COMENTARIO TEXTO CASTELAO

download COMENTARIO TEXTO CASTELAO

of 3

Transcript of COMENTARIO TEXTO CASTELAO

  • 8/18/2019 COMENTARIO TEXTO CASTELAO

    1/3

    COMENTARIO TEXTO CASTELAO (sen redactar)

    "Chámanlle a "Marquesiña" e os seus peíños endexamais se calzaron.Vai á fonte, depelica patacas e chámanlle a "Marquesiña". Non foi á escola por non ter chambra que

     pr e chámanlle a "Marquesiña". Non probou máis lambetadas que unha pedra de zucre e chámanllea "Marquesiña".

     ! sa nai # tan probe que traballa de xornaleira na casa do Marqu#s.$% aínda lle chaman a "Marquesiña"&

    I-LOCALIZACIÓNTrátase dun relato de Cousas de Castelao, un conxunto de ilustracións e textos que procuran reflectirdun xeito entre realista e crítico a Galicia de comezos do XX. Atopamos temas como o mundolabrego, marieiro e o da emigración, tam!n o da fidalguía." contexto literario das #rmandades da $ala e a Xeración %ós que traballan arreo polodesen&ol&emento da prosa e da narrati&a en galego '()

    II-INTERPRETACIÓNa) Asunto*'resumo) +etrato da desigualdade imperante a tra&!s duna nenia pobre á que caman

     -a arquesia/ porque axuda a s0a nai que traballa na casa do arqu!s.Tema* a inxusta di&isión social da Galicia do 1233.4unto de &ista* 5n narrador en 67 persoa omnisciente.

    b)8strutura 'partes e elementos do texto)*#ntrodución* '9.1) o contraste rotundo entre o nome e andar descalza%ó*:escrición selectic&a da &ida da menia pobre.:esenlace* :esc0brese o moti&o do nome co que se coece a rapacia. 8ngádese una oraciónexclamati&a cargada de amargura que condensa a idea principal do texto.4ersonaxes* 4rotagonista -a arquesia/ 'antagonista o arqu!s, secundario a nai da rapacia).8spazo* a Galicia de comezos do XX na praza duna &ila.Tempo +elatado* momentos precisos da infancia da -arquesia/.Tempo do :iscurso* &isión non lineal retrospecti&a e &olta ao presente.

    c) A 9inguaxe*'o apartado máis importante onde debemos non só citar recursos existentes,senón

    tam!n argumentar a s0a función no texto con respecto ao tema).Nivel semntic! !" de c!ntid!*; 9!xico* #nsistente -arques;ia/ 'idea de nenia) fronte l!xico e accións negadas por ad&erbiosque e&idencian pobreza, a escaseza aínda máis inxusta e cruel ao tratarse duna persoa non adulta.%este texto o contraste entre a palabra Mar#"esa e todo o que non ten 'antítese e ironía) esamenia - i$a, un personaxe central pobre e inocente< indefenso, destacado polo diminuti&o.;+ecursos* Contraposición ou antíteses 'rico< pobre), 8numeración, diminuti&os 'debilidade einocencia do protagonista), epíteto 'probe) epifonema

  • 8/18/2019 COMENTARIO TEXTO CASTELAO

    2/3

    O RETRATOPor amainala conciencia guindei co meu título de médico no fondo dunha gabeta, e busquei

    outra maneira de me valer. As xentes xa non sabían que eu era dono de tan tremenda licenciaocial; mais unha noite foron requiridos os meus servicios.

    Era domingo. Melchor, o taberneiro, agardaba or min ! é da orta. "eume as boas noites eromeu a chorar, e or entre os saloucos saíanlle as verbas tan estruchadas que soamente logroudicirme que ti#a un llo a morrer.

    $ obre ai turraba or min, e eu deix%bame levar, enfeiti&ado ola s'a dor. ("esois de todoeu era médico titulado e non odía negarme) E tiven tan fortes anceios de comracelo que sentín

    xurdir nos meus adentros unha grande ciencia...*ando chegamos % casa de Melchor logrei arriarme das s'as mans, e con nxido acoitamentoconfeseille que sabía ouco da carreira+

    -eara que hai moitos anos que non visito enfermos.E ent!n Melchor, facendo un esfor&o,díxome quedamente

    $ meu llo xa non recisa de médicos. Eu xa sei que o coitado non asa da noite. E v%iseme,se#or; (v%iseme e non te#o ning'n retrato seu)

    Ai, eu non fora chamado como médico; eu fora chamado como retratista, e no intre sentínganas acedas de botarme a rir.

    E or verme ceibe de xeira tan macabra díxenlle que unha fotografía era mellor ca un dese#o,asegureille que de noite oden facerse fotografías, e botando man de moitos ra&onamentos logreique Melchor largase de min % cata dun fot!grafo. A cousa quedaba arrombada, e funme durmir, conmil ideas ensarilladas na chola.

    *ando estaba rendendo no sono etaron na mi#a orta. Era Melchor......($s fot!grafos dinque non te#en magnesio)

    E díxomo tremendo de anguria. A face albeira, e os ollos coma dous tetos de carne vermella detanto chorar.

    Endexamais tei a un home tan desfeito ola dor.Pregaba, regaba, e collíame as mans, e turraba or min, e o malocado dicía cousas que me

    rachaban as entra#as.*onsidérese, se#or. "ous riscos de vostede nun ael e xa oderei ollar semre a cari#a do

    meu neno. (/on me deixe na escuridade, se#or)0uen teria cora&!n ara negarse) *ollín ael e l%i&, e al% me fun con Melchor, disosto a

    facer un retrato do raa& moribundo. 1odo estaba quedo e todo estaba calado. 2nha lu& cansa alumeaba, en amarelo, d'as facianas

    arreiantes que ventaban a morte. $ neno era o centro daquela obre&a da materia.3en dicir nada senteime a debuxalo que ollaban os meus ollos de terra, e soamente ! cabo

    dalg'n temo conseguín afacerme ! drama que taba e aínda esquecelo un ouco, ara odertraballar afervoado, coma un artista. E cando o dese#o estaba xa no seu unto a vo& de Melchor,agrandada or tanto silencio, feriume con estas verbas

    Pola alma dos seus defuntos, non mo retrate así. (/on lle o#a esa cara tan encoveirada e tantriste)

    *onfeso que ! volver % realidade non souben que facer, e 'xenme a reasalas li#as xa feitasdo retrato. $ silencio foi esga&ado novamente or Melchor

    4ostede ben sabe como era o meu raaci#o. 5aga memoria, se#or, e deb'xemo rindo."e s'eto naceume unha grande idea. -achei o traballo, ensumín o meu ollar nun novo ael

    branco e debuxei un neno imaxinario. 6nventei un neno moi bonito, moi bonito un anxo de ret%bulobarroco, a sorrir.

    Entreguei o debuxo e saín fuxindo, e no intre de o#elo é na r'a sentin que choraban dentroda casa. A morte vi#era.Agora Melchor cons!lase ollando a mi#a obra, que est% endurada enriba da c!moda, e

    semre di coa mellor fe do mundo1iven moitos llos, ero o m%is bonito de todos foi o que me morreu. 4elaí est% o retrato que

    non mente.Retrincos . Castelao, 1934

    1) O texto no seu contexto. 7reve biografía de *astelao. Ano no que foi ublicada esta obra. 1em%tica. *ita outros libros de relatos de *astelao.2) Análise do contido e da estructura.a) Situación nicial 8rimeiro ar%grafo9 resentaci!n do rotagonistanarrador e das s'as

    circunstancias.:0uen é o narrador desta historia:0ue nos di resecto da s'a rofesi!n de médico!) Situación Central aarece un con

  • 8/18/2019 COMENTARIO TEXTO CASTELAO

    3/3

    c) Situación "inal 8dous 'ltimos ar%grafos9:0ue consecuencias tivo a maneira como se resolveuo con