Xa chegou o outono , o frío nótase polas rúas, anunciando o inverno, menos xente polas rúas, as

árbores tiran as follas , ...

Neste ambiente, o 31 de outubro producirase unha das festas máis coñecidas do ano:

o Samain.

O Samaín é o antecedente europeo do Halloween

En Galicia tallábanse cabazas por estas datas, e a día de hoxe cada vez hai mais lugares nos que se está a recuperar esta tradición na forma da festa do Samaín.

Este costume coincide co americano de Halloween

Chega o día de Defuntos. En todas as partes comezamos a ver cabazas que representan caras aterradoras que nos invitan a celebrar o Samaín.

Na antiga cultura céltica o tempo de Samaín, especialmente a noite do 31 de outubro ao 1 e novembro, era o período máis importante do ano. Celebrábase o ano novo.

Trátase dunha noite especial, á que con só referirnos a ela, a nosa imaxinación lévanos aos bosques escuros, aos mundos en que elfos e trasnos, ananos e fadas mestúranse todos nun.

Á noitiña ten fogueiras en todo o lugar, coma se o lume intentase rodear o poboado

Samaín é a forma moderna inglesa do antigo All-hallow even que significa, para algúns autores, Véspera de todo o Sacro.

Durante a noite do 31 de outubro os druídas (a caste sacerdotal dos celtas) recollían as baías do acivro dos troncos de aciñeiras e carballos, cunha fouce de ouro.

Durante o SAMAIN tiñan lugar sacrificios animais para aprovisionarse de carne e pel para o inverno.

Hoxe esta costume esta esquecida

Grazas ás investigacións do profesor galego Lopez Loureiro, sabemos que se estende por toda a antiga xeografía céltica europea e o noreste de España.

A tradición do SAMAIN ten 2.600 anos, dende os tempos dos pobos celtas.

Antigamente na noite de SAMAIN, para afastar as perigosas ánimas defuntas e errantes, adoitabase poñer no alto das muradas, ou encastradas nas paredes, as caveiras iluminadas dos inimigos mortos en campaña.

Para afastar dos seus castros as perigosas ánimas defuntas e errantes adoitaban poñer no alto das muradas, ou encastradas nas paredes, as caveiras iluminadas dos inimigos mortos en campaña.

Era a noite máis perigosa do ano: as portas do outromundo abríanse nesas horas e as ánimas eran quen de vir visitar este mundo e aos seus moradores: tantas veces para render contas inacabadas.