AUTORAS/ES: LAURA, CRISTIAN P., YOLANDA, CHRISTIAN F.

ÉRASE UNHA VEZ UN PAI E SETE CABRITIÑOS QUE VIVÍAN

NUNHA CASA DE PEDRA MOI GRANDE E PRECIOSA.

UN DÍA O PAI DÍXOLLES: - VOU VENDER UNHA MOTO COA SÚA

EQUIPAXE.

DÍXOLLES QUE FIXERAN OS DEBERES, …

E QUE NON ABRIRAN A NINGUÉN, …

… PORQUE

PODERÍA ESTAR

A LOBA MALVADA

O PAI MARCHOU, …

E A LOBA PENSOU: VAIA, PODERÍA SER CHICA, QUE É MOI

GUAPO E FASTÍDAME COMERLLE AS FILLAS.

A LOBA DIXO CON VOZ MOI DOCE: - A VOZ DE PAPÁ E RONCA.

E NON LLE ABRIRON

A LOBA PRACTICOU A VOZ RONCA, VOLVEU E DIXO: -

ABRÍDEME. E AS CABRITIÑAS DIXERON: ENSÍNANOS A PATA. A

LOBA ENSINOU A PATA.

E AS CABRITIÑAS DIXERON:

A TÚA PATIÑA É MARRÓN E

A DE PAPÁ É BRANCA.

ENTÓN A LOBA COLLEU UN SACO DE FARIÑA E METEU A PATA ALI. A LOBA

VOLVEU E DIXO: -ABRÍDEME.

CONTESTARON AS CABRITIÑAS: - ENSÍNANOS A PATA.

ENSINOU A PATA E ERA BRANCA. AS CABRITIÑAS CRÉRONA E ABRIRON.

TODAS SE ESCONDERON, PERO ATOPOUNAS E COMEUNAS, MENOS

UNHA, A MÁIS GRANDE E FORTE QUE SE SUBIU AO RELOXO.

DESPOIS CHEGOU O PAI E

PREGUNTOULLE Á

CABRITIÑA POR QUE LLE

ABRIRAN Á LOBA.

A CABRITIÑA DÍXOLLE QUE A LOBA SE FIXERA PASAR POR EL E

QUE COMERA ÁS SÚAS IRMÁS.

ENTÓN A CABRITIÑA E O PAI FORON AO RÍO E …

ALÍ ESTABA A LOBA DÁNDOSE

UNHA SESTA.

O PAI CUNHAS TESOIRAS

ABRIULLE A BARRIGA Á LOBA E

SACOU AS SÚAS FILLAS E NO

SITIO METEULLE PEDRAS.

DESPOIS O PAI COSEULLE A BARRIGA CON FÍO E AGULLA.

TODOS E TODAS VOLVERON PARA A CASA E VIVIRON FELICES.