NIRE AMETSAREN ISTORIOA

18
NIRE AMETSAREN ISTORIOA

description

Nik bizi izan dudan historio bat da.

Transcript of NIRE AMETSAREN ISTORIOA

NIRE AMETSAREN ISTORIOA

1

2012ko maiatzaren 14an Getxon, ni bizi izan dudan ezperentzia bat kontatuko dizuet.

Bueno, dena hasi zen maiatzak 14, astelehena, non, nik nire etxean nengoela, etxerako lanak egiten lasai-lasai nire idaz-mahian eta 18:30 inguru nire mugikorra mahia zegoela, bat-batean mugikorra soinu egin zuen eta ni harrituta hartu nuen eta:

-Bai, nor da?-galdetu nuen.-Bai, Espainiako futbol federaziotik deitzen diogu eta esan nahi genizun erabaki dizugula athletic-en finalan parte hartzeko, eta ea nahi duzun- erantzun zidaten.-Bai, baina zer egin behar dut finalean?-galdetu nuen berriz.-Pilota jasotzaile bezala erabaki dizugu,prest zaude?-esan zidaten.-Bai! nirekin parte hartu.-Okey, ba maiatzak 25ean Madrilen egon behar zara Santiago Bernabeu zelaian arratzaldeko zortziretan.-azaldu zidaten-Bale, eskerrik asko, agur- Eta telefonoa eskegi nuen.

Amaitu nuenean hitz egiten korrikan joan nintzen amari esatera:

-Ama! deitu didate EFF-koek eta esan didate erabaki nautela parte hartzeko Athletic-en finalerako eta Madrilen egon behar naizela gaueko zortziretan.-azaldu nion amari.-Jo Markel zelako ondo han egongo gara.-amak-Ama, baina joan behar gara egun bat lehenago eta hotel bat hartu behar dugu Madrilen.-esan nion.-Ordaindu behar dugu zerbait?-galdetu zidan amak-Ez, dena ordainduta dago bakarrik hotela.-erantzun nion amari.

Eta nik poz-pozik abitu nintzen gelara berriz etxerako lanak egiten jarraitzeko eta amaitu orduko Madrilerako hotel merke bat, hau da, garestia ez izatea, zeren eta bakarrik hiru egunetarako zelako. Gero lagun guztiei kontatu nien eta baita ere aitari eta neska lagunari. Nire neska lagunari kontatu nionean oso pozik jarri zen eta esan zidan enbidia asko zeukala nigandik eta esan non ea etorri nahi zen nirekin Madrilera, eta berak baietz erantzun zidan.

2

Hurrengo egunean asteartea zela arratsaldean interneten hotelak begiratzen egon nintzen, ordenagailua hartu, piztu eta Google-en sartu eta hoteles en Madrid baratos jarri nuen bilatzeko eta ordenagailu aurrean egon nintzen bi ordu gutxi gorabehera bilatzen eta denbora bat pasata aurkitu nuen hotel merke bat Principe Pio deiturikoa hogeita lau eurotatik hartu nuen, hau da, maiatza 24tik-26ra.

Amaitu nuenean bilatzen deitu zidaten berriz mugikorrera eta galdetu nuen:

-Nor da?-EFFkoak gara eta esan nahi genizun ea etorriko zaren fijo partidura-Bai, seguru noala-Bale, okei, agur.Eskegi nuen telefonoa eta matematika egiten hasi nintzen gustura eta zazpirak inguru nire neska laguna deitu zuen etxeko tinbrera, ez nuen hitzaroten, eta hartu nuen:

-Bai?-Markel, Marina naiz, igo naiteke momentu batean?-Bai, noski -Kaixo, zer egiten duzu hemen ?-galdetu nion-Galdetu nahi nizun ea nola zoazen hotelarekin-Ai! lasai hartuta dago merkeena hartu dut-A bale, ba dena prestatuta dago, bueno joan behar dut, agur Markel-Agur

Neska laguna joan eta nik matematika egiten jarraitu nuen. Etxerako lan guztiak amaitu eta dutxa bat hartzea habiatu nintzen.

Geroz eta gutxiago geratzen zen eguna heltzeko eta nik oso-oso urduri nengoen eta amak esan zidan lasaitu behar nintzela, aste bat geratzen zela oraindik, baina ni amari esan nion ezin nuela lasai egon, zeren eta ametz ba zelako eta ni beti bizi nahi izan dudan amets bat zelako eta inoiz ez zelako berriz gertatuko.

Aprobetsatu behar dut ondo zeren igual ez da berriz gertayuko, igual bai edo igual ez

3

Astelehena da maiatzak 20 eta lau egun falta ziren Madrilera joateko eta nik pixkanaka gero eta urduriago nengoen. Ez nuen sinesten beteko nuela nik beti izan dudan amets bat. ***

Osteguna da eta hurrengo egunean Madrilera joan nintzen eta amak esan zida ea noiz hasiko nintzen maleta prestatzera eta nik amari esan nion gaur hasiko nintzela.

Deitu nuen Marina, ea nola geratuko behar genuen biharko eta telefonoa hartu nuen zenbakia markatu eta belarrian jarri nuen:

-Kaixo-esan nuen-kaixo Markel- erantzun zidan-Bihar nola geratzen gara?-A! bai, ba-Nahi baduzu pasatzen naiz zure etxetik arratsaldeko seiretan eta erdietan, zelan dagokizu?-Primeran, ba bihar hamar eta erdietan geratzen gara-Bai horixe, agur-Agur Markel

Telefonoa mahi gainean jarri eta maleta hartu nuen, baina hori baino lehen lista txiki bat egin nuen sartu beharrekoarekin: txamarra, zapatilak, kamisetak, prakak, barruko erropa

Amaitu nuenean maleta itsi eta atearen ondoan utzi nuen biharko.

Eguna heldu da eta haltzatu nintzen ohetik eta gosaltzera habiatu nitzan eta aita zegoen sukaldean gosaria presatzen zegoela nik amarekin hizketan nengoen eta bederatziak inguru aitak deitu zidan gosaltzera joateko eta hara hurbildu nintzen. Amaitu nuenean hortzak garbitzera joan nintzen eta amaitu nuenean telebista ikusten hasi nintzen( nik barrutik oso oso urduri nengoen) eta telefonoa entzutean hau nuen:

-Bai?-galdetu nuen-Kaixo Markel amama naiz jeitsi dezakezu momentu batean nire etxera?-erantzun zidan amamak -Noski baietz oraintxe ,bertan agertuko naiz zure etxean,amama.-Agur

Eta telefonoa eskegi nuen. Logelara joan jantzi eta amamaren etxera habiatu nintzan. Eta kaletik nindoala neure buruari galdetzen nion zer nahiko du amamak? zertarako bidali dit nik jaiztea bere etxera?. Ba bueno galdera guzti horiek argitu nituen momentu batean, amamaren etxera heldu eta etxera sartu eta :

-Kaixo amama-kaixo-Markel hartu 20 euro hauek, Madrilen gastatzeko da eta hondo pasa.-Eskerrik asko amama ondo pasatuko dut nire ametsa beteko dudalako.-Agur amama-Agur

Eta amamarekin amaitu ondoren berriz etxera bueltan jarri nintzen. Etxera heldu eta bokata bat prestu nuen niretzat zeren eta seietan neskarekin geratu nintzelako. Bokata jan, siesta bat bota eta ama, aita eta ni kotxea hartu eta neskaren etxera joan ginen. Heldu ginen eta ni kotxetik atera eta tinbrea jo nuen:

-Bai?-galdetu zidaten-Marina Markel naiz jaitsi zaitez-Banoa,agur-AgurJaitsi zen eta maletak kotxean sartu eta Madrilera habiatu ginen, hiru orduko bidaia geneukan eta aita esan zigun bi ordu pasata geldituko ginela.

4

Bidaia hiru ordukoa zen eta bi ordu ibili genuenean aitak taberna batean gelditu zuen deskantzatseko eta zerbait artzeko eta amaitu genuenean kotxea hartu eta berriz hara joan ginen.

Ordu bat pasatu da eta Madrilera heldu gara, baina orain hotela bilatu behar dugu. Bueno hogeitamar minutu bilatzen egon ginen eta azkenean aurkitu genuen. Maletak hartu eta logelara joan ginen istalatzera.Istalatu ondoren Madriletik buelta bat eman genuen, kaleak ikusten,dendetan sartzen, txutxeriak jaten eta gauza asko egin genituen laurak eta bederatziak inguru afaltzera joan ginen hotelera zeren eta dena artuta geneukan, hau da, buffet librea geneukan, hainbat gauza zeuden artzeko, etsalada, makarroiak, eta gauza gehiago.

Afaldu eta logelara joan ginen biak batera. Telebista ikusten egon ginen ohe barruan, biak ohe berdinean lo egiten genuen, muxuak ematen ere egon ginen eta hamaikak inguru lo egitera joan ginen, zeren eta hurrengo egunean hamarretan zelaian egon behar nintzelako.

Nik poz-pozik, ezin nuen lo egin, zeren eta oso urduri nengoen,orduak falta ziren eguna heltzeko eta ohetik atzaltu nintzen eta komunera hurbildu nintzen, amaitu nuenean berriz oheratu eta neska esnatu zen eta galdetu zidan:

-Zer gertatzen zaizu?-galdetu zidan-Ezin dut lo egin-Zer ba?-Oso urduri nago eta nahi dut eguna heltzea-Egon zaitez lasai bakarrik partidu bat da.-Egia da, arrazoia duzu-Benga lotara biak-Ondo lo egin Marina-Berdin

Eta orain bai goizeko ordu biak dira eta lo eginbehar nuen eta bost minututan lo geratu nintzen. Lo nengoela amestu nuen gauza oso polit bat, amestu nuen hogeita hiru urte neukala eta nire neskarekin ezkontzen nintzela eta gero baita ere bi seme-alaba eduki genituela, hau bai izan zela ametsa.

5

Heldu da eguna, orain bai Larunbata da maiatzak 24 eta hamarretan Santiago Bernabeu zelaian geratu nintzen EFFkoekin: nola antolatu behar genuen eta materiala emateko.

Heldu zen koordinatzailea Javier deitzen zela esan zigun eta gauza batzuk azaldu zigun:

-Kaixo mutil eta neska gaur finala dela honela egingo dugu: arratsaldeko bederatzietan zelaian egon behar duzue horain emango dizuedan materialarekin. okey? galderaren bat?-Bai, ze atetik sartu behar gara?-galdetu nuen-A! bai egia. Sartu behar zarete jokalariak sartzen diren atetik, hau da, ate generala, eta sartzeko tori kolgante hauek direla sarrera moduan.-Bale ulertuta.

Materiala eman eta denak joan ginen berriz kalera eta orain urduria jeitsi zen eta hotelera joan ginen jatera.

Jan ostean siesta bat bota eta berriz kalera joan ginen paseo bat ematera Madriletik, museoak ikustera, txutxeriak jetera, erosketak egitera, eta gauza gehiago ere egin genituen.

Seiak inguru hotelera itzuli eta gauzak prestatzen hasi nintzen:petoa, baloia, kolgantea, txandala eta gauza gehiago ere. Aitari deitu nion eta kotxea artzeko esan nion, ordua heldu zelako eta hamar minututan aita atean zegoen kotxearekin barruan sartu eta zelaira joan ginen.

Zelaiko bidaian amarekin hizketan hasi nintzen ea zer esan zidan Javierrek telefonotik eta nik esan zion: Bueno Javierrek esan zidan ze ordutan egon behar nintzen, gauza guztiak artu behar nuela eta horrela piska bat generalean zer egin behar nuen.

6

Iritzi ginen zelaira eta nik ate Generalitatik sartu nintzen agindu zidaten moduan. Sartu eta hor ikusi nuen Javier eta esan zidan:

-Markel jantzi eta zuri tokatzen zaizu jartzea zelaian Athletic bankilloaren alboan-Bale, jo zelako ondo nire talde maitatuenaren alboan, hau bai zortea!-Ala zoaz aldageletara, aldatu eta zure lekura.

Jantzi eta agindu zidaten lekura joan nintzen bi pilotekin eta bost minutu pasata Athletic eta Barsa-ko jokalariak atera ziren berotzera eta ni bi pilotekin nengoela Messi-k eta Javi Martinez pilota eskatu zidan eta berotzen hasi ziren.

Geroxeago hogei minutu pasata jokalariak pilota itzuli eta Javi Martinez-ek bere jertsea eman zidan opari bezala eta nik pentsatu gabe jarri nuen. Bi gauza polit gertatu ziren arratsalde batean bata partidua eta bestea jertsea .

Partidua hasi eta hiru minutuan Pedro Barako jokalaria gola sartu zuen eta 0-1 jarri ginen, txarto hasi ginen. Athletic-ek porteriara bota baina ez zuen sartzen eta Barak hogei minutuan bigarrena sartu zuen Messi-ren hankatik eta 0-2 jarri ginen hau bai zorte txarra eta nola ez hogeita lau minutuan hirugarrena sartu zuten eta lehenengo zatia 0-3 amaitu genuen. Bueno oso txarto geneukan irabazteko bai bueno ez da ezer gertatzen. Bigarren zatian ez zuten golik sartu eta nola ez galdu genuen partidua eta finala.

Nik triste nengoen baina baita ere pozik. Triste galdu genuelako, baina pozik nire ametsa bete nuelako.

Amaitu eta hotelera abiatu ginen guztiak.

7

Hotelera heldu eta ohean bota nintzen lo egiteko, oso nekatuta nengoen.

Hurrengo egunean igandea zela altxatu eta gauzak prestatzen hasi ginen hark eta nik eta dena prestatu ondoren maletak logelan utzi eta gosaltzera jaitsi ginen .

Amaitu genuen gosaltzen eta berriz logelara bueltatu ginen gauzak artzera. Eta esan nion Marinari:

-Artu duzu guztia?-galdetu nion-Uzte dut baietz-erantzun zidan-Ustelak erdi ustel eta begira esazu ea uzten duzun zerbait, logela osotik- esan nion-Begiratu dut eta ez dut uzten zer, Markel zuk uzten duzu zerbait? begiratu ondo, niri esan didazun berdina.-Ez nik ez dut ezer uzten.-Ba ez badugu ezer uzten bagoaz

Maletak artu eta sarrerara urbildu ginen, eta hor zeuden aita eta ama ordaintzen hiru egunagatik eta 10 euro falta ziren eta lauetatik bat ere ez geneukan 10 euro eta esan genion sarreran zegoenari:

-Gauza da 10 euro falta direla eta ez daukagu, eta badakigu 210 direla, utzi dezakegu 200 eurotan?-Ezta zineztu ere 210 euro dira eta falta diren 10 euroak hemen nahi ditut oraitnxe bertan.-Mesedez Bilbotik gatoz eta Athletic-eko finalera etorri gara eta ezin gara joan 10 euro bila. -Bueno, lasai barkatuko dizuet 10 euroak, baina ez ezan inori, bale?-Bale, eskerrik asko-Ala agur-agur

Ordaindu eta maletak hartu eta kotxean sartu genituen eta berriz Bilboko bueltan jarri ginen

8Bidaian geundela Vitoria aldetik poliziek gelditu gintuen eta alkohol kontrola zegoen eta poliziak putz egitean agindu zion eta bi minutu ondoren esan zigun jarraitzeko aitak ez zegoela edanda eta aitak kotxea berriz arrankatu zuen eta berriz arrankatu zuen.

Heltzen ari ginela kotxea gelditu zen eta aita jaitsi eta gurpila zulatuta geneukan. Aita telefonoa artu eta garabi bat deitu zuen eta hamar minutu egon ginen itxaroten eta hamar minutu itxaroten ari ginela heldu zen garabia eta garabiko gizona gurpila aldatzen hasi zen.

-Ba dago konponduta gizon!-Eskerrik asko zure laguntzagatik-AgurEta garabia hartu eta gizona joan egin zen eta gu gurpila konponduta geneukala martxan jarri ginen. Orain bai heldu ginen Bilbora eta Bilbon sartu ginenean neska lagunaren etxera hurbildu ginen.

Marinaren etxera heldu eta kotxetik maletak atera eta bere etxera igo zen eta guk Getxora abiatu ginen. Baina lehen aitak amamaren etxean gelditu behar ginela esan zuen.Amamaren etxera heldu eta tinbrea jo genuen:

-Bai?- galdetu zuen amamak-Amama geu gara Markel aita eta ama.- erantzun nuen- Eldu zarete! zelan bidaia joan eta etorria?- galdetu zuen amamak-Joana ondo eta etorria baita ere, baina etorria bi aldiz gelditu behar izan dugu, baten alkohol kontrola eta bigarrena gurpila zulatu dugu baina generalean ondo.-azaldu zuen aitak mamari-Pozten naiz ! eta zu Markel zelan pasatu duzu partiduan?-galdetu zidan amamak-Ondo amama galdu genuen baina ez du inporta, gauza da esperientzia ona izan dela eta nire ametsa bete dudala. A! eta eman zenidan dirua ez dut gastatu, tori itzultzen dizut 20 euroak-azaldu nion orain amamari.-Markel ez! dirua zurea da, nik eman dizut zuretzat gorde beste egun baterako.-Baina igual beste egun behar duzu!-galdetu nion -Lasai egon dirua daukat-erantzun zidan amamak-Bueno joan behar gara ama- esan zuen aitak amamari-Agur familia- erantzun zuen amamak.

9Orain bai heldu gara etxera eta kotxearekin garajera joan ginen eta garaje barruan kotxetik maletak atera eta aitak artu zuen berea eta nik nirea, maletak eskuan artuta gora igo ginen hirugarren pisura, gure etxera. Atea zabaldu eta maletak sukaldean utzi genituen.

Bost minutu pasa ondoren amak agintzen hasi zen, beti bezala, Markel egin hau, Markel egin bestea, nazkatuta nago nire amak bidaltzen didanean zerbait egitea, zeren eta nik badakit zer egin behar dudan, bueno badaude egun batsuetan amak arrazoia daukala, baina gau ez da kasu nik badakit maleta jaso behar dudala, baina bueno ez dago erremediorik.

Dutxa artu nuen eta segituan maleta jasotzen hasi nintzen, bueno ez ziren gauza asko gorde behar, zeren eta arropa guztia garbigailura sartu nuen eta gero maleta hartu eta gorde.

Baina bukatu baino lehen kontatu nahi dizuet istorio txiki bat.

Bueno gauza hasi zen etorri nintzenean Madriletik hurrengo egunean ba gauza bat ahaztu nuen han eta zer izan zen futboleko zapatilak eta kontratu bezain laster amari esan nion:

-Ama futboleko zapatilak utzi ditut Madrileko hotelean!- adierazi nion amari-Nola? utzi dituzula futboleko zapatilak?-oihu egin zidan amak-Bai ama ahaztu ditu han-erantzun nion kezkatuta-Ba orain zer egingo dugu Markel? hara berriz ezin gara joan-erantzun zidan aserre-Badakit ama-esan nion.-Ba bilatu irtenbide bat oraintze bertan

Eta nik oso kezkatuta pentsatzen hasi nintzen. Eta bueltak eta bueltak buruari baina ez zidan ezer ere ez okurritzen.

Berandu zen eta ez nekien zer egin eta amak berriz:

-Markel ba dakizu zer egin?-galdetu zidan lasaiago baina aserre-Ez ama ez dakit-erantzun nion-Markel biharko pentsatuta, bestela sekulako zigorra jarriko dizut-Bale ama-erantzun nion

10Hurrengo egunean asteartea zela eta altxatu nintzen eta klasera joateko, prestatzen hasi nintzen beti bezala eta atetik aterako nintzenean ama altxatu zen eta berriz esan zidan:

-Markel pentsatu duzu?-galdetu zidan berriz-Bai ama pentsatu dut-erantzun nion-Eta zer egiteko asmoa duzu? nik ez dut ezer egingo-Ba hauze pentsatu dut, deituko dut hotelera eta galdetuko dut ea aurkitu duten zapatila batsuk eta aurkitu badute esango diet hona bidaltzea pakete batean. Ondo iruditzen zaizu? ama-azaldu non-Ez da ideia txarra baina dakizu paketea bidaltzean dirua dela?-esan zidan-Bai ama nik ordainduko zut, ala agur klasera joan behar dudala.

Atetik atera eta klaseko bidea hartu nuen, beti bezala. Hamabost minutu pasa ondorean klasera heldu nintzen eta asteartea zenez lehenengo hiru orduak plastika, mate eta teknologia neukan eta bueno goizeko 8:30 dira eta orain plastikako klasea dut eta ondoren mate.

Plastika hasi zen eta irudi batsuen aurkezpena geneukan. Gero mate geneukan hau bai dela infernu bat baina bihar mateko froga dugu eta ordu bat eman dugu birpasatzen eta galderak egiten, azterketa trigonometriakoa zen eta amaitu genuenean teknologia geneukan eta teknologian pasadan egunekoa egiten jarraitu genuen.

Bueno patio ordua heldu da eta orain hogei minutuko atsedenaldia daukagu eta gero gizarte eta Lengoaiako klase gogorrak ditugu.

Bi ordu pasata jateko ordua heldu da eta etxeko bidea artu dut nik etxean jaten dudalako. Jn ostean klasera berriz itzuli behar nintzen beste bi ordu neukalako, tutoretza eta ingelesa.Pastu dira bi klasean eta amaitu da egun orain etxera eta etxerako lanak egiten hasi behar nintzen.

Etxera heldu eta klaseko lanak egiten hasi nintzen, lan asko neukan eta amaitzean hotelera deitu behar nuen.

11Etxerako lanak amaitu eta telefonoa artu nuen hotelera deitzeko:

-Bai?-galdetu zidaten telefonotik-Bai deitzen nuen zeren pasadan ostiralean zuen hotelean egon nintzen eta deitu dut zeren eta zapatila batsuk etzi ditut, aurkitu dituzue?-Futboleko batsuk aurkitu ditugu laranja kolorekoak-Bai ohiek dira nirean. Bidali ahal dituzue Getxora?-Noski baietz, baina helbidea eman behar didazu-Hori eginda dago.

Helbidea eman eta eskegi nuen eta telefonoko neskak hiru egunetan etxean egongo zirela.

Eta horrela izan zen hiru egun eta nire zapatilak etxean zeuden berriz.

Bueno hau izan da istorio txiki bat baina orain bai amaitu behar dudala eta esan nahi dudan bakarra nire ametsa bete dudala eta orain oso pozik nagoela.