Pertsonan oinarritutako ikuspegitik esku- hartzeko …...Ezarpen-egunerokoa : astero bete beharrekoa...

1

Pertsonan oinarritutako ikuspegitik esku-hartzeko oinarrizko prozedura ezartzeko asistentzia teknikoa. Espedientea: zk. A-010/DEAS2012 Gizarte Zerbitzuen Goi Ikuskaritzaren Zuzendaritzarako Azken Txostena

2012ko Iraila

2

Aurkibidea

1. Proiektuaren testuingurua

1.1. Sarrera

1.2. Proiektuaren helburuak eta helmena

1.3. Ikuspegi metodologikoa eta lan plana

1.4. Erakunde eta eragile partaideak

2. Esperientzia pilotuaren antolaketa

2.1. Hasierako prozedura teorikoaren definizio prozesua

2.2. Esperientzia pilotuaren segimenduaren metodologia

3. Esperientzia pilotuaren garapena eta emaitzak

3.1. Abiatze hausnarketak

3.2. Eragileen partaidetza datuak

3.3. Esperientzia pilotuan aztertutako kasu motak

3.4. Aurkitutako zailtasun nagusiak

3.5. Jasotako hobetze proposamenak

4. Ondorioak

1

1. Proiektuaren testuingurua 1.1. Sarrera 12/2008 Legearen arabera, Gizarte Zerbitzukoa, kasu bakoitzerako egokia den esku-hartzea diseinatuko da , beharrizanak ebaluatuz arreta pertsonalizatuko plan baten esparruaren barruan; plan hori, arreta-ibilbideen jarraitasuna eta koherentzia bermatzearren, erabiltzailearen parte-hartzearekin egingo da eta ebaluazioko eta aldizkako berrikuspen mekanismoak jasoko ditu plana pertsonen beharrizanei egokitzen zaien jakiteko.

Hala eta guztiz ere, Goi Zuzendaritzak Euskal Autonomia Erkidegoaren Gizarte Zerbitzuen errealitateari buruz burututako ikerketaren arabera, erabiltzaileak kasu guztietan ez du idatziz bere beharren ebaluaketa edo diagnostikorik jasotze n, ezta arreta pertsonalizatuko planik , edo jasoko dituen zerbitzuen baldintza edo informaziorik. Kasuen gehiengoan, Plan hau ez da idatziz jasotzen dokumentu egituratu batean , baizik eta ahozko itzulpena egiten da. Gainera, koordinazio eskasa sumatzen da eragile eta maila instituzional ezberdinen artean.

Horrenbestez, arreta, balorazio eta diagnostiko prozesua ezberdin a da eragileen artean . Honen arrazoi nagusietako bat Gizarte Zerbitzu Legearen 19. artikuluak era orokorrean deskribatzen duen esku-hartzeko oinarrizko prozedura gehiago zehaztu ez izatea da. Beraz, administrazioek artikulu honi buruz egindako interpretazioa desberdina izan ohi da.

Egoera honi erantzuna emateko, beharrezkotzat hartu da pertsonan oinarritutako iku spegitik esku-hartzeko oinarrizko prozedura ezartzeko beharr a baloratzea . Horretarako, prozedura komun bat zehaztu da eta, esperientzia pilotu baten bitartez, administrazio ezberdinetan ezarri da. Esperientzia honi esker, esku-hartzeko oinarrizko prozedura zehaztatu eta egokitu da, ondoren eskumena duen organoak dagokion araudiaren idazketa prestatzeko oinarritzat har dezan.

Administrazioek 12/2008 Legearen 19. artikuluaren gainean egiten duten interpretazio eta erabilpena desberdina da, esku-hartzeko oinarrizko prozedurari buruz. Horrenbestez, arreta, balorazio eta diagnostiko prozesua aldatzen da Gizarte Zerbitzuen Euskal Sistemaren eragile ezberdinen artean.

2

1.2. Proiektuaren helburuak eta helmena

Honela, proiektuaren garapenarekin erdietsi nahi izan diren helburuak hauexek izan dira:

“Pertsonan oinarritutako ikuspegitik esku-hartzeko oinarrizko prozedura landu, Gizarte Zerbitzuen Euskal Sistemaren Administrazio guztietarako komuna dena, zerbitzuaren praktikarekin frogatuta, eta pertsona guztientzako arreta homogeneoa bermatzen duen araudia prestatzeko balio duena”.

Horretarako, esku-hartzeko oinarrizko prozeduraren definizioak aintzat hartu ditu hurrengo puntuak:

• Arreta prozesu orokorraren mugarrien definizioa, ba i eskari zehatz zein zehaztu gabekoak:

o Ekin beharreko fase ezberdinak zehaztuz: harrera, gizarte balorazioa, diagnostikoa, arreta pertsonalizatuko planaren egitea, segimendua eta ebaluazioa.

o Indarrean den araudian ezartzen diren epeak kontuan hartuz (64/2004 Dekretua, apirilaren 6koa, zeinaren bidez onartu baita euskal autonomia erkidegoko gizarte zerbitzuen erabiltzaileen eta profesionalen eskubide eta betebeharren gutuna, eta iradokizunen eta kexen araubidea, eta 30/1992 Legea, azaroaren 26koa, Herri Administrazioetako Araubide Juridikoari eta Administrazio Prozedura Erkideari buruzkoa).

o Arlo bakoitzaren araudi espezifikoak ezartzen dituen salbuespenak identifikatuz eta aintzat hartuz, adingabeen babesgabetasuna esate baterako, baina jarduera eremu orokor bat ezartzen saiatuz.

o Mugarri bakoitzaren garapenerako komenigarriak suertatzen diren profil profesionalei buruz orientatuz (administrariak, teknikariak, bestelakoak).

• Azpiprozedura baten definizioa arreta pertsonalizat uko plana erabiltzaileari idatziz itzultzeko. Plan horretan pertsona horrek jasoko dituen zerbitzuen baldintzak agertu behar dira, adostutako akordioen berme gisa.

• Arreta pertsonalizatuko plana eta Arretarako norban ako planaren arteko erlazioaren argibidea, bi kontzeptuak zehaztu eta bereizteko. Hortaz, erabiltzaileen eskubideak bermatu nahi dira, Euskal Autonomia Erkidegoan esku-hartze homogeneo eta koordinatua eskaintzen saiatuz.

3

1.3. Ikuspegi metodologikoa eta lan plana

Horretarako, proiektuaren garapenak ondoren azaltzen den ikuspegi metodologikoa jarraitu du:

1.4. Erakunde eta eragile partaideak

Proiektuaren hasierako fasean, hasierako lan taldea osatu zen, ordezkari hauekin: Bizkaiko eta Arabako1 Gizarte Langintzaren Elkargo Ofizialetako ordezkari bana, Eusko Jaurlaritzako Gizarte Zerbitzuen Zuzendaritzako ordezkariak, eta baita Gizarte Zerbitzuen Goi Ikuskaritzaren Zuzendaritza eta teknikariak ere. Talde honek prozeduraren lehenengo definizioa burutu zuen, eta definizio hau eragileekin izandako hiru lan saioetan hobetuz joan zen. Ondoren, eragileek prozedura maiatza eta iraila bitartean esperientzia pilotuan ezarri zuten, beharrezkoak ziren egokitze eta hobekuntzak egiteko, araudiaren garapenaren ostean ezarpena errazagoa izan zedin.

Esperientzia pilotuko partaideak honako zerbitzukoak dira: Bizkaiko Foru Aldundiko Gizarte Ekintza Sailaren hainbat arlo, eta Amurrio, Zumaia eta Zarauzko Udaletako eta Durangoko Merinaldearen Amankomunazgoaren oinarrizko gizarte zerbitzuak.

Behin pilotua amaituta, Goi Ikuskaritzaren Zuzendaritzak jasotako emaitzak Arabako eta Gipuzkoako Foru Aldundiekin egiaztatu ditu.

1 Gipuzkoako Gizarte Langintzaren Elkargo Ofizialak ezin zuela parte hartu jakinarazi zuen.

4

2. Esperientzia pilotuaren antolaketa 1.1 Hasierako prozedura teorikoaren definizio proze sua

Erakunde eta eragileek honako aktibitateak burutu dituzte fase metodologiko bakoitzean:

5

1.2 Esperientzia pilotuaren segimenduaren metodolog ia Esku-hartzeko oinarrizko prozeduraren pilotuaren ezarpena martxan jartzeko, zenbait erreminta eta tresna jarri ziren eragileen eskura:

• Lan saioen ondorioz landutako dokumentua . Dokumentu honetan kontzeptu gakoen definizioak, prozeduraren fasen deskribapena eta aktibitateen flujogramak agertzen dira.

• Eragileek era librean erabili zitzaketen txantiloia k, prozeduraren ezarpena errazteko helburuarekin, eta oinarrizko edukiera komuna ezartzearren.

1. Txantiloia- Kasuaren informazio eskaera.

2. Txantiloia- Informazioaren itzulpena.

3. Txantiloia- Arreta Pertsonalizatuko Plan zirriborroaren egiaztapena.

4. Txantiloia- Arreta Pertsonalizatuko Plan zirriborroaren egiaztapenaren itzulpena.

5. Txantiloia- Arreta Pertsonalizatuko Planaren azken bertsiorako koordinazioa.

6. Txantiloia- Arreta Pertsonalizatuko Planaren azken bertsioaren itzulpena.

7. Txantiloia- Arretarako Norbanako Planaren proposamena.

8. Txantiloia- Kasu ebaluaketaren adierazleak.

9. Dokumentu-proposamena, datuak lortzeko erabiltzailearen baimena.

• Elkarlanerako web erreminta bat, proiektuari buruzko informazioa kontsultatu eta deskargatzeko.

• Pilotuaren segimendurako fitxa , hurrengo informazioa jasotzeko esperientzia pilotuaren zehar:

1. Prozedura ezartzen duen eragilearen identifikazio datuak.

2. Segimenduaren aspektu orokorrak : kasu bakoitzerako bete beharrekoak, fase bakoitzaren ezarpenerako erraztasun eta zailtasun maila balioetsiz, eta hobekuntza proposamenak adieraziz.

3. Ezarpen-egunerokoa : astero bete beharrekoa kasu bakoitzaren informazioarekin, esku-hartzeko oinarrizko prozeduraren ezarpenari buruzko aspektu aipagarrienak (positiboak eta negatiboak) nabarmenduz.

6

3. Esperientzia pilotuaren garapena eta

emaitzak 3.1 Abiatze hausnarketa Prozeduraren ezarpenerako hurrengo faktore kritikoak zehaztu eta aintzat hartu behar dira:

• Fase eta aktibitateak ez dira sekuentzia bakarrekoak.

Hau da, fase batean aurrera jo ahala, paraleloan aurreko beste faseetan sakondu daiteke, esku-hartzea hobetzearren, kasuari buruzko informazioa zabalduz eta balorazio zein diagnostikoa hobetuz.

• Prozedura edozein momentutan amaitu daiteke.

Prozedura edozein momentutan amaitu daiteke eta, erabiltzaileak horrela erabakiz gero (araudiak babesgabetasun egoeratan kontuan hartzen dituen kasuak izan ezik), prozesua ez hastea ere gerta daiteke.

• Bere izaera orokorra kasu guztien ezarpenerako , eta instituzio maila guztien partetik.

Araudiak oinarrizko gizarte zerbitzua sistemara sartzeko lehenbiziko atetzat jotzen du, nahiz eta kasu batzuk salbuesten diren, non larritasun maila zehatz batzuetarako sarbidea bigarren mailako arretan egin daiteke.

Kasu hauetan, prozedura berdin ezarri behar da lehen mailako arretarekin koordinatuz, prozeduran egokitzen zaizkien aktibitateak burutuz, eta ez guztiak.

7

3.2 Eragileen partaidetza datuak

Pilotu fasearen amaieran, parte hartu duten 25 eragiletatik 21ek txostenak bidali dituzte, lehen aipatutako 5 erakundetakoak direnak.

� Pilotuaren iraupena kontuan izaten badugu (14 aste) %100ean, hau da, aste guztietan zehar, informazioa jaso da, nahiz eta eragile guztiengandik ez izatea.

� Erakunde bakoitzak bidali dituen segimendu txostenak kalkulatu dira, eta Zumaiako Udala da parte hartu duten bost erakundetatik aste gehienetan informazioa bidali duena.

� Puntu honetan, aintzat izan behar da oporraldiak emaitza hauetan eragina duela.

� Aldundiaren kasuan, parte-hartzea altua izan da mendetasun eta babesgabetasun arloetan. Hala ere, beste arlo batzuek parte hartu ez izanak batez besteko emaitzan eragina negatiboa izan du.

Erakundeen parte-hartzea

Eragileen batez besteko parte-hartzea

8

� Prozedura guztira 127 kasuetan ezarri da.

� Ratio honetan baita ere, Zumaiako Udala nabarmentzen da batez beste gizarte langile bakoitzak kasu gehien bidali izateagatik, nahiz eta balio absolutuetan, eta taulan ikusi daitekeen arabera, Durangoko Amankomunazgoa den kasu zein jarduera gehien bidali dituen erakundea.

� Jarduera bezala ulertzen dugu gizarte langile batek kasu baten segimenduari buruzko informazioa bidaltzen duen bakoitzean. Beraz, jarduera tasa , gizarte langileek informazioa bidaltzeko izan duten intentsitate maila erakusten digu.

� Azken ratio honetan Amurrioko Udala nabarmentzen da, 110 aldiz segimenduko informazioa bidali duena aztertutako 20 kasuei buruz.

Orokorrean, proiektuan parte hartu duten eragileen oporrek eragina izan dute erregistraturiko kasu kopuruan. Grafikoan ikusten den moduan, gorabehera nabarmenak izan dira asteetan zehar.

� Pilotuaren zehar aldakuntza nabarmenak izan dira jasotako jardueren kopuruari dagokionez.

� Lehenengo lau asteetan zehar, apurka-apurkako areagotzea izan zen, 77 jarduetara ailegatuz.

� Hurrengo bi asteetan kantitateak behera egin zuen nabarmen. Beraz, eragileei mezua bidali zitzaien haien partaidetza bultzatzearren, 83 jarduera jasoz honenbestez.

� Hala ere, momentu horretatik aurrera kasuen zenbakia jaitsi zen, gizarte langileen oporrak zirela eta.

Jarduera guztien bilakaera

9

� Lehenengo asteetan zehar jasotako jarduerak bazterketa alorrean kokatzen ziren, gehien bat.

� Hala ere, laugarren astetik aurrera areagotze handia nabaritu zen mendetasun alorrean, Aldundia sartu ahala.

� Azken hiru asteetan bazterketa alorrean kasu gehiago jaso ziren berriro ere.

* “Definitzeke” arloa kasuaren balorazio egoerak momentuz erabiltzailearen beharrizanak alor zehatz batean sartzea ahalbidetzen ez duenean ezartzen da.

Arloaren araberako jardueren bilakaera

10

3.3 Esperientzia pilotuan aztertutako kasu motak

Pilotuaren zehar, eragileek prozeduran definitutako fase bakoitza aplikatuz joan dira, kasu berrietan harrera fasetik hasita, eta irekitako kasuetan gizarte langileak erabakitako fasetik abiatuta. Horrela, faseetan aurrera egin dute pixkanaka, esku-hartzea aurrera zihoan ahala. Guztira, fase bakoitza hurrengo kopuruetan aplikatu dute:

FASEAK APLIKAZIO KOPURUA 1. Fasea- Harrera 94 2. Fasea- Gizarte Balorazioa 102 3. Fasea- Diagnostikoa 82 4. Fasea- Arreta Pertsonalizatuko Plana 62 5. Fasea- Segimendua 34 6. Fasea- Ebaluazioa 13

1. arloak identifikatutako beharren alor nagusia se inalatzen du , eta 2. arloak beste alorrekin gerta daitezkeen elkargunea. Honela, jasotako kasu guztien %40en arlo nagusia, gutxi gora-behera, mendetasuna da, bazterketa bigarren arloa izanik.

* “Definitzeke ” arloa kasuaren balorazio egoerak momentuz erabiltzailearen beharrizanak alor zehatz batean sartzea ahalbidetzen ez duenean ezartzen da. Eragileek “Definitzeke ” hautatu dutenean 2. arlo gisa, kasuan eragina duen beste alor bat egon daitekeela pentsatzen dute, baina momentuz ezin izan dute nahi bezain ondo diagnostikatu.

11

Proiektua amaitzerakoan, eragileek hurrengo batez besteko puntuazioak ezarri dituzte fase eta esku-hartze arlo bakoitzarentzako, 1-5 eskalan, non 5 erraztasun handiena adierazi nahi du definituriko prozedura teorikoaren ezarpenerako.

Zentzu honetan, froga daiteke nola prozeduraren 6 faseek, eta baita ere esku-hartze arlo ezberdinek, puntuazio altuak eskuratzen dituztela. Horrek agerian jartzen du prozeduraren ezarpenak ez duela garrantzizko zailtasunik suposat u eragile parte hartzaileentzako.

Prozeduraren azken bi faseak , segimendua eta ebaluazioa, errazenak suertatu dira eragileentzako, harrera eta gizarte balorazioarekin batera. Diagnostiko eta Arreta Pertsonalizatuko Planaren fa seak, ostera, ezarpenerako zailtasun gehien planteatzen dituztenak dira, batez ere Arreta Pertsonalizatuko Plana eta Arretarako Norbanako Planaren elaborazio formal eta idazketaren inguruan aurkitzen diren zailtasunak direla eta. Esku-hartze arloarean gainean aurkitutako erraztasun edo zailtasun mailari dagokionez, ezgaitasuna eta babesgabetasuna ezarpen errazena du ten arloak suertatu dira . Definitzeke dauden kasuak, berriz, zailenak izan dira, eta ondoren bazterketa arloa.

12

Arlo ezberdinak elkargunean izaten dituzten puntuazioak aztertzen baditugu, emaitzak ondorengo hauek dira:

Lehenengo hiru faseetan nolabaiteko hetereogenetasuna nabaritzen da, baloratutako puntuazioaren arabera. Hala ere, 4 puntutik gorako balioak dira nagusi, eta beraz, prozeduraren ezarpena erraza dela ondorioztatu dait eke. Aintzat izan behar da zenbait kasutan, kasua beraren zailtasunak, edo erabili beharreko erreminten zailtasunak, eta ez prozedurarena, puntuazioak baxuagoak izatea suposatu dutela.

13

Prozeduraren hurrengo faseetara aurrera eginez, eskuratzen diren puntuazioak hurrengoak dira:

Eragileek mendetasuna eta ezgaitasuna baloratu dituzte, azken hiru faseetarako, ezarpen erraztasun handiagoko arlo gisa, bazterketa ez bezala.

Jarraian, pilotuaren aste bakoitzaren bilakaera ikusten da, prozedura ezartzeko erraztasun maila esku-hartze arloaren arabera .

� Arlo bakoitzak izandako balorazioari adituz, puntuazioen beherakada arina nabaritzen da asteak pasatu ahala. Honen arrazoia prozeduraren faseetan aurrera jarraitzea da, izan ere, faseak gero eta konplexuagoak izan dira, eta horrek eragina izan du prozeduraren ezarpenerako erraztasun mailan.

� Hala eta guztiz ere, agerian jartzen da berriro ere, jasotako emaitzei adituz, prozedura bera ez dela zaila.

14

� Arlo ezberdinak antzeko emaitzetan kokatzen dira, 4 puntu inguru, ezgaitasuna eta babesgabetasuna errazenak izanik, eta definitzeke d auden kasuetan prozedura ezartzea zailagoa izanik.

� Dena den, datuetan erdietsitako aldagarritasuna azaldu beharra dago. Izan ere, aste bakoitzean jasotako kasu kopuru ezberdinak zirela eta, puntuazioak asko aldatu daitezke. Horrela gertatzen da, esate baterako, abuztuaren 10ean, non gizarte langile bakar batek bidali zituen kasuak, eta horrek azaltzen du puntuazioen joeraren aldaketa.

Hurrengo grafikoan proiektu osoaren faseen araberako puntuazioen bilakaera ikusten da, oinarrizko esku-hartze prozedura ezartzeko erraztasun mailari dagokionez:

� Orokorrean ondorioztatu daiteke, edozein fasetarako, prozeduraren ezarpenerako

erraztasuna handituz joan dela asteak pasa ahala2. Beraz, fase praktikoak laguntzen du ezarpen errazago bat izaten.

� Lehenengo astean , pilotua hasi berria izanagatik, prozeduraren lehenengo hiru faseetan baino ezin zen aurrera egin . Momentu horretan, harrera zen nabarmen faserik errazena. Egoera hau, ordea, asteak pasa ahala aldatuz joan da, beste faseekiko diferentzia nabarmen murriztuz.

� Pilotuaren amaieran, harrera, gizarte balorazioa, segimendua eta baloraz ioa izan dira ezarpen errazena izan dituzten faseak , alde minimoak egonik fase bakoitzak eskuratutako puntuazioen artean. Diagnostiko eta Arreta Pertsonalizatuko Planaren faseek, ostera, bere izaera bereziagatik ezarpen ez hain erraza izan dute.

� Bestetik, kontuan izan beharra dago eragileen eskur a jarritako erremintek (Gizarte Diagnostikoaren Eredua Eusko Jaurlaritzaren partetik, eta zenbait txantiloi Deloittek eskainita) prozeduraren ezarpena zaildu dutela dirudiela , eragileek “konplexu”tzat edo “ez egoki”tzat jota.

2 Abuztuaren 10eko astea izan ezik, lehen aipatu bezala.

15

3.4 Aurkitutako zailtasun nagusiak

Fase ezberdinei dagokienez, gizarte langileek adierazitako zailtasun nagusiak jarraian erakusten dira, esperientzia pilotuaren zehar jasotako aspektu nabarmenenak erreproduzituz. 1. Prozedurari buruz

Aurkitutako zailtasunak

Harrera

• Lanbidetik jasotako deribazioa, bere partetik aldez aurreko abisurik gabe.

• Informazio asko jasota hautatu beharreko arlo askotarikoak.

• [Datu soziobiografikoen eskaeraren gainean] hau guztia eta aurrekoa administrariek egin beharko lukete, zuzenean zein telefonoz.

• Askotan, pertsonak ez daude erroldaturik, datuak falta dira, eta Fitxa fikziozko datuekin irekitzen da, gutxirekin, edo okerrekin, konprobatzen ez delako.

• Telefonoz kontaktua eta aldez aurreko zitaren zehaztapena administrariarekin, hasierako datuak ez dira gizarte fitxan sartzen.

• Gizarte Fitxa familiarekin egiten den lehenengo elkarrizketaraino ez da biltzen, jakinarazpen batekin hasten baita.

• [Pertsona erabiltzaileak] lehenengo momentu batetik gizarte langile batekin hitz egin nahi zuen. Beraz, harrerak ez zuen administrariak egin.

• Gizarte fitxa gizarte langileak erabili ohi duen tresna da, gure kasuan gutxienez, eta ez administrariak, azkenengo honek harrera egingo balu ere.

• Bazterketa arloan, arreta espezializatutako kasuetan, fase honetan ez dago zuzeneko kontakturik pertsonarekin.

• Bazterketa arloan, arreta espezializatutako kasuetan, Bizkaiko Foru Aldundian familia medikuaren kontzeptua ez dago erreferentziako profesionalari asimilatuta. Pertsonaren ibilbidea kontuan izanda, aldez aurretik atenditua izan bada, kasuaren esleipena ez da halabeharrez profesional berarekin egiten.

• Harrera fasean zita ezartzen da identifikazio datuekin baino ez (izen eta abizena) eta telefono zenbakia, ez da pertsona abisatzen NAN eta erroldarekin etortzeko. Hizkuntzarekin arazoak izaten dituen galdetu behar zaio, itzultzaile bat ez dagoenean honek esku-hartzea nabarmen zailtzen baitu.

• Oinarrizko gizarte zerbitzuaren egiturak bahetzea eta datuen bilketa zailtzen du, batez ere administrari eta teknikoen faltagatik.

• Zita zehaztu eta pertsonari komunikatzea izan ezik, gainerako aktibitateak gizarte langileak burutzen ditu.

16


Gizarte balorazioa

• Jasotako informazioa (kasuarena) ulertzeko zaila.

• Daukagun sistema informatikoa dela eta, datuak ez dira ordenagailu-erregistroan sartzen.

• Ebaluazioaren ondoren diagnostikoa egiteko beharrari buruzko zalantzak agertzen dira, zenbait kasutan, behintzat kasuaren segimendurako.

• Ez ditut erabili informazio eta itzulpenerako txantiloiak. Fase honetan ez ditut egokitzat aurkitu (ez da burutuko diagnostikorik).

• Denbora behar duen prozesu bat da.

• Elkarrizketak etxebizitzan. Eskaerarako prozesu administratiboa gizarte prozesua baino azkarragoa da.

• Deribatzeko formatu propio bat erabiltzen da, eta baita ere beste zerbitzuetatik informazioa eskuratzeko. Piloturako proposatutako formatua ez da funtzionala kasu honetan.

• Nahiz eta Gizarte Zerbitzuen Legeak zehazten duen gizarte bazterketaren diagnostiko espezializatua Foru Aldundien erantzukizuna dela, fase honetan ez dago inolako erreferentziarik aspektu hori kontuan izateko.

• Orokorrean zerbitzu guztiak elkarlanean aritzen dira. Zailtasun gehien dugun lekua ikastetxeak dira.

• Hasierako eskaera aldatuz joan da.

• Etxeko higienea neurtzeko adierazle eza.

• Balorazio, diagnostiko, horren itzulpenarekin, eta PAP faseak etxebizitzarako bisita berdinean gertatzen da.

• Zailtasunak osasun sisteman (osasun-zentroan) informazioa eskuratzeko dokumentua betetzeko.

• Pertsona erabiltzailea ez da errolda agiriarekin joateko beharrari buruz behar bezala informatuta izan harreran.

• Gizarte historiaren beharra, aldez aurretik izandako informazioa biltzeko.

• Koordinazio sistemak ez daude egituratuta, profesionalen borondatearen eta hauek duten denbora librearen eskutan baitago.

17


Diagnostikoa

• Zailtasunak fasea ulertzeko erabiltzeleari itzulpena gertatzerakoan.

• Adingabeen kasua eta larria, Balora baino ez da pasatzen, ez da diagnostikorik egiten, ez hasierakoa ez era sakonean.

• Zailtasun handiak diagnostikoa eta Arreta Pertsonalizatuko Plana idatziz batzeko, atenditu beharreko eskari bolumena dela eta.

• Ez dut diagnostikoaren eredua erabili, Balora zuzenean.

• Gizarte langilearen esku dago, gehien bat.

• Koordinazioa beste profesionalekin arinagoa da telefonoz, beraz, informazioa eskatzeko eta elkarbanatzeko txantiloiak ez dira erabili.

• Gizarte.net-eko diagnostikoa erabili da.

• Esku-hartzea dinamikoagoa eta malguagoa da.

• Ezgaitasunaren eskaeraren bidalketa egin da, baina diagnostikoa burutzeko daturik ez dago ezgaitasunaren ebazpena izan arte. Ebazpenaren arabera, diagnostiko osoa egin izango dezakegu. (…) Hasierako ebaluazioa egin dezakegu, ez diagnostiko osoa.

• Diagnostiko fasea BVD ebazpena izatean amaituko da, eta momentu horretan beteko dugu diagnostikoa.

• Ezgaitasunaren balorazioaren zain, diagnostiko osoa burutzeko. Ezin dugu egin aurretik.

• Mugikortasun handiko familia, espediente ezberdinak Nafarroa eta Gipuzkoan.

• Gizarte bazterketaren diagnostikoa burutzeko denbora asko behar da.

• Diagnostikoa ez du gizarte langileak burutzen, baizik eta talde batek (gizarte langilea eta psikologoa).


Arreta Pertsonalizatuko Plana

• Kasuaren ebaluazio adierazleak ez dira erabiltzen dugun Arreta Pertsonalizatuko Planean agertzen.

• Zenbait elkarrizketa behar dira bere egoera egiaztatzeko [pertsona erabiltzailearena], eta balorazioa astetan atzeratu daiteke, pertsonaren denbora librearen arabera.

• Kasuaren larrialdia dela medio, esku-hartzea Arreta Pertsonalizatuko Plan zirriborro batekin hasten da, zehaztuz joango dena era jarrai batean.

• Ez dago Arreta Pertsonalizatuko Planaren eredurik. Ahoz egiten da eta konpromisoa idatziz batzen da.

• Arreta Pertsonalizatuko Planaren eskema zaila dirudi. Arazo nagusia denbora falta da, baina eskema ez burutzeak ez du esan nahi erabilgarria ez denik.

• Arreta Pertsonalizatuko Planaren txantiloia existitzen bada ere, zaila da Gizarte.net erremintatik txantiloira informazioa pasatzea. Gizarte.net-ek ez ditu Arreta Pertsonalizatuko Planaren item guztiak barneratzen.

• Gizarte.net egokiagoa deritzogu planifikazioa jasotzeko erreminta bezala.

• Zailtasunak erabiltzailearekin eskaera beste auzialdi batzuetara aldatu den egiaztatzeko.

18


Arreta Pertsonalizatuko Plana (jarraipena)

• Gizarte langileak lan planteamendua du, baina ez du idatziz jasotzen erreminta batean.

• Paperean gauzatu, idatzi.

• Beste baliabideen informazio eta laguntza ekarpen urria. Lana errazten duten baliabide propioen ekarpenak ez dira existitzen.

• Aldez aurretik planteatutako helburuak aldatzea.

• Eskema konplexua. Arreta Pertsonalizatuko Planaren flujograma oso zaila iruditzen zait, baina gure eskura jarri den txantiloia oso egokia deritzot.

• Berriro ere eskaera administratiboa Arreta Pertsonalizatuko Plana garatu gabe. Akatsa aitortzen dut, hala ere zailtasunak ditut beste era batean egiteko.

• Arreta Pertsonalizatuko Plana eta Arretarako Norbanako Planen arteko diferentzia ez da identifikatzen.

• Koordinaziorako dauden erremintak ez dira aproposak (hobe dira e-maila edo telefonoa).

• Ez ditut Arreta Pertsonalizatuko Plana eta Arretarako Norbanako Plana bete… Baina hasierako diagnostikoan beharrezkoa ikusi dut, eta SAD zerbitzuaren eskaera burutu dut, eta ongi deritzot zerbitzua abian jartzea momentu horretan baloratutako beharrei erantzuna emateko. Nire iritziz, askoz ere malguagoak eta dinamikoagoak gara esku-hartzean prozesuan jasotzen denarekin alderatuta. Hau da, Arreta Pertsonalizatuko Plana martxan da diagnostikoa burutu gabe. Ez dut Arreta Pertsonalizatuko Plana eta Arretarako Norbanako Plana zer diren ulertzen, azalpenak behar ditut. Arreta Pertsonalizatuko Plana betetzeko dokumentu edo ereduren bat ba al dago? Txantiloiak erabili ditut baina ez zaizkit gustatzen… berriro dinot, Gizarte.net-eko “Proyecto de Trabajo Compartido” deiturikoa erabilgarria da, zergatik ez dugu hori erabiltzen?

• Ezgaitasunaren balorazioa burutu da baina ebazpena ez da ailegatu, beraz Arretarako Norbanako Plana betetzeko itxaron behar da.

• Koordinaziorako fitxak ez ditut erabilgarriak ikusten. Udal koordinazio protokoloak erabiltzen ditugu, beste instituzio edo sistemekin harremanetan jartzeko.

• Gipuzkoan inbestigazio txostena erabiltzen da.

• Ez dago denborarik familia eta osasun zerbitzuekin koordinatzeko. Prozesuan agertzen dena baino dinamikoagoa da, ezin da hainbeste dokumentu eta eredu erabili.

• Flujo oso konplexua.


Segimendua

• Gizarte Historiaren tresna ez izatea.

• Segimendu txostenak bakarrik esku-hartze planari amaiera jartzeko, ebaluazioa batzeko, eta diagnostiko eta esku-hartze plan berri bat planteatzeko. Prozeduraren eskeman eta aktibitateetan esentzia ondo jasotzen da, beste gauza bat da informeak egiten badira.

• Diru Sarrerak Bermatzeko Errentaren prozedura ezin dugu jarraitu.

• Horretarako baliabiderik ez dago.

Ebaluazioa • Segimendu txostenak jasotzeko zailtasuna.

19

Orokorrean, zailtasun bezala nabarmendu da:

• Erabilitako hitz ezberdinak zenbait eragilek antzekotzat hartzen dituzten kontzeptuetarako: Arreta Pertsonalizatuko Plana, Arretarako Norbanako Plana, Elkarbanatutako Lan Programa, Inbestigazio Txostena, eta abar.

2. Gizarte Bazterketa Baloratzeko Tresnaren erabilpenari buruz Gizarte Diagnostikoaren Ereduaren erabilpenari dagokionez, esperientzia pilotuaren barnean eragileen eskura jarri izan zena beste zenbait erre mintekin batera , eragileek honako zailtasunak adierazi dituzte, Gizarte Zerbitzuen Zuzendaritzara igorriak izan direnak.


Prototipoa

• Arlo irekiak gehitzeko beharra.

• Diagnostikoaren zenbait item ulertuezinak dira.

• Ez dago item zehatzik elkarbizitza eta mendetasunarako. Gizarte.net-ekoak hobe dira.

• Pronostikoa ez du barneratzen.

• Erremintaren terminologia, adierazleak, eta abar ez datoz bat esperientzia pilotuaren erremintekin.

• Gizarte.net-en erreminta erabilgarriagoa eta aproposagoa da diagnostiko eta pronostikorako, eta baita ere Gizarte.net-en PTCa, itzulpena egiteko.

• Itemak berrikusteko beharra, emaitzarekin ados ez gaude eta. Zenbait item ez dira bete behar, eta diagnostikoaren emaitzan eragina dute. Esate baterako, mendetasun kasuetan ikaskuntza edo lan datuak ez dira bete behar, eta gero hau diagnostikoan isladatzen da, benetan ez diren defizitak agertuz.

• Diagnostiko prototipoa, erreminta bezala, ez da praktikoa zenbait kasutan, genero indarkeria esate baterako.

3.5 Jasotako hobetze proposamenak

Azkenik, prozedurarekin zerikusia duten aspektu nagusiak erakusten dira, eragileek ezarpen prozesuaren zehar nabarmendu dituztenak:

Harrera

HOBETZE PROPOSAMENA EMAITZA PROZEDURAN / JUSTIFIKAZIOA

Ekarri beharreko dokumentazioari buruzko informazioa ematearen aktibitatea gehitu.

Prozeduraren barnean sartzen da aktibitatea: pertsona erabiltzaileei ekarri beharreko dokumentazioari buruzko informazioa eman.

Datu gutxiago duen hasierako fitxa bat izatea.

Gizarte fitxan jaso beharreko datuen eredua Eusko Jaurlaritzak lantzen ari du, beraz proposamen hau analisian barneratuko da.

Aldez aurretik gizarte fitxan datuak eguneratu gabe

Hauxe prozedura garatzeko funtsezko urratsa izan arren, prozeduraren printzipioetako bat “sekuentziala” ez izatea da. Beraz,

20

pertsona erabiltzaileari arreta egiteko aukera.

datuen eguneratzea arretaren ondoren gerta daiteke, informazioa beranduago lortzen baldin bada.

Zenbait zeregin administrariei esleitzea, eta ez teknikariei.

Administrazio guztiek ez dituzte langileen kopuru eta profil berdinak. Hortaz, proposamen hau eragile bakoitzaren kudeaketa ereduan definitzeko aproposagoa da, prozeduran baino.

Harrera telefonikoan eskatu beharreko oinarrizko datuak definitzea.

Era berean, komunikazio bidearen arabera eskatu beharreko datuen eskaera eragile bakoitzari dagokio, bere kudeaketa ereduaren arabera. Prozeduraren helmenaren kanpo dago.

Pertsona erabiltzaileak administrari batek atenditu nahi ez izateko aukera gehitu.

Egoera hau salbuespen bezala kontsideratu behar da, eragile bakoitzak bere kudeaketa ereduaren arabera konpondu beharko duena.

Gizarte Balorazioa


Txantiloi eredu bat eranstea, bildutako informazioa pertsona erabiltzaileari itzultzeko.

Txantiloi eredua landu da, eta ondoren proiektuan parte hartu duten eragileen eskura jarri da.

Gizarte Historia lan erremintatzat jaso.

Prozeduraren erreminten artean jasotzen da, baina ez “gizarte balorazio” fase honetarako bakarrik, baizik eta prozedura osorako.

Zenbait kasutan, gizarte langilea etxebizitzan egoteko aukera, mendetasunaren balorazioaren momentuan.

Instituzio ezberdinen arteko koordinazio praktika ona izan daiteke, eragile guztiontzako gomendagarria, baina eragile bakoitzaren aukeren araberakoa.

Gizarte Historian eta Fitxan egindako balorazio eta orientazioa jaso, beste zerbitzuetara deribatzerakoan.

Eusko Jaurlaritzak edukiera hauek aztertu eta definitzen ari ditu.

Diagnostikoa


Dokumentu bat lantzea pertsona erabiltzailea informatzeko, beste eragile batzuengandik informazioa eskuratu ahal izateko, pertsonaren baimenarekin.

“Datuak lortzeko erabiltzailearen baimena” dokumentua landu zen horretarako, eragile bakoitzak nahi izanez gero erabili zezan.

21

Arreta Pertsonalizatuko Plana


Mendetasun gizarte txostenak Arretarako Norbanako Planaren proposamen bezala kontsideratu.

Lehen Gizarte Txostena deitzen zena, zenbait kasutan Arretarako Norbanako Planaren proposamen deitzera pasatzen da. Bertan, diagnostikatutako beharretarako aproposak diren zerbitzu eta prestazioen proposamena zehaztuko dira.

Arreta Pertsonalizatuko Plana ordezkariekin, eta ez pertsona erabiltzailearekin, egiaztatzeko posibilitatea erantsi.

Prozeduran sartzen da, araudian aurreikusita dagoen moduan.

Kasua ixteko aukera, pertsona erabiltzaileak proposatutako esku-hartzea onartu ez izanez gero.

Prozeduraren abiatze hausnarketa bezala dago jasota, prozedura edozein momentutan amaitu daitekeela, pertsona erabiltzaileak horrela eskatzen badu, Gizarte Zerbitzuen 9. artikuluak ezartzen duen moduan.

Hasierako diagnostikoa eta esku-hartze plana landu, eta ondoren BVD edota ezgaitasun balorazioen emaitzekin osatu.

Prozedura era honetan zehaztuta dago. Hasierako diagnostiko eta esku-hartze plan sinplea burutzen dira, ondoren osatu eta zehaztuak izan daitezkeenak, kasuari buruzko informazio gehiago izan ahala.

Kasuen ebaluaziorako orokorrak diren adierazleak ezarri.

Kasuari buruzko ebaluazio adierazleak ezarri ziren, eta baita ere prozedurari buruzkoak.

Azkenean, era orokorrean izandako hobetze proposamenak azaltzen dira, eta ez prozeduraren fase zehatz baten gainean:


Gizarte langile bakoitzak astero landu beharreko gutxi gora-beherako kasu kopuruari buruz orientatzea.

Eragile bakoitzak bere kudeaketa eredua eta zerbitzuen prestaziorako egitura ezarri behar du.

Gizarte.net-ek gizarte langileen eskura jartzen dituen erremintak erabiltzeko aukera.

Erreminta hauek Gizarte Zerbitzuen Euskal Sistemaren eragile guztien eskura daude. Beraz, Eusko Jaurlaritzak bere erabilpena erraztu eta sustatzen du.

22

4. Ondorioak

Orokorrean, pilotuarekin prozeduraren ezarpen prozesuan jasotako ondorio nagusiak hurrengoak dira:

• Prozeduraren ezarpenak ez du zailtasun nabarmenik suposatu eragileentzako, jasotako puntuazioen arabera. Eragileek prozedura euren ohiko lan praktikarekin e ta gizarte langintzaren metodologiarekin bat datorrela agerian jarri dute . Aktibitateak abian jartzea hautazkoa zen, eta prozeduraren ezarpena bere formalizazioa suposatzen du, azkenik pertsona erabiltzaileen bermeak areagotuz.

• Kasu askotan, eragileek arazoak izan dituzte aurkitutako zailtasunak ezberd intzeko: batetik, kasuan bertan izandako konplexutasuna, bes tetik, Gizarte Diagnostikoaren Ereduarena, eta azkenik, prozeduraren ezarpenerako zailtasun/erraztasuna. Horrela, identifikatutako zailtasun asko kasuaren datu eskasei buruz dira, helburuetan izandako aldaketei buruz, edo kudeatu beharreko kasu kopuru handiari buruz, eta ez prozedura teorikoan definituriko aktibitateen berezko zailtasuna.

• Eragile bakoitzaren arreta eta esku-hartze prozesuen artean identifikatutako diferentziak eta zailtasunak abiapuntutzat hartuta, hurrengoa beharrezkoa suertatzen da:

o Jarraitu beharreko pausuak argitu arreta eta esku-hartzeari dagokionez, haien

arteko ordena, eta eragileen arteko koordinazio bideak. Balorazio, diagnostiko edo Arreta Pertsonalizatuko Plana burutzeko zalantzak, edo noiz eta nola deribatu kasu bat, esate baterako, prozedura komun baten ezarpenarekin minimizatu daitezkeen zailtasunak dira.

o Erabilitako hitzak argitu, hizkuntza komun bat erab iliz, honakoak bezalako kontzeptuak argituz: Diagnostikoa, Gizarte Balorazioa, Arreta Pertsonalizatuko Plana, Arretarako Norbanako Plana, Gizarte Txostena, Inbestigazio Txostena, eta bestelakoak. Nolabaiteko nahastea hautematen da eragile ezberdinen artean hitz hauen erabilpenean. Adibide, zenbait eragilek diagnostikorik burutu ez izatea baieztatzen dute, baizik eta “Balora aplikatu”, diagnostiko erreminta bat dena.

o Pertsona erabiltzailearentzako bermeen ezarpena, adostutako planifikazio eta esku-

hartzea idatziz formalizatuz, ahozko konpromiso bati baino garrantzi handiagoa emateko.

• Fase bakoitzean deskribatutako jardueren zehaztasun ari dagokionez, prozedura

eragileen eguneroko zerbitzuaren praktika baino zorrotzagoa dela baieztatzen dute hauek. Malgutasun maila handiago hau, ordea, pertsona erabiltzailearen eskubideen bermearen kontra joan daiteke, eta eragile ezberdinen arteko koordinaziorako zailtasun handiagoa eragin dezake, eduki eta parametro homogeneotara erantzuna ematen ez duelako.

• Prozedura, kasu zehatz bakoitzarentzat moldatu dait ekeen lan protokolotzat hartzeko beharra sumatzen da. Horrela, jasotako aktibitate guztiak ez dira burutu behar, ezta linealtasuna aktibitate ezberdinen artean ere ez, baizik eta batetik lehenagokoetara bueltatu daiteke, balorazioan sakontzeko edo diagnostikoa hobetzeko, adibidez. Bi kontzeptu hauek prozeduraren abiatze hausnarketan jasotzen dira. Hala eta guztiz ere, bere garrantziaren gainean enfasi handiagoa jartzea beharrezkoa dirudi.

• Azken finean, Gizarte Zerbitzuen Legeak pertsonan oinarritutako arreta ereduan oinarritzen da, eta pertsonaren parte-hartzeko eskubidean. Legearen 19. artikuluak oinarrizko esku-

23

hartze prozedura deskribatzen duen moduan, ordea, bere zehaztasun mugatuagatik, eskubide hau ez du nahi bezain ondo erakusten. Zentzu honetan, Dekretu bat promulgatzeak, non oinarrizko esku-hartze prozedura xehetasun gehiagorekin deskribatu daiteke, pertsona erabiltzailearen eskubidearen bermeak sendotu ditzake. Prozedura arautuko lukeen Dekreturako hurrengo aspektuak kontuan hartu beharko ziratekeen:

o Pertsona erabiltzaile bakoitzaren behar zehatzei erantzun komuna eta ordenatua ematea.

o Botere handiagoa eskaini pertsona erabiltzaileari, eta horretarako bere diagnostikoa eta esku-hartzea ezagutu behar ditu, “diagnostiko eta pronostikoaren itzulpenaren” formalizazioaren bitartez, eta martxan jarriko den esku-hartzea prozesuari buruz erabakitzeko ahalmena emanez “Arreta Pertsonalizatuko Planaren Proposamenean”.

o Erabiltzaile eta erreferentziako profesionalaren artean adostutako erabakien errespetua bermatu, idatziz burututako akordioa sinatuz.

o Gizarte zerbitzuek, erreferentziako profesionalaren bitartez, emandako erantzunek

oreka mantentzea bermatu, erabiltzaileen eskari eta gizarte diagnostikoen artean, aproposenak diren zerbitzu eta prestazioak eskaini ahal izateko planteatutako beharraren aurrean.

o Instituzioen arteko elkarlana erraztu, prozeduraren bidez, pertsona erabiltzaileen

arreta hobetzearren.

o Pertsona erabiltzailearentzako arreta homogeneoa bermatu, gizarte zerbitzu sisteman

sartzen den lehenengo momentutik, erlazioa amaitzen den momentura arte.

Azken prozedura teorikoa (jardueren eta fluxugramen zehaztasunak)

24

Oinarrizko esku-hartzezko prozedurako fase edo aldi garrantzitsu bakoitzari dagozkion fitxak eta fluxugramak jaso dira, jarraian.

Prozesuko fluxugrametan eta/edo grafikoetan honako ikur hauek erabili dira, prozesuko elementu nagusiak adierazteko:

s

Función

Erabilitako ikur ren legenda

Jardueren hasiera Jardueren amaiera Elkarrizketak / Bisitak bizilekuan

Beste prozesu/fase batekiko lotura

Agiriak/txantiloiak Erabakitzailea

Bere horretan azpiprozesua den jarduera

Jarduera Euskarri den tresna

Barruan biltzen dituen jarduerak gauzatzeko arduraduna


25

1. FASEA. HARRERA

JARDUERA NAGUSIAK

ERAGILEAK

TR

ES

NA

K

PROFILAK

• Erabiltzailea • Oinarrizko Gizarte Zerbitzua • Gizarte Larrialdietako Zerbitzua

• Fitxa soziala • Hitzordu-agenda • Erroldako datuak ikustea

1. Oinarrizko Gizarte Zerbitzuan egin harrera arreta jasotzeko eskubidea duten pertsona guztiei, administrazio bakoitzak horretarako erabilgarri jarriko dituen bideen bitartez.

2. Jakin ea alderdi baten eskakizuna den, ala ofizioz hasiko den ekintza bat, informazio, adierazpen, jakinarazpen edo Oinarrizko Gizarte Zerbitzuaren jardueraren beraren ondoriozkoa.

3. Egiaztatu ea kasu berria den, ala jarraipena egitekoa. Baldin jarraipena egitekoa bada, gizarte-zerbitzuetan dagokion erreferentziako profesionalarengana bideratuko da dena delako pertsona.

4. Hasierako hautematea. Baldin Oinarrizko Gizarte Zerbitzuei ez badagokie, edo beste udalerri batean erroldatuta badago, dagokion administraziora bideratuko, eta itxi egingo da kasua. Baldin inongo udalerritan erroldatuta ez badago, bere ohiko bizilekuaren kokapenaren arabera emango zaio arreta.

5. Hautematearekin jarraitu. Zehaztu ea pertsona horrek arreta jaso dezakeen Gizarte Zerbitzuen Euskal Sisteman; eta arretarik jaso ezin badu, pertsona horri informazioa eman eta dagokion sistemara bideratu.

6. Erroldako informazioa berreskuratzeko beharrezko diren datu soziobiografikoak eskatu erabiltzaileari.

7. Eskakizuna lehenetsi. Fitxa sozialeko hasierako datuak sartu. 8. Eremua zehaztu eta hitzordua agendan jaso. 9. Hitzorduaren berri eman erabiltzaileari, erabakiko den bitartekoaren bidez.

• Administrazio-profila: administrariak. • Profil teknikoa: gizarte-langilea.


26

1. FASEA- HARRERA


27

2. FASEA. GIZARTE BALORAZIOA

JARDUERA NAGUSIAK

ERAGILEAK TRESNAK

PROFILAK

• Erabiltzailea eta/edo haren hurbilekoa(k) • Oinarrizko Gizarte Zerbitzua • Gizarte Larrialdietako Zerbitzua • Foru Aldundiko Balioztatze

Zentroa/Unitatea/Saila/Taldea

• Fitxa soziala • Erroldako datuak ikustea • Historia soziala ikustea • Elkarrizketa(k) • Bisita(k) bizilekuan • Baimen informatuaren agiria

1. Erabiltzaileari eta/edo haren hurbilekoari buruz eskuragarri dagoen informazioa bildu. 2. Pertsonak agertutako beharra era esplizituan jaso. 3. Erabiltzaileak emandako informazioa aztertu; eta bizikidetza-unitatea zehaztu, behar denean. 4. Erabiltzailearen beharrak aztertu eta balioztatu; eta, horretarako, informazio gehiago lortu era zuzenean, elkarrizketen bidez edo pertsonaren bizilekura

bertara joanda. Erabiltzaileari jakinaraziko zaio zeharbidez ere saiatuko garela informazioa biltzen, eta “Baimen informatua” agiria erabiliko dela, behar denean.

5. Arreta eman bitartean ikusiz gero erabiltzaileak laguntza jaso dezakeela Gizarte Zerbitzuen Euskal Sistemaz bestelakoetatik, horren berri emango zaio erabiltzaileari. Baldin erabiltzailea bideratzen bada eta informazio egokia ematen bazaio, kasua amaitutzat jo daiteke.

6. Fase honetan lortzen den informazioa fitxa sozialean sartu.

• Profil teknikoa: gizarte-langilea


28

2. FASEA- GIZARTE BALORAZIOA


29

3. FASEA. DIAGNOSTIKOA

JARDUERA NAGUSIAK

ERAGILEAK TRESNAK

PROFILAK



1. Kasuaz hitz egin eta koordinatu gizarte-babeseko beste sistema batzuekin, edo beste administrazio edo profesional batzuekin, gaiaren edo arloaren arabera (medikuntza, psikologia, gizarte-eragileak, gizarte-hezitzaileak, eta abar); eta, behar izanez gero, laneko bilerak egin, elkarrizketak telefonoz, txostenak eskatu eta egoki joko den beste edozein ekintza. Horri esker, erreferentziako profesionalak jarraian jaso diren elementuei buruzko informazioa emango die tartean diren gainerako eragileei eta profesionalei; hori guztia jasoko da, ahal den neurrian, “Kasuari buruzko informazioa eskatzeko txantiloia” agiria erabiliz, eta agiri horiek gordeko dira.

2. Gainerako sistema, eragile eta profesionalek, informazioa badute, erreferentziako profesionalari informazio gehiago emango diote bide berbera baliatuz, baina oraingo honetan “Informazioa itzultzeko txantiloia” erabiliz, ahal den heinean.

3. Bildutako material guztiaren gainean gogoeta egin, eta esku-hartze unitatearen beharrak eta indarguneak zehaztu. 4. Diagnostikoa egin, diagnostiko-ereduko prototipotik ateratako bizi-esparru aplikagarriak erabilita, eta, egoki denean, taldekideekin batera. Aintzat hartu

behar da diagnostikoa bi eratakoa izan daitekeela:

• Hasierakoa: oso konplexuak ez diren kasuetarako, edo esku-hartze bat premiaz antolatzea eskatzen dutenetarako. Diagnostiko hori osa daiteke gero, kasuko beharren arabera.

• Sakona: oso konplexuak edo sakonak direlako, edo bideratu ahal izateko, kasuaren diagnostiko zehatz eta osoagoa behar duten kasuetarako. 5. Erreferentziako profesionala izango den gizarte-langileak pronostikoa egingo du. 6. Diagnostikoa erabiltzaileari itzuliko zaio, eta sor daitezkeen proposamenak jasoko eta egin beharreko aldaketak egingo dira.

• Profil teknikoa: gizarte-langilea eta profesionalak, arloaren edo gaiaren arabera (medikuntza, psikologia, gizarte-eragileak, gizarte-hezitzaileak, eta abar).

• Txosten soziala • Gizarte-diagnostikoaren

oinarrizko eredua • Sistemen arteko

koordinazioa • Administrazioen arteko

koordinazioa

• Coordinación interprofesionalLanbide arteko koordinazioa

• Gizarte-bazterketa balioztatzeko tresna.

• Mendetasuna balioztatzeko tresna. • Babesgabetasuna balioztatzeko

tresna. • Ezgaitasuna balioztatzeko tresnak.


30

3. FASEA- DIAGNOSTIKOA


31

4. FASEA. ARRETA PERTSONALIZATUKO PLANA

JARDUERA NAGUSIAK

ERAGILEAK TRESNAK

PROFILAK



• Arreta Pertsonalizatuko Plana • Fitxa sozialak • Koordinazio-bilerak

Banan-banako Arreta Programa

1. Balioztatzearen eta diagnostikoaren arabera, erreferentziako profesionala izango den gizarte-langileak Arreta Pertsonalizatuko Planaren (APP) zirriborroa egingo du:

a) Diagnostikoaren eta pronostikoaren laburpena b) Norbakakoaren eta familiaren helburuak, esku-hartze arloka c) Ekintzak

2. Kasua koordinatu; eta, horretarako, laneko bilerak egin, elkarrizketak telefonoz, txostenak eskatu eta egoki joko den beste ekintza oro. Lan horretarako, “APP zirriborroa egiaztatzeko txantiloia” igor daiteke, behar bezala beteta, jarduera-esparruaren arabera.

3. Tartean diren sistema, eragile eta profesionalek beren erantzukizunpekoak diren helburuak proposatuko dituzte, bakoitzak bere jarduera-esparruaren arabera. Horretarako, “APP zirriborroaren egiaztapena itzultzeko txantiloia” erabil dezakete.

4. APP erabiltzailearekin egiaztatu, eta bere oniritzia (sinadura) lortzen saiatu. 5. Arreta Pertsonalizatuko Plana osatu, alderdi hauek sartuta:

a) Martxan jarriko diren zerbitzuak eta prestazioak: lehen mailakoak, bigarren mailakoak eta beste batzuk. b) Arduradunak: erreferentziako profesionala eta esku-hartze eremuetako arduradunak. c) Erreferentziako langileak d) Planaren iraupena, aurreikusitakoaren arabera e) Jarraipena f) Kasuaren ebaluazio-adierazleak

6. Kasua koordinatu; horretarako, “APPren azken bertsioa koordinatzeko txantiloia” bidaliko da, eta, behar izanez gero, Banan-banako Arreta Programaren proposamena egingo da, eta bigarren mailako arretara bidaliko, jarduera-esparruaren arabera.

7. Bigarren mailako arretan, proposatu beharreko bere eskumeneko zerbitzu eta prestazioei buruzko iritzia eman, behin betiko Banan-banako Arreta Programa itzultzearen bitartez, eta APPrekin nola koordinatuko den zehaztuta. Behar denean, APPn ekintzak sartzea proposa dezake, bere eskumeneko Banan-banako Arreta Programarekin bat etorrita, eta jarraipena egiteko proposamena eta ekintzak ebaluatzeko modua zehaztu behar dira. Egoki jotzen bada, “APPren azken bertsioa itzultzeko txantiloia” agiria erabil daiteke.

8. Tartean diren gainerako sistema, eragile eta profesionalek egoki jotzen dituzten iritziak itzul ditzakete egindako APPri buruz, bakoitzak bere jarduera-esparruaren barruan.

9. APPren azken bertsioa erabiltzailearekin egiaztatu, eta adostasun-agiri batean idatziz onar dezan saiatu. 10. Baldin onartzen ez badu, eskumena duen eragileari bideratuko zaio kasua, hala egokituz gero, edo APPn aldaketak egingo dira, eta erabiltzailearekin

berriz aztertu, gero. Beharrezko txosten soziala(k) egin.



32

4.FASEA- ARRETA PERTSONALIZATUKO PLANAº


33

5. FASEA. JARRAIPENA

JARDUERA NAGUSIAK

ERAGILEAK TRESNAK

PROFILAK



• Arreta Pertsonalizatuko Plana • Koordinazio-bilerak/elkarrizketak • Banan-banako Arreta Programa • Jarraipen-txostenak, APPn antolatutako zerbitzuak ematen

dituztenek eginak. • Elkarrizketa(k) • Bisita(k) bizilekuan • Gizartenet

1. Tartean diren sistema, eragile eta profesionalek: antolatu diren zerbitzuak ematen dituztenen jarraipen-txostenak igorri, planean ezarritako aldizkakotasunarekin.

2. Erreferentziako profesionala izango den gizarte-langileak jarraipena egin, oinarri hartuta Arreta Pertsonalizatuko Planean ezarritako helburuak; eta, horretarako, erabilgarri dauden tresnak (elkarrizketak, bisitak, eta abar) baliatuta bildutako informazioa aztertu.

3. Informazioa jaso eta kasua koordinatu hainbat sistema, administrazio edo profesionalekin; eta, behar izanez gero, laneko bilerak egin, elkarrizketak telefonoz, txostenak eskatu eta egoki joko den beste edozein ekintza.

4. Baldin egoera aldatzen bada eta aldaketa horiek kasua berriz planteatzeko beharra sortzen badute, balioztatze-fasera itzuli beharko da; izan ere, berriz ikertu beharko da, diagnostikoa egin, eta Arreta Pertsonalizatuko Plana egin beharko da gero, sortutako beharretara egokituta.



34

5. FASEA- SEGIMENDUA


35

6. FASEA. EBALUAZIOA

JARDUERA NAGUSIAK

ERAGILEAK TRESNAK

PROFILAK



• Arreta Pertsonalizatuko Plana • Koordinazio-bilerak/elkarrizketak • Banan-banako Arreta Programa • Jarraipen-txosten propioak • Jarraipen-txostenak, APPn antolatutako zerbitzuak ematen

dituztenek eginak.

1. Arreta Pertsonalizatuko Plana oinarri hartuta, erreferentziako profesionala izango den gizarte-langileak plan horretan ezarritako helburu bakoitza (norbanakoarenak zein familiarenak) ebaluatu behar du; eta, horretarako, erabilgarri dauden tresnak (elkarrizketak, bisitak, eta abar) erabiliz bildutako informazioa aztertu behar du.

2. Tartean diren sistema, eragile eta profesionalek txostenak igorri behar dituzte antolatu diren zerbitzuen ebaluazioarekin, planean ezarritako aldizkakotasunarekin igorri ere.

3. Kasua koordinatu hainbat sistema, administrazio edo profesionalekin; eta, behar izanez gero, laneko bilerak egin, elkarrizketak telefonoz, txostenak eskatu eta egoki joko den beste edozein ekintza.

• Profil teknikoa: Trabajador/a social y profesionales en función de la materia/área (medicina, psicología, agentes sociales, educadores sociales, etc.)


36

6. FASEA- EBALUAZIOA

Pertsonan oinarritutako ikuspegitik esku- hartzeko …...Ezarpen-egunerokoa : astero bete beharrekoa...

Documents

Transcript of Pertsonan oinarritutako ikuspegitik esku- hartzeko …...Ezarpen-egunerokoa : astero bete beharrekoa...