Programación Didáctica Departamento de Tecnoloxía Curso 2016 … · 2020-07-08 · I.E.S. MONCHO...

I.E.S. MONCHO VALCARCE

AS PONTES DE GARCÍA RODRÍGUEZ

Programación Didáctica Departamento de Tecnoloxía

Curso 2016 - 2017

IES Moncho Valcarce Programación didáctica Tecnoloxía

2

INDICE

1. Constitución e reparto de Materias no Departamento. .................................................... 8

2. Obxectivos da Eso. ......................................................................................................................... 8

3. Tecnoloxía na eso e no Bacharelato. ................................................................................ 10

Tecnoloxía na ESO ........................................................................................................................... 12 Tecnoloxía -‐ 2ºESO .............................................................................. 13

Programación das unidades didácticas ................................................................................... 13

Bloque 1: Proceso de resolución de Problemas Tecnolóxicos. ....................................... 13

Bloque 2: Expresión e comunicación técnica. ....................................................................... 14

Bloque 3: Materiais de uso técnico. .......................................................................................... 16

Bloque 4: máquinas e sistemas: estruturas, mecanismos e circuitos eléctricos. ...... 18

Bloque 5: Tecnoloxías da Información e Comunicación. ................................................... 23

Instrumentos de avaliación e Criterios de calificación ...................................................... 24

Instrumentos de avaliación ................................................................................................... 24

Sistema de calificación ............................................................................................................ 25

Mínimos para unha avaliación positiva .................................................................................. 26

Temporalización ............................................................................................................................. 26

Tecnoloxía – 3ºESO ............................................................................. 27


Bloque 1: Proceso de resolución de problemas tecnolóxicos. ......................................... 27

Bloque 2: Expresión e comunicación técnica. ....................................................................... 28

Bloque 3: Materiais de uso técnico. .......................................................................................... 30

Bloque 4: Máquinas e sistemas: Electricidade, electrónica e control. .......................... 31

Bloque 5: Tecnoloxías da Información e Comunicación. ................................................... 37



3

Instrumentos de avaliación e Criterios de calificación ...................................................... 40

Instrumentos de avaliación. .................................................................................................. 40


Avaliación Inicial. ............................................................................................................................ 42


Tecnoloxía – 4ºESO ............................................................................. 43

Programación das Unidades Didácticas .................................................................................. 43

Bloque 1: Instalacións en vivendas. .......................................................................................... 43

Bloque 2: Electrónica. .................................................................................................................... 44

Bloque 3: Control e Robótica. ..................................................................................................... 47

Bloque 4: Neumática e Hidráulica. ............................................................................................ 49

Bloque 5: Tecnoloxías da información e comunicación. ................................................... 50

Bloque 6: Tecnoloxía e Sociedade. ............................................................................................ 52

Instrumentos de avaliación e criterios de calificación ...................................................... 53




Tecnoloxía Industrial no Bacharelato ..................................................................................... 57

Currículo Oficial .............................................................................................................................. 56

Obxectivos do Bacharelato .......................................................................................................... 56

Obxectivos da materia de Tecnoloxía Industrial no Bacharelato .................................. 57

Tecnoloxía Industrial I ...................................................................... 58


BLOQUE 1: RECURSOS ENERXÉTICOS ....................................................................................... 58

BLOQUE 2: MATERIAIS E PROCEDEMENTOS DE FABRICACIÓN. ...................................... 62

BLOQUE 3: MÁQUINAS E SISTEMAS. ......................................................................................... 65


4

BLOQUE 4: PRODUTOS TECNOLÓXICOS: DESEÑO, PRODUCCIÓN E

COMERCIALIZACIÓN. ...................................................................................................................... 68

Criterios de avaliación .................................................................................................................. 69

Estándares de Aprendizaxe. Relación cos bloques de contidos e competencias

clave. .................................................................................................................................................... 70


Instrumentos e procedementos de avaliación. ..................................................................... 74



Avaliación Inicial. ............................................................................................................................ 75


Tecnoloxía Industrial II ..................................................................... 76


Bloque 1: sistemas automáticos. ............................................................................................... 76

Bloque 2: materiais. ....................................................................................................................... 80

Bloque 3: principios de máquinas. ............................................................................................ 83

Bloque 4: circuitos e sistemas lóxicos. ..................................................................................... 87

Bloque 5: control e programación de sistemas automáticos. .......................................... 88


clave. .................................................................................................................................................... 89

Instrumentos de avaliación e sistema de calificación ........................................................ 92





Electrotecnia. ........................................................................................ 95



5

Obxectivos ......................................................................................................................................... 96

Contidos ............................................................................................................................................. 97

Bloque 1: Circuitos eléctricos ..................................................................................................... 98

Bloque 2: máquinas eléctricas. ................................................................................................... 99

Bloque 3: electrónica. .................................................................................................................. 100

Bloque 4: instalacións eléctricas. ............................................................................................ 100

Criterios de avaliación ................................................................................................................ 101


clave. .................................................................................................................................................. 101

Instrumentos de avaliación e sistema de calificación ...................................................... 104

Instrumentos de avaliación ................................................................................................. 104

Sistema de calificación .......................................................................................................... 105

Mínimos para unha avaliación positiva ................................................................................ 105

Temporalización ........................................................................................................................... 106

4. TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN E COMUNICACIÓN NA ESO E NO

BACHARELATO. ....................................................................................................... 108

Tics 4ºESO ........................................................................................... 111

Programación das unidades didácticas. ................................................................................ 111

Bloque 1: ética e estética na interacción en rede. .............................................................. 111

Bloque 2: Computadores, sistemas operativos e redes. .................................................. 112

Bloque 3: Organización, deseño e produción de información dixital. ........................ 115

Bloque 3: publicación e difusión de contidos. ..................................................................... 117

Bloque 4: internet, redes sociais e hiperconexión. ........................................................... 118

Bloque 5: Seguridade. .................................................................................................................. 119

Instrumentos de avaliación. Criterios de cualificación. .................................................. 120

Mínimos para unha avaliación positiva. ............................................................................... 121



6

Tics I -‐1ºBac ........................................................................................ 122

Programación das unidades. ..................................................................................................... 122

Bloque 1: A sociedade da Información e o Computador. ................................................. 122

BLOQUE 2: ARQUITECTURA DE COMPUTADORES. ............................................................ 123

BLOQUE 3: SOFTWARE PARA SISTEMAS INFORMÁTICOS. .............................................. 124

BLOQUE 4: REDES DE COMPUTADORES ................................................................................ 129

BLOQUE 5: PROGRAMACIÓN ..................................................................................................... 130

Criterios de avaliación ................................................................................................................ 131


clave. .................................................................................................................................................. 131


Instrumentos e Procedementos de avaliación .................................................................... 135

Instrumentos de avaliación. ................................................................................................ 135

Sistema de calificación .......................................................................................................... 136

Avaliación Inicial. .......................................................................................................................... 136

Mínimos para unha avaliación positiva ................................................................................ 137

Tics II – 2ºBAC .................................................................................... 138

Programación das unidades didácticas ................................................................................. 138

Obxectivos ....................................................................................................................................... 138

Bloque 1: Seguridade. .................................................................................................................. 138

Bloque 2: Publicación e difusión de contidos. ..................................................................... 139

Bloque 3: Programación. ............................................................................................................ 140


clave. .................................................................................................................................................. 141

5. Medidas de atención a diversidade .................................................................................... 145

6. Actividades extraescolares e complementarias ............................................................ 145

7. Elementos transversais. ......................................................................................................... 146


7

8. Indicadores de Logro. ............................................................................................................. 149

9. Alumnado coa materia pendente. ....................................................................................... 150

10. Alumnado que non superou a materia chave para poder cursar outra no

curso seguinte ................................................................................................................................ 152

11. Criterios para avaliar a programación. .......................................................................... 153


8

1. CONSTITUCIÓN E REPARTO DE MATERIAS

NO DEPARTAMENTO. As materias impartidas polo Departamento de Tecnoloxía durante o curso 2016/17 serán

as seguintes:

- Tecnoloxía (2ºESO)



- Tecnoloxías da Información e da Comunicación (4ºESO)

- Tecnoloxía Industrial I (1º BAC)

- Tecnoloxías da Información e Comunicación I (1ºBAC)

- Tecnoloxía Industrial II (2º BAC)

- Electrotecnia (2º BAC)

- Tecnoloxías da Información e Comunicación II (2ºBAC)

Os membros do departamento e a distribución das materias é a seguinte:

- Mª Ángeles García García (xefa do departamento): Tecnoloxía 3ºESO (2 grupos), Tecnoloxía

Industrial I (1 grupo), Tics 1ºBAC (1 grupo), Tecnoloxía Industrial II (1 grupo) e Tics II (2

grupos).

- Carmen Castro García : Tecnoloxía 2ºESO (3 grupos), Tics 4ºESO (1 grupo), Tecnoloxía

4ºESO (1 grupo), Electrotecnia (1 grupo).

2. OBXECTIVOS DA ESO. a) Asumir responsablemente os seus deberes, coñecer e exercer os seus dereitos no respecto ás

demais persoas, practicar a tolerancia, a cooperación e a solidariedade entre as persoas e os

grupos, exercitarse no diálogo, afianzando os dereitos humanos e a igualdade de trato e de

oportunidades entre mulleres e homes, como valores comúns dunha sociedade plural, e

prepararse para o exercicio da cidadanía democrática.

b) Desenvolver e consolidar hábitos de disciplina, estudo e traballo individual e en equipo, como

condición necesaria para unha realización eficaz das tarefas da aprendizaxe e como medio de

desenvolvemento persoal.

c) Valorar e respectar a diferenza de sexos e a igualdade de dereitos e oportunidades entre eles.

Rexeitar a discriminación das persoas por razón de sexo ou por calquera outra condición ou


9

circunstancia persoal ou social. Rexeitar os estereotipos que supoñan discriminación entre homes

e mulleres, así como calquera manifestación de violencia contra a muller.

d) Fortalecer as súas capacidades afectivas en todos os ámbitos da personalidade e nas súas

relacións coas demais persoas, así como rexeitar a violencia, os prexuízos de calquera tipo e os

comportamentos sexistas, e resolver pacificamente os conflitos.

e) Desenvolver destrezas básicas na utilización das fontes de información, para adquirir novos

coñecementos con sentido crítico. Adquirir unha preparación básica no campo das tecnoloxías,

especialmente as da información e a comunicación.

f) Concibir o coñecemento científico como un saber integrado, que se estrutura en materias, así

como coñecer e aplicar os métodos para identificar os problemas en diversos campos do

coñecemento e da experiencia.

g) Desenvolver o espírito emprendedor e a confianza en si mesmo, a participación, o sentido

crítico, a iniciativa persoal e a capacidade para aprender a aprender, planificar, tomar decisións e

asumir responsabilidades.

h) Comprender e expresar con corrección, oralmente e por escrito, na lingua galega e na lingua

castelá, textos e mensaxes complexas, e iniciarse no coñecemento, na lectura e no estudo da

literatura.

i) Comprender e expresarse nunha ou máis linguas estranxeiras de maneira apropiada.

l) Coñecer, valorar e respectar os aspectos básicos da cultura e da historia propias e das outras

persoas, así como o patrimonio artístico e cultural. Coñecer mulleres e homes que realizaran

achegas importantes á cultura e á sociedade galega, ou a outras culturas do mundo.

m) Coñecer e aceptar o funcionamento do propio corpo e o das outras persoas, respectar as

diferenzas, afianzar os hábitos de coidado e saúde corporais, e incorporar a educación física e a

práctica do deporte para favorecer o desenvolvemento persoal e social. Coñecer e valorar a

dimensión humana da sexualidade en toda a súa diversidade. Valorar criticamente os hábitos

sociais relacionados coa saúde, o consumo, o coidado dos seres vivos e o medio ambiente,

contribuíndo á súa conservación e á súa mellora.

n) Apreciar a creación artística e comprender a linguaxe das manifestacións artísticas, utilizando

diversos medios de expresión e representación.

ñ) Coñecer e valorar os aspectos básicos do patrimonio lingüístico, cultural, histórico e artístico

de Galicia, participar na súa conservación e na súa mellora, e respectar a diversidade lingüística e

cultural como dereito dos pobos e das persoas, desenvolvendo actitudes de interese e respecto

cara ao exercicio deste dereito.


10

o) Coñecer e valorar a importancia do uso da lingua galega como elemento fundamental para o

mantemento da identidade de Galicia, e como medio de relación interpersoal e ex- presión de

riqueza cultural nun contexto plurilingüe, que permite a comunicación con outras linguas, en

especial coas pertencentes á comunidade lusófona.

3. TECNOLOXÍA NA ESO E NO

BACHARELATO.

3.1. INTRODUCIÓN

A tecnoloxía desenvolve un papel fundamental na sociedade actual, porque proporciona un

conxunto de coñecementos e de técnicas que permiten satisfacer as necesidades individuais e

colectivas. Neste sentido, a tecnoloxía proporciónalle ao currículo a capacidade de analizar e

redeseñar a relación entre dispositivos tecnolóxicos e necesidades sociais, ámbito no que a

innovación e a condición de inmediato que lle son propias, dotan esta materia dunha grande

relevancia educativa. Na resolución de problemas tecnolóxicos conxúganse, ademais da

innovación, elementos como o traballo en equipo ou o carácter emprendedor, que son

imprescindibles para formar unha cidadanía autónoma e competente. Ademais, o coñecemento da

tecnoloxía proporciona unha imprescindible perspectiva científico-tecnolóxica sobre a necesidade

de construír unha sociedade sustentable formada por unha cidadanía crítica con respecto ao que

acontece arredor.

No conxunto dos bloques desta materia intégranse coñecementos de carácter matemático e

científico, polo que un enfoque interdisciplinar favorecerá a conexión con outras materias e

mesmo con diversos temas de actualidade.

Desde o punto de vista metodolóxico, o ensino desta materia require que se realicen

proxectos nos que se traballe en equipo para resolver problemas tecnolóxicos que permitan

explorar e formalizar o deseño, a produción, a avaliación ou a mellora de produtos relevantes

desde o punto de vista tecnolóxico e social. Trátase de aprender a identificar e a seleccionar

solucións aos problemas técnicos, a realizar cálculos e estimacións, e a planificar a realización de

actividades de deseño, de montaxe e de verificación das características dos prototipos, contextos

de aprendizaxe nos que son importantes a iniciativa, a colaboración e o respecto polas normas de

seguridade, e nos que as tecnoloxías da información e da comunicación son ferramentas

imprescindibles para a procura de información, para a elaboración de documentos ou de planos,

para a realización de simulacións e de cálculos técnicos e económicos, e para a presentación ou a

publicación de resultados.


11

No ensino da tecnoloxía resulta, xa que logo, adecuado reflexionar e traballar en grupo

procurando solucións a problemas nos que se poidan aplicar os coñecementos adquiridos, e

buscar información adicional, si se require, para fomentar o espírito emprendedor.

3.2. CONTRIBUCIÓN AO DESENVOLVEMENTO DAS

COMPETENCIAS CLAVE.

§ Competencia en comunicación lingüística (CCL): desenvolverase na medida en que o

alumnado adquira e utilice adecuadamente vocabulario tecnolóxico, elabore informes técnicos,

explique conceptos ou elabore e expoña información.

§ Competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía (CMCCT): son

competencias específicas desta materia, poden alcanzarse calculando magnitudes e

parámetros, e aplicando técnicas de medición e de análise gráfica no contexto do proceso de

resolución técnica de problemas, ou construíndo obxectos e verificando o seu funcionamento,

competencias que tamén se favorecen utilizando ferramentas e máquinas, analizando procesos

e sistemas tecnolóxicos ou mediante a análise e a valoración das repercusións ambientais da

actividade tecnolóxica.

§ Competencia dixital (CD): desenvolverase co emprego constante das tecnoloxías da

información e da comunicación para procurar e almacenar información, para obter e presentar

datos e para simular circuítos, sistemas e procesos tecnolóxicos, ou para controlar e programar

sistemas automáticos.

§ Competencia de aprender a aprender (CAA): as actividades deben permitir que tome

decisións cun certo grao de autonomía, que organice o proceso da propia aprendizaxe e que

aplique o aprendido a situacións cotiás das que poida avaliar os resultados.

§ Competencia social e cívica (CSC): alcanzarase procurando que o alumnado traballe en

equipo, interactúe con outras persoas e outros grupos de forma democrática e respecte a

diversidade e as normas, e tamén mediante a análise da interacción entre o desenvolvemento

tecnolóxico e os cambios socioeconómicos e culturais que produce.

§ Competencia do sentido de iniciativa e espírito emprendedor (CSIEE): conséguese nesta

materia a través do deseño, a planificación e a xestión de proxectos tecnolóxicos, ao

transformar as ideas propias en dispositivos, circuítos ou sistemas.

§ Competencia da conciencia e as expresións culturais (CCEC): reflíctese na análise da

influencia dos fitos tecnolóxicos nas distintas culturas e no seu desenvolvemento e progreso.


12

3.3. TECNOLOXÍA NA ESO.

OBXECTIVOS DA MATERIA DE TECNOLOXÍA NA ESO

O ensino da Tecnoloxía nesta etapa terá como finalidade o desenvolvemento das seguintes

capacidades:

1. Analizar os obxectos e sistemas técnicos para identificar os seus elementos e as funcións

que realizan, explicar o seu funcionamento, utilizalos e controlalos de diversas formas, e

recoñecer as condicións fundamentais que interveñen no seu deseño e construción.

2. Abordar con autonomía e creatividade, individualmente e en grupo, problemas

tecnolóxicos traballando de forma ordenada e metódica para estudar o problema,

recompilar e seleccionar información procedente de distintas fontes, elaborar a

documentación pertinente, concibir, deseñar, planificar e construír obxectos ou sistemas

que resolvan o problema e avaliar a súa idoneidade desde distintos puntos de vista.

3. Actuar de xeito dialogante, flexible, responsable e voluntario no traballo en equipo, na

procura de solucións, na toma de decisións e na execución das tarefas encomendadas con

actitude de respecto, cooperación, tolerancia e solidariedade.

4. Empregar as destrezas e os coñecementos necesarios para a análise, intervención, deseño,

elaboración e manipulación de forma segura e precisa de materiais, obxectos e sistemas.

5. Expresar e comunicar ideas e solucións técnicas, así como explorar a súa viabilidade e

alcance utilizando os medios tecnolóxicos, os recursos gráficos, a simboloxía e o

vocabulario axeitados.

6. Adoptar actitudes favorables á resolución de problemas técnicos, desenvolvendo interese e

curiosidade cara á actividade tecnolóxica, analizando e valorando criticamente a

investigación e o desenvolvemento tecnolóxico e a súa influencia na sociedade, no

ambiente, na saúde e na calidade de vida das persoas.

7. Manexar con soltura aplicacións informáticas para buscar, almacenar, organizar,

manipular, recuperar, presentar, compartir e publicar información, e empreñar de forma

habitual as redes de comunicación na propia formación, na busca de emprego e para

acceder a servizos electrónicos administrativos ou comerciais.

8. Interesarse polos avances tecnolóxicos valorando criticamente a súa contribución á

mellora do benestar social e individual, e incorporándoos ao seu facer cotiá.


13

TECNOLOXÍA - 2ºESO

PROGRAMACIÓN DAS UNIDADES DIDÁCTICAS

BLOQUE 1: PROCESO DE RESOLUCIÓN DE PROBLEMAS

TECNOLÓXICOS.

UNIDADE 1: INTRODUCCIÓN Á TECNOLOXÍA. O PROCESO TECNOLÓXICO.

OBXECTIVOS

§ Comprender a función da tecnoloxía e a súa importancia no desenvolvemento da civilización.

§ Coñecer o proceso tecnolóxico e as súas fases.

§ Traballar en grupo, organizando o traballo e planificando as actividades que vai desenvolver

cada membro do equipo.

§ Deseñar os documentos necesarios empregando as tecnoloxías da información e

comunicación.

§ Identificar e valorar os problemas derivados do desenvolvemento tecnolóxico e adoptar as

solucións necesarias.

§ Entender e asimilar o xeito no que funciona a aula taller e a actividade da área.

§ Recoñecer e respectar as normas de hixiene e seguridade na aula taller.

CONTIDOS

§ A tecnoloxía como fusión de ciencia e técnica.

§ Fases do proceso tecnolóxico. A tecnoloxía como resposta as necesidades humanas.

§ A aula-taller e o traballo en grupo.

§ Materiais de uso técnico.

§ Deseño de prototipos ou maquetas para resolver problemas técnicos.

§ Traballo en equipo. Distribución de tarefas e responsabilidades. Seguridade no contorno

de traballo.

§ Documentación técnica. Normalización.

§ A influencia da tecnoloxía na sociedade.

§ Tecnoloxía e medio ambiente.


14

CRITERIOS DE AVALIACIÓN

§ Identificar e describir as etapas necesarias para a creación dun produto tecnolóxico desde o

seu deseño ata a súa comercialización.

§ Realizar as operacións técnicas previstas nun plan de traballo utilizando os recursos

materiais e organizativos con criterios de economía, seguridade e respecto polo medio

ambiente.

§ Preparar a documentación asociada ao seguimento do proxecto en todas as súas fases.

§ Analizar obxectos tecnolóxicos dende os aspectos formais, técnicos, socioeconómicos e

funcionais.

ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE E COMPETENCIAS CLAVE

ESTÁNDAR DE APRENDIZAXE COMPETENCIAS CLAVE

Deseña un prototipo que de solución a un problema técnico sinxelo, mediante o proceso de resolución de problemas tecnolóxicos.

CMCCT CCL CD CAA CSC CSIEE CCEC

Elabora a documentación necesaria para a planificación da construción do prototipo.

CCL CMCCT CD CAA

Constrúe un prototipo que de solución a un problema técnico sinxelo, mediante o proceso de resolución de problemas tecnolóxicos.

CMCCT CAA CSIEE

Traballa en equipo de xeito responsable e respetuoso. CAA CSC CSIEE

BLOQUE 2: EXPRESIÓN E COMUNICACIÓN TÉCNICA.

UNIDADE 2: TÉCNICAS DE EXPRESIÓN E COMUNICACIÓN GRÁFICA.

OBXECTIVOS

§ Interpretar e valorar documentos técnicos dos teus proxectos: bosquexos, croquis e planos.

§ Empregar materiais e ferramentas adecuadas para o debuxo e realizar trazados básicos.

§ Representar obxectos mediante as súas vistas principais.

§ Interpretar e empregar escalas.

§ Acotar debuxos correctamente mediante criterios de acotación normalizados.

§ Xerar a documentación gráfica que acompaña o deseño dun produto tecnolóxico, nas

distintas fases da súa comercialización.


15

§ Elaborar debuxos técnicos coa axuda do software apropiado.

CONTIDOS

§ Documentos técnicos dun proxecto.

§ Materiais de debuxo: lápiz e papel.

§ Bosquexos, croquis e planos.

§ Ferramentas de debuxo: medida e trazado.

§ Escalas.

§ Normalización.

§ Acotación.

§ Vistas dun obxecto.

§ Sistema diédrico.

§ Aplicacións informáticas de deseño asistido por ordenador e de simulación.


§ Representar obxectos mediante vistas empregando criterios de normalización e escalas.

§ Interpretar e realizar esbozos e bosquexos sinxelos como elementos de información de

produtos tecnolóxicos.

§ Coñecer e empregar correctamente as ferramentas e os materiais propios do debuxo técnico.

§ Representar axeitadamente as proxeccións diédricas principais dun obxecto.

§ Empregar escalas de ampliación e redución, comprendendo o seu concepto.

§ Explicar mediante documentación técnica as fases dun produto desde o seu deseño ata a súa

comercialización.



Representa mediante vistas obxectos e sistemas técnicos, mediante esbozos e empregando criterios normalizados de acotación e escala.

CMCCT CAA

Interpreta esbozos e bosquexos sinxelos como elementos de información de produtos tecnolóxicos.

Produce os documentos relacionados cun prototipo sinxelo empregando software específico de apoio.

CCL CMCCT CD CAA


16

BLOQUE 3: MATERIAIS DE USO TÉCNICO.

UNIDADE 3: A MADEIRA E OS SEUS DERIVADOS.

OBXECTIVOS

§ Coñecer as características e composición da madeira como material de uso técnico.

§ Clasificar as madeiras en duras e brandas e recoñecer as súas propiedades e características.

§ Coñecer os derivados da madeira e os procesos de obtención.

§ Coñecer os materiais derivados da madeira, as súas propiedades e a súa presentación

comercial, co fin de identificar a súa idoneidade en cada aplicación.

§ Identificar os diferentes tipos de madeiras nas aplicacións técnicas máis usuais.

§ Construír obxectos de madeira sinxelos seleccionando o material máis adecuado.

§ Comprender e empregar correctamente as técnicas para traballar a madeira, respectando as

normas de seguridade e hixiene.

CONTIDOS

§ A madeira: constitución e propiedades.

§ Proceso de obtención da madeira. Consumo respectuoso co medio.

§ Clasificación da madeira: madeiras duras e brandas. Propiedades características e

aplicacións.

§ Derivados da madeira.

§ Propiedades da madeira.

§ Ferramentas, máquinas e útiles necesarios. Descrición. Técnicas básicas para o traballo coa

madeira e os seus derivados.

§ Normas de seguridade e hixiene no traballo coa madeira.


§ Coñecer as propiedades básicas da madeira como material técnico e, tamén, o seu proceso de

obtención.

§ Identificar os distintos tipos de madeiras naturais, as propiedades físicas e as aplicacións

técnicas más usuais.

§ Distinguir os distintos tipos de madeiras prefabricadas e coñecer o proceso de obtención dos

materiais celulósicos.

§ Coñecer e empregar axeitadamente as técnicas básicas de conformación, acabamento e unión

da madeira, respectando os criterios de seguridade axeitados.

§ Manipular e mecanizar pezas de madeira, empregando técnicas e ferramentas adecuadas, con

especial atención as normas de seguridade e saúde.


17



Describe as características propias da madeira. CLL CMCCT

Identifica os tipos de madeiras ou materiais derivados dela, con que están fabricados os materiais de uso cotiá.

CMCCT CAA

Identifica e manipula con seguridade ferramentas do taller en operacións básicas de conformación da madeira.

CMCCT CSC CAA

Elabora un plan de traballo no taller con especial atención as normas de seguridade e hixiene.

CMCCT CAA CSC CSIEE

UNIDADE 4:MATERIAIS METÁLICOS.

OBXECTIVOS

Coñecer os métodos de obtención, propiedades e aplicacións técnicas dos metais.

Clasificar os metais en ferrosos e non ferrosos e coñecer as súas propiedades e aliaxes máis

importantes.

Coñecer e empregar as técnicas básicas de conformación, manipulación, unión e acabado dos

metais de forma correcta, mantendo as normas de seguridade axeitadas.

Valorar o impacto ambiental producido pola explotación, transformación e deshecho dos metais,

así como os beneficios do seu reciclado.

CONTIDOS

§ Os metais. Propiedades xerais.

§ Obtención e clasificación dos metais.

§ Metais ferrosos: ferro, aceiro e fundición. Obtención, propiedades características e aplicacións

máis usuais.

§ Metais non ferrosos e aliaxes correspondentes. Obtención, propiedades características e

aplicacións máis usuais.

§ Técnicas de conformación dos materiais metálicos.

§ Técnicas de manipulación dos materiais metálicos.

§ Acabados.


18

§ Unións nos metais: fixas e desmontables.


§ Coñecer e describir as propiedades básicas dos metais como materiais técnicos moi

empregados.

§ Distinguir os metais ferrosos, a súa composición e as propiedades, así como o proceso de

obtención do aceiro.

§ Identificar os distintos metais non ferrosos, as súas propiedades e a composición das aliaxes

máis importantes.

§ Identificar as aplicacións técnicas máis usuais dos metais.

§ Coñecer e diferenciar as técnicas de conformación dos materiais metálicos.

§ Coñecer e poñer en práctica de forma correcta as técnicas básicas de manipulación, unión e

acabamento dos materiais metálicos, cumprindo as medidas de seguridade e saúde

axeitadas.



Describe as características propias dos metais ferrosos e non ferrosos. CLL CMCCT

Identifica os tipos de metais con que están fabricados os materiais de uso cotiá. CMCCT CAA

Identifica e manipula con seguridade ferramentas do taller en operacións básicas de conformación da metais.

CMCCT CSC CAA

Elabora un plan de traballo no taller con especial atención as normas de seguridade e hixiene.

CMCCT CAA CSC CSIEE

BLOQUE 4: MÁQUINAS E SISTEMAS: ESTRUTURAS,

MECANISMOS E CIRCUITOS ELÉCTRICOS.

UNIDADE 5: ESTRUCTURAS.

OBXECTIVOS


19

§ Analizar estruturas resistentes sinxelas, identificando os elementos que as compoñen e as

cargas e os esforzos aos que están sometidos estes últimos.

§ Utilizar elementos estruturais sinxelos de maneira axeitada para a confección de pequenas

estruturas que resolvan problemas concretos.

§ Valorar a importancia da forma e do material na composición das estruturas, así como a súa

relación coa evolución dos modelos estruturais a través da historia.

CONTIDOS

§ Forzas e estruturas. estruturas naturais e artificiais.

§ Definición de carga: cargas fixas e variables. Concepto de tensión interna e de esforzo.

§ Tipos principais de esforzos: tracción, compresión, flexión, torsión e cortante.

§ Condicións das estruturas: rixidez, resistencia e estabilidade. Triangulación.

§ Tipos de estruturas: masivas, adinteladas, abovedadas, entramadas, trianguladas,

colgantes, pneumáticas, laminares e xeodésicas.

§ Principais elementos das estruturas artificiais: forxado, viga, pilar, columna, cimentación,

bóveda, arco, dintel, tirante, arriostamento, arcobotante, contraforte, etcétera.


§ Recoñecer tipoloxías estruturais, as súas características, vantaxes e inconvintes.

§ Analizar cómo actúan as cargas sobre unha estrutura, identificando e describindo os esforzos

aos que está sometida.

§ Identificar os elementos estruturais básicos das estruturas artificiais, describindo a súa

función.

§ Distinguir as condicións que debe cumprir unha estrutura para funcionar correctamente.

§ Deseñar e construír sinxelas para experimentar con elas.



Distinguir entre estruturas naturais e artificiais. CMCCT

Describir as características propias dos distintos tipos de estruturas, as súas vantaxes e inconvintes.

CL CMCCT

Recoñecer tipoloxías estruturais básicas en obxectos e construcións comúns. CMCCT


20

Coñecer a interrelación entre forzas, cargas, esforzos e deformación nas estruturas.

Comprender a diferenza entre os distintos tipos de esforzos, e recoñecelos ou dar exemplos deles en obxectos cotiás.

Identificar os elementos estruturais principais e coñecer a súa función dentro do conxunto da estrutura.

CEC CMCCT

Coñecer as condicións que debe cumprir unha estrutura. CMCCT

Definir os conceptos de resistencia, estabilidade e rixidez e identificalos nunha estrutura.

CL CMCCT

Dominar os recursos para conseguir que unha estrutura sexa estable, ríxida e resistente.

SIEE CMCCT

Experimentar con materiais cotiás para resolver problemas estruturais sinxelos. AA SIEE

Deseñar e construír estruturas que resolvan problemas sinxelos e verificar o seu correcto funcionamento.

AA SIEE CMCCT CD

UNIDADE 6: MECANISMOS

OBXECTIVOS

§ Coñecer os mecanismos básicos de transmisión e transformación do movemento, así como as

súas aplicacións.

§ Identificar mecanismos simples en máquinas complexas e explicar o seu funcionamento no

conxunto.

§ Resolver problemas sinxelos e calcular a relación de transmisión nos casos que sexa posible.

§ Utilizar simuladores para recrear a función de operadores no deseño de prototipos.

§ Deseñar e construír maquetas de mecanismos simples e conxuntos de mecanismos de

transmisión e de transformación.

§ Valorar a importancia dos mecanismos no funcionamento de máquinas de uso cotián.

CONTIDOS

§ Mecanismos de transmisión do movemento (polea, polipasto, panca, rodas de fricción,

sistemas de poleas, engrenaxes, parafuso sen fin, sistemas de engrenaxes). Constitución,

funcionamento e aplicacións.


21

§ Mecanismos de transformación do movemento (piñón-cremalleira, parafuso-porca, manivela-

torno, biela-manivela, cegoñal, leva, excéntrica). Constitución, funcionamento e aplicacións.

§ Mecanismos para dirixir e regular o movemento, de axustamento e de acumulación de

enerxía. Constitución, funcionamento e aplicacións.

§ Lei da panca, momento de forzas e relación de transmisión.

§ Identificación de mecanismos simples en máquinas complexas, explicando o seu

funcionamento no conxunto.

§ Resolución de problemas sinxelos e cálculo da relación de transmisión.


§ Identificar en máquinas complexas os mecanismos simples de transformación e transmisión de

movementos que as compoñen, explicando o seu funcionamento no conxunto.

§ Resolver problemas sinxelos e calcular a relación de transmisión nos casos en que proceda.

§ Deseñar, construír e manexar maquetas con diferentes operadores mecánicos.


ESTÁNDAR DE APRENDIZAXE COMPETENCIAS

CLAVE

Identificar mecanismos de transmisión e transformación de

movemento, as partes que os compoñen, e explicar o seu

funcionamento.

CMCCT CCL

CSIEE

Resolver problemas sinxelos de mecanismos. CMCCT CAA

Realizar montaxes dalgún mecanismo estudado e

previamente simulalo co software axeitado.

CCL CMCCT

CSC CSIEE

CD

UNIDADE 7:ELECTRICIDADE.

OBXECTIVOS

§ Identificar os elementos principais dun circuíto eléctrico sinxelo, distinguindo a función de

cada un deles.

§ Expresar os principais efectos da corrente eléctrica.

§ Utilizar os instrumentos de medida para coñecer as magnitudes eléctricas de circuítos

básicos.


22

§ Realizar cálculos de magnitudes empregando a Lei de Ohm.

§ Analizar e valorar os efectos da enerxía eléctrica sobre o medio ambiente.

§ Comprender o funcionamento práctico da corrente eléctrica e coñecer as súas propiedades e

efectos.

§ Montar circuítos simples en serie e en paralelo, realizando as unións con lóxica e pulcritude,

e construír elementos sinxelos para incluílos neles.

§ Coñecer, valorar e respectar as normas de seguridade para o uso da electricidade.

§ Deseñar, empregando software específico e a simboloxía adecuada, circuítos eléctricos

básicos e experimentar cos seus elementos.

CONTIDOS

§ Corrente eléctrica.

§ Circuítos eléctricos. Representación e simboloxía.

§ Efectos da corrente eléctrica.

§ Magnitudes eléctricas. Lei de Ohm. Aplicacións da lei de Ohm.

§ Instrumentos de medida.

§ Circuítos en serie e en paralelo.


§ Analizar, deseñar e montar circuítos eléctricos sinxelos empregando a simboloxía adecuada.

§ Empregar o polímetro para realizar medidas de voltaxe, intensidade e resistencia.

§ Realizar cálculos de magnitudes empregando a lei de Ohm.

§ Analizar e valorar os efectos da enerxía eléctrica no medio.

§ Coñecer as medidas de seguridade que cómpre adoptar ao usar ou manipular aparellos

eléctricos.

§ Deseñar e simular circuítos eléctricos coa simboloxía adecuada e montalos con operadores

elementais.



CLAVE

Deseña e monta circuítos eléctricos básicos, empregando

lámpadas, zumbadores, motores, baterías e conectores.

CMCCT CAA

CSIEE


23

Deseña circuítos eléctricos básicos, utilizando software

específico e simboloxía adecuada e experimenta cos

elementos que os configuran.

CMCCT CD

CAA CSIEE

BLOQUE 5: TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN E COMUNICACIÓN.

UNIDADE 8:O ORDENADOR.

OBXECTIVOS

1. Empregar o ordenador como ferramenta de apoio para a busca, o tratamento, a

organización, a presentación e o posterior almacenamento de información.

2. Coñecer os elementos básicos dun ordenador persoal, o seu uso e conexión, e a súa

función nun conxunto.

3. Dominar as operacións básicas dun sistema operativo: personalización do sistema,

mantemento, organización e almacenamento da información…

4. Recoñecer os compoñentes dunha rede informática e a súa función no proceso de

comunicación entre ordenadores.

CONTIDOS

§ Introdución á informática. O ordenador: elementos internos, compoñentes e funcionamento

básico.

§ Hardware.

§ Software e sistema operativo.

§ Sistema operativo Windows.

§ Sistema operativo Linux.

§ Sistemas operativos móbiles.

§ Aplicacións informáticas.

§ Estrutura e elementos básicos dun programa informático.


§ Distinguir as partes operativas dun equipamento informático.

§ Utilizar un equipamento informático para elaborar e comunicar proxectos técnicos sinxelos.

§ Deseñar e elaborar unha aplicación mediante un contorno de programación gráfico,

empregando o proceso de resolución de problemas tecnolóxicos.


24



CLAVE

Identifica as partes dun computador.

CMCCT CD Manexa programas e software básicos.

Utiliza adecuadamente equipamentos informáticos e

dispositivos electrónicos.

Elabora, presenta e difunde proxectos técnicos sinxelos con

equipamentos informáticos.

CCL CMCCT

CD CAA

CSIEE

Deseña e elabora aplicacións informáticas sinxelas mediante un contorno

de programación gráfico.

CMCCT CD

CAA CSIEE

CCEC

INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN E CRITERIOS DE CALIFICACIÓN

INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN

Exames : Realizaranse entre un e dous exames por avaliación, maioritariamente prácticos,

con preguntas teóricas de resposta curta.

Proxectos: Tentarase realizar un proxecto por cada avaliación.

Libreta: Revisarase periodicamente a libreta dos alumnos/as. A Aqueles alumnos/as que

a teñan moi ben suporalles ata medio punto máis na nota final. Os que a teñan desordenada,

exercicios sen corrixir, apuntes sen pasar, etc...poderáselles restar ata medio punto na nota final.

Chamadas: Ó longo do curso os alumnos/as contarán cunha serie de chamadas positivas

e/ou negativas, resultado dalgún dos seguintes feitos:

- Realización correcta de exercicios na pizarra → chamada positiva.

- Deberes sen facer → chamada negativa.

- Falta de material → chamada negativa.

- Comer chicle na clase → chamada negativa.


25

Cada chamada positiva suma 0,1 na nota final, e cada chamada negativa resta 0,1 na nota

final.

A realización incorrecta dos exercicios na pizarra non contará negativamente, salvo que se

detecte unha falta de atención importante por falta do alumno/a.

Actitude: Valorarase a actitude na clase numericamente, cunha puntuación entre 0 e 1.

Esta nota será comunicada os alumnos/as aproximadamente cada mes. Obter un 1 implica estar

en silencio no transcurso das clases, levantar a man cando se desexe intervir, manter unha

actitude de traballo e mostrar interese polas explicacións. É condición indispensable para a

elaboración de proxectos que o 75% da clase acade un 1 como nota de comportamento.

Traballo diario: Será valorado numericamente cunha puntuación comprendida entre 0 e

1.

Recuperacións: farase un exame de recuperación en cada avaliación. Si se aproba contará

coma un 5, independentemente da nota obtida.

SISTEMA DE CALIFICACIÓN

A contribución á nota final de cada instrumento de avaliación será:

§ Nota ‘académica’: será a media dos exames e contará o 50%.

§ Nota de actitude: calculada como a media entre as notas de comportamento dadas

mensualmente. Contará un 10%

§ Nota de traballo diario: contará un 10%.

§ Proxecto: Contará un 30%

Esta fórmula só se aplicará se a nota dos exames e proxectos é de 3 sobre 10 ou superior,

en caso contrario o alumno/a estaría suspenso. É obrigatorio obter un mínimo en cada apartado

para superar a materia, non entregar a libreta ou ter un 0 en actitude, por exemplo, suporá ter a

materia suspensa.

Para aprobar a materia deberá acadarse unha nota final dun 5 ou superior. Na terceira

avaliación, a aqueles alumnos que non acaden o 5 pero estean próximos, proporáselles a

realización dalgún traballo para acada-lo aprobado, sempre e cando o seu comportamento ó longo

do curso fose correcto.

A nota final do curso calcularase como a media das notas das tres avaliacións.


26

MÍNIMOS PARA UNHA AVALIACIÓN POSITIVA

1. Coñecer a función da tecnoloxía, as fases do proceso tecnolóxico, e empregar estes

coñecementos para a análise de obxectos técnicos.

2. Empregar correctamente útiles de debuxo para a representación de obxectos sinxelos a

distintas escalas.

3. Representar vistas de distintas figuras.

4. Coñecer os compoñentes e magnitudes fundamentais dos circuítos eléctricos,

representalos coa simboloxía adecuada e realizar cálculos sinxelos mediante a lei de Ohm.

5. Coñecer os distintos tipos de estruturas e os esforzos os que poden estar sometidas.

6. Identificar mecanismos de transmisión e transformación de movemento.

7. Resolver problemas sinxelos en relación cos mecanismos estudados.

8. Coñecer a constitución, propiedades, proceso de obtención, tipos e aplicacións dos

distintos tipos de madeiras e os seus derivados, así como as ferramentas para traballalos.

9. Coñecer a constitución, propiedades, proceso de obtención, tipos, aplicacións e técnicas de

unión, conformación e manipulación dos distintos tipos de metais.

10. Diferenciar os elementos básicos dun ordenador e coñecer as principais características das

distintas aplicacións ofimáticas.

11. Coñecer as normas de seguridade e hixiene no uso de ferramentas e aparatos eléctricos.

12. Valorar o impacto ambiental das distintas manifestacións tecnolóxicas vistas o longo do

curso.

TEMPORALIZACIÓN

1ª Avaliación

Unidade 1: Introdución á Tecnoloxía. O proceso

tecnolóxico.

Unidade 2: Técnicas de expresión e comunicación

gráfica

2ª Avaliación

Unidade 3: A madeira e os seus derivados.

Unidade 4: Materiais metálicos.

Unidade 5: Estruturas


27

3ª Avaliación

Unidade 6: Mecanismos.

Unidade 7: Electricidade.

Unidade 8: O ordenador.

TECNOLOXÍA – 3ºESO


BLOQUE 1: PROCESO DE RESOLUCIÓN DE PROBLEMAS

TECNOLÓXICOS.

UNIDADE 1: O PROCESO TECNOLÓXICO. RESOLUCIÓN DE PROBLEMAS.

OBXECTIVOS

§ Comprender a función da tecnoloxía e a súa importancia no desenvolvemento da civilización.

§ Resolver problemas sinxelos respectando as fases do proxecto tecnolóxico a partir da

identificación de necesidades dos/as alumnos/as.

§ Analizar un obxecto tecnolóxico de modo ordenado, atendendo os factores anatómicos,

funcionais, tecnolóxicos e socioeconómicos.

CONTIDOS

§ Fases do proxecto tecnolóxico. A tecnoloxía como resposta ás necesidades humanas.

§ Deseño de prototipos ou maquetas para resolver problemas técnicos.

§ Planificación e construción de prototipos ou maquetas mediante o uso responsable de

materiais, ferramentas e técnicas axeitadas.

§ Traballo en equipo. Distribución de tarefas e responsabilidades. Seguridade no ámbito de

traballo.

§ Documentación técnica. Normalización. Utilización das tecnoloxías da información e da

comunicación.


28


§ Identificar e describir as etapas necesarias para a creación dun produto tecnolóxico desde o

seu deseño ata a súa comercialización, investigar a súa influencia na sociedade e propor

melloras desde o punto de vista tanto da súa utilidade como do seu posible impacto social.

§ Realizar as operacións técnicas previstas nun plan de traballo utilizando os recursos materiais

e organizativos con criterios de economía, seguridade e respecto polo ambiente, e valorando as

condicións do contorno de traballo.



CLAVE

Deseñar un prototipo que de solución a un problema

técnico, mediante o proceso de resolución de

problemas tecnolóxicos.

CCL CMCCT

CD CAA

CSC CSIEE

CCEC

Elaborar a documentación necesaria para a

planificación da construción do prototipo.

CCL CMCCT

CD CAA

Construír un prototipo que de solución a un

problema técnico, mediante o proceso de resolución

de problemas tecnolóxicos.

CMCCT

CAA

CSIEE

Traballar en equipo de xeito responsable e

respectuoso.

CAA CSC

CSIEE

BLOQUE 2: EXPRESIÓN E COMUNICACIÓN TÉCNICA.

UNIDADE 2: EXPRESIÓN E COMUNICACIÓN GRÁFICA.

OBXECTIVOS

§ Coñecer as vistas dun obxecto e cómo se debuxan.

§ Debuxar as vistas de diferentes obxectos.

§ Comprender os diferentes tipos de perspectivas.

§ Debuxar en perspectiva isométrica e cabaleira.

§ Saber qué son as escalas.


29

§ Identificar os tipos de escalas que existen.

§ Entender qué son os cortes e as seccións para poder debuxalos.

§ Coñecer que son as cotas e de qué están compostas.

§ Recoñecer as normas de acotación.

§ Indicar as medidas que marcan instrumentos como o calibre e o micrómetro.

§ Coñecer e utilizar aplicacións informáticas que permitan debuxar obxectos.

CONTIDOS

§ Vistas e perspectivas.

§ Normalización. Escalas normalizadas.

§ Acotación.

§ Instrumentos de medida.

§ Emprego de ferramentas informáticas de deseño.


§ Representar obxectos mediante vistas e perspectivas aplicando criterios de normalización e

escalas.

§ Empregar ferramentas e recursos informáticos axeitados no proceso de deseño para xerar a

documentación asociada ao proceso tecnolóxico e utilizar software de deseño para realizar

debuxos xeométricos respectando a normalización.



CLAVE

Debuxar vistas e perspectivas de diferentes obxectos

empregando correctamente os instrumentos de medida, os

persoais ou os eixes de referencia. CMCCT

CAA

CCL

Interpretar esbozos e bosquexos como elementos de

información de produtos tecnolóxicos.


30

Empregar criterios normalizados de acotación e escala.

Identificar e calcular a escala máis adecuada en función do

espazo de debuxo dispoñible.

Utilizar software de deseño.

CCL CMCCT

CD CAA Producir os documentos relacionados cun prototipo

empregando software específico de apoio.

BLOQUE 3: MATERIAIS DE USO TÉCNICO.

UNIDADE 3: MATERIAIS DE USO TÉCNICO. PLÁSTICOS, TEXTILES,

PÉTREOS E CERÁMICOS.

OBXECTIVOS

§ Coñecer a procedencia e a obtención, a clasificación, as propiedades características e as

variedades dos plásticos como materiais técnicos máis empregados.

§ Identificar os plásticos nas aplicacións técnicas máis usuais.

§ Analizar e avaliar as propiedades que deben reunir os materiais plásticos, seleccionando os

máis idóneos para construír un produto.

§ Analizar as técnicas de conformación dos materiais plásticos e as súas aplicacións.

§ Coñecer as técnicas de manipulación e unión dos materiais plásticos e os criterios axeitados de

seguridade.

§ Valorar o impacto ambiental producido pola explotación, transformación e refugallo de

materiais plásticos.

§ Coñecer os beneficios da reciclaxe dos materiais plásticos e adquirir hábitos de consumo que

permitan o aforro de materias primas.

§ Coñecer a obtención, a clasificación e as propiedades características dos materiais téxtiles.

§ Coñecer a obtención, a clasificación, as propiedades características e técnicas de conformación

dos materiais de construción: pétreos e cerámicos.

CONTIDOS


31

§ Plásticos. Procedencia e obtención. Propiedades características. Clasificación. Aplicacións.

§ Técnicas de conformación e manipulación de materiais plásticos.

§ Ferramentas manuais básicas, útiles e maquinaria necesarios para o traballo con plásticos.

Normas de uso, seguridade e hixiene.

§ Unión de materiais plásticos: desmontables e fixas.

§ Materiais téxtiles. Obtención. Clasificación. Propiedades características.

§ Materiais de construción: pétreos e cerámicos. Obtención. Clasificación. Técnicas de

conformación. Propiedades características. Aplicacións.


§ Coñecer as propiedades básicas dos materiais plásticos, pétreos, cerámicos e téxtiles

como materiais técnicos.

§ Identificar os materiais nas aplicacións técnicas máis usuais.

§ Recoñecer as técnicas básicas de conformación dos materiais e a aplicación de cada

unha delas na produción de diferentes obxectos.



CLAVE

Describir as características propias dos materiais de uso

técnico, comparando as súas propiedades e relacionándoas

coas súas principais aplicacións.

CCL CMCCT

CAA

Explicar as técnicas de identificación das propiedades

mecánicas dos materiais de uso técnico.

Recoñecer as técnicas de fabricación de produtos.

BLOQUE 4: MÁQUINAS E SISTEMAS: ELECTRICIDADE,

ELECTRÓNICA E CONTROL.

UNIDADE 4: ENERXÍAS. PRODUCIÓN DE ELECTRICIDADE.

OBXECTIVOS


32

§ Coñecer os distintos tipos de enerxía.

§ Comprender a relación entre electricidade e electromagnetismo.

§ Coñecer que son e como funcionan os distintos tipos de centrais eléctricas.

§ Aprender como aforrar de forma eficiente.

CONTIDOS

§ Enerxía e traballo.

§ Fontes non renovables de enerxía.

§ Enerxías renovables.

§ Centrais eléctricas.

§ Impacto ambiental da xeración, transporte e uso da electricidade.

§ Eficiencia e aforro enerxético.

§ A factura da enerxía.


§ Coñecer a relación entre a enerxía e o traballo.

§ Coñecer as diferenzas entre as enerxías renovables e non renovables, identificando os recursos

naturais dos que proceden e os sistemas que permiten o seu aproveitamento.

§ Analizar e valorar de xeito crítico o desenvolvemento tecnolóxico, a creación masiva de centrais

eléctricas, a dependencia do uso da electricidade e a súa influencia no medio ambiente, na

saúde e no benestar persoal e colectivo.



CLAVE

Explicar o principio de conservación da enerxía.

CCL CMCCT Diferenciar as fontes de enerxía renovables das non renovables.

Recoñecer e explicar sistemas e condicións que permiten a

transformación dos recursos naturais en enerxía aproveitable.


33

Indicar as vantaxes e inconvintes das enerxías renovables e non

renovables.

Identificar diferentes tipos de centrais eléctricas e aspectos que as

caracterizan.

CCL CMCCT

CAA CCEC

Expoñer de forma esquemática os efectos negativos que producen as

centrais eléctricas, o transporte ou consumo desmesurado de

electricidade no medio ambiente.

Detectar as similitudes que presentan as centrais eléctricas.

Exemplificar o concepto de arquitectura bioclimática.

UNIDADE 5: ELECTRICIDADE. CIRCUITOS.

OBXECTIVOS

§ Comprender a lei de Ohm.

§ Distinguir entre corrente alterna e continua.

§ Indicar algún dos efectos que produce a corrente eléctrica.

§ Recoñecer diferentes formas de medir magnitudes eléctricas.

§ Coñecer as partes que compoñen un circuíto eléctrico.

§ Entender que son os circuítos en serie, paralelo e mixtos.

§ Aprender a calcular a enerxía e potencia eléctricas.

§ Coñecer diferentes máquinas que producen enerxía eléctrica.

§ Resolver problemas relacionados cos circuítos eléctricos.

CONTIDOS

§ Partes dun circuíto eléctrico. Simboloxía.

§ circuítos en serie, paralelo e mixtos.

§ Máquinas eléctricas.

§ A medida de magnitudes eléctricas.

§ Lei de Ohm.

§ Enerxía e potencia eléctrica.

§ Os efectos da corrente eléctrica.


34


§ Analizar, deseñar e simular circuítos eléctricos en continua con simboloxía adecuada.

§ Experimentar con instrumentos de medida e obter as magnitudes eléctricas básicas.

§ Relacionar os efectos da enerxía eléctrica e a súa capacidade de conversión noutras

manifestacións enerxéticas.



CLAVE

Recoñecer as partes que conforman un circuíto e os símbolos que as

representan.

CCL CMCCT Clasificar os elementos básicos dun circuíto eléctrico en continua.

Explicar os principais efectos da corrente eléctrica e a súa conversión.

Utilizar os instrumentos de medida para coñecer as magnitudes

eléctricas de circuítos básicos. CMCCT CAA

Calcular as magnitudes eléctricas básicas en circuítos eléctricos

sinxelos.

CMCCT

Calcular a potencia e enerxía consumida polo circuíto.

Deseñar e monta circuítos eléctricos básicos empregando lámpadas,

zumbadores, motores, baterías, conectores e resistencias. CMCCT CAA

CSIEE

Deseñar circuítos eléctricos básicos, utilizando software específico e

simboloxía adecuada, e experimentar cos elementos que o configuran. CMCCT CD

CAA CSIEE

UNIDADE 6: ELECTRÓNICA.


35

OBXECTIVOS

§ Coñecer que son os semiconductores e os materiais con que se fabrican.

§ Aprender algúns compoñentes da electrónica analóxica: condensador, relé, diodo, transistor.

§ Observar, interpretar e realizar gráficos e debuxos de circuítos electrónicos sinxelos.

§ Resolver problemas sobre contidos electrónicos estudados.

§ Realizar actividades prácticas para entender procesos de electrónica analóxica.

§ Simular circuítos electrónicos empregando aplicacións informáticas.

CONTIDOS

§ Os semiconductores.

§ Compoñentes electrónicos: diodo, condensador, relé, transistor.

§ Deseño, simulación e montaxe de circuítos electrónicos básicos.


Coñecer os compoñentes electrónicos básicos.

Deseñar e simular circuítos electrónicos coa simboloxía adecuada, e montar circuítos con

operadores elementais.



CLAVE

Analizar as características básicas de funcionamento de diferentes

compoñentes electrónicos: diodos, diodos LED, transistores,

condensadores e relés.

CCL CMCCT

Empregar a simboloxía adecuada para representar circuítos electrónicos

básicos.

Deseñar e montar circuítos electrónicos básicos empregando lámpadas,

zumbadores, diodos LED, transistores, motores, Baterías, conectores,

condensadores e resistencias.

CMCCT CAA

CD CSIEE


36

UNIDADE 7: SISTEMAS DE CONTROL.

OBXECTIVOS

§ Coñecer o que son os sistemas de control e os elementos que os compoñen.

§ Coñecer o que son os sistemas programables e como se programan.

§ CONTIDOS

§ Introdución as máquinas automáticas.

§ Sistemas de control por computador.

§ Elementos básicos de programación.


§ Analizar sistemas automáticos e describir os seus compoñentes básicos.

§ Describir os conceptos básicos nun sistema de control.

§ Coñecer os aspectos básicos da programación dos sistemas automáticos.



CLAVE

Buscar e describir automatismos actuais, indicando características e

aplicacións.

CCL CMCCT

CSIEE CAA Analizar o funcionamento de automatismos en dispositivos técnicos

actuais.

Saber a diferenza entre lazo aberto e pechado.

CMCCT CCL

Coñecer o concepto de realimentación.


37

Elaborar un programa informático que xestione o funcionamento dun

sistema de control.

CMCCT CD

CAA CSIEE


UNIDADE 8: O ORDENADOR. INTERNET.

OBXECTIVOS

§ Identificar os elementos que constitúen a arquitectura física do ordenador, así como o seu

funcionamento e a súa función, a relación co resto dos compoñentes e as formas de conectalos.

§ Manexar ferramentas e aplicacións básicas para a procura, a descarga, o intercambio e a

publicación de información.

CONTIDOS § Arquitectura e funcionamento do ordenador.

§ Funcións do sistema operativo.

§ Conexión de dispositivos. Instalación e desinstalación de programas.

§ Medidas de seguridade no uso dos sistemas de intercambio de información.

§ Deseño, elaboración e comunicación de proxectos técnicos coas tecnoloxías da información e

da comunicación.


§ Distinguir as partes operativas dun equipamento informático.

§ Empregar un equipo informático para elaborar e comunicar proxectos técnicos.

§ Utilizar de forma segura os sistemas de intercambio de información.

§ Utilizar os servizos de internet e crear contidos.




38

CLAVE

Identificar as partes dun computador e ser capaz de substituír e montar pezas clave.

CMCCT CD

CAA CSIEE

Manexar espazos web, plataformas e outros sistemas de intercambio de información.

Coñecer as medidas de seguridade aplicables a cada situación de risco.

CMCCT CD

CAA CSC

Instalar e manexa programas e software básicos. CMCCT CD

CAA

Utilizar adecuadamente equipamentos informáticos e dispositivos electrónicos.

CMCCT CD

CAA

Elaborar, presentar e difundir proxectos técnicos con equipamentos informáticos.

CCL CMCCT

CD CAA

CSIEE

UNIDADE EXTRA: *MECANISMOS

Debido a implantación paulatina da LOMCE, os alumnos/as que pasan para 3ºESO non

viron esta unidade no curso anterior, polo que será impartida neste curso.

OBXECTIVOS

§ Coñecer os mecanismos básicos de transmisión e transformación do movemento, así como as

súas aplicacións.

§ Identificar mecanismos simples en máquinas complexas e explicar o seu funcionamento no

conxunto.

§ Resolver problemas sinxelos e calcular a relación de transmisión nos casos que sexa posible.

§ Utilizar simuladores para recrear a función de operadores no deseño de prototipos.

§ Deseñar e construír maquetas de mecanismos simples e conxuntos de mecanismos de

transmisión e de transformación.

§ Valorar a importancia dos mecanismos no funcionamento de máquinas de uso cotián.


39

CONTIDOS

§ Mecanismos de transmisión do movemento (polea, polipasto, panca, rodas de fricción,

sistemas de poleas, engrenaxes, parafuso sen fin, sistemas de engrenaxes). Constitución,

funcionamento e aplicacións.

§ Mecanismos de transformación do movemento (piñón-cremalleira, parafuso-porca, manivela-

torno, biela-manivela, cegoñal, leva, excéntrica). Constitución, funcionamento e aplicacións.

§ Mecanismos para dirixir e regular o movemento, de axustamento e de acumulación de

enerxía. Constitución, funcionamento e aplicacións.

§ Lei da panca, momento de forzas e relación de transmisión.

§ Identificación de mecanismos simples en máquinas complexas, explicando o seu

funcionamento no conxunto.

§ Resolución de problemas sinxelos e cálculo da relación de transmisión.


§ Identificar en máquinas complexas os mecanismos simples de transformación e transmisión de

movementos que as compoñen, explicando o seu funcionamento no conxunto.

§ Resolver problemas sinxelos e calcular a relación de transmisión nos casos en que proceda.

§ Deseñar, construír e manexar maquetas con diferentes operadores mecánicos



CLAVE

Identificar mecanismos de transmisión e transformación de

movemento, as partes que os compoñen, e explicar o seu

funcionamento.

CMCCT CCL

CSIEE

Resolver problemas sinxelos de mecanismos. CMCCT CAA

Realizar montaxes dalgún mecanismo estudado e

previamente simulalo co software axeitado.

CCL CMCCT

CSC CSIEE

CD


40

TEMPORALIZACIÓN

1ª Avaliación Unidade1: O proceso tecnolóxico. Resolución de problemas.

Unidade 2: Expresión e comunicación gráfica.

2ª Avaliación

Unidade 3: Materiais de uso técnico: plásticos, téxtiles, pétreos

e cerámicos.

*Mecanismos.

Unidade 4: Enerxía. Produción de electricidade.

3ª Avaliación

Unidade 5: Electricidade. Circuítos.

Unidade6: Electrónica.

Unidade 7: Sistemas de control.

Unidade 8: O ordenador. Internet.


INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN.


con preguntas teóricas de resposta curta.

Proxectos: Ó longo do curso realizarase un proxecto relacionado cos bloques 2, 3 e 4 . A

nota do proxecto realizado fará media cos exames unha vez estea finalizado, que será

probablemente na terceira avaliación. Nas outras dúas tamén contribuirá a nota final en función

da progresión do traballo, actitude durante as clases de proxecto e interese amosado.

Traballos: Realizarase un traballo coincidindo co bloque 3. En grupos de tres ou catro

persoas deberán informarse sobre os materiais, e facer un mural ou similar que recolla as

principais características do material elixido, e distintas mostras deste material. A nota do

traballo fará media cos exames.


41 libreta

chamadasdiario traballo Notaactitude Nota0,75académica NotafinalNota

±

±

⎥⎥⎥

⎦

⎤

⎢⎢⎢

⎣

⎡

++⋅=

Libreta: Revisarase periodicamente a libreta dos alumnos/as. A aqueles alumnos/as que a

teñan moi ben suporalles ata medio punto máis na nota final. Os que a teñan desordenada,

exercicios sen corrixir, apuntes sen pasar, etc...poderáselles restar ata medio punto na nota final.








final.



Actitude: Valorarase a actitude na clase numericamente, cunha puntuación entre 0 e 1.

Esta nota será comunicada os alumnos/as aproximadamente cada mes. Obter un 1 implica estar

en silencio no transcurso das clases, levantar a man cando se desexe intervir, manter unha

actitude de traballo e amosar interese polas explicacións. É condición indispensable para a



1.

Recuperacións: só se fará un exame de recuperación a final de curso, daquelas unidades

que estean suspensas. Si se aproba contará coma un 5, independentemente da nota obtida.


Teranse tres tipos de notas:

Nota ‘académica’: calculada como a media entre notas de exames, traballos e proxectos.

Nota de comportamento: calculada como a media entre as notas de comportamento

dadas mensualmente.

Nota de traballo diario.

A nota final calcularase da seguinte forma:


42




materia suspensa.






AVALIACIÓN INICIAL.

A primeira semana de curso realizarase unha proba inicial a modo de cuestionario, para

tantear os coñecementos previos dos alumnos/as. Esta proba non repercutirá na nota do

alumno/a, pero si servirá como base para establecer un nivel de partida, ou diferenzas de nivel

importantes que serán útiles a hora de crear grupos de traballo.


1. Deseñar e construír un prototipo que de solución a un problema técnico, mediante o proceso de

resolución de problemas tecnolóxicos.

2. Elaborar a documentación necesaria para a planificación da construción do prototipo.

3. Traballar en equipo de xeito responsable e respectuoso.

4. Interpretar esbozos e bosquexos como elementos de información de produtos tecnolóxicos.

5. Debuxar vistas e perspectivas de distintas figuras.

6. Manexar correctamente os distintos tipos de escalas.

7. Describir as características propias dos materiais de uso técnico, comparando as súas propiedades.

8. Explicar os principais efectos da corrente eléctrica e a súa conversión.

9. Utilizar os instrumentos de medida para coñecer as magnitudes eléctricas de circuítos básicos.

10. Calcular as magnitudes eléctricas básicas en circuítos eléctricos sinxelos.

11. Deseñar e montar circuítos eléctricos básicos.

12. Coñecer os principais elementos electrónicos e saber interpretar o seu funcionamento.

13. Identificar as partes dun computador.

14. Manexar programas e software básico.

15. Elaborar, presentar e difundir proxectos técnicos con equipamentos informáticos.

16. Identificar mecanismos de transmisión e transformación de movemento.

17. Resolver problemas sinxelos en relación cos mecanismos estufados.


43

TECNOLOXÍA – 4ºESO


BLOQUE 1: INSTALACIÓNS EN VIVENDAS.

UNIDADE 1: INSTALACIÓNS NA VIVENDA.

OBXECTIVOS

§ Identificar e describir o funcionamento dos elementos máis importantes das instalacións

básicas da vivenda.

§ Realizar planos e esquemas técnicos razoando o deseño das instalacións.

§ Valorar a importancia do uso axeitado das instalacións desde o punto de vista da seguridade e

o impacto ambiental.

§ Coñecer a seguridade e o aforro enerxético das instalacións.

§ Coñecer as características da arquitectura bioclimática e de domótica da vivenda.

CONTIDOS

§ Instalación eléctrica dun edificio e no interior da vivenda.

§ Grao de electrificación, conexións, materiais e dispositivos eléctricos.

§ Circuítos interiores de auga. Compoñentes básicos.

§ Instalacións de calefacción: tipos e compoñentes.

§ Instalacións de gas: clases, distribución e compoñentes.

§ Outras instalacións da vivenda: telefonía, radio, televisión.

§ Seguridade e mantemento de instalacións.


§ Describir os elementos que compoñen as instalacións dunha vivenda e as normas que regulan

o seu deseño e a súa utilización.

§ Realizar deseños sinxelos das instalacións da vivenda empregando a simboloxía axeitada.

§ Experimentar coa montaxe de circuítos básicos.

§ Valorar as condicións que contribúen o aforro enerxético.

§ Avaliar a contribución da arquitectura da vivenda, das súas instalacións e dos hábitos de

consumo ao aforro enerxético.


44



CLAVE

Diferenza as instalacións típicas dunha vivenda CMCCT CAA

Describe os elementos que compoñen as instalacións dunha

vivenda. CCL CMCCT

Interpreta e manexa simboloxía de instalacións eléctricas,

calefacción, subministración de auga e saneamento, aire

acondicionado e gas.

CMCCT CAA

Deseña con axuda de software unha instalación para unha

vivenda tipo con criterios de eficiencia enerxética.

CMCCT CD

CSC CSIEE

Realiza montaxes sinxelos e experimenta e analiza o seu

funcionamento.

CMCCT CAA

CSIEE

Propón medidas de redución do consumo enerxético dunha

vivenda.

CSC CAA

CSIEE

BLOQUE 2: ELECTRÓNICA.

UNIDADE 2: ELECTRÓNICA ANALÓXICA.

OBXECTIVOS

§ Comprender a diferenza entre electrónica analóxica e dixital.

§ Coñecer os compoñentes básicos dun circuíto electrónico.

§ Manexar a simboloxía dos circuítos electrónicos.

§ Deseñar e construír sistemas electrónicos sinxelos como resposta a problemas concretos.

§ Saber interpretar esquemas electrónicos e realizar a montaxe a partir destes, utilizando para

iso distintos soportes.

§ Analizar sistemas electrónicos sinxelos para comprender o seu funcionamento.


45

§ Simular circuítos electrónicos, que desempeñen unha determinada función, empregando o

software adecuado.

CONTIDOS

§ Compoñentes electrónicos básicos:

§ Resistencias: fixas e variables.

§ Semiconductores e diodos. Constitución, funcionamento e aplicacións. Diodos LED.

§ Transistores. Constitución, funcionamento e aplicacións. Cálculos en circuítos con

transistores.

§ Condensadores. Tipos e funcionamento. Carga e descarga dun condensador.

§ Relés. Constitución, funcionamento e aplicacións.

§ Funcionamento de circuítos electrónicos básicos.

§ Circuítos electrónicos: impresos e integrados.

§ Deseño e construción de circuítos impresos.

§ Simulación de circuítos electrónicos.


§ Analizar e describir o funcionamento e a aplicación dun circuíto electrónico e os seus

compoñentes elementais.

§ Empregar simuladores que faciliten o deseño e permitan a práctica coa simboloxía

normalizada.

§ Experimentar coa montaxe de circuítos elementais e aplicalos no proceso tecnolóxico.



CLAVE

Describe o funcionamento dun circuíto electrónico formado

por compoñentes elementais. CMCCT CCL

Explica as características e as funcións de compoñentes

básicos: resistor, condensador, diodo e transistor. CCL CMCCT


46

Emprega simuladores para o deseño e a análise de circuítos

analóxicos básicos, utilizando a simboloxía axeitada. CCL CMCCT CAA CSIEE

Realiza a montaxe de circuítos electrónicos básicos

deseñados previamente. CMCCT

UNIDADE 3: ELECTRÓNICA DIXITAL.

OBXECTIVOS

§ Coñecer as propiedades da álxebra de Boole.

§ Obter a forma canónica dunha función dixital a partir da táboa de verdade.

§ Implementar unha función lóxica empregando circuítos dixitais elementais.

§ Comprender a importancia da miniaturización dos compoñentes electrónicos para a

introdución dos circuítos electrónicos en aparatos de uso cotidiano.

§ Aprender algunhas características básicas dos circuítos integrados.

§ Usar simuladores para comprender o funcionamento dos circuítos electrónicos.

CONTIDOS

§ Sinais analóxicas e dixitais.

§ Lóxica binaria: operacións básicas, propiedades, leis e teoremas da álxebra de Boole.

Obtención e simplificación de funcións lóxicas. Táboas de verdade. Mapa de Karnaugh.

§ Circuítos dixitais. Portas lóxicas.

§ Circuítos dixitais integrados.

§ Circuítos combinacionais: análise e deseño.


§ Realizar operacións lóxicas empregando a álxebra de Boole na resolución de problemas

tecnolóxicos sinxelos.

§ Resolver mediante portas lóxicas problemas tecnolóxicos sinxelos.

§ Empregar simuladores que faciliten o deseño e permitan a práctica coa simboloxía

normalizada.

§ Montar circuítos sinxelos.



47


CLAVE

Realiza operacións lóxicas empregando a álxebra de Boole. CMCCT

Relaciona formulacións lóxicas con procesos técnicos.

CMCCT CSIEE CAA

Resolve mediante portas lóxicas problemas tecnolóxicos

sinxelos.

Emprega simuladores para o deseño e análise de circuítos

dixitais básicos, empregando simboloxía adecuada. CD CSIEE CCEC

Monta circuítos sinxelos. CAA CSC CSIEE

BLOQUE 3: CONTROL E ROBÓTICA.

UNIDADE 4: CONTROL E ROBÓTICA.

OBXECTIVOS

Coñecer os principios, os elementos e as aplicacións básicas dos distintos sistemas de control:

electromecánicos, electrónicos e programados.

Analizar e valorar criticamente a influencia do uso das novas tecnoloxías, a automatización de

procesos e o desenvolvemento de robots sobre a sociedade.

Desenvolver interese e curiosidade cara á actividade tecnolóxica, xerando iniciativas de

investigación e de procura e elaboración de novas realizacións tecnolóxicas.

CONTIDOS

§ Sistemas automáticos: compoñentes característicos de dispositivos de control.

§ Deseño e construción de robots.


48

§ Graos de liberdade.

§ Características técnicas.

§ O computador como elemento de programación e control.

§ Linguaxes básicas de programación.


§ Analizar sistemas automáticos e describir os seus compoñentes.

§ Montar automatismos sinxelos.

§ Deseñar un robot ou sistema automático que sexa capaz de manter o seu funcionamento en

función da información que recibe da contorna.

§ Utilizar simuladores informáticos para verificar e comprobar o funcionamento dos sistemas

automáticos, robots e programas de control deseñados.



CLAVE

Describe os compoñentes dos sistemas automáticos. CMCCT CCL

Analiza o funcionamento de automatismos en dispositivos

técnicos habituais, diferenciando entre lazo aberto e

pechado. CMCCT CAA

Representa e monta automatismos sinxelos.

Desenvolve un programa para controlar un sistema

automático ou robot que funcione de forma autónoma en

función da realimentación que recibe do contorno.

CMCCT CD CAA CSIEE


49

BLOQUE 4: NEUMÁTICA E HIDRÁULICA.

UNIDADE 5: NEUMÁTICA E HIDRÁULICA.

OBXECTIVOS

§ Coñecer os compoñentes dos circuítos neumáticos e hidráulicos, e as aplicacións máis

habituais nos sistemas industriais.

§ Comprender as magnitudes e os principios físicos básicos relacionados co comportamento

dos fluídos neumáticos.

§ Coñecer a simboloxía empregada nos sistemas neumáticos.

§ Analizar a constitución e o funcionamento dos elementos que compoñen os sistemas

neumáticos e a función que realizan no conxunto.

§ Empregar simuladores no deseño de circuítos neumáticos básicos.

§ Saber qué aplicacións teñen os sistemas neumáticos nos sistemas industriais.

CONTIDOS

§ Análise de sistemas hidráulicos e neumáticos.

§ Compoñentes de sistemas neumáticos.

§ Principios físicos de funcionamento dos sistemas neumáticos.

§ Simboloxía.

§ Uso de simuladores no deseño de circuítos neumáticos básicos.

§ Aplicacións en sistemas industriais.


§ Coñecer as principais aplicacións das tecnoloxías pneumática e hidráulica.

§ Identificar os diferentes elementos que compoñen os sistemas pneumático e explicar o seu

funcionamento e a súa función no conxunto.

§ Resolver problemas relacionados cos principios físicos básicos do comportamento dos fluídos

pneumáticos.

§ Coñecer e manexar con soltura a simboloxía necesaria para representar circuítos neumáticos.

§ Experimentar con dispositivos neumáticos ou simuladores informáticos.


50



CLAVE

Describe as principais aplicacións das tecnoloxías

hidráulica e neumática.

CMCCT CCL

Identifica e describe as características e o funcionamento

dos sistemas neumáticos.

Emprega a simboloxía e a nomenclatura para representar

circuítos neumáticos que resolvan un problema tecnolóxico. CMCCT CAA CSIEE

Realiza montaxes de circuítos neumáticos sinxelos con

compoñentes reais ou mediante simulación. CMCCT CD CAA CSIEE


UNIDADE 6: TECNOLOXÍA DA COMUNICACIÓN.

OBXECTIVOS

§ Saber que é unha rede de comunicación, nomear e describir os tipos de sinal empregados.

§ Clasificar e distinguir os sistemas de comunicación e os medios de comunicación empregados.

§ Describir un sistema de telefonía con fíos e un sistema telegráfico.

§ Describir un sistema de comunicación vía satélite e coñecer as súas características.

§ Describir un sistema de telefonía móbil e os seus tipos e características.

§ Comprender a función dos distintos elementos que interveñen nun sistema de radio.

§ Valorar os posibles efectos das radiacións electromagnéticas sobre a saúde e establecer pautas

de comportamento axeitadas.

CONTIDOS

§ Os sistemas de comunicación.

§ As comunicacións alámbricas: telégrafo e teléfono.

§ As comunicacións inalámbricas: radio e televisión.


51

§ A telefonía móbil. Características principais.

§ Futuro das comunicacións no fogar.

§ Coñecemento e análise dos elementos dun sistema de comunicación.

§ Descrición dos distintos sistemas de comunicación, os elementos que os constitúen e a súa

función.

§ Tipoloxía de redes.

§ Publicación e intercambio de información en medios dixitais.

§ Uso de computadores e outros sistemas de intercambio de información.


§ Analizar os elementos e os sistemas que configuran a comunicación con fíos e sen eles.

§ Acceder a servizos de intercambio e publicación de información dixital con criterios de

seguridade e uso responsable.

§ Utilizar equipamentos informáticos.



CLAVE

Describe os elementos fundamentais que se utilizan na

comunicación con fíos e sen eles.

CMCCT CCL

CD Describe as formas de conexión na comunicación entre

dispositivos dixitais.

Localiza, intercambia e publica información a través de

internet empregando servizos de localización, comunicación

intergrupal e xestores de transmisión de son, imaxe e datos.

CMCCT CAA CD

Coñece as medidas de seguridade aplicables a cada

situación de risco. CD CSC

Utiliza o computador como ferramenta de adquisición e

interpretación de datos, e como realimentación doutros

procesos cos datos obtidos.

CMCCT CD CAA


52

BLOQUE 6: TECNOLOXÍA E SOCIEDADE.

UNIDADE 7: A TECNOLOXÍA E SOCIEDADE.

OBXECTIVOS

§ Coñecer o desenvolvemento tecnolóxico o longo da historia.

§ Analizar a evolución de obxectos técnicos e tecnolóxicos e a importancia da normalización nos

produtos industriais.

§ Comprender como aproveitar as materias primas e os recursos naturais.

§ Adquirir hábitos para potenciar o desenvolvemento sostible.

CONTIDOS

§ Desenvolvemento tecnolóxico o longo da historia.

§ Análise da evolución dos obxectos tecnolóxicos.

§ Aproveitamento de materias primas e recursos naturais.

§ Adquisición de hábitos que potencien o desenvolvemento sostible.


§ Identificar as distintas fases históricas da tecnoloxía.

§ Coñecer os fitos fundamentais do desenvolvemento tecnolóxico.

§ Valorar a implicación do desenvolvemento tecnolóxico nos cambios sociais e laborais.

§ Realizar unha análise completa, incluíndo a evolución histórica, dalgúns obxectos

tecnolóxicos.

§ Valorar as posibilidades dun desenvolvemento sostible e os criterios que deben adoptarse

desde un punto de vista enerxético e ambiental á hora de levar a cabo a actividade

tecnolóxica.


53



CLAVE

Identifica os cambios tecnolóxicos máis importantes que se

produciron o longo da historia da humanidade.

CMCCT CAA CCEC CSC

Analiza obxectos técnicos e a súa relación co contorno,

interpretando a súa función histórica e a evolución

tecnolóxica.

Elabora xuízos de valor fronte ao desenvolvemento

tecnolóxico a partir da análise de obxectos, relacionando

inventos co contexto en que se desenvolven.

CCL CMCCT CSC CCEC

Interpreta as modificacións tecnolóxicas, económicas e

sociais en cada período histórico, axudándose de

documentación escrita e dixital.

CCL CMCCT CD CAA CSC CCEC




con preguntas teóricas de resposta curta. Tentaranse fixar o comezo do curso.

Proxectos: Ó longo do curso realizaranse alomenos dous proxectos. Así mesmo

realizaranse prácticas de neumática.

Traballos: Realizarase un traballo en relación con algún dos temas máis teóricos, en

grupos de tres ou catro persoas. A nota do traballo fará media cos exames.

Libreta: Revisarase periodicamente a libreta dos alumnos/as.






54




final.



Actitude: Valorarase a actitude na clase numericamente, cunha puntuación entre

0 e 1. Esta nota será comunicada os alumnos/as aproximadamente cada mes. Obter un 1 implica

estar en silencio no transcurso das clases, levantar a man cando se desexe intervir, manter unha

actitude de traballo e mostrar interese polas explicacións. É condición indispensable para a



1.

Recuperacións: só se fará un exame de recuperación a final de curso, daquelas unidades

que estean suspensas. Si se aproba contará coma un 5, independentemente da nota obtida.


Nota ‘académica’: será a media dos exames e contará o 50%.

Nota de actitude: calculada como a media entre as notas de comportamento dadas

mensualmente. Contará un 10%

Nota de traballo diario: contará un 10%.

Proxecto: Contará un 30%




materia suspensa.







55


1. Coñecer os elementos e simboloxía das distintas instalacións da vivenda: eléctrica, auga,

calefacción e gas.

2. Describir os tipos, funcionamento e aplicacións dos compoñentes electrónicos básicos.

3. Interpretar o funcionamento e realizar cálculos sinxelos en circuítos electrónicos.

4. Coñecer a diferenza entre sinais analóxicas e dixitais, obter e simplificar funcións lóxicas e

obter táboas de verdade.

5. Analizar e deseñar circuítos electrónicos dixitais sinxelos.

6. Coñecer os tipos, estrutura e funcionamento de distintos automatismos electromecánicos e

electrónicos.

7. Coñecer as aplicacións dos circuítos neumáticos e hidráulicos, as súas características,

compoñentes e simboloxía.

8. Analizar e deseñar circuítos neumáticos sinxelos.

9. Describir o funcionamento de distintos sistemas de comunicación alámbrica e

inalámbrica.

10. Coñecer a evolución histórica dos avances tecnolóxicos máis significativos.

TEMPORALIZACIÓN

1ª Avaliación

Repaso electricidade.

Unidade 1: Instalacións nas vivendas.

Unidade 2: Electrónica analóxica.

2ª Avaliación

Unidade 3: Electrónica dixital.

Unidade 4: Control e robótica.

Unidade 5: Neumática e hidráulica.

3ª Avaliación Unidade 6: Tecnoloxías da comunicación.

Unidade 7: Tecnoloxía e sociedade.


56

3.4. TECNOLOXÍA INDUSTRIAL NO BACHARELATO

CURRÍCULO OFICIAL

OBXECTIVOS DO BACHARELATO

a) Exercer a cidadanía democrática, desde unha perspectiva global, e adquirir unha

conciencia cívica responsable, inspirada polos valores da Constitución española e do Estatuto de

autonomía de Galicia, así como polos dereitos humanos, que fomente a corresponsabilidade na

construción dunha sociedade xusta e equitativa e favoreza a sustentabilidade.

b) Consolidar unha madureza persoal e social que lle permita actuar de forma responsable

e autónoma e desenvolver o seu espírito crítico. Ser quen de prever e resolver pacificamente os

conflitos persoais, familiares e sociais.

c) Fomentar a igualdade efectiva de dereitos e oportunidades entre homes e mulleres,

analizar e valorar criticamente as desigualdades e discriminacións existentes e, en particular, a

violencia contra a muller, e impulsar a igualdade real e a non discriminación das persoas por

calquera condición ou circunstancia persoal ou social, con atención especial ás persoas con

discapacidade.

d) Afianzar os hábitos de lectura, estudo e disciplina, como condicións necesarias para o

eficaz aproveitamento da aprendizaxe e como medio de desenvolvemento persoal.

e) Dominar, tanto na súa expresión oral como na escrita, a lingua galega e a lingua

castelá.

f) Expresarse con fluidez e corrección nunha ou máis linguas estranxeiras.

g) Utilizar con solvencia e responsabilidade as tecnoloxías da información e da

comunicación.

h) Coñecer e valorar criticamente as realidades do mundo contemporáneo, os seus

antecedentes históricos e os principais factores da súa evolución. Participar de xeito solidario no

desenvolvemento e na mellora do seu contorno social.

i) Acceder aos coñecementos científicos e tecnolóxicos fundamentais, e dominar as

habilidades básicas propias da modalidade elixida.

l) Comprender os elementos e os procedementos fundamentais da investigación e dos

métodos científicos. Coñecer e valorar de forma crítica a contribución da ciencia e da tecnoloxía


57

ao cambio das condicións de vida, así como afianzar a sensibilidade e o respecto cara ao medio

ambiente e a ordenación sustentable do territorio, con especial referencia ao territorio galego.

m) Afianzar o espírito emprendedor con actitudes de creatividade, flexibilidade, iniciativa,

traballo en equipo, confianza nun mesmo e sentido crítico.

n) Desenvolver a sensibilidade artística e literaria, así como o criterio estético, como fontes

de formación e enriquecemento cultural.

ñ) Utilizar a educación física e o deporte para favorecer o desenvolvemento persoal e social,

e impulsar condutas e hábitos saudables.

o) Afianzar actitudes de respecto e prevención no ámbito da seguridade viaria.

p) Valorar, respectar e afianzar o patrimonio material e inmaterial de Galicia, e contribuír á

súa conservación e mellora no contexto dun mundo globalizado.

OBXECTIVOS DA MATERIA DE TECNOLOXÍA INDUSTRIAL NO

BACHARELATO

1. Adquirir os coñecementos precisos para analizar máquinas e sistemas técnicos, para

explicar os seus principios de funcionamento e identificar os elementos que os constitúen.

2. Comprender o papel da enerxía nos procesos tecnolóxicos, explicando as súas distintas

transformacións e aplicacións, e adoptar actitudes de aforro e valoración da eficiencia

enerxética de cara a conseguir un desenvolvemento sustentable.

3. Comprender e explicar como se organizan e desenvolven procesos tecnolóxicos, identificar

e describir as técnicas e os factores económicos e sociais que concorren en cada caso.

4. Analizar de forma sistemática produtos da actividade técnica para avaliar a súa calidade e

explicar o seu funcionamento, utilización e forma de control.

5. Valorar criticamente as repercusións da actividade tecnolóxica na vida cotiá e na calidade

de vida, manifestando e argumentando as propias ideas e opinións. Analizar as distintas

repercusións que determinados desenvolvementos tecnolóxicos teñen para homes e

mulleres.

6. Transmitir con precisión os coñecementos e ideas sobre procesos ou produtos tecnolóxicos

utilizando vocabulario, símbolos e formas de expresión apropiadas.

7. Actuar con autonomía, confianza e seguranza ao inspeccionar, manipular e intervir en

máquinas, sistemas e procesos técnicos para comprender o seu funcionamento.

8. Planificar e desenvolver proxectos técnicos en equipo, achegando ideas e opinións,

responsabilizándose de tarefas e cumprindo os obxectivos do plan de traballo.

9. Valorar a importancia da investigación e desenvolvemento na creación de novos produtos e

sistemas.


58

TECNOLOXÍA INDUSTRIAL I


BLOQUE 1: RECURSOS ENERXÉTICOS

UNIDADE 1: A ENERXÍA E A SÚA TRANSFORMACIÓN

OBXECTIVOS

§ Coñecer as unidades derivadas e fundamentais, así como a súa equivalencia, en sistemas

CGS, SI e sistema técnico.

§ Entender as diferentes formas de manifestarse a enerxía e as leis que as rexen.

§ Comprender cómo se pode transformar un tipo de enerxía noutra, determinando a máquina

empregada e o rendemento obtido.

§ Recoñecer a importancia dun uso racional da enerxía.

§ Valorar o emprego de máquinas cunha alta eficiencia enerxética.

CONTIDOS

§ Sistemas de unidades.

§ Concepto de enerxía.

§ Formas de enerxía.

§ Enerxía mecánica.

§ Enerxía nuclear.

§ Enerxía interna.

§ Enerxía térmica o calorífica.

§ Enerxía química.

§ Enerxía eléctrica.

§ Primeiro principio da Termodinámica.

§ Transformacións enerxéticas.

§ Fontes de enerxía.

§ Aforro e eficiencia enerxética.


59

UNIDADE 2: ENERXÍAS NON RENOVABLES

OBXECTIVOS

§ Distinguir as enerxías renovables das non renovables, sabendo qué avantaxes e

inconvenientes ten cada unha.

§ Coñecer, de maneira aproximada, qué tipo de enerxías primarias e secundarias se utilizan

máis no noso país.

§ Valorar a importancia do uso das enerxías non renovables a pesar dos inconvenientes que

supón o seu emprego.

§ Analizar o funcionamento dunha central térmica clásica.

§ Avaliar o impacto medioambiental provocado polo uso de combustibles fósiles.

§ Entender o funcionamento dunha torre de fraccionamento.

§ Coñecer cáles son os produtos que se obteñen a partir do petróleo ou cru.

§ Avaliar o uso da enerxía nuclear como fonte de enerxía primaria a pesar dos problemas que

ocasiona o seu uso.

§ Aprender a distinguir entre «fusión» e «fisión».

CONTIDOS

§ O carbón.

o Orixe e composición.

o Extracción e transporte.

o Tipos.

o Impacto ambiental.

o produción e reservas.

§ O petróleo.

o Orixe e composición.

o Extracción e transporte.

o Proceso de refino.



§ O gas natural.

o Orixe, composición e transporte.

o Aplicacións.



§ Uranio e plutonio.

o Obtención e transporte.

o Fisión nuclear.

o Radioactividade.


60


§ Deuterio e tritio.

o Uso como combustible.

o Fusión nuclear.

§ Centrais térmicas.

§ Novas tecnoloxías de combustión.

o Sistemas de carbón de leito fluidizado.

o CTCC.

o Coxeneración.

§ Centrais nucleares.

o Centrais de fisión.

o Centrais de fusión.


UNIDADE 3: ENERXÍAS RENOVABLES

OBXECTIVOS:

§ Coñecer en qué consiste a enerxía hidráulica, así como as diferentes máquinas empregadas

para transformar a enerxía hidráulica en mecánica de rotación.

§ Determinar a enerxía e potencia teóricas dunha central hidroeléctrica.

§ Saber cáles son os tipos de centrais hidroeléctricas máis utilizados.

§ Recoñecer a importancia das enerxías alternativas como fontes de enerxía secundaria.

§ Concienciar ó alumnado da importancia de empregar colectores para a obtención de enerxía

térmica.

§ Diferenciar os distintos sistemas para a obtención de enerxía a partir do sol.

§ Valorar a implantación de máquinas eólicas para a obtención de enerxía.

§ Entender cómo se pode obter enerxía a partir da biomasa.

§ Admitir a importancia do emprego de máquinas que permitan obter enerxía das ondas,

maremotriz e dos residuos sólidos urbanos.

CONTIDOS

§ Enerxía hidráulica.

§ Proceso xeral e transformación enerxética.

§ Clasificación.

§ Partes.

§ Potencia dunha central hidroeléctrica.

§ Produción.

§ Vantaxes e inconvintes.

§ Enerxía solar.


61

§ Introdución.

§ Sistemas de aproveitamento.

§ Conversión en enerxía térmica.

§ Conversión en enerxía eléctrica.

§ Produción.


§ Cálculos.

§ Enerxía eólica.

§ Introdución.

§ Aeroxeradores.

• Funcionamento.

• Partes.

• Tipos.


§ Cálculos.

§ Enerxía maremotriz.

§ Requisitos.

§ Funcionamento de centrais maremotrices.


§ Enerxía xeotérmica.

§ Definición de xacemento xeotérmico.

§ Tipos e aproveitamento de xacementos xeotérmicos.

§ Vantaxes e inconvenientes.

§ Enerxía da biomasa.

§ Definición de biomasa.

§ Fontes de biomasa.

§ Tratamentos da biomasa.

§ Tratamentos de RSU.


UNIDADE 4: A ENERXÍA NO NOSO CONTORNO

OBXECTIVOS

§ Saber cáles serán as posibles enerxías do futuro.

§ Comprender o funcionamento da fusión fría e da pila de hidróxeno.

§ Avaliar a xeración, transporte e distribución de enerxía.

§ Coñecer en qué consiste a coxeneración, así como as súa avantaxes e inconvenientes.

§ Analizar o funcionamento de máquinas sinxelas que transformen un tipo de enerxía noutro,

determinando o rendemento da instalación.

§ Deseñar modelos optimizados de equipos que transformen un tipo de enerxía noutro.


62

§ Recoñecer a importancia do emprego de enerxías alternativas na vivenda e de apoio na

industria.

§ Aprender a relacionar a forma de enerxía alternativa máis adecuada segundo o lugar onde se

desexe colocar a instalación.

§ Determinar o custo enerxético nunha vivenda ou centro docente.

CONTIDOS

§ Enerxías do futuro: fusión fría e pila de combustible.

§ Xeración, transporte e distribución de enerxía eléctrica.

§ Coxeneración. Definición. Sistemas.

§ Análise dunha instalación sinxela de transformación de enerxía eléctrica: transformador.

Modelización.

§ Enerxías alternativas na vivenda e de apoio á industria.

§ Necesidades mínimas.

§ Deseño da instalación.

§ Selección da enerxía máis adecuada.

§ Custo enerxético na vivenda e o centro docente.

§ Aforro enerxético.

BLOQUE 2: MATERIAIS E PROCEDEMENTOS DE FABRICACIÓN.

UNIDADE 5: OS MATERIAIS: TIPOS E PROPIEDADES

OBXECTIVOS

§ Recoñecer a importancia do emprego de materiais polo ser humano ó longo da historia.

§ Aprender a clasificar os materiais que se empregan na actualidade, dependendo da materia

prima da que proceden.

§ Coñecer as propiedades máis importantes dos materiais.

§ Descubrir a qué tipo de esforzo físico se encontra sometida unha parte dun obxecto

dependendo das forzas que actúen sobre el.

§ Saber cómo se poden coñecer algunhas propiedades mecánicas dos materiais, tales como:

dureza, fatiga, tracción, compresión e resiliencia.

§ Aprender a elixir un material dependendo da forma que teña o obxecto, esforzos ós que vai

estar sometido, condicións externas, etc.

§ Valorar a importancia dun uso racional dos materiais para evitar un deterioro do medio

ambiente e un esgotamento prematuro de recursos.

§ Reflexionar sobre a importancia de reducir, reciclar ou tratar os residuos industriais para

evitar unha contaminación do medio ambiente.


63

CONTIDOS

§ Necesidade de materiais para fabricar obxectos.

§ Clasificación dos materiais.

§ Propiedades máis importantes dos materiais.

§ Esforzos físicos ós que poden estar sometidos os materiais.

§ Introdución ós ensaios de materiais.

§ Uso racional de materiais.

§ Residuos industriais: inertes, tóxicos e perigosos.

UNIDADE 6: METAIS FERROSOS

OBXECTIVOS

§ Concienciar ó alumnado da importancia industrial que teñen os metais ferrosos debido ás

súas propiedades técnicas e cantidade de aplicacións.

§ Coñecer os minerais de ferro máis empregados na actualidade.

§ Saber cómo se poden obter produtos ferrosos dependendo de que a materia prima sexa

mineral de ferro ou chatarra reciclada.

§ Comprender o funcionamento do forno alto, do convertedor LD e do forno eléctrico.

§ Diferenciar os tipos de coada máis importantes.

§ Entender a utilidade dos trens de laminación.

§ Clasificar os produtos ferrosos atendendo á porcentaxe de carbono e ó feito de que leven ou

non elementos de alienación.

§ Recoñecer as formas comerciais dos produtos ferrosos.

§ Aprender cómo se fabrican as fundicións ferrosas máis importantes.

§ Analizar o impacto medioambiental orixinado na transformación do mineral de ferro e a

chatarra en produtos ferrosos acabados.

CONTIDOS

§ Materiais metálicos: propiedades xerais e definición.

§ Metais férricos.

§ Proceso siderúrxico.

o Obtención do mineral de ferro.

o Obtención do carbón de coque.


64

o Obtención do arrabio (alto forno).

§ Transformación do arrabio en aceiro.

§ Metalurxia secundaria.

UNIDADE 7: METAIS NON FERROSOS

OBXECTIVOS

§ Recoñecer e distinguir os metais non ferrosos máis importantes.

§ Adquirir os coñecementos necesarios para saber qué materiais non ferrosos poden resultar

máis adecuados para unha aplicación determinada.

§ Coñecer a forma de obtención dos metais non ferrosos máis utilizados para unha aplicación

concreta.

§ Establecer as propiedades máis importantes de cada un dos metais non ferrosos.

§ Valorar o impacto medioambiental provocado pola obtención, transformación, utilización e

abandono de diferentes metais non ferrosos.

§ Coñecer as presentacións comerciais dos metais non ferrosos máis empregados.

CONTIDOS

§ Clasificación dos metais non ferrosos.

§ Características, obtención, aliaxes e aplicacións máis importantes dos seguintes metais non

ferrosos:

§ Pesados: estaño, cobre, cinc e chumbo.

§ Lixeiros: aluminio e titanio.

§ Ultralixeiros: magnesio.

§ Impacto medioambiental durante a extracción, obtención e reciclaxe de produtos non

ferrosos.

§ Presentacións comerciais.

UNIDADE 8: OUTROS MATERIAIS DE USO INDUSTRIAL

OBXECTIVOS

§ Coñecer a procedencia da materia prima dos plásticos a través da historia.

§ Saber cómo se fabrican os plásticos.

§ Aprender os tipos de plásticos máis habituais, así como as súas características e aplicacións.

§ Entender cómo se conforman os produtos plásticos que se venden na actualidade.

§ Identificar obxectos fabricados de plásticos compostos.


65

§ Identificar a composición dunha fibra téxtil sinalando as avantaxes e inconvenientes que ten.

§ Recoñecer a importancia da madeira e os seus derivados para a fabricación de produtos

industriais.

§ Aprender a identificar os distintos tipos de materiais cerámicos existentes.

§ Valorar o emprego de formigóns armados e pretensados na fabricación de estruturas.

CONTIDOS

§ Plásticos ou polímeros: materia prima, compoñentes aditivos, tipos, conformación de

plásticos e plásticos compostos.

§ Fibras téxtiles: orixe (mineral, vexetal, animal, artificial e sintético).

§ Elastómeros.

§ A madeira: transformación en produtos industriais, derivados.

o Papel: obtención e clases.

o A cortiza: obtención e produtos obtidos.

• Vidro.

§ Materiais cerámicos: porosos e impermeables.

§ Xeso.

§ Cemento e os seus derivados.

§ Novos materiais.

§ Impacto medioambiental.

BLOQUE 3: MÁQUINAS E SISTEMAS.

UNIDADE 9: ELEMENTOS TRANSMISORES E TRANSFORMADORES DO

MOVEMENTO

OBXECTIVOS

§ Descubrir algúns dos elementos empregados na industria para transmitir o movemento entre

eixes que son paralelos, perpendiculares, que se cruzan ou que se cortan formando un

ángulo calquera.

§ Comprender a importancia que supón a elección adecuada do elemento transmisor si se

espera unha gran fiabilidade do sistema.

§ Saber determinar o número de revolucións por minuto con que xirará unha roda ou

engrenaxe en función do seu tamaño e relación de transmisión.

§ Entender o funcionamento das cadeas cinemáticas determinando, mediante as fórmulas

adecuadas, as incógnitas que se descoñecen.


66

§ Valorar a importancia da transmisión mediante cadea ou engrenaxes, fronte a outra, pola súa

fiabilidade no mantemento da relación de transmisión.

§ Determinar a enerxía e potencia perdidas (rendemento) na transmisión de movemento

mediante engrenaxes, así como debido ó rozamento.

§ Comprender a funcionalidade e utilidade dos elementos transformadores de movemento máis

usuais.

§ Saber identificar obxectos reais, do contorno ou dunha máquina calquera, que se baseen en

principios de funcionamento análogos ós que se estudan nesta unidade.

§ Resolver problemas tecnolóxicos relacionados con forzas e potencias a transmitir.

§ Entender a importancia dos volantes de inercia para que unha árbore xira cunha velocidade

uniforme cando se produzan variacións no par ou momento.

§ Comprender o funcionamento dos distintos freos empregados en máquinas.

§ Valorar o emprego de elementos elásticos como medio de acumulación de enerxía.

§ Coñecer a misión e funcionamento dos sistemas de embrague máis empregados na

actualidade.

CONTIDOS

§ Introdución.

§ Mecanismos de transmisión de movemento.

o Mecanismos de transmisión lineal.

§ Palanca.

§ Polea fixa e móbil.

o Mecanismos de transmisión circular.

§ Rodas de fricción.

§ Poleas con correa.

§ Engrenaxes.

§ Elementos transformadores do movemento:

o Piñón-cremalleira.

o Parafuso-porca.

o Manivela-torno.

o Leva e excéntrica.

o Biela-manivela.

§ Elementos auxiliares de máquinas:

§ Acumuladores de enerxía

o Volantes de inercia.

o Elementos elásticos.

§ Elementos disipadores de enerxía.

o Freos de: zapata, disco, tambor e eléctricos. Sistemas de accionamento.

§ Embragues de: dentes, disco, cónicos e hidráulicos.


67

§ Elementos de fricción.

o Coxinetes.

o Rodamentos.

§ Rendemento de máquinas.

§ Normas de seguridade e uso de elementos mecánicos.

UNIDADE 10: CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS

OBXECTIVOS

§ Comprender o funcionamento dun circuíto eléctrico e diferenciar claramente os seus

elementos: xerador, receptor, elementos de control, elementos de protección e acumuladores

de enerxía.

§ Coñecer a utilidade de cada un dos elementos dun circuíto eléctrico.

§ Ser capaz de resolver problemas sinxelos relacionados coa corrente continua e alterna.

§ Entender os conceptos de: intensidade, voltaxe, resistencia, potencia, enerxía eléctrica, ddp,

fem, autoinducción, capacidade.

§ Saber cómo se poden axustar distintos receptores e xeradores nun circuíto, así como as

avantaxes e inconvenientes.

§ Aprender a resolver problemas nos que interveñen acumuladores (condensadores ou pilas),

así como outros receptores.

§ Coñecer as leis de Kirchhoff aplicadas a unha ou varias mallas dun circuíto de corrente

continua (cc).

CONTIDOS

§ O circuíto eléctrico. Características.

§ Magnitudes eléctricas

o Intensidade, voltaxe e resistencia eléctrica. Representación fasorial de voltaxe e

intensidade. Lei de Ohm xeneralizada.

o Capacidade dun condensador.

o Autoinducción dunha bobina.

§ Circuítos de corrente alterna RLC en serie.

§ Enerxía e potencia eléctricas. Efecto Joule.

§ Elementos xeneradores dun circuíto eléctrico.

§ Asociacións de elementos.

§ Serie.

§ Paralelo.

§ Mixtos.

§ Leis de Kirchhoff aplicadas a unha malla e a varias mallas.


68

§ Normas de seguridade en instalacións eléctricas.

UNIDADE 11: O CIRCUÍTO PNEUMÁTICO E OLEOHIDRÁULICO

OBXECTIVOS

§ Coñecer as unidades de presión e magnitudes fundamentais de pneumática.

§ Saber cáles son os elementos máis importantes dun circuíto pneumático.

§ Recoñecer as válvulas e distribuidores dun circuíto pneumático pola súa simboloxía.

§ Entender cómo funcionan interiormente algúns distribuidores pneumáticos.

§ Representar graficamente, mediante a simboloxía normalizada, instalacións sinxelas

pneumáticas.

§ Calcular magnitudes de caudal, presión, potencia hidráulica, resistencia hidráulica e caída de

presión en circuítos hidráulicos sinxelos.

§ Recoñecer os elementos máis importantes dun circuíto oleohidráulico identificando as

distintas válvulas empregadas.

§ Entender o funcionamento dalgúns circuítos oleohidráulicos básicos.

CONTIDOS

§ Introdución. Vantaxes e inconvintes dos circuítos neumáticos.

§ Magnitudes importantes: presión e caudal.

§ Elementos dun circuíto neumático.

§ Produción e tratamento do aire comprimido.

§ Redes de distribución.

§ Elementos actuadores.

§ Elementos de distribución ou válvulas.

§ Outras válvulas.

§ Simboloxía pneumática.

§ Montaxe e experimentación con circuítos pneumáticos.

BLOQUE 4: PRODUTOS TECNOLÓXICOS: DESEÑO, PRODUCCIÓN

E COMERCIALIZACIÓN.

UNIDADE 12: PRODUCTOS E SISTEMAS DE PRODUCCIÓN.

OBXECTIVOS

§ Coñecer as fases do sistema produtivo.


69

§ Saber cáles son os diferentes títulos de propiedade industrial en relación coa invención e o

seu recoñecemento público.

§ Distinguir entre maquetas, prototipos e produtos en serie.

§ Recoñecer a importancia da normalización como elemento potenciador de intercambio de

produtos.

§ Identificar as diferentes marcas de certificación AENOR.

§ Realizar proxectos técnicos sinxelos, sabendo cáles son as súas fases.

§ Representar graficamente o listado de fases e o diagrama de fluxo do proceso de fabricación

de obxectos sinxelos.

CONTIDOS

§ Proceso cíclico de deseño, produción, comercialización e mellora de produtos.

§ Análise sistemática de produtos tecnolóxicos actuais e do seu impacto ambiental.

§ Planificación e desenvolvemento práctico dun proxecto de deseño e produción dun produto.

§ Normalización. Control de calidade. Patentes.


1. Analizar a importancia que os recursos enerxéticos teñen na sociedade actual, e describir

as formas de produción de cada unha, así como as súas debilidades e fortalezas no

desenvolvemento dunha sociedade sustentable.

2. Realizar propostas de redución de consumo enerxético para vivendas ou locais coa axuda

de programas informáticos e a información de consumo dos mesmos.

3. Analizar as propiedades dos materiais utilizados na construción de obxectos tecnolóxicos,

recoñecendo a súa estrutura interna en relación coas propiedades que presentan e coas

modificacións que se poidan producir.

4. Relacionar produtos tecnolóxicos actuais ou novos cos materiais que posibilitan a súa

produción, asociando as súas características cos produtos fabricados, utilizando exemplos

concretos.

5. Describir as técnicas utilizadas nos procesos de fabricación tipo, identificando as

máquinas e ferramentas utilizadas e as condicións de seguridade propias de cada unha,

apoiándose na información proporcionada na web dos fabricantes.

6. Analizar o impacto ambiental e social que poden producir os procesos de obtención de

materiais e os procesos de fabricación.

7. Analizar os bloques constitutivos de sistemas e/ou máquinas interpretando a súa

interrelación, e describir os principais elementos que os compoñen, utilizando o

vocabulario relacionado co tema.


70

8. Realizar esquemas de sistemas mecánicos e de circuítos eléctrico-electrónicos,

pneumáticos ou hidráulicos que dan solución a problemas técnicos, con axuda de

programas de deseño asistido, e calcular os parámetros característicos destes.

9. Verificar o funcionamento de circuítos eléctrico-electrónicos, pneumáticos e hidráulicos

característicos, interpretando os seus esquemas, utilizando os aparellos e os

equipamentos de medida adecuados, interpretando e valorando os resultados obtidos,

apoiándose na montaxe ou nunha simulación física destes.

10. Deseñar, construír e programar un sistema robotizado cuxo funcionamento solucione un

problema determinado.Conversión dunha unidade, magnitude derivada ou fundamental

noutro sistema de unidades distinto.

11. Identificar e describir as etapas necesarias para a creación dun produto tecnolóxico desde

o seu deseño ata a súa comercialización, investigar acerca da súa influencia na sociedade

e propor melloras desde o punto de vista da súa utilidade, como do seu posible impacto

social.

12. Explicar as diferenzas e similitudes entre un modelo de excelencia e un sistema de xestión

da calidade, identificando os principais actores que interveñen e valorando criticamente a

repercusión que a súa implantación pode ter sobre os produtos desenvolvidos, e expoñelo

oralmente con axuda dunha presentación.

ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE. RELACIÓN COS BLOQUES DE

CONTIDOS E COMPETENCIAS CLAVE.

BLOQUE 1


Describe as formas de producir enerxía, en relación co custo

de produción, o impacto ambiental e a sustentabilidade. CMCCT CCL

CSC

Debuxa diagramas de bloques de diferentes tipos de

centrais de produción de enerxía, e explica cada bloque

constitutivos e as súas interrelacións. CCL CMCCT

Explica as vantaxes que supón, desde o punto de vista do

consumo, que un edificio estea certificado enerxeticamente. CSC

CCL

Calcula custos de consumo enerxético de edificios de

vivendas ou industriais, partindo das necesidades e/ou dos

consumos dos recursos utilizados. CMCCT CD


71

Elabora plans de redacción de custos de consumo

enerxético para locais ou vivendas, identificando os puntos

onde o consumo poida ser reducido.

CMCCT CAA

CSC CD

BLOQUE 2


CLAVE

Establece a relación entre a estrutura interna dos materiais e as

súas propiedades. CMCCT CAA

Explica como se poden modificar as propiedades dos materiais,

tendo en conta a súa estrutura interna. CCL CMCCT

Describe, apoiándose na información obtida en internet, materiais

imprescindibles para a obtención de produtos tecnolóxicos

relacionados coas tecnoloxías da información e da comunicación.

CMCCT CD

CCL

Explica as principais técnicas utilizadas no proceso de fabricación

dun produto dado. CMCCT CCL

Identifica as máquinas e as ferramentas utilizadas no proceso de

fabricación dun produto dado. CMCCT

Describe as principais condicións de seguridade que se deben

aplicar nun determinado ámbito de produción, desde o punto de

vista tanto do espazo como da seguridade persoal.

CMCCT CCL

CSC

Coñece o impacto ambiental que poden producir as técnicas

utilizadas. CMCCT CSC


72

BLOQUE 3


CLAVE

Describe a función dos bloques que constitúen unha máquina dada,

explicando de forma clara e co vocabulario axeitado a súa

contribución ao conxunto.

CMCCT CCL

CAA

Debuxa diagramas de bloques de máquinas-ferramenta explicando a

contribución de cada bloque ao conxunto da máquina. CCL CMCCT

CD

Deseña, utilizando un programa de CAD, o esquema dun circuíto

eléctrico-electrónico, pneumático ou hidráulico que dea resposta a

unha necesidade determinada.

CMCCT CD

CAA CSIEE

Calcula os parámetros básicos de funcionamento dun sistema

mecánico e dun circuíto eléctrico-electrónico, pneumático ou

hidráulico, a partir dun esquema dado. CMCCT

Verifica a evolución dos sinais en circuítos eléctrico- electrónicos,

pneumáticos ou hidráulicos, debuxando as súas formas e os valores

nos puntos característicos. CMCCT CD

Interpreta e valora os resultados obtidos dos circuítos elétrico-

electro ́nicos, pneumáticos ou hidráulicos. CMCCT CAA

Deseña, constrúe e programa un sistema automático ou robot cos

actuadores e os sensores axeitados, para que o seu funcionamento

solucione un problema determinado.

CMCCT CD

CAA CSIEE

BLOQUE 4


CLAVE

Deseña unha proposta dun novo produto tomando como base unha

idea dada, explicando o obxectivo de cada etapa significativa

necesaria para lanzar o produto ao mercado.

CMCCT CAA

CSC CSIEE

CCL

Elabora o esquema dun posible modelo de excelencia, razoando a CCL CMCCT

CAA CSIEE


73

importancia de cada axente implicado.

Desenvolve o esquema dun sistema de xestión da calidade, razoando

a importancia de cada axente implicado. CMCCT CAA

CSIEE

TEMPORALIZACIÓN

1ª Avaliación

§ Unidad1: Enerxía e a súa transformación.

§ Unidade 2: Enerxías non renovables.

§ Unidade 3: Enerxías renovables.

§ Unidade 4: A enerxía no noso contorno.

2ª Avaliación

§ Unidade 5: Os materiais: tipos e propiedades.

§ Unidade 6: Metais ferrosos.

§ Unidade 7: Metais non ferrosos.

§ Unidade 8: Outros materiais.

§ Unidade 9: Elementos transmisores e transformadores de

movemento.

3ª Avaliación

§ Unidade 10: Circuítos eléctricos.

§ Unidade 11: O circuíto pneumático e oleohidráulico.

§ Unidade 12: Produtos e sistemas de produción.


74

chamadassexposición Nota0,15actitude Nota0,75exames NotafinalNota ±+⋅+⋅=

INSTRUMENTOS E PROCEDEMENTOS DE AVALIACIÓN.


Exames : Realizaranse entre dous e tres exames por avaliación,que constarán de

preguntas teóricas e exercicios prácticos en distinta proporción segundo a unidade. A media dos

exames suporá un 75% da nota final. Fixaranse a principio do curso na medida do posible.

Traballos: Dentro de cada bloque, os alumnos/as agrupados por parellas, deberán realizar

unha presentación en Power Point ou Open Office Impress sobre unha nova tecnoloxía

relacionada co bloque que se estea desenvolvendo na clase, e expoñela diante dos seus

compañeiros. Cada parella terá que facer un traballo deste tipo por avaliación. Conforme avanza o

curso estes traballos poden pasar a ser individuais. A contribución destas exposicións á nota final

é de ata 1 punto. Por outra parte, realizarase un traballo relacionado co bloque de materiais, que

tamén contará cunha fase expositiva e que fará media cos exames.








final.



Actitude e traballo diario: Unha boa actitude implica estar en silencio no transcurso das

clases, levantar a man cando se desexe intervir, tomar apuntes,manter a libreta ordenada e

completa, respectar o profesor e os compañeiros, manter unha actitude de traballo e mostrar

interese polas explicacións. Suporá un 15% da nota.




75

Para que os exames fagan media o alumno/a deberá ter como mínimo un 3 en cada un

deles.



realización dalgún traballo para acada-lo aprobado, sempre e cando a súa actitude e traballo ó

longo do curso fose correcto.








1. Describe as formas de producir enerxía, en relación co custo de producción, o impacto

ambiental e a sustentabilidade.

2. Debuxa diagramas de bloques de diferentes tipos de centrais de producción de enerxía, e

explica cada bloque constitutivos e as súas interrelacións.

3. Establece a relación entre a estrutura interna dos materiais e as súas propiedades.

4. Explica como se poden modificar as propiedades dos materiais, tendo en conta a súa

estrutura interna.

5. Describe, apoiándose na información obtida en internet, materiais imprescindibles para a

obtención de produtos tecnolóxicos relacionados coas tecnoloxías da información e da

comunicación.

6. Explica as principais técnicas utilizadas no proceso de fabricación dun produto dado.

7. Coñece o impacto ambiental que poden producir as técnicas utilizadas.

8. Describe a función dos bloques que constitúen unha máquina dada, explicando de forma

clara e co vocabulario axeitado a súa contribución ao conxunto.

9. Calcula os parámetros básicos de funcionamento dun sistema mecánico e dun circuíto

eléctrico-electrónico, pneumático ou hidráulico, a partir dun esquema dado.

10. Interpreta e valora os resultados obtidos dos circuítos elétrico-electro ́nicos, pneumáticos

ou hidráulicos.

11. Deseña unha proposta dun novo produto tomando como base unha idea dada, explicando

o obxectivo de cada etapa significativa necesaria para lanzar o producto ao mercado.


76

TECNOLOXÍA INDUSTRIAL II


BLOQUE 1: SISTEMAS AUTOMÁTICOS.

UNIDADE 1: CIRCUITOS NEUMÁTICOS

OBXECTIVOS

§ Representar simbolicamente os elementos dos circuítos pneumáticos.

§ Identificar e calcular, en casos sinxelos, os parámetros básicos dos cilindros de simple e de

dobre efecto.

§ Identificar as características das válvulas distribuidoras e explicar a súa función nun circuíto

pneumático. Distinguir as electroválvulas e explicar o seu funcionamento.

§ Recoñecer e establecer a función que cumpren os elementos complementarios nun circuíto

pneumático: válvula antirretorno, válvula selectora de circuíto, válvulas reguladoras de

caudal e de presión e válvula de escape rápido.

§ Xustificar a función do presostato dentro dun circuíto pneumático.

§ Describir diferentes modos de goberno e pilotaxe dun cilindro pneumático utilizando os

elementos analizados a partir da análise e interpretación do esquema simbólico do circuíto.

§ Aplicar os coñecementos adquiridos para o recoñecemento, deseño e montaxe de circuítos

pneumáticos.

CONTIDOS

§ Vantaxes e inconvintes da neumática.

§ Magnitudes importantes: presión e caudal.

§ Elementos dun circuíto neumático.

- Produción e tratamento de aire comprimido.

- Redes de distribución.

- Elementos actuadores.

- Elementos de control.

§ Representación de movementos secuenciais.

§ Análise dun sistema automático no que se emprega un circuíto pneumático.

§ Representación esquematizada de circuítos pneumáticos.


77

§ Interpretación de esquemas de circuítos pneumáticos.

§ Montaxe e experimentación de circuítos pneumáticos sinxelos e característicos.


§ Calcular a forza exercida pola barra dun cilindro, coñecidas as súas dimensións e o valor da

presión exercida polo aire.

§ Calcular o consumo de aire, medido en condicións normais, dun cilindro ó longo dunha

manobra, coñecidos os seus parámetros característicos e a presión exercida polo aire.

§ Interpretar o esquema dun circuíto pneumático e describir o seu funcionamento. Propoñer

aplicacións prácticas do circuíto esquematizado.

§ Deseñar un circuíto pneumático capaz de resolver un problema técnico proposto. Describir o

seu funcionamento e calcular os parámetros característicos a partir das súas dimensións e

da presión exercida polo aire.

UNIDADE 2: CIRCUITOS OLEOHIDRÁULICOS.

OBXECTIVOS

§ Definir as propiedades xerais dos fluídos e indicar en qué unidades se miden.

§ Representar simbolicamente os elementos dun circuíto oleohidráulico.

§ Establecer a función das bombas nos circuítos oleohidráulicos e diferenciar o principio de

funcionamento dos distintos tipos de bombas.

§ Describir o funcionamento das válvulas distribuidoras.

§ Establecer a función que cumpren nos circuítos oleohidráulicos os elementos auxiliares:

filtros, válvulas antirretorno, válvula selectora de circuíto, válvulas reguladoras de caudal e

válvulas limitadoras de presión.

§ Aplicar os coñecementos adquiridos para o recoñecemento de circuítos oleohidráulicos

básicos.


78

CONTIDOS

§ Propiedades dos fluídos hidráulicos.

§ Conceptos e principios físicos da hidráulica.

§ Principio de Pascal.

§ Ecuación de continuidade.

§ Teorema de Bernouilli.

§ Potencia dunha bomba.

§ Instalacións hidráulicas.

o Grupo de accionamento.

o Elementos de transporte.

o Elementos de distribución, regulación e control. Válvulas.

o Elementos de traballo.

§ Diferenzas entre a neumática e a oleohidráulica.


§ Coñecer as características idóneas dun aceite como fluído dunha instalación oleohidráulica.

§ Resolución de problemas de fluídos empregando as ecuacións estudadas.

§ Interpretar o esquema dun circuíto oleohidráulico e describir o seu funcionamento. Propoñer

aplicacións prácticas do circuíto esquematizado.

UNIDADE 3: SISTEMAS AUTOMÁTICOS

OBXECTIVOS

§ Comprendela importancia dos sistemas automáticos actualmente.

§ Describir os sistemas de control en lazo aberto e en lazo pechado.

§ Analizar un sistema de control formado por varios bloques e determinar a súa función de

transferencia.

§ Analizala estabilidade dun sistema de control.


79

CONTIDOS

§ Sistema automático de control. Conceptos previos.

§ Tipos de sistemas de control.

o Sistema de control en lazo aberto.

o Sistema de control en lazo pechado.

§ Función de transferencia.

§ Operacións dos diagramas de bloques.

§ Estabilidade dos sistemas de control. Método de Routh.


§ Analizala composición dun sistema automático, identificando os elementos.

§ Recoñecelas diferenzas fundamentais existentes entre un sistema de control en circuíto

aberto e un circuíto pechado.

§ Determinala función de transferencia dun sistema automático dado polas funcións de

transformación de distintos bloques.

§ Analizar a a estabilidade dun sistema de control polo método de Routh.

UNIDADE 4: COMPOÑENTES DUN SISTEMA DE CONTROL

OBXECTIVOS

§ Comprender o funcionamento dos reguladores proporcionais e, polo tanto, súas aplicacións.

§ Comprender o funcionamento dos reguladores integrais e, polo tanto, súas aplicacións.

§ Comprender o funcionamento dos reguladores derivativos e, polo tanto, súas aplicacións.

§ Analizar as características dos reguladores PID.

§ Analizar a misión dun detector nun sistema de control.

§ Coñecer detectores de distintas magnitudes físicas e seu principio de funcionamento.

§ Elixir o detector idóneo para unha aplicación en particular.

§ Analizar o papel dos detectores de error e elementos finais dun sistema de control.

CONTIDOS

§ Tipos de control.

§ Control proporcional.

§ Control integral.

§ Control derivativo.

§ Control PID.

§ Detectores de posición, presión, temperatura,etc.


80

§ Principios de funcionamento dos detectores.

§ Detectores de error.

§ Actuadores.


§ Identificar un controlador proporcional, así como súas características mais importantes.

§ Identificar un controlador integral, así como súas características mais importantes.

§ Identificar un controlador derivativo, así como súas características mais importantes.

§ Identificar un controlador PID.

§ Identificar os distintos tipos de detectores en función da magnitude que detecten.

§ Identificar os distintos tipos de detectores en función do principio de funcionamento no cal

están baseados.

§ Recoñecer a misión dun detector dentro dun sistema de control.

§ Identificar os distintos tipos de actuadores, así como recoñecela misión dun actuador dentro

dun sistema de control.

BLOQUE 2: MATERIAIS.

UNIDADE 5: ESTRUTURA INTERNA DA MATERIA.

OBXECTIVOS

§ Identificar e distinguir as partículas que constitúen a estrutura atómica da materia.

§ Diferenciar os elementos químicos segundo a súa capacidade de combinación.

§ Identificar as características de cada tipo de enlace e as propiedades das substancias que os

posúen.

§ Recoñecer a existencia de estruturas cristalinas e distinguilas do estado amorfo.

CONTIDOS

§ Estrutura atómica.

§ Tipos de enlaces atómicos.

§ Estrutura cristalina.

§ Defectos na estrutura cristalina.


81


§ Xustificar a capacidade de combinación dun elemento a partir da análise da súa estrutura

atómica.

§ Enumerar as propiedades fundamentais das substancias iónicas, covalentes e metálicas e

exemplificar con materiais de uso corrente ou presentes no contorno.

§ Elixir xustificadamente materiais para aplicacións técnicas concretas, ter en conta as súas

propiedades, os requisitos mecánicos esixidos e a exposición a axentes oxidantes ou

corrosivos.

UNIDADE 6: ENSAIOS E MEDIDA DE PROPIEDADES DOS MATERIAIS.

OBXECTIVOS

§ Distinguir os diferentes tipos de ensaios polos seus efectos nos materiais sobre os que se

aplican.

§ Describir os ensaios de dureza e calcular o grao de dureza dun material a partir dos

parámetros utilizados no ensaio.

§ Coñecer as características do ensaio de tracción e xustificar a utilización de probetas

normalizadas adecuadas.

§ Definir os conceptos de resiliencia e fatiga e describir os ensaios dinámicos que tratan de

determinar estas características nos materiais.

§ Xustificar a utilidade dos ensaios destrutivos tecnolóxicos e describir o procedemento

empregado nalgúns deles.

CONTIDOS

§ Tipos de ensaios.

§ Propiedades dos materiais.

§ Ensaio de tracción.

§ Ensaios de dureza: Mohs, Martens, Brinell, Vickers e Rockwell.

§ Ensaio de resiliencia: péndulo de Charpy.

§ Ensaios de fatiga.


§ Describir polo miúdo o procedemento empregado para efectuar un ensaio de dureza por

calquera dos métodos estudados.

§ Calcular a dureza dun material a partir de valores experimentais obtidos mediante ensaio.


82

§ Calcular parámetros (módulo de Young, resiliencia) a partir de valores experimentais obtidos

mediante ensaio.

§ Propoñer ensaios non destrutivos para diferentes elementos de sistemas técnicos, en función

das súas características.

UNIDADE 7: DIAGRAMAS DE EQUILIBRIO EN MATERIAIS METÁLICOS.

TRATAMENTOS. OXIDACIÓN E CORROSIÓN.

OBXECTIVOS

§ Interpretar correctamente o diagrama de solidificación dunha aliaxe binaria.

§ Recoñecer as características dos aceiros de alta aliaxe máis comunmente empregados.

§ Distinguir e clasificar os tratamentos dos metais e describir algúns deles.

§ Diferenciar a oxidación da corrosión e recoñecer as diferentes formas en que pode presentarse

esta última.

CONTIDOS

§ Disolucións sólidas.

§ Solidificación de metais puros e aliaxes.

§ Diagramas de equilibrio ou de fases. Regra de Gibbs.

§ Diagramas de equilibrio en aliaxes.

§ Tipos de diagramas.

§ Diagrama Fe-C.

§ Tratamentos térmicos en metais.

§ Oxidación e corrosión.


§ Interpretar un diagrama ferro–carbono e calcular o punto de fusión dun aceiro ou dunha

fundición, coñecida a proporción de carbono.

§ Describir polo miúdo un tratamento térmico e explicar as propiedades que lle confire ó

material sometido a el.

§ Analizar as agresións a que pode estar sometido un material nunha aplicación técnica

concreta e xustificar o método de protección contra a corrosión que debe aplicarse.

§ Distinguir e clasificar as técnicas de protección dos metais contra a corrosión e describir

algunhas delas.


83

BLOQUE 3: PRINCIPIOS DE MÁQUINAS.

UNIDAD 8: PRINCIPIOS DE TERMODINÁMICA.

OBXECTIVOS

§ Identificar e definir sistemas termodinámicos, e enumerar as magnitudes que son función de

estado.

§ Definir o Primeiro principio da Termodinámica e relacionalo coa enerxía interna dun sistema.

§ Definir o Segundo principio da Termodinámica.

§ Empregar os principios da Termodinámica para interpretar o funcionamento das principais

máquinas térmicas.

CONTIDOS

§ Conceptos previos:

Calor.

Temperatura e enerxía interna.

§ Termodinámica

Sistemas termodinámicos.

Transformacións termodinámicas.

§ Primeiro principio de la termodinámica.

Expansión de un gas sen traballo mecánico.

Cálculo del traballo de expansión, calor intercambiado y variación de enerxía interna en

algunhas transformacións de gases ideais.

§ Segundo principio de la termodinámica.

§ Ciclo de Carnot.


§ Explicar os principios termodinámicos fundamentais.

§ Manexar no marco de problemas prácticos, os conceptos termodinámicos fundamentais relativos

a máquinas térmicas, como son enerxía interna, calor…

§ Resolver problemas básicos de máquinas térmicas: fluxos de calor, traballo, rendemento e

eficiencia.


84

UNIDADE 9: MOTORES TÉRMICOS.

OBXECTIVOS

§ Definir o motor como máquina motriz, clasificar os motores segundo o elemento que

proporciona a enerxía e establecer as características xerais de calquera motor.

§ Definir o motor térmico, establecer o principio básico do seu funcionamento e clasificar os

motores térmicos atendendo ás características do proceso de combustión que se leva a cabo

neles.

§ Analizar a estrutura, o funcionamento, os parámetros característicos e as aplicacións dun

motor de explosión de catro tempos e interpretar correctamente as súas curvas de potencia e

par motor.

§ Analizar a estrutura, o funcionamento e as aplicacións dun motor de explosión de dous

tempos e establecer as súas diferenzas respecto ó de catro tempos.

§ Analizar a estrutura, o funcionamento e as aplicacións dun motor diesel e establecer as súas

diferenzas respecto dos motores de explosión.

§ Aplicar os coñecementos adquiridos á análise de sistemas técnicos.

CONTIDOS

§ Definición de motor térmico. Clasificación.

§ Motores de combustión externa.

o Máquina de vapor.

o Turbina de vapor.

o Ciclo termodinámico: ciclo Rankine.

§ Motores de combustión interna.

o Motor alternativo de combustión interna.

o Parámetros.

o Motor de explosión ou encendido provocado (MEP). Ciclo Otto. Motor de gasolina.

o Motor de encendido por compresión (MEC). Ciclo Diésel. Motor de gasóleo.

§ Sobrealimentación nos motores de combustión interna.

§ Turbinas de gas.

§ Lubricación e refrixeración nos motores de combustión interna.

§ Efectos medioambientais.


§ Analizar anatómica e funcionalmente algún dos motores térmicos estudados, utilizando a

terminoloxía e o vocabulario técnico adecuados.

§ Calcular os parámetros característicos dun motor, coñecidos os datos básicos da súa

estrutura. Identificar o tipo de motor a partir dos valores obtidos.


85

UNIDADE 10: MÁQUINAS FRIGORÍFICAS. BOMBA DE CALOR.

OBXECTIVOS

§ Indicar a función do fluído frigoríxeno nunha máquina térmica e enumerar as súas

características básicas.

§ Establecer o principio de funcionamento dunha máquina frigorífica e diferencialo do caso do

motor térmico.

§ Enumerar os elementos básicos da máquina frigorífica e describir a función de cada un.

§ Interpretar o ciclo teórico de funcionamento dunha máquina frigorífica e comparalo co dun

motor térmico.

§ Definir o coeficiente de funcionamento frigorífico.

§ Describir o principio de funcionamento dunha bomba de calor.

§ Establecer a función da bomba de calor e comparala coa dunha máquina frigorífica.

§ Enumerar os elementos básicos da bomba de calor e describir a función de cada un.

§ Definir e calcular o rendemento dunha bomba de calor a partir da enerxía subministrada e

cedida e das temperaturas dos focos quente e frío.

CONTIDOS

§ As máquinas frigoríficas: principio de funcionamento, constitución, ciclo teórico e aplicacións.

§ A bomba de calor: principio de funcionamento, constitución, rendemento, temperatura e

transferencia de calor.


§ Analizar anatómica e funcionalmente unha máquina frigorífica ou unha bomba de calor,

utilizando a terminoloxía e o vocabulario técnico adecuados.

§ Representar, mediante diagramas de bloques, o ciclo de funcionamento dunha máquina

frigorífica ou dunha bomba de calor.

§ Calcular o rendemento dunha máquina frigorífica ou unha bomba de calor, coñecida a

enerxía aportada ó compresor e as temperaturas dos focos quente e frío.

UNIDADE 11: MOTORES ELÉCTRICOS.

OBXECTIVOS

§ Definir o concepto de máquina eléctrica e distinguir os tipos fundamentais que existen.

§ Entender, explicar e calcular as accións dun campo magnético sobre un condutor, sobre

unha espira e sobre unha bobina situados no seu seo.

§ Describir o principio xeral de funcionamento dun motor eléctrico.


86

§ Identificar os elementos fundamentais que constitúen un motor de corrente continua e

sinalar a función de cada un.

§ Distinguir os diferentes modelos de motores de corrente continua, describir o seu

funcionamento e enumerar as súas aplicacións.

§ Identificar os terminais da placa de bornes dun motor de corrente continua e explicar, para

cada tipo, a forma de conexión que permite inverter o sentido de xiro do motor.

§ Identificar os elementos fundamentais que constitúen un motor asíncrono trifásico en gaiola

de esquío e sinalar a función de cada un.

§ Definir e calcular os conceptos de esvaradura absoluta e relativa nun motor asíncrono

trifásico.

§ Sinalar aplicacións dos motores asíncronos trifásicos en función das súas características

técnicas.

§ Identificar os compoñentes fundamentais dun motor asíncrono monofásico e sinalar algúns

dos elementos que se utilizan para o seu arranque.

§ Indicar aplicacións dos motores asíncronos monofásicos segundo o elemento de arranque

utilizado.

§ Describir a constitución e as partes esenciais dun motor universal, explicar o seu

funcionamento e sinalar algunhas das súas aplicacións máis relevantes.

CONTIDOS

§ Máquinas eléctricas.

§ Forzas electromagnéticas: sobre un condutor e sobre unha espira.

§ Motores de corrente continua: constitución, funcionamento, tipos, intensidade de arranque,

placas de bornes e cambio de sentido de xiro.

§ Motores asíncronos trifásicos: constitución, funcionamento, velocidade de xiro,

características, placa de bornes e cambio de sentido de xiro.

§ Motores asíncronos monofásicos: constitución, funcionamento e arranque.

§ Motores universais.


§ Calcular a forza exercida por un campo magnético de intensidade coñecida sobre un condutor

ou unha espira polo que circula unha determinada intensidade de corrente.

§ Analizar anatómica e funcionalmente algún dos motores eléctricos estudados, utilizando a

terminoloxía e o vocabulario técnico adecuados.

§ Interpretar unha gráfica representativa do réxime motor, o rendemento, o par motor e a

potencia dun motor eléctrico ou de corrente continua e determinar o réxime motor máis

adecuado e das súas aplicacións en función das características analizadas.


87

§ Representar esquematicamente as conexións que hai que efectuar nun motor eléctrico de

corrente continua para inverter o sentido de xiro.

BLOQUE 4: CIRCUITOS E SISTEMAS LÓXICOS.

UNIDADE 12: CIRCUÍTOS DIXITAIS I

OBXECTIVOS

§ Distinguir entre estado lóxico e valor dunha variable.

§ Identificar e definir as operacións básicas e as propiedades destas que lle confiren a un

conxunto a estrutura de álxebra de Boole.

§ Verificar a validez de diferentes operacións binarias por medio de táboas de verdade.

§ Identificar as funcións lóxicas elementais, representalas mediante portas lóxicas e recoñecer

as súas táboas de verdade.

§ Representar funcións lóxicas por medio de diagramas de contactos e de loxigramas.

§ Simplificar funcións aplicando as propiedades das operacións lóxicas e por medio de

diagramas de Karnaugh.

§ Recoñecer os circuítos lóxicos combinacionais máis comúns e as funcións que realizan.

CONTIDOS

§ Características do control dixital.

§ Álxebra de Boole.

§ Suma lóxica: propiedades.

§ produto lóxico: propiedades.

§ Propiedades comúns á suma e ó produto lóxicos: distributivas, simplificativas e leis de De

Morgan.

§ Funcións lóxicas e táboas de verdade.

§ Funcións elementais: función AND, OR, NOT, NAND, NOR, OR exclusivo.

§ Representación de funcións lóxicas.

§ Simplificación de funcións: diagramas de Karnaugh.

§ Circuítos lóxicos combinacionais: decodificadores, codificadores e multiplexores.


§ Obter a función lóxica que corresponde a unha táboa de verdade dada.

§ Representar unha función lóxica por medio dun loxigrama e un diagrama de contactos.


88

§ Interpretar un loxigrama, determinar a función á que corresponde e construír a súa táboa de

verdade.

§ Propoñer a utilización dalgún circuíto lóxico combinacional para resolver un problema técnico

concreto.

BLOQUE 5: CONTROL E PROGRAMACIÓN DE SISTEMAS

AUTOMÁTICOS.

UNIDADE 13: CIRCUÍTOS DIXITAIS II

OBXECTIVOS

§ Identificar un circuíto secuencial polas súas características lóxicas e diferencialo dos

circuítos combinacionais.

§ Coñecer os circuítos secuenciais máis comúns, así como as funcións que realizan.

§ Interpretar as características lóxicas dos circuítos secuenciais.

§ Describir algunhas aplicacións dos circuítos secuenciais.

§ Coñecer os fundamentos básicos dos biestables e distinguilos polo seu comportamento lóxico.

CONTIDOS

§ Circuítos secuenciais electrónicos.

§ Biestables: tipos e aplicacións.

§ Representación dos sinais de saída dos circuítos lóxicos.

§ Elementos básicos dos circuítos secuenciais eléctricos.

§ Representación dos sinais de saída dos circuítos lóxicos.

§ Deseño e simulación de circuítos lóxicos secuenciais.

§ Microprocesador: aplicacións.


§ Analizar o funcionamento de sistemas lóxicos secuenciais dixitais, e describir as

características e as aplicacións dos bloques constitutivos.

§ Analizar e realizar cronogramas de circuítos secuenciais, identificando a relación dos

elementos entre si e visualizándoos graficamente mediante o equipamento máis axeitado ou

programas de simulación.

§ Deseñar circuítos secuenciais sinxelos analizando as características dos elementos que os

conforman e a súa resposta no tempo.


89

§ Relacionar os tipos de microprocesadores empregados en computadores de uso doméstico,

procurando a información en internet, e describir as súas principais prestacións.



BLOQUE 1: SISTEMAS AUTOMÁTICOS.


Define as características e a función dun sistema neumático

ou hidráulico, interpretando planos e esquemas destes. CMCCT CCL

CAA

Monta fisicamente circuítos neumáticos simples,

interpretando os esquemas correctamente. CAA CMCCT

Resolve problemas sinxelos de mecánica de fluídos

empregando as ecuacións vistas na unidade de hidráulica.

CMCCT

Calcula a forza de avance e retroceso dun cilindro en

circuítos neumáticos, así como o consumo de aire en

condicións normais.

Define as características e a función dos elementos dun

sistema automático, interpretando planos e esquemas

destes.

CCL CMCCT CAA

Diferenza entre sistemas de control de lazo aberto e lazo

pechado, e propón exemplos razoados. CMCCT CAA

Deseña mediante bloques xenéricos sistemas de control

para aplicacións concretas, describe a función de cada

bloque no conxunto e xustifica a tecnoloxía empregada.

CCL CMCCT CD

CSIEE

Verifica mediante simuladores os sinais de entrada e saída

dun sistema automático. CMCCT CD


90

BLOQUE 2: MATERIAIS.


Explica como se poden modificar as propiedades dos

materiais, tendo en conta a súa estrutura interna. CMCCT CCL

Selecciona o material máis axeitado para unha aplicación

concreta, obtendo información a través das tecnoloxías da

información e comunicación. CAA CMCCT CD

Describe o procedemento para determinar propiedades dos

materiais como a dureza, a resistencia a tracción ou a

resiliencia. CMCCT CCL

Determina as características dunha aliaxe empregando os

diagramas de fase.

BLOQUE 3: PRINCIPIOS DE MÁQUINAS.


Debuxa esbozos de máquinas térmicas e eléctricas,

empregando programas de deseño CAD, e explica a función

de cada elemento no conxunto. CMCCT CCL CD

Define as características e a función dos elementos dunha

máquina térmica e eléctrica, interpretando planos de

máquinas dadas. CAA CCL

Calcula rendementos de máquinas térmicas e eléctricas,

tendo en conta as enerxías implicadas no seu

funcionamento.

CMCCT


91

Describe o funcionamento e as partes das máquinas

térmicas e eléctricas. CMCCT CCL

BLOQUE 4: CIRCUÍTOS E SISTEMAS LÓXICOS.


Realiza táboas de verdade de sistemas combinacionais,

identificando as condicións de entrada e a súa relación coas

saídas solicitadas. CMCCT

Deseña circuítos lóxicos combinacionais con portas lóxicas

a partir de especificacións concretas, aplicando técnicas de

simplificación de funcións, e propón o posible esquema do

circuíto. CMCCT CD CAA

CSIEE

Deseña circuítos lóxicos combinacionais con bloques

integrados, partindo de especificacións concretas, e propón

o posible esquema do circuíto.

Visualiza sinais en circuítos dixitais mediante equipamentos

reais ou simulados, e verifica a súa forma. CMCCT CD

BLOQUE 5: CONTROL E PROGRAMACIÓN DE SISTEMAS AUTOMÁTICOS..


Explica o funcionamento dos biestables, indicando os tipos

e as súas táboas de verdade asociadas. CMCCT CCL

Debuxa o cronograma dun contador e explica os cambios

que se producen nos sinais. CMCCT


92

Obtén sinais de circuítos secuenciais típicos empregando

software de simulación. CMCCT CD

Debuxa cronogramas de circuítos secuenciais partindo dos

esquemas destes e das características dos elementos que o

compoñen.

CMCCT

Deseña circuítos lóxicos secuenciais sinxelos con biestables

a partir de especificacións concretas e elaborando o

esquema do circuíto.

CMCCT CAA CSIEE

Identifica os principais elementos que compoñen un

microprocesador tipo e compárao con algún

microprocesador comercial.

CCL CMCCT CD

INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN E SISTEMA DE CALIFICACIÓN


Exames : Realizaranse entre dous e tres exames por avaliación,que constarán de

preguntas teóricas e exercicios prácticos en distinta proporción segundo a unidade. A media dos

exames suporá un 85% da nota final. Os exames fixaranse o comezo do curso na medida do

posible.


e/ou negativas. Cada chamada positiva suma 0,1 na nota final, e cada chamada negativa resta

0,1 na nota final.



Actitude e traballo diario: Unha boa actitude implica estar en silencio no

transcurso das clases, levantar a man cando se desexe intervir, manter unha actitude de traballo

e mostrar interese polas explicacións. Suporá un 15% da nota.



93

chamadas0,15actitude Nota0,85exames NotafinalNota ±⋅+⋅=



deles.

Para aprobar a materia deberá acadarse unha nota final dun 5 ou superior.

Farase un exame de recuperación ao final de cada avaliación, onde entrará toda a materia

impartida en dita avaliación. Este exame servirá para recuperar a materia no caso de estar

suspensa, ou ben para subir a nota aqueles alumnos/as que o desexen. Para recuperar a materia

deberán obter no exame a lo menos un 6. Para os que tratan de subir nota, o exame subiralles

tendo en conta que o 6 equivale a un 5, o 7 a un 6 e así sucesivamente. A nota final de

recuperación calcularase aplicando as mesmas porcentaxes que para a nota final de cada

avaliación.



1. Describir os elementos e funcionamento dos circuítos hidráulicos e pneumáticos, e coñecer a

súa simboloxía.

2. Interpretar correctamente esquemas de circuítos hidráulicos e pneumáticos.

3. Deseñar circuítos pneumáticos.

4. Coñecer a estrutura e propiedades dos distintos materiais e describir os tratamentos os que

poden someterse para mellorar as súas propiedades.

5. Interpretar os diagramas de fase das aliaxes e realizar cálculos a partir deles.

6. Coñecer os distintos tipos de ensaios para valorar as propiedades dos materiais, e interpretar

os resultados obtidos.

7. Enunciar e aplicar os principios da termodinámica.

8. Coñecer a constitución, clasificación e funcionamento dos motores térmicos.

9. Coñecer os tipos, funcionamento e aplicacións dos circuítos frigoríficos.

10. Coñecer o principio de funcionamento da bomba de calor.

11. Realizar correctamente cálculos termodinámicos en máquinas térmicas.

12. Describir o funcionamento dos motores eléctricos de corrente continua e de corrente alterna,

e realizar problemas sinxelos.

13. Describir a estrutura e elementos dos sistemas de control automático.

14. Diferenciar entre sinais analóxicos e dixitais, xustificar a necesidade dos convertedores,

coñecer os tipos de control.


94

15. Deseñar circuítos dixitais. Simplificar funcións lóxicas e obter táboas de verdade. Realizar

correctamente diagramas de Karnaugh.

TEMPORALIZACIÓN

1ª Avaliación

§ Unidade 1: Circuítos neumáticos.

§ Unidade 2: Circuítos oleohidráulicos..

§ Unidade 5: Estrutura interna da materia.

§ Unidade 6: Ensaios e medida das propiedades dos materiais.

2ª Avaliación

§ Unidade 7: Diagramas de equilibrio en materiais metálicos.

Tratamentos. Oxidación e corrosión.

§ Unidade 8: Principios da termodinámica.

§ Unidade 9: Motores térmicos.

§ Unidade 10: Máquinas frigoríficas e bomba de calor.

3ª Avaliación

§ Unidade 12: Circuítos dixitais I.

§ Unidade 13: Circuítos dixitais II.

§ Unidade 3: Sistemas de control.

§ Unidade 4: Compoñentes dun sistema de control.

A Unidade 11: Motores eléctricos impartirase a finais de curso, só para aqueles alumnos/as que

non cursen a materia de Electrotecnia, para non repetir contidos.


95

ELECTROTECNIA.

Os fenómenos electromagnéticos e os seus efectos atópanse entre os campos do

coñecemento actual que producen máis aplicacións tecnolóxicas innovadoras. Na electrotecnia

estúdanse as aplicacións técnicas da electricidade, entre as cales se inclúen os circuítos eléctricos

e electrónicos e as máquinas eléctricas e as instalacións e sistemas eléctricos. Estas aplicacións

modifican substancialmente os procesos de producción e impulsan a economía porque aceleran a

investigación científica e o desenvolvemento tecnolóxico e optimizan a xestión do coñecemento. A

comprensión dos fundamentos de tales fenómenos e o coñecemento dos sistemas en que se

aplican é, polo tanto, un aspecto clave da formación tecnolóxica.

A materia de electrotecnia, neste sentido, apóiase nos coñecementos adquiridos en eta-

pas educativas anteriores e nas materias de física, de tecnoloxía industrial e de matemáticas do

bacharelato para achegar ao currículo un valor formativo adicional, resultante da relación entre o

coñecemento científico e a aplicación tecnolóxica, de especial importancia cara a estudios

posteriores.

Na ensinanza da electrotecnia trátase de desenvolver de maneira equilibrada os tres eixes

transversais que a configuran. Por unha parte formalízase a teoría de circuítos eléctricos para

aplicala a dispositivos e instalacións eléctricos. En segundo lugar, preséntanse as solucións

técnicas que permiten a utilización da electricidade nunha ampla variedade de aplicacións e, en

terceiro lugar, realízanse ou simúlanse montaxes en que se miden parámetros eléctricos. A

electrotecnia, neste sentido, achega actividades que combinan a análise, a simulación e a

aplicación, contribuíndo a desenvolver competencias establecidas no currículo, especialmente a

competencia matemática e a competencia en ciencia e tecnoloxía.

O currículo presentase organizado en catro bloques dos que o primeiro, Circuítos

eléctricos, se dedica a análise dos circuítos eléctricos de corrente continua e alterna e á descrición

do seu funcionamento. Tamén se inclúe neste bloque a realización de medidas eléctricas, que

debe combinarse coa análise, co deseño e coa montaxe de circuítos e coa elaboración e a

interpretación de esquemas eléctricos normalizados. En varios destes aspectos será útil o emprego

de programas informáticos específicos e de simulación para complementar a experiencia que

proporciona o traballo con circuítos reais.

O segundo bloque trata as Máquinas eléctricas, especialmente os transformadores e os

motores, e debería centrarse na facilidade de conversión da enerxía eléctrica noutras formas de

enerxía e na análise do rendemento destes procesos.

No terceiro bloque, Electrónica, utilízase a teoría de circuítos para analizar circuítos

básicos con semiconductores e estudar a rectificación, a estabilización, a amplificación e a

conmutación, coñecemento que debe aplicarse á análise de circuítos electrónicos característicos e

de equipamentos electrónicos de uso común. Trátase de identificar compoñentes e bloques


96

funcionais para describir a función dos compoñentes e o funcionamento dos equipamentos. A

utilización dun contorno de simulación e a realización de montaxes reais poden combinarse para

facilitar a comprensión do funcionamento dos semiconductores e das súas aplicacións, ademais

de proporcionar unha base adecuada para valorar a importancia da electrónica nos avances

tecnolóxicos.

O bloque catro, Instalacións eléctricas, trata os aspectos relacionados coas normas e a súa

relevancia para facilitar a aplicación universal da tecnoloxía eléctrica. O alumnado debe percibir

que as instalacións domésticas representan unha parte substancial do consumo total de enerxía

e que a aplicación correcta das normas e das boas prácticas en materia de consumo producen

contornos de traballo máis seguros e confortables e, sobre todo, sustentables.

Esta materia favorece a reflexión sobre as implicacións tecnolóxicas e sociais do

coñecemento científico e tecnolóxico. Analizando a forma en que o progreso técnico nos campos

da electricidade e da electrónica inflúe na sociedade actual e se reflicte en normas respectuosas co

ambiente e coa seguridade pode amosarse que é posible potenciar o benestar social ao tempo que

se reduce o impacto ambiental da aplicación da tecnoloxía. Neste senso, a materia de

electrotecnia pode contribuír notablemente á toma de conciencia dos futuros cidadáns e cidadáns

diante dos retos tecnolóxicos, outro aspecto clave da formación do alumnado, que sen dúbida

repercutirá no benestar da sociedade do século XXI.

No desenvolvemento desta materia deberase ter en conta o principio de igualdade por

razón de xénero fomentando o libre acceso das mulleres ás profesións técnicas sen

condicionamentos provocados pola influencia dos prexuízos e estereotipos sexistas.


OBXECTIVOS

§ Comprender e explicar o comportamento de dispositivos eléctricos sinxelos e os principios e leis

físicas que os fundamentan.

§ Seleccionar e utilizar correctamente os compoñentes dun circuíto eléctrico que responda a una

finalidade predeterminada, comprendendo o seu funcionamento.

§ Calcular e medir as principais magnitudes dun circuíto eléctrico, en corrente continua e alterna,

composto por elementos discretos en réxime permanente.

§ Analizar e interpretar esquemas e planos de instalación e equipos eléctricos característicos,

comprendendo a función dun elemento ou grupo funcional de elementos no conxunto.

§ Seleccionar e interpretar información axeitada para plantexar e valorar solución, no ámbito da

electrotecnia, a problemas técnicos común.


97

§ Coñecer o funcionamento, elixir e empregar adecuadamente os aparatos de medida de

magnitudes eléctricas, estimando anticipadamente o seu orde de magnitude e valorando o seu

grado de precisión.

§ Propoñer solución a problemas no eido da electrotecnia cun nivel de precisión coherente co das

diversas magnitudes que interveñen neles.

§ Comprender as descricións e características dos dispositivos eléctricos e transmitir con precisión

os coñecementos e ideas sobre eles empregando vocabulario, símbolos e formas de expresión

apropiadas.

§ Actuar con autonomía, confianza e seguridade o inspeccionar, manipular e intervir en circuítos e

máquinas eléctricas para comprender o seu funcionamento.

CONTIDOS

BLOQUE 1: CIRCUITOS ELÉCTRICOS.

UNIDADE 1: ELECTROSTÁTICA.

§ Carga eléctrica. Lei de Coulomb.

§ Campo eléctrico. Intensidade de campo.

§ Campo eléctrico: Potencial e diferenza de potencial.

§ Condensador.

§ Asociación de condensadores.

§ Carga e descarga dun condensador.

UNIDADE 2: CORRENTE CONTINUA. CONCEPTOS BÁSICOS.

§ Corrente eléctrica.

§ Intensidade de corrente.

§ Lei de Ohm. Resistencia eléctrica dun condutor.

§ Asociación de resistencias.

§ Enerxía e potencia da corrente eléctrica.

§ Xeneradores.

§ Receptores.

§ Lei de Ohm xeneralizada.

§ Diferenza de potencial entre dous puntos dun circuíto.

§ Asociación de xeneradores.


98

UNIDADE 3: CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS DE CORRENTE CONTINUA.

§ Condutores eléctricos. Tipos e simboloxía.

§ O circuíto eléctrico.

§ Leis de Kirchhoff.

§ Circuítos ponte.

§ Principio de superposición.

UNIDADE 4: CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS DE CORRENTE ALTERNA.

§ As ondas senoidais.

§ Elementos e parámetros dunha onda periódica.

§ Representación vectorial dunha onda senoidal.

§ Ondas senoidais simultáneas.

§ Produción dunha corrente alterna.

§ Circuíto R.

§ Circuíto L.

§ Circuíto C.

§ Impedancia.

§ Circuítos serie RL, RC e RLC.

§ Circuítos en paralelo.

§ Circuítos oscilantes

§ Notación complexa.

§ Enerxía e potencia: potencia aparente, activa e reactiva. Factor de potencia.

§ Simboloxía normalizada.

UNIDADE 5: MEDIDAS EN CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS.

§ A medida. Erros.

§ Características dos aparatos de medida.

§ Clasificación dos aparatos de medida.

§ Elementos constitutivos dos aparatos de medida.

§ Indicacións nas escalas.

§ Medidas de magnitudes eléctricas. O polímetro.

§ O osciloscopio.

§ Medidas de potencia e enerxía.


99

BLOQUE 2: MÁQUINAS ELÉCTRICAS.

UNIDADE 6: MÁQUINAS ELÉCTRICAS ROTATIVAS.

§ Introdución: fundamentos do electromagnetismo.

§ Constitución xeral dunha máquina eléctrica.

§ Clasificación das máquinas eléctricas rotativas.

§ Potencia.

§ Balance de enerxía. Perdas.

§ Característica par-velocidade dun motor.

UNIDADE 7: MÁQUINAS ROTATIVAS DE CORRENTE CONTINUA.

§ Clasificación das máquinas.

§ O motor de cc.

§ Principios de funcionamento. Campo xiratorio.

§ Tipos de excitación.

§ Forza electromotriz.

§ Par electromagnético.

§ Reacción do inducido e fenómeno da conmutación.

§ Esquema eléctrico e balance de potencia.

§ Curvas de funcionamento.

§ Regulación de velocidade.

§ Arranque. Inversión de xiro. Freado.

UNIDADE 8: MÁQUINAS ROTATIVAS DE CORRENTE ALTERNA.

§ Motores asíncronos trifásicos.

§ Motores asíncronos monofásicos.

§ Interpretación de esquemas e planos de montaxe en construcións de motores eléctricos de

corrente alterna.

§ Descrición de todos os elementos que constitúen un motor eléctrico de ca


100

BLOQUE 3: ELECTRÓNICA.

UNIDADE 9: ELECTRÓNICA DIXITAL.

§ Introdución.

§ Resistencias variables.

§ Semicondutores.

§ O diodo.

§ O transistor.

§ O relé.

§ Principios de electrónica dixital: álxebra de Boole e portas lóxicas.

§ Circuítos electrónicos básicos:

o Divisores de tensión.

o Reguladores.

o Rectificación.

o Amplificación.

o O transistor en conmutación.

o Multivibradores.

BLOQUE 4: INSTALACIÓNS ELÉCTRICAS.

UNIDADE 10: INSTALACIÓNS ELÉCTRICAS DE BAIXA TENSIÓN.

§ Distribución da enerxía eléctrica.

§ Instalacións de enlace.

§ Posta a terra.

§ Potencia correspondente a un edificio.

§ Instalación interior dunha vivenda.

§ Tarifas eléctricas.

§ Protección e seguridade eléctricas.

§ Circuítos de alumado.

§ Circuítos de calefacción.

§ O transformador.


101


§ Aplicar os principios da electricidade para describir matematicamente o funcionamento dos

compoñentes pasivos e calcular os seus parámetros eléctricos.

§ Explicar cualitativamente os fenómenos derivados dunha alteración nun elemento dun

circuíto eléctrico sinxelo e estimar as variacións que se espera que tomen os valores das

magnitudes eléctricas.

§ Calcular o valor das magnitudes eléctricas en circuítos de corrente continua.

§ Analizar o comportamento de circuítos de corrente alterna, en contornos reais ou simulados,

calcular os valores das magnitudes eléctricas e representalas vectorialmente.

§ Manexar correctamente instrumentos de medida e efectuar lecturas correctas nas

correspondentes escalas.

§ Seleccionar o instrumento máis adecuado a cada medida e estimar as causas de erro.

§ Describir e coñecer o funcionamento dos diversos aparatos de medida eléctricos.

§ Explicar o funcionamento das máquinas eléctricas básicas en relación cos fenómenos

eléctricos e magnéticos.

§ Poñer exemplos de máquinas eléctricas de uso frecuente.

§ Realizar cálculos enerxéticos e de rendemento en distintos tipos de máquinas eléctricas.

§ Identificar en esquemas e planos os elementos que constitúen unha máquina eléctrica.

§ Interpretar as especificacións técnicas das máquinas eléctricas de cc e ca e determinar as

magnitudes principais do seu comportamento en condicións nominais.

§ Explicar o funcionamento de circuítos electrónicos característicos con transistores e diodos e

calcular os parámetros dos compoñentes electrónicos de que constan.

§ Analizar instalacións en vivendas, reais ou simuladas, interpretando esquemas eléctricos,

realizar montaxes de pequenas instalacións e identificar os riscos para a seguridade para as

persoas.



BLOQUE 1: CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS


Calcula os parámetros eléctricos dos compoñentes pasivos a

partir das súas características físicas. CMCCT

CAA

Reduce as asociacións de compoñentes eléctricos do mesmo

tipo aos compoñentes equivalentes.


102

Relaciona as alteracións en elementos dun circuíto eléctrico

sinxelo coas variacións que se espera que tomen os valores de

tensión e corrente neles.

CMCCT CAA CSIEE

Calcula os valores das correntes e das tensións nun circuíto

eléctrico de corrente continua aplicando as leis de Kirchhoff, se

fose necesario.

CMCCT CAA

Representa e interpreta esquemas de circuítos eléctricos

básicos de corrente continua. CCL CMCCT CAA

Calcula a enerxía disipada e a potencia consumida nos

compoñentes eléctricos.

CMCCT CAA

Calcula a impedancia de circuítos mixtos simples, compostos

por cargas resistivas e reactivas.

Calcula os valores das correntes e das tensións en circuítos de

corrente alterna alimentados por un xerador senoidal

monofásico.

Representa vectorialmente as magnitudes eléctricas nos

compoñentes dun circuíto de corrente alterna.

Calcula as potencias disipada, reactiva e aparente, e o factor de

potencia nos compoñentes pasivos dun circuíto de corrente

alterna.

CMCCT CAA CSIEE Selecciona os aparellos de medida adecuados, conéctaos

correctamente e elixe a escala óptima, mide as magnitudes

básicas de circuítos eléctricos de corrente continua e alterna e

verifica o estado dos compoñentes activos e pasivos.

Realiza medidas eléctricas de forma segura tanto para a persoa

que a realiza como para os circuítos ou as instalacións

eléctricas.

CMCCT CAA CSC

CSIEE


103

BLOQUE 2: MÁQUINAS ELÉCTRICAS


Explica o funcionamento de dispositivos destinados a producir

enerxía motriz e sinala as relacións e interaccións entre os

fenómenos que teñen lugar.

CMCCT CCL CAA

Identifica os parámetros principais das máquinas eléctricas. CMCCT

Analiza esquemas de circuítos de máquinas eléctricas e explica

o seu funcionamento.

CMCCT CCL CAA

CSIEE

Realiza medidas de parámetros de funcionamento de máquinas

eléctricas. CMCCT

BLOQUE 3: ELECTRÓNICA


Identifica a función de elementos discretos ou de bloques

funcionais en esquemas de circuítos electrónicos sinxelos. CMCCT CCL CAA

Realiza os cálculos necesarios para determinar as magnitudes

eléctricas nun circuíto electrónico.

CMCCT CAA

Representa e interpreta esquemas de circuítos electrónicos

característicos. CMCCT CCL CAA

Realiza montaxes reais ou simuladas de circuítos electrónicos a

partir dun esquema.

CMCCT CD CAA

CSIEE


104

BLOQUE 4: INSTALACIÓNS ELÉCTRICAS.


Interpreta esquemas de instalacións eléctricas de vivendas e

realiza a súa montaxe en contornos de traballo reais ou

simulados.

CMCCT CCL CD

CAA CSIEE

Identifica os riscos para a seguridade para as persoas derivados

do uso incorrecto de instalacións eléctricas ou dos defectos no

seu deseño ou na súa montaxe

CMCCT CCL CAA

CSC

INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN E SISTEMA DE CALIFICACIÓN


§ Exames : Realizaranse entre dous e tres exames por avaliación, que constarán de

preguntas teóricas e exercicios prácticos en distinta proporción segundo a unidade. A

media dos exames suporá un 85% da nota final. Os exames fixaranse o comezo do curso

na medida do posible.

§ Chamadas: Ó longo do curso os alumnos/as contarán cunha serie de chamadas positivas

e/ou negativas. Cada chamada positiva suma 0,1 na nota final, e cada chamada negativa

resta 0,1 na nota final.



§ Actitude e traballo diario: Unha boa actitude implica estar en silencio no transcurso das

clases, levantar a man cando se desexe intervir, manter unha actitude de traballo e

mostrar interese polas explicacións. Suporá un 15% da nota.


105

chamadas0,15actitude Nota0,85exames NotafinalNota ±⋅+⋅=




deles.


Farase unha recuperación de cada avaliación, na que os alumnos/as só se examinarán

daquelas partes que non teñan aprobadas. Se non superan a materia deste xeito terán unha

recuperación en xuño na que lles entrará toda a materia. A nota final de recuperación calcularase

aplicando as mesmas porcentaxes que para a nota final de cada avaliación.



1. Coñecer os principios da electrostática e aplicalos correctamente a problemas sinxelos.

2. Definir as magnitudes eléctricas básicas e coñecer os elementos que forman parte dos

circuítos eléctricos.

3. Realizar cálculos en circuítos de corrente continua.

4. Aplicar correctamente as Leis de Kirchhoff.

5. Caracterizar a corrente alterna.

6. Realizar cálculos en circuítos de corrente alterna sinxelos.

7. Describir os elementos dunha instalación de enlace e da instalación interior dunha

vivenda.

8. Interpretar planos de instalacións eléctricas.

9. Realizar cálculos de consumos enerxéticos en instalacións eléctricas.

10. Explicar, deseñar e interpretar circuítos eléctricos de alumado e calefacción.

11. Describir o funcionamento dos motores eléctricos de corrente continua e de corrente

alterna, e realizar problemas sinxelos.

12. Diferenciar entre sinais analóxicos e dixitais, xustificar a necesidade dos convertedores,

coñecer os tipos de control.

13. Deseñar circuítos dixitais. Simplificar funcións lóxicas e obter táboas de verdade. Realizar

correctamente diagramas de Karnaugh.

14. Coñecer as características, clasificación, elementos constituíntes e aplicacións dos

distintos aparatos de medida.


106

TEMPORALIZACIÓN

1ª Avaliación

Unidade1: Electrostática.

Unidade 2: Corrente continua. Conceptos básicos.

Unidade 3: Circuítos eléctricos de corrente continua.

2ª Avaliación

Unidade 4: Circuítos eléctricos de corrente alterna.

Unidade 5: medidas en circuítos eléctricos.

Unidade 6: Máquinas eléctricas rotativas.

Unidade 7: Máquinas rotativas de corrente continua.

Unidade 8: Máquinas rotativas de corrente alterna.

3ª Avaliación Unidade 9: Electrónica dixital.

Unidade 10: Instalacións eléctricas de baixa tensión.

3.4. MATERIAIS E RECURSOS DIDÁCTICOS Os principais materiais e recursos que serán empregados tanto na ESO coma no

Bacharelato son os seguintes:

§ Materiais e recursos primarios: Pizarra e tiza como apoio ó desenvolvemento das clases

teóricas e na resolución de problemas, caderno do alumno/a, libro de texto, boletíns de

problemas…

§ Material de consulta: libros de texto, libros de problemas, libros específicos (de

electrónica dixital, neumática e hidráulica…), dicionario tecnolóxico…

§ Medios audiovisuais: ordenador portátil, canón e pantalla, para poder amosar calquera

tipo de material multimedia como complemento as exposicións teóricas.

§ Material informático: temos a nosa disposición dúas aulas de informática que contan con

35 ordenadores. Nelas os alumnos/as poden traballar cos múltiples recursos que ofrece

internet, e cos programas de resolución e simulación de circuítos eléctricos, electrónicos,

neumáticos e de control, así como con programas de deseño asistido por ordenador.

§ Aula – Taller de Tecnoloxía: dotada dos instrumentos de medida, aparatos e material

necesario para a realización de prácticas demostrativas:

- Compoñentes eléctricos para a montaxe de circuítos.

- Compoñentes electrónicos (analóxicos e dixitais) para a montaxe de circuítos.


107

- Material para a realización de circuítos impresos.

- Compresor e paneis con elementos básicos de neumática para a simulación de

situacións reais sinxelas.

- Motores eléctricos.

- Mecanismos de transmisión e transformación do movemento.

- Dúas mesas de carpinteiro e dúas metálicas.

- Todo tipo de ferramentas, manuais e eléctricas.

§ Material funxible: taboleiros de madeira, pranchas de metais, corcho, eixos, pinturas…

3.5. METODOLOXÍA DIDÁCTICA

En cada unidade didáctica o profesor realizará unha exposición teórica, co fin de que os

alumnos/as comprendan os conceptos básicos da unidade. Esta exposición poderá acompañarse

de presentacións, vídeos, e outro material audiovisual, e por suposto anotacións na pizarra.

Trataranse de establecer relacións entre os conceptos das diferentes unidades didácticas para

que a aprendizaxe sexa máis sólida.

Unha vez que os conceptos básicos estean claros, proporanse exercicios para afianzalos no

caso de que a unidade sexa maiormente teórica, ou ben farase algún traballo en grupo. Nos temas

máis prácticos adicaranse un maior número de sesións á resolución dos boletíns de problemas.

Alternaranse as clases teóricas coas prácticas na medida do posible.

Na ESO realizarase a lo menos un proxecto en cada nivel ó longo do curso. O proxecto será

levado a cabo en grupos. Os alumnos/as poderán ter proxectos diferentes ou un común de acordo

co que decida o profesor de cada nivel. Os proxectos constarán de tres fases: deseño, construción

e verificación, xerando a primeira e a última a súa correspondente documentación.

Potenciarase a realización de exposicións por parte do alumnado. En 1º de bacharelato o final

de cada unidade os alumnos deberán expoñer traballos relacionados coa unidade. Un día á

semana aricarase a preparación destas exposicións: búsqueda de información, realización de

presentacións en Power Point, etc…


108

4. TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN E

COMUNICACIÓN NA ESO E NO

BACHARELATO.

4.1. INTRODUCIÓN.

As tecnoloxías da información e da comunicación (TIC) desenvolven un papel fundamental

na sociedade actual, porque proporcionan un conxunto de coñecementos e de técnicas que

permiten satisfacer as necesidades individuais e colectivas. Neste sentido, as TIC achéganlle ao

currículo a capacidade de analizar e redeseñar a relación entre dispositivos tecnolóxicos e

necesidades sociais, ámbito no que a innovación e a condición de inmediatez que lle son propias

dotan esta materia dunha grande relevancia educativa. Na resolución de problemas coas TIC

conxúganse, ademais da innovación, elementos como o traballo en equipo ou o carácter

emprendedor, que son imprescindibles para formar unha cidadanía autónoma e competente.

Ademais, o coñecemento das novas tecnoloxías proporciona unha imprescindible perspectiva

científico-tecnolóxica sobre a necesidade de construír unha sociedade formada por unha

cidadanía crítica con respecto ao que acontece arredor dela.

A materia de Tecnoloxías da Información e da Comunicación trata de achegarlle ao

alumnado as habilidades necesarias para adaptarse aos cambios propios deste ámbito

tecnolóxico. Deste xeito, na parte da materia correspondente a cuarto curso de educación

secundaria obrigatoria, os bloques de "Ética e estética da interacción en rede", de "Seguridade

informática" e de "Internet, redes sociais e hiperconexión" tratan aspectos das redes moi

relacionados entre si, que é necesario que o alumnado domine para que poida desenvolverse con

soltura e seguridade nos ámbitos profesional e persoal. O bloque de "Computadores, sistemas

operativos e redes" abonda en aspectos de configuración dos computadores e de instalación de

aplicación cos que as persoas usuarias deben familiarizarse para utilizar computadores e

aplicacións xunto con outros dispositivos hoxe imprescindibles, como teléfonos intelixentes e

táboas, ou para utilizar as posibilidades de conectividade das TIC. O bloque de "Organización,

deseño e produción de información dixital" e o de "Publicación e difusión de contidos" tratan os

aspectos que poden necesitarse para producir documentos e difundilos, ademais dalgúns temas

relacionados co soporte das publicacións, como son o tratamento de datos, a xeración de informes

e a incorporación de elementos gráficos e audiovisuais nos documentos.

Nos dous cursos de bacharelato, a materia de Tecnoloxías da Información e da

Comunicación persegue a consolidación dunha serie de coñecementos tecnolóxicos

indispensables. Así, o bloque "A sociedade da información e o computador" introduce o alumnado

na importancia desta materia na sociedade actual. Os bloques "Arquitectura de computadores",


109

"Redes de computadores" e "Seguridade" abondan en aspectos relativos aos compoñentes e á

configuración dos computadores, e á súa conexión en redes. O bloque "Software para sistemas

informáticos" afonda no uso de aplicacións de uso común no mundo actual, tales como as

aplicacións ofimáticas de edición de texto, de cálculo, de elaboración de presentación, de

almacenaxe de información e de traballo con imaxe e vídeo. E os bloques "Programación" e

"Publicación e difusión de contidos" afondan no deseño de programas que permitan dar solucións

a problemas do mundo real, e no uso destes no mundo de internet.

Como noutras materias que tratan aspectos tecnolóxicos, nesta intégranse coñecementos

de carácter matemático e científico, ademais de que é frecuente que as TIC se utilicen para

resolver problemas específicos doutras disciplinas. Un enfoque interdisciplinar, xa que logo,

favorecerá a conexión con outras materias e mesmo con diversos temas de actualidade.

Desde o punto de vista metodolóxico, as TIC admiten tratamentos moi diversos, porque

serven tanto para integrar as restantes materias do currículo como para afondar en aspectos moi

específicos, como a programación ou as comunicacións, sen esquecer que son especialmente

indicadas para reflexionar sobre os temas tecnolóxicos e de actualidade.

Esta materia caracterízase pola realización de actividades nas que se desenvolven

destrezas técnicas para acceder ás redes de información, que tamén se comparte, e se utilizan

aplicacións informáticas de propósito xeral. Neste contexto, a iniciativa, a colaboración e o

respecto polas normas de seguridade e polos dereitos dos colectivos relacionados coa cultura ou

coa produción de programas informáticos son tan importantes como o dominio dos recursos

informáticos e das redes de comunicacións.

A participación pode potenciarse nesta materia mediante a exposición de traballos, a

resolución colaborativa de problemas mediante a realización de proxectos informáticos, a

utilización colectiva de recursos virtuais ou a procura e a análise de información en internet,

aspectos que tamén favorecen a propia aprendizaxe.

Na ensinanza das TIC resulta, daquela, adecuado reflexionar e traballar en grupo

procurando solucións a problemas concretos onde se poidan aplicar os coñecementos adquiridos,

e buscar información adicional, se se require, para fomentar o espírito emprendedor.

4.2. CONTRIBUCIÓN O DESENVOLVEMENTO DAS

COMPETENCIAS CLAVE.

§ Competencia en comunicación lingüística (CCL): desenvolverase na medida en que o

alumnado adquira e utilice un vocabulario técnico preciso, elabore programas e documentos,

explique conceptos ou elabore e expoña información.


110

§ Competencia matemática e competencias básicas en Ciencia e Tecnoloxía (CMCCT):

poden alcanzarse configurando e administrando máquinas e sistemas operativos, aplicando

técnicas de tratamento e almacenamento de datos ou asumindo hábitos seguros no contexto

das redes de comunicación, competencias que tamén se favorecen analizando o

funcionamento de programas, aplicacións e sistemas operativos, ou mediante a análise e a

valoración das repercusións dos hábitos sociais en internet.

§ Competencia dixital (CD): é a específica desta materia, desenvolverase co emprego constante

das TIC para procurar e almacenar información, para obter e presentar datos e para simular

sistemas, ou para elaborar programas ou utilidades informáticas que sirvan para resolver

problemas.

§ Competencia de aprender a aprender (CAA): as actividades deben permitir que tome

decisións cun certo grao de autonomía, que organice o proceso da propia aprendizaxe e que

aplique o aprendido a situacións cotiás das que poida avaliar os resultados.

§ Competencia social e cívica (CSC): alcanzarase procurando que o alumnado traballe en

equipo, interactúe con outras persoas e con grupos de forma democrática, e respecte a

diversidade e as normas, e tamén mediante a análise da interacción entre o desenvolvemento

das TIC e os cambios socioeconómicos e culturais que produce.

§ Competencia do sentido de iniciativa e espírito emprendedor (CSIEE): conséguese nesta

materia a través do deseño, da planificación e da xestión de proxectos informáticos sinxelos,

ao transformar as ideas propias en programas ou en documentos.

§ Competencia da conciencia e as expresións culturais (CCEC): reflíctense na análise da

influencia dos fitos técnicos das TIC en distintas culturas e no seu desenvolvemento e

progreso.

En resumo, a materia de Tecnoloxías da Información e da Comunicación ofrece un inmenso

potencial para axudar a comprender o contorno social e para desenvolver un conxunto de

competencias relacionadas tanto co contexto profesional como coas formas que a participación

cidadá está a adoptar no contexto das TIC que afectan por igual os ámbitos social e do

desenvolvemento persoal.


111

TICS 4ºESO

PROGRAMACIÓN DAS UNIDADES DIDÁCTICAS.

BLOQUE 1: ÉTICA E ESTÉTICA NA INTERACCIÓN EN REDE.

UNIDADE 1: ÉTICA Y ESTÉTICA EN LA RED

OBXECTIVOS

§ Realizar un uso responsable das novas tecnoloxías.

§ Conservar a túa privacidade e manter a túa identidade segura mediante o emprego de

contrasinais adecuadas.

§ Recoñecer os distintos tipos de licencias de uso dos materiais en Internet.

§ Utilizar os certificados electrónicos e todas as posibilidades do teu DNI electrónico.

CONTIDOS

§ A sociedade da información.

§ Marca persoal e reputación online.

§ Proteción da intimidade.

§ Contrasinais seguras.

§ Respecto dixital.

§ Identidade dixital e fraude.

§ Propiedade e intercambio de información.

§ Acceso a recursos na rede.


§ Adoptar condutas e hábitos que permitan a protección do individuo na súa interacción na

rede.

§ Acceder a servizos de intercambio e publicación de información dixital con criterios de

seguridade e uso responsable.

§ Recoñecer e comprender os dereitos dos materiais aloxados na web.


112



CLAVE

Interactúa con hábitos adecuados en contornos virtuais. CD CSC

Aplica políticas seguras de utilización de contrasinais para a

protección da información persoal. CD CMCCT

Realiza actividades con responsabilidade sobre conceptos

como a propiedade e o intercambio de información. CAA CD CSC CCEC

Consulta distintas fontes e navega coñecendo a importancia

da identidade dixital e os tipos de fraude da web. CD CAA CSC

Diferenza o concepto de materiais suxeitos a dereitos de

autoría e materiais de libre distribución.

CD CSC

CCEC

BLOQUE 2: COMPUTADORES, SISTEMAS OPERATIVOS E REDES.

UNIDADE 2: ORDENADORES E SISTEMAS OPERATIVOS.

OBXECTIVOS

§ Recoñecer as distintas partes que conforman un computador e comprender o seu

funcionamento básico.

§ Instalar distintos sistemas operativos nun ordenador persoal.

§ Instalar e desinstalar aplicacións nos diferentes sistemas operativos.

§ Realizar operacións de mantemento e reparación básica de equipos informáticos.

CONTIDOS

§ Equipos informáticos.

§ Compoñentes básicos dun computador. Interconexións e características.

§ Sistemas operativos. Tipos e funcións.


113

§ Windows. Entorno de traballo e principais utilidades.

§ Linux. Entorno de traballo e principais utilidades.

§ Instalación e desistalación de software de propósito xeral.

§ Ferramentas de accesibilidade.

§ Solución de problemas de instalación do sistema operativo.

§ Sistemas operativos virtuais.


§ Utilizar e configurar equipamentos informáticos, identificando os elementos que os configuran

e a súa función no conxunto.

§ Xestionar a instalación e eliminación de software de propósito xeral.

§ Coñecer a arquitectura dun computador, identificando os seus compoñentes básicos, e

describir as súas características.



CLAVE

Realiza operacións básicas de organización e

almacenamento da información. CD CMCCT CAA

Configura elementos básicos do sistema operativo e

de accesibilidade do equipamento informático. CD CMCCT

Resolve problemas vinculados aos sistemas

operativos e ás aplicacións e os programas

vinculados a estes.

CD CMCCT

CAA

Administra o equipamento con responsabilidade.

CD CMCCT

Analiza e coñece diversos compoñentes físicos dun

computador, as súas características técnicas.


114

UNIDADE 3: REDES INFORMÁTICAS E A SÚA SEGURIDADE.

OBXECTIVOS

§ Identificar, conectar e configurar os distintos dispositivos que forman parte dunha rede

informática.

§ Compartir arquivos na rede doméstica e na nube.

§ Configurar o teu router para un acceso inalámbrico seguro.

§ Detectar software malintencionado no teu computador e eliminalo.

§ Acceder e configurar un ordenador remoto aínda que estea a miles de km.

CONTIDOS

§ Redes. Definición e tipos.

§ Elementos físicos dunha rede.

§ Conexión alámbrica e inalámbrica.

§ Configuración básica dunha rede.

§ Compartir recursos en rede.

§ Redes privadas virtuais.

§ Control remoto de ordenadores.

§ Seguridade informática.


§ Utilizar software de comunicación entre equipamentos e sistemas.

§ Analizar os elementos e os sistemas que configuran a comunicación con fíos e sen eles.



CLAVE

Coñece aplicacións de comunicación entre

dispositivos informáticos.

CD CMCCT

Analiza as conexións entre computadores.

Describe as formas de conexión na comunicación

entre dispositivos dixitais.

CD CMCCT

CCL


115

BLOQUE 3: ORGANIZACIÓN, DESEÑO E PRODUCIÓN DE

INFORMACIÓN DIXITAL.

UNIDADE 4: PRODUCIÓN OFIMÁTICA

OBXECTIVOS

§ Crear documentos de texto organizados, atractivos e con formatos adecuados.

§ Elaborar follas de cálculo útiles para procesar e amosar información numérica.

§ Realizar presentacións atractivas con ferramentas locais e na nube.

CONTIDOS

§ Produción ofimática.

§ Procesador de textos.

§ A folla de cálculo.

§ Presentacións.

§ Ofimática na rede.


§ Empregar aplicacións informáticas de escritorio para a produción de documentos de texto.

§ Producir informes que requiran o emprego de follas de cálculo.

§ Deseñar presentacións nas que introducir formas e imaxes.



CLAVE

Elabora e maqueta documentos de texto con

aplicacións informáticas que facilitan a

inclusión de táboas, imaxes, fórmulas, gráficos,

así como outras posibilidades de deseño, e

interactúa con outras características do

programa.

CD CMCCT

CCL CAA

CSIEE CCEC


116

Produce informes que requiren o emprego de

follas de cálculo, que inclúan resultados

textuais, numéricos e gráficos.

CD CMCCT

CCL CSIEE

Integra elementos multimedia, imaxe e texto na

elaboración de presentacións, adecuando o

deseño e a maquetaxe á mensaxe e ao público

obxectivo a quen vai dirixido.

CD CMCCT

CCL CAA

CSIEE CCEC

CSC

UNIDADE 5: PRODUCCIÓN MULTIMEDIA

OBXECTIVOS

§ Obter e editar fotografías dixitais.

§ Traballar cos distintos formatos de audio.

§ Crear composicións de vídeo.

§ Publicar en distintos medios as túas producións multimedia.

CONTIDOS

§ Produción multimedia.

§ Imaxe dixital.

§ Gráfico vectorial.

§ Sonido dixital.

§ Vídeo dixital.


§ Elaborar contidos de imaxe, audio e vídeo e desenvolver capacidades para integralos en

diversas producións.


117



CLAVE

Emprega dispositivos de captura de imaxe,

audio e vídeo, edita a información mediante

software específico e crea novos materiais en

diversos formatos.

CD CMCCT

CCL CAA

CSIEE

BLOQUE 3: PUBLICACIÓN E DIFUSIÓN DE CONTIDOS.

UNIDADE 6: PUBLICACIÓN DE CONTIDOS NA WEB.

OBXECTIVOS

§ Crear a túa propia páxina web por diferentes métodos.

§ Abrir un servizo de aloxamento web ou hosting gratuíto.

§ Publicar contidos na túa páxina web subindo archivos por FTP.

§ Integrar elementos externos na túa páxina web.

CONTIDOS

§ Funcionamento da web.

§ Tipos de páxinas web.

§ HTML. A linguaxe estándar da web.

§ Organización dos elementos en páxinas web.

§ Creación de páxinas con editores web.

§ Xestores de contidos(CMS).

§ Outras formas de crear unha páxina web.

§ Publicación da páxina web.

§ Accesibilidade na web.


§ Elaborar e publicar contidos na web que integren información textual, numérica, sonora e

gráfica.


118

§ Coñecer os estándares de publicación e empregalos na produción de páxinas web e coas

ferramentas das TIC de carácter social.



CLAVE

Integra e organiza elementos textuais e gráficos en

estruturas hipertextuais.

CD CMCCT

CCL CAA

Deseña páxinas web e coñece os protocolos de

publicación, baixo estándares adecuados e con

respecto aos dereitos de propiedade.

CD CMCCT

CCL CSC

CSIEECCEC

Participa colaborativamente en diversas ferramentas

das TIC de carácter social e xestiona os propios.

CD CMCCT

CCL CAA

CSIEE CSC

BLOQUE 4: INTERNET, REDES SOCIAIS E HIPERCONEXIÓN.

UNIDADE 7: INTERNET E REDES SOCIAIS.

OBXECTIVOS

§ Crear o teu propio blog e foro.

§ Diferenciar os servizos das comunidades virtuais.

§ Empregar os foros, wikis e outros servizos da web.

§ Manexar as redes sociais máis populares.

§ Xestionar a túa presenza nas redes sociais dende una soa aplicación.

CONTIDOS

§ ¿Qué é Internet?

§ Comunidades virtuais.

§ Redes sociais.

§ Todas as miñas redes nun mesmo lugar.


119


§ Empregar o sentido crítico e desenvolver hábitos adecuados no uso e no intercambio da

información a través de redes sociais e plataformas.

§ Publicar e relacionar mediante hiperligazóns información en canles de contidos multimedia,

presentación, imaxe, audio e vídeo.

§ Estándares de aprendizaxe e competencias clave

§ Elabora materiais para a web que permiten a accesibilidade á información multiplataforma.

§ Realiza intercambio de información en distintas plataformas nas que está rexistrado/a e que

ofrecen servizos de formación, lecer, etc.

§ Sincroniza a información entre un dispositivo móbil e outro dispositivo.

§ Participa activamente en redes sociais con criterios de seguridade.

§ Emprega canles de distribución de contidos multimedia para aloxar materiais propios e

enlazalos noutras producións.

BLOQUE 5: SEGURIDADE.

UNIDADE 8: SEGURIDADE INFORMÁTICA.

OBXECTIVOS

§ Detectar software malintencionado no teu ordenador ou dispositivo e elimínalo.

CONTIDOS

§ Seguridade informática.

§ Seguridade activa e pasiva.

§ Malware e ameazas silenciosas.

§ Software de seguridade informática.

§ Seguridade na rede.

§ Os nosos arquivos seguros na nube

CRITERIOS DE AVALIACIÓN.

§ Adoptar as medidas de seguridade activa e pasiva que posibiliten a protección dos datos e do

intercambio de información.

§ Estándares de aprendizaxe e competencias clave.

§ Analiza e coñece dispositivos físicos e características técnicas de conexión e de intercambio de

información entre eles.


120

§ Coñece os riscos de seguridade e emprega hábitos de protección adecuados.

§ Describe a importancia da actualización do software e do emprego de antivirus para garantir

a seguridade.

INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN. CRITERIOS DE CUALIFICACIÓN.

Os instrumentos empregados para a avaliación dos alumnos, -as e o seu peso no resultado

final, serán os seguintes:

- Probas escritas ou prácticas (20%).

- Exercicios prácticos (80%).

Para facer a media é imprescindible obter tanto na media das probas escritas coma na

realización das prácticas unha nota mínima de 3 puntos.

Dado que a materia traballarase fundamentalmente na aula, seguindo un guión que se lles

dará previamente, a nota dependerá basicamente deste traballo. Por iso, a nota final baixará coas

seguintes faltas:

- Non traer o material necesario á clase.

- Facer consultas no ordenador en aplicacións que non teñan que ver cos contidos que se están

a tratar.

- Entregar as prácticas fora de prazo.

- Dificultar un ambiente axeitado de traballo.

- Non ter boa actitude en xeral de cara á materia.

A nota final será a media das notas correspondentes ás tres avaliacións.

Atendendo ao seu propio criterio, o profesor, -a correspondente de cada grupo poderá

realizar probas e/ou prácticas de recuperación ao alumnado con algunha avaliación suspensa. O

alumno/a deberá recuperar todas as avaliacións suspensas.

Os alumnos que non acaden os contidos mínimos esixidos deberán realizar unha proba na

convocatoria de setembro, e entregar unha serie de exercicios prácticos que lle indicará.

Tamén se considerará causa suficiente para non aprobar un comportamento que implique

risco grave físico para o propio alumno ou para os demais, especialmente cando ese

comportamento se produza na aula-taller.

Igualmente calquera acto voluntario ou desleixado que implique danos na propiedade dos

compañeiros ou do Centro poderá implicar o Insuficiente parcial ou total segundo a gravidade da

falta.


121

En canto os criterios de promoción o Departamento oporase á promoción daqueles

alumnos que non acadaran os mínimos e, sobre todo, daqueles que abandonasen a área en

cuestión.

MÍNIMOS PARA UNHA AVALIACIÓN POSITIVA.

§ Introdución: medida da cantidade de información, características básicas dos principais

sistemas operativos, características dos principais compoñentes internos e externos dun

ordenador.

§ Redes e seguridade: características e configuración dos principais dispositivos das redes locais

con ou sen fíos, medidas de seguridade na rede local e en Internet.

§ Multimedia: técnicas básicas do tratamento de imaxes, xeración de debuxos sinxelos, edición de

audio e vídeo.

§ Publicación e difusión de contidos: elaboración de presentacións, creación e publicación de

páxinas web, xestores de contidos e ferramentas de colaboración en rede.

§ Internet e redes sociais: recursos básicos na web, principais modalidades de distribución do

software e os contidos multimedia.

TEMPORALIZACIÓN

Posto que hai unha relación entre os bloques e os estándares de aprendizaxe, expresaremos a

temporalización en función dos primeiros.

1ª Avaliación

Unidade1: Ética e estética na interacción en rede.

Unidade 2: Ordenadores e sistemas operativos.

Unidade 3: Redes informáticas e a súa seguridade.

2ª Avaliación

Unidade 4: Produción ofimática.

Unidade 5: Produción multimedia.

3ª Avaliación

Unidade 6: Publicación de contidos na web.

Unidade 7: Internet e redes sociais.

Unidade 8: Seguridade informática.


122

TICS I -1ºBAC

PROGRAMACIÓN DAS UNIDADES.

BLOQUE 1: A SOCIEDADE DA INFORMACIÓN E O COMPUTADOR.

UNIDADE 1: A SOCIEDADE DA INFORMACIÓN E O COMPUTADOR.

HARDWARE E SOFTWARE.

OBXECTIVOS

1. Identificar as bases do desenvolvemento histórico das TICs.

2. Enmarcar o estado actual das TIC dentro do proceso evolutivo da tecnoloxía o longo da

historia.

3. Coñecer os acontecementos clave e os dispositivos tecnolóxicos fundamentais que fixeron

posible o desenvolvemento das TIC en cada momento histórico.

4. Recoñecer as vantaxes e inconvintes dunha sociedade dixital.

5. Enmarcar el estado actual de las TIC dentro del proceso evolutivo de la tecnoloxía a lo largo de

la historia.

6. Distinguir os diferentes aspectos nos que as TIC condicionan a forma de relacionarnos na

sociedade dixital actual.

7. Enumerar e describir algún dos avances actuais que están propiciados pola evolución das TIC.

8. Manexar con soltura o sistema de numeración binario, decimal e hexadecimal.

9. Coñecer a definición e a función dun código no ámbito da transmisión e tratamento da

información nun equipo informático.

10. Coñecer a estrutura básica dun computador, diferenciando entre CPU, memoria, Periféricos e

dispositivos de almacenamento.

11. Describir a placa base dun computador e os elementos que a integran.

12. Diferenciar os tipos de memoria que empregan os computadores, e a función que

desempeñan.

13. Identificar os conectores e portos que permiten a conexión dos periféricos a CPU dun

ordenador.

14. Describir os periféricos de entrada e saída e a función que desempeñan.

15. Clasificar os dispositivos de almacenamento en función dos principios físicos que gobernan o

seu funcionamento e da súa capacidade.

16. Coñecer as funcións básicas dun sistema operativo, así como as características xerais,

compoñentes e elementos distintivos dos máis comúns.

17. Establecer unha clasificación dos sistemas operativos de uso común.


123

18. Coñecer o hardware e o software nos dispositivos móbiles.

CONTIDOS

§ Tecnoloxías da Información e Comunicación.

o Concepto de TIC. Evolución histórica.

o A globalización. Novos desenvolvementos. Aspectos sociolóxicos.

§ Hardware.

o Arquitectura de computadores. Funcionamento interno. Buses. Tipos de datos.

o Sistemas de codificación. Unidades de medida da información.

o Placa base. Microprocesador.

o Chipset.

o Memorias internas.

o Conectores internos e portos.

o Unidades de almacenamento: internas y externas.

o Periféricos de entrada e saída.

§ Software.

o Definición.

o Sistemas operativos.

o Programas e aplicacións.

o Hardware e software nos dispositivos móbiles.

BLOQUE 2: ARQUITECTURA DE COMPUTADORES.

UNIDADE 2: SISTEMAS OPERATIVOS.

OBXECTIVOS

1. Coñecer as funcións básicas dun sistema operativo, as características xerais, compoñentes

e elementos distintivos dos mais comúns.

2. Establecer unha clasificación das familias de sistemas operativos de uso común e coñecer

as diferentes opcións que ofrecen á hora de escoller un para funcionar sobre un equipo

concreto.

3. Analizar os diferentes tipos de aplicacións informáticas que existen en función da súa

aplicabilidade, do sistema operativo sobre o que corren e da licenza de uso que posúen.

4. Manexar con soltura os entornos gráficos de Windows e Ubuntu, coñecendo as formas de

acceso as operacións máis comúns.


124

5. Usar as diversas ferramentas de xestión de arquivos proporcionadas polos sistemas

operativos para efectuar as operacións básicas de xestión de ficheiros.

6. Comprender a utilidade e empregar os sistemas de asignación de usuarios nos diversos

SO.

7. Personalizar os entornos de traballo nos diferentes SO, facendo uso das posibilidades que

cada un ofrece.

8. Efectuar operacións de instalación e desinstalación de software e tarefas de mantemento e

protección do sistema operativo.

CONTIDOS

§ Funcións do sistema operativo.

§ Clasificación dos sistemas operativos.

§ Evolución dos sistemas operativos.

§ Os sistemas operativos de Microsoft.

§ Microsoft e o seu entorno gráfico.

§ O tratamento da información en Windows.

§ O sistema Linux.

BLOQUE 3: SOFTWARE PARA SISTEMAS INFORMÁTICOS.

UNIDADE 3: PROCESADORES DE TEXTO.

OBXECTIVOS

4. Profundizar no aprendizaxe do procesador de texto como ferramenta habitual para a

creación, modificación e reprodución de documentos.

5. Empregar as posibilidades que ofrecen os procesadores de texto: estilos, índices de

contidos, encabezados e pes de páxina, tablas...

6. Elaborar documentos que conteñan elementos que enriquezan o texto: imaxes, gráficos,

textos artísticos...

7. Empregar o editor de ecuacións para elaborar documentos de carácter científico que

conteñan expresións matemáticas.

CONTIDOS

§ Accións e conceptos fundamentais.

o Entorno de traballo de Open Office Writer.

o Información e accións habituais.


125

§ Deseño de documentos.

o Sangrías. Tabulacións.

o Columnas.

o Traballar con plantillas.

o Configurar unha páxina.

o Formatos dos arquivos.

§ Presentación de traballos. Consellos prácticos.

UNIDADE 4: PRESENTACIÓNS.

OBXECTIVOS

§ Estar familiarizado co entorno de traballo que ofrecen os diversos programas de

creación de presentacións dixitais, como Power Point e Open Office Impress.

§ Crear presentacións propias incorporando elementos estáticos como títulos, textos,

imaxes, tablas, vídeos e sonidos.

§ Incorporar nas presentacións elementos dinámicos como hiperenlaces, botóns e

animacións nos obxectos que as compoñen.

§ Preparar unha presentación para ser utilizada, seleccionando as diapositivas que se

amosarán e deseñando a transición entre as mesmas.

§ Realizar unha exposición oral sobre algún tema facendo uso da presentación creada,

reflexionando previamente sobre os requisitos que debe ter unha presentación en

relación o apoio que debe brindar á exposición.

CONTIDOS

§ ¿Qué é unha presentación?

o Utilidades das presentacións.

o Programas máis empregados.

§ Cómo debe ser unha presentación.

§ A ventá de Power Point e Open Office Impress.

§ As vistas de Power Point e Open Office Impress.

UNIDADE 5: FOLLAS DE CÁLCULO.

OBXECTIVOS

1. Coñecer a utilidade dunha folla de cálculo para a resolución de problemas cotiás sinxelos.

2. Dominar os procedementos de introdución de datos nunha folla de cálculo.


126

3. Empregar as fórmulas para completar as tablas que precisen dalgunha operación

matemática sinxela.

4. Manexar con soltura a denominación de rango, os mecanismos de selección de celdas e os

procedementos de recheo e copiado de fórmulas nun conxunto de celdas.

6. Utilizar os diferentes tipos de celdas, relativas e absolutas.

7. Modificar o aspecto dunha folla de cálculo para facela visualmente atractiva e coherente no

relacionado co contido.

8. Definir as opcións de visualización e impresión dunha folla de cálculo.

9. Empregar os diferentes tipos de gráficos, modificando os parámetros necesarios para

acomodalos as instrucións de presentación dadas.

CONTIDOS

§ Follas de cálculo.

o Entorno de traballo


o Elementos fundamentais.

o Introdución de datos.

§ Edición de contidos.

o Tipos de datos.

o Uso do teclado para desprazarse entre celdas.

o Uso do controlador de recheo: listas personalizadas.

o Erros o introducir datos.

o Protexer unha folla ou un libro.

o Formato das celdas.

o Formato de filas e columnas.

o Formato automático e condicional.

o Configuración da páxina.

o Ortografía.

§ Operadores, fórmulas e funcións.

o Operadores.

o Fórmulas e funcións. Referencias relativas e absolutas.

§ Gráficos.

o Elementos dun gráfico.

o Creación dun gráfico.

o Tipos de gráficos.


127

UNIDADE 6: EDICIÓN DE IMAXES.

OBXECTIVOS

1. Coñecer as características dos diferentes tipos de imaxes dixitais, distinguindo entre as

que son vectoriais e as que son mapa de bits.

2. Coñecer as características distintivas dos diferentes formatos de arquivos gráficos que

existen.

3. Distinguir as funcións dos diferentes tipos de software para tratamento e visualización de

imaxes: editores gráficos e visualizadores.

4. Obter imaxes en formato dixital a partir de diferentes fontes: escaneo, capturas de

pantalla, cámara fotográfica...e transferilas o equipo informático co que se tratarán.

5. Modificar os parámetros básicos dunha imaxe nun programa de edición.

6. Familiarizarse cos procedementos para modificar a luminosidade, cor, tono,

saturación...nun programa de edición dixital.

7. Interiorizar o uso de seleccións, capas e máscaras, da súa edición e modificación, da

aplicación de filtros e efectos sobre elas, para realizar composicións fotográficas sinxelas.

8. Agregar textos as composicións fotográficas.

CONTIDOS

§ Imaxe dixital: mapa de bits, imaxe vectorial.

§ Imaxes de mapa de bits.

o Características


o Programas de edición gráfica e visores.

o Programas de edición gráfica online.

o GIMP

UNIDADE 7: EDICIÓN DE AUDIO.

OBXECTIVOS

1. Describir con precisión as características físicas do son.

2. Comprender e explicar con corrección o proceso de dixitalización do son.

3. Coñecer e definir os parámetros adecuados para a obtención dunha gravación que se

axuste os requirimentos de calidade e o formato desexados.

4. Tratar dixitalmente un arquivo de audio empregando Audacity, facendo uso das

ferramentas de edición que proporciona, exportándoo o formato desexado e aplicando

os efectos que sexan precisos.


128

5. Establecer os axustes necesarios e efectuar as operacións precisas para lograr unha

gravación de voz empregando Audacity, que se axuste a uns criterios mínimos de

calidade.

6. Estar o tanto e manexar con competencia algunhas das aplicacións de escritorio e

dos recursos online que posibilitan a reprodución de música nos equipos.

CONTIDOS

§ O son. Dixitalización.

o Dixitalización do son.

o Magnitudes fundamentais do son dixital.

§ Gravación en soporte físico. Captura e reprodución.

§ Programas de reprodución, conversión e edición de audio.

§ Compresión: os códecs.

§ Formatos de audio.

§ Edición de audio: Audacity.

§ O respeto da propiedade intelectual.

UNIDADE 8: EDICIÓN DE VIDEO.

OBXECTIVOS

1. Coñecer e empregar correctamente os termos técnicos que configuran os

parámetros básicos dos vídeos en formato dixital, así como os formatos de vídeo

mais comúns e as súas particularidades.

2. Empregar Windows Movie Maker e OpenShot para a edición de vídeo, realizando o

proceso que transcorre entre a gravación e a publicación do material editado.

3. Coñecer aplicacións online que posibiliten a edición sinxela de vídeos e facer uso

delas para tarefas concretas susceptibles de ser publicadas na rede.

CONTIDOS

§ Introdución.

§ Reprodutores de vídeo e canais de distribución.

§ Descarga de vídeos de internet.

§ Formatos e compresión de vídeo.

§ Programas de edición de vídeo.

§ Gravar vídeos da actividade da pantalla: screencast.


129

BLOQUE 4: REDES DE COMPUTADORES

UNIDADE 9: REDES LOCAIS

OBXECTIVOS

1. Coñecer os compoñentes e funcionamento dunha rede informática.

2. Coñecer o modelo de referencia OSI e as especificacións IEEE 802.

3. Coñecer as características e funcionamento dos medios de transmisión guiados e

non guiados.

4. Sinalar as características das direccións IP.

5. Coñecer os conceptos básicos de identificación dun equipo nunha rede, dunha

subrede, e da porta de enlace, así como os relacionados cos procedementos de

conversión de direccións IP en nomes de dominio.

6. Establecer unha clasificación das redes en termos da área de cobertura, da súa

tipoloxía, o seu nivel de acceso, da súa relación funcional e da súa tecnoloxía física

de conexión, describindo as súas características básicas.

7. Enumerar e caracterizar os diferentes tipos de acceso a Internet que están

dispoñibles na actualidade.

8. Coñecer os procedementos para configurar unha rede dende a instalación do

adaptador de rede ata a configuración dos equipos necesarios.

9. Manifestar destreza nos procesos para compartir recursos en Windows e Linux.

CONTIDOS

§ ¿Qué é unha rede informática?

§ Clasificación das redes.

§ O modelo OSI.

§ As especificacións IEEE 802.

§ Medios de transmisión guiados: UTP e STP, fibra óptica.

§ Medios de transmisión no guiados: Wi-Fi, bluetooth, infrarrojos, microondas.

§ Elementos típicos dunha rede LAN.

§ Tipos de conexión a Internet.

§ Protocolos de comunicación.


130

BLOQUE 5: PROGRAMACIÓN

UNIDADE 10: PROGRAMACIÓN.

OBXECTIVOS

1. Comprender o termo algoritmo e deseñalo para a resolución de problemas concretos

relacionados con situacións reais da vida cotiá.

2. Realizar unha clasificación das linguaxes de programación en termos do seu nivel de

abstracción, do seu propósito, a súa forma de executarse, , a súa interactividade, etc...

3. Coñecer e aplicar as fases de realización dun programa e usar diagramas de fluxo para

representar o algoritmo de resolución do problema plantexado.

4. Coñecer os conceptos básicos de operación con variables e constantes.

5. Manexar con soltura os operadores aritméticos na realización de operacións con variables ou

constantes.

6. Estar familiarizado co entorno de traballo de Scractch, cos obxectos e escenarios, así como

cos bloques de instrucións de que dispón.

7. Crear un un xogo sinxelo de Scratch, de forma que se acomode os requisitos que se indiquen.

8. Empregar os diferentes tipos de datos e operadores con C++, os procedementos para a

inserción de comentarios, as estruturas de control e o método de creación de clases e

obxectos.

9. Desenvolver un programa sinxelo en C++ a partir dunhas especificacións dadas previamente.

CONTIDOS

§ ¿Qué é un programa?

§ As linguaxes de programación.

§ Historia e evolución das linguaxes de programación.

§ Tipos de programación.

§ A creación dun programa.

§ Tipos de datos.

§ Operadores.

§ A programación estruturada.

§ Aproximación a programación orientada a obxectos.

§ Programación de xogos e animacións: Scratch.

§ Introdución a linguaxe C.


131


1. Analizar e valorar as influencias das tecnoloxías da información e da comunicación na

transformación da sociedade actual, tanto nos ámbitos da adquisición do coñecemento como

nos da produción.

2. Configurar computadores e equipamentos informáticos identificando os subsistemas que os

compoñen e relacionando cada elemento coas prestacións do conxunto, e describir as súas

características.

3. Instalar e utilizar software de propósito xeral e de aplicación, e avaliar as súas características

e os contornos de aplicación.

4. Utilizar aplicacións informáticas de escritorio ou web, como instrumentos de resolución de

problemas específicos.

5. Analizar as principais topoloxías utilizadas no deseño de redes de computadores,

relacionándoas coa área de aplicación e coas tecnoloxías empregadas.

6. Analizar a función dos equipos de conexión que permiten realizar configuracións de redes e a

súa interconexión con redes de área extensa.

7. Describir os niveis do modelo OSI, relacionándoos coas súas funcións nunha rede

informática.

8. Aplicar algoritmos á resolución dos problemas máis frecuentes que se presentan ao traballar

con estruturas de datos.

9. Analizar e resolver problemas de tratamento de información, dividíndoos en subproblemas e

definindo algoritmos que os resolven.

10. Analizar a estrutura de programas informáticos, identificando e relacionando os elementos

propios da linguaxe de programación utilizada.

11. Coñecer e comprender a sintaxe e a semántica das construcións básicas dunha linguaxe de

programación.

12. Realizar pequenos programas de aplicación nunha linguaxe de programación determinada e

aplicalos á solución de problemas reais.



BLOQUE 1


CLAVE

Describe as diferenzas entre o que se

considera sociedade da información e sociedade do

coñecemento.

CD CCL

CSC


132

Explica cales son os novos sectores

económicos que apareceron como consecuencia da

xeneralización das tecnoloxías da información e da

comunicación.

CD CSIEE

CSC

BLOQUE 2


CLAVE

Describe as características dos subsistemas

que compoñen un computador, identificando os seus

principais parámetros de funcionamento.

CMCCT

CAA

Realiza esquemas de interconexión dos

bloques funcionais dun computador e describe a

contribución de cada un ao funcionamento integral

do sistema.

CD CMCCT

CCL

Describe dispositivos de almacenamento

masivo utilizados en sistemas de computadores,

recoñecendo a súa importancia na custodia da

información.

CD CMCCT

CCL

Describe os tipos de memoria utilizados en

computadores, analizando os parámetros que as

definen e a súa achega ao rendemento do conxunto.

CD CMCCT

CCL

Elabora un diagrama da estrutura dun

sistema operativo relacionando cada parte coa súa

función.

CD CMCCT

CCL

Instala sistemas operativos e programas de

aplicación para a resolución de problemas en

computadores persoais, seguindo instrucións de

fábrica.

CD CMCCT


133

BLOQUE 3


CLAVE

Elabora informes de texto que integren texto

e imaxes, aplicando as posibilidades das aplicacións

e tendo en conta o destinatario.

CD CMCCT

CAA CSIEE

CCEC

Elabora presentacións que integren texto,

imaxes e elementos multimedia, adecuando a

mensaxe ao público obxectivo ao que se destina.

CD CMCCT

CCL CAA

CSIEE CSC

CCEC

Resolve problemas que requiran a utilización

de follas de cálculo, xerando resultados textuais,

numéricos e gráficos.

CD CMCCT

CCL CAA

CSIEE CSC

CCEC

Deseña elementos gráficos en 2D e 3D para

comunicar ideas.

CD CMCCT

CCL CAA

CSIEE CSC

CCEC

Realiza pequenas películas integrando son,

vídeo e imaxes, utilizando programas de edición de

ficheiros multimedia.

CD CMCCT

CCL CAA

CSIEE CSC

CCEC

BLOQUE 4


CLAVE

Debuxa esquemas de configuración de

pequenas redes locais, seleccionando as tecnoloxías

en función do espazo físico dispoñible.

CD CMCCT

CAA CSIEE

Realiza unha análise comparativa entre os

tipos de cables utilizados en redes de datos. CD CMCCT

CCL

Realiza unha análise comparativa entre

tecnoloxía con fíos e sen eles, e indica posibles

CD CMCCT

CCL


134

vantaxes e inconvenientes.

Explica a funcionalidade dos elementos que

permiten configurar redes de datos, indicando as

súas vantaxes e os seus inconvenientes principais.

CD CMCCT

CCL

Elabora un esquema de como se realiza a

comunicación entre os niveis OSI de dous

equipamentos remotos.

CD CMCCT

CCL

BLOQUE 5


CLAVE

Desenvolve algoritmos que permitan resolver

problemas aritméticos sinxelos, elaborando os

correspondentes diagramas de fluxo.

CD CMCCT

CAA CSIEE

Escribe programas que inclúan bucles de

programación para solucionar problemas que

impliquen a división dun conxunto en partes máis

pequenas.

CD CMCCT

CAA CSIEE

Obtén o resultado de seguir un pequeno

programa escrito nun código determinado, partindo

de determinadas condicións.

CD CMCCT

CAA CSIEE

Define o que se entende por sintaxe dunha

linguaxe de programación e propón exemplos

concretos dunha linguaxe determinada.

CD CMCCT

CCL

Realiza programas de aplicación sinxelos

nunha linguaxe determinada que solucionen

problemas da vida real.

CD CMCCT

CAA CSIEE

CSC CCEC


135

TEMPORALIZACIÓN

Posto que hai unha relación entre os bloques e os estándares de aprendizaxe, expresaremos a

temporalización en función dos primeiros.

1ª Avaliación

Bloque 1: A sociedade da información e o computador.

§ Unidade 1: A sociedade da información e o

computador. Hardware e software.

Bloque 2: Arquitectura de ordenadores.

§ Unidade 2: Sistemas operativos.

Bloque 3: Software para sistemas informáticos.

§ Unidade 3: Procesadores de texto.

2ª Avaliación


§ Unidade 4: Presentacións.

§ Unidade 5: Follas de cálculo.

§ Unidade 6: Edición de imaxes.

3ª Avaliación


§ Unidade 7: Edición de audio.

§ Unidade 8: Edición de vídeo.

Bloque 4: Redes de computadores.

§ Unidade 9: Redes locais.

Bloque 5: Programación.

§ Unidade 10: Programación.

INSTRUMENTOS E PROCEDEMENTOS DE AVALIACIÓN


Exames : Realizarase un exame para os bloques 1, 2, 4 e 5. Para o bloque 3 realizarase un

exame por cada unidade. A contribución dos exames a nota final será dun 20%.

Prácticas: Realizaranse prácticas en todas as sesións, algunhas acompañadas dunha

breve introdución teórica. As prácticas serán colgadas na Aula Virtual, e puntuadas de 0 a 10. A

nota media das prácticas suporá o 80% da nota final.


136

Actitude e traballo diario: Nesta materia a actitude é especialmente importante, xa que o

groso da nota será a realización das prácticas. Durante a súa realización hai que estar en silencio,

cando se teñan dúbidas levantar a man e esperar o turno en silencio ata ser atendido pola

profesora. Está prohibido consultar páxinas que non teñan que ver coa práctica encomendada:

correo electrónico, redes sociais, etc...Aqueles alumnos/as que compartan ordenador terán que

irse turnando para manexalo e empregarán entre eles un ton de voz baixo. Unha mala actitude e

traballo diario deficiente poden supoñer ata 2 puntos menos na nota final.

Recuperacións: para aqueles alumnos/as que non superen a materia mediante as

prácticas e exames, poderán repetir aquelas que teñan suspensas.



Nota das prácticas: calculada como a media entre notas das prácticas.

Nota dos exames: calculada como a media entre as notas dos exames.

Nota de actitude e traballo diario.


Nota final = Nota exames ·0,2 + Nota prácticas ·0,8 – Nota actitude e traballo diario

É obrigatorio obter un mínimo en cada apartado para superar a materia, así, un 0 nos

exames ou unha redución de 2 puntos na actitude implica ter a materia suspensa aínda que as

prácticas estean superadas.









137


1. Describe as diferenzas entre o que se considera sociedade da información e sociedade do

coñecemento.

2. Explica cales son os novos sectores económicos que apareceron como consecuencia da

xeneralización das tecnoloxías da información e da comunicación.

3. Realiza esquemas de interconexión dos bloques funcionais dun computador e describe a

contribución de cada un ao funcionamento integral do sistema.

4. Describe dispositivos de almacenamento masivo utilizados en sistemas de computadores,

recoñecendo a súa importancia na custodia da información.

5. Describe os tipos de memoria utilizados en computadores, analizando os parámetros que as

definen e a súa achega ao rendemento do conxunto.

6. Elabora un diagrama da estrutura dun sistema operativo relacionando cada parte coa súa

función.

7. Elabora informes de texto que integren texto e imaxes, aplicando as posibilidades das

aplicacións e tendo en conta o destinatario.

8. Elabora presentacións que integren texto, imaxes e elementos multimedia, adecuando a

mensaxe ao público obxectivo ao que se destina.

9. Resolve problemas que requiran a utilización de follas de cálculo, xerando resultados

textuais, numéricos e gráficos.

10. Realiza pequenas películas integrando son, vídeo e imaxes, utilizando programas de edición

de ficheiros multimedia.

11. Realiza unha análise comparativa entre os tipos de cables utilizados en redes de datos.

12. Realiza unha análise comparativa entre tecnoloxía con fíos e sen eles, e indica posibles

vantaxes e inconvenientes.

13. Elabora un esquema de como se realiza a comunicación entre os niveis OSI de dous

equipamentos remotos.

14. Desenvolve algoritmos que permitan resolver problemas aritméticos sinxelos, elaborando os

correspondentes diagramas de fluxo.

15. Escribe programas que inclúan bucles de programación para solucionar problemas que

impliquen a división dun conxunto en partes máis pequenas.

16. Define o que se entende por sintaxe dunha linguaxe de programación e propón exemplos

concretos dunha linguaxe determinada.


138

TICS II – 2ºBAC


OBXECTIVOS

1. Buscar, analizar e seleccionar recursos dispoñibles na rede para incorporalos ás producións

propias.

2. Coñecer e empregar ferramentas para integrarse en redes sociais.

3. Integrar a información textual, numérica e gráfica en presentacións dixitais.

4. Integrar información textual, numérica e gráfica obtida de calquera fonte para elaborar

contidos propios e publicalos na web empregando medios que posibiliten a interación co resto

dos usuarios.

5. Coñecer e valorar o sentido e a repercusión social das diversas alternativas existentes para

compartir os contidos publicados na web, e aplicalos cando se difundan as producións

propias.

6. Comprender a importancia de reforzar as condutas de seguridade activa e pasiva que

posibiliten a protección dos datos nas interacións en internet.

7. Coñecer as aplicacións e os sistemas de almacenamento en rede e remotos, que faciliten a

súa mobilidade e a independencia dun equipamento localizado espacialmente.

8. Coñecer os bloques básicos e a sintaxe dalgún linguaxe de programación.

9. Elaborar diagramas de fluxo como unha primeira aproximación a resolución de problemas.

10. Construción de algoritmos que permitan dar resposta a problemas cun nivel de dificultade

que aumenta gradualmente e a súa posterior tradución o linguaxe de programación

correspondente.

11. Obter o resultado dun programa escrito en código determinado partindo das condicións do

problema plantexado.

12. Optimizar o código dun programa empregando procedementos de depuración.

BLOQUE 1: SEGURIDADE.

UNIDADE 1: SEGURIDADE INFORMÁTICA

CONTIDOS

§ Necesidade da seguridade.

§ Tipos de seguridade.

§ Seguridade activa e pasiva.


139

§ Seguridade física e lóxica.

§ Seguridade da persoa e dos sistemas de información.

§ As leis nos protexen.

§ Ameazas e fraudes nos sistemas de información.

§ Vulnerabilidades. Fortalezas e debilidades.

§ Seguridade activa: certificados dixitais. A firma electrónica.

§ Seguridade pasiva.

§ Ameazas e fraudes nas persoas

§ Software para protexer a persoa

§ Responsabilidade dixital.

§ Hábitos orientados a protección da intimidade e da persoa.

§ Seguridade en internet.

§ As redes sociais e a seguridade.

§ Protocolos seguros.

§ A propiedade intelectual e a distribución do software.

§ Intercambio de arquivos: redes P2P.


§ Adoptar as condutas de seguridade activa e pasiva que posibiliten a protección dos datos e do

propio individuo nas súas interaccións en internet e na xestión de recursos e aplicación locais.

§ Utilizar contornos de programación para deseñar programas que resolvan problemas

concretos.

BLOQUE 2: PUBLICACIÓN E DIFUSIÓN DE CONTIDOS.

UNIDADE 2: FERRAMENTAS DA WEB SOCIAL.

CONTIDOS

§ ¿Qué é internet?

§ Fundamento técnico de Internet.

§ Cómo viaxa a información por internet.

§ Evolución histórica de Internet.

§ Servizos que ofrece internet.

§ A web 2.0.

§ Ferramentas colaborativas: repositorios de documentos. Exemplos.

§ Ferramentas colaborativas: aplicación e suites ofimáticas on-line. Exemplos.

§ Blogs e wikis.

§ Redes sociais.


140


§ Utilizar e describir as características das ferramentas relacionadas coa web social,

identificando as función e as posibilidades que ofrecen as plataformas de traballo

colaborativo.

UNIDAD 3: DESEÑO E EDICIÓN DE PÁXINAS WEB.

CONTIDOS

§ Páxinas web: Clasificación. Funcionamento.

§ Criterios de deseño.

§ Predeseño e planificación.

§ Estrutura dunha web.

§ Elementos de deseño.

§ Estándares de accesibilidade da información.

§ Ferramentas de publicación: xestores de contidos.

§ A linguaxe HTML.

§ Editores de páxinas web.

§ Aloxamento de sitios web e transferencia de ficheiros.


§ Elaborar e publicar contidos na web que integren información textual, gráfica e multimedia,

tendo en conta a quen van dirixidos e os obxectivos.

§ Analizar e utilizar as posibilidades que nos ofrecen as tecnoloxías baseadas na web 2.0 e

sucesivos desenvolvementos, aplicándoas o desenvolvemento de traballos colaborativos.

BLOQUE 3: PROGRAMACIÓN.

UNIDAD 4: PROGRAMACIÓN.

CONTIDOS

§ La programación

§ As linguaxes de programación

§ Linguaxe máquina

o Linguaxes de baixo nivel

o Linguaxes de alto nivel

§ La creación de un programa


141

§ Fases del proceso de programación.

§ Procedementos de depuración.

§ Los algoritmos. Diagramas de fluxo.

§ Tipos de datos y operadores.

§ Tipos de programación.

§ La programación estruturada.

§ Aproximación a la programación orientada a obxectos. Os obxectos. Las clases. A.

§ Envío de mensaxes.

§ Historia e evolución das linguaxes de programación.

§ Linguaxes de bloques: Scratch.

§ Introdución o linguaxe C. Estrutura de un programa en C. Declaración de las variables. Tipos

de datos. Palabras reservadas. Comentarios. Operadores y abreviaturas específicas de C.


§ Describir as estruturas de almacenamento e analizar as características de cada unha.

§ Comprender e coñecer a sintaxe e a semántica das construcións dunha linguaxe de

programación.

§ Realizar programas de aplicación nunha linguaxe de programación determinada e aplicalos á

solución de problemas reais.

§ Depurar programas informáticos, optimizándoos para a súa aplicación. Analizar a

importancia da protección da información na sociedade do coñecemento, valorando as

repercusións de tipo económico, social ou persoal.



BLOQUE 1


CLAVE

Elabora un esquema de bloques cos elementos de

protección física fronte a ataques externos para unha

pequena rede, considerando tanto os elementos de

hardware de protección como as ferramentas de

software que permiten protexer a información.

CD CMCCT

CAA CSIEE

CCL CSC

CCEC

Elabora programas de mediana complexidade


142

utilizando contornos de programación.

Elabora un esquema de bloques cos elementos de

protección física fronte a ataques externos para unha

pequena rede, considerando os elementos de

hardware de protección.

CD CMCCT

CAA CSIEE

CSC

Clasifica o código malicioso pola súa

capacidade de propagación e describe as

características de cada un, indicando sobre que

elementos actúan.

CD CMCCT

CCL CSC

BLOQUE 2


CLAVE

Deseña páxinas web e blogs con ferramentas

específicas analizando as características

fundamentais relacionadas coa súa accesibilidade e a

súa usabilidade, tendo en conta a función á que está

destinada.

CD CMCCT

CCL CSC

CCEC

CAA CSIEE Elabora traballos utilizando as posibilidades de

colaboración que permiten as tecnoloxías baseadas

na web 2.0.

Explica as características relevantes da web 2.0 e os

principios en que esta se basea.

CD CMCCT

CCL CSC

CCEC


143

BLOQUE 3


CLAVE

Explica as estruturas de almacenamento para

diferentes aplicacións tendo en conta as súas

características.

CD CMCCT

CCL

Elabora diagramas de fluxo de mediana

complexidade usando elementos gráficos e

relacionándoos entre si para dar resposta a

problemas concretos.

CD CMCCT

CAA CSIEE

Elabora programas de mediana complexidade

definindo o fluxograma correspondente e escribindo o

código correspondente.

Descompón problemas de certa complexidade en

problemas máis pequenos susceptibles de seren

programados como partes separadas.

Obtén o resultado de seguir un programa escrito nun

código determinado, partindo de determinadas

condicións.

Optimiza o código dun programa dado aplicando

procedementos de depuración.


144

4.3. MATERIAIS E RECURSOS

Ademais de traballar con material entregado polo profesor, -a, se empregará software variado.

Este será libre ou polo menos gratuíto sempre que sexa posible. Aínda que a maioría das aplicacións

necesarias poden utilizarse en Windows ou en Linux, a opción de Linux será a preferente.

Empregaranse programas dos seguintes tipos:

- Ofimáticos: OpenOffice.org, Dia, Google Docs...

- Debuxo: Inkscape, Google SketchUp, QCAD...

- Imaxe/Son: GIMP, Audacity, Pinnacle Studio...

- Intérpretes de linguaxes de programación: QBASIC, LOGO...

- Deseño web: Microsoft Frontpage, WS_FTP...

A utilización de Internet será constante, tanto para a busca de información como para

a comunicación entre o profesorado e o alumnado. En especial, traballarase intensamente na

plataforma Moodle, de xeito que se utilizará tanto para arquivar os materiais elaborados polo

profesor coma para xestionar as actividades do alumnado.

Finalmente indicar que se empregarán os recursos dispoñibles na aula de informática:

pantalla, canón

4.4. METODOLOXÍA.

En cada unidade didáctica realizarase unha exposición teórica, de forma sintética, para

informar, suxerir e estimular. Estas exposicións farán uso do proxector de vídeo e o encerado,

pero ademais, se facilitará un resumo destas en papel ou a través da Aula Virtual do centro (co

sistema Moodle).

Tratarase de relacionar os conceptos das diferentes unidades didácticas para que a

aprendizaxe sexa máis sólida.

A continuación, o alumnado deberá poñer en práctica estes coñecementos a través de

exercicios feitos no ordenador, e entregará o resultado a través do correo electrónico ou ben do

citado sistema Moodle.


145

5. MEDIDAS DE ATENCIÓN A DIVERSIDADE Tentarase atender ás necesidades educativas de tódolos alumnos/as, tendo en conta a

diversidade de intereses, formación, necesidades...A atención á diversidade será pois considerada:

En relación cos contidos:

- Coñecendo o nivel inicial de cada alumno/a nos distintos bloques de contidos.

- Adaptando os contidos de maneira individual, de acordo co interese mostrado polo

alumno/a e as posibilidades de acadar os obxectivos propostos.

- Controlando o ritmo de ensinanza aprendizaxe para cada alumno/a.

- Priorizando os contidos básicos de cada unidade.

En relación coas estratexias didácticas:

- Diversificar as actividades de aprendizaxe tanto en dificultade como nas distintas

modalidades de aprendizaxe.

- Agrupar os alumnos/as na aula en grupos heteroxéneos, favorecendo a participación.

En relación coa avaliación:

- Establecer unha avaliación inicial a principio de curso.

- Realizar actividades de avaliación sumativa, establecendo unha diferenciación entre os

distintos niveis de adquisición de contidos.

En relación coas actitudes:

- Estimular a integración no grupo e o espírito de tolerancia.

6. ACTIVIDADES EXTRAESCOLARES E

COMPLEMENTARIAS Conforme se vaian realizando proxectos, e sempre que outras actividades o

permitan, se expoñerán no hall do instituto tanto os proxectos realizados o longo do curso, como

os traballos desenvolvidos en Tics. Preténdese desta forma dar a coñecer a nosa labor a outros

departamentos, e espertar a motivación e interese dos rapaces/as pola Tecnoloxía e as Tics.

Con 2ºESO e 3ºESO, realizarase unha visita a central térmica de As Pontes en

colaboración co departamento de Bioloxía.


146

Dende o Departamento de Tecnoloxía organizaremos o III circuíto de Nadal do IES Moncho

Valcarce o último día lectivo antes das vacacións de Nadal.

Farase unha visita a Igaciencia cos alumnos/as de 4ºeso e 1ºBAC.

Visita a fundación TIC en Lugo cos alumnos/as que cursan a materia en 2ºBAC.

7. ELEMENTOS TRANSVERSAIS.

7.1. COMPRENSIÓN LECTORA.

As contribucións do departamento de Tecnoloxía a este elemento son as seguintes:

§ Uso da biblioteca: potenciarase o uso deste espazo na fase de búsqueda de información

para a realización dos traballos propostos en cada curso. Asimesmo, dende fai uns anos,

vense tentando renovar os fondos da biblioteca en materia de tecnoloxía, tratando de

propoñer libros que resulten atractivos para o alumnado e útiles para a realización dos

traballos.

§ Lecturas na aula: tratarase de crear un ambiente lector cando sexa necesario,

comentando previamente os puntos importantes do que imos ler, reparando no lido

despois da lectura e resolvendo as posibles dúbidas. Traballaranse sobre todo textos

técnicos e de actualidade tecnolóxica.

7.2. EXPRESIÓN ORAL E ESCRITA.

O longo do curso realizaránse diversos debates en relación con temas polémicos

socialmente, como pode ser, o uso ou prohibición da enerxía nuclear, a inversión en novas

enerxías renovables, a obsolescencia programada, etc... Deste xeito o alumnado vai mellorando a

súa expresión oral o ter que argumentar a súa posición o respecto.

Realizaranse traballos por escrito en relación con temas tecnolóxicos novedosos, dos que,

ademais de recabar información, terán que realizar unha presentación e posterior exposición oral

diante dos seus compañeiros/as. Estes traballos serán especialmente frecuentes no bacharelato.

O longo deste proceso reforzarán a súa expresión oral e escrita, observándose unha evolución

positiva o longo do curso, como xa aconteceu en anos anteriores.

7.3. COMUNICACIÓN AUDIOVISUAL.


147

Empregando internet como principal ferramenta, proporcionaráselles aos alumnos/as

material audiovisual (cortos, anuncios publicitarios...) para tratar de comprender, con rigor e de

forma crítica, as mensaxes que consumen, e facilitarlles os recursos necesarios para producir

textos e discursos axeitados as distintas situacións de comunicación.

Estas actividades poderán realizarse especialmente na materia de TICs de 1º de

Bacharelato.

7.4. ESPÍRITO EMPRENDEDOR.

Fomentaranse as actividades que lle permitan o alumnado actuar con autonomía,

creatividade, e traballar en equipo, desenvolvendo a empatía e o sentido crítico. Estas son a

elaboración dos proxectos na ESO e os traballos realizados en grupo no Bacharelato.

7.5. TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN E COMUNICACIÓN.

Temos a nosa disposición dúas aulas de informática que contan con 35 ordenadores, cada

unha delas provista dunha pizarra dixital. Estas aulas serán utilizadas por todos os grupos para

manexar diversos programas, buscar información ou visitar webs relacionadas cos contidos da

programación.

Na aula – taller contamos cun ordenador portátil, canón proxector e pantalla para amosar

calquera tipo de material multimedia como complemento as exposicións teóricas.

Na biblioteca tamén hai ordenadores a disposición do alumnado, destinados

fundamentalmente a búsqueda de información.

7.6. EDUCACIÓN EN VALORES

Educación ambiental

A educación ambiental debe partir do suposto de que a conservación do medio natural por

parte dos individuos e por parte dos estados é o resultado dunha actitude que xorde como

consecuencia da asociación duns valores que rematan establecendo normas por parte das

administracións. O ensino ten a misión de fomentar actitudes de respecto coa natureza nos

alumnos co fin de que obteñan unha formación medioambiental que lles permita ser

conservacionistas, tanto como persoas individuais como integrantes dunha sociedade.

O tratamento da Educación ambiental na materia de Tecnoloxía ponse de manifesto en

moitos temas, especialmente en aqueles adicados as Centrais Eléctricas (3ºESO), no bloque de

Enerxías (1ºBAC), pero tamén en aqueles temas relacionados con materiais ( a madeira, os


148

metais, materiais plásticos...) co fin de facer un uso racional dos mesmos e permitir unha

reutilización ou reciclaxe adecuadas.

Educación para a saúde

En todos os niveis faise fincapé na dobre cara do uso da Tecnoloxía e das TICS, e de cómo

un uso indiscriminado delas pode poñer en risco a nosa saúde. O enganche que producen os

dispositivos como móbiles, consolas de videoxogos, ordenadores, tablets,...que poden pasar de ser

ferramentas de traballo e lecer realmente útiles, a converterse nun problema de adicción

importante.

Por outra banda, a presenza de redes de telefonía móbil, redes wifi, contaminación das

grandes centrais produtoras de electricidade...supoñen un risco para a saúde que non podemos

deixar de lado.

Educación para a igualdade entre os sexos

A educación para a igualdade entre os sexos é un contido transversal que debe ser tratado

de xeito ineludible e continuado, de maneira directa ou indirecta, pero sempre buscando a

reflexión e a crítica de actitudes sexistas, para contribuír á integración destas valores no

alumnado.

Co uso dunha linguaxe 'coeducativa' que exclúa calquera discriminación por razón de sexo

presentando sempre á muller en situacións de igualdade co respecto ó home tanto no campo do

traballo científico como noutros ámbitos cotiáns.

Educación para o consumidor

Dende o punto de vista da Tecnoloxía trátase de inculcar un uso racional dos dispositivos

electrónicos, especialmente teléfonos móbiles. Por outra banda, dentro dos temas de enerxía

fálase de criterios de aforro enerxético, e dun consumo razoable de recursos naturais,

minimizando a agresión a natureza, potenciando o uso dos recursos renovables e xestionando

correctamente os residuos para que o seu impacto sexa mínimo.

Así mesmo, trátase o tema da ‘Obsolescencia programada co fin de que entendan que a

propia sociedade impúlsanos cara un consumismo, o que nos mesmos podemos poñer freo.

Educación para a paz

Se ben non se aborda dun modo explícito, na Educación para a Paz, non obstante,

subxacen algúns fundamentos nos que se asenta esta disciplina transversal:

- Respeto aos distintos comportamentos que pode presentar o ser humano.

- Equilibrio nas relacións dos seres humanos entre si e co medio que lles rodea.


149

- Distribución equitativa e xusta da enerxía e dos recursos dispoñibles no Planeta.

A actitude do profesor/a debe potenciar en todo momento un clima de respecto entre os

compañeiros e cara eles, mantendo a disciplina sen necesidade de desacreditar o alumnado ou

adoptar unha situación de superioridade.

8. INDICADORES DE LOGRO.

INDICADORES VALORACIÓN PROPOSTAS DE

MELLORA

1 2 3

1. Realiza a avaliación inicial ao principio do curso

para axustar a programación ao nivel dos

estudantes.

2. As explicacións son claras e amenas.

3. As clases expositivas espertan o interese do

alumnado.

4. Os materiais facilitados son accesibles e

atractivos para o alumnado.

5. Corrixe e explica de forma habitual os traballos e

as actividades dos alumnos/as, e dá pautas

para a mellora das súas aprendizaxes.

6. Propón actividades con diferentes niveis de

dificultade para dar resposta as distintas

necesidades do alumnado.

7. Favorece os procesos de autoavaliación

8. Propón actividades de traballo colaborativo.

9. Propón novas actividades de maior nivel cando

os obxectivos foron alcanzados con suficiencia.

10. Utiliza diferentes técnicas de avaliación en

función dos contidos, do nivel dos estudantes,

etc.

11. Fai uso das TICs.


150

12. Propón metodoloxías diversas

13. Motivo ao alumnado comunicándolles os

obxectivos que quero conseguir e a finalidade

das actividades, relacionando os contidos con

situacións reais e creando expectativas.

14. Traballa temas transversais.

15. Plantexa actividades de carácter

interdisciplinar.

1 Si

2 Non

3 Ás veces

9. ALUMNADO COA MATERIA PENDENTE.

PLANS DE TRABALLO.

Os alumnos/as coa materia de Tecnoloxía pendente deberán recoller fichas de traballo

mensualmente, que serán entregadas cubertas no transcurso dos seguintes 30 días.

A corrección das fichas de traballo e o seguimento destes alumnos /as repartirase entre os

membros do departamento, que actuarán como titores dos alumnos/as os que lles imparten clase

no curso actual e teñan a materia pendente.

Non se entregarán fichas de traballo nos períodos de maior concentración de exames, é

dicir, entre o primeiro parcial realizado en Novembro e as vacacións de Nadal, i entre o segundo

parcial realizado en Febreiro e as vacacións de Semana Santa. A razón desta medida é evitar que

estes alumnos/as descoiden as materias do curso actual.

Os alumnos/as que o desexen poderán resolver dúbidas durante os recreos (máximo dous

por semana), sempre que o soliciten o día anterior.

O titor de cada alumno/a coa materia pendente deberá estar informado en todo momento

da evolución do alumno/a, co fin de que esta información chegue a coñecemento das familias.


151


§ Probas escritas realizadas ó longo do curso, que versarán sobre os contidos que figuran nesta

programación didáctica, coa seguinte distribución:

Curso Contidos

2ºESO

Primeira

proba

Unidade 1: Introdución á Tecnoloxía. O proceso

tecnolóxico.

Unidade 2: Técnicas de expresión e comunicación

gráfica

Unidade 3: A madeira e os seus derivados.

Unidade 4: Materiais metálicos.

Segunda

proba

Unidade 5: Estruturas

Unidade 6: Mecanismos.

Unidade 7: Electricidade.

Unidade 8: O ordenador.

1º BAC

Primeira

proba

Unidad1: Enerxía e a súa transformación.

Unidade 2: Enerxías non renovables.

Unidade 3: Enerxías renovables.

Unidade 4: A enerxía no noso contorno.

Unidade 5: Os materiais: tipos e propiedades.

Unidade 6: Metais ferrosos.

Unidade 7: Metais non ferrosos.

Unidade 8: Outros materiais.

Segunda

proba

Unidade 9: Elementos transmisores e

transformadores de movemento.

Unidade 10: Circuítos eléctricos.

Unidade 11: O circuíto pneumático e

oleohidráulico.

Unidade 12: Produtos e sistemas de produción

Os alumnos/as que non recuperen a materia a través da realización destas dúas probas

deberán presentarse ó exame final en Maio, no que se lles examinará de tódolos contidos da

materia para o curso correspondente.


152

Os alumnos/as que non recuperen a materia en Maio poderán presentarse en Setembro a

unha nova proba, na que se lles examinará de tódolos contidos da materia para o curso

correspondente.

§ Fichas de traballo, que deberán ser recollidas e entregadas nas datas especificadas polo

profesor.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN.

Os criterios xerais de avaliación para estes alumnos/as serán os mesmos que

figuran no curso correspondente desta programación didáctica, non obstante para outorgar a

calificación final terase en conta o seguinte:

- As fichas de traballo entregadas serán puntuadas sobre 10. A media das calificacións de

tódalas fichas suporá o 40% da nota final. O 60% restante corresponderá á media das

notas obtidas nas probas de Novembro e Febreiro, ou á nota obtida en Maio ou Setembro

para aqueles alumnos/as que non superasen a materia mediante a realización das probas

anteriores.

- As fichas non entregadas puntuaranse como un cero.

- Para considerar a materia recuperada a nota final debe ser a lo menos dun 5.

10. ALUMNADO QUE NON SUPEROU A

MATERIA CHAVE PARA PODER CURSAR OUTRA

NO CURSO SEGUINTE Os alumnos/as que non superasen a materia de Tecnoloxía Industrial I en 1º de

bacharelato e desexen cursar a materia de Tecnoloxía Industrial II en 2º de Bacharelato, terán

que realizar unha proba de nivel antes de iniciarse as actividades lectivas, sempre que o

profesorado que a imparta considere que o alumno/a reúne as condicións necesarias para poder

seguir con aproveitamento a materia de segundo.

Da proba obxectiva realizada deixarase constancia mediante unha dilixencia no historial

académico e no expediente académico do alumno/a.


153

11. CRITERIOS PARA AVALIAR A

PROGRAMACIÓN.

CRITERIOS VALORACIÓN PROPOSTAS DE

MELLORA

1. Seguimento da programación unha vez o mes

nas reunións de departamento.

2. Análise dos resultados obtidos ao final de cada

avaliación.

3. A organización dos contidos é a adecuada

4. O enfoque das unidades é o correcto.

5. A temporalización é a adecuada.

6. Revisión dos criterios de avaliación ao final de

cada trimestre.

7. Revisión do sistema de calificación ao final de

cada trimestre.

A presente programación queda aprobada polos membros do Departamento, e para que así

conste:

As Pontes, 3 de Outubro de 2016

A xefa do Departamento A profesora do Departamento

Asdo. Ángeles García García Asdo. Carmen Castro García


154

Programación Didáctica Departamento de Tecnoloxía Curso 2016 … · 2020-07-08 · I.E.S. MONCHO...

Documents

Transcript of Programación Didáctica Departamento de Tecnoloxía Curso 2016 … · 2020-07-08 · I.E.S. MONCHO...