COMIENZA HOY · 2020. 8. 23. · El arte como resistencia”, en el Archivo nacional de la memoria...

Año 41, Nº 1903. Miércoles 12 de julio de 2017. www. sardarabad.com.ar41-րդ տարի թիւ 1903 Չորեքշաբթի, 12 Յուլիս 2017

Exposición“ԿԱՊՐԻՆՔ(GAbrInk): VIVImOs. El arte comoresistencia”, en el Archivo nacional dela memoria

secretaria de derechos humanos y pluralismo cultural de la nacion

Dedicado a las víctimas del genocidio de armenios por parte del Imperio Turco-Otomano.

COMIENZA HOY

Con un acto, que será presidido por elsecretario de Derechos Humanos y Plura-lismo Cultural de la Nación, lic. ClaudioAvruj, comenzará hoy la muestra“ԿԱՊՐԻՆՔ (Gabrink): Vivimos. El arte

como resistencia” organizada en formaconjunta por nuestra institución con dichaSecretaría del Estado, en el Archivo Nacio-

nal de la Memoria.Acompañarán al licenciado Avruj, el

primado de la Iglesia Apostólica Armeniapara la Argentina y Chile, arzobispo KissagMouradian; el Sr. Sergio Nahabetian (dipu-tado m/c), presidente del Consejo Centralde la Organización Demócrata Liberal Ar-menia, autor de la primera ley con que en

la Argentina se reconoció el genocidio ar-menio; el Sr. Carlos Manoukian, presidentedel Centro Armenio; el contador Rubén Ke-dikian, presidente de la Unión General Ar-menia de Beneficencia; la historiadoraNélida Boulgourdjian, de la Fundación Me-moria del Genocidio Armenio y el Dr. Ro-berto Malkassian, especialista en Derecho

Internacional y docente universitario.La instalación que da el título a la

muestra fue realizada por los artistas plás-ticos Mirta Kirbassian, Gladys Apkarian,Alejandro Avakian, Beatriz Margossian,Mariana Artinian, Alicia Keshishian, IsabelYousoufian, Julia Pazos Matiossian, Ester

(Continúa en página 3)

Իր Հայաստան կեցութեան ընթացքին, Ռամկավար ԱզատականԿուսակցութեան Կեդրոնական Վարչութեան ատենապետ ընկ. ՍերխիօՆահապետեան այցելութիւն մը տուաւ Էջմիածին, հանդիպելու համարԱմենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Բ. Վեհափառին:

Ընկ. Սերխիօ Նահապե-տեան ընդունուեցաւ ԱմենայնՀայոց Կաթողիկոս Ն.Ս.Օ.Տ.Տ.Գարեգին Բ. ՎեհափառՀայրապետին կողմէ: Շուրջմէկ ժամ տեւած հանդիպմանընթացքին Ընկ. Նահապե-տեան Վեհափառին ներկա-յացուց կուսակցութենէն ներստիրող ընդհանուր իրավիճա-կը, ինչպէս նաեւ եկողհանգրուանին ԿեդրոնականՎարչութեան որդեգրած ռազ-մավարութիւնը եւ յառաջիկայծրագիրները:

Ան շեշտեց նաեւ, որՌԱԿ Կեդրոնական Վարչու-թիւնը ամէն ջանք ի գործպիտի դնէ մասնակցելուհամար պետականաշինութեան ընդհանուր գործին:

Իր կարգին Վեհափառ Հայրը բարձր գնահատեց ՌԱԿ-ի նուիրականաշխատանքը եւ իր օրհնութիւնը եւ բարեմաղթութիւնները փոխանցեց ,մաղթելով քաջ կորով՝ շարունակելու համար իր ազգանուէր առաքելութիւնը:

ՌԱԿ Կեդրոնական Վարչութեան Ատենապետ

Ընկ. Սերխիօ ՆահապետեանԱյցելութիւն Տուաւ Մայր

Աթոռ Ս. Էջմիածին

conflicto de karabaj

Recrudece la situación en la frontera

armenio-azerbaiyanaEreván y Stepanakert, (fuentes

combinadas).- Recrudeció la situación enla línea de contacto de la República de Art-saj (Karabaj) y Azerbaiyán. Tal como infor-mamos en nuestra edición anterior, porprimera vez desde la guerra de abril del añopasado, Azerbaiyán empleó lanzadoresmúltples de cohete TR-107 y provocó se-rios daños en la población civil y víctimasfatales. Murieron una mujer de 52 años yuna niña de dos.

En la última semana, Azerbaiyánvioló la tregua en más de trescientas oca-siones. Hubo períodos en los que se regis-traron disparos de morteros de 60, 82 y 120mm., granadas y pistolas D-44.

Las fuerzas defensivas de Karabaj re-pelieron el fuego en todas las oportunida-des.

El lunes, ante un nuevo ataque azer-

baiyano, perdió la vida un joven soldadoarmenio de veinte años, Vazkén Boghosian,quien recibió un disparo fatal, mientras cus-todiaba las posiciones occidentales de lalínea de contacto.

En las últimas horas, los servicios deprensa de las fuerzas de defensa de Karabajinformaron que Azerbaiyán bombardea al-deas de la frontera, donde no hay infraes-tructura militar. Explican que Azerbaiyánabrió fuego contra las aldeas de Chinar,Vosguepar, Koti y Vaghanis.

“Recientemente, bombardearon la ca-

rretera que une Vosguepar con Vaghanis.

Allí no han instalaciones militares” -ex-plica Armán Tatoian, quien agrega que “el

hecho de que se busca objetivos civiles de

manera intencional se deduce tanto por la

hora del día como por la naturaleza de los

disparos”.

Celebración del 25º aniversariode las relaciones diplomáticasentre Armenia y la Argentina

Página 6

2 Miércoles 12 de julio de 2017

SEMANARIO ARMENIO SARDARABADwww.sardarabad.com.ar

Redacción y administración: Armenia 1329 (1414) C.A.B.A.

Atención: Lun. a vier. de 10 a 20 hs.: Tel.: 4771-2520 4773-0314

E-mail: [email protected] [email protected]

Reg. Nac. Prop. Intel: 891.735

Directora: Diana Dergarabetian de Pérez Valderrama

Corresponsales:

Córdoba: Hagop Nacachian, Av. Patria 921

Montevideo: Dr. Gustavo Zulamian, Av. Agraciada 2850

San Pablo: Stepan Hrair Chahinian, Rua Estevao Lopes 136

Las notas firmadas son de exclusiva responsabilidad de sus autores.

La Delegación de la Unión Europeaen Armenia inició la instalación de panelessolares en dos paradas de micros de Erevánpara promover el uso de energías renova-bles en el país.

El 7 de julio ppdo., en el marco cele-bratorio de los Días de la Energía en laUnión Europea, el embajador de la UniónEuropea en Armenia, Piotr Świtalski, inau-guró la primera parada de micros con ener-gía solar en Ereván.

En las dos paradas situadas en las ca-lles Moskovian y Baghramian, los residen-tes y visitantes de Ereván podrán cargar susteléfonos celulares y otros aparatos digita-les, con energía solar gratuita. Cada paradade micro puede cargar completamentehasta 24 teléfonos diarios. Cada teléfonorequiere 5 vatios para cargar. La duraciónde la carga depende de la marca y las espe-cificaciones técnicas de los artefactos.

La delegación de la Unión Europea enArmenia, sus instituciones asociadas y losproyectos financiados por la UE organiza-ron una serie de actos del 3 al 7 de julio de2017 en Ereván y en otras regiones para re-saltar las reformas en el sector de la ener-gía, implementadas con el apoyo de laUnión Europea. En la oportunidad, tambiénse mostraron y compartieron perspectivasde fomento de las prácticas energéticas re-novables, alternativas sustentables en Ar-menia a través de proyectos financiados porla UE y sus socios.

El objetivo de la iniciativa de una se-mana de duración fue también sensibilizara ciudadanos, instituciones públicas y pri-vadas, empresas, organizaciones no guber-namentales y grupos de jóvenes activossobre las tendencias y acciones de eficien-cia energética, seguridad y diversificaciónen Armenia.

energias renovables

Instalan paneles solares en paradas de micros

Ereván, (PanArmenian.Net).- Enuna declaración adoptada el 9 del corriente,la Asamblea Parlamentaria de la Organiza-ción para la Seguridad y Cooperación enEuropa instó a los copresidentes del Grupode Minsk a redoblar sus esfuerzos para en-

contrar una solución sostenible para el con-flicto de Nagorno Karabaj.

La Asamblea Parlamentaria de laO.S.C.E. señaló su preocupación por la re-anudación de las hostilidades en el Cáucaso

asamblea parlamentaria de la o.s.c.e.

Insta a mayores esfuerzos pararesolver el conflicto de Karabaj

meridional, en particular por las recientesviolaciones del alto el fuego en la línea decontacto en los territorios alrededor de Ka-rabaj.

La Asamblea expresó su profundopesar por la falta de progreso hacia la solu-

ción del conflicto y llamó a las partes aparticipar sin demora en negociacionessustantivas con el fin de encontrar unasolución definitiva lo más rápido posi-ble. Además, instó a los copresidentesdel grupo OSCE Minsk a redoblar susesfuerzos para ello.

Tras los ataques de Azerbaiyánsobre Karabaj 4 de julio ppdo., el grupode Minsk de la OSCE emitió dos decla-raciones para pedir moderación y la re-novación del diálogo. Sin embargo, Azerbaiyán siguió vio-

lando el alto el fuego, como consecuenciade lo cual tres militares de Karabaj recibie-ron heridas de metralla y murió un jovensoldado.

Estrasburgo, Francia, (“Aravot”).- El jueves 6 del corriente, el Parlamento Euro-peo aprobó una resolución en la que está protegido el derecho a la autodeterminación deArtsaj.

La medida forma parte de las propuestas del organismo europeo para la AsambleaGeneral de Naciones Unidas, del próximo otoño.

Con 457 votos a favor, 124 en contra y 66 abstenciones, el Parlamento Europeoaprobó las propuestas, que abordan los derechos humanos, la seguridad internacional y

una serie de cues-tiones con res-pecto a losconflictos existen-tes.

Por supuestoAzerbaiyán tratóde influir en el es-fuerzo por propo-ner enmiendasinaceptables, quepusieron de re-

lieve los principios de integridad territorial e inviolabilidad de las fronteras internacio-nalmente reconocidas, ignorando completamente el principio de igualdad de los pueblosy la autodeterminación, con relación al conflicto de Nagorno-Karabaj.

Los intentos de Bakú fueron frustrados por los esfuerzos de las representaciones per-manentes de Armenia en la Unión Europea, organismo que en el texto final de la resolu-ción, destaca la autodeterminación de la gente de Artsaj, así como el no uso de la fuerza.

parlamento europeo

Protege el derecho a la

autodeterminación de Artsaj

3Miércoles 12 de julio de 2017

Miércoles 12 de julio Charla inaugural

Salón Silvio Frondizi 18 hs.

Muestra de arte, fotografías, objetos y testimonios.

Salón Rodolfo Puiggros

Archivo Nacional de la MemoriaSecretaría de Justicia, DDHH y Pluralismo Cultural

Presidencia de la Nación

ԿԱՊՐԻՆՔ (GABRINK): VIVIMOSEl arte como resistencia

Homenaje a las victimas del genocidio de armenios por parte del Imperio Turco-Otomano

en el 102° aniversario

Av. del Libertador 8151. C.A.B.A.

Nazarian, Nadine Youssefian y Rose Tate-ossian, a invitación de nuestra institución yemplazada en la calle Armenia, al frente dela Catedral San Gregorio El Iluminador el24 de abril del año en curso, como mensajede vida y resistencia del pueblo armeniofrente a la barbarie turco-otomana.

También expondrán sus obras GaguikVardanian, Sonia Kerlakian, Carlos Kaha-yan, Diana Tchinnosian, Gabriela Klenid-jian, Graciela Bosoglanian, IngridKhatcherian, Sarkís Ashchian, Violetta Si-monian, Milena Sahakian, Torós Gurlekian,Silvina Der Meguerditchian, Elisabet Kio-roglanian, Alicia Tucmanian, Lidia Ishka-nian, Shavarsh Demirciyan y MartínNerguizian Raris.

Además, se podrá apreciar parte deltrabajo realizado por el fotógrafo Pablo Ka-malian para su exposición “Indeleble”, enla que retrata y recupera para la memoriacolectiva objetos traídos por nuestros abue-los, en su viaje como refugiados a nuestropaís.

Otro sector importante serán los obje-tos y testimonios aportados por la Funda-ción Memoria del Genocidio Armenio,como síntesis de los trabajos ya presentadosen distintas muestras en nuestra ciudad.

Además, gracias a la gestión y aportela Fundación Luisa Hairabedian, se podránescuchar testimonios orales, reunidos porsu Centro de Documentación de Genoci-dios y Derechos Humanos.

Las voces se corporizarán en las tris-temente célebres imágenes del genocidiode armenios, en una selección realizada porel Centro Armenio.

La exposición podrá visitarse los díasjueves y viernes de 14 a 19 horas, los sába-dos de 10 a 17 hs. hasta el 11 de agosto pró-ximo.

Se preve la visita de grupos escolares,los que contarán con una guía.

La cita es en Avenida del Libertador8151 (ex ESMA) hoy a las 18.00 en elsalón Silvio Frondizi.

Se invita a toda la colectividad.

“ԿԱՊՐԻՆՔ (GAbrInk): VIVImOs.

El arte como resistencia”, en el

Archivo nacional de la memoria

En el transcurso desu estadía en Armenia, elpresidente del ConsejoCentral de la Organiza-ción Demócrata LiberalArmenia, Sr. Sergio Na-habetian, fue recibidopor la katolikós de todoslos armenios y patriarcasupremo, S.S. KarekínII.

Durante más de unahora, Su Santidad y el Sr.Nahabetian hablaronsobre la situación internade la Organización y losfuturos proyectos.

El presidente de laO.D.L.A. sostuvo que laOrganización -comodesde el primer día-pondrá todo su empeñoen la construcción y eldesarrollo de la Patria.

Por su parte, el katolikós valoró el trabajo patriótico de la O.D.L.A., transmitió susbendiciones a todos sus integrantes y los instó a continuar por la senda trazada por la cen-tenaria organización.

presidente del consejo central de la o.d.l.a.

El Sr. Sergio Nahabetian, con

S.S. Karekín II

4 Miércoles 12 de julio de 2017

El emotivo acto conmemorativo del25° aniversario del establecimiento de re-laciones diplomáticas entre la RepúblicaArgentina y la República de Armenia, rea-lizado en el Auditorio Manuel Belgrano delMinisterio de Relaciones Exteriores yCulto de la Cancillería, el 5 de julio último,reafirmó las excelentes relaciones entre losdos países, alumbrando nuevos estímulos,acercando aún más nuestras culturas, des-arrollar el intercambio comercial y tecno-lógico, fomentar el turismo en ambossentidos, relevar los principios y valores deambas naciones. Dejando volar más allánuestra imaginación, establecer una isla ar-gentina en Armenia, extensiva a toda la re-gión caucásica y otra armenia en Argentina,como base para Latinoamérica. Los argen-tino-armenios creemos tener títulos sufi-cientes para hacer realidad este desafíohacia un extremo y el otro aboliendo dis-tancias.

Las palabras de los disertantes en elgrato encuentro en la Cancillería; el Subse-cretario de Relaciones Exteriores, Embaja-dor Gustavo Rodolfo Zlauvinen, laEmbajadora de Armenia, Dra. Ester Mkrtu-mian y el Dr. León Carlos Arslanian, resul-

taron claro testimonio del camino adesarrollar en los nuevos tiempos.

Como ciudadanos argentinos de ori-gen armenio, nos hemos integrado a estecrisol de razas con gratitud, amor y perte-nencia; hicimos nuestra esta patria, su-friendo la orfandad del terruño propio,junto a la celeste y blanca, con pudor y es-peranza, durante décadas, enarbolamos con

lágrimas y nostalgia la heroica tricolor.Hasta que un día impensado, el destino y lafuerza de un pueblo con determinación ha-cían realidad la República de Armenia, me-nuda en dimensiones, gigante en fe, héroes,cultura, historia milenaria e infranqueablesvalores.

Argentina, su generosa, sincera her-mana del sur de las Américas, sería una delas primeras en reconocer a la joven Repú-blica, libre e independiente, un 17 de enerode 1992. La enseña patria, la fe, el idiomao la cultura de los armenios, jamás sufrie-ron discriminación alguna en esta tierra.Hoy, como pocos lo hubieran imaginado, elsímbolo patrio argentino, como honrosa re-tribución, está presente hasta en los pueblosmás alejados de Armenia. Escuelas, salascomunitarias, centros médicos, institucio-nes deportivas, lucen con orgullo la celestey blanca.

Todo viajero a la Madre Patria notarála empatía de los armenios hacia la Argen-tina y a todo lo argentino, a la hora de unencuentro de fútbol internacional todosalientan a nuestra selección, sus ídolos sonMekhitarian y Messi, como regalo irreem-

plazable los chicos te piden la camiseta ar-gentina, hay un vínculo incógnito, unacuestión de piel que nos acerca, a pesar delas grandes distancias geográficas y cultu-rales que nos separan.

En definitiva, la nobleza y la solidari-dad de los pueblos no conocen de dimen-siones ni barreras.

Arto Kalciyan

ESCRIBANIA GAITAN

Carlos Víctor GaitánAzucena Fernández. maría Florencia Clérici

escribanos

Carlos Federico Gaitán Hairabedianabogado

Av. Pte. r. s. Peña 570 2º P. (1035) C.A.b.A. Tel.: 4343’3599 (rot.) fax int. 111

[email protected]

opinion

Naciones hermanas

Miércoles 12 de julio de 2017 5

El viernes 7 del co-rriente, visitaron el CentroArmenio el director nacio-nal de Migraciones, Dr.Horacio García; al subse-cretario de Justicia de laCiudad de Buenos Aires,Dr. Jorge Enríquez y ungrupo de colaboradores.

Los visitantes fueronrecibidos por el primado dela Iglesia Apostólica Arme-nia para la Argentina yChile, arzobispo Kissag

Mouradian; el presidente del Centro Armenio de Argentina, Sr. Carlos Manoukian, ymiembros del Consejo Directivo.

Luego de visitar la catedral San Gregorio El Iluminador y recorrer la institución,compartieron un almuerzo armenio en el salón del Arzobispado, donde mantuvieron uncordial diálogo.

Los invitados recibieron como presente una típica cruz armenia tallada en madera ylibros de temática armenia.

funcionarios de migraciones y justicia

Visitaron el Centro Armenio yla Catedral San GregorioEl libro “Chicos de Varsovia” apare-

cido recientemente se basa en una investi-gación histórica de la periodista AnaWajszczuk con la finalidad de recuperar lashuellas de un grupo de jóvenes que parti-cipó en la rebelión contra los nazis entreagosto y octubre de 1944. Entre los caídosestaban tres primos de su abuelo, quien nohabía contado esa parte de la historia fami-liar en Varsovia. En el año 2000, cuando suabuelo había fallecido, su padre recibió unllamado de sus primos lejanos, quienes die-ron detalles de ese hecho doloroso que –laautora aclara- no es el levantamiento delGhetto de Varsovia, sino de la poblaciónpolaca contra los nazis. Así, Ana recuperóesa historia desconocida por el llamado desus parientes y también –punto al quequiero llegar- gracias al Museo del Levan-tamiento (museo establecido en 1983, peroque abrió sus puertas en 2004) que le per-mitió profundizar y contextualizar la histo-ria de su familia ocurrida seis décadas atrás.

El museo de Varsovia que buscaba recupe-rar la historia de quienes lucharon en su de-fensa ante el avance nazi también sirviópara reconstruir la historia personal de Ana,una periodista argentina, cuyo abuelo habíasido parte de esa gesta.

Casos como éste y de jóvenes argen-tinos que en estos años se han acercado anosotros en búsqueda de datos sobre un bis-abuelo armenio, nos impulsan a pensar quequienes promovemos el proyecto delmuseo en Buenos Aires estamos en el buencamino. El Proyecto Museo del Genocidioarmenio y de la Presencia Armenia en laArgentina, según la tipología del ICOM en-traría en la categoría de museo histórico,porque tiene como objetivo narrar, utili-zando los materiales más variados, la his-toria y la cultura de un país, una región ouna ciudad. Asimismo, teniendo en cuentalos cambios habidos en las últimas décadasen las ciencias históricas, los objetos coti-dianos no serán organizados según tipolo-gías sino siguiendo un orden discursivo(contrapuesto al tradicional ‘museo de co-lección’). Así, en el museo proyectado, seutilizarán los objetos históricos para docu-mentar la vida de los armenios en el Impe-rio otomano, donde los armenios dejaronsus huellas a pesar de los intentos por bo-rrarlas, la emigración forzada, la instalaciónen la Argentina, la vida asociativa, la prensacomunitaria.

El objetivo fundamental del Museo esevitar el olvido y el desconocimiento de las

nuevas generaciones de la historia ancestralpor el paso del tiempo. La investigaciónhistórica y el trabajo de preservación lleva-dos a cabo en los últimos treinta años queconstituyen un la masa crítica de informa-ción y análisis para la historia comunitaria,han permitido que hoy se conozcan hechosde la historia de la presencia armenia en laArgentina, que de otro modo hubiera sidomuy difícil recuperar. Así, por ejemplo, lasentrevistas llevadas a cabo por el historia-dor y periodista Narciso Binayan Carmonay publicadas en 1974 constituyen un va-lioso aporte al conocimiento de los pione-ros armenios que llegaron a la Argentina.También, muchos de los diarios argentinosque en su momento se relevaron por inicia-tiva del recordado José Oghoulian y lle-vado a cabo por un equipo organizado porla autora de estas líneas con la finalidad deobtener información sobre el genocidio ar-menio, hoy sería imposible el acceso a mu-chos de ellos por estar fuera de consulta.

Más aún, muchos de losarmenios que ingresaroncon otras nacionalidadespor el puerto de BuenosAires se conocen graciasa la investigación que du-rante diez años llevó acabo Juan Carlos Toufek-sian en los archivos deInmigración. Los releva-mientos llevados a caboen los archivos argenti-nos para rescatar las hue-llas de la presenciaarmenia en la Argentina,tales como los archivos

de la cancillería argentina, de la Inspecciónde Justicia, del Registro de Propiedad, dela Dirección de Migraciones, el Ministeriode Educación, entre otros así como la in-vestigación fotográfica sobre la vida aso-ciativa, el mundo del trabajo, la vida conanterioridad a la llegada a la Argentina, reu-nidas con profesionalismo historiográficoy patrimonial constituyen el material inicialen el que sustenta el futuro museo.

Ahora bien, el museo proyectado nosolo contará con material historiográfico(documental y fotográfico) sino que tam-bién se llevarán a cabo actividades que re-flejen la vida artística, literaria de losargentinos de origen armenio, así como laactividad empresarial, profesional, y la con-tribución de los armenios a la Argentina enlas áreas más destacadas, como servicios,ciencias médicas, artes y mucho más.

En próximas ediciones se informaránlos avances realizados en cuanto al aspectoconstructivo y a las decisiones de curaduríadel futuro museo que serán concensuadasmediante reuniones con historiadores y es-pecialistas del área de ciencias sociales delcolectivo armenio; también se realizaránjornadas de trabajo con curadores de mu-seos con temáticas cercanas para la toma dedecisiones sobre el contenido y el formatodel museo proyectado.

Nélida Boulgourdjian

Fundación Memoria del Genocidio

Armenio (FMGA)

El Museo Armenio en

Buenos Aires

Miércoles 12 de julio de 20176

Estamos hoy reunidos para celebrarel 25 aniversario del establecimiento derelaciones diplomáticas entre la Repú-blica Argentina y la República de Arme-nia. Quisiera, en primer lugar,transmitirles el saludo del Sr. Canciller,Embajador Jorge Faurie, quien se en-cuentra de viaje.

Los lazos que unen nuestro país conla República de Armenia son profundosy de larga data. Las primeras comunida-

des armenias llegaron a nuestro país a fines del siglo XIX, contribuyendo, junto connumerosas otras colectividades, a forjar nuestra identidad nacional, instalándose endiferentes partes del país: Buenos Aires, Córdoba, Santa Fe, Misiones, Mendoza,Neuquén, Río Negro y Santa Cruz, entre otros lugares. La diáspora armenia en Ar-gentina es tan numerosa que, hoy por hoy, con más de 100.000 miembros, es la terceramás importante del mundo.

La densidad de estos intercambios se ha visto también reflejada en la historiade la relación bilateral. Nuestro país fue uno de los primeros en reconocer a la Repú-blica Armenia como estado independiente en la década del 1920, y lo volvió a hacertras la disolución de la Unión Soviética, con la firma del “Protocolo para el Estable-cimiento de relaciones diplomáticas” en 1992. En 1994, Armenia abrió su Embajadaen nuestro país, y la Argentina hizo lo propio en Ereván en 2010.

El intenso intercambio diplomático también se ha visto reflejado en un fluidodiálogo político. No resulta sorprendente, por ello, que todos los presidentes de Ar-menia desde su independencia en 1991 hayan visitado la Argentina. Asimismo, a lolargo de estos 25 años, se han suscripto una veintena de acuerdos en ámbitos tan di-versos como la política, la economía, el campo científico-tecnológico, la cooperaciónagrícola, la salud, la educación y el deporte, entre tantos otros. El Grupo Parlamen-tario de Amistad Argentino-Armenio del Congreso de la Nación es también, por suparte, uno de los más activos.

Por ejemplo, se han realizado numerosas misiones técnicas entre nuestros paísespara fortalecer las capacidades de los productores agropecuarios armenios. El GrupoParlamentario de Amistad Argentino-Armenio del Congreso de la Nación es, por suparte, uno de los más activos.

Otro de los elementos sólidos de la relación bilateral que es preciso destacar esla intensidad de la inversión. Argentina es, desde hace ya más de una década, uno delos cinco principales inversores en Armenia, especialmente en el rubro de infraes-tructura —aeropuertos—, servicios —bancos, correo— y agroindustria. El amor yel compromiso que la comunidad armenia en Argentina tiene hacia la tierra de susancestros han contribuido significativamente al desarrollo económico de Armenia ysu inserción en el contexto económico internacional.

Pero, sin lugar a dudas, una de las dimensiones más enriquecedoras e impor-tantes de los vínculos entre nuestros pueblos es la expresión artística, con la cual nosdeleitaremos en breve. Renombrados artistas argentinos de origen armenio—comoAlicia Terzian o Jorge Demirjian— han desplegado su talento a lo largo y ancho delpaís y del planeta, contribuyendo a la difusión de sendas culturas.

Tanto en la Argentina como en Armenia existen numerosos monumentos, calles,plazas, escuelas, centros culturales, restaurantes y teatros que evocan la importanciay la vigencia de la relación bilateral. En ese sentido, cabe destacar que, recientemente,el Consejo de Ancianos de la Ciudad de Ereván aprobó por unanimidad la denomi-nación oficial de “Plaza República Argentina” de un espacio público en dicha ciu-dad.

A pesar de la distancia geográfica, nuestros pueblos han sabido construir unaprofunda y duradera amistad, basada en el respeto y el conocimiento mutuo que per-mite que hoy, Argentina y Armenia se encuentren cerca, celebrando este hito únicoen la historia bilateral.

La relación entre los pueblos tiene muchas expresiones, pero son más visiblesen momentos de dificultad. De la misma manera que Armenia sigue a Argentina ensus buenos y malos momentos, el pueblo argentino siempre ha estado junto al puebloarmenio al tener que confrontar con su pasado. Es por ello que el Congreso Argentinoadoptó la Ley que declara el 24 de abril de todos los años como “Día de acción porla tolerancia y el diálogo entre los pueblos”; y es, en ese sentido, que el gobierno ar-gentino hace un reconocimiento a la tolerancia y capacidad de diálogo de Armenia.

Por todo ello, es que estoy inmensamente complacido de poder celebrar la amis-tad argentino-armenia con ustedes esta noche.

La Argentina y Armenia celebraron 25 años

de relaciones bilaterales

con un acto

Palabras del

embajador

Gustavo Rodolfo

Zlauvinen

El Dr. León Carlos Arslanian, la embajadora Ester Mkrtumian, el embajador

Gustavo Zlauvinen y el embajador José Néstor Ureta.

El 5 del corriente, Armenia y la Ar-gentina celebraron el 25º aniversario del es-tablecimiento de relaciones diplomáticascon un acto que tuvo lugar en el auditorio“Manuel Belgrano” del Ministerio de Re-laciones Exteriores y Culto de la Nación.

Allí, recibieron a los invitados la em-bajadora de Armenia, Ester Mkrtumian, elsubsecretario de Relaciones Exteriores, em-bajador Gustavo Rodolfo Zlauvinen, el di-rector de Europa del Este de la cancillería,embajador José Néstor Ureta y el Dr. LeónCarlos Arslanian, jurista y ex ministro deJusticia de la Nación.

El acto se inició con la entonación delos himnos nacionales de la Argentina y deArmenia, a cargo del tenor Eduardo Bosioy la soprano Alla Avetisian.

Acto seguido, pronunció palabras alu-sivas el embajador Gustavo Zlauvinen,quien transmitió el mensaje de salutacióndel ministro de Relaciones Exteriores denuestro país, embajador Jorge MarceloFaurie, quien se hallaba en el exterior,acompañando al presidente de la Nación,Ing. Mauricio Macri.

Las palabras del embajador Zlauvinense transcriben en otras columnas.

A continuación, hizo lo propio la em-bajadora de la República de Armenia, Sra.Ester Mkrtumian, cuyo discurso se trans-cribe en página 7.

Luego, habló el Dr. León Carlos Ars-lanian, quien se refirió a las históricas rela-ciones interestatales, en cuyo marco resaltóel significativo aporte realizado para sudesarrollo por distintas personalidades denuestra comunidad.

En ese sentido, se remontó al inicio dela representación diplomática en nuestropaís y al afianzamiento de las relacionesque significó tanto la apertura de la emba-jada de Armenia en la Argentina como la dela representación diplomática argentina enla capital armenia.

"La diáspora es una fuerza incoherci-ble cargada de eticidad y valor moral. Noes solo la búsqueda de nuevos y promiso-

Valeria Cherekian.

Alla Avetisian.

Eduardo Bosio.

Es para mí un gran honor estar eneste auditorio que lleva el nombre deManuel Belgrano, el gran jurista, perio-dista y diplomático argentino, héroe dela independencia, general del ejércitopatriota y creador de la bandera nacio-nal, y pronunciar estas palabras alusivascomo Embajadora de la República deArmenia, país de historia varias vecesmilenaria pero que hace apenas 26 añosrestableció su independencia. Esa inde-pendencia fue el sueño de 600 años degeneraciones del pueblo armenio, que con la salvedad del breve período de soberaníaentre 1918 y 1920, mantuvo su identidad propia y atravesó toda clase de vicisitudes.Este acto tan significativo para todos los presentes coincide con una fecha de granimportancia para mi país, que hoy celebra el Día de la Constitución.

La posibilidad de decidir libremente el propio destino y de asumir la responsa-bilidad histórica de consolidar la nación fue el resultado de la inquebrantable voluntaddel pueblo armenio. Con este acto que estamos realizando en conjunto, a la vez queconmemoramos el 25° aniversario de las relaciones diplomáticas entre la Repúblicade Armenia y la República Argentina, estamos dejando constancia además de dos re-alidades incontrastables: la consolidación de la República de Armenia como estadoindependiente y la amistad entre los pueblos armenio y argentino, que sin ningunaduda está muy por encima de las relaciones interestatales y diplomáticas y ya tienemás de cien años de historia.

Las históricas relaciones armenio-argentinas, basadas en la confianza y el respetomutuos, asumieron un nuevo contenido luego del restablecimiento de la independen-cia armenia. Comenzó a desarrollarse el diálogo político, jalonado por visitas recí-procas del más alto nivel. Se fue ampliando la agenda de nuestra cooperación ydiseñándose una estrecha y eficaz colaboración en los escenarios internacionales.

En las dos décadas y media transcurridas hemos desarrollado una eficiente tareaconjunta para la consolidación de los lazos de cooperación y de asociación bilateralentre Armenia y la Argentina. No es casual que tanto Armenia como la Argentinahayan abierto en las respectivas capitales sus primeras embajadas regionales.

La industria, la agricultura, las tecnologías informáticas y de avanzada, la saludy otros rubros son los que presentan mayores posibilidades de cooperación entre Ar-menia y la Argentina. En algunos de ellos hemos alcanzado logros que nos enorgu-llecen: la Argentina es el quinto país del mundo con mayores inversiones en Armenia.

Armenia considera que ha llegado el momento de dar nuevo contenido a la co-operación con los países de América Latina. Es nuestro deseo que la República Ar-gentina sea para Armenia un portal especial hacia Latinoamérica. Recíprocamente,Armenia puede ser el puente que una a la Argentina con la Unión Económica Eura-siática, que representa un mercado de 200 millones de personas.

La amistad armenio-argentina es sólida y duradera, ya que está asentada sobrelos valores comunes a ambos pueblos. La prueba de ella es el reconocimiento y lacondena del genocidio armenio con fuerza de ley, aprobada en el año 2006.

En la profundización de la amistad entre nuestros pueblos reviste una importan-cia fundamental la comunidad armenia de la Argentina, que se formó como conse-cuencia del genocidio armenio ocurrido en el Imperio Otomano. Es cierto y verdadcuando se dice que en el momento de la desgracia nunca se sabe de dónde viene elconsuelo y la esperanza.

Nosotros siempre estaremos agradecidos a la Argentina por recibir generosa-mente a los sobrevivientes de la Gran Tragedia, por cobijarlos y por darles la oportu-nidad de iniciar una nueva vida. Orgullosos de ser argentinos, sienten también unprofundo orgullo por sus raíces, por sus valores culturales y espirituales y por sus tra-diciones milenarias. Ser ciudadanos argentinos es un gran honor; sentirse parte de laarmenidad es una fuente de felicidad. A muchos de los aquí presentes les ha tocadola suerte de entretejer esas dos valiosas realidades.

Quiero aprovechar este acto para agradecer muy especialmente al Ministerio deRelaciones Exteriores y Culto de la República Argentina por su permanente predis-posición a seguir fortaleciendo las relaciones entre nuestros países. Una mención muyparticular para la Dirección de Europa del Este, no solo por su permanente dialogo yayuda sino fundamentalmente por su invalorable participación en el proceso prepa-ratorio de este histórico 25° aniversario de nuestras relaciones.

En estas vísperas tan significativas, deseo también saludar al amigo pueblo ar-gentino con motivo del próximo aniversario del Día de la Independencia. Los idealesde los albores de la Patria de San Martín sentaron las bases de una nacionalidad lla-mada a un destino de grandeza que, a pesar de las dificultades circunstanciales, hacende este país un faro de comprensión y armonía en la diversidad que es motivo de va-loración y ejemplo para toda la humanidad.

¡Viva Armenia y viva la Argentina! ¡Viva la amistad armenio-argentina!


La Argentina y Armenia celebraron 25 años

de relaciones bilaterales

con un acto

Palabras de la

embajadora

Ester Mkrtumian

Vista parcial del público presente.

rios horizontes, sino, ante todo, la procura de tresobjetivos: la preservación de la vida, la lucha porque la verdad se imponga y el reclamo de justi-cia"- sostuvo el Dr. Arslanian.

El acto continuó con una parte artística enla que se lucieron Rodolfo Mederos, en bando-neón, Rafael Gintoli, en violín, Valeria Chere-kian, en la entonación de tangos y el Conjuntode Danzas Armenias “Kaiané” de la Unión Cul-tural Armenia.

Además, se proyectó un video, que remitióa los orígenes de la comunidad y a los aportesde instituciones y de destacados empresarios yprofesionales armenios al engrandecimiento denuestro país.

A su término, se sirvió con cocktail.

Arriba: Rafael Gintoli y Rodolfo Mederos. Abajo: el Conjunto de Danzas

Armenias “Kaiané” de la Unión Cultural Armenia.

Dr. León

Carlos Arslanian.


ESTUDIO JURIDICODr. Bautista KuyumdjianDr. Gabriel E. Williams

Dra. Patricia Kuyumdjian de WilliamsDr. Javier KuyumdjianDr. Santiago Williams

Tucumán 1438. 7º Piso. C.A.B.A. Tel. 4371-7112

Se presentó “La Entidad, Unión Ge-neral Armenia de Beneficencia – BuenosAires 1911-2011”, el libro del Dr. EduardoDante Asilian dedicado al primer centena-rio de la filial Buenos Aires.

El salón Sahakian colmado esperabala presentación de este libro que recaba losaconteceres de la institución desde su fun-dación, su desarrollo y su consolidacióndentro de la comunidad. La posibilidad deir recorriendo el libro y encontrarse connombres reconocidos en la comunidad, confamiliares o amigos, genera ganas de con-tinuar con la lectura, ilustrada también confotos y mucha documentación.

En esta ocasión, la presentación contócon un panel de oradores de lujo: el doctorBautista Kuyumdjian, miembro honorarioy fundador e integrante de la primera comi-sión de la Liga de Jóvenes de Buenos Aires,el académico Rubén Manases Achdjian, elseñor Rubén Kechichian, presidente hono-rario de la filial Bue-nos Aires, y el doctorAsilian que cerró elacto de presentaciónexplicando el pro-ceso de escritura ycon palabras de agra-decimiento a suspares, a su familia ya la UGAB. El autorle hizo entrega de unobsequio floral a lapresidentahonorariade la Comisión deDamas, benefactoraBerdjuhí Emirian amodo de recuerdo yhomenaje del señor Haig Emirian.

Antes de las palabras de Asilian, elpresidente del Consejo Directivo de laUGAB, Rubén Kedikian junto al ex presi-dente Hampartzoum Haladjian, le hicieronentrega de una plaqueta recordatoria de esteacto.

Al finalizar, Monseñor Kissag Mou-radian ofreció su mensaje de cierre del acto,dando paso al vino de honor.

El doctor Asilian, a quien acompaña-ban su esposa Cristina Khandjian y sus

hijos Eduardo y Maximiliano, amigos per-sonales y comunitarios, es el autor de“Nace una magna institución”, obra editadaen 2015 y dedicada a la fundación e historiade la Unión General Armenia de Benefi-

cencia mundial. En este libro el autor tam-bién dedica un capítulo a las cuatro filialessudamericanas, Buenos Aires, Córdoba,Montevideo, y San Pablo.

Directivos presentes– La cónsul general de la República

de Armenia, señora Elen Arzumanian– El arzobispo primado de la Iglesia

Apostólica Armenia, Monseñor KissagMouradian

– El presidente de la Institución Ad-

ministrativa de la Iglesia Armenia, señorCarlos Manukian

– El presidente de la AsociaciónCultural Armenia, doctor Hugo Kuyumd-jian

– El presidente de la Unión CulturalSharyum, profesor Samo Sarkissian

– El presidente de la FundaciónLuisa Hairabedian, doctor Federico GaitánHairabedian

– El presidente de la Unión GeneralArmenia de Cultura Física, HOMENET-MEN Buenos Aires, señor Horacio G. Ter-zian

– En representación de la AsociaciónCivil Armenia de Beneficencia, HOM Re-

union general armenia de beneficencia

Una noche de historia sobre la filial Buenos Aires

gional Sudameri-cana, protesorera,profesora Olga Tsal-pakian

– La directoradel Semanario Sar-darabad, profesoraDiana Dergarabetiande Perez Valderrama

– El presi-dente de la Comi-sión Administrativadel Instituto IsaacBakchellian, señorKevork Keskiskian

– En repre-sentación de la

Logia Ararat, su vicepresidente el doctorNechan Ricardo Ichkhanian

– El presidente de la AsociaciónCultural Armenia Hamazkaín, Filial VartánKevorkian, señor Edgardo Kevorkian

– La profesora Nélida Boulghourdjiany el arquitecto Juan Carlos Toufeksian, di-rectivos de la Fundación Memoria del Ge-nocidio

– El señor Jean Apkarian, presidentede la Fundación Jean y Carmen Apkarian.

Comunicación U.G.A.B.


“Ազէրպայճանական կողմի պա-հելաձեւին մէջ որեւէ նոր բան չկայ,նոյն ահաբեկչական, անմարդկայինգործողութիւններ են, որոնք առողջտրամաբանութեան ծիրին մէջգնահատելը անհնար է”, ըստ Tert.am-ի, յայտնած է Արցախի Հանրապե-տութեան նախագահի մամլոյ բանբերԴաւիթ Բաբայեան՝ անդրադառնալովհակառակորդին կողմէ TR-107 հա-մազարկային հրթիռային կրակակէ-տէն կատարուած յարձակման:

“Ազէրպայճանը կ՚օգտագործէնաեւ նման զինատեսակներ, որոնցկիրառումը որեւէ կերպ չի փոխերռազմաքաղաքական հաւասա-րակշռութիւնը տարածաշրջանինմէջ։ Պարզապէս, անգամ մը եւս ցոյցկու տայ, որ Ազէրպայճանը ահաբեկ-չական երկիր է, կարելի է ըսել՝մոլագար երկիր։ Ազէրպայճանըստացած է անհամարժէք պատաս-

խան։ Անոնք, ըստ երեւոյթին, ունինկորուստներ, այն ալ բաւական շօշա-փելի”, ըսած է Դաւիթ Բաբայեան:

Անդրադառնալով մարդկայինկորուստներուն՝ Բաբայեան ըսած է,որ սովորութեան համաձայն` հա-կառակորդը իր կորուստները կըթաքցնէ, յետոյ, շաբաթներ վերջ կըյայտնէ, թէ զինուորը մահացած է օձիխայթոցէն, արեւահարուելէն եւ այլն:

Արցախի դիրքորոշման վերաբե-րեալ՝ Արցախի նախագահի մամլոյբանբերը ըսած է, որ հայկականկողմը միշտ ընդգծած է, որ ԱրցախիՀանրապետութեան ռազմական հա-յեցակարգին հիմքը աշխոյժ պաշտ-պանութիւնն է. “Այսինքն՝ մենքերբեւէ յարձակողի դերով հանդէսպիտի չգանք, բայց ցանկացածյարձակման դրսեւորում պիտիպատժուի”։

Թուրքիոյ Արտաքին գործոցնախարարութիւնը Յուլիս 5-ինհրապարակած է գրաւոր յայտա-րարութիւն մը՝ հայկական զինուածուժերը մեղադրելով Յուլիս 4-իգիշերը Ֆիզուլիի շրջանին մէջ ազէ-րպայճանական գիւղ մը ռմբակոծելույանցանքով, որու հետեւանքով գիւղիբնակիչներէն երկու հոգի մահացածէ:

Անգարա հայկական կողմըկ՚ամբաստանէ Արցախի խնդրինխաղաղ կարգաւորման գործընթացըդիտումնաւոր կերպով խոչընդոտելումեղադրանքով, անհրաժեշտ համա-րելով միջազգային հանրութեանկողմէ Հայաստանի վրայ համապա-տասխան ճնշում գործադրելը, որ-պէսզի հայկական ուժերը՝«անյապաղ հեռանան գրաւեալտարածքներէն»։

«Ազէրպայճանի տարածքներունմէկ հինգերորդը գրաւած Հայաս-տանի այս նողկալի արարքը,բացայայտօրէն ցոյց կու տայ սահ-մանամերձ շրջաններու ուղղութեամբկատարուող գրգռութիւնները, որոնքթիրախ կը դարձնեն խաղաղբնակիչները, մասնաւորապէս կի-ներն ու երախաները՝ հակասելովմիջազգային իրաւունքին եւմարդասիրական արժէքներուն», ըստԹուրքիոյ պետական «Անատոլու»լրատու գործակալութեան՝ ըսուած էնախարարութեան յայտարարու-

թեան մէջ:Հոն նաեւ նշուած է, որ Թուրքիա,

իբրեւ Մինսքի խումբի անդամ, պիտիշարունակէ իր ջանքերը՝ աջակցելուԱրցախի տագնապին արդարլուծման, «Ազէրպայճանի տարած-քային ամբողջականութեան եւ ինքն-իշխանութեան ծիրէն ներս»։

***Հարցը հոն է, որ արեւմտեան

մամուլն ալ կա՛մ անտեղեակ(լաւատես ըլլալու պարագային),կա՛մ ալ Ազէրպայճանի կողմէկաշառուած, Թուրքերու գործածածբառով իսկ՝ նոյնքան նողկալիտեղեկատւութիւն կը կատարէ այսմասին: Օրինակ կ՚արժէ կարդալմիջազգային վարկ վայելող ֆրան-սական Մետիափար առցանց թեր-թին մէջ Յուլիս 6-ին ՀանրիՖուրքատիս կոչեցեալի մը ստո-րագրած գրութիւնը:

Ազէրպայճանցի մը, կամ Թուրքմը աւելի լաւը պիտի չկարենար ընելվստահաբար:

Իսկ ֆրանսական AFPգործակալութիւնը յամառօրէն կըշարունակէ Արցախի Հայութիւնըկոչել «անջատողական»: Գոնէ ըսէր«անկախապաշտ»: Բայց հակազդողալ չկայ արդէն:

«Նոր Յառաջ»

Կրկին լարուած կացութիւնԱրցախ-Ազէրպայճան շփման

գիծին վրայՀայկական կողմը ձեռնարկած է

պատասխան գործողութիւններու, հակառակորդըկորուստներ ունի

Արցախի Պաշտպանութեան նախարարութիւնը կը հաղորդէ, թէազէրպայճանական ուժերու գրգռիչ գործողութիւնները ճնշելու համար՝Արցախի Պաշտպանութեան բանակի յառաջապահ զօրամասերը Յուլիս 4-իերեկոյեան ստիպուած եղածեն ձեռնարկելու պատասխանքայլերու. վնասազերծուած էԱլխանլի գիւղին մէջզետեղուած կրակակէտը:Հակառակորդը ունիկ ո ր ո ւ ս տ ն ե ր :Պաշտպանութեան բանակըկորուստ չէ ունեցած:

« Կ ա տ ա ր ո ւ ա ծ ի նհետեւանքներուն ամբողջպատասխանատւութիւնը կըկրէ Պաքուի զինուորական-քաղաքական ղեկավարութիւնը», կը շեշտէԱրցախի Պաշտպանութեան նախարարութիւնը:

***Փոխադարձ հրետակոծութիւններու զոհ գացած են Ալխանլի գիւղի

բնակիչներէն ազէրպայճանցի երկու տարեկան աղջնակ մը եւ մեծ մայրը:Ազէրպայճանական ծանօթ եւ վարպետ քարոզչութեամբ աշխարհով մէկիսկոյն սփռուած այս լուրը չէր հերքած հայկական կողմը, որ սակայն նոյնքանարագօրէն շրջանառութեան մէջ դրած էր տեսանիւթեր, որոնք պատահարինամբողջ պատասխանատւութիւնը կը բարդեն ազէրպայճանական կողմինվրայ: Արդարեւ, այդ տեսանիւթերուն մէջ յստակօրէն կարելի է նկատել, որազէրպայճանական բանակը բնակարաններու անմիջականհարեւանութեամբ զետեղած է կրակակէտեր, յայտնօրէն կա՛մ ատովպատասխան կրակոցէ զերծ մնալու միտումով, կա՛մ ալ յանգելու համարայսօրուան արդիւնքին:

“Երբ վախկոտ անգլուխներիմեղքով երեխայ է զոհւում”

Արցախի Պաշտպանութեան բանակի մամլոյ քարտուղար ՍենորՀասրաթեան ափսոսած է ազէրպայճանցի երախայի մահուանկապակցութեամբ, որ թիրախ դարձուած է ազէրպայճանական բանակինկողմէ:

Դիմագիրքի իր էջին ան գրած է. «Թշնամի երեխայ չի լինում, առաւել եւս...երկու տարեկան, բայց լինում են դէպքեր, երբ վախկոտ անգլուխների մեղքովերեխայ է զոհւում։ Այդպէս եղաւ Յուլիսի 4-ի երեկոյեան, երբ խաղաղբնակչութեան թիկունքում թաքնուած ադրբեջանական “հզօր” բանակիասկեարը հայկական ուժերի դէմ կիրառելով ռէակտիվ հրթիռահրետանայինկայանք, թիրախաւորեց ոչ այլ ում, քան հէնց երկու տարեկան աղջնակին... Իտարբերութիւն նէոլիթեան մտածողութեամբ մեր հարեւանների, մենքստիպուած ենք ցաւով արձանագրել այս փաստը եւ ափսոսանք յայտնել։Ընդունէք որպէս անձնական կարծիք»։

Նալբանդեան հեռաձայնային զրոյցունեցած է Մինսքի խումբի

համանախագահներուն եւ ԱնճէյՔասփրչիքի հետ

ՀՀ Արտաքին գործոց նախարար Էդուարդ Նալբանդեան Մինսքի խումբիհամանախագահներուն եւ ԵԱՀԿ-ի ներկայի նախագահի անձնականներկայացուցիչ Անճէյ Քասփրչիքի հետ ունեցած է հեռաձայնային զրոյց, որուընթացքին խօսած է Յուլիս 4-ին Լեռնային Ղարաբաղի սահմանագիծին վրայԱզէրպայճանի ձեռնարկած գրգռութեան եւ ատոր հետեւանքներուն մասին:Այս մասին յայտնած է Հայաստանի Արտաքին գործոց նախարարութեանբանբեր Տիգրան Բալայեան:

Դաւիթ Բաբայեան.

“Իւրաքանչիւր յարձակմանդրսեւորում պիտի պատժուի”

Թուրքիա հայկական կողմըդատապարտող

յայտարարութիւն հրապարակած է


Կազմակերպութեամբ Հայկա-կան Ռամկավար Ազատական Կազ-մակերպութեան (ՀՌԱԿ) ՀԿ-ին,Հինգշաբթի, 29 Յունիս 2017-ին,երեկոյեան ժամը 8-ին, Թէքէեանկեդրոնէն ներս տեղի ունեցաւ«Հայաստան-Սփիւռք համագործակ-ցութեան արդիական խնդիրներ»ուննուիրուած դասախօսական երեկոյ:Երեկոն կ’իրականացուէր ՀՀ Սփիւռ-քի նախարարութեան համագործակ-ցութեամբ:

Օրուայ բանախօսն էր ԵՊՀ-ի Հայգրականութեան ամպիոնի տոցենտ,ՀՀ Սփիւռքի նախարարաի տեղակալ,գրականագէտ, գրաքննադատ Պրն.Սերժ Սրապիոնեանը:

Բացման խօսքով հանդէս եկաւկազմակերպութեան քարտուղարու-հի Անի Չալեանը: Ան անդրա-դառնալով Հայաստան-Սփիւռքհամագործակցութեան փորձերուանցած պատմական ընթացքին,յիշեցուց, որ այսօր մենք ազգովինկանգնած ենք գերարդիականնորարար աշխարհի մը առջեւ, ուստի

անհրաժեշտօրէն կարիքը ունինքՀայաստանի եւ Սփիւռքի միջեւհամագործակցութեան նո՛յնքանարդիական ուղիներու մշակման,շեշտելով օրուայ դասախօսութեանթեմայի կարեւորութիւնը:

Ան իր խօսքի աւարտին մատ-նանշեց, որ «Այսօր, մենք կ’ապրինքբազմերանգ ժամանակներ: Ունինքբաւական բարդ, բաւական ծանր,բայց այնուամենայնիւ լուծելիհիմնահարցեր: Կը գիտացինք, որՍփիւռքը չէ մնայունը: ՄնայունըՀայաստանն է, մեծ Հայաստանիերազը: Ուրեմն Հայաստան- Սփիւռքմիասնութեան գաղափարը, անորէութիւնը եւ այդ գաղափարին համարգործողները, որոնցմէ է ՌամկավարԱզատական Կուասակցութիւնը,լաւապէս ըմբռնած են, որ հայութեանբոլոր երազներուն եւ վախճանականնպատակներուն միակ ու վերջին

հանգրուանը Հայաստան աշխարհնէ:

Այնուհետեւ, ողջոյնի խօսքովհանդէս եկաւ Արժանթինէն Երեւանժամանած ՀՌԱԿ ՀԿ-ի նախագահ,Արժանթինի մէջ լոյս տեսնող «Սար-տարապատ» հայկական շաբաթա-թերթի տնօրէն, Սիրանուշ եւ ՊօղոսԱրզումանեան հիմնադրամի փոխ-նախագահ եւ ՌԱԿ Կեդրոնականվարչութեան ատենապետ Ընկ. Սեր-խիօ Նահապետեանը:

Ան իր խօսքին մէջ ընդգծեց, որՀայաստանի անկախացումէն շուրջ26 տարի անց, համոզուած է, որՍփիւռքի դերը եւ գործունէութեանոլորտը պէտք է փոխուի: « 26 տարիպիտի ըլլայ Հայաստանի անկախաց-ման, բայց Սփիւռքը տակաւին Հա-յաստանի մասին իր հինպատկերացումով կը մնայ եւ հինոճով կը շարունակէ գործել, մինչՀայաստանը ժապաւէնի մը նման է,որ ամէն ժամ կը փոխուի»,- ըսաւ ան,մատնանշելով, որ Սփիւռքը պէտք էսկսի մտածել, թէ հայրենիքի համարըրած իր գործին մէջ ինչ կը պակսի:

Անոր համոզմամբ, ժամանակըհասած է, որ Սփիւռքը, իր ապրածերկիրներուն մէջ քաղաքական գործսկսի տանիլ, մտնել տեղականկուսակցութիւններու մէջ եւ սկսիլաշխատիլ յանուն հայութեան շա-հերուն: Ընկ. Նահապետեան հաս-տատեց, որ հայութեան ունեցածամենազօրաւոր զէնքը այսօրՍփիւռքն է, եւ այդ ուժին պէտք էհաւատալ, մանաւանդ որ թուրքերնու ազերիները արդէն լաւ կը գի-տակցին այդ մէկը եւ այդ ուղ-ղութեամբ հակազդողգործունէութիւններ կը ծաւալենհամայնքներու մէջ: Ան յոյս յայտնեց,որ նման դասախօսութիւններ իրա-կանութիւններ ցոյց տալու եւ ճիշդդատողութիւններ ընելու առիթկ’ըլլան:

Այնուհետեւ ամպիոն բարձրա-ցաւ, Սփիւռքի նախարարի տեղակալ,օրուայ բանախօս Պրն. ՍերժՍրապիոնեանը:

Դասախօսը առաջին հերթին

նշեց, որ նախքան Հայրենիք-Սփիւռքհամագործակցութեան մասին խօսի-լը, պէտք է նկատի ունենալ երկուկարեւոր հանգամանք. առաջինը, որՍփիւռքը մէկ-միասնական հասկա-ցութիւն չէ, ան միատարր զանգուածչէ: Հայութեան բաժին հասածպատմական խնդիրներու թելա-դրանքով Սփիւռքը, յաճախ նոյնիսկհայ ազգային դիմագիծէն որոշակիտարբերութիւններ ձեռք բերած է:Անոր զգալի մէկ մասը, ապրելովտարբեր քաղաքակրթութիւններու,քաղաքական իրողութիւններու եւըմբռնումներու տիրոյթին մէջ ինք-նահաստատման իր ճանապարհինորոշակի կորուստներ կրած է եւ այդիսկ պատճառով այսօր վտանգուած էեւ անհրաժեշտ է այդ վտանգներունառաջքը առնել: Երկրորդ, որ կարելիչէ մեղադրել 26 տարուայպատմութիւն ունեցող երիտասարդպետականութիւն մը, որովհետեւ 26տարին պետութեան մը համարբաւական փոքր ժամանակահա-տուած է, մանաւանդ, ի մտիունենալով խորհրդային միութեանփլուզումէն ետք անոր մնացածժառանգութիւնը՝ երկրաշարժէնանօթեւան մնացած 500000 հայու-թիւն, Ազրպէյճանի մէջ տեղի ունե-ցած ցեղասպանութեան հետեւանքով400 000 գաղթականներ եւայլն:

Փոխնախարարի համոզմամբ,նշեալ հանգամանքէն ելլելով, առօ-րեայ հարցերը լուծելու խնդիրներըաւելի առաջնային դարձած էին, քանապագայի իրագործումը: Այդօրերուն, Սփիւռքը իր հնարաւորբոլոր միջոցներով, մարդկային եւնիւթական ներուժով, սատարկանգնեցաւ հայրենիքին, նուիրա-բերելով գրեթէ հնարաւոր ամէն բան:Ինչ կը վերաբերի քաղաքականհամակարգին մէջ կառավարականկայուն աւանդոյթի բացակայութեան,ան նշեց, որ իրար ետեւէ փոփոխուողիրադարձութիւնները հնարաւորու-թիւն չէին տար, որպէսզի ձեւա-ւորուէր կառավարական համակարգ,մշակուէր Սփիւռքի հետ կապերուկայուն հայեցակարգ եւ սփիւռքի հետ

աշխատանքները տային ցանկալիարդիւնք: Այս բացն էր, որ զգալիդարձուց Սփիւռքի նախարարութիւնմը ունենալու անհրաժեշտութիւնը,մատնանշեց Պրն. Սրապիոնեան,աւելցնելով որ «Առաջին հանրա-պետութեան դասերը մեզի բաւականիմաստուն դարձուցած էին, մենքշատ լաւ գիտէինք, թէ եւրոպականերկիրներն ու Ռուսաստանը ինչպէսկը վերաբերին փոքր երկիրներուճակատագրին եւ այս անգամ կարծեսթէ որոշակի զգուշաւորութիւնդրսեւորեցինք եւ այդ էր պատճառը,որ որոշուեցաւ ստեղծել Սփիւռքինախարարութիւն, որպէսզի առաւելհամակարգուած կատարուէին ու-սումնասիրութիւնները, աշխատանք-ներ տարուէին Սփիւռքի տարբերհատուածներուն հետ»:

Սակայն կապեր ստեղծելու եւհամագործակցութեան եզրեր մշակե-լու գործընթացը հեզասահ չէր կրնարըլլալ, պայմանաւորուած՝ առաւելա-բար Սփիւռքի ինք իր մէջ ունեցածհակասութիւններով: «Սփիւռքի մէջ

նոյնպէս կային հակասութիւններ.Համահայկական բազմաթիւ կառոյց-ներու, աւանդական ազգային կու-սակցութիւններու միջեւյարաբերութիւնները բացարձակա-պէս հարթ համարել կարելի չէր,սակայն այդ տարակարծութիւններըբոլորն ալ ազնիւ մղումներուարդիւնք էին, բոլորին խնդիրը հայ-կական պետականութեան հզօրա-ցումն ու հայապահպանութիւնն էր,սակայն որդեգրուած ուղիները եւճանապարհները տարբեր էին եւանհրաժեշտ էր այդ ուղիները ի միբերել»,- ըսաւ դասխօսը, նշելով որշօշափելի արդիւնքներու հասնելուհամար, կարեւոր է Սփիւռքի մօտ մէկու միասնական համահայկականնպատակներու մշակումը, այլապէսարդիւնքները ամբողջական եւվերջնական չեն կրնար ըլլալ եւ այդ է

Երեւան

ՀՌԱԿ ՀԿ-ի Կազմակերպութեամբ «Հայաստան-ՍփիւռքՀամագործակցութեան Արդիական խնդիրներ» Խորագրով

Դասախօսութիւն

(շար. էջ 11)


bienestar emocional

Inversiones a largo plazo

պատճառը որ այսօր, Սփիւռքինախարարութեան վարած կարեւորքաղաքականութիւններէն մէկըՍփիւռք-Սփիւռք կապերու ամրա-պնդման քաղաքականութիւնն է:

Խօսելով Սփիւռքի ներկայացու-ցած ուժի մասին, փոխնախարարըշեշտեց, «Մենք այն համոզմունքնունինք, որ Սփիւռքը իբրեւ հա-մահայկականութեան խորհրդանիշ,մօտաւորապէս այն ռազմավարա-կան նշանակութիւնը ունի մեզիհամար, ինչ այլ երկիրներու համարունի՝ հարստութիւնը կամ զէնքըպահեստեները: Մեր թշնամիններըկը շարունակեն սարսափով նշելհայկական Սփիւռքի գոյութեանփաստը իբրեւ հիմնական կռուան,հիմնական ուժ, որ կրնայ միջազ-գային հարթակներու վրայբարձրաձայնել հայկական հարցը»:Այս գիտակցութենէն մեկնելով է, որսփիւռքի նախարարութեան կազմա-կերպութեամբ, հայ լոպիստներուհամագումար տեղի ունեցաւ Հա-յաստանի մէջ, որ կրցաւ ցոյց տալ, թէինչքան ներուժ ունի այդ լոպիստա-կան քարոզչութիւնը Եւրոպայի եւԱմերիկայի մէջ:

Փոխնախարարը անդրադառ-նալով Սփիւռքի ուծացման եւթուլացման պատճառ հանդիսացողհանգամանքներուն, որպէս հայու-թեան առջեւ ծառացած մարտահրա-ւէրներ, նշեց, որ առաջին հերթին,սփիւռքահայուն մօտ պէտք էպահպանել սեփական ինքնութեանգիտակցումը, որու գրաւականըհայկական դպրոցներ ունենալն է:Երկրորդ կարեւորագոյն խնդիրը,դպրոցնէն բացի, այս օրերունյաճախականացող խառն ամուսնու-թիւններու խնդիրն է, որոնց թիւըվեջին 15 տարիներու համեմատու-թեամբ կրկնապատկուած է, իսկերրորդ եւ կարեւորագոյն խնդիրը՝Արցախի վտանգուածութեանխնդիրն է: Արցախի վտանգուա-ծութիւնը Հայաստանի վտանգուա-ծութեան հարցն է:

Հայրենիք-Սփիւռք յարաբե-րութիւններու մէկ այլ կարեւորկողմին անդրադառնալով, դասախօ-սը ըսաւ. «Այսօր մենք կը խօսինքՀայաստանի մէջ ներդրումներկատարելու մասին, սակայն այսբոլոր խօսքերը կը մնան պարզյայտարարութիւններ, եթէ երկիրըներդրումներու համար գրաւիչչդառնայ»,- աւելցնելով, որ «եթէժամանակին սփիւռքահայու հայրե-նասիրութեան չափանիշը մարդոցմիտքին մէջ այն էր, թէ ինքը ինչկառուցած է հայրենիքի մէջ, ինչքանբարեգործութիւն ըրած է, ապա այսօրմտայնութիւնը փոխուած է եւ ճիշդ էոր փոխուած է. որովհետեւ այսօրարդէն պետական այրերու ամենա-բարձր մակարդակով կը գիտակցուի,

որ Սփիւռքը չի կրնար անընդհատտալ եւ երկիրը ինքը պէտք է ունենայիր հնարաւորութիւնները, որդեգրե-լով այն մօտեցումը, թէ սփիւռքահայըայսօր, որպէս հայրենասիրութեանդրսեւորում, ոչ թէ բարեգործութիւնպիտի ընէ, այլ ներդրում ընէ եւ շահստանայ հայրենիքէն»:

Փոխնախարարը, որպէս այսօրերուն տիրող մտայնութիւն, կա-րեւորեց նաեւ կլոպալ փոփոխութիւն-ներուն եւ անոր մեքանիզմներուն մէջՍփիւռքի մասնակից դառնալը,նշելով որ այս նպատակով, մօտապագային նախատեսուած Սփիւռք-Հայաստան համահայկական համա-ժողովին, խնդիրներու ամբողջ շարքմը առանձնացուած է, նպատակունենալով ապահովել Սփիւռքիմասնակցութիւնը երկրի մէջ տեղիունեցող փոփոխութիւններուն: Այսկապակցութեամբ Պրն. Սրապիո-նեանը ըսաւ. «Սա յաջողութեանհիմնական գրաւականներէն մէկն է,որովհետեւ յենակէտը Հայաստանն է,եթէ չըլլայ Հայաստանը, Սփիւռքըանվերապահօրէն շատ աւելի արագկ’ուծացուի, եւ Հայաստանըվերականգնելը կը դառնայ անհնար»,շեշտելով որ Հայաստանը փրկելումիակ ճանապարհը միակամ,միասնական համահայկական կամ-քի դրսեւորումն է:

Եզրափակելով բանախօսու-թիւնը, փոխնախարարը ըսաւ. «Մենքհակուած չենք մտածելու, որՍփիւռքը ամբողջութեամբ պէտք էտեղափոխուի Հայաստան, այդ մէկըանհնարէ, որովհետեւ այսօր, այսպայմաններուն մէջ այդ կերպովմտածելը «տոնքիշոթութիւն» կը նշա-նակէ: Վերջին հաշուով լոպիստա-կան կառոյցներու գոյութիւնը կըվկայէ, որ յաճախ եւրոպաներու,ամերիկաներու մէջ ձեւաւորուածկայուն հայկական կառոյցները իրենցտեղերուն մէջ շատ աւելի մեծ ազ-դեցութիւն ունին, քան Հայաստանիպետական այրերը, որոնք այսօրչունին այն լծակները, որպէսզիկարենան ստիպել մեզի վերաբերողքաղաքական խնդիրներուն մէջդրական որոշումներ կայացնել»:

Նախքան երեկոյի աւարտը,ներկաները կարճ տեսանիւթ մըդիտեցին, ուր ամփոփ կերպովներկայացուած էր Սփիւռքի նախա-րարութեան ծաւալած գործունէու-թիւնը եւ ձեռքբերուած արդիւնքները:

Դասախօսական երեկոյիններկայ էին պատմաբաններ, ակադե-մականներ, գրողներ եւ մտաւորա-կանութիւն, որոնցմէ մի քանինխօսքով հանդէս եկան:

Ձեռնարկին աւարտին կատա-րուեցաւ հիւրասիրութիւն, որունընթացքին ներկաներու միջեւ թեմայիշուրջ մտերմիկ զրոյց ծաւալեցաւ:

«Հայաստան-ՍփիւռքՀամագործակցութեանԱրդիական խնդիրներ»

A veces, un espacio reducido, monó-tono en sí mismo y sin demasiada esceno-grafía, abre la posibilidad de armar ununiverso que se puebla de miles de pregun-tas que seguramente no encontrarán res-puestas certeras; tan solo pueden invitar ala reflexión, claro está si hay deseos de ca-vilar sobre cuestiones tal vez vanas.

Viajaba en “hora pico” en un subte ycomo no tenía la oportunidad de sentarmey sacar mi libro para aprovechar un mo-mento de lectura durante el viaje, decidí daruna vuelta por los rostros de las personas,observar sus gestos y actitudes para ver sime devolvían algo en que pensar, para dis-traerme con el pensamiento de la incomo-didad que me planteaba la difícil situaciónen la que me encontraba.

Las personas nos espejan, esto quieredecir que algo de lo que nosotros vemos enotros es probable que lo tengamos en nos-otros; así la tristeza que vemos en alguienpuede estar mostrando una tristeza propia,reconocida o no y esto abre la posibilidadde reflexionar acerca los sentimientos pro-pios; podemos sumar también los gestosadustos, los de enojo, de asco y también losde felicidad. Todas emociones humanasque se reflejan y nos espejan.

Es un ejercicio que -realizado concierta regularidad- permite reconocer algu-nas actitudes propias que pueden estar ocul-tas en las emociones no expresadas, o queaun sabiendo que las tenemos, no nos atre-vemos a enfrentar.

Los seres humanos solo por el hechode pertenecer a la misma especie, hemossido dotados de características similares,solo que la forma de crianza, el contextosocial, la genética y lo que llamamos la bio-grafía parental y personal nos va definiendocon características determinadas. Sin em-bargo, tener presente que “todos poseemostodo lo que vemos en otros”, aunque no lohayamos desarrollado del mismo modo,permite empatizar y ser más flexibles a lahora de emitir juicios de valor sobre las per-sonas.

Dicho esto, puedo volver a mis pen-samientos reflexivos en un vagón del subte.Si bien siempre trato de tener en cuentaestos espejos, también advierto que comoconjunto de personas que compartimos es-pacios y en general, hemos dejado de teneruna actitud amable con los otros, más alláde lo que nos pueda estar pasando a nivelpersonal.

Es verdad que no se puede ser tan pre-tencioso reclamando cordialidad en unsubte cargado de personas que apenas pue-den moverse, volviendo de una jornada detrabajo y seguramente habiendo atravesadolas peripecias diarias de una ciudad un tantocaótica; sin embargo creo que por encimadel mal humor, el destrato y la intoleran-cia, podemos poner algo de nuestro es-

fuerzo personal por mejorar los espaciosque nos contienen. Una inversión de ama-bilidad para nuestro propio bienestar y dequienes nos rodean por más que sean per-sonas desconocidas compartiendo una cir-cunstancia especial.

Y por si alguno de mis estimados lec-tores pudiera pensar que no vivo la expe-riencia de forma cotidiana, me adelanto endecir que la he vivido y lo sigo haciendo nosolo en subte sino en diversos transportespúblicos.

Las cosas van cambiando, lo sé y noquiero ser de aquellas personas nostálgicasque tienden a querer vivir en el pasado; solointento conservar algunas pequeñas cosasde nuestras actitudes o modelos de educa-ción que observo van perdiendo espacio.

Antes era un gesto de amabilidadceder el asiento, sostener una puerta, cederel paso; ahora vemos esas actitudes casicomo milagros en el mejor de los casos ycomo molestas obligaciones en la mayoríade los casos, y empezamos a reclamar untrato más afable en cosas tan simples comopor ejemplo la limpieza en los medios detransporte, o con la forma de conducir dealgunos choferes y también con la forma decomportarse de algunas personas o automo-vilistas que solo se fijan en ellas, sin enten-der que es un espacio compartido, y a vecesen circunstancias más incómodas, y que entodo caso, nos exigiría practicar la amabi-lidad con mayor conciencia para que todosde algún modo pudiéramos sentirnos con-formes, flexibilizando y casi negociando tá-citamente y solo por un momento.

Me puse a pensar que si el chico queiba a mi lado pudiera levantar sus ojos dela pantalla del celular y bajar el volumen desus audífonos, tal vez entendería que leestoy pidiendo que me dejara agarrarme;que el portafolio casi valija del señor estáapoyado sobre el pie de mi “vecina” y nosmiramos cómplices como diciendo…ybueno…; que la chica que va a mi lado sa-cude su cabellera como si fuese una propa-ganda de champú mientras su compañerohabla por teléfono maldiciendo a quien ledebe unos papeles por la compra de un te-rreno en Cosquín, cerca del lugar en dondese realiza el festival y que a mí solo me im-porta que se bajen en la próxima estación;que la mamá con su chico, el carrito delchico y sus ansiedades atropella sin pedirpermiso para alcanzar la puerta, y otras tan-tas historias que podría contar, situada soloen el espacio reducido que ofrece un vagónde subte en quince minutos de recorrido enhorario pico.

Cuesta mucho más que dinero invertiren actitudes amables, esos bonos a largoplazo que casi nadie ya se da cuenta queestán disponibles en cada ser humano comomedio de intercambio.

Clr. Cristina Inés Papazian

[email protected]

chicos, más los videos que mostraron ins-tancias de la vida familiar y fragmentos dellibro, todos los presentes tuvimos el placerde disfrutar del cálido y emotivo relato quenos brindó Magda Tagtachian, del procesode elaboración de su obra al responder cadauna de las preguntas de los alumnos de ter-cer año.

Nuestro profundo agradecimiento aMagda por compartir la mañana con todosnuestros alumnos y docentes!

Margarita Djeredjian

Rectora I.E.S.G.E.I.


JULIO:-Jueves 13, 12.45 hs.: Almuerzo con el lic. José Siaba Serrate en la Cámara

Argentino-Armenia de Industria y Comercio. Tema: Argentina y el mundo”. Av. Santa

Fe 969, 2º Piso. Reservas: Tel. 4393-0101

- Viernes 14 de julio, 20:30 hs.: Ciclo Interinstitucional de Conciertos Coralesen Hadjin Dun. Av. R. S. Ortiz 2273 CABA. Participan: Coro Armenio Takuhí, Coral

Eve del Colegio León XIII y Coral Porteño. Entrada Libre y gratuita

AGOSTO:- Sábado 5, 21 hs.: “Pizza party y gran show” a beneficio del Proyecto “Am-parar” en la U.R.A. de Hadjín, Scalabrini Ortiz, 2273, C.A.B.A.

- Sábado 12, 20.30 hs.: Presentación del grupo de teatro “Liga de Mujeres”de la U.G.A.B., Armenia 1322, C.A.B.A.

- Sábado 26, 16 hs.: Tradicional té de celebración del Día de la Madre Armeniaen Vicente López. Organiza: Comisión de Damas. Arenales 1631, V. López.

Agenda

El día viernes 7 dejulio, los alumnos del se-cundario tuvieron un en-cuentro con MagdaTagtachian, escritora yperiodista del Diario Cla-rín.

La idea del encuen-tro surgió cuando losalumnos de tercer año eli-gieron junto a la profesoraLucía Criado de Lengua y

Literatura, la obra de Magda “Nomeolvi-des Armenuhí” para trabajar la novela tes-timonial desde la propuesta de ¿Quiénconforma el lugar del Otro?. Tras la lecturay análisis del libro, los jóvenes comenzarona bucear en la historia de esa maravillosamujer que fuera Armenuhí, quien como tan-tos abuelos y bisabuelos, llegó a nuestropaís tras innumerables padecimientos sufri-dos durante el Genocidio Armenio

Con una dinámica que se basó en laspreguntas elaboradas y formuladas por los

Donaciones

instituto educativo san gregorio el iluminador

Encuentro con

Magda Tagtachian

- La Comisión Directiva del Colegio Armenio Arzruní agradece la donación re-cibida por parte del

Sr. Arturo Rizian RC 0006517 $ 10.000Sr. Daniel Rizian RC 0006518 $ 10.000 en memoria del Sr. Aris Rizian, ex miembro de Comisión Directiva y bene-

factor de la institución.

- Con motivo del fallecimiento de su prima hermana, Zvart Nahabetian de Eki-zian, el Dr. Eduardo Dante Asilian y familia realizan las siguientes donaciones:

U.C.A. de Sharyum: $ 1.000U.G.A.B.: $ 1.000Fondo Armenia: $ 1.000Programa radial “Guiliguiá”: $ 500Semanario “SARDARABAD”: $ 500

COMIENZA HOY · 2020. 8. 23. · El arte como resistencia”, en el Archivo nacional de la memoria...

Documents

Transcript of COMIENZA HOY · 2020. 8. 23. · El arte como resistencia”, en el Archivo nacional de la memoria...