., Aeliani de natura animalium, varia historia, epis—

tolae et fragmenta. Porphyril PhIIosophi De abstinentia et de

antro nympharum. Philonis Byzantui De septem orbis spectaculis.

Paris, F. Didot, 1858, pp.495—535 y 539—541. (Indices selecti.—

76

vos de Aelianus). Pp.107-113. <Indice muy selectivo de Porfirio)

* HERCHER, E., De natura animalium. Libri XVII. 2 vois, Leipzig,

B.C. Teubner, 1864-66. Vol.1: pp.437—449. (Indice de animales,

plantas, piedras, metales y lugares); pp.449—484. (Indice de

nombres propios, geográfico y memorabilia). Reimpr.: Graz, 1971.

SCHMID, W., Der Atticismus, 1W. Stuttgart, 1887—97. Vol.5, PP.

53-234. <IndIce selectivo). Reimpr. : Hildesheim, Olms, 1964.

* BENNER, A.E. - rOBES, F.H., The Letters of Alclphron, Aelian and

Philostratus. London, W. Heinemann, 1949, pp.576—577 Aelianus;

pp.563-5?3 Alciphro; pp.584—589 Philostratus. <Indices se-

lectivos).

* SOHOLFIELO, A.F., Qn the Characteristics of Animais. London, W.

Heinemann, 3 vois., 1958—59. Vol.3 : pp.393—399. <Indice selec-

tivo)

IONYSIUS

E., Aelii

Sumpt i bus

Dionysli

Dyk lanis,

et Pausanlae atticistarum

1890, pp.268—276. (Indice

* AELIIUS D

SCHWABE,

Li ps iae,

sas)

ERBSE, U., Untersuchunqen zu den Attizistischen Lexica.

Dionysii et Pausaniae atticistarum Fragmenta]. Berlin,

Verlag, 1950, pp.228—232. (Indice de glosas>.

Fra gmenta.

de glo-

E AelIl

Akademle

* AENEAS GAZAEUS

COLONNA, M.E., Teofrasto. Napolí,

1958, pp.145—1S9. <Indice selectivo).aMASSA POSITANO, L., Epistole. 2 ed.

li, Libreria Scientifica Editrice, 19

tante completo)

Salvatore lodice Editore,

riveduta cd ampliata. Napo-

62, pp.S5-G?. (Indice bas—

AENEAS TACTICUS

HERCHER, E., Commentarius poliorceticus. Berlin, 1870, pp.134-

153. <IndIce selectivo).

SCHOENE, E., De obsidione toleranda commentarius. Leipzig, B.G.

Teubner, 1911, pp.124-2O5. <Indice bastante completo).* BARENOS, O., Lexicon Aeneium. Assen, In aedibus Vangorcumi,

1955, pp.9—160. (Léxico completo).

.77

AESCHINES ORATOR

REISKE, 3.3., Oratores Graeci, 1—VIII. Leipzig, 1770—73.

pp.945-1218. (índex Graecitatis Aeschineae, selectivo).

y. BREMI en LISIAS.

DOBSOLl, W.S., Quae exstant oinnla. London, 1828.

Attici, 12. Ed. W.S, Dobson>. (índex in Aeschines,

selectivo, repr. del indice de Reiske).

y. ORATORES MITCHELL.

* DINDORE, O., Scholia Graeca In Aeschinem et Isocratem, ex

cibus aucta et emendata. Oxford, 1852, pp.2S-131. <Indice

tivo). Reirnpr.: Hildesheim, Olms, 1970.* RICHARDSON, R.B., Aqainst Ctesiphon. Boston, Pubí.

Co., 1889, pp.269—272. (Indice selectivo). Reimpr.:

Amo Press, 1979.

PREUSS, 5., índex Aeschineus. Leipzig, 1896, 190 Pp.

Vol. 4,

(En Oratores

92 Pp. Indice

codi -

se lec—

by Ginn &

New York,

<Indice

completo). Reimpr.: 1926.

* AESCHINES SOCRATICUS

DITTHAR, H., Aischines von Sphettos. Studien zur Literatur—

geschichte der Sokratiker. Berlin, Weidmannsche Buchhandlung,

1912, pp.311—31B. (Indice selectivo).

AESCHYLUS

SCHÍ5TZ, 0.0., Prornetheus vinotus. Halle,2a

Graeco-Latino realizado por W. Lange, 1781.

BEATSON, B.W., índex Graecitatis Aeschyleae.

420 pp. (Indice bastante completo, en índex in

ed. cum indice

Cambridge, 1830,

tragicos Graecos,

2>

WELLAUER, A.

PP., 355 Pp.

LINWOOD, W.,

PP.

DINDORF, W.,

co)

PALEY, F.A.,

pp.665—684.

* VERRALL, A.W

Macml lían

Lexicon Aeschyleum, 1-II. Leipzig,

<En Aeschyli tragoedlae, 3:1-2. Ed. A.

A Lexicon to Aeschylus. London,2a ed.,

1830—31, 326

Wellauer>

1847, 356

Lexicon Aescbyleum. Leipzig, 1873, 432 Pp

The Tragedies of Aeschylus. London, 4a

<Indice selectivo>.

The ‘Seven against Thebes’ of Aeschylus.

& Co., 1887, pp.169—174

- (Léxí—

cd., 1879,

London,

(Indice selectivo).

‘78

* VERRALL, A

Co., 1893,

* VERRALL, A

Co., 1904* VERRALL, A

.W., The ‘Choephori’ of Aeschylus.

pp.237—239. <Indice selectivo>.

.W., The ‘Agamemnon’ of Aeschylus.

(second edition>, pp.243-248. (Ind

.W., The ‘Eumenides’ of Aeschylus.

London, Macmillan &

London, Macmillan

ice selectivo).

London, Macmillan

&

&

Co., 1908, pp.197—201. (Indice selectivo).

* GROENEBOOM,P., Aeschylus’ Zeven tegen Thebe

Wolters, 1938, pp.257-263. (Indice selectivo).* THOMSON, O., The Oresteia of Aeschylus. Cambr

Press, 1938, 2 vois. ‘/ol.2 : pp.400—404. (md

METTE, 11.3., Supplementum Aeschyleum. Berlin,

Vorles. und úbungen 169, 1939, pp.80-84. <Ind

labras de Esquilo conocidas después de 1889>.

* CANTARELLA, R., 1 nuovi frammenti eschi lei

Groningen, ¿LB.

idge, At the

ice selectivo>.

Kleine Texte

Ice completo de

di Qssirlnco.

Univ.

pa-

Napol i,

Libreria Scientifica Editrice, 1948, pp.159—172. <Indice bastan-

te completo>.

METTE, H.J., Nachtrag zum Supplernenturn Aeschyleum. Berlin,

Kleine Texte fúr Vorles. und Obunqen 169a, 1949, pp.35—42. (In-

dice completo de palabras de Esquilo conocidas después de 1938).* FRAENKEL, E., Agamemnon. Edited with a commentary. Oxford, At

the Clarendon Press, 1950, 3 vols. Vol.3 pp.842—846. <Indice

selectivo)

* GROENEBOOM,P ., Aeschylus’ Eumeniden. Groningerx, J.B. Wolters,

1952, pp.236* METTE, H.J.,

Akademie Ver* BRQADHEAD, H

Univ. Press,* DINDORF, G.,

deperdi tarum

perstites>.

to>. Reimpr.* ITALIE, O.,

curavit S.L.

-242. (Indice selectivo>.

Die Fragmente der Tragadien des Aischyios. Berlin,

lag, 1959, pp.291—307. (Indice selectivo).

.D., The Persae of Aeschylus. Cambridge, At the

1960, pp.340—341 y 348-350. <Indice selectivo).

Scholia Graeca, ex codicibus aucta et emendata et

Fragmenta. (Vol. III de Aeschylus, Traqoediae su—

Oxford, 1851, pp.533—548. <Indice bastante comple-

Hildesheim, Olms, 1962.

índex Aeschyleus. Editio altera correcta et aucta

Radt. Leiden, E.J. BrIlí, 1964, pp.’—336. (Indice

completo)* GROENEBQOM,2., Aescbylus’ Agamemnon.

1944, pp.370—38O. (Indice selectivo).

Hakkert, 1966).

Groningen

Re impr.

J.B. Wolters,

Amsterdam, A.M.

.79

* HOLMBOE, 1-1., Concordance

Boghandel, 1971, 387 PP.* GROENEBOOM,P., Aeschylus

1928, pp.285—295. <índice

Hakkert, 1966.* HOLMBOE, H., Concordance to Aeschylus’ Septem contra Thebas.

Aarhus, Akademlsk Boghandel, 1971, 367 Pp. <Concordancia).

* HOLMBOE, 1-1., Concordance to Aeschylus’ Supplices. Aarhus, Akade-

misk Boghandel, 1971, 332 Pp. <Concordancia).* HOLMBOE, Fi., Concordance to Aeschylus’ Prometheus Vinctus.

Aarhus, Akademisk Boghandel, 1971, 410 PP. <Concordancia).* HERINGTON, CAl., The Older Scholia on the Prometheus Bound.

Le iden,

bies y g

* HOLMBOE,

misk Bog

* HOLMBOE,

misk Soy

* HOLMBOE,

misk Bog

* EDINGER,

heim, Olm

y. LYRICI* RADT, 5.,

Gótt i ngen

completo>

S.J. Brilí, 1972, pp.258—262. <Indice de palabras nota—

losas)

H., Concordance to Aeschyilus’ Agamemnon. Aarhus, Akade-

handel, 1972, 592 pp. (Concordancia>.

H., Concordance to Aeschyius’ Choephori. Aarhus, Akade-

handel, 1973, 377 PP. <Concordancia).

H., Concordance to Aeschylus’ Eumenides. Aarhus, Akade-

handel, 1973, 364 pp. (Concordancia).

H.G., índex Analyticus Graecitatis Aeschyleae. Hildes-

s, 1981, pp.3—474. (Indice completo>.

GENTILI-PRATO, 1985.

Tragicorum Graecorum Fragmenta. Vol.IX¡. Aeschylus.

Vandenhoeck und Ruprecht, 1985, pp.515-519. (Indice

(Supplementum al indice de G. Italie.)

to Aeschylus’ Persas. Aarhus, Akademisk

(Concordancia>.

Prometheus. Groningen, J.B. Wolters,

selectivo). Reimpr. : Amsterdam, A.M.

* GARVIE, A.F., Choepbori.

380. (Indice selectivo).* MOROCHOGAYO, G., Scholia In Aeschyli

León, Univ. de León, 1989, pp.343—347.

tiones scholiastarum potiores)

AESOPUS

HUDSON, lo.- HEUSINGER, lo.

Haximo Planudi tribuuntur.a(Indice completo). (1 ed.,

cur. C.A. Klotz : 1776. Ed.

1818 & 1820).

Oxford, Clarendon Press, 1986,

Septem adversus

(Indice selectivo

PP. 375-

Tbebas.

locu—

it, Fabulae Aesopicae Graecae quae

Leipzig, ed. nova, 1810, pp.153—262.

Eisenach, 1741; ed. auct. et emend.

emend. cur. G.H. Sch&fer, Leipzig,

80

FURIA, E. de, Fabulae Aesopicae quales ante Planudeni ferebantur.

Leipzig, 1810, pp.l19—162. <Indice bastante completo).

RODRíGUEZADRADOS, E., Estudios sobre el léxico de las fábulas

es¿picas. Salamanca, 1948, pp.275-285. <Indice de notas).

* HAUSRATH, A., Corpus Fabularum Aesopicarum. Volumen prius. Fas-

ciculus alter. Indices ad fasc. 1 et 2 adiecit H. Haas. Leipzig,

B.G. Teubner, 1956-57. Vol.1, fasc.2: pp.198—335. (Indice bas-

tante completo>. Editionem alteram curavit H. Hunger. Leipzig,

B.G. Teubner, 1959, pp.l91—200. <Indice de fábulas>. Pp.202—339.

<Indice muy completo>.

* DEMETRIADOU-TOUFEXI, E., índex verborum Vitae Aesopi Perrianae.

Tesalonica, 1981, ppfl9—149. (Indice completo).

* MARTIN GARCíA, E. — ROSPIDE LOPEZ, A., índex Aesopi fabularum.

Hildesheim—Ziirich-New York, Olms-Weidmann, 1991, pp.i-llO. (In-

dice completo).

* AETHIOPIS

y. EPICA : BERNABÉ; DAVIES.

AETIUS AMIDENUS

ZERVOS, 5., “Ací’-ox> ‘Apuór1voS flcp~ ócx,oxn-~rwv t&cv >coJ ~op¿Xcov

o<pcwv. ryrot X¿yos .y ‘“, ‘A&ryt-& 18, 1906, pp.241-303. Pp.293-

302. <Indice selectivo).

* AFRICANUS, IULIUS

VIEILLEFOND, 3.R., Fragments des Cestes. Paris, Les Belles

Lettres, 1932, pp.88-91. (Indice histórico-geográfico y palabras

raras>

* AGATHANGELUS

y. Acta Hartyrum et Sanctorum : GARITTE.

LAFONTAINE, G., La version grecque ancienne du livre arménien

d’Agathange. Louvain-la-Neuve, Université Catholique de Louvain,

1973, pp.35l—358. (Indice selectivo).

* AGATHIAS

KEYDELL, R., Agathiae Myrinaei Historiarum Libri Quinque. Ber-

lin, W. de Gruyter, 1967, pp.222-232. (Indice selectivo>.

81

ALB114 U8

LOUIS, P.,

pp.181—184.

* ALCAEUS

y. LYRICI

LOBEL-PAGE;

Albinos.

<Indice

Epitomé. Paris, Association G. Budé, 1945,

selectivo).

PAGE, 1959;

VOIGT; PAGE,

PERROTTA-GENTILI; FATOUROS; MARZULLO;

1974.

ALCHEMISTAE y. ANONYMI.

* ALICIDAMAS

AVEZZU, O., Orazioni

der, 1982, pp.99—104.

e Frammenti. Roma, “L’Erma” di

<Indice de palabras notables).

Bretschne i —

* ALCINOUS

WHITTAKER, 3. - LOUIS, 1¾, Alcinoos. Enseignement des doctrines

de platon. Paris, Les Belles Lettres, 1990, pp.183—213. (Indice

casi completo).

ALCIPHRO

WAGNER, ¿LA., Epistolae, curn 3. Bergleri comment.,

zig, 1788. Vol.2, pp.318—367. (Indice selectivo>.

SEILER, E.E., Alciphronis rhetoris epistulae. Leipzig,

403—482. (Indice bastante completo>.

SCHEPERS, M.A., Epistularum libri

1905, pp.159—225. (Indice bastante

* y. AELIANUS : BENNER-FOBES.

1V. Leipzig,

completo)

1—11. Leip—

1853, pp.

B.G. Teubner,

* ALJCMAEONIS

y. EPICA

poema epicum

BERNABÉ; DAVIES.

ALCMAN

PAGE, D.L

completo)* GARZYA, A

183— 193.* y. LYRICI

T’he Partheneion. Oxford, 1951, pp.171—178.

1 Frammenti. Napoli, Ed.

(Indice bastante completo).

PAGE, 1962; PERROTTA-GENTILI;

Dr. Silvio Viti,

FATOUROS;

(Indice

1954, Pp.

MARZULLO;

82

PAGE, 1974.

* CALAME, Cl., Alcman. Roma, Edizioní dell’Ateneo, 1983, pp.249-

263. (Indice completo>.

ALEXANDEE APERODISIENSIS

y. ARISTOTELES Supplementum Aristotelicum y Commentaria in

Aristoteiem Graeca.

* THILLET, P., Alexandre d’Aphrod.ise. Traité du destin. Paris, Les

Belles Lettres, 1984, pp.l9-lO5. (Indice bastante completo).

ALEXANDERLYCOPOLITANUS

BRINKMANN, A., Contra Manichael

B.G. Teubner, 1895, pp.41—50.

opiniones disputatio.

Indice selectivo)

Hippocrates,

Lausanne, F

ivo).

¡—II. Wlen,

Leipzig,

ALEXANDERTRALLIANUS

* HALLER, A. de, Artis medicae principes.

Alexander, Aurelianus, Celsus, Rhazeus.

1772. Vol.7: pp.33’7—4l8. (Indice select

PUSCHMANN, Th., Alexander von Tralles,

2: pp.6O1—620. (Indice selectivo).

* PUSCHMANN,Th., Nachtr&ge zu Alexander Trallianus. Fragmente

Philumenus und Philagrius. Berlin, 1887, pp.187—188. <Indice

lectivo). Reimpr. : Amsterdam, Hakkert, 1963.

Aretaeus,

Grasset,

1878—79. Vol.

a us

se—

ANMOastrologus

y. MAXIMUS astrologus.

* AMNONIUS grammaticus

VALCKENAER, L.c., De differentia adfinium vocabulorum.

apud Ioann. Aug. Gott. Weigel, 1822, 2 vols. Vol.1 PP

Vol.2 :pp.219—224. (Indices selectivos).

NICKAU, 1<., De adflnlum vocabulorum differentia.

Teubner, 1966, pp.160—173. (Indice de glosas).

Llpsiae,

219—226.

Leipzig, B.G.

AHMONIUSphilosophus

y. ARISTOTELES : Commentaria in Aristotelem Graeca.

* AMPHILOCHIUS ICONIENSIS

83

OSERa, E., Iambi ad Seleucum. Berlin, W. de Gruyter, 1969, pp.

41-47. <Indice bastante completo>.

DATEMA, C., Amphilocbii Iconiensis Opera.

aMa quae supersunt, nonnulla etiam spuria.

1978, pp.331-377. (Indice bastante completo).

norum. Series Graeca, 3).

Orat iones,

Turnhout,

(Corpus

piura que

Brepols,

Chr ist la--

* ANACHARSIS

KINDSTRAND, d.F.,

Uppsala, Almqvist

yo>.

Anacharsis. The Legend and fle Apophthegmata.

& Wiksell, 1981, pp.175—’76. (Indice selecti—

ANACREOlyricus

DEGEN, J.F., Carmina. Erlangen,2a ed., 1786,

completo).

BAXTER, W., Carmina. Leipzig, 3a ed. cur. J.F.

pp. (Indice completo>.

BERGK, T., Carminum reliquiae. Leipzig, 1834,

ce bastante completo).

WEBER, L., Anacreontea. ¡Mss. Góttingen, 1895, <In-

dice completo>.

PREISENDANZ, C., Carmina Anacreontea. Leipzig, 5.0. Teubner,

1912, pp.S3—64. <Indice completo>.

* GENTILI, 5., Anacreon. Roma, Ed. dell’Ateneo, 1958, pp.122-l35.

<Indice bastante completo).

* y. LYRICI : PAGE, 1962; FERROTTA-GENTILI; FATOUROS; HARZULLO;

WEST, 1971—72 y 1980; PAGE, 1974.

* ANANIUS

y. LYRICI : FATOUROS; WEST, 1971—72 y 1980.

pp.87—224. <Indice

Fisoher, 1793, 39

pp.283—298. <Indí—

pp.104—115.

ANAXAGORAS

y. PHILOSOPHI

ANAXIHANDER

y. PHILOSOPHI

ANAXIHENES philosophus

- DIELS.

DIELS.

84

y. PHILOSOPHI : DIELS.

* ANAXIMENES LAMPSACENUSrhetor

FUHRMANN, M., Ars Rhetorica. Leipzig, B.G. Teubner, 1966, Pp.

104-114. (Indice selectivo>.

ANDad DES

REISKE, 3.3., Oratores Graeci, 1—VIII. Leipzig, 1770—73. Vol.8,

pp.463—529. (índex Graecitatis Andocideae, selectivo).

DOBSON, W.S., Antipbontis et Andocidis quae exstant omnia. Lon-

don, 1828. (En Oratores Attlci, 1. Ed. W.S. Dobson). Pp.363-386.

<Indice selectivo> repr. del Indice de Reiske).

y. ORATORES : HITCHELL.

HARCHANT, E.C., De mysteriis, De reditu. London, 1889, pp.lSl-

193. <Indice selectivo).

* FORMAN, L.L., índex Andocideus, Lycurgeus, Dinarcheus. Oxford,

1897, pp.l-37. <Index Andocideus, completo>.

* ALBINI, U., De redltu. Firenze, Felice le Monnier, 1961, pp.113

y 115. (Indice de términos retóricos, selectivo>.

* MACDOWELL, D., On the Mysteries. Oxford, At the Clarendon Press,

1962, pp.22l—223. <Indice selectivo).

* ALBINT, U., De pace. Firenze, Felice Le Honnier, 1964, pp.119—

120. (Indice de términos retóricos, selectivo>.* BLASE, E., Orationes. Editio quarta correctior curavit C. Fuhr.

Leipzig, Teubner, 1913, pp.1l1-124. <Indice selectivo). Relmpr.:

Stuttgart> 1966.* DALHEYDA, 0., Discours. Paris, Les Belles Lettres, 1966 Da

ed.), pp.143—153. (Indice selectivo>.

* ANEODOTAATHENIENSIA

DELAATTE, A., Anecdota Atheniensia . Paris, E. Champion, 1927-39,

2 vds. Vol.1: pp.657-’736. (Indice bastante completo).

ANECDOTAGRAECA

BEKKER, 1., Anecdota Graeca, 1-111. Berlin, 1814—21. Vol.3, PP.

1299-1434. (Indice selectivo. Incluye : Lexica Segueriana, Apo—

llonii Alexandrini De coniunctionibus et de adverbibus .libri,

Dionysil Thracis Grammatica, Choeroboscí, Diomedis, Melampodis,

85

Porphyrii in eam scholia, Theodosii Canones).

CRAMER, J.A., Anecdota Graeca e codd.

carum Oxoniensiura, ¡-XV. Oxford, 183

Vol.2, pp.5O1—519. (Indices de glosas).

* ECHOELIL, E. - STUDEMUND, 0., Anecdota

Berlin, Weidmann, 2 vols. 1886. Vol.2:

tante completo)

* BOISSONADE, J.Fr., Anecdota Graeca.

Vol.].: pp.465—472. Vol.2: pp.489-S00.

pp.482—490. Vol.5: pp.496—504. Vol.6:

notas>. Reimpr.: Hildesheim, Olms, 1962.* BACHMANN, L., Anecdota Graeca. LeIpzig, 1828, 2 volz. Vol

490—496. Vol.2: pp.464—481. (Indices selectivos). Relmpr.

desheim, Olms, 1965.

manuscriptis bibliothe-

5—37. Vol.1, pp.453—469.

Varia Graeca

pp.155—238.

et Latina.

Indice bas-

ParIs, 1829—44, 6 vols.

Vol.3: pp.484—494. Vol.4:

pp.411—420. (Indices de

.1: Pp.

¡lii—

ANONYMI ALCI4EMISTAE

* BERTHELOT, ti., Collection des Anciens Alchimistes

1888, 3 vols. Vol.1: pp.123—126. Vol.2: pp.466—47

lectivos>. Reimpr. : Osnabrúck, o. Zeller, 1967.

ZURETTI, C.O., Anonymi De arte Metalilca. Bruxelles,

des manuscrits alchimiques grecs 7, 1930, pp.403—463

bastante completo)

* HALLEUX, E., Les Alchimistes grecs. Paris,

1981, pp.203—235. <Léxico técnico).

* HALLEUX, E., Indices cbemicorum graecorum (Papyrus

Papyrus Holmiensis>. Roma, Ed. dell’Ateneo, 1983,

(Indice completo). Pp.101-135. <Concordancia>.

Grecs. Paris,

0. <IndIces se—

Catalogue

(Indice

Les Belles Lettres,

Leidensis,

pp.1-83.

The a e te t

2), Pp.

Ano nymus

DIELS, 1-1. - SCHUBART, W., Anonymer Kommentar zu Platons

(Papyrus 9782>. Berlin, 1905 <= Serliner Klassikertexte,

57—61. (Indice selectivo).

* ANTHEMIUS TRALLIANUS

HUXLEY, G.L., Anthemius of

The Eaton Press, 1959, p.62.

Tralles. Cambridge, Massachusetts,

(Indice muy selectivo>.

ANTHOLOGIA GRAECA

86

.JACOBS, E.

3:1 — 3:3.

0. Brunck,

lectivo>.

BOSCH, 3. de,

II. Utrecht,

* MEINERE, A.,

Sumptibus Th

Animadversiones in

Leipzig, 1798—1814.

ed. F. Jacobs 6—13>

epigrammata Anthologiae Graecae,

(En Anthologia Graeca. Ex rec. A.

Vol.3:3, pp.147—500. (Indice se—

Observationes et notae in Anthologiam Graecam, 1--

1810—1822. Vol.2, pp.1—182. <Indice selectivo).

Delectus Poetarum Anthologiae Graecae. Berolini,

.Chr.Fr. Enslini, 1842, pp.244-251. <Indice selecti--

Analecta Alexandrina. Berolini,

1843, 2 vols. Vol.2: pp.409—423.

D.L., The

UnIv. Press,

Greek

1965,

yo>.

* MEINEKE, A.,

Fr. Enslini,

yo).

* 00W, A.S.F. - PAGE,

Epigrams. Cambr Idge,

tante completo).* 60W, A.S.F. - PAGE, D.L., The Greek Anthology.

Philip and sorne contemporary Epigrams. Cambridge,

1968, 2 vois. Vol.2: pp.475-481. (Indice selectivo)

* PACE, D.L., Further Greek Epigrams. Eplgrams before A.D. 50

the Greek Anthology and others Sources, not included

Hellenistic Epigrams or The Garland of Phillp. Cambrldge,

Press, 1981, pp.S75—579. <Indice selectivo>.

* LUOXO-JONES, 14. - PARSONS, 2.., Supplementum Hellenisticum. Indi-

ces in hoc Supplementum necnon In Powellii Collectanea Alexan—

drina confeclt H.G. Nesselrath. Berlin, W. de Gruyter, 1983, Pp.

583—785. (Indice completo).

* CITTI, V. - DEGANI, E. - GIANCRANDE, O.

to the Anthologia Graeca <Anthologia

Amsterdam, Hakkert, 4 fasc., 1985—1990,

pleto)

Sumptibus Th.Chr.

(Indice selectí--

Anthology.

pp.687—706

- SOARPA

Palatina

Pp. 1—897

Hellenistic

<Indice has--

me Garland of

Univ. Press,

from

In

Unlv.

0., An índex

and Planudea).

(Indice com-

* ANTIGENES

y. LYRICI

lyricus

FATOUROS.

ANTIMACHUS COLOPHONIUS

WYSS, B., Reliquiae. Berlin,

Auctarium Weidmannianum, 3,* y. LYRICI : WEST, 1971-72 y

Bibliothecae Graecae

1936, pp.95—100. <Indice

1980; GENTILI-PRATO, 1985.

et Latinae

selectivo>.

87

ANTIPATER TARSENSIS

y. PHILOSOPHI : ARNIM.

ANTIPHILUS epigrammaticus

HÚLLER, 1<., Die Epigramme des Antiphilos von Byzanz. Diss.

Gief3en. Berlin, 1935. (En Neue deutsche Forschungen 47>. Pp.ll0-

116. <Indice selectivo>.

ANTIPHO orator

REISKE, J.J

pp.87O—SSl.

DOBSON, W.S

don, 1828.

(Indice sel

y. ORATORES

IGNATIUS, F

Berlin, 188

CLEEF, F.L.

., Gratares Oraecí, 1—VIII. Leipzig, 1770—73. Vol.’),

<índex Graecitatis Antiphonteae, selectivo).

Antiphontis et Aridocidis quae exstant omnia. Lon—

<En Gratares Attici, 1. Ed. W.S. Dobson>. Pp.15l-178.

ectivo, repr. del indice de Relske).

MITCHELL.

., De Antiphontis Rhamnusii elocutione commentatio.

2, pp.189-201. <Indice de notas>.

van, índex Antipbonteus. Ithaca, N.Y., Cornelí Stu—

Teubner,

(Indice completo>.dies in Classical Philology 5, 1895, 173 Pp.

Reimpr. Hildesheim, Olms, 1964.* THALHEIM, Th., Grationes et Fragmenta. Lipsiae, B.G.

1914, pp.128—132. (Indice selectivo>.* GERNET, L., Antiphon. Discours suivis des fragments d’Antlphon

le Sopbiste. Paris, Les Belles Lettres, 1923, pp.185—187. (Indi-

ce selectivo>.

ANTIPHO sophlsta* y. ANTIPHO orator : GERNET.

y. PHILOSOPHI : DIELS.

ANTONINUS LIBERALIS

MARTINI, E., Mrrapopqxcaewv avt>ocywyfl.

1896. <En Hytbographi Graecl, 2:1>. Pp

Leipzig,

.137—148.

B.G.

Indice

Teubner,

selectí—

yo).* CAZZANIGA, A., Hetamorphoseon Synagoge

riale Cisalpino, 1962, pp.89—109. (md

Milano, Istituto Edito-

ice bastante completo).

88

APHTHONIUS

RABE, H., Progymnasmata. Leipzig, B.G. Teubner, 1926, pp.73-79.

<Indice selectivo>.

APOLLINARIUS LAODICENUS

DRASEKE, 3., Quae supersunt dogmatica. Leipzig, 1892. <En Texte

und Untersuch. zur Geschlchte der altchrlstl. Llteratur, 7:3-4).

Pp.465—494. (Indice selectivo>.

* APOLLODORUS

y. MEDIO:

ALEXANDRINUS

GARCíA LAZARO.

APOLLODORUSDAMASCENUSmechanicus

SCHNEIDER, R., Griechische Polí

Abhandl. der kónigl. Gesellschaft

Philol.—hist. Kl.-, N.Y. 10:1>, Pp

orketiker. Berlin, 1908. (En

der Wissensch. ni Géttingen,

.52—65. <Indice completo>.

* APOLLODORUSlyricus

y. LYRICI FATOUROS.

APOLLODORUSmythographus

HEYNE, C.G., Ad Apollodorl

111. Góttingen, 1783. Vol.

Atheniensls Bibllothecam notae, .1

3, pp.134l—1381. <Indice selectivo).

* APOLLONIUS CITIENSIS

KOLLESCH, 3. - KUDLIEN, Fr., Kommentar zu Hlppokrates <iber das

Einrenken der Geler¡ke. Berlin, Akademle Verlag, 1965, pp.115-

130. (Indice bastante completo>. <Corpus Medicorum Graecorum XI,

1, 1).

APOLLONIUS DYSCOLUS

y. ANECDOTA GRAECA : BEKKER.

* BUTTHANN, A., Des Apollonios Dyskolos vier

Syntax. Berlin, Ferd. Dftmmlers Verlagsbuch.,

<Indice bastante completo>.

SCHNEIDER, E. - UHLIG, G., Apollonhi Dyscoli quae supersunt, 1 -

¡II. Leipzig, 1878—1910. (En Grammatici Graeci, Pars ¡1). Vol.

3, pp.162—283. <Indice bastante completo>.

biícher r3ber die

1877, pp.350—394.

89

* APOLLONIUS MYS

y. MEDICI : GARCíA LAZARO.

RHODIUS

Argonauticorum libri IV. Oxford, 1779, 152 Pp. <Indice

ompleto>

Argonauticorum Jiibri quattuor. Leipzig, 1797

Indice bastante completo).

A., Apollonli RhodIi Argonautica, 1—II. Leipzig,

.191-307. <Indice completo>. Reimpr.: Hlldeshelm,

APOLLONIUS

SHAW, 3.,

bastante c

BECK, C.D. , PP.

421—563.

WELLAUER, 1828.

Vol.2, pp Olms,

1970.

* MOONEY, G.W., Argonautica. Dublin, 1912, pp.440-454. <Indice se-

lectivo). Reimpr.: Amsterdam, Hakkert, 1964.

GILLIES, M.M., The Argonautica of Apoilonius Rhodlus, Book III.

Roma, Ed. dell’Ateneo, 1967, Pp.

ndice bastante completo>.

um Rhodium vetera. Editio altera

ope expressa. Berlin, Weidmann,

res notabiliores>. Pp.394—401.

Cambridge, 1928, pp.145—iSS. <1

WENDEL, C., Scbolia ½ Apolloní

ex editione anni MCMXXXVlucis

1958, pp.373-393. (Glossae et

<Indice de palabras raras).

* ARDIZZONI, A., Le Argonautiche.

281—288. (IndIce selectivo).

* VIAN, F. — DELAGE, E., Argonautiques. Paris, Les Belles Lettres,

3 vols., 1974—80—81. Vol. 3: pp.267—269. (Indice selectivo>.

* CAHPBELL, M., índex verborum ½ Apolionlum Rhodium. Hildesheim -

Zdrich - New York, O. Olms Verlag, 1983, 292 Pp. (Indice comple-

to)

* APOLLONIUS sophista

BEKKER, 1., Lexicon Homericum. Berolini, O. Reimerí, 1833, Pp.

172—195. <Indice bastante completo de glosas). Relmpr.: Hildes—

heim, Olms, 1967.

APOLOGETAE

OTTO, J.C.T., Corpus apologetarum christianorum saecull secundí,

¡—IX. Jena, 1847—72. Vol.2, pp.473—483. Vol.3, pp.2.79—285. Vol.

5, pp.369-377. (Indices selectivos de lustinus Martyr). Vol.6,

pp.179—184. (Indice selectivo de Tatianus>. Vol.7, pp.295-303.

90

(Indice selectivo de Athenagoras) Vol.8, pp.331—33’). (Indice

selectivo de Theophilus>.

GOODSPEED,E.J., índex apologeticus. Leipzig, 1912, 300 pp. (In-

dice completo. Incluye : Quadratus, Aristides, lustinus, Melito,

Athenagoras)

HIGNE, P., Patroiogiae cursus

ci. Paris - Turnhout, Brepols

muy selectivo. Incluye Iust

pbilus)

completus. Ser

mus, Tatianus,

íes 1 Patres Grae—

1605—1610. (Indice

Athenagoras, Theo—

APPIANUS

SCHWEIGHAUSER,

3:2). Leipzig,

3K, Romanarurn historlarum guae supersunt (1:1-

1785. Vol.3 :2, 48 pp. (Indice selectivo).

* AQUIILA

REIDER, 3. - TURNE?, N., An index

1966, pp.l—33l. <Indice completo:

latin—hebreo)

to Aguila. Leiden, E.J. Brilí,

griego-hebreo, hebreo-griego,

ARATUS

BUHLE, J.T., Phaenomena et Diosemea Graece et Latine, 1-11.

LeIpzig, 1793—1801. Vol.2, pp.485—495. <Indice selectivo).

VOSS, J.H.., Des Aratus Sternerscheinungen und Wetterzeichen.

Heidelberg, 1824, pp.213—240. <Indice completo>.

MAASS, E., Phaenomena. Berlin, 1893, pp.65—96. (Indice bastante

completo)

MAASS, E.

editione

1958, Pp. i

* CAHPBELL,

Zúrlch-New

Commentarlorum In Aratum rellguiae. Editio altera ex

anní MDCCCXCVIII lucis ope expressa. Berlin, Weidw~ann,

655—745, 746—749. (md ces selectivos>.

1.1., índex verborum in Aratí Phaenomena. Hildesheim-

York, 0. Olms, 1988, pp.1—86. <Indice completo).

ARCADIUS

BARKER, E.H., ApkcxóCot ncpt -rovwl-’ EDe accentibusl.

1820, pp.291-349. <Indice bastante completo, realizado

Heyner>.

* ARCHELAUSphilosophus

Leipzig,

por C.R.

91

y. PHILOSOPHI DIEL.S; y. LYRICI GENTILI-PRATO, 1985.

ARCHESTRATUS

RIBBECK, 1.1., Archestrati

apud Athenaeum reliquiae.

(Indice completo)

y. PARODI.

Syracusii si

Gymn. -Progr

ve Gelensis

Berlin,

quae feruntur

1877, pp.22—27.

ARCHILOCHUS

y. POETAE

* y. LYRICI

y 1980; PAGE

* TARDITI, 1.,

256. (Indice

GAl SFORD.

PERROTA-GENTILI; FATOUROS; MARZULLO;

1974.

Archilocbus. Roma, Ed. dell’Ateneo,

bastante completo>

WEST, 1971—72

ARCHIMEDES

HEIBERG, J.L., opera omnia cum commentarils

Leipzig, B.G. Teubner, 2a ed., 1910—1915. Vol

<Indice bastante completo de Archimedes) . Pp.4

bastante completo de Eutocius>.

* DIJKSTERHUIS, E...)., The Arenarius of Arcblmedes.

Erlíl, 1956, pp.22—24. (Indice selectivo).

Futocí 1,

.3, pp.3

07—446.

1—II’.

30—406.

(Indice

Leiden, E.J.

ARCHYTAS TARENTINUS

y. PHILOSOPHI : DIELS.

* ARCHYTAS-PSEUDO

SZLEZÁK, T.A., úber

pp.189—210. (Indice

die Kategorien. Berlin, W. de Gruyter, 1972,

selectivo>.

ARETAEUS

BOERHAAVE,

morborum it

morborum 1

<Indice se

* HALLE?, A.

1772. Vol.

KÚHN, CAL

H., De causis et signis acutorum et

Uní quattuor. De curatione acutorum et

ibri quattuor. Leiden, 1731, pp.3O1—344,

lectivo, realizado por H. Haittaire>.

de, Artis medicae príncipes. Lausanne, F.

5 pp.25’)—291. (Indice selectivo).

Opera omnia. Leipzig, 1828. (En Medicorum

di uturnorum

diuturnorum

344—357.

Grasset,

Graecorum

1968, pp.241—

92

opera quae exstant, 24). Pp.796-926. (Indice selectivo, repr.

del Indice de Maittaire>.

ERHERINS, F.Z., Aretaei Cappadocis quae supersunt. Utrecht,

1847, pp.447—503. <Indice selectivo>.

* HUDE, C., Aretaeus. Editio altera. Berlin, In aedibus Academiae

Scientiarum, 1958, <CHO 2), pp.178—277. (Indice muy completo).

Ed.1: Leipziq, 1923, pp.171—183. <Indice bastante completo>.

* ARISTAENETUS eplstolographus

MAZAL, O., Epistularum Libri XX. Stutgardiae, B.G. Teubner,

1971, pp.106-l’78. (Indice completo).

* ARISTARCHUS grammaticus

LEHRS, 1<., De Aristarchi studiis homericis. Leipizg, 1882, Pp.

477—487. <Indice selectivo). Reimpr.: Hildesheim, Olms, 1964.

* ARISTEAS epicus

y. EPICA BERNABÉ; DAVIES.

ARISTEAS IUDAEUS

WENDLAND, P., Ad Philocratem epistula. Leipzig, B.G. Teubner,

pp.171—220. <Indice bastante completo).

* HEECHAM, H.G., The Letter of Aristeas. Manchester, Univ. Press,

1935, pp.345-351. (Indice selectivo>.

* PELLETIER, A., Lettre d’Aristée a Philocrate. Paris, Les Éd. du

Cerf, 1962, pp.26l-317. (Indice bastante completo).

ARISTIDES apologeta

HENNECKE, E., Die Apologle des Aristides. Leipzig, Texte und

Untersuch. zur Geschichte der altchristl. Literatur, 4:3, 1893,

pp.49-61. (Indice selectivo).

y. APOLOGETAE : GOODSPEED.

ARISTIDES rhetor

SCHMID, W., Der Atticismus, I-V. Stuttgart, 1887—97. Vol.5, PP.

53-234. (IndIce selectivo). Reimpr. : Hildesheim, Otras, 1964.

SCHMID, W., Aristidis gui feruntur librí rhetoricl 11. Leipzig,

B.G. Teubner, 1926, pp.131-146. (Indice selectivo>.

93

* LENZ, F.W., The Aristeides Prolegomena. Leiden, E.J

1959, pp.176-l78. (Indice selectivo). (Hnemosyne suppl.

* STERTZ, S.A., Concordance of (Pseudo-> Aristides, Eis

Hildesheim—Zñrich-New York, O. Olms & Weidmann, 1987,

<Concordancia).

Brilí,

y).

Basilea.

195 Pp.

* ARISTIDES QUINTILIANUS

WINNINGTON-INGRAM, R.P., De

Teubner, 1963, pp.145—198.

Husica Libri III.

Indice muy completo)

Lipsiae, B.G.

* ARISTIPPUS

MANNEBACII

3. BrIlí,

phi losophus

E., Aristippi et

1961, pp.125—129.

Cyrenaicorum Fragmenta. Leiden, E.

(Indice selectivo).

ARISTO CHIUS

y. PHILOSOPHI : ARNIM.

* ARISTONICUS grammaticus

CARNUTH, O., flcpi aflpEÑn’ ‘Oóvaací.as. Leipzig, Hirzel, 1869, pp.

165-172. (Indice selectivo).

ARISTOPHANES comicus

RUSTER, L., Comoediae undecim. Amsterdam, 1710, 42 pp. (Indice

selectivo).

BRUNCK, R.F.P., Comoediae, 1-111. Strasbourg, 1783. Vol .3, 188

pp. (Indice selectivo).

SANXAY, 3., Lexicon Aristophanicum Graeco-Anglicum. Oxford, ed.

nova, 1811. (En Aristophanis Comoediae, 5. Ed. R.F.P. Brunck),

200 Pp.

CARAVELLA, 3., índex Aristopbanicus. Oxford, 1822, 368 Pp. (In-

dice completo>

* DÚBNER, Fr., Soholia

pp.709—726. (Indice

Olms, 1969.

* TEUFFEL, W.S., Die WolJcen des Aristophanes. Zweite Auflage bear-

beitet von O. Kaehler. Leipzig, B.G. Teubner, 1887, pp.2O9-2l5.

(Indice selectivo).

RUTHERFORD, W.G., Scbolia Aristophanica, 1-II. London, 1896.

Graeca in Aristophanem. Paris,

bastante completo>. Reimpr..

1877, Pp.

Hildeshe Ira,

94

Vol.2, pp.561—587. (Indice selectivo).

* LEEUWEN, 3. van, Nubes. Editio secunda. Leiden, A.W. Sijthoff,

1968, pp.231—238. (Indice selectivo>. Ed. 1: 1898.

* LEEUWEN, 3. van, Equutes. Editio secunda. Leiden, A.W. Sijthoff,

1968, pp.241—246. (Indice selectivo). Ed. 1: 1900.* LEEUWEN, 3. van, Acharnenses. Editio secunda. Leiden, A.W. Sijt-

hoff, 1968, pp.195—198. <Indice selectivo). Ed. 1: 1901.

* LEEUWEN, 3. van, Aves. Editio secunda. Leiden, A.W. Sijthoff,

1968, pp.271—275. (Indice selectivo). Ed. 1: 1902.

HOLDEN, ibA., Onomasticon Aristophaneum sive Index nominum gime

apud Aristophanem lequntur. Cambridge, ed. altera, 1902, 172 Pp.

Reimpr.: Hildesheim, Olms, 1970.

* LEEUWEN, 3. van, Lysistrata. Editio secunda. Leiden, A.W. Sijt-

hoff, 1968,

* LEEUWEN,

1968, Pp

* LEEUWEN,

W. Sijtho

* LEEUWEN,

Sijthoff

* LEEUWEN,

1968 Pp.

* LEEUWEN,

1968, Pp

* WHITE, 3

London,

zado por* ¡<OSTER,

A.W. Si

TODD

<Ind

pp.l’73—l?7. (Indice selectivo>. Ed. 1: 1903.

W. Sijthoff,3. van, Pilutus. Editio secunda. Leiden, A.

.180—182. <Indice selectivo). Ed. 1: 1904.

3. van, Thesmophoriazusae. Editio secunda

Ef, 1968, pp.155—156. <Indice selectivo).

3. van, Ecclesiazusae. Editio secunda. Le

1968, pp.159—l6O. <Indice selectivo). Ed. 1

3. van, Pax. Editio secunda. Lelden, A.W.

199-201. (Indice selectivo). Ed. 1: 1906.

J. van, Vespae. Editio tertia. Leiden, A.W.

.234—245. <Indice selectivo). Ed. 1: 1906.

.W., me Scholla on the Aves of Arlstophanes.

Ginn & Co., 1914, pp.32’)—344. (Indice selectivo,

E. Capps). Reimpr.: Hildesheim, 0. Olms, 1974.

W.J.W., Scbolia ½ Aristophanis Fiutum et Nubes.

jthoff, 1927, pp.62—64. <Indice selectivo>.

Index Aristophaneus. Cambridge, Hass., 1932,

leto). Reimpr.: Hildesheim, Olms, 1962.

0.3.,

ice comp

• Lelden, A.

Ed. 1: 1904.

iden, A.W.

1905.

Sijthoff,

Sijthoff,

Boston —

realí —

Leiden,

275 PP.

* MASSA POSITANO, tI. - HOLWERDA, D. - KOSTER, W.J.W., Sc],

Aristophanem. Groningen—Amsterdam, J.B. Wolters & Swets

linger, 4 vols, 1960—64. Vol.4: pp.2’7—169. <Indice muy

to>

* DOVER,

279 —28

* DUNEAR

olía in

& Zeit—

comple-

K.J., Clouds. Oxford, At the Clarendon Press, 1986, Pp.

4. (Indice selectivo).

H., A Complete Concordance to the Comedies and Fragments

95

of Aristophanes. New edition completely revised and enlarged by

B. Marzullo. Hildesheim — New York, a. aíras, 1973, pp.343—368.

<Appendix nuevo). Ed.1: Oxford, 1883, 342 PP. <Concordancia).* USSHER, R.G., Ecclesiazusae. Oxford, At the Clarendon Press,

1973, pp.251—259. <Indice selectivo).

* ARISTOPHANES BYZANTIUS

NAUCK, A., Aristophanis Byzantii Grammatici Alexandrlni Fragmen—

La. Halle, 1848, pp.291—3O2. (Indice selectivo>. Reimpr.: Mil—

desheim, 0. Olms, 1963.

SLATER, W.J., Aristophanis Byzantii Fragmenta post A. Nauck

collegut, testimoniis ornavit, brevi commentario instruxlt W. 3.

Slater. Berlin — New York, 9?. de Gruyter, 1986, pp.237—245. <In—

dex glossarum et verborum maioris momenti>

ARI STOTELES

IDELER, 3.L., Meteorologicorum libri 1V, 1—II. Leipzig, 1834-36.

Vol.2, pp.625-751. (Indice bastante completo, realizado por CA!.

Brandes).

BREWER, ¿LS., The Nicomachean Etbics of Aristotle. Oxford, 1836,

23 pp. <Indice selectivo>.

* WAITZ, T., Organon Graece. Pars prior. Categoriae, Hermeneutica,

Analytica priora. Pars posterior. Analytica posterior. Analytica

posteriora, Topica. Lipsiae, Sumptlbus Hahnii, 2 vols., 1844-46.

Vol.2: pp.583—599. (Indice selectivo>.

* BONITZ, ¡4., Hetapbysica. Bonnae, ad. Marcus, 1848, pp.597—624.

(Indice bastante completo).

LANGKAVEL, B., De partibus animalium librí guattuor. Leipzig,

B.G. Teubner, 1868, pp.156—261. <Indice bastante completo>.

GRANT, A., ‘¡‘he Ethics of Aristotie, 1-11. London,3a ed. rey.

1874. Vol.2, pp.I-LXXVII. <Indice bastante completo, realizado

por 3. Keble).

COPE, E.H., ‘¡‘be Rhetoric of Aristotie, ¡-III. Cambridge, ed.

rey. por J.E. Sandys, 1877. Vol.3, pp.228-262. (Indice selecti-

vo).* TRENDELENBURG,Fr.A., De anima Libri tres. Editio altera emenda-

ta et aucta. Berlin, Suraptibus W. Weberi, 1877, pp.494-SOO. <In-

dice selectivo).

96

PRANTL, C., De caelo et De generatione eL corruptione. Leipzig,

B.G. Teubner, 1881, pp.156—174. (Indice selectivo).

PRANTL, C., Aristotelis quae feruntur De coloribus, De audibi-

libus, Physiognornica. Leipzig, B.G. Teubner, 1881, pp.55-67.

<Indice selectivo).

SUSEMIHL, F., Aristotelis quae feruntur Magna morajia. Leipziq,

B.G. Teubner, 1883, pp.lOl—124. <Indice selectivo).

* SUSEMIXL, F., Etbica Endemia. Lipsiae, 2.0. Teubner, 1884, Pp.

125—158. (Indice bastante completo).

* NEWMAN, W.L., The Politics of Aristotie. Oxford, At the Claren-

don Press, 4 vois., 1887—1902. Vol.4: pp.674—’)OO. (Indice selec—

tiyo)

SUSEMIHL, F., Aristotejis quae feruntur Oeconomica. Leipzig,

B.G. Teubner, 1887, pp.65-69, 70-81. (Indice selectivo>.

APELT, O., Aristotelis quae feruntur De plantis, De mirabilibus

auscultationibus, Mechanica, De lineis insecabilibus, Ventorum

situs et nomina, De Melisso Xenophane Gorgia. Leipzig, 2.0.

Teubner, 1888, pp.197—224. (Indice selectivo).

HERWERDEN, ¡4. van — LEEUWEN, J. van, De republica Atbeniensium.

Leiden, 18

BIEHL, W.

168. (Ind

CHRIST, W

corr., 18* BURNET, 3.,

1900, pp.47

MUTSCHMANN,

1906, pp.67

91, pp.187-228, 229—241. (Indice bastante completo>.

Parva naturalia. Leipzig, 2.0. Teubner, 1898, pp.119—

ice selectivo>.

., Metaphysica. Leipzig, B.G. Teubner, Nova impr.

99, pp.316—330. (Indice selectivo>.

‘¡‘be Ethlcs of Aristotle. London, Methuen & Co.,

9-496. (Indice selectivo).

¡4., Divisiones Aristoteleae. Leipzig, 2.0. Teubner,

-72. (Indice selectivo).

ROSS, G.R.T., De sensu eL memoria. Cambridge, 1906, pp.293—301.

(Indice se

CHRIST, W.,

pp.44—48. ( 1

* DITTHEYER, 2.0. Teubner,

1907, pp.4

¡4101<5, R.D., (Indice se-

lectivo)

BIEHL, 0.

PP.119—141.

- APELT, O., De anima. Leipzig, B.G.

<Indice selectivo).

lectivo)

De arte poetica líber. Leipzig, 2.0. Teubner, 1907,

Ind ce selectivo).

L., De animalibus historia. Lipsiae,

48-467. (índex animaliura, plantarura >1

De anima. Cambridge, 1907, pp.599—626.

Teubner, 1911,

97

FóRSTER, A., De anima libri 111. Budapest, 1912, pp.18l-217.

(Indice selectivo>.

SANDYS, J.E., Constitution of Athens. London, 2nd ed., rey. and

enlarged, 1912, pp.2’)0—325. <Indice completo).

SUSEMIHL, E., Ethlca Nicomachea. Leipzig, B.G. Teubner, 3 ed.

cur. O. Apelt, 1912, pp.246—2’)’). <Indice selectivo>.

BYWATER, 1., Ethica Nicomachea. Oxford, 1913, pp.225-264.

(Indice selectivo>.

* FOBES, F.lt, Heteorologicorum Librí Quattuor. Cambridge, Hass.,

1919, pp.165-221. (Indice bastante completo). Reirapr. : Hildes—

hein, O. Olms, 1967.

* JOACHIM, H.H., Qn Coming—to-be and Passing-away. <De generatio-

ne et corruptione). Oxford, At the Clarendon Press, 1922, Pp.

278—296. <Indice bastante completo>.

* HATHIEU, O. — HAUSSOULLIER, a., Constitution d’Athénes. Paris,

Les Belles Lettres, 1922, pp.81—lOl. (Indice selectivo>.

RUELLE, C.E. - KNOELLINGER, ¡4. - KLEK, .3., Aristotells guae fe-

runtur Problemata physica. Leipzig, B.G. Teubner, 1922, pp.3O9-

317. (Indice selectivo).

* ROEHER, A., Ars Rhetorica. Lipsiae, B.G. Teubner, 1923, pp.236-

245. (Indice selectivo>.

ROSS, W.D., Hetaphysica, 1—11. Oxford, 1924. Vol.2, pp.SOI—526.

(Indice selectivo>.

OPPERMANN, ¡4., Aern.’a&2t) noXu-rcLc<. Le

pp.llO—128. <Indice selectivo>.

* IMMISCH, O., Politica. Leipzig, B.G. Teubner,

(Indice selectivo>.

* DUFOUR, M. — WARTELLE< A., Rhétorique. Paris,

ttres, 3 vols., 1932—38—73. Vol.3: pp.l43—l73.

nos retóricos).

ALLAN, D.J., De caeio librí quattuor. Oxford,

dice selectivo)

ROSS, W.D., Physics. Oxford, 1936

ipzlg, BAt Teubner, 1928,

1929, pp.339—34’7.

Les

<Ind

Belles Le—

Ice de térmí—

1936, 13 Pp. (In—

pp.733-747. (Indice selecti-

yo>.

* DÚRING, 1., De partíbus animalium. Góteborg, Elanders

ri Aktiebolag, 1943, pp.219—222. (Indice selectivo).

ROSTAGNI, A., Poetica. Tormo,2a ed., 1945, pp.l83—lS’7.

rerum)

Boktrycke—

<índex

98

* FREESE, .3.14., The “Art” of Ehetorio. London, Heinemann, 1947,

pp.4’)2-482. (Indice selectivo técnico>.* DROSSAART-LULOFS, H.J., De ínsomniis et de divinatione per som-

num. Leiden, E.J. Brilí, 194’), pp.49—68. (Indice selectivo).

MINIO-PALUELLO, LI., Categoriae et líber De interpretatione. Ox-

ford, 1949, pp.’)3-96. (Indice selectivo>.

ROSS, W.D., Prior and Posterior Anajytics. Oxford, 1949, pp.679-

68’). (mdi

ROSS, W.D.

* TOVA?, A.,

pp. 241—245

* BONITZ, ¡4.

mische Dru

addenda y

* COLLI, O.

104 3—1050

* ROSS, W.D

1955, Pp.

* MARENOHI,

195’7, PP.

* ROSS, W.D.,

271—282.

* GAUTHIER,

Publicatí

pp.SS’)—S60.

* TORRACA, L.,

Editrice, 19

* ROSS, W.D

97—110.

* CARTERON,

1926—69.

* DÚRINO, 1

ce selectivo>.

Physica. Oxford, 1950, 15 Pp. (Indice selectivo).

Retorica. Madrid, Inst. de Estudios Políticos, 1953,

(Indice selectivo>.

índex Aristotelicus. Editio secunda. Graz, Akade—

ck-u. Verlagsanstalt, 1955, 878 Pp. <Indice completo,

corrigenda). Ed.1 Berlin, 1870, 873 Pp.

Organon. Tormo, Giulio Einaudi Editore, 1955, PP.

<Indice selectivo>.

., Parva Naturalia. Oxford, At the Clarendon Press,

341—354. (Indice selectivo).

O., Problemi musicali. Firenze, Casa Editrice Sansoní,

129-133. (Indice de términos musicales).

Política. Oxford, At the Clarendon Press, 195’), PP.

Indice selectivo).

R.A. - JOLIE, J.Y., L’Éthique

ons Universitaires de LIcuvain,

<Indice selectivo).

De motu animalium. Napolí, Librería

58, pp.67—68. (Indice selectivo técnico>.

De anima. Oxford, At the Clarendon Press, 1959, Pp.

Indice bastante completo>.

¡4., Physique. Paris, Les Belles Lettres, 2 vols.,

lIol.2: pp.157—188. (indice selectivo>.

Arlstotle’s Protrepticus. Góteborg, Elanders Bok-

& Nicomaque. Louvain,

3 vols., 1958—59. Vol.3:

Scientifica

tryckerl, Aktiebolag, 1961, pp.94-10b. (Indice bastante comple-

to)

* TORRACA, L., Le partí degli animali. Padova, Casa Editrice Dott.

Antonio Milani—CEDAM, 1961, pp.273—2’)’). (Indice selectivo técni-

co).

* JOACHIM, HA-U, The Nicomachean Etbics. Oxford, At the Clarendon

99

Press, 1962, pp.299-302. (Indice selectivo>.

* ELSE, G.F., Aristotle’s Poetics : The Arqument. Cambridge, Har-

vard Univ. Press, 1963, pp.665—666. (Indice selectivo>.* ROSS, W.D., Arz Rhetorica. Oxford, At the Clarendon Press, 1964,

pp.l92—200. (Indice selectivo>.

* FORSTER, E.S. - FURLEY, 0.3., Qn Sophlstical Refutations. Qn

Cominq-to-be arid Passing-away. Qn the Cosmos. London, Heinemann,

1965, pp.411—4l2, 419—42’). (Indices selectivos).

* KASSEL, R., De arte poetica líber. Oxford, At the Clarendon

Press, 1965, pp.53—77. <Indice bastante completo>.

* DROSSAART-LULOrS, ¡4.3., De generatione animalium. Oxford, At the

Clarendon Press, 1965, pp.205—223. (Indice selectivo>.

1< TREDENNICK, 1-1. - FORS’PER, E.S., Posterior Analytlcs. Topica.

London, Heinemann, 1966, pp.’)Sl—’754. <Indice selectivo, sólo de

Topica)

* GRONINGEN, B.A.van — WARTELLE, A., Économnique. Paris, Les Belles

Lettres, 1968, pp.’)0-99. (Indice bastante completo>.

* LUCAS, D.W., Poetics. Oxford, At the Clarendort Press, 1968, Pp.

312—313. (Indice selectivo>.

* GARCíA YEBRA, y., Metafísica de Aristóteles. Madrid, Gredos, 2

vols., 1970. Vol.2: pp.431-486. (Indice bastante completo>.

* ROSS, W.D., Topica et Sophistici Elenchi. Oxford, At the Claren—

don Press, 1970, pp.2S2—260. (Indice selectivo>.

* HAMESSE, 3., Auctorutates Aristotelis, Senecae, Boethii, Plato-

nis, Apuleí eL quorundam aliorum. 1. Concordance. Louvaln,

1972, 230 pp. <Concordancia).

* LOUIS, P., Marche des animaux. Houvement des Animaux. índex des

traités biologiques. Paris, Les Belles Lettres, 1973, pp.83—154.

(Indice de animales, partes del cuerpo y plantas>.

* GARCíA YEBRA, V., Poética de Aristóteles. Madrid, Gredos, 1974,

pp.465—469. (Indice selectivo>. Pp.472—534. <Indice analítico).

* HARDY, 3., Poétigue. Paris, Les Belles Lettres, 1975, pp.S1—SS.

(Indice selectivo>.

* KASSEL, E., Aristotelis Arz Rhetorica. Berlin — New York, W. de

Gruyter, 1976, pp.199-254. <Indice completo>.

* PLEZIA, >4., Aristotelis ?rivatorum scriptorurn Fragmenta. Leip-

zig, B.G. Teubner, 1977, pp.47—55. (Indice selectivo>.

* LOUIS, 2.., Hetéorologiques. Paris, Les Belles Lettres, 2 vals.,

100

1982. Vol.2: pp.75-149. (Indice bastante completo>.

* WARTELLE, A., Lexique de la “Rhétorique” d’Aristote. Paris, Les

Belles Lettres, 1982, 50’) Pp. (Léxico completo).

* WARTELLE, A., Lexique de la “Poétique” d’Aristote. Paris, Les

Helles Lettres, 1985, pp.13—169. <Léxico completo).

* DELATTE, L. - RUTTEN, Ch. - GOVAERTS, 5. - DENQOZ, 3., Hetaphy--

sica. índex verborum, listes de fréquence, relevés statistiques.

Hildesheim-Zúrich—New York, Olms—Weidmann, 1984, pp.l—48l. (In-

dice completo de palabras). Pp.485-521. (Lista de frecuencia de

palabras en orden decreciente).

y. LYRICI : GENTILI-PRATO, 1985.

* DENOOZ, 3. Poetica. índex verborum, liste de fréquence. Liége,

Centre Informatique de Philosophie et Lettres de l’Univ. de Lié-

ge, 1988, pp.3—lO2. (Indice completo>. Pp.l05—112. (Lista de

frecuencia)

* PURNELLE, O., De anima. índex verborum, listes de fréguence.

Liége, Centre Informatique de Philosophie et Lettres de l’Univ.

de Liége, 1988, pp.3—l54. (Indice completo). Pp.157—165. (Lista

de frecuencia en orden decreciente>.

* BODSON, L., De partihus animaliurn. índex verborum. Listes de

Eréquence. Liége, C.I.P.L., 1990, pp.3-265. (Indice completo>.

Pp.269-350. (Listas de frecuencia).

Suppleraentum Aristotelicum

LAMBROS, S.P., Excerptorum Constantinorum de natura anirnaliurn

libri duo. Aristophanis Historiae animalium epitome subiunctis

Aeliani ‘1’imotbei aliorumgue eclogis. Berlin, Acad. Litterarum

Regia Borussica, 1885. Vol.l:1, pp.162-265. (Indice completo>.

BYWATER, 1., Prisciani Lydi quae exstant. Berlin, Acad. Litte-

rarura Regia Borussica, 1886. ‘Jol.i:2, pp.lO’)-1ll. (Indice com-

pleto)

BRUNS, 1., Alexandri Aphrodisiensis praeter commentaria scripta

minora. Berlin, Acad. Litterarum Regla Borussica, 1887-92. Vol.

2:1, pp.189—228. Vol.2:2, pp.241—2’)3. <Indices selectivos.)

DIELS, H., Anonymi Londinensis ex Aristotelis tatricis Henonlis

et allis medicis eclogae. Berlin, Acad. Litterarum Regia

Borussica, 1893. Vol.3:1, pp.Bl-112. (Indice bastante completo).

KENYON, F.G., Res publica Atbeniensium. Berlin, Acad. Lltterarum

101

Regia Borussica,

realizado por E.

1903. Vol.3:2, pp.Sl—lS6.

Neustadt)

(Indice completo,

comenta-

Commentaria In Aristotelem Graeca

<En este apartado se ha seguido el orden alfabético de

ristas de Aristóteles, no el cronológico).

~ALLIES, ti., Alexandri in Aristotelis Analyticorum priorum

librum ¡ comnientarium. Alexandrí Aphrodisiensls In Arlstotells

Topicorum libros octa commentarla. Berlin, Acad. Litt. Regia

Borussica, 2 vals., 1883-91. Vol.2:2, pp.595—7O1. <Indice selec--

tivo>

WENDLAND, P., Alexandri in librum De sensu commentarlum.

Acad. Lltt. Regla Borussica, 1901. Vol.3:1, pp.17’)—205.

selectivo>.

HAYDUCK, 1-1.,

commentaria.

pp. 841—907.

HAYDUCK, M.

cornmeritaria

pp.231—252.

WALLIES, >4.

mentar i uni.

pp. 201—232

BUSSE, A.,

Ammonius. 1

Litt. Regia

(Indice sel

BUSSE, A.,

rius. Herí

275—311.

Alexandri Apbrodisiensis in Aristotelis Hetapbysica

Berlin, Acad. Litt. Regla Borussica, 1891. Vol.1,

<Indice selectivo).

• Alexandri Iii Aristotelis Hetereologicorura libros

- Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica, 1899. Vol.3:2,

(Indice selectivo).

Alexandrí guod fertur in Sophisticos elenchos com—

Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica, 1898. Vol.2:3,

<Indice selectivo).

Amrnonius. ½ Porphyrii ¡sagogen sive V voces.—

n Aristotelis Categorías Commentarius. Berlin, Acad.

Borussica, 2 vols., 1891—95. Vol.4:3—4, pp.1O9—141.

ectivo)

Ammonius. ½ Aristotelis De Interpretatione cornmenta-

in, Acad. Litt. Regia Borusslca, 1897. Vol.4:5, PP.

Indice selectivo).

Berlin,

<Indice

WALLIES, H., Ammonii In Aristotelis Analyticorum priorura librum

1 commentarium. Berlin, Acad. Litt. Regia Borussi.ca, 1899. vol.

4:6, pp.79-96. (Indice selectivo).

WALLIES, >4., Anonyrni in Analyticorum posteriorum llbrum alterum.

Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica, 1909. Vol.13:3, pp.6O’7-61.7.

(Indice selectivo).

HAYDUCK, >4., Anonymi in Aristotelis Categorías paraphrasis. Ber-

lin, Acad. Litt. Regia Borusslca, 1883. Vol.23:2, pp.’)5-85. Un—

102

dice selectivo).

HAYDUCK,

phrasis.

pp.’)l—82

HAYDUCK,

commentar

pp.455—49

HEYLBUT,

tana. Be

189—24 1.

BUSSE, A

Lar 1 um.

223—232.

BUSSE, A

1 in,

dice

>4., .4nonymi in Anistotelis Sophistlcos elenchoz para—

Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica, 1884. Vol.23:4,

(Indice selectivo>.

>4., Asclepll in Aristotelis Hetaphysicorum libros A-Z

ia. Berlin, Acad. Lltt. Regia Eorusslca, 1888. Vol.6:2,

4. <IndIce selectivo).

0., Aspasil ½ Ethica Nicomachea quae supersvnt caminen-

rlin, Acad. 1.-Itt. Regla Borusslca, 1889. Vol.19:1, PP.

(Indice selectivo>.

., Davidis Prolegomena et ½ Porphyrii Isagogen commen-

Berlin, Acad. Litt. Regla Borussica, 1904. Vol.18:2, pp.

<Indice selectivo).

Dexippi in Aristotelis Categorías commentanlum. Ser—

Acad.

selec

[Att. Regia Borusslca,

tívo>.

BUSSE, A., Eliae in Porph

commentarla. Berlin, Acad

1, pp.259—281. <Indice se

HEYLBUT, 0., EustraLii eL

chea commentania. Berlin,

Vol.20, pp.623—645. (mdl

HAYDUCK, >4., Eustratui in

dum commentarlum. Berlin,

Vol.21:l, pp.273—292. (md

HEYLBuT, O., Hellodori In

Acad. Litt. Regia, Borussi

1888. Vol .4:2, pp.’)5—102.

ynii Isagogen

Litt. Regia

lectivo)

Michaells et

Acad. Litt.

ce selectivo).

Analyt icorum

Acad. Lltt.

(In-

et Aristotelis Categorías

Borusslca, 1900. Vol.l8:

a non yma

Regia

in Ethlca

Borussica,

Nicoma-

189 2.

posteriorum librum secun-

Regia Borussica, 1907.

ice selectivo>.

Ethlca Nicomachea paraphrasls.

ca, 1889. Vol.19:2, pp.237—244

Berlin,

(Indí—

ce selectivo).

WENDLAND, P., Nichaelis Ephesii in Parva naturalla commentarla.

Berlin, Acad. Litt. Regla Borussvca, 1903. Vol.22:1, pp.153-1’)2.

(Indice selectivo>.

HAYDUCK, >4., Hichaells Ephesii in libros De partlbus animalium,

De anlmallum motione, De animalium lncessu commentarla. Berlin,

Acad. Litt. Regia Borussica, 1904. Vol.22:2, pp.1?3—19O. (Indice

selectivo).

HAYDUCK, >4., Hichaelis Ephesii in librum quintum Etbicorum Hico-

macheorurn commentarium. Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica,

1901. Vol.22:3, pp.75—84. (Indice selectivo).

103

BUSSE, A., Dlympiodori Prolegomena eL in CaLegorias commenta-

rium. Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica, 1902. Vol.12:l, pp.

151—159. (Indice selectivo).

STÚVE, W., Dlympiodori in Aristotelis Heteora commentaria. Ber-

lin, Acad. [Att. Regla Borusslca, 1900. Vol.12:2, pp.341—373.

<Indice selectivo>.

BUSSE, A., Philoponi <ohm Ammonli> in Aristotelis Categorías

commenLarium. Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica, 1898. Vol.13:

1, pp.209—229. (Indice selectivo).

WALLIES, M., Ioannis Philoponi in Aristotelis Analytlca priora

commentaxia. loannis Philoponi In Aristotelis Analytica poste—

nora commenLania cum anonymo in hibrum II. Berlin, Acad. Litt.

Regia Borussica, 2 vols., 1905—09. Vol.13:3, pp.443—538, 607—

61’). (Indices selectivos).

HAYDUCK, >4., .Ioannis Phlloponi In Aristotelis Hetereologlcorum

librum pnimurn commentanium. Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica,

1901. Vol .14:1, pp.l3S—l51. <Indice selectivo).

VITELLI, ¡4., foannis Philoponi in Arlstotelis libros De genera—

tiane et corruption

russica, 1897. Vol.

HAYDUCK, >4., Ioanni

generatione animali

russica, 1903. vol.

HAYDUCK, M., .toanni

comrnentaria. Berlin

pp.611—663. <Indice

VITELLI, ¡4., Ioanni

quinque posteriores

ssica, 2 vols., 188

BUSSE, A., Porphyrl

mentarlurn. Berlin,

pp.145—1’14. (Indice

HEIBERG, I.L., Simp

Acad. ¡Att

selectivo)

KALBFLEISCH,

rium. Berlin

555. (Indice

e commentarla. Berlin, Acad. Lltt. Regia Bo—

14:2, pp.3l7—352. (Indice selectivo).

5 Philoponi <Michaelis Ephesii> in libros De

um commentania. Berlin, Acad. Litt. Regla So-

14:3, pp.253—2’)’). <Indice selectivo>.

s Philoponl in Anistotehls De anima libros

Acad. Litt. Regia Borussica, 189’). Vol.15,

selectivo)

s Philoponi in Anistotelis Physicorum libros

coramentania. Berlin, Acad. Lltt. Regia Boru—

7—88. Vol.1’), pp.915—985. (Indice selectivo).

1 Isagoge et In Aristotelis Categorías com—

Acad. Litt. Regia Borussica, 1887. Vol.4:1,

selectivo).

hicii in libros De Caelo commentaria. Berlin,

Regia Borussica, 1894. vol.7, pp.735—765.

1<., Simphicii in Aristotelis

• Acad. Litt. Regia Borussica,

selectivo)

<Indice

Categorías commenta-

1907. Vol.8, pp.441—

104

DIELS, H., Simplicii in Aristotelis Physicorum libros quattuor

priores commentaria.- Simplicii ½ AristotelIs libros quattuor

posteriores commentaria. Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica, 2

vols., 1882—95. Vol.10, pp.1369—1436. (Indice selectivo).

HAYDUcK, M., Simplicil in libros Aristotelis De anima commenta—

ria. Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica, 1882. Vol.11, pp.333—

355. <Indice selectivo).

HAYDUCK, >4., Sophoniae in libros Aristotelis De anima paraphra-

sis. Berlin, Acad. Lltt. Regla Borussica, 1883. Vol.23:1, pp.

155-473. (Indice selectivo).

RABE, ¡4., Anonymi et Stephani in Antem rhetoricam commentaria.

Berlin, Acad. [Att. Regia Borussica, 1896. Vol.21:2, pp.33’)—428.

<Indice selectivo).

HAYDUCK, >4., Stephani in librurn Aristotelis De interpretatione

commentarium. Berlin, Acad. Litt. Regia Borussica, 1885. Vol.18:

3, pp.81—SO. (Indice selectivo).

KROLL, W., Syrianl In Hetaphyslca commentaria. Berlin, Acad.

Litt. Regia Borussica, 1902. Vol.6:1, pp.199—217. <Indice selec-

tivo)

WALLIES, >4., Themistii Analyticorurn posteriorum paraphrasls.

Berlin, Acad. Litt. Reia Borussica, 1900. Vol.5:1, pp.69—86.

(Indice selectivo>

HEINZE, R., Themistii in libros Aristotelis De anima paraphra—

sS. Berlin, Acad. [Att. Regla Borussica, 1899. Vol.5:3, pp.129—

170. (Indice selectivo>.

SCHENKL, ib, Themistii In Aristotelis Physica paraphrasis. Ber-

lin, Acad. Litt. Regia Borussica, 1900. Vol.5:2, pp.239—268.

(Indice selectivo>.

ARISTOXENUS musicus

MARQUARD, P., Die barmonischen Fragmente des Aristoxenus. Ber-

lin, 1868, pp.394—408. (Indice selectivo>.

MACRAN, H.S., ‘¡‘he Harmonles. Oxford, 1902, pp.295—303. <Indice

selectivo)

LALOY, L., Lexlgue d’Aristoxéne. Diss. Paris, 1904, 42 pp. (Lé-

xico selectivo>.

* DA RíOS, R., Elementa Harmonica. Roma, Typis publicae Officinae

Polygraphicae, 1954, pp.139—186. <Indice completo).

105

* PEARSON, L., ElemenLa Rhythmica. ‘¡‘he Fraqment of Book IX

Additional Evidence for Aristoxenean Rhythmic Theory.

Clarendon Press, 1990, pp.91—97. (Indice selectivo técni

and the

Oxford,

co)

ARRI ANUS

RAPHAELI

Indica.

SAUPPE,

exstant* WEISE, A., wanterbuch ni Arrians Anabasis. Leipzig, 1854,

246. (Indice completo). Reimpr.: Hildesheim, 0. Olms, 1971.

* HERCIIER, E., Arriani Nicomediensis Scripta minora. Lipsiae,

Teubner, 1885, pp.14O—155. (Indice selectivo>.

* FWOS, A.G. — WIRTH, 0., Flavii Arriani guae exstant

zig, B.G. Teubner, 2 vols., 196’). Vol.2: pp.292—315.

lectivo>

US, O., Expeditionis Alexandri librl septem et Historia

Amsterdam, 175’), 187 pp. (Indice bastante completo).

G.A., De venatione. Leipzig, 1840, (En Xenophontis quae

6), pp.505—5’)9. (Indice selectivo>.

Pp. 1—

B.G.

omnia. Leip-

(Indice se—

ARTEMIDORUS

HERCHER, R.,

(Indice sele

* PACK, R.A.,

DALDI ANUS

Onirocriticon Jibri y. Leipzig, 1864, pp.274—342.

ctivo>

Onirocriticon Libri ‘1. Lipsiae, B.G. Teubner, 1963,

pp.325—354. (Indice bastante completo)

* ASCLEPIODOTUS

OLDFATHER, C.H. - OLDFATHER,

tus, anasander. London, 1923,

nico, sólo de Asclepiodotus>.

ASCLEPtUS

y. ARISTOTELES : Commentaria

* TARAN, LI., Asciepius of Tral

W.A., Aeneas Tacticus, Asclepiodo-

pp.334—340. (Indice selectivo téc—

Reixnpr.: London, Helnemann, 1962.

in

les.

duction to Aruthmetic. Philadelphia, The

Society, 1969, pp.86-89. <Indice técnico

co, selectivo).

* ASIUS

y. LYRICI : FATOUROS; WEST,

y. EPICA : BERNABÉ; DAVIES.

Aristotelera Graeca.

Commentary to Nlcomachus’Intro-

American Philosophical

matemático y filos6fl-

1911—72 y 1980; GENTILI—PRATO, 1979.

106

ASPASIUS

y. ARISTOTELES Commentaria in Aristotelera Graeca.

* ASTERIUS AMASENIJS

DATEMA, C., Homilies I—XIV. Leiden, E.J. Brilí, 1970, pp.254-

364. <Indice muy completo>.

* ASTERIUS sophista

SKARD, E., índex Asterianus. índex de l’édition d’Asterius le

Sophiste établie par >4. Richard. Osloae, In aedibus Universí—

tetsforlaget, 1962, pp.40—l59. (Indice completo).

* ASTRAMPSYCHUS

BROWNE, G.M., The Papyrl of the Sortes Astrampsychi. Meisenheira

am Oían, Anton Hain, 1974, pp.64—71. (Indice selectivo).

ASTROLOGI

RIESS, E., Nechepsonis et Petosiridis fragmenta magica. Leipzig,

1891—93. (En Philoioqus, suppl.6, pp.325—394>. Pp.390—394. <In—

dice selectivo. Incluye Nechepso y Petosiris).

CU>4ONT, E. et allí, Catalogus codicurn astrologorum Graecorum,

1-VII, X—XI. Bruxelles, 1898—1940. Vol.5:4, pp.241—249. Vol.8:1,

pp.280—281, 281—286. Vol. 8:2, pp.191—l92. Vol.8:3, pp.215—219.

Vol.8:4, pp.2’)5—27.7, 277—280. Vol.1O, pp.262—286. Vol.11:2, PP.

205—213. (Indices selectivos).

ATHANASIUS ALEXANDRINUS episcopus

* MIGNE, ¿LP., ?atrologiae cursus completus.

Craeci. Paris-Turnhout, Brepols. Vol. 26,

2’), cols.1409—1410. (Indices selectivos).

1616. <Lexicon Athanasii, sólo cx>.

MúLLER, O., Lexicon Athanasianum. Berlin, 1952, 1634 cols.

* SZYMUSIAK, J.M., Apoloqie & l’empereur Constance. Apologle

sa frite. Paris, Les Éd. du Cerf, 1958, pp.179—181. (Indice

lectivo>.

* NORDBERG, ¡4., Atbanasiana. Five Hornilles. Expositio

Haior. Helsinki, Centraltryckeriet, 1962, pp.’?E-1O1.

Serles 1. Patres

cols.1451—l462 y Vol.

Vol. 28, cols.1610—

pour

se-

Fidel. Sermo

(Indice muy

107

completo, sólo

* KANNENGIESSER,

du Cerf, 1973,

de las Homilias).

Ch., Sur l’encarnation du Verbe. Paris, Les Éd.

pp.4’)5—4’)’). (Indice selectivo>.

ATHENAEUSgrammaticus

KAIBEL, O., Deipnosophistarum libri XV, 1-111. Leipzig,

Teubner, 1887—90. Vol.3, pp.781—810. (Indice de glosas).

* GULICK, ChÁB., The Deipnosophists. London, Heineman, 7

1951—1961. Vol.’): pp.2’)7—327. <Indice selectivo).

BAt

vols.,

ATHENAEUS mechanicus

SCHNEIDER, E., Griechische Poliorketiker III. Berlin, 1912.

Abhandl. der kónigl. GesellscbafL der Wlssenscb. ni G’5ttl

Philol.-hSst. Kl., N.Y., 12:5), pp.l0—B$. (Indice completo’>.

(En

nqen,

ATHENAGQRAS

SCHWAI~TZ, E., Libeilus pro Christianis. Oratio de resurrectione

cadaverum. Leipzig, 1891. <En Texte und Untersuch. zur Geschich—

te der ahtchristl. Luteratur, 4:2), pp.92—143. (Indice selecti-

vo)

y. APOLOGETAE : OTTO; GOODSPEED.

* ATTICUS

PLACES,

93—106.

philosophus

E. des, Fragments. Paris, Les Belles Lettres, 1977, Pp.

<índex verborum ab Eusebio servatorura).

AUTOLYCUS

HULTSCH, F., De sphaera quae movetur liber. De ortibus et

sibus libri duo. Leipzig, B.G. Teubner, 1885, pp.186—231.

ce bastante completo)

AXIOPISTUS

y. E’OETAE : RAIBEL.

BABRIUS

* RUTHERFORD, W.G., Sabrius. London, Macmillan

135—192. (Indice bastante completo).

CRUSIUS, O., Fabulae Aesopeae. Leipzig, B.G.

& Co., 1883, PP.

Teubner, 189’),

occa-

<1 nd 1-

PP.

108

312—415. (Indice completo>.

* LUZZATTO, >4.3. - LA PENNA, A., Babrii Hythiambi Aesopei. Leip--

zig, B.G. Teubner, 1986, pp.16’)-203. (Indice completo).

* MARTIN GARCíA, E. - ROSPIDE LOPEZ, A., índex mythiamborurn Ha--

brii. Hildesheim—Ziirich—New York, Olms—Weidmann, 1990, pp.1-105.

<Indice completo).

BACCHYL1 DES

KENYON, E.

246. (Indi

JEBB, R.C.

518. (mdi

ELASS, E.,

zig, P.C.

SNELL, E.,

ner, 1949,

* y. LYRICI

* SNELL, E.

O., The Poerns of Bacchylides. Oxford, 189’),

ce completo)

The Poems aná Fraqrnents. Cambridge, 1905,

ce completo>.a

Carmina cuni fragmentis. Ed. 4 cur. W. Suess.

Teubner, 1912, pp.l26—l54. <Indice completo>.a

Carmina cum fragmentis. Ed. 6 . Leipzig, P.C.

pp.112-142. <Indice completo>.

PERROTA-GENTILI, FATOUROS.

- MAEHLER, ¡-1., Bacchylidis Carminaa

10 Leipzig, B.C. Teubner, 1970, pp.138—172.

to)

* GERBER, D.E., Lexícon

York, Olms—Weidmann,

Pp. 221-

PP. 49’)--

Le i p --

Teub--

cum fragmentis. Ed.

(Indice comple-

in Bacchylidem. Hildesheim — Zúrich - New

1984, pp.l-270. ( Léxico completo).

BARNAEAEepistula

y. PATRES APOSTOLICI : GOODSPEED, HEMNER, MOLLE?, ¡<LAUSER.

BASILIUS CAESARIENSIS

WAY, A.C., me Language and Style of the Letters of

Diss. Washington, D.C., 1927, pp.205-222. (Indice de

* GIET, 8., Homélies Sur VHexaéméron. Paris, Les Éd.

1968, pp.532—533. <Indice selectivo).

* PRUCHE, E., Sur le Saint—Esprit. Paris, Les Éd. du Cer

pp.545-S50. (Indice selectivo>.

* SMETS, A. - ESEROECK, >4. van, Sur l’origine de I’homme.

et XX de l’Hexaéméron>. Paris, Les Éd. du Cerf, 1970,

334. (Indice muy completo).

* SESBOQÉ, B. - DURAND, G.M. -

suivi de Eunome Apologie. Par

DOUTRELEAU, L., Contre

is, Les Éditions du Cerf, 2

St. Basil.

notas>

du Cerf,

f, 1968,

(Hom. X

pp.28 1—

Eunome,

vols.,

109

1982-83. ‘Jol.2 pp.313-349-. (Indice selectivo’>.

BASILIUS SELEUCENSIS

y. HESYCI-IIUS HIEROSOLYMITANUS : AUBINEAU, 1972.

Batrachomyomachia

y. PARODI EPICI.

LIJDWICH, A., Die homerische Batrachomyomachia des Karers Pigres

nebst Schoiien und Paraphrase. Leipzig, 1896, pp.426-43’). (Indi-

ce completo del texto). Pp.437—471. (Indice de scholia>.

* Blemyomachia

LIVREA, ¡4., Anonyrni fontasse Olyrnpiodori Thebani Blemyomachia

<P.Berol. 5003). Meisenheim am Clan, A. Hain, 1978, pp.93—97.

(Indice completo).

* BlAS

y. LYRICI GENTILI-PRATO, 1985.

BIBLIA Vetus Testamentum

¡<TReMER, C., Concordantise Veteris Testamenti Graecae Ebraeis

vocibus respondenLes. Frankfurt, 1607, 1156 + 190 Pp. (Concor-

dancia en hebreo con un índex alphabeticus griego).

TROMM, A., Concordantiae Graecae versionis vulgo dictae Lxx

interpretum, X-IX. Amsterdam & Utrecht, 1718. (Aditamentum, en

vol.2 Lexicon Graecum ad Hexapla arigenis, pp.l008, 716 4 70.

(Concordancia completa)

BIEHL, J.Ch., Novias thesaurus pbilologicus sive Lexicon in LXX

eL alios interpretes et scrlptores apocryphos Veteris Testamen-

ti, 1—XIS. s’Gravenhage, 1779—80, 690, 466, 640 Pp.

SCHLEUSNER, J.F., Novus Thesaurus philologico-criticus sive Le—

xicon in LXX et reliquos interpretes Graecos ac soriptores apa-

cryphos Veteris Testamenti. Post Bielium eL aMos viras doctos

conqessit et ed., i—V. Leipzig, 1820—21, 594, 596, 594, 562, 584

pp. <Ed.2a locupí., 1-111 Glasgow, 1822).

FIELD, F., Grigenis Hexaplorum quae supersunt, 1-ii. Oxford,

1875. Vol.2, pp.65—’)4. (Indice selectivo).

* RYLE, ¡LE. - JAMES, >4.?., The Psalms of Solomon. Cambridge, Uni-

110

versity Press, 1891, pp.l63-i’)3. (Indice bastante completo).

MATCH, E., - REDPATH, H.A., A Concordance to the Septuaqiní

the other Greek Versions of Lhe Oíd Testament (including

Apocryphal Books), 1—ii (& Suppl.>. Oxford, 1892—1906, 1504

(& 272 pp.). <Concordancia completa).

SMEND, R., Griechisch—syrisch-hebr&lscher índex zur Wei

Jesus Sirach. Berlin, 190’), 251 Pp. <Indice completo).

* ABEL, F.M., Les livres des t-laccabées. Paris, Gabalda et

1949, pp.490—491. <Indice selectivo).

* MURAOKA, T., A Greek-Hebrew / Aramaic índex to 1 Esdras.

California, Scholars Press, 1984, pp.11—85. (Indice muy

and

t he

PP.

sheit des

Cte.,

Chico,

comple-

to>

Vetus Testamentum Apocrypha

WAHL, C.A., Ciavis librorum Veteris Testamenti apocryphorum phl-

lologica. Leipzig, 1853, 509 PP. (Indice bastante completo>.

GEBHARDT, O. von, Psalmi Salomonis. Leipzig, 1895. <En Texte und

Untersuch. zur Oeschichte deY altchristl. Literatur, 13:2), Pp.

140--iSO. <Indice bastante completo>.

FLEMNINC, 3. - RADERMACHER,L., Das Buch Henoch. Leipzig, 1901.

(En Der griecti. christi. Schriftsteller der ersten drei Jahrh.),

pp.144—149. (Indice selectivo>.

CHARLES, R.H., The Greek Versions of the Testaments of the

Twelve Patriarchs. Oxford, 1908, pp.299-324. <Indice bastante

completo)

* McCOWN, Ch.Ch., ‘¡‘he Testament of Solornon. Leipzig, Minrichs’sche

Buchhandlung, 1922, pp.130-134. <Indice selectivo téncico as-

trologia, magia, demonología, etc. Pp.134-160. <Indice comple-

to)

BONNER, 0 - YOUTIE, H.C., ‘¡‘he Last Chapters of Enoch in Greek.

London, (Baltimore], 193’). (En Studies & Documents 7. Ed. 1<. &

5. Lake’>, pp.9’)-106. (Indice completo).

DUPONT-SOMMER,A., Le quatriéme iivre des Hachabées. Paris,

1939. (En Bibliothéque de i’École des Hautes Études, Sciences

hist. et philol. 274>, Pp. 161-178. (Indice completo>.

* JONGE, >4. de, The Testaments of the Twelve Patriarchs. Leiden,

E.J. Brilí, 1978, pp.2O?-251. (Indice muy completo).

* DENIS, A.M., Concordance grecque des Pseudépigrapbes d’Ancien

111

Testamentz. Concordance. Corpus des Textes. indices.

BrilI, 1987, pp.3—86 : lista de vocabulario. Pp.89—81l

dancia. (Indices en microficha).

Novuyw Testamentum

1., Z~p9wvua n avXX4

o~ .n.varov BcxovX~¿ov

- . Basel, 1546. Fol.

R & H. - BEZE, Th. de,

1 aecolatínae. Genéve,

Fol.

cd. 1 . (Supplementum

BIBLIA

OPORINI,

ZuXXéc<vr

Graecae

ESTIENNE,

menti Nou Gr

1594, 535 pp.

--. [Otra

5. Crispini

. Ed.

1624, 1004

PASOR, O.,

1619. Ed. 2

. Ed.

cols.

Leipzig,

1599. Fol.

secunda. Genevae,

pp. Fol.

Lexicon Graeco-Lata a

1621; Ed. 3

novissima by C.

Post curas

1766, 452

PASaR, O.,

1634, 536 p

SCHMID, E.,

aliis Concor

A. Goetzii

pp. 160.

Hanuale

p. 160.

Noui Testamenti Jesu

dantiae. Wittenberg,

L’ TY¡S ALcx&nKns TflS Kaci-Ijs.

Noui Testamenti concordantiae

et alli, Concordantiae ‘¡‘esta-

Lx typographeio ¡4. Stephani,

), 1—2. [Genével, In offlcina

Ex typographia E’. & 3. Chouet,

inun ½Novuin

1623.

Schoettgen.

emend. et

Graecarum vocum Noui

Christi

1638, 667

Testarnentum. 1-Ierborn,

Leipzig, 1735, 1488

auct. J.F

Testamenti.

Graeci

pp. Fol.

- Fischer.

Lelden,

TcxpETov,

SYMSON, A., FI

Concordance of

London, 1658.

ox a Complete

ah

En

KcxLv4js Aua&4jKfls aU¡4X~12Ua

Greek Words contained in

texicon Anglo-Graeco-Lati

Alpha betical Concordance

ox,

Lhe

num

of

Sn

He

NouI

ahí

Alphabetical

1.’ Testament,

Testamentl,

the words

Greek ami Latine>,contained iii the New Testament, both Engllsh,

266 pp. Fol.

DUGARD, W., Lexicon Graeci Testanienti alphabetlcum. London,

1660.

KNOLL, 3., Vocabulariurn biblicurn Noui Testamenti. Riga, 1697.

(Nuevas ed. : Rudolstadt, 1700; Leipzig, 1713, 1717. Nuevas ed.

rey. : 1739, 1745, 1751, 1777>.

SC14HID, E., Noui Testamenti Jesu Christi

allis Concordantiae. Opera E. Schmldii

Graeci

denuo

• . . Tapc?ov,

revisum atque

Le iden,

Concor -

112

repurgatum. Accedit nova praefatio E.S. Cypriani. Gotha &

Leipzig, 1717, 669 Pp. Fol.

STOCK, C., Clavis linguae sanctae Noui Testamenti. Jena, 1725.

FISCHER, J.F., Clavls linguae sanctae Noul Testamentl. Ed. 5%

Leipzig, 1752, 1175 pp.

MINTERT, E’., Lexicon Graecolatinurn in Novum .. . Testarnentum.

Frankfurt a. >4., 1728.

SCHOETTGEN, C.., Novum jexicon Graeco—Latinum in Novum

Testamentum. Leipzig, 1746. <Nueva ed. de J.T. Krebs, 1765; de

S.L. Spohn, 1790; nueva ed. Halle, 1819>.

SCHMECKENBECHER,J.A., Vocabularium Graeco-Latinurn omnes Noui

Testamenti voces exhibens. Basel, 1752.

KYPKE, C.D., Vocabularium Graecum in Noui Foederis libros.

Kóniqsberg, 1758. Reimpr.: 1795.

SIMONIS, 3., Lexicon manuale Graecum Noui Testamenti. Halle,

1766.

WILLIAMS, 3., A Concordance to the creeR Testament witb the

English version to each word, Lhe principal Hebrew roots

corresponding ta the CreeR words of the Septuagint. London,

1767, 312 Pp.

PARKHURST, 3.,

London, 1769.

nueva ed. 1822,

HERRMANN, J.C.,

Testaments. Fr

BAHRDT, C.F.,

ment. Berlin,

SCHLEUSNER, 3.

mentum, ¡-XX.

ed. 3a : 1808;

. Ed. 4a

A CreeR ami Englisb Lexicon to

Ed. 2a 1794 ed 4a : 1804;

1826, 1829, rey. ed. :1851.

Griechisch-deutscbes W&rterbuch

ankfurt a. d.

Griechisch-de

1786.

F., Novum lex

LeipzIg, 1792

ed. 4a auct.

by 3. Smith,

0., 1781.

utsches Lexicon i3ber das

the New Testament.

cd. 6a : 1812;

des Neuen

Neue

icon Graeco-Latinum in Novum

1175, 1290 ~ <Ed. 2a auct.

1819).

3. Strauchon, A. Dicklnson,

‘¡‘esta-

1801;

1—ii.

Edinburg, 1814.

. Juxta ed. Lipsiensext quartam. Glasgow, 1824.

. Lexicon Graeco-LaLinum in Novum Testamentum. In

compendium redegit 1. Carey. 1—2. London, 1826.

SCHLEUSNER, 3.F., Additamenta ad Noui lexici Graeco-Latini in

Novum Testamentum editionem primam. Leipzig, 1801, 174 Pp.

LAING, H., A New CreeR and Enqlish Lexicon to the New Testament.

113

London, 1821.

WAHL, C.A., Clavis Noui Testamenti philologica, 1-II. Leipzig,

1822, 1126 Pp.

BRETSCHNEIDER, C.C., Lexicon rnanuale

Noui Testarnenti, ¡-XX. Leipzig, 1824.

emená. et auct.: 3840, 454 pp.).

ROBINSON, E., Greek and English Lexicon of the

frozn the Glavis Fhllologlca of c.A. Wahl. Andover

LOVELAND, S.C., A CreeR Lexicon adapted Lo the

wlth English Definitions. Woodstock, Vt., 1828.

CREENFIELO, W., ‘¡‘he polyrnicrian Lexicon to the new

London, 3829. 480.

SCHMID, E., Noui Testamenti Graeci Tcrpci%v, allis

Ex opera E. Schmidii . . . depromtum a W. Creen

1830, 727 pp. 160 (Abreviada).

ROBINSON, E., A CreeR ami Engl

Boston, 1836. < Repr. London

1850).

Graecolatinum ir] libros

<Ed. 2a : 1829; ed.

ish Lexicon of the New

1839; nueva ed. rey

New Testament,

1825.

New Testarnent

Testament.

Concordantiae.

fIeld. London,

Testament.

Boston,

Bloomf

- Nueva ed.,

ield. London,

Nueva eda1837. LSd. 2

WIGRAM, C.V.

the New Test

between ihe

BLOOMFIELD,

Testament.

WILKE, C.C.,

Leipzig, 184

BRUDER, C.H.,

Testamenti

emendatae, a

stereot., 7

FATTENBORO

skr i fter.

GREENFIELD,

• 1838;

BURCH,

anient, be

CreeR and

S.T., A

London, 184

Clavis No

1. ‘¿01.1,

TcxiJE LOt->

Graeci

uctae,

8 8 Pp.

, HA!.,

Abo, 184

W., A

rey, y corr., con

1837. (Ed. 2a 1838).

rey, por A. Negris — 3.

ed. 3a : 1845).

W., The Englishman’s CreeR Conco

ing an atternpt at a verbal

English texLs. London, 1839, 943

CreeR and Engllsh Lexicon to

0. (Ed. 2a 1845• ed 3a : 1860,

ui Testamenti philologica, ¡—IX.

662 pp. Vol.2 : pp.1—368.

... save Concordantiae omni um

adiciones de

Duncan.

S.T.

Edinburgh,

rdance of

connexi vn

PP.

the New

541 Pp.)

Dresden &

vocurn Noui

primurn ab E. Schmid editae, nunc ...

mellorl ordine disposltae. Leipzig, 1842, Ed.

(Concordancia completa)

Grekiskt hand-lexicon .5fver tlya Testamentets

2, 1110 PP.

Greek-English Lexicon to the New Testament.

Nueva ed. rey, por T.S. Creen. London, 1849, 208 pp. (Nueva ed.

1870, 1885>.

114

SCHIRLITZ, S.C., Griechisch-deutsches Wórterbuch zum Neuen Tes-

tamente. Gieften, 1851, 373 pp. (Ed. 5a de T. Eger 1893; ed.

1908, 458 PP.).

MILLÉN, ¿LA., Grekiskt och svenskt hand-lexicon afver Nya Testa--

mentets skrifter. ~rebro, 1853, 282 Pp.

HELANDER, A., Grekiskt—svenskt hand—lexicon tihl Nya Testamen--

tet. Stockholm, 1855. (Ed. 2a, rey.: 1867, 372 Pp.>.

WILKE, CAL, Lexicon Graeco-Latinum in libros Noui Testamenti.

Ed. rey, por \T. Loch. Regensburg, 1858, 860 Pp.

DALMER, C.E.F., Lexicon breve Graeco-Latinum ad voces et vocabia—-

la hibrorum Noui Testamenti exphicanda concinnatum. Ootha, 1859,

124 Pp.

GRIMM, C.L.W., Lexicon Graeco-Latinum in libros Noui Testamenti.

Leipzig, 1868, 473 pp. (= WILKE, Clavis Noui Testamenti

philologica. (Rey. edfl. LSd. 2d : 1879; ed 3 1888~ cd. 4

1903)

SCI-IHOLLER, O., ThpEuov - .. oder Handconcordanz zum griechischen

Neuen Testament, ¡-Xi. Stuttgart, 1868—69, 548 pp. 160.

CREEN, 3.0., Handbook Lo the Grammar of the Greek Testament.

Together with a complete vocabulary. London, 1870. <Nueva ed.,

rey. 1880).

HUDSON, C.F., A Critical Greek and Englisb concordance of the

New Testament. Rey, por E. Abbot. Boston, 1870.

BAHRDT, C.F., Griechisch-Deutsches Lexicon ilber das Neue Testa-

ment. Berlin, 1876.

ZIMMER, E., Concordantiae supplementariae omnium vocum Noui ‘¡‘es—

tamentí Graeci eL classibus secundum terminationes distrlbutarum

et derivatarurn cum nativis verbis collocatarum cornposltae. Go—

tha, 1882, 76 Pp.

YOUNG, R.., Twofold Concordance to the New Testament. Concordance

to the CreeR New Testament . . . Logether wlth a concordance and

dictionary of Bible words and synonyms. Edinburgh, 1884.

HUDSON, C.F., A Critical CreeR and English Concordance of the

New Testament. Yth ed. Tv which is added Green’s ¡rey. ed. of 9?.

Greenfields) CreeR and English Lexicon. Boston, 1885.

THAYER, 3.1-1., A Greek-English Lexicon of the New Testament,

being Grimm’s WilRe’s Clavis Noui Testamenti translated, revised

ami enlarged. Ed. 4a Edinburgh, 1886, 683 pp. (Otra cd.: New

115

York, 1887). <Ea. 1a~ ~ y. GRIMM,

C.LJ.W.>.

BRUDER, C.H., TapsLov . . . sive Concordantiae omnium vocum Noui

Testamenti Graeci. Ed. 4 auct. et emend., lectionibus Tregelle—

sil atque Westcotti et Hortil locupletata. LeipzIg, 1888, 886

PP. (Concordancia completa). Reimpr.: Hildesheim, Olms, 1975.

HICKIE, W.J., Greek—Er¡gllsh Lexicon to the New Testarnent. Lon-

don, 1893. <Nueva ed. :1909).

BERRY, G.R., A New Greek-English Lexicon to the New Testament.

London & New York, 1897.

MOULTON, W.F. - GEDEN> A.S., A Concordance to the CreeR Testa—

ment, according to Lhe texLs of Westcott and HorL, Tischendorf

ami Lhe English Revisers. Edinburgh, 1897. (Ed. 2a 1899.

Reimpr. :1906,1913>.

. Ed. 33 1926, 1033 Pp. (Concordancia completa’>. Reimpr.:

1950.

PREUSCHEN, E., Vollstándiges Griechisch-Deutsches Handwarterbuch

ni den Schriften des Neuen Testaments und der fibrigen urchrist—

lichen Literatur. GleCen, T6pelmann, 1910, 1178 cols. (Ed.

y. BAUER, W.).

ZOREEL, E., Noui Testamenti .Iexicon Graecum. Paris, 1911, 644

PP.a

. Lexicon Graecum Noui Testamenti. Ed. 2 novis curis re—

tractata. Paris, 1931, 1498 cols.

EBELING, H., Griechisch-deutsches W&rterbuch zum Neuen Testamen—

te. Hannover, 1913, 428 Pp.

SCHMOLLER, O., Handkorikordanz zum griechischen Neuen Testament.

4 Aufí., neubearb. von A. Schmoller. GGtersloh, 1913. <Ed. 5,

rey.: 1923 , ed. 6 (Text nach Nestle> : 1932>.

MOULTON, J.H. - MILLIGAN, 0., The Vocabulary of the CreeR Testa-

ment illustrated from the Papyri and other Non-Literary Sources.

Part ¡—VIII. London, 1915—29, 705 Pp.

ABBOT-SMITH, O., A Manual Greek Lexicon of the New Testament.

Edinburg, 1922, 512 pp. <Ed. 2a : 1923).

BAUER, W., Griechisch-Deutsches W’5rterbuch ni den Schriften des

Neuen TestamenLs und der fibrigen urchristlichen Literatur. 2.

v’5hlig nen bearb. Aufí. zu E. Preuschens . . . Handw8rterbuch.

Gie8en, 1928, 1434 cois. <3. vóllig neu bearb. Aufí. : Berlin,

1937>.

116

. 4. vóllig neu bearb. Aufí. Berlin, 1952, 1634 cols.

* . 6. v6lliq neu bearb. Aufí. von Kurt und Barbara Aland.

Berlin-New York, VL de Gruyter, 1988, 1796 cols.* CLARK, A.C., The Acts of the Apostíes. Oxford, At the Clarendon

Press, 1933, p.42O. (Indice muy selectivo).

* McNEILE, A.H., The Cospel accordinq to St. Hatthew. London, Mac-

millan & Co., 1938, pp.441—442. <Indice selectivo).

HEIREL, 1. - FRIDRICHSEN, A., Grekisk-svensk ordboJ< tilí Nya

Testamentet och de Apostoliska Fáderna. Uppsala, 1934, 248 + 9

PP.

SCHMOLLER, A., Handkonkordanz zuni griechischen Neuen Testament

(Text nach Nestie). 7. verm. Av fi. mit Verqleich des Sprachge-

brauchs der Septuaginta und Beifúgung der Wiedergabe der grie-

chischen Stichworte in der vulgaLa. stuttgart, 1938, 534 PP.

<Concordancia bastante completa>

* ARNDT, VhF. GINCRICH, F.W., A Greek-English Lexicon of the New

Testament and other Early Christian Literature. A transíation

and adaptation ot W. Bauer’s Griechisch-Deutsches iqórterbuch zu

den Schriften des Neuen Testaments und der abrigen urchristli-

chen Literatur. Fourth revised and augmented editlon, 1952.

Chicago, The Univ. o~ Chicago Press, 909 Pp.

TAYLOR, y., The Cospel according to St. Mark. London, 1952, PP.

669—684. (Indice completo>.a

* ZOREUL, E., Lexicon Graecum Novi Testamenti. Ed. 3 , con Appen—

dix bibhiographicus de ti. Zerwick. Paris, 1961, 1498 cols. <Lé-

xico). Cols.1499—1502. (Appendix).

* ESEVERRI HUALDE, C., El griego de San Lucas. Pamplona, Pubí. del

Seminario Metropolitano de Pamplona, 1963, pp.459-469. (Indice

bastante completo)

* MORTON, A.Q. - MICHAELSON, 5., A Critical Concordance to the

Acts of Lhe Apostíes. Wooster <Ohio), Biblical Research Associa-

tes, College of Wooster, 1916, 232 Pp. (Concordancia).

* ALAND, 1<., Vollstaendige Konkordanz zum griechisehen Neuen Tes-

tament. Band 1?, Teil 1 A - A. Berlin-New York, W. de Gruyter,

1983, 752 Pp.; Band X, Teil 2 : >4 - O. Berlin—New York, W. de

Gruyter, 1983, pp.’)53-l352. Band IT, Speziahibersichten. Berlin—

New York, W. de Gruyter, 1918, 557 PP.

* BACHMANN, ¡4. - SLABY, W.A., Computer-Konkordanz zum Novum Testa-

117

mentum Craece,

Testament, 3rd

(Concordancia)* LOUW, 3.P. - N

ment, based vn

ties, 1988, 2

von tiestle-Aáand, 26. Auflage und zum Greek New

edition. Berlin, W. de Gruyter, 1987, 1963 cols.

+ 64 cols. <Appendix>.

IDA, E.A., Greek-English lexicon of

semantic domains. New York, United

vois., pp.843, 375.

the New

Bible

‘¡‘esta--

Socie—

Novum Testamentum : Apocrypha

BONNET, ti., Acta Thomae. LeIpzig, 1883. <= Supplementum codicis

apocryphl, 1), pp.164-182. <Indice selectivo).

LIPSIUS, R.A. - BONNET, M., Acta apostolorum apocrypha, 1-2:2.

Leipzig, 1891—1903. Vol.]., pp.304—308. Vol.2:2, pp.308—359. <In-

dice selectivo)

HARNACK, A., flruchstCicke des Evangehiums und dcx Apokalypse des

Petras. Leipzig, 1893. (En Texte und lintersuch. zar Geschichte

dcx altchristl. Literatar 9:2>, pp.’)3—75, 76—78. <Indice selee--

tivo)

BONNET, ti., Acta Andreae can laudatione contexta et Hartyrlum

Andreae Graece, F’assio Andreae Latine. Paris, 1895 (= Supplemen-

tum codicis apocryphi, 2’>, pp.72-77. (Indice selectivo).

VAGANAY, LI., L’Évangile de Pierre. Paris, 1930. (En ¿tudes bi—

bhigues), pp.350-353. (Indice completo>.

SCHMIDT, C. - SCHUBART, W., flp~cts flcx-uXon. Hamburg, 1936. (=

Veróffentl. aus der Hamburger Staats— und Universit&ts-Biblio_

thek, 2), pp.77—81. (Indice bastante completo>.

* JUNOD, E. - KAESTLI, ¿J.D., Acta ¡ohannis. Turnhout, Brepols, 2

vois., 1983. (Corpus Christianorum. Series Apocryphorum 1, 2>,

pp.898-93l. (Indice completo>.

* BIO BORYSTHEN

KINDSTRAND, .3

ments, with X

Wiksell, 1976

ITA

.F., Sion of Borysthenes. A Collection

ntroduction anó Commentary. Uppsala,

pp.308—310. (Indice selectivo>.

of the Frag-

Almqvist &

MO bucolicus

y. BUCOLICI PORTUS, LEGRAND.

y. POETAE : CAISFOED.

y. THEOCRITUS : MEINEKE.

118

* CAMPBELL, M., índex verboram ½ Hoschum eL Bionem. Hildesheim-

Zúrich-New York, Olms & Weidmann, 1987, pp.1-90. (Indice comple-

to conjunto).

BUCOLI CI

PORTUS, Aem., AE~LK¿V A&59LKOD ‘EXXTyOppLCpÚXYK¿V. hoc est Dictlo-

nariarn Doricum Graecolatinarn, quod totius Theocriti, Moschi Sy-

racusani, Bionis Smyrnaei et Simmias Rhodii variorum opusculorum

accuratum eL fidelem interpretationem continet. Frankfurt, 1603,

543 Pp. (Indice selectivo).

LEGRAND, Ph.E., Bacoligues grecs, 1—ii. Paris, Associat

llaume Budé, 1925—27. Vol.2, pp.25’)—269, pp.270—281.

selectivos).

CAECILIUS CALACTINUS

OFENLOCH, E., Fragmenta. Leipzig, B.G. Teubner, 1907, pp.234-

241. (índex verborum rhetoricorum).

* CALLIAS comicus

y. COMICI : CARRASCOCUENCA.

CALLIMACHUS

ion Gui-

<Indices

GRAEVIUS, T.J.

1697, 74 pp.

ERNESTI, ¿LA.

1761. VaLí,

BLOOHFIELD, C

dice completo>.

SCHNEIDER, O.

800—848. (md

* PFEIFFER, It.,

fragmenta.G.F., Hyrnni, epigramrnata, et

Indice completo>.

Hyrnni, epigrammata et fragmenta, 1-II.

54 pp. (Indice completo>.

.3., Quae supersunt. London, 1815, PP.

Callimachea, 1—II. Leipzig, 1870—73.

lee completo).

Fragrnenta nuper reperta. Editio malor

Utrecht,

Leiden,

332—395. (In-

Vol.2, PP.

Bonnae, A.

E. Weber,Marcus et

to>

* PFEIFFER, IR., Pragmenta, Hymni et Epigrammata. Oxford,

Clarendon Press, 2 vois., 1949—53. ‘¿o1.2 pp.141—2O8.

muy completo)

* FERNANDEZ-GALIANO, E., Léxico de los Himnos de Callmaco. Madrid,

CSIC, 4 vois., 1976-80, 685 Pp. (Léxico completo>.

1923, pp.102—llB. (Indice bastante comple—

At the

(Indice

119

* TAPIA ZUEflGA, P.C., Vorschlaq emes Lexicons za den Aitia des

Kalhimacbos. Frankfurt am Main-Bern—New York,

pp.l3—1O8.

Peter Lang,

(Léxico completo de la A).

CALLINICUS monachus

y. Acta Martyrum et Sanctorum ViLa Hypatl i.

* BARTELINK, G.J.M., Vie d’Hypatios. Paris, Les Éd. du Cerf, 1971,

pp.305—324. <Indice selectivo).

* CALLINUS

y. LYRICI : PERROTA--GENTILI; FATOUROS; MARZULLO;

y 1980; CENTILI-PRATO, 1979.

PSEUDO-CALLI STHENES

KROLL, W., Historia Alexandri Magni (Pseudo--Callisthenes>

censio vetusta. Berlin, 1926, pp.152—164. (Indice selectivo).

CALL 1 STRATUS

y. PHILOSTRATUS malor

PhI lostrati rnaioris Imagines. Ed. Seminariorum Vindobonensium

sodales. Leipzig, 2.0. Teubner, 1893, pp.140—267.

pleto. Incluye : Callistratus y Philostratus’>.

SCHENKL,

CaJ 2 istrati

C. - REISCH, E., Philostrati minoris

Teubner,

Imagines et

1902, pp.77—

80. (Supplementum indicis verborurn’>

* Carmen Naupactiurri

y. EPICA : BERNABÉ; DAVIES.

CASSIANUS BASSUS scholasticus

y. Geoponica.

CEBES philosophus

PRAECHTER C., Cebetis Tabula. Leipzig, B.G. Teubner,

37-40. (Indice selectivo).

CHAR1 TO

ORVILLE, 3.2. d’, - REISKE, 3.3., De Chaerea et Callirrhoe

1986,

WEST, 1971—72

Re-

JACOBS.

<Indice

Descriptiones. Leipzig, B.G.

com-

1893, PP e

ama—

120

Lo r iarum narrationum libri ‘¿XXI. Leipzig, 1783, pp.698—720. (In—

dice selectivo).

* MOLINTÉ, O., Chariton. Le roman de Chairéas eL Callirhoé.

Les Belles Lettres, 1979, pp.205—254. (Indice selectivo).

* y. EROTICI.

* CHERSIAS

y. EPTCA : BERNABÉ;

CHIC epistolographus

DÓRINO, 1., Chion of Heracilea, A Novel in Letters. G&teborg,

1951. <En Acta Univ. Gotobargensis, 57), pp.119—123.

bastante completo).

* CHILO

y. LYRICI GENTILI-PRATO,

* CHOERILUS SAMIUS

RADICT COLACE, E., Choerili Samil religuiae.

Bretschne ider, 1979, pp.149—153 <Indice completo>.

y. EPICA BERNABÉ; DAVIES.

CHOEROBOSCUS

y. Anecdota Graeca BEKKER.

HILGARD, A., Proleqomena et

Cananen isagogicos de

scholia

flexione verborum,

½ Theodosii

1—TI. Leipzig,

Alexaridrini

1889—94.

(En Grammatici Graeci, Pars guarta, 1—2>. Vol.2, pp.444—523.

(Indice selectivo).

* CHORICIUS

BOTESONADE, F., Orationes. Declamationes. Fragmenta. Paris, Apud

Dumont, 1846, pp.359—364.

CHRYSIPPUS

<Indice selectivo).

stoicus

GERCKE, A., Chrysippea.

Philologie,

Leipzig,

Suppl. 14, pp.689—’)80.

1885. (En Jahrbficher

Pp. 758—780.

f6r klass.

(Indice selecti—

yo).

y. PHILOSOPHI : ARNIM.

Par is,

DAVIES.

(Indice

1985.

Roma, Erma” di

121

CHRYSOGONUScomicus

y. POETAE ¡<AIBEL.

CHR YSOST ONU5

y. IOAHNNES.

* CINAETHO

y. EPICA BERNABÉ; DAVIES.

CLAUDI ANUS

y. EUDOCIA AUGUSTA.

CLEANTHES stoicus

y. PHIIOSOPHI : ARNIbI.

* CLEARCHIJS philosophus

SOBRINO, E., Clearco de Solos. Texto critico, traducción, léxico

y notas. Memoria de Licenciatura> Madrid, Univ. Complutense,

1985, pp.l79-22O. (Léxico completo). <Inédita>.

CLEMENS ALEXANDRINUS

KLOTZ, R., Opera omnia, 1-1V. Leipzig, 1831-34. (En Bibliotheca

sacra patrum ecclesiae Graecorum 3>. Vol.4, pp.249-334. <Indice

selectivo’>

LE NOURRY, rt, Opera quae exstant omnia, ¡-XX. Nueva ed. Paris,

1857 <= MIGNE, Patrologiae cursus completus. Ser. : Patres Grae—

ci, 8—9). Vol.2 (=9), cols.1495—1530. (Indice muy selectivo>.

STAHLIN, O., Clemens Alexandrinus, 1—4:2. Leipzig, 1905-36. (En

Die qriech. christl. Schriftsteller der ersten drei Jahrh.).

Vol.4:2, pp.1S’)-$28. (Indice bastante completo).

SAGNAED, E., Clément d’Alexandrie. Extraits de Théodote. Paris,

Les Éd. du Cerf, 1948, Pp.2’)0—276. (Indice selectivo>.

* MONDÉSERT, Cl., Le Protreptique. Paris, Les td. du Cerf, 1949,

pp.209-210. (Indice selectivo>.

* LE BOULLUEC, A., Les Stromates (y>. Paris, Les Éd. du Cerí, 2

vols., 1981. Vol.2: pp.387—401. (Indice selectivo).

CLEMENS ROMANUS

122

Clement of

Pp. 518—532.

LIGHTFOOT, J.B., The Apostolic Fathers. Part 1. 3.

Rome. London, Macmillan & Co., 2 vols., 1890. Vol.2:

(Indice selectivo’>. Reimpr. Hildesheim, Olms, 1973.

JAUBERT, A., Épltre aax Corinthiens. Paris, Les Éd. du

1971, pp.23’-274. (Indice muy completo).

y. PATRES APOSTOLICI GOODSPEED, HENMER, GEBHARDT, DIEXAME’.

Cerf,

Clementina

DRESSEL, A.R.M., Clementis Romani gaae feruntur Horniliae

Li, nanc primam integrae. Géttingen, 1853, pp.419—429.

selectivo’>* MIGNE, 3.?., Patrologiae cursas completas.

Graeci. Paris, 1857. Vol.2, cols. 1265-1274.

tabiliorun’>. Reimpr.: Turnhout, Brepols, 1977.

Xndex of Noteworthy Words and Finases foand in

Writings conii-nonly cahled the Hornilies. London,

(Indice selectivo).

vi qn-

<Indice

Series 1.: Patres

(índex verborum no-

the

1893,

Clernentine

105 Pp.

* CLEOBULUS

y. LYRICI : FATOUROS.

CLEOMEDES astronomus

ZIEGLER, H., De mota circulan corporum

Leipzig, B.G. Teubner, 1891, pp.231-25’).

pleto>

caelestium illbni

(Indice bastante

* CLEOSTRATUS poeta philosophus

y. POETAE : DIELS.

y. EPICA BERNABÉ.

* CLONAS

y. LYRICI t GENTILI-PRATO, 1985.

* Codex lustinianus

HAY?, E., Vocabulanium codicis Iastiniani. 2 vols.

25. Vol.2: pp.l-498. (Indice griego realizado por M.

16>. Reimpr.: Hildesheim, Olms, 1965.

BARTOLETTI COLOMBO, A.M. - AROI-il, 1.0., Legum Iustlniani Impera-

Praga,

San

1923—

Nico--

duo.

com --

123

toris Vocabulariuzn ¡ Novellae. Paxs graeca. 2 vols. Milano, Ed.

Cisalpino — Goliardica, 1986—87. Vol.1: pp.l—499. Vol.2: pp.S01—

998. (Indice bastante completo).

COLLUTHUS epicus

BANDINI, A.M., Raptas Helenae. Firenze, 1765, pp.91—108. <Indice

completo>

JULIEN, A.S., L’enlévement d’HÁ½ne,Poéme de Coluthus. Paris,

1823, pp.159--1’)2. (Indice completo).

ABEL, E., Carmen de rapta Helenae. Berlin, 1880, pp.:27—140.

<Indice completo).

WEINBERGER, W., Tryptiiodori et ColIathi carrnina. Leipzig, B.G.

Teubner, 1896, pp.59-91. (Indice completo. Incluye Tripixiodo—

rus y Colluthus>.* LIVIREA, E., Xl ratto di Elena. Bologna, Casa Editrice Ricardo

Pátron, 1968, pp.251-271. (Indice muy completo).

COMíCI

JACOBI, ¡4., Comicae dictionis index, 1-2. Berlin, 1857. (En

Fragmenta comicorum Graecoxarn, ed. A. Meineke, 5:1-2’>, pp.131-

1222. (Indice bastante completo’>. Reixnpr.: Berlin, W. de Gruy—

ter, 1970.

y. POETAE : ¡<AIBEL.

SCHUBART, W. - WILAMOWITZ-MOELLENDORFF, 13. von, Lyrische und

dramatische Fragmente. Berlin, 1907. (En Berlinex Klassikertex-

te, 5:2), pp.156—lS’). (Indice selectivo’>.

DEHIANCZUK, .3., Supplementum comicum. Krakow, 1913. <En Rozprawy

ARad. Umiejetnosci, Wydzial Filol., Ser.3, T. 6, pp.205—362. Pp.

331—357. <Indice completo’>.

SCHHOEDER, O., Novae comoediae .fragmenta ½ papyris reperta

exceptis Menandreis. Bonn, 1915. (En Kleine Texte fi3r Vorles.

¡md Obungen 135>, pp.68-’)6. (Indice completo>.

* OLIVIERI, A., Framraenti della commedia greca e del mimo nella

Sicilia e neMa Magna Grecia. Napoli, L. Loffredo, 1930, pp.23’)—

261. <Indice bastante completo>.* AUSTíN, C., Comicorum Graecorum Fragrnenta in papyris reperta.

Berlin, 9?. de Gruyter, 1973, pp.395-452. <Indice muy completo).

* CARRASCOCUENCA, 3.>4.,, Estudio de los cómicos Callas y ‘1’elecli-

124

des. Memoria de Licenciatura, Madrid, Univ,

pp.125—13O. (Indice completo de Callas’>.

completo de Teleclides’> . (Inédita).

Complutense, 1984,

Pp.132—143. (Indice

Constitut iones apostolorum

FUNK, F.X., Didascalia et Constitutiones apostolorurn,

derborn, 1906. Vol.1, pp.639—’)04. (Indice selectivo>.

196-203. (índex vocabulorum Sacramentarii Serapionis,

yo’>.

* CORINNA

y. LYRICI

1-ii. Pa-

Vol.2, PP.

selecti—

PAGE 1962; FATOUROS.

CORNUTUS

OSANN, F.,

ce selectivo).

LANO, C., Theologlae Graecae compendium. Leipzig, B.G. Teubner,

1881, pp.77—125. (Indice completo).

De natura deorurn. Géttingen, 1844, pp.607—615. <Indi—

CORPUS HERMETICUN

SCOTT, W. - FERGUSON, A.S., Hexmetica.

Latin Writinqs which contain Religloas

ascribed to Hermes Trísmegistus, 1-1V.

pp.501—537. (Indice selectivo>.

* GEOROI, D. - STRUGNELL, 3., Concoxdance

Txactate One. The Poimandxes. Cambridge

Theol. Inst., 1971, 26 pp. <Concordancia’>.

* DELATTE, L. - GOVAERTS, 5. - DENDOZ, 3., índex da Corpus

ticuin. Roma, Ed. dell’Ateneo e Bizarri, 1977, pp.l-206.

completo). Pp.209-266. (Lista de frecuencia’>.

* CRATES grammaticus

METTE, ¡4.3., Parateresis. Untersuchungen zar

Krates von Pergarnon. Halle <Saale>, Nlemeyer,

<Indice selectivo).

The Ancient Gxeek and

ox Phllosophlc Teachlngs

Oxford, 1924—36. Vol.4,

to the Corpas Hermeticum

(Massachusetts), Boston

Herme-

Indice

Sprachtheorie des

1952, pp.192—204.

ORATES THEBANUSpoeta philosophus

y. POETAE DIELS.

125

* CREOPHYLUS

y. EPICA : BERNABÉ; DAVIES.

* CRINAGORAS

RUBENSOHN, M.,

yer und Múller,

Crinagorae bfytiIenaei Epigrammata. Beroloni, Ma-

1888, pp.109—116. <Indice selectivo).

CRITIAS

y. PHILOSOPHI DIELS.

y. LYEICI GENTILI-PRATO, 1985.

* CYDIAS

y. LYFICI

* Cypria

y. EPICA

FATOUROS.

BERNABÉ; DAVIES.

* CYRANIDES

KAIHAKI 5, D ., Ole Kyraniden. Meisenheim am Glan, Anton Ram,

1976, pp.31l—330. <Indice bastante completo>.

* CYRILLUS HIEROSOLYMITANUS

PIÉDAGNEL, A. - PARIS, E’., Catéchéses Hystagogiques. Paris, Les

Éd. du Cerf, 1966, pp.193—208. <Indice selectivo>.

CYRILLUS SCYTHOPOLITANUS

y. Acta Martyrum et Sanctorum

SCHWARTZ, E., Kyrillos von 3k

¡md Untersuch. zar Geschichte

4, Ed. 4:2), pp.296—313. (Ind

USENER, Der beilige Theodosios.

ythopolis. Leipzig, 1939. (En Texte

der altchrlsti. Literatur, Reihe

ice selectivo).

DAMASCIUS

RUELLE, C.E., Damascil Successsoris Dubitationes et solutiones

de primis prlncipils, In Platonis Parmenldem, 1—II . ParIs, 1889.

Vol.2, pp.345—381. (Indice selectivo).

* WESTERINK, L.G., Lectures on the Philebus. kmsterdam, North-

Holland Publishing Co., 1959, pp.124—149. <Indice bastante com-

pleto’>

126

* ZINTZEN, C., Vitae Xsidori Rehiquiae. Hildesheim, G. Olms, 1967

pp.345-376. (Indice bastante completo’>

* DANAIS poema epicum

y. EPICA BERNABÉ; DAVIES.

DAVID philosophus

y. ARISTOTELES : Commentaria In Aristotelem Graeca.

DEMADES

REISKE, 3.3.,

pp .685—687.

Oxat ores Graeci,

<índex Graecitatis

1-VIII. Leipzig, 1770-73.

Demadeae, selectivo>.

DOBSON, W.S., Isaei, Dinarchi,

qaae exstant ornnia. London, 1828.

Lycargi, Deniadis et Sophistaram

(En Gratares AttlcI, 4. Ed.

W.S. Dobson’>, pp. 533—534. <Indice selectivo, repr. del Indice de

3. Reiske).

y. ORATORES MITCHELL.* y. DINARCHUS orator : BLASS.

* DEMETRIUS LACO

ROMEO, C., “Demetrio Lacone

1013>”, Cronache Excolanesi

‘Sulla grandezza del

9, 1979, pp.ll—35.

sole’ (PIiero.

Pp.34—35. (Indice

bastante completo>.

PUGLIA, E. - GIGANTE, bU, Apane testuali ed esegetiche

Epicuro (PHexc.1012). Nápoles, Bibliopolis, 1988, pp.318—326.

(Indice completo).

DEMETRIUS rhetor

ROBERT5, W.R., Demetrias on Style. Cambnidge, 1902, pp. 263—309.

<Indice selectivo>.

* GRUBE, G.H.A., Demetrius Qn Style. Toronto, Univ. of Toronto

Press, 1961, pp.165—167. (Indice selectivo).

DEMETRIUS TROEZENIUS

y. PQETAE DIELIS.

DEMOCRITUSphilosophus

NATORE’, P., 12½ Ethika des Demokritos. Mar burg, 1893, PP.34—50.

Vol .8,

in

127

<Wortregister va den Fragmenten, completo).

y. PHILOSOPHI DTELS.

* DEMODOCUS

y. LYRICI : FATOUROS; GENTTLI-PRATO, 1979.

DEMOSTHENES orator

REISKE, 3.3., Indices operum Demosthenis. Leipzig, 1775, pp.3-

812. (Indice bastante completo).

REISKE, 3.3. - SCHAFER, Gil., Quae supersunt, 1-XX. London,

1822—27. Vol.9 <1823), pp.3—544. (Indice bastante completo>.

DOBSON, W.S., Quae exstant oninia, 1-Vii. London, 1828 (= Grato—

res ALtlci, 5-11. Ed. W.S. Dobson). Vol.’), pp.3-293. (Indice se-

lectivo, repr. del indice de 3.3. Reiske’>.

y. ORATORES : MITCHELL.

* DINDORF, O., Schohia Graeca. Oxford, At the Claxendon Press,

1851. Vol.9: pp.829-849. (Indice bastente completo).

REHDANTZ, O., Neun philippiscte Reden, 1-2:1, 2. LeIpzig, 7., 5.

& 4. verb. Aufí. F. Biass, 1884—86. Vol.2:2, pp.39—148. <Indice

selectivo’>

PREUSS, S., índex Demosthenicus. Leipzig, 1892, 330 Pp. (Indice

completo). Reimpr.: Hildesheim, Olms, 1975.

* BLASS, E. - FUHR, K., Die Rede vorn Kranze. Zweite Auflage. Leip-

zig, B.G. Teubner, 1910, pp.2O4-2l2. (Indice selectivo>.

* GERNET, L., Plaidoyexs civils. Tome IV. índex par J.A. de Fou-

cault et E. WeIl. Paris, Les Belles Lettres, 1960, pp.128-190.

(Indice de términos de derecho y de instituciones>.

* MATHIEU, O., Plaidoyers politigues. Tome IV. Paris, Les Belles

Lettres, 3 ed., 1966, pp.209—213. (Indice de términos de insti-

tuciones)

* CAREY, C. - REíD, ItA., Demosthenes. Selected Private Speeches.

Cambrldge, Univ. Press, 1985, pp.239-241. (Indice selectivo>.

DEXIPPUS philosophus

y. ARISTOTELES Commentaria in Aristotelem Graeca.

DIADOCHUS PHOTICENSIS

WEIS—LIEBERSDORF, J.E., De perfectione spirltuali capita centum.

128

Leipzig, SAS. Teubner, 1912, pp.1S4-165. (índex Graecitatis by

L. Thurmayr, selectivo>.

* PLACES, E. des, Qeuvxes Spirituelles. Paris, Les Éd. da Cerf,

1966, pp.’88—204. (Indice selectivo’>.

* DIAGORAS

WINIARCZYK, >4., Diagorae tlelii et Theodori Cyrenaei Rehiquiae.

Leipzig, 5.0. Teubner, 1981, pp.52-54. <Indice selectivo. Inclu—

ye Diagoras y Theodorus).

* PSEUDO-DICAEARCHUSvel HERACLIDES CRETICUS

PEISTER, F., Die Reisebilder des Hexakleides. Wien, in kommi-

sion bei Rudolf >4. Rohrer, 1951, pp.23’)—245. <Indice selectivo).

DIDYMUS ALEXANDRINUS* MIGNE, J.P., Patxoiogiae Cursas completas. SerIes 1: Fatres

Graeci. Turnhout, Brepols. Vol.39, cols.1839—1854. (índex vocum

graecarun quae in libris Dydimi de Trinitate leguntur).

y. METROLOGICI SCRIPTORES.

* DOUTRELEAU, L., Sur Zachaxie. Paris, Les Éd. du Cerf, 3 vols.,

1962. Vol.3: pp.1l18—12O1. <Indice selectivo).

* HENRICHS, A., Kommentar za Hiob. TeR 1. Bonn, Habelt, 1968,

Band 1, p. 330. (Indice muy selectivo); Kommentar za Hiob. Tell

XI. Bonn, Habelt, 1968, Band 2, p.216. (Indice muy selectivo>.

* BINDER, 0. - LIESENBORGHS, L., Kommentar zum Eccieslastes. Teil

VI. Bonn, Habelt, 1969, Band 9, pp.254-259. (Indice selectivo>.

* DOUTRELEAU, L. - GESCHS, A. - GRONEWALD, >4., Psalmenkommentar.

Teil 1. Bonn, Habelt, 1969, Band 7, pp.237—238. <Indice selec-

tivo’>

* GRONEWALD, M., Psalmenkommentar. Teil II. Bonn, Habelt, 1968,

Band 4, pp.256-257. <Indice selectivo>; Psalmenkommentar. Teil

III. Bonn, Habelt, 1969, Band 8, pp.42’)-429. <Indice selectivo>;

Psalmenkommentar. Teil IV. Bonn, Habelt, 1969, Band 6, pp.326—

32’). (Indice selectivo); Psalmenkommentar. Teil V. Bonn, Habelt,

1970, Band 12, pp.253—25$. (Indice selectivo>.

* ¡<RAMER, 3., Kommentar zum Ecclesiastes. Teil 111. Bonn, Habelt,

1970, Band 13, pp.99—103. <Indice selectivo).

* ¡<RAMER, .3. - KREBBER, B., Kommentar zam Eccíesiastes. TeIl 1V.

129

Bonn, 1-Iabelt

* NAUTIN, E. -

TexLe medí

Cerf, 2 vols.,

pleto)

* GRONEWALD,>4., Kommentar zum Ecclesiastes. TeN II. Bonn, 1977,

Band 22, p.229. (Indice muy selectivo).* BINDER, ~3. — LIESENBORGHS, L., Kommentar

1.1. Bonn, IR. Habelt Verlag GMBH, 1979,

<Indice selectivo’>.

* GRONEWALD,>4., Kommentax zun Ecciesiastes. Teil V. Bonn, 1979,

Band 24, p. 171. <Indice muy selectivo>.

zara Ecclesiastes. Teil

Band 25, pp.248—252.

1970, Band 16, pp.1GE.—169. (Indice selectivo’>.

DOUTRELEAU, L., Dydinie L’aveugle. Sur la genése.

daprés un papyras de Toara. Paris, Les Éd. du

1976—78. Vol.2: pp.2’)8—345. <Indice bastante con--

DYDIMUS

* SCHMIDT,

grammat icus

>4., Fragmenta quae sapersant orania. Leipzig, 1854, Pp.

412—419. (Indice selectivo’>.* LUDWICH, A., Aristarchs Rozne

ten des Dydimos. Leipzig, B.

pp.744--765. (Indice bastante

DIELS, 11. - SCHUBART, VL,

9780>. Berlin, 1904. <En Ber

(Indice completo’>.* PEARSON, L. - STEPHENS, S.,

Stuttgart, B.G. Teubner, 198

pleto)

Reimpr.: Amsterdam, Hakkert, 1964.

xische Textkxitik nach den Fragmen-

O. Teubner, 2 vols., 1884—85. Vol.2:

completo>.

¡<omnentar za Demosihenes CPapyrus

hiner Klassikertexte 1>, pp.83—92.

Dydimas in

3, pp.73—87.

Demosthenem Coramenta.

(Indice bastante com-

* DISUCHES

y. MNESITHEUS ATHENIENSIS : BERTIER.

DINARCHUS orator

REISKE, 3.3., Oratores Graeci, 1—VIII. Leipzig, 1770—73. Vol.8,

pp.612-644. (índex Graecitatis Uinarcheae, selectivo).

DOBSON, W.S., Isaei, Dinarchi, Lycurgi, Demadis et Sophistarum

guae exstant orania. London, 1828 (= Qratores AttIcl, 4. Ed. W.S.

Dobson), pp.341-452. (Indice selectivo, repr. del indice de J.J.

Reiske)

y. ORATORES : MITCHELL.

* THALHEIM, Th., Dinarchi OraCiones Tres. Berlin, Apud Weldmannos

130

1887, Pp

* BLASS, F

Leipzig,

FORNAN,L

1897, Pp

* CONOMIS,

1975, Pp

.50—52. (Indice muy selectivo’>.

., Orationes adiectis Demadis gui fertur fragmentis.

B.G. Teubner, 1888, pp.89—9S. <Indice selectivo’>.

.L., índex Andocideus, Lycurgeus, Dinarcheus. Oxford,

.65-91. (índex Dinarcheus, completo’>.

WC., Oxationes cum fragmentis. Leipzig, B.G.

.153—164. (Indice selectivo).

DINOLOCHUS comicus

y. POETAE : ¡<AIBEL.

Teubner,

DIO CASSIUS

REIHARUS,

sapexsunt,

1626. Fol.

STURZ, F.W.

1824-25. Ve

NAWIJN, W.,

Graecitatis

5. Ed. U.S.

Hiztoxiae Romanae

2, pp.1552—l619,

quae

1625—

H.S., Cassii Dionis Cocceiani

1—II. Hamburg, 1750—52. Vol.

<Indice selectivo).

HisLoriaxam Romanaxam quae supersunt, ¡-XX. Berlin,

1.8, pp.1-360. (Indice bastante completo).

Cassii Dionis Cocceiani Historiarum Romanarurn índex

Berlin, 1931 (= Cassii Dionis ... guae supersunt,

Boissevain), 879 PP. (Indice completo).

DIO CHRYSOSTOMIJS sophista

SCHMID, W., Der Atticismus, I—V. Stuttgart, 1887—9’). Vol.5,

53-234. Reimpr. Hildesheixw, Olms, 1964.

* KINDSTRAND, d.F., An index te Dio Chrysostomus, compi

Koolmeister and Th. Tahlmeister. Uppsala, Almqvist

1981, 481 Pp. (Indice completo).

PP.

iled by 1?.

& Wiksell,

DIODORUS SICULUS

WESSELINGIUS, 9., Bibllothecae blstoricae llbri gui supersunt,

¡-II. Amsterdam, 1746. Vol.2, 56 pp. Fol. <Indice selectivo).

. Nova ed. cum comment. CAS. Heynii et cum argumentis

J.N. Eyringii, X-XX. Zweibrúcken-Strasbourg, 1793—1807. Vol.11,

pp.235—450. (Indice selectivo>.

* McDOUGALL, J.I., Lexicon in Diodorum Siculum. Pars 1; ~4—K.

XX: MD. Hildesheim-Z~rich.-New York, O. Olms Verlag,

(Léxico completo)

Pars

1983.

131

DIOGENES APOLLONIATES

y. PHILOSOPHI DIELS.

* LAKS, A., Diog~ne d’Apellonie. La derniéxe cosmologie présocra-

tique. Lille, Presses Univ. de Lille. Editions de la Maison des

Sciences de l’Homme, 1983, pp.317—327. (Indice selectivo>.

DIOGENES BABYLONIUS stolcus

y. PHILOSOPHI ARNIM.

* DIOGENES OENOANDENSIS

GRILLI, A., Diogenis Qenoandensis Fragmenta. Milano, Istitute

Editoriale Cisalpino, 1960, pp.117—133. <Indice muy completo’>.

CI-{ILTON, C.W., Fragmenta. Leipzig, B.G. Teubner, 1967, pp.98—

106. (Indice bastante completo).

SMITH, M.F., flirteen New Fragments of Diogenes of Qenoanda.

Wien, Verlag der ésterreich. Akademie der Wissenschaften, 1974,

pp.S0—55. <Indice selective) . Incluye fragmentos 1—31.

SMITH, M.F., “More New Fragxnents of Diogenes of Oenoanda”, Ca-

hiers de Philolegie 1, 1976, pp.279-318. (Indice selectivo en

pp.315—318> . Incluye fragmentos 32—51.

SMITH, M.F., “Fifty-five New Fragments of Diogenes of Qenoanda”,

AnaLolian SLudies 28, 1978, pp.39-92. (Indice selectivo en PP.

91-92). Incluye fragmentos 52-106.

SMITH, M.F., “Eight New Fragments of Diogenes Qenoanda”, Anato-

lían Studies 29, 1979, pp.69—89. <Indice selectivo en pp.88—89>.

Incluye fragmentos 107-114.

CASANOVA, A., 1 Frammenti di Dlogene d’Enoanda. Firenze, Univer—

sitá degli Studi fi Firenze, Dipartimento di Scienze dell’ Anti—

chitá “Giorgio Pasquali”, Licosa, 1984. <Indice casi completo,

pp.3-24 en separata aparte’>.

DIONYSIUS ALEXANDRINUS

FELTOE, C.L., The Lettexs and othex Remains. Cambridge, 1904.

(En Cambrldge Patrlstic Texts), pp.271-283. <Indice selectivo).

PSEUDO-DIONYSIUS AREOPAGITA

* MIGNE, ¿LP., Patrologiae cursus completus. Series 1 : Patres

Graeci. Paris, 1857. Vol.3, cols.1133—1176. (Indice selectivo).

132

VoL4, cols.23—28. (Indice selectivo). Reimpr. Turnhout, Bre—

pols, 1977.

DAELE, A. van den, Indices Pseudo-Dionysiani. Louvain, 1941 (=

Université de Louvain, Recaeil de travaux d’hlst. et de philol.,

Sér. 3, Fasc. 3>, pp.5-149. (Indice bastante completo>.

CHEVALLIER, Ph., Dionysiaca, ¡-Xi. Bruges, Desclée de Brouwer,

1937—49. Vol.2, pp.1585—1656. (Indice completo de la lengua

griega del Pseudo—Areopagita>.

* ROQUES, R., La hiérarchie céleste. Paris, Les Éd. du Cerf, 1970,

pp.2i4-2l8. (Indice selectivo).

* DIONYSIUS BYZANTIUS

WESCHER, C., De Bospori navigatiane. Paris, E Typographeo publi-

co, 1874, pp.l4S-148. <Indice selectivo>.

* DIONYSIUS CHALCUS

y. LYRICI GENTILI-PRATO, 1985.

* DIONYSIUS epicus

LIVIREA, H., Bassaricon et Giqantiadis Fragmenta. Roma, Ed. dell’

Ateneo, 1973, pp.l4’)—158. (Indice selectivo’>.

DIONYSIUS HAI.ICARNASSENSIS

UPTON, 3., De stxuctura orationis libex, 1—IT. Cum notis inte—

gris E. Sylburqii. London, 1702. (Ed.3a : 174’)).

HUDSON, .3., Antiquitatum Romanarum quotquot supersunt. Quae

exstant rhetorica eL crítica, ¡-IX. Oxford, 1704. Vol.2, 39+19

pp. Fol. (Indice selectivo’>.

REISKE, 3.J., Opera omnia, 1-Vi. Leipzig, 1774—77. Vol.6, 91 Pp.

(Indice selectivo de Antiqu. Rom.). 69 pp. <Indice selectivo de

Rhet.).

SCHAEFER, G.H., De Compositione verborum líber. Leipzig, 1808,

pp.493-5O3. (Indice selectivo, repr. del indice de J. Upton>.

MAl, A., Romanarum antiquitatum pars hactenus desiderata. Mila-

no, 1816, pp.182—l86. (Indice selectivo).

¡<RÚGER, C.W., Historiographica, h.e. Epistolae ad On. Pompeium,

ad O. Aelium Tuberonem et ad Ammaeumaltera. Halle, 1823, Pp.

440—535. <Indice selectivo).

133

* COBET, C.C., Qbservationes Criticae eL Palaeographicae ad Diony-

su Halicarnassensls. Leiden, E.3. Brilí, 1877, pp.239—265.

dice selectivo)

* PRITCHETT, W.K., Qn Thucydides. Berkeley, Univ. of California

Press, 1975, pp.158—159. (Indice selectivo).

DIONYSIUS PERIEGETA

THWAITES, E., Orbis descript i e. Oxford, 1697, 36 pp. (Indice

bastante completo’>

BERNHARDY, O., Dlonysius Por legeta, 1—II. Leipzig,

graphl Gxaeci minores, 1). Vol.2, pp.10i9—1O46. (Indice bastante

complete’>* GARZYA, A., Ixeuticon sea De aucupio. Libri III. Lipsiae,

Teubner, 1963, pp.5l—83. (Indice muy completo).

* PAPATHOMOPOULOS, >4., ANONYMOYHAPM’PAZIZ EIZ TA AIONYSIOY

TUCA. loannina, J1ANEflIZTHMION IQANNINON ~‘IAOZOflKH SXOAH,

~~I1EAEIA’ 3, 1976, pp.39-61. <Indice muy completo’>.

DIONYSIUS THRAX

y. Anecdota Craeca BEKKER.

UHLIG, O., Ars gxammatica. Leipzig, 1884, pp.135—l82.

completo).

A., Scholia in Dionysii Thracis axtem grammat i cam.

Le ipzig, 1901 (= Grammatici Graeci, Pars tertia>, pp.597—643.

(Indice bastante completo)

DIOPEANTUS mathematlcus

TANNERY, E., Opera omnia cum Graecis cemmentarils, 1—II. Leip—

zig, B.G. Teubner, 1893—95. Vol.2, pp.261—286. (Indice selectí—

ve>.

DIOSCORIDES

WELLMANN,

libri quinque,

>4., Pedanii Diescuridis Anazarbei

1—111. BerlIn, 1906—14. Vol.3,

De materia medica

pp.359—393. (mdi-

ce selectivo’>

* DUBLER, C.E., La

Tip. “Emperium”,

“Hatería

6 veis.,

Médica”

1953—59.

de Diosc6rides. Barcelona,

Vol.6: pp.153—1G8. (Indice

selectivo)

(In-

1828 (= Gea-

B.G.

1 EEY-

SEI PA

HILGARD,

(Indice

134

* DIPHILUS iambographus

y. LYRICI FATOUROS; WEST, 19fl-72 y 1980.

* DIPHILUS SIPHNIUS

y. MEDICI : GARCíA LAZARO.

* DORIO

y. MEDICI GARCíA LAZARO.

* DOROTHEUS

HURST, A.

‘¿ision de

pp.121—l 27

epicus

- REVERDIN, O. - RUDHARDT,

Dorothéos. Coloqny-Genéve,

(Indice selectivo’>.

3., Papyrus

Fondation >4.

* DOROTHEUS GAZAEUS abbas

REGNAULT, L. - PRÉVILLE, 3., Qeuvres Splrituelles. Paris, Les

Éd. da OcrE, 1963, pp.545—5’)0. <Indice selectivo>.

DOXOGRAPHI

DIELS, H., Doxographi Gxaeci. Berlin, 1897,

selectivo).

* ECHEMBROTUS

y. LYRICI FATOUROS; WEST, 1971-72 y 1980;

ELIAS philosophus

y. ARISTOTELES Cemmentaria in Aristetelem

pp. 707—842. (Indice

GENTILI-PRATO, 1985.

Grae ca.

EMPEDOCLES

STURZ, F.W., Empedocles Agrigentinus. De vita et

elus exposuit, Carminum reliquias collegit . . ., 1-II.

1805. Pars II, pp.689—699. (Indice selectivo).

y. POETAE : DIELS.

y. PHILOSOPHI : DIELS.

* WRIGHT, >4.?., Empedocles: The extant fragments. New Mayen & Lon-

don, Yale Univ. Press, 1981, pp.319-346. (Indice completo).

phIlosophia

Le ipzig,

Bodmer

Bedmer,

XXIX.

1984,

135

político dell’epica greca

Tormo, Bottega dErasmo,

fasc. o¿rx¿i&cos—

pp.123—282. (Léxico

EPICA, EPICI

SCHUBART, W. - WILAMOWITZ-MOELLENDORFF, U.von, Epische und ele-

gische Framente. Berlin, 1907 (= Berhiner Xlassikertexte, 5:1>,

pp.127—135, 135—136. (Indice selectivo).

* SNELL, E. - METTE, H.3. - VOIGT, E.M. - MEIER-BRcGGER, >4., Lexí-

con des Friihgxiechischen Epos. Góttingen, Vandenhoeck und Ru-

1955-1991, 1-14 Lieferung (A — Xoxpaco). (Léxico comple—precht,

te>

* BERTELLI, L. - LANA, 1., Lessice

arcaica, 1, fasc. 1 : .ácxTos-&rx¿&cos.

1977, pp.l—l22; Lessico politice . . . , 2

cXecxvaTos. Tormo, Bottega dErasmo, 1978,

politice completo).* BERNABÉ, A., Poetae Epicí Graeci. Testimonia et Fragmenta. Paxs

1. Leipzig, B.G. Teubner, 198’), pp.232-256. (Indice completo.

Incluye autores y textos Cyclus epicus, Theegenia,

Titanomachia, Cedipodea, Thebais, Epigoni, Alcmaeonls, Cyprla,

Ilias Homerica in cyclum inclusa, Aethiopis, Iliades parvae,

Ilii excidium, Nosti, Odyssea cyclica, Telegonia, Eumelus,

Cinaetho, Phocais, Phoronis, Danais, Carmen Naupactium, Asius,

Meropis, Theseis, Minyas, [Chersias], [Hegesinus], Aristeas,

Phocus, Cleostratus, Creophylus, Pisinus, Pisander, Panyasis,

Choerilus>

* DAVIES, >4., Epicorum Graeceram Fxagmenta. G6ttingen,

und Ruprecht, 1988, pp.’85-196. (índex verborum

Vandenheeck

certorum.

Incluye 1. Epicus cyclus Epicus cyclus, Titanomachia,

Oedipodia, Thebais, Epigoni, Cypria, Aethiopis, Ilias parva,

Iliupersis, Nosti, Telegenia. II. Poetae epicí Abaris, Aglas,

Antimachus Colophonius, Antimachus Telus, Antlpho Athenlensls,

Anyta Tegeensis, Arctinus Milesius, Aristeas Precennesius, Asius

Samius, Cerceps, Chersias, Choerilus lasius, Choerilus Samius,

Clnaetho, Clonas, Creophylus Samius, Cynaethus, [Demodocus),

Diotimus, (Diphilus), Epilycus, Epimenides, Eugammon, Eumelus,

Hegesinus, Hesiodus, Hippias, Lesches, >4agnes, Helanippides,

Musaeus, Niceratus Heracleota, Nicostratus Atheniensls,

Panyassis, Perses, Pisander Camirensis, Polymnestus Colophonius,

Prodicus Phocaensis, Stasinus Cyprius, Telesis Methymnaeus,

Terpander. III. TItuli carminum epicorum : Aethiopis,

136

Alcmaeonis, Amazonia, Corinthiaca, Danais,

Heraclea, lilas Parva, Iliupersis, Meropis,

Ností, Oechaliae Halosis, Oedipodia, Phocais,

Theseis, Telegonia, Tbesprotis).

Epigoni, Europia,

Minyas, Naupactia,

Phoronis, Thebais,

EPICHARMUS comicus

y. POETAE : RAIBEL.

y. PHILOSOPHI :DIELS.

EF 1 CTETUS

RElLANO, A., Manuale et Sententiae,

tis. Utrecht, 1711, 59 pp. <Indice

Epicteto’>

SCHENKL, 11., Epicteti Dissertatlones ab Arriano digest

maior. Leipzig, B.G. Teubner, 1916, pp.50i-713. (Indice

to)* BILLERBECK,

pp.171--173.

quibus accedunt Tabula Cebe-

bastante completo, sólo de

ae. Ed.

comple -

M., Epiktet. Vom Rynismus. Leiden, E.3. Brilí, 1978,

(Indice selectivo).

EF’ 1 CURUS

BAILEY, C.., ‘¡‘be Extant Remains. Oxford, 1926, pp.425-432. (mdi—

ce selectivo’>.

VOGLIANO, A., Epicuxi et Epicureorum scripta ½ HerculanensIbus

papyrls servata. Berlin, 1928, pp.135—140, 141—14’), 149—150,

151—153, 154—157. (Indice completo)

* JENSEN, C., “Em neuer BricE Eplkurs”, Abh. G8LL. PhIlol.—hlst.

Kl. Dritte Folge Nr.5. Berlín, Weídmann, 1933, pp.84—91. (Indi-

ce selectivo)

SCHMID, Vi., Etbica Eplcurea. Psp. Herc. 1251. LeipzIg, 1939 (=

Studia Herculanensia, 1>, pp.88-93. (Indice selectivo).

DIANa, C., Ethica. Firenze, 1946, pp.159—179. (Indice selecti-

vo).

* BOLLACK, 3. - BOLLACK, >4. - WISMANN, ¡4., La Lettre d’Épicure.

Paris, Les Éd. de Minuit, 1971, pp.2’)9-312. (Indice bastante

completo)

* CANTARELLA, IR. - ARRIGHETTI, G., “11 libro ‘Sul Tempo’ (PHerc.

1413) dell’opera di Epicuro ‘Sulla Natura’”, Cronache Ercolanesí

2, 1972, pp.5—48. (Indice selectivo pp.44—46>.

137

* ARRIGHETTI, O., Epicuro. Opere. Nueva ed. revisada

Tormo, Ciulio Einaudi Editore, 1973, pp..745—.793.

tante completo’>* SEDLEY, D., “Epicurus. Qn Nature Book XXVII

nesi 3, 1973, pp.5—83. (Indice selectivo

* BOLLACK, 3., La pensée da Plaisir. Épicure:

mentaixes. Paris, Les Éd. de Minuit, 1975,

muy completo).

y ampliada.

(Indice has-

1”, Cronache

pp.80—8 3’>

textes moraux,

pp.588—620.

* MILLOT, Cl., “Epicure De la nature Livre XV”, Cronache

si 7, 1977, pp.9—39. (Indice bastante completo pp.36—

* USENER, II., Glossariam Epicureum. Edendum curaverunt >4.

et Vi. Schntid. Roma, Ed. dell’Ateneo & Bizzarri, 1977. Pp

Glossaríum Epícureum. Pp.741-772 : índex grammaticus.

811 : índex Polystrateus. (Indice selectivo>. Pp.813—873

mologil Vaticani Epicurel. (índex verborum et rerum’>.

* LEONE, <3., “Epicuro, Della Natura Libro XIV”, Cronach

si 24, 1984, pp.l’)—lO’). Pp.l05—107. (Indice bastante

* CONCHE, 14., Lettres eL Maximen. Paris, Presses Unlv.

1987, pp.313-318. (indice filosófico, selectivo).

Excola—

coni-

Indice

Ercolane-

39)

o igante

.1—740

Pp .773-

Ono-

e Ercolane-

completo’>

de France,

* EPIGONI

y. EPICA BERNABÉ; DAVIES.

EPIMENIDES philosophus

y. PHILOSOPHI : DIELS.

Epistulae

VITKOWSKI, 5., Epistulae

Lis Lagidarum servantur.

194. (Indice completo).

privatae

Le ipzig,

Graecae quae in

B.G. Teubner,

ERATOSTHENES

OLIVIERI, A.,

Teubner, 1897

tante completo).

CYRENAEUS

Pseudo—Eratosthenis Catasterismi. Leipzig,

(= Mythographi Graeci 3:1), pp.54—75. (Indice

* EREN(N>IUS vel HERENNIUS

PALMIERI, V., Herennius Philo. De diversis verborum significa-

papyris

1911,

aeta-

pp. 16 1—

B.G.

bas-

138

tionibus. Napoli, Centro Bibliotecario Portici, 1983, pp.255—

260. <Indice selectivo>.

EROTIANUS grammaticus

NACHMANSON,E., Vocuni Hippocraticarum collectio cum fragmentis.

Uppsala, 1918. (En Collectio scxipLorum veterum Upsahiensis>,

pp.141—1bS. (Indice selectivo’>.

ERO’PICI

LAVAGNINI, E., Eroticorum Gxaecorum fragmenta papyxacea. Leip-

zig, B.G. Teubner, 1922, pp.44-48. <Indice selectivo).

* CONCA, E. - DE CARLI, E. - ZANETTO, O., Lessico del Romanzieri

Greci, 1 (A—E). Milano, Cisalpino Goliardica, 1983, pp.15-167.

II (¿—1). Hildesheim-Zñrich—New York, Olms-Weidmann, 1989, Pp.

1—283. (Léxico completo. Incluye : Achilles Tatius, Chanto, He-

liodorus, Lamblichus, Lollianus, Longus, Xenopho Epheslus, Ero--

ticorum Gxaecoruni Fragmenta Papyracea).

EUAGRIUS PONTICUS

ELTER, A., Euagrii Pontici Sententiae. Bonn, 1892—93. <En

scholaxam f(Jniv.-Pxogr.J), pp.26-29. (Indice selectivo).* GUILLAUMONT, A. - GUILLAUMONT, Cl., ¿vagre le Pontlque.

pratique ou Le Noine. Paris, Les Éd. du CerE, 2 vols.,

Vol.2: pp.743—768. (Indice selectivo>.

índex

Traité

1971.

EUAGRIUS SCHOLASTICUS

BIDEZ, 3. - PARMENTIER, L., ‘¡‘he

grius with the Scholia. London,

(Indice muy completo). Reimpr.:

Ecclesiastical

Methuen & Co.,

Amsterdam, Hakk

Hlstory of Eva-

1898, pp.259—285.

ert, 1964.

* EUBULUS

HUNTER,

258-260.

R.L., ‘¡‘be Fragments. Cambridge, Univ. Fress, 1983, Pp.

(Indice selectivo).

* EUCLIDES geometra

HEATH, T1I.L., The flirteen

Dover Publ.,Inc., 3 vols.,

427--429. Vol.3: pp.521—526

Books of Euclid’ Elements.

(1956]. Vol.1: pp.419—420.

(Indices selectivos>.

New York,

Vol.2: PP.

139

EUDOCIA AUGUSTA

LUDWICH, A., Eudociae Augustae, Procli Lycii,

Graecorum reliquiae. Leipzig, B.G. Teubner,

(Indice bastante completo’>

* EUDOXUSastr

LASSERRE, F.

de Gruyter,

onomus

Die

1966,

Claudiani carmina

1897, pp.196—241.

Fragmente des Budoxos von Xnidos. Berlin, Vi.

pp.279—28’). (Indice selectivo’>.

* EUENUS ellegiacus

y. LYRICI WEST, 1971—72 y 1980; GENTILI—PPATO, 1985.

* EUMACHUS CORCYRAEUS

y. MEDIal : SARCIA LAZARO.

* EUMELUS epicus

y. LYRICI FATOUROS; y. EPICA : BERNABÉ.

EUNAPIUS

y. LONGINUS : ROBINSON.

* GIANGRANDE, 1., vitae sophistarum. Roma, Typis Publicae Ofificí-

nae Polygraphicae, 1956, pp.105-106. <Indice selectivo>.

y. PHILOSTRATUS : WRIGHT.

* AVOTINS, 1. - AVOTINS, M.M., índex in Eunapii vitas sopbistarum.

Hildesheim—Urich—New York, Olms, 1983, 257 Pp. (Indice comple-

to)

EUPHORIO

SCHEIDWEILER, E., Eupborionis fragmenta. Diss

95-100. <Indice completo).

* CUENCA, ILA. de, Euf orión

drid, Fundación Pastor de

(Indice completo’>.

* GRONINGEN, B.A. van, Euphorion. Amsterdam, A.H. Hakkert, 1977,

pp.280-298. (Indice completo).

de Calcis. Fragment

Estudios Clásicos,

Bonn, 1908, Pp.

os y epigramas. Ma-

1976, pp.369—384.

EURíPIDES

BARNES, 3., Tragoediae, fragmenta, epistulae, 1—111. Leipzig,

140

1778-88. Vol.3, pp.631-1005. (Indice bastante completo, realiza-

do por C.D. Beck’>.

HATTHIAE, A., Tragoediae et fragmenta, l-X. Leipzig, 1813-37.

Vol.l0, pp.l-82. (Indice selectivo, realizado por C.F. Kamp—

mann>

Opera ornnia. [Editio variorum], I—IX. Glasqow, 1821. Vol.9,

pp.3-678. (Indice bastante completo, es el mismo de Beck de la

ecl. de Barnes).

BECK, C.D., índex Graecitatis Euripideae. Ed. accuratior. Cara-

bridge, 1829. (= índex in tragicos Graecos, 1), 639 pp. <Indice

bastante completo’>

MATTIAE, A. - MATTIAE, C. - MATTIAE, B., Lexicon Evripideum, 1.

Leipzig, 1841, 680 Pp. (Léxico completo, A - U).

y. Tragici.

* PALEY, A.F., Luripides. London, Vihittaker & Co., 3 vols., 1872-

80. Vol.1 pp.555—567; Vol.2 : pp.593—608; Vol.3 : pp.60’)—624.

(Indices selectivos’>.

* SCHViARTZ, E., Scbohia in Euripidem. Berlin, O. Retraer, 2 vols.,

1887-91. Vol.2 : pp.415—440. (Indice de glosas>.

* WILAMOWITZ-MOELLENDORFF, U. von, Herakles. Zweite Bearbeitung.

Berlin, Weidmannsche Buchhandlung, 1933, pp.502-505. (Indice se-

lectivo’>

* CRUICKSHANK, AA!., Bacchae. Second edition. Oxford, At the Cia-

rendon Press, 1934, pp.’)8-’)9. (Indice selectivo>.

* HEADLA>4, C.E.S., Tbe Medea of Euripldes. Cambridge, At the Univ.

Pxess, 1934, pp.115-l22. (Indice selectivo>.

* ALLEN, 3.T. - ¡TALlE, G., A Concordance Lo Eurlpides. London-

Berkeley, California Univ. Press, 1954, pp.l-686. (Concordan-

cia). Reimpr.: Groningen, Boumaa’s Boekhuis N.y., 1970.

* DODDS, E.R., Baccbae. Oxford, At the Clarendon Press, 1960, PP.

250—253. <Indice selectivo).

* BOND, G.W. )-lypsipyle. Oxford, Oxford Univ. Press, 1963, pp.152-

153. <Indice selectivo>.

* AUSTíN, C., Nova Fragmenta Suripidea in papyris reperta. Berlin,

W. de Gruyter, 1968, pp.106—114. (Indice selectivo>.

* KANNICHT, IR., Helena. Heidelberg, C. Wlnter, 2 vois., 1969. vol.

2 : pp.456—462. (Indice selectivo).

* DIGGLE, .3., Phaethon. Cambridge.. Univ. Press, 1970, pp.225-232.

141.

Itahie Concordance to

N.y. Publishers, 1971,

Boekhuls b.v. Pu-

<Indice selectivo).

isenhelm am Oían,

yo’>

(Indice selectivo’>.

* COLLARD, Ch., Supplement to the Alíen -

Euripides. Groningen, Bouma’s Boekhuis

Pp.1-52.* STEVENS, P.T., Andromaebe. Oxford, At the Clarendon Press, 1971,

pp.253-255. (Indice selectivo’>.* MUSSO, O., Euxipide. Cresfonte. Milano, Cisalpino - Goliardica,

1974, pp.47—50. (Indice selectivo’>.

* COILARD, Ch.., Supplices. Groningen, Buma’n

blishers, 2 vois., 1975. \Iol.2 : pp.462—466.* GóSSWEIN, N.U., Dic Bride des Euripides. Me

Anton ¡4am, 1975, pp.136-141. (Indice selecti* CARRARA, E’., Eretteo. Fírenze, Ed. Gonnelli, 19’7’1, pp.93-99.

(Indice selectivo).

* McDONALD, >4., A sernilemmatized Concoxdance to Euripides’Alces-

Lis. Costa Mesa, California, TLG Rubí., 1977, 133 pp. [unnumbe—

red); A semileramatized Concordance to Euripides’Cyclops. Costa

Mesa, California, TEO Rubí., 1977, 94 pp. [unnumbered); A senil-

lenimatized Concordance Lo EuripidesAndromache. Costa Mesa,

California* BOND, G.W.

427—429.

* 1-lARDEE, A.,

Brilí, 1985

BIEHL, Vi.,

268—272.

* WILLINK, C

pp.369—373

143 Pp.

, At the

Lunnumbered)

Clarendon Press,

TLG Rubí., 1978,

Heracles. Oxford 1981,

Indice selectivo).

Euxipides’Kresphontes and Archelaos. Leiden,

p. 300. (Indice muy selectivo).

Euripides Kyklops. Heidelberg, C. Winter, 1986,

Indice selectivo>,

.W., Orestes. Oxf

(Indice selecti

ord, At the Clarendon Press,

yo)

PP.

E.3.

PP.

1986,

* COCKLE, Vi.E.H., Euripides. Hypsipyle. Roma, Edizioni dell’

neo, 1987, pp.235-243. (Indice selectivo).

EUSEBIUS CAESARIENSIS

HEIKEL, I.A., Eusebius Werke.

tins . . . Leipzig, 1902. (En 12

der ersten drel Jabrir = COS>

SCHWARTZ, E. - MOMMSEN,T.,

Kirchengeschichte. Leipzig,

(índice selectivo).

Band 1. Ober das

le griech. christi.

, pp.2’)O—35S. (Indice

Lusebius Werke. Band

1903—09. Vol.2:3,

Leben Constan-

Schrl ftsteller

selectivo>.

2:1-3. Dic

Pp. 158—208.

Ate-

142

GRESSMANN, H., Eusebius Werke. Band 3:2. Die Theophanie. Leip-

zig, 1904, pp.267—2?l. (Indice selectivo).

KLOSTERMANN, E., Fusebius Wexke. Band 4. Geqen Harcell . . . Leip-

zig, 1906, pp.248—254. <Indice selectivo>.

HEIKEL, I.A., Lasebias Werke. Band 6. Die Demonstratio evangeli—

ca. Leipzig, 1913, pp.545-585. (Indice selectivo>.

* BARDY, O., Histoixe Ecclésiastiqae. Paris, Les Éd. du Cerf,

1960, pp.297-322. (Indice selectivo, realizado por E’. Périchon).

* WINKELMANN, Fr., Easebias Wexke. Band 1. Ober das Leben des Kai-

sers Konstantin. Berlin, Akademie Verlag, 1975, pp.167—266. (In-

dice bastante completo>.

* ZIECLER, 3., Easebias Wexke. Band 9. Der Jesajakommentax. Ber-

lin, Akademie verlag, 1975, pp.447-475. (Indice bastante comple-

te)

EUSTATHIUS ANTIOCHENUS

BROCKMEIER, Vi., De Sancti Eastathii episcopi Antiocheni

ratione. Accedit index vocabuloxum iibxi contra Origenem

omnium. Diss. >4Zinster i. W. Borna, 1932, pp.83—139.

completo)

dicendi

scripti

(Indice

EUSTATHI IJS

DEVARI, >4.

Odysseam.

* TAFEL, T.L

selectivo’>

* KOUKOULES, P

1953, pp.149

* VAN DEP VALK

.4—A. IX: E—T

XCVI -CXIII.

vocabulorum

lorum artis

THESSALONICENSI 5

índex in Eustathii commentarios in lomen Iliadem et

Leipzig, 1828, 508 Pp. <Indice selectivo).

.F., Opascula. Frankfurt / M, 1832, pp.I—XXXI. (Indice

• Reimpr. Amsterdam, Hakkert, 1964.

hAY, ®EZZAAONIKHX EYXTA@IOY 1.4 VPAMMATIKA. Atenas,

-158. (Indice selectivo de glosas).

• >4., Commentarii ad Homeri Iliadem pertinentes. 1:

Leiden, E.3. Brilí, 2 vols., 1971—76. Vol.2 PP.

<Vocabularium Eustathianum). Pp. CXIV-CXVI.(Index

artis rhetoricae’>. Pp.CXVII-CXVIII. <índex vocabu-

grammaticae). (Indices selectivos>.

EUSTRATIUS philosophus

y. ARISTOTELES Commentaria in Aristotelem Graeca.

143

* EUTHERIUS TYANENSIS

TETZ, >4., Eme Antilagie des Eutherios von Tyana. Berlin, Vi. de

Gruyter, 1964, pp.72-87. <Indice bastante completo’>.

* EUTHYDE>4US

y. MEDICI : GARCíA LAZARO.

EUTOCIUS

y. ARCHIMEDES : HEIBERO.

* FAVORINUS

NORSA, 14. - VITELLI, O., ~‘a(?wpuvox TUD9L poyY~s. Xl papiro Vatica-

no Gxeco 11. Cittá del yaticano, Biblioteca Apostolica Vaticana,

1931, pp.33—48. <Indice completo).

BARIOAZZI, A., Favoxino di Arelate. Opere. Firenze, Le Monnier,

1966, pp.565-608. (Indice bastante completo).

OAL ENU5

Omnia Claadii GaJeni . . . opera .. in Latinam Iinguam conversa,

1-VIII, índex. Basel, 1542. (Inde~<. Fol. En latín’>.

MUNDELLA, A., Theatrum Galeni. Basel, 1568. Fol. En latín.

BRASAVOLA, A.M., índex refextissimus in ornnes Galení libros.

Venecia, 1625 (= Galeni opera ex nona Junctarum editione, XIII.

1 aEd. 1550’>, 548 Pp. Fol. (Indice en latín). Reimpr.: Hildes—

heira, Olms, 1975.

Ki3HN, C.G., Claudii Galeni opera omnia, X-XX. Leipzig, 1821-33

(= Medicorum Graecoxura opera quae exstant, 1-20>. Vol.20, 676

PP. <Indice en latín, realizado por F.W. Assmann). Reimpr.: lUí-

deshein, Olms, 1965.

KALBFLEISCH, 1<., Institutio logica. Leipzig, B.G. Teubner, 1896,

pp.50-73. <Indice bastante completo).

KALBFLEISCH, K., De victa attenuante hiber. Leipzig, B.G. Teub-

ner, 1898, pp.38-44. (Indice selectivo>.

CABLE?, C., Galeni libellus De captionibus quae per dictionem

fiunt. Diss. Rostock, 1903, pp.29-35. (Indice bastante comple-

to>

HELMREICH, O., De temperamentis JAbrí XXX. Leipzig, B.G. Teub-

¡ter, 1904, pp.117-132. (Indice selectivo).

144

WESTENBERGER,3., Galení gui fertur De qualitatibus incorporeis

hibellus. Diss. Marburg

HELMREICI-{, O., De usa

1907—09. Vol.2, pp.454—

MEWALDT, 3.- HELMREICH,

natura hominis. in Hipp

Hippocxatis ½ morbis

pp.398—433, 436—473, 47

* WAGNER, ¡4., Galeni q. E

>4arburg, 1914, pp.43—52

DIELS, 1-1.-- MEWALDT, 3.-

1906, pp.36—46. <Indice completo).

partium, ¡-XI. Leipzig, B.O. Teubner,

484. (Indice selectivo’>.

<3.- WESTENBERGER,3., ½ Hippocratis De

ocratis De victa acutorum. De diaeta

acutis. Leipzig, 1914 (ClIC, 5:9,1),

4—487. (Indices bastante completos’>.

• Libellus Et ~¿ov ro ka-ra ractp¿s. Diss.

(Indice bastante completo>.

HEES, 3., In Hippocratis Prorrheticum X.

De comate secundum Hippocratem. In Hippocratis Proqnosticum.

Leipzig, 1915 (CHa, 5:9,2), pp.384—434, 435—440, 451—490. (In-

dices selectivos>.

ROCK, K.- HELMREICH, O.— KALBFLEISC}-1, 1<.— HARTLICH, O.., De

sanitate taenda. De alimentoram facaltatibas. De bonis rnalisque

sucis. De victa attenuante. De ptisana. Leipzig, 1923 <CHa, 5:4,

2), pp.463—491, 492—504, 505—510, 510—520, 520—522. (Indices se-

lectivos>.

SCHRÓDER, ¡4.0., Xn Platonis Timaeum coramentaril fragmenta. Leip-

zig, 1934 <ClIC, Suppi. 1), pp.10l-112. (Indice selectivo).

SCHMUTTE, 3.14., De consuetudinibus. Leipzig, 1941 <= Corpus

medicoxam Graecoxum, suppl.3), pp.61—66. <Indice bastante com-

pleto’>

* WENKEBACH, E., Adversus Lycum et advexsus Iuhianurn Líbelhi. Ber-

lin, In aedlbus Academlae Lltterarum, 1951, pp.73—133, <índice

selectivo’>

* WENKEBACH, E. - SCHUBRING, 1<., Xn Hippocratis Epldemiarum Libros

Commentaria. Berlin, In aedibus Academlae Litterarum, 2 vols.,

1955. Vol.2 : pp.27—253. <Indice completo>.

* DEICHGRABER, K. - KUDLIEN, Fr., Kommentare zu den Epidemien des

Hippokrates. Indizes der aus dem arabischen Otersetzten Namen

und W&rterverfasst von F.Pfaff. Berlin, In aedibus Academlae

Scientiarum, 1960, pp.89—lOS y 117—120. <IndIces selectivos>.

* KOLLESCH, 3., óber das Riechorgan. Berlin, Akademie Verlag,

1964, pp.ll2-128. <Indice bastante completo>.

* ALEXANDERSON, B., flEPí KPISEflN. Góteborg, Elanders Boktryckeri

Aktiebolag, 1967, pp.215—223. <Indice selectivo>.

145

* LYONS, >4., Qn the parts of Medicine. Qn cohesive causes, Qn re-

gimen in acate diseases in accordance witb the theories of Hi—

ppocrates. Berlin, Akademie Verlag, 1969, pp.1?8—l86. (Indice

selectivo’>

* STROHMAIER, O., Ober dic Verschiedenheit der Homolomeren Karper-

teije. Berlin, Akademie Verlag, 1970, pp.l58—1&2. <Indice selec-

tivo)

* DE LACY, Ph., De placítis Hippocratis et F’latonis. Berlin, Aka-

demie Verlag, 3 vols., 1978—84. Vol.3 : pp.’)18-829. (Indice com-

pleto>

y. MEDId.

CELASTUS CYZICENUS

LOESCHKE, O. - HEINE?4ANN, >4., Kirchengeschichte. LeIpzig, 1918,

(005 28), pp.222-262. (Indice selectivo>.

GEMINUS astronomus

MANITIUS, a., Elementa astronomiae. Leipzig, B.G. Teubner, 1898,

pp.293-362. (Indice bastante completo).

* AU3AC, <3., Géminos. Introduction aux phénoménes. Paris, Les Be—

lles Lettres, 1975, pp.169-215. <Indice selectivo técnico’>.

Ceometrici scriptores

y. Metrologici scrlptores.

Geoponica

NICLAS, 3.N., rcwnovLka. Geoponicorum sive De re rustica hibri

XX, I—XV. Leipzig, 1781. \Tol.4, 88 pp. <Indice selectivo)

BECKH, H., Geoponica sive Cassiani Bassi scholastici De re

rustica ecloqae. Leipzig, B.O. Teubner, 1895, pp.534-63?. (Indi-

ce selectivo>

GORGIAS

y. PHILOSOPHI : DIELS.

* GREGORIUS CORINTHIUS

DONNET, D., Le Traité flEpí ZYNTASE()Z AOVOY. Bruxelles, Inst.

Historique Beige de Rozne, 196’), pp.333—361. (Indice selectivo).

146

GREGORIUSNAZIANZENUS

* NIal-lE, ¿LP., Patrologiae cursus crompletus. Series 1: Patres

Graecí. Turnhout, Erepols. Vol. 36, cols.923—932. (Indice selec-

tivo’>

HASON, A.3., Five Theological Orations. Cambridge, 1899. (En

Cambxidge Patristic Texts’>, pp.202—2l2. <Indice selectivo).

BOULENGER, F., Gréqoire de Nazianze. Discours funébres en 1’

honneur de son frére Césaire eL de Basile de Césarée. Paris,

1908. (En Textes et docunients poux 2’étude historique du

christianisme’>, pp.233—2S2. <Indice selectivo’>.

* KNECHT, A., Cregor von Nazianz. Segen die Putzsucht der Ersuen.

Heidelberg, O. Winter, 1972, pp.140—142. (Indice selectivo y de

hapax’>

* GALLA?, P. - JOURJON, 14., Lettres tbéologiques. Paris, Les Éd.

du Cerf, 1974, pp.1O3—112. (Indice selectivo’>.

* GALLAY, E’., Discoarn 27-31 CDiscours théologiques). Paris, Les

~d. du Cerf, 1978, pp.357—376. (Indice selectivo’>.

* MOSSAY, 3. - LAFONTAINE, O., Discours 24-26. Paris, Les Éd. du

Cerf, 1981, pp.289-291. <Indice selectivo>.

* MOSSAY, 3., mesaurus Sancti Gregorii Nazianzeni. Enumeratio

lemmatum. OraLiones, Epistalae, Testameritum. Turnhout, Brepols,

1990, pp.l—238: Enumeratio lemmatum. (Concordancia completa en

microfichas)

Qration of

PaLrlstlc

GREGORIUS NYSSENUS

SHAWLEY, CA!., Tbe Catecbetical

Cambridge, 1903. <En Cambridqe

<Indice selectivo).

HÉRIDIER, L., Grégoire de Nysse. Discours catéchétique.

1908. (En Textes et documents pour J’étude histor

christianisme), pp.201-211. (Indice selectivo).

STEIN, ¿LA., Encomium of Saint Gregory, Bishop

Brother Saint Basil, Archbishop of Cappadocian

Washington, D.C., 1928, pp.159--161. (Indice de

* HECK, A. van, De pauperibus amandis. Qrationes Leiden,

3. BrIlí, 1964, pp.134—148. (Indice selectivo>.

* AUBINEAIJ, >4., Traité de la virginité. Paris, Les Éd. du

1966, pp.607—672. (Indice muy completo).

Ore qory of Nyssa.

Texts>, pp.1’)2-181.

of Nyssa,

Caes are a

notas>

duo.

Paris,

ique du

on bis

tñss.

E.

Cer ~

147

* DANIÉLOU, 3., La vie de Moise ou Traité de la

tiére de vertu. Paris, Les Éd. du Cerf, 1968,

perfection en ma-

pp.338—352. (mdi—

ce selectivo’>.* MARAVAL, E’., Vie

1971, pp.294—3l6.* FABRICIUS, C. — IR

G6teborg, Acta

Craeca et Latina

de Sainte Macrine. Paris, Les tá.

(Indice bastante completo>.

IDINCS, U., A Concordance to Gregory

Universitatis Gothoburgensis, 1989

Cothoburgensia 50). [En microfichal.

du CerE,

of Nyssa.

<Studla

GREGORIUS THAUMATURGUS

KOETSCHAU, E’., Den Gregorios Thaaniaturgos Dankzede

als Anhang der Brief des origenes an Gregor los

Freiburg i. Br. & Leipzig, 1894 (=Samrnl. ausgew.

dogmengeschichtl. Ouellenschriften, R. 1, ¡4. 9),

78. (Indice selectivo).* CROUZEL, U., Remerciement A Oxigéne

A Grégoire. Paris, Les Éd. du Cerf,

selectivo de Gregorius). Pp.226-227.

nes’>

suivi

1969

<md

an Origenes,

‘¡taumaturgos.

kixchen— und

pp.52—76, 76—

de La lettre

, pp.205—227.

ice selectivo

d ‘Origéne

<Indice

de Orige—

* HANNO

BLOMQyIST, a., The

‘Hanno’s Periplus’,

tion. Lund, Gleerup,

date and origin

with an edition

1979, pp.67—68.

of the Greek version of

of Lije text and a transia-

<Indice selectivo>.

* HARPOCRATIOlexicographus

DINDORE, <3., Lexicon ½ decem

Oxonil, 1853, 2 vois. yol.i

Pp.347-351. <índex grammaticus)

selectivo). Reimpr.: Groningen,

oxatores atticos Harpocrationis.

pp.329—346. <Indice selectivo).

Vol.2 : pp.473—486’>. (Indice

Bouma’s Boekhuis N.y., 1969.

* HECATEUSMl

NENCI, <3.,

pp.129—132.

LESIUS

Fragmenta. Firenze,

(Indice selectivo>.

“La Nuova Italia” Editrice, 1954,

HEGEMONIUS

y. Acta Hartyrum et Sanctorum : BEESON.

148

* HEGESINUS

y. EPICA BERNABÉ; DAVIES.

* HELIODORUS NEOPLATONICUS

BOER, AE., it Paulum Alexandrinura Commentarium. Lipsiae,

Teubner, 1962, pp.lSl—l82. (Indice bastante completo>.

HELIODORUS philosophus

y. ARISTOTELES : Commentaria in Ar istotelem Graeca.

* HEI,IODORIJS scriptor eroticus

COLONNA, A., Aethiopica. Roma, Typis Regiae 0ff icinae Polygra-

phicae, 1938, p.3’)8. (índex notabiliorum’>.

y. EROTICI.

* HELLANICUS

CAEROLS, 3.3., HeIánico de Lesbos. Madrid, CSIC, 1991, pp.189—

212. (Léxico completo’>.

* HEE’HAESTIO aztrologus

PINGREE, D,, Apotelesmatica, Libri XXX et Epitomae IV. Leipzig,

B.C. Teubner, 2

372—491.

vols. 1973—74. yoí .1 pp.34’)—463,

<Indices completos).

HEPHAESTIO grammaticus

GAl SYORD,

pp.472—485.

CONSBRUCH,

B.G. Teubner,

T., Enchiridion, i-XX.

<Indice selectivo’>.

Iterura ed. Oxford,

(Ed.

1855. Vol.1,

1810).

>4., Encbiridion crum commentarlis veteribus.

1906, pp.415—426.

Leipzig,

<Indice selectivo>.

* HERACLIDES CRETICUS

y. PSEUDODICAEARCHIJS.

* HERACLIDES LEMBUS

DILTE, >4.?., Heraclidis Lembi

Carolina, Duke Univ.,

Excerpta Politiarum.

1971, pp.46—59.

Durham, North

(Indice bastante comple—

to)

B.G.

Vol .2 PP.

149

HERACLITUS allegorista

OELMANN, F., Quaestiones

logae Bonnensis sodales,

Hoznericae. Leipzig, Societatis philo—

1910, pp.111—’40. (Indice completo).

HERACLITIJS paradoxographus

y. PALAEPHATUS.

HERACLITUS

BYWATER, 1.,

to’>

DIELS,

81. (1

y. PHI

* KIRK,

Press,

* MARCOV

Taller

tan te

philosopbus

Rehiquiae. Oxford, 1877, pp.86—89.

a

Ji., Herakleitos von Epbesos. LI. 2 . Her

ndice bastante completo’>.

LOSOPHI : DIELS.

0.5., Heraclitus.

1954, pp.4O5—415.

1014, 14., Hexachitus.

es Gráficos Universi .1

completo).

(Indice coxnple-

lin, 1909, pp.77—

The Cosmic Fxagments. Cambridge,

<Indice selectivo

Editio minor. Herida

tarios, 1968, Pp 37—146.

Unlv.

(‘¿enezuela),

<Indice bas-

* CONCHE, >4., Fragments. Par

477—483. (Indice bastante

is, E’resses

completo)

Univ. de France, 1986, Pp.

HERENNIUS

y. EREN(N>IUS

* HERMAGORASMINO?

y. HERMAGORASTEMNITES.

* HERMAGORAS TEMNITES

MATTHES, O., Testimonia et Fragmenta adiunctis et Hermagorae

cuiusdam discipuli Theodori Gadarei et Hermagorae Minoris fraq-

mentis. Lipsiae, B.G. Teubner, 1962, pp.’)3—78. <Indice selecti-

vo).

HERMARCHUSepi

LONGO AURICCHI

189—196. (mdi

cureus

O, F., Frammenti. Napoli, Bibliopolis, 1988, Pp.

ce selectivo y hapax).

HERHAS

150

y. PATRES APOSTOL.ICI.

* JOLY, R., Hermas. Le Pasteur. iritrodaction, texte critique,

duction et notes. Paris, Les Éd. du Cerf, 1968, pp.369—400.

dice bastante completo).

HERMESTRISMEGISTOS

y. CORPUSHERMETICUN

* HERMIAS ALEXANDRINUS

COUVREUR, E’., Hermeias von

Schohia. Hildesheim - New Yo

bastante completo, realizado

Alexandrien in Platonis

rk, Olms, 1971, pp.273—297.

por O.. Zintzen).

Phaedrum

(Indice

* HERMIPPUS comicus

y. LYRICI : WEST, 3

GARROTE HELINCHON,

cericiatura, Madrid,

completo). Inédita.

971—72 y 1980.

1., Los fragmentos de Hermipo. Memoria de Li-

Univ. Complutense, 1982, pp.l0l-141. (Léxico

HERO ALEXANDRINUS mechanicus

y. Metrologici Scriptores.

SCHMIDT, W., Opera quae supersunt

mata. Leipzig, HAS. Teubner, 1899,

selectivo’>

SCHÓNE, ¡4.,

et Commentat

366. (Indice

HEIBERO, ¿KL

<mm vari:s

Heronis qaae

B.G. Teubner.

omnia, 1.

Suppl.,

Pneumatica

pp.145—18i.

eL auto—

<Indice

Opera quae supersunt omnia,

lo díoptrica. Leipzig, B.G.

bastante completo).

Opera quae supersunt omnia, XV—V. Deflnitlones

collectionibus Heronis quae feruntur Geometrica.

ferunLar Stereometrica eL De mensuris. Leipzig,

Vol.S, pp.233-274. (Indice selectivo).

¡XI. Rationis dimetiendi

Teubner, 1903, pp.3i7—

HERODAS

BUECHELER, F., Mimiambi. Exemplar iteratum. Bonn, 1892, pp.7l-

95. (Indice completo>. (Ed. 1892).

CRUSIUS, O., Himiambi. Leipzig, B.G. Teubner, 1892, pp.’)9-EY.

(Indice selectivo>.

* NAIRN, ¿LA., The Mimes of lierodas. Oxford, At the Clarendon

tra-

(1 n—

151

Press, 1904,

KNOX, A.D.,

pp.427—445.

* PUCCIONI, O.

1950, pp.189* CUNNINCHAN,

1971, pp.225

* MANDILARAS,

1986, pp.347

* LLERA FUEYO,

Italia” Editrice,

pp.1OS—113. (Indice selectivo).

Herodas. The Mimes and Fragments. Cambridge, 1922,

<Indice completo).

Hirniambi. Firenze, “La t4uova

-190. <Indice selectivo y de hapax>.

1.0., Mimiambi. Oxford, At the

-242. <Indice muy completo>.

B.O., 01 >41>401 ?17OY HPQNAA. Atenas,

-356. (Indice bastante completo).

L.A., Léxico de Herodas. Memoria

Clarendon Press,

LI. KcXPóaIJLTacX,

de Licenciatura,

Oviedo, Univ. de

Inédita.

* CUNNINOHAM, 1.0., Her

Mimorum papyraceorum.

(Indice completo’>.

Oviedo, 1986, pp.15—305. (Léxico completo>.

odas Mimiambi, can appendice tragmentorum

Leipzig, WC. Teubner, 1987, pp.64—89.

HERODES ATTICUS

DRERUP, E., flcp¿ uoX

Gescbichte und ¡<altar

completo>

u-rei~s. E’aderborri

des Altertums,

1908

2:1),

(= Studien zar

pp.27—3S. (Indice

Kónigsberg, 1848,

HERODIANUSgrammaticus

* BOISSONADE, 3.?’., Herodiani Partitiones. London, In aedibus Val-

planis, 1819, pp.3O6—319. <Indice selectivo>. Relmpr.: Amster-

dara, Hakkert, 1963.

y. MOERIS : PIERSON.

* LEHRS, K., Herodiani .Scripta Tria Emendatiora.

pp.465-504. (Indice bastante completo).

LENTZ, A., Herodiani Technlci rellquiae, 1—2:2. Leipzig,

70. (En Grammatici Graeci). Vol.2:2, pp.96’)-1206. <Indice

tivo, realizado por A. Ludwich).

* DAIN, A., Le “Philétaeros”. Paris, Les Selles Lettres, 1954, Pp.

83—94. <Indice selectivo).

186’)--

se le c --

HERODIANUS historicus

IRMISCH, T.W., Hlstorlarum JAbrí octo, I-V. LeIpzig, 1789—1805.

yol.4, pp.475—116G. <Indice completo>.

152

EXX~voppwpat KOt’,

quod indicem in

hoc est Dicho-

omnes Herodoti

¡—II. Strasbourg & Pa—

IX, ed. Schwelghaeusex,

HERODOTUShistoricus

PORTUS, Aem., AetÉkStÁ 1úJVLkOV

narium Ionicum Graeco-Latinum,

libros continet. Frankfurt, 1603.

. Ed. 2a Oxford, 1817, 659 Pp.

SCHWEICHAEUSER,3., Lexicon Herodoteam,

ns, 1824 (< Herodoti historiarum iibrl

7—8>, 345, 394 pp.

SCHWE1GHAEUSER,3., Lexicon Herodoteum. Oxford, 1825, 533 Pp.

* MACAN, R.W., The Fourth, FU Lb and Sixtb Books. London, Macmi-

llan & Co., 2 vois. 1895. Vol.2: pp.3l7—325. <Indice selectivo).

POWELL, J.E., A Lexicon Lo HerodoLus. Cambrldge, 1938, 392 pp.

(Léxico completo’>. Reimpr.: Hildeshein, OThs, 197’).

* E’OWELL, 3.E., Herodotas. Book VIII. Carabridge, Univ.

1939, pp.161—16B. (Indice selectivo’>.

* PAAP, A.H.R.E., De Herodoti reliqalis ½ papyrls et

Aegyptiis servatis. Leiden, E.3. Bnilí, 1948, pAúl. CI

selectivo>* LEGRAND, E’h.E., Xndex analytlque. Paris, Les Selles

1954, pp.7—246. <Indice selectivo : personas, dioses,

paises)

* STORK, E’., índex of Verb--Eorms in Herodotus. Qn the basis of

Powell’s Lexicon. Groningen, E. Forsten Publishing, 1987, pp.1—

334.

Press,

membranis

ndice muy

Lettr es,

fiestas,

* HEROPHILUS

STADEN, 14. von,

dna. Cambnidge,

yo)

HESIODUS

Hesiodi Ascrael

vocum indice

SCHREVELIUS,

Pasoris inde

CLERICUS, .3.

0. Pasoris,

y. POETAE

Herophilus. Tbe Art

Univ. Sress, 1989,

opera . . . omnia,

... quem addidit O.

C., Hesiodí Ascraei

x. Leiden, 1650.

, Hesiodi Ascraei

1-Ii. Amsterdam,

GAl SFORD.

of Medicine

pp. 641—650.

in Ea.rly Alexan—

(Indice selectí—

cum accurato omnlum

Pasor. Amsterdam, 1631.

quae exstant. Accedit

Gr a e ca ram

1 nsuper

quaecumque exstant . . . cum indice

1701.

153

a

GOETTLING, O., Carmina. Ed. 3 cur. 3. Flach. Leipzig,

pp.3$l—442. <Indice bastante completo). <LI.1a : 1831>.

PALEY, F.A., ‘¡‘he Epics of Hesiod. 2nd ed., rey. London,

(En Bibliotheca Classica>, pp.289-336. <Indice bastante

to’>. <Ecl. 1a 1861)

PAULSON, 3., Xndex Hesiodeus. Lund, 1890, 94 pp. (Indice

ildesheim, Olms, 1972.

Works and Days. london, 1932

impr. : Hildesheira, Olms, 1966.

DIELS.

Scutum. Firenze, “La Nuova Ital

Indice selectivo’>.

Seholia Vetera Vn Hesiodi opera

Testimonia eL adnotatio crítica

to>. Reimpr. : 14

* SINCLAIR, T.A.

selectivo). Re

y. PHILOSOPHI

* RUSSO, C.F.,

pp.2l1—215.

* PERTUSI, A., et

gomena. XX. MI

siero, 1955. Vol.l pp.2?6—285. (Indice selectivo’>.

* WEST, M.L., Theogony. Oxford, Mi the Clarendon E’ress,

451-456. <Indice selectivo).* MERKELBACH, IR. - WEST, M .

grapheo Clarendoniano, 1967,

Fra qmenta Hes lodea.

pp.2O3—236. <Indice

pp. 93-96.

ia” Editrice

Di es.

lano,

le

yita

1966,

(Indice

1950,

Prole —

e Pen-

PP.

Oxonli, E Typo-

bastante com-

pleto)* GREGORIO, L. di, Scholia Vetera ½ Hesiodi Tbeogoniam. Milano,

Vita e Pensiero, 1975, pp.l33—139. <Indice selectivo>.

* HOFINGER, >4., Lexicon Hesiodeum cum indice inverso. Leiden, E.J.

Brilí, 4 vals., 1975-78, pp.1—747. <Léxico completo).* MINTON, W.W., Concordance to tbe Hesiodic Corpus. Leiden, E.J.

Brilí, 1976, 313 Pp. (Concordancia>.

* TEBBEN, 3.?., Hesiod-Konkordanz. A Computer Concordance to He-

siod. Hildesheim, G. Olms, 19’)’), 326 pp. <Concordancia).

* WEST, >4.L., Heslod. Works and Days. Oxford, At the Clarendon

Press, 1978, pp.392-396. (Indice selectivo’>.

* y. EPICA : SNELL-METTE-yOIGT.

* HESYCHIUS HIEROSOLYMITANUS

AUBINEAU, >4., Homélles Pascales <cmnq homélies inédites.). Pa-

ns, Les Éd. du Cerf, 1972, pp.Sll-S4O. (Indice bastante comple-

to. Incluye : Basillus Seleucensis, Hesychius Hierosolymitanus,

Ioahnnes Berytensls, Pseudo—Chrysostomus, Leontius Byzantlnus)

AUBINEAU, >4., índex verborum Homlliarum festalium Hesycbii Hie—

1878,

1883.

comple-

comp le —

154

rosolymitani. Hildesheim—Zúrich—New York, G. Qlms Verlag, 1983,

pp.l-325. (Indice completo>. Pp.326—370. (Lista de frecuencias).

HESYCHIUS MILESIUS

PREGEE, T., Scriptores originum Constantinopolitarum, 1-II.

Leipzig, B.G. Teubner. Vol.)., pp.1l0—1i1. (Indice selectivo>.

* HICESIUS

y. MEDICI : GARCíA LAZARO.

* HIEROCLES facetiarura scriptor

THIERFELDER, A., Philogelos. Der Lacbfreund von Hierok.Ies ¡md

Philagrios. Múnchen, Heimeran Verlag, 1968, pp.285—310. (Indice

bastante completo’>

HIEROCLES PLATONICUS

y. LONGINUS ROBINSON.* MULLACH, F.G.A., Hieroclis ½ Aureum Pytbagoreorum Carmen com-

mentarías. Berlin, 1853, pp.187—188. <Indice selectivo). Relmpr.

Hildesheim, Verlag Dr. 1-LA. Gerstenberg, 1971.

HIEROCEJES stoicus

ARNI>4, H. von, Ethiscbe Elementarlebre <Papyrus 9780> nebst den

bei SLob&us erbaltenen etbischen Exzerpten aus Hlerokles. Ber-

lin, 1906 (= Berliner Klassikertexte, 4>, pp.6’)—76. (Indice com-

pleto’>

HIHERIUS sophista

WERNSDORFF,O., Ouae reperiri potuerunt videlicet Eclogae e, e et

Declamationes. Góttingen, 1790, pp.924-1031. <Indice selectivo).

COLONNA, A., Declamationes et orationes cum deperditarum traq-

mentis. Roma, 1951 ( Scriptores Graeci et Latini consil lo Aca-

demiae Lynceorum edití>, pp.269-2’)1. (Indice selectivo).

HIPPARCHUS astronomus

MANITIUS, C., ½ Arati et Eudoxi Phaenomena commentariorum JAbrí

tres. Leipzig, B.G. Teubner, 1894, pp.30’)-363. (Indice selecti-

yo).

155

* HIPPARCHUS epiqrammaticus

y. LYRICI : FATOUROS.

HIPPOCRATES medicus

FOES, A., Qeconomia Hippocratis alpbabeti serie distincta

Frankturt a. 14., 1588, 694 Pp. Fol. <Indice selectivo>.

-. Hagni Hippocratis ... operum omnium tomus II. Genéve,

1662.

PINUS, E’.M., Compendium instar indicis in Hippocratis Col opera

omnia. Venecia, 1597. Fol. <Indice en latín’>.

Opera omnia ex 3. Cornaril versione, una <mm 5. Marinelll

coraraentarlis ac F.M. Fin! indice. Nova ed. ¡-¡XI. Venecia,

1737-39. ydli3, 502 pp. Fol. (Indice en latín).

KúHN, C.C., Opera omnia, ¡-¡IX. Leipzig, 1825-2’) <= Hedlcorum

Graecorum opera qaae exstant, 21—23’>. Vol.3, pp.86O—1018. (Indi-

ce en latín).

NELSON, A., Die hlppokratlscbe Schrift flcp~ 9va&-.. DIss. Uppsa—

la, 1909, pp.108—118. (Indice completo’>.

y. MEDId.

* HEIBERC, I.L., Indices iibrorum, .Iusiurandum, Lex, De arte, De

medico, De decente babita, Praeceptiones, De prisca medicina, De

aere locis aquis, De alimento, De liquidorum usu, De flatibus.

Leipzig-Berlin, B.G. Teubner, 1927, pp.1O2-146. <Indice bastante

completo>.

* FESTUGIERE, A..)., Hippocrate. L’ancienne Hédecmne. Paris, C.

Kllncksieck, 1948, p.8l. (Indice muy selectivo>.

* ALEXANDERSON, B., Dic Hippokratiscbe Scbrift “Prognostljcon”.

Góteborg, Elanders Boktryckerl Aktlebolag, 1963, pp.241-250.

<Indice selectivo>.

* JOLY, IR., Hippocrate. Du Réglme. Paris, Les Belles Lettres,

1967, pp.11’)-141. <Indice tecnlco bastante completo>.

* GRENSEMANN,H., Die Hippokratiscbe Schrift “Ober dic bellige

Krankbeit”. Berlin, Vi. de Gruyter, 1968, pp.114—126. (Indice

bastante completo>.

* GRENSEMANN,H., c3ber Achtmonatsklnder, úber das Siebenmonats-

kind. Berlin, Akademie Verlag, 1968, pp.131—140. <Indice bastan-

te completo>.

156

* DILLER, ¡4., HippokraLes. Ober die Umwelt.

Berlin, Akadernie Verlag, 1970, pp.84—lOl.

<De aere agais locis).

(Indice completo).* JOLY, IR. Hippocrate.

Des maladies IV. Du Thetas

De la génération.

de buit

L,ettres, 1970, pp.127—145 y 183—188.

tos’>.

* .3OLY, R.,

De Pali

Lettr es,

completos’>

* LIENAU, C., Ober

gerschaftsleiden.

<Indice bastante completo>.

* JOUAN!-4A, 3., La nature de ¡‘horame.

Hippocrate. Da Régime des

ment. De l’usage des 1

1972, pp.105-228; 151—155;

Nacbenipf&ngnis,

Berlin, Akademie

De la nature de l’enfant.

mo! s.

<Indices

maiadies

iguides.

173—178.

Cebar tsh!

Verlag,

Paris, Les

bastante

Belles

comple—

algties. Appendice.

Paris, Les Belles

(Indices bastante

lEe und Schwan-

1973, pp.’3’—’43.

Berlin, Akademie verlag,

1975,

* JOLY,

PP. 313-331. (Indice

R., Hippocrate. Des

bastante completo).

lieux dans 1’bomme.

glandes. Des fistules.. Des hémorrofdes. De la

cbairn. De la dentition. Paris, Les Belles Lettres,

99; 125—129; 153—160; 175—178; 207—213; 229—231.

tanto completos>.

* LONIE, 1.14., The

HaLare of the Chi

1981, pp.383--385.

* BOZZI, A., Note di o

Hippocratic Treatises “Qn Generati

íd’, “Diseases XV”. Berlin, Vi.

<Indice selectivo).

lessic grafia ippocratica. 11

Da systéme des

vision. Des

1978, pp.85—

Indices bas—

on ‘¼

de

“Qn the

Gruyter,

tratto salle

arie, le acgue, 1 luogbl. Roma, Ecl. dell’Ateneo, 19

(Léxico técnico selectivo>.

* KCIHN, 3.H. - FLEISCHER, U., índex Hippocraticus. Gbttingen,

denhoeck und Ruprecht, 1989, pp.1—946. <Indice completo>.

* NALONEY, o. - FROHN, Vi. - POflER, P., Konkordanz za den

kratischen Scbritterj. Hildesheim-Zúrich-New York, Olms &

mann, 5 B&nde, 1986, 4869 pp. (Concordancia>. Tome VI

inverses da vocabulaire hippocratique, ed. par O.

Hildeshelm—Zarich-New York, Olms & Weidmann, 1989,

<Indice inverso>.

HIPPOLYTUS

WENDLAND, E’., Werke. 3.

1916, (GCS), pp.3O4—337.

82, 80 Pp.

Van -

Hippo-

Weid-

índex

Maloney.

pp. 3—487.

Refatatio omnium haeresium. Leipzig,

(Indice selectivo>.

15’)

LEFEVIRE, 14., Commentaire sur Daniel. Paris, Les Éd. da Cerf,

1947, pp.401—403. (Indice selectivo’>.

NAUTIN, P., l-iippolyte. Contre les hérésies. Fragment. Paris,

1949 Lx Étades et textes pour l’histoire da dogme de la Trinité,

2>, pp.268—274. <Indice selectivo).

* MARCOVICH, >4., Hippolytas. Refutatio oniniam haeresium. Berlin -

New York, Vi. de Gruyter, 1986, pp.436—541. <índex verborum po—

tiorum’>

* HIPPONAX

SOUSA MEDEIROS, Vi. de, Hipónax de tErso. X. Fragmentos dos 1am-

bos. Coimbra, Imprensa de Coimbra, 1961, pp.2

completo’>

MASSON, O., Les fragments dv poéte Hipponax. Paris, C.

sieck, 1962, pp.t91—193. <Indice selectivo’>.

FARINA, A., Xpponatte. Napoli, Libreria Scientiflca

1963, pp.211—2’5. (Indice selectivo>.

y. LYRICI : PERROTA-GENTILI; FATODROS; MARZULLO;

1980.

DEGANI, H., Hipponax. Testinionia et Fragmenta.

Teubner, 1983, pp.2O9—218. (Indice completo).

63—279. (Indice

Kl Inck-

Edltr ice,

WEST, 1971-72 y

Leipzig, B.G.

HOMERUS

SEBER, Vi., índex vocabulorum in Roznen non tantum Iliade atque

Odyssea, sed caeteris etiam quotquot exstant poeznatis.

Heidelberg, 1604. (otras ecl. : Amsterdam 1649, 1651>.

. Ed. nova auctior et emend. Oxford, 1780—82, 611. PP.

DAM>4, C.T., Novam lexicon Graecum etymologicum et reale, cal pro

basi substratae sant concordantiae eL elacidationes Homerlcae et

Pindaricae. Berlin, 1765, 3038 cols. <Nueva ed.: 1774).

. Editio de novo instructa . . . cura 3. 14. Duncan. Glasgow,

1824, 1128 Pp.

BERNDT, 3.6., texicon Homericum sen index copiosissimas

vocabulorum guae in tota Homeni Iliade occurrunt, adiecta

subinde interpretatione Germanica, ¡-II. Stendal, 1795—96.

ROST, V.C.F., J9I. Duncanhl Hovum lexicon Graecum ex C.T. Dammii

Lexico Homerico-Pindarico retractatum emend. et auxit. Leipzig,

1831—33, 1348 Pp.

158

CRXJSIUS, G.C., Volistándiges griechisch-deutsches Wórterbuch

liber die Gedichte des Horneros und der Homeriden. Hannover, 1836.

. Engí. ecl. by H. Smith. Hartford, 1844.

. 5. neu bearb. Aufí. von E. E. Seiler. Leipzig, 1857.

. 8. Aufí. neu bearb. von C. Capelle. leipzig, 1878.

* DINDORE, G., Scholia Graeca in Roznen Odysseam. Oxford, Univ.

Press, 1855, pp.806-844. (Indice bastante completo>. Reimpr.:

Amsterdam, Hakkert, 1962.

PRENDERCAST, G.L., A Complete Concordance to the rilad of Homer.

London, 1875, 416 Pp. <Concordancia completa).

DUNHAR, H.A., A Complete Concordance to the Odyssey and Hyrnns of

Honer. Oxford, 1880, 419 pp. (Concordancia completa>.

* PIERRON, A., L’Iiiade d’Homére. Paris, Hachette, 2 vals., 1883-

84. Vol.2 pp.607—620. (Indice de hapax>.

EBELINO, ¡4., Lexicon Homericum, 1-II. Compos. C. Capelle, A.

Eberhard, E. Eberhard, B. Gieseke, V.H. Koch, J. La Roche, E.

Schnorr de Carolsfeld. Leipzig, 1885—80 <sic), 1184, 512 Pp.

* PIERRON, A., L’Odyssée d’Homére. Paris, Hachette, 2 vols., 1887—

88. Vol.2 : pp.631—642. (Indice de hapax).

CA.PELLE, C., Volistándiges W¿Lrterbuch úber die Gedichte des

Horneros und den Horaeriden . . . nach dem fr~iberen Seiler’schen

Homer-Wórterbach neu bearbeitet. 9. verb. Aafl. Leipzig, 1889,

605 pp. <Ed.1a~ 8a : y. CRUSIUS).

GEHIRINO, A., índex Homericus. Leipzig, 1891, 874 pp. (Indice

completo)

* LEA?’, Vi., ‘¡‘be liad. Second edition. London, 2 vois., 1900—1902,

pp.64l—6S5. <Indice selectivo). Reimpr.: Amsterdam, Hakkert,

1971.

* LEEUWEN, .3. van, Homeni Carmina. Ilias-Odyssea. Leiden, A.W.

Sijthoff, 4 vals., 1912—191’). Vol.4 : pp.LXIII—LXVIII. (Indice

selectivo).

CUNLIFEE, R.J., A dexicron of the Homenic Dialect. London, 1924,

427 Pp.

CUNLIEFE, R.3., Hornenic Proper and Place Naznes. A Supplement to

“A Lexicon of tbe Homeric Dialect”. London & Glasgow, 1931.

* BAAR, 3., índex za den Xllas—Scholien. Eaden—Baden, Bruno Grimm,

1961, pp.2-206. (Indice completo).

* DUNBAR, H., A Complete Concordance to the Odyssey of Homer. New

159

edition completely revised and enlarged by 2. Marzullo.

Hildesheim, O. Olms, 1962, pp.l—389. <Concordancia). Pp.391-398.

(Appendix). Ed.l: Oxford 1880.* ERBSE, 14., Scholia Graeca iii Roznen illadem CScholla Vetera>.

Berlin, W. de Cruyter, 7 vois., 1969—1988. Vol.6 : Indices 1-1V

continens. 1. Nomina propria : pp.=-129. II. Vocabula Hornerica

pp.133-23O. III. Sermo grammaticus : pp.233—533. IV. Auctores,

gui in scholiis laudantur : pp.53’)-634. vol.’) : Indicem V necnon

addenda et corrigenda continens. V. Res potiores, imprimís

grammatica et ihetorica : pp.S-26O.

* GEERINO, A., índex Homericus mit Appendix Hymnorum vocabula con-

tinens. Eingeleitet, durchgesehen vmd erweltert von U.Fleischer.

Hildesheira - New York, GIras, 1970, 882 pp. (Indice completo’>.

Ed.l : Leipzig, 1891—95.

* PRENDERGAST, cS.L., A Complete Concordance to the lijad. New

Edition completely revised and enlarged by B. Marzullo.

Hildesheim—New York, O. Olms Verlag, 1971, pp.l—416. (Concordan-

cia’>. Pp.417-427. (Appendix). Ecl.). : London, 1875.

* DICK, A.?., Epimenismi Homerici. Pars prior. Berlin—New York,

Vi. de Gruyter, 1983, pp.333—34O. (índex glossarum).

* ¡<liME’?’, M.>4., Foar Indices of the 1-lomeric Hapax Legomena,

together with statistical DaLa. Hildesheim-Zarich-New York, O.

Olms Verlag, 1984, pp.l—208.

* y. EPICA : SNELL-HETTE-VOIGT.

* HORAPOLLO

LEEMANS, C., Hieroglypbi ca. Arastelodamí, apud 3. Mullen et So-

cios, 1835, pp.4O5—427. (Indice selectivo>.

SBORDONE, E., Hieroglyphica. Napolí, R. Contensa & Fratelíl,

1940, pp.219—223. <Indice selectivo>.

Hymni Homerici

ALLEN, T.W.- HALLIDAY, Vi.?.- SIKES, E.E., Tbe Homerlc Hymns. 2nd

ed. Oxford, 1936, pp.451—468. (Indice selectivo). (LI.1a

1904>

y. HOMERUS CAPELLE; DUNBAR; EBELINO; GEHRING.

* RICHAROSON, 14.3., The bomeric Hymn to Demeter. Oxford, Mi the

Clarendon Press, 1974, pp.360—362. (Indice selectivo).

160

* CASSOLA, F., Inni Omericí. Milano, Arnoldo Mondadori Editare,

1975, pp.633—636. (Indice selectivo’>.

* TEBEEN, JA!., Homer-Konkordanz. A Co¡nputer Concordance to the

Homeric Hymns. Hildesheim, Olms, 1977, 226 Pp. (Concordancia).

Xndicis Graecitatis Hyperideae, pars

1860—63. (Univ.—ProgrA, 13, 15, 10, 19

ice comple o).

iones sex. Ecl. 3 insign. aucta. Leipzi

pp.J.41-176. (Indice completo, realizado

HYPERIDES

WESTERMANN,A.,

octava. Leipzig

14, 18 pp. <md t

BLASS, F., Qrat

Teubner, 1894,

Reinhoid>

JENSEN, C., Qrationes sex cum ceteraram fragrnentis

Blass. Leipzig, B.G. Teubner, 1917, pp.160-).92. (Indice

to)

* COLíN, <3., Hypéride. Discours. Paris, Les Belles Lettres,

pp.317-321. (Indice de términos técnicos históricos y de

tuc iones’>* TORRES RUIZ, 3.,

UnIv. de Granada,

340—346. (Indice

prima —

, 9, 17,

q, B.C.

por H.

post E.

comple -

1946,

insti-

L&xico de Hiperides. Memoria de Licenciatura,

1972, pp.1-339. <Léxico completo de la a). Pp.

del léxico’>.

* HYPSICLES

DE FALCO, V. - ¡<RAUSE, >4., HypsiRles. 12½ Aufgangszeiten der

Gestirne, mit einer Einfúhrung von O. Neugebauer. Góttingen,

Vandenhoeck und Ruprecht, 1968, pp.55-60. (Indice técnico selec-

tivo>

IAMBLICHUS

PARTHEY, 6.

dice select

NAUCK, A.,

247—355.

PI STELLI,

170. (mdi

FESTA, N.,

Teubner, 1

PISTELLI

philosophus

De mysterils liber. Berlin,

iva>

De vita Pythagcrica liber. 8.

Indice bastante completo>.

It, Protrepticus. Leipzig, 2.6.

ce bastante completo>.

De communi mathematica scientia liber. Leipzig,

891, pp.106—152. (Indice bastante completo).

, ¡4., In Nicomachi Arithmeticam introductionem

185’), pp.295—328.

-Peterburg, 1884,

Teubner, 1888, Pp

(In-

PP.

.133—

2.6.

líber.

161

Leipzig, WC. Teubner, 1894, pp.135-l95. <Indice bastante cora-

pleto’>* DE FALCO, V., Theologoarnena Arithmeticae. Leipzig, 2.0. Teubner,

1922, pp.88—SO. (Indice selectiva’>.

* DILLON, 3.>4., Xamblicbi Cbalcidensis in Platonis dialogos cmii-

mentariorum Fragmenta. Leiden, E.J. Brilí, 1973, pp.420—439 y

449—450. (Indice bastante completo>.

* IAMBLICHUS scriptor eroticus

y. EROTICI.

* IBYCUS

y. LYRICI PACE, 1962; PERROTA--GENTILI; FATOUROS; MARZULLO;

PACE, 1974.

MOSI1~1O, E., Testimonianze e Frarnnienti, con append. Ibico Vn

musica [Fr.5P & 6P1 a cura di N. Sgro. Reggio Calabría, Azienda

Autonoma Soqqiornc e Turismo, 1966, pp.85-90. (Indice selecti—

va’>

* IDOMENEUS

ANGELI, A., “1 Erammenti di Idomeneo di Lampsaco”, Cronacbe Er-

colanesi 11, 1981, pp.41-lOl. Pp.99—l00. (Indice selectivo).

IGNATIUS ANTIOCHENUS

y. PATRES APOSTOLICI.

* CAMELOT, Th., Lettres. Hartyre de Polycarpe. Paris, Les Éd. du

Cerf, 1969, pp.244—245. <Indice selectivo>.

* ILIADES PARVAE, ILII EXCIDIUM

y. EPICA : BERNABÉ; DAVIES.

* 10 CHIUS

y. XENOPHANES : FARINA.

y. LYRICI : WEST, 1971—72 y 1980; GENTILI—PRATO, 1985.

* IDMANNES BERYTENSIS

y. HESYCHIUS HIEROSOLYMITANUS : AUBINEAU, 1972.

162

* IOHANNES CAESARIENSIS

RICHARD, >4. - AUBINEAU, M., Opera quae supersant. Turnhout, Bre-

país, 1977, pp.146-167. (Indice bastante completo>.

et & taus les

(Indice select

da Cerf 1966,

1.: Patres

cols .91’)—

fidéles.

iva)

PP~328—

IOAHNNES CHRYSOSTOMUS

* MIGNE, ¿LP., Patrologiae cursas completas. Series

Craecí. Paris, 1862. Vol.58 : Homiliae in Hatthaeum,

964. (Indice selectivo>.

NAIRN, J.A., 1lepL lcpwcvvr¡c (De sacerdotio). Cambridge, 1906.

(En Carnbridge Patristic Texts), pp.185—192. (Indice selectivo’>.

* MALINGRE?, A.14., Sar la providence de Dieu. Paris, Les ¿6. du

Cerf, 1961, pp.281—286. <Indice selectivo>.

* MALINGRE?, A.M., Lettre d’exil & Olympias

Paris, Les Éd. da Cerf, 1964, pp.149—150.

* DUMORTIER, .3., A Théodore. Paris, Les Éd.

332. (IrLdice selectivo).

* MUSURILLO, ¡4. - GRILLET, B., La Virqinité. Paris,

Cerf, 1966, pp.405—409. <Indice selectivo).

* GRILLET, E. - ETTLINGER, G.H., A une jeune veave.

anique. Paris, Les Éd. da Cerf, 1968, pp.208-212.

tiva>

* MALINGRE?, A.M., Lettres A Olympias. Vie anonyme d’Olympias. Pa-

ris, Les Éd. da Cerf, 1968, pp.458-486. <Indice bastante comple-

to>

* DANIÉLOU, 3., Sur i’incompréhenslbilité de DIeu. <Hornélies 1-

XV). Paris, Les Éd. da Cerf, 1970, pp.331-362. <Indice bastante

completo)

* ViEGER, A., Hait catéchéses baptismales

Les Éd. du

Sur le mariage

(Indice selec—

inédites. Paris, Les ¿cl.

du Cerf, 1970,

* MALINGREN, Alt,

Paris, Les Éd. d

277—290. (Lista

* MALINGREY, A.M.,

exilio epistula.

1368e <Indice c

* MALINGRE?, A.M.,

Les Éd. du Cerf,

pp.269-279. <Indice selectiva).

Sur la vaine glorie et 1’éducatlon des enfants.

u CerE, 1972, pp.200-2’)G. (Indice completo>. Pp.

de frecuencias).

Indices Cbrysostomlci. 1. Ad Olympladem. Ab

De Frovídentia Dei. Hildesheim, Olms, 1978, Pp.

ompleto). Pp.369-462. (Lista de frecuencias).

Sur le sacerdoce (Dialogue et Homélie). Paris,

1980, pp.423—429. (Indice selectivo).

163

* DUMORTIER, .3., Homélies sur Ozias. Paris, Les Éd. du Cerf, 1981,

pp.238-242. <Indice selectivo).

* PIÉDAGNEL, A., Panégyriques de SainL -Paul. Paris, Les Éd. du

Cerf, 1982, pp.343—3’)1. (Indice bastante completo).

* DUMORTIER, 3. - LIEFOCOHE, A., Coramentaire sar Isale. Paris, Les

Édtions da Cerf, 1983, pp.3’)8—383. (Indice selectivo’>.

PSEUDO-CHRYSOSTOMUS

y. HESYCHIUS HIEROSOLYMITANUS AUBINEAU, 1972.

IOAHNNES DAMASCENOS

NAUCK, A., Canones iambici

l’Académie imp. des sciences

pp.lOS—129. S.—- Peterburg, 1

da Bulietin de l’Acad. imp.

6:2, 1894, pp.199—223’>. Pp.

pleto)

ex schedis. <En Bulletin de

de St.— Petersbourg, n.s. 4<36),

893. Lx Hélanges gréco-romains tirés

des sclences de SL.-Petersbourg, T.

122—129 <= pp.216—223> . <Indice com—

* ViOODWARD, G.R. - HATTINCL?, H. - LANG, D.M., St. John Damascene.

Bar laazn and

va). Reimpr.

* VOULET, E’.,

Éd. du Cerf,

* ANDRÉS, 6. d

Emerita 41,

* KOTTER, B.,

— New York,

London

Homélies

basa ph. London, 1914, pp.62?-635.

Heinemann, 1967.

sur la Nativité eL la Dorrnitlon.

1961, pp.2O4-2O9. (Indice selectivo>.

e, “Léxico de las cánones de 5. Juan

1973, Pp.377—395. <Indice selectivo).

Die Schriften des Joahnnes von Damaskos, ¡-V.

Vi. de 1969—1988. Vol.). : pp.1’)4—198.Gruyter,

(Indice selectí—

Paris, Les

IIDamasceno ,

Berlin

yol.

2 : pp.258—291. yoí .3 pp.209—229. Vol.4 : pp.451—486. yol.5

pp.576—607. (Indices selectivos’>.

IOAHNNES

ABEL, E.,

pp.63—87

GAZAEUS

Descriptio tabulae mundi et Anacrreontea. Berlin, 1882,

(Indice completo de Descriptio tabuiae mundi).

IOAHNNES HALALAS

DINDOR?’, L., Chronographia. Bonn, 1831 (= Corpus scrlptorum

toriae Byzantinae, 24), pp.7’)8-796. (Indice selectivo).

MIGNE, J.P., Patrologiae cursus completas. Series 1

Graeci. Paris, 1860. Vol.97, cols.87—’)90. Cols.1611—1628.

bis—

Pa tres

<mdl-

164

ce selectivo’>.

ORELIí, C. von, Des Flavius Jo-

Basel, 1877, pp.362—389. (Indice

1 OSEPHUS

HUDSON, 3., Opera . . . omnia, X--XX. Oxford, 1720. Vol.2, 14 Pp.

Fol. <Indice selectivo).

HAVERCA>4P, S., Opera omnia, 1-II. Amsterdam, 1726. Vol.2, 18 Pp.

Fol. (Indice selectiva’>.

MÚLLER, 3.G.~ RIGGENBACH, C.3.-

sephas Schrift gegen den Aplon.

bastante completo’>.

* THACKERAY, H.S.3.

Geuthner, 4 fasc.,

A — Cpq>LXOXCOPC?V),

* RENOSTORE, 14.14., A Complete Concordance to Flavius Iosepbus.

Leiden, E.3. Brilí, 4 vals., 1973—83. Vol.). :A—A, pp.l—546. Vol.

2 :E—K, pp.l—549. Vol.3 (A—fi>, pp.l—598. Val.4. : <P—W, pp.l-~

397. <Concordancia>.

- MARCUS, IR., A Lexicor¡ to Josephus. Paris,

1930-34—48--SS, pp.1—256. (Léxico completo

* IRENAEUS LUODUNENSIS

MIGNE, ¿LP., Patrologiae

Graecí. Turnhout, Brepols

graecum>. Cols.1885—1902.

griego).

HARVE?, W.W., Libros

Academicis, 2 vals.,

va).

ROUSSEAU, A. -

Paris, Les Éd.

ROUSSEAU, A.

ns, Les Éd.

ROUSSEAU, A.

Cerf, 1982,

cursas

Vol.?,

(Glossar

completas. Series

cols .1877—1885.

ium latinura con

1: Patres

(Glossar ium

e q u Iva le rite

quinque adversas Haereses. Cambnldge, Typis

1857. Vol.2 pp.566—S7O. <Indice selectí—

DOUTRELEAU, L., Contre les hérésies. Livre XXX.

du Cerf, 1974, pp.429—454. (Indice selectivo’>.

— DOUTRELEAU, L., Contre les hérésies. Livre 1. Pa—

da CenE, 1979, pp.3?1—405. (Indice selectivo>.

Contre les hérésles. Livre Xl. Paris, Les td. du

pp.381-41’). Indice selectivo>.

1 SAEUS

REISKE, 3.5.,

pp.521—596.

DOBSON, W.S.,

quae exstant

Gratares Graeci, 1-ViII. Leipzig, 1770—73.

índex Graecitatis Isaei, selectiva>.

isaei, Dinarcrhi, Lycurgi, Demadis et

omnia. London, 1828 (= Oratores Attici,

Vol .7,

Sophistarum

4. Ed. W.S.

165

Dobson), pp.227—251. (Indice selectivo, repr. del indice de 3.3.

Reiske)

y. ORATORES MITOHEEL.

* THALHEIN, Th., Orationes cum deperditarum fragmentis. Lipsiae,

B.G. Teubner, 1903, pp.202—214. (Indice selectivo>.

* WYSE, W., The Speeches of Isacus. Canbridge, 1904, pp.?30-735.

(Indice selectivo>. Reimpr.: Hildesheim, Olms, 1967.

* ROUSSEL, P., Discours. Paris, Les Selles Lettres, 1922, pp.231-

239. (Indice selectivo).

* GOLIGHER, W.A. - HAGUINNESS, W.S.,

Isaeus. Cambridge, N4. Heffer & Sons

completo>

* DENOXHÉ, 3.M., índex Isaeus.

(Indice completo).

índex to

Ltd.. 1961

the Speeches of

pp.1-279. (Indice

Hildesheim, Olms, 1968, pp.1—129.

1 SOCRATES

HITCHELL, T., índex Graecritatis Isocraticae. Oxford, 1828, 329

PP. (Indice bastante completo).

* SANDYS, 3.E., Ad Demonicum eL Panegyricus. London, 1872, pp.162-

166. <Indice selectivo). Reimpr. New York, Amo Press, 1979.

* SCHNEIDER, O., Ausgew&hlte Reden. Erstes Bándchen. 1 An Demoni—

Ros), Euagoras, Areopagitikos. Dritte Auflage. Leipzig, B.G.

Teubner, 1888, Pp.136—142. (Indice selectivo).

PREIJSS, 5., índex Isocrateus. Stuttgart, Teubner, 1904, 112 Pp.

(Indice completo). Reimpr.: Hildesheim, OThs, 1974.

* RAUCI-{ENSTEIN, R., Reden des Isokrates, Panegyrikos und Areopagí-

tiRos. Sechste Autíage. Berlin, Weidmann, 1908, pp.230—234. (In-

dice selectivo).

* FOESTER, E.S., Cyprian Orations. Evagoras, ad Nicociem, Nicacles

aut Cyprii. Oxford, At the Clarendon Press, 1912, pp.155-160.

(Indice selectivo>. Reimpr.: New York, Amo Press, 1979.

* SETTI, G., 11 Panegirico. Seconda ed. con modificazioni e aq-

giunte di D. Sassi. Tormo, O. Chiantore, 1922, pp.183—187. (In-

dice selectivo).

* TINCANI, C., L’Orazione per la pace. II Panegírico. Tormo, O.

Chiantore, 1923, pp.183-187. (Indice selectivo, sólo del discur-

so por la Paz).

* HATHIEU, O. - BRÉHOND, E., Discours. Paris, Les Selles Lettres,

166

4 vds., 1928—62. Vol.4 : pp.254—268. (Indice técnico: retórico,

filosótico, político)

* y. AESCHINES orator DINDORE.

* IULIANUS ARIANUS

HAGEDOEN, D., Der Hiobkommentar des Arianers JuMan. Berlin- New

York, W. de Gruyter, (Patristische Texte und Studien, 14), 1973,

pp.327—409. (Indice muy completo).

IULIANUS imperator

HEUSINGER, 3.11., Caesares. Gotha, 1736, 27 Pp. (Indice selecti-

- bIICAIÁELLA, D.,

1979, pp.165—203.

- FORNARO, A.,

Gasa Editrice

yo).

HPSRLES, T.G., Caesares. Erlanqen, 1785, pp.’75-228.

lectivo).

* PRATO, C.

Bizarr 1

* PIRATa, C.,

tio. Lecce,

pileta)

* PRATO, O. - MICALELLA, 1¾, Contra i cinlci

Universitá di Lecce, (Studi e Testi latini e

pp.99-125. (Indice completo realizado por L.

Misopogon. Roma, Ed. dell’

(Indice completo).

SíuMano Imperatore Epístola

MIlella, 1984, pp.61—78. (md

(Indice se-

Ateneo e

a Temis—

Ice com-

Lecce,

1988,

ignorantí.

qreci, 4>,

Mar zotta)

ITJSTINIANUS

y. Codex lustinianus

IUSTINUS MARTYR

PAUTIGNY, L., Justin. Apolloqies. Paris, 1904. (En Textes et do-

cuments paur 1’étude historlque du christlanlsme), pp.183—198.

(Indice selectivo).

ARCHAMBAULT, G., Justin. Dlalogue avec Tryphon, 1-11. Paris,

1909. (En Textes et documents ... du cbristlanlsme). Vol.2, PP.

315—387. (Indice selectivo).

BLUNT, A.W.F., The Apologies of Justin Hartyr. Cambridge, 1911.

(En Cambridge Patristie Texts>, pp.145-l54. (Indice selectivo).

y. APOLOGETAE.

* WARTELLE, A., Saint Justin. Apologies. Paris, Études Augusti-

167

niennes, 1987

* MARCOVICH, M.

chis. Oratio

pp.141—1161.

* LAMPROCLES

y. LYIRICI

* LASUS

y. LYRICI

pp.329—388. (Indice muy completo).

Pseudo-Iustinus. Cohortatio ad Graecos. De monar-

ad Graecos. Berlin-New York, W. de Gruyter, 1990,

Indice selectivo).

FATOUROS.

FATOUROS.

LEONIDAS epigrammatlcus

GEFFCKEN, 3., Leonidas

kiass. Philol., Suppl.

von Tarent. Leipz

23>, pp.151—160.

iq, 1896 (= Jahr. fiir

<Indice selectivo).

* LEONTIUS BYZANTINUS

y. 1-IESYCHIUS HIEROSOLYMITANUS AUBINEAU 1972.

LEONTIUS NEAPOLITANUS

y. Acta Martyrum et Sanctorum GELZER.

LESBONAXrhetor

KIEHR, F., Lesbonactis Sophistae quse supersunt. Leipzig, 1907,

pp.53-62. (Indice completo).

* LEXICA

STURZIUS, Fr.G., Etymologicum Graece Llnguae Gudianum. Lipslae,

apud loa. Aug. Gottl. Weigel, 1818, pp.1131—l266. (Indice bas-

tante completo). Reimpr. : Hildesheim, Olms, 1973.

GAISFORD, T., Etymologicum tlagnum. Oxford, 1848, pp.2322-2433.

(Indice muy completo). Pp.2455-2466. (Indice de notas). Relmpr.:

Amsterdam, Hakkert, 1967.

NAUCK, A., Lexicon vindobonense. Petersburg, 1861, pp.373-401.

(Indice bastante completo). Relmpr. Hildesheim, Olms, 1965.

HOUTSMA, E.O., Lexicon Rhetoricum Cantabrigiense. Leiden, SAZ.

van Doesburgh, 1870, pp.76—18. (Indice selectivo).

REITZENSTEIN, R.., Geschichte der Griechiscben Etymologika. Leip-

zIg, 1897, pp.399-405. (Indice de gI.osas). Reimpr.: Amsterdam,

168

4., Das Etymologicum Syrneonis

Anton 4am, 1968, pp.227—237.

Hakkert, 1964.

COLONNA, A., Etymologícum Genuínum. Littera A. Roma, Ed. dell’

Ateneo, 1967, pp.41-43. (Indice completo de glosas de la A>.

LIVADARAS.N.A., Etymoloqicum Genuinum. Atenas, EK ¶0’) ¶trnoypa-

LO’) aócXcpoiv I.JtPTL&q. 1968, pp.80—82. (Indice de glosas de la

A>.

8 ELE,

Clan,

sas>

ALPERS, K., Bericht iiber Stand und Hethode der Ausgat’e des Ety-

mologicum Genuinuni (mit einer Ausgabe des Buchstaben A) . Koben—

havn, llunksgaard Forlag, 1969, pp.55-$7. (Indice de glosas de la

A).

BERGER, O., Etymologicum Genuinum et Etymologicum

Heisenheim axxx Oían, Anton Hain, 1972, pp.176—181.

glosas).

PINTAUDI, IR., Etymologlcum Parvum qiiod vocatur. Milano

no—Goliardica, 1973, pp.115-122. (Indice de glosas).

(cx — auúfl. Meisenheim am

(Indice de palabras y glo—

Symeonis. (p).(Indice de

, Cisalpí _

LIBANIUS

WOLF, J.C., Epistulae. Amsterdam, 1738, pp.841-847. (Indice se-

lectiyo)

* SCHOULER, E., Libanios. Discours Moraux. Paris, Les Belles Let-

tres, 1973, pp.229—231. <Indice selectivo técnico>.* FATOUROS, O. - KRISCHER, T. - NAJOCK, D., Coricordan

nlum. Pars prima Eplstulae. Hildeshelm, Olms &

vois., 1987. Vol.1 : pp.3—1057. Vol. 2: pp.3—1087.

cia)

* FATOUROS, O.

niur». Pars a

Weidmann, 3 , 2

pp. (E - O).

- ¡CRí

1 tera

vols.

Vol.

SOHER, T. -

Orationes

1989. Vol.

3: 869 Pp.

NAJOCK, D., Concordantia in

Hlldesheim-Zarlch-New York

1: 685 Pp. <A — A). Vol.

<fl - O). (Concordancia).

tlae ½ ¡iba-

Weldmanri, 2

(Concordan-

Liba-

Oliiis-

942

* LICYMNIUS

y. LYRICI FATOUROS.

* LOLLIANUS scriptor

HENRICHS, A., Die

eroticus

PhoinikiRa des Lollianos. Fragmente emes

169

neuen qriechischer.Romans. Bonn, Habelt, 1972, pp.13O—137.

dice bastante completo).

y. EROTICI.

LONGINUS

PEARCE, Z.

1752; ed.

Ed. 3, pp. 3

HUDSON, 3., D

Oxford, 1730,

MORUS, S.F.N.

28 pp. (Indic

ROBINSON, IR

in Dionysii

fragmentis,

sophistarum

carraina. Ox

ce de Eunap

4~EISKE, E.,

bastante coin

• De sublimitate commentarius. London, 1724. (Ed. 2:

3: Amsterdam, 1733; ed. 4: London, 1752; ed. 5: 1762).

36 —372. (Indice selectivo).

Ionysii Longlnl De subllmltate Ilbellus. Ed. 3.

21 pp. (Indice selectivo). (Ed. 1: 1710).

De subllmltate. Ex reo. Z. Pearce. LeipzIg, 1769,

e selectivo>.

., Indices tres yocum fere omnium quae occurrunt 1.

Longini Commentario de sublimitate et in elusdem

II. ½ Funapil Libelio de vitis philosophorum et

111. ½ Hieroclis Commentario ½ Pythagorae Aurea

ford, 1772, 62 pp. (Indice de Longino>. 70 pp. (mdi—

ius) . Si PP. (Indice de Hierocles)

De sublimitate. Leipzig, 1809, pp.655—700. (Indice

pleto) . (Nueva ed. : oxford, 1820).

VAUCHER, L., Études critiques

les écrits de Longin. Genéve,

completo).

ROBERTS, W,R.

288. (Indice

Qn tbe Sublime.

selectivo). (Ed.

sur le traité du

1854, pp.383—442.

2nd ed. Cambzidge,

1: 1899).

Sublime

(Indice

et sur

bastan te

1907, pp.269—

PHOTI ADES,

pp.íO1—139* LEBEGUE, H

ed.), pp.6

* BRANDT, IR.,

sellschaft,

* RUSSSLtJ, D.

ads or 1 pt us

P.S., ALovva¿o’) j Aoy¡Cvov flCpL =qso-us. Athens, 1927,

(Indice bastante completo).

., Du sublime. Paris, Les Selles Lettres, 1965 (3a

5-68. (LéxIco técnico gramático y retórico>.

1/orn Erhabenen. Darmstadt, Wissenschaftllche Buchge-

1966, pp.lS1—l37. (Indice selectivo retórico>.

A., Libellus de Sublimitate Dlonyslo Longino fere

Oxonil, E Typographeo Clarendoniano, 1968, pp.62-94.

(Indice bastante completo). Reimpr.: Oxford 1973.

* NEUBERGER-DONATH,E., Longini “De sublimitate” Lexicon.

heim-Zúrich-New York, Olms—Weidmann, 1987, pp.4—1OS.

completo). P. 108. (Indice de hapax).

(1 n-

Mudes _

(Léxico

170

LONCUS

VALLEY, EL, úber den Sprachgebrauch den

1926, pp.lO5—lI0. (Indice de notas).* REEVE, ltD., Daphnis et Chioe. Leipzig,

66—105. <Indice completo).* y. EROTICI.

Longus. Diss. Uppsala,

B.G. Teubner, 1982, Pp.

LUCIANUS sophista

REITz, C.C., índex verborum ac pbrasium

483 pp. (Indice bastante completo>.

JACOBIIZ, e., Lucianus, 1-1V. Leipzig, 1836-41. Vol.4,

744. (Indice bastante completo). Reirnpr.: Hildesheim,

1966.

SCHMID, 14.

250—397.

RABE, H., a

301—335. e

* HOMEYER,

Verlag,

Der Atticismus, 1—1/. Stuttgart, 1887—97. Vol.1,

Indice selectivo)

Scholi in Lucianum. Leipzig, B.G. Teubner, 1906,

(Indice sel ctivo).

¡-1., ¡ile man Geschicbte schreiben soil. MGnchen,

1965, pp.29O—298. (Indice selectivo).

Utrecht, 1746,

PP. 347-

Olms,

PP.

PP.

14. FInk

Luciani

LYCOPHRO traqicus

SCHEER, E., Aiexandra, 1—11. Berlin, 1881—1908. Vol.1, pp.117—

148. (Indice bastante completo).

* MOONEY, 0.14., The Alexandxa of Lycophron. London, 0. Belí &

Sons, Ltd., 1921, pp.172—178. (Indice selectivo>. Reimpr.: New

York, Amo Press, 1979.* MASCIALINO, L., Alexandra. Leipzig, B.G. Teubnex, 1964, pp.75—

80. (Indice selectivo>.* CIANI, M.G., Lexicon zu Lycophron. Hildesheim, Olms, 1975, pp.1-

359. (Léxico completo>.

LYCURGUS

REISKE, 3.3., Oratores Graeci, 1-Viii. Leipzig, 1770-73. Vol.8,

pp.649-684. (índex Graecitatis Lycurgeae, selectivo).

DOBSON, 14.5., Isael, Dinarcbi, Lycurgi, Demadis et Sopbistarum

quae exstant omnia. London, 1828 (= Oratores Attici, 4. Ed. W.S.

Dobson), pp.49?-509. (Indice selectivo, repr. del Indice de 3.3.

Reiske>

171

y. ORATORES MITCHELL.

FORMAN, L.L., Index Andocideus, Lycurgeus, Dinarcheus. Oxford,

1897, pp.39—63. (índex Lycurgeus, completo).

KONDRATIEV, 5., índex ad oratoren Lycurgum. Hoskva, 1897, 29

* BLASS, F., Oratio in Leocratem. Lipsiae, HAS. Teubner, 1899,

81-86. (Indice bastante completo).

* SOFER, E., Rede qegen Leokrates. Leipzig, E.G. Teubner, 2 vals.,

1905. Vol.2 : pp.61—69. (Indice selectivo).

* CIMA, A., L’Orazione contra Leocrate. Tormo,

1923, pp.88—9O. (Indice selectivo>.

* CONOMIS, N.C., Cratio in Leocratemn. Leipzig, B.G.

pp.12l—126. (indice bastante completo>.

* LYDUS

WACHSMUTH• C., Liber de Ostentis et Calendaría Graeca Ornnia.

Lipsiae, HAS. Teubner, 1897, pp.335—33?. (Indice astronómico y

metearolégico). Pp.341—342. (Indice selectivo).

WUENSCI4, IR., Liber de Mensibus. Lipsiae, B.G. Teubner, 1898, Pp.

189—191. (Indice de glosas>.

WUENSCH, IR., De Hagistratibus popuil Romani Librl tres. Lipslae,

HAS. Teubner, 1903, pp.1?3—178. (Indice de glosas).

HANDY, A.C., loannes Lydus. Qn Powers ox the Hagistracies of tbe

Roman State. Philadelphia, The American Philosophical Soclety,

1983, pp. 347-433. (Indice completo, realizado por M.T. Mitsos).

LYRICI

y. POETAE

* LOBEL., E.

the Clare

pp.299—31

337). Rel

* PAGE, D.,

1959, Pp.* PAGE, O.,

1962, PP.

Anacreo,

* MARZULLO,

Ed i tore,

LANE.

- PACE, O., Poetarum Lesbiorumn Fxagmenta. Oxford, At

ndon Press, 1955, pp.299—337. (Indice completo. Sapho

3. Alcaeus : pp.314—335. Incerta fragmenta : pp.336—

mpr. Oxford 1968.

Sappho and Alcaeus. Oxford, At the Clarendon Press,

337—338. (Indice muy selectivo>.

Poetae Helici Graeci. Oxford, At the Clarendon Press,

559-623. <Indice bastante completo. Incluye : Alcman,

Corinna, Ibycus, Simonides, Stesichorus)

B., Frammenti della iirica greca. Firenze, Sansoni

1965, pp.191—l9l. (Indice selectivo. Incluye : Alcaeus,

PP.

PP.

O. Chiantore,

Teubner, 1970,

172

Al cman,

nermus,

taeus)* PERROTA, G.

na, Casa Ed

yO. Incluye

des, Callin

5 imon i des,

* FATOUROS, O.,

berq, e. Wint

ye : Alcaeus,

Anacreo, Archilochus, Callinus, ¡-tipponax, Ibycus,

Phocylides, Sappho, Simonides, Solo, Stesichorus,

Mim-

‘Pyr -

- GENTILI, B., Polinnia. Poesia qreca arcaica. Mesi-

itrice O. D’Anna, 1965, pp.381-386. (Indice selecti—

Alcaeus, Alcman, Anacreo, Archilochus, Bacchyli-

us, Ibycus, Hlpponax, Mimnermus, Pindarus, Sappho,

Solo, Theognis, Tyrtaeus).

índex Verboruni zur Fru5hgriechischen Lyrik. Heldel-

er, ~966, 415 Pp. (Indice bastante completo. Incín—

Alcman, Anacreo, Ananius, Antigenes, Apollodorus,

Archilochus, Asius, Bacchy

tus, Eumelus, Hipparchus,

Corinna, Cydias, Lamprocle

tis, Phocylides, Pindarus,

des, Simonides, Solo, Stes

fis, Timocreo, Tynnichus,* VOIGT, F.M., Sappho et Al

Polak & Van Gennep, 1971,

ye : Sappho, Alcaeus, mce

* WEST, M.L., lambí et Eleqí

Press, 2 voL;., 1971-72. y

to. Incluye : Archilochus,

chus, Asius, Callinus, Diph

lo, Melanthius, Mimnermus,

thinus, Semonides, Simonid

lides, Demodocus, Diphilus, Echembro-

Hipponax, Ibycus, Callinus, Cleobulus,

s, Lasus, Licymnius, Mimnermus, Myr-

Pratinas, Praxilla, Sappho, Semoni-

ichorus, Telesilla, Terpander, Theog—

Tyrtaeus, Xanthus, Xenophanes).

caeus. Fragmenta. Amsterdam, Athenaeum—

pp.383—421. (Indice completo. Inclu—

rti auctoris lesbil fragmenta).

Graecí. Oxford, At the Clarendon

ol.2 pp.1?S—246. (Indice muy comple—

Hipponax, Anacreo, Ananius, Antima—

ilus, Echembrotus, Euenus, Hermippus,

Phlliscus, Fhocylides, Sappho, Soy—

es, Solo, Theognis, Timocreo, Tyr—

taeus, Xenophanes)

* PAGE, D., Supplementum Lyxicis Graecis. Poetarum Lyricorurn Grae-

coruni Fraqmenta quae recens lnnotuerunt. Oxford, at the Claren—

don Press, 1974, pp.161-l74. (Indice bastante completo. Inclu-

ye : Aloman, Stesichorus, Ibycus, Sappho, Alcaeus, Anacreo, Ar-

chilochus)

* GENTILI, E. - PRATO, C., Poetae EIeglaci Testimonia et Fragmen-

ta. Leipzig, B.G. Teubner, 1979, pp.198—225. (Indice completo.

Incluye : Callinus, Tyrtaeus, Mimnermus, Solo, Asius, Phocyli-

des, Demodocus, Xenophanes).

* WEST, M.L., Delectus ex lambis et Elegís Graecis. Oxford, At the

Clarendon Press, 1980, pp.291—295. (Indice selectivo. Incluye

173

los mismos poetas de lambí et Elegí Graeci).

* GENTILI, B. — PRATO, C., Poetarum Elegiacorum Testimonia et

Fragmenta. Pars altera. Leipzig, B.G. Teubner, 1985, pp.l55-165.

(Indice completo. Incluye Olympus, donas, Polymnestus, Peri-

ander, Pittacus, Echembrotus, Sacadas, Bi.3s, Chilon, Aeschylus,

Melanippides maior, Sophocles, Archelaus, Ion Chius, Meianthius,

Dionysius Chalcus, Socrates, Critias, Pigres, Euenus, Sophocles

iunior, Antimachus, Aristoteles, Fragmenta elegiaca adespota)

tASIAS

REISKE, 3.J., Oratores Graeci, 1-VIII. Leipzig, 1770—73. Vol.6,

pp.735—9l4. (índex Oraecitatis Lysiacae, selectivo).

* BREHI, .J.H., Lysiae et Aeschinis Oxationes selectae. Gothae et

Erfordiae, Sumptibus Guil. Hennings, 1826, pp.457—465. (Indice

selectivo)

DOBSON, W.S., Ouae exstant omnia. London, 1828 <r oratores Attl-

ci, 2. Ed. W.S. Dobson), pp.701-761. (Indice selectivo, repr.

del indice de 3.3. Reiske).

y. ORATORES : MITCHELL,

* SOHEIBE., (¼, Lysiae Orationes. Lipsiae, HAS. Teubner, 1890, Pp.

247—261. (Indice selectivo).

HOLMES, D.H., índex Lysiacus. Bonn, 1895, 213 pp. (Indice com-

pleto)

* THALHEIM, ‘Ph., Orationes. Lípsiae, B.G. Teubner, 1913, pp.371-

388. (Indice selectivo).

* GROENEBOOM,P., Lysias Erste Rede. YTIEP TOY EPATQZ@ENOYX4Q..

HOY ADOAQUIA. Groningen, E’. Noordhoff, 1924, pp.l31-l34. (Indice

selectivo)

* GERNET, L. — BIZOS, 11., Discouxs. Paris, Les Belles Lettres, 2

vols., 1967. Vol.2 pp.283-3O1. (Indice bastante completo).

* HACARIUS AEGYPTIUS

BERTHOLD, H., Hakarios / Symeon Reden und Briefen. Die Sammlung

1 des Vaticanus Graecus 694 (2). Berlin, Akademie Verlag, 2

vois., 1973. Vol.2 pp.242—309. (Indice bastante completo).

DESPRE’Z, y., Oeuvres spirituelles. Paris, Les Éd. dii Cerf, 1980,

pp.360—396. (Indice selectivo).

174

* MACHO

0014, A.S.F., The

147—158. (Indice

Fragments. Cambridge, Univ. Press, 1965, Pp.

bastante completo)

* MANETHO astroloqus

AXTíUS, C.A.M. - RIGLER, F.A., Hanetbonis Apoteiesrnaticorurn Li-

brí Sex. Colonia, 1832, pp.147—246. (Indice bastante completo).

MARCEIJLUS SI DETES

ZEIRVOS, S.G., McxpRéXXo’) Ztóiyrou flcpt CCplq-p&R>. Athens,

TPS ¿2 ~Ae#t>aus~EnLa’rr~povuKns ETaLPC¿as),

(Indice bastante completo).

1907 (=

pp.37—6l.

MARCUS AURELIUS ANTONINUS

STICH, 3., Commentarioruni guos sibí ipsi scripsit ilibrí XII.

Leipzig, H.G. Teubner, 1903, pp.168-218. (Indice selectivo>.

* SCI-IENKL, H., in semet ipsum Libri XII. Editio maior. Lipsiae,

5.6. Teubner, 1913, pp.199-267. (Indice muy completo).

* FARQUHARSON,A.S.L., The meditations of the Emperor Mar

ninus. Oxford, At the Clarendon Press, 2 vols., 1944.

pp.903—922. (Indice selectivo). Reimpr.: Oxford 1968.

* HAINES, C.R., The Communings witt¡ himself of Harcus

toninus Emperor of Borne. London, Heinemann, 1961,

(Indice selectivo).

* DALFEN, 3., Ad se ipsum Librí XII. 1979,

pp.126—176. (Indice muy completo).

MARCUS diaconus

y. Acta Martyrurn et Sanctorum.

MARINUS biographus

BOISSONADE, 3.F., TJlta Procli. Leipzig,

ce selectivo)

* MASULLO, IR., VILa di Proejo. Napolí, M.

pp.153—159. (Indice selectivo).

1814, pp.152—158.

D’Aurla Editore,

<mdl-

1985,

cus Anto—

Vol.2

Aurelius An

Pp. 411—416.

Leipzig, B.G. Teubner,

* MATHEMATICI

THOMAS, 1., Greek Mathematics. London, Heinemann, 2 vals., 1951.

175

Vol.2 : pp.655—683. (Indice selectivo técnico).

MAXIMUS astrologus

LUDWICH, A., Haxirní

relíquiae. Leipzig,

pleto)

MEDICI

ESTIENNE,

cina 21 um,

oribasio,

et Ammonis carminumn de actlonum auspicila

BAt Teubner, 1877, pp.55—?5. (Indice con—

H., Dictionariurn medicuxn, vel expositiones vocum medi-

ad verbum excerptae ex Hippocrate, Aretaeo, Galeno,

Rufo Epheslo, Aetio, Mex. Tralliano, Paulo Aegineta,

Actuario,

CASTELLI

ne iterat

tun et

pp. (Ed.

MATTHAEI,

varia opu

ERMERINS,

327. (Ind

WELLMANN,

H. Stephanus.

ante a J.P. Bruno-

1$ . . Locupleta—

Gen~ve 1746, 760

Corn. Celso. Genéve, 1564. Excudebat

B., Lexicon medicum Graeco-Latinum,

o editum, nunc denuo ab eodem et ah

correctuin. Ed. nova accuratissima.

1: Venecia, 1626).

C.F. Von, XXX veterum et claxorurn rnedicoruni Graecorum

acula . . . Moskva, 1808, pp.363-414. (Indice selectivo).

F.Z., Anecdota medica Graeca. Leideri, 1840, pp.306-

ice selectivo>.

11., Die Fragmente der sikeliscben Arzte Akron, Phluis-

tion und des Diokles von Karystos. Berlin, 1901 (a Fraqmentsamrn-

lung der qriecb. Arzte, 1), pp.237-250. (Indice selectivo>.

DEICHORÁBER, IR., Die griechische Empirikerschule. Samnilung der

Fragmente und Darstellung da Lehre. Berlin, 1930, pp.357—388.

(Indice selectivo).

* GARCíA LAZARO, C., Medid Graeci apud Athenaeum tantum seruati.

Memoria de Licenciatura, Madrid, Univ. complutense, 1982, pp.20—

30 (Apolodoro), pp.38—48 (Apolonio Mys), pp.93—120 (Difilo de

Sifnos>, pp.149-157 (Dorion), p.162 <Eumaco), pp.176—188 (Euti—

demo), pp.213—245 (Hicesio), pp.256—264 <Filonides). (Léxicos

completos). Inédita.

* jIARGANNE, N.H., inventaire analytique des papyrus greca de n~4de-

cine. Genéve, Droz, 1981, (Centre de Recherches d’Histoire et de

Philologie, III. Hautes Études du monde gréco—romaln, 12>, Pp.

355—373. (Indice selectivo).

* MELANIPPIDES

176

y. LYRICI : GENTILI-PRATO, 1985.

* MELANTHTUSepiqramxwaticus et elegiacus

y. LYRICI: WEST, 1971-72 y 1980; GENTILI-PRATO, 1985.

MEtí SSUS

y. PHILOSOPHT : DIELS.

* REALE, O., Melisso. Testinionianze e Frammenti. Firenze, “La Nuo-

va Italia”, 1970, pp.422—434. (Indice selectivo).

MELITO SARDENSIS

y. APOLOGETAE: GOODSPEED.

BONNER, C., Tbe Homily on tbe Passion by Melito Bishop of Sar-

dEs. London (Baltimorel, 1940 (= Studies and Documents. Ed. K. &

5. Lake, 32), pp.l9l—201. (Indice completo).

* PERLER, O., Méliton de Sardes. Sur la Páque et £ragments. Paris,

Les Éd. dii Cerf, 1966, pp.257-2?2. (Indice completo).

MENANDERcomicus

LEEUWEN, 3. van, Quattuor fabularum . . . fragmenta nuper reperta.

Leiden, 1908, pp.l?O—l?8. (Indice selectivo).

* BRUHN, Chr., úber den Wortschatz des Henander. Jena, Fromrnann-

sche Buchdnuckerei, 1910, pp.ll-72. (Indice selectivo).

¡COERTE, A., Henandrea ex papyris et membraniz vetustissimis.

Leipzig, B.G. Teubner, 1912, pp.146-K192. (Indice completo).

JENSEN, C., Reliquiae ½ papyris et membranis servatae. Berlin,

1929 (= Bibliotbecae Graecae et Latinae Auctarium Weidrnannianurn,

1), pp.134-184. (Indice completo, realizado por L. Weckel>.

* KOERTE, A., Menandri quae supersunt. Pars altera. Opus postu-

mum retractavlt- addenda ad utraxnque partem adlecit A. Thlerfel—

der. Editio altera aucta et correcta. Leipzig, B.G. Teubner,

1959, pp.306-388. (Indice muy completo).

* LLOYD-dONES, ¡-1., Menandri Dyscolus. Oxonil, E Typographeo Ola-

rendoniano, 1960, pp.54—84. (Indice completo>.

* 3AEKEL, 5., Menandri Sententiae. Comparatio Henandri et Philis—

tionis. Leipzig, B.G. Teubner, 1964, pp.169—230. (Indice comple-

to)

177

* HANDLEY, E.W., The Dyskolos of Henander. London, Methuen & Co.

Ltd, 1965, Pp.319-323. (Indice selectivo).

* KASSEL, R., Henandri Sicyonius. Berlin, W. de Gruyter, 1965, Pp.

34—43. (Indice completo).

* BLAKE, W.E., Nenander’s Dyscolus. New York, The American Philo-

logical Association, 1966, p.220. (Indice muy selectivo).

* AUSTíN, C., Henandrí Aspis et Samia. Berlin, W. de Gruyter,

1969, pp.75-103. (Indice completo).

* MENANDEIR rhetor

RUSSELL, DA. - WILSON, N.G.,

Univ. Press, 1981, pp.385-386.

Menander

(Indice

Rbetox. Oxford, At the

selectivo>

MENECRATESEPHESIUS

y. POETAE : DIELS.

* MEIROPIS

y. EPICA : BERNABÉ; DAVIES.

METHODIUS

BONWETSCH,

Leipzig, 1

BONWETSCH,

(Indice se

G.N., HetY¡odius

891, pp.364—408.

G.N.., Hethodius

lectivo)

von Olympus. 1: Schrif ten.

(Indice selectivo).

Leipzig, (GCS 27), 1917,

Er lanqen—

Pp. 541—578.

METRODORUSphilosophus

ROERTE, A., Hetrodori

Jahrbúcher fúr klass.

597. (Indice completo

Epicurei fraqmenta. Leipzig, 1890 (En

Philologie, Suppl. 17, pp.529—597. Pp.594—

de las palabras del Pap. 831).

Metrologici scriptores

HULTSCH, E., Hetrologicorum scriptorum reliquiae, 1—ii. Leipzig,

1864—66. Vol.2, pp.161—228. (Indice selectivo).

HULTSCH, E., Geometricorum et stereometricorum reliquiae. Atoe-

dunt Didymi Alexandrini Hensurae marmorum et Anonymi variae col—

lectiones ex Herone, Euclide, Gemino, Proclo Anatolio aliisque.

Berlin, 1864, pp.281—315, 316—333. (Indice bastante completo).

178

MICHAEL EPRESIUS

y. ARISTOTELES Commentaria in Aristotelem Graeca.

MIMNERMUSlyricus

y. POETAE : GAISFORD.

* y. LYRICI : FATOIJEOS;

1979; WEST, 1971—72 y

MARZULLO; PERROTA-GENTILI; GENTILI-PRATO,

1980.

* Mimorum Fragmenta

y. HERODAS CUNNINCHAN, 1987.

* MINYAS poema epicum

y. EPICA BERNABÉ; DAVIES.

* MNESITI-iEUS ATHENIENSIS

BERTIER, 3., Mnésitbée

pp.26?-274 (Mnes~theus

te completos).

medícus

et Dieuchés.

>, pp.2?5-28O

Leiden, E.3. Brilí, 1972,

(Dleuches). (Indices bastan-

* MOERIS

PIERSON, 3., Moeridin Atticistae Lexicon Atticum,

Herodiani Philetaerus, denuo ed. G.A. Koch. Mps

C.H.F. Hartmanni, 2 vols., 1830-1831, pp.358—371

372—375 (Herodlanus). (Indices de glosas). Relmpr

Olms, 1969.

accedit Aelhi

iae, Sumptibus

(Hoeris), PP.

Hildesheim,

MOSC1¡ U5

y. BtJCOLICI.

y. POETAE GAISFORO.

y. THEOCRITUS MEINEKE.* CAMPBELL, 11., índex verborum in Hoscrhum et Bionem. Hlldesheim-

Zúrich-New York, Olms & Weidmann, 1987, pp.I-90. (Indice comple-

to conjunto).

MUSAEUSepicus

BANDINI, A.M., De Herone et Leandro carmen. Firenze, 1785, pp.

92-108. (Indice completo).

* BO, Ib., Musaei Lexicon. Hildesheim, Olms, 1966, pp.1-96. (Léxico

179

completo)

* KOST, K., Husajos. Hero und Leander. Bonn, Bouvier Verlag

bert Gnundmann, 1971, pp.61O—6l2. (Indice selectivo).

MUSAEUSphilosophus

y. PHILOSOPHI DIELS.

MUSI CI

JAN, C. von, Husici seriptores Graeci. Leipzig, B.G. Teubner,

1895, pp.476—503. <Indice selectivo).

* NA3OCK, D., Anonyma de Husita Scr ipta Bellerrnanniana. Li psi ae,

B.G. Teubner, 1975, pp.35—38. (Indice selectivo).

MUSONIUS

HENSE, O., Reliquiae. Le ipzig, B.G. Teubner 1905, pp.146—148.

(Indice selectivo).

* MYRTIS

y. LYIRICI : FATOUROS.

NECHEPSOastrologus

y. ASTROLOGI

NICANDER

RIESS.

ep icus

SCHNEIDER, O., Nicandxea. Leipzig, 1856 pp.312—346.

bastante completo>

GOW, A.S.F., “Nicandrea”, CO n.s.1, 1951, pp.SS-118. Pp. 97—112.

(Indice selectivo).* GOW, A.S.F. - SCHOLFIELD, A.F., Tbe Poems and Poetical

ments. Cambridge, At the Univ Press, 1953, pp.228—237 y 238—242.

(Indice selectivo : fauna, flora>.

* GEYMONAT, 11., Soholia in Nicandri

pino-Goliardica, 1974, pp.216—218.

Alexiptiarmaca. Milano,

(Indice selectivo).

* BERKOWITZ, L., A Concordante to Nicander.

Univ. of California, TLG Publications,

aproximadamente 300 Pp.).

NI COMACHUS

Irvine (California),

1980. (SIn numeración,

(Concordancia)

GERASENUS

Her-

IR UFU5

(Indice

Frag-

Cisal _

180

HOCHE, IR., Introductionis arithmeticae librí II. Leipzig, HG.

Teubner, 1866, pp.155—198. (Indice bastante completo).

* NILUS

CONCA, F., Nilus Ancyranus Narratio. Leipzig, B.G. Teubner,

1983, pp.54—88. <Indice completo).

NONNUS

MIGNE, ¿LP., Patrologiae cursus completus. Series 1 Patres

Graeci. Vol.43, cols.665—942. Cols.921—942. (Indice selectivo>.

SCHEINDLER, A., Paraphrasis 5. Evangelii Ioannei. Leipzig, B.G.

Teubner, 1881, pp.229—33i. (Indice bastante completo).

* PEEK, 14., Lexicon zu den Dionysiaka des Nonnos. Hildesheim,

Olms, 4 vols., 1968—75, pp.1—181O. (Léxico completo>.* VIAN, F., Nonnos de Panopolis. Les Dlonysiaques. Tome 1. Chants

1-II. Paris, Les Belles Lettres, 1976, p.199. (Indice muy

selectivo)

* CHUVIN, P., Nonnos de Panopolis. Les DIonysiaquez. Tome II.

Chants 111-11/. Paris, Les Belles Lettres, 1976, pp.200—201. (In-

dice muy selectivo>.

* NOSTI poema epicum

y. EPICA : BERNABÉ; DAVIES.

* NUMENIUS APAMENSIS

PLACES, E. des, Fragrnents. Paris, Les Belles Lettres, 1973, pp.

127—145. (Indice bastante completo).

* OCELLUS LUCANUS

HARDER, E., Text und Kommentar. Berlin, Weidmannsche Buchhand-

lung, 1926, pp.154—159. <Indice selectivo>.

* OEDIPODEA

y. EPICA : BERNABÉ; DAVIES.

* OLYMPIODORUShistoricus

y. Blemyomachia.

181

OLYMPIODORUSphilosophus

y. ARISTOTELES : Commentaria ½ Aristotelem Graeca.

b4ORVIN, W., It Platonis Phaedonem commentaria. Leipzig, B.G.

Teubner, 1913, pp.250—272. (Indice selectivo).

* WESTERINK, L.G., Conirnentary on thr first Alcibíades of Plato.

Amsterdam, North—Holland Publishing Co., 1956, pp.l5G-191.

(Indice muy completo).* WESTERINK, L.G., In Platonis Gorgiarn Commentaria. Lipsiae, HAS.

Teubner, 1970, pp.282—306. (Indice bastante completo).

* WESTERINK, L.G., Tbe Greek Comrnentaries Qn Plato’s Pbaedo. Ams-

terdam, t4orth—Holland Publishing Co., 1976, pp.194—204. (Indice

bastante completo)

* OLYMPUS

y. LYRICI GENTILI-PRATO, 1985.

ONASANDER

KORZENSKY, E.- VAIRI, IR., Stratecg.icus.

tacticorurn Graecorum, 1:1>, pp.85—109

Budapest,

(Indice

1935 (=

completo)

* OPPIANUS ANAZARBENSIS

JAMES, A.W., índex in Halieutica Cppiani ducís et in

ca poetae Aparnensis. Hildesheim, Olms, 1970, pp.l-132.

completo. Incluye : Oppianus Anazarbensis y Oppianus Apa

PAPATHOMOPOULOS,11., ANQNYMOYflAPM’PAZIS Efl lA OfIHIANOY

TIKA. loannina, flaPCTTUaTTU.ALQV Iwavvtñ-’óav ZcLpcx ~~flCXCLa~ 4,

pp.32-55. (Indice muy completo>.

Cynegeti-

(Indice

mensis)

AAI EY -

1976,

* OPPIANUS APAHENSIS

BOUDREAUX, 2., Oppien d’Apamée. La Chasse. Paris, H. Champion,

1908, pp.148—150. (Indice selectivo de animales).

y. OPPIANUS ANAZARBENSIS : JAMES.

Oracula

JAHN, A.,

ns, 1899

anci ennes,* PLACES, E.

Chaldaica

Glossariurn sive vocabulariurn ad Oracuia Chaldaica. Pa—

(En Revue de phílologie, de littérature et d’histoire

n.s. 23, pp.193—225. (Bastante completo>.

des, Oracles Chaldaíques. Paris, Les Belles Lettres,

Sylloge

182

1971, pp.227—239. (Indice bastante completo).

* MAJERCIR, IR., me Cbaldean Oracjes. Leiden, E.J. Brilí, 1989,

pp.23O—242. (Indice bastante completo).

Oracula Sibyllina

ALEXANDRE, C., Oxacula Sibyllina, 1-2: 1-2. Paris, 1841—56. Vol.

2:2, pp.20—70. (Indice selectivo).

FRIEDLIEB, J.H., Oracula Sibyllina. Leipzig, 1852, pp.lO6—123.

(Indice selectivo).

ORAl OPE5

y. RHETORES.

ORI GENES

y. BIBLIA Vetus testamentum : TROMM; FIELD.

y. GREGORIUS IHAUMATURGUS : KOETSCHAU.

KOETSCHAU, E’., Origenes Werke. Bd. 1-2. Die Schrift vom Harty-

rium. Buch 1-VIII geqen Ceisus. Dic Schrlft voto Gebet. Leipzig,

1899, (GCS). Vol.2, pp.45l—538. (Indice selectivo).

KLOSTERMANN, E., Origenes Werke. BÓ. 3. Jeremiahomllien,

Leipzig, 1901, (GCS), pp.322—347. (Indice selectivo>.

PREUSCHEN, E., Origenes WerJce. Bd. 4. Der Johanneskommentar.

Leipzig, 1903, (GCS), pp.606—662. (Indice selectivo>.

KOETSCHAU, P., Orígenes Werke. BÓ. 5. De principiEs (HCpL ap-

ro~.’). Leipzig, 1913, (GCS>, pp.3?8-392. (Indice selectivo).

HAEIIRENS, 14.1k., Origenes Werke. Bd. 6-7. Homilien zum Hexateuch

in Rufínus ¿3bersetzung. Leipzig, 1920—91, (GOS>. Vol.7, pp.610—

614. (Indice selectivo>.

BAEHRENS, W.A., Origenes Werke. Bd. 6. Homilien zu Samuel 1,

Leipzig, 1925, (GCS), pp.504—506. (Indice selectivo).

RAUER, M., Origenes YerRe. Bd. 9. Homillen zu LuRas In der Ober-

setzung des Hieronymus, . . . Leipzig, 1930, (GCS), pp.315-324.

(Indice selectivo).

* SOHERER, 3., Entretien d’Origéne avec Héracilde. Paris, Les Éd.

du Cerf, 1960, pp.l1?-l26. <Indice bastante completo).

* KLOSTERMANN, E.- FRúCHIEL, L., Origenes YerRe. Ed. 12:2. Orige-

nes Hattháuserklárung 111. Fragmente und Indices. Zweite, durch-

gesehene Auflage besorgt von U. Treu. Berlin, Akademie Verlag,

183

1968, pp.48—238. (Indice muy completo de los tomos 10-12:1>. Pp.

239—290. (Indice griego — latín de términos paralelos>. Pp.290-

335. (Indice latín — griego de términos paralelos>.* y. GREGORIUSTHAUMATURCUS CROUZEL.

F.C., Orionis Tbebani Etymoloqicon. Lipsiae, apud

1, 1820, pp.243-252. (Indice selectivo). Reimpr..

Olms, 1973.

ORPHTCA

HEIRMANN,

(Indice

VERN, O.

ce selct

* DOTTIN,

Letres,

OUANDT,

pleto)

y. PHILOSOPHI

* POMPELLA, G.,

1979, pp.1—iS* GIANNAKIS, G.

DCOY-’> ed. ~1.A

* BERNABÉ, A.

Zúr ich-New

lA.

Hil-

O., Orpbíca, 1—II. Leipzig, 1805. Vol.2, pp.829—934.

bastante completo)

Orpbicorum fraqrnenta. Berlin, 1922, pp.382—397. (Indí—

ivo)

O., Les Arqonautiques d’ Orphée. Paris, Les Belles

1930, pp.58-93. <Indice de glosas bastante completo).

lq., Orphei byrnni. Berlin, 1941, pp.64—79. (Indice com—

DIELS.

índex in Orpheí Argonautíca. Hildesheim, Olms,

5. (Indice completo).

N., OP4EOZ AIGIKA. loannina, flavr~n¡a-r1wuo Iwat-’wu-

BaauXoncniXos, 1982, pp.234—260. (Indice completo).

et aMi, Orphei Hymnorum Concordantia. Hildesheim-

York, Olms-Weidmann, 1988, pp.1-76. (Concordancia).

* ORUS

ALPERS, 1<., Das attizistischen Lexic-on des Oros. Berlin, W. de

Gruyter, 1981, pp.269—2?5. (Indice de glosas).

PALAEPHATUSrnythoqraphus,

FESTA, N., Palaephati flepL anLo-twD. Heraclití gui fertur libe-

lius flep¿ ánicrccv. Excerpta Vaticana. Leipzig, 1902 ( Mytbogra-

pH Graeci, 3:2), B.G. Teubner, pp.100—128. (Indice selectivo).

PALLADIUS episcopus

BUTLER, C., The Laus íac History, 1-II. Cambridge, 1898—1904 (

* ORTO

STURZIUS

O. Weiqe

desheim,

184

<Indice selecti-Texts anó Studies, 6:1-2>. Vol.2, pp.270—276.

yo)

LUCOT, A.,

ments pour

(Indice sel

Histoire

1 ‘étude

ectivo>

Lausiaque. Paris, 1912. <En Textos et docu—

bistorique du cbristianlsme>, pp.405-421,

* PALLADIUS medicus

IRMER, D., Kommentar zu Hippokrates

Para) lelversion unter dom Namen des

Hamburq, Helmut Buske Verlag, 1977,

pleto)

“De tracturis”

Sto phanus von

pp.l55—183. <Ind

und seno

Alexandr la.

ice muy com-

* PAMPREPTUS

GEHSTINGER, H., Pamprepios von Panopolis EidyllI

geszeíten und Enkomion auf den Archon Theagenes

Bruchtúcken anderer epischer Dicbturigen und zweí

gorios von Nazianz ini Pap. Gr. Vindob.29788 A-O

H5lder-Pichler-Tempsky A.—G., 1928, pp.S1-l02.

yo, sólo Pamprepius).

LIVREA, 14., Carnina. (P.Gr. Vindob.29788 A-O>.

Teubner, 1979, pp.69-82. (Indice muy completo).

on aul dio Ta—

von Athen nebst

Briefe des Cre—

• Wien—Leipzig,

Indice selectí-

Leipzig, B.G.

* PANYASTS

y. EPICA : BERNABÉ; DANTES.

PAF TAS

y. PATHES APOSTOLICI

PAPPUS mathematicus

XULTSCH, E.., CoIIectl

78. Vol.3:2, 125 Pp.

GOODSPEED.

onits guao supersunt, 1—3:2. Berlin, 1826—

<Indice completo).

* PARADOXOGRAPHI

GIANNINI, A., Paradoxograpborum Graecoruin reliquiae. Milano, Is--

tituto Editoriale Italiano, 1967, pp.400-4O8. (Indice selectí-

tivo : animales, plantas, metales, ..

PARMENT DES

185

DTELS, H., Lehrgedícht. Berlin, 1897, pp.’57—163.

pleto)

y. PHILOSOPHI : DIELS.

y. POETAE : DIELE.

(Indice com-

PARODI EPTOI

BRANDT, E’., Parodorum eplcorurn Graecorum et Archestrati reli-

quíae. LeipzIg, 1888 <= Corpusculurn poesis epícae Graecae ludí—

bundac, 1), HAS. Teubner, pp.207-212, 213—218. <índex renum. ín-

dcx vocabulorum memorabiliurn).

PARTHENTUS mythoqraphus* SAKOLOWSKT, P., Parthenli flibelius flcp

Leipzig, 1896 <~ Mytographi Cracol, 2:1),

XIX. <índex elocutionis Partheniariae). Pp

tivo)

MARTINT, E.,

Mythograph 1

1196. (Indice

L C9WTLKWV’ 1TO¿8T1POCTO51-’.

HAS. Teubner, pp.XVTT-

.52—59. (Indice seleo—

Partheníi Nlcaenl quae supersunt. Leipzig, 1902

Graeci, 2:1, SuppíÑ, HAS. Teubner, pp.96-98,

selectivo).

104—

PATRES APOSTOLICT

CACOBSON, EL, Patres apostolici, 1-II. Oxford, 1840. Vol.2, PP.

621-737. (Indice selectivo>.

MÚLLER, J.C., Erkl&rung des Barnabasbriefes. Sin Anbang zu de

Wette’s Exegetísohen Handbuch zum Neuen Testament. Leipzig,

1869, pp.382-395. (Indice bastante completo).

GEBHARDT, O. von - HARNACK, A., Clementis Romanl ad Corlnthlos

guao dicuntur epistulae. Ed. 2. Leipzig, 1876 (= Patrum aposto—

lícorum opera, 1:1), pp.147—154, 155—158. (Indice selectivo).

(Ed. 1: 1875>.

HARNACK, A., Die Lehre der zw&lf Apostel. Leipzig, 1884 (= Texto

und Untersuch. zur Geschlchte der altchristl. Literatur, 2:1—2).

Part 1, pp.65—68, 68—70. (Indice selectivo).

* LIGHTFOOT, J.B., The Apostolic Fathezs. Pars II, Vol. 1. 5.

Ignatius. 5. Polycarp. London, Macmillan & Co.,2a ed., 1889,

pp.731—767. Pars 11, vol. II : pp.BO—619. Pars. 171, vol. III:

pp.509-519. (Indices selectivos>. Reimpr.: Hildesheim-New York,

Olms, 1973.

186

GOODSPEEO, EJ., índex patristicus. Leipzig, 1901, 262 pp. (In-

dice completo. Incluye: Barnabae epistula, Clementis epistulae

1-IT, Didache, Epistula ad Dioqnetum, Hermae Pastor, Ignatii

epistulae, Papiae fragmenta, Martyrium Polycarpi, Polycarpi

epistula>

HEMNER, 1-1.- OGEIR, O.- LAURENT, A.- LELONO, A., Les Pérez apozto-

iiques, 1-11/. Paris, 1907-12 (= Textos et documents pour l’étude

historique du cbrístianisme). Vol.1, pp.103—109, 110—118 (Oid.,

Barnj. Vol.2, pp.173—201 (1,2 Clem.>. Vol.3, pp.164—175, 177—

184 (Tgn., Polyc.>. Vol.4, pp.321-334 (Herm.). (Indices selecti-

VOS)

DIEKAMP, Fr., Patres Apostolici. Vol. II. Clementis Romaní Pipis-

tulae de Virginitate eíusdenique Hartyriurn Epistulae Pseudoigna—

tEl Ignatíí Hartyria Fraqmenta Polycarpiana Polycarpi 1/ita. Tu-

bingae. In Libraria Henrici Laupp, 1913, pp.466—469 (Clemens Ro—

manus), pp.469—4?l (Martyrium 5. Clementis), pp.47l—48l <Eseudo—

ignatii Epistula), pp.481-484 (Martyria 8. Ignatil), pp.484—485

(Fragmenta Polycarpiana>, pp.485—489 (Vita Polycarpl). (Indices

selectivos).

y. BIBLiA Novun Testamentum BAUER; HEIREL - FRIDRICHSEN.

KLAUSER, ‘1., Doctrina duodecím apostolorum. Barnabae opistula.

Bonn, 1940 U Florilegium patristicuzn, 1), pp.73—78. (Indice se-

lectivo).

PATRI STI CA

SUICEIR, J.C., Tbesaurus ecclesiasticus, e patrlbus Graecis ordl-

ne alphabetico exhibens quaecumque phrases, ritus, dogmata,

baereses ot huiusmodi alía spectant, 1-II. Ed. 2 . . . auctior.

Amsterdam, 1728. 1476, 1654 cols. (Ed. 1: 1682>.

SOHOLARTOS, D., Tapcuot’ rrI~ norrpoXoyas, 1-11. Athens, 1883-87.

(Supplementum to 3.?. Mlgne, Patroíogíae cursus completus. Ser.

1: Patres Graecil. A — E’ 463, 100 pp. (Indice selectivo)

* LAMPE, G.W.H., A Patristic Greek Lexicon. Oxford, At The Claren—

don Press, 5 fasc., 1961—68, pp.1—1568. <Léxico completo).

* PAULUS ALEXANDRINUS

BOER, AE., Elementa Apotelesmatlca. Lipsiae, B.G. Teubner, 1958,

pp.l47-181. <Indice bastante completo).

187

* PAULUS SILENTIARIUS

VIANSINO, 0., Epiqranirni. Tormo, Loescher Editore, 1963, pp.177—

179. (Indice bastante

* PAUSANIAS

completo).

grammaticus

y, AELIUS DIONYSIUS

PAUSANíAS per iegeta

SIEHEL, 0.0., Gxaeciae descriptio, I—V. Leipzig,

pp .192—289. <Indice selectivo).* SPIRO, Pr., Graeciae Descriptio.

1903. Vol.3

Leipzig, B.G. Teubner 3 vols.,

pp.223—356. <Indice selectivo).

* ROCHA—PEIRETIRA, 11.1-1., Gxaeciae Descríptio. Vol. III. Libri

Leipzig, HG. Teubner, 1981, pp.304—328. <Indice selec—

* PERIANDEEZ

y. LYRICI GENTILI-PRATO,

Fer i pl os

FABRICIUS, E., Der Peripius des Erythr&íscben Meores von elnem

Unbekannten. Leipzig, 1883, pp.171—187. (Indice bastante comple-

to)

FRISK, H.,, Le péripile de la Mex

teborqz h6gskolas ~xsskríft, [1927:1), pp.128—139.

bastante completo)

PETOSIRIS astrologus

y. ASTROLOGI

PHERECYOES

RIESS.

SYRIUS

y. PEILOSOPRI : DIELS.

* PHILAGRIUS

y. HIEROCLES facetiarum scriptor TRIERFELDER.

* PHILAGRIUS medicus

SCHWABE; ERESE.

1822—28.

Indices.

Vol.5,

tivo)

IX-x.

3985.

33

Exythxée. Góteborg, 1927 (= 06-

(Indice

188

y. ALEXANDERTRALLIANUS PUSCHMANN1887.

PHILEMO grammaticus

OSANN, E., Quae supersunt. Berlin, 1821, pp.324—345. (Indice se--

lectivo).

PHILETAS elleqiacus

NOWACKI, A., Philitae Coi Fragnienta poetica. Diss. Múnster i.

Westf., 1927, pp.86--87. (Indice completo).

KUCHENMÚLLER, W., Philetae Coí reliquiae. Diss. Berlin. Borna,

1928, pp.116-117. (Indice completo>.

* PI-lILISCUS epigrammnaticus

y. LYRICI WEST 1971-72 y 1980.

PHILO IUDAEUS

COHN, 1., LibeJius de opifício mundi. Breslan, 1889 (= Breslauer

Phílol. Abhandl., 4:4), pp.8G-10B. (Indice bastante completo).

CUMONT, E., De aetexnitate mundi. Berlin, 1891, pp.46—76. (Indi-

ce bastante completo).

* CONYBEARE, F.C., PYdlo About the Comteniplatíve Life. Oxford, U

the Clarendon Press, 1895, pp.359—383. (Indice bastante comple-

to)

LEISEGANG, a., Indices ad Philonis Alexandrini opera, 1-II.

Berlin, 1926-30 (t Phílonis Alexandrini opera quae supersunt, 7.

Ed. L. Cohn - E’. Wendland>, pp.49—876. (Indice bastante comple-

to)* COLSON, E.U. - WHITAKER, 0.1<.., Philo. London, Heinemann, 10

vols., 1949-1962. Vol.l0 pp.48?—519. <Indice selectivo, reali-

zado por .3.14. Earp>.

* MAYEE, 0., índex Philoneus. Berlin, W. de Gnuyter, 1974, pp.1-

312. <Indice bastante completo>.

* PARAMELLE, 3., Ouestions sur la Genése II 1—7. Texte grec, ver-

sion arménienne, paralleles latins. Genéve, Patrick Kramer Édi—

teur, (Cabiers d’Orientajisme, 3>, 1984, pp.253—258. (Indice

completo)

PIULO meehanicus

189

ARNIM, 14., índex verborurn a Phílone Byzantio in

syntaxis libris guaxto quintoque adhibitorum. Leipzig,

PP. (Indice completo>. Reimpr.: Hildesheim, Olms, 1966.

Mechaní cae

1927, 90

PHILODEMUS

SUDHAUS, S.,

1892—96. Vol

JENSEN, 0.

pp. 77—106.

OLIVIERI,

Leipzig, B

CENSEN, 0.,

1911, pp.44—

OI,IVIERI, A.,

1914, pp.69—8

WILKE, 0., De

115. (Indice* DIELS, H.A.,

Buch. Berlin

1916, pp.89—95.

t iquar

* JENSEN

iat der

Ch.

Vclurnína rhetorica, 1-II. Leipzig,

.2, pp.3O4-369. (Indice selectivo).

flepL OLKOL’OpLaC. Leipzig, HAS.

(Indice bastante completo).

A., flcpu TO1J xat9 Opy~pov &raOo ~3cxa

.0. Teubner, 1909, pp.69-88. (Indice c

líber decinius. Leipzig,

o).

Leí pz i

E.G. Teubner,

Teubner, 1906,

LXCWg Iíbellus.

ompleto)

DG. Teubner,

54. <Indice bastante complet

Ilcpt rcxPPr!aLas libellus.

3. (Indice completo).

ira líbox. Leipzig, B.G. Teubner, 1914,

bastante completo).

Eblilodernos <iber die G8tter.

Verlag der Kónigl. Akademie

(Indice selectivo). IReimpr.: p

Demokratischen Repubí

os : óbcr die Gedlcbte.

Deutschen

Philodom

B.G. Teubner,

pp .101—

Erstes md Drittes

der Wissenscha ften,

Lei zig, Zentralan-

ik, 1970.

F<inftes Bucb. Ber—

pp.8l-92. (Indice bastante completo). Reimpr.: Dublin

idmann, 1973.

- ¡<REVELEN, D.A. van, Lexicon Phílodemeum, 1-II.

Amsterdam, 1934-41. 179, 143 Pp. (Léxico bastante

lin, 1923,

—Z~rich, We

VOOYS, 0.3.

Purmerend &

completo>

HEIDMANN, 3., Dex Papyrus .1676 der

(Philodernos nepil ITOLT¡pCCr&W>) . Diss.

completo)

* DE LACY, P.H. - DE LACY, E.A., Philodemus : Qn Methods of Infe-

rence. Phlladelphia, The American ?hilological Assoclation,

1941, pp.188—193. <Indice selectivo : filosófico). Reimpr.: Ha—

poli, Bibliopolis, 1978.

SBORDONE, E., Adversus <sophistas>. E papyro Herculanensi

in lucem protulit 9. Sbordone. Napoli, 1947. (En Phílodemi

ra, cd. E. Ebordone), pp.173—182. (Indice completo).

* SBORDONE, E., 11 quarto libro del ncpi rourjpat~ov di Filodemo.

Herculanensischen Hlbliothek

Bonn, 1937, pp.26—35. (Indice

1005

ope-

EC9L RIYKLWt>

190

Napoli, Giannini Editore, 1969, pp.369—372. (Indice bastante

completo). (Ricerche sui papín Ercolanesi. Vol. 1).

* HEIDMANN, 3., “Der Papyrus 1676 den Herculanensischen Bibliothek

E’hilodemos liben dio Gedichte”, Cronache Ercolanesí 1, 1971,

pp.90-lll. Pp.107—ll1. (Indice bastante completo).

* AMOROSO, F., “Filodemo Sulla Conversazione”, Cxonache Ercolanesi

5, 1975, pp.63—76. Pp.75—76. (Indice bastante completo).

* SEORDONE, F., 4’JAQAHMOY TIEPI TIQIHMATC2N. Tracta tus Tres. Napoil,

Giannini Editone, 1976, pp.271-298. (Indice bastante completo).

(Ricerche sul papixi Ercolanesi. Vol. II).

* AURICOHIO, F.L., HAOAHMOYDEPI PHTOPIKH~. Libros primuto et So—

cundurn. Napoli, Giannini Editore, 1977, pp.291—3l9. (Indice muy

completo). (Ricerche sui papini Ercolanesi. Vol. III).

* SPINA, L., “11 tnattato di Filodemo su Epicuro e altní (PHerc.

1418)”, Cronache Ercolanesi 7, 1977, pp.43—82. Pp. 80—82. (Indi-

ce casi completo>.

* TEPEDINO GUERRA, A., “Filodemo Sulla Gratitudine”, Cronacbe Er-

colanesí 7, 1977, pp.96—113. Pp.ll2-113. <Indice casi completo).

* TEPEDINO GUERRA, A., “11 primo libro Sulla Ricchezza di Filode-

mo’, Cronache Ercolanesi 8, 1978, pp.S2—95. Pp.92—95. (Indice

casi completo).

* FERRARIO, 11., “Frammenti del V Libro della Retorica di Filodemo

(PHerc.1669)”, Cronache Excolanesí 10, 1980, pp.SS—124. Pp.l22—

124. (Indice completo>.

* GAIRGIULO, T., “PHerc.222: Filodemo sull’adulazior¡e”, Cronache

Ercolanesí 11, 1981, pp.103—127. Pp.125—127. (Indice bastante

completo)

* AURICCHIO, F.L., “Frammenti inediti di un libro della Retoxíca

di Filodemo (PHerc.463)”, Cronache Ercolanesí 12, 1982, pp.67-

83. Pp.82-83. (Indice bastante completo).

* DORANDI, T., “Filodemo. Oh Stoici (PHerc.155 e 339>”, Cronacbe

Ercojanesi 12, 1982, pp.Sl-133. Pp.130—133. (Indice bastante

completo)

* DORANDI, T., II buon re secondo Omero. Napolí, Bibliopohis,

1982, pp.221—233. (Indice casi completo).

* ACOSTAMÉNDEZ, E., “PHerc.1089 : Filodemo “Sobre la adulación”,

Cronache Ercolanesi 13, 1983, pp.121—13B. 9.138. (Indice selec-

tivo)

191

MusiR IV. Buch. Napoli, Bibliopolis,* NEUBECKER, AL, úber die

1986, pp.215-234. <Indice bastante completo).* ANGELI, A., Agií amici di scuola (PHerc. 1005>. Napoli, Hiblio-

polis, 1988, pp.343-.351. (Indice completo).

* INDELLI, G., L’Ira. Napoli, Hibliopolis, 1988, pp.253—272. <In-

dice bastante completo>.

PHILOLAIJS philosophus

y. PHILOSO?HI : DIELS.

* PHILONIDES DYRRACHINUS

y. MEDIal : GARCíA LAZAIRO.

PHILOPONUS, IOAHNNES

REICHARDT, 14., De opíficio mundi libxi VII. leipzig, B.G. Teub-

ner, 1897, pp.318—339. (Indice selectivo>.

RABE, H., De aetexnitate mundi contra Procluto. Leipzig, B.G.

Teubner, 1899, pp.653—696. (Indice selectivo>.

y. ARISTOTEIES : Commentania in Anistotelem Graeca.

PHILOSOPHI

y. Doxognaphi.

y. Socratis et Socnaticorum epistulae.

ARNIM, 3. von, Stoícorurn veterum Eragmenta, 1-11/. Leipzig, 1905-

24. Vol.4, pp.2--168. <Indice selectivo, realizado por 11. Adíer.

Incluye Antipater Tarsensis, Anisto Chius, Chrysippus, alean-

thes Assius, Diogenes Babylonius, Zeno Citieus). Reimpr.

Stuttgart, Teubner, 1938—1968.

BOHLER, A., Sophistae anonywi protrepticí fraqmenta instaurata

illustxata. Diss. Strassburg. Leipzig, 1903, pp.70—75. (Indice

selectivo)

DIELS, U. - KRANZ, 14., Die Fragmente der Vorsokratiker, 1-111. 7

Aufí. Berlin, 1954. Vol.3, pp.7-488. (Indice bastante completo.

Incluye Anaxagoras, Anaximander, Anaximenes, Antlpho, Archy-

tas, Cnitias, Democritus, Diogenes Apolloniates, Empedocles,

Epicharnus, Epirnenides, Gorgias, Heraclitus, Melissus, Musaeus,

Orpheus, Parmenides, Pherecydes, Philolaus, Prodicus, Protago-

goras, Thrasymachus, Xenophanes, Zeno>.

192

* THESLEFE,

Abo, Abo* MALHERHE

(Montana* STgDELE,

Me i senhe

H., Tbe

Akademi

AJÁ

Sch

o

Pytbagorean Texts of the Hellenistíc Peniod.

1965, pp.253—258. (Indice selectivo técnico>.

The Cyníc Epístles. A study edition. Missoula

olans Press, 1977, pp.315—334. (Indice selectivo>.

A., :e Bride des Pytbagaras und der Pytbagoroer.

in am Glan, Anton Hain, 1980, pp.366—376. (Indice bas—

tante completo>

PHILOSTORGIIJS

BIDEZ, 3., Kircbengescbicbte. Leipzig, (GCS 21>, 1913, pp.3O9—

340. (Indice selectivo).

Statuae.

Leipzig, B.G.

selectivo de

yo de Phllostra-

Callistratus)

sophi sta

Phílostratorum Imagines et Callistrati

1825, pp.731—lSO. (Indice selectivo).

C.L., Flavíí Pbílostrati opera, 1—II.

1870—71. Vol.2, pp.4)9—513. (Indice

atus maior). Pp.514-517. (Indice selecti

r) . Pp.Sl?—519. <Indice selectivo de

Hildesheim, Olms, 1964.

Den Atticismus, x-v. Stuttgart, 1887-97. Vol.5., PP.

PHILOSTRATUS

JACOES, E

Le ipziq,

KAYSER,

Te u b n en,

Philostr

tus mino

Reimpr.

SCHMID, W.,

53—234.

Imagines. Leipzig, B.G. Teubner, 1893, pp.l40-267. (Indice com-

pleto)

JÚTHNER, 3., Pbílostxatos óber Gymnastik. Leipziq, 1909, pp.313—

329. (Indice completo>.

* y. AELIANUS : BENNER-FOBES.

* WRIGHT, WC., Pbi2ostratus

phísts. London, Heinemann,

retóricos).

* LANNOY, L. de, Hexoícus. Leipzig, B.G. Teubner,

(Indice completo).

* AVOTINS, 1. - AVOTINS, M.M., An índex to the Li

phísts of Philostratus. Hildesheim, Olms, 1978,

ce completo).

and Eunapius. The

1968, pp.567—575.

divos of

(Léxico de

the So-

términos

1977, pp.88—131.

ves of tbe So-

pp.l—3O8. (Indi—

PHILOSTRATUS IUNIOR sophista

y. PHILOSTRATUS sophista : KAYSER.

193

Philostrati maicris Imagines. Leipzig, HAS. Teubnen,

140—267. (Indice completo de ?hilostratus lunior).

SCHENKL, O.- REISCH, E., Pbilostxatí minorís Imagines

tratA descriptiones. Leipzig, HG. Teubner, 1902,

(Supplementum indicis verborum).

1893, Pp.

et CaHíz-

PP.77—80.

* PI-{ILOXENUS grammaticus

THEODORIDIS, CH., Ibie

Berlin, W. de Gruyter,

pleto)

PHILUMENUS

* y. ALEXANDER

WELLMANN,

zig, 2308

(Indice c

Fragmente des Granirnatikers

1976, pp.395—4O7. (Indice bas

TRALLIANUS PUSCHMANN1887.

11., De venenatis animalibus eorumque

<= Corpus Medícorum Gxaecoxum, 10:

ompleto)

PhI loxenos.

tante con—

remedíis. Leip—

1,1), pp.43—?0.

PHOCYLI DES

* y. I.YRICI : FATOUROS; MARZULIO; WEST,

1979.

PHOENIX

SERHARD,

(Indice

* PHORONIS

y. EPICA

1971-72; GENTILI-PRATO,

1 anxbographus

G.A., Pboinix von Kolopbon. Leipzig, 1909, pp.296-299.

de notas>.

poema epicum

BERNABÉ; DAVIES.

?HOTIUS lexicographus

* NABER, S.A., Pbotíi

435—455. <Indice de

datri, Hakkert, 1965.

PAPADOPOULOS-KERAMEUS,A., Svjatej~ago patriarcba

konstant., XXV neizdannycb plseni. S.—Peterburg,

istor.—filol. LaR. Imp. S.—Petexburgskago univ.,

(Indice completo).

Patriarchae Lexicon. Leiden, 1864-1865, Pp.

glosas homéricas y sacras). Relmpr.: Amster—

Fotija, arczh.

1896 (~ZapIsk1

41), pp.63—l28.

PHRYNICHUS atticista

194

LOBECK, CA., Eciogee nomínum et verboruto Atticorum. Leipzig,

1820, pp.782-83l. (Indice selectivo). Reimpr.: Hildesheim, Olms,

1965.

RIJTHEIRFORD, WC., Tbe new ?brynicbus. London, 1881, pp.519—533.

(Indice selectivo). &eimpr.: Hildesheim, Olms, 1968.

* DE BOIRIRIES, 1., Pxaopaxatio Sc’phistica. Lipsiae, B.G. Teubner,

1911, pp.lBí-l98. (Indice de glosas).

* FISC!-!ER, E., Die ERloge des Phrynícbos. Berlin, W. de Gnuyter,

1974, pp.l31—138. (Indice muy completo>.

Physiognomonici

FOERSTER, IR.,

Leipzig, HG.

tivo)

.Scxíptores pbysioqnomor¡ici Graecí et LatIní, 2-li.

Teubner, 1893. Vol. 2, pp.363—432. (Indice selec—

Physiclogus

SBORDONE, E., Physioloquz. Milano, 1936, pp.327—331. (índex

minum et verborum notabilium). Pp.331—332. (índex animalium,

pidum, anborum).

* PIGRES

y. LYRICI GENTILI—PRATO, 1985.

Píndanícurn lexicum.

DAMM; ROST.

, Carmina. Iterum tun

ndices: 1. vocum et

PI NDARUS

PORTUS, Aem., Hannover, 1606, 592 Pp.

y, HOMERUS

HEYNE, C.C. ., 1-3:2. Góttingen,

Vol.3:2. (1 locutionum, realizado

Flor illo)

. Ed. nova. 1-3:2. Leipzig, 1817. Vol.3:2, pp.l-257.

(Indice completo)

BOECKH, A., Opera guae supersunt,

2:2, pp.702—S31. <Indice bastante

heim, Olms, 1963.

HUNTINGEORD, H., Darnrnii Lexicon

etymologico excerpsit. London,

exemplar Heynianum.). (Ed. 2:

BINOSEIL, ILE.., Concordantiae

Pindaricum ex integro eius

1814. (En Pindari Carmina

1821).

omn1 mii vocurn carminum integroruni

1798—99.

por R.

1—2:2. Leipzig, 1811—21. Vol.

completo>. Reimpr. : Hildes—

opere

1 uxta

no-

la-

195

et Lragmentorum Rindan. Berlin, 1875, 252 pp. (Concordancia

completa)

RUMPEE, 3., Lexicon Pindaricum. Leipzig, 1883, 498 pp. Reimpr.

Hildesheim, Olms, 1961.

* BURY, J.B., Tbe Plomean Odes. London, 1890, pp.265-269. (Indice

selectivo). Reimpr.: Amsterdam, Hakkert, 1965.

* GILDEESLEEVE, B.L., Tbe Olympian aná Pytbian Odes. New York,

1890, pp.369-385. (Indice selectivo). Reimpr.~ Amsterdam, Hak-

kert, 1965.

* BUIRY, ¿liB., The Istbmian Odes. London, 1892, pp.i89—l92. (Indice

selectivo). Reimpr.: Amsterdam, Hakkert, 1965.* FENNEI.L, C.A.M., me Oly¡npian anó Pytbian cides. Cambridge, At

the Univ. Press, 1893, pp.280-284. (Indice selectivo).

DRACHMANN, A.B., Scholia vetera in Rindan carmina. Leipzig,

H.G. Teubner, 1903—27. Vol.3, pp.378—396, 396—401. (Indice se-

lectivo).

* SNELL, E., Rindan Carnina cum Fra qmentls. Editio altera. LeIp—

zig, HG. Teubner, 1955, pp.340-358. (Indice selectivo : pala-

bras rio recogidas en el Léxico de Rumpel de 1883).

* RADT, S.L., Pindars Zweíter und Secbster Raían. Text, Scbolien

uná Kommentar. Amsterdam, A.M. Hakkert, 1958, pp.213-214. <Indi-

ce selectivo>.

* y. LYIRICI : PERROTA-GENTILI ; FATOUROS.

* THUMMER, E., Rindan. Dio Isthmischen Gedícbte. Heidelberg, C.

¡ínter, 2 vols., 1968—69. Vol.2, pp.143—144. (Indice selectivo).* SLATER, W.J., Lexicon Lo Rindan. Berlin, W. de Gruyter, 1969,

pp.1—558. (Léxico completo).

* SNELL, E. - MAERLER, H., Rindan Carmina curo Lraqmentis. Pars

117. Leipzig, B.G. Teubner, 1975, pp.l92—l95. (Indice selectivo

solo recoge las palabras que no estan en el Léxico de Síater).

* ARRIGHETTI, G. - CALVANI MARIOTTI, G. - MONTANARI, F., Concor-

dantia et Indices in Scbolla Pindarica vetera. Hlldeshelni-

Z5rlch—New York, Olms—Weidmann, 1991, 2 vols. Vol.1, pp.1—687.

Vol.2, pp.689-1376. <Concordancia>.

* PISANDER epicus

y. EPICA BERNABÉ; DAVIES.

196

GENTILI-PRATO, 1985.

PLATO

MITCHELL, T., índex Graecítatis Platonicae.

histonici et geographi, 1—II. Oxford, 1832.

Vol.2, pp.4l3—751. (Indices selectivos).

AS’]?, E., Lexícon Rlatonicurn .síve vocum

1—111. Leipzig, 1835-38. 880, 502, 592 Pp.

to). Reimpr.: Berlin> i908).

* TI-IOMPSON, 14.11., Tbe Pbaedrus of Plato.

(Indice selectivo). Reimpr.: New York,

* THOMPSON, W.H., The Goxqias of Plato.

Accedunt Indices

Vol.1, pp.l—411.

Pía t on i caruto

(Léxico muy

London, 1868, PP

Amo Press, 1973

London, 1871, Pp

índex,

comple-

.189—195.

.185—193.

<Indice selectivo). Re

* ARCHER-HIND, R.D., Tbe

352. <Indice selectivo

* ARCHER—HINO, IR.D., Tbe

Macmillan & Co., 1894,

New York, Amo Press,

* JOWETT, B. - CAM?BELL,

rendon Press, 3 vols.,

356. Voí.3, pp.499—512

impr.: New York, Amo Press, 1973.

Timaeus of Plato. London, 1888,

). Reirnpr.: New York, Amo ?ress,

Pbaedo of Plato. Second Edition.

pp.163-166. (Indice selectivo).

1973.

L., Plato’s Republic. Oxford, At

1894. Vol.1, pp.467—490. Vol.2,

<Indices selectivos).

lebus of Plato. Cambnidge, 1897, Pp.

Reimpr.: New York, Amo Press, 1913.

‘s Republic. Book 1 and Book II.

1900, pp.228—235. (Indice bastante

pp.347-

1973

London,

Re impr.:

the Cía-

pp.3 51-

* BURY, R.G., Tlie Phi

<Indice selectivo).

* TUCKER, T.G., Plato

George Belí & Sons,

to)

* HAMILTON GIFFORD, E., me Euthydemus of Plato. Oxford, 1905, Pp.

75—80. (Indice selectivo). Reimpr.: New York, Amo Press, 1973.

* NESTLE, 14., Platon Ausqewáblte Schxiften. Zweiter Teil. Gorqias.

F~infte Auflaqe neu bearbeitet von 14. Nestle. Leipzig, B.G.

Teubner, 1909, pp.191-192. (Indice selectivo).

* SCHMELZER, C., Platons AusgewShlte Dia.Ioqe. Fúnften Band. Sympo-

zion. Zweite Neubearbeitete Auflage von Ch. Harder. Berlin,

Weidmannsche Buchhandíunq, 1915, pp,196-204. <Indice bastante

completo>

* BURNET, 3., Plato’s Eutbyphxo. Apoloqy of Socrates anó

Oxford> At the Clarendon Press, 1924, pp.215-22O. (Indice

Cr i t o.

selee-

218—222.

London,

comple-

* PITTACUS

y. LYRICI

191

tivo). Reimpr.: Oxford 1970.

* NOVOTNY, E., Platonis Epiztulae Commentariis Illustxatae. Erno,

Vydává Filosofická Fakulta, 1930, pp.316—318. (Indice selecti-

vo>.

* NESTLE, W., Platon Ausqew&hlte Sct¡riften IV. Protagoras. Leip-

zig, HG. Teubner, 1931, pp.172—174. (Indice selectivo>.

* HIJRY, RO., The Symposium of Plato. Second Editior¡. Cambridge,

W. Heffer & Sons Ltd., 1932, pp.173—177. (Indice selectivo).

* ADAM, 3., me Republic of Plato. Cambridqe, At the Univ. Fress,

2 vols., 1938-29. Vol.2: pp.48l—50l. (Indice selectivo).

* GREENE> G.Ch., Scbolia Platonica. Pennsylvania, The American

Philoloqical Association, 1938, pp.497-568. (Indice muy comple-

to)

* KLIBANSKY, R., Plato Latinus. Heno. London, In aedibus Institu—

ti Warburglani, 1940, pp.55—7.5, 77—92. (Indice griego—latín,

latín—griego>

* KLIBANSKY, IR., Plato Latinus. Phaedo. London, In aedibus Instí-

tuti Warburgiani, 1950, pp.lll—137, 139—156. <Indice griego—

latin, latin-griego).* DODDS, E.R., Goxgías. Oxford, At the Clarendon Press, 1959, Pp.

404—406. (Indice selectivo).

* NOVOTNY, E

In aedibus

246. (Indí

* BLUCK, R.S

474. (Indi

* DES PLACES

se. Paris,

Vol.2: PP.

* ADAM, 3.,

(Indice ba

* ADAM, 3. -

Press, 197

1893.* BURNET, a

1972, PP.

* PERLS, H.

lag, 1973

Platonís Epinornis Comrnentariis illustrata. Pragae,

Academiae Scientiarum Bohemoslovenicae, 1960, pp.243—

ce selectivo).

., Heno. Cambridge, At the Unlv. Press, 1961, pp.471—

ce selectivo).

E., Lexique de la lanque pbilosopbique et religieu-

Les Belles Lettres, 2 vols., 1964. Vol.1: pp.l—316.

319—576. <Léxico selectivo filosófico y religioso>.

Crito. Caxnbrldge, At the Unlv. Press, 1966, pp.83—103.

stante completo).

ADAM, A.M., Protagoras. Caxnbrldge, At the Univ.

1, pp.227-232. (Indice selectivo>. Reimpr.: Cambridge,

Plato’s Pbaedo. Oxford, At the Clarendon Press,

152-158. (Indice selectivo).

Lexikon der platonischen Beqriffe. Bern, Francke Ver-

408 Pp.

198

* SCHIFF, 3., A Cornputerízed Word-Index to tbe Platonic Epistles.

Pennsylvania, Department of Classics, Pennsylvania State Univ.,

1373, pp.1-1O4. (Indice completo).

* BIRANDWOOD, L., A Word índex to Plato. Leeds, W.S. Maney & Sons

Ltd, 1976, pp.1-990. <Indice completo).

* DOVER, 1<., Symposíum. Cambridge, At the Unlv. Press, 1980,

pp.18O-183. (Indice selectivo).* SCHMIDT OSMANCZIR, U., Gorgias. México, Univ. Nacional Autónoma

1980, pp.CXXIX-CXXX. (Indice breve de términosde México,

filosóficos).

* HERSHHELL, iP., Pseudo-Plato,

Scholars Press, 1981, pp.8?—90.

PLOTINUS

CREUZER, E., Opera omnia, 1-111. Oxford, 1835.

496. (Indice selectivo).

BRÉHIER, E., Ennéades, 1—6:1—2. Paris, 1924—38. (= Collection

des Uníversités de France publiée sauz le patronage de l’Asso-

ciation Cuillaunne Budé). Vol.6:2, pp.2O1—242. <Indice selecti—

Axiochus

(Indice se

Chico

lectivo)

(California),

Vol.3, pp.467—

yo)

* HENRY, It - SCHWYZEIR, H.R., Plotíní Opexa. Paris, Desclée de

Brouwer, 3 vols., 1951-73. Vol.3 : pp.4l8—419. <Indice selecti-

yo).

* BEIERWALTES> am Main,

¡<loster mann

* SLEEMAN, 3.H. , E.3.

Brilí, 1980,

* ATKINSON, H.

Hypos tases.

ce selectivo).

W., úbex Ewigkeit und Zeit. Frankfurt

1967, pp.309—311. (Indice selectivo).

- POLLET, G., Lexicon Píotinianum. Leiden

cols.1—1162. (Léxico completo).

Plotinus Ennead vAl. Qn tbe Three principal

Oxford, Oxford Univ. Press, 1983, pp.2?l-272. (Indi—

PLUTARCHUS

WYTTENBACH, D., Lexicon Plutaxcbeum. 1-2. Plutarchi Moralia.

Operurn tornus VIII. índex Graecítatís. Oxford, 1830, pp.1-1744.

(Indice completo). Reimpr.: Hildesheim, Olms, 1962.

PARTHEY, O., Plutarch úber Isis und Osiris. Berlin, 1850, Pp.

281—296. (Indice selectivo).

* HOLOEN, >1.1k., Plutarch’s Life of tbe Gracchi. Cambridge, At the

Univ. Press, 1885, pp.189—260. (Indice selectivo).

199

* HOLDEN, 1-LA.,

bridge, IX the

Plutaxcb’s Lite of Lucius Cornelius Sulla. Can-

Univ. Press, 1886, pp.229-210. (Indice bastante

completo)

* HOLDEN, H.A.

Press, 1887,

* MOLDEN, 11.1k.

and enlarqed

204. <Indice

* HOLDEN, H.A.

Univ. Press,

* MOLDEN, 1-LA.

Macmillan &

* MOLDEN, HA.

Univ. Press,

* PORTER, 14.11.,

Plutarcb’z

pp. 163—214.

Plutarch ‘s

London—New

tite

(1 nd 1

Lite

York,

bastante completo).

Plutarch’s tifo

1893, pp.163—183.

Piutarch’si Lite

Co., 1894, pp.231—

Plutarcb’z Lite

1898, pp.201—274.

Lite of Aratus.

of NIR las. Cambridge, At

ce bastante completo).

ot Themistoclles. 9 ed.

Macmillan & Co.., 1892,

the Univ.

revised

pp. 183-

of Demostbenes. Cambrldge, At

(Indice bastante completo).

of Pendes. London-New Y

303. <Indice bastante completo

of Tímoleon. Cambridge, At

(Indice bastante completo>.

Dublin and Cork, Cork Univ.

t ti e

oxk,,

t he

Press,

Reimpr.1937, pp.95—96. (Indice selectivo).

Press, 1979.* PORTER, \~.H., tifo of Dion. Dublin, Hodges, Fiqgiz &

1952, pp.lO5—106. (Indice selectivo>. Relmpr.: New

Fress, 1979.

* SANDBACH, F.M., Moralia. Vol. VII.

pp.145-147. (Indice muy selectivo).* HANI, 3., Consolation á Apoljonios.

pp.200-201. (Indice selectivo).

* LINDSKOG, Cl. - ZIEGLER, K., Vitae

New York,

Co.

York,

Leipzig, HAS. Teubner,

Paris, C. Klincksieck,

Paxaljejae. Vol.IV.

A r no

Ltd.,

Amo

1967,

1972,

Indices.

Editionem alteram ab editore incohatarn imprixnendam curavit H.

G&rtrier. Leipzig, B.G. Teubner, 1980, pp.197—203. <Indice selec-

tivo)

POETAE

GAISFORD, T., Poetae mi

pp.220—290. (Indice de

Theognis), pp.396—449.

nides, Solon, Tyrtaeus>

tus), pp.337—366. (mdi

completos>

KAIEEL, G., Comicorum Graecorum fragmenta. Berlin, 1899.

Poetarum Graecorum fragmenta, ed. WILAHOWITZ-HOELLENDORFF).

noros Graeci, 1-1V. LeIpzig, 1823. Vol.1,

Hesiodus). Vol.3, pp.358-395. (Indice de

(Indice de Archílochus, Mixnnermus, 51mb-

ValS, pp.229-336. (Indice de Theocri-

ce de Blon, Moschus>. (Indices bastante

(En

Vol.

200

6, fasc.

Blaesus,

Sopater,

DIELS, H

Poetarum

1, pp.232-256. (Indice completo. Incluye : Axiopistus,

Chrysoqonus, Dinolochus, Epicharmus, Rhinton, Sciras,

Sophron)

F’oetarum philosophorum Lraqmenta. Berlin, 1901. (En

Graecorurn fragmenta, ed. WILAMOWITZ-MOELLENDORFF. Ber—

Un, 1899-1901).

Incluye : Cleostr

tez, Parmenides,

SCHUBART, W. - WI

dramatísche Fra grn

5:2), pp.l51—153,

LANE, M.C., índex

Iaiibíc Poets as

Berq<’s Antbologi

Vol.3, fasc. 1, pp.227—263.

atus, Crates, Demetrius,

Scythinus, Thales, Timon,

LAMOWITZ-MOELLENDORFF, ti,

ente. Berlin, 1907. (= Beili

153-154. <Indice selectivo).

½ tbe Fragments of the CreeR

contaíned ½ the Híller—Crusius

a tyríca. Ithaca, N.Y., 1908. <=

(Indice completo.

Empedocles, Menecra-

Xenophanes)

von, Lyrísche uná

nex Klass 1 Rertexte,

Elegí a a

edition

Cornel 1

and

9 E

St u —

diez in Classical Philoloqy, 18), 128 PP. (Indice completo>

E’ OLLUX

DINDOIRF,

453—459.

BEKKER,

494. CI

* BETHE,

Vol .3

W., Onomastlcum, 1-5:2. Leipzig,

<Indice bastante completo).

1., iulii Pollucis Onomasticon. Berlin,

ndice selectivo).

E., Onomasticon. Lipsiae, B.G. Teubner, 3

pp.14-128. (Indice de glosas).

* POLYAENUShistoricus

MARTIN GARCíA, F., 1

toral, Ciudad Real,

ndex verborum Polyaeni.

1979, pp.1—684. Inédita.

1824. Vol.3, pp.3—452,

1846, pp.452—

vols. 1900—37

Tomo III. Tesis Doc—

POLYBIUS historicus

SCHWEIGHAUSER, 3., Historiarunn guldquid supexest,

zlg, 1789-95. Vol.8:2, 674 Pp. (índex Graecitatis

ve Lexicon Polybianum, bastante completo>.

* MAUERSBERGER,A., Polybios Lexicon. Berlin, Akademie

fasc., 1956—1975. (Léxico completo hasta letra o).

1-8:2. LeIp—

Polybianae si-

Verlag, 4

POLYCARPUS

y. PATRES APOSTOLICI : GOODSPEED; HEMMER.

201

* POLYMNESTUS

y. LYRICI : GENTILI-4’RATO, 1985.

POLYSTRATUSepicureus

WILKE, C., llEgA o<X¿yot >aracppovflae&>s libellus. Leipzig, HAS.

‘Peubner, 1905, pp.34-38. <Indice selectivo).

* INDELLI, G., Sul disprezzo delle opinioni popolari.

Napoil, Bibliopolls, 1978, (IndIce muy completo).

y. en EPICURUS : USENER.

PORPHYRIUS TYRIUS

y. Anecdota Graeca BEKKER.

* y. AELIANUS

y. ARISTOTELE

KALHFLEISCH,

chriebene Scb

Berlin, 1895.

flerlin>, pp.6

MOMMERT,E.,

5.6. Teubner,

HERCHER1858.

5 Coit~mentaria in Aristotelem Graeca.

1<., Dio neuplatonízche, L4lschlicb dero calen zuges—

rift flpk fa4=evs ncpu -rau nwc cp’~Yu~ovTcfl rca¿ cp(3gnia.

<En Abbandl. der k¿ní ql. ARad. der Wissenscb. zu

3—78. <Indice bastante completo>.

Sententiae ad intelllgibllla ducentes. Leipzig,

1907, pp.47—56. <Indice bastante completo).

1 rraz 1 ona le

pp.198—205.

DáRINO, 1., Porphyrios

maios. G¿iteborg, 1932.

182-217. <Indice bastante completo).* SODANO, A.R., In PlatonEs Timaeum Commentarlorum Fragroenta. Na-

polí, Istituto della Stampa, 1964, pp.132—137. (Indice selectí—

Kommentar zur ¡-farmonlenlehre des Ptole—

(~ Gc5teboxq bógskolas ársskríft, 38), Pp.

yo).

* PÓTSCHER, W., IJPOZ MAFKEAAAN. Leiden, E. Brilí, 1969,

142. <Indice selectivo).

* SODANO, A.R., Quaestionum Homericarum. Liber 1. Napolí,

Editore, 1970, pp.148-166. (Indice selectivo>.

* LAMBEEZ, E., Sententiae ad intelllglbilIa ducentes.

5.0. Teubner, 197$, pp.69-88. (Indice muy completo).* PLACES> E. des, Vie de Pytbagore. Lettre A Nareejia. Paris, Les

Selles Lettres, 1982, pp.67—84 y 129—143. (Indices bastante

completos).

* O’BRIEN WICKER, ¡4., Porphyxy tbe Pbilosopber. ‘Po

lanta (Georgia), Scholars Press, 1987, pp.157—1BS.

tante completo realizado por E. Klosinski>.

pp. 14 1—

Gianniní

Leipzig,

Marce] la.

<Indice

At-

has-

202

* POSIDIPPUS epigrammaticus

FERNANDEZ GALIANO, E., Posidipo

de Filología, 1987, pp.221—235.

de Peía. Madrid,

(Indice completo).

0.5.1.0., Inst,

* POSIDONIUS

EDEESTEIN,

Cambr 1 dqe,

te completo>.

APAMENSIS

U. - KIDD

At the Un

histor icus

>1.0., Posídonius.

iv. Press, 1972, Pp.

Vol .1.

265—312.

The Fragnients.

<Indice bastan—

* PRATINAS

y. LYRICI FATOUROS.

* PRAXILLA

y. LYRICI : FATOUROS.

PRISCIANUS LYDUS

y. ARISTOTELES : Supp lementum Aristotelicum BYWATER.

1 1 bruto

(Indice

PROCLUS philosophus

ERTEOLEIN, 0., In primuro EucIidis Elernentoruni

ni. Leipzig, HG. Teubner, 1873, pp.442--507.

completo>

SCHOELL, IR., Commentaxiorum in Rempublicam PlatonEs partes

ditae. Berlin, 1886 (~ Anecdota varia Graeca et Latina, 2>,

155-238. (Indice bastante completo).

commenta-

bastante

me-

PP.

y. LUDOCIA AUGUSTA LUDWICH.

KROLL, 14.., In PlatonEs Bern publícaro commentarii, 1-II. Leipzig>

B.G. Teubner, 1899-1901. Vol.2, pp.424—471. <Indice selectivo).

DIEHL, E., In PlatonEs Timaevin commentarla, 1-111. LeipzIg, HAS.

Teubner, 1903—06. Vol.3, pp.380—498. (Indice selectivo>.

PASQUALI, 0.., It Piatonis Cratylunn commentarla. Leipzig, B.G.

Teubner, 1908, pp.117—145. <Indice selectivo).

?4ANITIUS, C., Hypotyposis astronomicarum positlonum. Leipzig,

B.G. Teubner, 1909, pp.314-376. (Indice bastante completo).

* RITZENFELD, A., lnstitutio Pbys ita. Leipzig, B.G. Teubner, 1921,

pp.75—78. (Indice selectivo).

DODDS, E.R., The Elements of Theology. Oxford, 1933, pp.323—335.

(Indice selectivo).

203

* WESTERINK,

Amsterdam>

(Indice ba

* VOGT, E.,

95. <Indi

* BOESE, H.

líber tate

1 . Sebast

Gruyter,

(Indice g

* SEVERYNS,

ta “1/ita

Lettres,

LAS., Commentary on tbe first Alcibíades of Plato.

North-Holland Publishinq Co., 1954, pp..167-197.

stante completo).

Procli Hymni. Wiesbaden, O. Harrassowitz, 1957, pp.85—

ce completo)

• Procil Diadochí Tría Opuscula <De Providentia, De

, De malo>. Latine G. de Moerbeka Vertente et Graece ex

ocratoris aliorumque scriptis collecta. Berlin, W. de

1960, pp.279—324. (Indice latín—griego>. Pp.325—343.

rieqo-latin¡

A., Recbercbes

Homerí” et les s

1963, pp.99-108.

sur la “Chrestomatbie” de proclos. IV.

ommaires du cycle. Paris, Les Belles

(Indice bastante completo).

PROCOPIUS CAESARIENSIS

HAURY, 3., Opera omnia, 1

Vol.3:2, pv330—390. (Ind

-3:2. Leipzig,

ice selectivo).

B.G.Teubner, 1905-13.

PRODICUS philosophus

y. PHILOSOE’HI : DIELS.

PIROTAGORASphilosophus

y. PHILOSOPHI : DIELS.

E’ SEUDO-

y. bajo los respectivos autores.

* PTOLEMAEUSgnosticus

QUISPEL, G., Lettre & Flora. Paris,

107-114. (Indice bastante completo).

Les Éd. du Cerf, 1966, Pp.

PTOLEMAEUSmathematicus

* NOBBE, C.F.A., Claudii Ptolemael Geograpbla. 1—111. LeipzIg,

1843—45, pp.141—189. (Indice bastante completo). Reimpr.: Hil—

desheim, Olms, 1966.

DORING, 1., Die Harmonienlebre des Klaudios

borg, 1930 (= G.5teborg b8gskolas ársskrift,

(Indice bastante completo).

Ptolemaios. Góte-

36), pp.125—147.

204

Teubner,* BOLL, E. - BOER, E., MIOTEAEZMATTKA. Leipzig, B.G.

1940, pp.70—119. <Indice bastante completo).

* LAMMERT> Pr. - BOER, E., ~!EPI KPITHPIOY ¡CAí Hr’EMONIICOY. KAPflOS.

Editio altera correctior. Llpsiae, B.G. Teubner, 1961, pp.26—36;

62-69. (Indices bastante completos). Ed. 1 : LeipzIg, 1952.

* PYTHAGORASet PYTHAGORICI

y. PHILOSOPI-1I : THESLEFF; STADELE.

* PYTHEAS

METTE, ¡-1.3., Pytbeas von Hassalia. Berlin, 14. de Gruyter, 1952,

pp.46—49. (Indice selectivo),

QUADRATUS apologeta

y. APOLOGETAE: GOODSPEED.

* QUINTOS SMYIRNAEUS

1/TAN, F., Recherches sur les Postbomexica de Quintus de Snnyzne.

Paris, C. Klincksieck, 1959, pp.258-260. (Indice selectivo).

?OI4PELLA, G., índex in Quinturn Smyxnaeum. 1-lildesheim-New York,

Olms, 1981, pp.l—4O1. (Indice completo>.

1/TAN, F. - BATTEGAY, E., Lexique de Quintus de Smyrne. Paris,

Les Selles Lottres, 1984, pp.5—498. (Léxico completo).

RHETORES

ERNESTI, J.C.T., texicor¡ technologiae Graecortiro rhetoxlcae.

Leipzig, 1795, 400 pp. Reimpr. Hildesheim, Olms, 1962.

MITCHELL, T., Indices Graecítatis guos ½ singulos Oratores

Atticos contecit 3.3 Reiskius, passim emendati et lii unuro corpus

redacti, i-ii. oxford, 1828, 867 Pp. (Indice bastante completo.

Incluye : Aeschines, Andocides, Antipho, Demades, Demosthenes,

Dinarchus, Isaeus, Lucurgus, Lysias).

WALZ, C., Rhetores Graecí, ¡-XX. Stuttgart, 1832-36. Vol.9, PP.

659—717. (Indice selectivo).

SPENGEL, L., I?hetores Graeci, 1-111. Leipzig, 1853-56. Vol.3,

pp.449—SlO. (índex rhetoricus).

KUNST, 1<., Rhetorische Papyri. Berlin, 1923 (t Beriinex Xlassi-

kertexte, 7>, pp.35-38. (Indice selectivo>.

205

RASE, >1., Prolegomenon sylioge. Leipzig, S.S. Teubner, 1931, Pp.

(índice selectivo).

* MAIDMENT, K.3. - BURTT, 3.0., Minar Attic Orators. London, Hek-

nemann, 2 vois., 1953—62. Vol .2 pp.615—62O. (Indice seiecti-

yo)

RHINTHO comicus

y. POETAE ¡CAIBEL.

ROMANUSsophista

CAMPHAUSEN, 14., llcpt c¿vc u pcvox> 1 ibellus. Leipzig, B.O. Teubner,

1922, pp.26—28. (Indice selectivo).

* RUFINUS epigrammaticus

FASE, D., me Epigxams of Puf mus. Cambr idge, At the Univ.

Press, 1978, pp.107—114. <Indice completo).

* RI.JFUS medicus

GARTNER, H., Dio Fra gen des Arztes an den Kranken. Berlin,

Akademie Verlag, 1962, pp.109—122. <Indice bastante completo>

* SACADAS

y. LYRIC1 : GENTILI-PRATO,

SALL USTI LIS

NOCK, A.D., Concerning tbe Gods and tbe Universo.

1926, pp.44-48.

* ROCHEFORT,

Belles Lettres,

Cambr ldge,

<Indice selectivo).

5., Salotistios. Des Dieux et

1960, pp.55—59.

du Monde.

(Indice selectivo)

* SA?PHO

HAINES, C.R., Tbe Poeros and Fragtoents. London, G. Routledge

Sons Ltd., 1926, pp.229—251. (Indice muy completo).

y. en LYRICI LOBEL-PAGE; PAGE 1959; PERROTA-G~NTXLI; FATOUROS;

MARZULLO; VOIGT; 14EST 1971-72; PACE 1974.

SATYROGRAPHI

* STEFFEN, 1/., Satyroqraphorum Graecorum Fragmenta.2a ed. Poznán,

456—491

1985.

Paris, Les

&

206

(Indice completo).Polskiei Akademii Nauk, 1952, pp.281-394.

(Ed. 1: Poznán, 1935).

* SATYRUS historicus

ARRIGHETTI, O., 1/ita di Euripide. Pisa, Librería Goliardica Edi-

trice, 1364, pp.lSS—162. <Indice muy completo).

Scbol ia

y. en los autores respectivos.

SCIRAS com

y. POETAE

SCYTH1 NUS

y, POETAE

* y. LYRICI

i cus

KAIBEL.

DIELS.

WEST 1971—72 y 1980.

* SEMONIDES

y. LYRICI FATOUIROS; WEST 1971-72 Y 1980.

Septuaqinta

y. BIBLIA Vetus Testamentum.

* SEUERIANUS GABALENSIS

AUBINEAU, M., Un traitó intdit de christologie de Sévórlen de

Gabala. It centurionern eL contra Haníchaeos eL Apollinarlstas.

Genéve, Patrick Cramer Éditeur, (Cahiers d’Orientalisme, 5),

198, pp.153-163. (Indice completo>.

SEXTUS EMPIRICUS

FABRICIUS, ¿LA., Opera. Ed. emend. 1-II. Leipzig, 1842.

pp.835—869. (Indice selectivo). <Ed. 1: 1718>.

BEKKER, 1., Sextus Empiricus. Berlin, 1842, ppJlG2—815.

selectivo)

* BURY, R.G., Sextus

1961—53—49. Vol.3:

* JANACEK, K., Sexti

Mau. Editio altera

Vol .2,

(Indice

Empiricus. London, ‘W. Heinemann, 4 vois.,

pp.Sl1—$40. (Léxico de términos técnicos).

Empirici Opera. Recensuerurtt H. Mutschmann-3.

auctior. Leipzig, HAS. Teubner, 4 vois.,

207

1962. Vol.4: pp.l—259. <Indice muy completo>. Ed. 1: 1912.

* SEXTUS pythagoricus

CHADWICK, ¡-1., The Sentences of Sextus. Cambridge, At

Press, 1959, pp.184—192. <Indice bastante completo).

the Univ.

SIH<M) lAS

y. BUCOLICI : POETUS; LEGRAND.

* FRAENKEL, Fi., De Simia Rbodio. Dlss. Inauguralis. Gottinqae,

Officina Academica Dieterichiana Typis expressit, 1915, pp.llG—

120. (Indice muy completo).

SIMONIDES lyricus

y. POETAE GAISFORD.

SCI-INEIDEWIN, F.C., Simonidís Cel carminum relíquiae.

weig, 1835, pp.243-263. <Indice bastante completo).

SCHROETER, 14., Do Simonidis Cei Helici sermone q

Diss. Leipzig, 1906, pp.67-85. (Indice completo).

* y. LYRICI : PACE 1962; PEREOTA—GENTIUI; FATOUROS;

WEST 1971—12 y 1980.

SIMPLICIUS

y. ARISTOTELES : Comnnentaria in Aristotelem Graeca.

Braunsch-

uaestiones.

MARZULLO;

Socratis et Socraticorum epistulae

KÓHLEIR, L., Dio Bxiefe des Sokrates und der

1928 (= Philologus, Suppl. 20:2>, pp.136—141.

yo).

Sokratiker.

<Indice

Leipzig,

selectí-

SOLO

y. POETAE : GAISFORD.

MEDIO, N., Solonis ejocutio quatenus pendeat ab exempjo fornen.

Accedit índex Soloneus. Pars posterior. Manchen, 1904. (En

Prograroro des 1<. Wulbelms-Gymnasiums ½ tfCincben f~r das Scbullahr

1903-04, pp.21-31. (Indice completo>.

* RUSCHENBUSCH,E., SQADNOSNOSdOI. Die

Gesetzeswerkes mit einer Text-und

Wiesbaden, F. Steiner Verlag GMB¡-{,

Fragmente des Soloníschen

r3berlieterungsgeschichte.

1966, pp.127—133. <Indice

208

bastante completo)

* MARTTNA, A., Solon. Testimonia veterum. Roma, Edizioni dell’Ate-

neo, 1968, pp.422-423. (Indice selectivo>.* y. LYRICI : PERIROTA-GENTILI; FATOUROS; MARZULLO; WEST 1971-72

y 1980; GENTILI-PRATO, 1979.

SOPATER comicus

y. POETAE ¡<ATEEL.

5 OPFi OCEE5

BRUNCK, R.F.P., Quae exstant oronia, 1--II. Strasbourg, 1786..

Vol.2, SO Pp. (Indice selectivo).

Txaqoediae septeto . . . Adilcitur índex ad Sophoclem, 1-111. Eton,

1786—87. Vol.3. (Indice selectivo).

BRUNCK, R.E.P., Traqoediae septeto, 1—1V. Strasbourg, 1786-89..

Vol.4, pp.699—744. <Lexicon Sophocleum, selectivo). Vol.4, PP.

pp.3—87. (índex ½ Sophoclem, selectivo).

BOTHE, E.H., Draniata quae supersunt, ¡-IX. LeIpzig, 1806. Vol.2,

pp.657-726. <índex secundum Latinum iiterarum ordinem, selecti-

vo>

ERFURDT, C.C.A., Tragoediae septeto ac deperditaruni tragmonta..

Accedit lexicon Sophocleum et index verborum locupletissiraus, 1--

VI. Leipzig, 3802—11. Vol.6. <Indice selectivo).

SCI-INEIDER, G.C.W., Volist&ndíges sophokleisches Wt5rterverzeicb-

niss, 1-II. Weimar, :829-30 <= Sopboklez Txagoedien, ed. G.C.W.

Schneider, 9-10), 584, 594 Pp. (Indice bastante completo>.

BEATSON, B.W., índex Graecítatis Sopbocleae. Cambrldge, 1830.

(En índex ½ tragicos Graecos, 2), 357 Pp. (Indice bastante com-

pleto)

* HAIRTUNO, 3.A., SophoR.Ie’s liaRe. Fragmente. Acbtes B&ndches.

Leipzig, Verlag von W. Engelmann, 1851, pp.237-257. (Indice

bastante completo>.

* LOBECK, Ch.A., Aiax. Editio tertia. Berlin, Weidmann, 1866, Pp.

pp.417—429. (Indice selectivo). Reimpr.: Hildesheim, Olms,

1976.

DINDORE, 14., Lexicon Sop.hocleurn. Leipzig, 1870, 533 pp. (Léxico

bastante completo)

ELLENDT, F.T., Lexicon Sopbocleum. Ed. 2 emend. cur. H. Genthe.

209

Berlin, 1872, 812 Pp. (Léxico completo). Reimpr.: Hildesheim,

Olms, 1958. (Ed.l: Kónigsberg, 1835>.

PAPAGEORCIUS, PAL, Scbolia in Sophoclis tragoediae vetera.

Leipzig, HAS. Teubner, 1888, pp.474—530. (indice selectivo).

y. TRAGIOI : NAUCK.* ¡<ATEEL., EL, Sopbokles Elektra. Leipzig, B.G. Teubner, 1896, Pp.

307-310. (Indice selectivo). Reinpr.: Stuttgart, 1967.

* JEBE, P.C., me Antiqone. Cambridqe, At the Univ. Press, 1900,

pp.269-280. <Indice selectivo). Reimpr.: Amsterdam, Hakkert,

1962.

* CEBE, R.C., AIax. Cambi-idqe, At the Univ. Press, 1907, pp.241--

251. (Indice selectivo>. Reimpr.: Amsterdam, Hakkert, 1967.

* JEBE, R.C., The Trachiníae. Cambridqe, U the Univ. Press, 1908,

pp.209-Zi8. (Indice selectivo). Reimpr.: Amsterdam, Hakkert,

1962.

* CEBE, P.C., me Qedipus Tyxannuz. Cambridge, At the Univ. Press,

1914, pp.235—244. <Indice selectivo).

* PEARSON, A.C., The Fragments of Sophocles. Cambridqe, U the

Univ. Press, 3 vols., 1917. Vol.3: pp.192-278. (Indice muy com-

pleto)

* JEBE, P.C., The Oedipus Coloneus. Cambridge, At the Univ. Press,

1928, pp.297-306. (Indice selectivo>. Reimpr.: Amsterdam, Hak—

kert, 1965.

* 3EBB, P.C., Tbe Phíloctetes of Sophocles. Cambridge, At the

Univ. Press, 1932, pp.255—262. (Indice selectivo). Reimpr.: Ams-

terdam, Hakkert, 1966.* DE MARCO, 1/., Scholía ½ Sopboclís Oedipurn Cojoneuro. Roma, apiA

Bretschneider, 1952, pp.73-76. (Indice selectivo>.

* CARDEN, E. - BARRETT, W.S., me Papyrus Fragments of Sophocles.

Berlin, 14. de Gruyter, 1974, pp.251—261. (Indice bastante com-

pleto)

* CHRISTODOULOU, GA., lA APXAIA XXOAiA ETh MANTA TOY ZOIOKAEOYX.

Atenas, flat’crua~puov A&cvcov, 1977, pp.370—3?2. <Indice selecti-

vo)

* RADT, 5., Tragicoruro Graecorum Fragmenta. VoI.4. Sophocles.

G¿ttingen, Vandenhoeck und Ruprecht, 1977, pp.659-682. (Indice

completo). (Supplementum al léxico de F. Ellendt).

* DAVE, R.D., Qedipus Rex. Cambridge, At the Unix. Press, 1982,

210

pp.258-260. (Indice selectivo).

y. LYRICI : GENTILI-PRATO, 1985.

SOPHONIAS philosophus

y. ARISTOTELES : Comrnentaria in Aristotelem Graeca.

SOPHRONcomicus

y. POETAE : ¡CAIBEI.

SOPHRONIUS

HILGARD, A., Excerpta ex Ioannís Cbaxacís conimentariis ½ Tbeo-

dosií Alexandxíní Canones, 1-II. Leipzig, 1894. (En Grammatlci

Graeci, Pars guarta, 1-2>. Vol.2, pp.444—523. (Indice selecti-

vo).

* FERNANDEZMARCOS, N., Los Tbaumata de Sofronio. Madrid, CSIC,

Inst. “Antonio de Nebrija”, 197$, pp.407—409. (Indice selectivo

técnico>.

SORANlIS

ROSE, V., Gynaeciorum vetus transiatio latina curo additis Graeci

textus reliquíís. Leipzig, HAS. Teubner, 1882, pp.380—410. (In-

dice selectivo).

ILBERG, 3., Gynaecíoxurn líbri IV. De signis Lracturaruni. De fas-

ci is. 1/ita Híppocratis secundum Soranurn. Leipzig, 1927 (~ Corpus

medicoruni Graecoxum, 4), pp.188-282. (Indice bastante completo,

realizado por E. ¡<md).

* SOZOMENUS

BIDEZ, 3. - HANSEN, G.Ch., Sozomenus Kircbengeschichte. Berlin,

Akademie Verlag, 1960, pp.481—519. (Indice bastante completo).

* SPEUSIPPUS

TARAN, L., Speusippus of Atbens. Leiden, E.J. Brilí, 1981, Pp.

513—515. <Indice selectivo>.

* STEPHANUSBYZANTIUS

MEINEKE, A., Stephan von Byzanz. Ethnika. Berlin, G. Reimer,

1849, pp.737-817. (Indice bastante completo). Reimpr.: Graz,

211

Akademische Druck-U. Verlagsanstalt, 1958.

* STEPHANUSmedicus

DUFFY, 3.14., Stephanus the Philosopher. A Commentary on

of Hippocrates. Berlin, Akademie Verlag,

(Indice bastante completo>.

STEPHAflUS philosophus

y. ARISTOTELES Commentar3a in Aristotelem Graeca.

* STESICHORUS

y. LYRICI PASE 1962; FATOUROS; HARZULLO; PASE 1974.

STOHAEUS, 1 OHANNES

HEEREN, A.H.L., Eclogarum physícarum et ethicarum librí duo,

1-II. Góttingen, 1792—1801. Vol.2, 28 Pp. (Indice selectivo).

STOICI

y. PHILOSOPHI

* STRAHO

AIJJAC, G., Géoqrapbie. Tome 1. 20 partie (Lívre XI>. Paris,

Selles Lettres, 1969, pp.177—194. (Léxico selectivo técnico).

* STRATTIS

ROPERO GUTIERREZ, A., Estratis. Fragmentos. Madrid, Editorial

Coloquio, 1985, pp.125—133. (Indice completo>.

Su idas

ADLER, A., Lexicon, iI-V. Leipzig, 1928—38. 1/01.5, pp.179-207.

(Indices

SYNESIUS

selectivos).

CYIRENENSI 8

TERZAGHI it, Hymni et Opuscula. Vol. .1 Hymni. Roma, 1939,

pp.301—322. (Indice completo>.* LACOMBRADE, Ch., Synésios de Cyxéne. Tome 1. Hymnes.

Belles Lettres, 1978, pp.117—138. (Indice muy completo)

SYRIANUS philosophus et rhetor

Pxoqnosticon

1:2>, 1983, pp.298—330.

t he

(ClIC 11,

ARNIN.

Les

Paris, Les

212

RASE, H., in Hermogenem comnnentar la, 1—li. Leipzig, H.G. Teub—

ner, 1893. Vol.2, pp.2O9—22l. (Indice selectivo).

y. ARISTOTELES Commentaria in Aristotelen Graeca.

TATIANUS apoloqeta

y. APOLOGETAE : OTTO.

SCHWAIRTZ,

tersuch. zur

E., Oratio ad Graecoz.

Gesch í ch te

Leipzig,

der altchristl.

1888 (= Texte

Li Lera Lux, 4:1),

105. <Indice selectivo).

* TELECLIDES

y. COMICI: CARRASCOCUENCA.

* TELECONIA poema epicum

y. EPICA : BERNABÉ; DAVIES.

TELES philosophus

HENSE, O., Reliquiae. Ed. Ttibiriqen, 1909, pp.65—99. (Indice

completo, realizado por Fi. von Múller). (Ed. 1: Freiburg i.Br.

1889)

* TELESILLA

y. LYRICI : FATOUROS.

* TERPANDER

y. LYRICI : FATOUROS.

Testamentum Novum et Vetus

y. BIBLIA.

THALES philosophus

y. POETAE : DIELS.

y. PHILOSOPHI : DIELS.

* THEBAIS poema epicum

y. EPICA : BERNABÉ; DAVIES.

THEMI STI US sophista

und Un -

pp.62—

213

DIt400RE, W., Orationes. Leipzig, 1832, pp.723-754. (Indice se-

lectivo).

SPENGEI., L., Paraphrases Aristotelis libroruro quae supersunt,

¡—XX. Leipzig, 1866. ‘Iol.2, pp.298-309. (Indice selectivo).

y. ARISTOTELES : Commentaria in Aristotelem Graeca.

* GARZYA, A., In Tbemístii Orationes índex auctus. Napoli, Hiblio-

polis, 1989, pp.3-$83. (Indice completo).

THEOCRITUS bucolicus

REISKE, 3.3., Ñeliquiae, 1-II. Wien & Leipzig, 1765—66.

292 Pp. <Indice bastante completo>.

y. BUCOLICI PORTUS; LESRAND.

y. POETAE :GAISFORD.

MEINEKE, A., Theocrítus, Bían, Hoschus. Ed. 3% Berlin,

¡ner, 1856.

RUMPEL, 3., Lexicon Theocriteum. Leipzig, 1879, 319 PP.

bastante completo>. Reimpr . Hildesheim, Olms, 1961.

WENDEL, C., Scbolia ½ Theocritum vetera. Adiecta sunt

½ Technopaegia scripta. Leipzig, B.G. Teubner, 1914,

407. (Indice selectivo).

* 0014, A.S.F., Theocritus. Ed. 2% Cambridge, At the Univ.

2 vois., 1952. Vol.2: pp.597—622. (Indice completo>.

Cambridqe 1965.

Vol .2,

5. Rei--

(L é xi c o

Scbojia

pp.389—

Press,

Reimpr.:

TUEQOGRETUSCYRENSI£

SCHULZE, J.L. - NOESSELT,

1769—74. Vol.5:2, 453 Pp.

Hatier)

BAUER, C.L., Glossarium Theodoreteum. Halle, 1775,

(Indice selectivo). (Edición separada de la anterior>.

GAISFOED, T., Graecarum affectionum curatio. Oxford, 1839.

dex verborum et phraseon, realizado por E. Sylburg).

SCHULZE, 3.L,, Opera omnia, 1—1/. Nova ed. Paris, 1859

MIGNE, J.P., Patrologlee cursus completus. Serles 1:

Gxaeci. Vols.80—84>. Vol.5 (=84), cols.865—1174. (Indice

tivo realizado por C.L. Batier).

PARMENTIER, L., Kirchengeschichte.

427. (Indice selectivo).

3.A., Opera omnia, 1:1—5:2. Halle,

(Indice selectivo realizado por C.L.

pp .1—453.

(In-

—60 (=

Fa tres

selec-

Leipzig, (003), 1911, pp.405—

214

* CANIVET, P.,

Éd. du Cerf,

“o>.* ETTLINGER, G.H., Eranistes. Oxford, At the Clarendon Press,

1975, pp.274—30l. (Indice selectivo técnico).

* FERNANDEZMARCOS, it - SAENZ—BADILLOS, A., Theodoreti

Quaestiones in Octateuchurn. Madrid, C.S.I.C., Textos y

“Cardenal Cisneros”, 1979, pp.333—34$. (Indice selectivo

* FERNANDEZMARCOS, ti. - BUSTO SAIZ, J.R., Theodoretí

Quaestíones ½ Peges et Paralipomona. Madrid, C.S.I.C.,

“Arias Montano”, 1984, pp.3i6-32?. (Indice selectivo).

* CANIVET, ?. - LEROY-MOLINGHEN, A., Histoire des Moines

Paris, Les Éditions du Cerf, 2 vols., 1977-79. 1/01.2

461. <Indice muy completo).

* AZ~MA, Y., Coxxespondance. Paris, Les Éditions

1982 (ed. rey, con suplemento del tomo 1. Ed.1

Vol.3 : pp. 254—266. (Indice selectivo>.

* GUINOT, 3.N., Comrnentaire sur ¡sale. Paris,

Cerf, 3 voís., 1980—82—84. Vol.3 : pp.403—460.

yo)

Thérapeutique des maladies hellénigues. Paris, Les

2 vols., 1958. Vol.2 : pp.504-516. (Indice selecti—

du CeLE,

1955>

Les Éd

(Indice

Cyrensis

Estudios

Cyrens 15

Inst.

yx í e.

.345—

de 5

PP

3 vois.,

—1964—65.

itions du

selectí-

* THEODORUSASINAEUS

DEUSE, 14., Theodoxos

Kommentar. Wiesbaden,

(Indice selectivo).

von Asine.

F. Steiner

Sanunlung der

Verlag GMBH,

Testimonien und

1973, pp.179—184.

* THEODORUSCYRENAEUS

y. DIAGORAS.

THEODORUSepiscopus Petraeus (uel Petranus)

y. Acta Martyrum et Sanctorum : USENER.

* THEODORUSLECTOR

HANSEN, G.Chr., Theodorus Anagnostes. Kírchengescbíchte. Berlin,

1971, pp.205-225. (Indice bastante completo).

THEODORUSMOPSUESTENSISepiscopus

SWETE, H.E., In epístuias B. Paují commentaríí. The Latín ver—

215

Vol .2,sion with tbe CreeR fragroents, 1—Ii. Cambridge, 1880-82.

pp.364-368. (Indice muy selectivo).

THEODOSIUS ALEXANDRINUS qrammaticus

y. Anecdota Graeca HEKKER.

HILGARD, A., Theodosií Alexandríní Canones, Georgii Cboerobosci

Scholia, Sopbronhí Patriarchae Alexandrini £xcerpta, 1-ii. Leip-

zig, 1894. Vol.2, pp.444—523. (Indice bastante completo>.

TI-iEOGNIS elegiacus

y. POETAE GAISFORD.

SXTZLER, 3., Reliquiae. Heidelberg, 1880,

completo>

* GANZYA, A., Teoqnide. Elogie

tore, 1958, pp.293—32?. (Ind* y. LYRICI : PERROTA-GENTILI;

* YOUNG, ID., Tbeognis. Leipzig,

168. (Indice completo).

* VETTA, 11., Theognis elegíaruw

dell’Ateneo, 1980> pp.15S—162.

• Libri 2—II. Fi

ice completo)

FATOUROS; WEST

B.G. Teubner,

pp. 142-1 72. (Indice

renze, Sansoní Edi-

1971—72 y 1980.ed. 1971, pp.l27—

libar secundus. Roma, Edizioni

(Indice selectivo).

THEOPHILUS ANTECESSOR

REITZ, W.O., Parapbrasls Gxaeca Institutionuro Caesarearuni, 1-II.

s’Gravenhage, 1751. Vol.2, pp.1247—1301. (Glossarium Theophili—

num, selectivo>.

THEOPHILUS ANTIOCHENUSepiscopus

y. APOLOGETAE : OTTO.

Leipzig,

THEOPHRASTus

SCHNEIDER, 3.G., Quae supersunt opera, it-y.

Vol.5, pp.295—549. (Indice bastante completo).

WIMMER, E., Opera quae supersunt omnia, 1—11. Leipzig,

Teubner, 1854, pp.256—356. (Indice selectivo).

WIMMER, E., Opera quae supexsunt omnia. Paris, A.F. Dldot,

pp.469—530. (Indice selectivo>. (Reimpr.: 1931).

DIELS, 11., Characteres. Oxford, 1909, 24 pp. (Indice

completo)

1818—21..

B.G.

1866,

bastante

216

* JEBE, R.C.., The Characters of Theophrastus. A new edition ed. by

JE. Sandys. London, Macmillan, 1909, pp.2l7—224. (Indice selec-

tivo). Reimpr.: New York, Amo Press, 1979.* MaRT, A., Enquiry Into plants. London, 2 vals., 1916. Vol.2: PP.

437—485. <Indice de plantas>. Pp.487—499. <Indice latino—griego

de plantas). Reimpr: London, Heinemann, 1961.

ROSS, W.D. - FOBES, E.H., Hetaphysics. Oxford, 1929, pp.77—33.

(Ind)ce selectivo).

* CALEY, ER. - RICHARDE, 3.F., Theophxastus. Qn Stones. Columbus

(Ohio>, The Ohio State Univ., 1956, pp.22’l—23O. (Indice bastante

completo)

* STEíNMETZ, It, Charaktere. Mlinchen, 11. Hueber Verlag, 2 vals.,

1960—62. Vol.2 pp.36$—372. (Indice selectivo>.* EICHHOLZ, DE., De Lapidibus. Oxford, U the Clarendon Fress,

1965, pp.14O—l41. (Indice selectivo).

* COUTANT, V., De Igne. Assen, The Netherlands, Royal Vangorcum

Ltd, 1971, pp.69-72. (Indice bastante completo).

* GRAESER, A., Dic logischen Fragmente des Theophrast. Berlin, W.

de Gruyter, 1973, p.llG. (Indice muy selectivo>.

* THEOPOM?US

CONNOR, W.R

The Center

completo)

histor cus

., Theapompus ami Fifth Century Athens.

for ¡4ellenic Studies, 1968, pp.188-306.

Washington,

(Indice muy

THOMASMAGI

RITSCHL, E.

Att ícarum.

2TER

Thomae Hagistri sive Theoduui Monachí Ecloga vocum

Halle, 1832, pp.44?—496. (Indice selectivo).

THRASYMACHUSphilosophus

y. PHILOSO?HI : DIELS.

THUCYDIDES

WASSE, 1. - DUKERI, C.A.,

1/1. Zweibrfacken, Societas

(Indice bastante completo>.

BÉTANT, E.-A., Lexicon Thucydideum,

522 pp. <Léxico bastante completo).

De bello Peloponnesiaco librí

Bipontina, 1788-89. Vol.6,

1—II. Genéve, 1843—47.

Reitnpr.: Hildesheim,

acto, 1-

236 Pp.

471,

01ra,

217

1969.

ARNOLO, T., The Hístory of the Peloponnesían War by Thucydides,

1-3:2. 3rd ed. Oxford, 1847—54. Vol.3:2, pp.l—99. (Indice selec-

tivo de palabras, frases y construcciones realizado por R.P.G.

Tiddeman)

BOTEE, Vii.,

1848. Vol.2,

lectivo)

ESSEN, M.H.N. von, índex Thucydídeus ex BeRRen editi

contectus. Berlin, 1887, 457 Pp. (Indice completo).* SPRATT, A.W., Thucydides. E3ook 111-11/. Cambridge, At

Press, second edition, 2 vds., 1905-1912. Vol.l:

Vol.2: pp.427--439. (indices selectivos),

* MARCHANT, E.C., Thucydides. BooR, 1, II,

& Co. Ltd., 3 yols., 1958—62. Vol.]: pp. 2:

222. Vol.3: pp.257-276. (Indices selecti

1171. London,

273—278. Vol.

vos>

De bello Peloponnesiaco JAbrí octo, 1-II. Leipzig,

pp.S0)—SBO. <índex verborum secundum Géllerum, se—

one stereot.

the Uniy.

pp. 335—341.

Macmillan

Pp. 217-

* TIBERIUS rhetor

~ALLAIRA, G., Tibenlí de figurEs Demosthenicis. Llbellus cuto

deperditorurn operurn Eraqmentís. Roma, In aedibus Athenaei, 1968,

pp.1O5-1O8. (Indice selectivo).

TIMAEUS grammaticus

RUHNKEN, 1=., Lexicon

Koch. Leipzig, 1828,

Uildesheim, Olms, 1970.

TIMO ENLIASIUS

y. POETAE : DIELS.

* DI MARCO, 11., Tirnone di

Ateneo, 1989, ( Testi e

pleto>

vocum platonicaruin.

pp.247—260. (Indice

E.! 1 unte,

Comment 1,

Ed. nova ciar. CA..

completo) . Re impr.

51121. Roma, Edizioní

10>, pp.281-287. <Indice

dell’

cern-

* TIMOCREO

y. LYRICI: FATOUROS; WEST 1971-72 y 1980.

* TIMOTHEIJS lyricus

WILAHOWITZ-HOELLENDORFF, U., Die Perser aus einem papyrus von

218

Abusir. Leipzig, J.C. Uinrichs’sche Buchhandlung, 1903, pp.117--

124. (Indice bastante completo).

TRAGI CI

* NAUCK, A., Tragicae dictionis índex, spectans ad Traqicorum

Graecorum Fraqmenta. 5. ?eterburg, i892, pp.1-llS. (Indice com—

pleto. Incluye : Aeschylus, Sopbocles, Enripides, Tragici mino-

res). Reimpr.: Hildesheim, 01ra, 1962 con addenda, pp.720-738.

SCHUBAET, 14. - IflLAMOWITZ-MOELLENDORFF, U. von, Lyrizche und

dramatische Fragmente. Berlin, 1902 <= Berliner Klassikertexte,

5:2), pp.155—156. (Indice selectivo).

* KANNICHT, R. - SNELL, E., Tragicorum Graecorurn Fragmenta. Vol.2.

Fraqnienta Adespota. Testimonia Volurnini 1 Addenda. Indices ad

volumina 1 et 2. G¿ttinqen, Vandenhoeck und Ruprecht, 1981, Pp.

345—410. (Indice completo).

* y. AESCHYLUS y SOPHOCLES : RADT.

SNELI, E., Tragicorum Graecoruro Fraqmenta. Vol.1. Didascaliae

Tragicae, Cataloqi Tragicorurn et Traqoediarum, Testimonia et

Fragmenta Traqicorum Minorum. Edítío coxrectiox et addendis auc—

ta cur. R. Kannicht. G¿$ttingen, Vandenhoeck und Ruprecht, 1986,

pp.351—362. (Indice : Verba tragica) . Edí : G&ttingen, 1971.

TRIPHIODORUS

WEINBERGER, 14., Txypbíodoxi et Collutbi carmina. Leipzig, B.G.

Teubner, 1896, pp.59-91. (Indice completo).

* LIVREA, U., Tbríphíodorus. Xlii Excidiuto. Leipzig, B.G.Teubner

Verlagsqesellschaft, 1982, pp.27-50. (Indice completo).

* CAHPBELL, 14., A Lexicon to Triphiodorus. Hildesheinx-Zúrich-New

York, Olwis & Weidmann, 1985, pp.1-206. (Léxico completo).

TRXPHO qrammaticus

* DE VELSEN, A., Tryphonís Grannmaticí Alexandrini Fragmenta. Ber-

Un, 1853, pp.106-108. (Indice selectivo). Reimpr.: Amsterdam,

Hakkert, 1965.

SCHNEIDER, E., Excerpta flcpt ncr&&’. Leipzig, 1895 (= Beiqabe zu

dem Jahresbericht des K. Gymnasíums ni Duísburg), pp.22-24. (In-

ce selectivo>.

219

TYNNICI-IUS

y. LYRICI : FATOUROS.

TYRTAEUS

y. FOETAE : GAISFORID.

* PRATO, C., Tyxtaeus : Fragmenta edidit. Veterum Testímonía col-

leqit. Roma, Edizioni dell’Ateneo, 1968, pp.52—58. (Indice bas-

tante completo).

* y. LYRICI PERROTA-GENTILI; FATOUROS; MARZULLO; WEST 1971-72 y

1980; GENTILI—PRATO, 1979.

TZETZES

* HEIRMANN, O., Tzetzae Exegesis in Mamen Ilíadein. Lipsiae, T.O.

Weigel, 1812, pp.185—196. <Indice bastante completo>.

* KIESSLING, ‘Ph., Ioannis Tzetzae I-iístoxíaxunn Varíarum Chiliades.

Leipzig, 1826, pp.554-567. (Indice selectivo). Reimpr.: Hildes—

heim, O½s, 1963.

* BOISSONADE, 3.F., Tzetzae Allegorlae lijadAs. ?aiis, 1851, pp.

405-414. (Indice selectivo>. Reimpr.: Hildeshelm, Olms, 1967.

PRESSEL, T., Joannís Tzetzae Epístulae. Ttibíngen, 1851, pp.l43-

145. (Indice selectivo).

* GUALANDIRI, it, índex glossarunt quae in scboliis Tzetzianis ad

Lycophronem laudantur. Milano, Istituto Editoriale Cisalpino,

1965, pp.9—59. (Indice completo>.

* LEONE, P.A.M., loannis Tzetzae Historíae. Napolí, Librería

Scientifíca Editflce, 1968, pp.672—716. (indice selectivo).

* LEONE, 2.A.M., Epistulae. Leipzig, H.G. Teubner, 1972, pp.l90-

218. (Indice selectivo).

VETTIUS VALENS

KROLL, W., Anthologiarum libri. Berlin, 1908, pp.376—365, 386—

418. (Indices selectivos>.

* PINGREE, D., Anthologíarum Librí Novem. Leipzig, HAS. Teubner,

1986, pp.461—574. (Indice bastante completo).

* 1/ita Aesopi

y. AESOPUS : DEMETRIADOU-TOUFEXI.

220

Vitae Sanctorum

y. Acta Martyrum et Sanctorum.

* XANTHUS lyricus

y. LYRICI : FATOUROS.

XENOP14 ANES

y. ?HILOSOPHI : DIEtS.

y. POETAE DIELS.

* FARINA, A., Senofane di Colofone. Ione di Chio. Napoli, Libreria

Scientifica Editrice, 1961, pp.97—98. (Indice selectivo conjun-

to>

* MARINONE, N., Lessíco di Senofane. Roma, 1967, pp.21—117. <Léxi—

co completo y datos estadísticos). Reimpr.: Hildeshelm, Olis,

1972.

* y. LYRICI FATOUROS; WEST 1971-72 y 1980; GENTILI--PRATO, 1379.

XENOPHO

ZEUNE, J.C., Opuscula politica, equestría et venatica cum Arría-

ni libeRo De venatione. Leipzig, 1778, 68 Pp. (Indice selecti-

vo

ZEUNE, J.C., Ktpot nauócCcx~ ~u~X¿c< okT<c. Leipzig, 1780, 122 Pp.

(Indice selectivo).

ZEUNE, J.C., Hernorabilium Socratiz dictoruro libri IV. Leipzig,

1781, 46 pp. (Indice selectivo).

ZEUNE, J.C., Oeconomic-us, Apología Socratís, Symposium, Hiero,

Agesilaus, Epistularum fragmenta. Leipzig, 1782, 68 pp. (Indice

selectivo)

STUIRZ, F.W., Lexicon Xenopbonteum, 1-11/. Leipzig, 1801-1804,

791, 819, 770, 628 pp. (Léxico bastante completo). Reimpr. : Hil—

desheim, Olms, 1964.

HUTCHINSON, T., Ktpou &t-’aPáaccús ~L~X¿a cura. Oxford, 1805, pv

587—634 <ex editione Zeuniana>. (Indice selectivo).

. Editio prioribus praestantior, cum indice Graecitatis

Zeuniano aucto. London, 1831.

SCHNEIDER, 3.5., Oectonomicus, Convívíum, Hiero, Agesilaus. Leip-

zig, 1805 (= Xenophontís quae exstant. Ed. J.G. Schneider, 5),

pp.331-386. (índex Graecitatis Zeunianus). (Indice selectivo).

221

9O?PO, E., Cyri disciplina. Leipzig, 1821, pp.545-6SS. (índex

Graecitatis primum a Zeunio factus, nunc vero valde auctus et

emendatus>

FROTSCHER,

pleto>

BORNEMANN,

zig, 1825

pp. 594—689

tivo). <Ed

BOIR 14 EMANN

Ed. maior.

Schneider,

(Indice selectivo).

CH., Hiero. Leipzig, 1822, pp.77—128.

F.A., De expeditíone Cyrí comxnentari

(= Xenophontis quae exstant. Ed. 3.0.

(índex Graecitatis auct. et ernend.>

1: 1806>.

F.A., Commentarí

Leipzig, 1829 U

4’>, pp.354—437.

(Indice com-

i. Ed. 2. Leip-

Schneider, 2),

(Indice selec—

1 dictoruro factorumque Socratis ...

Xenophontis quae exstant. Ed. J.C.

(índex Graecitatis auct. et emend.Y.

(Indice selectivo). (Ed. 1: 1790>.

HAASE, E., De republica Lacedaernoníoxum. Berlin, 1833, pp.291--

335. <Indice bastante completo).

BORNEMANN, F.A., De Cyxi disciplina libri VIII, 1-II.

malor. Leipzig, 1838-40 <= Xenophontls quae exstant. Ed.

Schnelder, 1:1—2). ?art 2, pp.813—9?0. (índex Graeclt

Zeuniano excerptus, nunc vero auct. et emend.). <Indice

yo). (Ed. 1: 1800).

SAUPPE, G.A., Opuscula politica,

libello De venatione. Ed. nova.

quae exstant. Ed. 3.G. Schneider,

tatis Zeunianus auct. et emend.).

1815).

K5}INER,

(Indice

R., De Socrate cotoroentarlí. Gotha, 1841, pp.504—$19.

selectivo)

Ed 3

3. 0..

atis ex

se lect 1—

equestría, venatica curo Arriani

Leipzig, 1838 <= Xenophontis

6>, pp.505—$79. (índex Graeci-

(Indice selectivo). (Ed. 1:

.C.

844

3.

49

59

CRUSItIS, O

Leipzig, 1

SCHNEIDER,

Leipzig, 18

3), pp.569—

DINDORF, L.,

1853, pp.482

DINDORE, L.,

pp. 408—472.

DINDORE, L.,

selectivo)

, Vollst¿ndíges Wartexbucb zu Xenophons

180 Pp.

O., Historiae Graecae

(= Xenophontls quae

2. (IndIce selectivo

Historia Graeca. Ed.

-500. (IndIce selecti

Expeditio Cyri. Ed.

(Indice selectivo>.

Institutio Cyri. Oxford, 1857,

Kyrop&dle.

nova emend.

Schnetder,

librí septeto. Ed.

exstant. Ed. 3.0.

). (Ed. 1 : 1791).

2 auct. et emend. Oxford,

yo). (Ed. 1: London, 1836>.

2 auct. et emend. Oxford, 1855,

pp. 449—524. (Indice

222

DINDORF, L., Hemorabília Socratis. Oxford, 1862, pp.247-292.

(Indice selectivo).

SAUPPE, 0., Lexilogus Xenopbonteus síve índex Xenophontis grato-

maticus. Leipzig, 1869, 146 Pp. (Indice selectivo). Reimpr.:

Hildesheito, Olms, 1971.

¡CRÚGEIR, K.W., Lexicon zu Xenophons Anabasis. Ed. 4. Berlin,

1872.

CROSBY, A., Lexicon to Xenophon’s Anabasis. New York, 1873.

STRACK, H.L., Vollst&ndiqes Wórterbucfl zu Xenophons KyropSdle.

Zugl. 3 Aufí. des von C.C. Crusius vertassten Wérterbuchs.

Leipzig, 1881. Ed. 2 : 1892, 156 Pp.* MOLDEN, HA-., Cyropaedia. Books 1-II. Cambridqe, At the Univ.

Press, 1887, pp.305—355. (Indice selectivo).

* MOLDEN, M.A., Cyropaedia. Books 111-1/. Cambridge, At the Univ.

Press, 1887, pp.191-—226. <Indice selectivo).

BRUNETTI, E., Vocabolaxio per 1’Anabasí di Senofonte. Torino~~

1889, 156 PP.

HANSEN, IR., W5rterbuch zu Zenophons Anabasi und Hejlenika. Co-

tha, 1890, 176 Pp.

* MOLDEN, ILA., Cyropaedia. Books VI-VIII. Cambridqe, At the Univ.

Press, 1890, pp.219-296. (Indice selectivo>.

RELLEIR, O., Historia Graeca. Ed. maior. Leipzig, 1890, pp.296—

424. (Indice completo, realizado por E. Etolle & E. Kóppner).

WHITE, 3.W. - MORGAN, M.H., An illustred dictionary to Xeno-

phon’s Anabasís, with groups of words etyunologically related.

Rey. ed. Boston, 1892, 290 Pp.

COHEN DE BOER, Z., Woordenboek op Xenophon’s Anabasís. ‘Piel,

1893, 203 Pp.

MEELER, E., WoordenboeR op de Anabasis van Xenopbon. Utrecht,

1894, 155 Pp.

* HOLDEN, H.A., Qeconomicus. London, Macmillan, 1895, pp.291—4l5.

(Indice completo>

CRUSIUS, C.C. - KOCH, G.A. - G8TMLING, O.,, ff5rterbuch zu Xeno-

phon’s Hetoorabilien. 3 Aufí. Hannover, 1896, 130 pp. (Ed. 1:

Leipzig, 1844).

SURLE, B., Vo.llst&ndiqes Schulwórterbucb zu Xenophons Anabasis.

2 Aufí. Breslau, 1896, 184 Pp.

THIEHANN, O., W8rterbuch zu Xenophons Helienika. 4 Aufí. Leip—

223

ziq, 1898, 124 pp. (Ed. 1: 1883>.

GLOTH, C.M. - RELLOGO, M.F., índex in Xenophontís Hemorabilia.

Ithaca, N.Y., 1900 ( Cornell Studies in Classicai Pbiloloqy,

11), 96 PP. (Indice completo). Reimpr.: Hildesheim, 01ra, 1968.

CEROCCHI, P., Hipparchicus. Berlin, 1901, pp.45—66. (Indice com-

pleto)

PIEIRLEONI, O., Cyneqeticus. Berlin, 1902, pp.7O-98. (Indice com-

pleto)

TONMASINI, V., De re equestri libelilus. Berlin, 1902, pp.47—71.

(Indice completo).

PIERLEONI, O., Respublíca Lacedaemonioxum. Berlin, 1905, pp.44-

63. (Indice completo).

VOLLBREC}IT, E. - VOLLBRECHT, W., W6xterbuch zu Xenopbons Anaba-

shs. 10 verb. Aufí. Leipzig, 1905, 252 pp. (Ed. 1: 1866).

STRACK, H.L., Vollst&ndiqes W5rterbuch zu Xenopbons Anabasís.

10., neubear. Aufí. Hannover, 1909, 161 pp. (Ed. 1: 1871>.* THALHEIM, Th., Xenophon. Scripta lImaza. Fasc. 1: Oeconomicum.

Conviví mu. Hieronern. Aqesí lauro. Apoiloqlam Socratls contlnens.

Lipsiae, B.G. Teubner, 19

AULIN, L.A.A., Lexikon ti

Dalsjb. Stockholm, 1924,* CORRADI, A.

Chi antore,

* PUNTONI, V.

tore, 1932

* DELEBECQUE,

1950, pp.l8

* WIDDRA, ¡4.,

66. (Indice

* DELEBECQUE,

, Le mexnorie 5

1926 <2a ed.),

, Le storie el

<2a ed.), pp.1

E., De I’Art

5—195. (Léxico

De Re Equestr

1$, pp.222—234. (Indice selectivo).

11 Xenofons Anabasis. New ed. by.

147 Pp.

ocratiche. Libri 1 e II. Tormo,

pp.133—135. (Indice selectivo).

leniche. Librí ¡—XI. Tormo, <3.

38—143. (Indice selectivo).

équestre. Paris, Les Bel

selectivo técnico>

1. Lipsiae, B.G. Teubner,

completo)

E., L’azt de la chasse. Paris, Les

1’1.

o.

Chian-

1970, pp.l27-lSl. (Léxico selectivo técnico).

* DELEBECQUE, E., Le Commandant de la Cavalerie.

Lettres, 1973, pp.67—92. (Léxico selectivo técn

* SUTTON, D.F., A Concordance to tbe Anonymus

Athens. Chicago, Bolchazy-Carducci Publishers,

(Concordancia).

Paris, Les Belles

loo).

Constitution of

1981, pp.l—160.

* XENOPHOEPHESIUS

les Lettres,

1964, pp.45—

Belles Lettres,

224

1/. Leipzig, BAt TeubnerPAPANIROLAOU,

1973, pp.lY—117.

A.D., Ephesíacorum Librí

(Indice completo).

y. EROTICI.

ZENO CITIEIJS

y. PHILOSOPHI

ZENO ELEATICUS

ARNIM.

y. PHILOSOPI-¡I

* ZENO SIDONIUZ

DIELS.

ph> lOSO[)hUS

ANGELI, A. COLAIZZO, 14,,

nache Ercolanesi 9, 1979,

“1 Frammenti di Zenone Sidonio”,

Pp. 47-132. Pp. 130—132.

Cro--

(Indice muy

completo>

225

2.10 TABLA SINOPTICA DE INDICES, LEXICOS Y CONCORDANCIAS

La siguiente lista incluye los autores que tienen un Indice,

léxico o concordancia donde se recoge de manera completa o casi

completa el vocabulario del conjunto de sus obras.

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

Achules Tatius +

Acta Alexandr inorurn 4

Acta Phileae +

Aeneas Tacticus 4

Aeschines orator +

Aeschy1 05 4 4

Aesopus +

Al carias +

Al che ini st a e +

Al cman 4

Anacreo lyricus +

Anani os +

Anaxaqoras +

Anax mande-y 4

Anaximenes philosophus +

Andocídes +

Anthologia Graeca +

Antirnachus Colophonius 4

Antipho orator +

226

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

Antipho sophista

Antoninus LiberalEs

Apollodorus Alexandrinus

Apollodorus Damascenus

Apollonius Citiensis

Apollonius. Dyscolus

Apollonius MW

Apollonius IRhodius

Apologetae

Aquí la

Aratus

Arcad i us

Archestratus

Archí lochus

Archimedes

Archytas Tarentinus

Aretaeus

Aristaenetus epistolographus

Aristeas epicus

Aristeas Iudaeus

Aristides apologeta

Aristides Quintilianus

Aristides rhetor (Eis Basilea)

Aristophanes comicus

Aristoteles (Hetaph., Poet.,

De an., De part. aním., Rbet.)

+

+

+

4-

+

-4

+

+

+

+

+

-4

+

+

+

+

+

+

+

-f

+

+

+

+

+

+

+ +

+ (Poet., Rhet.>

227

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

Aristoxenus musicus

Arr i anus (Anabas i s>

Arternidorus Daldianus

As i us

Aster jus Antasenu3

Aster~us sophista

Athanas lus Aiexandr mus

Athenaeus mechanicus

Babr i us

Bacchylides

Barnabae epistula

Biblia Novuin Testamentuin

Bibí ia : Vetus Testamentum

Bio bucolicus

Cali imachus

Callinus

Callistratus

Char ito

Chers ias

Ohio

Choerilus Samius

Cinaetho

Claud ianus

Clearchus philosophus

Cleomedes

Cleostratus

+

+

+

+

+

-f

+

+

+

+

+

+

4

+

4.

+

4-

+ (Himnos>

4

+

4

+

4

+

+

+

+

4

+

228

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

Colluthus epicus +

Cor inna 4

Cornutus 4-

Corpus Hermeticum + +

Orates Thebanus +

Creo phyl u s 4

Critias +

Cyranides +

Demades +

Demetrius Troezenius +

Democritus phitosophus +

Detwodocus +

Demos t benes +

Di enches +

Dinar chus

Di nol ochus 4

Dio Cassius +

Dio Chrysostomus +

Diodorus Siculus +

Diogenes Apolloniates +

Diogenes Oenoandensis +

Dionysius Areopagita-?seudo +

Dionysius Periegeta +

Dionysius Thrax 4

Diphilus iambographus +

Diphilus Siphnius +

229

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

Dorio

Echembr otus

Empedoc les

Epi c Fiar mus

Epica, Epici

Epí curias

Epimenides

Era t o st Fi enes

Erot ici

Euagr~us Scholazticus

Etidocia Augusta

Etienus elegiacus

Etimachus Corcyraeus

Eumelus epicus

Eunapius

Euphor lo

Etir ipides

Eut hydemus

Favor mus

Gor y las

Gregorius Nazianzenus

Gregarias Nyssenus

¡-leyes mus

He11 adoras

Hel iodorus

Hel lani cus

Cyrenaeus

+

4.

+

4

+

4

4-

+

+

+

-4-

+

+

+

+

+

4

+

Neoplatonicus

scriptor eroticus

(Vitae soph.>

+ .4.

+

+

+

+

+

+

+

+

230

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

Hephaest io astrologus

Heraclitus allegorista

Heraclitus philosophus

Hermas

Hermias Alexandrinus

Hermippus comicus

Her odas

Herodes Atticus

Herodianus historicus

Herodotus historicus

Hes iodus

Hesychi us Hier osolymi tanus

H i ces i us

Hierocles facetiarum scriptoi

H icrocles sto icus

Hippocrates rnedicus

Hipponax

Horne rus

Hymni homerici

Hyper ides

lamblichus scrlptor eroticus

1 bycus

lo Chius

1 ohannes

loharines

1 osephus

Caesariensis

Gazaetis

+

+

+

+

4 4

+ +

+

+

4 +

+

+ (Hoto. Lest.)

4

+

+

+

+ 4

+

4

+

-4-

4 +

4.

4

+

.4.

4-

+ +

231

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

1 sae LIS +

1 socrates +

lulianus Arianus +

Lesbonax rhetoz +

Libanius +

Lollianus seriptor eroticus +

Long mus +

Longus + +

Luc lanus +

Lycophro tragicus + +

Lycurqus +

Lyrici 4

Lys ias +

Macho +

Manetho astrologus 4-

Marcellus Sidetes +

Marcus Aurelius Antoninus +

Maximus astroloqus 4

Melanthlus epigrammatlcus +

Me11 ssus 4

Melito +

Menecrates Ephesius

Hetrodorus philosophus +

Himnermus lyricus +

Mnesitheus Atheniensis +

Moschus +

232

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

Anazarhens Is

Apamens i s

Cha ida ica

Musaeus epicus

Musaetis phi losophus

Nicander epicus

Nonnus

Numenius Apamensis

Dna s a rid e r

Opp i a nu s

Opp i a n u s

Oracu la

Orphica

?arnprepius

Vanyasi s

E’ a pi a s

Pappus

Parmenides

Patres Apostolicí

Patristica

Paulus Alexandr mus

Paulus Silentiarius

Pausanias periegeta

Periplus Maris Rubri

Pherecydes Syrius

Philetas elegiacus

Philiscus epigratomaticus

Philo Itidaetis

Philo mechanicus

+

+

4

+

4

1-

4

+

+

+

+

+

+

+

+

<Argon., Lith.> + (Himnos)

+

+

+

+

+

4

4.

+

+

+

233

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

PM lodemus

PMlolaus

Philonides Dyrrachinus

Philostratus sophista

Philoxenus grammaticus

Phocyl 1 cIes

P indarus

Pisander epicus

Pía t ú

Pl ot i nus

Pl u t a r chus

Polyaenus historicus

Polyblus historicus

Polycar [)US

Polystratus epicureus

Posidippus epigraminaticus

Posidonius Apamensis

Prodi cus

Pr o tagoras

Ptolemaeus

Quadratus

Quintus

Rhintho

Rut mus

Sappho

Satyrographi

ph i 1 osophus

gnost icus

Smyr naeus

comicus

epfigrammatlcus

+

4

+

+ (Vitae soph.)

+

4-

+

+ + (Epist.>

-4.

4-

4

+

+

+

4

+

4

+

+

+

+

+

+

+

+

+

-4-

234

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

Sc iras

Scythinus

Semenides

Sextus Empiricus

Sextus pythaqoricus

Simmias

Simonides lyricus

So] o

Sopater comicus

So ph oc 1 es

Sophron

Sor anus

Sozomenus

Stesichorus

Strattis

Synesius Cyrenensis

Telecí ides

Te les

Thales

Themistius sophista

Theocritus bucolicus

meodorus Lector

Theodos tus Alexandr mus

Theoqnis elegiacus

Theopompus histor icus

Thr a s ynxa chus

+

+

+

+

-4-

4

+

+

4

+

+

4-

+

+

4

-4.

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

(Orat iones)

+

235

INDICE LEXICO CONCORDANCIA

‘Ph tic yd 1 (le 5

Timo Phliasius

T imocreo

Tragici

‘Pr iphiodorus

Tyr t aeus

Vettius Valens

Vita Aesopi

Xenophanes

Xenopho

Xenopho Ephesius

Zeno Eleaticus

Zeno Sidonius

+ +

+

+

+

+ +

+

+

4

+

+

+

-4-

+

+

(Hem.) +

+

+(Cons.Atb.

236

II. BIRLIOGRAFlA LEXICOGRÁFICA

2.1 INTRODUCCION

El material de esta segunda parte se ha obtenido del examen

exhaustivo de los repertorios bibliográficos citados en la

Bibliografía general. L’Année Fhilologigue ha sido la base fun-

damental para las publicaciones extranjeras de todo tipo. En el

ámbito nacional, además de la Bibliograffa de los Estudios Chi-

1sicos en España , un gran número de revistas, estudios, Tesis

Doctorales y Memorias de Licenciatura han sido despojadas gra-

cias a las facilidades de la Biblioteca del Instituto de Filolo-

gía (antes Instituto Antonio de Nebrija) del Consejo Superior de

Investigaciones Científicas y de la Biblioteca de Clásicas de la

Facultad de Filología de la Universidad Complutense de Madrid.

En estas dos Bibliotecas se ha llevado a cabo la tarea de con-

trastar los datos aportados por los repertorios bibliográficos

con las obras en la mario y a continuación se ha procedido a des-

pojar, si era pertinente, el material lexicográfico que pudieran

proporcionar, pues sólo por el título de una obra u articulo, no

es posible saber todas las palabras que estudia, e incluso, en

ocasiones, títulos que parecen prometedores no aportan lo que

uno espera.

La pertinencia o no a la hora de seleccionar lo que ha entra-

do a formar parte de esta recopilación, se basa primordialmente

en recoger todos los estudios, más o menos extensos, que aporten

elementos para un mejor conocimiento del léxico griego antiguo.

Y a partir de este punto de partida, hay que comenzar las res--

tricciones, para delimitar de distintas maneras este ingente ma--

238

ter ial.

El marco cronológico establece una primera limitación a la

recogida de material : solamente se Incluyen trabajos basados en

el léxico de autores, papiros o inscripciones que no sobrepasen

el siglo VI d.C. En algunos casos esta división no se cumple de

modo absoluto, pues a veces se da el caso de un estudio, por

ejemplo, de términos botánicos donde la documentación aportada

supera la fecha tope que nos hemos marcado, pero no por ello va—

mos a desechar esa obra, sólo lo hacemos en el caso de que todo

el material sea posterior al siglo VI d.C.

En términos generales se han seleccionado los estudios prefe-

rentemente orientados a la lexicografía y a la semántica, pero

también se han recogido trabajos gramaticales y etimológicos si

de una manera clara hacen referencia posteriormente al contenido

semántico de los términos que tratan.

Una vez recopilado todo el material, se ha procedido a la or-

ganización del mismo en dos bibliografías, una complexiva por

autores y otra por palabras griegas. La bibliografía por auto-

res, ordenada alfabéticamente, ha sido despojada y con los datos

obtenidos se ha realizado la bibliografía por palabras griegas.

En la bibliografía complexiva se han recogido obras que tratan

de dos o m&s términos griegos. Cuando la bibliografla de una pa-

labra griega es un articulo o libro que sólo hace referencia a

esa palabra concreta, no aparece recogida en el fichero coniple-

xlvo de autores, sino en la bibliografía de palabras.

239

La bibliografía de palabras griegas recoge el material bi-

bliográfico de cada término griego; los lemnias siguen un orden

alfabético y dentro de cada palabra las citas aparecen ordenadas

cronológicamente. Cuando un autor encabeza distintas obras en el

fichero de autores, es recogido en la bibliografía por palabras

citando el autor y la fecha de edición de la obra a la que haga

referencia, para evitar la affibigiiedad. Cuando la publicación es

un articulo de revista o forma parte de una obra colectiva como

Homenajes, Mélanges, Festschrift o Actas se añade tras el térmi-

no griego la cita completa de la revista, Homenaje, etc., pero

no el titulo completo que debe buscarse en el fichero complexivo

de autores. Cuando en una obra aparece una palabra griega repe-

tida varias veces, la referencia en la palabra griega remite al

autor de la obra y añade las páginas donde aparece la palabra en

cuestión o la abreviatura y. md. (véase Indice>.

Las abreviaturas que se han seguido para las revistas son las

mismas que se utilizan en L’Année Pbíjologique. Sólo en raras

ocasiones las revistas aparecen con el titulo completo y el lu-

gar de edición, al no estar recogidas en la obra de Marouzeau,

generalmente por no ser revistas específicamente dedicadas a la

Filología.

Las palabras griegas que llevan un asterisco no están recogi-

das en el LSJ y si están comprendidas entre A y Bc*acxciSs tampoco

lo están en el DGE. Cuando una palabra griega va precedida de

asterisco es un hapax o procede de una edición que no es la que

siguen esos diccionarios o ha sido estudiada y desechada por co—

rrupta o tardía, pero aparece en la bibliografía que se cita.

240

Cuando una palabra griega no aparece en el LSJ, pero si en el

DaS, no lleva asterisco; es el caso de á~p¿ncnXos.

2.2 TIPOLOGíA DE LAS OBRAS RECOGIDAS

La Semántica de la palabra constituye el bloque fundamental

donde se adscriben la mayoría de las obras que constituyen esta

bibliografía. Sin embargo, ya se ha dicho, que otros campos lin-

g~lsticos como la morfología y la sintaxis, principalmente, In—

fluyen y se entremezclan con la semántica. Por cuestiones meto-

dológicas hemos hecho diversas subdivisiones que engloban la ma-

yoría de estudios recogidos en la bibliografía de palabras, pero

estos trabajos no siempre pertenecen en puridad a un tipo, sino

que en ocasiones están a caballo entre morfología y semántica,

sintaxis y semántica, etimología y semántica o semántica y le—

xicograf la.

2.2.1 EstudIos semánticos

En las últimas décadas se ha venido trabalando en el descu-

brimiento de estructuras en el léxico, en establecer la tipolo—

gia de esas estructuras y de las oposiciones que en su seno se

configuran, aplicando los métodos puestos a punto en otras par—

2celas de la lingliistica , por ejemplo en fonología. Bien es ver-

dad que los métodos fonológicos no pueden ser aplicados al léxi-

co de manera indiscriminada, sencillamente porque las unidades

objeto de estudio difieren de modo notable. Mientras que los fo-

nemas existen en número muy restringido en cada lengua, las uní-

241

dades léxicas son infinitas; frente al carácter cerrado del sis-

tema fonológico, el sistema léxico es esencialmente abierto.

Además, y en esto radica la principal diferencia, las unidades

léxicas están compuestas de significante y significado, siendo

éste sumamente complejo en su configuración, relaciones e impíl-

cac Iones.

Mientras que nadie discute ya el carácter estructurado de los

fonemas, morfemas y patrones sintácticos de la lengua, no ocurre

lo mismo respecto al hecho de que en el léxico existan estructu-

3ras semejantes. Según E. Coseriu hay que distinguir dos grandes

clases de estructuras en el léxico paradigmáticas, que a su

vez pueden ser primarias <campos léxicos y clases léxicas> y se-

cundarias (estructuras de modificación, de desarrollo y de com-

posición> y sintagmáticas, que pueden ser de tres tipos : afini-

dad, selección e implicación.

2.2.1.1 Estudios realizados por campos léxico—semánticos

En la consideración estructural del léxico tiene especial in-

terés el concepto de campo léxico o campo semántico. No existe,

sin embargo, acuerdo acerca de la definición de estos conceptos

ni tampoco, lo que es más Importante, en lo concerniente a su

delimitación científica. El campo fue entendido como un conjunto

de términos léxicos vinculados a parcelas de la realidad rela-

cionadas entre si. En consecuencia, la delimitación de los mis-

mos habría de venir dada por los limites de la realidad designa-

da. Se confundía así, una vez más, la configuración de la reali-

dad con la conf iguracl6n lingúistica de la realidad. Es claro

que entre ambos planos existen. relaciones y puntos de contacto

242

pero de ningún modo identidad.

El concepto de campo semántico se ha ido depurando, haciéndo-

se más lingúistico, de modo que ha llegado a considerarse como

un conjunto (cerrado) de unidades léxicas entre las que existen

relaciones mutuas analizables y estudiables. Las unidades léxi-

cas pueden ser descompuestas en rasgos mínimos, elementos dife-

renciales o distintivos a los que suele llamarse semas. Los au-

tores que hablan de campos (Coseriu, Pottier, Lyons, Greimas,

4Adrados , entre otros> han insistido en la necesidad metodológi-

ca de Lijar Limites a tos mismos. Este es, quizás, el problema

más intrincado. Las dificultades radican, fundamentalmente, en

el carácter multivoco de las unidades léxicas, en sus múltiples

implicaciones y asociaciones, y en sus numerosas e insospechadas

posibilidades combinatorias.

Desde un punto de vista práctico, los procedimientos de fija-

ción y establecimiento del campo sem6ntlco son múltiples. B.

Pottier, por ejemplo, se muestra partidario de delimitar campos

5partiendo de la realidad objetiva. Famoso y tópico es su análi-

sis del campo /objetos que sirven para sentazse/ formado por un

archilexeina “asiento” y por los lexemas “silla”, “slllón’ “so-

fá”, “butaca”, “taburete”, “mecedora”, etc. Por medio de la pre-

sencia (signo 4.) o ausencia (signo -i de los semas “para sentar-

se”, “sobre patas”, “pata una persona”, “con respaldo”, “con

brazos”, se pueden definir los distintos objetos. Por el contra-

rio, E. Coseriu propone partir de la realidad lingtiistica, de

los lexemas. Una vez Identificados los rasgos que los oponen, se

243

habrá obtenido la base sobre la que construir el campo léxico

por sucesivas ampliaciones, de manera gradual, estableciendo

nuevas oposiciones entre esos términos y otros, con los que ha--

brán de tener, además, rasgos en común. El campo terminarla allí

donde una nueva oposición exigiese que el valor unitario del

campo se hiciera rasgo distintivo, es decir, allí donde ya no

son las palabras en cuanto tales las que se oponen, sino que el

campo entero resulta término de una oposición dE orden superior.

Un campo léxico, para Coserlu, es “una estructura paradigmática

compuesta de unidades léxicas que se reparten una zona de signi-

ficación común y que están en oposición inmediata unas de

otras”. En la práctica, se parte de oposiciones inmediatas entre

dos o tres lexemas, se identifican los rasgos distintivos que

hacen que estos conceptos se opongan y se construye progresiva-

mente el campo léxico, estableciendo nuevas oposiciones entre

6los conceptos ya considerados y otros. Así, Coseriu parte del

grupo de verbos alemanes “sitzen”, “liegen”, “stehen” (“estar

sentado” - “estar echado, tendido, yacer”- “estar de pie”> que

tienen el valor común de “posición en relación a una superficie”

y los rasgos distintivos que caracterizan cada uno de estos con-

ceptos corresponden cada vez a una posición diferente.

Los principios teóricos ya formulados y otros que puedan for—

mularse, tendrán que ser contrastados con la realidad lingflisti—

ca al tratar de aplicarlos al estudio exhaustivo del léxico de

una lengua.

Para Adrados7, el significado de las palabras se obtiene por

su oposición a]. de otras palabras que conocemos y que poseen

244

idéntica o análoga distribución. Las palabras que son capaces de

conmutarse cambiando el sentido de todo el pasaje constituyen un

campo semántico. Por tanto, el significado de una palabra sola-

mente puede establecerse con ayuda de las oposiciones que con-

trae dentro de su propio campo semántico. Esta concepción del

campo semántico contrasta con la de la antigua escuela que estu-

diaba las palabras en monografías independientes.

A pesar de que no todas las definiciones sobre el campo se-

mántico coincidan, se ha llegado, sin embargo, a un nivel de ge-

neralidad suficiente para utilizar este concepto en trabajos le--

xlcográficos. Las oposiciones que las palabras contraen dentro

de un campo semántico son de varios tipos oposiciones restric—

Uvas (privativas>, distintivas (equipolentes>, exclusivas y

$

graduales

Pero además, en la definición de los significados y acepcio-

nes de las palabras interviene el estudio de la distribución.

Este estudio se realiza a partir de una tipificación de las dis-

tribuciones se establecen las distribuciones-tipo de una pala-

bra y se estudia luego cuáles otras son conmutables en las mis-

mas. Si los datos obtenidos por este método son escasos, se pue-

de recurrir para completarlos a las transformaciones. Todo estu-

dio de descripci6n gramatical o semántica debe atrancar de un

estudio de las distribuciones, que es precisamente aquel que con

mayor claridad explícita un diccionario, seguir con el estudio

de las transformaciones y deducir a partir de ahi consecuencias

sobre el sistema opositivo. Es necesario, finalmente, un estudio

245

de frecuencias, que permiten ver el peso respectivo de las dis-

tintas acepciones (fundadas en distribuciones) en el significado

de la palabra.

Los estudios realizados con el método de los campos son los

de mayor interés para la moderna semántica estructural. Sin em-

bargo, la teoría de los campos semánticos no ha penetrado en el

dominio de la filología griega con tanta fuerza como lo ha hecho

en otras filologías modernas. A partir de la obra de 3. Trier9

sobre el campo semántico de la inteligencia en alemán, se han

realizado innumerables trabajos siguiendo los principios expues-

tos por dicho autor, adscribiéndose a diferentes lineas de in-

vestigación que han dado origen a otras tantas escuelas, princi-

palmente las de Snell, Lyons y Adrados.

B. Snell en su tesis 10 sobre las expresiones del conocimiento

en la filosofía preplat6nica, obra que se ha considerado un da—

ro antecedente de la teoría d

bases de la doctrina seguida

de la escuela alemana. Snell

te, sino que parte de un cono

bras que lo verbalizan. Este

en su tesis y luego en otras

Handein im Drama (Leipzig 192

expresan acción en Esquilo y

e los campos de Trier, sienta las

posteriormente por sus discípulos

no estudia las palabras aisladamen—

epto e intenta encontrar las pala-

tipo de análisis es el que realiza

obras como en Aischyios und das

8), donde estudia los verbos que

el drama griego, o en su trabajo11

sobre los verbos usados para “ver” en Homero, y también

aportaciones más recientes, sin olvidar la dirección del

to del Lexikon des fr6hgriechischen Epos, en estado muy

12do . Entre los seguidores, en lineas generales, de esta

246

en sus

proyec—

avanza-

escuela

alemana podemos citar a W. Luther, A. Richel, C.E.F. von Erffa,

M. Greindí, W. Steinlein, li. Trilmpy, R. Eder, M. Treu, 3. Gruber

13y 3. Latacz entre otros

Luther y Latacz son los dos filólogos que más impulso han da-

do a esta corriente de investigación. Luther insiste en la nece--

sidad de estructurar el léxico griego por familias de palabras y

campos léxicos, así como en la importancia de hacer el análisis

a partir de los contextos de palabras. Para Luther el concepto

de familia de palabras puede ser un buen complemento del concep-

to de campo l¿xicc’ “La mayoría de las palabras pertenecen a un

campo y a una familia de palabras al mismo tiempo. Estos dos ti--

pos de estructuración del vocabulario se entrecruzan y comple--

mentan . . . Familia de palabras y campo léxico son las formas más

importantes de la estructuración lingñistica y participan deci-

sivamente en la estructura del universo de los contenidos lin--

guisticos”

Latacz, colaborador de Snell en la redacción del diccionario

de la épica arcaica, ha desarrollado su método de trabajo en su

obra Zum Wortfed “Freude” in der Sprache Homers (Heidelberg

1966> y posteriormente en diversas reseñas sobre estudios de yo—

15cabulario griego . El método empleado coincide en general cori

las directrices del citado Lexlkon des frr5hgriechischen Epos.

Latacz trata de delimitar los campos semánticos y para ello

describe minuciosamente el campo relacional de cada palabra,

estudiando todos los contextos en que aparece a la vez que las

palabras con las que alterna en esos mismos contextos. Su método

ofrece excelentes resultados para un mejor conocimiento de la

247

estructura y funcionamiento del léxico griego. El resultado más

completo de estos trabajos es recoger todo el léxico ordenado

por familias para realizar un diccionario etimológico.

Además de estos lingñistas de la escuela alemana, la tesis de

163. Lyons sobre el vocabulario del conocimiento en Platón inau-~

gura otra línea de investigación en el marco de la teoría de los

campos aplicada al griego antiguo, al incorporar el instrumental

terminológico de estructuralistas como Coseriu, Grelmas, Pottier

y de la gramática generativa en su primera fase. Lo fundamental

para Lyons es el concepto de estructura semántica entendida como

ciertas relaciones existentes entre las unidades de un subsiste—

ma léxico. Esta estructura semántica se describe con ayuda de

las relaciones de sentido como la incompatibilidad, la antoni—

ada, la sinonimia, la Inversión, la conversión, etc. Aunque pos-

teriormente Lyons se dedicó a la semántica y lingúlstica genera-

17les más que a las del griego, otro autor H.R. Rawlings III en

su monografía sobre npocpacus aplica el método de Lyons, prestan-

do mucha atención al análisis contextual.

Otra gran aportación a la ling<ilstica en general y a la se-

mántica en particular es la de Pierre Chantraine y su escuela,

fundamentalmente dedicada al estudio de la estructuración y com-

prensión del léxico griego antiguo. Sus numerosas publicaciones,

entre las que destacamos La formation des noms en grec anclen y

18Études sur le vocabulaire grec (que han servido de modelo y

punto de partida para la realización de muchas tesis de sus dis-

cípulos), culminan en su obra capital el Dlctlonnaire étymoio-

19gique de la langue grecque. Histoire des xnots , que inconcluso

248

a la muerte del autor, fue finalizado en colaboración conjunta

por 3. Taillardat, O. Hassan, 3.L. Perpillou y revisado poste-

riormente por F. Bader, 3. Irigoin, P. Honteil y H. Lejeune.20

Chantraine inaugura en su diccionario una línea de investiga-

ción que compagina el estudio etimológico con la semántica dia—

crónica, pero el peso de la obra radica más en la historia de

las palabras que en la etimología propiamente dicha. Convencido

de que la historia de las palabras es un espejo en el que se re-

fíe ja la historia de las ideas y de la civilización, y de la in—

Lluencia e importancia del griego sobre el vocabulario europeo,

recoge en el Dictionnaire . . . su inmensa labor anterior en el.

estudio del vocabulario griego y la de sus colaboradores y dis-

cípulos. Firme seguidor de los principios de la semántica es-

tructural (“les éléments du vocabulaire appartiennerit & un sys-

téme et se définissent par oppositlon entre eux. Hais lis cou—

vrent chacun un certain champ sémantique et peuvent dans cer-

21.taines condítions s’employer l’un pour l’autre . . .“> reconoce

en el prólogo del diccionario la influencia de las teorías de E.

de Saussure, Heillet y Benveniste; y al estudiar la etimología,

pone de relieve la estructuración por familias de palabras, in-

cluyendo los compuestos, sinónimos y antónimos que permiten en

ocasiones precisar mejor el sentido de una palabra.

Trabajos realizados en la misma línea del Dictionnaire étymo—

ioqi que de la Llanque grecque <DEG) son complemento e incluso, en

ocasiones, han contribuido a su realización. Este es el. caso de

22las obras de F. Bader sobre los compuestos del tipo de demi—

23ourgos, de 3. Casabona sobre el vocabulario de los sacrifí-

249

24dos, de A. Corlu sobre el vocabulario de la súplica, o de C.

25Houssy sobre T9C<4X0 y verbos que significan “nourrir”. Todos

estos trabajos son estudios de tipo semántico—histórico, donde

se presta también atención a la estructura fonológica y morfoló-

gica, pero lo más importante es la descripción exhaustiva de los

empleos y sentidos de las palabras, pues como dice Casabona26

“L’étymologie d’un mot importe infiniment moins que sa place

dans la langue”.

Otros discipulos de Chantraine se han dedicado a la investi--

gación en el campo de la formación de palabras, principalmente

al estudio de los sufijos como es el caso de Mignot, tlonteil,

Perpillou, Redard (y. 2.2.3).

Finalmente, uno de los helenistas que más se ha interesado y

se sigue interesando por la aplicación de las corrientes de la

lingiiistica moderna al griego antiguo es F.R. Adiados. En un in-

tento de sintetizar sus teorías semánticas diremos que su método

se basa en la aplicación del principio de la distribución en la

línea de los trabajos de Nagy, Apresian y otros funcionalistas,

pero con algunas diferencias. Por medio de la distribución es

posible distinguir las clases de palabras (verbo, nombre, adje-

tivo, etc.) y después las subclases (tipos de verbos, clases de

adjetivos, etc.>. Estas distinciones permiten llegar a estable-

cer sistemas de oposiciones y campos semánticos. Para definir la

base de las oposiciones hay que atender además a los distintos

tipos de contextos: extralingúlstico, léxico, sintáctico, leja-

no, etc.

250

Todos estos principios están ampliamente desarrollados y lle-

vados a la práctica por F.R. Adrados en numerosas publicaciones

2?suyas y también en las tesis doctorales de muchos discípulos

Destacamos por su repercusión en los estudios de semántica los

artículos “El campo semántico del amor en Safo”, “El sistema

de Heráclito estudio a partir del léxico” y “Lengua, Ontología

28y Lógica en los sofistas y Platón”

Pero además de los autores que hemos recogido hasta aquí, in-

tegrados en alguna de las corrientes metodológicas expuestas,

otros muchos lingúistas han operado con el método de los campos

o han aplicado las nuevas ideas de la semántica moderna. Así po-

29demos constatarlo en los dos trabajos de F. Mawet sobre las

oposiciones funcionales del campo semántico del “dolor”, estu-

diado sincrónicamente en Homero y posteriormente en un articulo,

comparando las distintas realizaciones del campo del “dolor” en

30Homero y Apolonio de Rodas, o el estudio de C. de Heer sobre

adjetivos que expresan “felicidad” hasta el siglo y a.C., o la

monografía sincrónica y diacrónica sobre ¿&.uc~ de A. Christol31,

32

o el trabajo de E. Montanari sobre la semántica de vpaa~s Y

PL~LS en la filosofía, desde sus origenes hasta Heráclito.

También sobre el campo del “dolor” ha realizado su tesis ti.

33 34Martínez Hernández y otro articulo que estudia este campo

semántico en Sófocles, aplicando el concepto impulsado por L.

Weisgerber de esfera semántica. Este método trata, en lineas ge-

nerales, de combinar ideas y principios de la escuela alemana de

la investigación del contenido lingúistico con la técnica de la

251

semántica estructural-funcional de Coseriu—Geckeler. Con esta

combinación es posible conseguir estructuraciones diversas den-

tro de un vocabulario determinado, como las estructuraciones por

familias de palabras, nichos semánticos, campos léxicos, campos

sintácticos, campos metafóricos, etc.

La influencia lingiilstica de la teoría de los campos semánti-

cos es tal que se ha llegado en la actualidad a realizar un dic-

cionario organizado por campos semánticos. Nos referimos al tra-

bajo de Louw-Nida, Greek-English Lexicon of the New Testament,

35

based on semantie domalns . El resultado es una obra mixta,donde se entremezclan principios lexicográficos y semánticos. Es

una aportación atipica, pensada sobre todo para traductores del

Nuevo Testamento a diversas lenguas modernas a partir del in-

glés. En este diccionario la semántica prevalece sobre la lexí—

cograf la. Este hecho está motivado por el fin que se han pro-

puesto los autores interesa primordialmente la traducción. Es-

ta finalidad conf igura este trabajo donde prima el significado

sobre el orden alfabético y en este sentido incumple una de las

características típicas de un diccionario.

Todo el vocabulario obtenido de la edición del Nuevo Testa-

mento que manejan Louw y bUda se organiza en 93 campos semánti-

cos, cada uno de ellos dividido en mtltiples subcampos. De cada

palabra griega se da una definición bastante amplia basada en

rasgos distintivos, compartidos, opositivos y suplementarios

respecto a otros términos del mismo campo semántico. Esta defi-

nición semántica será la que ayudará principalmente a los poste-

riores traductores del Nuevo Testamento a lenguas modernas a dar

252

con el significado o traducción equivalente en cada lengua. Por

ejemplo, kLvó-uDos es definido como “a state of dangerous and

threatening circumstances” y se dan como traducciones “danger”,

“peril” y “risk”.

Los autores justifican su intento aduciendo lo inadecuado de

los diccionarios del Nuevo Testamento existentes y criticando el

Grlechisch-Deutsches W8rterbuch zu den Schriften des Neuen Tes-

tanients . . . de W. Bauer porque para una palabra griega enumera

de manera asistemática y sin ninguna explicación traducciones

con distinto significado. La gran ventaja del diccionario de

Louw-Nida es que agrupa términos estrechamente relacionados en

el espacio semántico y que a veces son considerados como sinóní—

omos. Así n~cnpa se incluye en el campo semántico n 26 llamado

Psycl-¡ological Facuities junto con t’ot;. ~apó¿a, wuxr~ y pprp>, pe-

ro con otros significados aparece en otros campos semánticos co—

o ocomo en el n 23 Physiological Processes and States, en el n

12 : Supernatural Beings and Powers o en el n0 30 ThInk, entre

otros muchos.

El principal inconveniente estriba en que hay que ir al mdi-

ce griego—inglés (en otro volumen> para ver si una palabra apa-

rece en uno o varios campos semánticos (la referencia de estos

campos en el indice es sólo un número>. Es más difícil obtener

una visión general de los significados de una palabra, pero en

cambio se adquiere mayor conocimiento de los rasgos semánticos

(opositivos, distintivos, etc.> que facilitan la traducción pre-

cisa de una palabra en un contexto determinado, contexto que ha

253

sido seleccionado como el más idóneo para ejemplificar ese sig-

nificado.

Para terminar hay que decir que el fin que se propone este

diccionario (ayudar a los traductores del Nuevo Testamento) está

bastante conseguido, pero sin embargo resulta poco exhaustivo,

pues se dedica al griego helenistico, las referencias o citas

son escasas (el traductor debe confiar en que en todos los con-

textos donde la palabra pertenezca al mismo campo semántico, de-

be ser traducida con el mismo significado). De hacerse un dic--

clonario de este tipo, tomando como base el LSJ, los 93 campos

semánticos probablemente se duplicarían y lo mismo los subcam-

pos. Además resulta francamente incómodo, una vez que el orden

alfabético está plenamente impuesto, dar marcha atrás y tener

que consultar, para empezar, el volumen II del diccionario de

Louw-Nida, donde por ejemplo para ver los significados de ¿qOaX—

pos, hemos de examinar 9 campos semánticos, volviendo al volumen

1, para ver en el indice de campos la página y el nombre de cada

campo. A pesar de todo, los autores son conscientes de que los

lexicógrafos y semantistas pueden hacer objeciones a este dic-

cioriario (y así lo dicen en la introducci6n’¡, pero los traducto-

res del Nuevo Testamento saldrán beneficiados de todas formas.

2.2.1.2 Estudios de semántica contrastiva

Este tipo de trabajos son más frecuentes en el ámbito de las fi-

lologias modernas que en las filologías clásicas. El método em-

pleado se basa en describir las diferencias y similitudes de dos

sistemas lingGisticos puestos en comparación. La semántica con—

254

trastiva aplicada al griego puede hacerse de varias formas una

es la comparación de las estructuras de un determinado campo lé-

xico con la correspondiente del mismo campo en latín, por tra—

tarse de otra lengua clásica y porque los resultados obtenidos

son beneficiosos para ambos sistemas lingúlsticos. De estas ca-

36racteristicas es el trabajo de E. Fischer sobre el campo de).

“amor” en latín y griego. Pero donde más se ha utilizado este

método es en la comparación de palabras entre dos lenguas. Por

3~7 -ejemplo napp-flaLa A fiducia, estudiadas por E. Jaeger , i<oapo; ¡

38 39 -mundus de 3. Puhvel , hostis ¡ ~¿vos de O. Hiltbrunner , Xta—

40CopaL Y litare de H.P. Bologna , entre otros muchos trabajos.

Además el estudio semántico contrastivo puede realizarse también

comparando un campo léxico del griego con las traducciones co-

rrespondientes en las diversas lenguas modernas como hace M.

41

Martínez con las traducciones al francés, inglés, alemán y es-paflol de los términos de la esfera semántica del “dolor” en Só—

focles. Otro enfoque distinto consiste en entresacar conceptos

claves de un autor aparfj en Píndaro, iJQpL; en Sol6n, y compa-

rar esos mismos conceptos en otros autores.

2.2.1.3 Estudios monográficos sobre una palabra aislada.

Estas monografías suelen hacerse desde distintas concepciones.

Por una parte, hay obras que estudian una palabra desde e]. punto

de vista semántico, comenzando por un análisis etimológico para

intentar encontrar el significado básico o fundamental y a par-

tir de éste, explicar los demás significados que ha ido adqui-

riendo la palabra a lo largo de su historia. En algunas ocasio-

255

nes, estos trabajos utilizan el método de los campos léxicos,

incorporando entonces un análisis de palabras más o menos sinó-

nimas que conduzca a un archilexema que las englobe a todas. De

42esta manera está realizado el articulo de E’. Ramat sobre >cflp

en Homero, donde se analizan también poupc<. n0T.JO;> etc. como

pertenecientes al mismo campo semántico.

Además del estudio puramente semántico de una palabra, exis-

ten otros trabajos que toman como punto de partida conceptos o

ideas abstractas para desde un punto de vista filosófico, lite-

rano, religioso, político, etc., hacer la historia de ese con--

cepto. La revista alemana Archiv ffir Beqri.ffsgeschichte suele

ser el órgano de expresión más representativo de esta clase de

estudios. En ocasiones estos trabajos se aprovechan también para

posteriormente hacer diccionarios como el. diccionario de térmí-

43nos filosóficos de F.E. Peters , y pueden servir de base para

ulteriores investigaciones lingúístico-sem&ntieas.

Las monografías sobre una palabra o concepto pueden hacerse

de manera diacrónica (historia de una palabra), pero también

sincrónicamente (estudio de una palabra en un autor>. Del primer

44tipo son los trabajos de B. Zucchelli sobre el origen y la

45historia del término UUOKPLTTIS o de E. Deganí sobre ~ desde

Homero a Aristóteles, pero más frecuentemente se restringe el

campo de estudio a un autor, época o género. Así sucede en los

46estudios de M.S. Ruipérez sobre Ocpts en Homero, de E. Seidl47

sobre T!LOTL; en la literatura hasta la época de Pendes y de W.

H. Race48 sobre KaLpos en el drama griego.

256

2.2.1.4 Estudios de tipo onomasiol6gico.

Son los que estudian las designaciones de objetos, cosas o con-

ceptos de la realidad extralingaistica. El objetivo de la onoma-

49sioloqia consiste en partir de un significado o concepto y es-

tudiar los distintos significantes que lo pueden designar. En

este sentido, los trabajos onomasiológicos agrupan los términos

que estudian por temas : color, parentesco, vestimenta, utensi-

lios, etc., pero en este apartado no se aplica la teoría de los

campos, pues una de las características de Los campos léxicos es

50que no son campos de objetos , y se ha llegado a la conclusión

de que sólo el vocabulario abstracto, el más difícil de ser es-

tructurado, debe ser el objeto de investigaciones por campos.

51

E. Irvin toca este problema en su estudio sobre la termino-

logia del color en la poesía griega. Los griegos, hasta Platón y

Aristóteles, carecen de la abstracción “color”. Su concepción

del color no coincide con la nuestra y el avance en ese proceso

de abstracción conlíeva un cambio en la terminología. Por lo

tanto hay que tener en cuenta factores psicológicos, científi-

cos, sociales y cronológicos, además de los puramente lingúisti—

cos. Sin embargo, un trabajo más reciente sobre La terminología

52del color realizado por Maxwell-Stuart llega a la conclusión

de que todos los problemas suscitados en los numerosos estudios

sobre este tema pecan de un simple error de método, que trata de

subsanar estudiando en primer lugar los usos en prosa como base

para establecer el significado principal de cada término de co-

lor y luego repitiendo el proceso con los usos en verso, rein-

257

terpretando o desarrollando e]. significado a la luz de lo que el

uso en prosa ha revelado. Todo ello basándose en que las asocia-

ciones simbólicas y emocionales, que casi siempre se dan en ver-

so, son desarrollos del significado concreto del término, que es

el que aparece en prosa y por lo tanto hay que comenzar el. estu-

dio de los contextos en prosa y pasar después a los de verso.

Esta teoría se ejemplitica en los des adjetivos estudiados,

acompañados de sus compuestos rXa-ukos (uno de los colores más

enigmáticos y que más dificultades ha planteado a los comenta--

ristas y traductores) y xaponos.

Además del tema del color, pueden verse diferentes estudios

53 54sobre los nombres del calzado, de Bryant , Paraskevaidis , de

5.7los vestidos, Casson55, Janowski 56, Magnée , sobre la casa, sus

58 59 60partes y componentes, los trabajos de Cray , Husson , Knox

62Wace61, sobre el cuerpo humano y sus partes, los de Strómberg

63 64Papayannopoulos , Vivante , y otros muchos que aparecen reco-

gidos al final de esta parte en el Indice temático, bajo el epí—

grate realia.

258

2.2.1.5 Estudios sobre terminologías o vocabularios técnico—

cientí f icos

Son también muy numerosos los estudios de determinadas termi-

nologías o vocabularios técnico-científicos del griego, como la

de la música, la geometría, la medicina, etc. Al tratar este

apartado hay que tener en cuenta que el vocabulario científico y

técnico plantea unos problemas que dimanan de sus carácteres es-

pecíficos.

Sólo modernamente comienza a concederse a esta parcela, sin

duda importante desde el punto de vista cuantitativo en el

vocabulario de una lengua, parte de la atención que merece. De

ningún modo las palabras son ajenas a la cultura de una

comunidad; por el contrario, siguen muy de cerca los movimientos

de ésta. Cuando precisamente en Grecia se llegó a lo que

llamamos comúnmente Ciencia o conocimiento científico, surgió

simultáneamente una “lengua científica”, ya mediante la creación

de un nuevo vocabulario, ya mediante una reinterpretación del

existente. Pero la conciencia de que la lengua científica es

algo radicalmente diferente de la lengua natural es un hecho más

reciente.

65

E. Coseriu ha expuesto claramente las diferencias que exis-

ten entre las palabras usuales del lenguaje ordinario y los ele-

mentos que componen las termlnoiogias. Unas y otras pertenecen

al lenguaje en muy distinta medida. Mientras que las palabras

usuales están estructuradas y constituyen oposiciones que pueden

259

ser inclusivas (por ejemplo, hombre ¡ mujer // hombre “el hom-

bre es animal racional”, donde hombre incluye también a mujer),

las terminologías tienen carácter de nomenclaturas, son enumera-

tivas y se adaptan a las diferencias y delimitaciones de los ob-

jetos. Dicho con otras palabras, las terminologías responden a

la realidad y a sus características, mientras que las voces del

lenguaje ordinario responden a la visión que de la realidad se

ha formado cada cultura.

Por todo ello, las terminologías no constituyen campos léxi-

cos, como algunos autores han pretendido. Las terminologías no

organizan significados lingúlsticos sino fenómenos definidos por

las ciencias y las técnicas; no constituyen estructuraciones se-

mánticas sino clasificaciones objetivas. Ya se ha dicho que las

oposiciones lingMsticas son con frecuencia inclusivas; frente a

ellas, las oposiciones terminológicas son, por principio, exclu-

sivas según el principio de contradicción cada término excluye

a todos los demás. El conocimiento de las palabras ordinarias

depende del conocimiento de la lengua, mientras que el conoci-

miento de las terminologías depende del conocimiento de las res-

pectivas ciencias o técnicas. Coseriu considera que las nomen-

claturas populares <terminologías de oficios, agrícolas, etc.)

se encuentran en la misma situación que los términos técnicos y

científicos. Esta aseveración tiene muchas reservas y excepcio-

66nes. Según 3. Fernández Sevilla las terminologías agrícolas

responden mucho más a la interpretación subjetiva de la realidad

que a la realidad misma. F.R. Adrados que ha estudiado6~ los

problemas relativos al lenguaje científico dice que sus caracte-

risticas principales son que sus signos tienen un único signí—

260

ficante, su significado tiene definiciones tijas y permanentes

<no relativas) no influidas por el contexto. Sus signos no son

polisémicos, ni neutralizables, ni <se supone> sujetos a evolu-

ción; se consideran universales, por encima de las lenguas indi-

viduales. En la realidad, así como toda lengua natural está so-

metida a evolución, toda lengua científica (que es un sector

marginal del vocabulario de una lengua determinada) pese a sus

lemas de objetividad y permanencia, evoluciona también. Los nue-

vos análisis de la realidad precisan de nuevos conceptos y éstos

de nuevas palabras. No hay ciencia sin vocabulario científico,

aunque a veces la Ciencia vaya por delante y el vocabulario se

cree después.

Desde un punto de vista práctico y operativo, no se suelen

hacer distinciones entre vocabulario científico y vocabulario

68técnico . Pero conviene distinguir que el vocabulario técnico

es simpre especifico, propio de una ciencia o de una técnica de-

terminada, mientras que el vocabulario científico no es especi-

fico de una ciencia o de una técnica y se sitúa entre el vocabu--

lario usual de la lengua común y el vocabulario técnico. Abarca

palabras (nombres y verbos) de sentido muy general que se em-

plean, a nivel fundamental, en las diversas disciplinas. Por

69ejemplo, en el Diccionario de Littré , la lengua científica

es diferente de la de los oficios; ésta es siempre popular, a

menudo arcaica y sacada de las entrañas de la propia lengua, la

lengua científica, en cambio, es casi toda griega, artificial y

sistemática.

A efectos didácticos, el vocabulario general de orientación

261

científica seria “el vocabulario común a todas las ciencias y

técnicas a nivel fundamental, es decir, el vocabulario Impres-

cindible que debiera manejar todo hablante que deseara adentrar—

se en el estudio de cualquier ciencia en particular. Ocuparía,

pues, una situación Intermedia entre el léxico usual y el voca-

bulario técnico.

Finalmente, el concepto de “término técnico” dista mucho tam-

bien de ser univoco. Quizá sea Imposible, hoy por hoy, encontrar

70una definición aceptable por todos. G. Hatoré dice que “es

técnico todo lo que no pertenece al vocabulario de una persona

culta para quien el ejercicio de esa técnica no es su profe-

sión”. Esta definición dista mucho de ser satisfactoria. No se

puede pretender definir un término técnico por el hecho de que

sea o no conocido en la lengua corriente, puesto que ésta se nu-

tre constantemente de términos procedentes de las distintas téc-

nicas.

Hechas estas consideraciones, que someramente permiten vis-

lumbrar la problemática de las terminologías técnicas y cientí-

ficas hoy en día, veamos algunos estudios realizados en este

campo. Sólo en ocasiones este tipo de trabajos opera con crite—

ríos estructurales modernos, siempre que la terminología objeto

de estudio sea una especializacl6n del vocabulario general uti-

71.lizado en un campo determinado, corno en los de E. Gangutia so-

bre el vocabulario económico en Homero y Hesíodo, de 3. Casaba—

na72 sobre el vocabulario del sacrificio, o de F. Gschnitzer73

sobre la terminología de la esclavitud. Gangutia realiza un es-

tudio estructural definiendo los términos por sus oposiciones,

262

Casabona agrupa los términos por familias y Gschnitzer emplea la

teoría de los campos, pero no llega a definir los términos por

sus oposiciones mutuas. Sin embargo, en otras ocasiones se agru-

pan los términos que expresan un mismo concepto sin intentar

ninguna descripción estructural de los mismos, como en el léxico

.74del amor de R. Luca

Pero en la mayoría de los casos, los estudios sobre termino—

logias “científicas” pertenecen más al campo de la lexicografía

pues dan origen a diccionarios que agrupan los términos de una

ciencia concreta (medicina, matemática, botánica, etc.>, de ma-

nera alfabética y sin planteamientos estructurales, como los

75diccionarios de Mugler sobre la geometría o la optica, los de

76 77W. Thompson sobre los pájaros y peces, el de Carnoy sobre

78las plantas, el de Bécares sobre terminología gramatical o el

79de la música de chailley . También se trabaja menos exhaustiva-

mente acotando el campo de extensión de la terminología, ya sea

a una época o autor, como en las obras de Dumortier80 sobre el

82.vocabulario médico de Esquilo, de Barthold sobre el vocabula—

82rio político de Demóstenes, de Huart sobre el vocabulario psi-

cológico de Tucídides, de Cadell83 sobre el vocabulario de la

84agricultura en los papiros o el de Bodle sobre terminología

legal en el Nuevo Testamento.

Para finalizar este apartado sobre estudios semánticos, remi-

timos a). trabajo global de actualización en este campo realizado

85por 14. Martínez que da una visión panorámica y analiza parce-

las semánticas en las que no entramos aquí <por ejemplo, la se-

mántica del texto>.

263

2.2.2 Estudios en relación con la sintaxis

Hoy es casi unánime la opinión de los semantistas de que al lado

de una semántica de la palabra o paradigmática hay que situar

una semántica de la frase o sintagmática. Significado no existe

sólo a nivel de los lexemas, sino también a niveles superiores

como la frase. Ésta no es una mera adición de palabras con sus

correspondientes significados léxicos y morfológicos, sino un

componente de un significado más amplio, el del sintagma o la

oración e incluso unidades superiores. Los trabajos englobados

en este apartado pertenecen tanto a la sintaxis como a la semán—

tica, pues dan relevancia al significado, pero éste se deduce de

86las relaciones sintácticas . Podemos citar estudios sobre adje-

tivos, substantivos, verbos, preposiciones, cuya característica

común consiste en realizar un análisis distribucional de los

contextos, diferenciando los distintos complementos del verbo,

los sujetos que pueden tener, los adverbios que los pueden modi-

ficar y en cada caso se analiza igualmente el tipo de subclases

de palabra si se trata de personas, dioses, objetos inanima—

87dos, abstractos, etc. Así, L. Graz estudia la palabra imp en

la Ilíada y la Odisea analizando las construcciones sintácticas

en que aparece, tratando de averiguar con qué verbos puede fun-

cionar como sujeto, como complemento directo, etc., e igualmente

qué otros substantivos que no sean iiZp aparecen con esos mismos

verbos. La relevancia de la sintaxis está clara, pues el signi-

ficado de una palabra se puede deducir por medio de un estudio

de las relaciones sintácticas de una palabra. Del mismo tipo son

Boreham88 89las obras de C. sobre nc~axw, de R.R. Dyer sobre ~a-

90 — 9114. Bisslnger sobre peras, B. Moreux sobre amo y ~w,

264

92.3.López Facal sobre los usos adverbales del acusativo, dativo

y genitivo en Heródoto o los estudios de 1-EA. Martínez Vallada-

93res sobre algunas preposiciones.

2.2.3 Estudios en relación con la morfología y la formación de

palabras

En este apartado se aborda el estudio semántico de los morfe-

mas, fundamentalmente de los sufijos, pues constituyen en cierta

medida un puente entre los elementos gramaticales y los elemen—

tos léxicos de la lengua. Este carácter mixto, léxico y gramati-

cal a la vez, de los sufijos confiere un interés especial a su

investigación semántica.

Desde el punto de vista sintagmático los sufijos pueden estu-

diarse en relación con sus aptitudes combinatorias, o en lo que

se refiere al paso de una categoría de palabra a otra, incluso

por la función semántica que realizan intensificación, dismi-

nución, expresión de colectividad, etc. Todos estos valores y

otros muchos son los que se estudian en los trabajos de H.

94Thesleff sobre la intensificación y el superlativo en griego,P. Monte¡195 sobre diminutivos en -ióptov, 1-1. Wittwer96 sobre

comparativos en -‘repo;, y sobre distintos sufijos —¿6~s en el

92Corpus Hippocraticum de U. HIpt , -r-í-js, —‘rryro; hasta el siglo

IV a.C. de X. >lignot98, ~ y —‘rLs en Homero de G.P. ShIpp99, o

1-00La función predicativa de los derivados en -pa de F. Mawet

Un aspecto, habitualtuente desatendido, de la formación de pa-

labras es la intervención de factores “expresivos”. Entre éstos

265

101se encuentran la reduplicación, estudiada por Skoda , o la

102onomatopeya, tratada en la monografía de E. Tichy

Por otra parte, interviene también la composición, procedi-

miento de formación de palabras en el que las distintas unidades

que la componen son lexernas unidos por una relación gramatical.

No hay que olvidar la posibilidad casi ilimitada que tiene el

griego antiguo para formar nuevos compuestos.

Además de trabajos que se dedican al problema lingúístico,

puramente formal, de la composición, otros se consagran al es-

tudio de familias de compuestos sobre uno o varios elementos de-

terminados. Estas investigaciones están a caballo entre la mor—

fologla y la semántica. Es el caso de los compuestos de apxu- de

103 104E. Ganqutia , de ap-ru- en la épica de C. Calame , de los que

105tienen coxwo primer elemento api- O Cpu- de A. Moreschini o de

los formados con -konos, -konua y -KOTTCLC como segundo elemento

de ¿LE. Kindstrand106. Otros trabajos se realizan centrándose en

los compuestos de un autor determinado. Así, los compuestos en

107Homero son objeto de análisis por parte de M. E. Bologna , M.

108van Strien—Gerritsen y A. Moreschinl109. Un modelo de trabajo

110en el campo de la composición griega es el de M. Hofinger so-

bre los compuestos de Hesíodo, donde el autor hace una clasifí--

caci6n muy exhaustiva de los distintos tipos compuestos copu—

lativos, determinativos, adverbiales, posesivos, etc., algunos

de éstos con subdivisiones que pueden servir de ejemplo para la

realización de este tipo de trabajos en otros autores griegos.

No hay que olvidar en este apartado los estudios sobre pre-

266

111verbios. E. Strómberg tiene una monografía general sobre este

tipo de formaciones en griego. Más específicos son los artículos

112de K.H. Lee sobre los compuestos de ~&XXw en la tragedia y de

113E.K. Borthwick sobre los de aucn.

Los estudios de morfología, en general, han sido actualizados

114por A. Bernabé que en algunos casos recoge trabajos semejan-

tes a los vistos supra donde intervienen también la semántica,

la lexicogrufla o la etimología.

2.2.4 Estudios lexicográficos

Los trabajos dedicados a completar o/y enmendar los dicciona-

rios de griego, principalmente, al LSJ y al DGE, constituyen el

punto de partida de una ingente cantidad de estudios. Aunque el

LSJ es el diccionario de griego más completo hasta la fecha, no

lo es ya respecto a la letra a y en parte a la p, pues el DGE en

los tres fascículos publicados, que comprenden desde a hasta ~a-

115auXe~s, supera ampliamente al LSJ en el material aportado

Entre los múltiples estudios dedicados a esta tarea de com-

pletar los diccionarios generales del griego clásico, damos una

serie de resefias y articulas cuya meta es el seguimiento y pues-

ta al día del LSJ y del DGE.

Tenemos, pues, por orden de aparición los siguientes artícu-

los dedicados al LSd la serie de W. Schmid “A Greek—English

Lexicon”, PhW 46, 1926, pp.124—154; P12W 47, 1927, pp.225—24?;

PhW 48, 1928, pp.609—618 y 641—659; PhW 51, 1931, pp.657—674 y

267

705—718; PhW 54, 1934, pp.913—945 y 961—971 y PhW 57, 1937, pp.

69—91, 117-128 y 514—538. Todos estos artículos pertenecen al

apartado Rezensionen und Anzelgen de la revista PJiW. Siguen los

trabajos de W.K.L. ClarRe “The New Liddell & Scott”, Theology

30, 1935, p.172, que aporta adiciones provenientes del Nuevo

Testamento, B.E. Perry “Sorne Addenda to LIddell aná Scott’, AJPti

60, 1939, pp.29—4O, de E. Harrison “Books Reviws. The Completion

of the New L & 5”, CR 55, 1941, pp.28-30, los de 14.14. Tod “Lexí—

cographical Notes”, Hermathena 59, 1942, pp.67-93 y Hermathena

60, 1942, pp.16-37, R.L. Dunbabln “Notes on the New LIddell-

Scott”, CR 60, 1946, pp.8—11, G.B.A. Fletoher “Remarks on the

New LS.]”, CR 61, 1947, pp.82-84, de 5. Abramowlcz “De quibus lo-

cis in Liddellil-Scottii Graeco—Anglico lexico emendandis”, re-

cogidos en la revista Eos durante los años 1957 a 1965, J.A.L.

Lee “A Note on Septuagint material in the Supplement to Liddell

& Scott”, Glotta 47, 1969, pp.234-242, Th. Drew-Bear “Some Greek

Words Part 1 and Part II”, Glotta 50, 1972, pp.61—96 y 182—

228, I.Th. Papadimitriou “Kpu-ru~, rXL~ULKa ~au cppr~vcwru~a cus

-rr~v’ ¶tcpu Auaúna\, - xcñ noa&aupt6uaopuc*v. AOr¡aomptcrzou e.~cts

9EL5 r¿ LS.] “, Athena 73—74, 1972—73, pp.231—244, St.S. Tigner

“Soibe LS.] addenda and corrigenda”, Glotta 52, 1974, pp.192—206,

S.B. Aleshire y 3.3. Bodoh “Sorne corrections to LSJ”, Glotta 53,

1975, pp.6G—?5, A. Grilil “Liddell—Scott, 1925—1975”, Paidela

31, 1976, pp.3—8, F.3. Sijpesteijn y ¡CA. Worp “Addenda Lexi—

cis”, Mnemosyne 30, 1977, pp.141—152, A.A. Nikitas “Bemerkungen

zum Lexikon von LSJ”, ¡<JA 4, 1978, pp.75—89, L. Lupa~ “Greek Le—

xicographlcal Notes”, studtlas 19, 1980, pp.85—89, W. Clarysse

“~En~póuov and ~yyaCócov delendum and addendum lexicis”, ZPE 41,

1981, p.256, 14. Harraner — P.3. Sijpesteijn “Lexikographlsche

268

Delenda, Corrigenda et Addenda”, WS n.s. 17, 1983, pp.69-74, R.

Renehan que durante muchos años ha realizado una constante tarea

de seguimiento para mejorar el LS.] y fruto de este trabajo son

los cinco artículos sucesivos que bajo un mismo titulo “Sorne

Greek Lexicographical Notes” aparecieron sucesivamente en Glotta

desde el año 1968 a 1972. Posteriormente su autor los recopiló y

siguió ampliando en dos obras Greek Lexicographical Notes. A

Crltlcal Supplement to the Greek Engllsh Lexiton of LS.] (1975) y

CreeR Lexicographlcal Notes . .. Second serles (1982>. Cierra es-

te apartado el reciente artículo de O. Panayiotou “Addenda to

the LS.] Greek-Engllsh Lexicon Lexicographical Notes on the yo—

cabulary of the Uracula Sibyllina”, Hellenlca 38(1>, 1987, Pp.

46—66 y 38(2>, 1987, pp.296—317.

Finalmente, Peter Glare, que en la actualidad est& preparando

un Suplemento al LS.], revisa en su articulo “Liddell-Scott :Its

background and present state”’16 la historia de las sucesivas

ediciones del LS.], sus logros y deficiencias.

Por lo que respecta al DGE, desde la aparición del primer

fascículo en 1980, se han sucedido las reseñas y artículos acep-

tando o criticando este diccionario, pero en mayor o menor medi-

da cualquier valoración o crítica siempre son contribuciones a

la labor lexicográfica en general. Damos La relación de estos

trabajos en orden cronológico Di Gregorio, L., Aegyptus 60,

1980, pp.279—280; Georqountzos, LIC., Platon 32—33, 1980—61, Pp.

395—399; Irigoin, 3., REG 94, 1981, pp.147—150; Alsina, 3., Eme—

rita 50, 1982, pp.205—206; Bingen, 3., CE 52, 1982, pp.181—182;

Brixhe, Cl., RPkI 56, 1982, pp.112—113; Dillon, 3., Hermathena

269

132, 1982, p.53; Leroy, M., AC 51, 1982, pp.485—486; Pugliese

Carratelíl, O., PP 37, 1982, pp.76—78; West, M.L., JHS 102,

1982, pp.256—257; Wilson, N.G., CR 32, 1982, pp.210-213; Fahrer,

R., Kratylos 27, 1982—83, pp.194—195; Renehan, R., GRES 24,

1983> pp.5—20; Kilpatrick, GiL, ThLZ 109, 1984, pp.267—269; Pe—

ters, bu, Sprache 30, 1984, pp.82—$8; Schwabl, 14., wS 97, 1984,

pp.217-218. Todos estos trabajos fueron suscitados por la publi-

cación del fascículo 1 del DOS. Tras la aparición del II, la

lista anterior se amplia con nuevas reseñas de Guzmán, A., EClás

28, 1986, pp.286—288; Peters, 11., Sprache 32, 1986, pp.567—568;

Georgountzos, P.K., Platon 39, 1987, pp.16?-170; Montelí, E.,

RPh 61, 1987, pp.295—297; Pugliese Carratellí, G., PP 42, 1987,

p.400; Schwabl, 14., WS 100, 1967, pp.31?—319; Fúbrer, R., Kraty-

los 33, 1988, pp.l83—lB$; García Novo, E., Emerlta 56, 1988, Pp.

135—136 y finalmente Leroy, 14., AC 57, 1988, pp.452—453.

En respuesta, agradecida y a la vez crítica, a todas las re-

señas del VGS, F.R. Adrados escribe su articulo “The Greel<—

117Spanish Dictionary and Lexicographíe Selence” , donde expone

de manera sintética los principios seguidos por ese diccionario,

válidos igualmente para cualquier obra lexicográfica. Finalmen-

te, un trabajo de 3. Rodríguez Somolinos “Notas lexicográficas.

blateriales para un futuro Suplemento al DGE”, Emerlta 56, 1988,

pp.233—244, cierra este camino, siempre abierto a todos los in-

teresados en la lexicografía griega, de colaboración en la mejo-

ra y puesta al día de los diccionarios.

Por otra parte, sobre la lexicografía griega en los últimos

años hay un trabajo también de 3. Rodríguez Somolinos118 donde

270

da cuenta de las novedades, principalmente referidas a distintos

tipos de diccionarios generales, de autor, de griego cristiano

y obras lexicográficas que sirven de complemento a los dicciona-

rios de griego.

2.2.4.1 Lexicografía y ordenadores

Al hablar de trabajos lexicográficos, hoy en día, hay que ha-

cer mención de la informática y los bancos de datos como instru-

menta indispensable. En la primera parte CV. 1.5> ya tuvimos

ocasión de enumerar los diccionarios de autor realizados con or-

denador y los proyectos de LASLA y CETEDOC, dedicados a este

campo de la lexicografía. También nombramos al Thesaurus Linguae

Graecae <ThG), el mayor banco de datos informatizados del griego

antiguo, que colabora estrechamente con otros proyectos lexico-

gráficos, entre ellos el DGE.

En 1905 Herrnann Diels, después de estudiar las dificultades

para hacer un Thesaurus Linguae Graecae semejante a su homónimo

latino (comenzado en 1900 y todavía inconcluso), declaraba que

la realizaci6n de esa obra era simplemente un sueño imposible.

El tema fue abandonada, pero en el último cuarto del siglo XX ha

sido retomada la idea del Thesaurus, aunque concebido de manera

distinta a lo que siempre se ha entendido por un Thesaurus un

extenso diccionario que recoge todas las palabras de una lengua,

dando citas y definiciones dentro de un especifico marco tempo-

ral. A partir de los años 70 hay una nueva definición para este

término “the Greek thesaurus would be not a lexicon, but a

119computer data bank”, según palabras de Theodore F. Brunner,

271

director desde 1972 del proyecto TLG con sede en la Universidad

de Irvine (California).

La finalidad de esta empresa era al principio la creación de

un banco de datos de toda la literatura griega desde Homero has-

ta Justiniano, pero recientemente y debido al interés de los bi-

zantinistas se ha decidido ampliar el espacio temporal hasta el

año 1453, centrándose principalmente en los historiadores y le-

xicógrafos bizantinos. El fin último del TLG no es producir por

lo tanto un Thesaurus semejante al latino, que vaya a ser publi-

cado en innumerables tomos, sino una “obra abierta” que pueda

ser consultada por diferentes especialistas y que permita utili-

zaciones y tratamientos diversos.

En la introducción de material en el banco de datos se ha

procedido diviendo la literatura griega en partes. A finales de

1989, cuando se habla comenzado ya a recoger autores bizantinos

y se hablan incorporado también los escolios de autores clási-

cos, el banco de datos del TLG contenía más de 65.000.000 de pa-

120labras y 3.165 autores . Antes de meter el material en el or-denador, Berkowitz y Squitier, colaboradores de Brunner, prepa-

raron una lista de autores <Canon) y seleccionaron la edición a

seguir para cada uno. Esta lista se ha ido ampliando y las suce-

sivas ediciones del Canon responden a la necesidad de ponerla al

día. El avance de los trabajos y sus problemas puede ser conoci-

do por las Newsletters que publica el propio TLG, con una perio-

dicidad semestral.

Para la confección del Canon de autores y obras, el equipo

272

del TLG ha estado en contacto con los autores de las listas co-

rrespondientes del DGE, intercambiándose novedades, sugerencias

y métodos. El Canon sirve de quia para los usuarios del CDROM,

disco compacto donde se almacena toda la información del Tbesau—

rus. Este disco, igual que el Canon, debido a las ampliaciones y

modificaciones sufridas, tiene varias versiones; la m&s reciente

es el CDROMO, que contiene unos 42 millones de palabras perte-

necientes a m6s dc 700 autores. Sobre el manejo de las distintas

versiones del ODROMen sus aspectos técnicos, puede verse el ar—

121ticulo de 3. Rodríguez Somolinos e 1. Alvarez , donde se ex—

plican los problemas de consulta del disco compacto en el apro-

vechamiento del material por parte del DGE.

Estos problemas que pueden afectar a cualquier usuario de los

CDROMson principalmente la elección de ediciones de un autor,

que puede no ser la misma que a uno le interesa; y aún en el ca-

so de que lo sea, el texto metido en el TLG no lleva aparato

critico ni comentarios (aunque parece que no se descarta su In-

troducción en el futuro, así como la actualización de ediciones,

pero esto último es muy laborioso pues supone volver a Introdu-

cir y revisar el texto>, por lo gue en muchas ocasiones hay que

seguir recurriendo a ediciones impresas. Hasta ahora, la distri-

bución de las distintas versiones del ODRON del TEJO no está

acompañada de ningún tipo de software para la lectura y el acce-

so a los textos y la documentación impresa explicativa es prác-

ticamente nula. Otras personas se han dedicado a crear programas

para el manejo de los discos compactos con textos antiguos, como

el programa Ibycus, creado por O. Packard, en el Packard Humaní-

ties Institute, de poca flexibilidad y circulación muy restrin-

273

gida; el programa Pandora de la Harvard University (Cambridge,

Massachussets) y el SNS-qreek (de la Scuola Normale Superiore de

Lisa, ambos para ordenadores Macintosh; para ordenadores compa-

tibles están el LBase y el Searcher (creado por R.M. Smith de la

Universidad de Santa Bárbara, California). Éste último es el que

se utiliza en el DGE, por la flexibilidad y sofisticación que

permite en las búsquedas del lndex del CDROMC. Este Índex es un

indice alfabético (sin lematizar) de todas las formas diferentes

que aparecen en los textos contenidos en el ODRON, que suman al-

go más de 40 millones de palabras. Un problema de este Indice es

que no se distinguen los nombres propios de los comunes pues to-

dos están en mayúsculas. Otro problema diferente es que la lista

de autores y obras del Canon impreso no corresponde exactamente

con lo contenido físicamente en el disco compacto.

En rasgos generales, es cierto que la concepción y los limi-

tes temporales del TEJO y del DGE no son los mismos, y por eso el

proyecto del DGE ha creado su propio programa de base de datos,

122EJABRÍS adecuado a las características propias de un dicciona—rio bilingQe. Pero de todas formas la colaboración entre estos

dos proyectos es continua y fructífera. Por poner un ejemplo, 2’.

E. Adrados, director del DCE en colaboración con 3. Rodríguez

123Somolinos ofrecen un trabajo de recogida de materiales ausen-

tes en el volumen 1 del DGE localizados con ayuda del CDROM.

Además de la realización de Indices y concordancias, basados

en textos del TEJO, de los que ya hemos hablado <y. 1.5>, el ban-

co de datos es especialmente útil en cualquier tipo de trabajo

lexicográfico donde haya que buscar paralelos y en la identifi—

274

124

cación de textos literarios dentro de los papiros . También en

el apartado siguiente se ofrece otra muestra de la utilidad del

TEJO en relación con los hapax.

2.2.4.2 Estudios sobre hápax.

Este tipo de estudios, no demasiado abundantes, tiene un gran

interés para averiguar los motivos por los que una palabra es

usada una única vez y no entra posteriormente en el uso corrien-

te de la lengua. Un trabajo muy interesante es la obra de Kazik--

125Zawadzka sobre los hapax eiremena en los fragmentos papiroló--

gicos de Esquilo, Sófocles y Eurípides. El autor recoge y estu-

día de manera exhaustiva las palabras de los tres trágicos que

están atestiguadas una sola vez sólo en estos papiros, pero ade-

más se incluyen también en el estudio las palabras raras (según

el autor, palabras que aparecen en estos papiros y que no están

documentadas en el LS.] más que por tres o cuatro ejemplos, nin-

guno de los cuales es una reEerencia papirológica>. El estudio

aporta conclusiones de tipo linguistico y estilístico sobre la

formación y empleo de estos hapax.

De los 103 hapax de los trágicos aparecidos en los papiros

ninguno presenta una raíz desconocida, sino que son normalmente

derivados y compuestos de ralees ya existentes. El autor con me-

nos palabras nuevas y raras en los papiros es Eurípides, a pesar

de que se recogen más versos suyos que de los otros dos trági-

cos. Pero Kazik—Zawadzka lo atribuye a que su vocabulario era

más simple y más cercano a la lengua corriente y penetraba fá-

cilmente en la lengua prosaica. Pero otro hecho destacable es

275

que la mayoría de los hapax de Esquilo y Sófocles en los papiros

pertenecen a dramas satíricos, mientras que de Eurípides sélo a-

parece un fragmento de drama satírico, el titulado SR¿pcov. Todos

los hapax y palabras raras se Incluyen en tres apartados neo-

logismos, arcaísmos y términos de la lengua corriente. Los neo-

logismos de los trágicos están constituidos en su la mayoría por

adjetivos compuestos y formaciones en --rwp, -xr¡p y -~.n, grupos

muy productivo no sólo en los papiros sino en las tragedias).

Los arcaísmos son palabras que aparecen en autores anteriores a

los trágicos y éstos las vuelven a emplear (dos palabras de Es-

quilo no están atestiguadas antes de él más que en Homero, otras

dos en Epicarmo). Los arcaísmos de los trágicos (nX&ru;. crwpcx—

yo;. vflxunot;) se reconocen por su estructura que a veces pre-

senta una modernización en la forma; así cnr¡pavos con elisión a

pesar de una antigua digamma, vrjx¿nov; donde el antiguo -no; ha

sido reemplazado por —not;, y finalmente las palabras de origen

popular o de uso corriente que en una gran parte son verbos de-

nominativos que indican actividades o estados de la vida coti-

diana La gran mayoría de las palabras de la lengua vulgar apa-

recen en Esquilo y Sófocles en el drama satírico; ese es un ele-

mento que pone en relación este tipo de drama y la lengua de la

comedia.

Además de la obra, que acabamos de comentar, pueden verse

también otros trabajos sobre hapax recogidos en el indice temá-

tico, pero en general estudian las palabras nuevas de un autor

en su etimología y significado, sin consideraciones más profun-

das y sin relacionarlas con otros tipos de hapax. Sin embargo,

los estudios sobre formación de palabras en griego ayudan a ve—

276

ces a mejorar el conocimiento de esta parcela del léxico que no

ha sido estudiada de manera sistemática. Y otra gran ayuda en la

realización de trabajos sobre hapax la presta el desarrollo in-

formático al facilitar el acceso y manejo de una ingente canti-

dad de datos que han permitido a Th. Brunner constatar que una

serie de hapax legomena de Palladius en su Dialogus de viLa lo—

hannis Chrysostomi no lo eran en gran parte, pues gracias a la

ayuda del TEJO se han encontrado en otros autores. Los resultados

obtenidos llevan a Brunner a afirmar “computer—based methodolo-

gies are hiqhly effective in detecting word-occurrences unknown

to ed3tors limited to the use of traditional lexicographical

tools such as lexica” 126

277

NOTAS

1. y. más datos sobre este repertorio, que abarca desde 1939hasta nuestros días, en la Bibliografía general repertoriosbibliográficos.

2. Estos hechos lingiiistlcos están ampliamente desarrollados porFR. Adrados en “Estructura del vocabulario y estructura de lalengua”, Estudios de lingñfstica general. Barcelona, Planeta,2 ed. 1974, pp.2S--6O.

3. E. Coseriu, “Les structures lexématiques”, Probierne der Se-rnantik. Wiesbaden, 1968, pi). Este articulo está recogido y tra-ducido en Principios de semántica estructural. Madrid, Gredos,1911, pp.162-lB4. Sobre las estructuras paradigmáticas y sintag—máticas y sus subdivisiones puede verse también del mismo autor,,Gramática, semántica, universales. Estudios de lingdlstica fun-cional. Madrid, Gredos, 1978, p.229 y ss. En general, acerca delestado actual de la semántica estructural, cf. E. Coseriu — H.Geckeler, “Lir¡guistic and Semantics. Linguistic, especiallyFunctional, Semantlcs”, Current Trends ½ Linguistics, Xli, ed.Th.A. Sebeok. La Haya—Paris, Mouton, 1974, pp.103—171.

4. 3. Lyons, Structural semanties. An analysis of part of thevocabulary of Flato. Oxford> 1963 (reimpr. 1970); A.3. Greimas,Sémantique structurale. Recherche de méthode. Paris, 1966 (trad.esp., Madrid, 1971). E. R. Adrados tiene diversos trabajos reco-gidos en sus libros Estudios de Semántica y Sintaxis. Barcelo-na, Planeta, 1975, Estudios de ling~iIstica general <op. alt, ennota 2> y PrincApalmente su EJingiifstica estructural. Madrid,Gredos, 1969 (2 ed. 1974). Además pueden verse los artículos“La semántica estructural Estado actual y perspectivas”, Habis2, 1971, pp.9—34 y “Rasgos semánticos, rasgos gramaticales yrasgos sintácticos”, RSEL 2(2), 1972, pp.249-258 sobre las in-terferencias y conexiones entre Semántica, Gramática y Sintaxis.cf. tb. los autores citados en notas 3 y 5.

5. E. Fottier, “Vers une sémantique moderne”, en Travaux de Lin-guistique eL de EJittérature, II, 1, 1964, pp.l08—137, especial-mente párrafo 2.23.

6. E. Coseriu, Principios . . ., op. alt., p.172.

7. F.R. Adrados, “La nueva semántica y la lexicografía griega”,parte III de Introducción a la lexicogra±la griega. Madrid,csíc, 1977, p.241 ss.

8. Para explicación más detallada de todos estos tipos de oposi-ciones, véase F. R. Adrados, EJinq. estruct. p.498 ss. y Estudiosde Semántica y Sintaxis, p.l23 ss. (arabas citadas en nota 4).

9. 3. Trier, Der deutsche Wortschatz lm Sinnbezlrk des Verstan-des. Dle Geschlchte emes sprachlichen. Heidelberg, 1931.

278

10. E. Snell, fUe Ausdr¡icRe fúr den Begrlff des Wissens ½ deyvorplatonischen Philosophie. Diss. Góttingen, 1922; publicada enBerlin, Weidmann, 1924.

11. E. Snell. “La concepción homérica del hombre”, en su libroLas fuentes del pensamiento europeo. Madrid, Razón y Fe, 1965,Pp. 18—21.

12. Entre las aportaciones últimas de E. Sriell están los artícu-los “Wie die Griechen lernten was geistige T&tigkeit ist”, JHS93, 1973, pp.172—184 y “~‘pévcs — 9p¿v1cLs”, Glotta 55, 1977, Pp.34-64. El proyecto del Léxico de la épica comenzó a publicarseen 1955 y comprende ya 14 fascículos, desde A hasta >ac..paw con-cretamente. Aunque los lemas están redactados por distintas per-sonas, las teorías de Snell y sus colaboradores (Mette, VoigtMeier-EÑigger entre otros) aparecen plasmadas en la realizaciónde este importante léxico.

13. Véanse las obras de estos autores incluidas en la Bibliogra—fía de Autores.

14. W. Luther, Weltansicht und Geistesleben. Gotinga, 1954, Pp.26—27.

15. 3. Latacz, Onomon 41, 1969, pp.347—353 (reseñas a A. Corlu,Recherches sur les mots relatifs & l’idée de priére. Paris,1966 y a A. Citron, Semantisehe tintersuchunq zu ancvócat9cxu,anct’ócuv, £txcaOau. ‘Winterthur, 1965), Gnomon 42, 1970, pp.l43—14?) y Kratylos 21, 1976, pp.l23—133 (reseEa a C. Sandoz, Lesnoms grecs de la forme. Bern, 1972).

16. 3. Lyons, op. alt, en nota 4.

17. H.R. Rawlings itT, A Semantlc Study of Prophasls to 400 B.C.Wiesbaden, 1975.

18. P. Chantraine, La formation des noms en grec anclen. Paris,1933 y ~tudes Sur le vocabulaire grec. Paris, 1956.

19. P. Chantraine, Dictionnaire étymologique de la langue grec-que. Histolre des mots. Paris, C. Klincksieck, 1968-1980.

20. Los detalles exactos de las partes redactadas y revisadaspor los colaboradores los explica bu Lejeune en el prólogo delfascículo IV,2, que constituye el final del diccionario.

21. y. p.XI del prólogo del USO, op.. cit. en nota 19.

22. F. Bader, Les composés grecs du type de Demicurgos. Paris,1965.

23. 3. Casabona, RecJierches sur le vocabulaire des sacrifices engrec, des origines & la fin de l’époque classique. Paris, 1964.

24. A. Corlu, Rechercbes sur les mots relatifs A l’idée de prié--re, dl4omére aux tragiques. Paris, 1966.

279

25. c. Moussy, Recherches sur i-~c~w eL les verbes grecs signi-fiant “nourrir”. Paris, 1969.

26. y. p.VIII del prólogo de Casabona, op. dL. en nota 23.

27. En las pp.391-410 de la citada Estudios de semántica y sin-taxis, hay un resumen, obra a obra, de las tesis doctorales deorientación estructuralista, dirigidas por F.R. Adrados, queabordan los campos de investigación en los que se ha aplicado elmétodo estructural Semántica, Sintaxis, Estilística, Literatu-ra griega y Ling~istica Indoeuropea.

28. Estos tres artículos publicados Independientemente en diver-sas revistas están recogidos en Estudios de semántica y sinta-xis y son una muestra práctica de las formulaciones teóricas dela semántica estructural de F.R. Adrados. Pueden verse tambiénlas obras citadas en nota 4 y no hay que olvidar la Introduccióna la lexicograf.fa griega (op. cit. en nota 8), pp.229-280 sobrela relación de la semántica con la lexicografía y los aspectossemánticos de su articulo “The Greek—Spanish Dictionary and Le-xlcographic Science”, EJexlcoqraphica 2, 1986, pp.8—32 <traducidoal español y recogido en su Nuevos estudios de ling&lstica gene-ral y de teoría literaria. Barcelona, 1988, pp.235—256>.

29. E. Mawet, Recherches sur les opposít.ions fonctionnelles dansle vocabulaire homérique de la douleur Cautour de nrjpa - c~Xros).Bruselas, 1929 y “Évolution d’une structure sémantique le yo—cabulaire de la douleur. Apollonios de Rhodes et Homére”, AC 50,1981, pp.499-$16.

30. 0. de 1-leer, Mcs>ap, c’~6a<pwv. XPuos, ciÁixiis. A Study of tbeSemantic Fleid denoting Happiness ½ Ancient Greek to the end ofthe Sth century B.C. Amsterdam, 1968.

31. A. Christol, “~Aytua. Étude synchronique et diachroniqued’un champ sémantique”, RPh 53, 1979, pp.56—79.

32. E. Hontanar i, KpGL; e pu~ug. Un itinerario semantico e fi—losofico. Florencia, 1979.

33. bu Martínez Hernández, La esfera sem&ntico—conceptual deldolor en Sófocles. <Contribución al estudio del vocabulario delos sentimientos en griego clásico). Madrid, 1981. (Tesis docto-ral leída en 1976 en la Facultad de Filología de la Universidadcomplutense de Madrid).

34. 14. Martínez Hernández, “El problema del método en la teoríade los campos léxicos”, Revista del Colegio Universitario deCiudad Real. Cuaderno de Filologla 1, 1983, pp.3—15.

35. 3.P. Louw - E.A. Nida, Greek-English Lexicon of the New Tes-tament, based on Semantic Domains. New York, United Bible Socie-ties, 1988, 2 vols. Anteriores a la publicaci6n de este diccio-nario, pueden verse también algunos trabajos teóricos de losmismos autores 3.P. Louw, Sernantlcs of New Testament CreeR.Chico, California, Scholars Press, 1982 y Lexicography and

220

Transiation. ciudad del Cabo, 1985; E.A. bUda, Componential Ana---lysis of Meaninq. An introduction Lo semantic structures. T heRaque, Mouton, 1975 y de este mismo en colaboración con JÁP.Louw y R.B. Smith, “Semantic domains and componential analysisof meaning”, en Current iissues ½ Linguistic Theory, ed. por R-W. Cole. Bloomington, Indiana Univ. Press, 1977, pp.139—167.

36. E. Fischer, Amor und Eros. Eme Untersuchung des t9ortfeldes“LleNe” fin Lateinischen und Criechischen. Hildesheira, 1973.

37. H. Jaeger,pp. 220—239

“flappflaLc~ et f iducia”, Studia Patristica

38. 3. Puhvel, “Ihe originsAJPh 97, 1976, pp.154—l6?.

39. 0. Hiltbrunner, “HostisLeiden, 1978, pp.424-446.

40. H.P. Bologna,pp.139-2O4.

of CreeR Rosmos and latin mundus”,

und t¿vos”, Festschrift

litare”, SSL

Doerner,

17

1.

1977,

41. tI. Martínez Hernández, véase op. cit. en nota 33.

42. P. Ramat, “OmericoAOl 50, 1965, pp.l21—1S2.

Saggio di un analisi strutturale”,

43. EtE. Peters, Greek Philosophicalcon. Nueva York, 1967.

Terms. A Historical

44. B. Zucchelli,Génova, 1962.

Ynokp LT~S. Origine e storia del termine.

4 5 E. Degani, ALem-. Da Omero ad Aristotele. Padua,

46. M.S. Ruipérez,1960, pp.99—123.

“Historia de fl¿iyt~ en Homero”, Emerita 28,

47. E. Seidí,des PeriRíes.

48. W.H. Race,1981, pp.19Y—213.

Diss. Innsbruck,

[halL; in der griecbischen Literatur bis zur

1952.

“The Word k~LPOS in Greek Drama”, TAPhA 111,

Zeit

49. E. Coseriu,

50. E. Coseriu,

Pr incipi os,

Principios,

op. cit., pp.163—164.

op. dL., p.136.

51. E. Irwin, Colour Terms ½ Greek ?oetry.

52. P.C. Maxwell—Stuart,Leiden, 1981, 2 vols.

Toronto, 1974.

Studies in Greek Colaur Terminology.

53. AA. Bryant,1899, pp.57—102.

“Greek shoes in the Classical Per lod”,

1, 1957,

“Gr. XuaaopaL et lat.

Lexi -

1961.

HSPh 10,

281

c —

154. E.S. Paraskevaidis, “Tc~PiaLan 38, 1986, pp.26—33.

55. L. Casson, “Greek and Roman clothing”, Glotta 61, 1983, Pp.,193—207.

56. C. Janowski,Craecis prolata.

Observationes in nomina vestium a tragicisBerlin, 1897.

57. !‘4. Met au agn~e, Le vocabulaire du vétementTV siécle avant J.C. d’aprés la

criptions. mése de Llége, 1931-32.

féminin á Athénes aucomédie et les iris-

58. D.H.F. Gray, “Houses in the Odyssey”, CQ n.s. 5, 1955, pp.l-12.

59. 0. Husson, OTKIA. Le vocabulaire de la maisontgypte d’aprés les papyrus qrecs. ParIs, 1983.

privée en

60. 14.0. Knox, “‘House’ and ‘Palace’ ½ Homer”, JHS 90, 1970,pp. 117—120.

61. A.J.B. Wace, “Notes on the Homeric House”, JHS 71, 1951, Pp.20 3 —211

62. R. Strómberg, GriechiscbeBenennung von Tieren, Pflanzen,Góteborg, 1944, pp.S6—BY.

Wortstudien. Untersuchungen zurKórperteilen und Krankheiten.

63. I.G. Papayannopoulos, “Anatomic Terras ½ Horner”, PiaLan 38,1986, pp.68—84.

64. E. Vivante, “Sulla designazione del corpo in Omero”, AOl 40,1955, pp.39-SO.

Coseriu, “Structure lexicaleLes Lhéories linguistiques196?, pp.9—51.

et enseignement du vocabu-eL leurs applications. Nancy,

66. 3. Fernández-Sevilla, Problemas de lexicografía actual. Bo-gotá, 1974, p.119.

67. F.R. Adrados, “La lengua en la ciencia contemporánea y en laFilosofía actual”, RSEEJ 3, 1973, pp.297—321 (recogido en Est. deSemántica y Sintaxis, op. dL., pp.45-6?) y “La lengua científi-ca, instrumento y obstáculo ejemplos del campo de la lingñis—tica”, Nuevos estudios de lingaistica ..., op. cit. en nota 28,pp. 235—256.

por ejemplo, 5. Gilí Gaya, “Eltécnica”, Presente y futuro de1964, pp.269—276.

vocabulario de la cienciala lengua española, II.

69. É. Littré, Dictlonnaire de la langue frangaise. ParIs, 187378, 4 vols. [reimpr. ParIs, 6 vols ., 1956].

65. E.la ir e”,Al DELA,

68. Cf.y de laMadrid,

282

70. Esta cita de O. Matoré aparece en la obra Lexicologie et le-xicoqraptiie fran9aises eL romanes. Orlentations et exlgences ac-tuelles, ed. por P. Imbs. Paris, CNRS, 1961, p.lSS. El dato loaporta 3. Fernández-Sevilla, op. dL., p.124, que recoge la con-troversia suscitada en los coloquios sobre Lexicología y lexico-grafía desarrollados en Estrasburgo los días 12 a 16 de noviem—bre de 1957.

71. E. Ganqutia, “Sobre el vocabulario económico en Homero y He-síodo”, Emerita 37, 1969, pp.

63—92.

72. 3. Casabona, op. cit. en nota 23.

73. E. Gschnitzer, “Studien zur griechische Terminologie derSklaverei”, AAWM13, 1963, pp.1283—13l0 y tb. Studien zur qrie—chiscben Terminoloqie der Sklaverei, II Untersuchungen zurálteren, insbesondere bomerischem Sklaventerminologie. Wiesba—den, 1976.

74. iR. Luca, “11 lessico d’amore nel poemí omerici”, SIFC 53,1981, pp.i70—198.

75. Ch. Mugler, Dictionnaire historigue de la terminologie géo-métrique des grecs. Paris, 2 vols., 1958—59 y Dlctionnaire his—torique de la terminologie optique des grees. Paris, 1964.

76. D’A.W. Thompson, A Glossary of CreeR Birds. Londres, 1936 yA Glossary of CreeR Fishes. Londres, 1947.

77. A. Carnoy, Dictionnaire étymologique des noras grecs de plan-tes. Lovaina, 1959.

78. y. Bécares Botas, Diccionario de terminología gramaticalgriega. Salamanca, 1985.

79. 3. Chailley, La musique grecque antique. Paris, 1979.

80. 3. Dumortier, Le vocabulaire médical d’Eschyle et les écritshippocratiques. Paris, 1935.

81. 0. Barthold, Studlen zum Vokabular der politischen Propagan-da bei Demosthenes und semen Gegnern. Diss. Tublnga, 1962.

82. P. Huart, Le vocabulaire de l’analyse psychoiogique daris 1’oeuvre de Thucydide. ParIs, 1968.

83. li. Cadelí, “Le vocabulaire de l’agriculture d’aprés les pa—pyrus grecs d’Égypte. Problémes et voies de recherche”, en Pro—ceedings of the Xllth International Congress of Papyroiogy. To-ronto, 1970, pp.69—76.

84. A.3. Bodle, Legal terminology in New Testament CreeR. Diss.Ohio State Univ., 1958.

85. Martínez Hernández, 14., “Estado actual de la semántica y suaplicación al griego antiguo”, en la obra colectiva Actualiza-

283

ci¿n científica en Filología Griega, ed. por A. Martínez Diez.Madrid, tCEUM, 1984, principalmente págs.384-413.

86. Ci. sobre la relación entre semántica y sintaxis, F.R. Adra-dos, “Rasgos semánticos, rasgos gramaticales y rasgos sintácti-cos”, RSEL 2, 1972, pp.249-258, “Reflexiones sobre semántica,sintaxis y estructura profunda”, RSEL 6, 1976, pp.1—25 y A. ¡Maz‘rejera, “Puntos de contacto entre sintaxis y semántica”, RSEL 1,1971, pp.361—3?O.

87. Graz, L., Le feu dans l’Iliade et l’Odysée. ¡Ñp Champs d’em-plol eL signiflcation. Paris, 1965.

88. C. Boreham, “me semantic Development of nccxw “, GloLta 49,1971, pp.231—244.

89. R.R. Dyer, “The Use of <aXtnrú in Homer”, GloLta 42, 1964,Pp. 29—38.

90. M. Bissinger, Das Adjektiv pc¡as Li der qriechischen Dich-tung. Munich, 1966.

91. B. Moreux, “Sens non marqué et sens marqué ano eL CK enprose attique”, BSL 74, 1979, pp.267—279.

92. 3. López Facal, Los usos adverbales del acusativo, dativo ygenitivo en la lenqua de Heródoto. Madrid, 1974.

93. N.A. Martínez Valladares, “Estudio sobre la estructura delas preposiciones cx ¡ ano en la literatura arcaica y clásica”,Emerlta 38, 1970, pp.53-94, El sistema de las preposiciones enTucídides. Madrid, 1973 y “Notas sobre el valor semántico de laspreposiciones griegas”, Durius 4, 1976, pp.219—226.

94. 1-1. Thesleff, Studies on Xntensification in cari>’ anó classi—cal Greek. Helsingfors, 1954 y Studies on the CreeR superlative.Helsingfors, 1955.

95. P. Monteil, “Les formations grecques diminutives en -Kópuov”en Hélanges P. Chantraine. Paris, 1972, pp.139-156.

96. M. Wittwer, “Ober die kontrastierende Funktion des griechí-schen Sufí ixes —-rcpos”, Glotta 47, 1969, pp.54—11O.

97. 0. 09 de Hipt, Adjektive auf -¿6-ns ira Corpus Hippocraticum.Hamburgo, 1972.

98. X. Mignot, Rechercbes sur le suffixe -tris, —t~yros (-tas,—rcrros> des origines & la fin du siécle avant J.C. Paris,1972.

99. GP. Shipp, “Nouns in -0L5 and -r-u~ in Homer”, Antichthon 2,1968, pp.15—31.

100. F. Mawet, “La fonction prédicative des derivés grecs en—¡‘a”, Sprache 27, 1981, pp.141—165.

224

101. F. Skoda, “De quelques phytonymes empruntés <termes á re-doublement>”, LANA 4, 1979, pp.305-321 y Le redoublement expres-sil un universal linguistigne. Analyse du procédé en grec an-clen eL en d’autres langues. ParIs, 1982.

1102. E. Tichy, Onomatopoetische verbalbmndungen des Griechi—schen. Viena, 1983.

103. E. Ganqutia, “Los compuestos de c*px’.--”, Apophoretaqica E. Fernández-Galiano, 1. Madrid, 1984, pp.S3—9O.

Fbi lolo-

104. C. Calame, “¡Eñe Komposita mit ap-rL- im fr’lhgriechischenEpos”, tU-? 34, 1977, pp.209—220.

105. A. Moreschini, “1 composti con primo elemento apu- edcpt—”, SSE 13, 1973, pp.1SS—lSS.

J.F. Kindstrand, “ehpol<¿nos.—kO1105

1 —KO1t La and —xoncw inods”, AC 52, 1983, pp.86—109.

A Study of the Greek Compoundsthe classical and hellenistic

101. M.P. Bologna,agqettivali omerici163—182.

“Per un’analisi descrittiva deicori primo elemento ncpu—”, SSE 20,

composti1980, Pp.

108. 14. van Strien-Gerritsen, De homerische Composita. Assen,1973.

109. A. Moreschini, “Problemi relativí alía serie di compostíomerici col primo elemento OEa—”, SSE 13, 1973, ppA96-206.

LíO. 14. Hofinger, “L’apport de la poésiesition nominale” en su libro ¿Ludes surarchaíque. Leiden, 1981, pp.143-i65.

hésiodique A la compo—le vocabulaire du qrec

111. R. Str8mberg, CreeR Prefix. Studles on Lhe Use of AdjectiveFarticles. Goteburgo, 1946.

112. K.H. Lee, “BaXXw compounds in the tragedians”, AJPh 92,1971, pp.312—315.

113. E.K. Borthwick, “me verb atnn and its compounds”, CO 19,1969, pp.306—313.

114. A. Bernabé, “La morfología griega en los últimos años”,tudios Clásicos 31, 1989, pp.35—

62.Es -

115. Damos algunos datos numéricos comparativosres del LSJ : 1309, del DGE 2488 <vol. 1). Listanes de papiros del LSJ : 143, del DGE : 250. Listanes de inscripciones, LSJ 115, DGE : 161. Lemmasde a hasta &XXá, LSJ : 5000, DGE : 8500. Palabras&XXá, LSJ 148.500, DGE :324.000. Además del progrtivo, ya hemos hablado igualmente del cualitativo,la organización Interna y estructura de los artículosprogreso que no, por ser de más difícil valoración, esportante.

Lista de auto-de coleccio-de coleccio—

comprendidosde a hasta

eso cuantita—referente a

del DGE;menos Ira—

106.withper 1

285

116. Xl. este articulo en Studies Li Lexicography, ed. E. Burch-

field. Oxford~ 1987, pp.1—l8.

11?. F.R. Adrados, Lexicoqrapbica, art. cit. en nota 28.

118. 3. Rodríguez Somolinos, “La lexicografía griega en los últi-

xwos años” Estudios Clásicos 33, 1991, pp.83—118.119. Xl. p.VIIl del prólogo de Brunner en L. Berkowitz - K.A.Squitier, Thesaurus Linguae Graecae. Canon of CreeR Authors andWorks. Second Edition. New York-Oxford, 1986.

120. Xl. p.xiI del prólogo del Canon, op. dL. Third Edition. NewYork—Oxford, 1990.

121. 3. Rodríguez Somolinos — 1. Alvarez, “Informática y lexico—grafía la experiencia del Diccionario Criego-Españoi”, Enterita59, 1991, pp.81—99.

122. LABRIS es el. nombre del programa nacido de la cooperaciónentre Elvira Gangutia, codirectora del DGE y Francisco FernándezIzquierdo, colaborador del Centro de Estudios Históricos delOSlO. El programa está registrado en el CElO. La explicación delmanejo y utilidades de esta base de datos la dan los autores delarticulo citado en nota 121, pAl y ss.

123. F.R. Adrados - 3. Rodríguez Somolinos, “The DiccionarioGriego-Español and Eyzantine Lexicography” (en prensa en JOEByz42, 1992).

124. Una lista de trabajos de estas características puede verseen las notas 9? y 98 del articulo de 3. Rodríguez Somolinos ci-tado en nota 118.

125. 1. Kazik-Zawadzka, Les hapax eiremena et les mots raresdans les fragments papyrologiques des trois grands tragiquesgrecs. Varsovia, 1962.

126. Con estas palabras cierra Th- Brunner su articulo “Hapaxand non-hapax legoraena in Palladius’EI.fe of Chrysostom”, Analec—ta Bollandiana 107, 1989, pp.33—38.

286

DIAL IOGRAFIA COMPLEX~VA POR AUTORES

AALDERS, W.3., Het geveten. Groningen, Uolters, 1935, 233. pp.

ABEL, V.L.S., Prokrisis. Kánlgstein, Verlag Anton Hain, 1983,

103 Pp.

ABRAMOWICZ, 5., “De quibus locis in Liddellii—Scottii Graeco -

Anglico lexico emendandis”, tos 49, 1957—58, pp.203-208; tas 50,

1959—60, pp.225—234; Los 51, 1961, pp.363—370; Los 52, 1962, Pp.

427—435; Los 54, 1964, pp.375—385; Los 55, 1965, pp.390—39&.

ADKINS, A.W.H., “Honour and Punishment iii the Momerio Poems”,

BICS 7, 1960, pp.23—32.

ADKINS, A.W.H., Merit and Responsabllity. A Study Di Greek

Values. Oxford, At the Olarendon Press, 1960, 380 PP.

ADKINS, A.W.H., “Etxop.nL, cCxwx{ &~oq iii Hoiner”, CQ 19, 1969,

pp .20—33.

ADKINS, A.W.H., “Mamerto Values and Homeric Society”, JHS 91,

3.971, pp.3.—14.

ADKINS, A,W.H., Horai Values and Política] flebaviour Di Anclent

Greece. London, Chatto & Windus, 1972, 160 Pp.

ADKINS, A.W.H., “‘Ápc-Ój, r~xvr¡, Democracy and Sophists Prota-

gozas 316b—328d”, JHS 93, 1973, pp.3—12.

ADKINS, A.W.H., “Polupragmosune and ‘minding one’s own busí-

ness’: A study in Greelc social and political values”, CPb 73.,

1976, pp.3O1—327.

ADRADOS, F.R., Estudios sobre el léxico de las fábulas Esópicas.

Salamanca, C.S.I.C., 1948, 288 PP.

ADRADOS, F.R., “Sobre ~ ~¡itXXa y ~pc«c<”, Emerita 17, 1949,

PP .119-147.

ADRADOS, W.R., “Sobre los oxigenes de). vocabulario ático”, Eme-

rita 21, 1953, pp.123—162 y EnterIta 25, 1957, pp.81—121.

ADRADOS, F.R.,”t4ouveaux fragments et interprétations d’Archilo-

que”, RPñ 30, 1956, pp.28—36.

ADRADOS, W.R. - WERNANDEZGALIANO, 14. - GIL, L. - LASSO DE LAVEGA, 3.5., Introducción a Homero. Kadrid, Guadarrama, 1963, 558

PP.

ADRADOS, FR., “Sobre el aceite perfumado: Esquilo, Agam.96, las

tablillas B’r y la ambrosía”, Kadmos 3, 1964, pp.122-148.

ADRADOS, F.R., “Aeschylea”, tmerita 34, 1966, pp.61-75.

ADRADOS, F.R., ~K¿pos. xwpcedta, rporrwtSí.a. Sobre los origenes del

teatro”, Enterita 35, 1967, pp.249—294.

288

ADRADOS, F.R., “El campo semántico del amor en Safo”, RtspLing

1, 1971, pp.S—23.

ADRADOS, F.R., “El sistema de Heráclito : Estudio a partir del

léxico”, EnterIta 41, 1973, pp.3.—43.

ADRADOS, F.R., “cmos ~ cruw Z crtw and ctcd’, Pestschrift f dr

E. Risch. Berlin, W. de Gruyter, 1986, pp.458—462.

ADRADOS, F.R., “Reflexiones sobre los sistemas de preposiciones

del griego antiguo a partir del DGE”, REspLlng 16, 1986, pp.71—

82.

AERTS, W.J., Peripbrastlca. An investlgation Into dic use of

ELL>aL arid ~‘XCLL’ as auxiliaries or pseudo-auxiliaries in Greek

from Homer up Lo dic present day. Amsterdam, A.M. Hakkert, 1965,

216 Pp.

AGUILAR, E., “El léxico del duelo en las Consolatlones de Plu-

tarco”, Estudios sobre Plutarco : Obra y tradición. Actas del 1

Symposion Espaflol sobre Plutarco (Fuengirola, 1988>. Málaga,

Univ. de Málaga, 1990, pp.127-133.

ALESHIRE, 5.2. - BODOH, 3.3., “Some corrections to LSd”, Glotta

53, 1975, pp.66-75.

ALINEI, 14., “L’astragalo e 11 talento”, AIIM 7—8, 1960-61, pp.9-

23.

ALLAN, D.3., “Two Aristotelian Notes”, Hnemosyne 27, 1974, PP.

113—122.

ALLAN, D.J., “ANArIrNOZKO and some Cognate Words”, CO 30, 1980,

pp.244—251.

ALLEN, N.A., The technlcal vocabular>’ of the rbythmlc of

Aristoxenus. Diss. Yale, 1908.

ALPERS-G8LZ, R., Der Begriff SKOflOS in der Stoa und seine

Vorgeschichte. Hildesheim-New York, G.Olms Verlag, 1976, 212 PP.

ALSINA, 3., “sobre los origenes de la lengua médica griega”,

B¡EH 9, 1975, pp.67—79.. —

AMEND, A., r5ber dic Bedeutunqen von 4JCLpakLOL> und OVTLTTaL5.

Diss. Wúrburg, 1893; Dillingen, 3.Keller, 1893, 74 pp.

AMEZOLA, 1. de, “El concepto de la muerte en la filosofía plat6-

nica”, Humanidades 3, 1951, pp.180-lSS.

AMIGUES, 5., “Phytonymes grecs et morphologie végétale”, JS

1984, pp.151—173.

AMHANN, A.N., -1K05 bel Platon. Ableitung und Bedeutung, mit

289

Haterialsammlung. Disa. Bern, 1952; Freiburg, Paulus Druckerei,

1953, 270 Pp.

AMORY, A., “The Gates of Horn and Ivory”, YCIS 20, 1966, pp.3—

57.

AMORX, F., “Whited sepulchres. The semantic history of hypocrlsy

to the Hiqh Middle Ages”, RecTh 52, 1986, pp.5-39.

AMUSIN, 1.0., “Les termes désiqnant les esclaves dans l’Egypte

hellénlstique d’aprés les données des Septante”, VbX 41, 1952,

pp. 46—67.

ANDRÉ, 3., «Sur quelques noms de plantes”, RPh 28, 1954, pp.52—

64.

ANDRÉ, 3.., “Les noms qrecs et latins de la momordique”, LEC 24,

1956, pp.40—42.

ANDRÉ, 3.., Notes de lexlcographie botanique grecque. Paris,

H.Champion, 1958, 76 PP.

ANDRÉ, 3., “Sur deux noms de plantes grecs”, RPh 45, 1971, Pp.

216—217.

ANDRÉ, 3., “Sur quelques phytonymes grees”, RE’]) 56, 1982, ~

11..

ANDRÉ, 3., “Phytonymes qrecs et acuité visuelle”, RPh 49, 1985,

pp .181—187.t —

ANDREAE, J.P., O~KcLo;, £TcYLpO’, tnityióÉiOs, c~tXo;. Diss.

Utrecht, 1932.

ANDREWS, A.C., “Greek and Latin Mouse—fishes and Piq-fishes”,

TAPhA 79, 1948, pp.232—253.

ANDREWS, A.C., “Celery and parsley as foods in the Greco—Roman

penad”, CPh 44, 1949, pp.91—99.

ANDREWS, A.C., “Greek and Latín Tenas fon Salman and Trout”,

TAPhA 86, 1955, pp.308—3l8.

ANDREWS, A.C., “Melons and Watermelons iii the Classical Era”,

Osiris 12, 1956, pp.368—375.

ANDRY, E.R., Paul>s use of nvcxJllxrLKoq and ~yuXLKos. Southern

Baptist, 1942.

ANVANDER, A., “‘Schicksal’—Wárter in Antike und Chnistentum”,

ZRGG 1, 1948, pp.315—32? y ZRGG 2, 1949—50, pp.48—54 y 128—135.

AREENZ, O., Dic Adjeictive auf —i~.¡oq. Rin Beitraq zur gnie-

chisciien ffortblldunq. Diss. Zúnich-Túbingen, Laupp. 1933, 123

PP.

290

ARENA, R., “Considerazioni intorno aglí aggettivi St~p¿s e Gepe-

pos”, RíE 104, 1970, pp.307—314.

ARENA, R., “Note linguistische, II”, AFLM 5—6, 1972—73, pp.511—

525.

ARENA, R., “Note linguistisehe, III”, AFLM 9, 1976, pp.339-348.

ARENA, E., “‘Apop(3¿s, pOp~CLV”, RíE 111, 1977, pp.285-302.

ARENA, R., “‘Err~&vixw t’Ayyo&,$a1 ~ Acme 31, 1978, pp.

5-8.

ARENA, E., “Per l’interpretazione di alcuní nomí grecí”, RIL,

116, 1982 (1985], pp.3—10.

ASPESI, F., “Gr. xáóo5 nella comparazione linguistica”, Acme 36,

1983, pp.51—59.

ASSMANN, M., “De vocabulis, quibus i4erodotus in singulis operis

sui partibus mentem anlmumque signlficat”, Hnemosyne 54, 1926,

Pp. 118—129.

AUBINEAU, M, “Apport de sept homélles pascales des ~e et

siécles an trésor de la langue grecque”, AC 42, 1973, pp.167—

177.

AUSTíN, R.G., “Greek Board—Games”, Antiqulty 14, 1940, pp.257—

271.

AUBRIOT, It, “Les Lltai d’Homére et la Diké d’Hésiode”, REO 97,

1984, pp.l—25.

AUJAC, G., “Le vocabulaire géographlque en Gréce ancienne”,

Documents pour ]‘histolre du vocabulalre scientiflque, XVI.

Paris, Inst. Nat. de la Langue Frangaise, 1982, pp.17-38.

AUTRAN, Ch., “flcrrwjp et áScX9¿s”, REí 1938, pp.33O—343.

AVINO, E. d’, “La visione del colore nella terminología greca”,

RicLing 4, 1958, pp.99—134.

AVOTINS, 1., “Qn the Greek Vocabulary of the Digest”, Glotta 60,

1982, pp.247—280.

AVOTINS, 1., Qn dic Greek of the Code of Justinian. A Suppiement

to LSJ together iírith Observations on dic ¡nfluence of Latín on

Legal Greek. Hlldesheim-Ziirich-New York, Olms—Weidmann, 1989,

178 pp.

BADER, F., Les composés greos du type de demiourqos. Paris, O.

Kllncksleck, 1965, 199 Pp.

BADER, F., “Note sur les emplois homériques de pipv~a~opai

291

CpLpvfjcKo=)”. RPJi 42, 1968, pp.49—53.

BADER, F., “Neutres qrecs en —-ru : absolutifs et privatlfs

verbaux”, BSL 65, 1970, pp.85—136.

BADER, F., “Ephore, pylore, théore. Les composés grecs en —opos.

—ot,p¿s. -wp¿s”, RPb 46, 1972, pp.192-237.

BAbEE, F., Sutfixes greos en -m- Recherches comparatives sur

l’hétéroclisie nominale. Genéve, Droz & Paris, Minard, 1974, 146

PP.

BAECKER, E., De canum nominibus Graecis. Diss. Xánigsberg, 1884,

80 Pp.

BAGIAKAKOS, D.B., “XXwP¿s, ~.¡éXi xXUapov. wcxCxxwpos KaL TLva

axn.’Ocra”, Athena 58, 1954, pp.98—’19.

BAIN, D., “.~p(Kts. cpLKto~. M 9LKLÓLCW”, ZPS 52, 1983, p.56.

BALABAN, O., “Aristotle’s Theory of npc4m-s”, Hermes 114, 1986,

pp.163—172.

BALADIE, E., “Sur le sens géographique du mot grec ¿~pis, de ses

dérivés et de son équlvalent latín”, JS 1974, pp.153—191.

BALDWIN, B., “Notes on Eunapius”, Hnemosyne 30, 1977, pp.426-

428.

BALHAREK, G., E~&p-flp¿a. ClJ9Tfl.1LoI.JOs Hz der Antike und neuzelt—

licher Gebrauch des Terminus Euphemismus. Diss. Heidelberg,

1958, 113 pp. Ldactyl.].

BAMBERGER, F., “K¿pt5os et sa famille (emplois homériques). Con-

tribution aux recherches sur le vocabulaire de la richease en

gree”, LAHA 3, 1976, pp.1—32.

BANATEANU, V., “Termes de culture grecs, d’origine égéo—asiani _

que, 1: Termes désignant des Intruments de musique”, REí 1938,

PP. 107—138.

BARBU, N.I., “Observations sémantico-stylistiques sur quelques

¡¡cts greos”, Studclas 7, 1965, pp.11S-l29.

BARON, Ch.., Le pronom reiatif et la conionction en greo et

principaiement dans la langue homérlque. Paris, A. Picard, 1891,

188 PP.

BAER, 3., “me meanlng of CITaKOUW and cognates in the LXX”, JTIiS

31, 1980. pp.67—72.

BARTELINK, G.3.M., Lexicologlscb—Semantische Studie over de Taal

van de Apostolische Vaders. Bhidraqe tot de Studie van de

Groeptaal der Griekse Cbrlstenen. Nijmegen, Centrale Drukkerii

292

N.y., 1952, 170 Pp.

BARTELINK, G.3.M., “A propos de deux termes abstraits désignant

le diable”, VChr 13, 1959, pp.58—6O.

BARTELINK, 0.3.14., “Abstracta als duivelsnamen”, Heraeneus 34,

1963, pp.l75—177.

BARTELINK, 0.3.14., “‘Haison de priére’ tone dénomination de

l’égllse en tant qu’édlfice, en particuller chez Eusébe de

Césarée”, REO 84, 1971, pp.lO1—1l8.

BARTELXNK, 0.3.14., “Oíaoo; et SLC<CWTTIS chez les auteurs

chrétiens”, QCP 45, 1979, pp.267—278.

BARTE, O., “Pistis in hellenistischer Religiosit&t”, ZNTW 73,

1982, pp.1l0—126.

BARTHOLD, O.., Athen und Makedonien. Studien zum Volcabular der

politischen Propaganda bel Dernosthenes und semen Oegnern. Dlss.

Tiibingen, 1962, 150 Pp.

BARTO4K, A., “¡de Wortparallelen ax6T5 und qx.nnj in der ar-

chaischen episehen Sprache”, SPF’B (Sbornik Pracf Fllosofické

Fak. Brnenské, Brno), 1959, pp.67—76.

BATE, lUN., “Sorne Technical Terms of Greek Exeqesis”, JThS 1923,

pp.59—66.

BATTAGLIA, E., “ARTOS”. 12 lessico della panificazione nei pa-

pAn qrecl. Milan, Vita e Pensiero, 1989, 251 Pp.

BATTEGAZZORE, A.M., “Alcune riflessloni sulla tradiizione del

lessico filosofico arcaico”, Dlscorsi 2, 1982, pp.291—3l1.

BAYET, 3., “Les plus anciennes conceptions du psychisme diez les

Greos”, Cnitique 61, 1952, pp.506—521.

BEATTIE, A.3., “Some Remarks on the Spensitheos Decree”, Kadmos

14, 1975, p.8—47.

BEAVIS, 1.0., Insects and odien lnvertebrates in Ciasslcai

Antlqulty. Exeter, Univ. of Exeter, 1988, 269 Pp.

BÉCARES BOTAS, V., Diccionario de terminologla gramatical grie-

ga. Salamanca, Ed. UnIv. de Salamanca y Vicente Bécares Botas,

1985, 415 pp.

BECHTEL, E., “Zur Kenntnis der Griechischen Dialekte”, NOS 1918,

pp.397—406; HGO 1919, pp.339—346; NGG 1920, pp.243—254.

BEOXER, O., Das Bild des Weges und vervandte Vorstellungen la

frdhgrlecbiscben Denken. Berlin, Weidmann, 1937, 224 Pp.

BECKHANN, W.C.., The political use of moral terms in Herodotus.

293

Doctoral Diss. Wisconsin, 1952.

BEEKES, R.S.P., “Sorne Greek aRa—forms”, flSS 34, 1976, pp.9—20.

BEER, 14., AncupxiS und verwandte Ausdrilcke in grlechischen

Weihinschriften. Inaugural Dissertation Wúrzburg, Buchdruckerei-

Franz Staudenraus, 1914, 135 Pp.

BEHN, F., Husikleben iii .Altertum und P’r6hen Hittelaiter. Stutt-

gart, Hiersemann Verlag, 1954, 180 pp.

BENAKY, H.P., “Des termes gui désignent le violet dans l’Anti-

quité et de la signlfleation des éplthttes composées d’Uov vio—

lette”, REO 28, 1915, pp.16—38.

BENARDETE, 5., “The Rlght, the True and the Beantiful”, Glotta

41, 1963, pp.54—62.

BENARDETE, 6., “XpYj and bel in Plato and others”, Olotta 43,,

1965, pp.285—298.

BENEDETTI, E’., “Note filologiche e zoologiche al poVq marino íri

Aristotele e Plinio”, AFLPer 16—17, 1978—80, pp.179—196.

BENEDETTO, V. di, “Intorno al linguaggio erotico di SaEto”,

Hermes 113, 1985, pp.145—156.

BENNEKOM, E. van, “The definltions of cn5vócopoq and ~pOpov in

Aristotle, Poetlcs Ch.20”, ?4nemosyne 28, 1975, pp.399-411.

BENVENISTE, E., “Le sens du mot KoXoaaos et les noms greos de la

statue”, RPh 58, 1932, pp.118—135.

BENVENISTE, E.,”Noms d’arrnes orientaux en grec”, AIPhO 5, 1937,

Pp. 37—46.

BENVENISTE, E., Noms d’agent eL noms d’action en indo-européen.

Paris, Maisonneuve, 1948, 115 PP.

BENVENISTE, E., “L’expression dii serrnent dans la Gréce anclen—

ne”, RHR 134, 1948, pp.81—94.

BENVENISTE, E., “Noms d’aniznaux en lndo-européen”, BSL 45, 1949,

pp. 14—103.

BERLAGE, 3., “De vocis -ruK-ros, TETVTIJCVOS. flOt.lTrOS, OtkOVpCVT~.

allis”, flnemosyne 53, 1925, pp.289—298.

BERRETTONI, 2., “11 lessico teenico del 1 e III libro delle epí—

demie ippocratiche”, ASME’ 39, 1970, pp.2?-106 y 217—311.

BERRETTONI, E’., “Pa un’analisi del rapporto tra significato

iesslcale e aspetto in greco antico”, SSL 16, 1916, pp.20’7-236.

BERTOLDI, y.., “Nuove valutazione storiche di vecchi terminí tee—

nicí”, ZRPh 68, 1952, pp.73—80.

294

BESSELAAR, 3. van den, “As partículas gregas”, BKC 2, 1958, pp.

117—130.

BIBLER, L., “Ai5vapt; und dovoCcx”, VS 55, 1937, pp.182-190.

BIENERT, W.A., “Allegoria” und “Anagoge” bei Didyrnos dcii Blinden

von Alexandria. Berlin, 1<. de Gruyter, 1972, 188 Pp.. ,

BIEZUNSKA-MALOWIST, 1., L’esclavage dans i’Egypte gréco-romaine.

Premiére partie périade ptoléma¡que. Wroclaw-Varsovie—

Cracovie-Gdansk, Ossolineum-Polska Akademia Nauck, 1974, 148 Pp.

BINDER, O.- LIESENBOROHS, 1..., “Eme Zuweisung der Sentenz 011K

cc-rtv aLYrLXCyELl-> an Prodikos von Kreos”, MH 23, 1966, pp.37—43.

BIRAUD, M., “La conception psychologique & l’époque d’Hornére.

Les arganes mentaux. Étude lexicale de KT¡p. KpaóLfl, &vpo’.

cppét>es”, Cratyle n.s.l, 1984, pp.27—49 y Cratyle n.s.2, 1984,

pp.l-23.

BISCOTTINI, M.~.Y., “Noterelle linguistiche all’archivio di Try—

phon”, Aegyptus 47, 1967, pp.226—233.

BLACK, ¡LA., “Sorne Dissenting Notes on R. Stein’s The Synoptic

Problem and Markan Errors’”, Filología Neotestamentaria 1(1),

1988, pp.95—101.

BLAIR, G.A., ~ELrrcXéxcLct and >EvépycLa in Aristotie. Diss.

Fordham Univ., 1964, 167 pp. Cmicrotilml.

BLINZLER, 3., “‘O&¿vLcx und andere Stoffbezeichnungen im

‘W&schekatalog ‘des Agypters Theophanes und im Neuen Testament”,

Philoloqus 99, 1955, pp.158—166.

BLOMQVIST, 3., Greek Particies Di Hellenlstlc Prose. Lund,

Gleerup, 1969, 160 Pp.

BLOTE, 14.0., The concepts of nature and matter in early Greek

philosophy. Abstr. of theses Chicago, Hm». Ser, Y, 1926-27, 5-9.

BLUM, 0., “The Meaninq of o-roixc~ot> and lts Derivates in the

Byzantlne Age”, Eranos 44, 1946, pp.315—325.

BLUMENTHAL, A. von, Hesych-Studlen. Untersuchungen zur Var-

qeschichte der grlechlschen Sprache nebst lexikoqraphlschen Bel-

trágen. Stuttgart, Rohíhamaer, 1930, 54 Pp.

BLÚMNER, H., Technologle und Tenminologie der Geverbe und Kanste

bel Oriechen und R5rnern. Leipzig, 4 vois., 1912—1879—1884—1887.

(Reimpr. Hildesheirn, Olas Verlag, 1969)... c , > -.

BOCK CANO, L. de, “Ka&apo;, orvos. aci>~q algunas correcciones

a los Léxicos desde el punto de vista de la Semántica estructu-

295

tal”, Enterita 50, 1982, pp.121—138.

BODLE, A.3., Legal termlnoiogy Di New Testarnent Greek. Diss.

Ohio State Uní’.’., 1958, 154 pp. tDiss. Abstraets XIX, 801).

BODEON, L., “The beginnings of entoxnology iii ancient Greece”, CO

61, 1983, pp.3—6.

BODSON, L.., “Observations sur le vocabulaire de la zoologie

antique. Les noms de serpents en greo et en ].atin”, Documents

pour 1’histoire du vocabulaire scientlfique VIII, 1986, pp.65—

119. ParIs, Pubí. de l’Inst. nat. de la larigue frantaise.

BOLELLI, ‘1¾, “11 valore semasiologico delle yací ~rop. KTXP e

KPO(6tTI nell’epos ateneo”, ASNP 11, 1948, pp.65—75.

BOLLINO, 0.14., “flouxCXos and Op¿vct”, AJPh 19, 1958, pp.275-282.

BOLKESTEIN, J.C., 0atoq en ¿aep-wjs. Bhidrage tot de godsdiens-

tige en zedelijke tenminoloqle van den Grieken. Amsterdam, 14.3.

Paris, 1936, 225 pp.

BOLKESTEIN, H., .n.ci-’úu, Gastverblijf, Peigrirnsberberq, Anrnhuis.

Amsterdam, Noord-Hollandsche Uitgevers—Haatschappij, 1937, 40

PP.

BOLOGNA, H.P., “Osservazioni sulla semantica e l’etimologia di

gr. crrax¿q e derivati”, RU> 35, 1980, pp.47—68.

BOLOGNA, H.P., “Per un’analisi descnittiva dei composti

aggettivali omericí con primo elemento -TrepA.”, SSL 20, 1980, pp.

163—182.

BONFANTE, 0., “1 noii grecí in -Cv;”, SIF’C 7, 1929, pp.203-223.

BONFANTE, 0., “AeCxvupt. ócLKLn5to et congénéres”, BSL 34, 1933,

pp. 133—139.

BONNER, R.3. - SMITH, G., The Adrnlnistration of Justice from

Homer ta Aristotie. Chicago-Illinois, The Univ. of Chicago

Press, 2 vals., 1930—38, 390+320 pp.

BONNER, C.., “Four lexicographical notes”, AJPh 62, 1941, pp.451-

459.

BORDES, 3., Pollteia dans la pensóe grecque jusqu’& Aristote.

Paris, Les Belles Lettres, 1982, 499 Pp.

BORECKY, B., Survivais of sorne Tribal Ideas in Ciassicai Greek.

The use and dic meaning of Xayx6t’.>, ~ and the origin ofa— a— —

¡.00V C~CtV. ¡.00V ve¡ae¡.v. and Related Idioms. Pragne, Universita

Kaxlava Praha, Acta Universitatis Carolinae, Philos. & hist.

Monographia X, 1965, 110 PP.

296

BORNMANN>F., “Kenning in greco?”, Athenaeum 30, 1952, pp.85-

103.

BORTHWICK, ElY, “The Verb a~cn and íts Compounds”, CO 19, 1969,

pp.306—3l3.

BOSSHAROT, E., Die nomina auf -EV5. Em Beitrag zur Vortbildung

der griechiscben Sprache. Díss. Zúrich, Aschmafln & Scheller AG.,

1942, 176 Pp.

BOTTIN, L., Erueneutica e oralitá. Studi di lingua poetica

greca. Roma, “L’Erma” di Bretschneider, 1983, 126 Pp.

BOUCHÉ-LECLERCQ, A., L’Astroiogie Grecque. Bruxelles, Culture et

Civilisation, 1963, 658 pp. (Reimpr. de Paris, 1899)

BOUCHER, A., “s et en’.. terms tactic¡ues”, REO 27, 1914,

pp.369—382.

BOWRA, C.H., “Homeric Words in Arcadian Inscriptions”, CO 20,

1926, pp.168—176.

BRANDENSTEIN, W., “a-Iap~os, epCc*ppos. 6u.&ópappos”, lE’ 54, 1936,

Pp. 34—38.

BRANDS, 3., Orieksche Diernamen. Purmerend, 3. Kuusses, 1935,

192 Pp.

BRAUN, A., “1 verbi del ‘tare’ nel greco”, SIFC 15, 1938, Pp.

243—296.

BRAUN, A.> “Nota sui verbi grecí del ‘volere’”, AIV 98, 1938—39>

PP. 337—355.

BRAVO> E., “Sulan. Représailles et justice privée contre des

étrangers dans les cités qrecques. ttude du vocabulaire et des

institutions”, ASNE’ 10, 1980, Pp.615—987.

BREAL, 14., “Les verbes signiflant ‘parler’”, REG 14, 1901, PP..

113—121.

BROCCIA, O., AE~IZ. Richerche di Lingua e di Stlle. Roma,

Bonaccí Editore, 1911, 61 Pp.

BROCK, 14. van, Recherches sur le vocabulaire médical du greo an-

clen. Paris, C. Klincksieck, 1961, 293 PP.

BROMMBR, P., EIóos et i6~a. Étude sémantique et chronoiogique

des oeuvres de Platon. Assen, van Gorcum, 1940, 277 PP.

BROUZAS, 0.0., “McXCxpous and peXCxXwpos as applied to the Colc-

ration of Persons in Greek and Latín Literature”, TAPliA 63,

1932, p. XLVI.

BROWNING, R., “Greek Abstract Nouns in —sis, —tis”, Pbiloloqus

2S7

102, 1958, pp.60—73.

BRUHN, Ch., Ober den Vortschatz des Henander. Inaugural Disser-

tation. Jena, Frommannsche Buchdruckerei, 1910, 75 Pp.

BRUNEAU> Ph., “Deux noas antiques de pavement, Kctr&KXnaot> et

Xc&¿apwrrov”, BOR 91, 1967, pp.423-446.

BRYANT, A.A., “Greek shoes in dic classical penad”, HSPh 10,

1899, pp.67—102.

BUDIMIR, 14., “Ecnp¿; & tU90S”, ZAnt 22, 1912, p. 60.

EUFFIERE, E’., Les mythes d’Homére et la pensée qrécque. Paris,

Les Belles Lettres, 1956, 671 pp.

BUNNELL, F.S., flotes on dic vocabulary of Apoilonlus Rhodius as

compared wlth that of Homer. Diss. Lale, 1903.

BURELLI, L., “Contributí per un lessico monetale greco”, ASNE’ 7,

1977, pp.1323—1327.

BURG, N.M.H. van der, ATIOPPHTA, AFC24ENA. OPflIA. Bujdraqe tot de

Kennis der religleuze terminalogie in het Grieksch. Amsterdam,

14.3. Paris, 1939, 142 Pp.

BURGER, A.., Les mots de la Lamille de qiw en qrec anclen. Paris,

H.Champion, 1925, 91 Pp.

EIJRKET, W., Zum altqrlechischen flitieidsbegrlft. Diss. Erlangen,

1955, 156 pp.

BURTON, E. de WITT, Spirlt, soul and flesh. The unge of nvcupa,,

wuxji and ac~p~ Hz Greek writings and transiated works from dic

eariiest penad to 225 a.D. and of tbelr equlvaients Di the

Hebrew Oíd Testament. Chicago-lllinois, Univ. of Chicago Press,

[1918], 214 pp.

BUSCHBECK, U., Dic Sprache den Versteliung in der gniechischen

Tragódie. Diss. T6bingen—Zúrich, Gábel, 1926, 63 Pp.

BUTTREY, T.V., ““nro- in Aristophanes and nokpi’r~s”, GRBS 18,

1921, pp.5—23.

CACCAMO, 14.-RADIO!, Eh., “NOL¿CO¡nrcx nelía sezione ,rcpC OtCtTLKT¡~

dell’ Onomastlcon di Polluce”, OX?’ 31, 1979, pp.3O6—310.

CADELL, 14., “Le vocabulaire de l’aqniculture d’apr&s les papynus

grecs d’tgypte. Problérnes et votes de recherche”, Proceedings of

dic XiIth International Congress of Papyroloqy. Éd. by D.H.

Samuel, Toronto, A.H. Hakkert, 1910, pp.69-76.

298

CADErA>, H., “Le renouvellement du vocabulaire au IV~ siécle de

notre ére d’aprés les papyrus”, Akten des XIII. Intennationalen

Papyrologenkonqresses (Harburq / Lahn, 2.-6. Auqust 2971>. Hrsg.

von Kiessling, E. & Ruprecht, H.A. Hinchen, Beck, 1974, pp.61-

68.

CADELL, E., “Documenta fiscaux et necherches sémantiques”, JJP

19, 1983, pp.121—129.

CADIOU, R., “Notes de lexicographie et de grammaine hellénistí-

ques”, REO 72, 1959, pp.110—115.

CAIRD, G.B., “Towards a Lexicon of the Septuagint, 1”, JThS 19,

1968, pp.453-415; “Towards a Lexicon of the Septuagint, II”,

JThS 20, 1969, pp.21—40.

CALAHE, O., “¡de Komposita mit apTL.-. iii frúhgriechischen Epos”

Mil 34, 1977, pp.209—220.

CALDERINI, A., GI4SAYPOI. Ricerche di Topografía e di storia

della pubblica amministrazione nell’Egitto Oreco-nomano. Milano,

Cisalpino—Goliardica, 1972, 132 pp. (Reimpr. de Milán 1924).

CALEQUN, G.H.., “Classes and Masses in Homer”, CPb 29, 1934, Pp.

192—208.

CALVO MARTíNEZ, T., “Léxico y Filosofía en los Presocráticos”,

Anales del Seminario de MetafísIca 1971, ppi7-23. (Madrid, UnIv.

Complutense).

CAHERER, L.., Praktische Klugheit bel Herodot. Untersuchungen zu

den Begriffen t.rn~avT1. TCXVTI, oO9Lfl. Dias. Tílbingen, 1965, 100

PP.

CAMPAGNER, E., “Per un’ analisí del campo semantico dei denomí—

nativi del tipo cnoqpová. — aw~povCtwt 91KG 3, 1976, pp.292-29S.

CAMPBELL, E.R., Word studies Hz the Oreek papyri. Diss. Northern

Baptist, 1953.

CAPITANZ, U., “A.C. Celso e la terminología tecnica greca”, ASti?

5, 1975, pp.449—518.

CARAPANOS, F. - POTAMIANOU, A., “Langage, désir”, Psychanalyse

et culture grecque: Confluents psychanalytiques. Paris, Les Be—

lles Lettres, 1980, pp.53—100.

CARATZAS, S.C., “Histoire de quelques mots grecs”, Olotta 33,

1954, pp.119—125.CARNOY, A., “Les noms dii liévre et dii lapin”, RBP1I 33, 1955, Pp.

597—601.

299

CARNOY, A., Dictionnaire étyrnologi que des noas qrecs de plantes.

Louvain, Publications Universitaires - Institut Orientaliste,

1959, 277 Pp.

CARNOY, A., “Les noms grecs de la cigu&”, LEC 28, 1960, pp.369—

374.

CASABONA, 3., Rechercbes sur le vocabulaire des sacnifices en

grec, des origines & la fin de I’épogue classique. Paris, Fa-

culté des Lettres et Eciences I4umaines, 1964, 362 Pp.

CASANOVA, 0., “Osservazioni linguistiche e paleografiche suil’

archivio di Haxthotes di Theadelphia”, Aegyptus 56, 1976, Pp.

144—126.

CASANOVA, O.., “Le parole dell’ amore nel papín: Osservazioni su, ,cp~w e corradicalí”, Anaqennesis 2, 1982, pp.213—226.

CASARICO, L., “Repertorio di forní di mestierí. 1 sostantiví 111

—n&ns e —¶rpá~~;”, StudPap 22, 1983, pp.23-37.

CASARICO, L., “‘EoprT e navr~yup’.; nel papirí”, Aegyptus 64,

1984, pp.135—l62.

CASEVITZ, M., »Les mots du réve en qrec ancien, Ktéma 7, 1982,

pp.67—73.

CASEVITZ, H,, Le vocabulaine de la colonisation en gree ancien.

Étude lexicologique : les farnulles de KT1tL3 et de oLKCW-oLkttw.

Paris, C. Klincksieck, 1985, 280 Pp.

CASSON, L., Sbips and Seamansbip Di the Ancien World. Pnincen-

ton, New Jersey Univ. Press, 1923, 441 Pp.

CASSON, L., “Greek and Roman clothing. Sorne technical. terms”,

Giotta 61, 1983, pp.193—207.

CASTIOLION!, A., “Nuoví contnibutí alía nomenclatura del vasí

nel papín grect”, Aeqyptus 2, 1921, pp.43—54.

CAVENAILE, E., “Aper;u sur la langue et le style de Xánophon’~,

LEC 43, 1975, pp.238—252.t.CERR¡, G., “ ‘~‘Iao; ócxap¿s come equivalente di ‘.aovop’.a nella

silloqe teognidea”, QUCO8,1969, pp.97-104.

CERRI, O., “La terminología sociopolitica di Teognide : L’oppo-

sizione setuantica tra áyc*&¿s—hrOX¿s e kdKO9..ÓCLXOS”, QLICC 6,

1968, pp.7—32.

CIANI, 14.0., “Terminología e imuaginí relative all’ombra nella

poesía greca da Omero a Museo”, MV 128, 1969-70, pp.33l-409.

CIANI, M.G., lAOS e terminí aLfiní nella poesla greca. Introdu-

300

zione a una fenomenoioqia della luce.. Firenze, Leo 5. Olschki,

1914, 190 pp.

CIANTELLI, >4., “1 nomí di parentela in greco. A proposito di una

recente pubblicazione”, SSL 12, 1972, pp.288—317.

CITRON, A., Semantische Vntersuchuq zu onevów&c*¡.. onéDóc¡v,

cvxcaSa’.”, Días. Winterthur, P.G. Keller, 1965, 123 Pp.

CLARK, A.C., “The meanlnq of ~vcpyLi and KaTap~-c<J in the New

Testament”, JBL 1935, pp.93—101.

CLARRE, W.K.L., “me New Liddell & Scott”, Theology 30, 1935, p.

172.

CLARYSSE, W., “~Enáp6cov and crratóLov delendum and addendum le-

xlcis”, ZPE 41, 1981, p.256.

CLABSEN, C.d., Sprachhiche Deutung als Triebicraft platonischen

und sokratischen philosopbierens. Múnchen, C.H. Beck, 1959, 187

PP.

CLAUS, D.B., “Defining Moral Tena in Works and Days”, TAPJiA

107, 1977, pp.73—84.

CLAY, DM., A Formal Analysls of the Vocabularies of Aeschylus,

Sophocles and Euripides. Doctoral Días. of the Uní’.’. of Minrieso--

ta, Athens, 1958, 175 pp.

00000, y., “D’un’antichissima designazione mediterranea della

malva’ : preelí. p&tv planta magica, malva”, AOl 40, 1955, Pp.

10—28.

COFFEY, >4., “The Use of Abstract Nouns itt Homerie Descriptions

of Character”, BIOS 3, 1956, pp.31-38.

COLE, D..R.., Asty and Polis ‘city ‘ Di Sari>’ GreeJc. Días. Stan-

ford Unlv., Palo Alto, Ca., 1976, 399 pp. (microfilm].

COLLINGE, ILE., “Medical Terms and Clinical Attitudes in the

tragedians”, 8103 9, 1962, pp.43-55.

CONOMIS, 14.0., “Greek itt lsidore’s Origines”, Glotta 51, 1973,

pp. 101—112.

CONOMIS, 14.0., “Concernlnq tite New Pitotius”, Hellenlca 33, 1981,

pp.382-393; “Concerninq tite 14ev Ehotius, II”, Hellenica 34,

1982-83, pp.151—19O; «Concerninq tite New Pitotuus, 111<’,

Helienica 34, 1982—83, pp.287—330.

CONOHIS, 14.0., “Lexicograpitical Notes”, ByzZ 78, 1985, pp.344-

349.

00140>415, 14.0., “Lexicograpitical Notes II”, Mellenlca 37, 1986,

301

pp. 330—335.

CONSIDINE, 2., “Sorne homeric Terms for Anger”, AClass 9, 1966,

pp.15—25.

COOK, A.B., “Descriptive animal names in Greece”, GR 8, 1894,

PP. 381—385.

COOTJANS, O. - GOUREVITCH, 1=., “Les noms des dents en greo et en

latín”, RP1i 57,1983, pp.189—202.

002, B., “fláXXcw;. naxxctkij”, ZAnt 2, 1952, pp.221-223.

CORLU, A., Recherches Sur les mots relatifs & l’idée de priére,

d’Homére aux tragiques. Paris, C.Kllncksieck, 1966, 355 Pp.

CORNFORD, F.M., Piato’s Theory of Knowlegde. London, Kegan Paul,

1935, 336 PP.

CORNFORD,F.M., Piato’s Cosmology. The Tirnaeus of Plato transia-

ted with a runing cornmentary. London, Kegan Paul, 1937, 376 PP.

CORSARO, M., “OIKONOMIA del re e OIKONQMIA del satrapo. SuD’

amrninistrazione della chora basilike d’Asia Minore daglí

Achemenidí aglí Attalidi”, ASFfl’ 10, 1980, pp.l163—12í9.

CORESEN, 2., “Ober Bildunq und Bedeutung der Kornposita ~cv6onpo-

~yr~s, w~~6opa1.>TLs, wcUóopaEYflJs; cine Erwidenung”, ZO 1918, Pp.

106—114.

CORTASSA, O., “T¿ cpc*’.v¿pcvov e ~ro ¿~6~Xov in Sesto Empírico ‘~,

RFIC 103, 1975, pp.276—292.

COSTABILE, Ph, “>‘Apxovrrcs e pac’.xcis a Locrí Epizefirí”, PP 191,

1980, pp.1O4—122.

OQUSIN, 3., Études sur Quintilien, II : Vocabulaire grec de la

terrninologie rhétorique de l’institution oratoire. Paris, Boivin

& Cíe, 1936, 148 Pp.

COX, 0., “EtaaKoiw and cnakoi>w in tite Greek Psalter”, Biblica

62, 1981, pp.25l—258.

CRAIK, E., “Notes on Euripides’Andromache”, Co 29, 1979, pp.62—

65.

CREPAJAC, L., “Gr~. ~Xco; ‘Sazalienje, albarde’ YXcxoq

‘milostiv, nakl6njen’”, ZAnt 18, 1968, pp.217—221.

CREPAJAC, L., “cXXot> cq’a&ot’. 7X~~>kOP. XapOflOP. CP0O<XOrrTLO1J.— ,, c —

ra~u. a~wt>ov. uypov. ~5.xxqov vcoyt.>á’. Hesych.”, ZAnt 21, 1971,

PP. 151—154.

CREPAJAC, L., “Dic lexiache Gruppe OdVk¿V tTlp’. Hes. ooxv¿s

‘trocken’,’zart’, aauxp¿s íd. usv.”, ZAnt 21, 1971, pp.365—359.

302

CREVATIN, E’., “Pre-greco *saura”, AOL 40, 1975, pp.49—54.

CUILLANDRE, 3., La droite et la gauche dans les poémes

homérlques en concordance avec la doctrine pythagorlcienne et

avec la tradition ceitlque. Paris, Les Belles Lettres, 1944, 503

PP.

CHADWICK, J.0’Toerc and ¿crayCa”, Studi Linguistici iii onore di I~.

Pisaní, 1. Brescia, Paideia, 1969, pp.231-234.

CHAILLEY, 3.., “Contribution & une lexicograpitie niusicale de la

Gréce antique”, RPh 51, 1977, pp.188-201.

CHAILLEY, 3., La muslque grecque antlque. Paris, Les Belles

Lettres, 1919, 221 pp.

CHAMBEES, C.D., “The Size of tite Vocabulary of Acts”, JTJIS 1924,

pp .160—163.

CHANET, A.M., “ Ecos ct flp’.v en grec classique”, REO 92, 1979,

Pp. 166—207.

CHANTRAINE, P., “Sur le vocabulaire maritime des grecs”,

Étrennes de Linguistique of±erts A É.Benveniste. Paris,

Geuthncr, 1928, pp.1—27.

CHANTRAINE, P., La formatlor¡ des noms en grec anclen. Paris, H.

Champion, 1933, 473 Pp.

CHANTRAINE, P., “Notes sur les adverbes en —LPSTp.>. —Lt>&a, —‘.t.’óov

désiqnant des jeux”, REO 46, 1933, pp.217—283.

CHANTRAINE, P., “Conjugalson et histoire des verbes signifiant

‘vendre’”, RPh 66, 1940, pp.11—24.

CHANTRAINE, E’., “Les noms dii man et de la femme, dii pére et de

la mére en qrec”, REO 59—60, 1946—47, pp.2l9—25O.

CHANTRAINE, E’., “Les verbes greca signifiant ‘tuer’”, Sprache 1,

1949, pp.143—149.

CHANTRAINE, E’., “Pétnins ou baqueta?”, fléianqes otferts & Ch.

Picard. Paris, Presses UnIv. de France, 1949, pp.162—165.

CHANTRAINE, E’., “Les verbes greca signifiant ‘une’”, AXPhO 10,

1950, pp.115—126.

CHANTRAINE, P.,”Réflexions sur les noms des Dieux Helléniques”

AC 22, 1953, pp.65—18.

CHANTRAINE, E’. - MABSON, O., “Sur guelques termes du vocabulaire

rell.gieiix des Grecs La valeur du mot yo; et de sea dérivés”,

303

Sprachgescbichte und Wortbedeutung. Festschrift A. Debrunner.

Bern, Francke Verlag, 1954, pp.85—107.

CHAbiTRAINE, P., “Les noms de la gauche en grec”, GRAL 1955, Pp.

374—377.*CHANTRAINE, P., “Les norns de l’agneau en grec : orpijv et &pws “,

Coroila Linquistlca.. Festschrlft F. Sommer. Wiesbaden, Harrasso-

witz, 1955, pp.l2—lS.

CHANTRAINE, E’., “Trois noms greos de l’artisan”, flélanges

offerts A A. Diés. Paris, 3. Vrin, 1956, pp.41—47.

CHANTRAINE, 2., “Les mots désignant la gauche en gree anclen”,

}4NHM}IE XAPIN, Gedenkscbrlft 1’. Xretschmer, 1. Vien, ‘Wiener

Sprachgesellschaft, 1956, pp.61—69.

CHANTRAINE, P., Études sur le vocabulaire grec. Paris, O.

Klincksieck, 1956, 186 PP.

CHANTRAINE, E’.., “Les noms d’action népondant aux verbes signí-

fiant ‘manger’ et ‘boire’ chez Hoffiére”, BSL 59, 1964, pp.1I-23.

CHANTRAINE, P., “Remarques sur la langue et le vocabulaire du

Corpus hippocratique”, La Collection et son róle dans l’histoire

de la médecine. Leiden, E.J. BrUl, 1975, pp.35—40.

CHARITONIDES, Ch.CH., “K&ronTpot>”, Polernon 5, 1952-53, pp.120-

125.

CHATZIDAKIS, G.N., “Kcd TraXIL’ ncpm. ron> Xctcwv pp4¿o;. ppoía&o.

@p~i’~~ icrX.”, Athena 29, 1915, pp.1—60.CHEYNS, A., “L’emploi des verbes <3&XXco. (3Xc~wrú3 et óa(tco dans la

poésie hornénlque”, AC 48, 1979, pp.GOl-610.

CHEYNS, A., “Recherches sur 1’emploi des synonynes Tyrop> ~p et

~pct6C’rj dans l’IlIade et l’Odyssée”, RBPh 63, 1985, pp.1S—73.

CHRISTOL, A., “ Anata. Étude synchnonique et diachnonique d’un

champ sémantique”, RPh 53, 1979, pp.56-79.

DAIN, A., “Apellations greoques du teu grécjeots”, Hélanges

offerts A A. Brnout. Paris, O. Klincksieck, 1940, pp.121-127.

DANIEL, C., “Des ernprunts égyptiens dans le grec anclen”, Studia

et Acta Orientalla <Bucarest) 4, 1962, pp.13—23.

DANIEL, E., Recherches sur le vocabulaire da culte dans la Sep-

tante. Paris, O. Klincksieck, 1966, 428 Pp.

DARCUS, 5.14., -q>pwv Epithets of thumos~, Glotta 55, 1977, Pp.

304

178—182.

DARIS, 8., “Note di lessico e di onomastica militare”, Aegyptus

44, 1964, pp.47—5l.

DARIS, s., ¡1 lessico latino nel greco d’Egitto. Barcelona,

Papyrologica Castroctaviana, 1911, 117 PP.

DARIS, 5., “Appunti lessicali ad un papiro di carattere matrimo-

niale”, CE 47, 1972, pp.217—223.

DARIS, 3., “Ricerche di Papirología Documentaría”, Aegyptus Sed

1976, pp.19—Bl.

DAVIES, M. - KATHIRITHAMBY, 3.., GreeJc Insects. Londres, Duck-

worth, 1986, 211 Pp.

DAWE, R.D., “Sorne rcflections cm Ate and Hamartia”, HSPh 72,

1968, pp.89—123.

DAWKINS, R.M., “Tite Semantics of Greek Names fox Plants”, JHS

56, 1936, pp.l—ll.

DEBRUNNER, A., “A¿ypcvos, &mn4¡cvos, ~p~pcvoq. 141414MHZ XAPIN.

Gedenkschrift P. Kretschmer, 1. Wien, Wiener Sprachgesellschatt,

1956, pp.77-84.

DEDEKIND, A., Em Beltrag zur Purpurkunde. Berlin, Mayer & M.,

1898—1908, 4 Bde.

DEFRADAS, a., “tpithétes homériques & valeur religieuse”, RPF¡

29, 1955, pp.2O6—212.

DEGANI, E., “Variae lectiones”, QIFO 1, 1966, pp.2’—30.

DEGAN!, E., “Marginalla Lexicographica”, QiFO 3, 1968, pp.131—

137.

DEHN, M., “Ram», Zeit md Zahí bei Aristoteles, vom matitema—

tisciten Standpunkt aus”, Sclentia 60, 1936, pp.12-21, 69-74 y

291—292.

DELEBECQUE, E., Le cheval dans l’Iliadee. Suiví d’un léxique du

chevai chez Homóre et d’un casal sur ie Cheval pré-homérique.

Paris, O. Klincksieck, 1951, 251 Pp.

DEMARARY, C.E., Studies Hz the language of Hermas. Diss. Michi-

gan, 1941.

DENNISTON, J.D., “Notes on Greek Particles”, GR 43, 1929, Pp.

118—119; GR 44, 1930, pp.213—215.

DENNISTON, 3.D. - LORIMER, VI • L •, “Greek Particles”, CR 49, 1935,

pp.12—l3.

DENNISTON, J.D., 2’he Greek Partleles. Oxford, Clarendon Press,

305

1966, 2a ed., 600 pp.

DENOMME>3.H., “Le choix des rnots dana les discours d’Isée”, LEO

42, 1974, pp.121—148.

DERBOLAV, 3.., Platons Sprachphllosophie la Kratylos und iui den

sp&teren Schriften. Darmstadt, Wlsscnschaftliche Buchgesells-

chaft, 1972, 333 Pp.

DEROY, L., “La renaissance des mots hornériques”, LEC 16, 1948,

pp.329—353.

DERO?, L., “A propos du rxom de la pourpre. Le vrai sens des

adiectits homériques nopqnapcoq et ¿X’.n¿p.piapo;”, LEC 16, 1948,

Pp. 3-10.

DEROY, L., “Les noms di, fer en grec et en latín”, AC 31, 1962,

PP .98-110.

DEROY, L., “Le probléme d’ n’. et d’ cnt en grec anclen”, ZAnt

26, 1976, pp.265—300.

DEROY, L., “Les mésaventures d’un archaisme greo, papos, terre

cultivée, champ”, AC 54, 1985, pp.49-55.

DEUBNER, L., Attische Peste. Berlin, Heinricha Keller, 1932, 267

PP.

DE1JBNER, L., “Ololyqe und Verwandtes”, APAW 1941, 1. Berlin, VI.

de Gruyter, 1941, 28 PP.

DIAZ TEJERA, A., “Ensayo de un método lingaistico para la

cronología de Plat6n”, Enterita 29, 1961, pp.241-286.

DICKS, D.R., Early Oreek Astronomy to Aristotie. Brístol, Titames

& Hudson, 1970, 272 Pp.

DICKSON, T.W., Compound words Hz tbe tragio poets, Attic orators

and Plato. DIss. Johns Hopkins, 1913.

DIETHART, 3., “Lexikalische Rara in drel byzantinischen Mitgift-

md Helratsqutllsten des 6-8 Jh. aus der Wiener Papyrussarnmlung”

JOEByz 33, 1983, pp.7—14.

DIETRICH, B.C., Death, Pate and dic God5. The Development of a

reliqious Idea in Greek popular belief and in Homer. London, Tite

Atitione Preas, 1965, 390 Pp.

D!HLE, A., Aa¿;, ~&vos. óijpos. Ecitráge zur Bntwicklunqsges-

chichte des Volksbegriffs la frúhgriechlschen DenIcen. Diss. Gát—

tingen, 1946, 116 Pp. [non impr.].

DIELE, A., “Leumanns Homerisehe VIárter und dic aprache da

muindlichen Dichtunq”, Giotta 48, 1970, pp.l-B.

30C

DIHLE, A., “Zur nautisciten Fachsprache der Griechen”, Glotta 51,

1973, pp.268—280.

DIHLE, A., “Beobachtungen zur Entstehung sakralsprachlicher

Besonderheiten”, Vivarium. Festschrift It.. Klauser. Mñnster,

Asehendorff, 1984, pp.101—114.

bUlLE, A., “Privatives &no—t Giotta 63, 1985, pp.l37—139.

DILLER, 14., “Der vorphllosophische Gebrauch von KOUjIO; und

xoupctv”, Festschrlft B. Snell. Hñnchen, 0.14. Beck, 1956, Pp.

47—60.

DIRLKEIER, Fr., 0CXo; und cp’.XCa la vorhelIenistischen Griechen-

tum.. Diss. Múnchen, Salesian. Qffizin., 1931, 99 Pp.

DIELMEXER, Fr., “Oeo9uXCo¿ und qnx¿Oact”, Philologus 90, 1935,

pp.57—77 y 176—193.

DODDS, E.R., Tbe Greeka and tbe Irrational. Berkeley & Los

Angeles, Univ. of California Press, 1951, 327 Pp.

DODDS, E.R., Pagan and Cristian Di an Age of Anxiety. Carnbridge,

UnIv. Press, 1965, 144 Pp.

DOLL, F., Das Hiticid in der Tragádie des Aischylos und Sopho-

kies. Diss. Freiburg 1. Sr., 1945. [non impr.i.

DONLAN, W., “Social vocabulary and its relationship to political

propaganda in flfth—century Athens”, OUCC 27, 1978, pp.95—1ll.

DÓNT, 14., LIje Terminologie von Geschvfir, Geschwuist md Ansch-

wellunq ira Corpus Hippocratlcurn. lijen, Verlag Notrlng, 1968, 105

PP.

DORE, O.., “L’ironla greca”, RAL 20, 1965, pp.2O—38.

DÓRRIE, ¡4., “Leid md Erfahnung. Die Wort- md Sinn— Verbindung

ITC<OELV—pOt&CZL> im griechisciten Denken”, AAWM5, 1965, pp.307-343.

D’ORS, A., “Algunas observaciones sobre eros y agape”, Athion.

Satura Orammatlca ln honorem F.R. Adrados, 1. Madrid, Gredas,

1984, pp.365—373.

DOVATUR, A.I., “Tite Designation of Seas itt Herodotus”, VDI 3,

1982, pp.l10—113.

DOVER, K.J., “Tite Language of Classical Attic Documentary trw-

criptlons”, TPhS 1981, pp.l—14.

DOWNEY, G.., “Tite architectural significance of tite use of tite

words stoa and basilike iii classical literature”, AJA 1937, PP.

194—211.

DOWNEY, G., “One sorne post—classlcal Greek architectural teras”,

:307

TAPbA 77, 1946, pp.22—34.

DOYLE, R.E., “‘>OXPÓs. ¡copos. t>f)pLS and Tfl £rom Heslod to Aes-

chylus”, Traditio 26, 1970, pp.293—303.

DRESCHER, 3., “Graeco—coptica, 1”, Huséon 82, 1969, pp.BS—100;

“Graeco—coptica, It”, Muséon 83, 1970, pp.139—l5S; “Graeco—

coptica. Postscript”, Huséon 89, 1976, pp.307—321.

DRESSLER, E., Tite usaqe of ao¡ccw and its coqnates Hz Greeic Docu-

ments to 100 A.D. Washington, Catitol. Univ. of America Press,

1947, 86 Pp.

DREW—BEAR,Th., “Sorne Greek Words Part 1 “, Giotta 50, 1972,

pp.61—96 y “Sorne Greek Words : Part II”, Glotta 50, 1972, Pp.

182—228.

DROYSEN, H., Heerwesen und Krlegfiihrung der Griechen. Freiburg,

Akademlsche Verlagsbuchhandlung von 3.C.B. Mohr, 1888, 324 Pp.

DUBUISSON, >4., “Remarque sur le vocabulaire grec de l’accultura—

tion”, RBPh 60, 1982, pp.5—32.

DUBUISSON, H., ch aÚMpC ruin - ou nep¡. ruin. L’evolutlon des sens

et des emplois. Diss. Univ. de Llége, 1982, 218 PP.

DUBUISSON, M., “Recherches sur la terminologie antique di.> bilin--

guisme”, RPh 57, 1983, pp.203—225.

DUFOUR, 14., “Notes de synonymique”, REO 27, 1914, pp.13O—137.

DUMORTIER, 3., Le vocabulalte médlcal d’Eschyle et les écrits

hlppocratiques. Paris, Les Belles Lettres, 1935, 91 pp.e

DUMORTIER, 3., “Le setts dii péché chez les qrecs dii V siécle”,

MM? 16, 1959, pp.5—20.

DUNEABIN, R.L., “Notes on tite New Liddell—Scott’1, GR 60, 1946,

pp.8-11.

DUNST, 0., “Der Opferkalender des attischen Demos Thorikos”, ZPE

25, 1977, pp.243—264.

DORBECK, ¡4., “~o~>O¿q md ~xwp~Cs”, MSS 24, 1968, pp.9-33.

DÚRBECK, ¡4., “6cs~ouv¿s md 6o«po¡.~cos”, MSS 29, 1971, pp.9-26.

DÚRBECK, E., Zur Charakteristik der griechischen Farbenzeich-

nungen. Bonn, Habelt, 1977, 321 Pp. (Habelts Diss.).

DURHAM, D.B., The Vocabular>’ of Menander conaldered In Its reía-

tion to tite Koine. Amsterdam, A.M. Hakkert, 1969, 103 PP.

DORINO, 1., “Studles itt Musical Terminology”, Eranos 43, 1945,

pp.l?6—1Sl.

DURLING, R.3., “Lexicographical Notes att Galen’s Pharmacologlcal

308

Writinqs”, Giotta 57, 1979, pp.218—224.

DURLING, R.3., “Lexicographical Notes on Galen’s Writings, II”,

Glotta 58, 1980, pp.260—265 y Olotta 59, 1981, pp.108—116.

DURLING, R.J., “Lexicographical Notes on Galen’s Wrítings, III”,

Glotta 60, 1982, pp.236—244.

DURLING, RAY., “Addenda lexicis, primarily from Aétius of Amida

and Paul of Aegina”, Giotta 64, 1986, pp.30—36.

DUTTON, E.H., Studies in Oreek prepositional phrases 6a~. c~n¿,

c¡c, EL;. h> “, i~ss. Chicago, Univ. of Chicago Libraries, 1916,

211 Pp.

DWQRACKI, 5., “‘Hamartia’ in Menander”, Sos 65, 1977, pp.17—24.

DWORAKOWSKA,A., “Notes on Terminology for stones used in

ancient Greece”, Archeologia 28, 1977, pp.1—18.

DWORAKOWSKA,A., “Notes on tite tools mentioned in tite bullding

contract from Lebadeia. Kolapter, Xo!s, Leistrion”, Archeoloqia

29, 1978, pp.16—23.

DUORAKOWSKA, A., “Sorne stonemasons’ texas from the Lebadelan

inseription 10 VII 3013”, Archeologia 30, 1919, pp.29—37.

DWORAKOWSKA,A., “‘Ancv.ftuvú> et le bomnoyage dans l’artisanat

antique. ‘Ancvre’.v<ú, KapnTco, ncpuocyú3, termes relatits & la taille

de la pierre”, Archeologia 31, 1980, pp.11-18.

ECHOLS, E.C.., “Tite Art of Classical Swearing”, 03 46, 1951, pp.

291—298.

EDER, R., Kraft, StArke und Macht Di der Sprache Homers. Inaugu-

ral Diss. Heidelberg, 1939, 141 Pp.

EDGEWORTH,R.3., “Terms for brown in ancient Greek”, Glotta 61,

1983, pp.31—4O.

BDINGER, H.G., Vocabuiary and imagery Di Aeschyius’Persians.

Princeton, 1961, 173 pp. [microfilml.

EDLUND, 0., Das Auge der Sin fait. Sine Untersuchung zu Hatth. 6,

22-23 und Luk.11, 34—35. Lund, Gleenup, 1952, 143 Pp.

EDWARDS, G.P., The language of Heslod in ita traditional con-

text. Oxford, Blackwell, 1971, 248 pp.

EGGEBRECHT, H.H., Studien zur musikalischen Terminologie. Hairiz-

Viesbaden, Steiner 1. Komm., 1955, 131 PP.

EGLI, 3., Meterokllsie la Grlechlschen mit besonderer Berflck—

309

slchtigunq der FAlle von Gelenkheterolclisie. Dtss. Zúrich, Juris

Verlag, 1954, 134 Pp.

EHRENBERG, Y., “Polypragmosyne : A Study itt Greek Politics”, JHS

61, 1947, pp.46—El.

RIDENEIER, ¡4., “Einige ghost—words in da griechischen Papyrus-

lexikographie”, ZPE2 7, 1971, pp.53—6O.

EINARSON, B.., “Qn Certain Matitematical tenis in Aristotl’s Lo-

gV”, AJPh 57, 1936, pp.33—54 y 151—172.

EISSFELDT, O.., “Zwei verkannte mulit&r-technische Terminí ini

Alten Testament”, VT 5, 1955, pp.232-238.

EITREN, E., “Echicksalsm&chte”, SO 13, 1934, pp.47—64.

ELLEWORTE, 3.0., “‘AycZv’.oq. áy¿vctp~os. áycovt.cn~jpuov. Titree Words

Allegedly formed trorn ‘AycSv. ‘Assexnbly’”, TAPhA 106, 1976, Pp.

101—111.

ELMIGER, 3., Begr~f3ung und Abschied bel Homer. Em Beltrag zur

Geschichte des antiken Grúl3es. Diss. Freiburg, Schweiz Pauhus-

druck., 1935, 87 pp.

ELSE, G.F., “The origin of Tpcq«~>6ta”, Hermes 85, 1957, pp.17-46.

EMILYN—JONES, 0.3., ““Eros and ~v’.a’u’r¿s in Homeric Formulae”,

Glotta 45, 1967, pp.156—lEl.

ENGELMANN, H. - MERKELBACH, R., “Opos. ~pos”, ZPE 8, 1911, pp.

97—103.

ERFFA, C.E.F. von, “At&S~ und verwandte Begriffe in ibrer Ent-

wicklunq von Homer bis Demokrit”, Philoiogus suppl.30.2, 1937,

206 pp.

FALIVENE, M.R., “Ii codice di 6C¡a~ nella poesía alessandrina

<alcuni. epiqrammi della Antoloqia Palatina, Callimaco, Teocrito,

Filodemo, u Fragmentum Orenfellianum>, QUGC8, 1981, pp.81—104.

VALUE, R., “La terminologie qrecque di.> rapport et de la propar-

tion”, AAntHung 27, 1979, pp..353—380.

PALUS, R., “La formation de la notiori ‘syubole’”, AAntflung 29,

1981, pp.109—131.

FANTASIA, U., “Una particolarit& del lessico attico sial tipí di

proprietá”, ASNP 3t3), 1973, pp.787-796.

FANTINI, .3., “Oc¿q y óaCwwv en Homero”, Hehmantica 2, 1951, Pp.

3—48.

310

FASCRER, E., flpo¿piyur1s. cine sprach- und reiigionsgeschichtlehre

tintersuchung. Giet3en, Tápelaann, 1927, 228 Pp.

FATOUROS, G., “c~paCc< yciiov”, Glotta 54, 1976, pp.239-240.

FATOUROS, O., “Fehiendes in Lampe ... Patristic Lexicon. Zun

Wortschatz der Studites—Briefe”, JOEByz 33, 1983, pp.109-117.

FEDERSPIEL, 14., “flcpt pct&r1pcrr¡.xwt’ oi~ O~~pt¡.x& ck’c*6u6a¡cov-

TC”, RE’>’> 54, 1980, pp.80—100.

FÉE, A.L.A., Flore de Théocrlte et des autres Bucoliques Orees.

Paris, Firmin Didot Fréres, 1973, 121 Pp.

FERNANDEZ DELGADO, JA., “Carácter y funcián de los neologismos

de Plutarco en Horalla”, Estudios sobre Plutarco Obra y tradl-

ción. Actas del 1 Symposion Espaflol sobre Plutarco <Fuengirola,

1986>. Málaga, Univ. de Málaga, 1990, pp.141-153.

FERNANDEZ GALIANO, M., y. ADRADOS, F.R., 1963.

FERNANDEZMARCOS, 14., “Nombres propios y etimologlas populares

en la Septuaginta”, Sefarad 37, 1977, pp.1—21.

FERRANDIN!, E’., “‘Bilanclo’ in etA ellenistica”, 05 3, 1976, Pp.

295—299.

FERRILL, A., “Herodotus Qn Tyranny”, Historia 27, 1978, pp.3$5-

398.

FERRINI, M.F., “Un nuovo studio sul terminí di colore nella poe-

sía greca”, QUCC n.s. 5, 1980, pp.161-169.

FESTUGIERE, A.J., La Révélation d’Hermés Trisraégiste. Tome IV

Le Dieu inconnu et la gnose. Paris, Gabalda, 1954, 315 Pp.

F¡NKELSTE!N, 14.1., “‘E~inopos. t’cnt<X~pos and ¡ccrirjXo;. A prolego-

mena to tite study of atitenian trade”, CPb 30, 1935, pp.320-336.

FINZENI4AGEN, U., Dic gcographische Tenminologie des Gniechis—

citen. Diss. Berlin-Wúrzburg, 1<. Trtltsch, 1939, 158 Pp.

FISCHER, E., Amor und Eros. Eme Untersuchung des Vortfeldes

‘Liebe’ ira Latelnlschen und Griechischen. Hlldesiteim, Dr.H.A.

Gerstenberg, 1913, 85 pp.

FISOHER, K.D., “IAIMEAIA und IAEMINA”, Hermes 107, 1979, p.495.

FISOHER, lCD., “Titree lexicograpitical Notes”, Olotta 57, 1979,

Pp. 224—226.

FISCHBR, ¡UD., “Zu cinigen medizinisciten Fachvbrtern auf Papy-

rus”, ZPE 45, 1982, pp.121—122.

FISHER, N.R.E., “Hybris and dishonaur”, O & R 23, 1976, pp.17’7—

193.

311

FLETCHER, G.B.A., “Remarks on tite New L.S.J.”, GR 61, 1947, Pp.

82—84.

FLUCR, E.J., A study of dic Greek love -nemes. Johns Hopkins,

1934.

FOGELMARK, 5., Chrysaigis : 10 XII, y, 612. Lund, Gleenup, 1975,

52 Pp.

FOHALLE, E., “Norns d’animaux et noms de plantes en grec ancien”,

Serta Leodensia. Hélanges de Philologie Classique publiés &

l’occasion du centenaire de l’indópéndance de la Belglque.

Llége, Vaillant Carmanne & Paris, Champion, 1930, pp.141-1S7.

FOLLET, 5., “Deux vocables religieux rares attestés épigraphi-

quement”, RPit 48, 1974, pp.30—34.

FORRES, RAY., “Tite Nomenclature of Bitumen, Petroleum, Ter and

allied Products in Antiquity”, Hnemosyne 4, 1936, pp.67-77.

FORRES, EJ., Studies ir’> Ancient Technology. Leiden, Brilí, 9

vols., 1964—71.

FORD, A.L.,, A study of early Grcek terrns for poetry. Ao’.&vS,

~no; and no¿T~a’.s. DIss. ‘tale Univ., New ¡laven, Conn., 1981, 391

pp. [microfilm].

FORSSMAN, E., “flpipvrj und Verwandtes”, ZVS 79, 1964, pp.11-28.

FORSSMAN, B., Untersuchungen zur Sprache Pindars. VIlesbaden,

Harrassowitz, 1966, 171 PP.

FOESTER, ¡4., “Zur Geschichte der griechisciten Komposita vom

Typus ~nt~p~oos”, Angenommcn auf Antrag von M.Leumann. Ziirich,

Aschmann & Scheller, 1950, 74 Pp.

FORTES PORTES, 3., “Fitonimia griega, 1: La identificacián de

las plantas designadas por los fit6nimos griegos; II: Las

fuentes del vocabulario fitonimico griego”, Faventia 6(1), 1984,

pp.7—29 y 6(2), 1984, pp.7—15.

FOSSOM, A., Tite Trc*t Xcyopei.scx of Plato. Diss. Johns Hopkins,

1887.

FOURNIER, H., “Formules homériques de référence avec verbe

‘dire’”, RPh 72, 1946, pp.29—68.

FOURNIER, ¡4.., Les verbes ‘dire’ en grec anejen. Paris, C.

Klincksieck, 1946, 234 Pp.

FOX, W., “~oi5Xea&a¡. und &8~Xc¡.it’, BPhW 37, 1917, pp.597-606 y

633—639.

FRANCIOSI, F., “Die Entdeckung der mathematischen Irrationalí-

312

t&t”, AAntHung 24, 1976, pp.183—203.

FRANQOIS, G., Le poiythéisme et l’emploi au singulier des mots

eEOs, AAIMC»4. dans la littérature grecque d’Homére A Platon.

Paris, Les Belles Lettres, 1957, 374 PP.

FRAENKEL., E., Cricitiscite Denominativa Hz ihrer geschichtlichen

Entwicklung und Verbreitung. Gótingen, Vandenhoeck & Ruprecht,

1906, 296 pp.

FRAENKEL, E., Geschichte der Griechischen Nomina Agentis auf

-rrjp. —twp. -.-rns (—r--). Strassburg, K.3. Trúbner, 1910, 245 pp.

FRAENKEL, E., “Zur griechisciten Wortbildung”, Olotta 32, 1952-

53, pp.16—33.

FRAENKEL, E., «Zur griechisciten Wortforschung”, Oiotta 34, 1955,

pp.30l—309.

FRANK, A., Vorsicht und flehutsamkeit gegen~ber flensch und Gatt

u’> der sprache Platons. Eme sprachpsychologische Untersuchung.

Diss. Wúrzburg, 1937, 78 Pp.

WRÁNKEL, H., “Griechiscite liórter”, Olotta 14, 1925, pp.1-13..

FRANKEL, ¡4., “Parmenidesstudien”, fiCO 1930 (1,2), pp.’53—’92.

FRANKEL, H., Vege und Formen fr¿ihgrlechischen Denkens. Manchen,

Beck, 19602, 376 pp.

FRASER, P.M., “—KYPQ and —KYPEQ. A lexicograpitical note”, Eranos

49, 1951, pp.102—108.

FRASER, P.M., < ‘Apz’.Trpoaxcrrws. ¿px’.npoc-rcrre½ ‘¾ CE 51, 1951, PP.

162—163.

FREI-KORSUNSKY, 3., Oriechischc Wárter aus latcinischer

úberlieferung. Zñrich, Juris Druck-Verlag, 1969, 95 PP.

WRISK, E., “Griechlsehe Wortdeutungen”, 1?’ 49, 1931, pp.97—l04.

E’RISK, ¡4., “Grekiska Ordstudier”, Eranos 32, 1934, pp.41-56.

FRISK, 14., “Zur griechisehen Wortkunde”, Erarios 38, 1940, Pp.

36—46.

FRISK, E., “Dic Stammbildung von eENIS”, Eranos 48, 1950, pp.l—

13.

FR!TZ, K. von, Phiiosophie urid sprachlicher Ausdruck bei

Demokrit, Plato urid Arlstotele3. New York, Stechert, 1938, 92

PP~FRITZ, K. von, ‘N00X and NOEIN in tite l4omeric Pocas”, CPu 38,

1943, pp.79—93.

FRITZ, 5<. von, •‘No~s, vocZv ani titeir Derivatives in Pre—socra

3 13

tic Philosophy”, CPb 40, 1945, pp.223-242.

FRITZ, 5<. von, “Gleichheit, Kongruenz und Ahnhichkeit in der an-

tlken Mathematik bis Euklid”, ABG 4, 1959, pp.l—81.

FUNKE, O., ‘E~’.q, cO-os. ~&os. avvv¡Se’.a. Dopo5 md zweite Natur

ini Klassischen Denken”, ABG 3, 1958, DP•78-99•

FURLEY, D.3., “Tite early History of tite Concept of soul”, BICS

3, 1956, pp.1—l8.

GAGNEPAIN, 3.., Les noms qrecs en —os et en —a. Contribution A

l’étude du qenre en indo—européen. Paris, Klicksieck, 1959, 105

PP.

GALLAVOTTI, O., La linqus del poeti eolIcl. Barí, Adriatica,

1948, 138 pp.

GALLAVOTTI,C., “11 nome della testa e dell’ anfora micenea a

falso collo”, RFIC n.s.40, 1962, pp.135—149.

GALLAVOTTI, C., “Epigrafi ed Epigramul grecí”, Paideia 30, 1975,

pp.289—3O3.

GALLAVOTTI, 0.., “¡1 documento orfico di Hipponion e altrí testí

affini”, flCr 13—14, 1978—79, pp.337—359.

GANGUTIA, E., “Sobre el vocabulario económico en Homero y Hesío-

do”, Emerita 39, 1969, pp.63—92.

GANGUTIA, E., Vida 1 Muerte de Homero a Platón. Estudio de se-

mántica estructural. Madrid, C.S.t.C., 1977, 231. pp.

GANGUTIA, E., “Los compuestos de ¿pz’.—”. Apopitoreta Philologica

Eumanuelí Fernández-Galiano, 1. Madrid, Est.Clas. núm. 87, 1984,

Pp. 83—90-

GARCíA CALVO, A., “Para la interpretación de la carta a Heródoto

de Epicuro”, Enterita 40, 1972, pp.69—140.

GARCíA DOMINGO, E., “La penetración del latín en el griego. Pa-

norámica desde el siglo III a.C. hasta el siglo IV d.c.”, CEO

18, 1983—84, pp.249—289.

GARCíA LOPEZ, 3., “Sobre el vocabulario ético—mustcal del grie-

go”, Emerita 37, 1969, pp.335—352.

GARCíA RAMON, 3.L., “‘bate und ~he bei AIkman mrd Pindar”, MSS

46, 1985, pp.81—1O1.

GARDIKAS, O., “Contributiona philologiques”, Atbena 34, 1920,

PP .3-29.

314

GARDINER, OS., “‘Ava~cxCvcLv and xcctc<Qoctvctv as Theatrical

Texas”, TAPhA 108, 1978, pp.15—79.

GARLAN, Y., “Etudes d’histoire militaire et diplomatique, XV et

XVI”, BCH 102, 1978, pp.97—108.

GARTNER, 14., “Zurn Artikel ‘Notes on tite Vocabulary of Minar

Tragics Poets’ von D.F. Sutton”, Giotta 56, 1918, p.223.

GATES, H.P., Xlnship termlnoiogie it’> Homeric Greek. Diss. Prin-

ceton Univ. 1911; Ann Arbor, Michiqan-Univ. Mlcrofllms, 1975,

248 pp.

GAUTHIER, R.A., Hagnanlrnité. L’idéal de la grandeur daris la

phLlosophie pa¡enne et daris la théologie citrétienne. Paris, 3.

Vrin, 1951, 522 pp.

GAUTIER, L., La iangue de Xénophon. Genéve, Georg & Co., 1911,

215 pp.

GAVRXLOV, A.K., “‘rhe Profitable and tite Convenient (¿e’.— xpn.

av¡J9épov~. cnlpq~opovV’, Problemas fonéticos de dialectología e

historia de la lengua. Moscú, Academia de Ciencias de la

U.R.S.S., Inst. de LinqGtsttca, 1978, pp.Sl-68.

GAWAWrKA, W., Isopolit le. Em Beitrag nr Geschichte der

zwischenstaatlichen Beziehunqen 1>’> der qriecitischen Antlke. Mún-

citen, C.H. Eeck, 1975, 234 pp. (Vestigia, Band 22).

GEHMAN, 14.5., “ClTtCYkCtfTOpCIt, CflL0kCWLS. EflLCKOflOS and ~n’.a¡conW’,

VT22(2>, 1972, pp.197—208.

GElES, E., Zur Bezeichnung des dienenden Personais iii Griechis—

citen. Diss. Múnchen, 1956, 92 Pp.

GEORGACAS, D.3., “Creation of new words itt Greek by sitoxtening,

and a lexical crux : APAFATHZ”, Orbls 4, 1955, pp.91-113.

GEORGACAS, D.3., “A Contribution to Greek Word History Deriva—

tion and Etymology”, Glotta 36, 1957, pp.lOO—122 y 161—193.

GEORGACAS, D.J., “Greek Texas fox ‘Flax’, ‘Linen’ and titeir de-

rivatives; arid tite Problea of Native Egyptian Pitonological In-

fluence on tite Greek of Egypt”, POE’ 13, 1959, pp.253-269.

GEORGACAS, D.J., “A historico-linquistic and synonyaic Inquiry

into sorne Medical and Cognate Texas. Greek and otiter Texas fox

‘Tapevora’ and ‘Ravencus Hunger’”, ‘A9L4*4A0< a-r?~ iaHpn tov >4.

Tpt.carraqniXX(6~. Atiténes, 1960, pp.4?5-SS1.

GEORGACAS, D.3., “Ichtityological tenas fox tite sturgeon and ety-

rnalogy of tite international texas botarga, caviar and conge—

315

ners”, flpayparc&x’. ris ‘AKcXÓ. ‘AhvGv. 43, 1978. Atiténes, 1978,

330 PP.

GEORGOULIS, ¡UD., ~AXn&ijs — Xwa(~a@poros”, ¡‘latan 11, 1957, pp.

149—153.

GEORGOULIS, ¡UD., Svpnxrjpwpa rou Mq4Xov Act’.w<oG rjs ~XX~v’.áj;

1-Xc~~cms TWL> Liddell—Scott, 1: A—K, Atenas, Sideris, 1972.

GERARD-ROUSSEAU,M., “AMOS et DMWHcitez Homére”, ZAnt 19, 1969

[70), pp.163—173.

GERNET, L., Recherches sur le développement de la pensée juridi-

que et morale en Gréce. Parts, E. Leroux, 1917, 467 pp.

GEVIESE, J., “Ole Begrtfte ttX~po~v und nki~pcopa la Kolosser-und

Epitesexbrief”, Vora Wort des Lebens. Festschrift fúr 14. Meinertz

Múnster, Aschendorff, 1951, pp.128—l41.

OHEDIN!, O., “La JAngua del Vangelí apocrifí grecí”, Studl E’.

lJbaldi. Milano, Vita—Pensiero, 1937, pp.443-480.

GIANGRANDE, G., “Two Titeocritean Notes”, GR 23, 1973, pp.l-8.

GIGANTE, H., “Le tavole di Locrí”, Pp 31, 1976, pp..417—432.

GIL., L., “Nombres de la cigarra en griego”, Emerita 25, 1957,

PP. 311—325.

GIL, L., Nombres de insectos en griego antiguo. Madrid, Inst.

Antonio de ¡‘lebrija, Manuales y Anejos de Emérita XVIII, 1959,

263 PP.

GIL, L., y. ADRADOS, F.R., 1963.

GINOUVES, £4., Balaneutiké. Recherches sur le bain daris 1’Anti-

guité Grecque. Paris, E. de Boccard, 1962, 512 PP.

GIPPER, ¡4., “Purpur”, Glotta 42, 1964, pp.39—69.

GLADIGOW, E., Sophia urid Kosmos. Untersuchungen zur Friihqes-

chichte von ao~p¿q urid aop&~. Hildeshela, Olas, 1965, 155 Pp.

GLADIGOW, E., “Zwei frúhe Zeugunqslehren?. Zu >-¿i>v. yLns und

~-~vo<~. RhH 111, 1968, pp.351—374.

CalIDA, 3., Ac&viipí.. Scrnantische studie ayer den Indo-Germaans

chen Wortei deik-. Amsterdam, paris, 1929, 242 Pp.

GOODELL, T.D., “Xp¡j and ¿el”, CQ 8, 1914, pp.91-102.

GOODWIN, Cha., Apollonius Rhodius; bis figures, syntax arid va-

cabulary. Diss. Johns Hopkins, 1890.

00W, A.S.F., “Nicandrea : Witit reference to L & 5”, CQ n.s. 1,

1951, pp.95—118.

GRADWOHL,E., Dic Farben 1. Alten Testament. Zinc terminologis-

316

che Studie. Diss. Zúricit, 1962; Berlin, Tópelmann, 1963, 116 PP.

GRANATELLI, £4., “&¿a’.q, ~n¿&co’.~, ncpCc-rcxa’.s in Apollodoro di.

Pergamo”, Enterita 51, 1983, pp.119—128.

GRANDE, C. del, Hybris. Coipa e castigo neli’expressione poetlca

e ietteraria degli scrIttori della Grecia Antica. Napoil, R.

Ricciardí, 1947, 560 pp.

GRAUR, A., “~‘Ax8os, AxoL, ~xOp¿s”, Studclas 6, 1964, pp.273-

275.

GRAY, D.H.F., “Homeric Epititets for Things”, CD 41, 1947, Pp.

109—121.

GRAY, DALE’., “Hetal-Working in Homer”, JHS 74, 1954, pp.1-l5.

GRAY, D.H.F., “Houses in tite Odyssey”, CO n.s. 5, 1955, pp.í-12.

GRAYSTON, K., “‘IX&a¡cccrflcx¡. and related words in LXX”, NTS 27,

1981, pp.640—656.

GRAZ, L., Le feu daris l’illade et 1’Odyssée. fl~p, champ d’emploi

et signification. Paris, Klincksieck, 1965, 382 Pp.

GREENE, W.Cit., Hoira, Pate, Goad arid EvIl in Greek Thought. New—

York, Harper Torchbooks, 1964, 450 pp. (Reiupr. de Cambridge

1944).

GREINOL, >4., “KXéo;. ¡cudos, ~vzOs, tu~zy~. q~cttL<. r5¿~c<. Eme be-

deutungsqeschichtllche Untersuchung des eplschen urid lyrlschen

Sprachgebrauches. Diss. Múnchen, Lengerich i.W. Langericher

Handelsdruckerei, 1938, 161 PP.

GREINDL, M. “Zum Ruhmes- und Ehrbegriff bel den Vorsokratikern”,

R1IH 89, 1940, pp.216228.

GRIFFITH, >4., “Tite vocabulary of ‘Prometiteus Bound’”, CD 34,

1984, pp.282—291.

GRILLI, A., “Liddell—Scott 1925—1975”, Paidela 31, 1976, pp.3—8.

GRIMALDI, W.M.A., “Semelon, Tekterion, Eikos in Aristotle’z Rite-

toric”, AJPh 101, 1980, pp.383—398.

GROSSOUW,W., “L’esperance dans le Nouveau Testament”, RBi 61,

1954, pp.508—532.

GROSSOUW,VI., “La gloriflcatiott dii Crist dans le guatriéme

évangile”, L’Évanglle de Jean. ttudes et problémes : Recherches

bibliques, III. Paris, Desclée, 1958, pp.131—145.

GRUBER, 3., Ober cinige abstrakte Bcgriffe des fr~hen Griechis-

chen. Meisenhein am Oían, A. Hain, 1963, 99 Pp.

GRUNDMANN,VI., Ver Begrlff der Kraft Hz der neutestamentllchen

317

Oedankenwelt. Diss Tiibingen; Stuttgart, VI. Kohlhammer, 1932, 132

PP~

GRYGLEWICZ, F., “La valeur moral du travail manuel dans la ter-

minologie grecque de la Bible”, BíblIca 37, 1956, pp.3’4-337.

GSCHNITZER, E’., “Studien zur griecitiscite Terminologie der Skla-

verel”, AAWH13, 1963, pp.1283—1310.

GSCHNITZER, F., Politarches, Proxenos, Prytanis. Beitráge zum

grlechischen Staatsrecht. Múnciten, A. DrucKenmúller, 1974, cols.

483—500; 629—730; 730—816. <RE Suppl. XIII).

GSCHNITZER, E’., Studien zur grlechlschen Terminolagle der SIcla-

verel, hz untersuchungen zur ilteren, irisbesondere homerischen

Sklaventenminolagie. lilesbaden, E’. Steiner, 1976, 123 Pp.

GSCHHITZER, E’., “Mi~ros urid Verwandtes”, Glotta 55, 1977, Pp.

190—207.

GSCHNITZER, F., “Neue Beitr&ge zu den griecitisciten Etitnika”,

Festschrift fdr E. Risch. Berlin, W. de Gruyter, 1986, pp.415—

421.

GUERRAY GOMEZ, 14., Episcopos y presbyteros. Evolución semántica

de los términos ~nCa¡conos — npca~Crcpos desde Homero hasta el

sigla II d.c. Burgos, Pubí. del Seminario Metropolitano de Bur-

gos, Ser.A—5, 1962, 417 Pp.

GUIDA, A., “Frarnmenti inedití di Eupoli, Teleclide, Teognide,

Gluliano e Imerio da un nuovo codice del Lexicon Vindobonense”,

Prometheus 5(3), 1979, pp.l93—216.

GULLETTA, H.I., “Per un lessico greco dei vasi : storia degli

studi e del contributí dal 1829 al 1987”, ASPi? 18<4), 1988, Pp.

1427—1439.

GUNDEL, W. - GUNDEL, H.G., Astrologumena. Die astrolagIsche LI-

teratur Hz der AntíRe urid Hite Geschichte. Viesbaden, Steiner,

1966, 382 Pp.

GUSS, E.G., A study of dic vocabulary of Aristophanes’ Piutus.

Dlss. Univ. of Pittsburgh, 1962, 91 pp. [mIcrofilm].

GÚTTGEMANNS,E., “Die Beziehungen von Luk 1, 1-4 md Papias zur

antiken Rhetorik”, LInqBibl 53, 1983, pp.7—26.

HAAS, O., “Dic griecitisciten Absolutiva aid -¿a, .-&~v. —Soy. MNH-

MHZ XAPIN, Oedcnkschrift E’. Kretscbmer, 1. lien, Wiener Sprach-

318

gesellschaft, 1956, pp.130—145.

HAEBLER, C., “floXX¿¡.c’.c. iroXxá noXX&>ct’g. noXXá noXx~Sv. Bm Bel-

traq zur attlsciten Alltagssprache”, Festschrift f¿Ir E. Risch.

Berlin, VI. de Gruyter, 1986, pp.529—534.c A’

HABUSLE, H., “tú>ono’.ctu — vp’.atain’.. Bine atudie der frúhqrie-

chichen inschxiftlichen ch-Rede der Gegenst&nde”, Berta PhIic’-

logica Aenipontana, 111, hrsg. von Muth, R. - ¡‘fohí, G. Inns-

bruck, Val. des !nst. fúr vergleich. Spracitviss., 1979, pp.23—

139.

HAGEDORN, D., “Zum Anbauverbot von Loar’.s. o~opcvtot- und ¡cvy~-

kOS’¾ ZPE 17, 1975, pp.85—SO.

HAGEDORN, D. - WORP, K.A., “Von k1JPLoS zu &otr&r-qs. Bine Bemer-

kung vn Kaisertltulatur lm 3.14. Jhdt.”, ZPE 39, 1980, pp.165-

177.

HAHN, E.A., “Apollonius Dyscolus on Moad”, TANiA 82, 1951, Pp.

29—48.

HAHN, 1., “DIe Begriffe auf ...‘.ojs¿~”, Soziale Typenbegriffe Ira

alten Gríechcnland urid Ihr Fortieben in den Sprachen der Velt,

IV. Ed. Welskopf. Berlin, Akadeniie Verlag, 1981, pp.52—99.

HAHN, 81<., Baat.Xe(cw arid its cognates Hz tite New Testament.Diss. Southern Baptist, 1951.

HAINSWORTH, 3.B., “No flarnes itt tite Odyssey”, JHS 78, 1958, Pp.

49—56.

HAJ!STEPHANOU, CE., Tite use of %fl OL; and Its cognates Ir> qreek

tragedy with speclal referenee to character drawing. Nicosia,

Tite Cyprus Assoclation :“Stasinos”, 1975, 163 pp.

HALL, R., “Tite special vocabulary of tite ‘Budemian Etities’”, CO

9, 1959, pp.197—206.

HALLEUX, R., Le probiéme des métaux dans la acicrice antique. Pa-

ns, Les Belles Lettres, 1974, 236 Pp.

HAMM, E.M., “Mc~crOX~ und t,ác~aOM-~s’, Giotta 32, 1952, pp.43-45.

HAMMOND, W.A., “On tite notion of virtue in tite dialogues of ¡‘La-

to with particular reference to titose of tite first peniod and to

tite third and fouxth books of tite Republio”, HSPJ> 3, 1892, pp.

131—180.

HAMP, E.P.., “flapO¿i..>os and its Cognates”, Homenaje a Tovar. Ma-

drid, Editorial Gredos, 1972, pp.171—180.

HAMP, E.P., “Eat itt Greek”, Glotta 59, 1981, pp.1S5—1S7.

319

HAME’, E.P., “Sorne Greek forras in a—”. ZAnt 31, 1981, pp.93-9S.

¡lAME’, E.P., “Qn Gxeek verbs in —rc~twt Essays Hz honor of Ch. E.

Hocicett. Leiden, BrUj, 1983, pp.171—179.

HAMP, E.P., “Notes on Greek noun formation”, MSS 43, 1984, pp.

49—53.

HAHP, E.P., “Sorne archaic Greek eompounds”, AJPDI 106, 1985, Pp.

222—225

H&NDLEY, E.W., “Words tor soul’, ‘heart’ and mind’ in Aristo—

pitanes”, RJIH 99, 1956, pp.205—225.

HANDSCHUR, E., Die Farb-und Glanzw&rter bel Homer urid Heslod, ir>

den horaerisciten Hymnen und den Fragmenten des eplschen Kyklos.

Diss. lien, Verlag Notring, 1970, 230 PP.

HANSE, ¡4,, “Gott beben” in der Antlke und ira frúhen Cbristentum.

Eme reliqions-und begrlftsqeschlchtliche Untersuchung. Diss.

Halle, 1939; Berlin, Tápelmann, 1939, 152 Pp.

HANSEN, dG., Bíldhafte Sprache des Alschylos See urid SablE-

fahrt In metaphorischen Verwendunq. DIss. ¡<leí, 1955, 139 PP.

HANSEN, M.H., *AnarcoyTi. ~v6ct~c; asid £<pflrTlo¡-; aqalnst ¡ca¡covpj-ot.a-crr’.pot arid 4e’urolrrcs. A study ir> dic Athenian adm.inistration of

justice ir> the fourth century B.C. Odense, Univ. Press, 1976,

171 pp.‘A.

HANSON, 3.1. Tite Greek word atcov, a~wv’.o~, transIating ever—

lastinq-eternal, Ir> tite Holy BIble, shown to denote limlted du-

retían. Chicago, North—Western Universaiist Pubí. House, 1875,

79 Pp.

HANTON, E., “Lexique explicatif du Recueil des insoriptioris

greeques citrétiennes d’AsIe Mineuxe”, Byzantíon 4, 1927-28, Pp.

53—136.

HARRAUER, ¡4. - SIJPESTEIJN, 2.3., “Lexikographische Delettda, Co-

rrigenda et Addenda”, VS n.s. 17, 1983, pp.69-74.

HARRIMAN, Ph.L., “Greek derivatives in tite technical vocabulaxy

of speecit pathology”, QJS 26, 1940, pp.201-206.

liAREIS, C.R.S., The heart arid dic vascular system Ir> Ancient

Greek MedIcine, frora Alcmeon to Galen. Oxford, At tite Clarettdon

Press, 1973, 474 Pp.

HARRISON, E., “Notes on the Vocabulary of Greek Tragedy”, resu-

mido en PCPhS 1931, pp.CXLVIII-CL 4.

HARRISON, E.., “Book Revievs. Tite Completion of tite New L & 8 “,

320

GR 55, 1941, pp.28-30.

HARTMANN, 14., Aristoteles und das Problera des Be grifEs. Berlin,

1. de Gruyter, 1939, 32 pp. CAPA!,’ 5).

HASTINGS, C.B., flaponc5¿cx asid related terms ir> dic New Testament.

Diss. Southern Baptist, 1950.

HATCH, W.H.P., “Tite use of aXaxrflp’.o;. aX’.rpoc. apauoq,

¿vetp’.os. naxciqnnos and npocrrp¿na’.os : A study in Greek Lexico-

qraphy”, HSPh 19, 1908, pp.lSl—186.

HAUSSLER, E., “Polema md Polesis”, Festscbritt flr 1<. B~chner,

1. liesbaden, E’. Steiner, 1970, pp.125-131.

HAVELOCR, E.A., me Greek Concept of Justice. Cambridge, Massa-~

chusetts-Londres, 1978, 382 Pp.

HEATH, Th., A blstory of Greek Hathematícs. 1: Krom Titales to

Euclid. II: Frora Aristarcitus to Díophantus. Oxford, Clarendon

Press, 1921.

HEER, O. de, M~¡cap, c~i6aCpcov. ~X~toc. c1xr1JyJ~;. A study of the

semantíc E lCd denoting Happlness Di ancient Greek to tite erid of

the Sth century B.C. Amsterdam, A.M. Hakkert, 1968, 152 Pp.

HEXNIMANN, F., Nomos und Physis. Herkunft und Bedeutung cíner

Antlthese ira griechischen DenRen des 5. Jabrhunderts. Diss. Sa--

se].; Base]., Relnitardt, 1945, 223 pp.

HEITSCH, E., Die Entdeckunq der Hornonymie. Viesbaden, ateiner,

1972, 91 pp. (AAVM 11).

HELLMANN, H.-Citr., “A propos du vocabulaire architectural dans

les lnscriptiotts déliennes, les parties des portes”, BCH 110,

1986, pp.237—247.

HELLMANN, M,-Chr., “A propos d’ur¡ lexigne des termes d’archítec-

ture qxecque”, Comptes et inventaíres daris la cité grecque. Ac-

tes du coiloque de Meuchátel en I.’honneur de J. Tréheux. Neuch&-

tel, Univ. de Neuchatel & Genéve, broz, 1988, pp.239-261.

HELLIXO, D., Adlkla ir> Platona ‘PoliteIa’. Amsterdam, Verlag E.

R. Grúner, 1980, 119 Pp.

REMEtES, 2., “Tp’.nc-rwp und Tptonp(os. Griechisciter Ahnenkult in

Klassischex urid mykenischer Zeit”, Etanos 52, 1954, pp.172-190.a- a-

HEMBERG, E., Auat, ainoaa und on.’a¡ceq als Gótternamen, untar be-

sonderer Berúcksichtigung der attíschen ¡<ulte. Uppsala, Lunde-

qvist, 1955, 52 Pp.

HEMELRIJK, 3., flcvCa en flxoCro;. [Mss. Utrecht, 1925, 152 Pp.

321

HENDERSON, 3., Tite maculate Muse obsoene languaqe Ir> attic co-

medy. New Haven, ‘tale Univ. Press, 1975, 251 pp.

HENDRICKSON, G.L., “Verbal injuxy, magic, ox erotic comus?

(“occentare ostlum” and its Greek counter—partB)”, CPb 20, 1925,

PP~289—3o8~

HENNE, E., “Sur le sens des mots ócayptqc’.v et cih43oXoL’ dans

P.C.Z. 59814”, AIPhO 12, 1953, pp.173—llí.

HENNIOS, A., Bestarid und Bedeutunq der SubstantIva auf —aul-¶ ~n

der archaischen Literatur. Diss. lien, 1940, 155 Pp.

HENRICHE, A., “Despoina Kybele : Em Beitraq zur religiásen ¡‘la--

rnenkunde”, HSPI’> 80, 1976, pp.253—286.

HENRY, A.S., “Tite spelling xa~Lua A ~év’.cx In fiftit century mvi--

tations to tite Prytaneion”, Chíron 13, 1983, pp.6l—67.

HERMANN, E., “Graeca”, 1? 35, 1915, pp.164—172.

HERHANN, P., Menschliche Vertbeqriffe bel Homer (&ra&ós, ~a&X¿;

usid benachbarte Ausdrúcke>. Dlss. Hamburg, 1955, 153 Pp.

HERTEN, 3. van, OpTjaKcia. c&t~~c’.a, LKcTqq BI.jdraqe tot de

kennis der religienze terminologie Hz het Gxíeicsch. Amsterdam,

14.3. Paris, 1934, 105 Pp.

HEIJBEOR, A., “lije homeriscite Gótterspracite”, VJA 4, 1949-50, PP.

197—218.

HBWITT, 3.1., “The Terminology of ‘Gratitude’ irx Greek”, CPb 22,

1927, pp.142—161.

HIERSCHE, £4., “Zu ~vw6’, Yxcxov, ¿xú~>.¿ und npoaCa)Ocq-einjs ini

Urteil von Mantlnea 10 5(2>.262”, Glotta 56, 1978, pp.202—205.

HIGHET, O., “Lexical notes on Dio Chrysostom”, GRBS 15, 1914,

pp.241-253.

HILMORST, A., “Termes cbrétiens issus dii vocabulaire de la démo-

cratie atiténienne”, Filología Neotestamentaría 1(1), 1988, Pp.

21—34.

HILL, ¡3., Greek Vords arid Hebrew Meaninqs : Studles ir> tite se-

mantics of soteríoloqlcal Terms. Cambridqe, tJniv. Press, 1967,

333 pp.HINDENLANG, L., Spracbilcbe IJntersuchunqen zu Theophrastes bota-

nischen SchrIften. Diss. Strassbuxg; Strassburg, Tr6bner, 1910,

200 pp.

HIPT, O. op de, Adjektíve auf —cS6T~q Iii Corpus Hlppocratícurn.

Hamburq, Fundament-Vexlag Dr. Sasse & Co., 1972, 286 PP.

322

HIRZEL, £4., Themis, DUce urid Verwandtes. Em Beitraq zur Ges-

chichte der Reciitsidee bel den Griechen. Hildesheiiu, Olius, 1966,

445 pp. (Reimpr. de Leipzig 1907)., A.

HOEPEL, O., De notlonibus voluntaril (c¡co~aí.ou) ac consilhi

Cnpocx’.pcaL;) secundum Arlstoteies Ethica Nicomachea <III, 1-?).

Diss. Halle; Halis Saxonura, 1887, 32 Pp.

HÓFER, E., Dic neutralen Verbalabstrakta auf -es, -os Ira Orle-

chisciten urid Lateinisciten. Kónigsteln, Anton ¡4am, 1984, 161 Pp.

HOFFMANN, E., Dic Spracite urid dic archaísche Loqlk. Túbingen, 3.

C.B. Moitr, 1925, 79 Pp.

HOFFMA.MN, li., Dic etitisciten Terminologie bel Homer, Heslod und

den alten Eleglkern und Jamboqraphen. Túbingen, ¡<loeres, 1914,

156 pp.

HOFFMANN, O., “Guiechiscite Wortdeutungen”, Festschríft flr A.

Bezzenberger. Oóttingen, Vandenitoeck & Ruprecitt, 1921, pp.77-85.

ROFINGER, 8., ttudes sur le vocabulaire du grec archalque. Leí-

den, Brilí, 1981, 182 PP.

HOE’MANN, E., oua ratione ~no;, ¡&Ooq. cvvos. Xoyo; et vocabula

ab eisdem stirpibus derivata ir> ant iquo Graecorum sermone <usque

ad annura fere 400) adhlblta slnt. Diss. G8ttingen, 1922, 123 Pp.

HOFMANN, 1., Dic Gátter, litre Funktíonen und Epítheta bel Hesiod

urid Homer. Diss. Leipzig, 1954, 93 Pp.

HOGO, C.F., “Note an áranáco and qnXécó”. ST 37, 1927, pp.319-380.

HOHLWEIN, Ii., L’tgypte Romaine. Recudí des termes techniques

relatifs aux Institutioris polItlques et admínístratives de 1’t-

gypte Romaine, suiví d’un cholx de textes papyrologiques. Bruxe-

lles, Hayez, 1912, 623 Pp.

HOLM, C.E., Griechlsch-Agyptische Namenstudlen. Inaugural Dis-

sertation. Uppsala, Alrnguist & WIksells, 1936, 169 Pp.

HOLT, 3., “Die itomerisciten Nomina actionis auf -úi¿s’¾ Glotta 27,

1939, pp.182—198.

HOLT, 3., Les noma d’action en —cts C—t’.;). ttudes de Linguisti—

que grecque. Kbbenitavn, Ejnar Munksgaard, 1941, 198 PP.

HOOK, Larue van, Tite metaphorlcal termlnology of Greek rhetoric

and literary crltlcism. Citicago, Univ. of Citicago, 1905, 51 PP.

HOOK, Larue van, “Qn tite Degradation in Meaning of certain Greek

Words”, CJ 11, 1916, pp.495—502.

HOOK, Larue van, “Qn tite Idiomatie use of ¡c6pa, wc4porMj, and ca—

323

put”, Commemorative Studíes Di honor of Tit.L. Sitear, Princeton,

Tite American School of Class. Studies at Athens, 1949, pp.413—

414. (Hesperia suppl. VIII).

HOOKER, .3.T., “Sapphos BFOAOAAKTYAOS und Vervandtes”, GB 1,

1973, pp.165—169.

HOOKER, 3.1!., “X&p’.q and ápCT~j In Thucydides”, Hermes 102, 1914,

pp.164—1GS.

HOOKER, 3.1!., “Titree Homeric Epithets : c¿¿oxoq. óLcnerús, ¡<o-

pvOa¿oXos’, 1?’ 84, 1979,pp.ll3—llS.

HOPE, E.W., The language of parody; a study ir> the diction of

Arlstophanes. Johns Hopkins, 1905; Baltimore, J.H. Fuxst & Co.,

1906, 62 Pp.

HOROVITZ, 3., Das platoníschen I-’oTyr<% t&n> und der philonísche

xoopoq voryros. ¡Mss. Harburg, 1900, 103 Pp.

HOROVITZ, Th., Vom Logos zur Anaioqie. Geschlchte cines mathema-

tlschen Terrulnus. Diss. Zúxicit, 1970; Zúxicit, Ver].. Hans Roitr,

1978, 196 Pp.

HOUSEHOLDER,F.W., “flcupq>6¿cx”, CPu 39, 1944, pp.1-9.

HOWORTH,£444., “The origin of the use of ~v and ¡cc In indefinite

clauses”, CQ 5, 1955, pp.72—93.

HUART, 3., Stude sémantlque des mots exprimant l’idée de la mort

en grec anclen. Titése de Licence, Uní’.’, de Liége, 1942; cE. RSE’?’>

1942, p.532.

HUART, P., Le vocabulalre de l’analyse psycholoqlque dans l’oeu-

vre de Thucydíde. Paris, Klincksieck, 1968, 545 PP.

}WART, P., rwrn~ chez Thucydide et ses contemporains. Paris,

Klincksieck, 1973,195 Pp.

HUBE~, C.E.,, AnamnesIs bel Plato. Múnchen, Max Hueber i. Komm.,

1964, 665 Pp.

HULTSCH, F., Griechlsche md R6mlsche >4etrologle. Berlin, 1882;

reprod. fotom. cnt, Akademische Dnuck, 1911, 745 pp.

HUMBACH, ¡4., “t&ppCyvos und ápqnn0ic¡.<’. Studl Linquistici in

onore di Y. Pisan, U. Brescia, Paideta, 1969, pp.S69-518.

HUNMEL, 5<., “Der Begriff des Lebenden bel Aristoteles und in der

wissenschaftlichen Biologie von heute”, Studcen 14, 1961, Pp.

413—420.

HUSBON, G., OIKIA. Le vocabulaire de la maison privée en Égypte

d’apxés les papynus grecs. Paris, Pubí. de la Sorbonne, 1983,

324

343 Pp.

HUSSON, O., “E’.Oxy. 47.3355: povoxwpov, atO-pat. ¿ptolyi5y’.ov”, ZPE

61, 1985, pp.69—10.

tBER, E’., Adverbiorum qraecorum ir> —úq cadentium historia usque

ad Isocratis tempora pertineris. Diss. Marburg, O. Schaaf, 1914,

130 Pp.

IRIGOIN, 3., “La formation du vocabulaire de l’anatomie en grec:

du Mycénien dux prlncipaux traités de la CoLlection itippocrati-

que”, Hippocratica. Actes du Colloque hlppocratlque de Paris (4-

9 Sept. 1978). Paris, C.N.R.S., 1980, pp.247—257.

IRWIN, E., Colour terms Ir> Greek Poetry. Toronto, A.M. Hakkert,

1974, 242 Pp.

ITO, T., “AápLÉq. O~¡rcs. ~«r¡jpopo’.”, JCS 35, 1987, pp.22-33.

IVANSSCU, O., “Sur le vocabulaire pastoral du grec et du latín”,

tírene. Actes de la ~ e Conférence lnternatlonale d’Études cIa-

asiques. Amsterdam, A.M. Hakkert, 1915, pp.159—167.

IVANOV, V.V., “AcZp¿s it p¿poq rC’, Antichnaia BalkanIstika,

III. (ttudes balkaníques antiques, ¡II). Moskva, Instit. d’Ét.

síaves & balkaniques, 1978, pp.23—25.

JACOIJES, 3.14., “Sur le sena des adiectifs &pvóp¿q et PWOTIS. RKA

71, 1969, pp.38—56.

JACCUES, X., índex des mata apparentés dans le Nouveau Testa—

raent : Complément des concordances et dictionnaires. Roma,

Scripta Pontif. Inst. Bibí. CXVIII, 1969, 124 Pp.

JACQUES, X., índex des mata apparentés dana la Septante : Cora--

piérnent des concordances et díctionnaires. Roma, Bibí. Inst.

Presa, 1912, 233 Pp.

JAEREL, 5., “*ópos md a~Qas Am frGhen Griechiachen”, ABG 16,

1972, pp.141—165.

JAEXEL, 5., ‘¶¿Poq. oc~aq und caJóó,c in den Dramen des Eurípi-

des”, Aretos 14, 1980, pp.15—30.

JAGER, G., “Hus” Ir> Piatosis Dialogen. Gáttingen, Vandenhoeck &

Ruprecht, 1961, 183 Pp.

3AJLBNKO, V.P., “Notes de lexicologie et onomastique qrecque”,

325

Histoire et culture du monde antique [en russeI, éd. par 5<obyli-

na, M.M. Moskva, Nauka, 1977, pp.216—224.

JAMES, A.W., Studíes Ir> tite Lanquage of Oppían of CIlicia. An

anaiysís of tite new Formatioris in tite Halleutíca. Amsterdam, A.

M. Hakkert, 1970, 270 Pp.JANNI, P., ‘TOTEIPA e SOTHP Hz Píndaro”, Studurb 39, 1965, pp.

104—109.

JANOWSKI, C., Observatlones Ir> nomina vestiurn a tragicis Oraecís

prolata. Diss. Berlin, 1897; BerlIn, Ebering, 1897, 47 Pp.

JARKHO, V.N.., “Qn the meaninq of epic adiectives vith prefix

~ncp— “, V~ 117, 1971, pp.78—86.

JARKHO, V.N., “Qn so-called itomericisrns in ancient Greek”, VbX

125, 1973, pp.27—38.

JEFFERY, L.H. - MORPURGO-DAVIES, A., “flo’.v’.waaac and no’.v’.-

KC¿tCLV”, Kadrnos 9,1970, pp.11B—154.

JESCHONEK, E’., De nomínibus quae Graeci pecudibus domesticis in-

diderint. Diss. K8nigsberg; Kónigsberg, Kock & Relmer, 1885,

68 Pp.

JOHANNES, W.C., Tite people of Henander. A study of nouns deslg-

natlng Eamuiy, occupatíon, social and servíle class. Mss. UnIv.

of Michigan, 1963, 313 pp. [inicrofilrn].

30H14 C.H., Dic Vebstúitle der Oriechen und Rc5mer. Technologlscit-

terminologíscite Studie. Diss. ¡<leí, 1917; Borna—Leipzig, Noske,

1917, 14 p.JOHNSON, E’ . E’., “Qn Certain Greek Expressions”, CPit 30, 1935, Pp.

259—262.

3OLY, £4., Le vocabulaíre citrétien de I’amour est—Il orIgInal ?

•‘.Xc7V et ¿yan&v dans ie grec antIque. Bruxelles, Press. Univ.

de Bruxelles, 1968, 62 PP.

JONES, 14.5., “Tite Making of a Lexicon”, GR 55, 1941, pp.1—13.

JOMES, E., “Homerlc Nouns in —sis”, Glotta 51, 1973, pp.7—29.

3002, P., TYXH. INflE. TEXNH. Winterthur, P.G. ¡<eller, 1955, 111

PP.

JORDAN, 1., “Dic Farben bei Horneros”, JCPh (Jahrbíicher fúr Pití-

lologíe urid P&dagoglk) 113, 1876, pp.161— 168.

JORDAN, G.V., “ICo’.vcapCa in 1 Corintitians 10, 16”, JBL 67, 1948,

PP. 111—124.

JODANNA, J., “Le Traité Hippocratique des ‘Affections Internes

326

(c.35>’et le ‘Glossaire Hippocxatlque’de Galen : A propos des

plantes dénommées KOpT¡, K¿pA.~ et ¡coptov’¼ RPh 50, 1976,

PP. 32—40~

300014, E’., “Les mots employés pour désigner le temple dans l’An-

cien Testament, le Nouveau Testament et Joséphe”, RecSR 1935,

Pp. 329—343.

300014, E’., “Les verbes Po~»~o&ia~~ et eb~~ dans le Nouveau Testa-

raent”, RecSR 31, 1940, pp.227—238.

JUREl!, A.C., “Les mots qul désignent le sacré en latín et en

grec”, resumido en BFS 17, 1938-39, p.172.

JUSTESEN, E’.Th., [Études de vocabulaixe], Java impr. en mss.,

1926, cf. RBPh 1926, p.974.

JOTHNER, 3., “DIe flamen der Astragalwfirfe’, JOEAI 23, 1926, Pp.

106—116.

JÚTHNER, .3., Die athletischen Leibesúbungen der Orlechen. lien -

Káln, ¡4. Bóblaus, 1965, 209 pp. (SAVW 249,1).

KAETZLER, 3., ‘Pcvó¿s, 6¿Xo;. ~rnxc~v,n1air> der griechisciten Tragó-

die. £Uss. Túbingen, 1959, 175 PP.

¡<AHANE, 14. - RAHANE, E., “Titree mediterranean termas of Gzeek

provenience”, Festschrift fúr 3. Hubschmid. Bern, Francke, 1982,

Pp. 247—260.

¡<ANLER, M., Das Gewissen. Ethische tintersuchung. Dic Entwiciclung

seíner Namen und seines Beqríffes. Halle, Fricke, 1878; Wissens—

chaftliche Buchgesellscitaft, 1967, 338 Pp.

KAKRIDIS, ¡4.3., La noMon de l’amItié et de l’itospitalité chez

Homére. Titése Univ. de Paris; Thessalonique,’H ~LPXLO&ijKTj tov

4J~LXoXoroU IX, 1963, 118 Pp.

KALBFLEISCH, 5<., “Seltene VIórter”, Aegyptus 27, 1947, pp.47—52.

¡<ALOGERAS, B.A., Zviapoxij crr¡ 6¡.apá&¡.~’.o~ rox en’.Octov rfls áp~a¡as

‘EXX~vt¡ájs. Dm55. Thessalonique, 1955, 57 Pp.

KAMELGER, 3., Wortgeschlchtliche Untersuchunqen la Grlechischen.

Skopos, hexis, schesis, scitema. Diss. Innsbruck, 1967, 405 PP.

KARAVITES, Eh, ‘EXcuScp¿a and oárovop(a itt ftftit century ínter-

state relatlons”, PIDA 29, 1982, pp.145—162.

KASTNER, 1., DIe gxlechisciten Adlektive zweier Endungen auf -os.

Heidelberg, C. linter, 1967, 132 Pp.

327

KASTNER, 1., “‘An&TTl’, 148 34, 1977, pp.199—202.

KLSTNER, U., “Bezeicitnungen fúr Sklaven”, Soziale Typenbegriffe,

¡II. Ed. Welskopf. Berlin, Akadernie Verlag, 1SB1,pp.282—318.

KATTENBUSCH, F., “Dic Entstehung ciner ehristlichen Titeologie.

Za Cescitichte der Ausdrúcke QeoXorCa. &coXorcZt,. &coX¿ros”

Zeltschr. Theoloq. Kírche 1930, XI, pp.161-205; fotomech. Neu—

druck, Darmstadt, Wiss. Buchges., 1962, 46 pp.

KAZtK-ZAWADZKA, 1., Les hapax etremena et les mots rares daris

les fragments papyrologiques des trois grands tragiques grecs.

Warszawa, Polska Akad. Nauk. Arcitiwum filol. y, 1962, 131 Pp.

KEEN, R., “Notes on Epicurean Terminology and Lucretuus”, ApeA-

ron 13, 1979, pp.63—69.

KEIRNS, M.E., Tite use of OreeJc words in Roman satire. Chicago,

1932; Abstracts oE theses, Humanistic ser. IX, 1934, 383—391.

KEMPCKE, O., Die Bedeutungsgruppen der verbalen Komposltlons

partikel ca>— Ira synchronischer usid diachronischer Sicht. Diss.

Leipzig, 1964, 281 Pp..

KENDALL, W.F., PauI’s use of avrt. arid Cnr¿p. Southern Baptist,

1936.

KERN, 3.W., Ana asid Icata ir> composltion asid wlth case. Joitns

Hopklns, 1899; Baltimoxe, Tite Lord Baltimore Press, 1915, 50 PP.A.KERSCHENSTEINER, 3., “Zura Gebrauch von ovu und b~ bel Platon”,

MSS 1, 1952, pp.29—45.

KERSCHENSTEINER, 3., Kosmos. Quellenkritische Untersuchunqen tu

den Vorsokratikern. Múnciten, Beck, 1962, 245 PP.

KESSELS, A.H.M.,, Studies on dic drearn Ir> Greek ilterature.

Utrecitt, Hes Publishers, 1978, 269 Pp.

ICEUFFEL, VI., Der Vaterlandsbegrif E Ir> der frúhgrlechischen Dich-

tung. Wúrzburq, Trlltscit, 1942, 56 PP.

KILPATRICK, G..D., “me possessive pronouns itt the 14ev Testarnent”

JTbS 42, 1941, pp.184—186.

KILPATRICK, C.D., “Seribes, lavyers and Luyan origins”, JTIiS fl

s. 1, 1950, pp.56-60.

KILPATRICK, C.D., ‘A’.aXéycooa’. and óccrXorCteaOc*í. in New Testa--

rnent”, JThS 11, 1960, pp.338—340.A.KINDSTRAND, 3.2’., “0upoxono’. A Study of tite Greek Compounds

with ....~c¿nos. —¡conCa and —¡<on&.> In tite Classical and Hellenistic

Perioda”, AC 52, 1983, pp.86—1O9.

328

KIRK, G.S., “Heraclitus’ contribution to tite development of a

languaqe for philosophy”, ASO 9, 1964, pp.73—77.

RIER, (LS., The language asid background of Homer. Sorne recer>t

studies asid controversies. Carnbridge, Heffer & Sotts, 1964, 217

PP.

KIRKWOOD, O., “Thucydides’ Words fox ‘Cause’”, AJPh 73, 1952,

Pp. 37—61.

KLAUS, 5<., Die Adjektiva bel Henander. ¡Mss. Bonn, 1936; Leip-

zig, Harrassowitz, 1936, 160 Pp.

¡<LEIN, FN., Die Lichtterminologie bel Philon von Alexandrlen

usid in den itenmetischen Schrlften. Untersuchunqen zur Struktur

der religi8sen Sprache der hellenistischen Mystlk. Leiden,

Brilí, 1962, 232 Pp.

¡<LEVE, Y., “Zur epikureischen Terminologie”, SO 38, 1963, pp.25-

31.rKLOCKER, A., Wortqeschichte von íXcoc usid otktos in der grie-

chischen Dichtung und Philosophie von Homer bis Aristoteles.

Diss. Innsbruck, 1953.

KNACKSTEDT, W., De praediorum et mansionura appeilatior>Ibus Grae-

cis. Diss. Marburg, 1913, 58 PP.

KNECHT, Th., Geschichte der qriecitischen ¡<omposita vom Typ tcp-

WLPPPc«OS. Diss. Zñrich; Biel, Schúler, 1946, 52 Pp.KNOBLOCH, 3. von, “Gr lech. ¡c’.vówo; ni. oefahr’ und das Vúrfel-

spiel”, Olotta 53, 1975, pp.78—81.

KNOX, 14.0., “‘House’ and ‘Palace’ in Horner”, JHS 90, 1970, PP.

117—120.

KNUTH, 1., Der Beqriff der Súnde bel Philon von Alexandria.

Diss. Jena, 1934; Wúrzburq, Triltscit, 1934, 85 Pp.

¡<OBER, AS., The Use of Colour Terma in Greek Poeta. New York,

Mu¡nphrey Press, 1933, 122 Pp.

¡<OBER, A.E., “Sorne rernarks att color ir> Greek poetry”, CV 27,

1934, pp.l8S—191.

KODZU, E., A Btudy of dic Ir>strumer>tal Adverba, Particies asid

Conjunctions Di dic Greek Dlalects, especlally those In —a. .-~.

..w. Tokio, Iwanami, 1937, 66 Pp.

KOETS, P.J., AcLoLóa’.pot>’.a : A Contrlbutior> to dic Knowiedge of

religious Terminology ir> Greek. Purrnerend, 3. Muusses, 1929, 110

PP.

329

/ -%

KOJIC-SLAPSAK, E., “La transtormation sémantique du rnot c~pt,

de ses dérivés et compasés et ses traductions”, ZAnt 27, 1977,

pp.347—398 Len serbo—croate, rés. en frangí].

¡<OLLER, Ii. von, Dic Mimesis ir> der AntiJ<e. flacitahmung, Dar-

stellung, AusdrucR. Bern, A. Francke, 1954, 235 Pp.

¡<OLLER, 14. von, “Die Parodie’, Glotta 35, 1956, pp.’7—32.

¡<OLLER, ¡4. von, “Hypokrisis und Hypokrites”, 1414 14, 1957, PP.

100—107.

¡<OLLER, 14. vOn, “Theoros und Titeoria”, Glotta 36, 1958, pp.273—

286.

¡<OLLER, ¡4. VOl%, “@tatt’.; &o’.óo;”, Glotta 43, 1965, pp.277—285.

KOMORNXCKA,A.M., “Sur le langage érotique de l’ancienne comédie

attique”, QUCC 9, 1981, pp.55—83.

KOMORNICKA, A.M., “‘Poeste’ et ‘Poéte’. Terms et notions dans la

littérature grecque”, 0FF 6(1), 1984, pp.3—17.A.

¡<ORRE, A.Y.~ “KoptStm, napapnv¡c’.a, q~X¿¡<os”. EHBS 41, 1974, pp.

128—135.

¡<ORVER, 3., De ¶rermlnologie van het Credlet-Vezen in het

Grleksch. Amsterdam, H.J. Paris, 1934, 167 Pp.

KOTHE, 14., “Der Hesiodpfhung”, E’itilologus 119, 1975, Pp.1—26.

KOURMOULIS, O., r-x&Yaa ¡caL AorrpcCct. Atiténes, Hestia, 1948, 93

PP.KRAFT, £4., Septuaqintal Lexicoqraphy. Revised edition, edited by

R.A.Kraft Lot tite International Organlzation Lot Septuaqint and

cognate Studies and tite Society of Biblical Literature. Seminar

on Lexicoqraphy, 1972, 184 pp.; Missoula, Montana, Scholars

Press, 1975.

¡<RAMER, 14.3., Arete bel Platon urid Arlstoteles. Zura Wesen urid

zur Geschichte der platonischen Ontoloqie. Diss. Túbingen, 1958;

Heidelberg, C. linter, 1959, 600 pp. <AHAW1959,6).

KRANZ, 1., “Dic &ltesterx Farbenlehren der Griechen”, Hermes 47,

1912, pp.126—140.

KRANZ, VI., “ICosmos md Mensch in der Vorstellung friten Orle-

chentumas”, NOS 1, 11.2’. 2,7, 1938, pp.121—l6l.

KRARUP, P., “Verwendung von Abstracta in der direkten Rede bel

Homer”, C & 14 10, 1948, Pp.1—17.

¡<RAUSE, 1., “Dic Ausdrúcke Luz das Schicksal bei I4orner”, Glotta

25, 1936, pp.143—152.

330

KRENTZ, E.N., Sextus Epiricus or> lar>guage ar>d literature. IMss.

Washington Univ. 1960, 172 Pp. [microfilm].

KRETSCHMER, P., “BeI.tr&ge zur Wortgeographie der altgriechischen

Dialekte”, Glotta 18, 1929, pp.67—101.

KRISCHER, T., ““Erupoq und áX~&ij;”, Philoiogus 109, 1965, Pp.

165—174.

KRISCHER, <1!., “Suyv und 4sLwTtcxv•¾ Glotta 59, 1981, pp.93-LOl.

KRONASSER, 14., “KoXo.-, gross”, Sprache 6, 1960, pp.172-178.

¡<UBE, J., récbne urid Areté ¡ Sophistisches und platcnisches Tu-

gendwlssen. Berlin, W. de Gruyter, 1969, 255 Pp.

KUBINSKA, 3., Les mor>uments funéraires dans les isiscriptiosis

grecques de l’Asie Mlneure. Varsovia, Travaux du Centre d’Ar-

chéologie Méditerranée, Acadernie Polonnaise des Sciénces, 1968,

178 Pp.

KUCH, 14., “Vora Namen der Philologie”, Altertum 11, 1965, pp.15l—

157.

KUHLMANN, G., De poetae et poematls Graecorum appellationibus.

Diss. Marburg, 1906; Leipzig, J.B. Hirschfeld, 1906, 39 pp.

KURT, Ch., Seem&nnische Fachausdriicice bel Homer. Unter Berúck-

sichtigung HesIods usid der Lyriicer bis Bakcitylldes. Géttingen,

Vandenhoeck und Ruprecht, 1979, 237 Pp.

¡<USEMAUL, P., “Zur Bedeutung von avppoXa’.ou bel den attisciten

Rednern”, Catalepton. Festschrift fúr B. Wyss. Basel, Semin. fúr

Klass. Philol., 1985, pp.31—44.

LABEY, O., Manuel des particules grecques. Paris, O. Klicksieck,

1950, 86 pp.

LACROIX, L., “¡‘¡oms de poissotts et noms d’oiseaux en grec an-

cien”, AC 6, 1937, pp.265—302.

LACROIX, L., “Une liste de nonis de poissons dans une inscription

béotienne”, AlPha 6, 1938, pp.49-56. <Mélanges E. Bolsacq>.

LAGERCRANTZ, O., “Deux rnots greos”, Minnesskríft utg. ay Filolo—

giska samfundet 1 Góteborg. Góteborg, Wettergren, 1920, pp.64—

71.

LAMBERTERIE, Ch. de, “A~xc’.a. XcxxaCvw. X¿xos”. RPb 49, 1915, Pp.

232—240.

LAMBERTERIE, Ch. de, Les adjectifs grecs en -Vs. Sémantlque et

331

comparaison. Lauvain-la-Neuve, Peeters, 2 vois., 1990, 1036 pp.

LAMBIN, G., “Le surnom B&raxo; et les rnots de cette famille”,

RPh 56, 1982, pp.249—263.

LANATA, O., “Sur linguaggio amoroso di Saffo”, QUCC 2, 1966, Pp.

63—79.

LANATA, O., “Linguaggio scientifico e linguaqgio poetico. Note

al lessico del De morbo sacro”, QUCC 5, 1968, pp.22—36.

LANDFESTER, M., Das griechiscbe flamen “pitilos” und seir>e Ablel-

tungen. Hildesheim, Olms, 1966, 196 Pp.

LANDI, A., “Lesgicologia marittima nelí’ ambito del greco ita—

ilota e siceliota”, Klearcitos 77—80, 1978, pp.121—l34.

LANOHOLE, Y., “Latwergen (~XXeCxw. ~XXe’.¡ct¿v, ~XXc’.~’.q, ~XXcur-

~ia, hxc’.r~.íoa¿óns’. AC 40,1971, pp.661-667.

LANGICAVEL, B., Botanik der spaeterer> Griecher>. Amsterdam, Hak-

kert, 1964, 207 pp. (Reimpr. de Berlin 1866).

LARKIN, M.T., Language ir> tite pitilosophy of Aristotle. Tite

Hague—Paris, Mouton, 1971, 113 Pp.

LAROCHE, E., Histoire de la raclne PiEN- er> qrec anclen. Paris,

C. Klincsieck, 1949, 271 Pp.

LARSON, C.W.R., “Tite Platonie synottyws 6’.xcs’.ooS¡>Tj and aúxppoot-

y-vg1. AJE’)> 72, 1951, pp.395—414.

LAESO DE LA VEGA, 3.5., y. ADRADOS, F.R., 1963.

LATACZ, 3., Zum Wortfeld “Freude” ir> der Spracite Hornera. Heidel-

berq, C. linter, 1966, 244 Pp.a- a- A.

LATACZ, 3., antcpo. b~”O-~< — an-rcpos q~ar~; : ungeflúgelte

liorte? “, Olotta 46, 1968, pp.25—47.

LATTE, K., “Zur griecitisciten Wortforschung”, Glotta 32, 1952,

pp.33-42; “Zur griechisciten Woxtforschung, II”, Glotta 34, 1955,

pp. 190—202.

LAILER, L.B., “¡‘hora, Scitema, Deixis in tite Greek Dance”, TAPitA

85, 1954, pp.148—158.

LAZZERONI, £4., “Su alcuní aspetti della lingua di Omero”, SSL 7,

1967, pp.49—62.

LEBECK, A., Tite “Oresteia”. A Study Di language and structure.

Washington, Pubí. of tite Center for Hellenic Studies, 1971, 222

PP.

LEBEDEY, A. Y., ap~~ et ro ncptc~ov citez les présocratiques”

[en ruso)”, ttudes balkaníques antiques, III. Moskva, Inst. d’

332

St. siaves et Balkan., 1978, pp.33—35.

LEBEL, >4., “Observations sur le vocabulaire juridique de Platon

dans les Lois”, Mélanges of Eerts A E. Delebecque. Aix-en-

Provence, Univ. de Provence & Marseille, 1983, pp.233—243.

LEDOGAR, R.J., “Verbs of praise in tite LXX transíation of tite

Hebrew Canon”, BIblica 48, 1967, pp.29—56.

LEE, D.J.N., “Homeric >crjp and others”, Glotta 39, 1960—61, Pp.

191—207.

LEE, D.3.N., “Tite modal particles ¿~v, ¡ceCv), ¡ca”, AJE’>’> 88, 1967,

pp.45—5G.

LEE, E.K., “Words denoting ‘pattern’ in the New Testament”, HTS

8, 1961—62, pp.166—173.

LEE, J.A.L., “A note on Septuaqint material in tite Supplement to

Liddell & Scott”, Glotta 47, 1969, p.234—242.

LEE, .3.A.L., LXX. A lexical study of tite Septuagínt version of

tite Pentateuch. Chico, California, Scholars Press, 1983, 171 pp.

(Septuagint and Cognate Studies, 14).

LEE, ¡<.14., ‘BáXXw compounds in tite tragedians”, AJPh 92, 1971,

PP.3l2—315~

LEE, K.H., “Observations en epécceuv, pactos and Eur.Tro.570-

511”, ¡‘hilologus 117, 1973, pp.264—266.

LEHMANN, L.Th., “Nautiscite termen bu Apollonius Ritodius”, Her-

meneus 41, 1969, pp.49—68.

LEITZKE, E., Hoira usid Gottheit ira aiter¡ griecbischen Epos.

Diss. Góttingen; Borna—Leipzig, Noske, 1930, 83 PP.

LEIVESTAD, R., ‘Tanc’.vo;. rancct’o.~ppwv’. NT 8, 1966, pp.36-47.

LEJEUNE, >4., Les adverbes grees en —6ev. Bordeaux, Ed. Delmas,

1939, 444 PP.

LEJEUNE, 14., “Les noms d’agent féminins en greo”, RE’1I 24, 1950,

pp.S-28.

LEJEUNE, 14., “Note sur c~6-&apos. &iwpos”, RPh 48, 1974, pp.7-9.

LEKBACH, 1<., Die Pflanzen bel 2’heocrit. Heidelberg, C.Winter,

1970, 195 Pp.

LENZ, 14.0., Zoologie der alten GrIechen md Rflmer deutsch Di

Auszdgen aus deren Scitrif ten nebst Ammerkunqen. Viesbaden, Dr.

Martin Sándig OHG, 1966. (Unver&nderter Neudzuck der Ausgabe von

1856)

LENZ, >1.0., Botanuic der aRen Griechen usid R5mer deutsch ir>

333

AuszUqen aus deren Schriften r>ebst Ammerkungen. Viesbaden, Dr.

Martin Sándig oHG, 1966. (Unver&nderter Neudruck der Ausgabe von

1859)

LEtiZ, 0.14., Hlneralogíe der alten Griechen urid Pómez deutsch Di

Auszúgen aus deren Schriften nebst Arnmerkungen. liesbaden, Dr.

Martin S&ndig oHG, 1966. (Unver&nderter Neudruck der Ausgabe von

1861).

LENZMANN, J.A.., “Expressions qrécques désignant l’esclave”, VOX

36, 1951, pp.47—69.

LESQUIER, 3., Les instltutions mllitaires de l’Égypte saus les

Lagides. Milano, Cisalpino-Goliardica, 1973, 381 pp. (Reimpr. de

Paris, 1911).

LETOUBLON, F., “Le vocabulaire de la supplicatlon en grec.

Perfoxmatif et dérivation délocutive”, Linqua 52, 1980, pp.325-

336.A-

LEUKART, A., “rv~; et taopocis citez Hésiode: deux vestiges de

l’époque mycénienne en béotien”, Mli 35, 1978, pp.198-201.

LEUMANN, fi., Homeriscite Wórter. Basel, E’. Reinhaxdt, 1950, 360

PP.

LEUMANN, 14., “Ec~os und cCs”. MNHMHX XAPIN. Gedenkschrlft it,

Kretschmer, II, lien, Wiener Sprachgesellschaft, 1957, pp.8-14.A- A.

LEUMANN, 14., “Griech. arcxos ‘Vers’ und a’.xc; ‘Reihen’ “, >435

33, 1975, ppil9—84.

LEVEl!, LP., Le vrai et le faux dans la per>sée grecque archa!-

que. Étude de vocabulaire. Paris, Les Belles Lettres, 1976, 264

PP.

LEVET, J.P., “‘F’4j’rwp et yi.>¿4i~, présentation sémantique et re—

citerches isocratiques”, Formes bréves. De la r~~p~i A la pointe,

métamarpitoses de la sententia . Poitiers, La Licorne, 3, Pubí.

Fao. des Lettres et des Langues de l’Uttiv. de Poitiers, 1979,

pp.9 -40

LEVIN, D.N., Etitical hrnpllcations of the népas — &rtc’.pov dicho—

tomy as seen particularly iii the vorks of Aeschylus. Resumen de

una Diss. Harvard Univ., 1957.

LEVIN, F.E., “flXnrtt and t’o¡.; in tite Harmonika of ¡<laudios Pto-

lemalos”, Hermes 108, 1980, pp.205—229.LEVIN, 5., a-ApXL, and &px’wj. Chicago, 1950.

LEVIN, 5.., “Greek occupational tenas with semitio counterparts”,

334

Paleontoloqia linguistica. Atti del VI Cor>vegno Internazionaie

di llnguistici (Milano 2—6 Sept. 1974). Brescia, Paidela, 1977,

Pp. 175—180.

LÉVY, E., “AtrovoiiCa et btu&cpCa au ve siécle”, RE’!> 57, 1983,

PP .249—270.

LEWIS, N., “Leitaurgia and related tenas”, GRBS 3, 1960, pp.l’75—

184 y GRBS 6, 1965, pp.227—230.

LEWIS, 14., “Four Cornelí Papyri”, RecPap 3, 1964, pp.25-35.

LEWIS, 14., “Tite Reclplents of tite Oxyrhyncitus Siteresion”, CE

49, 1914, pp.158—162.

LIDÉN, E., “Baumnarnen und Verwandtes”, 1?’ 18, 1905-06, pp.485-

509.

LIDÉN, E., “Griechische Worterkl&rungen”, Streitberg—Festgabe.

Leipzig, Markert & Petters Verlag, 1924, pp.224—229.

LILJA, S.,The treatment of odours ir> tite Poetry of Antiquity,

¡viti’> an Appendix on botanical data. Helsinki, Societas Scien--

tarura Fennica, 1972, 275 Pp.

LIEJA, 5., Dogs ir> ancient Greek poetry. Helsinki, Societas

Scientarum Fennica, 1976, 156 PP.

LINDAUER, 3., De Polybii vocabulis militaribus. Diss. Erlangen,

1889; Múnchen, Typ. et sumpt. Straubianls, 1889, 54 pp.

LINOBLAD, 1., Ole Bedeutungsentwickelung des Práfixes ¡ca-ra in

KompositIs. Eme semasloioqische Untersuchung. Helsingtors,

Helsingfors Centraltryckeri, 1922, 167 PP.

LINOHAGEN, C., EPflÁ~S9AI Apa 18 : 17 Hes 48:18.9. LIJe Yurzel

SAn ini NT usid AT. Zweí fleitráge zur Lexikographie dei griechis-

citen Bibel. Uppsala, A.B. Lundequistska Bokhandein, 1950, 69 Pp.

LINNÉR, 5., Syntaktiscite ur>d Lexikallsahe Studien zur Historia

Lausiaca des Palladios. tippsala, Alrnquist och Wiksells, 1943,

134 pp..

LIVREA, E., “Hesiodea”, HellIcon 6, 1966, pp.237—244.

LJUNGVIK, ¡4., Studien zur Sprache der Apokryphen Apostelges—

chicbten. Uppsala, Appelbergs Boktryckeri Aktiebolag, 1926, 106

PP~

LOB, 3., Ole Verwendung des hornerischen Vortscbatzes bei Sopho-

kles. Programm des ¡<.1<. Staats-Gymnasiums itt Salzburq, 1908—09,

24 Pp.

LOBEL, E., “tAtrc4. o~ó’ ~nc*t. att other notes on words”, CO 23,

335

1929, pp.118—1l9.

LOC¡<WOOD, J.F., “The metapitorical vocabulary of Dionysius of Ha-

licarnassus”, 00 31, 1937, pp.’92—203.

LOENEN, 3.H., De vo~q ir> itet Systeem van Piato’5 Pitilosopitie.

Amsterdam, Jasonpers Universlteltspers, 1951, 16 Pp.

LOEW, E., “Die Ausdrúcke 9povc7V und voctv> bel den Vorsokrati-

kern”, E’hW 49, 1929, pp.426—429 y 491—495.

LOEWENCLAU, 1. von, “Hythos und Logos bel Platon”, StudGen 11,

1958, pp.731—?41.

LOHMANN, J., Musiká urid Logos, Aufz&tze zur griechischer> Pitilo-

sophie und bfusiktbeorie. Stuttgart, Musik-wissenschaftliche Ver—

lagsgesellschaft, 1970, 129 PP.

LONG, A.A., “Abstract terminology in Sopitocles, sorne uses of

—sis nouns”, AtJMLA 21, 1964, pp.53—64.

LONG, A.A., Language and Thougitt ir> Sopitoles. A study of abs-

tract nouns and poetio tecitnlque. London, Tite Athlone Press,

1968, 186 Pp.

LONG, A.A., “Moral and values in Homer”, JHS 90, 1970, pp.l2l—

139.

LONG, A.A., Problems Hz Stoicism. London, Tite Athlone Press,

1971, 257 Pp.

LONGO, F., “Terminologia del “bello” e del “bruto” secondo la

poetica di Filodemo”, AM’ ns. 16, 1966-67, pp.297-304.

LOOHIS, W.T., “The nature of premeditation In Atitenian homicide

lay”, JHS 92, 1972, pp.86—95.

LOOY, H. van, “flcLa¡acc, waXco;, oppos, X’.pvjv. A propos de quelques

métapitores maritimes”, Stemmata. Hélanges de pitilologie, d’his-

toire et d’arcitéologie grecques offerts & Jules Labarde. Suppl.

A AC, Liége & Louvain-la-Neuve, 1987, pp.187-205.

LOPEZ EIRE, A., “Sobre la lengua de la medicina griega, 1”,

Homenaje a Pedro Sainz Rodrlquez, II. Madrid, Fundación Univer-

sitaria Espailola, 1986, pp.413—43O.

LOPEZ FACAL, 3., Los usos adverbaies del acusativo, dativo y ge-

nitivo en la lengua de Heródoto. Madrid, C.S.I.C., 1974, 321 PP.

LOPEZ FEREZ, J.A. “Sobre el léxico de los aforismos hipocráti-

cos”, Apapitoreta Pitilologica Emmanueli Fern&ndez-Gal.íano, 1. Ma-

drid, Estudios Clásicos, núm. 81, 1984, pp.91-98.

LORIMER, H.L., “Gold arid ivory in Greek mythology”, Greek poetry

336

and lite. Essays presented to G. tlurray. Oxford, Clarendon

Press, 1936, pp.14—33.

LORZ, 3., “Die Farbenbezeichnungen bei Homer mit Berñcksichti—

gung der Frage aher dic Warbenblindheit”, Jahresberícht des Gym-

nasluras Arnau 1882, pp.3—40.

LOSS, N.M., “Amare d’arnicizia nel Nuovo Testamento. Contributo

ad uno studio lesslcologico e religioso sull’uso neotestamenta-

rio di .p¿Xos. epLXcci.~ e loro derivatí, e dei loro compositi”, Sa—

leslanun> 39, 1977, pp.3—SS.

LOUIS, P., “Observations sur le vocabulaire technique d’Aristo—

te”, Mélanges otterts A A. Diés. Paris, 3. Vrin, 1956, pp.141—

149.

LOUIS, P., “Astronomia et astrologia á l’époque de Platon et d’

Aristote. Étude du vocabulaire”, Documentatíon pour l’histoire

du vocabulaire scier>tltíque, IV. Paris, Pubí. Inst. Nat. de la

Langue Fran~aise, 1983, pp.1-5.

LOUIS, P., “Dénomination des ouvrages scientifiques en greo

classique”, DocumentatIon pour l’histoíre du vocabulaire scien—

tifique, VI. Paris, Pubí. Inst. Nat. de la Langue Pran~aise,

1984, pp.1—8.

LOUW, J.P. - NIDA, E.A., Greek-Englisit Lexicon of tite New Testa—

ment, based on sernantic domaíris. New York, United Bible Socie-

ties, 1988, 2 vals., pp.843+375.

LOZZA, G., “L’ambiguitá di linguaggio nelle Oilmpicite di Pinda-

ro”, Acrme 29, 1976, pp.163—177.

LUCA, £4., “11 lessico d’amore nel poemí omericí”, SIFC 53, 1981,

Pp. 170—198.

LUCE, T.J., ir. “Appian’s magisterial terminology”, CPb 56,

1961, pp.21—28.

LUPAS, L., “Greek lexicograpitical Notes”, Studcias 19, 1980, Pp.

85—89.

LUTHER, 1., ‘Wabrheit’ und ‘Laqe’ ira &ltesten Griecbentum. ¡Mss.

Gáttingen, 1933; Borna b. Leipzig, Noske, 1935, 178 PP.

LUTHER, VI., “Wahrheit, Licht, Sehett und Erkennen im Sonnen-

gleichnis von Platons Politeia. Rin Ausschnitt aus der Lichtme-

taphysik der Griechen”, Studaen 18, 1965, pp.479—496.

LUTHER, 1., “Wahrheit, Licht und Erkenntnis in der griechlsciten

Pitilosopie bis Demokrit”, ABG 10, 1966, 240 PP.

337

A. A-

LcJTTEL, Y., Ka; und cau. Dialektale urid citronologische Probieme

im Zusammenitangmit Dissimilation usid Apokope. Góttingen, Van--

denhoeck und Ruprecht, 1981, 205 Pp.

LYONS, 3., Structural Semantics. A,’> analysis of part of tite va--

cabulary of Plato. Diss. Cambridge, 1961; Oxford, Blackwell,

1963, 237 Pp.

LYS, D., “L’arriére—plan et les connotations vétérotestamen--

taires de sarx et de sóma. Étude prélirninaire”, VT 36, 1986, Pp.

163—204.

LLEDO IÑIGO, E., El concepto ‘poiesis’en la tilosofia griega,

Heraclito, sofistas, Platón. Madrid, C.S.L.C., Inst. Luis Vives,

1961, 158 Pp.

MAAS, P., “K¿prc’«pos und x¿prc*Xoq”, Zt’S 46, 1914, p.159.

HAASS, E., “Ennuchos und Vervanátes”, RitH 14, 1925, pp.432-476.

MAASS, E., “linter und Sommer”, 1? 44, 1926, pp.259—270.

MACURDY, G.H., “Tite Nanie flooct6&wv and otiter Names ending in

—awv in the Iliad”, AJPb 51, 1930, pp.286—288.

MADDEN, 3.D., “Bo¿XopaL asid 0¿Xw ‘rite vocabuiary of purpose

frora Ranier to Arlstotle. Diss. vale Univ., New ¡‘laven, 1975, 347

pp. [microfilrn].

MADDOLI, a., “tAMOS e BAXIAHES. Contributo alío studio delle

origini della polis”, SMEA 12, 1970, pp.1—57.

MAGGI, O., “Per la storia della terminologia del bronzo”, Pp 5,

1950, pp.47—6O.

MAGNÉE, ÉL, Le vocabulaíre du vétement féminin & Atiténes au

et au IVe siécle avar>t J.C. daprés la comédie et les inscríp-

tiaris. Thése de Liége, 1931—32.

MAGNIEN, y., “Quelques mots du vocabulaire grec exprimant des

opérations ou des états de l’arne”, REO 40, 1921, pp.117-141.

MAGNIEN, V., “Vocabulaire grec reflétant les rites dii mariage”,

Mélanges offerts A A.H. Desrousseaux. Paris, Hachette, 1937, Pp.

293—299.

MAGRINI, 2., “Lessico platonico e motivl. comicí nelle ‘Lettere

erotiche’ di Aristeneto”, E’rometheus 7, 1981, pp.146-158.

MAKKONEN, O., Ancient Forestry. An historlcal study. ¡‘art 1:

338

Facts arid informatian on trees. Helsinki, Academic Bookstore,

1967, 84 Pp.

MALCOLM, 3., “Plato’s analysis of -rS ~v and i-o pr~ CV in tite

Sophist”, Pitronesis 12, 1967, pp.130-146.

MALINAUSICENE, N.K., “La sémantique de la vue et de la lamines-

cence dans l’antiquité CXcu>c¿s et Xevaaw)”, Histoire de la cul-

ture antique. Éd. par Sokolov & Dobroxotov. Moskva, Univ. Izdat,

1976, pp.18—30 ten russe].

NALINGEEN, A.M., “Philasopbia”. Étude dun graupe de mats dansela littérature grecque des E’résocratiques au IV siécle aprés

J.C. . Paris, Klincksieck, 2962, 326 Pp.

MALONEY, G., “Particules et qenres littéraires dans le ‘corpus’

hippocratique”, RELO 1980, n0 1, pp.l-2O.

MALONEY, O., “L’emplol des particules dans les oeuvres d’ Hippo-

crate”, RELO 1980, n0 4, pp.1—31.

MALONEY, O., “De l’Inconstance des particules dans le ‘corpus’o

hippocratique”, RELO 1980, n 4, pp.35-56.

MALTOMINI, F., “1 Papirí Grecí”, sCO 29, 1979, pp.55—124.

MANEN, 3.3. van, flcvCc* en flXoC-ro; ir> de periode ria Alexander.

Diss. Utrecht, Zutphen Nauta, 1931, 139 Pp.

MANESSY-GUITTON, 3., “Les substantifs neutres á suffixe -nos

chez Homére”, BSL 67, 1972, pp.85-108.

MANESSY-GUITTOÉ4, 3., “Gxec xxrp->os et les mots apparentés. (Con—

tribution & l’étude du vocabulaire de la ‘richesse’”, AFLNice

21, 1974, pp.99—112.

MANESSY-GUITTON, 3., “La navette et la lyre. Variations sur le

titéme kerk—”, Hélanges offerts A L. Sédar Senghor. Dakar, Les

Nouv. Ed. Africaines, 1977, pp.235—253.

MANESSY-GUITTON, 3., “Recherches sur le vocabulaire maritime des

grecs”, LAHA 4, 1979, pp.188—213.

MANNSPERGER,D., “Zur Sprache der Dialektik bel ¡‘latan”, Synu-

sia. Festschrift fGr Ji. Scrbadewaidt. Pfuulingen, Neske, 1965,

pp.161—171.

MANNSPERGER,D., Physls bei Platon. Diss. Túbingen; Berlin, VI.

de Gruyter, 1969, 336 pp.

MANUWALD, E., ZxoXii und axoXaa-rc>c¿s vom Altertum bis nr Gegen-

wart. Diss. Freiburg, 1924, 231 Pp.

MARCHANT, E.C., “Tite construction of verbs of thinking. A re-

339

minder”, GR 43, 1929, p.l20.

MARÉCHAL, 14., L’étude étymologlque, marpitaloglque et sámantique

des verbos gui, en qrec, expriment lidée de ‘manger’. Titése de

Licence Univ. de Liége, cf. RBPit 1942, p.532.

MARGANNE, Mdl., “Glaucome ou cataracte? Sur lemploi des dérivés

de yXcmko; en ophtalmologie antiguo”, HPLS 1, 1980, pp.199—214.

MARGOLIS, H.L., “AappávcLv> <inchuding Compounds and Derivatives)

and its Hebrew-Aramaic equivalents in Oíd Testament Greek “,

AJSL 22, 1905—06, pp.11O—1l9.

MAESDEN, E.W., Greek ar>d Roman Artillery Tecbnical Treatises.

Oxford, At tite Clarendon Press, 1971, 277 PP.

MARTIN, R., “Sur deux expressions techniques de l’architecture

grecque”, RPb 31, 1957, pp.66—81.2MARTIN, £4., “Note sur la charpenterie grecque d’aprés IG 2

1668, 11.45—59”, REG 80, 1967, pp.314—324.

MARTIN, R.P., Healing, sacrifice and battle. ‘Ap~»iwCa asid reía-

ted concepts ix’> early Greek poetry. Innsbruck, Inst. fár Sprach-

wiss., 1983, 120 Pp.

MARTINAZZOLI, F., “Ao~&ptov. 1 diminutivi nello stile epitte-

teo”, PP 3, 1948, pp.262—268.

MARTINAZZOLI, F., Hapax legomenon 1,1. Hapax legornena e sca-

lii. Hapax legomena e dípial. Terminología e valore dello hapax

legomesian. Roma, Gismondi, 1953, 96 Pp.; Hapax legamesion 1,2.

II lexicon itomerícurn di Apoilonia Sofista. Barí, Adriatica Edí-

trice, 1957, 103 p.

MARTINEZ FRESNEDA, E., Vocabulario básico de Heródoto. Madrid,

Dir. Gen, de Enseflanza Media, 1966, 6 vois. ; 1. PrincipIos y

rnétodos, 45 PP.; II. Vocablos por frecuencia, 32 PP.; III. Voca-

blos por secciones, 84 Pp.; IV. Vocablos poco frecuentes, 53

PP.; Y. Palabras gramaticales, 19 PP.; VI. Nombres propios, 32

PP.MARTíNEZ HERNANDEZ, >4., “El campo léxico de los sustantivos de

dolor en Sófocles. Ensayo de semántica estructural—funcional”,

CFC 13, 1977, pp.33—l12 y CFC 14, 1978, pp.12l—169.

MARTíNEZ HERNANDEZ, fi., La esfera semántico-conceptual del dolor

en Sófocles. Contribución al estudio del vocabulario de los

sentimientos en griego clásico. Tesis de la Fac. de Filologla.

Madrid, Univ. Cornphutense, 1961, 1437 Pp. [offset].

340

MAR’PINEZ MARZOA,F., “EINAI. IYXIS. AOrOZ. MI-f@EIH’. Emerita 42,

1974, pp.ISS—1lS.

HARTINEZ VALLADARES, MA., “Estudio sobre la estructura de las

preposiciones cx “ ceno en la literatura arcaica y clásica”, Eme-

rita 38, 1970, pp.53—94.

MARTINEZ VALLADARES, M.A., “Metodología y resultados de un estu-

dio de las preposiciones en Tucídides”, RSEL 3, 1973, pp.185—

194.

MARTíNEZ VALLADARES, ItA., “Notas sobre el valor seniántico de

las preposiciones griegas”, Durius 4, 1976, pp.219-226.

MARTSCHINI, 1., DIe Ausdri~cke túr Sciticksal bel Eurípides urid

ibre Bedeutunq fúr euripldeische Auffassung des Tragisciten.

Dlss. lIen, 1939, 127 Pp.

MASELLI, G., “Hapax legomena nella tradizione del TtC~L [3xcvar¡-

pL&312, SXFC 51, l9’79, pp.l69—l’?9.

MASON, >1.3., Greek Terms Lar Roman Xnstltutloons. A lexicon ar>d

analysls. Toronto, Hakkert, 1974, 207 Pp.

HASSELINK, 3.F., De grleks—romeinse vindroas. Nijmegen, Dekker —

Van de Vegt, 1956, 268 pp.

MASSON, É., Recherches sur les plus anclens emprunts sérnitiques

en qrec. Paris, Klincksieck, 1967, 125 Pp.

MASEON, O., “Une série de sobriquets grecs les flama ktP&s, KL

@LS, etc.”, REG 80, 1967, pp.27—30.

HASSON, O., “Les ttorns des esclaves dans la Gréce atttigue”, Actes

du Colloque 1971 sur ]‘esclavage. Paris, Les Selles Lettres,

1922, pp.S—23.

MASSON, O., “Quelques noms de raétier grecs en Ss et les nomas

propres correspondants”, ZPE 11, 1973, p.1-19.

MASBON, O., “De la Biche á 1’Égypte les noma Opv~x;s.

OpvtO&q et le substantif ¿pvi.&&s”. CE 49, 1974, pp.1l5-l78.

MASSON, O., “Le nom de Battos, fondateur de Cyréne et un groupe

de mots grees apparentés”, Glotta 54, 1976, pp.84—97.

HASSaN, O,, “Remarques sur les noms en en attique”, Fest-

schritt fúr O. Szernerényi, II. Amsterdn, John Benjarnins B.V.,

1929, pp.549—553.

MASBON, O., “Encore quelgues noma de métier greos en —a;”, Serta

Xndoqermanica. Festschrift fúr G. fleumanr>. Innsbruck, Inns-

brucker Eeitr&ge zur Sprachwissenschaft, 1962, pp.171—1íG.

a41

MABSON, O., “Onomastique et lexique. Noms d’homrnes et termes

grecs pour ‘ver’, ‘sauterelle’, ‘cigale’, etc.”, Mil 43, 1986,

PP.250—257

MASTRELLI, C.A., La lingua di Alceo. Firenze, G.C. Sansoni,

1954, 85 Pp.

MASTREt,LI, C.A,, “Correntí mediterranee nella terminoloqia del

governo del. timone”, BALM (Bolletino dcli’ Atiante Linquistico

Hediterraneo) 10—12, 1968—70, pp.11—21.

MATSUKAWA-HOSOI, A., “Étude sur quelques termes du vocabulaire

de l’habitatlon, notamment chez Homére”, JCS 15, 1967, pp.13—24.

MAULA, E., Qn tite semant ¡ca of time Ir> E’lato’s Tirnaeus. Abo, Ac-

ta Acad. Aboensis, 1970, 30 Pp.

MAWET, E., “Une énlgme morphologlque les noms greca en —cus”,

AC 46, 1977, pp.580—589.

MAWEl!, E., Rechercites sur les opposltlar>s for>ctionnelies dar>s le

vocabuiaire homérique de la douleur (autour de nrjpa — ~Xros).

Bruxelles, Palais des Académies, 1979, 442 Pp.

MAWET, E., “La fonction prédicative des derivés greca en —pce

Sprache 27, 1981, pp.141—165.

MAWEl!, E., “Évolution d’une atructure sémantique : le vocabu--

laire de la douleur. Apollonios de Rhodes et Homére”, AC 50,

1981, pp.499—516.

MAXWELL-STUART, P.G., “Three liorda of Abusive Slang in Aeschi-

nes”, AJPit 96, 1975, pp.7—12.

MAXWELL-STUART, P.G., Studies Ir> Greek Colour terminolagy. 1

FXaUKÓ;; II Xc<ponos. Leiden, Brilí, 1981, 2 vals., 254 + 99

PP.

MAXER, E., Prodikos von Xeos und die Ant &nge der Synonywik bei

den Griechen. Din. M6nchen; Paderborn, E. Schóningh, 1913, 159

PP.

McDONALD, M., Terms faz itapiness ir> Eurípides. Gñttingen, Van-

denhoeck und Ruprecht, 1978, 335 Pp.

McGREADY, A.G., “Egyptian Words in tite Greek Vocabulary”, Glotta

46, 1968, pp.247—254.

McKEON, R., “Aristotle’s conception of language and tite arta of

language”, CPh 41, 1946, pp.133-206.

MoLENNAN, G.R., “M¿ and 6~ referring to tite same person(s)”,

Giatta 53, 1975, pp.76—78.

342

MEERWALDT, 3.0., “De verborura guae vulgo dicuntur imitativa na-

tura et origine”, Hnemosyne 56, 1928, pp.159—l68 y 409—414.

HEdER, M., —tó—. Zur Geschichte emes griecitischer> Nominal auf-

fixes. Góttingen, Vandenhoeck und Ruprecht, 1975, 98 Pp.

MEIER, M.H.E. - SCH8MANN, OS’., Das attiacbe Recht usid Rechts-

verfaitren mit flenutzung des attisciten Proceases. Leipzig, O.R.

Relsland, 1905-1915, <3 tomos en dos yola.>.rMEIER-BRUEGOER, fi., “Zur Bildung von qriechiach tota;, oLO~,

flOLO<¼ HM 36, 1979, pp.129—135.

MEILLET, A., “Les verbes signifiant ‘dire’”, BSL 20, 1916, Pp.

28—31.

MEILLET, A., “Les floras des chefa en grec”, lUían ges afferts A

0. Glatz, II. Paris, Preasea Univ. de France, 1932, pp.587-589.

MELVILLE JONES, 31<., “Greek coin names itt —phoros”, BICS 21,

1974, pp.SS—74.

MENESTRINA, G., “Cinq notes sur des termes grecs dans la Bible”,

B & 0 20, 1978, pp.S0, 134, 182, 192, 254.

MERESCHINI, A., “Su alcune particolaritá linguistiche del libro

VI dell’Iliade”, BCO 23, 1974, pp.31—53.

?IERI’rT, B.D., “Tite Hollaw Month at Athens”, Msiemosyne 30, 1977,

pp.217—2 42.

MERKELBACH, £4., “Der griechiache Wortschatz und dic Christen”,

ZPE 18, 1975, pp.101—148.

MERONE, E., 1 dlmir>utivi ir> Eroda. Napolí, Ist. della Starnpa,

1953, 31 Pp.

HETTE, 14.3., “Schauen md Etaunen”, Giotta 39, 1960, pp.49-71.

MEULDER, fi., “Un aspect platonicien de la métia Xorlaiio; pct

aLoOTbacca; (Plat.Rep.8.546b 2—3), AC 48, 1979, pp.130—138.

HEUNIER, 3., “Coménius avait raison . .2’, Hélanges offerts & Ji.

Foitalie. Gembloux, 3. Duculot, 1969, pp.343-357.

MEXER, E.Ch.F., Erker>r>en ur>d Vallen bel Titukydides. Untersucitung

ñber den Sprachgebrauch. Días. Góttingen, 1939; Grone - Gáttin_

gen, Schbnhútte, 1939, 138 Pp.

MICHAELIDES, 5., Tite Husic of Ancient Greece. An encyclopaedia.

Londres, Faber & Faber Lted., 1918, 365 Pp.tMICHEL, O., “Bibliscites Bekennen und Bezeugen. OpoXoycu.~ und

¡X*pTX)pCLl> ima biblisciten Sprachgebrauch”, Evangeliache 2’heologie

(Halle a..d.S.) 1935, pp,231—245.

343

MICHEL, O, “Dei antike und der christliche Freiheltabegriff”,

Universitas (Stuttgart) 1, 1946, pp.l—3.7.

MICHEL, 2.14., “Vocabulaire et modes d’expression des géom&tres

grecs”, REO 73, 1960, pp.217—223.

HICHELINI, A., “~Sppus and planta”, HSPh 82, 1978, pp.35—44.

MIDDENDORF, 14., Gott síeht. Eme terminologlscbe Studie úber das

Schauen Gottes ini Alten Testarnent. Breslau, Plischke, 1935, 165

PP.

HIELERT, E., Ausdr,]cke Lúr Wabrbeit urid Ldqe ir> der attischen

Trag8die. Olas. Múnchen, 1958; Ottobrunn, 1958, 145 PP.

MIGEOTTE, L., “Sur une clause des contracta d’emprunt d’Amor-

gos”, AC 46, 1977, pp.’28—139.

MIGNOT, X., Recherches sur le suflixe —ni;, —TTjTO5 (—Ta;,

—‘rcrto;); des origines & la fin du1~~e siécie avant J.C. Paris,

Klincksieck, 1972, 163 PP.

MIHEVC-GABROVEC, E., “Le rOle du pronom indéfini dana les propo-

sítiona négatives du gree postclassique”, ZAnt 24, 1984, pp.59-

65.

HILEV, A., “Die aligemeine Sprache dei altgriechischen Tragó-

die”, ZAnt 12, 1962—63, pp.345—350.

MILLER, A.M., “Phthonos and Parphasis Tite Argument of Nemean

8.19—34”, ORBS 23, 1982, pp.i.1l—120.

MILLER, 14.1., “Sorne medical termas in Aeschyhus”, CV 35, 1941—42,

pp.278—279

MILLER, 14.1., “Medical terminology itt Tragedy”, TANIA 75, 1944,

PP~156—167~

MILLER, 14.1., “Arlstophanes and medical language”, TAPtIA 76,

1945, pp.74—84.

MILLER, H.W., “Dynamis and physis ha ‘Qn ancient Medicine’”,

TANiA 83, 1952, pp.184-lSl.

MILLER, M., “Greek Xlnship Terminology”, JHS 73, 1953, pp.46-52.

MINYARD, G.A.,, An Inqulry Into tite lexical meaninq arid cultural

significance of tite word K&3POS A K<opc4ett> ir> Greece durir>q tite

clasaical period. Días. Univ. of Pennsylvania, Fhiladelphia,

1976, 368 pp. trnlcrofilm].

MIQUEL, 2., .Lexigue du désert. Étude de quelgues mota—ciés du

vocabulaire monastlque da.> grec anclen. Abbaye de Bellefontaine,

1984, 284 pp. Ispiritualité orient. XLIV).

344

MITSAKIS, 5<., “Tite Vocabulary of Romanos tite Melodist”, Glotta

43, 1965, pp.1’11—197.

MODRZEJEWSKI, 3., “La notion d’injustice dana les papyrus greos”

¡ura 10, 1959, pp.67—85.

MOHRMANN,Chr., “Le probléme du vocabulaire citrétien. Expérien-

ces d’évangélisation paléachrétlennes et modernes”, Hélanges

offerts & A. Hulders. Nijmegen, Dekker & Van de Vegt, 1953, Pp.

254—262.

MOHRMANN,Chr., “Wortform und Wortinitalt. Bemerkungen zurn Bedeu-

tungswandel ira altchristlichen Griechiach urid Latein”, Hrn3ncitener

Tbeologische Zeitscitrift (Múnchen) 7, 1956, pp.99—l14.

MOHRMANN,Chr., “Les innovations sémantiques dana le grec et le

latín des citrétiena”, Humanitas 13—14, 1961—62, pp.322—335.

MOLES, 3., “Notes on Aristotle, Pnetics 13 and 14”, CQ 29, 1979,

PP. 77—94.

HONTANAR]., E., Kpc<CL; e pc~t;. Un itinerario semantico e filosa-

fico, 1: Dalle origíni ad Eraclito. Firenze, CLUSE’ Cooperativa

Editrice Universitaria, 1979, 258 Pp.

MONTER., P., “ Les formationa qrecques diminutives en

Hélanges offerts A E’. Citantraine. Paris, Klincksieck, 1972, Pp.

139—156.

MONTELEONE, C., De aiiquot verbis ad artera scaenicarn pertinenti-

bus in Aristophanis Equitibus. Galatina, Ed. Salentina, 1969,

23 Pp.

MONTEVECCHIO, O.., ‘tal Paganesimo al Cristianesimo: Aspetti

dell’evoluzione della llngua greca nel papín deíl’Egltto”,

Aegyptus 37, 1957, pp.41—59.

MOORE, E., “Bic~tw, ¿pnátw and cognates in Josepitus”, biTS 21,

1975, pp.519—543.

MOORHOUSE,A.C., “Tite Meaninq and Use of pcKp¿S and ¿xCro; in

tite Greek Poetical Vocabulary”, CQ 41, 1947, pp.31—45.

MOORI4OUSE, A.C., Studíes ir> tite GreeJc Negatives. Cardiff, Univ.

of lales Press, 1959, 163 pp.

MOORHOUSE,A.C., “t4ccno; ans Sorne otiter Negative Compounds”, CO

11, 1961, pp.1O—17.

MOORHOUSE,A.C., “A use of oióccq and pw~’~;”. CO 15, 1965, Pp.

31—40.

MOREL, L., De vocabulis partium corporls Iii lingua Graeca meta-

345

metapitorice dictis. Diss. Leipzig; Genéve, Fick, 1875, 90 Pp.

MOREL, L., Essai sur la métaphore dasis la langue grecque, les

noma d’anlmaux pris métaphoriquement. Genéve, Schuchardt, 1879,

130 Pp.

MORELLE, 3., Étude sur les adjectlfs de couleur en grec ancien.

Leur valeur évacatríce, leur emploi métapitorlque. Titése de

Licence, Unlv. de Liége; cf. RBP)’> 1943, p.529.

MORENILLA-TALENS, C., “¡<omiache £1A.KLXLKLtW, £lYrpLTwvL~<ú, cppaKc-

¿ovtw. ~SrwoLavp¿c4nL”, IF 91, 1986, pp.196—204.

MORESCUINI, A., “1 compostí con primo elemento apL- ed ~pt-’,

SSL 13, 1973, pp.185—’95.

HORESCHINI, A., “Problenii relativi alía serie di composti ornen-

ci col primo elemento &EO—”, SSL 13, 1973, pp.l96—2O6.

MORESCHINI, A., “Le formazioni greche suffiasate in —on-, -orn-AA a- C A.

~cponc; avepúrnoi. e £XL¡ccúnc< >AxcxLo¿”, SSL 21, 1981, pp.47-78.

MOREUX, B., “La nuit, l’ombre et la n¡ort diez Hoinére”, Phoenix

21, 1967, pp.237—272.

MOREUX, B., “Sens non marqué et sena marqué : ¿no et c¡c en prose

attique”, BSL 74, 1979, pp.267—279.

HORITZ, L.A., “Husked and ‘Naked’ Grain”, CO n.a. 5, 1955, Pp.

129—134.

MORITZ, L.A., “Corn”, CO n.a. 5, 1955, pp.135—141.

HORPURGODAVIES, A., “Tenminology of power and terminology of

york in Greek and Linear B”, Colloquium Mycenaeurn. Actes du VIL

Colloque International sur les textes mycér>ier>s et égéens tenu &

Citaumont sur fleuchstel <7—13 Sept. 1975>. Genéve, Droz, 1979,

pp. 87—108.

MORRISON, 3.5., “Notes on Certain Greek Nautical Terma and on2

Titree Passages ha IG 2 .1632”, CO 41, 1941, pp.122—135.

MORRISON, 3.5. - WILLIAMS, R.T., Greek Oared Sitipa 900-322 8.0.

Cambridge, At tite Univ. Presa, 1968, 356 Pp.

MORROW,G.R., E’lato’s Law of Slavery In ita relatlon to Greek

Lay. Urbana, Univ. of Illinois Presa, 1939, 140 Pp.

MOSINO, F., “Due grecismi della Sicilia”, RCCM27, 1985, pp.189-

191.

MOTTE, A., Prairíes et Jardir>s de la Gréce Ar>tique. De la

Religian A la Phhiosopitie. Bruxellea, Palais des Académies,

1973, 517 pp.

346

MOULINIER, L., Le pur et l’iinpur ddns la pensée des greca d’Ho-

mére A Aristate. Paris, Klinckaieck, 1952, 449 Pp.

MOURELATOS, A.P.D., Tite Raute of Parraenides. A Study of Word,

Image asid Argwnent in tite Fragments. New Mayen — London, Yale

Univ. Press, 1970, 308 Pp.

MOUSSY, C., Recitercites sur rpc~pcn et les verbes grecs siqnifiant

“naurrir”. Paria, Klincksieck, 1969, 120 Pp.

MOUSSY, c., “Á-raXo;, a-raxVn. c*TLTO<XX<&’, Hélanges offerts A P.

Chantraine. Paris, Klincksieck, 1972, pp.157—168.

MOUTSOS, O., “Hesychian r&Pcvcx and related problema”, Orbis 18,

1969, pp.535—540.

MOUTSOS, O., “Greek at%ra and CflTft)CLOS aptos”, Orbis 19, 1970,

pp.183—186.

MUGLER, Ch., ¡‘latan et la recitercite mathématique de son époque.

Strasbourg, 2.14. Heitz, 1948, 420 Pp.

MUGLER, Ch., “Sur l’histoire de quelques définitiona de la géo—

metrie grecque et les rapports entre la qéométrie et l’optique”,

AC 26, 1957, pp.331—345.

MUGLER, Ch., Dictionnaire itistorique de la terminolagie géamé-

trique des grecs. Paris, Klincksieck, 2 yola., 1958—59, 456 Pp.

MUGLER, Ch., “La lumiére et la vision dana la poésie grecque”,

REO 73, 1960, pp.40—72.

MUGLER, Ch., Dictiannaire historique de la terrninologie optique

des grecs. Paris, Klincksieck, 1964, 459 Pp.

MUGLER, Ch., “Le ¡ccv¿u de Platon et le nárrot opou d’Anaxagore”,

REO 80, 1967, pp.2l0—2l9.

MOHL, M., “Der X¿ros cvóLatSETO; und flpOtpopLKo; von der &lteren

Stoa bys zur Synode von Sirmium 351”, ASO 7, 1962, pp.7—56.

MCJLLER, W.W., “Zur Herkunft von XC~avo; und XL~otvúxro;. Olatta

52, 1974, pp.53—59.

MOLLER-BORÉ, 1<., Stilistiscite Untersucitur>gen zurn Farbwort ,rnd

zur Verwertunq der Farbe In der Alteren grlechischen Poesie.

Berlin, Ebering, 1922.

MYSKA, O., De antiquorun> itistoricorum Graecarum vocabulis ad rern

militaren> pertínentibus. Disa. Kánigaberq, 1886; Regiomontí,

Hartung, 1886, 71 Pp.

MYRES, J.L., “‘EXnC;, ~Xnw, íXnopc*t, hnCtcLv”, GR 63, 1949, p.

46.

347

NAGY, 6., “Sema and noesis. Sorne illustrations”, Arethusa 16,

1983, pp.35—55.

NAOUNIDES, fi., Greek lexicography in tite papyrl. Urbana, Illi-

nois, 1961, 254 Pp. (microfilm].

NAOUMIDES, fi., “New Fragments of Ancient Greek Poetry”, ORBS 9,

1968, pp.267—290.

NENCI, 6., “Proposte di vocabularí tecnici grecí”, Canvegna na-

zionale sul lessici tecnici delle artl e del metierí <Cortona

28-30 Hagqia 1979>. Pisa, Ist. Centr. del Catal. e delle Docum.,

1980, pp.167—’80.

NES, D. van, Die rnaritime Silderapracite des Aiscbylos. ¡Mss.

Utrecht; Groningen, loltera, 1963, 197 PP.

NESTLE, ‘A., “Der Friedensgedanke in der antiken Welt”, Pitilalo—

gus suppl. 31,1, 1938. Leipzig, Dieterich, 1938, 79 Pp.

NETTLES, ¡<.3., A Study of itilasxnos asid its cognates ir> tite New

Testament. Southern Baptist, 1953.

NEUBECKER, A..)., Altgriecitische Husik. Eme Einfúitrung. Darm-

atadt, Wisaenschaftliche Buchqesellachaft, 1977, 183 Pp.

NEUBERGER-DONATH,£4., “On the Synonymity of ¿& and ¡cc”. CPh 72,

1977, pp.líG—125.

NIC¡<LIN, T., “‘To eat’ in Greek: principal parta”, CR 30, 1916,

p.49.

NIEDERMANN, fi., “Zur lateinisciten und griechisehen Wortgea-

chichte”, Olotta 19, 1930, pp.1—15.

NIELSEN, 5<., “Remarques sur les nonis greca et latina des venta

et des réqiona du del”, C & 14 7, 1945, pp.1—113.

NIKITAS, A.A., “Bemerkungen zum Lexikon von LS.) “, TiJA 4, 1978,

pp.75—89.

NILSSON, M.P., Oesciticitte der Griecitischen Religion. Múnchen,

Cii. Beck, 2 vols., 1941-61.

NÓREMBERO, ¡4.1., Das Oóttlicbe und die flatur Ir> der Scbrift

“úber die iteilige Kranlcheit”. Bonn, Habert, 1968, 95 Pp.

NORMANN, Fr., Die von dey Jiurzel pLX- gebildeten Jiárter und die

Vorstellunq dcv Llebe Ira Griecitlscben. Disa. Múnster, 1952, 166

PP.

NORMIER, R., “Griechisch gdvcwt und áX~Svcxa. : ‘Oberleben’ und

348

‘Untergehen’ bei Homer”, VIS 92, 1978, pp.132—134.

N6THIGER, fi., Die Spracite des Stesicborus und des lbycus. Dias.

Zúrich, Juris Verlag, 1971, 203 Pp.

NUCHELHANS, G.R.F.M., Studien Gber cpLX¿Xoyo;. <pLXOXoyLo< usid

9LXOXOyCLP. Zwolle, Willink, 1950, 93 Pp.

O’BRIEN, M.3., Virtue, knowledge and tite &vpoctó~Ss. A study Di

Platoníc etities. Princeton, 1956.

O’CALLAGHAN, 3., “Palabras nuevas en la correspondencia cristia_

na—grieqa del siglo y”, StudPap 2, 1963, pp.43—51.

O’CALLAGHAN, 3., “La ‘dalmática’ en los papiros griegos”, AST

55—56, 1982—83, Pp.285—291.

OEKONOHOS,L., “Contribution & l’étude de la yXwrrcx chez Euripi-

de”, REO 48, 1935, pp.393—413.

OERTEL, E., Die Liturgie. Studien zur ptolern&iachen und Kaiser--

liciten Verwaltung Aqyptens. Leipzig, B.G. Teubner, 1917, 452 Pp..

ORBAN, AS’., Les dénominatians du mande chez les premuera

auteurs chrétiens. Niimegen, Dekker & Van de Veqt, 1970, 243 Pp..

OREJA, ¿LL., “Terminología patrística de la Encarnación”, Hel—

marttlca 2, 1951, pp.129—lGO.

ORLANDOS, 1<. - T&AVLOS, 1.14., AE~2KON APXAION APXITEKTONIKON

OPON. Atiténes, Bibí. de la Société archéologique d’Athénes,

1986, 268 Pp.

OSTWALD, M., Hamos and tite .Beginnings of tite Athenian Democracy.

Oxford, At Tite Clarendon ¡‘reas, 1969, 228 Pp.AA —

OTTEN, RAT1X., Slrrpai-’. pcaac and ¡caLpo;. A semaslalogical Study.

Días. Univ. of Michigan, 1957, 178 pp. (mtcrofilml.

OTTO, 1., Beitráge zur HIerodulie ini hellenistischen Agypten.

Húnchen, C.H. Beck, 1949, 74 Pp.

QIEN, E.C.E., ATTOTiJPnCn.>LtCO, anorvpncIvLoI.1o;• TvpnavLtcs3. a-npna—

t’oV’, JThS 1929, pp.259-266.

PABON DE ACUF3A, C.T.., “Los puertos y las costas en el vocabula-

rio de Sófocles”, CFC 18, 1983—84, pp.229—234.

PAESLACK, H., “Zur Bedeutungsgeschichte der lórter pixcZv ‘he-

ben’ ; ?LxLa ‘Liebe, Freundschaft’ ; q¿Xo; ‘Freund’ in der LXX

349

und in NT”, Titeologia Viatorum y, Jaitrb. der I<ircitl. Hochscitule.

Berlin, 1953—54, pp.15—142.

PAGLIARO, A., “La terminología poetica di Omero e l’origine

dell’epica”, RicLinq 2, 1951, pp.1—46.

PAGLIARO, A., “II. nome della turchese”, AOl 39, 1954, pp.142-

165.

PANAYIOTOU, G., “Addenda to tite LSJ Greek-Engliah Lexicon : le-

xlcoqraphical notes on tite vocabulary of tite Oracula SIbyllIna”,

Hellenica 38(1), 1987, pp.46—66 y Hellenica 38(2), 1987, pp.296—

317.

PANAYIOTOU, a., “Paralipomena Lexicograpitica Cyranidea”, XCS 15,

1990, pp.295—338.

PAPADEMETRIOU, 3.T.A., “Notes on tite Vocabulary of Secundus

Taciturnus”, Glotta 56, 1978, pp.73—87.‘ -• c . ‘

PAPADIMITRIOU, t.Th., “KpLTLKá, rX(~atKa KC<L EppTp->cwrLKa CL TflL>

flC~L Auaúanou pv8uaTopucn... A6T1Ca1JpLOTOL XEtCL; xat TtpOa&r~Ka1 cus

9ro LS.) “, Atitena 73—74, 1972—73, pp.231—244.

PAPADOPOULOS,A.A., “Acu-rovprucol. opou”. Atitena 50, 1936, pp.6O-

87.

PAPAYANNOPOULOS,1.0., “Anatomic terma in Homer”, Platon 38,

1986, pp.68—84.

PAPENDICK, A.,, Die Fiscitnarnen Di griect-iiach-lateiniaciten Glossa-

ren. Diss. Wúrzburg, 1926, 57 Pp.

PAQUET, L., Platon. La Médiation du Reqard. Essai d’ir>terpréta-

frían. Leiden, E..). Brilí, 1973, 484 Pp.

PARASKEVAIDIS, E.S., “IFa inroóijpara TV &p~aásn.> CExxT$~vI• Nafran

38, 1986, pp.26—33.

PARKE, 14.1. - WORMELL, D.E.W., “Lexicograpitical Notes on Delphic

Oracles”, GR 60, 1946, pp.1l—13.

PARKER, £4., Miasma. PoliutIon asid Purlflcatlon Ir> Early Greek

Reilgion. Oxford, Clarendon Presa, 1983, 413 Pp.

PARKER, £4., “A note on cp¿vo;. 6vaCa, and paaxcxXLaiios”. LON 9,

1984, p.138.

PARRY, A.M., Aoyo; asid cpyov ir> Tbucydides. Días. Harvard Univ.,

1957. <Resumen en HSE’it 63, 1958, pp.622-523).

PARRY, A.A., Blarneleas Aegistbus. A Study of ¿frnIawv and otiter

Homeric Epititeta. Leiden, E..). Brilí, 1973, 292 PP.

PASCUCCI, 0., “Novitá lesaicali nell’ultimo Mettandro”, Studi

350

Filologicri e Stand in onore di y. de Falco. Napoli, Libreria

Ecientifica Editrice, 1971, pp.21l—225.

PASSONI DELL’ACQUA, A., “Indaqine lessicale su cpcvvaw e campo-

siti. Dall’et& clasaica a quella moderna”, Asiagennesis 3, 1983,

pp.2O1—326.

PAVOLINI, P.E., “1 nomi e qli epitetí omericí del mare”, ASPUr~ 9,

1892, pp.l—37.

PEARSON, L., “Propitasis and Altia”, TAPitA 83, 1952, pp.205-224.

PELLETIER, A., “Le vocabulaire du commandement dana le Pentateu-

que des LXX et dans le Nouveau Teatament”, ReCSR 41, 1953, pp.

519—524.

PELLETIER, A., “Deux expressions de la notion de conacience dans

le judaisme hellénistique et le Chnlstlanisme naissant”, REO 80,

1967, pp.363—371.

PEPIN, 3., Mytite et Allégorie. Les origines greegues et les

contestatians judéo-chrétiennes. Paris, Aubier, 1958, 522 Pp.

PEPPLER, C.W., “Tite Termination —xc’;, as used by Aristopitanes

fon Cornic Effect”, AJPJi 31> 1910, pp.428—444.

PERORIZEl!, E’., “‘IrlA 201-1 XAPA, REO 27, 1914, pp.266-280.

PERNOl!, ¡4., Études sur la langue des ~vangiles. Paris, Les Sel-

les Lettres, 1927, 226 Pp.

PERNOT, H.., “Observationa sur la langue des Évangiles”, GRAl

1933, pp.433—434.

PÉRON, 3., Les images maritirnes de Pir>dare. Paris, Klincksieck,

1974, 358 pp.

PÉRON, 3., “L’Analyse des Notiona Abatraites dana les Travaux et

les Jours d’Héaiode”, REO 89, 1976, pp.265—291.

PERPILLOU, JAL, Les subatantits greca en -cv;. Paris, Klinck-

sieck, 1913, 417 Pp.

PERPILLOU, 3.L., “Verbes de sonorité & vocaliame expressif en

grec ancien” REO 95, 1982, pp.233—2’74.

PERRY, B.E., “Sorne Addenda to Liddell and Scott”, AJPit 60, 1939,

pp.29—40.

PETERS, F.E., Greek Philasapitícal Temis. A Historical Lexícan.

New York, Univ. Preas, 1967, 234 pp.

PETERSEN, 1., Studies ir> Greek dirninutives. Part 1 Neuter

substantives in -Lo-, except dirnir>utives asid itypocoristica.

Nale, 1908.

351

PETERSEN, ‘A., Greek diminutives ir> -ucv. A study ir> semantics.

Weimar, Wagner, 1910, 299 Pp.

PETERSEN, W., “Tite Greek diminutive suffix —LOMO—, —t0KT1--”,

Transactians of tite Connecticut Academy of Arts asid Sciences 18,

1914, pp.139—207.

PETERSEN, W., “Studies in greek noun—formation; dental termina—

tions, III”, CPb 17, 1922, P~A44 86.

PETERSSON, 14., Grlecitiscite und lateisiiacite Wartstudien. Lund,

Lindsteds Univ.-Bokhandel, 1922, 44 pp.

PHILIPPSON, 1¾, “Ii concetto greco di tempo nelle parole alon,

citronos, kairos, enlautos”, RSF 4, 1949, pp.81-97.

PICCIRILUI, L., “flpoa6LI<&~c’.v e npoóuxaa¿cx”. ASNP 3<4), 1973,

pp.1O21—25.

PICCOLI, O., “Etimologie e significati di vocí bibliche mdi—

canti Satana”, RFIC 30, 1952, pp.69—73.

PIERCE, R.H.,, “Egyptian Loan-’Aords in Ancient Oreek”, 30 46,

1971, pp.96—1OV.

PISANI, y., “EAAHNIKM rAOSSAI”. Scritti ir> osiore di O. Bontar>-

te, LX. Breada, Paideia, 1976, pp.705—715.

PISTORIO, C.B., Pato e divinitá nel mondo greca. Palermo, Tip.

fi. Greco, 1954, 527 pp.

PLACES, E. des, Études sur guelques particles de ilaison diez

Platon. Paris, Les Belles Lettres, 1929, 382 Pp.

PLACES, E. des, “Socrate directeur de constience. Étude du voca-

bulaire”, REG 51, 1938, pp.395—402.

PLACES, E. des, “La langue philasophique de Platon”, SicGymn 14,

1961, pp.71—83.

PLACES, E. des, Synger>eia. La parenté de lhamme avec Dieu d’Ho-

mére A la Patristlque. Paris, Klincksieck, 1964, 223 PP.

PLATNAIJER, fi., “Greek Colour Perception”, CO 15, 1921, pp.153—

162.

POKROWSKY,fi., “M&a~, MnMj9crros, Machina. Eme semasioJ.oqische

Skizze”, IP 49, 1931, pp.105—108.

POLIAKOFF, fi., Studies ir> tite Terminaiogy of tite Greek Combat

Sports. Kóniqstein 1 ‘Ps, Verlag A. ¡4am, 1982, 202 Pp.

POLLARO, 3., Birda In Greeic lUe and myth. London, Titames &

Hudson, 1911, 224 pp.

PREISER, O., Allgemeine Krasikiieitsbezeicbnungen ira Corpus Hlppo—

352

craticum. Gebrauch und Bedeutung von Nousos und Nosema. Berlin,

‘A. de Gruyter, 1976, 138 Pp.

PRÉVOT, A., “Verbes grecs relatifs á. la vision et noms de

l’oeil”, RPh 61, 1935, pp.133—160 y 233—279.

PRÉVOT, A., “L’expression en grec ancien de la notion ‘enten-

dre’”, REG 48, 1935, pp.70—78.

PRITCHETT, liC., Ancient Oreek Milltary Practices, 1. Berkeley,

Univ. of California Press, 1971, 169 Pp.

PULIGA, D., “XPOHQZ e @ANATOZin Epicuro”, Elenchos 4, 1983, Pp.

235—260.

QUASS, P., Nomos und Paepitisma. Untersuchung zum griecitiaciten

Staatsrecht. Múnchen, C.H. Beck, 1971, 90 Pp.

‘AA a-

RAMAN, R.A., “Homeric awtos and Pindaric aúno;. A semantic pro-

blem”, Glotta 53, 1975, pp.195—2O7.

REDARO, O., Les nanis grecs en —-ri-~;, .-TL~ et princIpalement en

—LTTIS, —LTI>9 Paris, Klincksieck, 1949, 316 Pp.

REDAR!?, O., Rechercbes sur XPH. XPHS@AI. Étude sémantlque. Pa-

ris, Champion, 1953, 122 pp.

REDAR!?, O., “Sur les prétendus causatifs - itératifs en —eco ‘¾

Nélanges offerts A P. Chantraine. Paris, Klincksieck, 1972, Pp.

183—189.

REDONDO, 3., “Precisiones sobre la lengua de los Moralia”, Estu-

dias sobre Plutarco Obra y tradición. Actas del ¡ Sympasiasi

Espa Ho] sobre Plutarco (Fuengirola, 1988). Málaga, Univ. de Má-

laga, 1990, pp.135—139.

REEKMANS, T., ‘Apy¿; and its derivatives in tite papyri”, CE 60,

1985, pp.275—291.

REEVES, CII.H., Studies in tite tecitnicai termir>ology of tite

Poetlcs of Aristotie. Cincinnati, 1947.

REGARD, P.F., Casitributian A I’étude des prépositlons dana la

langue du Nouveau Testarnent. Paris, E. Leroux, 1918, 695 PP.

REHM, A., “Neue lórter aus Didyrna”, IT 61, 1954, pp.17O—186.A. C

REICHE, H.A., A History of tite Concepts 0eonpcne; and teponpc-

nés. Disa. Harvard Univ., 1955. (Resumen en HSPit 62, 1957, Pp.

353

148—151)

REIJNERS, G.Q., Tite terrráinology of tite Holy Crosa in Sari.>’

CbrIStl.Sfl literature as based upon Oíd Testarner¡t typology.

Niimegefl, Dekker & Van de Vegt, 1965, 226 Pp.

REITER, G., Die griechiachen Bezeichniingefl der Farben Jielas,

Grau usid Brauu. Innsbruck, u~iversit&tsver1ag Wagner, 1962, 132

PP.

RENEHAN, £4., “Some Greek Lexicograpitical Notes”, Olotta 46,

1968, pp.60—73; Olotta 47, 1969, pp.220—234; Glotta 48, 1970,

pp.92—l07; Giotta 49, 1971, pp.65—8S; Glatta 50, 1972, pp.38—60

y 156-181.

RENEHAN, £4., Greek Lexicographlcai Notes. A Critical Supplemel2t

fra tite Greek-Enqlish Lexican of LS.). Góttingen, vandenhoeck und

Ruprecht, 1975, 208 Pp.

RENEHAN, £4., Studies ir> Oreeks Texts. Critical observationa ta

Homer, Plata, Eurípides, Aristopitafles asid otiters Authors.

Góttinqen, Vandenhoeck und Ruprecht, 1976, 179 PP.

RENEHAN, £4., “isocrates and tsaeus Lesefrúchte”, CPb 75, 1980,

pp. 24 2—253

RENEHAN, E., Oreelc Lexicograpitical Notes. A Critical Suppleme>2t

fra tite Greek-Enqlish Lexicon of LS.). Secand Serjea. Gáttiflgefl,

Vandenhoeck und Ruprecht, 1982, 143 Pp.

REUMANN, 3.14.., Tite use of aii<onomia and related ‘rernis in Greek

sources to abaut A.D. 100, as a background fax patristie

Applicatiosis. Disa. Univ. of Pennsylvania, 1957, 657 PP.

RENNEN, ¡4., EYXESOAI usid seine Derivate bel Ranier. Bonn, Habelt

aMEN, 1983, 197 PP.

RICHARI3SON, C.C.., “Love, Greek and Citristian”, JR 1943, pp.l73-

185.

RICHEL, A., Vorte fúr Erde, Baden Land usid Erdobertl&Citeflgebiete

ir> der homeriachen Sprache. Dias. Franckturt am Main; Kóln,

Dzuckerei 1. May, 1936, 353 Pp.

RIJKSBARON, A., Temporal asid Causal Coniunctioiis in Ancient

Oreek, with sppecial reference to tite use of ~itCi asid cts in

Herodotus. Amsterdam, A.M. Hakkert, 1976, 240 Pp.

RISCH, E., “Griechische Deterffiittativkolbposita”, 1? 59, 1944-49,

pp.l—6l y 245—294.

aLECE, E., ‘Opovo;, Op¿vcr und dic ¡<ompos ita vorn Typus ~pvaoflpO—

354

vcYtt$, Studcias 14, 1972, pp.17—25.

RISCH, E., “Griechisch i.4&rvXos und seine Verwandten”, ZAnt 31,

1981, pp.29—36.

lUX, H., “Han>. ¾>¿Spcrcxc usid die Verben ~pvvp¡ und ¿ptvoa”. IP 70,

1965, pp.25-49.

ROBERT, F., Les noms des aiseux en gree ancien. Étude sémanti-

que. Neuchatel, Attlnger Fréres, 1911, 137 Pp.

ROBERT, F., “Grec optn.s et ses dérivés”, Mélanges offerts & >4.

Niedermann. Neuchatel, Secrétariat de l’Université, 1944, pp.61-

71.

ROBERTS, W.R., ‘A¿yuos and XOYLOTWS’, GR 39, 1925, pA.76.

ROBíN, L., Les Rapports de l’étre et de la connalasance d’aprés

Platon. Paris, Preases Universitaires de France, 1957, 156 Pp.

ROBINSON, D.M. - FLUOR, E..)., A Study of tite Greek Love-Narnes

Including a discussion of paederasty and a prosopoqraphia.

Baltimore, Johns Hopkins Press, 1937, 204 Pp.

ROBINSON, R., Plato’s Earlier Dialectic. Ithaca—New York,

Corneil Univ. Press, 1941, 239 Pp.

RÓDIGER, £4., “Bo&opcxL i.rnd t8éXco. Eane semasioloqiache Untersu-

chunq”, Glotta 8, 1917, pp.1—24.

RODRíGUEZ ADRADOS, 2¾, y. AfiliADOS.

RODRíGUEZ ALONSO, O., “El epiteto ‘homérico’ en Solón”, CFC 11,

1976, pp.SO3—521.

RODRíGUEZ SOMOLINOS, .3., “Notas lexicográficas. Materiales para

un futuro Suplemento al DOE”, Emerita 56, 1988, pp.233-244.

ROESSLER, U., “Handwerker”, Soziale Typenbegritfe, III. Ed.

Welskopf. Berlin, Akademie Verlag, 1981, pp.193-268.

ROGERS, C.L., A study of tite Greek yarda tor zlqbteousness. Da-

llas Titeological, 1962.

ROMILLY, 3. de, La loi dasis la per>sée grecque des origines &

Aristote. Paris, Les Belles Lettres, 1971, 265 Pp.

ROMILLY, 3. de, La dauceur dar>s la pensée grecque. Paris, Les

Selles Lettres, 1979, 347 Pp.

RONALD, E., “¡<atitarsis and tite Platonic reconstruction of rnyati-

cal terminology”, E’hilosopitia 4, 1974, pp.168-179.

RONCHI, O., Lexicon tbeonymon renurnque sacranura et divinarum ad

Aegypturn pertinentiura quae ir> papyris ostracís titulis graecis

latlnísque ir> Aegypto repertís laudantur. Hilan, Cisalpino-

355

Goliardica, 1974—78, 5 tomos.

£4008, E., Ole Tragiscite Qrcitestik ini Zerrbi.ld der Altattisciten

Ki5modle. Lund, Gleerup, 1951, 303 Pp.

ROQUES, £4., Structures Titéologiques, de la gnose & Richard de

SaInt—Víctor. Essai5 et analyses critiques. Paris, Presses Unlv.

de France, 1963, 436 Pp. (Bibí. de l’École des Hautes Étudea,

Sc. rel.iq. LXXII).

R&SCH, O., ONOMABAEIAEIAS. Studien zura offiziellen Gebrauch der

¡<alsertitel in sp&tantiker und fr6hbyzantiniacher Zeit. lien,

Verlag der ósterreichischen Akad. der liasenachaften, 1978, 179

PP.

ROSCHER, W.H., Nektar und Ambrosia. Leipzig, 1883.

ROUECHÉ, Ch., “A new inscription frora Aphrodislas asid the titie

rtaTflp TTj n¿Xeco;”, GRBS 20, 1979, pp.173-l85.

ROUGÉ, 3., La marine dasis i’antiqulté. Paris, Presses Univ. de

France, 1975, 216 PP.

ROURA, C., “Aproximaciones al lenguaje científico de la Colec-

ción hipocrática”, Emerita 40, 1972, pp.319—327.

ROUSSOS, EA., “Lexicon der Vorsokratiker. Vorbemerkungen zu ei—

niqen Probeseiten”, Phiiosopitia 3, 1973, PP.163—186.

ROUX, G., “Sur quelques termes d’architecture”, ECli 80, 1956,

PP.5o7—52l~

RUDBERG, S.Y., “Notes léxicograpitigues sur 1’Hexaérnéror> de Basi-

le”, CreeR asid Latmn Studies in Memary of Cajus P’abricius, ed.

by Sven-Tage Teodorsson. Góteborg, Acta Universitatia Gotitobur-

gensis, 1990, pp.24—32.

RUDHARDT, 3., Hotions tondamentales de la pensée religieuse et

actes cosistitutífs du culte dans la Gréce classique. Genéve, E.

Droz, 1958, 344 Pp.

ROEDI, E..H., Vam <EXXcn.>oóC>caq zum ¿O~Xoa.rron¿Xws. Eme Studie zu

den verbaiesi Rektionskornposita aut —a; / .-r~s. Dias. Zúrich; U-

rich, Juris Verlag, 1969, 185 PP.

RUIJGH, C.J., “En ige Griekse adjectiva dic ‘arma’ betekenen”,

Asitidoron 3. Antaniadis. Leiden, 1957, pp.13—21.

RUIJGH, 0.3., Autour de “~rc épique”. Ztudes sur la syntaxe grec-

que. Amsterdam, A.M. Hakkert, 1971, 1082 Pp.

RYDBECK, L.., Fachprosa, vermeintlicite Volksspracite ur>d Picues

Teatamesit. Uppsala, Almqvist & Wiksell, 1967, 221 Pp.

356

SAEBADINI, E., “Ricerche di lessicografi sui terminí omerici

coros, aLTyro;. CXTjTflS”. RSC 15, 1967, pp.78-84.

SAERENS, C., “A propos de CTCL~L.), de ¿ a ¿pos et des composés

en —aTL~fl;”. MSS 39, 1980, pp.l77—l98.

SALMON, A., Étude sur guelques rnats rares canimusis & Homére et

Hérodote. Contribution A un étude sur l’itomérisme d’Hérodote.

Thése de Licence, Univ. de Liége, 1942; cf. RBPh 1944, p.586.

SALOMONS, R.P., “Zwei erbrechtliche Urkunden aus der Wiener

Papyrus—sammlung”, Aegyptus 58, 1978, pp.l1l—l35.

SAMUEL, A.E., CreeR and Roman Chronology. Calendars and Years

in Clasaical Antiquity. Múnchen, 0.14. Beck, 1972, 307 Pp.

SANCHEZ LASBO DE LA VEGA, J., y. LABSO DE LA VEGA, 3.5.

SANCHEZ MERINO, PS’., “Estudio semaslológico de los antónimos

/ xa¡cia en las HoraRia de Plutarco”, .Sadalitas 1, 1980,

Pp. 249—266.

SANDOZ, O., Les noras grecs de la forme. Étude llsiguistlque. Tité-

se Univ. de Neucháchel, 1971; Bern, Inst. fúr Sprachwiss. Ar—

beitspapiere, 1972, 165 Pp.

SANDULESCU, C., “Remarques Sur la terminologie du bronze et du

ter chez Homére”, Studclas 6, 1964, pp.277—287.

SANDULESCU, C., “Note filologice : tcpt>cit> ¡caL KcXLELL>’, StudCl35

9, 1967, pp.219—222.

SANTI AMANTINI, L., “Sulla terminología relativa alía pace nelle

epigrafi greche tino all’evento della Koiné Elténé”, AIV 136,

1979—80, pp.467—495.

SANTI AMANTINI, L.., “Semantica storica dei termini greci relatí-

vi alía pace nelle epigrafi anteriori al 387/6 a.C.”, CIBA 11,

1985, pp.45—68.

SANTI AMANTINI, L., “La terminologia degíl accordi di pace nella

tradizione Letteraria greca fino alía conclusione delle guerre

persiane”, Berta historica antiqua. Roma, G. Bretschsieider,

1986, pp.99-1l1. tPubbl. dell’Ist. di atona ant. & acienze au—

alijare dell’Univ. degil atudi di Genova, XV 1.

SAUNDERS, T.J., “Notes on tite Lava of Plato”, SICS suppl.28~,

1971, 148 Pp.

SCARCELLA, A.M., “13. pianto nella poesía di Omero”, RXL 92,

357

1958, pp.799—834.

SCARPAT, O., “Dal gr. KXv6c0t> ah’ it. cataclisma e alí’ it.

clistere”, Studl In onore di A. Galonna. Perugia, Ist. di Filol.

Clasa., 1982, pp.257—263.

SCHAERER, R., ‘E1TLa~1PnI et r¿xvn. étude sur Les notiona de con—

naissance et d’art d’Homére & Platon. MAcan, Protat, 1930, 221

PP.

SOHILLER, F., “Stepmother ¡‘¡ature. A medico—itistorical scan”,

dio Medíca 13, 1978—79, pp.2O1—218.

SCHLAGETER, 3., Der Wortschatz der ausserhalb Attikas gefundenen

attischen lnschrlften. Em Beitrag zur Entstehung der ¡Come.

Konstanz, Druck von E. Stadler, 1910, 41 Pp.

SCHLESINGER, K., The Greek Aulas. Groningen, Bouma’s Boekhuis 14.

y. Publisher, 1970, 577 pp.

SCHMEJA, ¡4., “Zur griechischkn Wortbildung. ¡Me Nomina auf

—wX¿;, —wXij, ..-wX¿V, Studien zur Spracbwissenschaft ¡md Rultur-

Ruside. Gedenkschrift fúr Ti. Brasidesistein. Innsbruck, Innsbrucker

Eeitr&ge zur Kulturvissenschaft, 1968, pp.129—138.

SCHMIO, F., Die Deminutiva auf —Ion ini Vokativ bei Aristopitanes.

Olas. Zúrich, Obervintertitur Bucitdr., 1954, 99 Pp.

SCHHID, 5., —ca; ¡md —CLo; bel den griechisciten Stoffadjektiven.

Dias. Zúrich; Frauenteld, Druck von Huber & Co., 1950, 63 PP.

SCHMIO, 1., “A Greek—Engl hab Lexicon”, PhW 46, 1926, pp.124—145;

PhW 47, 1927, pp.225—247; E’iiW 48, 1928, pp.609—618 y 641—659;

PliW 51, 1931, pp.GSl—674 y 105—718; PhW 54, 1934, pp.9I3—945 y

961—971; PbW 57, 1937, pp.67—91, 117—128 y 514—538.

SCHMID, W., “Lexikographisches aus herkulanensischen Texten”,

DOPE 1, 1971, pp.Sí—64.

SCHMIDT, K.L., Vile flamen der attischen Kriegsschitte. Disa.

Leipzig, Vogel, 1931, 103 Pp.

SCHNIDT, K.L., ¡Me Polis ir> ¡Cirche und Welt. fine lexicograpitis-

che und exegetische Studie. Zúrich, Evangeliacher Verlag Zolil-

kon, 1940, 111 PP.

SCHHIDT, V., Sprachliche Untersucitungen zu Herondas. Berlin, VI.

de Gruyter, 1968, 141 Pp.

SCHHIDT, V., “rcxvcAioCa)a bel Sophokles und Theophrast. und Ver-

vandtes”, Kyklos. Griechisches usid Byzasitinlsches. R. Keydell

zurn 90. Geburtstag. Berlin, ‘A. de Gruyter, 1978, pp.38-53.

358

SCHMITZ, H.Á., Hypsos und Bios. Stihische Untersuchungen zum

Alltagsrealismus ir> der arcitaisciten griechisciter> Chorlyrik.

Bern, ¡4. Lanq und Cie., 1970, 98 Pp.

SCHMITZ, 14.0., TS ~18o; und verwandte Begritfe ir> den Papyri.

Olas. ¡<óln, 1970, 124 Pp.

SCHMOLLING, E., “Zum Gebrauch von o~ro; und ~óc”, JE’hV 1916, Pp.

30—32.

SCHOLL, Ii., Skilaverei in den Zenonpapyri; cine Untersuchung zu

den Sklaven-termini, zura Siclavenerwerb und zur Sklavenflucht.

Trier, Verlag Trierer Hist. Forsch., 1983, 252 PP.

SCHUBART, A., “Ole Wórter cv~-ccXpa. ct¡ccov. ~oavov, avópLc*; und

verwandte in ihren verscitiedenen Beziehungen nach Pausanias”,

Pitilologus 24, 1866, pp.561—587.

SCHUBERT, V., Pronala und Logas. DIe Rechtfertlgung der Welt-

ordnung bel Motín. Dias. Húnchen, 1967; Múnchen — Salzburg,

Pustet, 1968, 138 Pp.

SCHULLER, 5., “About Thucydides’Use of a~TCa und np&paaus”. RBPh

RBPh 34, 1956, pp.971—984.

SCHULZ, 2.3., “Bezeichnungen und Selbstbezeichnungen der Aristo-

kraten und Oligarciten in der griechisciten Literatur von Homer

bis Aristoteles”, Soziale Typenbegriffe, Hl. Ed. Welskopf. Ber-

lin> Akademle Verlag, 1981, pp.67—155.

SCHULZE, £4., “*cpc—ot¡co; A oi¡co—<popo; und die wechselnde Stel-

lung des Verbalbestandteiles bel cinigen griechisciten ¡<omposí-

ta”, Festscitrlft for O. Szemerényl, II. Amsterdam, John Benja-

mins B.V., 1979, pp.801—808.

SCHUMAN, V.B., “Titree Accounting Terma of Rornan Egypt”, CPit 44,

1949, pp.236—239.

SCHOTRUMPF, E., Dic Bedeutur>g des ifortes Etitos ir> der E’oetik des

Aristoteles. Múnchen, CAL Beck, 1970, 147 Pp.

SCHWAHN, 1., ‘Apcpoipiov und ap9olJpLaopo;”, APF 11, 1933, pp.57—

63.

SCHWARTZ, 0.5., Certain selected vorda denoting and cosinating

case and dlfficulty ir> tite Horaeric and Hesíodlc corpora. Días.

Columbia, Univ. New York, 1972, 187 PP. [microfilm].

SCHWENTNER,E., “Kleine Wortstudien”, 1? 63, 1957, pp.29—39.

SCHWYZER, E., “¡<leine Bemerkungen zu griecitiachen Dialektins-

citriften”, Glatta 11, 1921, pp.75—79.

359

SCHWYZER, E., “Onomatologiscites und Grammatisches aus qriechis-

chen Dialektlnschritten”, Glatta 12, 1922, pp.1—7.

SCHWYZER, H.—R., “Sieben ~nat cup~pctn bei Plotin”, Mli 20, 1963,

Pp .186—195.

SCHWYZER, H.-R., “‘AIX~pcflX5LS, a- A. -

cK9alJaL;. cnJp9aUOL;, cnt&OXXCLp:viet ¿nc4 cCpvw¿vc*”, tUi 41, 1984, pp.66—80.

SEIDL, E., Ptolem&Iscite Rechtsgeschichte. Glúckstadt — Harnbury,

3.3. Augustin, 1962, 208 PP.

SEILER, H., Die prlm~ren griechiscben Stelgerungsfarmen. 11am-

burg, Joachim Heitmann & Co., 1950, 134 pp.

SEILER, ¡4., “Homerisch aaopoct und CCT-~. Sprachqeschichte usid

Wortbedeutung. Festschrift fiir A. Debrunner. Bern, Francke Ver—

lay, 1954, pp.409—417.

SERRANO, C., “Varia lexicograpitica”, Apopitoreta Pitllologlca Em-o

manucil Fernández-Gallano, 1. Madrid, Est. Cías. XXVI, n 87,

1984, pp.l03—109.

SEYFARTH,J., “0pcnpcx und cpparpua in nachklassischen enechen-

tura”, Aegyptus 35, 1955, pp.3-38.

SHELTON, J.C., “Land and Taxes in Ptolemaic Egypt: Three Techni-

cal Notes”, CE 50, 1975, pp.263—269.

SEELTON, 3., “Tite Extra Charges on Poll—Tax itt Roman Egypt”, CE

51, 1976, pp.178—184.

SHIPP, 0.2., “Nouns in —at; and —xv; in Homer”, Anticitthon 2,

1968, pp.1S—31.

SHIPP, 0.2., Studies Ir> tite language of Homer. Cambridge, Univ.2

Presa, 1972 , 378 PP.

814122, eS’., “Linguistic Notes”, Antichthon 11, 1977, pp.1—9.

SICKING, 0.14.3., “Gniekse partikels. Definitie en clarificatie”,

Lampas 19, 1986, pp.125—141.

SIDERAS, A., Aescitylus Rornericus. Untersuchungen ni den Hameris-

riten der aischyleischen Sprache. G6ttlnqen, Vandenhoeck und Ru-

precht, 1971, 311 pp.

SIEBEN, 14.3., Voces. Eme Bibliograpitie zur Vórten usid Begriffen

aus der Patristik <l918-1978~). Berlin—New York, 1. de Gruyter,

1980, pp.17—224.

SIHLER, E.G., “Qn the Verbal Abstract Nouns in -sis in Thucydi-

des”, ‘rAPitA 12, 1881, pp.SS—lO4.

SIJPESTEIJN, 2.3., Phenthemeros-Certlficates si Graeco-Roman

360

Egypt. Leiden, E..). Brilí, 1964, 83 Pp.

SI3PESTEIJN, P.3. - WORP, K.A., “Addenda Lexicis”, Mnemosyne 30,

1977, pp.l41—152.

SIJPESTEIJN, 2.3., “A list of Birda”, Hnernosyne 30, 1977, pp.69-

•71

SILK, M.S., “LSJ and tite problem of poetie archaism : From

meaning to iconyms”, CO n.a. 33, 1983, pp.3O3-330.

SILVA, >4., Biblical Wards and their Meaning. Michigan, Zondervan

Publishing Ecuse, 1983, 201. Pp.

SIMENSCHY, Th., Le complément des verbes qui slgnlfient “enten-

dre” diez Homére. Bucarest, Typogr. roum. urdes, 1927, 91 Pp.

SKARO, E.., Zwei reIigi8s—politische Begritte. Euergetes—Concor

dia. Oslo, 3. Dybwad, 1932, 106 pp.

SKODA, F., “Contribution & l’étude du lexique animal en grec

(formations onomatopéiques, noma imitatifs, emprunts)”, LAMA 2,

1974, pp.207—316.

SKODA, F., ~Au¿Xo; et nopcp¿Xv~. Étude étymologique et sémantique

de termes A emplois techniques”, LAbiA 3, 1976, pp.352-392.

SKODA, F., “De quelques pitytonymes empruntés <termes & redouble-

ment)”, LAMA 4, 1979, pp.305—321.

SKODA, F., “Contribution & l’étude du lexlque animal en grec

anclen <dérivation, composition, emplois métitapitoriques)”, LAHA

6, 1980, pp.439—454.

SKODA, F., “Les noma expressifs du nez en grec anclen”, AFLNice

50, 1985, pp.l49—l57.

SKODA, E’., Médecine ancienne et métapitore. Le vocabulaire de 1’

anatorale et de la pathologie en gree anclen. Paris, Peetera &

SELAF, 1988, pp.341.

SKULSKY, S., “floXX~v nc¿pcrrct awrav1aa~; : Lanquage and meaning

in Pythian 1”, CPh 70, 1975, pp.8—31.

SLINGS, S.R., “Titree Notes on tite New Archilochus Papyrus”, ZPE

18, 1975, p.l70.

BLIHOS S.R., “Plato, Cratylus Uit”, Mnernasyne 29, 1976, PP.

42—51.

SHELL, B., Die Ausdrúcke fúr den Begriff des Wissens ir> den var-

platonísciten Philosopitie. Berlin, Weidmann, 1924, 100 Pp.

SHELL, B., Die Entdeckung des Geistes. Studier> zur Entstehung

des europálscben Denkens bel den Gilechen. ¡Iamburg, Claassen und

361

Goverta, 1948, 300 Pp.

SNELL, B., Tyrtaios und die Sprache des Epos. Góttinqen, Vanden-

hoeck und Ruprecht, 1969, 63 Pp.

SHELL, B., “‘Ale die Griechen lernten, vas geistige T&tigkeit

isU’, JI-lS 93, 1.973, pp.172—184.

SNELL, B., “~pÑ’c; — ~‘pctn’jctq”. Glatta 55, 1977, pp34-64.

SHELL, B., Der Weg zum Denken und zur Wahrheit. Studien zur

frbhgriechischen Sprache. Góttingen, Vandehoeck und Ruprecht,

1978, 127 Pp.

SNOOGRASS, A., Early Greek Armaur asid Weaposis, trorn tite esid of

the Bronze Age to 600 B.C. Edinburgh, Univ. Preas, 1964, 280 pp.

SOLER:, O., “Politefisyno e monoteismo nel vocabolario teologico

della letteratura greca da Omero a Platone”, RSC 8, 1960, pp.24—

56.

SOMMER, E., ‘Wc cpn OLpc*i usid verwandtes”, Festscitrift fúr J.

Wackernagel. Góttingen, Vandenhoeck und Ruprecht, 1924, pp22-

27.

SOMMERSTEIN, A.H., “Notes on Aeschylus’ Suppliants”, BIOS 24,

1977, pp.67—82.

SOMVILLE, P., “Z6v6cc~¡.aos et ~p&pot’ dana la Poétique d’Aristote”,

LEO 43, 1975, pp.18—24.

SOUTHARO, 6.0., The Medical Language of Aristophanes. Olas.

Johns Hopkins, Univ. Baltimore, 1970, 294 pp.

SPICQ, C., “Bénignité, mansuétude, donceur, cléinence”, RBI 54,

1947, pp.321—339.

SPICQ, C.., “Le verbe ayanaw et ses dérivés dans le grec classi--

que”, RBI 60, 1953, pp.372—39?.

SPICQ, C., “Le lexique de 2iamour dana les papyrus et dasis quel-

gues inscriptions de l’époque hellénistique”, Mnernosyne 8, 1955,

PP. 25—33.

EPICO, C., “Les Titessaloniciens inquieta étaient-ils pares-

seux 7”, Sm 10, 1956, pp.1-13.

SPICQ, C., “Le vocabulaire de l’esclavage dana le Nouveau Testa—

¡nent”, RBi 85, 1978, pp.201—226.

SPICQ, C., Piotes de lexicographie néo—testamentaire. Góttinqen,

Vandenhoeck und Ruprecht, 1978, 980 pp., 2 vals.

SPICQ, 0., “TpwrcLv est-il synonyme de cpayctt> et d’’~a8¿ctv

dans le Nouveau Testament 7”, biTS 26, 1980, pp.414-419.

362

SPICQ, C., Notes de .Iexicoqrapitie néo-testamentaire. Supplérnent

Fribourg, Suisse Éd. Universitaires, 1982, 698 Pp.

SPICQ, O., “L’imltatlon : une notion patenne empruntée par le

Nouveau Testament”, Mélanges offerts & E.Delebecque. Aix-en—

Erovence, lJnIv. de Provence, 1983, pp393—404.

SPILMAN, M., Medical Latmn asid CreeR. Salt Lake City, Utah Priv.

Prlnt, 1949, 139 Pp.

SPOTTORNO, 1¡, “Tite relative proneun ha tite New Testament”, biTS

28, 1982, pp.132—141.

STALLMACH, 3., Dynarnis ¡md Energela. Untersuchunger> aig> Werk des

Aristoteles zur Prablerngeschichte von M.5glichkelt und Wirkllch-

Reit. Meisenheira am cUan, A. Hain, 1959, 246 Pp.

STANFORD, W.B., ~ln lexicograpitos anotiter heresy”, O & R 5,

1936, pp.1SS—lSS.

STARK, E., Aristotelesstudlen. Pitilolagiscite Untersuchungen nr

Entwicklung der aristotellschen Ethik. bVinchen, Cii. Beck, 1972,

202 Pp.

STEFANELLI, £4., “Per un tentativo di recupero dei lessici tecni—

ci. La terminologia greca relativa all’orditura”, AStil’ 13, 1983,

pp. 403—419.

STEGMANNvon PRITZWALD, 1<., Zur Geschicitte der Herrscherbezeich-

nungen von ¡-fomer bis Plato. Em bedeutungsgeschichtlicher Ver—

such. Leipzig, Rirschfeld, 1930, 179 pp.

STEINLEIN, Ti., I6¿vo~ und verwar>dte BegriEfe ir> der Alteren

griechischen Literatur. Olas. Erlangen, 1943, 110 Pp. [non

impr. 1.

STEINMAYER,O.C., A glossary of temis referrir>q ta muslo ir> Greek

líterature befare 400 B.C. Disa. Yale, Univ. New Haven, Conn.,

1985, 242 pp. Imicrofilmll. Cf. resumen en DA 47, 1986, 1312A.

STEINMETZ, ¡4., De ventorum descriptionibus apud Graecos Romanos-

que. Disa. Gáttingen, 1908; Gottingae, Dieterich, 1907, 88 PP.

STEINMUELLER, 3.EL, “Ep&D.9LXCLV, &raTrt> ha extra-biblical and

biblical sources”, Miscellanea bíblica et orientalla A. Miller

oblata. Roma, Pont. Inst. 5. Anselmo, 1951, pp.404—423.

STIPPEL, E’., Eitre und EhrerzIehunq ir> <ter Antlke. Días. Múnchen,

1938; Wúrzburq—Aumúhle, Triltsch, 1939, 64 Pp.

STORONI PIAZZA, A.M., “La concezione del tempo in Escitilo”, PP

39, 1984, pp.409—427.

363

STORZ, O., Gebrauch und Bedeutungs Entwicklung von &x¼&cta und

beqriffsverwandter Fácherin der griechischen Llteratur vor Pla-

to. Diss. Tílbinqen, 1922, 67 Pp.

STRASSER, X.,, “Vrc~x-us / Hermes 102, 1974, pp.364—365.

STRAUS, J.A-, “La terminologie de l’esclavage dans les papyrus

grecs d’époque romaine trouvés en Égypte”, Actes du Calloque

1973 sur l’esclavage. Paris, Les Belles Lettres, 1976, pp.335-

350.

STRA4I, W.R., Ajan and alonios, a word study of titeir rnost impar—

tant occurrences. Dallas Titeological, 1952.

STRID, O., Ober Spracite usid Stil des periegeten Pausanias. Upp-

sala, Almqvist & Wiksell, 1976, 116 pp.

STRIEN-GERRITSEN, fi. van, De itonieriscite Composita. Assen, van

Gorcum, 1973, 147 pp.

STRIKER, O., Peras und Apelron. Das problen> <ter Pormer> ir> Pía--

tasis Pitilebos. Góttingen, Vandenhoeck und Ruprecht, 1970, 84 Pp.

STRÓMBERG, £4.., Theophrastea. Studien zur Batanischen Begriffs-

bildung. Góteborg, Wettergren und Kerbers Fórlaq, 1937, 234 Pp.

STR8MBERG, R., Oriechiscite Pflanzennamen. G6teborg, Wetterqren

und ¡<erbera Fórlag, 1940, 190 Pp.

ETRÓMBERO, £4., Studien zur Etymologie und BIIdunq der griechis-

citen Fischnamen. G8teborg, Wettergren und Kerbers F8rlag, 1943,

165 Pp.

STRÓMBERG, E., Griechiscite Wortstudien. Untersuchungen zur

Senennung von Tieren, Pflanzen, ¡<arperteilen usid Kraniciteiten.

G5teborg, Wettergren und Kerbers Fárlag, 1944, 119 pp.

STRÓMBERG, R., Greek Prefix. Studies on tite use of Adjective

Partieles. G8teborq, Wettergren und ¡<erbera Fórlag, 1946, 204

PP.STRYCKER, É. de, “Trois points obscura de terrainologie rnathéma-

tique chez Platon”, REO 63, 1950, pp.43—57.

SUTER, A., “ BEAOS as BOYAH”, Glotta 63, 1985, pp.144—149.

SUTTON, D.F., “Notes on tite Vocabulary of Minar Tragic Poets”,

Glotta 55, 1977, pp.208—212.

SUTTON, D.F., “New Words from Satyric Fragmenta”, Glotta 55,

1977, pp.212—214.~ e

SYNODINOU, It., ‘~‘Eot¡ca, CL¡cO’ ¡caL a~ayycv~¡cc< ano ~rOL> Op-~pov ¿o;

r=n> ‘ApLaroq,á~-~. Xipaat.oXort>di I.JCXÉrYÚ. DodOr>e suppl.17, 1981,

- 364

(loannina), 230 Pp.

SZEMERÉNXI, O., “Latín hibernus and Greek XCLPEPLVOS. The forma-

tion of time-adiectives in the classtcal languaqes’, Glotta 38,

1959, pp.10’1—125.

SZEMERÉNYI, 0., “Etyma Graeca, III”, Hélanges offerts & P.Chan-

trame. Paris, Kllncksleck, 1972, pp.243—253.

SZEMERÉNVI, 0., “The oriqins of the Greek Lexicon Ex Oriente

Lux “, JHS 94, 1974, pp.144-1S?.

SZEMERÉNVI, 0., “Greek oKLpTaw and the nasal-lnfix type

pi”, Studies in honour of T.B.L. Webster, 1. Brístol,

Classlcal Ptess, 1986, pp.225—230.

SZEMER~NYI, 0., “Etyma Graeca, V

Festschrift flr E. Riscrh. Berlin, W.

450.

Vocabula marítima

de Gruyter, 1986,

K LpVfl-

Brístol

tría”

Pp. 425-

TAILLARDAT, 3. - ROESCH, P.., “L’inventaire sacré de

L’alphabet attique en Béotie”, RPh 40, 1966, pp.70-8’l.

TAILLARDAT, 3., “Le théme tfaX—. WCX—en qrec”, REO 91,

1—11.

TAILLARDAT, 3.,

14.

TALAMANCA, 14.

pió antiche”,

Atene, Pantel

TARASIEWICZ,

Thesp les.

1978, pp.

“ILXOTT¡$, ITLaTLS et foedus”, REG 95, 1982, Pp.i—

“AtKcitcuv e xpuv~iv nelle testimonianze grecl-xe

Atti II Simposio Internaz. di Dir. greca cd ellerí.

os, 1918, pp.103—135.

E., “Zwiazek apcrrj 1 KaXXO; y greckiej poezil

archalcznej”, (en polaco, res. en latín], Heander

141—155.

TAUBENSCELAG, E., The Lay of Greco-Roman Egypt ½

the Papyri <332 B.C.—640 A.D.). Second edition,

enlarged. Milano, Cisalpino—Goliardica, 1972, 189

anastatica de la cd. de Warszawa, 1955).

TELEGOI, E., “Zur Bedeutungsentwicklung von cr7jpcx.

OT¡paLvEtv”, AAntHung 25, 1917, pp.3’1’1—382.

TERETEGEN, 11.3., E~ae(?ijs en oa~o; in bet Grieicsch

de eeuw. Diss. Utrecht; Utrecht, Kemink, 1941

TEl?, S.D., flotes on tbe Vocabulary of Aeschylus.

TEYSSIER, P., “Notes de dialectologie béotIenne”,

34, 1979, Pp.

the light of

revised and

pp. (Ristanipa

0TflJCLOV und

taalgebruik

, 183 Pp.

Vale, 189

RPh 66,

na

5.

1940,

365

pp.l36—l42.

THAWORIS, AA., »flPO1JDLK¿S Cnpo~t’LKos, flpOflvCLKoS usw.) aus ,rop-

VLKOS xnehr als aberzeugend”, Hellenica 30, 1977—28, pp.73-83.

THEANDER, O., “‘OXoXuyY und ~&‘, Eranos 15, 1915, pp.99-I60.

THEODORIDIS, Chr., “Semerkungen zu den griechisohen Komikern’t,

ZPE 26, 19t7, pp.49—54.

THEODORIDIS, Chr., “Neues zur griechisohen Kom6die”, ZPE 29,

1978, pp.29—32.

THESLEFF, 11., Studies on Intensltlcatlon ½ Eariy and Classical

Greek. Helsingfors, Acadernio Bookstore, 1954, 228 Pp.

THESLEFF, 1-U, Studies on the Greek Bt2periative. Helsingfors,

Acadernio Bookstore, 1955, 122 Pp.

THIMME, O., •YXIE. IPOflOZ. HSOS. Sernasiologische Untersuchung

úber dic Auftassunq des menschlichen Wesens (Charakters> ½ der

&lteren grlechiscben Literatur. Quakenbrúck, Handelsdruckerel O..

Trute, 1935, 121 pp.

THYSELTOÉ4-DYER, W.T., “On sorne ancient Plant-Narnes”, JI’?> 33,

1914, pp.195—207 y JI’?> 34, 1915, pp.78—96 y 290—312.

THOHPSON, VA. 11., “Qn Egyptian Flsh-Narnes used by Greek-

Wrlters”, JEA 14, 1928, pp.22—33.

THOMPSON, UVA. II., “Qn sorne Greco—Egyptlan Bird and Beast

Narnes”, Studies in honaur of F.L. GrIffith. London, Egypt

Exploration Society, 1932, pp.249—253.

THOMPSON, IVA. W., A Glossary of Greek Birds. London, Oxford

Univ. Press, 1936, 342 PP.

THOHPSON, VA. W.., A Glossary of Greek Fishes. London, Oxford

Univ. Press, 1947, 302 Pp.

THOMPSON, E.F., Htrcrvoéw and pcTc*pCXCL in Greek Literature to

100 A.D., including discussion of their cognates and of thelr

Hebrew equivalents. Chicago, Chicago Univ. Press, 1908, 29 Pp.

(Linguistio and exegetical studies, 1).

THOMPSON, W.E., “Sorne Attic Kinship Terms”, G.Iotta 48, 1970, Pp.

75—81.

THOMPSON, ILE., “Attlc Klnship Terrninology”, JHS 91, 1971, PP.

110—113.

TEORDARSON,E’., “‘Op~S, (3Xéirw, &cwp~S”, 30 46, 1971, pp.1O8-130.

TICHY, E., “Griech. O<XCLTflpO;, VT)XELTT; und dic Entwlcklunq der

wortsippe cxcC’rris”, Glotta 55, 1977, pp.16O—117.

366

TIGNER, St.S., “Sorne LSJ Addenda and Corrigenda”, Glotta 52,

1974, pp.192—2O6.

TOD, M.N., “Lexicogxaphical Notes”, Hermathena 59, 1942, pp.67—

93 (A—K); Herrnathena 60, 1942, pp.1B—)’1 (A—O).

TODD, R.B., “LexlcographIcal Notes on Alexander of Aphrodlslas’

Philosophical Terrninology”, Glotta 52, 1974, pp.207—2l5.

TOMADAKIS, HAS., “flipyc’s. nxpyovpciu”. EHSS 35, 1966-67, p.128.

TONELLI, G., “‘Critique’ and related terrns prior to Kant. A bis-

torical survey”, KantStud 69, 1978, pp.llS—148.

TORRANCE, T.F., ‘Le rnystére du royaurne”, Verbum Caro 10, 1956,

Pp. 3-11.

TOSATTO, C., De praepositionum urna Aeschyleo et Sophoceo. Pa-

dua, 1923.

TaSI, E., “Marginalia lexicographica”, flCr 13—14, 1978—79, Pp.

471—475.

TRAGLIA, A., ‘Ter la storia del terminí ot>opa e prjpa e sial valo-

re di Xopa. X¿ros cd hros in Eraclito e in Parmenide”, Coritri-

buti di A. Corsano [u. aaA. Traní, Vecohí & Co., 1955, pp.147—

161. (Ist. di Etoria della Filos. dell’ Univ. di Barí, 1).

TRÉHEUX, 3., “Le sens des adjectits ncp¿~%~ et ncpií~v~’oq”. RPF>

32 1958, pp.84—91.>

TREU, 1<., “0LXLGX und cq-an~. Zur Terminologie der Freundschaft

bel Basilius und Gregor von Nazianz”, Studclas 3, 1961, pp.421—

429.

TREU, 14., “Griechlsche Ewigkeltsw6rter”, Glotta 43, 1965, pp.1-

24.

TROXLER, H., Spracbe und Wortschatz Hesiods. Dlss. Zúrich; U—

rich, Juris—Verlag, 1964, 244 Pp.

TRÚMPY, 14., Krlegerische Fachausdrúcke im griechischen Epos.

Untersuchungen zum Wortschatz Homers. Dlss. Basel Frelburg 1. d.

Schv. Paulusdr., 1950, 290 Pp.

TSEKOURAKIS, D., Studies ½ the Terrninology of Sarly Stoics

Ethics. Wiesbaden, E’. Steiner, 1974, 140 Pp.

TSITSIKLtS, 14.1., “>AX¿p6vw, X~~1-1crrTs. aXcpecr¿(?oLa. Contribution &

1’étude de la préhistoire du drolt gne des contrats”, Hellenica

31, 1979, pp.3—43.

TURASIEWICZ, R., “Quid 1&ovs notio in scholiis in tragicos Grae-

cos significaverlt”, Sos 66,1918, pp.11—3O.

367

VANDONI, 14., “Note papirologiche”, R¡L 102, 1968, pp.432—440.

VARA, 3., “M~Xog y Elegía”, Emeráta 40, 1912, pp.432—451.

VARA, 3., “Análisis formal y semántico del vocabulario dionisia-

co”, AthIon. Satura Grammatica in honorem Franclsci 1?. Adrados,

1. Madrid, Gredos, 1984, pp.48)—495.

VARINLIOGLU, E., “Inscriptions from Erythxae”, ZPE 44, 1981,

pp.45—50

VARTIGIAN, H., Attic Greek Kinship ‘1’erminoiogy. Uñas. Univ. of

Iowa, University Microfilms International, 1978, 221 Pp.

VERBEKE, G., L’evolution de la doctrine de pneuma du sto¡cisme &

5. Augustin. Étude phllosophique. Lauvain, Inst. Sup. de Phi-

los., 1945, 572 PP.

VERDENIUS, W.3., “‘¡te meaning of ~eos and AOLK¿; in Aristotle’s

Poeties”, Mnemosyne 12, 1945, pp.241-25’1.

VERDENIUS, 11.3., “Pindar’s Seventh Olympian Ode Supplementary

Comments”, Mnemosyne 29, 1976, pp.243-253.

VERDENIUS, W.3., “Epilegomena zia Semonides FrS?”, Mnemosyne 30,

1977, pp.1—12.

VERPOORTEN, 3.14., “Les nona greca et latina de l’asphodéle”, AC

31, 1962, pp.lll—129.

VICAIRE, P., Recherches sur les mota désignant la poésie et le

poéte dans I.’muvre de Platon. Paris, Presaes Univ. de France,

1964, 175 Pp.

VIEILLEFOND, 3.R., ‘Note sur nop9tpa, nop~n5pcos. nopptpcn”. RES

51, 1938, pp.403—412.

VIVANTE, P., “Sullespresslone del tutto e della parte in Ome-

ro”, AMAT 19, 1954, pp.73—86.

VIVANTE, P., “Sulla designazione del corpo in Omero”, AS! 40,

1955, pp.39—SO.

VIVANTE, 2., “Sulla designazione otneriche della realt& psichi-

ca”, Aa 41, 1956, pp.113—138.

VOCR, H.M., Bedeutung und Verwendung von ¿vijp und ~Spconos und

der stammverwandeten Derivata und Komposita ½ der Alteren

griechiscben Literatur. Días. Freiburg, St. Paulsdruckerei,

1928, 100 Pp.

VOGT, E., ‘Scv6c~x->, ¿0¿vccw, xcipí.a ni Evv.”, Biblica 34, 1953, p.

368

264.

VOS, Ji., “AXvraLtx.ú, ~XLT¿PnVOS und rToEnrcr. Glotta 34, 1955,

PP .287—295.

VRIES, G.3. de, “Mystery terminology in Aristophanes and Plato”,

bfnernosyne 26, 1913, pp.1—8.

WAANDERS, F.M.J., “The suffixes —ro~Z—-ra-- and —c-ro—Z—rw— in

Greek action nouns: the structure of nouns of the type flá’crros ‘

wapcrro;”, Hnemosyne 27, 1973, pp.l-6.

WAANDERS, F.M.3., The history of rb..oq and tcX&o ½ ancient

Greece. Amsterdam, Grtiner, 1983, 350 Pp.

WAARDENBURG,E.C., De verwerking van het leed bU Euripides.

Diss. Amsterdam; Amsterdam, Hakkert, 1966, 256 Pp.

yACE, A.3.B., “Notes on the Homeric House”, JHS 71, 1951, Pp.

203—211.

WAHRMANN,P., “EcpcXa;, ocpáXVo”. Glotta 6, 1914, pp.145-161;

WAHRMANN,Eh, ~‘Kavvc4?apLoL. acTKopLo&aL”, Glotta 22, 1933, pp.42-

46.

WATHELET, A., Sur les noms dinfirrnités des membres inférieurs

en grec ancien. Thése de Licence, Univ. de Liége, 1939; cf. RBI’?>

1939, p.2&4.

WEBER, R., Die Begriffe péyc&o; und uin; in der SchrIft voto Er-

habenen. Marburg, Hamel, 1935, 42 PP.

WEBSTER, T.B.L., “Sorne Psychological Terms in Greek Tragedy”,

JHS 77, 1957, pp.149—154.

WEBSTER-BULATKIN, E., “me Spanish Word ‘Matiz’ its origin and

semantie Evolution in the Technical Vocabulary of Medieval 2am-

ters”, Traditio 10, 1954, pp.459—S27.

WEGNER, M., Das Husikleben der Griechen. Berlin, W. de Gruyter,

1949, 232 pp.

WEGNER, M., Husik und Tanz. Góttingen, Vandenhoeck und Ruprecht,

1968, 85 PP.

WEISE, E.A., Terms of address In the rilad. An interpretative

study of their relevance to their contexts. Diss. Columbia,

Univ. of New York, 1965, 245 Pp.

WEISS, 14., Kausallt&t und Zufail In der Phhlosophie des Arlsto-

369

teles. Basel, Vlgs.- Haus zum Falken, 1942, 198 Pp.

WEISS, E., “‘o ¿rcn9¿s as ¿ órnxrr¿; in the Hippias Minor”, CO 31,

1981, pp.287—304.

WEITENBERG, J.J.S., “Griechisch LkTap. ~ncptK~raLvot’To und hethi-

tisch ikt— Bein’”, Mnemosyne 29, 1976, pp.225—232.

WELSKOPF, E. Ch., Soziale Typenbegriffe ini aten Griechenland und

ihr Fortieben iii den Sprachen der Welt. Berlin, Akademle Verlag,

1981—82, 7 Bande. (Abreviado en Soziale Typenbegriffe.)

WELSKOPF, E.Ch., “Dic Bezeichnungen ?..cx¿;, óiúaos, ~ptXo;. nX~8iq,

cavo; in den homerischen Epen”, Soziale Typenbegriffe . . ., III.

Berlin, Akademie Verlag, 1981, pp.163—l92.

WERNER, 3. von, “Blauer Hlmmel bel Homer?”, Forschungen und

Fortschritte 33, 1959, pp.311—316.

WERSDÓRFER,Ji., Die 9LXOCoq2LX des Isocrates ini Spiegel i?>rer

Termlnologle. ilntersuchungen zur Erúhattischen Rhetorik und

Stillbere. Leipzig, Harrassowitz, 1940, 164 Pp.

WEST, M.L., “Three Greek Baby—Words”, Glotta 47, 1969, pp.184—

186.

WEVER, 3. de - COMPERNOLLE, E. van, “La valeur des termes de

colonisation’ chez Thucydide”, AC 36, 1967, pp.461—523.

WHITE, G.F., The rneaning and use of aTroXxrrpwaLs and its cognates

in the New Testament. Southern Baptist, 1948.

WIFSTRAND, A., “Dic griechisehen Verba fúr Wollen”, Eranos 40,

1942, pp.16—36.

WILHELM, A., “Zum griechisohen Wortschatz”, Giotta 14, 1925, PP.

68—84.

WILLETTS, R.F., Aristocratic Society in Ancient Crete. London,

Routledqe & Kegan Paul Ltd., 1955, 280 Pp.

WILLETTS, R.F., Cretan Cults and Festivals. London, Routledge &

Kegan Paul Ltd., 1962, 362 Pp.

WILLETTS, R.F., “Early Cretan social ternitnology”, EKEEIC 6,

1973, pp.63—74.

WILLIGER, E., ‘Al-Los. Untersuchungen zur Terminologie des heili-

gen in den belienistischen Rejigionen. GieBen, Tápelmann, 1922,

108 Pp.

WILLIGER, E., Sprachlicbe Llntersucbungen zu den Komposita der

griechisahen Dichter des 5. Jalirbunderts. Góttlngen, Vandenhoeek

und Ruprecht, 1928, 60 Pp.

370

WILLIS, W.H., Compound words in Aeschylus. ‘tale, 1940.

WILLIS, W.H., “The Etymology and Meaning of 2-X ~Oapyos and rr¿-

~4ap2-Qs”, AJE’?> 63, 1942, pp.81-90.

WILSON, L.S., Propbasis and aitia and its cognates in pre-

Platonlc Greek. Diss. Univ. of Toronto, 1979 (microfllml.

WILSON, .J.R., ~‘T¿Xiaa and tite Meaning of r&a;~. AJE’?> 92, 1971,

pp.292-300.

WINDEKENS, A.J. van, “Za Herkunft und Erkl&rung von gr.

Xcyupos iasw.”, Glotta 35, 1956, pp.208—213.

WINDEKENS, A..). van, “Notes sémantiques”, Orbis 16, 1967, Pp.

234—235.

WINDEKENS, A.J. van, “Notes de lexicologie grecque”, Orbis 26,

1911, pp.lZl-132; Orbis 21, 1938, pp.94—96; Orbls 28, 1939, pp.

164—165.

WINDEKENS, A. 3. van, “Encore les substantifs greos á suffixe

—cus”, Glotta 60, 1982, pp.49—52.

WINDEKENS, A..). van, “Interprétations de termes grecs”, Giotta

65, 1987, Pp.93—96.

WINTER, 11., “‘No Greek Nemes for tite truffle”, AJE’?> 72, 1951,

pp.63—68.

WISNIEWSKI, B., “Le probléme dii dualisme chez Démocrite et Épi—

cure”, Théta—PI 2<2), 1973, pp.114—125.

WITT, N.W. de, “me verbs &c¿pLo, cxtpw and ~pvupat”. CPb 3, 1908,

PP. 31—38.

WITTENZELLNER, 3., Untersuchungen zu der pseudo—hippokratiscben

Schritt flEPI flAE’ON. Diss. Erlangen-Núrnberg, 1969, 123 pp.

WITTWER, H., “Ober die kontrastierende Funktion des griechisohen

Suffixes .-tcpos~. Glotta 47, 1969, pp.54—11O.

WOLCOTT, 3.D., “New words in Thucydides”, TAP?>A 29, 1898,

pp.104—15’1.

WOLF, E., Griechiscbes Rec?>tsdenken. Frankfurt arn Naln, Kloster-

mann, 1950—I9’70. [6 tomosl.

WOLFF, H..3., Das Recrbt der grlechischen papyrl Agyptens in der

Zeit der ptolemaeer und des Prinzipats. Múnchen, C.H. Beck,

1978, 291 Pp.

WOOD, F.A., “Sorne Words for ~South’”, Language 3, 1927, pp.184-

186.

1100V, F.A., “Greek Fish-names”, AJE’?> 48, 1927, pp.297-325 y AJE’?>

371

49, 1928, pp.36—57 y 166—3.81.

1100V, M.E., me use of the psychological terms iyuyij, au.>pc, acp~

and nvrup~. ½ the New Testament. Southwestern Baptist, 1953.

WOODWARD,A.M., “Ancnx,ua”, NC 6, ser. XI, 1951, pp.109-1ll.

WRIGHT, 3., “The technical Vocabulaxy of Dance and Song”, CH 30,

1916, pp.9—i0.

WYCHERLEY, R.E., “Hrn-iS and kpwvT0, CR 51, 1937, pp.2-3.

WYSS, U., Ole Warter auf —attrri ½ ihrer historischen Entvick—

lung. Diss. Zfxrlch, Aarau Ke11er, 1954, 82 Pp.

XANTHAKIS-KARAHANOS, G., “Notes on the vocabulary of post-

classical tragedy”, Glotta 60, 1982, pp.93-96.

XANTHAKIS-KARAMANOS, G., “Sorne unrecorded words, originatlng

malnly from Greek drama”, Glotta 63, 1985, pp.164—167.

YOUTIE, H.C., “Notes on O.Mich.I”, TAP)IA 71, 1940, pp.623-659.

YOUTIE, H.C., “Commentary (R. Merkelbach Der qriechlschen

Wortschatz md die Christen)”, ZPE 18, 1975, pp.l49—l54.

YOUTIE, H.C., “2.Mich.Inv.148, Verso The Rule of Precedent”,

ZPE 27, 1977, pp.124—137.

YOUTIE, H.C., “AYTQTYHOE and OMOTYr¡OS”, ZPE 29, 1978, p.278.

YOUTIE, 14.0., “Kcrrcxxupéw and kcrraxLÚpí.tw A Sernantio Muddle”,

BASF 15, 1978, pp.179—163.

YOLJTIE, H.C., “New and rare words in PLaur.II 24”, ZPE 35, 1979,

pp.111—114.

YOUTIE, H.C., “Critical ‘rrifles, VII”, ZPE 34, 1979, pp.93—94;

“Critical Trifles, VIII”, ZPE 36, 1979, pp.73—76.

VOUTIE, L.C., “A Liturgical Meraorandum (P.Mich.inv.1033)”, ZPE

26, 1911, pp.293—296.

YOUTIE, L.C., “Two Michigan Medical Papyri”, ZPE 27, 1977, Pp.

140—150.

YSEBAERT, 3., GreeJc Baptismal 2’erminology. lts Orlqins and Early

Developrnent. Nijinegen, Dekkez & Van de Vegt, 1962, 435 Pp.

YSEBAERT, 3., “Propitiation, expiation and redeniption ½ Greek

biblical terminology”, Hélanges Chr. Nahrmann. Nouveau recudí

offert par ses anciens éiéves. litrecht, Spectnum, 1973, pp.1-12.

372

ZANDEE, 3., The Terminology of Plotinus and af sorne Gnostic

Writings, malniy from the Fourth Treatise of the Jung Codex.

Istanbul, Nederlands Hlstorlsch—Archaeologlsch Instltuut, ½ het

Nabije Qosten, 1961 41 Pp.

ZI3DERVELD, C., TEAETH Bijdrage tot de kennis der religieuze

terminoioqie in het Griekscb. Purmerend, 3. Muusses, 1934, 109

PP.

ZILLIACUS, 8., ‘<Tpayq’óLa i.rnd óppa iii metaphorischer Bedeutung”,

Arotos. Acta philologica Fennica, n.s. ¡17, 3. Sundwall dicatum.

Helsinki, Klass.—Filol. Yhdistys, 1958, pp.21’1—220.

ZINGERLE, 3., “Lexikalische Beitr&ge”, Glotta 19, 1930, pp.72--

85.

ZINK, N., Griechiscbe Ausdrucicsweisen fiir Warm und Kalt Un

seellschen Bereich. DIss. Malnz, 1961; HeIdelberg, 1962, 129 pp~

[dactyl. 1.

ZORELL, F., “Notae lexicales in Novum Testamentum”, fi 1920, p.

264 ss.

ZUCKER, E’., E:óo; und CL6’UXXLOL>~, Hermes 76, 1941, pp.382—392.

ZUCKER, E’., “Verbundenheit von Erkenntnis md Wille ini griechis—

chen Sprachbewusztein beleuchtet durch Erscheinungen aus der Be-— > —

deutungsentwlcklung von cxywoua, ayvosuv, ceyvo~pcC, Studies pre—

sented to D.H.Robinson, IX. Saint Louis, Missouri - Washington

Univ., 1953, pp.1063—1071.

ZUCKER, E’., ~Av>r¡flono¿ryroq. Sine semasiologische Untersuchung aus

der antiken Rhetorik und Sthik. Berlin, Akademie Verlag, 1953,

25 PP.

373

ABRIR BIBLIOGRAFÍA