T 11- a utilización do alimento
-
Upload
martamosquera -
Category
Education
-
view
14 -
download
4
Transcript of T 11- a utilización do alimento
T-11: A UTILIZACIÓN DO ALIMENTO
Unha vez nas células, os nutrintes son utilizados para, a través das reaccións do
catabolismo celular, producir enerxía, que se almacena en forma de ATP.
Como resultado das reaccións catabólicas prodúcense ademáis sustancias de
excreción: H2O, CO
2 e compostos nitroxenados (NH
3...), que hai que eliminar.
PARA QUE EMPREGAMOS A ENERXÍA?Os animais:
- contracción muscular
- transmitir impulsos nerviosos
- transporte de sustancias
- regulación da temperatura corporal
Os vexetais:
- absorción dos sales minerais por transporte activo
- apertura e peche dos estomas
- transporte de nutrientes
O INTERCAMBIO DE GASES
A superficie de intercambio respiratoria debe ser:
- delgada, para favorecer a difusión
- húmida
- moi vascularizada (maior superficie de contacto)
SISTEMAS RESPIRATORIOS- animais acuáticos sinxelos (poríferos, cnidarios, platelmintos): sen estructuras
especializadas: difusión directa
- animais máis complexos: respiración cutánea, traqueal, branquial, pulmonar
RESPIRACIÓN CUTÁNEA
- en animais acuáticos ou de ambientes húmidos: moluscos, anélidos, anfibios
- intercambio de gases a través da superficie corporal (pel delgada e húmida, con
abundancia de capilares sanguíneos)
- animais de pequeño tamaño, con taxas metabólicas baixas (necesidades de O2
baixas)
RESPIRACIÓN TRAQUEAL
- en insectos e artrópodos terrestres
- o aire é transportado ata todas as células do corpo a través de conductos chamados
traqueas, revestidas de quitina e abertas ao exterior por un espiráculo.
- a ventilación consíguese por movementos das paredes corporais ou das traqueas.
Nos insectos voadores: sacos aéreos
RESPIRACIÓN BRANQUIAL
- animais de medios acuáticos (baixa concentración de osíxeno: anélidos,
moluscos acuáticos, crustáceos, peixes e larvas de anfibios e insectos.
- branquias: prolongacións da superficie corporal altamente vascularizadas,
que poden ter forma filamentosa, laminar ou arborescente.
- poden ser externas, máis vulnerables (anélidos, crustáceos, larvas) ou
internas (moluscos, crustáceos e peixes)
O Axolote, Ambystoma mexicanum: un anfibio con branquias externas
O INTERCAMBIO CONTRACORRENTE
A auga circula en dirección contraria á
do sangue, de xeito que as diferenzas
de concentración entre a auga e o
sangue sexan máximas.
VENTILACIÓN BRANQUIAL
- en peixes cartilaxinosos: non hai mecanismos de ventilación, polo que necesitan
moverse continuamente. O aire penetra polos espiráculos e sae polas cinco fendas
branquiais aos lados da cabeza.
- en peixes óseos: branquias cubertas por un opérculo, que a través dos seus
movementos renova a auga, que entra pola boca e sae polas fendas branquiais.
RESPIRACIÓN PULMONAR
- en anfibios, réptiles, aves e mamíferos (e nalgúns invertebrados como o caracol!)
- pulmóns: cavidades internas con paredes finas e moi vascularizadas;
comunicados co exterior polas vías respiratorias (fosas nasais, farinxe, larinxe,
traquea e bronquios)
- evolución dos pulmóns nos vertebrados:
- incremento da superficie de intercambio
- adquisición de mecanismos de ventilación
- mellora da circulación pulmonar
AS PLANTAS TAMÉN RESPIRAN!!
...pero non precisan dun aparato respiratorio.
- necesidades de O2 máis baixas que os animais
- proximidade ao exterior da maioría das células
- numerosos espacios intercelulares que facilitan a difusión de gases
ESTOMAS e LENTICELAS
- Día: Fotosíntese + Respiración Celular ----> libérase máis osíxeno do que se consume
- Noite: Respiración Celular ----> consúmese O2 e libérase CO
2
A EXCRECIÓN NOS ANIMAIS
- eliminación de productos do metabolismo das células
- nos animais pluricelulares, o Sistema Excretor participa tamén na homeostase:
regula o volume dos líquidos e mantén a composición do medio interno.
AMONIOTÉLICOS UREOTÉLICOS
URICOTÉLICOS
EXCRECIÓN NOS INVERTEBRADOS- Esponxas e celentéreos: difusión
- Platelmintos: PROTONEFRIDIOS- Tubos moi ramificados
rematados en células ciliadas
(células flamíxeras) ou flaxeladas
(solenocitos).
- O movemento de cilios e flaxelos
provoca a eliminación dos
productos de refugallo.
Anélidos e moluscos: METANEFRIDIOS:
- Tubo enrolado, rodeado de capilares, con unha abertura externa
(NEFRIDIOPORO), pola que se expulsan os refugallos, e unha abertura interna ao
celoma (NEFROSTOMA)
- Reabsorción dos compostos útiles no interior do metanefridio.
Insectos: TÚBULOS DE MALPIGHI:
- pequenos tubos pechados por un extremo e abertos polo outro ao aparato dixestivo.
- os refugallos expúlsanse polo ano; a auga e os solutos recupéranse no intestino
Crustáceos: GLÁNDULAS VERDES O GLÁNDULAS ANTENAIS:
- na base das antenas dos crustáceos
- saco cego (recolle os refugallos), túbulo (reabsorción) e vexiga por onde se
eliminan as sustancias a través do nefridioporo.
A EXCRECIÓN EN VERTEBRADOS:A) APARATO URINARIO
A EXCRECIÓN EN VERTEBRADOS:A) APARATO URINARIO
C) FÍGADOB) PULMÓNS
D) GLÁNDULAS SUDORÍPARAS
A GLÁNDULA DO SAL
A FORMACIÓN DA ORINA
2º) Reabsorción Tubular
1º) Filtración
Glomerular
3º) Secreción
K+
H+
EXCRECIÓN NOS VEXETAIS- Ausencia de estructuras excretoras especializadas
- Menor taxa metabólica, e reutilización no anabolismo dalgunhas das sustancias:
menor producción de sustancias de excreción
- Almacenamento en vacuolas ou en espazos intercelulares