Gogortasuna: Material batek beste batek arraiarik ez egiteko duen iraunkortasuna.

Harikortasuna: Material batek apurtu orduko itxuragabetze handia onartzeko ahalmena.

Hauskortasuna: Aldez-aurretik apur bat itxuragabetuta edo batere itxuragabetubarik apurtzen diren materialak.

Zailtasuna: Apurtzeko sortu behar den energi kantitatea neurtzen du.

Iraunkortasuna trakzioari: Apurtzean, azalera unitate bakoitzeko sortzen duen indarra da.

Elastikotasuna: Itxuragabetze indarra desagertzean materialek lehengo formara itzultzeko ahalmena.

Iraunkortasuna nekeari: Esfortzuak errepikatzeko gaitasuna.

Elementu kimikoak dira beroa eta elektrizitatea ondo eroaten dutenak, dentsitate altua dute eta solidoak dira tenperatura normalean. Bere gatzak katioiak osatzen dituzte disoluzioan. Bi motatan sailkatzen dira: Ferrosoak eta ez-ferrosoak.

Beruna

Zinka

Material organiko polimerikoak dira. Karbono, oxigeno eta hidrogenozko molekula erraldoiez osaturik daude eta pisu molekular altua dute. Naturalen artean zelulosa, argizaria eta kautxua eta sintetikoetan, bakelita, polietilenoa eta nylona.

Material leial eta moldagarriak dira eta beti erabili izan dira gauza askotarako. Ehungintzan, jantzigintzan eta larrugintzan erabili dira. Ezaugarri nagusiak, hari-formakoak dira, elastikoak, korapilatzeko, iruteko eta ehotzeko aukera teknikoa eskaintzen gaitasuna.

Bi motatakoak dira: › Landareen eta animalien zuntzak› Zuntz artifizialak

Landareetatik eta animalietatik lortzen dira:

Erabilienak: kotoia, lioa, artilea eta zeta.

Zuntz artifizialak zelulosa birsortutik lortutako zuntz quimikoak dira.

Erabilienak: rayón eta nylon.

Zuhaitz eta zuhaixken enbor, adar eta sustraiak osatzen dituen gai gogorra. Zura material bat bihurtzeko, zura materialtzat prozesuaren bidez egiten da.

Material konposatuak bi material elkartzen direnean sortzen dira. Bi material elkartzen dira propietate berriak sortzeko, adibidez: gogortasuna, harikortasuna, elastikotasuna...

Metal eta polimeroak ez diren material solido guztiak. Motak: kristalinoak(silize urtzetik lortzen dira), ez kristalinoak(silize urtutik lortu baina azkar hozten da) eta bitrozeramikoak(kimikoki beira arrunten antzekoak dira).

Piezen erresistentzia eta akabatuetan dauzkaten akatsak aurkitzeko saiakuntzak. Bi mota nagusi: Suntsigarriak eta ez-suntsigarriak.

Saiakuntza mota hauen bitartez piezaren egoera aztertzen da, pieza suntsitu gabe. Hainbat mota daude orain aztertuko ditugunak.

Azaleko pitzadurak, porositateak eta hurrupadurak aurkitzeko.

Irudia 15 aldiz handituz. Ematen duten informazioa: aleazioen osagaiak, bikorraren forma eta tamaina, porositateak, azaleko pitzadura mikroskopikoak eta bikor arteko korrosioa.

Azaleko edo barneko akatsak aurkitzeko erabiltzen da. Iman indsartsu baten bitartez egiten da.

Material ferromagnetikoekin egiten dira. Saiakuntzak egiterakoan intentsitate handiko eremu magnetiko bat aplikatzen da.

Azaleko akatsak aurkitzeko. Material eroaleek ezpurutasun bat dutenean gertatzen da erresistentzia aldaketan oinarritzen dira.

Ultrasoinuek egituran barruko akatsak dituzten materialen zehar transmisio diferentzietan oinarritzen dira.

Lodiera txikiko xafletan egiten da.

Lodiera handiko piezatan erabiltzen da.

Piezaren erradiografia egin eta barruko akatsak ikusten dira.

Aztertu nahi den probeta bat erabiltzen da. Probeta behin bakarrik erabil daiteke.

Martens-en gogortasun saiakuntza: Karga bat ezartzen zaio diamantezko punta baten bidez marra egin arte.Mohs eskala erabiltzen da. ∆M= 10000/z2

Sarpen bidezko saikauntzak, hiru metodo daude:

› Brinell metodoa: bola bat karga baten bidez bidez sartzaile bat egin, gero hatzaren azalera neurtu. HB= 2P/πD(D-√D2-d2

› Vickers metodoa : Brinell antzekoa baina sartzeko diamantezko oin karratudun piramide zuzena erabili.Aztarna oso txikia,ez du pieza suntzitzen eta edozein materialetan erabil daiteke. HV=1,844P/l2

› Rockwell metodoa: Brinell bezala baina diamantezko konoa erabiltzen da hatsa sortzeko. HCR= 100-e

Charpy saiakuntzaren bitartez,materialaren talkarekiko erresistentzia neurtzen du. Zailtasuna konprobatuz egiten da.

Materiala sakon deformatu nahi denean edo ardatz eta barauts helikoidalen portaera ezagutu nahi denean erabiltzen da.

Material hauskorrak aztertzeko erabiltzen da.Haustura erresistentzia eta elastikotasun modulua neurtu daiteke.

Probeta bati trakzioa egiten zaio bere ardatzarn norabidean, materialaren elastikotasuna neurtu daiteke.

Trakzioaen antzekoa baina tiratu ordez konprimatu.

Denbora luzez probetari karga desberdinak  ezarri hautsi arte.Akabera hobea neke erresistentzia handiagoa badauka materiala.