LUÍS PIMENTEL
Luís Benigno Vázquez Fernández
Biografía Germán Alonso Hortas
Médico.1881- 1937
Luís Vázquez Barreiro. Proxectista. (1846-1908)
e Consuelo Fernández
Díaz
María Teresa
María Mercedes ( 1902-1965). Tradutora do alemán na preguerra.
José (1900-1983)
Químico. Partido
Galeguista
Carlos. Médico e
político do PSOE na
preguerra.
Luís 1895-1958
Médico
1910
Liña do tempo18
dec
. 189
5.
Praz
a M
aior
1914
-192
2.
Santi
ago.
M
edici
na. 1922
-192
4.
Mad
rid.
Dout
oram
ento
1924
. Vol
ve a
Lu
go. M
édico
e
poet
a.
1930
. Cas
a co
n Pi
lar C
ayón
19
50. T
risco
s
13. f
eb. 1
958.
M
orre
.
Casa natal de Pimentel
Monumento a Pimentel
Círculo das Artes
Antigo Hospital Municipal
Hotel Méndez Núñez
Tertulia no Méndez Núñez
Café Méndez Núñez
Neve en Lugo
Praza do Campo
Paseo da muralla
Praza Maior
As campás da catedral
Biblioteca do Círculo
Poesía de Preguerra
Publica por primeira vez en
1924 en Ronsel
Publica nas revistas artísticas da época; Ronsel, Vanguardia gallega, Nós, Resol,
Galiza, Descobrimento…
Publica en galego e castelán
Poesía de Posguerra
Nos anos de silencio e represión para a nosa literatura colabora con
revistas españolas (Garcilaso, Espadaña e
Mundo clásico…)
1950. Publica Triscos
Cando Galiza inicia unha tímida recuperación
cultural, colabora nas novas revistas que se crean (Aturuxo, Alba, Xistral, Mensajes de
poesía…)
Despois continúa escribindo e vai publicando na prensa. Algunha queda inédita ata moito tempo despois (a
serie “Cunetas”, por exemplo)
Triscos. Pontevedra. Col. Benito Soto.1950• Conxunto de oito poemas, escritos en galego, cunha
introdución de Ánxel Fole (“No fondo do espello”) e ilustración de Rafael Alonso.
Sombra do aire na herba. Vigo.Ed. Galaxia. 1959• Escolma, póstuma, de textos en galego (42 poemas) de
Celestino Fernández de la Vega. Recolle Triscos, poemas inéditos, outros aparecidos xa en prensa en castelán e algúns do proxecto fallido de Barco sin luces.
Barco sin luces. Lugo. Ed. Celta. 1960• Obra póstuma en castelán (33 poemas) cun prólogo e
presentación de de Dámaso Alonso. A obra divídese en tres partes: “Diario dun médico de guardia” (sete poemas), “Oraciones” (seis), “Interior” (vinte poemas ). A obra foi preparada por Ánxel Johan.
Poesía
Liñas básicas definidas dende época temperá
Influxos vangardistas
Poesía allea ás modas
Poesía intimista, pero sensible ante a dor humana e a inxustiza social
Expresión aparentemente
simples e depurada
Reflexión angustiada
sobre a vida
Influencias simbolistas
Verso libre. Ausencia
rima
LIÑAS TEMÁTICASA obra de Pimentel aborda con fondura unha serie de temas recorrentes de raíz fundamentalmente intimista moi relacionados coa realidade exterior que o rodea.
Estampas da vida diaria. LugoINVERNO NA MIÑA VILA
Fino ceo de telarañacinza de pérola.
Un galo canta,flama sobre a neve.As murallas durmen,redondas e brandas.Roto o resorte do pobo,as voces caen en cabezalesde nardos.Horas sin ferro.Reló de fariña: neve.
PASEODe sutaque sorprendín á mañáentrando na vila,cantando da mao da fina chuvia.Cos pés espidos e molladosviña dos camiños verdes, profundos.Dedos de vento transparentes, valeirosen bruñidas bandexas.Skerzo da zoca na acera.Leda canción.E debaixo do mantel de liño frescoa muller do obreiro leva as doce campanadas. (…)
“Nouturno “(Praza do Campo)
Tebras ao axexo.Pola rúa sobenas casas en muletas.Navallas de lúana acera.Unha soa ventá,marela de insomnio.Duro de lúa o seixodesexa e agarda o crimePérdese a auga negra e moura a fonte¿Saíu daquí a noite?Dedo en altoo santo de pedra pide silencio
Reflexión poéticaA POESÍA É O GRAN MILAGRE DO MUNDOInsinareiche sin berros.O poeta é un mestre sin ira.Levareite ó meu reino,onde te agardaa bandeira da espranza.Non che amostraréi aquélatriste, abatida sobre o mastro,solitaria baixo unha chuvia cincenta.Estóu arrepentido de pensarque o máis brosmo e brután dos homesnon poida descalzarsepra entrar no noso reino. (Fragmento, ¡A poesía é o gran milagre do mundo!)
OS NENOSEscondido o seu terrorantre os plegues do mantodas nais,asusta sentir o seu corazón velozdentro dun peito tan mísero.¿Cómo se sostén ou defendetanta fraxilidade?(¡Unha folla no vento!)(…)¡Oh, as navallas sempre abertaspra ferilos,dentro do terror dos seus sonos!E nos escuros currunchosas súas silenciosas bágoas.
A dor e o sufrimento
CUNETAS¡Outra vez, outra vez o terror!Un día e outro día,Sen campás, sen protesta.Galicia ametrallada nas cunetasdos seus camiños.(…)¿Ata cando durará este gran enterro?-Non chores que poden escoitarte.(…)Todas as portas están pechadas.Con ninguén podes trocar teu sorriso.Ti sabes que todos os díashai un home morto na cunetaque ninguén coñece aíndaUnha muller sobre o cadáver do seu homechora.Chove.
O medo
Top Related