luz de la paz de belén | diciembre 2017 · beleneko …...luz de la paz de belén | diciembre 2017...

“ZUREGAN BIZI DA” goiburua aukeratu dute Belengo Bakearen Argia delakoaren aurtengo ekitaldirako. Hain zuzen ere, Galaziarrei idatzitako gutunetik hartuta dago: “Honezkero ez naiz ni bizi. Kristo bizi da niregan” (Gal 2, 20). “Bera zuregan bizi da” (Lehoi Erregea) abestiak zeharkatzen du guztia. Goiburuak egia bat aipatzen digu: Belengo Bakearen Argia bere burua eraldaturik sentitzen duenak eraman behar du, Kristo berarengan bizi dela sentitzen duelako. Barruko eraldaketa honek gertatu behar du, bestela, argi huts batek ezin dezake gizarte osoa aldatu. Horregatik, aurten, bihotzeko ateak zabaldu egin behar dizkiogu dena berri egiten duen, dena eraldatzen duen Hari; geure barruan jaio nahi duen Haren jaiotza bizitzeko prestatu behar dugu geure burua.Eraldaketa hau errazteko, Jesusen jaiotzarekin eta jaiotza horren aurreko “itxaronaldiarekin” zerikusia duten lau pertsonaiarengan jarriko dugu arreta. Pertsonaia bakoitza aste batean kokatuko dugu, esanahi jakin batekin: San Jose, uneoro zabalik zegoen Mesiasen etorreraren aukerari; geuk ere adi egon behar dugu etorrera horren seinaleen aurrean. Astoa, zama daramana; geuk ere eraman behar dugu geure bizitzetan. Ostalaria, laguntza ukatzen du edo soberan duenetik ematen, bere bizitzan eraginik izan ez dezan; lehenengoak Jainkoari uko egitea dakar eta bigarrenak Jainkoa “ERABILTZEA”, horregatik, norberekeriaren lokarriak askatu egin behar ditugu. Azkenik, Maria, gure fede helduaren eredua, “Jainkoaren borondatea egiteko” prest dagoena, Jesus bere bihotzean hartu nahi duenak izan behar duen jarrera erakusten duena.

Zuregan bizi da

OHARRA: Lagungarri hauek proposamen zabala dira eta ez da nahitaezkoa den-dena erabiltzea. Talde bakoitzak aukera eta erabaki dezake aste bakoitzean zer garatu. Otoitzak bakarrik erabil ditzake, edo abestiak, abestia eta jarduera, aste bakoitzean gauza bat… Kasuan kasuko errealitate zehatzari eta bakoitzak duen denborari egokitu beharko zaizkio.

Beti bezala, 5 multzotan banatuko ditugu haur eta gazteak, adinaren arabera. Oinarria, Abendu aldiko aste bakoitzeko irakurgaiak dira eta hauekin batera, otoitzak, ipuinak, jarduerak eta abes-tiak. Guzti horiekin, aste bakoitzeko ardatzen inguruan hausnarketa eginez, Abendu aldia bizitzen eta Gabonetarako eta, bereziki, Belengo Bakearen Argiaren etorrerarako prestatzen lagunduko diegu haur eta gazteei

GOIBURUAK ETA IRAKURGAIAK

Lehen astea: “Adi egon”. San Jose San Jose, uneoro zabalik zegoen Mesiasen etorreraren aukerari, bere bizitzan zegokion misioa betetzearen aukerari zabalik; geuk ere adi egon behar dugu etorrera horren seinaleen aurrean, hau da, gutariko bakoitzarentzat bakarra eta berezia dan misioaz jabetzen lagunduko diguten seinaleen aurrean.

Mc 13,33-37. “Jesusek esan zien bere ikasleei: «Kontuz, bada! Egon erne! Ez baitakizue ordua noiz den. Gizon bat urrutira doanean bezala da: morroien gain uzten du bere etxea, bakoitzari bere lana emanez, eta zain egoteko agintzen dio atezainari. Egon zain, beraz, ez baitakizue etxeko jauna noiz etorriko den: arratsean, gauerdian, oilarrak jotzean ala goizean. Ez zaitzatela ustekabean etorri eta lotan aurki. Zuei esaten dizuedan hau, denentzat esaten dut: Egon

zain!»”

Bigarren astea: “Zama eraman”. Astoak zama darama eta geuk ere eraman behar dugu geure bizitzetan.

Mc 1,1-8.“Hona hemen nola hasi zen Mesias eta Jainkoaren Seme den Jesusen berri ona. Isaias profetak idatzia zuen: Begira, neure mezularia bidaltzen dut zure aurretik zuri bidea moldatzera. Ahots bat oihuka ari da basamortuan: Prestatu bidea Jaunari, zuzendu bidexkak hari. Honela, bada, agertu zen Joan Bataiatzailea basamortuan. Bihozberritzeko eta bataiatzeko hots egin zuen, bekatuen barkamenerako. Judea herrialde osoa eta jerusalemdar guztiak harengana zihoazen eta, beren bekatuak aitortzen zituztela, Joanek bataiatu egiten zituen Jordan ibaian. Joanek gamelu-ilezko jantzia zuen soineko eta larruzko uhala gerriko; matxinsaltoak eta basaeztia jaten zituen. Honela hots egiten zuen: «Nire ondoren dator ni baino ahaltsuago dena, eta ni ez naiz inor makurtu eta haren oinetakoen lokarriak askatzeko ere. Nik urez bataiatu zaituztet; hark, ordea, Espiritu Santuaz bataiatuko

zaituzte» ”.

Hirugarren astea: “Akatsak zuzentzen jakin” eta “kanpora norberekeriak”. Ostalariak laguntza ukatu egi-ten du edo, hobeto esanda, soberan duenetik ematen, bere bizitzan eraginik izan ez dezan; lehenengo jarrerak Jainkoari uko egitea dakar eta bigarrenak Jainkoa “ERABILTZEA”, horregatik, norberekeriaren loka-rriak askatu egin behar ditugu, huts egiten dugula aitortzen jakin behar dugu eta zuzentzeko gauza izan.

Is 61 1-2ª. 10-11“Jainko Jaunaren espiritua nire gainean dago, Jaunak sagaratu bainau; berak nau bidali behartsuei berri ona hots egitera, bihotz-hautsiak sendatzera, gatibuei askatasuna eta kartzelatuei libertatea iragartzera. Jaunak onginahia azalduko duen urtea iragartzera.

Pozaren pozez nago Jaunarekin, alai dut arima neure Jainkoarekin, bere salbamenez jantzi bainau, garaipenezko soinekoz estali; eztei-koroa janzten duen senargaiaren antzeko naiz, bitxi ederrez apaintzen den andregaiaren antzeko. Lurrak landareak ematen dituen bezala, baratzeak hazia ernearazten duen bezala, halaxe ernearaziko du Jaunak salbamena eta gorespen-kantak altxaraziko

nazio guztien aurrean”.

Laugarren astea: “Prest egon”. Maria, gure fede helduaren eredua, “Jainkoaren borondatea egiteko” prest dagoena, Jesus bere bihotzean hartu nahi duenak izan behar duen jarrera erakusten duena.

Lc 1, 26-38.“Handik sei hilabetera, Jainkoak Gabriel aingerua bidali zuen Nazaret zeritzan Galileako herri batera, birjina batengana; birjinak Maria zuen izena, eta Jose zeritzan Daviden jatorriko gizon batekin ezkontzeko hitzemana zegoen. Aingeruak, Mariarenean sarturik, esan zion: «Agur, Jainkoaren gogoko hori! Jauna zurekin». Hitz hauek entzutean, ikaratu egin zen Maria eta agur horrek zer esan nahi ote zuen galdetzen zion bere buruari. Aingeruak esan zion: «Ez beldurtu, Maria! Jainkoak gogoko zaitu. Hara, haurdun gertatuko zara, semea izango duzu eta Jesus ipiniko diozu izena. Handia izango da. Goi-goikoaren Seme deituko diote, eta bere aita Daviden tronua emango dio Jainko Jaunak. Israel herriko errege izango da betiko, eta beraren erregetzak ez du azkenik izango». Mariak esan zion aingeruari: «Baina nola gerta daiteke hori, ez bainaiz gizon batekin bizi?» Aingeruak erantzun zion: «Espiritu Santua etorriko da zuregana eta Goi-goikoaren indarrak hodeiak bezala estaliko zaitu; horregatik, zuregandik jaioko dena santua izango da eta Jainkoaren Seme deituko diote. Begira, Elisabet zure lehengusina ere haurdun gertatu da bere zaharrean eta sei hilabeteko dago agorra omen zena; Jainkoarentzat ez baita ezer ezinezkorik». Orduan, esan zuen Mariak: «Hona hemen Jaunaren mirabea. Gerta bekit zuk esan bezala». Eta aingeruak utzi egin

zuen”.

Adinen araberako materialak

GOIBURUAK ETA IRAKURGAIAK 6-8 URTEKOENTZAT EBANGELIOA OTOITZA IPUINA JARDUERA ABESTIA

Adi egon Mc 13,33-37 Zu bilatzeko, jauna Sara pailasoa. Zein da nire egitekoa? “Batalla movimiento”.

Los Pollitos. https://www.youtube.com/watch?v=AlZeLejiuio

Zama eraman Mc 1,1-8 Bidea egin nahi dut Anita. Fruta denontzat. “Mis sueños conquistaré”. https://www.youtube.com/watch?v=7nZJ-Kt5cf8

Akatsak zuzentzen jakin eta kanpora norberekeriak.

Is 61 1-2ª. 10-11 Gure laguntza eskaintzen

dugu Erraldoi berekoia Eskua luzatu

“Colores en el viento”. Pocahontas.

https://www.youtube.com/watch?v=bAocMCpdOsE

Prest egon Lc 1, 26-38 Zuk “bai” esan zenuen “Bai” esatearen abentura Geuk er “bai” diogu “El vive en ti”.

https://www.youtube.com/watch?v=C6OAQZ9tlJ0

9-11 URTEKOENTZAT EBANGELIOA OTOITZA IPUINA JARDUERA ABESTIA

Adi egon Mc 13,33-37 Abendu aldia Aukeren trena Lagunduko didazu? “Estoy aquí” Shakira

https://www.youtube.com/watch?v=NmJHH026X0c

Zama eraman Mc 1,1-8 Zure bidelagun izan nahi

dut Putzura erori zen astoa

Zuretzat ona bada, niretzat ona da

“Abriendo caminos” Diego Torres https://www.youtube.com/watch?v=ImX1AalXJbc

Akatsak zuzentzen jakin eta kanpora norberekeriak

Is 61 1-2ª. 10-11 Jauna, barkatu nire

hutsegiteak Txangoa Zer duzu nahiago?

“Celebra la vida”. Axel https://www.youtube.com/watch?v=8XSw1Q6jB

oI

Prest egon Lc 1, 26-38 Eskerrik asko Zapata berriak “María dijo Si, ¿y yo?” “Él vive en ti”



Adi egon Mc 13,33-37 Adi egon nahi dut Aukerak aprobetxatu Zeinuak “Estoy aquí” Shakira


Zama eraman Mc 1,1-8 Ez naiz damu Zama eramanez Ibaia zeharkatu LÁNZALO, Abraham Mateo

https://www.youtube.com/watch?v=gM3CCydNNW4


Is 61 1-2ª. 10-11 Egin nazazu bakegile Norberekoikeriari buruzko

ipuina Ontziratu

PERDÓNAME, Ricky Martin https://www.youtube.com/watch?v=oUnOP

lQNV24

Prest egon Lc 1, 26-38 Hemen nauzu, jauna Desioen maitagarria Mariak bai esan zuen eta

nik?”

“Él vive en ti” https://www.youtube.com/watch?v=C6OA

QZ9tlJ0

https://www.youtube.com/watch?v=AlZeLejiuio

https://www.youtube.com/watch?v=7nZJ-Kt5cf8







https://www.youtube.com/watch?v=ImX1AalXJbc

https://www.youtube.com/watch?v=8XSw1Q6jBoI

https://www.youtube.com/watch?v=8XSw1Q6jBoI





https://www.youtube.com/watch?v=oUnOPlQNV24

https://www.youtube.com/watch?v=oUnOPlQNV24




Adi egon Mc 13,33-37 Zeuregan dut babes Erantzun ote zuen Jainkoak? Zer ospatzen duzu? QUIÉN DIJO QUE TODO ESTÁ PERDIDO.

Fito Paez www.youtube.com/watch?v=cg1FigbX6BM

Zama eraman Mc 1,1-8 Zure bakean atseden hartu

Zakudun gizona Pasatuko zaitugu

ANTES QUE NO. David Bisbal www.youtube.com/watch?v=VsD1isIkxz0


Is 61 1-2ª. 10-11 Ez nadila zu gabe izan Sagutxoria antidotoa.

CARTA URGENTE Rosana y Abel Pinto

www.youtube.com/watch?v=YPBzWw3UKRg

Prest egon Lc 1, 26-38 Mariaren antzekoa. Prest egon, astia izan ala ez. Mariak bai esan zuen eta

nik?

EL VIVE EN TI https://www.youtube.com/watch?v=C6OA

QZ9tlJ0 18-21 URTEKOENTZAT EBANGELIOA OTOITZA IPUINA JARDUERA ABESTIA

Adi egon Mc 13,33-37 Zure eskuetan jartzen naiz Pastelgilea Aurkituko nauzu?” MOTIVOS Abel Pintos

www.youtube.com/watch?v=G8GmJLAfl5o

Zama eraman Mc 1,1-8 Duela urte batzuk zeure

eskuz sortu ninduzun Arazoen basoa Harea-ontzia

TU SONRISA Duncan Dhu

https://www.youtube.com/watch?v=bq_-1tLTJp4


Is 61 1-2ª. 10-11 Eman bihotz zintzoa Ostalaria Hobetzeko

LET IT BE The Beatles

https://www.youtube.com/watch?v=ih-8K1a_SsA

Prest egon Lc 1, 26-38 Jakin dezadala entzuten Rafikiren irakaspenak Mariak bai esan zuen eta

nik?


QZ9tlJ0

22 URTETIK AURRERA Lc 1, 26-38 Argia egin guren ibilian. Rafikirekin irakaspenak Mariak bai esan zuen eta

nik?


QZ9tlJ0

http://www.youtube.com/watch?v=cg1FigbX6BM

http://www.youtube.com/watch?v=VsD1isIkxz0

http://www.youtube.com/watch?v=YPBzWw3UKRg

http://www.youtube.com/watch?v=YPBzWw3UKRg











6-8 urtekoentzat

astea 1 | “Adi egon”

Zu bilatzeko, Jauna,nahikoa da zure maitasunaren argiari adi egotea.Zure argiak, Jauna, argi egiten diozoriona banatuz, lurra edertuz,gosearen aurka borrokatuz,maitatzen duen eta bizi den jendeari,Zu, Jauna, maitasuna den lekuan zaudelako.

OTOITZA: “Zu bilatzeko, jauna”

IPUINA: “Sara pailazoa”

Sarak hamar urte zituen bere amak Virginia bere ahizpatxoa izan zuenea.Sararen aita medikua zen eta denbora asko ematen zuen etxetik kanpo, gaixoak sendatzen.Batzuetan, Sarak bere ahizpa txikia zaintzen zuen, amak etxeko lanak egiten zituen bitartean.Egun batean, Virginia oso negarti zegoen eta Sarak ez zekien nola isilarazi. Kontsolatzen saiatu zen, bere jostailurik gustukoena erakutsi zion, ipuina irakurtzen hasi zen baina, ezin, Virginiak negar eta negar jarraitzen zuen.Orduan, Sarak zaratak egin zituen ahoarekin, auto zaharraren motorra balitz bezala eta ahizpatxoaren aurrean bueltaka hasi zen eta orduan umetxoa barre algaraka hasi zen.Beste batean, eskolan, irakasleak, gelakideen aurrera atera eta zerbait egiteko eskatu zien. Haur batzuek abestu egin zuten, beste batzuk txisteak kontatu zituzten edo familiaren gorabeherak azaldu… Sarak, os-tera, ahizpari egiten zizkion zarata eta keinuak egin zituen eta denak hasi ziren barreka.Sara nagusitu zenean, mediku edo abokatu edo horrelako karreraren bat ikas zezala nahi zuen aitak, baina Sarak ez zuen zalantzarik: pailazo izan nahi zuen.Medikuek pertsonak sendatzen dituztela, abokatuek defendatu, esan zion Sarak aitari, baina pailazoek barreak eragiten dituztela.- Jendea barreka ikusten dudanean, munduko emakumerik zoriontsuena naiz. Ez saiatu, aita, nik pailazo izan nahi dut.

Hausnarketa

Aurkezten zaizkigun aukerak aprobetxatu eta bizitzan zein egiteko dagokigun jakiten saiatu beharra dugu.


JARDUERA: “Zein da nire egitekoa?”

Zertan diren onenak edo oso onak idazteko esango diegu neska-mutikoei. Ondoren, txandaka, mimikaren bidez irudikatuko dute idatzitako hori. Taldekideek delako kidearen abilezia antzematen dutenean, hark zergatik den ona horretan eta jarduera horretan bere egitekoa zein den azalduko du.

ABESTIA: “Batalla Movimiento”(Los Pollitos) - https://www.youtube.com/watch?v=AlZeLejiuio

Esta es la batalla del movimiento. Esta es la batalla del movimiento. A mover los pies sin parar un momento. A mover los pies sin parar un momento. Los pies, los pies, los pies, los pies.

Esta es la batalla del movimiento. Esta es la batalla del movimiento. A mover las piernas sin parar un momento. A mover las piernas sin parar un momento. Los pies, los pies y ahora las piernas. Izquierda, derecha, izquierda, derecha.

Esta es la batalla del movimiento. Esta es la batalla del movimiento. A mover la cola sin parar un momento. A mover la cola sin parar un momento. Los pies, las piernas, y ahora la cola.

Esta es la batalla del movimiento. Esta es la batalla del movimiento. A mover los brazos sin parar un momento. A mover los brazos sin parar un momento. Los pies, las piernas, la cola y hora los brazos. Esta es la batalla del movimiento. Esta es la batalla del movimiento. Muevo la cabeza sin parar un momento. Muevo la cabeza sin parar un momento. Los pies, las piernas, la cola, los brazos y hora la cabeza.

Esta es la batalla del movimiento. Esta es la batalla del movimiento. A mover el cuerpo sin parar un momento. A mover el cuerpo sin parar un momento. Los pies, las piernas, la cola, los brazos, la cabeza y hora todo el cuerpo.

Esta es la batalla del movimiento. Esta es la batalla del movimiento. Esta es la batalla del movimiento. Esta es la batalla del movimiento.

Hausnarketa

Denok dugu gure bizitzan zeregin garrantzitsua egiten ditugun gauza guztietan.

Astea 2 | “Zama eraman”

Hausnarketa

Jesus Jauna,zure bila atera nahi dut;nire bizitzan egunerojaio zaitezela nahi dut.Zure laguntzarekin,nire ingurua baketzen saiatuko naiz.Nire adiskide eta senideek aitor dezatelaZeu zarela mundura datorrenJainkoaren argia.

OTOITZA: “Bidea egin nahi dut”

IPUINA: “Anita”

Anita asto argal baten gainean zihoan. Hain argala zen non bidean hautsez beteriko aldapa kaskar bat ere ezin zuen igo.Neskatoaren gurasoak astoaren atzetik zihoazen oinez, nekatuta eta moteltasunaren eraginez etsita.Orduan astoak burua bueltatu eta esan zien: Jaitsi dadila neskatoa! Tira, ezin dut gehiago! Jainkoak lan egiteko eta gizakiari laguntzeko egin gintuen, ez goseak egoteko. Jaten eta edaten ematen ez badidazue, ez dut aldapa igoko.Anitaren gurasoak konturatu ziren ia ez ziotela jaten ematen.Neskatoak –triste- gurasoei begiratu eta esan zien: Egia da, astoak arrazoia du. Beraien ogitartekoak atera eta ur-bila joan zen. Jaten eta edaten eman zion astoari eta, horrela, aldapa igo zuen.Eskerrik asko, neskato maitea, oso ona zara!

Monjeei gertatu zitzaien gauza bera gertatzen zaigu egunero. Zamaren zalantza, miseria eta akatsak gure buruan gordetzea baino hobe da zama aldean eraman, konpondu eta iraganean uztea. Ez utzi gauzarik konpondu gabe iraganean, etorkizunean jazarri egingo zaituztelako…


Koloretako folioetan, frutak ebaki: platanoak (horia), laranjak (laranja) eta sagarrak (berdea). Ebakin hauek horman itsatsi, nahiko goian, zeloa erabiliz. Gero, neska-mutikoak 4-5eko taldeetan banatu. Fruta guztiak bildu eta ontzi batean pilatzea da helburua, gero gosetien artean banatu ahal izateko. Horre-tarako, talde bakoitzean, haur bat zaldizkoa izango da eta gainerakoak “astotxoa”. Bi arau daude: zaldizkoak ezin du lurzorua ukitu, eta frutak banan-banan bildu behar dituzte.

JARDUERA: “Fruta denontzat”

ABESTIA: “Mis sueños conquistaré” - https://www.youtube.com/watch?v=7nZJ-Kt5cf8

HausnarketaElkarlanean egiteko jokoa da, hau da, talde bakoitzean, zaldizkoak eta astotxoek elkarlanean jardun behar dute aurretik jarritako denbora bete baino lehen fruta guztia biltzeko. Izan ere, bilketa burutzen ez badute, hainbat lagun gosez gera daiteke.

(Estribillo)Mis sueños conquistaréMis metas alcanzaréSé que lo puedo lograrPor ello voy a luchar

Mis sueños conquistaréMis metas alcanzaréYo sé que voy a triunfarNo tengo miedo a fallar

(x2 estribillo)

Aunque difícil sea el caminoLlegaré a mi destinoNo voy a desanimarmeMiraré siempre adelante

No renunciaré, no me rendiré,No renunciaré, mis sueños conquistaré (x2)

(Estribillo)Mis sueños conquistaréMis metas alcanzaréSé que lo puedo lograrPor ello voy a luchar

Mis sueños conquistaréMis metas alcanzaréYo sé que voy a triunfarNo tengo miedo a fallar

(x2 estribillo)

Aunque difícil sea el caminoLlegaré a mi destinoNo voy a desanimarmeMiraré siempre adelante

No renunciaré, no me rendiré,No renunciaré, mis sueños conquistaré (x2)

Astea 3 | “Akatsak zuzentzen jakin”| “kanpora norberekeriak”

Aita Jainkoa, gure eskuak elkartu nahi ditugu,beste haur batzuen aldeko, gehien behar duenaren aldekogure laguntza Zuri eskaintzeko.Eskuak zabalik,besteenak oratu eta eskatzen dizugu:lagun iezaguzu gehien behar duenarekin elkarbanatzen.

OTOITZA: “Gure laguntza eskaintzen dugu”

IPUINA: “Erraldoi berekoia”Arratsaldero, eskolatik irtetean, haurrek itxita zegoen gaztelu handi batek lorategian jolasten zuten. Eta zorioneko ziren.Arratsalde batean, ezkutaketan jolasten ari zirela, ahots ozen eta sendoa entzun zuten.-Zer egiten duzue nire lorategian?Beldurrez dardarka, oso haserre zegoen erraldoia ikusi zuten haurrek. Zazpi urtez bere adiskide ogroare-kin bizi ondoren, etxera bueltatzea erabaki zuen. -Bake eta lasaitasun apur baten bila itzuli naiz nire gaztelura. Zoazte hemendik! Eta ez inoiz bueltatu!Haurrak ziztu bizian atera ziren leku hartatik.-Lorategi hau neurea da eta ez beste inorena –zioen ahopean erraldoiak-. Neuk jarriko ditut bitartekoak beste inork erabil ez dezan!Laster batean, arantzaz beteriko harresi altu-altuaz inguratu zuen gaztelua.Lorategirako sarrerako burdinazko ate handian, kartel hau jarri zuen: “JABETZA PRIBATUA. Debekatuta dago sartzea”. Egunero, haurrak burdin-hesira hurbiltzen ziren hain gustuko izanda faltan botatzen zuten lorategia ikusteko.Negua heltzean, elurrak geruza zuri batez estali zuen lurzorua eta izotzak zilarrez margotu zituen zu-haitzak. Ipar-haizeak txistu bizia jotzen zuen erraldoiaren gazteluaren inguruan eta kazkabarrak kristalak kolpatzen zituen.Azkenean, iritsi zen udaberria! Elur eta izotza desagertu egin ziren eta loreek kolorez bete zuten lurzorua. Zuhaitzak kimuz bete ziren eta txoriek kantuz bete zituzten baso eta zelaiak, erraldoiaren lorategia izan ezik. Han elurraren eta izotzaren eraginez, zuhaitzen adar biluziek izoztuta jarraitzen zuten. -Udaberriak ez du nire lorategira etortzerik nahi izan –zioen atsekabeturik erraldoiak-. Nire lorategia ba-samortu goibel eta hotza da. Goiz batean, erraldoia ohean geratu zen, goibel eta lur jota. Harriturik, zozoaren txioa entzun zuen. Ari-neketan joan zen leihora eta erabat poztu zen. Elurra eta izotza joanak ziren, eta zuhaitzak lorez beterik zeuden.Zuhaitz bakoitzaren adarretan haur bat zegoen. Harresiko zulo batetik sartu ziren lorategira eta udaberriak atzetik jarraitu zien. Haur bakarra geratu zen zuhaitzetara igo ezinik eta negar eta negar ari zen, txikiegia izanik, zuhaitzik txikienaren adarrik baxuenera ere iristen ez zelako.Erraldoia haurraz errukitu egin zen.-Neurekoia izan naiz oso! Orain ulertzen dut zergatik uko egin zion udaberriak nire lorategira etortzeari. Harresia bota egingo dut eta lorategia parke bihurtuko dut haurren gozamenerako. Baina, aurretik, haur txiki horri zuhaitzera igotzen lagundu behar diot. Erraldoiak eskailerak jaitsi zituen eta lorategira sartu zen; baina haurrak, hura ikusteaz batera, izutu egin ziren eta arineketan atera ziren handik. Txikiena geratu zen han; eta begiak malkoz beterik zituenez, ez zuen erraldoia hurbiltzen ikusi. Negua lorategira itzultzen zen bitartean, erraldoiak haurra besoetan hartu


zuen.-Ez negarrik egin –xuxurlatu zion gozotasunez, haurra gertuen zuen zuhaitzean jarriz.Bat-batean, zuhaitza lorez bete zen, haurrak bere besoez inguratu zuen erraldoiaren lepoa eta musu eman zion.Gainerako haurrek erraldoia on eta atsegin bihurtu zela egiaztatu zutenean, arineketan bueltatu ziren lorategira harresiko zulotik eta udaberria beraiekin sartu zen. Erraldoiak irribarre egiten zuen zoriontsu eta beraien jokoetan parte hartzen zuen. Mailu batez harresia txikitzeko baizik ez zion jolasari uzten. Arras-tian, denbora luzez haurtxoa ikusi gabe zegoela ohartu zen.-Non da zuon laguntxoa? –galdetu zuen estututa.Baina besteek ez zekiten ezer. Egunero, eskolatik irtetean, haurrak erraldoiaren lorategi ederrera joaten ziren jolastera. Eta, egunero, erraldoiak galdera bera egiten zien: -Etorri da gaur txikia? Eta, egunero, erantzun bera jasotzen zuen:-Ez dakigu non aurkitu. Harresia bota zenuen egunean baino ez dugu ikusi.Erraldoia triste sentitzen zen, asko maite zuelako txikia. Gainerako haurrak jolasten ikusteak bakarrik poz-ten zuen.Urteen buruan, erraldoia zahartu egin zen. Eta, halako batean, ezin izan zuen haurrekin jolastu.Neguko goiz batean, logelako leihotik begira zegoen eta, bat-batean, zuhaitz ederra ikusi zuen lorategiko bazter batean. Urre koloreko adarrak lore zuri finez eta zilar koloreko fruituez beterik zeuden eta, azpian, txikia zegoen.-Itzuli da, azkenean! –oihukatu zuen erraldoiak pozaren pozez.Hankak makal zituela ahaztuta, arineketan joan zen eskaileretan behera eta lorategia zeharkatu zuen. Baina txikiaren ondora heltzean, sutan jarri zen.-Nork eman dizu min? Iltzeen arrastoak dituzu eskuetan eta oinetan! Zaharra naiz eta makal nago, baina laster akabatuko ditut zure oinazearen eragileak!Orduan, haurrak, zera esan zion irribarre gozoaz:-Lasai, ez haserretu; zatoz nirekin.-Nor zara? –marmartu zuen erraldoiak- belaunikatuz.-Aspaldi, zure lorategian jolasten utzi zenidan –erantzun zuen haurrak-. Orain zu nire lorategira jolastera etor zaitezen nahi dut. Paradisu du izena.Arratsalde horretan, haurrak lorategira sartu zirenean elurraz jolasteko, hilda aurkitu zuten erraldoia. Bakez zegoen, zuhaitzaren azpian etzanda eta lore zuriz estalia.

Hausnarketa

Ipuina luze samarra da, baina lagungarri izan daiteke besteak onartzeak eta besteei beraien beharrak asetzen laguntzeak duen garrantziaz jabetzeko. Beti egon behar dugu besteei laguntzeko prest, batez ere, besteak zorioneko egiteko prest.


Tailer honetan hauek beharko ditugu: ‘goma eva’, guraizeak, egurrezko puntadun makilak eta itsasga-rria.Bakoitzak bere eskua marraztuko du eta barruan, ostalariaren antzera, zertan laguntzeko prest dagoen idatziko du.

Te ves ignorante y salvaje y conoces mil lugares quizás tengas razón porque si es así soy salvaje para ti no puedes abrir más tu corazón...co ra zón

Te crees es tuyo todo lo que pisas te adueñas de la tierra que tu ves mas cada árbol, roca y criatura tiene vida tiene alma es un ser.

Parece que no existen más personas que aquellas que son igual que tu si sigues las pisadas de un extraño verás cosas que jamás soñaste ver.

¿Has oído al lobo aullarle a la luna azul? ¿O, has visto a un lince sonreír? has cantado con la voz de las montañas y colores en el viento descubrir y colores en el viento descubrir

Corramos por las sendas de los bosques robemos de los frutos su sabor descubre la riqueza a tu alcance sin pensar, ni un instante en su valor los ríos y la lluvia mis hermanos amigos somos todos ya lo ves estamos entre todos muy unidos en un ciclo sin final que eterno es

JARDUERA: “Eskua luzatu”

ABESTIA: “Colores en el viento” - https://www.youtube.com/watch?v=bAocMCpdOsE

HausnarketaBakoitzak erabaki behar du dena eman nahi duen ala, ostalariaren antzera, beretzat baliorik ez duena emateko prest den…

¿Cuan alto el árbol crecerá? si lo cortas hoy nunca lo sabrás.

Y no oirás al lobo aullarle a la luna azul no importa el color de nuestra piel y uniremos nuestra voz con las montañas y colores en el viento descubrir

Si no entiendes que hay aquí solo es tierra para ti y colores en el viento descubrir

Astea 4 | “Prest egon“

Maria, Jainkoak aukeratu eta bere seme Jesusen ama izatekoeskatu zizun.Maria, ‘bai’ esan zenueneta Jainkoak Jesus eman dizu semetzat.Maria, ona zara,eta nik begietsi eta miretsi egiten zaitut.

OTOITZA: “Zuk ‘bai’ esan zenuen”

IPUINA: ‘Bai’ esatearen abentura

Aliziaren ustez, askoz hobe zen beti “ez” esatea, horrela inork ez zizkiolako jostailuak izorratzen, ez zio-lako inori etxeko lanak egiten laguntzen edo amak ez ziolako errieta egiten parkean denbora luzeagoan geratu arren.Egun batean, jolastorduan zer dela-eta zegoen bakarrik galdetu zion irakasleak eta harrapaketan jolastu nahi zuen galdetzen ziotenean berak ezetz erantzuten zuelako esan zion Aliziak. Ondo pasatu nahi iza-nez gero, noizean behin ‘bai’ esateko proba egiteko esan zion irakasleak. Aliziak begiko zuen irakasleak esandakoa hausnartu egin zuen eta txangora joateko gurasoen baimena eskatzeko orrialdea eman ziotenean, oraingoan joan egingo zela erabaki zuen.Txangoaren egunean, begiratoki batean egin zuten lehen geldialdia eta bertatik egundoko ur-jauzia ikusi zuten. Irakasle batek galdetu zuen:- Zuetariko inor ausartzen da nirekin jaistera, ur-jauzia hobeto ikusteko?Haur gehienek, beldurraren eraginez, ezetz esan zuten, bidea lokazturik zegoelako eta aldapatsua ze-lako. Aliziak une batez pentsatu eta eskua altxatu zuen esanez:- Bai, ni!Irakaslea baiezkoa eman zuten lau ikasleekin abiatu zen eta, astiro-astiro, ur-jauzira iritsi ziren. Ur gardena lakura zurrustaka erortzen ikusi zuen Aliziak liluraturik. Ura ukitu egin zuen eta hotzikara sentitu; edan egin zuen eta uraren freskotasunak egarria kendu egin zion. Lau haurrak argazki zoragarriak ateratzen zeuden, bat-batean urrats sendoak sentitu zituztenean beraien atzean. Isilik geratu eta egundoko orroa entzun zuten:- Grruuuaaaahhhhhhhhh!Arnasari eutsi zien eta, bat-batean, irakaslearen atzetik atera zen hartz marroi txikia ikusi zuten. Aho-zabalik geratu ziren eta harrituta, hartza, beldurtu edo eraso egin ordez, belar gainean etzan eta lokartu egin zelako.Arriskutsua ez zela ikustean, haur guztiek eskatu zioten irakasleari hartzarengana hurbiltzea, beste argazki batzuk ateratzeko. Irakasleak eman zien baimena, baina hurbil zeudenean, inor ez zen hartza ukitzen ausartu.- Nork izan nahi du lehena? –galdetu zuen irakasleak.Aliziak berriz hausnartu zuen egoera, eta zalantzari aurre eginez, baietz esatea dibertigarria izan ziteke-ela pentsatu zuen. Eta horrela egin zuen. Hartza ukitzean sentitu zuena eta hartzaren begi beltz handien begirada ez ditu inoiz ahaztuko. Bere bizitzako egunik bereziena izan zen.

JARDUERA: “Geuk ere ‘bai’ diogu”

Geuk ere, Mariaren antzera, ‘bai’ esango dugu.Zirkulu handia egingo dugu kastore guztiekin (10 kastore inguruko taldeak, astunegi izan ez dadin). Banan-banan, kastoreak zerbait esango dio aldamenekoari, berari buruzko baieztapena; eta joko honetan ‘bai’ esan behar dugunez, ezin diogu gezurrik esan. Beraz, kastorea baieztapena betetzen saiatuko da. Adibideak:- Zapatak aldatuta dituzu? Galdera jaso duen kastoreak, arineketan aldatuko ditu zapatak eta “bai” erantzungo du.-Lokarriak askatuta dituzu?-Mihia kanpoan duzula hitz egiten duzu?-Lurrean eserita zaude?-Jaka trukatu duzu aldamenekoarekin?

ABESTIA: “Él vive en ti” - https://www.youtube.com/watch?v=C6OAQZ9tlJ0

Hausnarketa

Etxera iritsi eta gurasoei abentura kontatu zienean, aurrerantzean “bai” esango zuen egoera guztietan pentsatu zuen eta jolastokian kideen adiskidetasunaz gozatuko zuela erabaki zuen.

Ves que el espíritu es

vida anhela

vas con su sombra detrás porque él me cuida

oh u oh el rey

Él vive en ti Él vive en mi Él es el alma

vive aquí y allí esta en el agua y en la verdad

y en tu recuerdo ¡Él vive en ti!

Él vive en mi


Vive aquí y allí ¡Vive aquí y allí! Está en el agua y en la verdad en tu mirada Él vive en ti Él vive en ti Él vive en ti


9-11 urtekoentzat

Abendu aldia,itxaronaldiaJainkoaren hurbilketa,Jainkoaren etorrera,herriaren itxaropena,bizi berria.Erreinuaren sorreraeta denon itxarotea.

OTOITZA: “Abendu aldia”

IPUINA: “Aukeren trena”

Gabriel Andetako urruneko herri bateko erdigunean bizi zen mutikoa zen. Egun batean, denbora askoren buruan, osaba Julian iritsi zen hiriburutik, ilobentzat hainbat opari zekarrela. Arratsalde horretan, kopau bat hartzen ari zirela, osabak musika-bandan jotzen zuela jakin zuen Gabrielek. Mamua ikusi izan bazuen ere ez zituzkeen gehiago irekiko begiak mutikoak! Erabat hunkituta, osabarekin hiriburura joateko eskatu zien gurasoei. Gabriel oporretan zen eta taldean jo nahi zuen, baina amak ezezko borobila eman zion, eskolak hastear ziren-eta. Osabak gitarra-jolea behar zuen eta, bidaiatzeko baimena ematen bazioten, iloba laster ekarriko zuela bueltan agindu zion arrebari. Gau horretan ilargi betea zegoen eta paisaiak eta gauaren freskotasunak erakarrita, etxetik atera ziren Gabriel eta osaba eta solasari ekin zioten. Bat-batean, urrunean, probintzian turismo egiten ziharduen bidaiari ugari jasotzeko gelditzen zen trenean jarri zuten arreta. Osabak Gabrieli esan zion: “Begira igarotzen ari den trena; ikusi zenbat jende igotzen eta jaisten den bertara; bizitza horrelakoa da, aukerez beteriko trenaren antzekoa. Zeuk aprobetxatzen ez badituzu, beste norbait etorriko da eta beretzat hartuko du aukera hori. Batzuentzat, bizitzan behin bakarrik igarotzen dira aukerak eta beste batzuk baliteke zorte apur batez elkarren segidan aukera bat baino gehiago izatea, baina penagarria litzateke aukera horiek alferrik galtzea. Hau aukera ona da zuretzat. Ikasketak alde batera utzi gabe, ondo antolatuz gero, musiko handia izan zaitezke, ez dagoelako kasualitaterik, ez ahaztu”. Mutikoaren gurasoek solasaldia entzun zuten, Gabriel eta osaba konturatu gabe. Biharamunean, bidaia egiteko baimena eman zioten mutikoari, bere bizitzako aukeraren aurrean egon zitekeen-eta.

Zerbitzu-sena landuko dugu. Jose beti izan zen besteen zerbitzura eta bere egitekoa onartu eta bere gain hartu zuen. Jose gabe, bere pazientziarik gabe, ezer ez zatekeen berdin izango, berak ere zeresan handia izan zuen Jesusen etorreran.Zerbitzuzko sen hori lantzeko, denon artean konpondu beharreko bi egoera aurkeztuko dizkiegu otsoku-meei. Bakoitzak egiteko esanguratsua izango du eta norbaitek egiteko horri muzin egiten badio, ezingo da ezer lortu.

- Gela alde batetik bestera zeharkatuko duzue, baina egunkari-orrietatik. Bik bakarrik zapal dezakezue lurra; beste bik paperak mugituko dituzue eta bakar batek hitz egin dezake; gainerakoek lagundu baizik ez dute egingo.

JARDUERA: “Lagunduko didazu?”


ABESTIA: “Estoy aquí” (Shakira) - https://www.youtube.com/watch?v=NmJHH026X0c

Ya sé que no vendrásTodo lo que fueEl tiempo lo dejó atrás

Sé que no regresarásLo que nos pasóNo repetirá jamásMil años no me alcanzaránPara borrarte y olvidar

Y ahora estoy aquíQueriendo convertirLos campos en ciudadMezclando el cielo con el marSé que te dejé escaparSé que te perdíNada podrá ser igual

Mil años pueden alcanzarPara que puedas perdonar(Estribillo)Estoy aquí queriéndoteAhogándomeEntre fotos y cuadernosEntre cosas y recuerdosQue no puedo comprender

Estoy enloqueciéndomeCambiándome un pie por la cara míaEsta noche por el díaQue nada le puedo yo hacer

Las cartas que escribíNunca las enviéNo querrás saber de mí

No puedo entenderLo tonta que fuiEs cuestión de tiempo y fe

Mil años con otros mil másSon suficientes para amar

Estribillo

Si aún piensas algo en miSabes que sigo esperándote

Estribillo x2

HausnarketaGutariko bakoitzaren laguntzarik gabe, gauzak ez dira ongi aterako. Denok dugu egitekoren bat; bilatu eta aurkitu egin behar dugu.

- Denok zutik egon behar duzue, ahalik eta aulki gutxienetan; bakarrik batek izan dezake oina lurrean; bik hanka bat bizkarraldean eta 5ek oina sila banatan; gainerakoek dagokien aulkian egon beharko dute.


Jesus, badakizu,zure bidelagun izan nahi dut pozezko bidean,familia eta adiskideekin.Batzuetan, ez zaitut nire bideetan aurkitzen.Hainbat oztopok galarazten dit Zu ikustea.Arazoak ikastetxean,eztabaidaren bat etxean…Baina zure laguntasunarekin oztopo horiek gainditueta zoriontasuna zabalduko dut.

OTOITZA: “Zure bidelagun izan nahi dut”

IPUINA: “Putzura erori zen astoa”Behin batean, baserritar baten astoa putzura erori zen. Abere gaixoa garraztasunez arrantzaka egon zen ordu luzez, jabea konponbidea aurkitu ezinik zebilela. Pare bat egun igaro ziren eta, azkenean, etsita, zoritxar hura konpontzeko biderik aurkitu ezinik, putzua oso lehor zegoenez eta astoa oso zaharra zenez, ez zuela ateratzea merezi eta hantxe lurperatzea zela onena pentsatu zuen gizonak. Laguntza eskatu zien auzotarrei. Bakoitzak pala bana hartu eta putzura lurra botatzen hasi ziren, guztiak lur jota zeudelarik. Astoak berehala antzeman zuen zer ari zen gertatzen eta are eta garraztasun handiagoz egin zuen arrant-za. Pasatu zen denbora apur bat eta intziri errukarri haiek entzuteari utzi zioten. Asto gaixoa itota eta lurrez estalita egongo zela pentsatu zuten baserritarrek. Orduan, jabeak putzu barrura begiratu zuen, goibel eta ikaraturik, eta harrituta geratu zen ikusitakoaz. Astoak argitasunez jokatu zuen eta palakada bakoitzaren ostean, lurra astindu eta zapaldu egiten zuen. Bi metrotik gora igo zen eta goi samarrean zegoen. Isil-isilik eta egiteko hartan arreta osoa jarririk egiten zuen. Baserritarrak adorez bete ziren eta lurra botatzen jarrai-tu zuten. Azkenean, astoa heldu zen azalera, salto egin eta trostan eginez joan zen bakez.

JARDUERA: “Zuretzat ona bada, niretzat ona da”Taldea 4 neska-mutikoz osatutako talde txikietan banatuko dugu. Txandaka, taldekideetako bat bestearen gainean jarriko da, zaldiz joango balitz bezala eta gainerako biek gauza atseginak egingo dizkiete: kilimak, ferekak, aurpegitik luma pasatu… Baina bata bestearen gainean dagoen bitartean eta gehienez bi minutuz. Zaldiarena egiten duenak pisua jasaten ez badu, jokoa gera dezake edozein unetan eta orduan bikoteak aldatuko dira eta goian zegoenak ezingo du esperientzia errepikatu. Taldekide guztiak zaldi eta zaldizko izan daitezenean bukatuko da jokoa.

HausnarketaEdozeini egoki dakioke bizimodu zaila izatea. Bizitzak, batzuetan, putzuaren sakonean ixten gaituela ematen du eta, gainera, lurra botatzen digula gainera. Horren aurrean, erantzun burutsuak daude, esate baterako astoarena, bere kondena zirudiena, salbamenerako bide bihurtu zuelako. Beste hainbat erant-zun, ordea, kontrakoa da; beraien bitartekoez baliatzeko gauza ez diren pertsonen erantzunak dira horiek eta, azkenean, bizitza mingotsa izatea baizik ez dute lortzen.

HausnarketaNeska-mutikoek zera ulertu behar dute: nekeza egiten bazaie ere, zama ahalik eta gehien jasan behar dutela, ona delako gainean daramaten kidearentzat.


CANCIÓN: “Abriendo caminos” (Diego Torres) - https://www.youtube.com/watch?v=ImX1AalXJbc

Voy abriendo caminos para dejarte Las cosas buenas que aprendo Mientras camino mis callesMe llevaré Las buenas luces que tiene la gente Que me iluminan la vida Y me regalan mi suerteEstribilloComo un río que camina hacia el mar Quiero ver la risa del sol por las mañanas Que venga siempre a golpearnos la ventana Yo quiero un sol Yo quiero un sol que me acompañe Hablando siempre de frente Tirando todo lo malo

Voy abriendo caminos para encontrarte En este mundo perdido También hay buenos amigosY me llevare Las buenas luces que tiene la gente Y cuando me sienta solo Me cuidaran para siempreEstribillo

Como un río que camina hacia el mar Saca el dolor afuera Y no te quedes a esperar Como un río que camina hacia el mar, Ríe, llora Que aún queda mucho por andarY aunque en el mundo hay personas tan grises Hay otras que no paran de brillar En esta vida que se me termina

No quiero ya dejarte de cantarComo un río que camina hacia el mar Saca el dolor afuera Y no te quedes a esperar Como un río que camina hacia el mar Ríe, llora Que aún queda mucho por andarComo un río que camina hacia el mar Ojala que llueva café en el campoComo un río que camina hacia el marSaber que se puede, querer que se pueda Sacarlo todo pa fueraComo un río que camina hacia el marCuando tu cantas conmigo Juan Luis Ay me sube la bilirrubina a miComo un río que camina hacia el marPero deja Diego que tus sueños Sean olas que vienen y vanComo un río que camina hacia el mar Quisiera ser un pez Y no perderme en este marComo un río que camina hacia el marY a pesar de los errores Tratar de estar mejorComo un río que camina hacia el mar



Jauna, badakit zure ontasuna betirako dena, barkatu nire hutsegiteak eta gehiago gogoratu.Ona eta zuzena zara,denok gidatzen eta irakasten gaituzu;apalak izan eta laguntza eskatzen dizuetenakmaitasunez daramatzazu zeure bideetatik,eta zure Hitza gordetzen duteneizorioneko esaten diezu.

OTOITZA: “Jauna, barkatu nire hutsegiteak”

IPUINA: “Txangoa”Susana, neskato argia eta lotsatia zen. Baina ondo ikusten ez zuenez, bere burua betaurrekoez gogorat-zen zuen beti eta gogoratzen zuenetik gelakide batzuek zirikatu egiten zuten eta iseka egiten zioten kristal lodiko betaurreko haiengatik. Luis mutiko jasanezin hura hasi zen ‘begihandi’ deitzen, eta gelan mutiko os-petsua zenez, azkenean denek deitzen zuten ‘Susana begihandi’. Ezaxolarena egiten zuen berak baina, benetan, min ematen dion, ez zuen atsegin.Egun batean, txangora joan ziren eskolatik, kobazulo famatu batzuk bisitatzera. Bata bestearen atzean zihoazen, Luisek irrist egin zuen eta zulo batean sartu zuen oina. Erortzerakoan, Susanari heldu ahal izan zion, ondoan zihoalako, eta biak irristaka jaitsi ziren tarte luzez, leize-zulo handi batera jausi arte. Oso ilun zegoen dena, eta leize-zuloaren sabaitik zetorren argi-izpi txiki bat ikusten zen bakarrik, metro asko gorago, eta irekidura hartatik jausitako sustrai eta enbor batzuk. Oihu eta garrasi egin zuten, baina hara ez zen inor joan. Uzkurtuta, hotzez dardarka, gau beltza igaro zuten kobazuloan.Biharamunean, leku berean jarraitzen zuten eta argi-izpi txiki hari esker zerbait ikusi zuten. Luisek oihu egin zuen bere indar guztiekin eta irtenbideren bat aurkitzen saiatu zen, baina hainbat orduren buruan ez zuen ezer lortu eta beldurtzen hasi zen. Eguardi aldea izango zen, Susanak argi-izpia lurreraino zuzen sartzen zela ikusi zuelako. Argirantz joan zen bizkor enborra eskuetan zuela, eta bere betaurrekoak lupa erara erabiliz, argi-izpi hura sugar bihurtu zen eta enborra argi-zuzi. Luisek, erabat harrituta eta hunkituta, enbor batzuk hartu zituen eta elkarrekin haitzuloa arakatzen hasi ziren. Denbora behar izan zuten eta hainbat enbor erre, baina, azkenean, irteera aurkitu zuten. Pozaren pozez besarkatu zuen Luisek Susana eta mila aldiz eman zizkion eskerrak. Luisek bazekien ez zitzaiola ‘begihandi’ deitzea gustatzen eta orain damutu egiten zen hala deitu izanagatik, batik bat, betaurreko haiei esker lortu zutelako handik ateratzea…Beraz, beraien bila ari ziren guztiengana –polizia eta kazetariak barne- heldu eta galdezka hasi zitzaiz-kienean, Luisek, aurrea hartu eta esan zuen: - Ni bai zorionekoa! Abentura-kiderik onena izan dut: Susana laser-izpi!Horrela hasi zen historia kontatzen eta egun harrezkero ez da “begihandirik” izan ikastetxe hartan. Hori bai, ez ‘laser-izpiez’ galdetu, bat baino gehiago dago.eta.

HausnarketaIsekak alde batera utzi eta mundu guztia baloratu behar dugu.


ABESTIA: “Celebra la vida” (Axel) - https://www.youtube.com/watch?v=8XSw1Q6jBoI

No se si soñaba, No se si dormía, y la voz de un ángel dijo que te diga, Celebra la Vida.

Piensa libremente ayuda a la gente y por lo que quieras lucha y sé paciente lleva poca carga, a nada te aferres, porque en este mundo, nada es para siempre.

Búscate una estrella, que sea tu guía, no hieras a nadie, reparte alegría.

Celebra la vida, celebra la vida, que nada se guarda que todo te brinda. Celebra la vida, celebra la vida,

segundo a segundo, y todos los días.

Y si alguien te engaña, al decir te quiero, pon mas leña al fuego y empieza de nuevo. No dejes que caigan tus sueños al suelo que mientras mas amas mas cerca esta el cielo.

Grita contra el odio, contra la mentira, que la guerra es muerte y la paz es vida.

Celebra la vida, celebra la vida, que nada se guarda que todo te brinda. Celebra la vida, celebra la vida, segundo a segundo.

Neska-mutikoak sei lagunez osaturiko taldeetan banatuko dira. Talde bakoitzak zirkulua egingo du bes-teetatik bananduta. Zirkulu bakoitzari hamar balioren zerrenda emango zaio. Gauza bakoitzak beraient-zat duen garrantziaren arabera ordenan jartzea da erronka: 10. lekuan garrantzi gutxiago duena jarriko dute eta 1.an, garrantzi gehiago duena. Taldean aho batez erabaki behar dute ordena; lagun bat ala gehiago bat ez badatoz ordenarekin, eztabaidan jarraitu behar dute, adostasunera heldu arte. Hauxe da zerrenda:

Etxea, autoa, telebista, txokolatezko tarta, anai nagusia, aitona, eskaut lepokoa, kirol-zapatilak, maskota eta goilara.

JARDUERA: “Zer duzu nahiago?”

HausnarketaEztabaidan jardun dezatela eta ikusi benetan zein gauza den garrantzitsua, zer ezinbestekoa bizitzarako. Jesusek, esate baterako, zerrendan agertzen diren horietatik ia ezer ez zuen, baina zorionekoa zen.

No se si soñaba, No se si dormía, y la voz de un ángel dijo que te diga.

Celebra la vida, celebra la vida, y deja en la tierra tu mejor semilla. Celebra la vida, celebra la vida, te escucho mas bella cuando tu me miras.

Celebra la vida, celebra la vida.

OTOITZA: “Eskerrik asko”

Eskerrik asko, Jesus, gure antzeko haur egin zinelako,opari bihurtu nahi izan zenuen gizon-emakumeentzat.Eskerrik asko, Jainko Aita,zure Seme Jesus bidali diguzulako gure adiskidea izan dadin.Eskerrik asko, Maria, Jesusen ama eta gure ama izatea onartzeagatik.

IPUINA: “Zapata txikiak”Ana eta Alejandro beti doaz elkarrekin eskolara. Mendi inguruan bizi dira eta bide luzea egin behar iza-ten dute urruti samar duten eskolara iristeko. Anai-arrebak dira eta ondo konpontzen dira; haserretzen dira batzuetan, baina hori ez da ohikoa…Eskolarako bidean, hainbat kontu izaten dute mintzagai. Beste haur batzuk autoz joaten dira, baina be-raiek, zorionez, hurbil bizi dira eta oinez joanik, hitz egiten dute, sugandilen atzetik ibiltzen dira, urtxintxak bilatzen dituzte…Alejandro beti doa saltoka eta korrika, gora eta behera dabil, ez du inongo alfertasunik…Egun batean, eskolatik etxerako bidean, beti bezala poz-pozik zihoala, oina zulo batean sartu eta erori egin zen. Hainbat lekutatik hautsi zuen orkatila.Etxean geratu zen egun batzuez. Anak Alejandrorekin jolasten zuen; ikaskideek gelan egiten zituzten fitxak eramaten zizkion etxera eta egiten laguntzen zion. Eskolara bueltatzeko eguna ere iritsi zen. Berriz ere sugandilak eta urtxintxak bidean… Baina zerbait aldatu zen, Alejandro astiroago zihoan, ez zuen lasterka egiten, oraindik min apur bat zuelako.Ana zapata zaharrekin zihoala konturatu zen Alejandro, baina ez zion ezer esan.Egunero zapata berak zeramatzan. Aldaketa haren arrazoiez galdetzen zioten adiskideek Anari, izan ere, aurretik Errege egunez oparitu zizkioten argidun kirol-zapatilak eramaten zituen beti. Berak disimulatu egiten zuen eta, astun jartzen baziren, zapata horiek asko gustatzen zitzaizkiola azaltzen zuen.Ana astiro zihoala ikusi zuen Alejandrok eta eskolara iritsi zirenean, eseri egin zela, nekatuta zegoelako.Berak ezin zuen lasterka egin lehen bezala, baina Ana arraro zegoen.Egun batean, zera esan zuen Alejandrok:-Ana…– Esan, Ale.– Guk asko maite dugu elkar.– Jakina, esatea ere!– Gainera, konfiantza osoa dugu elkarrengan.– Zalantzaren bat, ala?– Ez, baina azkenaldian ez duzu lasterka egiten eta ez zara bazter guztietara igotzen eskolara goaze-nean. Nekatuta zaude eta uste dut kontatu ez didazun zerbait gertatzen zaizula.– Ondo da, ez duzu bat galtzen… zapata hauek min ematen didate.– Ba, jantzi beste batzuk, asko dituzu!– Ez dut nahi, hauek jantzi nahi ditut, zure pausura joateko, zuri hobeto ulertzeko, lasterka eta saltoka joan ordez, astiro joan eta zer gertatzen zaizun sentitzeko.Alejandro mutu geratu zen; bere pausura joareko, bere zailtasunak hobeto ulertzeko, kirol-zapatila berrien ordez, zapata txiki haiekin joateko gauza zen!Harrezkero, Alejandrok primeran ulertu zuen zein garrantzitsua den besteen lekuan jartzea beraien ara-zoak ulertu ahal izateko.



HausnarketaUlerkor eta eskuzabalak izan behar dugu. Geure buruaren onaz ez ezik, besteenaz arduratu. Horrela ulertuko dugu jasotzea baino hobea dela ematea. Besteen bitartez Jainkoak eskatzen diguna ezagutu eta betetzeko prest egon behar dugu.

Mariaren antzera, geuk ere ‘bai’ esango dugu.Zirkulu handia egingo dugu otsokume guztiekin (gehienez 15 otsokume inguru, astunegia izan ez dadin). Banan-banan, otsokumeak zerbait esango dio aldamenekoari, berari buruzko baieztapena; eta joko honetan ‘bai’ esan behar dugunez, ezin diogu gezurrik esan. Beraz, otsikumea baieztapena betetzen saiatuko da. Adibideak:- Zapatak aldatuta dituzu? Galdera jaso duen otsikumeak, arineketan aldatuko ditu zapatak eta “bai” erantzungo du.- Lokarriak askatuta dituzu?- Mihia kanpoan duzula hitz egiten duzu?- Norbaiten gainean eserita zaude?- Jaka trukatu duzu aldamenekoarekin?- Begiak estalita dituzu?- Musu bana eman diezu denei masailean?

JARDUERA: “Geuk ere ‘Bai’ esango dugu”

ABESTIA: “Él vive en ti“ (El Rey León 2) - https://www.youtube.com/watch?v=C6OAQZ9tlJ0


vida anhela


oh u oh el rey




Él vive en mi




12-14 urtekoentzat

Oharkabetasun ugari dago bidean,arreta galarazten didan

hainbat gauza polit.Jauna, ikus zaitzadala, senti zaitzadala,

nire bihotzak har zaitzala,ni hobea izan nadin.

Jauna, adi egon nahi dut,zuk deitzen nauzunean, jakinaren gainean

egon nahi dut.Amen.

OTOITZA: “Adi egon nahi dut”

IPUINA: “Aukerak aprobetxatu”Herri txiki batean, egundoko ekaitza biztu zen eta, ondorioz, ibaiak gainezka egin eta dena ureztatu zuen. Herritarrak ihes egin zuten, bakoitzak ahal zuen moduan, baina apaiza, fede handiko gizona, parrokiaren sarreran geratu zen, Jainkoari handik ateratzeko erregutuz. Une horretan, kamioneta gidatzen zuen gizona igaro zen handik eta zera oihukatu zion:- Aita, etorri, urak igotzen jarraitzen du-eta!- Ez arduratu, seme –erantzun zuen apaizak-, Jainkoak salbatuko nau. Urak gora egiten zuen etengabe eta apaizak, ura gerrialdean zuela, otoitz egiten jarraitzen zuen. Orduan, arraun-txalupa bat igaro zen handik, eta igotzeko oihukatu zioten. Apaizak irmotasunez erantzun zuen:- Zoazte, ez arduratu nitaz, Jainkoak salbatuko nau. Gizon haiek ere aldendu egin ziren eta ekaitza ez zen baretzen; urak goraka jarraitzen zuen, gora eta gora eta apaizak parrokiaren teilatura igo behar izan zuen. Ura dena estaltzeko zorian zegoenean, helikopteroa hurbildu zitzaion apaizari eta erreskaterako sokari heltzeko esan zioten handik, baina honek uko egin zion:- Fedezuna naiz! –oihukatu zion helikopteroari- Jainkoak salbatuko nau! Baina euria zen goian-behean eta, azkenean, apaiza ito eta zeruko ateetara heldu zen. Jainkoa aurrez aurre aurkitu zuenean, modu horretan hil izana aurpegiratu zion.- Ene jauna –esan zuen apaizak atsekabeturik-, zergatik utzi nauzu bertan behera?- Baina, zer diozu? –erantzun zuen Jainkoak-. Kamioneta, txalupa eta helikopteroa bidali nizkizun!

HausnarketaIstorio labur honek aditzera ematen digunez, guztiz garrantzitsua da aurkezten zaizkigun aukerak aprobe-txatzea; horregatik, adi egon behar dugu antzemateko eta pasatzen ez uzteko.


JARDUERA: “Zeinuak”Lau-zazpi lagunez osaturiko taldeak egingo ditugu eta taldekide bakoitzari kolore bateko pot-sita, arropa edo osagarri bat (gorria, bakeroa, botak, betaurrekoak, mototsa, e.a…). Zirkuluan eseriko dira denak, taldeka, erdira begira. Edonor hasiko da jokatzen: altxatu eta bere papertxoan agertzen dena “duten/daramaten” beste talderen bateko hiru lagunen taldekideren burua ukituko du.Delako talde horietakoek altxatu den haren papertxoan zer jartzen duen asmatu behar dute; asmatzen due-nak, puntua irabaziko du eta inork asmatzen ez badu, puntua jolastu duen pertsona horren taldearentzat izango da. Talde guztiek jokatuko dute eta puntu gehien lortzen duenak irabaziko du.

HausnarketaBizitzan dugun misioaz jabetzeko eta aurkezten zaizkigun aukerak aprobetxatzeko, adi egon behar dugu gure inguruan etengabe azaltzen diren zeinuen aurrean.

ABESTIA: “Estoy aquí” (Shakira) - https://www.youtube.com/watch?v=NmJHH026X0c

Ya sé que no vendrásTodo lo que fueEl tiempo lo dejó atrás

Sé que no regresarásLo que nos pasóNo repetirá jamásMil años no me alcanzaránPara borrarte y olvidar

Y ahora estoy aquíQueriendo convertirLos campos en ciudadMezclando el cielo con el marSé que te dejé escaparSé que te perdíNada podrá ser igual

Mil años pueden alcanzarPara que puedas perdonar

(Estribillo)Estoy aquí queriéndoteAhogándomeEntre fotos y cuadernosEntre cosas y recuerdosQue no puedo comprender

Estoy enloqueciéndomeCambiándome un pie por la cara míaEsta noche por el díaQue nada le puedo yo hacer

Las cartas que escribíNunca las enviéNo querrás saber de mí

No puedo entenderLo tonta que fuiEs cuestión de tiempo y fe

Mil años con otros mil másSon suficientes para amar

Estribillo

Si aún piensas algo en miSabes que sigo esperándote

Estribillo x2



OTOITZA: “Ez naiz damu”

Ez naiz damu, Jauna, desberdin izateagatik,az naiz damu, zailtasunak sentitzeagatik.Damu naiz zuregan nire desberdintasuna ez ikusteagatik,damu naiz, nire arazoetan zure gurutzea ez ikusteagatik.

Ez naiz damu, dagokidan zama eroateagatik,ez naiz damu, batzuetan ilun dagoela onartzeagatik.Damu naiz laguntzen nauzunean ez ikusteagatik,damu naiz iluntasunean zure argia ez ikusteagatik.

Jauna, eman indarranire zama arintasun bihurtzeko,zama daramanaZeu zarela jakinik.

IPUINA: “Zama eramanez”

Bi monje, maisua eta bere ikaslea, beste komentu batera zihoazen bisitan. Monjeen artean ohikoa denez, bidean bi gizonek gutxi hitz zuten eta asko ibili ziren. Ibilaldiko hirugarren egunean, bi monjeak korronte lasterreko ibaira iritsi ziren. Ibaiertzean, soineko dotoredun emakumea ikusi zuten. Emakumea, bi gizonak ikusteaz batera, altxatu eta lasterka joan zen haiengana pozarren.“Mesedez” –eskatu zion maisuari, nabarmena zen-eta bera zela arduraduna-, “lagunduko zenidake ibaia zeharkatzen? Neure maiteaz dut hitzordua eta ez dut nire soinekorik onena hondatu nahi”. Harritu egin zen ikaslea jarrera honengatik, maisua gizon kontsakratua zenez, emakumearekiko kontaktua lohitzat jotzen zelako. Erantzuteko astirik gabe, eta ikaslearen harridurarako, maisuak onartu egin zuen emakumea eramatea. Horrela egin zuen; emakumea bizkarrean hartu, korronte gogorra zeharkatu eta beste aldera ga-rraiatu. Esker onez eta pozez gainezka geratu zen emakumea. Bi monjeek isilik jarraitu zuten bidean, hirugarren egunean, ikasleak jakin-minari eutsi ezinik, galde-tu zion arte:“Maisu… zer dela-eta eraman zenuen emakumea bizkarrean ibaia zeharkatu genuenean?”. Maisuak irribarrez begiratu eta esan zion: “Asko ikasi duzu, baina oraindik jakituria falta zaizu, ikasle maitea”.“Emakumea hiru minutuz izan zan zama nire bizkarrean, baina hiru egunez izan da zure buruan…”.

HausnarketaMonjeei gertatu zitzaiena gertatzen zaigu guri egunero. Zamaren zalantza, miseria, eta akatsak gure buruan eramatea baino hobe da bizkarrean eraman, konpondu eta iraganean uztea. Ez utzi iraganean konpondu gabeko gauzarik, etorkizunean atzetik jarraituko dizuete-eta…


JARDUERA: “Ibaia zeharkatu”Bost-zazpi lagunez osaturiko taldeak egingo dituzte. Ibaia zeharkatu behar dute eta taldeko 3/5 lagun (A, B, C, D, E) ezin dira busti. Hona hemen arauak: Ibaitik ibil daitezkeenak (1 eta 2) bakarrik ala lagun batekin joan daitezke, baina ezin dute bi aldiz jarraian ibaia zeharkatu.

SOLUZIOA:1+A joan2+B joan1 itzuli2 itzuli1+C joan2+D joan1 itzuli2 itzuli1+E joan2 joan

HausnarketaAskotan, arazo eta zailtasunak gainean eraman behar ditugu, helburuak lortzeko, baina gure lagunenak ere aldean daramatzagu eta elkar lagunduz aurre egin diezaiekegu.

ABESTIA: “Lánzalo” (Abraham Mateo) - https://www.youtube.com/watch?v=gM3CCydNNW4

Quiero un mundo dibujado con Palomas de Picasso con canciones de John Lennon en la punta de los labios.

Sigo aquí perdido en una isla, todo lo que tengo es un papel. Enviaré al mundo hoy un S.O.S que decir en pocas líneas, no lo sé.

(Estribillo)Lánzalo, que navegue, ¡pásalo! que en las olas viaje la ilusión por un mundo mejorLánzalo, lo podemos intentar, miles de botellas por el mar van llevando éste mensajeLánzalo, lánzalo... lánzalo... ¡woah, yeah...!

He escuchado el canto de sirenas,

he visto de lejos naufragar tantos sueños presos de la ambición, que al fin, no sé si es mejor vivir aquí o allí.

(Estribillo)Quiero un mundo sin fronteras, sin banderas, sin soldados disparando en las trincheras a otros hombres asustados bajo leyes de gobiernos pacifistas disfrazados con oscuras ambiciones y sus cuentos tan baratos.

Quiero un mundo sin mentiras que nos cuelan a diario poderosos que permiten que se mueran mientras tanto,

Sin escuela, medicinas, alimentos, desahuciados alimentan la carrera de armamentos con descaro

Continuación en la siguiente página

Continuación CANCIÓN: “Lánzalo” (Abraham Mateo)

(Quiero un mundo sin prejuicios, sin racismo, más humano, siendo todos tan iguales, el moreno y el más claro, el que nace en esta tierra o el que llega de otro lado, el que piensa de otra forma siempre a todos respetando

Quiero un mundo dibujado con Palomas de Picasso, con canciones de John Lennon en la punta de los labios, con claveles en la boca de fusiles recortados, con paisajes en los ojos de ese cielo limpio y claro... Quiero un mundo sin los bosques por incendios arrasados por los turbios intereses de unos cuantos desalmados, (sin basura sobre el agua de los ríos que otros cuantos van vertiendo por negocios sin remedio a su paso).

Lánzalo, que navegue, ¡pásalo! que en las olas viaje la ilusión por un mundo mejor Lánzalo lo podemos intentar, miles de botellas por el mar van llevando éste mensaje Lánzalo, que navegue, ¡pásalo! que en las olas viaje la ilusión por un mundo mejorLánzalo, lo podemos intentar, miles de botellas por el mar van llevando éste mensaje... Lánzalo, lánzalo... lánzalo... ¡woah...!

Lánzalo.... woah... ¡yeah....! Lázanlo... Lánzalo.... woah...

Sigo aquí perdido en una isla.



OTOITZA: “Egin nazazu bakegile”

Jauna, egin nazazu zure bakearen eragile.Gorrotoa denean, maitasuna jar dezadala.Iraina denean, barkamena jar dezadala.Desadostasuna denean, batasuna jar dezadala.Hutsegitea denean, egia jar dezadala.Zalantza denean, fedea jar dezadala.Etsipena denean, itxaropena jar dezadala.Iluntasuna denean, argia jar dezadala.Atsekabea denean, poztasuna jar dezadala.Ene Jauna, kontsolamendua hartzea ez ezikEmatea bila dezadala, ulermena jasotzea ez ezik,besteak ulertzea, maitasuna jasotzea ez ezik,besteak maitatzea.Nork bere burua emanez, jaso egiten delako,nork bere burua ahaztuz, aurkitu egiten delako,barkatuz, barkamena jasotzen delako,hilez, betiko bizira biztu egiten delako.

IPUINA: “Norberekoikeriari buruzko ipuina” (Pedro Pablo Sacristán)

“Bazihoan behin mutiko bat basoan barrena fruta bila. Bila eta bila aritu zen, beste ezertaz ohartu gabe eta konturatu gabe, gaua etorri zitzaion gainera eta galdu egin zen. Jira eta buelta ibili zen denbora luzez, urrunera zalaparta handia entzun zuen arte. Hurbildu eta zarata hura etxe txiki batetik zetorrela antzeman zuen. Argi distiratsua zuen etxe hartako jendearekin igaroko zuela gaua pentsatu zuen. Hainbat aldiz jo zuen atea, baina inork ez zion ireki eta zarata itzela entzuten zuenez, sartzea erabaki zuen. Bat-batean, isiltasuna egin zen, eta izuturik begiratzen zion milaka begi aurkitu zuen: edalontziak, ispiluak, kuadroak, aulkiak… etxe hartako gauza guztiek bizia zuten, eta begiratu egiten zioten!- Gabon –esan zuen mutikoak-! Eta erantzun eta pozezko zalaparta itzela hasi zen berriro:- Uff, hau beldurra –aditu zuen alde batean-!- Bah, mutiko bat baizik ez da –entzun zuen bizkarrean-! Eta ahotsen zarata gogaikarriak areagotu egin zen.- Isilik!!! –oihukatu zuen hainbeste zarataz gogaituta-, non nago?Eta, berriz ere, denek batera erantzun zuten.- Isildu, mesedez!!! –eskatu zien-. Zu, mahaia, erantzun, nork agintzen du hemen? Zergatik zaudete denok bizirik?- Zeure oinetan duzun makilatxo magiko horrek agintzen zuen hemen baina dagoeneko ez du magiarik, denon artean banatu zuelako. Hain zuzen ere, bere oinetan zegoen makilatxo magikoa zen, itxura batean, bizirik ez zuen gauza bakarra. Desordena haren eragilea horixe zela konturaturik, konpontzen saiatu zen.


JARDUERA: “Ontziratu”

Materiala: 2 ontzi eta ontzian sartzeko moduko 2 pilota.

Bi talde osatu eta bi ilaratan ipini. Talde bakoitzetik lagun bat aukeratu beste taldearen ‘saskia’ izan dadin. Beste taldearen ilaratik bizpahiru metrotara ipiniko da, ontzia bi eskuez hartu eta bular inguruan ipiniez, saskia izango balitz bezala. Ilarakoek, banan-banan pilota botako dute eta saskiarena egiten duenak ahal duen guztia egingo du ontzian sar dadin, sartzen bada, talde horrek puntua irabaziko duelako.

- Eta ez zarete lotsatzen hain egoistak izateaz? Zergatik ez diozue magia apur bat itzultzen? Marmar egoista hedatu zen gela hartan. Eta, azkenean, ispilu zaharrak “bale, ados” esan zuen ahopean, eta bere begiez urre koloreko malkoa egin eta makilatxoaren gainera isuri zuen eta hau eztulka hasi zen.- Bizirik dago” –poztu zen liburu bat-. Eta urre koloreko beste malko magiko bat eman zion. Horrela, denek eman zioten beraien magiaren zatitxo bat makilatxoari eta honek bere ehunka kolorez apainduriko itxura distiratsu eta dibertigarria berreskuratu zuen. Pozez gainezka, haurraren eskuan pausatu zen, berehala izar-hodeiaz estali zuen eta ondoren magoz jantzita azaldu zen. Mutikoa basoko mago bihurtu zen eta, alaitasun eta jakituriaz, zuten guztia erdibanatzera animatu zituen denak”.

HausnarketaNahiz eta zerbait asko gustatu edo balio, besteek ere gauza hori izateko eskubidea dutela pentsatu behar dugu eta, horregatik, konpartitu egin behar dugu. Gure hutsegiteak zuzentzeko prest egon behar dugu beti.

HausnarketaBesteei laguntza ematen ahalegindu behar dugu, beraien interesak gure interesen aurretik ipiniz eta huts egiten dutenean, zuzenduz.


ABESTIA: “Perdóname” (Ricky Martin) - https://www.youtube.com/watch?v=oUnOPlQNV24

Qué lindo fue habernos conocido Aunque hoy no tengamos de qué hablar Tratamos no perder el equilibrio Y en la balanza tú pusiste más No es justo hacerte parte de mi olvido Tienes todo lo que pido, pero no eres mi mitad

PerdónamePor no cumplir con las promesas Admito que fue mi torpeza El intentarlo otra vez Perdóname Yo no pretendo hacerte daño No sé vivir con este engaño Aunque me odies tal vez… Perdóname… Perdóname

La noche se convierte en enemigo Y tu voz poco a poco a marchitar Este silencio habla más que el ruido Y cierra un pacto con la soledad Ahora solo parto en este viaje Te mereces que te ame, lo que yo no fui capaz. Perdóname Por no cumplir con las promesas Admito que fue mi torpeza El intentarlo otra vez Perdóname Yo no pretendo hacerte daño No sé vivir con este engaño Aunque me odies tal vez… Perdóname… Perdóname

Ooooooh Ooooooh Ooooooh Ooooooh Ooooooh Ooooooh

Perdóname… Perdóname No sé vivir con este engaño Aunque me odies tal vez… Perdóname Aunque me odies tal vez… Perdóname Yo No sé vivir con este engaño

Perdóname… Perdóname… Perdóname Aunque me odies tal vez… Perdóname…


Deika zauzkat, Jauna,eta baietz esateko beldur naiz.Bila ari zatzaizkiteta ezkutatu egin natzaizula dirudi.eta, benetan, ez dakit zer nahi duzun nitaz.

Ez nuke zalantza egin behar, Mariaren antzera jokatu beharko nuke,eta nire aukeren arabera,Zuri baietz edatea, Zu nire ondoan egotea dela jakin.Lagundu zure borondatea egiteko prest egoten.Jauna, eman indarrak erantzukizunari muzin ez egiteko. Prest nago, Jauna.

OTOITZA: “Hemen nauzu, Jauna”

CUENTO: IPUINA: “Desioen maitagarria” (ipuinaren moldaketa)Bazen behin, baserri eder batean bizi zen Maria izeneko neskato bat. Udako oporretan, Mariak gustuko zuen loreen artean oinutsik alde batera eta bestera korrika ibiltzea eta oinazpian belar freskoaren kilimak sentitzea. Gero almendrondo baten itzalean eseri eta askaria jaten zuen, tximeleten hegaldi hauskorraz gozatzen zuen bitartean, eta bukatzez batera, hainbeste gustatzen zaizkion printzesa eta apo sorginduei buruzko liburuen irakurketan murgiltzen zen. Ama, bitartean, etxeko lanez arduratzen zen: garbitu egiten zuten, otorduak prestatu, oiloei jaten ematen zien, arropa eseki egiten zuen soketan… Emakume gaixoak ez zuen atseden hartzeko betarik!Arratsalde horietako batean, bere zuhaitzik gustukoenaren itzalean zegoela, Mariak ama ikusi zuen ukuilutik ateratzen negurako egurrez beteriko orgatilari bultzaka eta pena eman zion eta, konturatu gabe, hauxe esan zuen ozen:– Amak egun osoa ematen du lanean eta hori ez da zuzena… Nahi duen guztia emango dion maitagarri bihurtu nahiko nuke!Hitzok esateaz batera, ahots bitxi bat entzun zen bere azean. – Horrela nahi baduzu, horrela izango da!Maria ikaratu egin zen eta buelta ematean hauts koloreko ilea eta irribarre gozoa zuen atsoa ikusi zuen.– Nor zara zu, andrea?– Neskato maitea, zure bizitza eta zure ama maitearena alda dezakeen zerbait esan behar dizut: dohain berezia duzu, jabetzen ez bazara ere; desioen maitagarria zara!– Benetan uzte duzu desioen maitagarria naizela?!Atsoak berriro esan zion:– Jakina!Neskatoa, erabat asaldatuta eta hunkituta, arineketan atera zen etxerantz amaren bila. Egurtegian aurkitu zuen, enborrak banan-banan zegokien lekuan ipintzen.– Amatxo, amatxo!– Zer nahi duzu, alaba?– Galdera egin behar dizut eta zintzotasunez erantzutea nahi dut… Baduzu bete dadila nahi duzun desio berezirik?Ama pentsakor geratu zen segundo batzuez eta bururatu zitzaion lehenengo gauza erantzun zion.– A!, egia esan, badut… Afaritarako ogia erostera dendara joan zaitezela da nire desioa.– Ederto, onartu da desioa!


Maria poz-pozik joan zen okindegira eta atoan bueltatu zen.– Hona hemen, amatxo…! Eta, begira, epel-epela dakarkizut! Labetik atera berria da!– Ene, alabatxo, zoragarria da…! Nire desioa betearazi duzu!Neskatoa pozak zoratzen zegoen eta saltoka hasi zen, amari beste desioren bat aitortzeko eskatuz.– Eskatu beste bat, nahi duzuna!– Beste bat? Utzi pentsatzen… Listo! Laster afaltzeko ordua da. Zortziak baino lehen mahaia jarrita egotea nahiko nuke. Gauza bat gutxiago egiteko!– Primeran, onartu da desioa!Maria ziztu bizian atera zen amak sukaldeko arasa batean gordetzen zuen lauki gorridun maindirearen bila eta pare bat minututan jarri zituen platerrak, edalontziak eta zopa jateko koilarak. Ondoren, ezpainzapiak tolestu zituen eta lorontzia jarri zuen bitxiloreekin mahaiaren erdian. Amak ezin zuen sinetsi ere egin ikusten zuena!– Maria, bihotza, zein ondo jarri duzun guztia! Nola liteke gaur nahi dudan guztia betetzea?Mariari irribarre zabala atera zitzaion, izan ere, zorioneko sentitzen zen!... Amarengana hurbildu eta, ahopeka, esan zion belarrira:– Sekretu bat kontatuko dizut! Atso zintzo batek esan dit gaur ipuinetako maitagarri baten antzekoa naizela. Desioen maitagarria! Zu lasai, hemendik aurrera hemen izango nauzulako zure desio guztiak bete daitezen.Alabaren samurtasunak hunkitu egin zuen emakumea eta maitasunez beteriko besarkada eman zion.

HausnarketaBesten behar eta nahien aurrean dugun prestasuna makilatxo majikoaren antzekoa da eta beraien bizitzak alda ditzake.

JARDUERA: “Mariak ‘bai’ esan zuen, eta nik?”Mariak Jainkoari ‘bai’ esan zion bezala aingeruaren iragarpenaren bitartez, geuk ere horixe egingo dugu ondorengo jokoan. ‘BAI’ gehien esan dezan taldeak irabaziko du. Bost-sei lagunez osatutako taldeak egin. Taldeka, zirkuluan ipiniko dira. Jokoa zuzentzen duenak gal-derak egingo ditu eta talde bakoitzak 30 segundo izango ditu GEZURRIK ESAN GABE erantzuteko. BAI erantzunez gero, puntua irabaziko dute eta EZ erantzunez gero ez dute punturik irabaziko. Hogeita hamar segundo horietan, baietz esateko ezinbestekoa dena egin dezakete. HAUEK IZAN DAITEZKE GALDERAK:

- Zapatak okerreko oinean dauzkazue?-Zuona ez den arroparen bat daramazue?-Taldekideen erdiak baizik ez ditu oinak lurrean?-Denok zaudete zerbaiten edo norbaiten gainean?-Denok zaudete lurrean etzanda?-Hiru taldekide buruz behera jarrita daude, besterik ez bada ere, laguntzarekin?-Denon artean 50 flexio egin ditzakezue 30 segundotan?-Bakoitzak bi lagun belaunikarazteko gauza zarete?-Adinaren araberako ordenan kokatuta zaudete?-Oinetakoaren zenbakiaren arabera ipiniko zarete (zenbaki berdina dutenak elkarren ondoan ipiniko dira)?-Begiak estalita dituzue?



vida anhela


oh u oh el rey




Él vive en mi




15-17 urtekoentzat


Zeuregan dut babes, Jauna, lagundu!Zeuregan jartzen dut konfiantza, haurrak amarengan bezala, lagundu.Zeuri eskaintzen dizkizut gaurko egitasmoak, zatoz nirekin.Zeuri eskaintzen dizut naizena eta daukadana, hartu.Biziaren Jainko horri, indarra eta adorea eskatzen dizkizut.Nire bihotzak maite zaitu eta, bozkarioz jauzi egiten du Zuregan.

Bedeinka nazazu, Jauna, gidatu bide zuzenetik;ezkutu bezala, defenda nazazu, izan nire gotorleku.Lagundu bide hori antzematen,nik gaurko eguna bizi dudan bitartean.

OTOITZA: “Zeuregan dut babes”

IPUINA: “Erantzun ote zuen Jainkoak?”Gizon bat basamortuan galdu zen. Handik denboraldi batera, adiskideei esperientziaren berri ematean, hauxe kontatu zuen: etsita, belaunikatu egin zela eta Jainkoaren laguntza erregutu zuela. Eta, “erantzun ote zion Jainkoak zure erreguari?”, galdetu zioten. “Ez! Egin aurretik, esploratzailea agertu eta bidea erakutsi zidan”.

HausnarketaAdi egon behar dugu Jainkoaren adierazpenen zeinuak antzemateko, Jainkoak gure bizitzan nola jokatzen duen sentitzeko.

Post-it bana emango diegu era bateko edo besteko ospakizunen batekin: urtebetetzeak, Eguberriak, jaunartzea, urte berria, e.a. Partaideak, banan-banan, gelatik aterako dira post-ita kopetan itsatsita. Be-rriz sartzean, barruan daudenek delako ospakizun hori egiten ari balira bezala hartuko dute. Atera den pertsonak, zein ospakizun den asmatu behar du.

JARDUERA: “Zer ospatzen duzu?”

HausnarketaAbendu aldia, itxarote eta prestaketa aldia da; Jainkoaren Semearen jaiotzaren zain gaude eta jaiotza hori prestatzen ari gara; adi egon behar dugu eta pertsona hobeak izatera, Jainkoak gure esku egin duen misioa san Josek onartu zuen bezala onartzera garamatzaten zantzuak antzemateko.


ABESTIA: “Quien dijo que todos está perdido” (Fito Páez) - www.youtube.com/watch?v=cg1FigbX6BM

Quien dijo que todo esta perdido Yo vengo a ofrecer mi corazón Tanta sangre que se llevo el rio Yo vengo a ofrecer mi corazón.

No será tan fácil, ya se que pasa No será tan simple como pensaba

Como abrir el pecho y sacar el alma Una cuchillada del amor.

Luna de los pobres siempre abierta Yo vengo a ofrecer mi corazón Como un documento inalterable Yo vengo a ofrecer mi corazón

Y uniré las puntas de un mismo lazo Y me iré tranquilo, me iré despacio

Y te daré todo y me darás algo Algo que me alivie un poco mas.

Cuando no haya nadie cerca o lejos Yo vengo a ofrecer mi corazón

Cuando los satélites no alcancen Yo vengo a ofrecer mi corazón.

Y hablo de países y de esperanza Hablo por la vida, hablo por la nada Hablo de cambiar esta, nuestra casa De cambiarla por cambiarla no más.

Quien dijo que todo esta perdido Yo vengo a ofrecer mi corazón


OTOITZA: “Zure Bakean atseden hartu”

Jauna, zure Hitzaren bitarteko izan nadila,otzan-otzan, bizi egin dezadan.ez dezadala gurutze eta arazoetatik ihes egin,zure begiradak argi dezala nire bidea,zama arina izan dakidala eta borondatea sendoa izan dezadala.Jauna, aukera dezadala lanaalferkeria eta erosotasunaren gainetik.Nire arimak zure Bakean izan dezala atseden, amen.

IPUINA: “Zakudun gizona” (A. Jose de Jesus Aguilar)

Pertsonaia arraro bezala ikusten zuten guztiek on Pedro. Erotu egin zela zioten, jokaera bitxia zuelako. Zaborraz maitemindu zen. Etxea garbitzeari utzi zion, hondakin guztiak gorde zituen bertan eta material organikoa nahiz ez-organikoa pilatuz joan zen. Laster, ustel-usaina hedatu zen etxean eta aldendu egin zituen bisitariak. Lehenik, zaborraren ondoan, patioan; gero, komunean, sukaldean, egongelan, jantokian eta baita bere logelan ere. Ohea paperez beteta zegoen eta han babesten ziren labezomorroak ere.

Apurka-apurka, zikinkeriak bere gorputza estali zuen. Ez zuen inoiz gehiago eskurik garbitu eta urak ez zuen bere buru ukitu. Okerrena gero etorri zen. Etxean pilatzen zuen zaborrarekin nahiko ez eta kalera atera eta aurkitzen zuen guztia pilatzen eta gordetzen hasi zen. Hasieran, nahikoa izan zuen zaku txiki bat, baina apurka-apurka, gero eta handiagoa behar izan zuen. Horregatik jarri zioten “Zakudun gizona” gaitzizena. Zakuaren tamaina hirukoiztu egin zen eta, ondorioz, on Pedrok ahalegin nekagarria egin be-har izan zuen, astiroago ibili, oinak arrastatu, gorputza okertu eta sorbaldetako mina jasan. Hala ere, ez zirudien nekeak larregi axola zionik.

Zama handituz joan zen; bizkarrean zauri odoltsuak eragiten zizkion eta babak atera zitzaizkion oinetan. On Pedroren eskuak zauriz bete ziren eta ahoa egarriz. Egun batean, belaunak okertu egin zitzaizkion eta erori egin zen. Altxatzen saiatu zen, baina zamak galarazi egin zion. Hala ere, narrasean joaten hasi zen etengabe hazten ari zen zabor-zakuari tira eginez. Pisuaren eraginez, aurpegia bideko lokatzan hondoratu behar izan zuenez, desitxuratu egin zitzaion. Belaunetan ubeldurak agertu zitzaizkion, baina temati jarraitu zuen zama astuna eraman nahirik. Narrasean jarraitu zuen, egun batean pot egin eta zama aldean zuela mugitu ezinik geratu zen arte. Hainbat pertsonek eroria inguratu zuten eta berataz errukitu egin ziren. Zaku handi hura bizkarrean zuela, bere zoria madarikatzen eta bizitzaren aurka biraoka hasi zen. Orduan, oihu egin zuen: “Zergatik eraman behar dut zama astun hau?”. Inork ez zuen ezer esan, berarengana hurbildu eta galderari erantzun zion mutikoa izan ezik: “Zeuk nahi izan duzulako daramazu zama hori. Aske izan eta berriz ere nekerik gabe ibili nahi baduzu, besterik gabe, utzi hemen zaku hori. Zure eskuak, zure burua eta zure bihotza zama astunari atxiki zitzaizkion, baina edozein unetan aska de-zakezu. Are gehiago, lasaiago eta zama gutxiagorekin bizi nahi baduzu, itzuli etxera eta garbi ezazu”. Gizona altxatu eta etxea garbitzera joan zen. Hainbat kamioi behar izan zuen zaku erraldoia eta bere etxean pilatutako zabor guztia biltzeko, baina aurrerantzean inoiz ez zen “Zakudun gizona” izan.


Bi muturretara lotutako soka ipini lurretik 1,5 metrora. Partaideak sokaren alde batean ipiniko dira. Guztiek igaro behar dute sokaren beste aldera, sokaren gainetik, kideen laguntzarekin bakarrik.

JARDUERA: “Pasatuko zaitugu”

HausnarketaPertsona askok du pertsonaia honen antza. Zama negatiboekin, ezinikusiekin, bekaizkeriekin eta mendeku-goseekin larritzen dute beraien burua, bihotza eta espiritua. Ez dute ulertzen hobe dela zama astunak egunero baztertzea, gero bihotzean eraginik izan ez dezaten. Ez dute ulertzen bekatua ere zama dela eta gaitzak pilatu egiten dituzte. Hauxe esan zuen Kristok: Etor bitez niregana zamaren eraginez nekatuta eta larrituta dauden guztiak eta neuk arinduko ditut. Har ezazue nire uztarria bizkarrean eta ikasi niregandik, bihotzez otzan eta apala naizelako, eta atseden hartuko duzue, nire uztarria leuna delako eta nire zama arina”. Kristok bizkarrean hartzeko dioskun uztarria maitasuna da eta zama horrekin arinago ibil gaitezke.

HausnarketaAskotan bizkarreratu behar izaten ditugu arazo edo zailtasunak gure helburuak lortu ahal izateko. Batzuetan, gure kideen zailtasunak ere geure gain hartu behar izaten ditugu, baina elkarri lagunduz gaindi ditzakegu.

ABESTIA: “Antes que no” (David Bisbal) - www.youtube.com/watch?v=VsD1isIkxz0

Te cuento que nací Con el sol en el invierno Yo soy de los que vi El vaso medio llenoSi hay una gota en mí De rabia, me la trago En una tierra hostil Yo habré sembradoMe gritas y te escucharé Me empujas y te abrazaré

(Estribillo)Antes que no Prefiero pensar que sí se puede Tocar el sol

Llegar al cielo antes que cierre OhPrefiero pensar que sí se puede

De niño descubrí El mar en un espejo Mirándolo aprendí Que no hay mal en su reflejoAlgunos años más Y el mismo amor latiendo Por mí nunca tendrás Que estar sufriendoMe gritas y te escucharé Me empujas y te abrazaré

(Estribillo x2)

Quiero imaginar Que no termina en mí el deseo Y tu alma se despertará Yo sé que detrás de tanto llanto Duerme una sonrisa

(Estribillo x2)


Ez dut lehena izan nahi, Zeu izan zaitezela baizik.‘Zu’ esan nahi dut, ‘ni’ esan ordez;‘gu’ esan nahi dut, ‘ni’ esan ordez;zuretzat pentsatu nahi dut eta ez niretzat;eman egin nahi dut, eta ez eduki;erdibanatu egin nahi dut, eta ez gorde;huts egiten badut, zuzendueta ez badakit, galdetu.Jauna, besteentzat izan nadila.

OTOITZA: “Ez nadila Zu gabe izan”

IPUINA: “Sagutxoria” (Pedro Pablo Sacristán)

Bazen behin, eltxoak harrapatzera irtetzeak egungoko ahalegina eskatzen zion saguzarra. Hain patxada-zalea zen non, egun batean, kasualitatez, leiho batetik txori bat bere kaiolan, eta inongo ahaleginik egin gabe, ura eta jatekoa zituela, ikusi zuenean, bera ere haur baten maskota bihurtuko zela erabaki zuen.Goiz jaikitzen hasi zen, oraindik egunez zela, parkeren batera joan eta haurren baten inguruan ibiltzeko, norbaitek maskotatzat har zezan. Baina saguzarrak itsusi samarrak direnez, egia esan, jaramonik ere ez zioten egiten. Orduan, itxura hobetzea erabaki zuen. Mokoa fabrikatu zuen, luma pila bat jarri zuen gorputzean eta txilibitu txiki bat lortu zuen, bere sagutxori kantuak hain beldurgarriak izan ez zitezen. Eta horrela, eta egundoko zorteaz, gehienetan betaurrekorik gabe ibiltzen zen mutiko miope batekin egin zuen topo. Honi ez zitzaion inporta txori beltz eta kakanarru haren itxura barregarria. Saguzarra zoriontsu bizi izan zen bere kaiolan, etxe eroso eta beroan; saguzarren errege sentitu zen eta argiena zela pentsatu zuen. Baina egoera hark bere gosearen adinako iraupena izan zuen, zerbait jaten hasi zenean, ez zuelako ez eltxorik ez intsekturik aurkitu, saguzarrari nazka ematen zion alpiste ugari eta beste hainbeste zereal baizik. Txorien jateko haiek probatu baino nahiago zuen gosez hiltzea. Baina jabe berriak, argaltzen hasi zela ikustean, ez ziola gosez hiltzen utziko erabaki zuen eta, ondorioz, xiringa eta koilara medio, saguzar hura bihurtu zen alpiste-tripakada egin zuen lehena…Egun batzuk beranduago, sagutxoriak kaiolatik ihes egin eta etxera itzultzea lortu zuen. Hain lotsaturik zegoen non ez zion inori kontatu gertatutakoa. Dena dela, denek zioten orain dezente ahalegintzen zela ehizan eta asko gogortu zela, izan ere harrezkero askatasunean bizitzeak ez dio inongo ondoez edo deserosotasunik eragin.

HausnarketaEzin da ezer lortu ahaleginik gabe; ezin da ezer gainditu ahaleginik gabe; gauzen balioa lortzea kostatzen zaigunaren araberakoa da.


Tutoreak bi boluntario eskatu eta jolas-eremutik ateraraziko ditu. Ondoren, mahaia ipini erdian eta bi aulki parez-pare, boluntarioan eseri daitezen bueltatzerakoan. Mahaiaren erdian laranja bat ipini eta mahaiaren albo banatan, idazkiaren kopia. Ariketa azalduko da orain: esperimentua egingo da, gatazkak konpontzerakoan agertu beharko lukeen komunikazioa eta enpatia aztertzeko. Boluntarioak gelara sartuko dira, aulki banatan eseriko dira elkarren parean eta egokitu zaien idazkia irakurriko dute. Beraien senide eta lagun kutunak salbatzeko antidotoa laranjan dagoela eta handik lortu behar dutela azaltzen zaie idazkiotan. Tutoreak bi testuak irakurriko dizkie gelan daudenei; beraietan esaten denez, boluntarioetako batek azala behar du eta besteak mamia eta, ondorioz, ez dago aparteko arazorik konpartitzeko. Isiltasuna eskatuko dio tutoreak taldeari dinamika garatzeko. Boluntarioak gelara sartu, eseri eta testua irakurriko dute. Irakurri ondoren, eztabaidari ekingo diote.

JARDUERA: “Antidotoa”

A IDAZKIA: Azkenean, askok iragarri bezala, hondamendi nuklearra gertatu da. “Biharamun” beldurgarrian gaude. Janari guztiak kutsaturik daude, hiriak suntsituta, ezarritako antolamendu guztia desegin egin da. Zu eta zuretarrak salbatu egin zarete, baina, zoritxarrez, zure semea hiltzeko arriskuan da. Aurrean duzun laranja hori da salba dezakeen antidoto bakarra. Premiazkoa da semeari bizia salbatzea. Ezinbestekoa duzu laranja-azaletik atera dezakezun antidoto guztia, erdiak ez duelako inongo eraginik izango. Ez zara laranjaren bila honaino iritsi zaren bakarra. Hitzezko trebetasun guztiak erabili behar dituzu semearen salbazioa lortzeko.

B IDAZKIA: Azkenean, askok iragarri bezala, hondamendi nuklearra gertatu da. “Biharamun” beldurgarrian gaude. Janari guztiak kutsaturik daude, hiriak suntsituta, ezarritako antolamendu guztia desegin egin da. Zu eta zuretarrak salbatu egin zarete, baina, zoritxarrez, zure bikotekidea hiltzeko arriskuan da. Aurrean duzun laranja hori da salba dezakeen antidoto bakarra. Premiazkoa da semeari bizia salbatzea. Ezinbestekoa duzu laranja-mamitik atera dezakezun antidoto guztia, erdiak ez duelako inongo eraginik izango. Ez zara laranjaren bila honaino iritsi zaren bakarra. Hitzezko trebetasun guztiak erabili behar dituzu bikotekidearen salbazioa lortzeko.

HausnarketaGatazka baloratzerakoan informazio egokiak duen garrantzia aztertzean eta baloratzean, tartean den beste aldearen beharrak baloratzean eta ezagutzean, hartu-eman natural eta argia sustatzean eta geure interesaz ahaztu eta entzuteko pazientzia izatean datza.


Hay cosas que te escribo en cartas Para no decirlas

Hay cosas que escribo en canciones Para repetirlas

Hay cosas que están en mi alma Y quedarán contigo cuando me haya ido

En todas acabo diciendo cuanto te he querido

Hay cosas que escribo en la cama Hay cosas que escribo en el aire

Hay cosas que siento tan mías.... Que no son de nadie Hay cosas que escribo contigo Hay cosas que sin ti no valen

Hay cosas y cosas... Que acaban llegando tan tarde..

Hay cosas que se lleva el tiempo Sabe Dios a donde

Hay cosas que siguen ancladas Cuando el tiempo corre

Hay cosas que estan en m i alma Y quedaran conmigo cuando me haya ido

Y en todas acabo sabiendo cuanto me has querido

ABESTIA: “Carta urgente” (Rosana y Abel Pinto) - www.youtube.com/watch?v=YPBzWw3UKRg


OTOITZA: “Mariaren antzekoa”

Jauna, eman bihotz garbia;Jauna, eman bihotz errukitsua;Jauna, eman bihotz baketsua, Mariaren antzekoa.

Maria Birjina Jesusen Ama,Argia dena mundura ekarri zenuena,lagun iezadazu Jesus maitatzen,eta zuk esan zenion BAI hori esaten.

IPUINA: “Prest egon, astia izan ala ez”Narada jakintsu indiarra Hari Jaunaren jarraitzaile sutsua zen. Hainbesteko mirespena zion non, egun batean, zera sentitu zuen: mundu guztian ez zela Jainkoa berak baino gehiago maite zuen inor. Jaunak bere bihotzean irakurri eta esan zion: “Narada, zoaz Ganges ibaiaren ertzean den hirira eta bilatu han bizi den nire jarraitzaile bat. Ondo etorriko zaizu harekin bizitzea”. Joan zen, bada, Narada eta zera aurkitu zuen: egunero goiz jaikitzen zen nekazaria; Hari izena behin bakarrik esaten zuen, goldea hartu eta solora joaten zen, egun osoan lan egiteko. Gauez, oheratu aurretik, beste behin ahoskatzen zuen Hari izena. Eta Naradak pentsatu zuen: “Nola izan liteke jainkoaren jarraitzaile sutsu egun osoa mundu honetako egitekoetan buru-belarri aritzen den ezjakin hau?”. Orduan, Jaunak esan zion Naradari: “Hartu katilua, bete esnez goraino eta pasiatu berarekin hirian zehar. Gero, itzuli hona tanta bakar bat ere isuri gabe”. Naradak agindutakoa bete zuen. “Zenbat aldiz gogoratu nauzu hirian paseatzen zenbiltzala?”, galdetu zion Jaunak. “Behin ere ez, Jauna”, erantzun zuen Naradak. “Nola pentsatuko nuen Zuregan eta katilu-esnea zaindu?”. Eta Jaunak esan zion: “Katilu horrek erabat erakarri du zure arreta eta erabat ahaztu nauzu. Baina begiratu nekazariari: familia osoa zaindu behar badu ere, egunean bi aldiz gogoratzen nau”.

Hausnarketa“Nahikoa da nahi izatea, ahal izateko”, dio halako esaera zahar batek. Ezin ditugu gure eguneroko egiteko eta ardurak aitzakiatzat hartu zerbait egiteko edo ez egiteko; benetan nahi badugu, seguru bidea aurkituko duguna.


JARDUERA: “Mariak ‘bai’ esan zuen, eta nik?”

Mariak Jainkoari ‘bai’ esan zion bezala, aingeruaren iragarpenaren aurrean, geuk ere ‘bai’ esango dugu jolas honetan. ‘BAI’ gehien esaten duen taldeak irabaziko du.

Bost-sei lagunez osaturiko taldeak egingo dira. Partaideak zirkuluan jarriko dira, taldeka. Jolaseko zu-zendariak galderak egingo dizkie taldeetako kideei. Hogeita hamar segundo izango dituzte GEZURRIK esan gabe erantzuteko. BAI erantzunez gero puntua irabaziko dute eta EZ erantzunez gero ez dute punturik irabaziko. Hogeita hamar segundo horietan, BAI esateko ezinbesteko dena egin dezakete.

GALDERA BATZUK:- Zapatak okerreko oinean dauzkazue?-Zuona ez den arroparen bat daramazue?-Norbaiti barkamena eskatu diozu?-Denok zaudete zerbaiten edo norbaiten gainean?-Esan diozue gaur gauza atseginen bat gutxienez bi laguni?-Esango zenituzkete zazpi Sakramentuak?-Hemendik eguna bukatu arte, egingo dituzue eskatu gabeko bi mesede?-Hiru taldekide buruz behera jarrita daude, besterik ez bada ere, laguntzarekin?-Denon artean 50 flexio egin ditzakezue 30 segundotan?-Bakoitzak bi lagun belaunikarazteko gauza zarete?-Adinaren araberako ordenan kokatuta zaudete?-Oinetakoaren zenbakiaren arabera ipiniko zarete (zenbaki berdina dutenak elkarren ondoan ipiniko dira)?-Begiak estalita dituzue?




vida anhela


oh u oh el rey




Él vive en mi



18-21 urtekoentzat


OTOITZA: “Zure eskuetan jartzen naiz” (Charles de Foucauld)

Aita, zure eskuetan jartzen naiz,egin nitaz nahi duzuna,dena delakoa, eskerrak ematen dizkizut.denerako prest naiz,dena onarten dut,zure borondatea niregan eta kreatura guztiengan bete dadin.Ez dut besterik nahi, Aita.Nire bihotza ematen dizut,ahal dudan maitasun osoaz,maite zaitudalako.Eta ezinbestekoa dut neure burua ematea,zure eskuetan neurririk gabe jartzea,konfiantza osoaz,Zu nire Aita zarelako.

IPUINA: “Pastelgilea”Ernestok oso gustuko zituen amak egindako gozokiak, sukaldari bikaina baitzen. Pastelgintza zen benetan aditua..-Egunen batean, pastelgile ona izango naiz, ama –esan zion Ernestok amari igande goiz batez-. Nire gozokiekin irabaz ditzadan sari guztiak zeuri eskainiko dizkizut. Zure izeneko pastela sortuko dut eta os-petsua izango da mundu osoan.- eskerrik asko seme, baina hori zail samarra izango da –esan zuen Ernestoren amak, honen eskuei begi-ratuz. - Egunen batean, nire esku robotikoak benetako esku balira bezala maneiatuko ditut –esan zuen Ernestok, bere gurpil-aulkia mugitzeko zerabilen azeleratzailea zapaltzen zuen bitartean.Ernesto eskurik eta hankarik gabe jaio zen, baina asmatzaile ospetsu batek hanka eta esku robotikoak sor-tu zituen beretzat. Burmuinean txip bat jarri zioten eta, horri esker, pentsamenduarekin mugiarazten zituen esku eta hanka horiek. Asmakizunak ez zuen bete-betean funtzionatzen, Ernestok ezin zuelako ibili, baina ikasi zuen bere adiskide asmatzailearen diseinua zen gurpil-aulkiaren azeleratzailea sakatzen. Handik lasterrera, Ernestoren ama paseatzera joateko prestatu zen.- Ernesto, bazatoz nirekin?, giro zoragarria dago! –esan zion amak.- Etxean geratuko naiz, amatxo, eskolako lanak bukatu gabe ditut-eta –esan zuen Ernestok. Ernestok ordenagailuan egiten zituen lanak, oraindik zail egiten zitzaiolako esku robotikoekin idaztea. Egia esan, Ernestok bukatuta zituen lan guztiak. Etxean bakarrik geratu nahi zuen, amari ezustekoa pres-tatzeko. Ama etxetik ateratzeaz batera, Ernesto sukaldera joan zen. - Bizkotxo goxo-goxoa prestatuko diot amari –esan zuen Ernestok sukalderako bidea hartzean.Ahalegin handiz, Ernestok tresnak atera zituen armairuetatik bere gurpil-aulkiaren osagarriak eta esku robo-tikoak erabiliz. Bere adiskide asmatzaileak luzapen teleskopikoak jarri zizkion eskuetan edozein lekutara hel zedin eta oinaz aktibatzen zen jasotzailea ipini zuen aulkian, gorago iristeko.


Baina prozesuan, jausi zen trasteren bat edo beste lurrera… Baina Ernestok ez zuen etsi. Puskak bildu eta bere egitekoarekin jarraitu zuen. Irin asko ere jausi zitzaion, eta azukrea, hainbat arrautza hautsi zen, eta esnea ere ugari bota zuen lurrera. Eta dena irabiatzean, erdia ontzitik atera zitzaion.Kikildu gabe, Ernestok nahastea molde batean ipini eta labera sartu zuen.Ama etxera sartzeaz batera, bizkotxo egin berriaren usain gozoa nabaritu zuen.Sukaldera sartu eta mutila han ikusi zuenean, zera esan zuen:- Baina, seme, zer egin duzu?- Zailtasunen bat edo beste izan dut trasteekin eta osagaiekin, baina laster jasoko dut guztia.- Ez, seme, ez da txikizioagatik, labean dagoenagatik baizik. Zeuk bakarrik egin duzu?- Bai ama, baina zailtasunak izan ditut eta dena zikin-zikina utzi dut.- Ez da hori, bihotza, horiek gauzak baizik ez dira. Hurrengoan hobeto egingo duzu, seguru!- Ez didazu errieta egingo?- Ausarta izan eta zure ametsa lortzeko eginahalak egiteagatik? Hori inoiz ere ez, Ernesto. Asmatzailea Ernestoren balentriaz baliatu zen, beso robotikoak hobetzeko eta txiparen funtzioetako batzuk berriz programatzeko.Pastelgile-gaia gero eta hurbilago dago bere ametsa betetzetik, nahiz eta oraindik asko praktikatu behar. Horrela jarraituz gero, seguru egunen batean lortuko duena.

HausnarketaBizitzan gogor saiatu behar dugu, gure bokazioa bereizi eta lortzen ahalegindu gure indarrez eta Jainkoaren laguntaz.

JARDUERA: “Aurkituko nauzu?”Bost lagunez osaturiko taldeak egin. Bati begiak estali eta gainerako laurak lekuko hainbat puntutan banatuko dira. Begiak estalita dituenak lau puntu horietatik igaro beharko du eta puntu horietara irits dai-tezen, dei egin behar zaie. Taldekide bakoitzak txandaka deituko dio begiak estalita dituenari eta honek harengana heldu beharko du. Puntu bakotxera iristen denean, hemen harrera desberdina izango du: batek besarkada emango dio; beste batek aurpegia bustiko dio; besteak txokolatina emango dio eta laugarrenak oihu egingo dio. Lau puntuetatik igaro ondoren, begiak estalita zituena nork zer egin dion asmatzen saiatuko da eta harrera batean eta bestean nola sentitu den adieraziko du.

HausnarketaBizi-testigantza ematea, hau da, denentzat eredugarri izatea eta irrikaz itxaroten dugun unea, Jesusen jaiotza, ospatzeko poztasuna erakustea da Jainkoaren maitasuna guregan dagoela erakusteko biderik onena. Horregatik, garrantzitsua da guzti hori agertzera ematen duten zeinuen aurrean adi egotea.


ABESTIA: “Motivos” (Abel Pintos) - www.youtube.com/watch?v=G8GmJLAfl5o

Y si te cuento los motivos que tengo hoy para vivir,

cómo te explico lo esencial de tu existencia para mí.

Llevas la luz de mi bandera y el don de la sinceridad,

confío más es vos que en todo lo que pueda imaginar.

No me importa para dónde vas, yo voy sin mirar atrás, si te tengo por delante.

Cuando quieras caminar, no me importa dónde vas, quiero ser tu acompañante. A veces pierdo los sentidos

pensando el tiempo de partir, no quiero irme de este mundo

con mil cosas por decir.

No me importa para dónde vas, yo voy sin mirar atrás, si te tengo por delante.

Cuando quieras caminar, no me importa dónde vas, quiero ser tu acompañante.

Y sin pecar de loco ni atrevido yo te elijo mi destino, y mi camino

por seguir. Si ya anduve solo demasiado,

quiero vivir a tu lado lo que quede por vivir.

Y no me importa para dónde vas, yo voy sin mirar atrás, si te tengo por delante.

Cuando quieras caminar, no me importa dónde vas, quiero ser tu acompañante.

Y no me importa para dónde vas,

si te tengo por delante. Y cuando quieras caminar, no me importa dónde vas, quiero ser tu acompañante.

Y andar andando por andar, por un camino sin final.

OTOITZA: “Duela urte batzuk zeure eskuz sortu ninduzun”Jauna:Bihurria naiz, baina maite zaitut;izugarri, ikaragarri maite zaitut,horixe da-eta, maitatzeko dudan era bakarra,pailazoa baizik ez naizelako! Duela urte batzukzeure eskuz sortu ninduzun,talentuz eta dohainez beterik,bizitzeko eta zorioneko izatekobehar den guztiarekin:Zure maitasuna, ondasunen kutxa,zure egitasmoak zure ezustekoak eta zu bezalako Aitak egin ditzakeen opariak.Laster, beharbada, iritsiko da egunaZuregana bueltatuko naizena…

IPUINA: “Arazoen basoa” (Jorge Bucay)

Nire landetxe zaharra konpontzen laguntzeko kontratatu nuen arotzak bukatu berri zuen bere lehen lane-gun gogorra. Ebakitzaile elektrikoa izorratu egin zen eta ordubete galarazi zion. Orain, ezin zuen kamioi zaharra martxan jarri.Etxera neraman bitartean, ez zuen hitzik esan.Heldu ginenean, familia ezagutzera eraman ninduen.Sarrerara gindoazela, zuhaitz txiki baten aurrean gelditu eta adar-puntak ukitu zituen bi eskuez.Etxean sartzean, egundoko aldaketa jasan zuen: bere aurpegi belztuan irribarre zabala agertu zen; txikiak besarkatu zituen eta musu eman zion emazteari. Beranduago, autoraino lagundu zidan.Zuhaitz txiki haren aurretik igaro ginenean, jakin-mina piztu zitzaidan, eta sartzerakoan ikusi nuenaz gal-detu nion.- “Nire arazoen zuhaitza da hori”, erantzun zuen.- “Badakit saihestezina dela lanean arazoak izatea, baina gauza bat bai dudala argi: arazoak etxetik kanpo gelditzen dira, emaztearengandik eta txikiengandik urrun. Beraz, besterik gabe, zuhaitzean zintzi-likatzen ditut gauero etxera heltzean. Gero, goizean, berriz jasotzen ditut. Dibertigarriena, ordea, hauxe da…: goizean jasotzera ateratzen naizenean, inolaz ere ez dut ustez gauan utzitako adina arazo jasot-zen”.

HausnarketaEgokitu zaigun zamari zein jarrerarekin aurre egiten diogun antzeman behar dugu, izan ere, zama horrek bizitza izorra diezaguke geuri eta ingurukoei edo, Jesusek gurutzea bere gain hartu zuen bezala, geure gain hartzen badogu, bizitza oso eta zorionekoa izango dugu.



ABESTIA: “Tu Sonrisa” (Duncan Dhu) - https://www.youtube.com/watch?v=bq_-1tLTJp4

Te despiertas al amanecer sabes bien lo que debes hacer ponte la careta hoy también harás reír aunque luego se olviden de ti.

Ya no quedan chistes por contar pero tú te las arreglarás ya no queda tiempo para volver hacia atrás y de tu cansancio comerás.

Y hoy no te sientes con humor pero la gente pide más hoy tu sonrisa se escondió te la tuviste que pintar...

Hoy no tienes ganas de reír y el estómago te hace sentir te recuerda que hoy también quiere comer y no tienes mucho que ofrecer.

JARDUERA: “Hare-ontzia”Partaideak bikoteka banatuko dira, hainbat bider errepikatuko duten zirkuituan lasterketa egiteko. Bikoteak orkatilatik lotuta egongo dira eta ontzi txiki batean 4 hatz hare eramango dute lasterketan. Helmugara helt-zen diren bakoitzean, bikoiztu egingo da hare-kopurua, lasterketa gero eta zailagoa gerta dadin. Bikote batek ezin badu harea eraman, beste bikote batzuei eskatuko die laguntza eta kasu honetan, bikote bat baino gehiago izango lirateke garaileak. Ontzia goraino bete arte jarraitu behar dute lasterketan eta de-nek bukatu behar dute proba, beraz, lana bukatu duenak besteei eskain diezaieke laguntza.

HausnarketaProba bukatu eta ebaluazioa egin. Zama leku batetik bestera eramatea, zaila izan daiteke batzuetan, errazagoa besteetan, baldintzen edo tresnen arabera, batzuk besteak baino egokiagoak izan daitezke-eta. Baina elkarri lagunduz, errazagoa da helmugara heltzea.


OTOITZA: “Eman bihotz zintzoa”

Ene, Kristo, zure zerbitzari leial izateko,eman bihotz zintzoa,bihotz sendoa,ideal gorenak jadestekoeta erdipurdiko aukeretan ez geratzeko.Bihotz oparoa lanean,lana ezarritako zerbait ez ezikgure ardurapean uzten duzun misiotzat hartuz.Bihotz handia sufrimendurako,soldadu ausart izan eta neure gurutzea eramatekoeta besteen gurutzearentzat Zireneo sentibera izateko.Bihotz handia munduarentzat,hauskortasunen aurrean ulermena erakusteko,eta immunitatea bere arau eta liluren aurrean.Bihotz handia gizon eta emakumeentzat,leial eta adeitsua denentzat,baina bereziki zerbitzari eta gozoatxiki eta apalentzat.Bere zilborrari begiratzen ez dion bihotza,zuregan oinarritzen den bihotza,zure eta anai-arreben zorioneko zerbitzari den bihotza,ene Jainkoa,nire bizitzako egun guztietan.Amen.

IPUINA: “Ostalaria”

Bazen behin, duela ehunka urte, eruditu, jakintsu eta maisuei ostatu hartzeko leku txukuna eta ahora erama-teko jateko beroa eskaintzen zien ostalaria bizi izan zen. Bere bizitzan aurrera egin ahala, espiritualtasuna ikasteko eta hausnarketa eta otoitzean murgiltzeko beharra sentitu zuen. Orduan, ostatua semearen esku utzi zuen eta bizitza espiritualagotzat zuena jadesteko bideari ekin zion.Semearen burua negozioetara zuzenduta zegoen, ez karitateari lotura eta denborak aurrera egin ahala, gero eta nabarmenagoa zen, semearen bideak ez zuela zerikusirik izango aitaren errukizko bidearekin.Belaunaldi hartako kabbalistarik handienetakoak ostalari zaharra etengabe bilatu zuen aurkitu arte eta ostatuaren administrazioan bat-batean gertatu zen aldaketaz galdetu zion. Ostalariak azaldu zion: “Hiru hamarkadaz zaindu dut ostatu hau, aitak nire aurretik egin zuen bezala. Baina orain, nire adinean, neure buruaren garapen espiritualak arduratzen nau eta denbora hartu nahi dut Kreatzailearekin hartu-emana izateko, nire mundu honetako ibilbidea bukatu aurretik”.Kabbalistak erantzun zion: “Pertsonak zure ostatura zetozenean, sartzeko esaten zenien, jaten eman eta leku errespetagarria ematen zenien beraien bidaian atseden har zezaten. Horixe zen, ene adiskide, zure misioa hundu honetan. Gora heltzen zarenean, inork ez dizu galdetuko zergatik ez zenituen buruz ikasi idazki zaharrak edo zergatik ez zenuen handitasun espirituala jadetsi”.


JARDUERA: “Hobetzeko”

Partaide bakoitzak bere izena idatziko du orrialde batean, tolestu eta poltsa batean sartzeko.Ondoren, lagun bakotxak orrialde bat aterako du poltsatik. Ez du esango zein izen agertzen den pape-rean. Paperaren gainean, “erreparazio-oharra” idatziko du, delako lagun horrek hobetu beharko lukeena jarriz eta berriz sartuko du papera poltsan.

Ondoren, berriz nahastatuko dira papertxo guztiak eta bozeramalea aukeratuko da boz goraz irakur ditzan. Bozeramalean banan-banan atera era irakurri egingo ditu. Papera irakurri ondoren, aipatua izan dela uste duena altxatu egingo da hartzera, benetako jabea altxatu arte. Honek papera hartuko du eta eseri egingo da. Denek eman dezakete iritzia.

“Guztioi gure lana egiten laguntzera etorri zinen mundu honetara. Eta gure lana hobeto egiteko aukera eman zenigulako, bedeinkapen guztiak jasotzen dituzu, indarra eta konexioa Sortzailearekin, guk gartzen dugun azterketa eta lan espirituala. Zuretzat, ehun urteko ikasketek ez dute jakintsu hauei eskaini zenieten gau bateko arretak adina ontasun agertzera emango”.Ostalariak eskerrak eman zizkion kabbalistari eta ostatura itzuli zen lan egitera. Espiritualtasunaren aldeko errespetua landu zuen semearengan eta irakaspen handia eman zion.

Hausnarketa Gutariko bakoitzak beren-beregi dagokion egitekoa du mundu honetan.Egiteko hori betetzen badugu, argia zabaltzen dugu geuretzat eta munduarentzat. Denok ez gara eruditu edo gidari espiritual izango. Bakoitzak bere lekua aurkitu behar du, bakoitzak duen onena egitera eta ematera daraman buru-hausgarriko pieza bakar hori.

HausnarketaBakoitzak bere papera eskuetan duela, ariketan nola sentitu garen galdetuko dugu. “Akatsak” “hobetzeko” gauzatzat hartzea komeni da. Gainera, onartu egin behar dugu besteek guregan ikusten dutena.


ABESTIA: “Let it be” (The Beatles) - https://www.youtube.com/watch?v=ih-8K1a_SsA

When I find myselfin times of trouble,Mother Mary comes to mespeaking words of wisdom.Let it be.

And in my hour of darknessshe is standing right in front of mespeaking words of wisdom.Let it be.

Let it be, let it be,let it be, let it be.Whisper words of wisdom,let it be.

And when the broken hearted people living in the world agreethere will be an answer,let it be.

For though they may be parted,there is still a chance that they will seethere will be an answer, let it be.Let it be, let it be,let it be, yeah let it be.There will be an answer, let it be.Let it be, let it be,let it be, let it be.

Whisper words of wisdom,let it be.Yeah let it be, let it be,let it be, let it be.

There will be an answer, let it be.Let it be, let it be,let it be, let it be.There will be an answer, let it be.

And when the night is cloudythere is still a light that shines on me.Shine until tomorrow, let it be.I wake up to the sound of music,Mother Mary comes to me.There will be no sorrow, let it be.Let it be, let it be,yeah, let it be, let it be.There will be no sorrow, let it be.Let it be, let it be,yeah let it be, yeah, let it beWhisper words of wisdom,let it be.


OTOITZA: “Jakin dezadala entzuten”

Jauna, Mariak aingeruaren iragarpena onartzen jakin zuen bezala,neuk ere jakin dezadala gaur nire otoitzean esan nahi didazuna entzuten eta onartzen, zure Berri Onaren egiak nire ikuspuntua, pentsaera eta jokaerabusti dezala delako nire irrika.

IPUINA: “Rafikiren irakaspenak”

Rafiki mandrilaren (aurpegiari begiratuz gero) eta babuinoaren (isatsari begiratuz gero) arteko gurutzatzea-ren emaitza da. Disneyko “Lehoi Erregea” pelikula animatuan agerten da. Pelikula hau, bere aldetik, Wi-lliam Shakespeareren “Hamlet” tragedian oinarritutako drama da. Simba izeneko sabanako lehoi gazteak “bizitzako zikloan” bere lekua zein den ikasten du, oztopoen aurka borrokatu eta errege legitimo bihurtu arte.

Rafiki zuhaitzean (baobad) bizi da, zaharra eta jakintsua da eta xamanarena egiten du. Aholku garran-tzitsuak ematen dizkio Simbari bere patua erabakitzen saiatzen denean. “Adiskidea” esanahia du bere izenan swahilieraz. Rafikiren irakaspenak jakituriaz beterik daude:

Rafiki: Ona da aldatzea…

Simba: Bai, baina ez da erraza… Badakit zer egin behar dudan, baina itzultzen banaiz, iraganari aurre egin beharko diot eta… hainbeste denbora daramadanez iraganetik ihes egiten…

Rafiki: Bai, irgana mingarria izan daiteke, baina nire ustez, ihes egin dezakezu ala ikasi… Zer egingo duzu?

HausnarketaBizitzan gauzak ez dira gertatzen guk nahi, uste edo aurreikusi bezala. Onartu beharra dugu: ezin dugu gertatzen zaiguna kontrolatu. Hala ere, gertatzen zaigunarekin zer egingo dugun, nola bizi gura dugun… hori bai kontrola dezakegu eta hortxe sortzen da baietz esateko beharra.



Mariak Jainkoari ‘bai’ esan zion bezala, aingeruaren iragarpenaren aurrean, geuk ere ‘bai’ esango dugu jolas honetan. ‘BAI’ gehien esaten duen taldeak irabaziko du.

Partaideak zirkuluan jarriko dira. Jolaseko zuzendariak galderak egingo dizkie. Hogei segundo izango dituzte GEZURRIK esan gabe erantzuteko. BAI erantzunez gero puntua irabaziko dute eta EZ erantzunez gero ez dute punturik irabaziko. Hogei segundo horietan, BAI esateko ezinbesteko dena egin dezakete.

GALDERA BATZUK:-Egunean, gutxienez tarte bat aurkitzen duzu Jainkoari eskaintzeko?-Zuona ez den arroparen bat daramazue?-Norbaiti barkamena eskatu diozu?-Sendotza hartu duzu ala laster hartuko duzu?-Esan diozue gaur gauza atseginen bat gutxienez bi laguni?-Esango zenituzkete zazpi Sakramentuak?-Hemendik eguna bukatu arte, egingo dituzue eskatu gabeko bi mesede?-Saiatu zara buruz behera jartzen?-Egin ditzakezu 15 flexio 20 segundutan?-Bakoitzak bi lagun belaunikarazteko gauza zarete?-Zu baino bi lagun nagusiago aurki ditzakezu?-Aitortu zara azken urtean?-Begiak estalita dituzue?



vida anhela


oh u oh el rey




Él vive en mi




22 urtetik aurrera

OTOITZA: “Argia egin gure ibilian”

Jauna, behartsuak gara eta zure dohainen zain gaude; izaki hauskorrak gara eta Buztinlariaren zain gaude; esklabu gara eta Askatzaileren zain gaude; erromes gara eta Helmuga denaren zain gaude; bekatari gara eta Grazia denaren zain gaude.Esnatu guregan, Jauna, egiaganako maitasuna; piztu guregan, otoitz eta bihotz-berritze sena eta erromes atera gaitezela Eguberri denaren bila. Hel gaitezela, Jauna Eguberrien gau santura fede, itxaropen eta maitasunez beteriko bihotz berrituaz.Argi egin, Jauna, gure ibilian eta bihurtu zure Argia gure argi. Gida gaitzazu Belenera daraman bidetik, han zure Seme maitea begietsi eta bere presentzia esperimentatzeko. Jesukristo zure Semearen bitartez eskatzen dizugu, errege bizi da-eta gizaldi eta gizaldietan.Amen.

IPUINA: “Rafikiren irakaspenak”

Rafiki mandrilaren (aurpegiari begiratuz gero) eta babuinoaren (isatsari begiratuz gero) arteko gurutzatzea-ren emaitza da. Disneyko “Lehoi Erregea” pelikula animatuan agerten da. Pelikula hau, bere aldetik, Wi-lliam Shakespeareren “Hamlet” tragedian oinarritutako drama da. Simba izeneko sabanako lehoi gazteak “bizitzako zikloan” bere lekua zein den ikasten du, oztopoen aurka borrokatu eta errege legitimo bihurtu arte.

Rafiki zuhaitzean (baobad) bizi da, zaharra eta jakintsua da eta xamanarena egiten du. Aholku garran-tzitsuak ematen dizkio Simbari bere patua erabakitzen saiatzen denean. “Adiskidea” esanahia du bere izenan swahilieraz. Rafikiren irakaspenak jakituriaz beterik daude:

Rafiki: Ona da aldatzea…

Simba: Bai, baina ez da erraza… Badakit zer egin behar dudan, baina itzultzen banaiz, iraganari aurre egin beharko diot eta… hainbeste denbora daramadanez iraganetik ihes egiten…

Rafiki: Bai, irgana mingarria izan daiteke, baina nire ustez, ihes egin dezakezu ala ikasi… Zer egingo duzu?

Bizitzan gauzak ez dira gertatzen guk nahi, uste edo aurreikusi bezala. Onartu beharra dugu: ezin dugu gertatzen zaiguna kontrolatu. Hala ere, gertatzen zaigunarekin zer egingo dugun, nola bizi gura dugun… hori bai kontrola dezakegu eta hortxe sortzen da baietz esateko beharra.

Hausnarketa


Mariak Jainkoari ‘bai’ esan zion aingeruaren iragarpenaren aurrean; azter ditzagun gure bizitzak eta ikus dezagun zenbat BAI esateko gauza garen. Galderei EZ erantzuten diegunean, zera galdetuko diogu geure buruari: ea erantzun hori aldatzeko gure esku dagoen guztia egiteko konpromisoa hartzeko prest gauden.

GALDERA BATZUK:-Egunean, gutxienez tarte bat aurkitzen duzu Jainkoari eskaintzeko?-Norbaiti barkamena eskatu diozu?-Sendotza hartu duzu ala laster hartuko duzu?-Esan diozue gaur gauza atseginen bat gutxienez bi laguni?-Jasotako irainak barkatu eta ahaztu egiten dituzu?-Hemendik eguna bukatu arte, egingo dituzue eskatu gabeko bi mesede?-Saiatu zara buruz behera jartzen?-Aitortu zara azken urtean?-Boluntario bezala jarduten duzu?-Begirunez jokatzen ote duzu ingurumenarekin eta izadiarekin?

ABESTIA: “Él vive en ti” - https://www.youtube.com/watch?v=C6OAQZ9tlJ0


vida anhela


oh u oh el rey




Él vive en mi



luz de la paz de belén | diciembre 2017 · beleneko …...luz de la paz de belén | diciembre 2017...

Documents

Transcript of luz de la paz de belén | diciembre 2017 · beleneko …...luz de la paz de belén | diciembre 2017...