Ana Mª Legido Soto (Ourense,21 de marzo do 1939 – Baiona,10 de xullo do 2012) deascendencia paterna castelá enai galega, cursou Maxisterio nacidade das Burgas.

O xove Tobías.

Desde moi nova, sentiu inquedanzas pola pintura, o que a levou a se relacionar con xente dese ámbito.

Cabalos alados, 1991.

Ao mesmo tempo, estudou Deseño na Escola de Artes e Oficios da súa cidade natal, exercendo máis tarde de mestra da área de plástica nun colexio público en Vigo.Isto, segundo expertos, influenciaría na súa pintura, cunha visión tenra e máxica da vida.

En 1960 casou co debuxante e pintor Fernando Quesada, taménartista gráfico e debuxante durante décadas no Faro de Vigo.

Nesta década, a súa casa converteuse en hospedaxe de moitosamigos e familiares artistas de Ourense que ían a Vigo a expoñer.

As primeiras exposicións tiveron lugar en diversos locais de Vigoe tamén noutras cidades galegas.

Mais tarde, Legido, acode á Galería Durán de Madrid e ingresa nogrupo “Inxenuistas de España”, presidido polo doutor VallejoNájera, e foi galardoada co Premio da Crítica.

O caracol, 1979.

Nesa época, Ana Legidocoñeceu a diferentes personalidades do mundo da arte e da literatura: BlancoAmor, Lugrís, María AntoniaDans, Mercedes Ruibal ou a María Victoria de la Fuente.

Neno con can, 1987.

Está representada en Museos de Galicia e en importantes coleccións institucionais e particulares.

Muller con xílgaro.

Participou en exposicións individuais e colectivas, patrocinadas polo Ministerio de Cultura, a Comunidade de Madrid, o Ministerio de Cultura de París, Caja Madrid, Iber-Caja (Zaragoza), O Corte Inglés, Novacaixagalicia en Vigo, na Fundación Araguaney en Santiago e o Ministerio de Cultura de Italia e Portugal.

Maternidade con peixe.

Aínda que a súa pintura noné estritamente naif, como seadoita pensar, coleccionistasdesta modalidade, procuranos seus cadros, porque éexquisita, perfecta eevocadora.

A nena da tartaruga.

Sorprende o hiperrealismo notratamento dos detalles daroupa ou as flores nos seuscadros, así como notratamento da cor.As súas obras so podencualificarse de "primorosas“ou "encantadoras".

Foi definida como autora dunha pintura de gran cargaliteraria, que sigue unha liña inxenua, pormenorizada emeticulosa, dando como resultado unha estraña mestura derealismo inexistente e da imaxinación sen límites.

A casiña, 1982.

“Os animais son os nosos amigos e irmáns, ao lles querer ecoidar, estamos contribuíndo coa harmonía da natureza e detodas as súas criaturas.” Ana Legido.

Os tres amigos.

http://www.farodevigo.es/sociedad-cultura/2012/07/10/fallece-pintora-gallega-ana-legido/664034.html

http://galegos.galiciadigital.com/es/ana-ma-legido-soto

http://lamagiadelnaif.blogspot.com.es/2012/07/ana-legido.html#!/tcmbck

http://coleccion.afundacion.org/?idobra=101&idautor=26&idserie=0

http://www.farodevigo.es/sociedad-cultura/2012/07/15/ana-legido-semblanza-mujer-inolvidable/665673.html

http://www.farodevigo.es/opinion/2012/07/12/ana-fernando/664664.html

Ligazóns:

http://coleccionartegalega.blogspot.com.es/2011/12/nena-da-tartaruga.html