Número 4Xuño 2013

2

Por si no lo sabes...

Estamos de aniversario

3

17h00 Presentación do acto

18h00 Entrega dos diplomas

19h00 Actuación grupo de gaitas

22h00 Cea de gala

* Consulta o menú da cea e máis información no noso bloghttp://vilamaringourmet2punto0.blogspot.com.es/2013/03/25-aniversario.html

PROGRAMACIÓN DA GRADUACIÓNJunio 2013

Desde esta publicación, queremos expresar o noso maioragradecemento ao profesor Antonio Caride por ser opromotor do 25 aniversario así como participar na súaorganización.

4

Dirección, estructura y maquetación: Alejandra de Juan

Ayudante de dirección: Diego Suárez

Directora ejecutiva: Mina Carballido

Ayudante de maquetación: Alba Martínez

Redactora jefe: Mónica Cabaleiro

Ayudante de redacción: Juan Manuel Souto

Coordinadoras: Mónica de la Torre y Martina Leis

Colaboraciones: Nora Gil

Irene Mato

Alba Martínez

Juan Manuel Souto

Pablo Donis

Jorge Pérez

Mariña

Estefanía

Mina Carballido

Mauro Ojea

Ángel Rivadulla

Ana Fernández

Alejandra Montero

Diego Suárez

Lorena Gil

5

Estimada Directora Dona Alejandra de Juan:

Os alumnos de 1º Curso de Xestión de Aloxamentos Turísticos, queremos expresarlle onoso máis sincero agradecemento polo excelente traballo realizado na revista“VilamarínLive”, xa que sen o seu esforzo e dedicación, a revista a día de hoxe non seríaunha realidade.

Despedímonos, non sen antes transmitirlle a nosa admiración e agradecemento polomagnífico labor realizado.

Atentamente;Os alumnos e alumnas do1º Curso de Xestión de Aloxamentos Turísticos

CARTA ABERTA Á DIRECTORAJunio 2013

6

Adicamos este número aos alumnos de segundo curso de todos os ciclos que prontovolverán de realizar a FCT e en especial aos de C.S. de Aloxamentos, xa que a súa marchasupuxo un cambio de dirección na revista.

Adicaremos as seccións de escapadas e destinos a ver cómo se vive a Semana Santa endistintos lugares da Península. Neste número entrevistaremos a Ana Fernández, agobernanta do NH de Ourense. Ademais, na sección de opinión trataranse temas como oturismo relixioso ou a feira Xantar e retomarase o tema da Ribeira Sacra, coñecendo unpouco máis as súas orixes. Descubriremos a preciosa ruta de Tiatordos, en Asturias. E daman de Lorena coñeceremos algúns dos restaurantes de comida xaponesa máisinteresantes do país nipón. Na sección de tecnoloxía amosaresmosvos dez appgastronómicas imprescindibles no móbil de calquera aficionado á cociña. Coñeceremos unpouco como funciona Turgalicia. E poderedes coñecer de primeira man como foi estasegunda edición de VilamarINnova. E para que non todo sexa ler ofrecémosvos dúas novasreceitas que deberiades probar.

Desde a redacción do IES Vilamarín esperamos que todos os alumnos que volven agora derealizar a FCT gozasen dun período moi instructivo para poder integrarse ao mercadolaboral con éxito.

EDITORIAL Junio 2013

Fotografía de Alejandra de Juan

7

ESCAPADAS Junio 2013

Déixate conquistar por Valladolid

Se non sabes que facer este verán e te decides a buscar un destino de interior, Valladolidpode ser o lugar ideal.

Esta cidade, situada na comunidade autónoma de Castela e León, está recomendada paracalquera tipo de público e turismo, xa que bríndanos un gran abano de posibilidades adesenvolver.

Se o que che gusta é a cultura e os museos, aquí non terás problema. Na cidade hainumerosos museos como o Museo Nacional de Escultura Policromada, o máis importante deEspaña nesta rama; o Museo Patio Herreriano, un museo de arte contemporáneo; o Museoda Ciencia, moi recomendable se viaxa con nenos. Tamén atopamos as chamadas “CasasMuseo”, lugares nos que viviron personaxes célebres e que agora se reconverteron encentros de exposición. Podemos e debemos destacar dúas: a Casa Museo Colón, adicada aogran descubridor español; e a Casa Museo de José Zorrilla.

Pero a oferta cultural non remata nos museos. EnValladolid podes atopar outros centros de culturacomo o Parque de Campo Grande ou a “PlazaMayor”. Esta praza foi a primeira gran prazarectangular de España. Cabe destacar que estacidade é a capital da súa comunidade autónoma e,durante uns anos, tamén foi a capital de España.

Semanalmente, podemos desfrutar de obras deteatro ou concertos no Gran Teatro de Valladolidou desfrutar dun momento lúdico no seu Casino.

Tamén temos que facer unha mención especial aocine, xa que nesta cidade celébrase tódolos anosno mes de Outubro a SEMINCI, a SemanaInternacional do Cine de Valladolid.

Fotografía de Alejandra de Juan

8

Por outra banda, no que a turismo relixioso se refire, tamén temos moitas opcións. Primeira-mente recomendamos visitar a catedral. Este templo coñécese como “A Catedral Inconclusa”porque, como o propio nome indica aínda está sen rematar. A parte deste santuario temosalgúns mais dentro da cidade como son as igrexas de San Miguel, San Benito e San Pablo,igrexas que nesta Semana Santa están a rebosar de turistas e fieis. Hai unha morea deprocesión previstas para esta semana e entre elas debemos destacar a Procesión doSantísimo Cristo das Mercedes que terá lugar na noite do mércores ao xoves.

No que se refire a turismo gastronómico, destacar a posición de Valladolid no eido dos viños.Posúe tres denominacións de orixe moi coñecidas e recoñecidas: “Ribera del Duero”, en viñotinto; “Rueda”, en viños branco e “Cigales” en rosados. Na súa parte antiga, é moi coñecida edigna de facer a súa “ruta de viños”, onde decenas de bares e tabernas abren as súas portas apartires das seis da tarde ofrecéndonos os mellores dos seus caldos.

E sen esquecer a o qué comer, recomendaremos o típico da zona: os asados.

Os asados son o prato típico de Valladolid e, en xeral, de toda as provincias colindantes. Osmáis típicos son os asados de leitón, aínda que tamén teñen gran importancia os de cochinilloe cabrito.

E para rematar con bo sabor de boca, non nos esqueceremos de probar os “Biscoitos deSanta Clara”, os buñuelos de crema ou as garrapiñadas.

Con todos estes motivo, Valladolid é unha boa opción non só para o verán senón paracalquera época do ano.

Por: Nora Gil e Irene Mato

Fotografía de Alejandra de Juan

9

Para el tercer número de la revista, pasamos unos minutos con Ana Fernández, la

gobernanta del hotel de la cadena NH situado en Ourense.

Nombre: Ana

Apellidos: Fernández Martínez

Edad: 40 años

Alba: ¿Cuál es tu formación, y qué experiencia tienes en el sector?

Ana: En cuanto a la experiencia, pues llevo 15 años en esto. Empecé de camarera de pisos

y hoy soy gobernanta. Y con respecto a la formación, pues me preparé sin tener idea de

nada como una camarera de pisos sin título, y después de ahí, me formaron en otra

cadena, que en este caso es el AC y en este último sitio estuve 9 años trabajando.

A. ¿Qué funciones realizas diariamente?

A: Pues todo el control del hotel. Por la mañana se hace un repaso general, se miran las

habitaciones que están vacías, las de cliente, las de salida, se preparan los partes para las

chicas, revisas lo que hacen las camareras de pisos, se preparan los carros, la lencería,

atiendes a recepción, es decir todo.

A: ¿Cuánto tiempo tiene una camarera de pisos para hacer una habitación? ¿Haces algún

tipo de seguimiento?

A: Ellas tienen que hacer 15 habitaciones cuando son salidas porque las habitaciones son

bastante complicadas. En otros hoteles hacen 18 habitaciones, pero aquí se hacen 15

porque no hay habitaciones individuales, aquí hay habitaciones DUI, habitaciones

superiores y suites, entonces son mucho más complicadas. Este hotel tiene la

característica de que no hay habitación para una sola persona, es decir, no hay cama

única, hay o dos camas o cama de matrimonio, bañera o ducha, y mucho cristal; y en

cuanto al control pues por supuesto yo miro quien hace la habitación, cuantas

habitaciones hace, el horario, es decir todo, reviso cuando acaban planta por planta,

porque aunque lo hagan bien siempre se les puede olvidar alguna cosa: una huella, un

pelo, una toalla mal colocada etc.

ENTREVISTAS Junio 2013

5 minutos con… Ana Fernández

10

A: ¿Qué características crees que debe tener una buena gobernanta?

A: Mucho carácter, eso es imprescindible, y mucha seguridad en todo lo que haga.

A: ¿Qué características crees que debe tener una camarera de pisos?

A: Lo más importante es que quiera trabajar, para mí eso es imprescindible, porque si una

persona tiene mucha experiencia y se piensa que lo sabe todo pues malo, y una persona que

viene y tiene ganas aunque no sepa hacerlo bien a mí no me importa enseñarle, pasarme tres

días seguidos enseñando a una persona siempre y cuando sepa que le voy a sacar fruto.

A: A la hora de contratar a las camareras de pisos, ¿en qué te fijas más, en la formación o

en la experiencia?

A: Depende. A ver, por ejemplo hoy estuve mirando currículos y tengo a gente que tiene

muchísima experiencia en demasiados sitios, entonces para mí no vale, porque trabajó en

demasiados hoteles; es mejor una persona que estuvo en uno o dos un largo tiempo, a una

persona que estuvo tres meses en cada sitio, porque eso significaría que no cuajó en

ninguno.

A: ¿Antes de contratar a una camarera de pisos haces algún tipo de prueba?

A: Sí claro, pues veo como hacen una habitación, y sólo con ver como empiezan sé si

trabajaron antes en esto o no, es decir, si tienen experiencia como camareras de pisos o no.

A: ¿Qué política seguís aquí con respecto a los objetos perdidos?

A: Pues en el caso de que una camarera encuentre algo de un cliente lo apunta, se mete en

unas bolsas, se escribe el nombre del objeto en un documento dentro del ordenador; y si el

cliente en un año no reclama el objeto se lo queda la persona que lo encontró.

A: ¿Crees que es duro el trabajo de gobernanta?

A: Sí, porque tienes que tener mucho carácter, tienes que dejar las emociones a un lado,

tienes que ser muy dura y además la responsabilidad de todo el hotel es tuya, es decir, la

gobernanta pues...todo lo que quieren ellos pasa por mí, todo lo que quiere el director pasa

por mí, todo en sí, pasa por gobernación.

A: ¿Crees que es importante la comunicación entre los distintos departamentos? ¿Qué

opinas sobre la importancia de que exista un buen ambiente laboral?

A: Sí, imprescindible, que se lleven bien a poder ser; yo soy partidaria de que la persona, encualquier departamento que cree mal ambiente debe irse, porque considero que una solapersona puede perjudicar a veinte, yo soy de cortar de raíz, a mí una persona que me daproblemas se va a su casa, aquí hay que venir a trabajar, los amigos los tienes fuera, si tellevas bien con tus compañeros perfecto y puedes llegar a crear amistades aquí pero esto esun trabajo.

11

A: ¿Podrías darnos algún consejo para aquellas personas que quieran trabajar como

gobernanta o camareras de pisos?

A: Que les tiene que gustar mucho, mucho, mucho, porque económicamente no teresponde a lo que tú das. Personalmente te quita mucho tiempo y a nivel laboral tú estásen un puesto casi equiparado al director, entonces no es un trabajo fácil, por eso te tieneque gustar muchísimo, y hay que tener mucha mano izquierda también, yo creo que lo másimportante es el carácter, y pienso que para esto no vale cualquiera.

Fotografía de Juan Manuel Souto

12

Os novos dispositivos móbiles ofrécennos unha infinidade de posibilidades en calqueramomento, en calquera lugar e hora. Se es un amante do bo comer, por que non utilizar atecnoloxía para aprender a cociñar? Adéntrate no mundo da cociña a través do teusmartphone da man das seguintes aplicacións de gastronomía.

Yummysoup: Esta aplicación está deseñada para importar desde Safari as receitas que nósprefiramos. Usando un código, o programa detecta o título, os ingredientes e apreparación da receita. Ten unha boa interface de usuario para a administración das túasreceitas.

Epicurious: Epicurious é unha aplicación que segmenta por ocasións (unha comida rápida,unha cita romántica, etc.) Inclúe receitas para usuarios inexpertos e para os afeccionadosmáis avanzados. Incorpora máis de 28.000 receitas probadas profesionalmente. Probaunha cociña rápida e eficiente.

Wikitapas: Esta aplicación localiza os bares e establecementos de tapas que estean pretoda túa posición con tan só activar o GPS do teu smartphone (previo rexistro dun perfil). Érechamante a posibilidade de escribir comentarios e valoracións sobre as tapas, facendoasí unha recomendación ao seguinte cliente.

Mixology: É un manual de coctelería e receitas de bebidas. Inclúe máis de 7.900 receitascon máis de 1.300 ingredientes. Permite introducir os ingredientes e tipos demesturadores que queres usar e busca na base de datos os cócteles que podes preparar.

Sommelier gourmet: Esta aplicación é unha das mellores guías de viños e adegas deEspaña. Incorpora información moi detallada dos viños, así como a súa ficha técnica,sensacións de aromas e boca e puntuación. Permite consultar maridaxes de viños con todotipo de pratos para que a experiencia gastronómica sexa plena.

The perfect egg timer: É a aplicación perfecta para os máis inexpertos na cociña que nonsaben nin cocer un ovo. Consiste en medir o tamaño do ovo co teu smartphone e a altitudeá que te atopas. Despois de pór o ovo en auga fervendo, comeza a conta atrás e estaaplicación informarche dos cambios que se van producindo.

TURISMO E TECNOLOXÍAJunio 2013

10 app de gastronomía

13

Canal cociña: Permite consultar as receitas de Canal Cociña no teu smartphone. Buscas areceita que che gusta (cociña tradicional, rápida, de autor, etc.) e abres o vídeo para ver areceita alá onde esteas a cociñar de maneira gratuíta.

Recetario villy: Ofrece información de máis de 9.200 receitas. Podes descargar as receitas,subir fotos dos teus pratos, publicalas en redes sociais e ver as valoracións e comentarios.Inclúe modo comunitario e modo interno, onde só tes acceso a 2.500 receitas preinstaladas.

Food planner: Esta aplicación permite programar con rapidez as túas comidas diarias. Asreceitas pódense organizar por etiquetas e categorías. Podes crear a lista da compra en variastendas diferentes. É unha aplicación rápida e intuitiva.

MyFood: Proporciona datos exactos dos compoñentes e de nutrición (cunha lista completade vitaminas e minerais) de todos os alimentos así como das cantidades recomendadas.Pódese buscar por categorías ou etiquetas. Moi útil para aqueles que desexan un maiorcontrol nas súas comidas.

Bon appétit!

14

Recomendamos a tódolos lectores que nalgún momento da súa vida realicen esta ruta na cal

poderán gozar dun gran patrimonio cultural e unha gran beleza paisaxística.

Durante a ruta poderemos visitar varios puntos de interese como Campo de Caso situado a 58

km da capital do Principado, onde gozaremos das súas arquitecturas máis destacadas tales

como o concello, de moderna construción; a casa da Torre, e a súa beira, unha capela de orixe

medieval cun rico retablo. No hai que esquecer outras construcións dignas de mención coma a

ponte medieval sobre o Nalón, a casona dos Suárez Ballesteros del século XVII e única

catalogada; a primitiva escola, concello e cárcere noutra casa asturiana do século XVIII en El

Pandu. Tamén varias casas de indianos de fermosa arquitectura, así como a casona e finca de

La Lastra do século XVIII, sobre un outeiro no corazón da vila; e sen esquecernos de Caleao,

unha Igrexa de Santa Cruz o Real do s.XVI, reformada en el s.XVIII. Tanes xunto ó embalse,

colexiata de Santa María do s.XVI e Soto de Caso onde poderás contemplar hórreos e casas de

pedra.

A duración aproximada da ruta é de entre 8 e 9 horas, e

dun nivel de dificultade medio.

Atopámonos na A-8 “Autopista do Cantábrico” pasando

por Oviedo, a continuación tomamos a saída AS-240 a

Langreo, desde aquí collemos a saída AS-17 que atravesa

Pola de Laviana e Campo de Caso ata pasar a vila de La Foz,

onde teremos unha desviación á esquerda que nos levará a

vila de Pendones, no cal deixaremos o coche.

Ao final da vila de Pendones comezaremos a camiñar val arriba polo camiño que sae áesquerda, ata a Foz del Palombar, situada a nosa esquerda. O sendeiro sube polo canal nunhaascensión prolongada e dura, que nos deixa na súa parte máis alta, cerca dunha fonte.

Dende aquí tomaremos unha senda a nosa esquerda que ascende a través dun terreo boscoso

e desemboca na Majada do Tiatordos, ao pé da pena. Xa só nos queda alcanzar a cima pola súa

ladeira esquerda nunha subida algo máis leve que a xa percorrida ata a Majada.

Por: Jorge Pérez e Pablo Donis

DE RUTA POR... Junio 2013

Tiatordos (Asturias)

15

O pasado 21 de febreiro celebrouse no IES Vilamarín a 2ª edición de VilamarINnova, unhaactividade promovida por dito centro coa finalidade de difundir os últimos avances,especialmente no eido da tecnoloxía, entre os profesionais do sector.

O acto, cuxa presentación comezou ás 10:00 da mañá, contando coa presenza dedestacadas autoridades, prolongouse até as 15:00 horas, cando se levou a cabo un xantarnetworking entre os asistentes e os alumnos do Ciclo Superior de Xestión de AloxamentosTurísticos.

Os contidos máis destacados de VilamarINnova 2013 foron: as subvencións, sistemas deaforro enerxético, o solo rústico en Galicia, ou as estratexias para impulsar odesenvolvemento turístico e as aptitudes profesionais requiridas polo mercado.

Os relatorios foron levados a cabo por:

O evento, todo un éxito, foi organizado polos alumnos do Ciclo Superior de Xestión deAloxamentos Turísticos, coa colaboración dos alumnos dos Ciclos Medio e Superior deServizos, Ciclo Medio de Cociña e Ciclo Medio de Panadería.

Por: Alejandra Montero

FEIRAS E CONGRESOS Junio 2013

VilamarINnova 2013

D. Manuel Pan

(Consultor turístico)

D.Pedro L. Gómez

(Energylab)Dña. Carmen Rogríguez(Inspectora Urbanismo)

16

Turgalicia (sociedade de imaxe e promoción turística de Galicia) é unha sociedade pública,dependente da Xunta de Galicia, constituída en 1992 para promover os recursos turísticosde Galicia e amosarse como un destino turístico cara ao exterior. A súa sede atópase enSantiago de Compostela, estando constituída xunto á escola superior de hostalaría, onde aformación a alumnos e profesores en materia de hostalaría e turismo é unha máxima.

Turgalicia promove Galicia ao exterior, pero tamén impulsa, coordina e executa asactividades que se van fomentar, tanto a nivel nacional como internacional. Establececonvenios con empresas, tanto de carácter público como privado, para desenvolver a súapolítica de promoción das súas actividades. Establece os plans de calidade para instalalosnos seus centros de promoción. Así mesmo, é a encargada de crear e editar vídeos,revistas e folletos publicitarios de Galicia, así como da creación dunha central de reservasque atenda da mellor maneira posible a demanda turística en Galicia, centrándose sobretodo no turismo rural.

Pero Galicia ofrece moito máis que aínda está por descubrir, xa que é unha terra depequenos pobos que gardan tesouros, tanto artísticos como etnográficos; pequenasigrexas (moitas delas xoias do románico) pertencentes a antigos mosteiros; os seuscampos e muíños, que parecen detidos no tempo; castros que nos levan a imaxinar a vidados nosos antepasados máis remotos; castelos e fortalezas, nos transportan a unha épocagloriosa; sabores centenarios que perduraron xeración tras xeración; pequenos erecónditos restaurantes familiares que gardan pequenos segredos... e moitas máis cousasque merece a pena coñecer. Pero que para iso... terás que vir visitala.

Por: Ángel e Ana

TURGALICIA Junio 2013

Coñece Turgalicia

17

Para todas aquelas persoas que non probaran a cociña xaponesa, recoméndolles que o

fagan, e que o fagan nun sitio especializado. Hai máis de 24.000 restaurantes xaponeses

repartidos por todo o mundo. Pero hoxe só vos vou falar dos máis relevantes, situados na

capital xaponesa, xa que Tokio é un paraíso para os amantes da comida.

Un dos máis relevantes é o Hamadaya. Cando Michelín publicou a súa primeira guía foi un

dos restaurantes xaponeses que recibiu maior puntuación, tres estrelas. Serve pratos que

van cambiando segundo a época do ano, cun deseño tradicional, para todos aqueles que

lles guste integrarse completamente na cultura xaponesa. O seu prezo medio oscila os

trinta euros, moi barato para estar situado nunha das cidades máis caras do mundo.

Outro restaurante que merece unha especial mención é o Komuro. Nel podes sentarte nabarra e falar directamente cos cociñeiros, ver como realizan a comida ao momento, e oarte e destreza característica dos xaponeses cos coitelos. A comida costa uns cen euros pordez pratos diferentes. Este restaurante está especializado na comida kaiseki, que consistenunha comida lixeira servida na cerimonia do té xaponesa. Está situado nun dos barriosgeishas máis activos.

Outros dous restaurantes moi populares son Chabuya eChabuya Zutto, onde o seu chef de 43 anos elevou oramen, prato típico de fideos que se sorbe en cuestión deminutos, á categoría de gourmet. Aquí, no Chabuya, oramen sérvese dunha forma orixinal, sen a sopa, pordebaixo de grosas talladas de porco con manteiga,influencia francesa de cando o seu chef estivotraballando en Francia, mentres que os fideos báñansenun concentrado rico en umami da salsa de solla, o caldoe a esencia da ostra de Piamonte de Italia.

O seguinte restaurante que me gustaría recomendar,polas súas boas críticas, é o Botán. É o lugar ideal si sequere probar a verdadeira comida xaponesa, sentados enmesas baixas con coxíns de zabuton e sobre o tatami.

HOXE COMEMOS CON LORENAJunio 2013

Restaurantes xaponeses

Fotografía de Koichiro Ohba

18

E despois de tervos falado dos restaurantes máis destacados onde desfrutar da comidaxaponesa en Tokio, quería facer mención ao restaurante que posúe unha das nosas mellorescociñeiras españolas, Carmen Ruscalleda, en Tokio. O restaurante de comida catalá, perocon produtos frescos xaponeses, recibiu en 2007 dúas estrelas Michelín despois de tan sótres anos aberto. O restaurante Sant Pau, é unha réplica do Sant Pau de Sant Pol de Mar;replica tanto interior como exterior e forma de organización. O restaurante atópase nunlugar privilexiado da cidade, na zona de Coredo_Nihonbashi.

Por: Lorena Gil

Fotografía de Javier Lastras

19

A Wikipedia nas súas primeiras liñas define: "O Turismo relixioso, a diferenza de todos osdemais segmentos do mercado turístico, ten como motivación fundamental la fe."

Isto na miña opinión é erróneo posto que tódolos segmentos de viaxeiros realizan os seus"trips" con fe. O turista de natureza ten fe en que volverá con feridas de camiñar, o turistade sol e praia ten fe en que volverá cunha insolación, o turista de negocios ten fe en quevolverá desesperado e o turista de cidade ten fe en que volverá estafado.

Por todo isto, sería mellor definir que o turista relixiosos viaxa por motivacións de relixión.É unha redundancia (aquí servidor é consciente deso) pero teño que recordar queningunha relixión pode monopolizar tal palabra.

O turismo de relixión pode adoptar diferentes formas: desde as folclóricas semanas santasdo sur, hasta as peregrinacións islámicas cara a Meca ou as JMJ onde miles de persoas secongregan a modo de macrobotellòn para saudar ao seu líder espiritual.

Por tanto so me queda pensar que os lugares que realmente se poden considerar enclavesde turismo relixioso, son aqueles que realmente non son turísticamente explotados ou aomenos non de forma masiva. Xa me gustaría poder coñecer algún lugar, pero nin Lourdesse libra dos visitantes curiosos.

En Galicia temos o Camiño de Santiago. Pero é realmente turismo relixioso? É turismodeportivo? É turismo cultural? Son todas ao mesmo tempo.

O Camiño de Santiago realízao todo tipo de persoas, cada un coas súas motivacións. Estáde moda facelo en bici, con gps, subindo fotos ao facebook en todo momento,compartindo a súa experiencia cos seus achegados.

Todos sabemos que o Camiño se fai realmente selando a acreditación e Recibindo aCompostelana ao final do traxecto. Supostamente, a Compostelana so se pode recibir encaso de que se realizase o Camiño por motivos relixiosos. É por tanto, podemos os ateosfacer o Camiño de Santiago e recibir a Compostelana? Realmente si. Primeiro porque aochegar á oficina onde se outorga, podes mentir dicindo que es mais relixioso ca MaríaMagdalena aínda que no momento no que o digas te convertas nun Xudas. Pero o caso éque aínda que foses simplemente por realizalo, nada máis que por realizalo e non teñasningunha crenza católica, que digas que fixeches o Camiño por motivo relixioso non émentira ningunha.

VILAMARÍN OPINA Junio 2013

As facetas do turismo relixioso

20

Para entendelo temos que coñecer que a palabra Relixión ten un orixe incerto. A versión má-máis aceptada é que provén da palabra Religare que significa volver a unir.

O Camiño se non é por unha motivación expresamente católica, é porque se fai pola simplerazón de autosatisfacer as ganas de superarse e de simplemente vivir a experiencia. OCamiño é largo, e ten moitos momentos difíciles nos que mentres se anda, se pensa. O serhumano medita medita, pensa e por así dicilo, se encontra consigo mesmo e de aí ven queefectivamente Religue.

Non fai falla adoptar una relixión para realizar o Camiño de Santiago, o simple motivo defacer o Camiño por facelo, supón un motivo relixioso, relixión e fe nun mesmo.

Por: N.A.

Fotografía de Fresco Tours

21

A Ribeira Sacra integra un conxunto de vinte concellos pertencentes ao sur da provincia de

Lugo e ao norte de Ourense, no interior de Galicia.

A orografía da Ribeira Sacra márcana escarpadas ladeiras cubertas por espesos bosques que

encerran o curso fluvial dos ríos Miño e Sil, creando así unha paisaxe única.

Este lugar atraeu ás comunidades monásticas, que buscaban unha zona axeitada para

facilitar o asentamento dunha vida eremítica, desde comezos do Cristianismo. As pegadas

patrimoniais de ditas comunidades perduraron até os nosos días.

As diversas teorías sobre o termo “Ribeira Sacra”:

O topónimo aparece escrito por primeira vez o 21 de Agosto de 1124, no documento

fundacional do Mosteiro de Santa María de Montederramo. A partir de aí xorden varias

teses sobre a súa orixe. A primeira, a cargo do historiados Fray Antonio de Yepes, na cal fai

referencia á zona como “Rivoira Sacra” (Ribeira Sagrada), debido á gran cantidade de

mosteiros existentes na zona.

A segunda, a cargo do historiador ManuelVidán, que pon en dúbida a anteriortradución e deriva “riboira/reboira/reboiro” e puntualiza que Rivoiracorrespondería a “Roble” e non a“Ribeira”. Esta tese adquire máis pesograzas ao historiados Torquato de Souza,que atopa un erro na tradución de FrayAntonio de Yepes e aclara que nodocumento traducido lese “Rovoyra” enon “Rivoira”, polo que ese termo seafastaría de “Ribeira” e acercaríase a“Robledal” (en latín Rubus). Vidán axúdaseda obra “La rama dorada” de J. Frazer ondese recollen numerosas tradicións celtas relacionadas co carballo, unha árbore sagrada paraeles. Vidán tamén sostén que o topónimo Montederramo é unha probable alusión ao visgo(muérdago) empregado polos druídas, algo que fortalece a tese de que a orixe do topónimosería Robledal Sagrado e non Ribeira Sagrada (actual e turísticamente coñecida Ribeira

Ribeira Sacra: “Proxecto patrimonio da humanidade”

Fotografía de José Antonio Gil Martínez

22

Na Ribeira Sacra hai numerosos lugares de interese: igrexas e mosteiros, petos de ánimas e

cruceiros, miradores e sendas, castelos e castros... todos eles cunha importante pegada

histórica e envoltos nun aura máxica que, sen dúbida, deberiamos conservar.

Por todo elo, consideramos que a Ribeira Sacra debería ser Patrimonio da Humanidade, poloseu importante patrimonio arquitectónico, riqueza natural e enolóxica, así como polo seuinmenso legado histórico.

Por: Marta Picos e Cristian Parejas

Fotografía de Jose Luis Cernadas Iglesias

23

Sevilla ofrece moitos lugares, monumentos, tradicións e como non procesiónsinesquecibles nesta época de Semana Santa.

Empezarei falándolles dos lugares mais emblemáticos.Realizaremos unha visita á Giralda, símbolo de esplendor árabeen Sevilla, levántase sobre o horizonte da cidade. Torrealmohade coroada cristián, reflexa a enriquecida confluencia deculturas que se dan na cidade.

O Parque de María Luísa onde os seus xardíns invitan ao cidadánó descanso e a meditación. O seu orixe data da cesión feita aSevilla en 1.893 pola duquesa viúva de Montpensier da metadedos xardíns do Palacio de San Telmo.

En 1.929 co motivo da celebración da exposición, oParque de María Luísa pasou a converterse nunverdadeiro pulmón verde para Sevilla. Nestemarabilloso parque está enclavada a Praza deEspaña, un espazo arquitectónico en si, que cassúas canles, cerámicas e fontes, forman unentorno admirable e sorprendente.

Os Alcázares, do primitivo alcázar sevillano construído polosmusulmáns abaciais, consérvase a Muralla almohade e o Patiode bandeiras. Posteriormente o Alcázar foi reconstruído porDon Pedro o cruel e reformado por Xoán II, Isabel e Fernando,e Carlos V. A súa magnífica conservación débese ó PatrimonioNacional da Humanidade.

DESTINOS Junio 2013

Sevilla

Fotografía de Karen(missKaren)

Fotografía de adam w

Fotografía de Adrián Santos

24

PASIÓN, PENITENCIA, MORTIFICACIÓN, REFLEXIÓN…..

Os Sevillanos esperan con gran ilusión a súa festa maior (xunto ca Feira de abril), a saída dasprocesións da Semana Santa. Hoxe en día contan con 57 confrarías cuns nomes tan longosque os Sevillanos para diferencialas chámanlle polo nome do Cristo, da Virxe, da Parroquiaonde residen ou polos gremios cas fundaron. Saen todas no que se fai chamar “A CarreiraOficial”. Comezan na Praza da Campá, continúan pola rúa Serpies, a Praza de San Francisco ea Avenida da Constitución, chegando así a Catedral. Nesta entran pola porta chamada “LaPuerta de San Miguel” y saen pola porta chamada “Puerta de Palos”.

Non hai palabras para describir os sentimentos destas xentes; os Costeleiros (que vandebaixo dos faldóns e levan as imaxes) son uns 30-40 e en certos lugares vanse relevando; osNazarenos cas súas túnicas e capuchóns, cada un cas cores da súa confraría, e todo isto aopaso da música da banda, uns levan cirios, outros farois, unha cruz sobre o ombro e desúpeto unha saeta que ven dende o alto dunha balconada. Non sabes onde mirar, a queatender, as mulleres todas de Mantilla (xa que é o Xoves Santo cando saen todas caMantilla), persoas chorando, persoas mortificándose, é pura devoción.

Sevilla alcanza o seu día de maior esplendor ca chegada da “Madrugá” do Venres Santo. OSilencio, Gran Poder, Macarena, Trianera, O Calvario e os Xitanos, Irmandades con grandevoción e popularidade realizan esta noite a súa estación de penitencia.

Unha vez vista a grandeza destas procesións, temos que pensar en ir a xantar os pratostípicos de Sevilla na época de vixilia e Semana Santa, os máis famosos son: a potaxe degaravanzos con bacallau, os pestiños (masa de fariña bañada en mel) e as torrijas, para elopodemos visitar entre outros lugares os seguintes: Os dous barrios por excelencia de Sevilla:O Barrio de Santa Cruz, onde se da cita todo o mundo, dende a xente máis sevillana e clásica,ata os turistas que buscan recunchos típicos; e o Barrio de Triana que dende o outro lado dorío, invita a gozar dunhas fermosas vistas da cidade co Guadalquivir en primeiro plano, edetrás asomándose sobre a Maestranza, a torre da Xiralda. Hai numerosas terrazas nasbeiras.

Fotografía de Juan Carlos Guijarro Moreno

25

A zona de Santa Catalina e alfalfa ocupada pola xente nova , e onde se terá a ocasión dedescubrir a taberna máis antiga de Sevilla e un animado ambiente de barrio.

Sevilla ten unha vida nocturna moi alegre e ampla. Saír de marcha é toda unha ruta a seguir.Dise que os Sevillanos viven nas rúas e iso nótase tamén cando se sae polas noites.

Frase dita por un Sevillano: “Cada persoa sente e goza a Semana Santa a súa maneira”.

Por: Mina Carballido

26

Dende 1995 vívese unha experiencia inesquecible na cidade de Ferrol, A Semana Santa.Declarada este mesmo ano Festa de Interese Turístico Nacional, actualmente encóntrase nafase de desenvolvemento no expediente para a súa declaración como Festa de IntereseTurístico Internacional.

Celébrase durante toda a semana dendeDomingo de Ramos ata o Domingo daResurrección, dando lugar a un total de 25procesións, como a de Xesús amigo dos nenos,Entrada Triunfal de Xesús en Xerusalén, ou a deEcce Homo. Os días máis destacados son oXoves Santo e o Venres Santo. Na SemanaSanta Ferrolá non poderás perderte a visita ócasco antigo co Barrio da Magdalena ondetamén se atopa a Igrexa de San Francisco do S.

XVIII. Neste barrio destacan ademais as súas rúasen taboleiro e as súas casas de Galerías. Non te

poderás perder tampouco a visita á Catedral de San Xulián e o Castelo de San Felipe, os dousconstruídos en 1577 na boca da ría para defender o porto de Ferrol, onde tamén poderásatopar o Castelo da Palma.

Ferrol é unha cidade única que non só recordarás polas súas festividades locais emonumentos, senón que é característica pola importancia dos estaleiros de Bazán, o museoNaval, os xardíns Paseo Herrera, a Capitanía Xeral, e o Parque municipal. Dende o miradoirode Chamorro poderás apreciar todas estas riquezas culturais e naturais.

Que podes saborear en Ferrol? Ferrol destaca sen dúbida algunha pola súa gastronomía,especializada en carnes, peixe, gran variedade de mariscos, pementos do Padrón, lacón,tenreira galega e empanada galega, todos os produtos ofertados son propios da terra.Poderás gozar destes exquisitos manxares nalgúns dos seguintes establecementos: orestaurante O' Parrulo, A Gabeira, o Pazo do Monte, o restaurante La Torilla ou orestaurante Rigoletto

Estes son todos os ingredientes para gozar dunha pletórica Semana Santa en Ferrol que senlugar a dúbidas nunca esquecerás. Anímate a gozar dunhas vacacións máxicas.

Por: Estefanía e Mariña

Semana Santa en Ferrol

Fotografía de amaianos

27

Ingredientes:250 gr. de pan (do día anterior).100 gr. de xamón.1 coliflor pequena (usaremos só o caldo).4 ovos.8 dentes de allo.1 culleradiña de pementón doce.Aceite de oliva.Sal.

Preparación:

Comezaremos lavando a coliflor. Botamos a coliflor nunha pota con un litro e medio deauga fervendo con sal e a deixamos cocer.

Mentres tanto pelamos os allos e os freímos nunha tixola cun pouco de aceite. Cuandoestean dourados engadimos o pementón e o torramos removendo.

Unha vez que temos feito o sofrito, vertémolo no caldo de cocer a coliflor. Botamos taméno pan torrado e deixámolo ferver uns vinte minutos.

Sazonamos a soupa e quitamos os allos. Batemos os ovos e os mesturamos coa soupabatendo ben cunha varilla.

Fritimos o xamón en lonchas lixeiramente nunha tixola e o repartimos nos pratos. Pararematar botamos por riba a soupa moi quente.

A RECEITA DO MES Junio 2013

Sopa de allo

Fotografía de BoaNoite

28

LA INICIATIVA DEL MESJunio 2013

Monas de Pascua

Monas de Pascua realizadas polos

alumnos e alumnas de segundo de

pastelería xunto ao seu profesor Isaac

29

Para comezar, un pouco de marisco:

Talo de txangurro, crema de San Simón, marmelada tricolor de pementos e pó de xamón

De seguido, continuamos no mar cun prato que se concibe co bacallau como ingrediente

principal:

Lombiño de bacallao a baixa temperatura, romescu, nube de aceite con pemento e arroz

meloso de polbo e pipas de xirasol

Entre medias, un cóctel refrescante e moi dixestivo:

Sorbete de limón aromatizado con xenxibre

Proseguimos a comida cunha deliciosa carne coa marca Galicia:

Papada de porco celta, viera asada, crema de pataca violeta e crumble de foie

Por último, unha sensacional sobremesa que esperta todos os sentidos:

Pemento de framboesa recheo de Chiboust, strudel de cacao de anxo e xeado de menta

Todo o xantar estivo maridado cunha magnífica subministración da adega de viños

galegos

Elaborado polos alumnos de Eva Fachado (C.M. cociña e gastronomía, 2º) e os de

Rosana Pico (C.S. dirección de cociña, 2º)

Máis con menos (Menú VilamarINnova)

30

Bolsas de investigación para cociñeiros e científicos

Bolsas para cursar prácticas durante un máximo de 18 no estranxeiro, sendo o obxectoprincipal das mesmas a innovación tecnolóxica en cociña e disciplinas relacionadas. Servepara centros ou universidades que teñan un convenio coa Fundación Alicia, de non terconvenio pódese realizar pola Escola Universitaria de Hotelería e Turismo da Universidadede Barcelona. Información e inscripción: www.alicia.cat

Prácticas e bolsas no Centro Europeo de Linguas ModernasEste tipo de bolsas son para realizar prácticas de tres a seis meses máximo con un importe

de 686,00€/ mes para aprender linguas modernas. Os bolseiros traballarán en dous niveis: A

especialización web e pranificación de especialización. Os alumnos deberán ser estudantes

de postgrado. Deben ser plurilingües e escribir adecuadamente, ter coñecementos de

informática . Información: www.xuventude.net

Requisitos económicos para bolsas de estudos do curso 2012-2013Este tipo de bolsas poden ser solicitada por: Bacharelato, formación profesional, ensinanzas

deportivas ou artísticas, estudos de idiomas realizados en escolas oficiais, ensinanzas

universitarias, estudos relixiosos ou militares. Tipos de bolsas: desprazamento, residencia.

Requisitos académicos para o curso 2013-2014: os matriculados por primeira vez deberán

acreditar unha nota de acceso á Universidade de 6,50 puntos para solicitar e os solicitantes

de estudos posteriores terán que ter uns porcentaxes que se poden consultar na seguinte

páxina: www.xuventude.xunta.es

Subvencións de entidades locais para realizacións de tarefas de informa-ción en oficinas de turismoO organismo “turismo Rías Baixas” convoca subvencións para a realización de tarefas en

Oficinas de Turismo. Poderanse solicitar un máximo de dúas bolsas de colaboración. Para

acceder á convocatoria debe ser membro dun país da UE ou ter un título de Diplomatura ou

Ciclo Superior. Máis información en: www.depontevedra.es

EMPLEO Y FORMACIÓN Junio 2013

31

OFERTAS DE EMPREGO DO IES VILAMARIN:

COCIÑEIR@ PARA RESTAURANTE EN OURENSE

Restaurante Terra Mar en Ourense precisa cociñeir@ a media xornada (servizo mediodía).Persoa e tlf. de contacto: Antonio Araújo 658 85 57 35

EXTRA SERVIZO XANTAR 20 XULLO 2013

Precísanse 2 camareir@s para servizo de xantar en casa particular o 20 de xullo de 2013 enA Derrasa, Ourense. Persoa e tlf. de contacto: Antonia 646 65 54 53

CAMAREIR@ PARA LOCAL NOS VIÑOS EN OURENSE

Café Bar CHA CHA CHÁ precisa URXENTEMENTE camareir@ a 1/2 xornada. Persoa e tlf. decontacto: Constantino 663 511 311

COMERCIAL PARA ADEGA

Sociedade Textil Lonia precisa comercial con coñecementos de enoloxía para adega. Bó nivelde inglés e dotes comerciais. Persoa e tlf de contacto: Belén Pardinas 988 519 444

2 CAMAREIR@S PARA PULPERÍA EN BOIROPulpería Lardo Pulpo en Boiro (A Coruña) precisa 2 camareir@s en xornada completa.Persoa e mail de contacto: Jose Manuel Castro jmcastrobanga@gmail.com

PERSONAL DE HOSTALERÍA PARA CRUCEIROSA empresa VIKING RIVER CRUISES precisa persoal de hostalería de diferentes sectores.Imprescindible inglés e experiencia previa. Envío de CV en inglés. Persoa e contacto: JorgePérez 0041 762 334 668 worksolutionsch@yahoo.com

32

COCIÑEIR@ PARA RESTAURANTE EN OURENSE

Restaurante de nova apertura en Ourense precisa cociñei@ en xornada completa.Imprescindible titulación, estar inscrito como demandante de emprego e recoller adocumentación para a entrevista na Oficina de Emprego da Ponte (R/ Francisco Blanco nº2,Ourense). Tlf. e mail de contacto: 988 37 30 98; oficina.emprego.ourenseaponte@xunta.es

AXUDANTE DE COCIÑEIRO PARA HOTEL EN O BARCO DE VALDEORRASHotel Monumento Pazo do Castro en Vila do Castro precisa axudante de cociñeiro para fins desemana de maio a xuño e xornada completa de xullo a setembro. Ofrece aloxamento nopropio hotel. Enviar CV e concertar cita por mail. Persoa, tlf. e mail de contacto: MonserratRodríguez, 988 34 74 23; info@pazodocastro.com

PRÁCTICAS EN HOTEIS EN ALEMANIACurso de alemán (40h). Seguro. Titoría. Manutención e aloxamento. Tres meses: xuño, xullo eagosto (posibilidade de acordar outras datas). Valorarase experiencia en hostalería etitulación. Custe de 600€. Persoa, tlf. E mail de contacto: Doro (Academia Zeus); 988 247831;eu@salvacon.com

CAMARER@ PARA HOTEL EN TABOADELA

Hotel Conde en Taboadela (N-525, km 226—Ourense) precisa camareir@ en xornadacompleta. Persoa, tlf. E mail de contacto: José Antonio Rodríguez; 637 211 663;alox54@gmail.com

PÁXINAS DE INTERESE:

www.infojobs.netwww.turijobs.comhttp://www.tendancehotellerie.fr/offres-d-emploi/

Para máis información contactar no teléfono: 988 28 60 13 ou no Departamento deorientación: Sonia Ferro.

33