«FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que...

16
«FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» CATALINA FUENTES R ODRÍGUEZ Universidad de Sevilla RESUMEN Precisamente es u n adverbio perteneciente a los de afirmación, según A.Alonso- P.Henríquez Ureña. Analizamos su comportamiento discursivo tanto en el diálogo como en el interior de un discurso monologado, apreciando su función modificadora de una oración, el valor de enfatización de un segmento informativo, precisión en la comunicación, y presentación de un argumento coorientado que prueba lo dicho. Se mueve, pues, en el plano enunciativo y constructivo del texto. PALABRAS CLAVE Adverbio- Pragmática- Argumentación- Sintaxis- Análisis del discurso- Modalidad- Enfatización- Respuesta. ABSTRACT In A.Alonso- P.Henrîquez Urena(1984), precisamente is an assertive adverb. We analyse its discoursive function in the dialogue and the monologue. It modi- fies a proposition and is a focus particle. It marks the precision in the speech act and relies the proposition in the same argumentative orientation that the conclusion. Thus we may say that it is a device of textual construction. KEY WORDS Adverb- Pragmatics- Argumentation- Syntax- Discourse analysis- Modality- Emphasis- Answer. CAUCE, Revisla de Eilulogia y su Didaclica. n." 1X19. 1995-96 / pdgs. 771-785 771

Transcript of «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que...

Page 1: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

«FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE»

C A T A L I N A F U E N T E S R O D R Í G U E Z

Universidad de Sevilla

R E S U M E N

Precisamente es u n adverbio perteneciente a los de af i rmación, según A.Alonso- P.Henríquez Ureña. Analizamos su compor tamiento discursivo tanto en el d iá logo c o m o en el interior de u n discurso monologado , apreciando su f u n c i ó n modif icadora de una oración, el valor de enfatización de u n segmento informat ivo, precisión en la comunicac ión, y presentación de u n argumento coorientado que prueba lo d icho. Se mueve, pues, en el p lano enunciat ivo y constructivo del texto.

P A L A B R A S CLAVE

Adverb io - Pragmática- Argumentación- Sintaxis- Análisis del discurso-Modal idad- Enfatización- Respuesta.

A B S T R A C T

In A.Alonso- P.Henrîquez Urena(1984), precisamente is an assertive adverb. We analyse its discoursive funct ion in the dialogue and the mono logue . It m o d i ­fies a propos i t ion and is a focus particle. It marks the precision in the speech act and relies the propos i t ion in the same argumentative or ientat ion that the conclusion. Thus w e may say that it is a device o f textual construct ion.

K E Y W O R D S

Adverb- Pragmatics- Argumentat ion- Syntax- Discourse analysis- Modal i ty-Emphasis- Answer.

CAUCE, Revisla de Eilulogia y su Didaclica. n." 1X19. 1995-96 / pdgs. 771-785

7 7 1

Page 2: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

CATALINA FUENTES RODRÍGUEZ

RÉSUMÉ

Precisamente est un adverbe d'affirmation, selon A.Alonso- P.Henríquez Ureña. Nous étudions son comportement discursive dans le dialogue et dans le discours monologal. Cet adverbe modifie une phrase, est un procédé de mise-en-relief d'une information, de précision dans la comunication, et introduit un argument coorienté vers la conclusion. C'est une preuve de ce qui a été dit. I l appartient, donc, au niveau énonciatif et de construction du texte.

MOTS-CLÉ

Adverb- Pragmatique- Argumentation- Syntaxe- Analyse du discours-Modalité- Emphase- Réponse.

1. T i e n e A.A lonso, con P.Henr íquez Ureña, una Gramática castella­

na en la que cada aspecto se i lus t ra con u n texto l i terar io, de d iversos

t ipos, y se proponen ejercicios de composic ión, campo al que se está

vo lv iendo actualmente para la enseñanza de la lengua. A s í l os nuevos

planes de Secundaria. E s , pues, grande s u actualidad. S i n embargo, no

vamos a hacer una crítica a la obra de ambos autores, s i n o una peque­

ña contr ibución en s u homenaje tratando un aspecto poco habitual y

que creo va en la l ínea de s u s trabajos. S i recordamos la f ina in tu ic ión

de A .A lonso en el planteamiento del artículo o de l os d im inu t i vos caste­

l l anos 1 en el que se da cabida a matices de contenido «afectivo» y no só lo

representativo, podemos inc lu i r lo en l os precedentes de la moderna

Lingüíst ica de la enunciación 2 .

Muchos son l os aspectos que cabría comentar aquí, pero n o s vamos

a detener en el anál is is del comportamiento d iscurs ivo de una unidad de

nuestra lengua, intentando llegar a las claves de s u valor y empleo, en

línea con lo que este autor hace en s u Gramática. N o s re fer imos al

adverbio precisamente, «adverbio compuesto», según A . A l o n s o -

P.Henr íquez U reña 3 .

E n la Gramática castellana se considera adverbio lo que modifica a

un verbo, adjetivo o a otro adverbio, postura coincidente con la tradi­

cional. Y «las modif icaciones que el adverbio representa se ref ieren: al

1. A. Alonso (1967). 2. Con autores como C. Bally (1965), G. Guillaume (1969 Y 1971-73), y O. Ducrot

(1980) actualmente. 3. Cfr. A. Alonso-P. Henríquez Ureña (1984, 2- curso, p. 168).

772

Page 3: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

•FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE-

t i e m p o y a l l u g a r , a la c a n t i d a d y a l m o d o , y a l c a r á c t e r a f i r m a t i v o , n e g a ­

t i v o o d u b i t a t i v o d e la o r a c i ó n » ( i d e m , p . 1 6 0 ) .

Precisamente e n t r a r í a e n e s t o s ú l t i m o s , a u n q u e n o e x p r e s a e x a c t a ­

m e n t e e s o s c o n c e p t o s , p e r o s í e s t á m á s c e r c a d e e l l o s . N o s e t r a t a d e

d e t e r m i n a r , c o m o n o s d i c e , «el c a r á c t e r a f i r m a t i v o , n e g a t i v o o d u b i t a t i v o

d e la o r a c i ó n " ( A . A l o n s o - P . H e n r í q u e z U r e ñ a : 1 9 8 4 , 1 6 3 ) . P e r o sí l o q u e

h a c e n l o s a f i r m a t i v o s : » p o r m e d i o d e l a d v e r b i o s e p u e d e d a r é n f a s i s a la

e n u n c i a c i ó n p a r a q u e n o q u e d e v a c i l a c i ó n n i n g u n a " : « V i e n e , Sí v i e n e .

S e g u r a m e n t e v i e n e » ( i d e m ) . S i n e m b a r g o , n o l o c i t a e n l a e n u m e r a c i ó n

d e a d v e r b i o s a f i r m a t i v o s , q u e i n c l u y e : sí, también, ciertamente, verda­

deramente, seguramente y u n «e tcé te ra» .

Y d e c i m o s q u e p u e d e i n c l u i r s e d e n t r o d e e s e g r u p o d e a f i r m a t i v o s ,

p o r q u e precisamente e s u n a d v e r b i o q u e p u e d e a p a r e c e r c o m o r e s ­

p u e s t a a u n a p r e g u n t a t o t a l , c o n u n v a l o r e q u i v a l e n t e a l sí. P e r o a p o r t a

c i e r t o s c o n t e n i d o s e s p e c í f i c o s q u e p u e d e n v e r s e c o n a y u d a d e la t e o r í a

d e la a r g u m e n t a c i ó n 4 .

2 . H a y q u e h a c e r , s i n e m b a r g o , v a r i a s a c l a r a c i o n e s . C o m o y a h e m o s

d i c h o e n o t r o s l u g a r e s 5 , e l a d v e r b i o n o a g o t a s u f u n c i o n a m i e n t o e n l a

m o d i f i c a c i ó n a v e r b o s , a d j e t i v o s o a d v e r b i o s , s i n o q u e e s t e e s u n o d e

s u s c o m p o r t a m i e n t o s . L o s o t r o s p u e d e n e x p l i c a r s e s u p e r a n d o l o s l í m i t e s

d e la o r a c i ó n y a d o p t a n d o u n a v i s i ó n p r a g m á t i c a e n u n c i a t i v a 6 . As í , h a y

a d v e r b i o s a d j u n t o s q u e s o n l o s q u e t i e n e n u n a f u n c i ó n s i n t á c t i c a d e n t r o

d e la o r a c i ó n , y a s e a m o d i f i c a n d o a u n s e g m e n t o : v e r b o , a d j e t i v o o

a d v e r b i o , p e r o t a m b i é n s i n t a g m a n o m i n a l , o b i e n a t o d a la o r a c i ó n : «muy

b i e n » , «muy b o n i t o » , « c a n t a estupendamente», «técnicamente, la e m p r e s a

e s t á a c a b a d a » .

O t r o s q u e e x p r e s a n l a m o d a l i d a d s o n m a r g i n a l e s , v a n e n t r e p a u s a s ,

t i e n e n m o v i l i d a d e n la o r a c i ó n y p u e d e n s e r r e s p u e s t a a u n a p r e g u n t a

t o t a l c o n sí y no. S o n l o s a d v e r b i o s d e m o d a l i d a d o d i s j u n t o s 7 , q u e n o

t i e n e n f u n c i ó n s i n t á c t i c a d e n t r o d e la o r a c i ó n : afortunadamente, lamen­

tablemente, por supuesto...

P o r ú l t i m o , e s t á n l o s q u e t i e n e n u n a f u n c i ó n c o n e c t o r a , f u n d a m e n ­

t a l m e n t e d e e n u n c i a d o s , a p a r e c e n t a m b i é n m a r g i n a l e s c o n m o v i l i d a d e n

la o r a c i ó n , y p u e d e n c o m b i n a r s e c o n c o n j u n c i o n e s , l o q u e l o s d i f e r e n ­

c i a d e e l l a s : sin embargo, ahora bien, por tanto.

4. Cfr. J. C. Anscombre-O. Ducrot (1983) 5. C. Fuentes (1987a), entre otros, y (1987b) 6. Cfr. O. Ducrot (1980, 1984), y C. Fuentes (1987c). 7. C. Fuentes (199D, y C. Fuentes-E. Alcaide (1995)

7 7 3

Page 4: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

CATALINA FUENTES RODRÍGUEZ

E n e s t o s ú l t i m o s h a r e s u l t a d o r e n t a b l e la a p l i c a c i ó n d e la t e o r í a d e

l a a r g u m e n t a c i ó n , y a q u e s u e l e n i n t r o d u c i r r e l a c i o n e s d e e s t e t i p o 8 .

E n e s t e m a r c o n o s d e t e n e m o s a a n a l i z a r precisamente, u n a u n i d a d

q u e p r e s e n t a u n c o m p o r t a m i e n t o u n t a n t o e s p e c i a l e n e s t e á m b i t o , y

c u y a i n s c r i p c i ó n e n u n o d e l o s g r u p o s a n t e r i o r e s n o r e s u l t a d e l t o d o

c l a r a , a p r i m e r a v i s t a , l o q u e re f l e ja q u e l o s l í m i t e s n o s o n t a n t a j a n t e s

c o m o a p a r e c e n e n la t e o r í a , y l a s f r o n t e r a s s o n u n c o n t i n u u m dif íc i l d e

m a r c a r . N o s c e n t r a r e m o s f u n d a m e n t a l m e n t e e n e l r e g i s t r o h a b l a d o ,

t o m a n d o c o m o c o r p u s c o n c r e t a m e n t e l a s e n c u e s t a s d e l h a b l a u r b a n a d e

Sev i l l a? .

3 . D e e s t e e s t u d i o s e r e v e l a q u e precisamente p u e d e a p a r e c e r e n

d o s c o n t e x t o s :

- e n e l d i á l o g o

- e n e l d i s c u r s o m o n o l ó g i c o d e u n h a b l a n t e ,

p e r o n u n c a s e c o m p o r t a c o m o u n a d v e r b i o q u e m o d i f i q u e a u n a d j e t i ­

v o , v e r b o o a d v e r b i o .

3 . 1 . E n p r i m e r l u g a r p u e d e a p a r e c e r c o m o r e s p u e s t a c o n u n v a l o r

d e c o n f i r m a c i ó n 1 0 :

« -¿Vienes a l c i n e ?

-Precisamente'11.

E s t e v a l o r n o s e h a l l a e n l a s e n c u e s t a s . E s e l u s o q u e M . M o l i n e r

r e c o n o c e c o m o e q u i v a l e n t e a justamente. G e n e r a l m e n t e a p a r e c e c o n

p r e g u n t a s o r i e n t a d a s , y a q u e e l a d v e r b i o l o q u e h a c e e s p r e s u p o n e r e s e

c o n t e n i d o q u e s e e l i d e e i n t e n s i f i c a r l o o e n f a t i z a r l o :

«- ¿ H a l l e g a d o J u a n ?

-Precisamente».

S e o m i t e la o r a c i ó n , q u e e s l o d i c h o e n la p r e g u n t a : «ha l l e g a d o

J u a n » . S e o m i t e p o r s a b i d o . Y precisamente n o e s l a r e s p u e s t a a l a p r e -

8. Así, los de oposición o los causativos (causales o consecutivos), y otros como en efecto, de hecho...

9. Estas han sido publicadas en 3 volúmenes y uno de microfichas con las con­cordancias: V. Lamiquiz-M. A. Pineda (1983), V. Lamiquiz-M. Ropero (1987), M. Ollero-M. A. Pineda (1992), M. A. Pineda-M. Ollero (1993).

10. Así lo tratamos en C. Fuentes-E. Alcaide (1995). 11. No parece aceptable como respuesta a preguntas directivas, que son pragmá­

ticamente órdenes: «- ¿Cierras la ventana? - ¿Precisamente-.

7 7 4

Page 5: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

«FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE-

g u n t a s ó l o , s i n o q u e a p o r t a u n c o n t e n i d o , n o d e a c t i t u d , ( a u n q u e t a m ­

b i é n l l e v a c o n s i g o e s e v a l o r m o d a l d e c o n f i r m a c i ó n ) s i n o d e e n f a t i z a c i ó n

d e u n a i n f o r m a c i ó n . S e c o m p o r t a , p o r t a n t o , c o m o u n c o m e n t a r i o q u e

a p o r t a i n f o r m a c i ó n s o b r e l o a n t e r i o r . P r e s u p o n e la c o o r i e n t a c i ó n c o n la

p r e g u n t a : s e c o n f i r m a l o p r e g u n t a d o y a la v e z s e a ñ a d e u n a i n f o r m a ­

c i ó n : d e s t a c a r l o d i c h o f r e n t e a o t r a s c o s a s , o c o m o n o e s p e r a d o o m u y

i m p o r t a n t e i n f o r m a t i v a m e n t e .

«¿Te q u e d a s a c o m e r ?

-Precisamente»

F r e n t e a sí, q u e e s u n a r e s p u e s t a a f i r m a t i v a a u n a p r e g u n t a q u e d e s ­

h a c e u n a i n c e r t i d u m b r e , precisamente p r e s u p o n e q u e e l o t r o i n t e r l o c u ­

t o r e s p e r a b a u n no, o a l m e n o s n o c o n s i d e r a b a m u y e s p e r a b l e e l sí, y e l

q u e p r o n u n c i a precisamente h a c e r e c a e r la a t e n c i ó n s o b r e la a f i r m a c i ó n ,

a d e m á s d e i n d i c a r l e q u e c r e e q u e n o l o e s p e r a b a . A l o m e j o r e s s ó l o u n a

p r e s u p o s i c i ó n d e l s e g u n d o i n t e r l o c u t o r s o b r e l a s e x p e c t a t i v a s d e l p r i ­

m e r o , q u e p u e d e n o c o i n c i d i r c o n la r e a l i d a d . S e c o m p o r t a c o m o u n

a r g u m e n t o c o o r i e n t a d o . S e ñ a l a u n a e s p e c i e d e c o m p l i c i d a d d e l o y e n t e :

«has a c e r t a d o " , «es la r e s p u e s t a a c e r t a d a , j u s t a y a d e c u a d a " .

¿ Q u é t i p o d e a d v e r b i o e s e l q u e t e n e m o s ? ¿Es u n d i s j u n t o , u n m o d a -

l i z a d o r ? C r e e m o s q u e n o , y a q u e n o e s u n e l e m e n t o q u e i n d i q u e u n a

a c t i t u d d e l h a b l a n t e , m á s b i e n p a r e c e u n e l e m e n t o q u e m o d i f i c a a t o d a

u n a o r a c i ó n , u n a d j u n t o c o n f u n c i ó n d e m o d i f i c a d o r d e l a o r a c i ó n , q u e

a p a r e c e e n u n a r e s p u e s t a e l í p t i c a .

P o r t a n t o , e l u s o c o m o r e s p u e s t a n o e s m á s q u e u n a e x t e n s i ó n d e l

q u e t i e n e c o m o m o d i f i c a d o r d e u n a o r a c i ó n o d e u n s e g m e n t o , c o m o

a d j u n t o , p u e s . L o q u e o c u r r e e s q u e a l a p a r e c e r e n e l e n t o r n o p r e g u n ­

t a - r e s p u e s t a a d o p t a u n v a l o r c o n f i r m a t i v o , d e a f i r m a c i ó n i n t e n s i f i c a d a e n

l í n e a c o n l o q u e d e c í a n p a r a l o s a d v e r b i o s d e a f i r m a c i ó n A A l o n s o -

P . H e n r í q u e z U r e ñ a . C o m p a r t e , p u e s , c o n t e x t o c o n l o s a d v e r b i o s d i s j u n ­

t o s ( e l d e s e r r e s p u e s t a a u n a p r e g u n t a t o t a l ) p e r o e s u n a d j u n t o .

A d e m á s , a ñ a d e u n a i n f o r m a c i ó n q u e a f e c t a a t o d a la o r a c i ó n . E s e l

m i s m o c o m p o r t a m i e n t o q u e t i e n e generalmente y o t r o s a d j u n t o s o r a c i o ­

n a l e s :

«¿Llueve m u c h o a q u í ?

- Generalmente»

P r e s u p o n e e l s í , p e r o a ñ a d e u n a i n f o r m a c i ó n q u e m o d i f i c a a l d i c t u m : la

o r a c i ó n q u e s e p r e s u p o n e : « G e n e r a l m e n t e l l u e v e m u c h o a q u í »

7 7 5

Page 6: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

CATALINA FUENTES RODRÍGUEZ

3 .2 . El s e g u n d o c o n t e x t o y p r i n c i p a l , p o r t a n t o , e s e l d e e l e m e n t o

a d j u n t o m o d i f i c a d o r d e u n s e g m e n t o o u n a o r a c i ó n , c o n v a l o r d e e n f a -

t i z a c i ó n , l l a m a r l a a t e n c i ó n s o b r e a l g o , q u e s e p r e s e n t a c o o r i e n t a d o e n

e l d i s c u r s o a l o e s p e r a d o o d i c h o . E s s u u s o p u r a m e n t e a r g u m e n t a t i v o .

A s í M . M o l i n e r ( 1 9 8 4 ) , j u n t o a l o s v a l o r e s d e « e x a c t a m e n t e , j u s t a m e n t e » ,

n o s d i c e :

«3. S e e m p l e a t a m b i é n p a r a s u b r a y a r u n a c o n t r a d i c c i ó n o la i n o p o r ­

t u n i d a d o i n c o n v e n i e n c i a d e u n a c o s a : 'Lo q u e p a s a e s q u e n o q u i e r e s

q u e v a y a y o . - P r e c i s a m e n t e fui y o q u i e n l e s d i j e q u e t e i n v i t a s e n ' ( . . . ) 6 .

T a m b i é n p a r a p o n e r é n f a s i s e n u n a a f i r m a c i ó n q u e e n v u e l v e c o n t r a d i c ­

c i ó n c o n l o a f i r m a d o p o r o t r o : 'Lo q u e t e p a s a e s q u e t i e n e s e n v i d i a . -

P r e c i s a m e n t e , m e o f r e c i e r o n e s e c a r g o a n t e s q u e a é l . O q u e i m p i d e

a c c e d e r a u n a p e t i c i ó n : ' D a m e c i e n p e s e t a s si l a s t i e n e s . - P r e c i s a m e n t e ,

a c a b o d e c a m b i a r e l ú l t i m o b i l l e t e q u e l l e v a b a ' » ( p . 8 2 3 , 2- t., s . v . ) .

A m b o s u s o s s o n e q u i v a l e n t e s , a u n q u e s u b r a y a e n u n s e n t i d o e l

a s p e c t o d e c o n t r a d i c c i ó n y e n e l o t r o e l a s p e c t o i n t e r a c c i o n a l d e e n f a t i -

z a r a l g o , a d e m á s d e la o p o s i c i ó n . E s a i d e a e s b á s i c a e n e s t e e l e m e n t o ,

a l m e n o s p a r a M. M o l i n e r : e l s e r a l g o c o n t r a d i c t o r i o , o s u b r a y a r u n e l e ­

m e n t o f r e n t e a o t r o s . P e r o p a r e c e q u e e s e s e n t i d o d e c o n t r a d i c c i ó n e s

c o n t e x t u a l : s e p r o d u c e c u a n d o l o q u e s e d i c e y s e r e s a l t a ( e s t o e s l o q u e

h a c e precisamente) v a e n c o n t r a d e l e n u n c i a d o a n t e r i o r , o d e l a s e x p e c ­

t a t i v a s , p r e s u p o s i c i o n e s o i n f o r m a c i o n e s d e l o t r o i n t e r l o c u t o r . A s í e n

o t r o s m u c h o s c a s o s n o p r e s e n t a e s a c o n t r a d i c c i ó n , s i n o u n a o r i e n t a c i ó n

a r g u m e n t a t i v a a f a v o r d e u n a c o n c l u s i ó n :

«Los alumnos son los que deciden cuándo se in ter rumpen las clases. Precisamente ayer me comunicaron que terminábamos el 17».

I n t r o d u c e u n a p r u e b a c o o r i e n t a d a a la c o n c l u s i ó n d e l h a b l a n t e ,

d e m u e s t r a l o q u e e s t e q u i e r e d e c i r . E s s e m e j a n t e a por cierto, a propó­

sito e n e l v a l o r d e r e s a l t a r , y a d e hecho e n e l d e p r o b a r u n a c o n c l u s i ó n .

E n l a s e n c u e s t a s s u e l e a p a r e c e r c o n e l v a l o r d e a d j u n t o o r a c i o n a l

q u e i n t r o d u c e u n e n u n c i a d o q u e s i r v e d e a p o y o a u n a a r g u m e n t a c i ó n .

A r g u m e n t o c o o r i e n t a d o q u e p r u e b a la c o n c l u s i ó n . S i r v e a d e m á s p a r a

r e s a l t a r e s o c o m o e l h e c h o m á s a d e c u a d o p a r a p r o b a r l o y c o m o c a s u a l

q u e s e d é . S ó l o h a y u n c a s o e n q u e a p a r e z c a a l i n i c i o d e u n a r e s p u e s ­

ta :

«-Anteriormente me dijiste que estuviste u n año en Palma del Río ejer­ciendo el cargo de juez. Habíame sobre dicha poblac ión y de los recuer­dos profesionales que tengas.

7 7 6

Page 7: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

-FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE»

-Precisamente, teniendo en cuenta el tiempo que estuve, pues, al mar­charme de dicha población me hicieron un homenaje que todavía recuer­do-. ( C 3 V 4 , 2 4 1 ) 1 2 .

Aquí no es respuesta a una pregunta directamente, s i n o in ic io de la

m isma, ya que se trata de dar una información detallada sobre u n acon­

tecimiento o etapa de s u vida. Comienza con una frase encabezada con

precisamente en pos ic ión destacada, entre pausas, que enfatiza lo que

viene detrás y este enunciado se presenta como una prueba de lo que

va a decir: de lo agradecido que le estaba el pueblo.

S i rve de apoyo la in formación de esa oración a lo dicho anterior­

mente. E s u n argumento que prueba lo dicho. Está coorientado argu­

mentativamente con él. Parece que la estructura es conclus ión + argu­

mento que lo prueba, pero no só lo eso, porque esa m isma estructura es

la que presenta de hecho^. Se diferencia de él en que enfatiza también

todo ese contenido, l lama la atención sobre él , y lo hace como s i fuera

algo que se le ha ocurr ido en el momento, ese valor cercano a a propó­

sito. E s u n enunciado, una idea que ha surg ido de manera oportuna para

apoyar lo dicho. A s í podemos ver lo claramente en el s iguiente ejemplo:

-¿Sobre qué materia quieres que hablemos ahora?

-Pues precisamente, estoy leyendo un libro de Unamuno y me puedes preguntar sobre literatura y concretamente de Unamuno» ( C 3 V 4 , 2 3 8 - 9 ) .

E n este caso apoya lo que sigue, de forma catafórica: casualmente A y

por tanto B .

S u s claves son , pues:

-presenta un argumento coorientado -resalta u n segmento o un enunciado como informativamente más

importante

-hay cierto valor de ser casual y opor tuno el decir este argumento.

4 . Pero creemos que estos valores, cercanos a lo enunciativo (digo

A. Precisamente puedo decir B , que me ha venido ahora a la mente, que

apoya A, y lo demuestra) v ienen de s u valor léxico or ig inar io : ser preci­

s o s , ser lo más adecuados y pert inentes en nuest ro decir o hablar. Esa

12. En la forma de citar las encuestas nos adaptamos al m o d o en que han apare­cido en los volúmenes editados: se indica primero el nivel (Culto, Medio o Popular, con las iniciales), el número de generación, el sexo (Varón-Hembra), y el número de infor­mante.

13. Cfr. C .Fuentes (1995).

777

Page 8: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

CATALINA FUENTES RODRÍGUEZ

p rec i s ión e n la e n u n c i a c i ó n es u n va lor re formula t ivo a vece s , p e r o a q u í se q u e d a e n el a s p e c t o p u r a m e n t e enunc ia t ivo : «digo lo m á s a jus tado , o lo m á s exacto», y esa p rec i s ión e n el hab la r a d o p t a u n va lor a r g u m e n t a ­t ivo e n re lac ión c o n el e n u n c i a d o p r e c e d e n t e . La func ión a rgumen ta t i va su rge l u e g o d e su t ex tua l izac ión y c o n e x i ó n c o n o t ros e n u n c i a d o s .

Así se conf i rma p o r su or igen: Precisamente v i e n e d e p rec i so , p r e ­cisar, y es te s e g ú n J .Corominas-J .A.Pascual (1989) d e p raec i sus - ' co r t ado , r e c o r t a d o , a b r e v i a d o ' , pa r t . d e p r a e c i d e r e ' co r t a r b r u s c a m e n t e ' . Precisamente a p a r e c e e n 1574, A.de Morales , precisar m e d . s. XVII, C o n d e d e Cerve l lón (t.II, p . 4 3 1 , s .v.decidir) . El s e g u n d o va lo r c o m o necesa r io , v i e n e c o m o i n n o v a c i ó n semán t i ca cas te l lana y p o r t u g u e s a , y se halla ya c o n s u m a d a e n Salas Ba rbad i l l o ( l635 ) .

Po r t an to , el o r i g e n e s el va lor e n u n c i a t i v o d e aclarar, p rec i sa r e n el decir, q u e a ú n p u e d e v e r s e e n a l g u n o s casos :

a) «no es precisamente guapo»

q u e v i e n e n d e su s e n t i d o d e c o n c r e t a r y q u e p a r e c e c o n m u t a r c o n exac­tamente, «no es e x a c t a m e n t e guapo» = «si h a b l o c o n p rec i s ión o exact i ­t u d , n o e s guapo», q u e d a u n s en t ido , es ta es t ra tegia , d e litote: se d ice lo con t ra r io d e lo q u e q u i e r e decir. Se conv ie r t e , p u e s , e n u n intensifi-c a d o r de l adjet ivo, c o m o efec to con tex tua l . Es u n e l e m e n t o enunc i a t i vo , c u y o á m b i t o s e m á n t i c o es el adjet ivo. Un u s o s eme jan t e sería el de :

«que fue el chaval este de Espartinas, que no es Espartaco precisamente, que es Fernando Cepeda» (M3V4, 244).

C o n el va lor d e c o n c r e t a r y da r la in fo rmac ión exacta : «Yo tuve en la m i l i , precisamente en Jerez, tenía u n o que era,...» (M3V1 , 2 1 6 )

«una cofradía que está ubicada allí, en la Puerta de la Carne, precisamente en la barriada donde nací» (C1V2, 21).

C o n m u t a c o n exactamente. Este e l e m e n t o v i e n e d e preciso, q u e indica el va lor d e exac t i tud , e n

e s t e c a so la in fo rmac ión exac ta , a justada has ta e n sus m í n i m o s de ta l les a la rea l idad . Es u n e l e m e n t o d e p rec i s ión e n el hab la . Y, p o r t an to , s e u s a e n es t ruc turas q u e ac la ran lo d i c h o d e forma gene ra l c o n u n e n u n ­c i a d o especí f ico q u e d e s c i e n d e has ta el deta l le : deta l lar la in formación , o b i e n da r u n e j e m p l o q u e lo ac lare , o u n a causa , o u n a c o n s e c u e n c i a q u e a p o y e lo d i c h o . La es t ruc tu ra p a r e c e ser: E n u n c i a d o o in fo rmac ión g e n e r a l + in fo rmac ión conc re t a , o + u n e j emplo . Relac ión d e lo g e n e ­ral a lo part icular .

778

Page 9: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

•FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE-

O bien: Enunciado + causa o efecto, ambas argumentaciones a favor

del p r imer enunciado.

Aparte de esto, informativamente resalta ese argumento, se conside­

ra muy importante, se llama la atención sobre él , contrastivamente con

el resto. Equivaldr ía a «para ser exactos», «por ejemplo», «concretamente».

b) De ahí se usa con valor solamente enfatizador, de l lamar la aten­

ción sobre u n segmento o u n enunciado. N o va necesariamente, al igual

que en el caso anterior, entre pausas, formando grupo entonativo apar­

te. A veces s í se resalta:

«Los personajes curiosos de Sevilla. De ellos conocí, precisamente, a un

cura en San Bernardo que le gustaba una jartá el aguardiente» (M3V3,

238)

«no llegué a percatarme de que estaba pasando, precisamente, ante la

Giralda, que no era una cosa así cualquiera» (C1V2, 18).

E n estos casos es porque se quiere resaltar ese elemento. Y esta fun ­

ción enfatizadora es la que puede hacer pensar en una cierta contradic­

ción frente a ot ros, valor que le adjudicaba M.Mol iner a esta unidad.

Se trata de una prec is ión de la in formación en la que hay también

coorientación y enfatización. Se pretende dar una información más deta­

llada, más ajustada a la intención del hablante, generalmente porque el

segundo enunciado concreta lo dicho en el p r imero y se l lama la aten­

ción sobre el lo.

«que yo en aquella etapa, precisamente de colegio de religiosas,..."

(C2H3, 177).

Pero esto l leva a usar lo como u n elemento expres ivo , mulet i l la ,

retardatario, enfatizador o concretador, s i n explicación sintáctica:

«Y que, indiscutiblemente es una cosa digna de ver, eh?. Muy interesante

como manifestación folklórica precisamente de la ciudad y de la región»

(C1V3, 28).

Parece más u n in tens ivo, enfatizador de la op in ión , que l leva al

hablante a u t i l i za r u n cúmulo de adverbios y expres iones modales o

enfatizadoras.

Con una aclaración que se resalta:

«pues resulta que había un vecino, ¿no?, precisamente gitano, que canta­

ba» (P3V3, 423).

Mucho más claro se ve el valor enfatizador en el s iguiente ejemplo:

7 7 9

Page 10: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

CATALINA FUENTES RODRÍGUEZ

«- (..) La plaza de Doña Elvira formaba parte del barr io de Santa Cruz, quizá el cónclave, el cónclave pr incipal del poeta, que le servía de ins­p i rac ión. - La bohemia de Sevilla, ¿no? - Ea. Precisamente la plaza de Doña Elvira, la plaza de la Alianza, el Callejón del Agua, la calle Vida, el Patio de Banderas, era el que servía precisamente de inspiración a los poetas» (M3V3, 2 3 6 ) .

Ya s e h a d i c h o , p e r o s e r e p i t e y s e e n f a t i z a , y s e v u e l v e a r e p e t i r e l pre­

cisamente l u e g o . E s a n a f ó r i c o , f ó r i c o q u e l o r e t o m a .

E n o t r a o c a s i ó n s e v u e l v e a p o n e r p a r a m a r c a r la e n f a t i z a c i ó n s o b r e

e s a i n f o r m a c i ó n :

«Y, entonces, toda hermandad tiene sus actividades, actividades que pue­den ser tanto de t ipo rel igioso, naturalmente, concelebraciones de sus quinarios, de sus tr iduos y todo eso. Precisamente en la hermandad de la Candelaria celebra, hace poco celebró, en el mes de febrero, al p r i n ­c ip io celebró la fiesta, precisamente de la Virgen de la Candelaria» (C1V2, 2 2 ) .

El ú l t i m o r e c o g e e l p r i m e r precisamente q u e e s a r g u m e n t a t i v o : e s u n

a r g u m e n t o a f a v o r , e j e m p l i f i c a d o r d e la a f i r m a c i ó n g e n e r a l q u e p r e c e d e .

La e s t r u c t u r a e n f a t i z a d o r a s u e l e s e r la d e «mise e n rel ief" , u n a e s t r u c ­

t u r a a t r i b u t i v a c o n e l c o m p l e m e n t o o e l e m e n t o d e s t a c a d o s e g u i d o d e

u n a e s t m c t u r a c o n ser + u n s i n t a g m a n o m i n a l o u n a r e l a t i v a . V i d e l d e

a r r i b a o :

«pero ha sido precisamente el avance de la Anestesia, c o m o d igo , la que ha p o d i d o hacer que se elabore, que se pudiera hacer, una serie de ope­raciones, que indudablemente estaban lejos de nuestro án imo cuando empezamos la especialidad» (C2V1, 1 0 6 ) .

A v e c e s s e d e s t a c a u n s e g m e n t o , s e e n f a t i z a , p e r o r e f l e j a n d o u n a

a c t i t u d n e g a t i v a :

«tenemos u n hi jo que está sirviendo en Canarias y dice m i mar ido, pues, hace t iempo, porque claro, allí no se puede... cuando le dan permiso no...fuera de la península no le suelen dar permiso tan fácil , vamos, nada más que una vez en el año y en toda la mi l i . Entonces, dice: «vamos a ir a verlo». Precisamente en la Semana Santa, la semana de Semana Santa, y... y tengo una pena la mar de grande por faltar de aquí, pero, por otro lado, voy a Canarias y veo a m i hijo» (P3H3, 519-520).

L o q u e q u i e r e d e j a r c l a r o y l l a m a r la a t e n c i ó n e s e s a f e c h a , q u e p r o ­

v o c a u n a r e a c c i ó n d e t r i s t e z a e n la p e r s o n a , n e g a t i v a . E s l a q u e e l

7 8 0

Page 11: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

«FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE»

h a b l a n t e m e n o s deseaba . A q u í h a y u n a s e x p e c t a t i v a s nega t ivas p o r p a r t e

d e l h a b l a n t e . I g u a l c u a n d o d e c i m o s :

•Fue María, precisamente María. No podía ser otra».

Enfat iza . P r e s u p o n e u n r e c h a z o a esto.

Ot ras veces n o se resalta c o n e l v e r b o ser, s i n o c o n u n a c o n t r a p o s i ­

c i ó n :

«Esto está más b ien reflejado precisamente en pueblos que en la misma ciudad» (C2H2, 167).

Esa e n f a t i z a c i ó n l l eva i n c l u s o a u n u s o m o d a l , i n t e n s i f i c a d o r d e la

o p i n i ó n :

«Bueno, pero quizá precisamente es lo boni to , ¿no?» (C2H2, 167). «Bueno, en el centro porque precisamente es u n centro comercial donde acuden gentes de todos los alrededores» (M2V1 , 115).

A q u í ya es u n a p o y o d e l hab lar , s i n t e n e r m u c h o s e n t i d o la e n f a t i ­

z a c i ó n .

c ) Y e n ú l t i m o caso h a l l a m o s el e m p l e o p u r a m e n t e a r g u m e n t a t i v o

a ñ a d i d o al d e resaltar, q u e ya h e m o s v i s t o :

«Pues, c o m o te d igo, lo tengo a med io leer. Precisamente cuando tú has ven ido estaba u n poco haciendo sobremesa y estaba, pues, leyendo ese artículo» (C2H4, 196).

«Toda la c iudad, no solamente las edificaciones que t ienen u n t ipo mar­cadamente árabe, no?, no son todas, no?, es el t ipo de c iudad castellana, si decimos. No quiere decir que porque sea u n trazado árabe, n i muchí­simo menos. Esto está más b ien reflejado precisamente en pueblos que en la misma ciudad» (C2H2, 167).

E n este va a c o m p a ñ a n d o a u n s i n t a g m a , q u e enfa t i za , resalta c o m o i n f o r ­

m a t i v a m e n t e i m p o r t a n t e . A t r a e la a t e n c i ó n s o b r e este s e g m e n t o . Y es to

le s i rve d e a p o y o a la a r g u m e n t a c i ó n . Realza q u e sea e n los p u e b l o s y

n o e n la c i u d a d c o m o c o l o f ó n a u n a a r g u m e n t a c i ó n q u e v i e n e a d e c i r

q u e n o se e n c u e n t r a t r a z a d o árabe e n la c i u d a d .

«Al sevil lano cont inúa gustándole, al joven sevil lano le cont inúa gustan­d o ir a ver los pasos, c o m o se suele decir, a ver las cofradías.(..) y preci­

samente el joven sevil lano es el que sale en una cofradía porque el h o m ­bre mayor, pues sí, (...)Yo creo que en realidad la Semana Santa aunque tiene m u c h o arraigo tradicional y la gente, naturalmente la gente mayor, cont inúa siendo unos adeptos enormes de la Semana Santa, sin embargo el que constituye la Semana Santa en Sevilla hoy en día como, natural­mente el que constituye todo, toda actividad, es la juventud, es el joven

781

Page 12: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

CATALINA FUENTES RODRÍGUEZ

en real idad el que se toma esto en serio y el que hace precisamente, que las cosas vayan hacia delante» (C1V2, 20-21)

Resalta «el j o v e n sevi l lano». Se l l a m a la a t e n c i ó n s o b r e ese s e g m e n t o , q u e

es e l j u s t o , e l q u e se q u e r í a dec i r , así se es «preciso», p e r o se d a u n a

i n f o r m a c i ó n d e c o o r i e n t a c i ó n c o n l o e s p e r a d o , l o q u e se a r g u m e n t a .

A p o y a la a r g u m e n t a c i ó n de q u e es al j o v e n al q u e le g u s t a n las c o f r a d í ­

as, a r g u m e n t a c i ó n q u e l u e g o c o n t i n ú a .

E n ot ras ocas iones afecta a t o d a la o r a c i ó n :

«Pues sí, sí noto u n cambio bastante importante, u n cambio bastante grande no solamente en lo que se refiere, pues, a la forma, que lóg i ­camente la forma de la juventud de esta época es distinta a la de m i época de estudiante, sino también en matices más profundos y y o creo que también bastante más complejos. Precisamente el o t ro día estuve u n rato aguardando al director de m i tesis, y sentada en u n banco de u n o de los pasillos de la universidad de la Facultad de Letras, concre­tamente, pues, estaba v iendo el ir y venir de la juventud estudianti l de ahora y apreciaba eso, el cambio en muchas cosas» (C2H4, 189).

N o es s ó l o concre ta r , p rec isar la i n f o r m a c i ó n , s i n o q u e a la v e z se le a ñ a d e la e n f a t i z a c i ó n de ese c o m p l e m e n t o . D e ahí la f r e c u e n c i a d e «pre­c i s a m e n t e p o r eso", o «prec isamente+ p o r + causa". A l m i s m o t i e m p o fac i l i ta esa i n t e r c o n e x i ó n d e c o o r i e n t a c i ó n , d e ser d o s cosas m u y re la ­c i o n a d a s q u e le a p o r t a e l v a l o r a r g u m e n t a t i v o d e l q u e c a r e c e n o t r o s e le ­m e n t o s d e p r e c i s i ó n c o m o concretamente.

«si no lees varias revistas especializadas. A mí me encantan. Por ejem­p lo , índice, me gusta muchísimo. Que precisamente estoy ahora leyen­do u n artículo interesantísimo sobre los problemas universitarios, p ro ­blemas de la universidad actual» (C2H4, 196)

Es a l g o q u e surge d e l o d i c h o , c o m o u n a c o n c r e c i ó n , p o r e j e m p l o , u n a

p r u e b a , u n a r g u m e n t o , d i r e c t a m e n t e r e l a c i o n a d o , c o o r i e n t a d o , y eso da

p i e a i n i c i a r l o , a i n c l u i r l o e n e l d i s c u r s o .

E n c u a n t o a la d i s t r i b u c i ó n s in tác t ica , precisamente a p a r e c e c o n u n a

o r a c i ó n o c o n u n s i n t a g m a , y al p r i n c i p i o , al f i n a l o i n c l u s o i n t e r m e d i o :

«Cuando vivíamos en la plaza de la Magdalena precisamente' (C1V1, 4) «teniendo precisamente en cuenta que sucede que sufre una inf luencia psíquica..» (C3V4, 244).

A veces su d i s t r i b u c i ó n i n t e r m e d i a se d e b e a q u e se ha o l v i d a d o y

se p o n e , q u e d a n d o u n a es t ruc tura u n t a n t o a n ó m a l a :

«Y antes creíamos que todo se reducía a una oración a Dios y u n culto a Dios, y que al p ró j imo había que darle contra la esquina, que darle u n

782

Page 13: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

•FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE»

golpe contra la esquina. Y entonces esta, precisamente, postura que y o v i de la Iglesia me hizo i rme hacia el otro lado» ( C 3 V 2 , 2 1 7 ) .

5 . E n c o n c l u s i ó n , precisamente e s u n a d v e r b i o a d j u n t o m o d i f i c a d o r d e t o d a la o r a c i ó n . E s u n e l e m e n t o c o n f u n c i ó n s i n t á c t i c a e n e l d i c t u m q u e a f e c t a a t o d o l o d i c h o . S u v a l o r e s f u n d a m e n t a l m e n t e e n u n c i a t i v o , e n s u o r i g e n : «lo q u e v o y a d e c i r e s l o a d e c u a d o : s o y p r e c i s o a l d e c i r e s to» . Y d e a h í s u p o n e u n a e n f a t i z a c i ó n d e e s e c o n t e n i d o , c o n l o c u a l s e u t i l i z a c o m o e l e m e n t o j e r a r q u i z a d o r d e la e s t r u c t u r a i n f o r m a t i v a d e l t e x t o . P o r t a n t o , s i n t á c t i c a m e n t e a d v e r b i o a d j u n t o o r a c i o n a l q u e s e m u e v e e n e l á m b i t o d e la e s t r u c t u r a c i ó n d e la i n f o r m a c i ó n . E n e s t e s e n ­t i d o e n f a t i z a , r e s a l t a t o d o e l d i c t u m c o m o l o m á s p r e c i s o y a d e c u a d o . Y c o m o e f e c t o c o n t e x t u a l , e n e l t e x t o a p a r e c e c o m o a l g o c a s u a l , i d ó n e o , y e n r e l a c i ó n a r g u m e n t a t i v a d e a p o y o d e l o a n t e r i o r m e n t e d i c h o .

E s a l g o a d e c u a d o , q u e d i c e ( v e r b o e n u n c i a t i v o ) e l h a b l a n t e e n e s t e m o m e n t o p o r q u e e s l o q u e p r u e b a l o d i c h o a n t e r i o r m e n t e . C o m p a r t e e s t a f u n c i ó n a r g u m e n t a t i v a c o n de hecho, p e r o l o s e p a r a d e é l e l s e r u n a d j u n t o , la f u n c i ó n d e e n f a t i z a c i ó n y e l a p a r e c e r c o m o a l g o c a s u a l , y n o p r e m e d i t a d o . E n e s t e u s o t i e n e u n v a l o r c o h e s i v o , p e r o n o c o m o c o n e c -tor , s i n o c o m o u n o p e r a d o r a r g u m e n t a t i v o .

P o r l o t a n t o , c u a n d o s e u s a c o m o r e s p u e s t a e s u n a i n t e n s i f i c a c i ó n , o u n a e n f a t i z a c i ó n d e l c o n t e n i d o q u e s e e l i d e , y s e p r e s u p o n e . F u n c i o n a c o m o u n s i g n o a f i r m a t i v o , p e r o e s u n a d j u n t o r e m a t i z a d o r q u e s e e m p l e a c o m o c o m e n t a r i o , y c o n e l i p s i s d e l e n u n c i a d o . E s o t r a c l a s e d i s ­t i n t a a l o s m o d a l e s , p e r o q u e c o m p a r t e e s t e c o n t e x t o c o n e l l o s , a u n q u e n o e s u n s i g n o a u t ó n o m o , c o m o a q u e l l o s . E n la r e s p u e s t a p u e d e n a p a ­r e c e r d i s t i n t o s e l e m e n t o s , u n o s e n s u u s o p r o p i o , y o t r o s c o m o e n u n ­c i a d o s « t r u n c a d o s » , o «el íp t icos» {generalmente, habitualmente, al menos, justamente, ...).

E s , p o r t a n t o , u n e l e m e n t o q u e s e m u e v e e n e l p l a n o e n u n c i a t i v o , d e a h í a la e s t r u c t u r a d e la i n f o r m a c i ó n , y p o r ú l t i m o a la c o h e s i ó n p o r s u v a l o r a r g u m e n t a t i v o .

6. E n c u a n t o a s u u s o e n l a s e n c u e s t a s d e l h a b l a u r b a n a d e S e v i l l a , l o e n c o n t r a m o s e n t o t a l e n 9 5 o c a s i o n e s , r e p a r t i d a s d e l s i g u i e n t e m o d o :

C u l t o : 2 0 - 7 - 10 = 3 7 .

0 - 1 4 - 1 = 1 5 . T o t a l : 5 2 .

M e d i o : 3 - 1- 2 2 = 2 6 .

2 - 4 - 1 = 7 . T o t a l : 3 3

P o p u l a r : 1 - 0 - 3 = 4

0-2-4 = 6 . T o t a l : 10 .

7 8 3

Page 14: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

CATALINA FUENTES R O D R Í G U E Z

C o m o v e m o s , p r e d o m i n a e n e l c u l t o . Va d e s c e n d i e n d o s u f r e c u e n ­

c i a a m e d i d a q u e b a j a m o s d e n i v e l . E n e l c u l t o a p a r e c e e n c a s i t o d a s l a s

g e n e r a c i o n e s , e x c e p t o e n m u j e r e s d e la p r i m e r a . E n e l m e d i o s ó l o e s t á

c o m p l e t a la t e r c e r a g e n e r a c i ó n d e h o m b r e s . L o s d e m á s s ó l o l a r e g i s t r a n

e n a l g u n a s e n c u e s t a s . L o m i s m o e n e l p o p u l a r . H a y p o c o s c a s o s .

G e n e r a l m e n t e p r e d o m i n a n l o s h o m b r e s , e x c e p t o e n e l p o p u l a r , p e r o

e n e s t e h a y p o c o s d a t o s y n o e s m u y s i g n i f i c a t i v o .

P r e d o m i n a l o i n d i v i d u a l . As í r e s a l t a n l a s s i g u i e n t e s e n c u e s t a s : M 3 V 3 :

14 o c u r r e n c i a s ; C 1 V 2 : 1 3 ; C 1 V 3 : 6, C 2 H 4 : 6.

REFERENCIAS BIBLIOGRÁFICAS

A L O N S O , A., (1967), Estudios lingüísticos. Temas españoles, Madr id , Gredos, 3 a

ed. — H E N R I Q U E Z UREÑA, R , (1984), Gramática castellana, I A y 2 e curso, Buenos

Aires, Losada, 27 a ed. ANSCOMBRE, J . C . - D U C R O T , O. , (1983), L'argumentation dans la langue, Bruxelles,

P.Mardaga. BALLY, C , (1965), Linguistique genérale et linguistique française, Berne, Francke,

4 a ed. C O R O M I N A S , J.-PASCUAL, J . A., (1989), Diccionario crítico-etimológico castellano e

hispánico, Madr id , Gredos. D U C R O T , O . , (1980), Les mots du discours, Paris, Minui t . — (1984), El decir y lo dicho, Buenos Aires, Hachette. FUENTES , C , (1987a), Enlaces extraoracionales, Sevilla, Alfar. — (1987b), «El adverbio de frase», RESLA, 3, pp . 55-74. — (1987c), «El verbo de enunciación», Verba, 14, pp . 149 -167.

— (1991), «Adverbios de modalidad», Verba, 18, p p . 275-321. — (1995), «Usos discursivos y or ientación argumentativa: de hecho, en efecto,

efectivamente', Español Actual.

ALCAIDE , E., ( 1 9 9 5 ) , La expresión de la modalidad en el habla urbana de

Sevilla, en prensa. GUILLAUME , G . , ( 1 9 6 9 ) , Langage et science du langage, Paris, Nizet. — (1971-73), Leçons de Linguistique, Paris, Kl incksieck. LAMIQUIZ , V. - P INEDA , M. A., (1983), Sociolingüística Andaluza, 2: Encuestas del

Habla urbana de Sevilla- nivel culto, Sevilla, Public. Univ. LAMIQUIZ , V. - R O P E R O , M., (1987), Sociolingüística Andaluza, 4: Encuestas del

Habla urbana de Sevilla- nivel popular, Sevilla, Public. Univ .

M o L i N E R , M., (1984), Diccionario de uso del español, Madr id , Gredos.

7 8 4

Page 15: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,

•FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE»

O L L E R O , M . - P INEDA, M . A . , ( 1 9 9 2 ) , Sociolingüística Andaluza, 6: Encuestas del Habla urbana de Sevilla- nivel medio, Sevilla, Public. Univ.

P I N E D A , M . A . - O L L E R O , M . , ( 1 9 9 3 ) , Sociolingüística Andaluza, 7: Concordancias e índice del Habla urbana de Sevilla, Sevilla, Public. Univ.

7 8 5

Page 16: «FUNCIONES DISCURSIVAS DE PRECISAMENTE» · actitud del hablante, más bien parece un elemento que modifica a toda una oración, un adjunto con función de modificador de la oración,