PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA€¦ · Web viewDecreto 105/2014, do 4 de setembro, polo que se...

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA.

RELIXIÓN CATÓLICA

CURSO 6º PRIMARIA.

Docente: Mª Elena Vidal Rivas

1. MARCO LEGAL

A seguinte programación didáctica foi elaborada en coherencia co seguinte marco legal.

- Lei Orgánica 8/2013, do 9 de decembro, para a mellora da calidade educativa.

- Real Decreto 126/2014, do 28 de febreiro, polo que se establece o

currículo básico de Educación Primaria.

- Decreto 105/2014, do 4 de setembro, polo que se establece o currículo

da educación primaria na Comunidade Autónoma de Galicia.

A programación didáctica que presento é a adaptación do currículo oficial

aprobado pola Comisión de Ensino e Catequese e propón, cun carácter

estable, un plan de actuación operativo para un grupo de alumnos concreto e

para o curso 2014-2015.

2. A ÁREA DE RELIXIÓN NA EDUCACIÓN PRIMARIA

A formación relixiosa e moral católica conta cunha longa tradición no

sistema educativo español e, respondendo a razóns profundas da institución

escolar e a dereitos humanos recoñecidos pola Constitución española, está

garantida polo Acordo subscrito entre o Estado español e a Santa Sé sobre

Ensino e Asuntos Culturais.

A Lei Orgánica de Mellora da Calidade da Educación, confire ao ensino

das relixións o tratamento académico, en Educación Primaria, Secundaria e

Bacharelato, que lles corresponde pola súa importancia para o logro da

educación integral do alumnO.

A Disposición Adicional Segunda responde ao dereito dos pais á

formación relixiosa e moral dos seus fillos, segundo as súas conviccións,

establecendo que a relixión católica se inclúa como área ou materia nos niveis

educativos que corresponda, que será de oferta obrigatoria para os centros e

de carácter voluntario para os alumnos.

O currículo do ensino da relixión católica constitúe unha síntese básica e

global da mensaxe cristiá, adecuada á idade do alumno, ás esixencias

epistemolóxicas da materia, ás expresións culturais da contorna e ás

demandas didácticas do sistema educativo. Enmárcase nun contexto histórico

e social, inclúe parte do gran acervo cultural e artístico que emana da fe

católica e doutras confesións, e posibilita a análise comparada dos contidos en

diálogo coa do noso tempo.

A síntese da mensaxe cristiá, que se presenta no currículo, fundamenta

e motiva os valores e actitudes básicos e favorece os hábitos de

comportamento. Con todo, preténdese que o alumno adquira as competencias

adecuadas á súa idade e no tempo de cada etapa.

2.1. Xustificación.

A presente programación forma parte dun proxecto completo de 1.º a 6.º

de Educación Primaria que se adapta ao ritmo e necesidades de cada idade,

mantendo a coherencia na secuenciación de contidos, metodoloxía e claves

pedagóxicas para a etapa.

Das claves pedagóxicas desta programación quero destacar que:

- Nun horizonte de formación integral, a nosa programación asume o reto

da educación emocional como elemento esencial do proceso de

aprendizaxe. Pretendo axudar os alumnos a nomear o seu mundo

emocional para regulalo, e integrar as emocións nos contidos relixiosos.

- Partindo das intelixencias múltiples que diferencian os itinerarios

persoais de aprendizaxe de cada alumno, a miña programación propón

actividades diferentes para traballar cada unha das oito intelixencias:

lingüística-verbal, lóxico-matemática, visual-espacial, corporal-

cinestésica, musical, interpersoal, intrapersoal e naturalista.

- Como suxire a LOMCE, a programación baséase nunha metodoloxía

que promove o desenvolvemento das competencias clave. As

aprendizaxes significativas na área de relixión articúlanse xunto ás

doutras materias dotando aos alumnos de coñecementos de proveito

para a súa vida cotiá.

- Mediante estratexias de aprendizaxe cooperativa e o uso de

ferramentas TIC, os alumnos poden deseñar itinerarios personalizados

que poden adaptarse con flexibilidade aos diferentes ritmos de

aprendizaxe e circunstancias do grupo.

3. AS COMPETENCIAS DO CURRÍCULO EN EDUCACIÓN PRIMARIA

Como se establece no Decreto 105/2014, do 4 de setembro, polo que se

establece o currículo básico de Educación Primaria, as competencias do

currículo serán as seguintes:

1. Comunicación lingüística.

2. Competencia matemática e competencias básicas en ciencia e

tecnoloxía.

3. Competencia dixital.

4. Aprender a aprender.

5. Competencias sociais e cívicas.

6. Sentido de iniciativa e espírito emprendedor.

7. Conciencia e expresións culturais.

Para unha adquisición eficaz das competencias e a súa integración

efectiva no currículo, a programación inclúe actividades de aprendizaxe

integradas que pretenden que os alumnos avancen cara os resultados de

aprendizaxe de máis dunha competencia ao mesmo tempo.

3.1. CONTRIBUCIÓN Da ÁREA DE RELIXIÓN CATÓLICA Ao DESENVOLVEMENTO DAs COMPETENCIAS clave.

O ensino relixioso católico como materia integrada no currículo do alumno

contribúe tamén, de xeito importante, á maioría das competencias clave do

currículo. Con todo, esta contribución non obsta para que a área de relixión e

moral católica concrete e especifique as súas propias competencias.

A relixión e moral católica aporta á competencia cultural e artística, unha

valoración crítica da cultura á luz do evanxeo, motivando ao mesmo tempo o

aprecio da propia cultura e a estima adecuada doutras tradicións culturais e

relixiosas.

A cultura e a historia europea occidental, e a propia historia e cultura

española, non poden ser comprendidas e asumidas se se prescinde do feito

relixioso presente sempre na historia cultural dos pobos.

Con relación á competencia social e cívica, o ensino relixioso católico

aporta a fundamentación e xerarquización dos valores e virtudes que

contribúen a educar a dimensión moral e social da personalidade do alumno,

para facer posible a maduración na corresponsabilidade, o exercicio da

solidariedade, da liberdade, da xustiza e da caridade.

Iso comporta mellorar as relacións interpersoais baseadas en principios e

valores que emanan da persoa de Cristo e axuda, en consecuencia, a afrontar

as situacións de conflito mediante o diálogo, o perdón e a misericordia, valores

xenuinamente cristiáns. No máis profundo do ser cristián xorde o gran valor da

fraternidade universal. De aí que as mínimas esixencias éticas de convivencia,

participación e respecto á diversidade sexan consecuencias da fe cristiá.

O ensino relixioso católica aporta elementos básicos en canto ao logro da

competencia en comunicación lingüística pois sérvese da linguaxe

académica, das linguaxes que conforman a cultura que se transmite na área de

relixión, así como das linguaxes do propio ensino relixioso.

O diálogo da fe coa cultura contribúe á competencia en comunicación

lingüística, na medida en que esixe exercitarse na escoita da palabra de Deus,

nos diversos modos de comunicación que a acción de Deus utilizou sobre o

home. A súa revelación é rica en distintas linguaxes. Así, a linguaxe bíblica e a

súa riqueza de expresión e simboloxía, a linguaxe doutrinal e a súa precisión

conceptual, analítica e argumental, a linguaxe litúrxica e a súa proximidade á

linguaxe dos símbolos do pobo cristián, a linguaxe, en fin, testemuñal que fai

posible a transmisión vital do coñecido.

A competencia para a autonomía e iniciativa persoal non poderá

realizarse no alumno se non comeza xa a adestrarse no coñecemento de si

mesmo, no seu ser máis profundo, nas súas potencialidades, na súa dignidade

e no seu sentido.

A formación relixiosa católica aporta á devandita competencia unha

cosmovisión que dá sentido á vida e, xa que logo, ao sentido da cultura e da

identidade mesma da persoa humana. Unha cosmovisión que fai posible a

formación integral do alumno fronte a visións parciais e determinantes da

liberdade propia.

En síntese, o ensino relixioso católico non se reduce a un ensino de valores;

diríxese á persoa concreta nas súas raíces, nas súas posibilidades humanas e,

sobre todo, diríxese ao ser humano na súa finalidade transcendente.

O ensino relixioso contribúe positivamente ao desenvolvemento da

competencia de aprender a aprender no estudo e reflexión da Mensaxe cristiá

facilitando o impulso do traballo en equipo polo seu intrínseco sentido

comunitario, propoñendo non só unha proposta consensual de valores e

actitudes, senón un marco de referencia aceptado voluntariamente segundo as

súas conviccións, que ha ser crisol na procura da verdade e do ben.

3.2. O TRABALLO CON COMPETENCIAS.

A contribución ao desenvolvemento das competencias básicas vén

marcada polos estándares de aprendizaxe que se concretan en descritores.

Estes trabállanse e avalíanse mediante actividades.

É, por tanto, nas actividades ou tarefas onde incorporamos o tratamento

ou desenvolvemento das competencias básicas.

Na programación de cada unidade didáctica están marcados os contidos

que se abordan e as actividades que desenvolven as competencias básicas.

Ao final de cada unidade proponse unha avaliación competencial.

OBXECTIVOS XERAIS DE ETAPA LOMCE

Para elaborar esta programación didáctica tiven en conta os obxectivos

xerais da etapa de primaria establecidos no Decreto 105/2014, do 4 de

setembro.

3.3. Os OBXECTIVOS ESPECÍFICOS Da área DE RELIXIÓN

CATÓLICA

Son os establecidos para a Educación Primaria no currículo publicado pola

Comisión de Ensino da Conferencia Episcopal Española.

1. Coñecer, apreciar e respectar o patrimonio cultural-relixioso como expresión

da fe católica.

2. Comprender e valorar o sentido sagrado, festivo, cultural e celebrativo das

festas e os seus ritos especialmente na liturxia da Igrexa.

3. Coñecer e manexar a Biblia recoñecendo a súa estrutura de forma básica.

Identificar o sentido dalgúns textos básicos como Palabra de Deus.

4. Comprender a relación intrínseca entre os valores básicos do ser humano e

a acción creadora de Deus Pai.

5. Valorar a novidade do amor de Deus que nos salva do pecado e da morte,

polo seu Fillo Xesucristo, apreciando a acción salvífica da Igrexa, Corpo de

Cristo.

6. Identificar o significado dalgúns textos básicos da mensaxe cristiá, que

faciliten a comprensión da acción do Espírito Santo na Igrexa e no mundo.

7. Descubrir en Xesucristo camiño, verdade e vida, o fundamento para un

estilo de vida cristián.

8. Identificar a Igrexa nas súas manifestacións, recoñecer a presenza de Deus

e a súa graza nos sacramentos, e o servizo eclesial prestado polos

apóstolos e os seus sucesores.

9. Recoñecer valores cristiáns xa presentes nas figuras bíblicas máis

destacadas da historia da Salvación.

10.Valorar a relación entre a fe e o comportamento cristián, coñecendo as

raíces e o sentido da acción e do compromiso cristián.

11.Descubrir a relación entre o destino eterno do home e a realidade temporal

na que está vivindo, apreciando a vitoria de Cristo sobre a morte.

12.Descubrir e apreciar a síntese dos elementos básicos da fe cristiá presentes

no Credo da Igrexa.

3.4. VINCULACIÓN ENTRE OBXECTIVOS E COMPETENCIAS

OBXECTIVOS COMPETENCIA ESPECÍFICA DA ÁREA

COMPETENCIA

1. Coñecer, apreciar e respectar o patrimonio cultural-relixioso como expresión da fe católica.

Cultural e histórica

Comunicación lingüística

2. Comprender e valorar o sentido sagrado, festivo, cultural e celebrativo das festas e os seus ritos especialmente na liturxia da Igrexa.



3. Coñecer e manexar a Biblia recoñecendo a súa estrutura de forma básica. Identificar o sentido dalgúns textos básicos como Palabra de Deus



Aprender a aprender

4. Comprender a relación intrínseca entre os valores básicos do ser humano e a acción creadora de Deus Pai.

Humanizadora Social e cívica, Aprender a

aprender

5. Valorar a novidade do amor de Deus que nos salva do pecado e da morte, polo seu Fillo Xesucristo, apreciando a acción salvífica da Igrexa, Corpo de Cristo.

Sentido transcendente

6. Identificar o significado dalgúns textos básicos do mensaxe cristián, que faciliten a comprensión da acción do Espírito Santo na Igrexa e no mundo.

Humanizadora Lingüística, Aprender a

aprender

7. Descubrir en Xesucristo camiño, verdade e vida, o fundamento para un estilo de vida cristián.

Humanizadora, Sentido

transcendente

Social e cívica,

8. Identificar a Igrexa nas súas manifestacións, recoñecer a presenza de Deus e a súa graza nos sacramentos, e o servizo eclesial prestado polos apóstolos e os seus sucesores.

Sentido e transcendencia

Humanizadora

Social e cívica,

9. Recoñecer os valores cristiáns xa presentes nas figuras bíblicas máis destacadas da historia da

Ético-social, Humanizadora

Salvación.10. Valorar a relación entre a fe e o comportamento cristián, coñecendo as raíces e o sentido da acción e do compromiso cristián.

Humanizadora, Ético-social, Sentido

transcendente

11. Descubrir a relación entre o destino eterno do home e a realidade temporal na que está vivindo, apreciando a vitoria de Cristo sobre a morte.

Sentido transcendente

Aprender a aprender

12. Descubrir e apreciar a síntese dos elementos básicos da fe cristiá presentes no Credo da Igrexa.

Epistemolóxica, Sentido

transcendente,

Aprender a aprender

3.5. DESENVOLVEMENTO DOS OBXECTIVOS.

Na programación de cada unidade didáctica están marcados os

obxectivos específicos que son desgloses ou concrecións dos obxectivos de

etapa e que enmarcan as capacidades que debe desenvolver o alumno ao final

do curso.

Esta adecuación por curso consiste en priorizar, matizar, desenvolver ou

engadir algúns aspectos dos obxectivos curriculares de etapa sen que

comporte anular nin modificar significativamente algún deles.

4. CONTIDOS

Son os establecidos para a Educación Primaria no currículo publicado pola

Comisión de Ensino da Conferencia Episcopal Española.

1. O concepto de Deus e do home. Orixe e destino do home. O home pode coñecer a Deus. As grandes relixións monoteístas.

2. As respostas ás preguntas máis radicais nos textos bíblicos. 3. A dignidade do ser humano creado por Deus Pai. A fundamentación

legal e cristiá dos dereitos humanos.4. O home creado libre e bo. O home utilizou mal a súa liberdade e

pecou.5. Xesucristo verdadeiro Deus e verdadeiro home.

6. O gran misterio da salvación e redención de Xesucristo, Salvador e Redentor do pecado e da morte. O perdón e a redención.

7. A presenza da Virxe María no Evanxeo. María exemplo de fe, de humildade, de amor e de esperanza.

8. Xesús chama e envía os seus discípulos por todo o mundo para continuar a súa obra de salvación. A vinda e presenza do Espírito Santo. A expansión da Igrexa.

9. Os sacramentos para o crecemento e propagación do Pobo de Deus: o Matrimonio.

10. O amor aos pais. Valores e virtudes que acompañan ao home novo nado polo bautismo e a graza do Espírito.

11.A Igrexa, novo Pobo de Deus. 12.A Biblia e a promesa do Señor que ha vir con gloria xulgar a vivos e

mortos. A Unción dos enfermos.

5. CRITERIOS DE AVALIACIÓN

Os criterios de avaliación son considerados como unha concreción dos

obxectivos de etapa. Ese debese ser o referente e detonante no inicio de

calquera programación didáctica, xa que determinará o proceso de ensino-

aprendizaxe-avaliación- cualificación

que se propón ao alumnado nun curso determinado.

Os criterios de avaliación son:

1. Recoñecer que o ser humano pode coñecer a Deus, nas obras da creación, en acontecementos da vida humana, no anhelo de felicidade e na voz da conciencia.

2. Responder sobre as teorías da evolución da natureza. No íntimo do home vemos que se diferencia da natureza: o home ten espírito, intelixencia, vontade libre, conciencia; por iso aseméllase máis a Deus que ao mundo creado.

3. Analizar que o home está con frecuencia confuso ante a realidade do mal, da dor e da morte. A raíz non está en Deus senón no home mesmo que o desfigura.

4. Tomar conciencia de que o home se interrogou sempre ante as marabillas do universo e a existencia humana. Comprender a creación como obra de Deus. Toda a creación é boa porque Deus a

fixo. O relato bíblico proclama a creación do universo enteiro por Deus, “o ceo e a terra”.

5. Razoar sobre a dignidade da persoa humana que está enraizada na súa creación a imaxe e semellanza de Deus. Dotada dunha alma espiritual e inmortal, a persoa humana é a única criatura na terra á que Deus amou por si mesma. Participa da luz e a forza do Espírito divino. Atopa a súa perfección na busca e o amor da verdade e o ben. O exercicio da vida moral proclama a dignidade da persoa humana.

6. Coñecer a Xesús verdadeiro home e verdadeiro Deus: El fíxose home sen deixar de ser verdadeiro Deus. El é verdadeiramente o Fillo de Deus que se fai home sen deixar de ser Deus. O Fillo de Deus traballou con mans de home, pensou con intelixencia de home, amou con corazón de home. “O teu Cristo Deus, sen sufrir cambio fixécheste home e, na cruz, coa túa morte venciches a morte”.

7. Valorar que Xesús, o noso mestre, que Deus Pai, sen merecelo, nos fixo os seus fillos facéndonos semellantes a Xesús polo Bautismo. Xesús é quen nos mostrou o verdadeiro rostro de Deus.

8. Saber que o home tentado polo Demo quixo ser como Deus. Quixo decidir el só o que o conducía ao ben ou ao mal, non quixo aceptar que era criatura. Deus creouno libre capaz de obrar segundo a vontade de Deus e tamén capaz de desobedecer a Deus. O pecado é unha ofensa a Deus, unha ruptura con Deus e cos demais e consigo mesmo.

9. Valorar o amor de Deus que se manifesta en aceptar o risco de crear seres que o esquezan e o neguen; vencer o mal a forza do ben; seguir creando e recreando; asumir no seu propio Fillo o sufrimento.

10.Apreciar a acción salvadora de Xesucristo. Todos os homes podemos ser libres do mal, do pecado e da morte. Tanto amou Deus ao mundo que, malia os pecados e infidelidades dos homes, enviounos ao seu Fillo para que fose o salvador dos homes.

11.Descubrir en Xesucristo Salvador un modelo radicalmente novo de vida que comporta unha conversión persoal.

12.Valorar a fe, o amor e a esperanza da Virxe María. Ela é Nai de Deus porque dela naceu Xesucristo, que é verdadeiro Deus, nado do Pai antes de todos os séculos e é verdadeiro home nado de María, traballou coas súas mans de home, intelixencia e corazón tamén de

home. Verdadeiro Deus e verdadeiro Home. A promesa de Deus de enviar un salvador cúmprese co nacemento de Xesús en Belén.

13.Descubrir como o amor aos pais se traduce en entrega e sacrificio a favor dos fillos. É un mandamento da lei de Deus. A familia é o lugar onde o home faise home de verdade porque é un ámbito de amor. Cando na familia vívese con amor reflíctese o gran agarimo que Deus, Pai provedor, ten cara a todos os homes.

14.Coñecer o contido dos sacramentos profundando neles como celebracións festivas e comunitarias da comunidade cristiá. Cristo actúa especialmente e perpetúa na Igrexa os seus actos salvadores. No matrimonio Xesús santifica a unión do home e a muller para vivir o amor.

15.Coñecer e comprender a síntese básica da mensaxe cristiá nos elementos básicos que constitúen o credo da Igrexa católica.

16.Valorar o sacramento da Unción dos enfermos. Con esta sagrada unción e coa oración dos presbíteros, toda a Igrexa encomenda os enfermos ao Señor sufrinte e glorificado para que os alivie e os salve.

17.Orientar o sentido último da vida como plenitude do encontro con Deus. Cristo Señor da historia, principio e fin de todas as cousas presentará ao Pai un mundo novo coa totalidade dos que se salvan.

6. ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE

Os estándares son elementos construídos a partir da análise e

descomposición dos criterios de avaliación de cada área, axudan a avaliar se

se están cumprindo e en qué medida os criterios de avaliación prescritos. En

esencia, supoñen unha concreción, e nunca un cambio, modificación ou

eliminación que desvirtúe a esencia do criterio.

1. Relaciona e distingue as grandes relixións vixentes.2. Comprende as principais respostas ás preguntas sobre o sentido

último da vida, fundamentadas na acción Salvadora de Xesucristo.3. Sabe e valora a súa dignidade a partir da creación a imaxe de Deus. 4. Valora a fraternidade fundamentada en Deus Pai.5. Sabe que Xesús nos amosou o verdadeiro rostro de Deus.

6. Sabe recoñecer a nova vida que Xesucristo nos entrega.7. Valora que ao recibir o Bautismo nos facemos fillos adoptivos de

Deus.8. Recoñece a salvación e redención que nos deu Xesucristo pola súa

morte e a súa resurrección.9. Sabe situar en textos evanxélicos a orixe da Igrexa e a súa finalidade

de salvación.10.Sitúa e valora a presenza da Virxe María en os momentos

culminantes da vida de Cristo, recoñecendo que ocupa un lugar especial na salvación.

11.Valora o sacramento do matrimonio e o amor da familia onde o pai e a nai dan a súa vida polos seus fillos.

12.Sabe dar razóns do valor da liberdade e a responsabilidade dos propios actos á luz do Evanxeo, e saber aplicar o cuarto mandamento sabendo que na familia vívese con amor e reflíctese o gran agarimo que Deus, Pai provedor, ten cara a todos os homes.

13.Identifica e valora algunhas institucións da Igrexa dedicadas á axuda aos demais.

14. Sinala e respecta os valores das distintas relixións.15.Identifica os elementos básicos da síntese da relixión católica. 16.Sabe valorar a Unción aos enfermos e a oración dos presbíteros

7. CORRESPONDENCIA SINÓPTICA

Aínda que os contidos, criterios de avaliación e estándares de avaliación non aparecían vinculados, no Decreto 105/2014, do 4 de setembro para á área de relixión católica, a continuación desenvolverei, para facilitar a programación didáctica e a programación de aula, as relacións que se establecen entre os contidos, criterios de avaliación e estándares de aprendizaxe.

CONTIDOS CRITERIOS DE AVALIACIÓN

ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE

1. O concepto de Deus e do home. Orixe e destino do home. O home pode coñecer a Deus. As grandes relixións monoteístas.

1. Recoñecer que o ser humano pode coñecer a Deus, nas obras da creación, en acontecementos da vida humana, no anhelo de felicidade e na voz da conciencia.

1. Relaciona e distingue as grandes relixións vixentes.

14. Sinala e respecta os valores das distintas relixións.

2. As respostas ás preguntas máis radicais nos textos bíblicos.

2. Responder sobre as teorías da evolución da natureza. No íntimo do home vemos que se diferenza da natureza: o home ten espírito, intelixencia, vontade libre, conciencia; por iso aseméllase máis a Deus que ao mundo creado. 4. Tomar conciencia de que o home interrogouse sempre ante as marabillas do universo e a existencia humana. Comprender a creación como obra de Deus. Toda a creación é boa porque Deus a fixo. O relato bíblico proclama a creación do universo enteiro por Deus, “o ceo e a terra”.

2. Comprende as principais respostas ás preguntas sobre o sentido último da vida, fundamentadas na acción Salvadora de Xesucristo.

3. A dignidade do ser humano creado por Deus Pai. A fundamentación legal e cristiá dos dereitos humanos.

5. Razoar sobre a dignidade da persoa humana que está enraizada na súa creación a imaxe e semellanza de Deus. Dotada dunha alma espiritual e inmortal, a persoa humana é a única criatura na terra a que Deus amou por si mesma. Participa da luz e a forza do Espírito divino. Atopa o seu perfección na procura e o amor da verdade e o ben. O exercicio da vida moral proclama a dignidade da persoa humana.

3. Sabe e valora a súa dignidade a partir da creación a imaxe de Deus.

4. O home creado libre e bo. O home utilizou mal a súa liberdade e pecou.

3. Analizar que o home está con frecuencia confuso ante a realidade do mal, da dor e da morte. A raíz non está en Deus senón no home mesmo que o desfigura. 8. Saber que o home tentado polo Demo quixo ser como Deus. Quixo decidir el só o que o conducía ao ben ou ao mal, non quixo aceptar que era criatura. Deus creouno libre capaz de obrar segundo a vontade de Deus e tamén capaz de desobedecer a Deus. O pecado é unha ofensa a Deus, unha ruptura con Deus e cos demais e consigo mesmo.

4. Valora a fraternidade fundamentada en Deus Pai.

5. Xesucristo verdadeiro Deus e verdadeiro home.

6. Coñecer a Xesús verdadeiro home e verdadeiro Deus: El fíxose home sen deixar de ser verdadeiro Deus. El é verdadeiramente o Fillo de Deus que se fai home sen deixar de ser Deus. O Fillo de Deus traballou con mans de home, pensou con intelixencia de home, amou con corazón de home. “O teu Cristo Deus, sen sufrir cambio fixécheste home e, na cruz, coa túa morte venciches a morte”.

5. Sabe que Xesús nos amosou o verdadeiro rostro de Deus.

6. O gran misterio da salvación e redención de Xesucristo, Salvador e Redentor do pecado e da morte. O perdón e a redención.

7. Valorar que Xesús, o noso mestre, que Deus Pai, sen merecelo, nos fixo os seus fillos facéndonos semellantes a Xesús polo Bautismo. Xesús é quen nos mostrou o verdadeiro rostro de Deus.9. Valorar o amor de Deus que se manifesta en aceptar o risco de crear seres que o esquezan e o neguen; vencer o mal por medio do ben; seguir creando e recreando; asumir no seu propio Fillo o sufrimento.10. Apreciar a acción salvadora de Xesucristo. Todos os homes podemos ser libres do mal, do pecado e da morte. Tanto amou Deus ao mundo que, malia os pecados e infidelidades dos homes, nos enviou o seu Fillo para que fose o salvador dos homes.11. Descubrir en Xesucristo Salvador un modelo radicalmente novo de vida que comporta unha conversión persoal.

6. Sabe recoñecer a nova vida que Xesucristo entréganos.

7. Valora que ao recibir o Bautismo nos facemos fillos adoptivos de Deus.

8. Recoñece a salvación e redención que nos deu Xesucristo pola súa morte e a súa resurrección.

7. A presenza da Virxe María en o Evanxeo. María exemplo de fe, de humildade, de amor e de esperanza.

12. Valorar a fe, o amor e a esperanza da Virxe María. Ela é Nai de Deus porque dela naceu Xesucristo, que é verdadeiro Deus, nado do Pai antes de todos os séculos e é verdadeiro home nado de María, traballou coas súas

10. Sitúa e valora a presenza da Virxe María en os momentos culminantes da vida de Cristo, recoñecendo que ocupa un lugar especial na salvación.

mans de home, intelixencia e corazón tamén de home. Verdadeiro Deus e verdadeiro Home. A promesa de Deus de enviar un salvador cúmprese co nacemento de Xesús en Belén.

8. Xesús chama e envía os seus discípulos por todo o mundo para continuar a súa obra de salvación. A vinda e presenza do Espírito Santo. A expansión da Igrexa.

14. Coñecer o contido dos sacramentos profundando neles como celebracións festivas e comunitarias da comunidade cristiá. Cristo actúa especialmente e perpetúa na Igrexa os seus actos salvadores. No matrimonio Xesús santifica a unión do home e a muller para vivir o amor.

9. Sabe situar en textos evanxélicos a orixe da Igrexa e a súa finalidade de salvación.

13. Identifica e valora algunhas institucións da Igrexa dedicadas á axuda aos demais.

9. Os sacramentos para o crecemento e propagación do Pobo de Deus: o Matrimonio.

14. Coñecer o contido dos sacramentos profundando neles como celebracións festivas e comunitarias da comunidade cristiá. Cristo actúa especialmente e perpetúa na Igrexa os seus actos salvadores. No matrimonio Xesús santifica a unión do home e a muller para vivir o amor.

11. Valora o sacramento do matrimonio e o amor da familia onde o pai e a nai dan a súa vida polos seus fillos.

10. O amor aos pais. Valores e virtudes que acompañan ao home novo nado polo bautismo e a graza do Espírito.

13. Descubrir como o amor aos pais se traduce en entrega e sacrificio a favor dos fillos. É un mandamento da lei de Deus. A familia é o lugar onde o home faise home de verdade porque é un ámbito de amor. Cando na familia vívese con amor reflíctese o gran agarimo que Deus, Pai provedor, ten cara todos os homes.

12. Sabe dar razóns do valor da liberdade e a responsabilidade dos propios actos á luz do Evanxeo, e saber aplicar o cuarto mandamento sabendo que na familia vívese con amor e reflíctese o gran agarimo que Deus, Pai provedor, ten cara todos os homes.

11. A Igrexa, novo Pobo de Deus.

12. A Biblia e a promesa do Señor que ha de vir con gloria a xulgar a vivos e mortos. A Unción dos enfermos.

16. Valorar o sacramento da Unción dos enfermos. Con esta sagrada unción e coa oración dos presbíteros, toda a Igrexa encomenda os enfermos ao Señor sufrinte e glorificado para que os alivie e os salve.

17. Orientar o sentido último da vida como plenitude do

16. Sabe valorar a Unción aos enfermos e a oración dos presbíteros.

encontro con Deus. Cristo Señor da historia, principio e fin de todas as cousas presentará ao Pai un mundo novo coa totalidade dos que se salvan. (1Cor 2,9).15. Coñecer e comprender a síntese básica da mensaxe cristiá nos elementos básicos que constitúen o credo da Igrexa católica.

15. Identifica os elementos básicos da síntese da relixión católica.

8. SECUENCIA CURRICULAR E PROPOSTA DE TEMPORALIZACIÓN

8.1. UNIDADE 1. VALORÁMONOS

8.1.1. Temporalización

A presente unidade está prevista para o inicio do curso e os contidos poden ser tratados en 4

SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS

RELATO BÍBLICO DESENVOLVEMENTO

CONTIDOS

APRENDÍN ACTIVIDADE

INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES

1 sesión 1 sesión 1 sesión 1 sesión

8.1.2. Secuencia de contidos

1.O concepto de Deus e do home. Orixe e destino do home. O home pode coñecer a Deus. As grandes relixións monoteístas. (Contido 1 Currículo)

o Os profetas como mediadores, persoas elixidas por Deus para transmitir as súas palabras.

o O relato de Xeremías como exemplo de vocación.o Deus ama a todas as persoas por igual. El creounas. Deus ámanos

e dános confianza, anímanos a amar como el: “Ama o próximo como a ti mesmo”.

2.O amor aos pais. Valores e virtudes que acompañan o home novo nado polo bautismo e a gracia do Espírito. (Contido 10 Currículo)

o O amor dos fillos aos pais.o A autoestima, valor fundamental que capacita para amar os pais e

as demais persoas.

8.2. UNIDADE 2. ELIXIR CON RESPONSABILIDADE

8.2.1. TEMPORALIZACIÓN

A presente unidade está prevista para o primeiro trimestre e os contidos poden ser tratados en 4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES


8.2.2. SECUENCIA DE CONTIDOS

1.O home creado libre e bo. O home utilizou mal a súa liberdade e pecou. (Contido 1 Currículo)

o O concepto de liberdade.o A importancia de tomar decisións con responsabilidade e a

satisfacción que supón.o A conciencia como voz interior.o Xesús, modelo a seguir en tómaa de decisiónso O relato de Esaú e a súa decisión como primoxénito. Valoración

das consecuencias dunha mala elección. o Os patriarcas, personaxes clave na historia da salvación.o O testemuño de persoas que seguen a súa propia conciencia e

actúan con liberdade e responsabilidade.2.A dignidade do ser humano creado por Deus Pai. A fundamentación

legal e cristiá dos dereitos humanos. (Contido 3 Currículo)

o A Igrexa a favor da dignidade.

8.3. UNIDADE 3. APRENDER A CONFIAR


A presente unidade está prevista para o primeiro trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1.A presenza da Virxe María no Evanxeo. María exemplo de fe, de humildade, de amor e de esperanza. (Contido 7 Currículo)

o A confianza e o gozo, emocións presentes en María como nai de Xesús.

o María, exemplo de amor e esperanza ata nos momentos difíciles da vida de Xesús.

o María, modelo de confianza en Deus. o Testemuños de persoas que confían en Deus en situacións

difíciles e dedican a súa vida a facer felices os demais.o O relato da Anunciación e a visita a Isabel como exemplo de que

Deus se fixa nas persoas sinxelas e humildes.o Actitude de María ante os difíciles acontecementos da vida do

seu fillo.o A Sagrada Familia de Nazaret, prototipo de familia cristiá.

8.4. UNIDADE 4. VIVIR AGRADECIDOS


A presente unidade está prevista para o segundo trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1.Xesucristo verdadeiro Deus e verdadeiro home. (Contido 5 Currículo)

o A gratitude dos cristiáns por todo o que Deus nos regala.o A vida, as persoas e a natureza como agasallo de Deus.o A natureza regalo de Deus.o O relato do Evanxeo: Vivide agradecidos ao voso Pai do ceo.

o Xesús, o maior agasallo de Deus, un amor sen límites.o A providencia de Deus.o Relatos que reflicten actitudes de agradecemento ante a vida.

8.5. UNIDADE 5. QUIÉN É JESÚS


A presente unidade está prevista para o segundo trimestre e os contidos

poden ser tratados en 4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1. Xesucristo verdadeiro Deus e verdadeiro home. (Contido 5 Currículo)

o A identidade de Xesús: a súa persoa é, á vez, divina e humana.o O misterio da encarnación.o A personalidade de Xesús: Xesús fala cos doutores da lei no

Templo de Xerusalén.o As representacións de Xesús na arte.

2.A presenza da Virxe María no Evanxeo. María exemplo de fe, de humildade, de amor e de esperanza. (Contido 7 Currículo)

o O relato bíblico Xesús queda no Templo cos doutores da Lei: a actitude de María ante o seu fillo Xesús.

o Xesús, membro dunha familia como a nosa.

8.6. UNIDADE 6. O ESPÍRITO SANTO REÚNE A IGREXA

8.6.1. TEMPORALIZACIÓN.

A presente unidade está prevista para a Semana Santa e os contidos poden ser tratados en 4

SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES


8.6.2. SE CUENCIADE CONTIDOS

1.Xesús chama e envía os seus discípulos por todo o mundo para continuar a súa obra de salvación. A vinda e presenza do Espírito Santo. A expansión da Igrexa. (Contido 8 Currículo)

o A afinidade, sentimento que se dá en relación con outras persoas.o O relato de Pentecostes como orixe da Igrexa.o O significado de Pentecostes.

2.A Igrexa, novo Pobo de Deus.o Os cristiáns forman a Igrexa: Xesús elixe a unha comunidade de

discípulos. o O Espírito Santo dá vida á Igrexa.o Características da Igrexa.o A Igrexa esténdese polo mundo.

3.Os sacramentos para o crecemento e propagación do Pobo de Deus: o Matrimonio. (Contido 9 Currículo)

4.A Biblia e a promesa do Señor que ha vir con gloria xulgar a vivos e mortos. A Unción de enfermos. (Contido 12 Currículo)

o Os sacramentos e a acción de Espírito Santo. Significado, símbolos e signos.

8.7. UNIDADE 7. IGREXA: UNIDADE E DIVERSIDADE


A presente unidade está prevista para o terceiro trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES




o Os cristiáns de Corinto e a figura de Pablo de Tarso.o A lectura bíblica 1 Cor 12, 12-31. Estamos unidos a Cristo.o A técnica do mosaico como expresión artística de temática

relixiosa: Xesús e os seus discípulos.o O servizo á comunidade: as formas de seguir a Xesús na Igrexa.

2.A Igrexa, novo Pobo de Deus. (Contido 11 Currículo)

o Os cristiáns son a comunidade dos que cren en Xesús. A misión da comunidade cristiá.

o Os sentimentos de cordialidade e afinidade e a súa definición. A palabra kairé e o seu significado.

o O testemuño do irmán Roger e a comunidade cristiá de Taizé.

8.8. UNIDADE 8. IGREXA:COMUNIDADE QUE CELEBRA


A presente unidade está prevista para o terceiro trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1.O gran misterio da salvación e redención de Xesucristo, Salvador e Redentor do pecado e da morte. O perdón e a redención. (Contido 6 Currículo)

o A eucaristía, a gran festa dos cristiáns, centro da vida cristiá. Celebración que rememora a resurrección de Xesús.

o ou Relatos do Evanxeo que narran momentos nos que Xesús aparece comendo.

o O ano litúrxico, ordenación dos acontecementos máis importantes da vida de Xesús.


o A definición de xúbilo e a súa vivencia en relación coas demais persoas.

o O relato bíblico Facede isto en memoria miña, explicación da celebración da eucaristía dos primeiros cristiáns.

o A definición de presbítero e a persoa de san Xustino.3.A Igrexa, novo Pobo de Deus. (Contido 11 Currículo)

o Os sacramentos acompañan os cristiáns nos momentos máis significativos da súa vida.

o A definición de rito e rememorar e a súa relación coas celebracións cristiás.

o As grandes festas das relixións.o A celebración da última cea: temática relixiosa incluída en

diferentes expresións artísticas.

8.9. UNIDADE 9. IGREXA COMUNIDADE DE ESPERANZA


A presente unidade está prevista para o primeiro trimestre e os contidos poden ser tratados en 4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1. As respostas ás preguntas máis radicais nos textos bíblicos. (Contido 2 Currículo)

o Deus ámanos e sálvanos para que podamos vivir felizmente.

o As palabras de Xesús relacionadas coa esperanza dunha vida futura.

o A narración: A sentinela. Parábolas de comunidade. o As benaventuranzas de Xesús, o relato do Novo Testamento en

Mateo.o As persoas no tempo de Xesús que máis necesitan a esperanza:

estranxeiros, orfos e viúvas.2.A Biblia e a promesa do Señor que ha vir con gloria xulgar a vivos e

mortos. A Unción dos enfermos. (Contido 12 Currículo)

o A definición de esperanza.o Os cristiáns, persoas con esperanza. A experiencia do sufrimento

e da morte.o A vida despois da morte. A resurrección enche de esperanza os

cristiáns.o O testemuño do pai Anxo, exemplo dunha vida dedicada aos

máis necesitados, enfermos, anciáns e orfos.

9. TRANSVERSALIDADE

En cumprimento do establecido traballaranse, en todas as materias,

comunicación audiovisual, as TIC, emprendemento e educación cívica e

constitucional. Ademais serán valores a igualdade entre homes e mulleres, a

prevención e resolución pacífica de conflitos, o desenvolvemento sostible e o

medio ambiente, a actividade física e dieta equilibrada e a educación e

seguridade viaria.

O ensino relixioso católico aporta a fundamentación e xerarquización dos

valores e virtudes que contribúen a educar a dimensión moral e social da

personalidade do alumno, para facer posible a maduración na

corresponsabilidade, o exercicio da solidariedade, da liberdade, da xustiza e da

caridade. Iso comporta mellorar as relacións interpersoais baseadas e, en

consecuencia, a afrontar as situacións de conflito mediante o diálogo, o perdón

e a misericordia.

A integración dos temas transversais na miña programación didáctica é

unha consecuencia da identidade mesma da nosa materia. Non se trata de

materias a engadidas senón coñecementos, prácticas, actitudes que forman

parte necesaria do desenvolvemento da nosa materia.

10. PRINCIPIOS METODOLÓXICOS.

Como principios metodolóxicos destacar:

a) Pártese do nivel de desenvolvemento do alumno, nos seus distintos

aspectos, para construír, a partir de aí, outras aprendizaxes que

favorezan e melloren devandito nivel de desenvolvemento.

b) Búscase lograr un hábito lector eficaz potenciando a lectura

comprensiva e a análise crítico da mesma, a tal fin dedicarse un tempo

diario da sesión de clase.

c) Sublíñase a necesidade de estimular o desenvolvemento de

capacidades xerais e de competencias básicas e específicas por medio

da realización de actividades.

d) Dáse prioridade á comprensión dos contidos que se traballan fronte á

súa aprendizaxe mecánica.

e) Dáse importancia á educación personalizada, que combina os principios

de individualización e de traballo colaborativo (o traballo en grupo como

recurso metodolóxico).

f) Favorécese a implicación do alumno e o continuo desenvolvemento

dunha inquietude pola observación, a procura activa, a investigación, a

organización e a autonomía, e xerar estratexias persoais para acometer

novas aprendizaxes de xeito autónoma.

g) Foméntase a reflexión persoal sobre o realizado e a elaboración de

conclusións con respecto ao que se aprendeu, de modo que o alumno

poida analizar o seu progreso respecto aos seus coñecementos.

h) Porase especial énfase na atención á diversidade do alumnado, na

atención individualizada, na prevención das dificultades de aprendizaxe

e na posta en práctica de mecanismos de reforzo tan pronto como se

detecten estas dificultades. Para iso, incluiranse tamén actividades de

reforzo, para aqueles alumnos con dificultades de aprendizaxe, e

actividades de ampliación para os que poden avanzar a maior ritmo.

i) Préstase atención aos procesos de comprensión, análise e crítica de

mensaxes audiovisuais propios dos medios de comunicación,

potenciando a súa adecuada utilización.

j) Supedítase, ao servizo da aprendizaxe, o uso das novas tecnoloxías da

información, da comunicación e do coñecemento.

Todos estes principios teñen como finalidade que os alumnos sexan,

gradualmente, capaces de aprender de forma autónoma.

As diferentes claves pedagóxicas do proxecto –educación emocional,

intelixencias múltiples, educación en valores- están integradas no

desenvolvemento secuenciado dos contidos curriculares a través das

actividades propostas. As actividades que se propoñen son variadas e están

deseñadas para o traballo individual e en grupo. Procurouse que as actividades

fosen realistas co tempo que implican. De igual xeito é a través das

actividades, por encima doutros aspectos, desde onde se aborda desde a nosa

programación o enfoque competencial.

Todas as unidades didácticas manteñen unha estrutura clara e

recoñecible. A estrutura sempre será:

Punto de partida. Pártese de situacións que reflicten sentimentos e

emocións. Detéctase a emoción que percorrerá como eixo emocional toda a

unidade. Parte da observación para profundar na experiencia do alumno.

Fomenta o descubrimento tanto do mundo interior do neno como da contorna

que o rodea.

Relato bíblico: Os contidos bíblicos abórdanse desde a emoción que

vertebra a unidade e en conexión cos contidos que se van a desenvolver. O

relato preséntase coa posibilidade de traballalo cun recurso audiovisual para

favorecer a comprensión do texto. Facilítase a comprensión do relato con

actividades de observación, de comprensión lectora e glosarios.

Desenvolvemento de contidos: Os contidos do currículo oficial da

materia preséntanse axustados ás características do desenvolvemento dos

alumnos desta idade. Os recursos tipográficos e de redacción póñense ao

servizo dos contidos para que sexan facilmente recoñecibles polos alumnos as

ideas principais ou os termos relevantes. No desenvolvemento dos contidos

realízase unha síntese entre a emoción, o contido bíblico e o contido teolóxico.

Para facilitar a autonomía de a aprendizaxe dos alumnos, as actividades que

se propoñen invitan ao alumno a reflexionar sobre o seu proceso de

comprensión dos contidos. Neste apartado preséntase un personaxe que

encarna os valores cristiáns traballados na unidade.

Aprendín. Das condicións da avaliación que inflúen na motivación e a

aprendizaxe sábese que é positivo que na avaliación se potencie a

autoavaliación do progreso. Por iso, ademais de mapas conceptuais e síntese

dos contidos traballados na unidade, ofrécense aos alumnos a oportunidade de

que reflexionen sobre o seu propio proceso de ensino e aprendizaxe de

maneira que recompilen as aprendizaxes máis significativas.

Aprendemos máis. As intelixencias múltiples trabállanse a partir dunha

batería de actividades diversas que foron pensadas para que cada alumno

integre os contidos a partir das súas propias capacidades. Podería ser:

Lemos. Textos literarios relacionados cos contidos da unidade.

Trabállase fundamentalmente a intelixencia lingüístico-verbal.

Contemplamos. Análise de obras de arte e desenvolvemento de

habilidades artísticas. Trabállanse fundamentalmente as intelixencias visual-

espacial, naturalista e intrapersoal.

Investigamos. Actividades lúdicas de investigación e elaboración de

proxectos. Inclúense propostas de actividades grupais. Trabállanse

fundamentalmente as intelixencias lóxica-matemática, interpersoal e

cinestésica-corporal.

11. ATENCIÓN Á DIVERSIDADE

A intervención educativa debe contemplar como principio a diversidade

do alumnado, entendendo que deste xeito se garante o desenvolvemento de

todos eles á vez ca unha atención personalizada en función das necesidades

de cada un.

Prestarase especial atención durante a etapa á atención personalizada

dos alumnos e alumnas, á realización de diagnósticos precoces e ao

establecemento de mecanismos de reforzo para lograr o éxito escolar. Os

mecanismos de reforzo que deberán poñerse en práctica tan pronto como se

detecten dificultades de aprendizaxe poderán ser tanto organizativos como

curriculares.

Do establecemento do nivel de competencia curricular do grupo clase

(evidenciado a partir da avaliación inicial), que tomaría como referencia os

mínimos exixibles asociados ao curso-ciclo anterior, derívanse: Medidas xerais de grupo (metodolóxicas, curriculares e

organizativas). Actividades de reforzo e afondamento ou enriquecemento

curricular. Planes individuais para o alumnado con dificultades.

Adaptacións curriculares non significativas de grupo ou individuais

(metodolóxicas, organizativas, nos procedementos e instrumentos

de avaliación, na priorización de contidos). Adaptacións curriculares significativas individuais para alumnado

con necesidades educativas especiais ou con outras necesidades

específicas de apoio educativo que as precisen. Adaptacións curriculares significativas de ampliación para

alumnado con altas capacidades.

En calquera caso, as medidas de atención á diversidade poden e deben

contar co asesoramento dos servizos de orientación do centro.

A adecuada resposta educativa a todos os alumnos concíbese a partir

do principio de inclusión, entendendo que unicamente dese modo se garante o

desenvolvemento de todos, se favorece a equidade e se contribúe a unha

maior cohesión social.

12. ORGANIZACIÓN DE RECURSOS, ESPAZOS E TEMPOS

A insuficiente carga lectiva da nosa materia esixe unha planificación que

permita rendibilizar os tempos de traballo directo co grupo para desenvolver o

programado. Os recursos didácticos dos que se dispón son:

- Libros de texto de diferentes editoriais de anos anteriores.

- Recursos interactivos.

- Actividades de reforzo e ampliación.- Xogos educativos relacionados coa materia.

13. AVALIACIÓN

13.1. CANDO AVALIAR

A avaliación debe ser un proceso continuado ao longo de todo o curso

escolar, por iso, para sistematizala establécense tres momentos diferentes:

Avaliación inicial, que facilita a valoración dos coñecementos previos,

as capacidades e as actitudes do alumnado, con obxecto de adecuar o

proceso de ensino-aprendizaxe á realidade das súas posibilidades.

Avaliación formativa continua, que pretende coñecer se se van

logrando os obxectivos propostos, cando aínda se pode intervir

modificando o camiño para conseguilos; é dicir, avaliación do proceso e

como proceso. Este tipo de avaliación ten un especial carácter

regulador, orientador e autocorrector do proceso educativo desde o seu

comezo, o que require unha avaliación inicial previa. Cando o progreso

dun alumno ou unha alumna non sexa o adecuado, adoptaranse as

medidas de atención á diversidade que procedan.

Avaliación sumativa, na que se valora, sobre todo, o grado de

adquisición das competencias crave, expresadas nos criterios de

avaliación, estándares de aprendizaxe e os descritores; é dicir,

avaliación do resultado.

13.2. QUE AVALIAR

Os criterios de avaliación presentes na miña programación didáctica,

son o referente específico para avaliar a aprendizaxe do alumnado. Describen

aquilo que se quere valorar e que o alumnado debe lograr, tanto en

coñecementos como en competencias; responden ao que se pretende

conseguir na materia de Relixión neste curso.

O Estándar especifica o nivel ou grao no que se debe dar un criterio

para tomar unha decisión avaliativa. Os criterios e estándares son os que

orientan todo o proceso da avaliación, ambos convértense no referente para a

avaliación das aprendizaxes como para valorar a adquisición das competencias

básicas.

Os descritores son indicadores que informan da adquisición ou grao de

desempeño na competencia.

Na programación de aula establécese a vinculación en criterios-

estándares e descritores e as competencias que desenvolven.

13.3. PROCEDEMENTOS E INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN

PROCEDEMENTOS INSTRUMENTOS

Observación sistemática

Escalas de

observación

Observación

sistemática

Lista de control

Diario de clase

Análise de producións dos

alumnos

Caderno de clase

Traballo de aplicación e síntese

Resumos

Monografías

Resolución de exercicios

Textos escritos

Producións orais

Producións plásticas ou musicais

Producións motrices

Investigacións

Xogos de simulación e dramáticos

Intercambios orais Diálogo

Entrevista

Posta en común

Asemblea

Probas específicas

Obxectivas

Abertas

Interpretación de datos (ilustración,

mapa)

Exposición dun tema

Probas de capacidade motriz

CuestionariosGravacións e análise

A observación continua e sistemática da evolución personalizada de

cada alumno ou alumna constituirá a técnica básica de obtención de

información. En función da estrutura da programación didáctica, proponse o

uso de rúbricas de avaliación para observar o grado de adquisición das

competencias.

Na miña programación didáctica para 6º de Primaria utilizaranse

preferentemente os seguintes instrumentos de avaliación:

- Follas de seguimento.

- Realización de probas obxectivas orais e escritas.

- Producións escritas e plásticas.

- Control dos cadernos e libros.

- Autoavaliación.

14. CRITERIOS DE CUALIFICACIÓN

A continuación establecerei os criterios de cualificación e adxudicarei

unha porcentaxe á ponderación de cada criterio na cualificación final. Poderían

considerarse:

- 30% Traballos que o alumnado vai realizando dentro da aula.

- 30% Actitude e comportamento ante a aprendizaxe.

- 20% Probas de avaliación.

- 20% Caderno.

15. ESCALA DE OBSERVACIÓN PARA O PROFESORADO

O decreto de currículo establece que os mestres avaliarán tanto as

aprendizaxes do alumnado como os procesos de ensino e a súa propia práctica

docente, para o que establecerán indicadores de logro nas programacións

docentes.

Para valorar o axuste entre a programación e os resultados obtidos, revisarei, cada curso escolar sinalando os aspectos a mellorar.

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA€¦ · Web viewDecreto 105/2014, do 4 de setembro, polo que se...

Documents

Transcript of PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA€¦ · Web viewDecreto 105/2014, do 4 de setembro, polo que se...