Clonación é o proceso que permite producir células ou individuos xeneticamente idénticos, que se denominan clons. A clonación inclue os seguintes pasos: Fragmentación, Ligación, Transfección, Selección

Clonación molecular: Denominase asi o proceso de aislar unha secuencia de ADN de interés, insertalo nun plásmido e obter múltiples copias desta nun organismo (xeneralmente procariota) por acción da DNA.

Clonación celular: É un importante procedemento in vitro que se produce cando se desexa a expansión dunha soa célula con certas características. Esta é unha valiosa técnica de cultivo de tecido.

Clonación de organismos de forma natural: Consiste en crear un novo organismo coa mesma información genética que unha célula existente. É un método de reprodución asexual, onde a fertilización non é realizada.

Clonación de organismos de maneira artificial: É unha técnica baseada na transferencia nuclear, na que participan duas celulas; una a que dona e ortra a que acepta. En 1996 investigadores (do RU) conseguiron clonar a una ovella mediante esta clonación, a esta ovella chamarona “Dolly”.

Clonación de organismos conxelados: O exmplo máis representativo o atopamos en Jurassic Park que extraindo ADN a partir dun mosquito prehistórico, almacenado en ámbar, que había picado a un destos dinosauriosconsequiron clonalos.O principal problema da congelación es la degradación del ADN Cuando se congela una célula directamente, se producen daños en la estructura celular debido a la cristalización del agua.

Clonación humana : A investigación ten como obxetivo obter células mai para curar enfermedades.

MEDICINA REXENERATIVA.Na rexenerativa serve para mellorar ou substituir algún órgano ou tecido do noso corpo. Para iso, usan estruturas en 3D, que sirvan para substituír un órgano danado ou para transportar células ao interior dun tecido. O obxectivo é fabricar un biopolímero que sexa biocompatible, que non teña ningunha reacción biolóxica, que sexa reabsorbible, que se degrade a medida que se forma novo tecido, que se elimine facilmente e que non sexa toxico. A creación de tecido e estrutura biolóxicas “in vitro” teñen uns estudos específicos para garantir o seu bo funcionamento, un deles é o cultivo celular incluíndo oxigeno, pH, humidade, temperatura, nutrientes e presión osmótica. A introdución de tecido, o cultivo celular non é suficiente, por iso dánselle tamén hormonas, metabolitos, nutrientes ou estímulos químicos e físicos. ASPECTOS ETICOS SOBRE AS CELULAS NAI E A CLONACION. As células nai provocaron un movemento Prol-Life, que se loita polo estado e os dereitos do embrión. Eles cren que as investigacións de células nai, violan aspectos da vida e que se podrìan considerar como un asasinato. A maioría da xente que se opoñen ás células nai, pensan que a vida é algo inviolable e que a única forma de obter vida é cando un ovulo é fertilizado por un espermatozoide e o ovulo.

Despois da clonaciòn da ovella Dolly, o Vaticano publico un libro titulado “Reflexións sobre a clonaciòn” no cal, critícase os experimentos con seres vivos. A igrexa baséase en que a clonaciòn humana manipula e exclúe á crenza católica da relacionalidad e complementariedad, e en que instrumentaliza ao embrión e á muller (que é a que leva a clonaciòn no útero).

Inseminación artificial

Introducción médica do semen eo esperma na vaxina da muller coa finalidade de conseguir unha xestación. Esta vía recibe o nome de inseminación artificial. Normalmente, con esta técnica, de cada 100 ciclos de inseminación 13 resultan en xestación, y de cada 100 parellas que completan 4 ciclos, 60 consiguen xestación. De todos os embarazos conseguidos, do 15-20% son xemelgos e o 15% malogranse.

Fecundación in vitro

Extracción do ovocito femenino para fecundalo fora do organismo da muller con espermatozoides obtidos previamente do hombre. Tras a fecundación, o embrión é implantado no corpo da muller. Esta vía recibe o nome de fecundación in vitro (FIV, o IVF polas suas siglas en inglés).

CLONACIÓN CELULAR. TECNOLOXÍA APLICADA Á REPRODUCCIÓN HUMANA

1. QUE É A CLONACIÓN?

É o proceso que permite obter células ou individuos xeneticamente idénticos ou clons. A clonación é posible porque hai células adultas que reteñen a capacidade de crear un novo organismo.

2. CLONACIÓN TERAPÉUTICA E CÉLULAS NAI

A clonación terapeutica non busca obter novos individuos, solo a obtencion de células nai embrionarias, que poden manterse con fins terapeuticos.

Unha célula nai é unha célula capaz de dividirse indefinidamente mediante mitose e dar lugar a tecidos diferenciados adultos.

2.1. TIPOS DE CÉLULAS NAI

Poden clasificarse en dous grupos:

- Células nai embrionarias: derivan da masa celular interna do embrion (7-14 días) e son capaces de xenerar todo tipo de células do corpo, chámanse células pluripotenciais.

- Células nai adultas: son capaces de xerar células da súa propia estirpe. Denomínanse células multipotenciais ou células-nai organo específicas.

3 O DEBATE: CELULAS NAI EMBRIONARIAS OU ADULTAS

As células nai embrionarias so poden obterse a partires de embrións sobrantes de técnicas de reproducción asistida ou mediante clonación terapéutica.

A obtención de células nai adultas son mais dificiles de cultivar e aínda non se demostrou a súa capacidade de orixinar os distintos tecidos. Aínda que recentemente fixéronse descubrimentos esperanzadores.