Lois Pereiro: A poesía sálvame do meu espírito! Darío Janeiro · máis pausado. Cambios vitais....

2
Lois Pereiro: “A poesía sálvame do meu espírito” Darío Janeiro Formas de citación recomendadas 1 | Por referencia a esta publicación electrónica* Janeiro, Darío (2011 [1996]). “Lois Pereiro: ‘a poesía sálvame do meu es- pírito’”. O Correo Galego. “revista das Letras”: 25 de xaneiro, 3. reedi- ción en poesiagalega.org. Arquivo de poéticas contemporáneas na cultura. <http://www.poesiagalega.org/arquivo/ficha/f/608>. 2 | Por referencia á publicación orixinal Janeiro, Darío (1996). “Lois Pereiro: ‘a poesía sálvame do meu espírito’”. O Correo Galego. “revista das Letras”: 25 de xaneiro, 3. © O copyright dos documentos publicados en poesiagalega.org pertence aos seus autores e/ou editores orixinais. * Edición dispoñíbel desde o 4 de abril de 2011 a partir dalgunha das tres vías seguintes: 1) arquivo facilitado polo autor/a ou editor/a, 2) documento existente en repositorios institucionais de ac- ceso público, 3) copia dixitalizada polo equipo de poesiagalega.org coas autorizacións perti- nentes cando así o demanda a lexislación sobre dereitos de autor. En relación coa primeira alternativa, podería haber diferenzas, xurdidas xa durante o proceso de edición orixinal, entre este texto en pdf e o realmente publicado no seu día. O GAAP e o equipo do proxecto agradecen a colaboración de autores e editores.

Transcript of Lois Pereiro: A poesía sálvame do meu espírito! Darío Janeiro · máis pausado. Cambios vitais....

Page 1: Lois Pereiro: A poesía sálvame do meu espírito! Darío Janeiro · máis pausado. Cambios vitais. tiven un ha fenda na miña vida. Pasei un r.Yr'\r-c.::.C'r'\ todestructivo, quizáis

Lois Pereiro: “A poesía sálvame do meu espírito”

Darío Janeiro

Formas de citación recomendadas

1 | Por referencia a esta publicación electrónica*Janeiro, Darío (2011 [1996]). “Lois Pereiro: ‘a poesía sálvame do meu es-

pírito’”. O Correo Galego. “revista das Letras”: 25 de xaneiro, 3. reedi-ción en poesiagalega.org. Arquivo de poéticas contemporáneas na

cultura. <http://www.poesiagalega.org/arquivo/ficha/f/608>.

2 | Por referencia á publicación orixinal

Janeiro, Darío (1996). “Lois Pereiro: ‘a poesía sálvame do meu espírito’”.O Correo Galego. “revista das Letras”: 25 de xaneiro, 3.

© O copyright dos documentos publicados en poesiagalega.org pertence aos seus autores e/ou

editores orixinais.

* Edición dispoñíbel desde o 4 de abril de 2011 a partir dalgunha das tres vías seguintes: 1) arquivo

facilitado polo autor/a ou editor/a, 2) documento existente en repositorios institucionais de ac-

ceso público, 3) copia dixitalizada polo equipo de poesiagalega.org coas autorizacións perti-

nentes cando así o demanda a lexislación sobre dereitos de autor. En relación coa primeira

alternativa, podería haber diferenzas, xurdidas xa durante o proceso de edición orixinal, entre

este texto en pdf e o realmente publicado no seu día. O GAAP e o equipo do proxecto agradecen

a colaboración de autores e editores.

Page 2: Lois Pereiro: A poesía sálvame do meu espírito! Darío Janeiro · máis pausado. Cambios vitais. tiven un ha fenda na miña vida. Pasei un r.Yr'\r-c.::.C'r'\ todestructivo, quizáis

máis pausado. Cambios vitais. tiven un ha fenda na miña vida. Pasei un r.Yr'\r-c.::.C'r'\

todestructivo, quizáis mental que ñsico. Foron anos de silencio. Despols, ",",",..''-''"1,..... a forza da vida".

Pereiro non é a nles­ma persoa agora que cando escribiu súa meira obra. Da morte renacemento.

da súa infusión, móvense as manso Voz pausada, impón a lel do silencio arredor.

A conversa deriva cara unha xeración perdida na que el se inclúe, a dos que agora teñen case corenta anos.

"Vivimos unha época moi especiaL a de chegar un pouco tarde a todo. Sexo, drogas" e rock&roll misturado coa situación política que non deixaba de cambiar. Ese ver que loitaches por unhas ideas (e Utopías) para chegar ó engano rompe as vidas. Non podería contar cos dedos das mans os meus amigos mortos e os que quedaron cos vidas des­trozadas. Vida a tumba aberta, que se chamaba. A vello garda é a que agora obstenta o poder e a que vén tenos a nós de referencia. Sonios unha

(3~!nerallilon á gale­go."

(Ese certo ton sombrío) "O langa do libro enl­

prego citas doutros auto­res como referencia. Case todo está escrito ou ex­presado na poesía. Ó querer contar algo, moltas veces vén á memoria ou­tra voz -outra Voz- que é unha especie de contra­peso entre o optimismo é o pesimismo. Sempre se falará do home na vida, no mundo, na ¡lIorte, na arte. A vida ten momentos nos que se está máis pró­ximo dun ou outro lado. E Iso é o que se conta".

escri­biu xusto antes que a morte o levara: "¿E con­seguiches o que querías desta vida? Conseguino,

10lS pEREIRO, ENTRE PEORA E CHUVIA

si. ¿E que querías? Consi­derarme amado, sentirnle amado na terra")

"Se escribimos, se reí­mos, se nos vestimos todas as mañás e simplemente para que nos queiran. Querer é necesario. Se non eres quen de dar a vida polos teus Amigos é que non aprecias a vida. Pero, ó final de todo, a nostalxia vai máis para as persoas que te quixeron que ás que quiseches. Non abonda con querer: haí que saber deixarse

querer. Non é sínxelo".

"¿Por que vivimos? Mo­rrer é o máis sinxelo é evita os sufrímentos. Pero nin­guén quere morrer. Eso quere dicir Por outro parte, a nosa sociedade rexeita a morte e a en­fermidade. Pero o morte non exis-rirío sen a vida. Unha é dou-rro' O politicaniente correcto é non falar nunha da "fin. Sentímola corno

como un culo dos medios de co-

sANTÁS

¡r;¡r~"/~l"" retrasmitido dende Saraievo. midade da súa '''''c,e,""",,,",,r,

Se os "",,,,,rv-rr,,,,

non saben expresar morte na o que escriban será totalnlente

Non se -rra-ra de busca la, de

"Eu sempre vín o mundo do meSfTiO dende o

Creo na e do maldade das persoas, víctinlOS e Creo

no Honie con lasl

',

durante dous meses, tase de truc-ruras /' .

cambiar pensar. Se cun me u, meditase sobre a súa vida e a ""'-4' '-''-." '-Al

dade",

Pereiro sae 'nanl0rado amor que