EDITORIAL

Coa presentación da nosa revista escolar “O Faro de Monte Alto”, esta vez,

en formato dixital, damos por rematada a tarefa do Equipo de

Normalización e Dinamización Lingüística para o curso 2011-2012.

Preparamos esta revista como escaparate do traballo realizado nas aulas

polos nosos alumnos e fomentando o emprego do galego como a nosa

primeira lingua.

Facemos unha referencia ao autor homenaxeado no día adicado ás Letras

Galegas, Valentín Paz Andrade.

Agradecemos a colaboración de toda a Comunidade Educativa pola súa

aportación.

Desexamos que pasedes uns momentos agradables coa súa lectura.

Un saúdo.

O EQUIPO DE NORMALIZACIÓN E DINAMIZACIÓN LINGÜÍSTICA.

OS NENOS DE 3 ANOS PINTAMOS COMO KANDINSKY

AS LABOURAS DO OUTONO. A VENDIMA

Coa chegada do outono todo o alumnado do colexio estivo a investigar sobre

as festas e labouras tradicionais galegas, a vendima, o magosto e o samaín.

DEPARTAMENTO DE RELIXIÓN. MANOLI.

TEATRO DE NADAL.

“O VIRUS INFORMÁTICO”.

A televisión anuncia “un novo virus informático”. Despois do comunicado,

conecta con diversos ambientes para coñecer o efecto do virus.

Nunha segunda escena, a televisión mostra un banco. Ante a desesperación

do banqueiro, o caixeiro automático reparte cartos aos pobres, aínda que non

teñan tarxeta, polo que o banqueiro teme a ruína e vese obrigado a requirir

axuda dos técnicos.

Nunha terceira escena aparece o despacho dun cuartel militar.

Un sarxento intenta informar ao capitán de que os mísiles, en vez de matar,

deixan caer comida, roupa, xoguetes,... O capitán solicita axuda dos técnicos

para revisar as máquinas.

Na cuarta escena un político fala a unha Asemblea. Lendo un texto promete

cousas insólitas: perdón das débedas aos países pobres, facilitar a inmigración,

desenrolar a outros países, protexer os bosques, coidar a capa de ozono...

Abraiado, comproba que endexamais dixeran iso, enfurécese, pero o secretario

faille ver que era o ordenador, que non cumpría ordes, e escribía o que quería.

Entón, ante a situación, volve chamar aos técnicos para que arranxen o

ordenador.

Na última escena, están todos os personaxes presentes, e os técnicos,

aseguran que o caixeiro, os mísiles, o ordenador... están ben.

E pensan que todo se debe ao contrasinal utilizado, e chegan á conclusión de

que fora o 24 do 12, e sempre obtiñan a mesma sintonía.

(Un dos técnicos toca “Noite de Paz”)

E tírase a conclusión de que como os homes non aprenden e din cousas que

non cumpren, as máquinas quixeron darlles unha lección.

“AVENTURAS E DESVENTURAS DUNHA ESPIÑA DE TOXO”

Os alumnos de sexto representaron a adaptación teatral da obra

“Berenguela, aventuras e desventuras dunha espiña de toxo” de Manuel

María no noso centro e no CEIP Sanjurjo de Carricarte nun proceso de

intercambio de obras teatrais.

PEDINDO REGALOS

Os alumnos de 3ºA, ó longo do curso, participamos en varias actividades

que nos gustaron moito.

Queremos destacar:

Os concursos de redacción, nos que gañamos dous premios.

Diego Fuentes , contos para a paz, coa narración “O león que non tiña amigos”. Andrés Burgos, contos do bosque, con “Os animais do bosque”.

Disfrutamos moito preparando o recital de poesía, adicado ao bosque.

Eliximos un poema moi divertido “O bosque encantado”.

Gustounos escoitar ao mestre Silvestre Gómez Xurxo, contándonos como

escribiu o libro “Ti non xogas”.

Pero o que máis nos divertiu foi ensaiar “ O fantasma Caramba” e

representalo aos compañeiros de 3ºB e infantil.

NEXO 4 Unha

experiencia que

nunca

esqueceremos!!! Este curso os alumnos de 4º

deste colexio decidimos

crear unha cooperativa:a

nosa primeira empresa!!!!!

Empezamos o proxecto con moitísima ilusión: tivemos que

formar a directiva da empresa, crear o logotipo, pensar

nos produtos que íamos facer, asistir a unhas charlas

informativas,...

Foi en xaneiro cando decidimos presentarnos ao

proxecto, e, desde entón nas clases de plástica, nos

recreos, os venres pola tarde, e algún que outro día máis,

preparamos os nosos produtos. O día 26 de abril tivemos

que ir ao Concello para solicitarlle ao alcalde a licenza de

venta na rúa.

Os días previos ao mercado estabamos dos nervios:

venderemos algo, non venderemos nada, haberá moita

xente, non haberá ninguén,... Case non podiamos nin

durmir. Os tres derradeiros días fichamos a algúns papás

e mamás para que nos axudaran cos últimos detalles,

ademais a moi bo prezo.

O tema económico tamén foi un tema serio: ensinámosvos

os números para que vos fagades unha idea. Todos os

membros da cooperativa tivemos que aportar 5€ de

capital inicial para mercar os materiais. Tivemos que

pedir un crédito ao colexio para os derradeiros gastos, o

cambio para o día do mercado, ... e o xenial foi que o

negociamos sen intereses.

O día da venta foi xenial: vendimos todo o que

levabamos... e máis que tivéramos.

Conseguimos 435 €!!!! Ese mesmo luns arranxamos as

contas pendentes: devolvemos a todos os cooperativistas

o capital inicial(os 5 € que puxéramos ao principio),

calculamos a cantidade que íamos levar á COCIÑA

ECONÓMICA (o 25 % dos nosos beneficios), ou sexa que

60 € e descubrimos que temos case 200 € para..............A

NOSA GRAN FESTA DE RECOMPENSA POR UN

TRABALLO BEN FEITO!!!!!!

GRACIAS A TODOS!!!!!

QUEREMOS AGRADECER A TODOS OS PROFES,

AMIGOS, A CONSERXE, AS LIMPADORAS, PAPÁS E

MAMÁS, FAMILIAS, EQUIPO DIRECTIVO DO COLE,

PERSOAL DO PROXECTO SEMENTE, ETC., POLA VOSA

AXUDA, COMPRENSIÓN E APOIO CO NOSO

PROXECTO. TAMÉN A NATU POR DEIXARNOS LEVAR

A CABO ESTA ILUSIÓN, E AO SEU MARIDO POLOS

SEUS TRABALLOS NOCTURNOS E POR DARNOS A

IDEA DO NOSO PRODUTO ESTRELA:

O PERCEBE DE MONTE ALTO

MOITAS GRACIAS A TODOS!!!!!!!

A NOSA OPINIÓN PERSOAL.......

CARLOS ABELEIRA: “moi interesante”

TITO AMAYA: “moi boa experiencia para traballar en equipo”

LUCÍA ARECHAVALA: “axudounos a ser mellores amigos e a

traballar en equipo”

NOELIA: “unha empresa que chegou ao meu corazón”

MÓNICA: “aprendemos como funciona unha empresa”

DANIEL: “unha experiencia inesquecible”

ANGEL: “unha experiencia única”

PATRICIA: “ensinounos moitas cousas”

CARLOS GACIO: “foi un bo final de curso e axudounos a

coñecernos mellor”

ANA: “espero repetir esta experiencia e nunca a vou esquecer”

CRISTIAN: “aprendemos moito e pasámolo moi ben”

FRANCISCO: “encantoume e oxalá que o volvamos facer”

ANDREA: “sentinme moi agradecida por facer cousas en NEXO

4”

ALEX LABAÉN: “unha experiencia única para toda a miña vida”

PABLO: “unha experiencia única que nos axudou a traballar mellor

en equipo”

CARLOS LÓPEZ: “unha experiencia alucinante e irrepetible”

NEREA: “algo que nunca esquecerei”

DIEGO: “NEXO + empeño= primeira división”

LUCAS: “unha excepcional empresa coa que nos sentimos

fenomenal”

LUIS QUEIRUGA: “nunca esquecerei esta experiencia”

LUIS REY: “o máis divertido que fixen nunca”

LUCÍA RIVADULLA: “ obligounos a ser boas persoas e será unha

festa inesquecible”

MARGARITA: “o mellor da miña vida: aprendemos a compartir e

divertímonos moito”

ALEX VÁZQUEZ: “aprendemos moitísimo desta experiencia”

IMOS AO CONCELLO A POLA LICENCIA...

OS ÚLTIMOS PREPARATIVOS...

O DÍA DO MERCADO...

A VOLTA AO COLE... BO DÍA DE TRABALLO

PROCESO DE REALIZACIÓN DO MAPA

“Mapa de España artesán” Este ano fixemos na clase de plástica, cada un de nós, un mapa de España como o

que mostramos nas fotografías, destacando os sistemas montañosos e os ríos.

O material utilizado foi:

1. unha táboa de tablex de 40 x 40 (moi finiña e sen vernizar).

2. uns tacos de cores de plastilina: azul, marrón, amarelo, branco, verde e lila.

3. un mapa debuxado, que nos deu a profe, un pouco máis grande que un folio (a3),

da península ibérica, continuado con Francia e África, e as Illas Canarias e

Baleares.

Empezamos o traballo calcando cun lapis o contorno o contorno do mapa na táboa, e

para que non se movese, o suxeitamos cunhas chinchetas.

Unha vez calcado o contorno do mapa empezamos a cubrilo, estendendo a plastilina

cos dedos.

Os mares e océanos con plastilina azul, España interior e exterior de amarelo (coas

illas, Ceuta e Melilla). Portugal, Francia e África de branco e Andorra de cor lila

para distinguilo de España e Francia.

Despois fixemos o máis difícil, situar no seu lugar os sistemas montañosos de

España, e proporcionados coa altura que teñen na realidade, para isto utilizamos a

plastilina marrón e fixemos figuriñas xeométricas (entre pirámides e conos),

semellando as montañas, e xuntando unhas coas outras.

Para facer os ríos e os seus afluentes utilizamos a cor verde, como fiíños moi

delgadiños, e os colocamos desde o seu nacemento ata a súa desembocadura.

Todo isto, claro, comprobando polo mapa do libro de texto.

Este traballo axudounos moito para entender mellor o que estudamos na clase.

Andrea 6º B

Como xerminan as sementes? Os nenos da miña clase e máis eu fixemos un experimento para observar como xerminan as sementes. Vouvos ensinar como o fixen e o que pasou. Material: - Sementes (fabas, lentellas...). - Un pouquiño de algodón. - Un recipiente. Conseguín o material e comecei desta maneira: Día 1: plantei as sementes. Proceso: coloquei no meu recipiente un pouco de algodón e botei as sementes. Enterreinas un pouco e botei unha pouca de auga. Día 6: a cápsula que rodeaba as sementes comezaba a romper e saíanlle unhas raiciñas. Día 7: as raiciñas medran pouco a pouco. Día 9: a raíz medrou e a faba rompeu; do seu interior saíron unhas follas.

E así quedou a miña planta ao finalizar o experimento.

Clase práctica de observación de “como xerminan as sementes”.

“Método activo”.

Hoxe, día 5 de outubro a profe mandounos traer recipientes baleiros, como

iogures, vasiños de cristal, de marmelada, etc. e sementes (fabas, lentellas,

garavanzos...) e un pouquiño de algodón...

E... ¡empeza o experimento!

Mandounos anotar día a día no caderno o que íamos observando.

Día 6 de outubro.

Eu trouxen lentellas e enterreinas nun pouco de algodón no meu vasiño de

iogur, empapeino con auga e deixeino nunha mesa preto da ventá para que lle

dera o sol, xunto aos recipientes dos meus compañeiros, e boteille unha pouca

auga cando o precisaba.

O día 7.

Non observo nada nas miñas lentellas, están igual co primeiro día.

O día 10.

Observo que a dúas ou tres das miñas lentellas lle saíron algunhas raiciñas, e

pártense en dous.

O día 11.

Saíron talos, uns máis altos que os outros.

Día 13.

A miña semente converteuse nunha planta, con folliñas, aínda que hai moitas

que non saíron, é dicir, non xerminaron.

Día 19.

A miña planta crece un pouco máis e xerminaron outras sementes.

Hoxe, 21 de outubro.

A miña planta xa terminou o seu proceso de xerminación. Fixen un debuxo se

como quedou, e ao levalo para casa fixen estas fotos que vedes.

A conclusión que saquei é que se a semente (ou embrión) está ben formada, é

dicir, ben desenrolada e madura, se está viva, e non perdeu o seu poder

xerminativo (polo tempo) e ten o calor (do sol) o mesmo que humidade (auga)

que precisa, ocorre ¡o milagre! xerminan as sementes e nacen as plantas. Foi

moi interesante observalo día a día.

Andrea, 6º B.

“A miña planta” A miña planta naceu dunhas lentellas moi pequenas, aínda que pareza mentira; só lle axudaron un pequeno anaco de algodón e un vasiño de iogur baleiro. Fun anotando e observando día a día o que ía acontecendo. Un día eu vin que non ía para adiante, e boteille un chisco de auga para axudar a que xerminara, e paseina á ventá da clase, que da o sol máis directo, e ao final como sempre pasa, se coidas algo con agarimo e lle prestas atención acadas unha sorpresa e a miña foi que as sementes romperon, saíron do algodón e comezou a medrar cos talos e as folliñas, e seguiu medrando. Cando a levei ao patio da miña avoa, ela transplantouna a unha maceta con terra e... ¡aquí a tedes moi rufa!

Hector, 6ºB

No colexio este ano fixemos moitas saídas culturais: Palacio de Congresos, acuario, castro de Elviña, Cerámicas do Castro, ao teatro na cidade, parque de Santa Margarida, biblioteca de Monte Alto e a última ás fragas do Eume. Ao acuario fomos e vimos andando. Recibiunos unha monitora que nos explicou moitas cousas sobre os peixes. Falounos das quenllas e as súas curiosidades, ensinounos como son as súas peles ¡deixounos tocalo! e dependendo do sentido que as toques son suaves ou ásperas. Díxonos que case todo o acuario estaba formado por animais do océano Atlántico. Logo entramos nunha sa onde había medusas e falamos delas. Cando acabamos, vimos unha película, proxectada nunha esfera grande que xiraba, sobre a auga e a contaminación.

Despois saímos fóra a ver as focas e como lles daban de comer. Era moi gracioso porque subíanse a unha plataforma, e para desprazarse ata as monitoras que lles daban a comida, ían botando. Había nove femias e cinco machos, a maior tiña 28 anos e soen vivir 30. Logo leváronnos ao “Nautilus”, o lugar onde estaban as quenllas Gastón e Hermosa. Tamén vimos como uns buzos dábanlles de comer aos peixes. Pasámolo moi ben, encantounos, pois aprendemos cousas e divertímonos. Clara, Marcos, Andrea, Alejandra, Jorge, 6º B.

O METRO CADRADO

Os alumnos e alumnas de 6ºA e 6ºB fixemos unha actividade coa que nos

divertimos ao mesmo tempo que aprendíamos as medidas de superficie.

As nosas profesoras trouxeron unha táboa dun metro cadrado de superficie

que estaba dividida en 100 decímetros cadrados. Despois déronnos uns folios

cuadriculados nos que tiñamos que contar 10 cadrados (cada cadrado era de 1

cm x 1cm) de alto e 10 de ancho para formar un decímetro cadrado.

Debuxamos e coloreamos cada cadrado con moita imaxinación.

.

Recortamos cuidadosamente.

Pegamos nos decímetros en que estaba dividido o metro cadrado.

O traballo ía avanzando.

Cando todo estivo acabado xuntamos os dous metros cadrados.

Aquí estamos os autores con cada un dos nosos metros cadrados.

AS PEDRAS DO MAR DA TORRE

Emilio Mariñas, percebeiro, veciño do barrio de Montealto falounos da

recuperación microtoponímica da península da Torre, da vida dos percebeiros ,

das merendiñas da Torre, das famosas patacas da Torre…

“FESTA DOS MAIOS”

Os maios é unha festa tradicional galega de exaltación da natureza, na

primavera.

Os Maios son artiluxios feitos de elementos vexetais, fieitos, flores,

laranxas, ovos... de distintas formas xeométricas e artísticas.

Os nenos e nenas de sexto elaboraron unhas coplas alusivas e

críticas sobre as institucións e personaxes públicos con ironía e

fino humor, e as cantaron ao tempo que circulaban arredor do

Maio ao ritmo dos palitroques.

Alá vén o Maio

Cargado de flores

Para regalarlle

aos meus amores.

No mes de maio

Casou miña nai

Que felicidade!

Casou co meu pai.

A miña clase

Polo “carnaval”

Ía vestida

De familia anormal.

Parou o Sol

Xa tempo lle era

Pois fartas de calor

Estaban as terras.

Juán Carlos de Borbón

É un gran cazador

Deberían chamarlle

“O Rei León”.

Francisco, de Ximnasia

Insiste en calentar

Non quere que nos lesionemos

Para ó “pichi” xogar.

Charo, a de Inglés

Sempre está estresada

De seguir así

Acabará mareada.

Os mozos de 6º

Queremos protestar

As clases de Coñe

Co recreo compensar.

O noso país

Está hipotecado

Todos os políticos

andan preocupados.

“A facer coplas xa!”

Mandounos Matilde

Xa estamos cansos

De esquecer as “tildes”.

Miña nai contoume

Que Zapatero é moi pobre

Agora anda por aí

“Collendo” cobre.

A profe de Relixión

Preguntou a lección

Eu non lla quixen dar

E marchei nun camión.

Charo, a de Música

Mándanos cantar

Se non facemos caso

Co libro a traballar.

Meu amigo da NASA

Fai botellón

Chega a súa casa

E non pode co “riñón”.

O aeroporto de Castellón

Costou moitos millóns

Por iso está cheo

De ratos e falcóns.

O delantero do Deportivo

Lesionouse porque é un “friki”

E agora o depor

Xoga sen Riki.

Eu nos maios

Tísnome a cara

Pero a miña amiga

É unha cagada.

Miña profe Matilde

É moi boa

Pero cando se enfada

Parece unha leona.

Este ano eu penso

Que o Deportivo

Vai conseguir

Un bo ascenso.

A terra avisa

Derrétense os Polos

Como non paremos

Teremos auga ata os codos.

Iso da refinería

Ten que mellorar

O cheiro en Meicende

Nin Deus o pode aturar.

O presinte Rajoy

É todo un pillo

Espera na esquina

Para clavarche “o cuchillo”

Hai moito botellón

Na zona de Monte Alto

Por iso os alumnos

Fanno por todo o alto.

Co gallo das Letras Galegas, e como homenaxe a Valentín Paz Andrade,

fíxose un grande mural que representa ao mar e encheuse de elementos

mariños e animais, como tres grandes barcos pesqueiros, unha batea, buzos,

polbos, caranguexos, ameixas, estrelas de mar e un fondo mariño con area.

Tamén fíxose unha exposición dos aparellos das artes de pesca aportados

polos alumnos e, complementando a exposición, carteis informativos e

representativos das artes de pesca aportados tamén por un pai.

E así mesmo exposición de carteis moi coloristas da vida de Valentín Paz

Andrade, que proporcionou a Consellería.

Durante a “Semana das Letras galegas” visitounos Pepe Temprano.

Un home entrañable, que comunicou moito cos rapaces, posto que eles foron

moi receptivos con el. Autor de pezas musicais, actor, gaiteiro…

Falounos dos instrumentos e a música tradicional galega, explicounos os

elementos da gaita, pandeiro, ferriños…

Deleitounoscon varias pezas musicais , entre elas a do “Antigo reino de Galicia”

OS BOSQUES

O ano 2011 foi o “Ano internacional dos bosques”. Para

commemoralo no noso colexio escribimos contos, poesías,

debuxamos e aprendimos moitas cousas sobre eles e os animais e

plantas que viven no bosque.

II RECITAL DE POESÍA Todos os nenos de primaria participaron no “II Recital de poesía”. Os nenos de segundo homenaxearon a Rosalía de Castro recitando “Parece unha rosa”.

Os de terceiro fixéronnos vivir nun “bosque encantado”.

Tamén recitaron poesías de Xoán Neira.

Poesías de creación propia:

Poesías de Pondal, Antonio Teijeiro…

Representaron o xogo pantomímico “O varal”.

Representaron a obra teatral “O miñato e mais a pomba”

A FADA E O TRASNO Había unha vez unha fada e un trasno que vivían nun bosque. A fada era feliz e

tiña moitos amigos.

A fada era orfa, os seus papás morreran nun accidente de coche, caeran por

un precipicio. Vivía cun trasno e sempre a acompaña un esquío. Sempre

levaba un vestido de follas e margaridas, pero nos acontecementos especiais

usaba un espectacular vestido de purpurina amarelo. A fada era loira con ollos

azuis, levaba o pelo recollido nunha coleta.

A fada Ceci vivía nunha casa moi bonita cun xardín onde no cogomelo máis

pequeno vive un trasno que se chama Pablo.

Un dia saíu a recoller flores; que leda estaba¡. Cando chegara a casa poría as

flores nun xarrón para que toda a casa ulise a bosque.

O trasno mentres tanto, dando un paseo, atopou un amigo seu Fernando, outro

trasno. Xuntos dirixíronse a casa da fada a comer pero comezou a chover. Ceci

non estaba na casa, que raro. ¿Que lle ocorrería?

Ceci perdeu ás as coa chuvia e non podía voar. Ocorréuselle poñerse unha

folla enriba da cabeza para protexerse da chuvia, pero conseguiu secarse. De

súpeto saíu o sol e o arco da vella abriuse no ceo. E co sol conseguiu secarse,

así podería volver a voar.

Cando chegou a súa casa os trasnos preparáronlle unha grande comida. E

xuntos celebraron que Ceci estaba ben. Os trasnos decidiron que no seu

aniversario íanlle regalar a Ceci un par de ás de reposto.

INVESTIGAMOS

O OURIZO

O nome científico do ourizo é erinaceus europaeus .

O ourizo e un mamifero.

O corpo do ourizo ten unhas 5.000 pugas de 3-5 cm de lonxitude.

Pesa 5-6 kg e come insectos pequenos roedores, ras e serpes.

Deféndese coas pugas.

O ourizo adurmiña ate a noite.

Cando hiberna o ourizo prepara a súa gorida con follas secas,

en inverno,a temperatura descende a 10º C.

O ourizo ten unha rara costume husmea entre as follas. Rasca na

terra para encontrar gusanos. Os pequenos ourizos ao naceren

non teñen pugas.

As pugas do ourizo en realidade son pelos modificados cuxa

extremidade é moi afilada.

O ourizo emite un sonido similar ao do porco.

CÓNTAME UN CONTO

Os nosos pais, nais, avoas e tíos sorprendéronnos moito. Na “Hora de ler”

viñeron a contarnos moitos contos. Como disfrutamos coas súas historias!

O MEU CONTO FAVORITO

Todos os nenos e nenas do colexio quixemos contar cal, e porque, era o noso

conto favorito e con todos fixemos unha exposición. Verdade que quedou

moi ben?

¡Temos unha BIBLIOTECA NOVA! Con libros bonitos e interesantes. Un lugar onde

podemos encontrar historias que nos fan soñar, contos para recordar, poemas para

recitar...

Cambiamos a ubicación dos ordenadores xunto cos libros de información, creamos

novos espacios mais acolledores. Queríamos celebralo e preparamos unha gran festa. As

nenas e nenos de E. Infantil presentaron "Os animais" de Luar na lubre.

"O castiñeiro" recitáronno o alumnado de quinto.

Os alumnos de sexto contaron un conto, "A herbalúa" adaptación da obra de Marilar

Aleixandre.

Os alumnos de quinto recitan e pintan "O castelo".

Recitaron o poema "Adiós ríos, adiós fontes" de Rosalía de Castro acompañados dun

vídeo fotográfico feito por eles.

Pedro e Clara recitaron e representaron o xogo pantomímico "O varal".

Os alumnos e alumnas de quinto B representaron a obra teatral "O cogumelo".