irau

ltzen

2016NEGUA

173

Presoak

Lan gatazkak

Ainhoa Etxaide

Aurrekontuak

Jazarpen sindikala

GARAI BERRIRAKO PREST

ERREDAKZIO BURUA:Aiora Imaz

DISEINUA ETA MAKETAZIOA:

Fidel Linazisoro

INPRIMAKETA:

mccgraphics-elkar

LEGE GORDAILUA:

SS. 734-77

IRAULTZEN ALDIZKARIAREKIN

KONTAKTUAN JARTZEKO:

Rekalde Zumarkalea 62 behea48010

TELEFONOA:944 70 69 38

POSTA ELEKTRONIKOA:iraultzen@lab.eus

BAIONACoursic Karrika, 13.

64100. Tf: 00 33 559 59 50 20

BILBOErrekalde Zumarkalea, 62, behea.

48010Tf: 94 470 69 00

DONOSTIASan Blas, 1 behea.

20013Tf: 943 22 44 00

GASTEIZFermin Lasuen, 13 behea. 01001

Tf: 945 25 58 77

IRUÑEAArga Ibaia kalea 12-14 behea

31014Tf: 948 22 11 30

iraultzenGARAI BERRIRAKO PREST

Garai berri bati ekiteko prest gara. Urtarrilean hasi eta bost hilabetez 9. Biltzar

Nagusiaren prozesuan murgilduta izango gara. Maiatzaren 25 eta 26an izango dugu bil-

kura nagusia, Gasteizen. Inoizko prozesurik parte hartzaileena sustatu nahi du sindika-

tuak, eta datozen hilabeteetan aukera bat baino gehiago izango du militantziak infor-

mazio, eztabaida eta erabakietan eragiteko.

40 urteko ibilbidea egin dugu; sindikatua sortu eta kontsolidatzen eman genituen

lehen bi hamarkadak, ondoren belaunaldi aldaketa etorri zen, eta orain, 4. fasea abiat-

zen dugu, eredu sindikalaren aldaketarekin.

Sistemaren 4.0.ari aurre egingo dion langile borroka behar dugu. Kapitalismoaren bertsiorik basatiena merkatuan da jada,

muturreko produkzio eta kontsumo ereduekin, langileon zapalkuntza eta esplotazioan sakonduz eta prekarietatea nahiz pobre-

zia areagotuz. Ongi bizitzeko aukerarik ez dago eredu kapitalista horretan, eta beraz, langile guztien bizi baldintzak hobetzeko

politiken aldeko borrokan ekarpenik emankorrena egitea da gure asmoa.

2008tik gaurdaino gertaera garrantzitsuak bizi izan ditugu: sindikalismoaren krisia, langileen eskubideen kontrako eraso neu-

rrigabea, Ezker Abertzalearen estrategia aldaketa.... Eta zorionez, LAB indartsu eta kohexionatu bat gai izan da bere bidea egi-

teko, ororen gainetik klase interesak lehenetsiz, prekarietatearen aurka gure lerro sindikala berrituz, euskal sindikalismoaren

aldeko gure jarrerari eutsiz eta langileon beharrei erantzuteko Euskal Herri berri baten alde, etenik gabe lanean.

Dugun onena eman dugu eta langileen aldetik irabazten ari garen atxikimendua dugu horren adibide: ordezkaritzan eta afilia-

zioan tope historikoetan gaude; bigarren sindikatua gara EAEn, Nafarroan %15aren langa gainditu dugu eta Ipar Euskal

Herrian ere, oztopoak oztopo, hauteskundeetan presente izateko borrokari eusten diogu. Jaso dezakegun babesaren arabera,

bertan ere gehiengo berriak eratzeko ateak zabaldu daitezke.

Sektore publikoko eremu askotan lehen indarra gara, bai EAEn bai Nafarroan. Zailtasun handiak genituen zerbitzu pribatue-

tako sektoreetara iristeko eta urrats nabarmenak eman ditugu, emakume asko etorri baitira LABen ibilbidean eta borrokan

inplikatzera.

Urte zailak bizi izan ditugu, baina emankorrak aldi berean, asmatu egin baitugu hartutako erabaki askorekin. 9. Biltzar

Nagusira heltzen gara LAB berritu batekin, garai berri batean eta Euskal Herri berri bati begira. Eta Kongresua bera ere berri-

tasunez beteta datorkigu. Erreleboa emango da idazkaritza nagusiak eta aldaketa dator zuzendaritzako beste hainbat ardura-

tan ere. Iraultzen honetan gure idazkari nagusiak berresten digun moduan, “etxeko lanak eginda” ardurak uztea erabaki dute,

emaitzak eskutan, momentu egokia delako eta badutelako lekukoa nori pasa. Ainhoa Etxaide, Jabi Garnika, Arantzi Sarasola,

Olatz Arozena... Lemazain bikainak izan ditugu gaurdaino eta militantziak hala nahi badu, sindikatua esku onetan geratuko da

aurrerantzean ere, Garbiñe Aranburuk eta Igor Arroyok zuzendutako lantaldearekin.

Ireki den bideari segida ematea dagokigu orain. Gure lehentasuna prekarietateari aurre egin eta langileriaren errealitatea

aldatzea izango da. Orain da garaia sistema kapitalista aldatuko duen burujabetza prozesua martxan jartzeko. Baditugu auke-

rak, baditugu tresnak, badago gehiengo sozial bat eta badugu sindikatu abertzaleon gehiengo bat ere. Aliantzak eta akordioak

egiteko unea da, eremu bakoitzaren errealitatea, eginkizuna eta autonomia aitortuz eta balioan jarriz.

LABen aldizkari nazionala 173. alea

>ZERBITZU PUBLIKOETAKO PREKA-

RIETATEARI MUGAK JARTZEN

Sektore publikoan eragin zuzenaizango duten hainbat sententziairitsi zaizkigu Europatik. Behin-behinekotasunean oinarritzen deneta iruzurrean eraikitako sistemakolokan jartzen dute eta langileinterino zein behin-behinekoeikalte ordainak onartzen dizkietesententzia hauek. Ukaezina da era-baki honek administrazio ezberdi-netan eragin zuzena izango duela,gaur egun arte, astero ehunakalangile kaleratuak izaten baitirainongo kalte ordainik jaso gabe. LABen iritziz behin-behineko langi-leek jaso behar dituzten kalteordainetatik harago, prekarietate-an oinarritu den kontratazio siste-maren porrota irudikatzen dutesententzia hauek ere. Urteetan iru-zurrean eraikitako sistemari kolpelatza ematen zaio. Ezin diraestrukturalak diren lanpostuakbehin-behineko langileekin bete.Baieztapen honen harira, eginki-zun berdinerako behin eta berrizbehin-behineko kontratuak edokontratu interinoak izaten dituenlangileak, lanpostu horretan fin-katzeko eskubidea dauka EPEadeitu bitarte. Langile horrek, beraz,

finko ez mugagabe izaera izangodu eta lanpostu horretan gelditze-ko eskubidea dauka lanpostuadeialdi publikoan ateratzen denarte, edota lekualdatze lehiaketabidez betetzen den arte.Horrez gain sententziek argiuzten dute zerbitzu publiko batekezin dituela bere oinarrizko egin-kizunak behin-behineko langilee-kin bete. LABen iritziz, plantilakfinkatzeko garaia iritsi da; egitu-razkoak diren lanpostu guztiakaitortu eta sektore publikoanematen den prekarietate egoere-kin amaitu behar da. Inolakoaitorpenik ez duten lanpostuak,etengabeko ziurgabetasuneandauden langileen kontura betet-zearekin amaitu beharra dago.Europako sententziak garbi uztendu; zerbitzu publikoa eskaintzenduen administrazio batek ezin dubeharrezkoak dituen eginkizunen%25etik gorako lanpostu defizitaizan. Euskal Herriko administra-zioen kasuan askotan ematen daegoera hau eta Europako sentent-ziak garbi esaten du lanpostudefizit hori enplegu publikorakoeskaintza batekin bete behar dela.Ziur gaude sententzia hauekaukera itzela ematen dietelaadministrazioei zerbitzu publiko-en defentsarako bide propioanaurrera egiteko.Beraz, sententziak eskutan, LABekzerbitzu publikoetan aro berri batirekitzeko lanean jarraituko du.Besteak beste kontratuak etetera-koan langileei beraien kalte ordai-

na ordaintzea exigituko dieguadministrazioei; administraziobakoitzaren errealitatearen arabe-ra iruzurrean betetzen ari direnlanpostuak finkatzea eskatukodugu eta Euskal Herriko institu-zioei zerbitzu publikoen defentsa-rako sententzia hauek eskaintzendituzten tresna juridikoak erabiliditzaten aldarrikatuko dugu.

>CONTRA LA PRECARIEDAD,

UN CONVENIO DE COMERCIO

UNIFICADO

Este principio de curso, las y lostrabajadores del sector del comer-cio de Gipuzkoa se han marcadocomo objetivo crear el Conveniode Comercio de Gipuzkoa. A tra-vés de la negociación colectiva

gogora ekarri

>DECIMOS NO AL TTIP Y A CETA

Durante este otoño nos hemos movilizadoen diferentes lugares de Euskal Herria encontra de los acuerdos de libre comerciointernacional denominados TTIP yCETA. Dentro de esta dinámica, desdela Carta de los Derechos Sociales de

Euskal Herria y la plataforma TTIP/CETANO se hizo un llamamiento a toda la ciuda-

dania de Euskal Herria a movilizarse el 5 denoviembre bajo el lema “Herriek erabaki. Defendamos nuestra tierra ynuestros derechos”. La gente salió a la calle en todas la capitales deHego Euskal Herria exigiendo que se anulen este tipo de acuerdosnegociados al margen del control democrático. Los acuerdos internacionales firmados entre Estados Unidos y Europa(TTIP) y Canada y Europa (CETA) menoscabarán los derechos de laciudadanía. Quieren que prevalezca la lógica de los negocios de lasempresas multinacionales, el libre comercio y la libre competencia;para ello van a rebajar los derechos sociales, laborales y los relativosal medio ambiente. Por otro lado debemos subrayar que estos acuer-dos son antidemocráticos tanto en la forma como en el contenido por-que se han hecho dando la espalda a los pueblos y a la ciudadanía yfavoreciendo de las élites.El sindicato, dentro de la Carta Social de Euskal Herria, seguirá traba-jando para que estos acuerdos internacionales sean derogados y paraque se construyan alternativas en las que el eje principal sean los ciu-dadanos, los pueblos y el medio ambiente.

4>5

IREKI KARTZELETAKO ATEAKDonostian Euskal Herriko txoko guztietatik joandako langi-leek IREKI ekimena sustatu dute langileen bultzadaz eus-kal preso eta iheslariak etxeratze bidean jartzeko helburua-rekin. Bada garaia kartzeletako ateak irreki eta etxerabidean jartzeko. Horretarako sinadura bilketa masiboamartxan jarri dute, “inoiz Euskal Herrian egin den sinadurabilketarik erraldoiena”. Afera honetan urrats berriak emate-ko asmoarekin lantokiz lantoki langileen atxikimendu etaindarra biltzen ari dira.

txieneko soldata itzelezko neurriaizango zela eraiki nahi dugunbestelako eredu laboral eta sozialbaten eraikuntzan. Hain zuzenere honelako neurriek pairatzendugun prekarietateari mugakjartzeko balio baitute.

hartu zuen eta aldaketa eraginahal izateko langileok botereberreskuratzea ezinbestekoadela azpimarratu zuen.Bestalde, parte hartzaile guz-tiek onartu dute 35 ordutakoasteak eta 1.200 eurotako gu-

>PREKARIETATEAK

HIL EGITEN DU

Aurten ere hamaika aldiz irtengara kalera langileak beren lanpostuetan hil egiten direla salat-zera. Errealitate horren arrazoiakezagunak dira, prekarietatea etaprebentzio neurri eskasak. Eta

arrazoia bezain ezaguna eta jakina da egoera horrek nori egiten diomesede: patronalari. Etekinak handitzeko helburuarekin kostuakmurriztu nahi ditu langileon bizitza arriskuan jartzeraino. Lan istripuz hile diren langile askok azpikontratetan egiten zuten lan .Hau ez da kasualitatea, honek agerian uzten du heriotz hauen atzeanlan baldintza prekarioak eta prebentzio neurri gutxi daudela.Prebentzioan ez inbertitzea hautu bat da, enpresaburuek, ondorio guz-tien jakitun egiten duen hautua. Patronalak praktika hauek babestuegiten ditu eta Instituzioek beren aldetik arauak ziurtatzen dituzte hauposible izan dadin. Egoera honen aurrean instituzioek ardura zuzena dute, baina nahiagodute beste alde batera begiratu. Erakundeen aldetik ez dago benetakopolitika eraginkorrik arazo hau konponbidean jartzeko, alderantziz, ins-tituzioek azken hamarkadetan hartu dituzten neurriak, lan merkatuprekarizatu edo OSALAN eta ISPLNren baliabideak murriztea, gureosasunaren kalterako izan dira. Bada garaia Jaurlaritza eta NafarroakoGobernuak ere neurriak hartu beharko ditu labn istripuek izan dutengorakadaren aurrean. LABek lan osasuna eskubidea izan dadin borrokatzen jarraituko du,horretarako egin dezakegun borrokarik hoberena prekarietatearen kon-trako borroka indartzea dela ulertzen dugu eta horrekin batera lanto-kietan prebentzio neurriak exijitzeko ekintza sindikala indartuko dugu.

apuestan por mejorar las condi-ciones de trabajo y vida de todosy todas las trabajadoras y ponerlímites a la precarización. En esa lucha, el pasado noviem-bre, se firmó el Acuerdo MarcoSectorial de Comercio a nivel dela CAV. En dicho acuerdo, tantola patronal como los sindicatosadquiríamos el compromiso deproteger los convenios sectoria-les y retomar aquellos que estánbloqueados o caídos. Partiendode este acuerdo, queremoslograr un nuevo convenio queunifique los convenios provincia-les de comercio general, demetal, textil, de piel y calzado,jugueterías, comercio del mue-ble; industria y comercio de lavid, licores y cerveza; comerciode bebidas refrescantes sin alco-hol y comercio de papel y artesgráficas. Pero la voluntad de la patronales otra, se ha negado a negociaresta nueva propuesta, dejandoclara su intención de profundi-zar en la precariedad y la explo-tación. Ése es el único acuerdoque quiere. LAB considera que eshora de luchar para posibilitarnuevas opciones y escenarios. Eneste sentido LAB continuaráluchando al lado de los y las tra-bajadoras del comercio.

>35 ORDUKO LANASTEA ETA

1200 EUROKO SOLDATAREN

ALDE

LAB sindikatuak lanean darrai

35 ordutako lan-astea eta 1.200eurotako gutxieneko soldatarenalde eta prekarietatearen kontra.Helburu honekin 7 orduko mobi-lizazioa burutu genuen Basaurinazaroaren 5ean. Egun horretarakoekimen ezberdinak antolatuzituen sindikatuak, 35 ordu eta1.200 euroko aldarrikapena plaza-ratzeaz gain esperientzia zeingogoetak elkar trukatzeko aukeraizan zen.AHTaren makroproiektuek dakar-ten prekarietatea salatuz 7 kilo-metroko mendi martxa batekinekin genion mobilizazio egunari.Ondoren etorri zen prekarietatea-ren kontrako ideia faktoriazabaltzeko unea. Bertan 8 hizlarikprekarietateak dakartzan ondo-rioen inguruan eta honi aurreegiteko bideei buruz eztabaidatze-ko tartea hartu zuten.Prekarietatearen aurpegi ezberdi-nak ikusaraziz lekukotzak jasogenituen: gazteriaren egoera age-rian utzi zen, Indusaleko emaku-me batek diskriminazioaren ingu-ruan hitz egin zuen, etxeko langi-leen egoera, pentsionistena etalangabetuena ere aipatu ziren. Ainhoa Etxaide, LABeko IdazkariNagusiak ere solasaldian parte

POR UN CONVENIO DE ARTES GRAFICAS DE GIPUZKOALas y los trabajadores del sector de artesgráficas se han movilizado durante losmeses de noviembre y diciembre por unconvenio digno. Tras constatar el inmobilis-mo de Adegi en la mesa de negociación deGipuzkoa, las y los trabajadores han consi-derado que era necesaria la movilización yla huelga. Efectivamente Adegi ha rechaza-

do todas las propuestas que los sindicatoshan llevado a la mesa de negociación. La postura de la patronal es una provoca-ción, con su actitud ha mostrado una y otravez que no busca acuerdos. Por consiguien-te, mientras Adegi no tenga en cuenta lasreivindicaciones de la clase trabajadora —subida salarial, poner límites a la subcontra-tación, blindar el convenio ante las refor-mas— la lucha seguirá.

Para cambiar la situación actual la ciuda-danía debe tener en sus manos la capaci-dad de decidir el presente y el futuro deEuskal Herria. Esto lo conseguiremos sisomos capaces de impulsar un proceso sobe-ranista que a su vez conlleve el cambio socialy económico. Por eso uno de los principalesobjetivos del sindicato para los próximos añosserá dar pasos en esa dirección. Y lo haremossin esperar a que nadie nos dé luz verde paraello. Pongámos en marcha y abramos uncamino que sea irreversible. Está claro que dejar las decisiones sobre elfuturo de Euskal Herria en manos del podereconómico no nos traerá más que precariedady dependencia. Precisamente, durante los pró-ximos meses y años tanto Madrid como Parisseguirán ahondando en el camino de las refor-mas tal y como les exige la Troika para seguirfavoreciendo a unos pocos. En Euskal Herria,el proyecto de presupuestos presentado por el

Gobierno de Nafarroa todavía existen partidaspara financiar a UGT, CCOO y la patronal. En elcaso de la CAV mucho nos tememos que elnuevo gobierno de Urkullu aplicará nuevosrecortes. Por ello, el mayor reto que tenemos enestos momentos como pueblo y como sindica-to es emprender el camino hacia la soberanía.Esa es la propuesta que hacemos a todas esaspersonas que creen que otro modelo de paísmás justo y mucho más soberano es posible.

¿Como recorrer el camino haciala soberanía?

Estos últimos años han estado repletosde acontecimientos que nos han llevado aabordar nuevos caminos. Ha sido imposi-ble poner en marcha en Euskal Herria unproceso de cambio basado en la resolucióndemocrática del conflicto. El estado se negódesde el principio a dar pasos en dichadirección, y algunos actores de EuskalHerria recularon. Una vez más los proyec-tos de algunos partidos y sus intereses pri-maron sobre la necesidad, el deseo y lavoluntad de un pueblo.

Quedó claro una vez más que EuskalHerria debe hacer su propio proceso y queeste camino debe basarse en iniciativaspropias. Si todas aquellas personas quedecimos estar a favor de la soberanía toma-mos iniciativas será posible dar nuevospasos para conseguiremos construir esta

6>7

guregaiak

Para lograr la soberaníano esperaremos a autorización de nadie,la clave está en ponernos en marcha

Proceso Soberanista

Lucha sindical al servicio de un

nueva realidad.Debemos impulsar el proceso soberanista

desde todos los ámbitos. Se puede y se debehacer mucho desde las instituciones paralograr el reconocimiento del derecho a decidirpara hacer políticas que aseguren a las y losciudadanos condiciones de vida dignas, perono nos podemos limitar a ello. Somos todosnosotros y nosotras quienes tenemos quedecidir, y en ese sentido LAB, desde el sindica-lismo, tiene mucho que aportar.

La fuerza para el cambio está en lalucha

Conseguiremos avanzar hacia un nuevomodelo social solamente proponiendo alter-nativas a las trabajadoras trabajadores quepiensan que hay que cambiar de raíz la reali-dad actual y trayéndolos al proceso soberanis-ta. En ese sentido, la principal aportación quepuede hace LAB es reforzar la lucha social ysindical: solo conseguiremos limitar el poderacumulado en manos de la patronal a travésde la lucha. Para ello, las y los trabajadoresnos tenemos que organizar y activar en defen-sa de los derechos sociales, laborales y políti-cos.

Garai berri bat ireki ahal izateko gatazkaren konponbide demokratikoaren alde lane-an jarraitu behar dugu eta horretan jarriko ditugu indarrak. Norabide horretan presoeneta iheslarien aferari heltzea ezinbestekoa dela uste dugu, horregatik LABentzat borro-ka hau lehentasunezkoa izango da eta urrats berriak emango ditugu. Herri bezala zein sindikatuetatik, baita langile bakoitzak ere zer egin eta zer esan

handia du afera honetan. Denok urratsak emanez etxeranzko bidean jartzea lortukodugu. Sindikatuak ekimen berriak jarriko ditu martxan, garai delako, gure artean nahiditugulako, ahalegin guztiak egitea zor diegulako.Zentzu honetan, ekimenak ez dira falta izan, sindikatuarenak zein bestelako eragilee-

nak. Hala nola, Rafa Diez Usabiaga eta Bateragune auziko beste kideak atxilotu zituzte-la 7 urte pasa diren honetan Rafa eta gainontzekoak kalean behar ditugula aldarrikatudugu. Bestalde, langileen bultzadaz euskal preso eta iheslariak etxeratze bidean jartze-ko asmoz martxan jarri den IREKI ekimenari ongi etorria eman diogu eta SAREkDonostian “Larriki gaixorik dauden euskal presoak etxera” lemapean egin zuen mani-festazioan presente egon ginen. Guzti honekin batera preso ohiek bultzatuta, KaleraKalera iniziatiba martxan jarri da afera hau konponbidean jartzeko.Giza eskubideen ikuspegitik eta gatazkaren konponbideari begira, dispertsioarekin

amaitu eta euskal preso eta iheslarien etxeratzea aldarrikatzen dugu. Etxean nahi ditu-gu, aske nahi ditugu, eta horren alde lanean jarraituko dugu, lantokietan zein kalean.

Euskal Preso eta iheslarien aldeko borroka LABen agendaren erdigunean

Con el objetivo de abaratar costes la patronalha impulsado en todos los ámbitos laborales unproceso de precarización, para ello cuenta con elapoyo total e incondicional de las institucioneslideradas por PNV y UPN. Cada vez son más losservicios que la administración deja en manos deempresas privadas. Dichas políticas de privatiza-ción han provocado la precarización de las condi-ciones laborales de aquellas personas que traba-jan en las subcontratas.

Además, cada vez son más los convenios queno se han renovado y esto está ampliando labolsa de trabajadores y trabajadoras a las que seles aplica el convenio estatal. Evidentemente estogenerará pobreza entre la gente que tieneempleo. De la misma manera, el acuerdo firmadopor el Gobierno Vasco, Confebask y CCOO y UGTfacilitará a Confebask alcanzar sus objetivos,puesto que la patronal tendrá un arma más para

seguir abaratando costes y precarizando lascondiciones laborales.

Es hora de activarse contra la precariedad

Esta situación es particularmente palpableen los sectores que se desarrollan entorno a lapolítica turística que han llevado a cabo las ins-tituciones de este país. Por ello, algunos traba-jadores y trabajadoras han decidido dar un pasoadelante y luchar para salir de esa situación.Ahí tenemos los ejemplos de Guggenheim, delMuseo de Bellas Artes de Bilbo y los parkingsEmpark de Donostia. Siendo la lucha contra laprecariedad uno de los principales objetivos delsindicato para este curso, LAB se ha posiciona-do desde el pricipio al lado de estos colectivoscompartiendo su lucha.

Aunque todas y cada una de las luchas lleva-

das a cabo hayan resultado ejemplares es ciertoque los resultados han sido dispares. En Empark—empresa que gestiona los parkings deDonostia— y el museo de Bellas Artes de Bilbola convicción de las y los trabajadores de salir desu situación precaria y el hecho de tener unaoferta sindical que responda a sus necesidadesha permitido llegar a acuerdos con la empresa.En el caso del museo Gugenheim, la empresa hatenido una cobertura institucional, sobre todopor parte del PNV, que les ha permitido eludir lapresión que las y los trabajadores estaban ejer-ciendo con su lucha.

Interpelar a la administraciónEn todos estos conflictos la administración

tiene gran responsabilidad puesto que estas per-sonas trabajan en subcontratas que realizan unservicio que ésta debería ofrecer directamente.

en los centros de trabajo y en la calle

Contra laprecariedad

8>9

guregaiak

Las instituciones liderados por el PNV, hanprivatizado dichos servicios con dos objetivos:abaratar los costes instaurando la precariedady dar trabajo a las empresas cercanas al parti-do. Miran a otro lado cuando deberían cogerlas riendas para poner fin a las condicionesprecarias de las y los trabajadores de las sub-contratas.

Ante esta realidad LAB inició el año pasado

un trabajo sobre las cláusulas sociales.Llevamos dicha demanda a las principales insti-tuciones de Euskal Herria. En algunos ayunta-mientos, mayormente gobernados por EHBildu, se han tomado medidas que palian lasituación de precariedad que sufren las y lostrabajadores. La resolución de una ley delParlamento de Nafarroa también ha permitidodar pasos para mejorar la situación de este per-

La lucha contra laprecariedad será uno

de los principales ejesde nuestra acción sindical durante estecursosonas que trabajan en subcontratas aunque,consideramos que habría que complementar-la. Por el contrario, en el resto de institucionesde Euskal Herria y los ayuntamientos dondegobierna el PNV nos hemos encontrado conuna oposición radical. Siguen planteando quelas subcontratas no son su problema y lasabandonan a su suerte sabiendo que conde-nan a las trabajadoras y trabajadores a la pre-cariedad.

En los centros de trabajo y en la calleLa lucha contra la precariedad será uno de losprincipales ejes de nuestra acción sindicaldurante este curso. Para ello el sindicato se hamarcado dos retos. En primer lugar impulsare-mos conflictos en los centros de trabajo dondehay condiciones precarias, más allá de acudira los centros en los que las y los trabajadoreshan mostrado su deseo de salir de la precarie-dad, vamos a crear esa necesidad. Una vezhecho ese trabajo de sensibilización, generare-mos una acción sindical adecuada para cadacentro. El segundo reto será sacar la lucha con-tra la precariedad de los centros de trabajo yllevarla a la calle para así sumar a esa luchaotros colectivos que ahora mismo no seencuentran en los centros de trabajo comoson las y los jóvenes, pensionistas o personasen paro.Además de todo ello, y con el objetivo de con-seguir unas condiciones de trabajo y de vidadignas para todos y todas, LAB seguirá defen-diendo un Marco Vasco de RelacionesLaborales. Tener un marco propio suponepoder decidir aquí las condiciones laborales ylas normas laborales que se aplicarán enEuskal Herria.

.

LABek bere 9. Biltzar Nagusia egingo du 2017.urteko maiatzaren 25 eta 26an, Gasteizen,‘LAB 4.0 Gure Garaia’ leloarekin. Osasun bete-an eta indartsu iritsiko da sindikatua hitzordugarrantzitsu horretara, Euskal Herriak beharduen sindikalismo eredua birpentsatzekogogoeta kolektibo emankorra egin eta gero.Biltzar Nagusiak aldaketak ekarriko ditu idaz-karitza nagusiari begira ere; Ainhoa Etxaideidazkari nagusiak eta Jabi Garnika idazkarinagusi ondokoak erreleboa emango dute.Hala, Ainhoa Etxaiderekin egon gara solasean,urte hauetan guztietan egindako lanarenbalantzea egiteko eta sindikatuaren erronkeiburuz hitz egiteko.

2008. urteko ekaineko Biltzar Nagusian hartuzenuen Rafa Diezen lekukoa, idazkari nagusigisa. Nola gogoratzen dituzu hastapen horiek?2008. urtean esan genuen borrokari jarraipe-na emateko hartzen genuela lekukoa.Belaunaldi berriaren eginkizun nagusia sindi-katua berritzea zen, eta hori zen asmoa.Baina, berehala agertu ziren gure ibilbideaneragin zuzena izan duten egoerak. Finantzakrisiak kolokan jarri zuen sistema osoa, etalangileen eskubideen aurkako erasoek agerianutzi zuten sindikalismoaren krisiaren sakone-ra. Bi krisiak baliatuz, erreforma kate luze batinposatu zaigu.

Era berean, Euskal Herria beste egoera politi-ko batean murgildu zen; ezker abertzalearenestrategia aldaketa, barne. Euskal Herriarenaldetik urratsak eman ziren, ukazioaren etagatazka armatuaren garaia atzean uzteko;estatuen aldetik, ordea, guztiz kontrakoa.Garai berri bat ireki zen ezker abertzalean etaespazio soberanistan. Hau guztiagatik, aurrei-kusitakoa baztertu eta gure agenda aldatubehar izan genuen. Kapitalaren boterea han-ditzeko eta sistema betikotzeko erreformenkontrako borrokan jarri genituen indarrak.Erabakia guztiz egokia izan zen, urteetakoikuspegiak hala erakutsi baitigu.

Egoera berriaren aurrean, zein erabaki hartuzenituzten?Batetik, LABek bere bidea egin behar zuelaerabaki genuen, aldaketa bortitz eta sakonhauen guztien erdian ez galtzeko. Bestetik,iparra non jarri erabaki genuen. Ur handietanonik ateratzeko noraeza da etsairik handiena,kontrola galduz gero, itsasoak berehala irens-ten zaituelako. Hasieratik erabaki genuen zerzen guk babestu eta zaindu behar genuena.

Zer babestu eta zer zaindu gogoeta horretan,zein lehentasun ezarri zenituzten?Langileria babestu dugu: klase interesak, lan-gileen eskubideak, langileek erabakietan partehartzeko dugun eskubidea. LABek inoiz bainogehiago jarri du indarra klase interesendefentsan, krisia baliatu dutelako kapitalarenboterea inolako mugarik eta neurririk gabehanditzeko. Langile borroka ere zaindu dugu.Inposatu diguten eredua ez da jasangarria.Alternatibak daude, bideragarriak dira etaegoera aldatzea posible da, borrokari eutsizgero. Horrela ulertu behar dugu langile borro-ka indargabetzeko duten premia eta eginduten guztia. LAB langile borroka suspertzekoahaleginetan aritu da buru belarri, sindikatugaren neurrian, guri dagokigulako egitea. Era berean, euskal sindikalismoaren defentsalehentasun bat izan da guretzat, behar beha-

“LABek inoiz bainogehiago jarri du indarraklase interesen defentsan, krisia baliatudutelako kapitalarenboterea inolako mugarikgabe handitzeko”

“Burujabetza prozesua abian jartzekogaraia da, gure herrira sistema sozioekonomiko berri bat ekartzeko”

elkarrizketa Ainhoa Etxaide

Ainhoa Etxaide:LABeko

Idazkari Nagusia

10>11

•••

“Langileok bizitza duineta on bat edukitzekodugun eskubidea defendatzea izango daLABen borroka”

rrezkoak direlako aldaketa politiko eta sozia-lak ekarri behar dituen prozesuarentzat.Borrokarako gaitasuna duen sindikalismosoziopolitikoaren kontrako erasoa etengabeaeta neurririk gabekoa izan da. Kapitalismoaklangileen eskubideak bazterrean utzi nahibaditu, horren alde borrokatzen dugun sindi-katuak atzean utzi behar ditu. Erasoa erabate-koa izan da, langileen bitartekari zilegiakgarelako eta langileak antolatzeko gune gare-lako, modu kolektiboan borrokatzeko tresnagaren neurrian.

Bidea zaila, baina, aldi berean, emankorraizan da.Gure bidea Euskal Herrian kokatu eta EuskalHerria eraikitzeko helburuarekin egin dugu.Egia da krisia sistemikoa eta mundu mailakoadela, eta nortasunik gabeko ibilbidea egingodugula langileen nazioarteko elkartasuna baz-terrean utziz gero. Gure bideari ahal dugunnazioarteko dimentsioa eman behar diogu,baina gure estrategia Euskal Herriari begiraeta Euskal Herrirako finkatu behar dugu, etahorrela egin dugu.Nazionalaren eta sozialaren arteko dikotomia

“Erabakitzeko eskubideaklan mundura eta gai sozioekonomikoetara iritsi behar du, statuspolitiko berriak iruzurraez izateko langileentzat”

faltsua da. Ezker abertzalea biak ezkontzendituen mugimendu bat da, eta LAB da horrenadierazle nagusia. Langileok behar ditugunirtenbideek Euskal Herri berri bat eraikitzeaeskatzen dute. Gure bideak Euskal Herriaberreraikitzeko balio behar du, edo ibilbiderikgabe geratuko gara.

Zer paper jokatu du sindikalismoak borrokahonetan guztian?Sindikalismoaren defentsa sistemari eginbeharreko borroka politiko gisa ulertu dugu.Ez dugu dena mugatu langileen artean eginbehar den lehia korporatibo batera. Gureekintza sindikala langileekin eta langile borro-ka indartzeko helburuarekin egin dugu. Egin beharreko bide propioa gure estrategiaribegiratuz zehaztu dugu, ez kanpotik egin zaiz-kigun interpelazioen arabera. Ez dugu LAB iso-latu, ez diogu beldurrik izan eztabaida politi-koan eta espazio partekatuetan egoteari, etaez gara gure jokaleku historikotik irten.Mugimendu baten parte garela egin dugubidea, proiektu partekatu bat defendatuz. Horiguztia ondo egiteko, gure autonomia sindikala

“Aliantza sendo eta egonkor bat eraikitzeada, gure ustez, LAB etaELAren erronka nagusietako bat, euskalsindikalismoan irekibehar den garai berrian”

bidea egiteko erabilitako ipar orratza, urtehauetan guztietan. LABen lerro sindikala berri-tu dugu krisiaren eta erreformen kontraborrokatzeko, gure egiteko moduak eta langi-leekin lan egiteko erak egokitu ditugu, gurealdarrikapenak berritu ditugu egoera soziola-borala guztiz aldatu delako... LAB berritu bate-kin iritsiko gara Biltzar Nagusira, etxeko lanakeginda.

Zeintzuk dira Biltzar Nagusian eztabaidatukoduzuten proposamenaren gakoak?Langileria, sindikalismoa eta Euskal Herriaoinarri duen proposamena egingo dugu.Berritu behar duguna sindikalismoa ulertzekoeta egiteko modua da. Funtsean, gu berdinakgara, gure helburuak jatorrian genituenakdira.Langileek bizitza duin eta on bat edukitzekodugun eskubidea defendatzea izango da LABenborroka. Kapitalismoan ez dago ongi bizitzekoaukerarik; zer esan emakumea bazara. Ez dirabateragarriak, ez gara bateragarriak. Bizitza onbat eduki nahi badugu, sistemaz aldatu behardugu. Bizitza jarri behar dugu sistemaren erdi-gunean, eta bizitza on bat edukitzeak bihurtubehar du sistemaren helburua eta arrazoia.Hortaz, garai berri honetan, gure lehentasunaprekarietateari aurre egitea eta langileriarenerrealitatea aldatzea izango da; langile guztienbizi baldintzak hobetzea, alegia, izan emaku-me ala gizon, bertakoa ala etorritakoa, laneanegon ala ez. Lana bere osotasunean ulertu etadefendatzen duen sindikalismoa bultzatu nahidugu, enplegura mugatu gabe. Lan merkatutikkanpo lan asko egiten da, funtseko lanak gurebizitzan, eta ez dira aitortzen, ezta baloratzenere. Emakumeak dira gehienak. Lan horiekaitortu eta baloratuz gero, lan horiek enplegueta eskubide iturri bihurtuko bagenituzke.Zaintzaren, langabeziaren, bazterketa soziala-ren eta emakumeen egoera irauliko genuke.

LABentzat, sozialismoa da bizitza on bat edu-kitzeko eredua. Zeintzuk izango lirateke arda-tzak?Euskal Herri Sozialista berritzeko feminismoa-

elkarrizketa

12>13

Ainhoa Etxaide

babestu eta indartu dugu, klase interesak, lan-gile borroka eta sindikalismoa lehenesteko.

Testuingurua testuinguru, sindikatua berritzekoerronkari ere heldu diozute. Nola iritsiko daLAB datorren urteko Biltzar Nagusira?Egia da hasierako asmoak tiradera batean sartubehar izan genituela, baina egia da ere biltza-rreko agindua, LAB eraberritzea, izan dela gure

ri, ekosozialismoari eta independentismoaribegiratzen diogu guk. Hor aurkituko dituguerantzunak. Feminismoa ideologia transformatzailea da.Egoera iraultzea feminismoaren berezko ezau-garria da, eta bakarrik horrela ziurtatukodugu eraikitzen dugun sistema guzti-guztien-tzat izatea, gizon zein emakumeentzat.Ekosozialismoa beste ardatzetako bat da,alternatiba berriak proposatzeko tresna osoemankorra dela uste dugulako. Ezin dugubizitza duina eta ona kontsumoan eta neurri-rik gabeko produkzioan oinarritu. Azkenik, independentismoari dagokionez, sis-tema berri bat eraikitzeko behar beharrezkoaikusten dugu libreak eta burujabeak izatea.Herri, klase eta emakume bezala egiten dugugogoeta hau. Beharrezkoa da Estatu burujabebat izatea; alegia, herriaren esku egotea siste-maren gaineko boterea, herria askea izateabere erabakiak hartzeko orduan. Aldarriazaharra da; borrokarako testuingurua, ordea,aldatu zaigu. Euskal Herriko mugimenduindependentistak erantzun berriak eskainibehar dizkigu independentziaren bidea eginnahi dugunontzat.Uste dugu hau dela garaia ezarri diguten sis-tema kapitalista aldatuko duen bidea nagusit-zeko Euskal Herrian. Burujabetza prozesuaabian jartzeko garaia da, Euskal Herrira siste-ma sozioekonomiko berri bat ekartzeko erron-karekin. Hau izango da LABek datozen bosturteei begira bere buruari jarriko dion helbu-rua. Egoera sozioekonomikoa aldatzeko borro-kak derrigor eramaten gaitu gaurko markoestatutarioen aldaketa borrokatzera.Erabakitzeko eskubideak lan mundura eta gaisozioekonomikoetara iritsi behar du, estatuspolitiko berriak iruzurra ez izateko langileent-zat. Estatus berriak egoera soziala aldatzekobitartekoak ziurtatu behar dizkigu langileoi.

Zein tresna ditugu burujabetza prozesua abianjartzeko?Gehiengo zabal bat badago halako bide bategiteko, eta gure eremuan baditugu prozesuaabian jartzeko eta burujabetza prozesua buru-ra eramateko balio estrategikoa duten tres-nak: Karta Soziala eta gehiengoa osatzendugun sindikatu abertzaleak, kasu. Aliantzaketa akordioak falta dira. Burujabetza prozesuaabian jartzeko derrigorrezkoa da guztion arte-

an adostasunak eraikitzea. Eremuz eremu lehe-nik, eremuen artean ondoren.

Akordioak aipatuta, zer diozu sindikatuen arte-ko aliantzei buruz?Langileen egoera aldatu nahi badugu, sindika-tuen arteko aliantzak behar ditugu. Helburu,asmo eta lehentasun hauek eztabaidarenerdian kokatzen dute LAB eta ELAren artekoaliantzaren gogoeta. Ziur gaurde aliantza horiahalbidetuko duen estrategia sindikala definit-zen ari garela Biltzar Nagusiari begira. Aliantzasendo eta egonkor bat eraikitzea da, gureustez, LAB eta ELAren erronka nagusietako bat,euskal sindikalismoan ireki behar den garaiberrian.

Zuzendaritza berri bat proposatu duzue garaiberrirako: Garbiñe Aranburu idazkari nagusieta Igor Arroyo idazkari nagusi ondoko gisalekukoa hartzeko prest daude. Zer esan deza-kezu haiei buruz?Ez dute aurkezpenik behar. Ezagunak dira gai-nontzeko sindikatuetan, baita komunikabide,patronal eta instituzioetan ere. Talde berriaizango da, baina pertsonak ez dira berriakizango. Eskarmentua eta gaitasuna behar besteerakutsi dute. Ziur gaude sindikatuan ahobatez babestuko duten proposamena dela.

Idazkaritza Nagusia uzteko atarian, zein egoe-ratan dago LAB?Emaitzak hor daude. Ordezkaritzan eta afilia-zioan marka historikoetan gaude; inoiz bainojende gehiago dago sindikatuko egituretanantolatua; sektore publikoko eremu askotan

LAB lehen indarrra da, bai Euskal AutonomiErkidegoan, baita Nafarroan ere.Barruko egoera nabarmendu nahi dugu bere-ziki. LAB sindikatu batu eta kohesionatu batdugu. LAB garai berri batera ekarri dugu.Baztertu egin genuen LAB berri bat gurekabuz eta gure kasa marraztea. Berritzeabide oso bat izan da, eta bidea ez duguzuzendaritzan egin, ez dugu zuzendaritzatikegin. Bideak sindikatuak egin du, LAB osat-zen dugun kideok egin dugu.Zorionez, egindako lana talde lana izan dela-ko, badugu nori pasa lekukoa. Gure manda-tua bete dugula ikustea urteetako ibilbidearieman ahal diogun bukaerarik hoberena daguretzat.

Podéis encontrar la versión en castellano de la entre-

vista a Ainhoa Etxaide, secretaria General de LAB, en la

pagina web del sindicato www.lab.eus

“Ordezkaritzan eta afiliazioan marka historikoetan gaude;inoiz baino jende gehiagodago sindikatuko egituretan modu eraginkorrean antolatua”

VERSUS políticas sociales

Sindikalgintzaren kontrako erasoa oro-korra bada ere, eraso hori bereziki kontra-botereko sindikatuen aurka zuzendua da.Botere politiko zein ekonomikoak norainojoateko prest daude men egiten ez dietensindikatuak baztertzeko? Azken aldiko ger-takariak ikusi besterik ez dago, beste behinargi geratu da gobernu ezberdinek, patro-nala, baita zenbait sindikatuk ere, eskuradituzten tresna guztiak erabiliko dituztelaberen interesen alde.

Erasoei aurre eginez

alternatiba eraiki

15>

•••

Sindikalismoaren aurkako erasoak ez du etenik. Azken

urteetan erreformaz erreforma langileen lan

baldin-tzak txikitu izan dituzte, prekarietatea

erabateko bilakatuz. Hori nahikoa ez balitz

sindikalgintzaren kontrako erasoa ematen da,

sindikatuoi langileen eskubideen defentsarako ditugun

bitartekoak ahulduz, bereziki negoziazioa kolektiboa.

erreporgaia

Sindikatuen aurkakooldarraldiak helburu argibat du: prekarietateansakontzen jarraitzeko bideaerraztea, lan kostuen eten-gabeko merketzean oinarri-tutako lan harremanetarakoeredu bateruntz urratsakematea. Baina ez soilik, IparEuskal Herrian adibidez,LAB baztertzeko saiakera hauen atzean CGTkbozkak galtzeko duen beldurra ikus dezakegu.

Hamaika erasoEnpresa barruko gatazketatik irten eta modu

orokorragoan egin du Patronalak sindikatuonaurka gu lan mundutik kanpo uzteko.Erreformaz erreforma hasi ziren negoziaziokolektiborako eskubidea mugatzen eta bidebatez sindikatuok dugun eragiteko ahalmenazanpatzen. Baina ez da indar politiko eta ekono-

mikoek jorratutako bide bakarra sindikatu aber-tzaleak baztertzeko.

Duela urtebete ELA eta LABen ilegalizazioaeskatzen zuen Confebasken dokumentu bat eza-gutu genuen. Saiakera hura bertan behera gera-tzea lortu genuen mobilizazio eta salaketenbidez, baina patronalak ez du amore eman etaindar korrelazioa bere alde jartzeko aukera biladiardu. Joan den uztailaren 22an, EuskoJaurlaritzak, Confebaskek eta CCOO eta UGTksinatu zituzten negoziazio kolektiborako eta elka-

LA LUTTE AVANT LES VOTESVoyant approcher la date des élections syndicales la

Confédération CGT a voulu barrer la route à LAB et aentrepris la voie juridique. En effet, suite à la contestationpar la CGT de la candidature de LAB aux prochaines élec-tions TPE, le tribunal d'instance de Bordeaux rendait unedécision le 4 août dernier invalidant cette candidature. Lemotif était que LAB était un syndicat régionaliste et nepouvait se prévaloir de défendre le droit des salariés de laNouvelle Aquitaine.

Vendredi 30 septembre, la Cour de Cassation a renduson arrêt et a annulé la décision du Tribunal d’Instance deBordeaux et habilite le syndicat à participer aux électionsTPE. Le mémoire rédigé par l'avocat général ne laisseaucune place aux allégations soulevées par la CGT. Sur lechamp géographique ; ce mémoire précise que l'on nepeut priver une organisation syndicale de se présenter surune région au motif que celle ci ne serait pas présente surla totalité de la Région dès que ces dernières répondentaux autres critères prévus par la Loi.

Sur l'indépendance politique, le mémoire retrace l'his-toire des syndicats tant en France qu'en Europe, cite laCharte d'Amiens, des arrêts rendus contre le FN Police etla CNT, la position de la CEDH et enfin la Loi de 2008 surles nouveaux critères de la représentativité. Pour conclure,au regard des jurisprudences actuelles, “on voit mal com-ment un syndicat installé dans le Pays Basque pourraitignorer sa revendication identitaire quels que soient sesprolongements politiques”.

La CGT, ne veut rien entendre. Il s’acharne et essaie àtravers des recours juridiques répétés d’écarter LAB desprochaines élections TPE.

Pour LAB, il s'agit clairement d'une attaque au projetque le syndicat porte depuis des années et qui pas à pass'enracine dans le débat socio-politique. LAB appelledonc à sanctionner lourdement ceux qui portent de tellesattaques et appelle à voter massivement LAB pour lesélections TPE qui ont été reportées à la fin de l’année.

Bestelako eredu baten

eraikuntzan aurrera egin ahal

izateko erreformetatik urrundu eta

neurri iraultzaileak hartu behar dira

Kalera irtengo gara, mobilizatuko gara eta epaite-gietako bidea hartu behar bada, hara ere joangogara. Ez gara geldirik izango. EAEn, irailaren20an, Gasteizen bildu ginen, ELArekin batera,Jaurlaritzari norabide aldaketa exigituz.Nafarroan ere kalean ikusi gaituzte aldaketa lan-tokietara eraman behar dela aldarrikatuz. EtaIpar Euskal Herrian debekuak gaindituz, besteeredu bat eraikitzeko mobilizatzen jarraitzendugu.

Guk argi dugu zein den egin nahi dugun sindi-kalismoa: espainiar zein frantziar Gobernuekinposatu dituzten erreforma eta legeak bazterre-an utzi eta langileen interesetan oinarrituko deneredua eraikitzen lagunduko duena, gure eskubi-deen alde borrokatzeko prest dagoen tresna era-ginkorra izango dena. Hori da ere hauteskundesindikaletan langileek geroz eta gehiago babestenduten sindikalgintza.

Jendearen bizi baldintzak hobetzeko derrigo-rrez begiratu behar zaio lanaren egoerari, etaberaz, funtsezkoa deritzogu lan munduaren ego-era iraultzea. Zentzu honetan negoziazio kolekti-boa desblokeatzeko lanean jarraituko dugu kur-tso honetan ere, baina ez edozein preziotan, ezedoizen hitzarmen, langileen lan eta bizi baldin-tzak hobetzeko balioko duten hitzarmenak bai-zik. Baina, ez hori bakarrik, haratago joan behardugu Lan Harremanetarako eta Babes SozialerakoEuskal Esparruaren aldeko urratsak eman beharditugu.

Bestelako eredu baten eraikuntzan aurreraegin ahal izateko erreformetatik urrundu etaneurri iraultzaileak hartu behar dira. Zentzuhonetan alderdiek argi utzi beharko dute bidehau jorratzeko prest dauden edo ez, argitu behar-ko dute zein eredu defendatzen dute. Hain zuzenere, lan harremanetan gertatzen ari dena ez dapatronal eta sindikatuen arteko lan arazoa, edosindikatuen arteko gatazka soila, honenguztiarenatzean arazo politiko bat dago eta, beraz, egoerahau konpontzeko erabaki politikoak hartu behar-ko dira.

rrizketa sozialaren instituzionalizazioaren ingu-ruko akordioak patronalaren aldekoak dira etaeuskal langileei bizkar ematen diete.Hitzarmenak gutxiengoan sinatzeko aukerakzabalduz patronalak prekarietatean sakondubaino ez du egingo.

Nafarroan aldaketaz hitz egitetik aldaketa gau-zatzerako jauzia oraindik eman gabe dago. Lanharremanetarako eredu berri baten eztabaidalideratzeko eskariari entzungor egin dioGobernuak eta Elkarrizketa Sozialaren Kontseiluamantendu du ordezkaritza sindikalaren %49adute UGT eta CCOOekin.

Ipar Euskal Herrian ere LAB erasotua izan da.CGT sindikatu frantsesak bere indar posizioamantentzeko asmoz, epaitegietara jo du azaroa-ren 28an hasteakoak ziren enpresa oso txikietakohauteskundeetan LAB aurkeztu ez zedin.Abuztuaren 4an, Instantzia epaitegiak arrazoiaeman zion CGTri sindikatuaren hautagaitza ezez-tatuz. Erabilitako argudioak oso larriak dira, LAB

sindikatua erregionalista dela eta soilik euskalhiztunak defendatzen ditugula leporatzen bai-tzaigu. Ondoren, irailaren 30ean, etorri zen kasa-zio auzitegiko epaia, azken honek berriro erezabaldu zion LABi hauteskundeetan presenteegoteko aukera. Epaitegi ezberdinek LABi arra-zoia eman arren CGTk bide judizialetik jarraitze-ko hautua egin du. Honen ondorioz hauteskun-de hauek abendu amaierara atzeratu dituzte.CGT sindikatuaren jarrera oso larria da, askata-sun sindikalaren aurkakoa izateaz gain, sindika-tuen arteko oinarrizko errespetuari muzin egi-ten dio eta langileei hautu sindikala egitekoaukera ukatzen zaie.

Honen aurrean zer?Hori da orain erantzun behar dugun galdera,

baina gauza bat oso argi dugu, ez diegu bideaerraztuko, aurrean izango gaituzte. Langileenerabakia errespetarazko gaude eta eskura ditu-gun tresna guztiak erabiliko ditugu horretarako.

Sindikatuen aurkako

erasoek helburu argia dute:

prekarietatean sakontzen

ORAINDIK JUSTIZIARIKGABE1976ko martxoaren 3an irekiziren zauriek zabalik jarraitzendute oraindik. Egun hartan poli-ziak Gasteizko San Franciscomuseoan bilduta zeuden langile-en kontra tiro egin zuen.Ehunka pertsona zauritu etabost langile hil zituzten: PedroMartinez Ocio, Francisco Aznar,Romualdo Barroso, Jose Castilloeta Bienvenido Pereda. Garaihaietatik geratu zaizkigun testi-gantza, audio eta tiro arrastoekherri honek bizi izan duen erre-presioaren tamaina ulertzekoaukera ematen digute.Urteak pasa diren arren ez dajustiziarik egin. Horregatikgarrantzitsua da hildako bostlangileak eta zauritutako bestepertsona guztiak gogoan izateaeta justizia egin dadila exigitzea.Zentzu honetan, LABek egingodiren ekimen ezberdinetan partehartuko du.

EMAKUMEOK, HAR DEZAGUNHITZAEmakumeoi dagokigu prozesufeministaren ardatza definitzeaeta horretarako garrantzitsua dagure artean kohesioa egotea. Hauda, bide hau jorratzeko ezinbeste-koa da ezker abertzaleko emaku-meok sarea osatzea eta guztiokaktibatzea. Ezker abertzalekoemakumeak aktibo bat izanbehar dugu eraldaketa prozesuhorretan. Hutsuneak, zailtasunaketa beharrak non dauden identifi-katu ostean emakumeen indarrakbatu eta mahai gainean ditugunerronkei heldu behar diegu.Eraiki nahi dugun eredu berriakemakumeen eskubideak aitortueta bermatu beharko ditu eta hor-taz, ezker abertzalearen praktikakhelburu horiei erantzun behar dieezinbestean. Guzti honen ingu-ruan eztabaidatzeko urtarrilaren7an, Durangon, ezker abertzalekoemakumeen batzarra burutukoda.

HERIOTZ GEHIAGORIK EZEuskal gehiengo sindikalahamaika aldiz mobilizatu daaurten prekarietateak hil egitenduela salatuz argi baitugu istri-pu hauek ekidin daitezkela neu-rriak hartuz gero. Instituzioen babesarekin patro-nala prekarizazioan oinarrituta-ko lan harremanen ereduaezartzen ari da; honek zuzen-zuzenean eragiten die langileensegurtasunari eta osasunari.Lanaren prekarizazioak, lanerritmoen handitzeak, azpikon-tratazioen katea luzatzeak edogezurrezko autonomo gisa arit-zeak lan istripuak pairatzekoarriskua areagotzen du.Egoera honi aurre egiteko modubakarra mobilizazioaren bidezeredua aldaraztea da. Hau daLAB eta ELA sindikatuak jorratu-ko duten bidea. Zentzu horretanurrengo hitzordua jarrita dago:abenduaren 20an Bilbo etaIruñeako kaleetan izango gara.

18>19

gogoan izan AGEN“El feminismo

es una

forma de vivir

individualmente

y de luchar

colectivamente”

“Nadie es más

arrogante,

violento,

agresivo y

desdeñoso

contra las

mujeres que un

hombre

inseguro

de su propia

virilidad”

Simone de Beauvoir

URTARRILAREN 14an BILBON IZANGO GARA

Euskal presoen eskubideen urraketak bere horretan dirau, beraz premiazkoa da

egoera aldatuko duten urratsak ematea. Oinarrizko eskubideen defentsan mobi-

lizatzen jarraitu behar dugu, kalera irten behar dugu preso zein senidieek pai-

ratzen dituzten zigorrekin amaitu eta euskal gatazkaren konponbidean aurrera

egin nahi badugu. Zentzu honetan Sarek jarri du datorren hitzordu garrantzi-

tsua, datorren urtarrilaren 14ean, Bilboko La Casillatik irtengo den manifesta-

zioan parte hartzeko deia luzatu dute.

Historian zear izan diren aldaketa handien atzean beti egon da herri mobilizazio

garrantzitsua. Oraingoan ere, hala izatea nahi dugu. Presoen aferari heldu eta

konponbidea jartzeko ezinbesteko izango da herritarrok gaiak eskatzen duen

bultzada ematea. Bilbon elkartuko garen milaka herritarrek badugu nahiko

indar egoera injustu hau aldatu eta euskal presoak etxera bidean jartzeko.

LABek, euskal presoen egoera konpontzea agendaren erdigunera ekarri du.

Kurtso hasieratik burutu ditugun mobilizazioez gain, gure egiten dugu Sarek

plazaratutako aldarrikapena eta euskal langileriari urtarrilaren 14ean Bilbora

gerturatzeko gonbitea luzatzen diogu.

EREDU FEMINISTA ALDARRIKATZENUrtero bezala martxoaren 8an,emakume langileen nazioartekoegunean kalera irtengo gara ema-kumeok lan munduan jasatendugun prekarietateari aurre egin-go dion eredu parekide bat alda-rrikatzera. Oraindik ere ugariak dira emaku-meok gure bizitzaren esparruezberdinetan pairatu beharrekodiskriminazioak, eta hainbatetanaldarrikatutako aukera berdinta-sunetik urrun jarraitzen dugu.Bada garaia, beraz, emakumeokpairatzen ditugun diskriminazioegoerak seinalatu eta egoera eral-datuko duten urratsak emateko.Egungo sistemarentzat emakume-ak lan munduan egotea subsidia-rioa da, bigarren mailakoa.Horregatik LABen iritziz premiaz-koa da gaur egungo eredua iraulieta pertsonak erdigunean kokatu-ko dituen eredu berri bat eraikit-zeko unea da.

DA

tado de registrar todos los aspec-tos del contexto económico ypolítico desde un punto de vistaestratégico. En esta ocasión, se harealizado un análisis monográfi-co, con el objetivo de ofrecerosuna visión completa del podersindical. No ha sido un trabajofácil, por un lado ha resultadolaborioso recabar datos relativos alas relaciones laborales; por otrotenemos un problema estructúraly es que Euskal Herria carece dereconocimiento institucional, loque complica enórmemente laposibilidad de disponer de datosrelativos a esta materia en nues-tro ámbito geográfico.

Hemen dugu Talaiaren aleberria. Lehenaren norabideari

eutsiz, langile mugimendua for-matzeko tresna bat osatzeko hel-burua du honek ere. Bestebehin, Ipar Hego Fundazioa etaLABeko batzorde sozioekonomi-koaren eskutik izango dugugaurkotasuneko gaiak modu kri-tikoan aztertzeko parada.Bigarren zenbaki hau fundazioa-ren web-orrian eskuragarri izan-go da. Ale honetan, Bilbon izanberri diren Nazioarteko IIITopaketa ekosozialisten haritikgai hau modu sakonagoanaztertzeko beharra ikusi da.

Gaia prisma berri batetiklantzeko eta aurrean ditugunerronkak definitzeari begira ibil-bide handiko pertsonalitateeniritzia jaso da elkarrizketa edoazterketa bidez. Besteak besteEric Toussaint zientza politikoe-tako doktore eta AttacFrantziako zientza kontseilukokideak hamar proposamen egi-ten ditu Grezian izan den kapi-tulazioa berriro gerta ez dadin.Bere aldetik, LABeko politikaSozialen Idazkari eta batzordesozioekonomikoko kide den BeaMartxuetak azpimarratzen dukapital-bizia gatazka gure borro-ketarako ardatza izan behardela. Eta Yayo Herrero, antropo-loga eta hezitzaile sozialak,krisi sistemikoan dauden lan etaeredu produktiboei buruz hitzegin du.

Kurtso berezia izango da aur-tengoa sindikatuarentzat, LAB 4.0Gure Garaia lemapean 9. BiltzarNagusia egingo baitugu udabe-rrian Gasteizen. Hala, datagarrantzitsu honi begira sindika-tu osoa martxan da kurtso hasie-ratik. Aro berri batean gaude etaLAB ez da atzean geratuko. BiltzarNagusi honek berritasunak ekarri-ko ditu berekin. Hala nola, gairaiberrietara egokituz zuzendaritza-ren hautaketa prozesua berritzai-lea izango da, eta afiliazioarimodu aktiboan parte hartzekoaukerak zabalduko zaizkio.

Hain zuzen ere, prosezu hone-tan sindikatuaren zutabe zaretenafiliatuek baduzue zer esan, etaBiltzar Nagusira eramango gai-tuen ibilbidean hitza hartzekogonbitea egin nahi dizuegu.Helburu horrekin, gaur eguneskura ditugun tresna ezberdinakerabiliz maiatza bitarte luzatukoden prozesu kongresual honetanaktiboki parte hartzeko aukerakzabalduko ditugu. Hala nola, apli-kazio bat sortu du sindikatuak.Tresna hone bidez afiliatuek pro-zesuaren nondik norakoen berriizan, dokumentuak jaso etaemendakinak egiteko aukera izan-go duzue.

La fundación Ipar Hegoa hapublicado un nuevo número deIkusmiran bajo el título Poder sin-dical: Una realidad cambiante quepodréis encontrar en su paginaweb www.iparhegoa.org. Éste esun instrumento para mirar conprofundidad a la realidad quevivimos. Además aspira a ofreceruna visión de la realidad social ypolítica que vaya más allá de lasproblemáticas del día a día. Unanálisis que, sin obviar las res-puestas que exige la acción sindi-cal desbordada por la ofensivadel capital, nos permite visibili-zar las palancas de cambio paraun nuevo modelo social y elempoderamiento del conjunto dela clase trabajadora.

En años anteriores hemos tra-

iraultzen

21>

Biltzar NagusiaPartehartzea

IkusmiranPublicaciones

TalaiaArgitalpenak

info

Esfosa es uno de los mayores mataderos de Europa, situado en

la comarca de Osona, al norte de los Països Catalans. Este es un

sector donde la explotación, la discriminación de clase, la discrimi-

nación racial (incluso entre trabajadoras y trabajadores de distintas

procedencias, promovido por un interés de control patronal), las

jornadas interminables y el silencio institucional intencionado son

el pan de cada día. Ante esta situación, y tras muchos años, por pri-

mera vez las y los trabajadores han decidido salir a la calle.

El pasado mes de marzo el comité de empresa, donde la

Coordinadora Obrera Sindical (COS) tiene la amplia mayoría, junto

a la asamblea de trabajadoras y trabajadores de Esfosa de Vic, deci-

día alzarse contra el abuso patronal y decretar una huelga de dos

días en el matadero con cuatro reivindicaciones muy claras: rota-

ciones en la cadena, plus de nocturnidad, revisión de categorías y

un plan de emergencia. Reivindicaciones que la empresa hasta el

momento se había negado rotundamente a negociar.

La huelga fue un éxito rotundo, se paralizó el matadero resis-

tiendo a las agresiones recibidas. La empresa reaccionó de la

manera más feroz. Las agresiones iban desde traer trabajadores y

trabajadoras contratados de urgencia por ETTs, hasta insultos y

amenazas racistas llevados a cabo por el mismo gerente de la

empresa. Además la empresa decidía suspender a la mayoría del

comité (6 delegados de la COS y una delegada de CCOO, el dele-

gado de UGT siempre estuvo al margen) a seis meses sin trabajo y

sin sueldo, en respuesta a una huelga que la empresa cualificaba de

ilegal. Junto a todo ello presentaba un ERE sin ningún motivo y

ponía sobre la mesa la amenaza de una suspensión de pagos. En

respuesta a esta nueva agresión decidimos convocar una acampa-

da y una huelga hasta que el ERE no fuese retirado.

txokoazure

23>

En la acampada también tuvimos mucho respaldo. La solidaridad

era palpable, muchísima gente se acercó a dar su apoyo, a llevar comi-

da o todo tipo de material. Se creó una caja de resistencia gracias a la

ayuda de la gente y colectivos de todo el país. La movilización popular

estaba a pleno rendimiento.

La empresa ha dejado claro una y otra vez que estaba dispuesta a

todo. Tras la acampada puso en marcha un ERE y promovió una asam-

blea de revocación del comité para echar a las y los delegados de la

COS. La empresa consiguió las firmas necesarias para convocar la

asamblea, pero la plantilla, en una demostración de dignidad, votó a

favor de las y los miembros del Sindicato COS, no cediendo a las ame-

nazas de suspensión de pagos y cierre de la empresa.

Después de meses de lucha, ésta ha dado sus frutos y se ha llega-

do a un acuerdo entre la empresa y la plantilla. La empresa retira el

ERE y la sanción al Comité de Empresa y acepta las rotaciones en la

cadena, plus de nocturnidad, revisión de categorías y un plan de emer-

gencia, que eran las reivindicaciones de la huelga. Evidentemente no

ha sido fácil pero merece la pena.

Durante todos estos meses de lucha el apoyo ha llegado desde

todos los rincones, también desde más a allá de nuestras fronteras.

Entre otros queremos subrayar el apoyo y solidaridad mostrado desde

Euskal Herria, por el sindicato LAB. El conflicto también se trasladó a

las instituciones. Se llevaron mociones de apoyo a los ayuntamientos

y la Generalitat de Catalunya. Por primera vez giraba la mirada hacia

dicho sector.

Montse Castañé

Presidenta del Comité de Empresa de Esfosa

(Vic, Països Catalans) y miembro del Sindicato COS

ESFOSA,una historia de resistencia

✍✉ ✍✉ ✍✉ ✍✉

Fidel Castro Ruz, Kubako iraultzaren lider historikoa izan da, historiaren norabidea aldatu zuen iraultzailea.

Inperialismoari aurre egin ahal zaiola erakutsi digu, eguneroko borrokak merezi duela. Fidelek utopia posible

dela erakutsi digu, bai Kuban eta bai mundu osoan ere.