A Peneira 503

Entrevista: Ramón Villares

‘A evolución socio lingüística deGalicia non dependedos gobernos’

O Presidente do Consello da CulturaGalega déixanos a sensación, logodo encontro, de que aspira a facerdo CCG algo máis que un recursode consulta, divulgación e investi-gación.

Páxinas 26 e 27

apeneiraAno XXVI :: Nº 503 :: www.apeneira.com Abril de 2010 Prezo: 2€

O alcalde de Vigo, AbelCaballero, concede unha entre-

vista en exclusiva a A PENEIRAnun momento no que ten variasfrontes abertas: a polémica dopago do IVE da depuradora, oanuncio da Xunta de construír

un hospital con capital privadona cidade ou a eterna polémicada fusión das Caixas. Pulsamosa súa opinión sobre todos estes

temas e outros.

Comarcas

Vía de alta capacidadeTui-A Guarda. A liña dadiscordia

Páxinas 16-17

Pontevedra

XXVII Edición dasemana galegade filosofía enPontevedra

A semana galega de filosofía estase a con-verter nun referente a nivel estatal, quecada ano suma participantes e asistentes.Así o dixo o alcalde de Pontevedra MiguelFernández Lores. Entrevistamos ao presi-dente da Aula Castelao de Filosofía.

Páxina 14

KTeatro Ensalle, a compañíaque ama o risco

KEntrevista a Alberte Pagán

K Fernando Pereira naAdHoc de Vigo

O Papa e oandamio.Protección ouboato? O Pórtico da Gloria estádanado.Co gallo da visita doPapa hai presións para reti-rar a andamiaxe. Os técni-cos non o recomendan.

Páxina 29

Érica Esmorís,de veterinariaa modelo narevista de AnaRosa Quintana

Páxina 40

Os veteranos galegos.Os grandes esquecidos

Páxinas 38 e 39

Entrevista a Abel Caballero, alcalde de Vigo

“O da Xunta é ungoberno anti-sur

de Galicia”

Páxinas 12 e 13

Kalaikia, magazine Cultural

KDeportes A outra cara

a peneira2 ABRIL DE 2010

A PENEIRA

Redacción

A historia de A Peneira alónga-se xa por espazo de 25 anos.Dende aqueles primeiros xornais,feitos de maneira practicamenteartesán, ata a actualidade, foronmoitas as vivencias dos distintosequipos de traballadores que pasa-ron pola nosa redacción, moitas ashistorias relatadas en papel impre-so, moitas as imaxes vividas polos

traballado-res en

s á

complicidade cos lectores destexornal.

Agora, A Peneira decidiu facerun lavado de cara en profundida-de, malia que, no fondo, non étanto. Seguimos relatando histo-rias en papel impreso, pero xapegamos ese chimpo virtual quenos colgou na rede de redes, eseguimos contando cunha man-chea de seguidores fieis que nosanimaron a cotío a renovarnos

para poderencaixar

mellor nun mundo tan complexocomo o da información.

E nesas estamos. Presentamosagora un novo deseño do xornal,primeira e máis visible consecuen-cia desta renovación. Presentamostamén unha nova cabeceira, cundeseño máis acaído aos temposactuais. Pero unha análise máispolo miúdo non pode máis quereflectir outra serie de modifica-cións importantes para nós.Renovamos os contidos pare cen-

trarnos máis nasreportaxes de

elaboraciónpropia dei-

x a n d opara os

dia-

Presentamos unnovo deseño,primeira e máisvisible conse-cuencia destarenovación

Novos contidos, novo deseño e novo ‘staff’ definen un novo produto

a peneira encara a súa novaandaina con azos renovadosLogo de vintecinco anos de andaina e con cincocen-tos números ás súas costas, a peneira decide darunha viraxe no seu rumbo e presentarse perante osseus lectores completamente renovada. Un esforzoorganizativo que fructificou no exemplar que voste-de ten entre as mans.

DE FÍO A FONDO

a peneira 3ABRIL DE 2010 | DE FÍO A FONDO

rios a información do día a día. Onoso é a análise pormenorizadadas cuestións máis relevantes.Camiñamos por uns vieiros quenos levan a tratar de buscar asrazóns polas que acontecen ascousas e as consecuencias quetodo iso pode ter para a sociedadegalega.

Renovamos tamén o nosostaff, que din os saxóns, paraamoldarnos a unha nova estruturaorganizativa coa que levar adianteo noso novo proxecto. A creacióndo posto de subdirector non foi unantollo, foi unha necesidade parapoder enfrontar esta nova andainana que nos mergullamos a partiresdeste mesmo intre. AntónFernández Escuredo, redactorxefe da “vella Peneira”, asumeagora este novo cargo co obxecti-vo de manter o interese xeradoata o de agora por esta pequenapublicación. Da redacción encar-garase dende agora Diego Giráldeze do deseño Xosé Ramón Couñago.E, coma sempre, amparados baixoa dilatada experiencia do nosoeterno director, GuillermoRodríguez, que se mantén á frontedunha nave que inicia unha nova eilusionante viaxe.

Tamén renovamos o equipo de

colaboradores para tratar de ofre-cer unha visión da actualidade omáis ampla posible. E creamosnovas seccións. E novos proxectosdos que iremos dando conta pase-niño. E, sobre todo, creamosnovas ilusións no equipo que formaeste xornal nun momento no que opesimismo se vai espallando sencontrol por todos e cada un dosregos que forman a nosa vida. Nonabonda con iso?

Pois por se non abonda, aíndatemos máis. A arañeira global aco-lleunos no seu colo sen miramen-tos e as páxinas web de A Peneirason cada día máis seguidas porunha morea de lectores. “apenei-ra.com” entrou xa entre os dezprimeiros postos do baremo reali-

zado pola consultora Alexia. Alípódese encontrar a información deúltima hora, pero tamén elemen-tos audiovisuais que non teñencabida na edición impresa. Nestanova etapa reforzaremos os nososcontidos na arañeira global.

E ademais contamos cunhapresencia notoria nas principaisredes sociais. Máis de 5.000 ami-gos en Facebook son testemuñasdas nosas palabras, e cada vezmáis en Twenti e en Latri.ca. Ainformática deixou de ser o futuroda información para se converterno seu presente e A Peneira pre-tende seguir ocupando un lugardestacado no corazón do xornalis-mo galego.

Caberá preguntarse polasrazóns de facer esta viraxe. Faialgún tempo, cando conmemora-bamos o primeiro aniversario donoso magazine cultural,“Kalaikia”, o seu coordinadorescribiu: “Non sei se Galicia nece-sitaba este suplemento. Nós si onecesitabamos”. Este mesmoargumento se podería aplicarnesta ocasión. Necesitabamos ilu-sionarnor e ilusionar tamén aosnosos lectores. Se o conseguimosou non, será o propio lector o queo decida.

A arañeira globalacolleunos no seucolo e as páxinas deA Peneira xa estánentre as dez máisvisitadas de Galicia

Creamos novas ilu-sións no equipo doxornal nun intre noque o pesimismo sevai espallando portodos os regos danosa vida

+reportaxes+investiga-ción+aposta+opi-

nión+imaxe+entrevistas+deseño+depor -

tes+plural+kalaikia

+novaetapa+cambio...


Sen lugar a dúbidas este acto cele-brado o día 6 de abril, en Ponteve-dra, vai marcar un antes e un des-

pois no colectivo de Microempresas eAutónomos de Galicia. Este acto ondese empeza a fraguar a constitucióndunha Confederación que representeao colectivo con suficiente forza e re-presentatividade ten coma principaiscometidos, o de representar aos au-tónomos e microempresarios, diantedas administracións a nivel institu-cional, participar en tódalas mesas ouforos onde se decidan temas queafecten a este colectivo que só en Ga-licia somos 300000 persoas, 300000familias, que deste xeito estean re-presentadas e defendidas como se me-rece este colectivo para deixar de serninguneados e ocupar o espazo quenos corresponde, organizados a nivelsocial e que dende agora ninguén de-cidiu por nós.

Esta Confederación ponse en marchaco apoio de 45 organizacións de diversosámbitos e sectores, coa esperanza que en

pouco tempo aumente o número de aso-ciados, xa que esta Confederación non éun coto pechado e ademáis é vontade dosata agora interesados que poidan incor-porarse tódalas organizacións que pensenen que a unión fai a forza e que ésta é aoportunidade de dotar de forza e vozsuficiente a unha entidade representati-va do colectivo de autónomos como é aUGT ou CCOO, dos traballadores ou aCEOE dos medianos e grandes empresa-rios.

Esta Confederación é un ente quetódolos autónomos e microempresariossolicitan, un ente que teña representati-vidade suficiente para que sexan atendi-

das as súas propostas para dar solución atódalas carencias que aínda padece ocolectivo de autónomos. Entre outros:

1)Rematar de desenvolver aqueles

artigos pendentes regulación do Estatutodo Traballo Autónomo.2)Xubilación nasmesmas condicións có Réxime Xeral.3)Aposibilidade de contratación de cónxuxese fillos. 4)A non obrigatoriedade de coti-zar a Seguridade Social nas situacións debaixa laboral.5)A non obrigatoriedade depagar as cotas das Cámaras de Comerciodotandoas de democracia na súa xes-tión.6)Regular axeitadamente o canon daSociedade Xeral de Autores.7)E unha dascousas máis importantes deste intre,dotar da suficiente liquidez as microem-presas e autónomos para que poidanseguir coas súas actividades creandoemprego e riqueza.

Organizacións de autónomos emicroempresas

*José Conde García:Presidente da Federación de Profesionais e Autónomos de Galicia

Comezouse a fraguarunha Confederación quedefenderá os interesesdeste colectivo formadopor 300.000 persoas

A obsesión centralista*Xoán Antón Pérez Lema

Avogado

Éxeralmente coñecido que existe un-ha poderosa corrente de opinión ra-dicada, nomeadamente, nos “me-

dia”, sectores de opinión e Universida-des madrileñas e que contan con moi im-portantes apoios nas elites estatais do PPe do PSOE. Segundo esta corrente, o Es-tado está pouco menos que a piques dedesaparecer, as competencias autonómi-cas inviabilizan a loita contra a crise e aresponsabilidade do défice público pro-vén do gasto público dos Gobernos terri-toriais. Segundo os voceiros desta liña depensamento (Aznar, Jorge de Esteban,Isabel San Sebastián, Jiménez Losantos,mais tamén Joaquín Leguina, Arcadi Es-pada ou Fernando Savater) as autonomí-as desbaldan o Estado co seu gasto, a le-xislación comercial e urbanística ha sercomún e as caixas de aforro galegas ha-berían fusionarse con outras de fóra daGalicia. Por suposto, os Gobernos auto-nómicos terían de resignar as súas com-petencias sobre caixas de aforro, maistamén as educativas e calquera outraque lles permitisen aplicar políticas so-ciais e económicas autónomas. Do que setrata, en último de contas, é converterao autogoberno galego pouco máis oumenos que nunha mancomunidade dedeputacións provinciais.

Para estes conformadores da opiniónpública (que, asemade, avanzan nocontrol de boa parte dos contidos da

grela televisiva, coas TDT estilo Intereco-nomía), o galego non é unha lingua de usonormal que outorga cohesión social, se-nón un problemas social e un motivo dedivisión dentro do que chaman España(que é distinta da España na que acredita-mos vostede e máis eu). Outrosí, a paixónpola “roja” é algo sán que vertebra a so-

ciedade; a afección pola selección galegaamosa só nacionalismo excluínte. Os tou-ros constitúen a chamada “fiesta nacio-nal”, sen que entendan un só cidadán doEstado que non a sinta como propia.

Calquera problema para eles requiredunha lei estatal. Esquecen que, porexemplo, o “botellón” só precisa dun-

ha lei galega con ampla marxe de aplica-ción aos concellos. Non, por eles faríanunha única lei e tamén unha única lei dehorarios de hostalería e comerciais ouurbanística e ambiental común para todoo Estado. E sempre dende ese espirito deconfrontamento, de división, de agre-sión contra todos os cidadáns que nonpartillamos ese concepto arcaico e in-fundado da “España única”.

A nosa Galiza xa coñeceu as avanta-xes do centralismo ao longo dos sécu-los XIX e até 1982: subdesenvolvemen-

to, pobreza e emigración foron as súasresultas. Porque alén desta sinfonía deopinadores existen intereses económi-cos que están a perseguer que Galicianon teña empresariado de seu, que nonteña poder de disposición ou política deseu sobre a súa enerxía eléctrica, quenon defenda o seu comercio de proximi-dade a respecto das grandes superficies,que renuncie a vertebrar en chave gale-ga a nosa actividade económica.

Non nos chamemos a engano, miñasdonas e meus señores. Tras das pul-sións recentralizadoras están as inten-

cións de se facer coa nosa estrutura em-presarial, cos nosos cartos. Velaí a im-portancia de ampliar o noso autogobernoe mantermos a galeguidade das Caixas.Mais, tamén, dos nosos medios de comu-nicación e principais actores empresa-riais.

Enquisa da web

Comentarios do Facebook

OPINIÓN

Davide Lc: Falará do bloque ocidental?Fina Bastón: Da igual, David, de que bloque fale... ante todo res-pecto pola xente que formamos parte deste frente. As cousaspódense expresar de moitas maneiras e decir o mesmo... En fin,creo que estas persoas que pensan asi deberían ser elas as quecambiasen o pais...Fina Bastón: ... e creo que por mal camiño iriamos...Davide Lc: E tanto...

O BNG declara a batalla contra odecreto de exterminio do galego etentará evitar a súa aprobación

a peneira 5ABRIL DE 2010 | OPINIÓN

Xa dixemos máis dunha vez que non é verdade iso de quea prensa sexa o cuarto poder. O poder nestes momen-tos pasa polos consellos de administración das empre-

sas; tanto das editoras de medios como doutro tipo de pro-dutos.

Está demostrado que dentro dos muros dunhaempresa mediática ten máis peso o departamento depublicidade que a propia redacción. Non é inhabitualque se “levante” unha información, a última hora, paradar paso a un anuncio. A publicidade manda porque éunha poderosa arma de penetración nos mercados paraos produtos que xeran as grandes multinacionais.

Hoxe nos medios, agás internet que aínda estálibre, ata certo punto, dos controis das grandes empre-sas e dos poderes públicos, a libertade de expresión éun mito.

Tempos atrás o escritor e xornalista Ramonet dicíaque os xornalistas non se atevían a escribir sobre temascandentes que afectaran aos poderes públicos e empre-sarias. Non facía falla que o director lles dixera nada.Autocensurábanse, simplemente. Cada traballador agá-rrase fortemente ao seu posto de traballo porque sabeque fóra fai moito frío.

Pero voltemos ao poder dos medios que deixemosnon existe.

Manuel Castells, titular da cátedra Wallis Annenbergda Tecnoloxía e Comunicación da Sociedade naUniversidade de California do Sul, en Los Angeles, entreoutros moitos cargos no eido da comunicación, fálanos,no seu libro “Comunicación y Poder” do estado e a polí-tica mediática, da propaganda e do control que os dis-tintos estados exercen sobre os medios. Ponnos casosconcretos de estados como o americano, o ruso ou ochino.

No caso americano o máis salientable é de comofixo chegar á sociedade americana o que pasaba na gue-rra de Irak. Xa é público e notorio que o Departamentode Defensa infiltrou nos medios de comunicación anti-guos militares que se encargaron de facer chegar aosmedios aquelas noticias que o propio Departamentoseleccionaba. Sería The New York Times quen publica-ría unha información de que o Pentágono organizara ungrupo de 75 analistas militares que traballaban para asprincipais cadeas de televisión entre 2002 e 2008, comoFox, NBC; VBS e ABC, ademais de colaborar con consor-cios de periódicos. Os medios de comunicación sabíanda existencia do grupo de analistas do Pentágono emiraban para outro lado.

En canto ao estado ruso, Castells dinos que durantea transición democrática endexamais esqueceu as ensi-nanzas fundamentais do seu pasado soviético: a infor-mación é poder e o control da comunicación é a palan-ca para conservalo. A cantidade de medidas de represa-lia dende o Poder sobre os medios é infinita. O resumototal queda resumido en que o estado posúe máis do80% da infraestrutura de radio e televisión, dos maioresestudos de cine (Mosfilm), así como das imprentas, do40% dos periódicos e do 65% dos libros.

China caracterízase polo continuo esforzo do estadopor controlar as comunicacións. Logo do fracaso da“glasnost” de Gorbachov, considerada como un graveerro, a Administración Xeral de Prensa e Publicacións ea Administación Estatal de Radio, Cine e Televisión esta-bleceron normas para os distintos medios de comunica-ción: diarios, publicacións periódicas, edicións delibros, publicacións electrónicas, películas, radios etelevisión, tanto por recepción terrestre como via saté-lite.

Resumindo, non existe a liberdade de expresión; asociedade está nas mans dos grupos de presión capita-listas e dos estados máis ou menos ditatoriais. O GranHermano apenas nos pemite ir ao quiosco e mercar unxornal, encender a tele ou a radio e ver ou escoitaraquilo que xa teñen decidido que vexamos e escoite-mos. Así de triste e así de sinxelo.

Que nos permite o“Gran Hermano”

A catástrofe como construción*Suso Mon:

Presidente de ERGAC (Espazos Radiofónicos Galegos en Catalunya)

No derradeiro suplemento deculturas do xornal catalán LaVanguardia achégase unha re-

flexión do fenómeno da catástrofecomo espazo dende onde comezar aconstruír de novo. Trátase, xa que lo-go, de refacer da desfeita, de cons-truír a partir da catástrofe, de expe-rimentar o derrube como o punto departida da creación. Dise que a caí-da é necesaria para erguérmonos.Éo. Lemos de xeito literal: “ Comosempre aconteceu, moitas imaxes,obras de arte, conceptos e pensa-mento inspíranse na traxedia colec-tiva”. A escola de Frankfurt, conpensadores como Theodor Adorno ácabeza xa fixera esta reflexión des-pois da desfeita moral, á banda dahumana e social, que supuxera a se-gunda guerra mundial, aínda que pa-ra Adorno hai unha pregunta previa:Ten sentido o discurso e mailo pensa-mento despois de Auschwitz ? E a ar-

te e maila poesía ? Dito doutro xeito,ten sentido tentar crear reflexión efermosura, escritura e plástica des-pois de termos visitado o inferno ?Hai uns días tivemos a oportunidadede ver o filme “No val de Elah (In thevalley of Elah)” que reflexiona sobrea volta a casa dos marines norteame-ricanos despois de ter visitado o in-ferno da guerra de Iraq. No fondo do

filme está a pregunta que se fai unhaparte da sociedade americana: comorefacernos despois de Iraq? comovolver a vida digna despois de ter si-do os promotores do mesmo inferno ?Parece que tanto no individual comono colectivo os tempos difíciles sonnecesarios para medrar. Velaí o mo-vemento Hegeliano da Historia dahumanidade: todo momento históri-co é froito da superación de teses eantíteses, da superación do conflitoe do fracaso. Cómpre non desespe-rarse. A reflexión, salvando dabondoas distancias, tamén vale para as po-líticas colectivas que se están a apli-car na Galiza territorio: derrube daprotección da costa, da lingua pro-pia, das políticas sociais e de innova-ción e desenvolvemento dos sectorespunteiros que posúe o país. Se cadraun momento necesario para que ha-xa un futuro mellor. Catástrofe econstrución. Morte e resurrección.

O mundo ao revés*Susana Rei:

Guionista e cineasta

Despois duns meses de letargo, volto aValencia aturuxando aquilo de “Eraseuna vez, un lobito bueno…”

Hai uns días que o lobiño AlfonsoRus, tras prohibir unha foto-exposiciónna que, polo visto, os camaradas dopartido non saían moi favorecidos,xustificábase coa burda escusa de queexercía a “liberdade de opinión”.Claro que si, lobiño bo, pero hai quever que túzaros son estes periodistas…E reclama vostede que “a arte non épolítica”. Dubido!, mas vendo os seusrecursos estilísticos, seguro que a polí-tica é unha arte.

Ademais, que pode ser mais“Cool” que prohibir un traballo creati-vo no mesmo seo dun museo chama-do, con maiúsculas, da Modernidade?“Ai, se Franco erguera a testa… Quedestello diabólico non nos brindaría?

A imaxe de Garzón sentado nobanquiño pelos herdeiros de algúnsdaqueles lupus azuis que no seu díaapertaron os dentes contra os corposdos que aínda hoxe xacen nas cunetasesperando xustiza, fala por todos.

E que dicir dos bos e xenerososresponsables da trama Gürtel, lobisho-mes de pro que roubaron as arcas dacomunidade e aos que, agora, o gre-mio das togas lles guinda a deferenciade comparecer no caso para acusar, equen sabe se condenar, ao xuíz que osencerrou? Por non profundar na decla-ración de bens de F. Camps: dúas con-tas de mileurista e un pisiño que nonchega nin para cubrir a hipoteca decalquera traballador!! Coitado…

Agora ben, os tres millóns en mando tesoureiro para librarse do supostodelito de roubarnos un millón, ven de

superar a paciencia desta ovelliñamala na que, de certo, estou a metransformar.

Editorial

Como refacernosdespois de Iraq?como volver ávida digna despois de tersido os promotores domesmo inferno?

Humor

Arturo Kemsch

Por non profundarna declaración debens de F. Camps:dúas contas demileurista e unpisiño que nonchega nin paracubrir a hipotecade calquera traba-llador!! Coitado…

a peneira6 OPINIÓN| ABRIL DE 2010

O exilio tralolevantamento de 1846

*Xurxo Martínez González:Filólogo

Neste mes de abril lembramos aoschamados Mártires de Carral. Nasúa memoria, para que xamais os

esqueceramos, a Liga Gallega da Co-ruña ergueu un monumento con formade cruceiro na dita vila. Foi custeadopor subscrición popular. E foron alí fu-silados polo temor á reacción do poboliberal e progresista da Coruña, ondeinicialmente debían ser executados.

Ao levantamento de Solís uniuse amoza elite intelectual galega que dende1841 viñan centrando o seu discurso enGaliza. Os cabezallos da prensa da épocaasí nolo indican. Unha preocupación queinicia a toma de conciencia que os leva aproclamar en 1846 que Galiza é unhacolonia española. E segue sendo, madialeva!

Trala derrota iniciouse a represióngubernamental. Coidamos que non seproduciron máis mortes porque o gober-no conservador de Narváez temía unharevolta. Galiza era unha nación profun-damente progresista. Sempre estivoacompañando e, ás veces, liderando asloitas contra os absolutistas e conserva-dores. Mais no canto de aplicar unharepresión física escolleron a dispersióndos líderes civís: Antolín Faraldo,Eduardo Chao, Rúa Figueroa, RomeroOrtiz ou até o malogrado e bon poetaFrancisco Añón. Moitos outros colleron omesmo camiño que os levaron aPortugal, Inglaterra ou Madrid. Pero elesnon rexeitaron as súas ideas.

Organizáronse. Algúns chegaron a minis-tro da I República (Eduardo Chao), adeputados, senadores ou importantesxornalistas. E outros tiveron a honra deser os primeiros deputados en votar con-tra a monarquía, é dicir, pola república(como Manuel Becerra).

Pouco se ten estudado este exilio.Descoñecemos case todo das activida-des dos exiliados tralo 1846. Debemosafondar nesas pescudas e nesa tarefadedicamos arestora algúns dos nososesforzos.

Reparade que será no 1856 cando ainmediata xeración os lembrou dende aspáxinas de La Oliva. Son os Aguirre,Compañel, Murguía, Pondal, Rosalía...Continuaban a estirpe galeguista e pro-gresista. Brindaron en Conxo cos arte-sáns e Compostela tremía outra revolta.Dez anos despois a memoria seguía vivaentre o pobo. Hoxe tamén.

Trala derrota iniciouse a repre-

sión gubernamental.Coidamos que non seproduciron máismortes porque ogoberno conservadorde Narváez temíaunha revolta

Nova sociedade*Breixo Lousada Valdés:

Membro da Mesa Nacional de Isca!

Opassado 27 de Março tivolugar em Compostela a I I IAssembleia Nacional de

Isca!, na que, baixo o lema“medrar para construir, cons-truir para l iberar”, acordamosnum ambiente de i lusom e ca-maraderia diversas melhoras or-ganizativas e as nossas l inhas ge-rais de actuaçom nos principaisâmbitos nos que trabalhamos.

Sendo umha organizaçom commenos de 4 anos de vida e que nas-ceu num contexto adverso para onacionalismo como o que aindaperdura, o facto de sermos capazesde medrar de jeito importante épor si próprio motivo de satisfac-çom. Num cenário tam atomizadocomo é o do soberanismo juvenil,demos consolidado um espaço polí-tico próprio, capaz de gerar dinâ-micas e iniciativas de seu em diver-sos campos e de ter certa visibilida-de social, renovando tanto o dis-curso como as formas de interven-çom pública. Porém, renegamos dequalquer tipo de triunfalismoabsurdo, e somos conscientes domuito que nos resta ainda porcaminhar. Com humildade, mascom firmeza e optimismo, seguire-mos a construir umha alternativaque no seio do movimento naciona-

lista aposte por organizar a mocida-de em chave revolucionária, quetenha como perspectiva a derrotado sistema e nom a sua simplesreforma.

Estamos certos de que um outromodelo de nacionalismo juvenil épossível: crítico, antisistema, inde-pendentista, socialista e livre doscomplexos que hoje lastram ascorrentes maioritárias. Um nacio-nalismo que seja capaz de avançarsocialmente sem por isso renunciarà coerência e aos seus objectivosestratégicos. Que aposte na unida-de, no frentismo e na pluralidadecomo valores a preservar para gol-pearmos juntos contra este siste-ma.

Seguiremos a trabalhar de jeitoconstrutivo em Galiza Nova, nomovimento estudantil, no sindica-lismo nacionalista, nos CentroSociais e em todas aquelas iniciati-vas transformadoras de base quecontribuam a construir desde já asociedade nova pola que luitamos.

Eis o nosso comprimisso. Damao de quem queira caminhar con-nosco desde critérios de lealdade eo respeito mútuo, seguiremos aorganizar-nos e a medrar paraconstruir um futuro livre para anossa naçom e a nossa classe.

Editada por A PENEIRA CONDADO S.A.

Director: Guillermo Rodríguez Fernández([email protected])

Subdirector: Antón Fernández Escuredo([email protected])

Redactor xefe: Diego Giráldez ([email protected])

Redacción: Amparo RodríguezManrique FernándezJ.Ramón Couñago

Administración:Beatriz Gil Vázquez

Publicidade:Suso Vieito, Fran Eiró, JosuéCampos , Francisco Puñal, JuánLouzán, Sheila Álvarez, AnxoGutiérrez e X.M. Fernández

Fotografía:Riobó Prada - AGN - AlfredoHernández

Impresión:Publicaciónes TameigaMos (Pontevedra)

Depósito Legal:OR/57/84

www.apeneira.comweb controlada por

O xuíz do Gürtelinterroga á Xunta Publicado en: GALICIA

CONFIDENCIAL

GC desvela un requirimento xudicialque proba que compañías están no pun-to de mira no Gürtel galego, incluída aempresa do construtor acusado de ten-tar matar a Cuíña. Cinco construtoras(Begar SA, Tecnología de la Construc-ción SA TECONSA, Construcciones His-pánica, UFC e FCC) e tres empresas deservizos (Acualia, Sufi SA e Persontrade)están no punto de mira do xuíz do casoGürtel en Galicia. Así o proba un requi-rimento xudicial enviado polo TSJ deMadrid á Consellería de Facenda.

Quiosco de prensa

Máis cambioclimático no sur dePontevedraPublicado en: DIARIO DE

PONTEVEDRA

O cambio climático será máis patentena provincia de Ourense e o sur de Pon-tevedra se se manteñen os parámetrosque veñen observando, segundo Veró-nica Campos, membro da comisión deseguimento deste fenómeno ambien-tal creada na Universidade de Santiago(USC). O cambio climático xa se estápercibindo en Galicia, sobre todo noaumento progresivo das temperaturassobretodo dende 1972.

O “decretazo” pasafactura interna aoPPdeGPublicado en: VIEIROS

O Goberno ten présa por pechar a he-morraxia política que lle está a supoñera reforma do decreto de linguas. O Con-sello Escolar de Galiza rexeitaba o cha-mado 'decretazo' e a nivel interno, diri-xentes como o alcalde de Lalín, XoséCrespo, ou o líder do PPdeG de Lugo,Xosé M. Barreiro, mostraron a súa preo-cupación, aínda compartindo a derro-gación do decreto, polo perigo de que asociedade estivese a percibir unha ima-xe dun PP "antigaleguista".

PP, PSOE e BNG, aprol da reforma dovoto emigrante Publicado en: XORNAL DE

GALICIA

As tres forzas políticas parlamentariasmanifestáronse, con diferentes mati-ces, a favor da reforma do voto emi-grante que podería derivar na fin dachegada de sufraxios do exterior naseleccións municipais e autonómicas, enunha forte restrición nos comicios xe-rais. En opinión do presidente da Xun-ta, Alberto Núñez Feijóo, "non debehaber ningunha elección en España senmodificar o voto emigrante".

a peneira 7ABRIL DE 2010 | OPINIÓN

Empeza aqu í mes-mo, con e s ta s “Fou-las” unha humi lde

apo r tac i ón cha i r ega ae se soño de “A Penei-ra” pa ra que na súa lon-ga anda ina teña po rd i an te mo i t a s ma i s pá-xinas de l u z e de espe-ranza.

As foulas, meus, sonpartículas moi pequenas,case inaprezables, de mate-ria en pó. Vense moi ben aotrasluz, mesmo nunha teade araña. Antes, nesas ara-ñeiras que había nos muí-ños, aparecían máxicas emisteriosas, perfilando assúas formas xeométricascomo redes tecidas, dexeito anárquico e totalmen-te equilibrado. Eran debu-xos no medio das sombras ecoaban a luz tenue dun sol-por ou dun mañá vigoroso.Eran momentos de cando aluz atravesaba aquel espazocomunal que nos procurabao alimento máis principal danosa economía magoada.Alimento que se acadabadespois de longos traballose antes de que o gran madu-recera. Trigais e centieirascarpidas a man eran comi-das a man. Era o alimento,o pan, pousado na mesa dotremiñado para encher ossacos e levar ás casas paraelaboralo artesanalmenteen cada fogar. Roubáronnos

o noso pan. Aquel quecomezaba no esforzo dassementeiras, das segas, dasmedas, das mallas. A aquelpan, ao pan da vida, taménlle veu un “decretazo”. O

pan que agora comemos,...non sabemos que pan é.Agora o mesmo decretazovén de cara ao noso idioma,ao galego, en contra dogalego. Semella que esta-mos a ver como de novo nosrouban, foula a foula, onoso pan. E coidado, queninguén se faga o xordo. Osque agora calen serántamén culpables da inmora-lidade que pretenden:negarlle a un pobo o seu. Opan da vida. Este sí é o panda vida. A Nosa Lingua é achave da Dignidade, comopobo e nación, esa quehabemos ter canda nós parapresentarnos diante omundo, para facela taméncompañeira inseparable daoutra gran señora, aLiberdade. E nós somos par-tículas moi pequenas, comoas foulas, case inaprezablesque escaparon aos lugaresmáis recónditos do NosoMuíño, para tecer unha ara-ñeira, na que, xuntas, pode-mos facer da Nosa Lingua,da Nosa Fala, unha obra dearte irrepetible, ...a maiordas obras de arte que xaherdamos así, tan feita etan luída, tan desprezadapor uns e preciosa para osmáis, ...tan nosa ou, nopeor dos casos, tan deles?.Nós decidimos. Ninguénesqueza a obriga que paraela temos!.

FOULAS

Nós decidimos*Baldomero Iglesias “Mero”:

Mestre e músico

As cartas non deben superar os 900 caracteres, deberán acompañarse dunha copia de documentación válida do autor/a, e remitiranse aR/ Sarmiento Rivera 17 baixo, 36860 Ponteareas (Pontevedra, Galicia) ou ben ao correo electrónico [email protected]

Cartas ao director

Semella queestamos a vercomo de novonos rouban,foula a foula,o noso pan.Os que agoracalen serántamén culpa-bles da inmo-ralidade quepretenden:negarlle a unpobo o seu.

MARIO CONDE

En Tui, a Irmandade do Bo Xantardecidiu nomear “Confrade deHonra” ao seu paisano Mario Conde,outrora (mal) exemplo de éxito ver-tixinoso no mundo empresarial. EnTui xa houbo quen agochou os seusaforros baixo o colchón.

ESPERANZAAGUIRRE

A flamante presidenta da comunida-de madrileña vén de afirmar quegrazas a ela se destapou o “casoGürtel”. Arroutada? Fuxida caraadiante? Gañas de sacarlle as coresaos seus compañeiros de partido? Oué que a Esperanza é o último que seperde?

ROMAY BECCARÍA

O seu nome sona con forza parasubstituír a Luís Bárcenas á frontedas contas do Partido Popular. “Ocaso Gürtel” fai estragos entre osacólitos do principal grupo da oposi-ción. Nunca está de máis elevarllepreces ao Altísimo neste duro tran-ce.

DAVID MONTEAGUDO

O cineasta Alejandro Amenábar, olloespelido onde os haxa, acaba demercar os dereitos da exitosa nove-la do escritor galego “Fin”. Aomellor agora empezan a mirar aeste lado do Padornelo na procurade ideas luminosas para o cinema.

4 CARAS

Dende a ANPA do C.E.I.P. Fer-mín Bouza Brey de Ponteareasqueremos dar as gracias o al-

calde e os seus concelleiros pola la-bor de mantemento que está levan-do a cabo no centro, deixando caeros canelóns de recollida de augas,non cambiando as lámparas fundi-das, inundando os baños e aulas deaugas fecais, mantendo unha ins-talación eléctrica que non permiteconectar proxectores, ordenado-

res ... (non son necesarias as novastecnoloxías para dormitar nun ple-no e levantar a man para votar encontra dunha comparecencia do al-calde sobre o tema).

Asimesmo queremos darlle asgracias a consellería de educación eo Sr. Pérez Ares polo seu traballo enfavor de non facer nada ante a masi-ficación que sofre o centro e a súaincansable deixadez na búsqueda desolucións así como do seu desprezo

máis absoluto cara a comunidadeescolar representada pola ANPA.Gracias por cambiar o horario dunhareunión na delegación en Pontevedracon dous días de antelación e a 1 datarde para que nos coincida coa saídados fillos e non poidamos asistir,facer caso omiso as nosas peticiónsde visita o centro (o segundo maisgrande da provincia) e por, finalmen-te, vir sen avisarnos nin deixar cons-tancia da súa visita.

Gracias o Sr. Vázquez, Conselleirode Educación, por manter no seuposto a unha persoa como esta.

Por último darlle as gracias osarquitectos que fai 40 anos deseña-ron o centro por deixar uns pasillostan anchos e luminosos para queagora se utilicen como aulas.

Por toda esta deixadez e incom-petencia, os pais dos mais de 600alumnos deste centro dámoslles asgracias.

Grazas*José A. Presa Garrido (Ponteareas)


A. RODRÍGUEZ

Compostela

Prendo a tele, é a hora doparte, busco nas distintas can-les, dá igual, non paga a pena,en todas falan do mesmo: O CasoGürtel.

Pero, que demos é isto!Por se non me chegara cos

pagos das distintas facturas, ahipoteca, a soga ao pescozo poloacoso do ERE na empresa, etc,etc. Prendo a tele e de novo ásvoltas co caso Gürtel, ese no quenon paran de falar dos moitoscartos (seguramente de todos)que foron manipulados por unscantos.

Non podo vivir alleo perotampouco quero empaparme.Busco na wikipedia.

Velaí o resumo: Caso Gürtel éo nome dado á investigación ins-truída polo xuíz da AudienciaNacional, Baltasar Garzón, enfebreiro de 2009, cuxo fin é des-

entrañar unha suposta rede decorrupción vinculada ao PartidoPopular e encabezada presunta-mente polo empresario FranciscoCorrea, cuxo apelido traducidoao alemán significa cinturón,parecido en significado a Gurt,correo, dá nome ao caso.

Sigo a documentarme. O caso xorde a raíz dunha

denuncia realizada o 6 denovembro de 2007 por José LuisPeñas, ex concelleiro do PP noconcello de Majadahonda, enMadrid, e amigo de FranciscoCorrea dende 2001 ata 2008.

A trama continúa cunhas gra-vacións ocultas realizadas polaadministradora da empresa EasyConcept, que xunto a SpecialEvents e Orange Market (todaspropiedade de Correa) protago-nizan a historia.

Á cabeza desta trama estaránFrancisco Correa e tres dos seushomes de confianza: ÁlvaroPérez, Pablo Crespo e AntoineSánchez.

Supostamente este grupoestablece diversos negocios co

obxecto de nutrirse de fondos deentidades públicas, concreta-mente dalgúns concellos e comu-nidades autónomas comoMadrid, Valencia e Galicia, asícomo para saltarse as prohibi-cións legais en materia urbanís-tica e medioambiental que pode-rían afectar aos seus negociosinmobiliarios.

A súa vinculación co PP véncando José María Aznar elixe aCorrea como organizador deactos e eventos públicos do PP.Coa saída de Aznar en 2004,Mariano Rajoy e EsperanzaAguirre prescinden del.

No caso desvélanse subornosa funcionarios e autoridadespúblicas pertencentes ao PP.

José Luis Izquierdo, empre-gado de confianza de PabloCrespo e F. Correa, amosou aosxuíces os asentos contables doscartos, supostamente, relaciona-dos con este asunto, a chamada“Caixa B”.

Ao máis puro estilo hollywoo-

A trama Gürtel chega ata Galicia

O PP Galego e os cartos en B

O caso xorde araíz dunhadenuncia reali-zada o 6 denovembro de2007 por JoséLuis Peñas, ex concelleirodo PP no concello deMajadahonda, enMadrid, e amigode FranciscoCorrea dende2001 a 2008

Diñeiro negro, recursos B ou máis ben cartos que non se sabe (pero si se sospeitan) de donde viñeron é o que resume a trama do caso Gürtel. Novamente un escándalo salpica aos nosos políticos, neste caso o PP, supostamente e resumindo moitísimo, por crear empresas que logo sebeneficiaban de fondos públicos tanto de concellos como dalgunhas comunidades autónomas

GALICIA

Como non podíaser doutro xeitoo caso Gürtelchega a Galiciaxa que suposta-mente houboachega de cartospara a campañaelectoral galegade 2005

a peneira 9ABRIL DE 2010 | GALICIA

diense Francisco Correa pedíuao seu empregado figurar como

Don Vito. Non lles recorda á per-sonaxe interpretada por MarlonBrandon en El Padrino?

O Gürtel salpica GaliciaComo non podía ser doutro

xeito o caso Gürtel chega aGalicia xa que supostamentehoubo achega de cartos para acampaña electoral galega de2005. O ex secretario xeral daorganización do Partido Popularen Galicia, Pablo Crespo, é undos imputados. Ademais, noauto de Garzón figuran unhaempresa con sede en Vigo e unalto cargo do PP da Deputaciónde Pontevedra e ex-alcalde deCangas.

A Xunta de Manuel Fragaautorizou en abril de 2005 aconstrución dunha cementeiraen Coirós, denominada Gallega de Molienda de Clinker epresidida por Ramón Blanco,citado a declarar por BaltasarGarzón e antigo socio de PabloCrespo.

Unha rede dunhas vinte com-pañías con sede en Galicia, lide-radas por Ramón Cerdá Sanjuán,acabadas de crear ou sen activi-dade foi, ao parecer, empregadapor altos cargos do PartidoPopular implicados no casoGürtel para lograr adxudica-cións.

O caso segue a deixar eninterdito aos nosos políticos easí Juan Casares, ex-deputadodo PP no Parlamento Galego, eJosé Enrique Sotelo, deputadoprovincial por Pontevedra e líderdos populares en Cangas doMorrazo,forman parte tamén datrama, ao ser supostamente res-ponsables de ter certificadosduns parquímetros inexistentesen Cangas.

Por outro lado, as empresasda familia Casares recibiron untotal de 19 millóns de euros encontratos da Xunta entre 2000 e2005.

Segundo un informe daUnidade Central de DelitosEconómicos e Financeiros daPolicía Nacional, no mes desetembro de 2009 máis do 52%dos gastos derivados do PP deGalicia nas contas das empresasrelacionadas co caso Gürtel foipactado en diñeiro negro entreos anos 1996 e 1999, sendonaqueles momentos PabloCrespo o secretario de organiza-ción do partido.

Á cabeza destatrama estánFrancisco Correa etres dos seus homesde confianza: ÁlvaroPérez, Pablo Crespoe Antoine Sánchez.

Supostamente estegrupo establecediversos negociosco obxecto de nutrir-se de fondos de enti-dades públicas, con-cretamente dalgúnsconcellos e comuni-dades autónomascomo Madrid,Valencia ou Galicia

O presidente do PP de Galicia,Alberto Núñez Feijóo, declaraque “máis non se pode facer”contra os asuntos relacionadoscoa corrupción e pedíu “tranquili-dade e contundencia” no partidoante o levantamento do segredo

de sumario do caso Gürtel e aimputación de Jaume Matas nocaso Palma Arena. Feijóo aseguraque o PP “está actuando e segui-rá actuando cada vez que haxa unproblema e que fará fronte e nonmirará para outro lado nos casosde corrupción do seu partido”. Asímesmo engadiu que “o PP estaráá altura das circunstancias para

seguir sendo un partido irrepro-chable que é o que ten que sero PP”. "Se uns cantos querenfacer dano a tantos, equivócan-se. Nestes intres de crise o impor-tante é dar exemplo de xestióneconómica para axudar a sacar aEspaña da situación naque se atopa ecrear postosde traballo”.

Declaración

Pachi Vázquez

‘Feijóo debe dar explicaciónsaos galegos’

Declaración

Alberto Núñez Feijóo

‘Máis non se pode facer’

Pachi Vázquez, secretario xeral doPSdG, manifestou en relación á tramaGürtel a súa perplexidade ante a análiseque fai o PP de Galicia sobre as deriva-cións desta trama. “Cando todos osmedios de España poñen os focos sobreo PP de Galicia, Feijóo fala de contun-dencia dende Madrid, pero en Galicianon fai nada”, sinalou.

Por iso, reclamou a Feijóo que deaunha explicación aos galegos ante as“cousas gravísimas que se están a dicir”e que aluden á relación do PP de Galiciae do propio Feijóo con empresas clara-mente implicadas na trama. “Como pre-sidente do PP de Galicia, e por hixienepolítica, Feijóo debe dar unha explica-ción aos galegos”, sentenciou Vázquez,á vez que lembrou que “a pesar de queagora Fraga diga que o PP botou a Pablo

Crespo a patadas, o certo é que Feijóonon só non o botou senón que o man-tivo no Consello de Administraciónde Portos de Galicia mentres foiconselleiro de Política Territorial,ata que chegou o PSdeG aogoberno daXunta”.

Feijóo pediu “tranquilidade e contundencia”

Reclamou a Feijóo que dea unha explicación aos galegos

a peneira10 GALICIA| ABRIL DE 2010

Antes do bipartito

Concesións eólicas ehidráulicas

O secretario xeral do PSdeG, ManuelVázquez, instou a "explorar" as concesións eóli-cas, hidráulicas concedidas durante o período detransición que transcorreu entre a derrota elec-toral do PP de Fraga en 2005 e a toma de pose-sión do Goberno bipartito. De feito, circunscribiua acusación da Fiscalía sobre a piscifactoría deRinlo (Lugo) a este "período negro". Lamentouque o que tería que ser unha época de transición"para trámites ordinarios" aproveitásese paraacometer "un proceso de regularización dunhaactuación ilegal como era a de Rinlo".

“A inmensa maioría" do PPten as mans limpas.O

primeiro que quere aclarartodo é o Partido Popular"para que os que incorran

nalgún tipo de delitopaguen polo feito. Para iso,

pido que continúe a investigación".

Alberto Núñez FeijóoLÍDER DO PPDEG

Compostela

Créditos parauniversitarios

A Universidade de Santiago deCompostela (USC) e mailoMicrobank veñen de asinar un con-venio de colaboración por valor dedous millóns de euros para a con-cesión de microcréditos ao colec-tivo universitario, co obxectivo deque estudantes, licenciados e pro-fesores poidan crear as súas pro-pias pequenas empresas. Segundoo convenio, os créditos poderánacadar os 25.000 euros.

Mediante este acordo, a enti-dade finaicieira apoiaroa as nece-sidades para o autoemprego ouampliación de empresas en fun-ción da súa viabilidade.

ANTÓN F. ESCUREDOBarcelona

Cando en 1998 o BNG asinabaun pacto estatal co nacionalismode dereitas representado enEuskadi polo EAJ-PNV e enCatalunya por CiU, a denominadaDeclaración de Barcelona, houbomáis que unha diferencia de pare-ceres entre parte da militancia e aformación que lideraba XoséManuel Beiras sobre esta liñaestratéxica. A idea, defendida entodo foro público e privado, erasituarse a altura dos que daquelagobernaban. Daquela as relaciónscon outras formacións, como porexemplo ERC, eran cordiais perosen ir moito máis alá. Coa chega-da de Anxo Quintana a táctica foia mesma. Despois do triunfo en2003 da alianza post-electoralentre o Partit dels Socialistes deCatalunya (PSC), Iniciativa perCatalunya-Els Verds (IC-V) e a pro-pia ERC, moitos pensaron que opanorama de alianzas poderíamudar. Non foi así como nos con-firmaron logo os acontecementos.

A chegada do independentis-mo a un goberno autonómico puxo

en pé de guerra a todo o aparatomediático de Madrid. Foi omomento en que se orquestroutoda unha campaña contra Josep-Lluís Carod-Rovira, nese intreConseller en Cap da Generalitat.Daquela A Peneira entrevistou aQuintana en Barcelona (Nº 364, 2ºquincena de febreiro de 2004)cando moitos demandaban unhapostura máis decidida diante doscontinuos ataques españolistas.Para o de Allariz a nova situaciónpolítica, cun CiU debilitado naoposición, non era a mellor situa-ción aínda que puntualizabadurante a entrevista apuntaba que“o noso interese non é nin seráinmiscuirnos na política catala-na”.

Achegamento pola via europeaO goberno tripartito catalán

coincidiu no tempo co periodo naXunta do BNG. Mália todo non seráata as eleccións europeas de xuñode 2009 que a relación entrenacionalistas galegos e ERC colle-ran un novo pulo. En maio deseano o Bloque preséntase nunhacoalición moi diferente a daspasadas eleccións ao Parlamentode Bruxelas e rexeita ir co PNV e

CiU. A elección é agora a Europados Pobos-Os Verdes, na que com-parte cartel con ERC, Aralar, LosVerdes, Eusko Alkartasuna, ChuntaAragonesista e Entesa perMallorca. Aínda que os resultadosnon foron os agardados a novaalianza parece funcionar se temosen conta o traballo realizadodende entón e agardando que AnaMiranda colla o relevo de OriolJunqueras.

En xullo dese mesmo ano, enentrevista concedida a A Peneira(Nº 487, 1º quincena de xullo de2009) Joan Puigcercòs asegurabaque “co BNG podemos e debemostraballar conxuntamente”. Nesa

mesma entrevista o lider catalánreflexionaba sobre o longo camiñoandado polo nacionalismo galegoata este achegamento actual.“respectamos sempre a decisióndo BNG de querer formar partedoutras coalicións. Respectámolae entedímola porque daquela oPNV era o partido exemónico egobernaba Euskadi e CiU gobernouCatalunya durante 23 anos. O BNGquería unha homologación lóxica elexítima cos nacionalismos quegobernaban”, aseguraba na entre-vista.

Encontro en BarcelonaNos últimos meses os encon-

tros entre o BNG e ERC foron máisintensos. O pasado novembro visi-tou Compostela Joan Puigcercòs.Nesa viaxe mantivo varias reu-nións e foi convidado polaFundación Galiza Sempre a darunha conferencia sobre “A linguapropia, un factor de cohesiónsocial”. Agora foi o portavoznacional do BNG, GuillermeVázquez, quen visitou Barcelona amediados de marzo. Na visitamantivo un encontro co presiden-te de Esquerra, Joan Puigcercós, efoi obxecto dunha recepción insti-

tucional no Parlament deCatalunya, onde se entrevistou copresidente da Cámara catalá, otamén republicano Ernest Benach.Ademais pronunciou unha confe-rencia titulada “A nación galeganun Estado plurinacional”, convo-cada pola fundación Josep Irla deEsquerra Republicana. Ao finalJoan Ridao agasallouno cun exem-plar bilingüe catalán-galego dolibro “Castelao e Catalunya” deXosé Lois García.

Na Sede Nacional de Esquerra,logo dunha entrevista de casedúas horas co líder de ERC,Vázquez e Puigcercós comparece-ron conxuntamente amosandounha moi boa sintonía.“Tivemosoportunidade de intercambiar opi-nións sobre diversos aspectos daactualidade, vistos sempre desdeo prisma de cada unha das nosasrealidades nacionais”, afirmouGuillerme Vázquez á prensa.

Rematou a relación con CiU?En política non hai lugar a afirma-cións contundentes. Polo de agorao que é seguro e público é que, secadra, as cercanas eleccións deste2010 en Catalunya tamén terán oseu peso en futuras decisiónsentre ambas formacións.

Na Sede Nacional deEsquerra, logo dunhaentrevista de casedúas horas co líderde ERC, Vázquez ePuigcercós compare-ceron conxuntamenteamosando unha moiboa sintonía.

O BNG confirma a súa alianza conEsquerra Republicana de Catalunya

A visita do líder do BNG,Guillerme Vázquez, aBarcelona, cidade á queacudiu convidado por ERC,confirma o bo momentopolo que pasan as rela-cións entre ambas forma-cións políticas. En novem-bro de 2009 xa visitaraCompostela JoanPuigcercòs convidadopolos nacionalistas gale-gos.

a peneira 11ABRIL DE 2010 | GALICIA

BNG

Campaña de propostascontra a crise

O BNG iniciará en breve unha campaña infor-mativa por diferentes municipios galegos coa quedará a coñecer as súas propostas para saír da criseeconómica, segundo anunciou hoxe o voceironacional da formación, Guillerme Vázquez, enrolda de prensa. Así, mostrou a súa preocupaciónpolo incremento "alarmante do desemprego" enGalicia, ante o que aprecia "desconcerto" porparte da Xunta, a que critica que estea "practica-mente ausente". O nacionalista lamentou que oGoberno central estea sendo "incapaz de elaborarunha folla de ruta para sair da crise".

“É un pracer visitar de novo ACoruña, cidade de mulleres ehomes libres, como asegura o

seu alcalde. As cidades queapoian a cultura e o coñece-

mento sen dúbida garanten aosseus habitantes esa liberdade

da que o rexedor está orgulloso

Ángeles González-SindeMINISTRA DE CULTURA

AGN

Compostela

O Goberno galego acordou adoptarmedidas que permitan garantir "transparen-cia" nos procesos selectivos de empregadospúblicos, tras as denuncias realizadas polossocialistas nas últimas semanas en materiade función pública. O presidente autonómi-co, Alberto Núñez Feijóo, anunciou trasunha das reunións semanais da Xunta que asmedidas adoptadas impedirán que un oposi-

tor forme parte tamén dun tribunal, "aíndasendo dun proceso selectivo diferente". Osintegrantes do tribunal deberán, así mesmo,renunciar, se na mesma convocatoria parti-cipan familiares ata o segundo grao de con-sanguinidade e afinidade. A terceira medidaimplica que un membro do tribunal deselección non poderá pertencer a un grupoprofesional inferior ao do obxecto da convo-catoria.

O obxectivo deste acordo é "aumentar asesixencias" para dotar aos procesos selecti-vos de "máis obxectividade e transparencia",

segundo explicou Feijóo, quen manifestouque a decisión adoptada modifica "a norma-tiva que permitiría" que se producisen estessupostos. Así, "casos que se deron nalgúnstribunais non se poderán dar non futuro",aseverou o dirixente autonómico en roldade prensa. Así, e fronte ás críticas da oposi-ción, o actual Goberno asegura que non sedetectou ningún caso que infrinxa a norma-tiva do ano 2007.

Á marxe das modificacións na normativapara os procesos selectivos e a participaciónen tribunais, a Xunta estableceu novas esi-

xencias. Os traballadores da dirección xeralorganizadora que sexan admitidos comoaspirantes en calquera proceso, debencomunicalo á dirección xeral para que seadopten medidas que garantan a seguridadedo proceso e que os aspirantes accedan ásprazas cumprindo os criterios de igualdade,mérito e capacidade.

O mesmo terán que facer aquelas perso-as que estean implicadas na organizacióndun proceso selectivo no que vaian partici-par familiares de ata o segundo grao de afi-nidade ou consanguinidade.

A Xunta prohibirá ser opositor e tribunal en ningún proceso e obrigaráa renunciar a membros se concorren familiares á convocatoriaO tribunal non poderá pertencer a unha categoría inferior a que se examina

REDACCIÓN

Compostela

A deputada do BNG TareixaPaz rexistrou unha iniciativa naCámara galega na que reclama áXunta que clarifique se "asume" omandato unánime do Parlamentopolo que se insta a pedir ao Estadoxulgados exclusivos de violencia dexénero para as cidades galegas ouse, pola contra, ten previstorenunciar á devandita demanda "e

incorrer de novo nun incumpri-mento dos acordos da Cámara".

Paz mostrou a súa preocupa-ción polas recentes declaraciónsdun alto cargo da Consellaría dePresidencia, AdministraciónsPúblicas e Xustiza nas que afir-maba que Ourense non cumpríaun volume de entrada anual deasunto de violencia de xéneroque xustificase a creación dunnovo órgano xudicial, polo quenon trasladarían a demanda aoMinisterio de Xustiza.

O BNG insta á Xunta a pedirxulgados de violencia dexénero en todas as cidades

Os galegos somos os quemenos falamos polo móbilREDACCIÓN

Compostela

Os galegos son os cida-dáns que menos tempo dedi-can a falar por teléfono móbila nivel estatal, só unha hora edez minutos de media ao mespara facer chamadas, sendoos españois que menos utili-zan este servizo para comuni-carse. Así o revelan os datosobtidos nun estudo recente

realizado polo operadormóbil lowcost MÁSmovil.

A investigación realizou-se entre os usuarios deMÁSmovil en todo o territo-rio nacional. Segundo osresultados, os homes gale-gos falan polo móbil tresminutos máis de media aomes que as mulleres e son,en conxunto, os españoisque menor consumo fan enchamadas a través do apare-llo móbil.

Considérao “irrenunciable”

Feijóo reclama o votoemigrante en urna

De “mínimo irrenunciable” cualificouo presidente da Xunta de Galicia, AlbertoNúñez Feijóo, a implantación do voto emi-grante de forma “presencial en urna” eque “o voto por correo sexa sempre roga-do”. Feijóo considerou urxente a necesida-de dunha reforma neste senso antes deque se celebren outros comicios electo-rais. “Paréceme razoable que se faga unhareflexión sobre a posibilidade de votar aalcaldes e municipios que non se coñe-cen”, dixo.

O importe supera os 7.000 millóns de euros

Fomento licita tres contratos deasistencia para as obras do AVE

M. FDEZ

Redacción

O Ministerio de Fomento, através do Administrador deInfraestruturas Ferroviarias (ADIF),vén de licitar tres contratos deasistencia para as obras de contru-ción da liña de alta velocidade queenlaza Madrid e Galicia, por unimporte total de 7.023.337,2euros. A actuación contempladiversos ensaios nos traballos daplataforma, o control das obras ea coordinación en materia deseguridade e saúde durante a súaexecución.

O primeiro dos contratos faireferencia aos servizos de asisten-cia para a realización de probas entres subtramos da liña que disco-rren integramente pola provinciade Zamora. Será nos comprendi-dos entre A Hiniesta, Perilla deCatro, Otero de Bodas eCernadilla.

Esta actuación, cun orzamentode 2.125.954 euros, comprende aelaboración de plans de calidade;ensaios e auditorías para cadacontrato de obra; probas en cadasubtramo; as auditorías ás instala-cións, subministros e laboratorios;

a xestión de non conformidades deensaios; e un informe mensual deseguimento dos mesmos.

Un segundo contrato inclúe aasistencia para o control dos tra-ballos no tramo Zamora-AHiniesta, cun orzamento de licita-ción de 2.771.705,2 euros.

Segundo indicaron dende o depar-tamento central, o seguimentofarase sobre a execución das obrasda infraestrutura ferroviaria, amontaxe de vía e en traballoscomplementarios, nos 8.120metros do tramos Zamora-AHiniesta.

O terceiro contrato alude áprestación de servizos de asisten-cia para a coordinación en materiade seguridade e saúde das obras

nos tramos comprendidos entreZamora e Lubián, no límite da pro-vincia de Ourense.

Dende Fomento explicaron queos coordinadores que realizaránesta asistencia levarán a cabo asfuncións da normativa en preven-ción de riscos laborais vixente. Alicitación conta cun orzamento de2.125.678 euros.

As actuacións con-templan diversosensaios nos traballosda plataforma, o con-trol das obras, e acoordinación enmateria de segurida-de e saúde

Guillerme Vázquez.

DIEGO GIRÁLDEZ

Vigo

-Cumpriuse un ano do novogoberno da Xunta. Cúmpreseesa teoría dos “gobernosamigo” e os que non o son?

-O da Xunta é un gobernoanti-Vigo. É tremendo que oalcalde dunha das primeira cida-des de España teña que dicir algoasí pero é o que están a demos-trar. Tomaron a opción política donorte de Galicia, de favorecer onorte de Galicia, e chegaron ádesfachatez de querer regalarunha Caixa solvente para resolverun problema do norte. Isto nonten precedente na historia políti-ca de ningún lugar do mundo.

Temos tamén un serio proble-ma de depuradora. Está a Xuntaincurrindo a todas luces nun incu-primento das leis porque nonquere dedicar recursos a depura-dora; padecemos tamen un pro-blema de lentitude en relacióncoa Área Metropolitana; as inver-sións están paralizadas, etc. Endefinitiva tentan paralizar estacidade e Vigo segue o seu ritmo;non precisamos maiormentedeles pero teñen que cumprircoas súas obrigas. Nos continua-

mos camiñando e eles estanse aquedar absolutamente marxina-dos. Vaticínolles un cataclismoelectoral nesta cidade.

-Mencionou o tema dasCaixas. Vostedes segue a utili-zar a palabra “absorción” paradefinir o proceso...

-Non é que eu utilice esa

palabra é que se está a tratarunha absorción. Feijóo aceptouque era unha absorción que ía serdirixida por Julio Gayoso, porJosé Luis Pego, polo Consello deAdministración de Caixanova, queía a ter a súa sede en Vigo e quederogaría unha parte da súa leianti-Vigo para falicitar esa absor-ción. Entre as múltiples mentirase falsedades de Feijóo, a máisrelevante era aquela de quecáseque non se necesitabanrecursos para esta absorción.Non, está absorción- a famosafusión- nace morta salvo queexista unha aportación moiimportante de recursos públicos eisto é o que se está nestesmomentos dilucidando. Eu pódo-lle dicir que, neste momento,creo que Caixanova vai seguirsoa. As dúas opcións son boas: ouben absorbe a Caixa Galicia ouben sigue soa, para o Alcalde deVigo as dúas valen.

É a gran mentira de Feijóo.Enganou a toda Galicia porque oque quería realmente era rega-larlle unha Caixa espléndida aonorte e deixarnos ao sur sen ela.

-O deputado CarlosAymerich nunha entrevista con-cedida a A PENEIRA no númeroanterior, declarou que a súa

posición sobre o asunto dasCaixas é “electoralista”...

-Fálame vostede dun señor daCoruña? Ou me fala do máximodirixente do BNG que convocouunha manifestación anti-Vigo?Non cabe dúbida de que son per-soas que teñen unha perspectivaterritorial distinta. Sabe o queme preocupa? que o BNG de Vigoceda a esa presión, non defenda

a súa cidade e se sitúe máis pretodos intereses do norte de Galicia.

-Deixando a un lado a polé-mica das Caixas... Tras o esforzodo Ministerio de MedioAmbiente e os meses de nego-ciación, chegarase a un acordoen relación co IVE da depurado-ra?

- Non lles queda máis remedioque pagalo, está obrigados porlei. Trátase dun disparate máis dogoberno de Feijóo e antiviguismopuro e duro. É algo que nunca sediscutiu no convenio porque omarca a lei. En todos os borrado-res que se traballaron e se acep-taron estaba así recollido; aofinal a Xunta decidiu frear o ini-cio da depuradora en Vigo e oestán a retrasar; que está claro éque o teñen que pagar, repito,non lles queda máis remedio. Oproblema é que polo camiñoterán que pagar un nutrido núme-ro de multas da Unión Europea ecanse a arruinar porque lle faránpagar 20 millóns de euros demulta cada seis meses.

Realmente creo que estánsumidos na incosciencia. É enga-no tras engano. O que está apasar en Galicia con este gobernoé un auténtico drama. Nun anoteñen o maior desgaste que

Neste momento,creo que Caixanovavai seguir soa. Asdúas opcións sonboas: ou ben absor-be a Caixa Galicia ouben sigue soa, parao Alcalde de Vigo asdúas valen.

Aymerich? Fálamevostede dun señorda Coruña? Ou mefala do máximo diri-xente do BNG queconvocou unha mani-festación anti-Vigo?

Abel Caballero, alcalde de Vigo

“O da Xunta é un goberno anti-sur de Galicia”

A Xunta tentaparalizar estacidade e Vigosegue ao seuritmo; non preci-samos maiormen-te deles pero evi-dentementeteñen que cum-prir coas súasobrigas.

Para inaugurar a sección “Vigo” danova etapa de A Peneira era necesa-rio falar con Abel Caballero, o alcal-de da cidade. As reflexións dosocialista parten sempre do localpara adquirir unha dimensión auto-nómica. Caballero foi neste primei-ro ano da etapa Feijóo o seu críticomáis sonoro. O das Caixas é “absor-ción”, non o dubida.

VIGO


houbo nunca na historia destepaís.

-Pensa vostede que a pre-sión social e política fará mudaros actuais plans do PPdeG enrelación coa Sanidade en Vigo?

-Estou seguro de que ou isoacontece ou desaparecen politi-camente desta cidade. Somos600.000 habitantes aos que llequeren facer un hospital privado;non hai precedentes. Aquí esta-mos a reclamar o mesmo queteñen noutros puntos de Galicia:un hospital público como teñenen Santiago, A Coruña, Ferrol ouOurense. É unha insensatez máisdun goberno de mediocres. Nonentendo porque se dedican aretrasar todos estes proxectospara Vigo, pero o que teño claroé que ao final terán que materia-lizar todo porque se imporá a

realidade. Non se pode mentirindefinidamente; os cidadáns sonintelixentes, perciben estas cou-sas e crean estados de opinión.Saben que o goberno da Xunta éun goberno absolutamente anti-sur de Galicia.

-Gostaríame que agora mecontestara máis como expresi-dente do Porto que comoAlcalde. En que situación estáagora mesmo o Porto de Vigo?

-Atravesa unha crise moiimportante; ano pasado tivo unhacaída sen precedentes na histo-ria. Observo tamén que o Portoten un importante número deproblemas aos que non se lle dáresposta; dende as súas amplia-cións ata aspectos relacionadoscon temas clave como a pescapasando por temas relacionadosco propio urbanismo. Nós tiñamos

un plan excepcional (PlanNouvel) que estaría sendo consi-derado agora mesmo un dos máisimportantes elementos arquitec-tónicos de España e Europa; istocambiouse por catro cousiñasmenores que queren facer agorae ademais ilegais. Agora mesmo oPorto está pasando por unhagrave crise de mercancías, estátamén sumido na ilegalidade eestamos a piques de perder aautoestrada do mar. Estamos aler na prensa estes días que aempresa concesionaria a querefacer dende Alxeciras e non vexoque no Porto se estea a reaccio-nar. O Porto está absolutamenteentregado á fatalidade.Preocúpame moito isto porque oPorto é a espiña dorsal económi-ca deste territorio.

-Para rematar, o Xacobeoestá a traer algún tipo de bene-ficio a Vigo?

-Polo de agora, absolutamen-te ningún.

O Porto de vigoestá absolutamen-te entregado á fatalidade.Preocúpame moitoisto porque o Portoé a espiña dorsaleconómica desteterritorio.

REDACCIÓN

Vigo

O concelleiro de Cultura,Xesus López, presentou a pro-gramación correspondente aoVigo a Escena 2010, que nestanova edición inclúe 98 repre-sentacións de 23 compañíasteatrais. Ademais, na presen-tación, o edil salientou queeste ano se integra de formaparalela o circuíto de compa-ñías profesionais e o de com-pañías afeccionadas, respos-tando así a unha vella deman-da do ámbito teatral.

Xesus López asegurou que oVigo a Escena 2010 é un "novochanzo" na andaina dun dos pro-gramas dos que a Concellería deCultura se sinte "máis orgullosa",e que se enmarca no "obxectivoxeral de potenciar a actividadecultural feita polos vigueses eviguesas para os vigueses e asviguesas". Neste sentido, expli-cou que este programa munici-pal permite, por unha banda,que o "excelente teatro" que seestá a facer en Vigo chegue atoda a cidadanía grazas a súaprogramación nos barrios eparroquias da cidade.

Asemade, o concelleiro deCultura salientou que o circuítoteatral tamén permite que osvigueses e viguesas poidan des-envolver as súas habilidades"nun campo tan fermoso como éo teatro". Ao respecto destacouque a edición do 2010 inclúe 13compañías no circuíto profesio-nal, con seis actuacións cadaunha delas, e 10 compañíasafeccionadas, con dúas actua-cións cada unha. "Son dous cir-cuítos que se manteñen nunmesmo programa de xeito para-lelo", sinalou.

No tocante ás compañíasafeccionadas o concelleiro doBNG engadíu que foron convida-das a participar na programa-ción deste ano, pero para o Vigoa Escena do vindeiro ano anun-ciou que se convocará un certa-

me que se celebrará no mes deoutubro. Un xurado decidirá aparticipación das compañías noprograma do 2010.

Xesus López tamén fixo refe-renza aos espazos nos que teránlugar as representacións.Indicou que ademais dos audito-rios das asociacións veciñais dacidade, haberá actuacións noConservatorio Superior deMúsica, no paraninfo do IESSanta Irene e no auditorio do IESAudiovisual de Bouzas.Convidou, asemade, a asistir ásrepresentacións que terán lugaresta fin de semana. O sábado 10de abril actuará a compañíaDavid Fernández Rivera na CCAO Rueiro de Coia, Artello Teatrono CC San Miguel de Oia eTíteres en Acción na UVV CD deCandeán. O domingo día 11, aAVV Emilio Crespo de Navia aco-llerá a actuación da compañíaEscoitade.

O concelleiro de Culturafelicitou ao director do progra-ma, Xerome Calero, polo seutraballo e por ser a persoa que opuxo en marcha. "Vigo a Escenada un paso histórico coa incor-poración dunha vellísima reivin-dicación das compañías afeccio-nadas", destacou o director daprogramación, en relación áincorporación dos grupos afec-cionados. No tocante aos espec-táculos que se presentan afir-mou que son variados nos douscircuítos, pero nos que sobretodo predomina o humor.

Lorem ipsum dolor sit amet

“Vigo a Escena” inclúe 98actuacións de 23 compañíasprofesionais e afeccionadas

Xesus López ase-gurou que o Vigoa Escena 2010 éun "novo chanzo"na andaina dun dosprogramas dos quea Concellería deCultura se sinte"máis orgullosa"

a peneira 13ABRIL DE 2010 | VIGO

apeneira.comcomenta esta entrevista na nosa web

- Que opinión lle merece assupostas relacións do PPgalego coa trama Gürtel?

-O PP ten que dar unharápida resposta a isto que estáacontecer. O asunto está acalar na sociedade; a cidadaníaestá a percibir a involucracióndos populares galegos nestatrama. O caso está a chegar ásmáximas instancias do PP eteñen que dar explicacións

rapidamente e comezar atomar decisións. Non cabedúbida de que esta marea decorrupción os s está a arrastrar.Polo de agora o que se está aconstatar é que os popularesen vez de afrontar o problemafai como se nada tiver aconte-cido e mira para outro lado.

O Caso Gürtel

FOTOS RIOBÓ PRADA

O concelleiro de Cultura, Xesús López, xunto aodirector do programa Xerome Calero


SHEILA ÁLVAREZ

Pontevedra

Dende hai vintecatro anosestase a celebrar en Pontevedraa semana galega de filosofía,desenvólvese na semana de pas-cua (do 5 ó 9 de Abril) e reune atódolos interesados en facer usoda filosofía na resolución dosproblemas que nos preocupan encada época.

Desta vez contaron coa asis-tencia de intelectuais galegos,españois e franceses, da talla deJacques Bidet, Ubaldo MartinezVeiga ou Xose Manuel Beiras,entre outros.

Con cada celebración sonmáis as persoas interesadas nes-tas xornadas filosóficas, aumen-tando cada ano o número deasistentes ó acto. Os resultados,un ano mais ,foron os espera-dos, recibindo máis de mil ins-cripcións de asistencia.

A situación económica gale-ga fronte ó Estado e o mercado

español, ocupou o papel cen-tral nestas xornadas, facendotamén unha profunda reflexiónda situación do panorama actualdo traballo social galego, anali-zándoo na busca de novas solu-cións.

O tema principal naceu frutoda situación de crise que envol-ve ao país e que dacordo coaspalabras do propio CarlosCalviño, presidente da aulaCastelao, debemos contribuir naloita social contra a crise econó-mica.

A organización do eventodistribuise en cinco xornadas decase oito horas diarias, dividin-do cada día en tres sesións demañá, tarde e noite. O plante-xamento de alternativas e solu-cións para o sistema e a situa-ción actual da economía globaltratado dende un punto de vistamarxista ocupou as sesiónsmatutinas da convención. Astardes adicáronse á busca desolucións aos problemas dendeGalicia, expoñendo análises

sobre a situación económica esocial da comunidade autóno-ma. En horario nocturno levousea cabo unha crítica global dasituación mundial, tocandotemas de economía, sociedade ecultura.

A semana galega de filosofíaestase a converter nun referen-te a nivel estatal, que cada anosuma participantes e asistentes.Según o alcalde de PontevedraMiguel Fernández Lores.

XXVII Edición dasemana galega de filosofía en PontevedraA crise económica vista dende o plano filosófico

A semana galegade filosofía estase aconverter nun refe-rente a nivel estatal,que cada ano sumaparticipantes e asis-tentes. Según oalcalde dePontevedra MiguelFernández Lores.

Carlos Calviño, Presidente da Aula

Castelao de Filosofía

‘O modelo económicoactual fundamenta asinxustizas’S.A.

Pontevedra

-Un ano máis a filosofía éprotagonista...

-Si. Segundo o esperado.Pontevedra xa está costumadanestas datas a ter tres confe-rencias por día durante unhasemana. Temos un públicogarantido dende hai moitísimosanos.

-Que significado teñenpara Pontevedra?

-Xurdiu aqui hai 27 anos porunha serie de compañeirosdesta cidade pero en realidadea actividade poderiamos dicirque é de ámbito galego.Estamos moi orgullosos derepresentar a filosofía e o pen-samento de Galiza. Mesmo anivel español e a outros territo-rios. Temos sona mundail.

-Pensaron en sacalas fórada cidade?

-Non. É algo que temos moiclaro. Sempre serána qui.

-Nesta edición un dos

temas principais é a economía.Pensa que os cambios nestecampo poden facer un mundomáis xusto?

-Pensamos que o sistema, omodelo económico actual é oque fundamenta as inxustizas. Éun problema de desigualdadeentre as persoas que por enribaxera crises deste calibre. Amaiores permite que determi-nadas persoas, oligarcas, porinterese persoal, tenten gober-nar o mundo a través da políti-ca e por enriba o planeta podesufrir as consecuencias. O queagora estamos vendo.

Entrevista

PONTEVEDRA

a peneira 15ABRIL DE 2010 | PUBLICIDADE


REDACCIÓN

BaixoMiño

A finais do ano pasado, a Xuntade Galicia recuperou para o treitoII, PO-305-Enlace de Goián, da Víade Alta Capacidade Tui-A Guarda otrazado do ano 2004, desbotandoa rectificación que o goberno dobipartito tiña feito sobre este tra-zado ante o grande rexeito socialque este tiña xerado.

Para este proxecto, aConsellería de Medio Ambiente,Territorio e Infraestruturas reser-vou unha partida de 6,4 millóns deeuros para a vía de alta capacida-de Tui-A Guarda nos orzamentosprevistos para o ano 2010. O Diario

Oficial de Galicia (DOG) publicou oanuncio polo que se revoga a tra-mitación do trazado deseñado polobipartito.

O proxecto construtivo da VACTui-A Guarda, (incluído o enlace daautovía a Portugal), está confor-mado por 3 treitos, un deles agru-pa dúas fases nunha única actua-ción. Concretamente, o treito I:Tui-Tomiño: (enlace A-55)-enlacePO-350, foi adxudicado á UTEAcciona Infraestruturas, S.A.-COPASA cun orzamento de 27,7millóns de euros e conta cun prazode execución de 32 meses.

Ante esta situación aPlataforma Cidadá para a Vía deAlta Capacidade (Pacivac), que seconstituíu en marzo do 2004, pre-sentou un recurso contenciosoadministrativo que o TribunalSuperior de Xustiza de Galicia(TSXG) vén de admitir a trámite.

Este recurso vai en contra daresolución da Dirección Xeral deInfraestruturas de data 24 denovembro de 2009, relativa á

aprobación do documento comple-mentario ao estudo informativo dafutura vía de alta capacidade Tui-aGarda, correspondente ao tramoproxectado para o municipio deTomiño.

Ademais do procedementoxudicial, o colectivo veciñalPacivac que conta con 280 socios,presentará mil alegacións indivi-duais ás dúas alternativas dotramo ao seu paso por Tomiño,unha polo norte e outra polo sur(río Miño), que a Consellaría ten aexposición pública.

As mil alegacións solicitan que"se proceda a realizar un verdadei-ro estudo de alternativas ou, sub-sidiariamente a modificar a selec-ción efectuada no estudo compa-

O presidente daentidade de afecta-dos, Pacivac, EloyBarbosa, sinalou queo obxectivo é "quenon se retome o tra-zado polo río, reco-rremos porque nonnos deixan máisremedio”

No 2004, gober-nando o PP enTomiño, rexei-touse en dousplenos e porunanimidade otrazado queagora a Xuntaquere retomar

BAIXO MIÑO

O TSXG admite o recurso veciñal contra o estudo da vía de alta capacidade ao seu paso por Tomiño

Vía de alta capacidade Tui-A Guarda, unha liña de discordiaA Xunta rebaixa o custo do corredor en 22 millóns deeuros, co trazado agora elixido da opción sur que xaconta con declaración de impacto ambiental e quese desenvolve polo Concello de Tomiño, tendo a súaorixe na mesma ligazón e discorrendo ao longo de 10km ata o punto km 14,300, onde enlaza co tramo 3do corredor na glorieta da ligazón de Goián.

a peneira 17ABRIL DE 2010 | BAIXO MIÑO

rativo de alternativas da Vía deAlta Capacidad Tui-A Guarda,tramo II: ligazón PO 350-enlaceGoián, a favor da alternativadenominada "Norte", ao resultarmáis respectuosa co medio naturale social do Concello de Tomiño".

O presidente de Pacivac, EloyDelgado puntualiza que "nós pedi-mos que se paralicen todas asactuacións, incluída a exposiciónpública dos trazados e pedimosque se faga un novo estudo dealternativas ou se mellore a alter-nativa Norte".

Anuncia que a plataformaPacivac presentará a súa propiaalegación razoada, ademais dasmil individuais dos afectados quepresentan catro puntos onde pre-cisa aspectos como a predetermi-nación da Consellaría á selecciónda alternativa denominada "Sur",polo río, que ademais comporta uncusto moito máis elevado que o"Norte", algo que os afectados, nassúas alegacións, consideran"inconcibible no presente contextosocioeconómico".

Lembra Eloy Delgado que"desde o ano 2004 vimos presen-tando os mesmos razoamentospara protexer o río Miño, pedindoque o viario discorra polo monte,con ligazón cara ao futuro polígo-no industrial de Tebra e con OSeixo".

En vésperas de que se cum-pran seis anos desde a primeiravez que se someteu a informaciónpública o trazado da vía de altacapacidade do Baixo Miño e dousdesde de que expirase o prazoprevisto para a súa posta en fun-cionamento sen que se constrúanin un só quilómetro do viario, acontrovertida polémica sobre oseu trazado estase a xudicializar.

A plataforma pola vía de altacapacidade (Pacivac) pouco des-pois de que comezase a fraguarsea infraestrutura, presentou noTribunal Superior de Xustiza deGalicia un contencioso contra aXunta polo anuncio en que revo-gou a tramitación do trazado deseñado polo bipartito para otramo entre Tomiño e Goián. Nomesmo confirmábase a recupera-

ción do trazado inicial, o quesupuxo o primeiro levantamentosocial.

O presidente da entidade, EloyBarbosa, ao presentar o recursosinalou que o obxectivo é "que nonse retome o trazado polo río, reco-rremos porque non nos deixanmáis remedio e non entendemosque outras asociacións e adminis-tracións que tamén deberían face-lo non o fan".

"Defendemos a nosa insignia,que é o río, é unha zona sensible,a conservar e incluso a explotar,dunha maneira sostida como fai

Cerveira", sinalan. Para a entida-de, o trazado que agora retoma aXunta, aínda coa premisa de que"está a traballar nuns axustes paraminorizar o impacto", é "facer undique de ata 12 metros de altura,unha autovía sobre terra desdeForcadela ata Goián". Sobre aimpacto social, engaden, "240casas que quedan na banda deafectación". Barbosa lembra, poroutra banda que «no 2004, gober-nando o PP en Tomiño, rexeitouseen dous plenos e por unanimidadeo trazado que agora queren reto-mar».

O PSOE esixe á Xunta queas obras do vía rematen en2012

A urxencia da construcióndo novo viario Tui-a Garda,cun prazo límite para a súaterminación no ano 2012 e afinalización da circunvalacióná Guarda neste ano, son oeixe central da reivindicacióndo PSOE PSdeG-PSOE, trans-mitida a través dos deputa-

dos socialistas María JoséCaride e Pablo Xabier LópezVidal, que estiveron acompa-ñados en rolda de prensa poloalcalde da Guarda JoséManuel Domínguez Freitas epolo voceiro do PSOE noConcello de Tomiño SantiagoVergara.

Reaccións

Satisfación no PP de Tomiño pola aprobación do tramo 2 da VAC

Esperanza Calzado, porta-voz do partido popular deTomiño, amosa a satisfaccióndo seu grupo poa favorableacollida que ten entre osveciñ@s a aprobación polaXunta de Galicia do tramo 2 davía de alta caspacidade, des-

pois de anos de angurias einquedanzas provoca-das poloanterior gobernobipartito, que en contra damaioría dos tomiñeses queríaimpoñer un trazado que afec-taba gravisimamente ós intere-ses do Concello.

ReacciónsREDACCIÓN

BaixoMiño

As festas do patrón de Tui,San Telmo, desenvolveranse esteano desde o 11 ao 20 de abril.Dentro da Semana Gastronómicaque organiza a Confraría do BoXantar, poderán degustarse coti-zados produtos do Miño, como aangula e a lamprea, a prezosespeciais que se ofrecerán enoito restaurantes de Tui.Cadaano asisten a estas festas os pre-sidentes das Cámaras portugue-sas de Valença do Minho e deVila Nova de Cerveira o que lledá un carácter internacional. Oconcelleiro de Cultura, MoisésRodríguez, destacou a importan-cia dos festexos que forondeclarados de Interese TurísticoGalego e agradeceu á organiza-ción e empresas colaboradoras oseu esforzo por levalos adian-te. A comisión organizadora quepreside Vicente Evaristo ÁlvarezFernández, informou de quebuscaron que o impacto acústicofose o menos posible e que seproducise a máxima participa-ción da cidadanía.

O programa inclúe gastrono-mía, música, feira agrícola,actuacións e cine infantil.Araíña xuvenil das festas é MaríaOtero Diz e as súas damas son

Lupe Pérez Fuentes e YessicaCasal da Veiga Pazos. A raíñainfantil é Tatiana Alonso Pérez eas súas damas son Rocío PazosGómez e Marta RomeroSalgueiro.

Xosé Areses Vidal, en calida-de de pregoeiro, foi o encargadode inaugurar os festexos nomomento oficial celebrado noteatro municipal e no que ade-mais recibiron as súas coroas asraíñas de San Telmo 2010.

O mozo tudense, subdirectorda Dirección Xeral deCooperación Autonómica doMinisterio de Política Territorialcentrou o seu discurso no Miño,o seu patrón, o seu amor polacidade e a natureza así como asúa preferencia polo ParqueNatural do Aloia.

A irmandade do Bo Xantarnomea nesta edición confradede honra a Mario Conde e orga-niza ademais o “festival dedegustación de produtos típi-cos”.

As festas de SanTelmo animan asrúas de TuiA organización busca uns festexos nosque destaque a participación cidadá

Xosé Ares Vidalfoi o encargado deinaugurar os feste-xos en calidade depregoeiro

Anunciatena PENEIRA

986 660 986

a peneira18 BAIXO MIÑO | ABRIL DE 2010

REDACCIÓN

Tomiño

A Concellaría de MedioAmbiente do Concello de Tomiñovén de pór en marcha a AulaAberta da Natureza do Río Furnia,situada na ribeira do devandito ríona parroquia de Amorín.

A aula, a primeira do seu tipono concello, “ten como obxectivoprincipal axudar a coñecer e valo-rar o ecosistema que se forma aoredor do río”, segundo explicou oconcelleiro de Medio Ambiente,Santiago Vergara. A intervenciónconsiste na instalación de variospaneis de diferente tamaño queinforman da biodiversidade ecaracterísticas da flora desta zonahúmida; unha zona medioambien-

talmente protexida, na que sepode atopar un bosque de amiei-ros, máis de 20 especies distintasde árbores e arbustos e 60 espe-cies de pequenas plantas e fentos.

Aínda que esta nova aula aber-ta da natureza está pensada espe-cialmente como zona de lecer aautoaprendizaxe, SantiagoVergara indica que a partir das

próximas semanas están previstasvisitas guiadas dos colexios davila, sendo os primeiros os alumnos e alumnas do CEIP deSobrada.

A iniciativa, que contou coacolaboración da Asociación dosVeciños de Amorín e a Comunidadede Montes desta parroquia, fíxosecon cargo a fondos propios da con-cellaría, despois de que aConfederación Hidrográfica limpa-se a ribeira e canle do río hai unsmeses.

A actuación enmárcase dentrodo programa da Concellaría deMedioambiente destinado a poñeren valor o patrimonio natural domunicipio. Á ruta, sinalizada naestrada Tui-A Guarda, pode acce-derse polo camiño que pasa xuntoao campo de fútbol de Amorín.

Primeira aula abertada natureza no ríoFurnia en AmorínA ruta ten un percorrido de 1.600 metros

Deporte en Tomiño

Comeza a fun cio nar aEscola Municipalde Atletismo

A Concellaría de Deportes eLecer que dirixe o centristaFernando Álvarez, vén de poñeren marcha a Escola Municipal de Atletismo en colaboraciónco Club Atletismo Porriño. A acti-vidade está dirixida a nenos enenas de entre 6 e 15 anos domunicipio e terá lugar os luns emércores de 17.00 a 18.00horas. O comezo das clases foi odía 22 de marzo no Campo daCarballa. A nova escola enmárca-se dentro do programa de traba-llo da concellaría.

Exposición

I Concurso exposición dacamelia enTomiño

O Salón de Plenos do Concellode Tomiño acolleu o primeiroConcurso-exposición da Camelia enTomiño 2010, organizada polaAsociación de Vigueses no Baixo Miño coa colaboración da Concellaría de Cultura,Educación e Participación Veciñal.A exposición permaneceu abertaao público no Salón de Plenosdurante o mes de marzo.Establecéronse tres premios para acategoría individual ou asociacióne outros tres para establecementoscomerciais.

REDACCIÓN

Tomiño

A Concellaría de Cultura,Educación e ParticipaciónVeciñal do Concello de Tomiño,que dirixe Jesús Castiñeira, con-voca un concurso para o deseñoda mascota oficial da Festa doKiwi do vindeiro ano.

A concellaría convida a todosos rapaces e rapazas de Tomiñocon idades comprendidas entreos 5 e os 17 anos a participar noconcurso de debuxo e manuali-dades para deseñar a devanditamascota, establecendo un pri-meiro premio consistente nunhavideoconsola Nintendo WII; unsegundo, dotado cunha video-consola Nintendo DS, e un ter-ceiro premio que consistiránunha bicicleta.

Segundo as correspondentesbases, poderá participar calque-ra neno ou nena que, residindoen Tomiño, estea cursando estu-dos de Infantil, Primaria ouSecundaria. Cada participante sópoderá presentar unha mascota,relacionada co kiwi, que entre-gará en formato de debuxo,papel maché, maqueta, mario-neta, etc.

O prazo para a recepción dostraballos remata o día 3 de maiode 2010.

Cultura de Tomiño organizaun concurso para elixir amascota da festa do KiwiA terceira edición da festa terá lugar a finde semana do 8 e 9 de maio

O xurado dará acoñecer os gañadores/as doconcurso o domingo 9 de maio

A iniciativa, contou coa colaboración daAsociación dosVeciños de Amoríne a Comunidade deMontes

O concelleiro de Medio Ambiente, Santiago Vergara

a peneira 19ABRIL DE 2010

A. RODRÍGUEZ

Covelo

A empresa Minor Galicia, S.L.proxecta unha explotación mineirano Coto de Eira, no lugar de Pradode Arriba (P.I. Cloe 3007.1), naserra do Monte Maior, nos nacen-tes do río Alén (LIC Río Tea,ES1140006) e nas inmediacións doSuído segundo informa aFederación Ecoloxista Galega.

O proxecto afecta a varioshábitats considerados de intereseeuropeo ou prioritarios (é dicir, enperigo de desaparición e de estri-ta protección), os hábitats dasespecies de interese europeo(para os que tamén se requirenplans de xestión inexistentes a díade hoxe: saramaganta Chioglossalusitanica, sapiño pintoDiscoglossus galganoi, lagarto dassilvas Lacerta schreiberi, papuxamontesa Sylvia undata, miñatoabelleiro Pernis apivorus, aguiaalbela Circaetus gallicus, aguiacaudal Hieraaetus pennatus, gata-fornela Circus cyaneus, rapina cin-centa Circus pygargus, falcónperegrino Falco peregrinus, buforeal Bubo bubo, curuxa das xun-queiras Assio flammeus, amarelleNarcissus cyclamineus) é unha uni-dade etnográfica e paisaxística deenorme importancia histórica ecultural, composta polo único foxodo lobo dobre de Galicia, un chozo(acubillo de pegureiros) mailas

chans, campas e brañas de pastopara o gando (que hoxe formanparte da ruta de sendeirismo GR-58 “Sendeiro das Greas” e que benpoderían ser incluídos nos plans deprotección da Lei 7/2008 deProtección da Paisaxe, no caso deque algún día a Administracióngalega decida romper o seu “siste-mático incumprimento”, segundoadianta a Federación EcoloxistaGalega.

Así, engade a FEG que de selevar a cabo o proxecto quedaríantotalmente destruídos o “campode acoso” do foxo do lobo (prote-xido polo Decreto 297/2008 do 30de decembro polo que se aproba oPlan de Xestión do Lobo en Galiciae pola Lei 8/1995 do PatrimonioCultural de Galicia) e as zonashúmidas de montaña e os corredo-res hidrolóxicos que a UE insta aprotexer mediante a Rede Natura2000 (Directiva 92/43 CEE), amaisde se protexeren expresamentepolo Decreto 127/2008 das ZonasHúmidas Protexidas de Galicia.Asemade, ao se situar a canteiranunha zona de nacentes, turbeirase mananciais, o réxime hidrolóxicoda zona quedaría totalmente alte-rado, o que afectaría incluso aoconsumo de auga das vilas e alde-as adxacentes.

A explotación mineira nos lími-tes dos concellos de Covelo,Fornelos de Montes e Mondariz,sitúase nos terreos que son propie-dade da Comunidade de Montes

Veciñais de Ventín, que xa mani-festou o seu rexeitamento ao pro-xecto, do mesmo xeito que o pro-pio concello de Fornelos deMontes (que tamén presentou ale-gacións), amais da comunidadeeducativa da zona (IES dePontecaldelas).

Por todo isto as aociaciónsecoloxistas ADENCO, a Asembleado Suído e a Federación EcoloxistaGalega solicitan á Xunta de Galiciaque prevaleza o interese xeral domonte comunal sobre o intereseprivado da explotación mineira,ademais do interese público deconservación dos valores naturaise culturais do Coto de Eira.

Unha canteira ameazaa ampliación da RedeNatura 2000 no CoveloAs asociacións ecoloxistas Adenco, Asemblea do Suído e aFederación Ecoloxista Galega solicitan a protección do monte

O proxecto afecta aunha unidade etno-gráfica e paisaxísti-ca de enorme impor-tancia histórica ecultural compostapolo único foxo dolobo dobre deGalicia, un chozomailas chans, cam-pas e brañas depasto para o gandoque hoxe formanparte da ruta desendeirismo GR-58‘Sendeiro das Greas’

REDACCIÓN

Salvaterra

O portavoz do BNG enSalvaterra, Gabriel Martínez,criticou a “pasividade dogoberno local” ante a faltade acceso e saída dos vehícu-los procedentes de Ourense econ destino a esta localidadena autoestrada que conecta-rá a Plataforma LoxísticaIndustrial de Salvaterra-AsNeves (PLISAN) e a autovíaRías Baixas (A52).

Gabriel Martínez explicaque a adxudicación da execu-ción das obras que levou acabo a Consellería de MedioAmbiente, non prevé o enla-ce completo coa autovía A-52, xa que non contempla nina entrada á A-52 en direcciónOurense-Madrid, nin a saídados vehículos procedentesdestas orixes con destino áPLISAN.

“Para o BNG resulta

lamentable que a Xunta pre-vea a execución dunha obradesta transcendencia senasegurar a funcionalidadecompleta da infraestrutura”,salienta o concelleiro doBNG.

Ao seu xuízo, é inconcibi-ble que non se prevea darlleservizo ao tráfico de merca-dorías que cheguen ou saiancara a Ourense.

“Se a PLISAN se formulacomo unha extensión doPorto de Vigo, a saída cara ámeseta e fundamental para oseu funcionamento”, asegu-ra.

A debate os accesosentre a PLISAN e a A52 O BNG de Salvaterra di que non exis-te entrada cara a Ourense no novoenlace coa A52

REDACCIÓN

Arbo

Os vindeiros 23, 24 e 25 deabril, o concello de Arbo acolle-rá unha nova edición da Festa daLamprea que este ano afronta oseu cincuenta aniversario.

Esta cita gastronómica ten odistintivo de Festa de IntereseTurístico de Galicia e, cada ano,recibe a visita de milleiros depersoas de toda a xeografíaespañola.

Ademais, das recetas a basede lamprea e dos mellores cal-

dos da zona con denominaciónde orixe Rías Baixas tamén con-

tarán coa XIX FeiraAgroindustrial e artesanal da bis-barra Condado-Paradanta.

Arbo acolle unha nova edición da Festa da LampreaEsta Festa de Interese Turístico de Galiciacelebra o seu 50 aniversario

Ademais, os días23, 24 e 25 terálugar a FeiraAgroindustrial eartesanal da bisba-rra Condado-Paradanta

CONDADO

O proxecto tam-pouco contemplaa saída dos vehí-culos procedentesde Ourense condestino á PLISAN


O Porriño

Supresión do paso a nivel:quen se apunta o tanto?D.G.

O Porriño

O debate sobre a supresión dopaso a nivel do centro urbano porri-ñés reábrese e, como non, os diver-sos partidos políticos afían as uñaspara apuntarse o tanto da súa des-aparición. A un ano das elecciónsmunicipais, son sabedores de que aeliminación da barreira é un docecaramelo electoral que saborearáaquel que sexa quen de sacarlleantes o envoltorio. O debate estáaberto e a batalla servida.

O pasado 4 de marzo, visitouVigo o Secretario de Estado deInfraestruturas, Víctor Morlán. Tantoo alcalde do Porriño, Nelson Santos,como o portavoz socialista, IvánVaqueiro sabían que unha fotografíaao seu carón, acompañada dun titu-lar acaído, podería ser altamenterendible. As conclusións, á saída das

respectivas xuntanzas foron, como énatural, politicamente dispares. Tansó coincidiron nun punto; falaron doanuncio “positivo” que Morlán llestransmitiu na reunión: o impulso queo goberno do Estado á variante ferro-viaria do Porriño prevista na alterna-tiva 1 do estudo informativo do trende alta velocidade Vigo-Oporto. Asconclusións, como diciamos, forondiversas:

O alcalde do Porriño, NelsonSantos, logo da reunión co Secretariode Estado fixo unha valoración positi-va do encontro. Para Santos, tal ecomo anunciou nunha entrevistaconcedida a este xornal, “a elimina-ción do paso a nivel é unha priorida-de”. Dende que chegou ao gobernomantivo algunhas reunións relaciona-das coa supresión da barreira e che-gou incluso a poñerse á fronte dasreinvindicacións da PlataformaContra o Paso a Nivel chamando ácidadanía, a través doutros medios

de comunicación, a participar nasconcentracións.

“Que o tramo de Vigo á fronteiracon Portugal transcorra polas aforasdo Porriño, próximo á autovía A-55,libera a vila desa grande barreira his-tórica, que tantas consecuenciasnegativas trouxo para a vila”, explicaNelson Santos.

O Secretario Xeral do PSdeG-PSOE do Porriño, Iván Vaqueiro, fixo,tamén, unha valoración positiva dareunión. Pero o socialista foi moiduro co actual alcalde Nelson Santosque, segundo di, “agora se trata desumarse ao carro desta vitoria para OPorriño”. Afirmou que “todo o mundosabe que Nelson Santos, no 2007, foiun dos que máis criticou a propostado PSOE do Porriño e agora ten a des-vergoña política de tratar de sumar-se a unha proposta que atacou e des-prestixiou”. “Se alguén loitou en soli-tario para que este proxecto foseadiante, foi o PSOE. Santos tratou de

hipotecar o futuro do Porriño peroagora non lle quedou outra que acep-tar a proposta de Fomento que nóspresentamos porque era a máis sen-sata”.

O BNG do Porriño quixo entrartamén a analizar a visita deMorlán e no seu comunicado albís-case certa desconfianza logo doanuncio de Morlán. “O Ministeriomantén as súas posicións sobre untrazado que non consensuou coConcello e que pode supoñer unhanova barreira urbanística quecomprometará o desenvolvemen-to urbanístico do Porriño por unperíodo non menor de cen anos”,din. Ademais sinalan que “oactual rexedor porriñés e o seugoberno cambian de chaqueta epasan a aplaudir agora unha solu-ción que, no ano 2007, lles pare-cía aberrante e inaceptábel paraO Porriño e nomeadamente para aparroquia de Torneiros”.

Mos

Mos amplía oPaseo do RíoLouroREDACCIÓN

Mos

A alcaldesa de Mos, NidiaArévalo, informou de que naspróximas semanas comezará aobra da Segunda Fase do SendeiroEcolóxico do Río Louro entre aestrada PO-2601, na Ponte daPesqueira, e o Camiño daNoveleda. Este novo tramo doPaseo do Louro, que chegará ataa parroquia de Louredo, realiza-rase co fin de consolidar unhasenda peonil na marxe do río, aimaxe e como continuidade da xaexecutada na Primeira Fase.

Esta obra, que é a terceiraque se adxudica das incluídas nonovo Plan E –as outras dous xaadxudicadas son a da instalaciónde placas solares no Campo deFútbol da Baloutas e a de crea-ción dunha pasarela sobre o RíoLouro-, ten un orzamento de200.000 euros que se investirá narealización de actuacións nuntramo de 1.130 metros aproxima-damente, como a creación dunpaseo de entre 2,50 e 2,80metros de ancho, paralelo aocauce do río .

Arévalo declarou que “dendeo goberno local fíxose o esforzode incluír esta obra no Plan E por-que o Paseo do Río Louro é unhadas zonas do noso Concello dasque máis desfrutan os veciños”.“Este sendeiro supón un impor-tante gasto municipal en tarefasde mantemento, pero é un custoque merece a pena pagar tendoen conta o gran uso que a maioríados mosenses lle damos”, recal-cou a rexedora local.

LOURIÑA


ANTÓN F. ESCUREDO

Bueu

A máxima da “unión fai aforza” foi o berce dunha inicia-tiva que pode mudar, co tempo,o panorama cultural na comarcado Morrazo. Os promotores deEmerxeBueu, a Asociación Troulana Banda, xunto a outros artis-tas da zona tiveron a idea decrear unha fundación que verte-brara a creadores e instituciónspara optimizar recursos á horade realizar eventos que puide-ran axudar a dar a coñecer aobra dos artístas de Bueu,Marín, Moaña e Cangas.Comarcalidade e continuidadeson os seus dous eixos básicos,segundo explicou na presenta-ción pública realizada na Casada Música de Bueu DiegoFernández, un dos seus xeren-tes. “Traballaremos cos artistaspara mellorar as súas oportuni-dades”, sinalou en presenza deFélix Juncal, alcalde de Bueu,Xosé Bangueses, Presidente daFederación de Comerciantes eIndustriais do Morrazo (Fecimo),Andrés Lamosa, concelleiro deCultura de Bueu, e MiriamFerradáns, Concelleira deTurismo e Promoción Económicado Concello de Bueu.Precisamente este municipiocede a infraestrutura para sededo proxecto e foi o primeiro enparticipar. “Os proxectos debende emanar da propia Comarca”,asegura Juncal, quen di que a

idea “ten certa maxia porquenun momento no que a crise nosestá sacudindo que xurdan estetipo de iniciativas que conlevanun risco importante, sobre todopara os promotores dela merececando menos un aplauso”. Nafundación participa tamén oconcello de Marín e xa se estáen conversas avanzadas conCangas e Moaña para que taménse integren. O concelleiro de

Cultura deste último municipio,Diego Riobó, comentou a APeneira que este ano non entra-ron por problemas orzamenta-rios pero que para o seguinteestarán.

Colaboración de empresarios e comerciantes

Unha das bases de todo pro-xecto está no seu financiamen-to. Deste tema falou XoséBangueses, Presidente deFecimo. “A administración desteproxecto está en boas mans eadministraranse moi ben osrecursos que se consigan”, asegurou. O alicerce da estruc-tura terán que ser as propiasadministracións locais. Todas,como asegurou o empresario, xaque "Moaña e Cangas teñen que estar neste proxecto porquesenón non sería un proxecto

comarcal”.No tocante ao punto de par-

tida económica, a FundaciónEmerxeMorrazo conta para esteano con 12.000 euros por partedo concello de Bueu (que pode-rían chegar a 16.000 nos vindei-ros catro anos) e outros tantospor parte da administraciónlocal de Marín. “Os comercian-tes e empresarios serviremos decomodín e poremos o restoaínda que poden contar xacunha cifra semellante á dosconcellos", asegurou XoséBangueses.

Dinamizar dentroe fóra da comarca

“Crear sinerxías”. Con estaspalabras definía DiegoFernández o traballo a realizarpara dar saída á importante cre-atividade da zona. Os responsa-bles da iniciativa agardan quesexan os propios artistas os quedigan cales son as súas necesida-des. “Nós ofrecemos dendedotalos de material técnico parabuscar actuacións, iniciativascomo un festival novo en Marín(EmerxeMorrazo Marín), conti-nuar co San Martiño de Bueu ecolaborar con outros festivaiscomo o de Muros e Ribadavia ataTraballar con salas de aquí e defóra como as que xa contacta-mos en Ourense e A Coruña”,sinala Diego Fernández. Agorason os propios interesados osque teñen que achegarse e for-mular ideas. Axuda non lles vaifaltar.

Xosé Bangueses,Presidente daFederación deComerciantes eIndustriais doMorrazo (Fecimo):“A administracióndeste proxecto estáen boas mans eadministraranse moiben os recursos quese consigan”

Emerxe no Morrazounha fundación para dinamizar a cultura

Comarcalidade econtinuidade sonos seus douseixos básicos,segundo expli-cou na presenta-ción pública rea-lizada na Casada Música deBueu DiegoFernández, undos seus xeren-tes.

O MORRAZO

No tocante aopunto de partidaeconómica, aFundaciónEmerxeMorrazoconta para esteano con 12.000euros por partedo concello deBueu (que pode-rían chegar a16.000 nos vin-deiros catroanos) e outrostantos por parteda admnistraciónlocal de Marín.


ALEM MINHO

REDACÇAO

Caminha

Foi apresentada a nova marcado Município de Caminha. A ceri-mónia decorreu no dia 5 de Abril,dia do Município, às 10h30, noSalão Nobre da Câmara Municipal.

A nova imagem foi criada combase em quatro pilares que defi-nem o Concelho: a Água, aNatureza, o Património e aInovação. A nova comunicação daCâmara Municipal pretende mos-trar um Concelho com paisagensdiversificadas com base no mar ena montanha, um vasto leque depatrimónio e tradições, tudo istoconsolidado com uma política apensar no futuro.

A decisão de desenvolver umanova marca surgiu da necessidade

de integração no século XXI, nasnovas tecnologias e no paradigmada comunicação. Para a presiden-te da Câmara "é óbvio que tam-bém as autarquias têm de se adap-tar ao mundo moderno, criandoestratégias de comunicação maiscativantes, apelando desta formaa uma maior participação dosmunícipes".

"Comunicar não é opção, massim um dever das autarquias",lembra Júlia Paula Costa, e porisso "queremos fazê-lo bem, com ointuito de unir as nossas gentes edepois de promover o que é nossocom eficiência."

Também Francisco Sampaio,actual Presidente da AssembleiaMunicipal de Caminha e presiden-te da ex-Região do Turismo do AltoMinho desde 1980 até ao ano pas-sado, lembrou a importância de

termos "uma imagem única quenos distinga e nos aproxime dosoutros mercados, perante a popu-lação caminhense, toda a popula-ção portuguesa e os turistas, emconcreto o mercado espanhol".

A apresentação da marca ficoua cargo de José Manuel Diogo,director-geral da Agenda Setting,agência responsável pelo estudo edesenvolvimento da nova imagem.

Municipío de Caminhatem nova marcaA nova imagem foi criada com base em quatro pilares que definemo Concelho: a Água, a Natureza, o Património e a Inovação.

Viana do Castelo

Premio FlorestaAutóctone

O Presidente da CâmaraMunicipal de Viana do Castelo, JoséMaria Costa, entregou , no Centrode Monitorização e InterpretaçãoAmbiental, os prémios aos vence-dores do concurso de cartazesescolares sobre a FlorestaAutóctone. Os prémios foram atri-buídos a escolas de Vagos, Aveiro eAbelheira (Viana do Castelo) peloscartazes elaborados sobre aFloresta Autóctone. Na entregaestiveram representantes das esco-las, alunos e representantes daAutoridade Florestal Nacional.

Porto

Agenda culturalde abril

O Pelouro do Conhecimentoe Coesão Social, através daDirecção Municipal da Cultura,divulgou a agenda de iniciativasque terão lugar ao longo deAbril, nos espaços municipais.De entre os diversos eventos,destaque para a exposição alu-siva ao segundo Centenário doNascimento de AlexandreHerculano, que decorre até 28de Maio na Biblioteca PúblicaMunicipal do Porto. Estápatenteao público uma outra exposiçãointitulada "Sinais do Porto".

REDACÇAO

Vila Nova de Cerveira

A Praça da Galiza de VilaNova de Cerveira, que recebetodos os sábados a feira sema-nal do município, vai ser objec-to de requalificação. O respec-tivo concurso público já foi lan-çado, decorrendo, nesta fase,os procedimentos habituais ten-dentes à adjudicação destaimportante empreitada, cujopreço base é 2,2 milhões deeuros.

O projecto, da autoria doarquitecto António AlbuquerqueCalvão, comprende a remodela-ção daquele espaço de excelên-cia urbana ao nível das infra-estruturas básicas, pavimenta-ções, iluminação pública eespaços verdes, estando aindaprevista a beneficiação dacobertura do mercado munici-pal com a execução do auditóriomunicipal (1ª fase).

Numa área definida pela

muralha a sul, linha de caminhode ferro a poente, mercadomunicipal a norte e AvenidaHeróis do Ultramar a nascente,a presente intervenção melho-rará substancialmente os espa-ços destinados aos feirantes eao estacionamento automóvel,cumprindo a legislação aplicá-vel no que respeita às barreirasarquitectónicas.

Em linhas gerais, prevê-se oarranjo paisagístico e a repavi-mentação de toda a área deintervenção, eliminando aomáximo as barreiras formadaspelos lancis de arruamentos.

A Praça de Galiza de Cerveiravai ser requalificada

O preço base da obra é 2,2 milhoes de euros

Prevê-se o arranjopaisagístico e arepavimentação detoda a área de inter-venção, eliminandoao máximo asbarreiras

REDACÇAO

Chaves

Entrou em funcionamento a novaEstação de Tratamento de ÁguasResiduais (ETAR) de Chaves e respectivosistema, que vai beneficiar as populaçõesde 12 freguesias do concelho. A infra-estrutura foi inaugurada pela Ministra doAmbiente e do Ordenamento doTerritório, Dulce Álvaro Pássaro.

No seu discurso, o presidente daCâmara, João Batista, aproveitou a opor-

tunidade para pedir à governante presen-te que as tarifas da água e saneamentosejam idênticas em todo o país e queestas não reflictam o custo dos investi-mentos realizados para o abastecimentoe tratamento de águas, já que o preço daágua nos municípios do interior chega aser o dobro do praticado em grandescidades. Trata-se de uma questão de“justiça” e de “solidariedade nacional”,segundo o autarca flaviense, que defendeuma “distribuição equitativa e solidáriados recursos pelos territórios".

Dando resposta às suas pretensões, a

Ministra do Ambiente garante que “o paísvai conseguir resolver esse assunto, paraque as zonas que têm uma tarifa maisbaixa possam ajudar os que têm tarifasmais altas”, adiantando aliás que está jáa ser estudado um mecanismo para con-cretizar essa harmonização de taxas,devendo ficar concluído no próximo mêsde maio.

A ETAR de Chaves está dimensionadapara tratar 17.000m3/dia de efluentesdomésticos, dando resposta a um equiva-lente populacional de cerca de 58.000habitantes. Serve as populações da

Cidade de Chaves e zonas limítrofes cons-tituídas no seu conjunto por 29 localida-des. São elas: Chaves (freguesias deSanta Maria Maior e Madalena), SantaCruz, Outeiro Seco, Seixal, Vilar deNantes, Lombo, Cascalho, Nantes, VilaNova de Veiga, Pereira de Veiga, Paradelade Veiga e Sesmil da freguesia de SãoPedro de Agostém, Abobeleira, Vale deAnta, Várzea, Vargem, Cando, Granjinha,Soutelo, Noval, Outeiro Jusão, Campinas,Samaiões, Izei, Sanjurge e Seara da fre-guesia de Sanjurge, Eiras, S. Lourenço,Castelo e Bustelo.

Nova ETAR de Chaves inaugurada pela Ministra do AmbienteEstá dimensionada para tratar 17.000m3/dia de efluentes domésticos, dando resposta a um equivalentepopulacional de cerca de 58.000 habitantes

A decisão de desen-volver a nova marcasurgiu da necessida-de de integração noséculo XXI, nasnovas tecnologias eno paradigma dacomunicação.


REDACCIÓN

Compostela

O Goberno de España presen-tou o pasado novembro o seu pro-xecto de lei de reforma do CódigoPenal para a súa tramitación noParlamento, baixo a premisa defortalecer a “loita contra a impu-nidade”. Case catro meses máistarde, e a piques de finalizar oprazo para a presentación deenmendas parciais, non pareceque a norma poida chegar a cum-prir o seu cometido.

“O proxecto de lei modificamáis de 130 artigos dun total de639, mais o Goberno non atopou amaneira de incluír os crimes inter-nacionais máis graves, algúns doscales son cometidos precisamentepolos Estados. Isto revela unhaclara falla de vontade política deaxeitar a nosa lexislación aosestándares internacionais dedereitos humanos, ao que estáobrigado o Estado español, confor-me os compromisos internacionaisadquiridos”, declarou EstebanBeltrán, director de AmnistíaInternacional España. “Sería preo-cupante que o Congreso non corri-xise agora esta falla de alineaciónda nova norma co dereito interna-cional”.

“Coa súa redacción actual,este proxecto de lei é unha opor-tunidade perdida para que oCódigo Penal inclúa os crimesinternacionais máis graves con-templados no Estatuto de Roma,ratificado por España: xenocidio,crimes de lesa humanidade, cri-mes de guerra, tortura, desapari-cións forzadas, execucións extra-xudiciais, escravitude, etc.”, sina-lou Estebán Beltrán.

A responsabilidade de que ofuturo Código Penal se reaxuste aodereito internacional recae en pri-

meiro lugar no Goberno, que estáa tempo de modificar o texto,mais tamén nos GruposParlamentarios, que aínda nonteñen a oportunidade de introdu-cir enmendas no texto. “O CódigoPenal é unha norma fundamentalna loita contra a impunidade.Amnistía Internacional mantivocontacto con case todos os GruposParlamentarios coa fin de queaproveiten esta última oportunida-de para melloralo en aspectos deenorme impacto en vítimas de vio-lacións de dereitos humanos”.

O delito de torturaA definición deste grave

delito segue sen axustarseplenamente á da Convencióncontra a Tortura. O proxectode reforma segue conside-rando a tortura como undelito común sen establecera súa imprescritibilidade,como esixiron varias vecesdiversos Comités das NaciónsUnidas. Este “esquecemen-to” concorda coa falla devontade política que, en

moitas ocasións, mostraronas autoridades españolaspara facer fronte de formadecidida e efectiva aos casosde tortura por parte das for-zas de seguridade queseguen a acontecer, comodenunciou en diversas oca-sións Amnistía Internacional.Tampouco menciona que aviolación sexual baixo custo-dia deba ser consideradatortura.

Por exemplo...

ALDEA GLOBAL

Os crimes internacionais máisgraves, ausentes na reforma doCódigo Penal O proxecto de lei non se axusta plenamente ao dereito internacional


ANTÓN FERNÁNDEZ

Lingua

-Moitos galegos non teñenaínda clara a función do CCG, secadra pola “invisibilidade” dotraballo que aquí se realiza.Pensa que dende que vostedeasumiu o cargo de presidente ascousas mudaron?

-Espero que mudaran algo...Eu non son o responsable nin deque sexa invisible nin de que sexamoi visible. Son unha peza máis doeslabón dunha cadea. Escoitei confrecuencia esa afirmación, eu diríamáis ben como crítica que comoopinión. Ás veces somos un poucocainitas con respecto ás propiasinstitucións culturais galegas. Eunon lle dou moita importancia. OConsello foi un experimento ver-dadeiramente orixinal nacido coaAutonomía. Quizais se hoxe seplantexara non sairía da forma quesaíu pero naquel contexto, ondetodo era ilusión, utopía, incerte-za... Coido que foi un acerto face-lo como se fixo. Convido a xente aque pense un pouco máis e queaprecie o que ten. Ás veces émellor do que se pensa.

-Poderiamos dicir que o CCGsó depende dos recursos...

-A única dependencia é dasideas. Os recursos no mundo sonabundantes. Eu non comparto aidea, moi común, de que senrecursos non se fai nada. Se tododependese dos recursos entón

dependería de quen chos dá. Hai aidea de que se non es da corda de“tal” non che dan... Como se podepensar iso? Sería a lei da selva.Unha sociedade complexa como naque estamos necesita liberdade,espazos de debate, de análise.

-Precisamente a imaxe dacultura que se ten en Galiza éque está sometida á política...

-Eu quero mudar iso pero nonsó non me deixa o poder... tam-pouco me deixan os usuarios.Porque aquí todo o mundo fai unhafundación, todo o mundo fai unhaasociación... para logo pedir unhasubvención... Entón, de que sequeixan? Todo o mundo está ten-tando lograr recursos dos fondospúblicos. A cultura hai que trataladunha forma profesional e unpouco obxectiva. É o que querofacer algún día do Consello: quesexa unha institución que poidaaxudar non a distribuír subven-cións, que xa non se dedica a eso,senón a crear criterios relativa-mente obxectivos para xestionar acultura como se xestiona a políticacientífica ou as obras públicas.

A Cultura baséase moito nacomplicidade porque hai moito deindividualismo, moito de creación,moito de proxección do propioindividuo, do artísta, do escri-tor,... Entón é moi difícil queadmita que a súa obra sexa avalia-da por un comité... pero é queestamos falando de cartos públicose hai que ter algún criterio. Faifalta un labor de pedagoxía. Por

iso rebélome diante de que os car-tos dependan da corda na queestás... Se cremos iso realmentenon temos solución. Entón hai quefacer política nos partidos e xaestá. Para que facer máis?

-Un punto importante paramudar a situación serían os xes-tores. Galiza é un país disperso ecada concello ten un concelleirode cultura...

-Hai cousas que son difíciles demudar. Eu falo de criterios xerais.Non aspiro a chegar a ese nivel,gustaríame empezar polo nivelmáis xeral, de políticas públicas...Despois nos aspectos concretos xaentrariamos noutro momento.

-O CCG, entre outros traba-llos, asesora ao goberno galego.Teñen en conta os seus informese os aplican?

-De moitos si pero deste queestamos falando esixiría unha

posta en común entre as adminis-tracións e o Consello que demomento non fixemos. No poucoque se fixo sobre a Cidade daCultura, sobre Patrimonio... sobrea Lingua que é un tema complexo,foi polo menos tido en conta, nondigo que aplicado. Preocúpamemenos porque é responsabilidadede quen toma as decisión e o CCGnon toma decisións sobre tirarunha ponte ou levantala. O CCGpor definición ten tendencia a serun pouco conservacionista. É lóxi-co. Temos como mandato funda-cional preservar os valores dopobo galego. Xa hai moitas forzasque non son conservacionistas...

-Cre que hoxe temos esqueci-da a cultura galega que se fai noexterior, que cesou ese interesecoa chegada da democracia?Quedámonos só cun coidado casepaternalista dos centros de emi-grantes?

-Estou en contra de tratalos deforma paternalista. Si estou afavor de considerar o patrimonio ea cultura elaborada pacientemen-te, ás veces con moito esforzo,fóra de Galicia como unha partesubstancial do que somos hoxe.Houbo unha laboura moi importan-te dos emigrantes que hoxe émoito menor porque a emigracióncesou. Houbo tamén cun labor moiimportante dos exiliados. Estasegunda parte recuperouse sobre-todo en tempos da democracia eda autonomía.

Agora tamén estamos nunhasituación histórica na que temosque superar unha especie de mani-queismo que hai con bos e malos.No exilio había xente moi entrega-da e xente que non.

Tratamos de devolverlles en

parte o que eles fixeron a travésde libros, congresos, estudos...Esa parte de diplomacia é moicomplementaria da que podanfacer empresas, institucións, con-cellos, etc. Uns van por motivoselectorais, outros por motivos eco-nómicos, outros por motivos turís-ticos,... A toda acción galega noexterior se se lle inocula unhadose de cultura é moito máis valio-sa.

-Como se podería potenciar aproxección da cultura galega noexterior? Os cataláns teñen oInstitut Ramón Llull...

-Estamos actuando, en parte,en sustitución da inexistenciadesas institucións e hoxe estamosfacendo cousas paralelas aoRamón Llull ou ao Instituto Vascode Acción Exterior. Tentamos estarnon só nas comunidades galegas noexterior senón en centros universi-

‘A toda accióngalega no exte-rior se se lle ino-cula unha dosede cultura émoito máisvaliosa’

LINGUA

Ramón Villares (Cazás, Xermade, Vilalba, 1951) pre-side desde 2006 o Consello da Cultura Galega (CCG).Sendo un dos cargos máis importantes e de "peso" doorganigrama autonómico, cun sinfín de responsabili-dades noutras institucións como a Real AcademiaGalega e a UIMP, este historiador segue conservandoo trato cercano e sinceiro máis propio da súa etapade docente, logo de reitor, na USC. Sabedor de que assúas palabras serán tidas en conta despois de serpublicadas, tenta ser conciliador e neutral. Iso si, coacultura non negocia. Ao remate da entrevista deixa asensación de que aspira a facer do CCG algo máis queun recurso de consulta, divulgación e investigación.Os tempos cambian, as institucións tamén... deberí-an cambiar.

‘A memoria his-tórica é, nofondo, un debatesobre as propiasorixes do sistemademocrático enque vivimos’

Ramón Villares, Presidente Consello da Cultura Galega

‘A evolución socio lingüística deGalicia non dependedos gobernos’

a peneira 27ABRIL DE 2010 | LINGUA

tarios de prestixio. Este ano empe-zamos na segunda mellor universi-dade do mundo, Stanford, cuncurso de cultura e asinarei un con-venio coa Universidade de SãoPaulo, a mellor universidade deSudamérica. Así seguiremos poucoa pouco. Logo están os lectoradosde galego en univesidades estran-xeiras dos que o CCG non seocupa. Gustaríanos estar presen-tes neles e mesmo coordinalos.Nós non temos competencias paraabrir unha cátedra de estudosgalegos en Munich... Se o gobernoacordara facelo ao mellor peronon é o caso. Tamén temos unhavía moi sólida cos países nos quehoubo emigración de galegos:Arxentina, Uruguai, Brasil,...agora empezaremos en Barcelonae Euskadi.

-Falemos de lingua. Queimportancia debe darlle a Xuntade Galicia á promoción do idiomagalego?

-Moita. A propia existencia daautonomía, de ser histórica, de terun tratamento específico, entreoutras cousas está derivado dofeito de que houbo un plebiscitono ano 1936 e que Galicia ten unhacultura e unha lingua propias,como Catalunya ou Euskadi.Digamos que hai unha obriga moralde inicio que creo que todos osgobernos autonómicos galegosteñen que ter en conta. Este, oanterior e os posteriores. Outracousa é a evolución sociolingüísti-ca de Galicia. Iso non depende dosgobernos. Pode depender pero nonde todo. Nós no CCG debatemosmoito este tema xa que as linguasnon son estáticas, móvense. Ocaso de Galicia é un exemplo desituación problemática no quehabía un punto de partida dunhalingua maioritariamente faladapero no que a pesar das políticaslingüísticas e os recursos destina-dos foi baixando de falantes. Agoraé cando hai que ser máis fino naimplementación de políticas lin-güísticas axeitadas para esta situa-ción. O problema é que toda apolítica pública ao respecto da lin-gua ten que basearse nun consen-so e nunha complicidade. Hai unexemplo paradigmático que é o deEuskadi. Alí o eúscaro era faladopor unha porcentaxe mínima dapoboación. Hoxe está nun nivelalto nalgúns niveis educativos.Como se fixo? En grande partepolas políticas decididas do PNV etamén pola complicidade do PSOE,mesmo foi durante moitos anosmembro do goberno e levandoEducación. Houbo un consensobásico. Despois pódese discutir sea escola é máis grande ou máispequena, ou se o profesor ten queter un título ou ter que ter outro,iso é outra cousa. Aqui o que faltaé o consenso. Lévanos a que a lin-gua galega está deixando de serneutral. Ten o perigo de converter-se nunha marca. Un que fale gale-go é unha cousa e outro que non ofale é outra cousa. É terrible. Quepasou con estes cataláns que foronconfundicos cos de ETA? Que unxendarme escoitou que falabannun idioma que non era nin espa-ñol nin francés. Como falabanunha cousa distinta... pois habíaun problema. Non digo que pase co

galego pero si que corremos orisco de que o galego adquira unhacognotación, unha marca. Todaautonomía tentou desactivar isto.Antes quen falaba galego era dealdea e fala castelán o da cidade.A autonomía rebaixou isto e houbounha especie de mestizaxe nasuniversidades, na administraciónfálase galego aínda que sexa ásveces un pouco liturxicamente.Non sei que vai pasar no futuro.

-Comparte entón a idea deque os votos que mudaron ogoberno son por cuestión lingüís-tica?

-Non. O debate sobre a linguapuido decidir a alguén no votopero non creo que fose máis deci-sivo que as obras públicas ou oconcurso eólico. Pero... ás vecespor unha ferradura perdes unimperio.

-Que pensa o Consello daCultura Galega sobre a Cidade daCultura?

-En canto se acabe e se enchade contido vai ser o segundo refe-rente da cidade de Santiago e deGalicia, probablemente. Demomento é un proxecto que tivoun pecado orixinal: comezou comoun proxecto arquitectónico e noncultural. Antes do 2020 non vaiestar, sobre todo no contexto decrise no que estamos.

-Vostede participou nunhaHistoria de España xunto a JosepFontana. Como se fai unha obraasí sen ferir susceptibilidades?

-É complexo pero aí está a gra-cia. Foi unha experiencia moi esti-mulante que estamos case rema-tando. Non hai ningunha obra dahistoria de España que sexa per-

fecta, esta tampouco o é.Guiounos primeiro unha coheren-cia cunha tradición historiográfi-ca, digamos de esquerdas, forma-da na tradición liberal e nomaterialismo histórico. Logounha confianza nos autores.Buscamos a incorporación demoitos debates e maneiras dever novas, con enfoques dis-tintos. Introduce elementosecoloxistas, feministas, paci-fistas, que son eses dereitosde cuarta xeración que hoxetemos. Os nosos obxectivoseran que non fose estatalista.Unhas veces consíguese máis eoutras menos. Sobre se a histo-ria se conta diferentesegundo que autono-mía.... tamén en Arizonase conta unha historiasobre a orixe do mundoque non ten nada quever co que saben oscientíficos enXenebra... e ninguéndi que sexan uns incul-tos. O polémico é quese escoita que o esta-do ten que intervir entodo, cousa que meestraña que o diganos liberais de derei-ta...

-Hai uns anoscomezouse unhaimportante revita-lización, co nomede recuperación dememoria histórica,do traballo deinvestigación dundos períodos máisescuros da nosa his-toria: a represión ea ditadura dende o1936 ata a transi-ción. Cre quequeda aíndamoito por des-cubrir?

-Empezoudunha formamoi amateur,logo coninvestigaciónsmáis concre-tas e final-mente xur-diu o pro-x e c t ointeruni-versita-rio quec r e oq u ep e r -mitiu

sacar a primeiro plano moita infor-mación. Galicia estaba un poucoatrasada e hoxe estámonos incor-porándo. Non diría que é unhamoda pero é unha fase que pasará.Os netos son os que están recupe-rando a memoria dos avós, non osfillos. Hai que ter en conta que oproblema da memoria é universal.Pasou nos 90 en Italia, nos 80 enAlemaña,... No fondo é un debatesobre as propias orixes do sistemademocrático en que vivimos. Agoranon se lle pode dar a vida a quenfoi fusilado nin se pode fusilar aquen fusilou. Temos un exemplomáxico, estraordinario enSudáfrica. Os tribunais da verdadeonde un conta o que fixo e o outroacepta a disculpa pero dando a

coñecer que pasou. Ti mataches ameu pai e eu perdóote...

-Precisamente ese sistemaaquí...

-Aquí non. Nin aquí nin enFrancia nin Alemaña...

-Mesmo hai algún historiadorprocesado por dar nomes...

-É un problema puntual quepode ser desagradable pero... unxuíz é autónomo. Tamén hai perso-as que por roubar unha galiñapasan maís tempo no cárcere queoutro que rouba mil millóns deeuros. Non me vale de argumento.Hai xente que non o ve ben porquese ve afectada. Por que? Ten quepasar a ser un debate intelectual,sobre as raíces morais nun debateno que están. Non algo persoal.

Cal é a súa opinión sobre onovo decreto do Galego?

-O presidente opina o queopinou o plenario do Consello.Nós fixemos un ditame querepresenta o sentir da maioríados membros do CCG. Foi bas-tante pensado, discutido econstrutivo, agora é o gobernogalego quen ten que actuar.

Nós non podemos substituír aospartidos. É un debate político eaí non actuamos. De todasmaneiras, se un goberno querefacer unha cousa faina despoisse non vai ben e a sociedadenon o acepta perderá as elec-cións. Se acerta gañará.

O decreto do galego

‘Hai unha obrigamoral de inicio(coa lingua gale-ga) que creo quetodos os gober-nos autonómicosgalegos teñenque ter enconta’

apeneira.comle a entrevista completa na nosa web


ANTÓN F. ESCUREDO

Economía

A crise pasa factura tamén aosbancos. As grandes cifras de bene-ficio anual que presentan algunhasentidades contrasta coa situaciónde moitas oficinas que abriron aocalor dos tempos de especulación.A situación actual, segundo unestudo realizado por Cognodata,perxudicará a un total de 238 ofici-nas en Galiza durante este anosegundo. A consultora pioneira enEstratexia de Clientes, analizou otamaño da rede en todo o Estadoespañol e chegou a esta drásticaconclusión.

O proceso de crecemento ennúmero de oficinas propiciou queentre 2000 e 2008 abriran 6.765oficinas novas nas diferentes comu-nidades autónomas, chegando ataun total de 46.065. En 2009, polacontra, este proceso de expansióncomezou o seu devalar quedandoafectadas un 5% das oficinas e paraeste ano esta cifra podería aumen-tar ata un 11%.

Decisión complicadaAs entidades bancarias deben

agora pasar a tomar decisións sobreque oficinas deben desaparecer. "Amaioría dos bancos elimina aquelascun nivel de rendabilidade máisbaixo”, asegura no estudo Raúl

García Monclús, socio director dafirma e experto en banca, “senembargo, esta estratexia é erróneaposto que leva a manter os puntostradicionais e consolidados en pre-xuízo das oficinas en novos merca-dos con maior potencial de futu-ro”, explica.

O proceso de peche de oficinastamén pode traer malos resultadosás entidades bancarias. Aquelasque xestionen axeitadamente esteproceso poden reter ata un 90% donegocio actual. Pola contra, aquelas que non o fagan só poderánreter un 50% do mesmo. Segundo aempresa que realizou o estudo, amellor estratexia é empregarferramentas de xeomarketing eintelixencia artificial para clasifi-car con criterios claros ás oficinassegundo o seu potencial entremaduras ou en desenvolvemento.Ademais habería que analizar asdistancias entre as oficinas alter-nativas á que se clausura e osclientes. Por último deberíasepoñer en marcha un proceso detutela dos clientes aos que semuda de oficina e aproveitar asoportunidades de captación nosprocesos de peche de oficinas dou-tras entidades con estratexiasbaseadas na calidade de servizo ea proximidade.

Sobran 238 oficinas bancariasSegundo un estudo privado sobre a situa-ción destas entidades en territorio galegoxestionar mal o peche pon en perigo o 50%do negocio de cada oficina

ECONOMÍA

As comisións que cobranos bancos é un dos puntosmáis polémicos para os seusclientes. En moitas ocasiónsrematan na cancelación decontas e a súa inexistencia éun dos atractivos da bancaelectrónica. A Consellería deFacenda, mediante os seusservizos técnicos, levarán acabo a partir de agora unhacampaña de inspección e con-trol para garantir a totaltransparencia destes cobros.Este foi o compromiso que

fixo a titular de Facenda,Marta Fernández Currás, enresposta parlamentaria a unhapregunta oral sobre o controle encarecemento das comi-sións bancarias. Segundoexplicou Fernández Currás,esta campaña vaise levar acabo nas oficinas comerciais.a normativa básica do Estadoofrece liberdade ás entidadespara a fixación destas comi-sións, co único requisito deque sexan comunicadas aoBanco de España.

Facenda controlará ascomisións bancarias

As entidades bancariasdeben agorapasar a tomardecisiónssobre que ofi-cinas deben desaparecer

Os datos actuais e os resultantes das fusións

Concentración na Coruña en contra do peche das oficinas bancarias

Infografía: A PENEIRA

apeneira.comcomenta esta nova na nosa web


DIEGO GIRÁLDEZ

Cultura

O Pórtico da Gloria daCatedral de Santiago está cubertode andamios e o Xacobeo botou aandar hai catro meses. Segundo osespecialistas, a emblemática obraestá seriamente danada; falan deimportantes fendas e humidadesque están a corromper o traballouniversal do Mestre Mateo. Nasúltimas semanas encetouse unhaáceda polémica protagonizadapola Xunta de Galicia e os partidosda oposición, logo de que a curiacompostelá anunciara a posibilida-de de levantar os andamios cogallo da visita de Benedicto XVI aCompostela o vindeiro mes denovembro. Xorde deste xeito unhadicotomía entre se a “medica-ción“ da obra ten prioridade ou,pola contra, o Papa ten que serrecibido de xeito relucinte e baixoun boato particularizado.

O director xeral de PatrimonioCultural, José Manuel Rey Pichel,asegurou, logo dunha preguntaparlamentaria do deputado socia-lista Francisco Cerviño, que seráun comité científico o único quedecidirá se a andamiaxe se retiraou non, por riba do que poidanargumentar as autoridades ecle-siásticas ou os patrocinadores darestauración da obra. Así e todo,as últimas informacións apuntan aque a retirada progresiva do anda-mio dende o vindeiro mes de xulloé unha realidade, co consabido

custo económico que implica(segundo Rey Pichel a montaxe daestrutura custou 80.000 euros). Éevidente que existen presións paraevitar que Ratzinger se adentre noXacobeo pola “porta de atrás”.

Durante séculos, a IgrexaCatólica utilizou a Arte comométodo de propaganda e de ensal-zamento do seu poder; puxéronaao seu servizo. O tempo fixo que amentalidade mudara. Aínda que écerto que aquilo de que a Arte épara o pobo depende hoxe dosbanqueiros (verdadeiros mecenasdo século XXI) somos quen deentender que o patrimonio taménnos pertence, que non temos porque correr o risco de frear o trata-mento dunha obra de arte enfer-ma para que aparente estar enforma diante de calquera xefe deestado. O Pórtico da Gloria é unhaobra que disfrutamos todos- conmaior ou menor sensiblidade- avisita do Papa non; é certo quemoita xente, pero non todos.

No Concilio Vaticano II, clausu-rado por Pablo VI en 1965, dirixiu-lle unha ”Mensaxe aos artistas”.Da totalidade do texto extraemosun fragmento: “Este mundo noque vivimos ten necesidade dabeleza para non caer na desespe-ranza. A beleza, como a verdade,pon alegría no corazón dos homes;é o froito precioso que resiste ausura do tempo, que une as xera-cións e as fai comunicarse naadmiración. E todo iso está nasvosas mans”. E nas deles, sendúbida. A usura do tempo danou a

porta románica, a da curia inte-rrumpiralle a medicación prescritapor técnicos especialistas.Agardemos que a visita deBenedicto XVI non se convertanunha patoloxía máis grave que aque sofre o Pórtico.

Cronoloxía da restauración No ano 2006, o Ministerio de

Cultura e a Conferencia Episcopal,a través do Plan Nacional deCatedrais asinado en 1997, elabo-ran unha lista de templos que pre-cisaban unha atención prioritariapara ser restaurados; a Catedralde Santiago estaba entre eles. Esemesmo ano, a Fundación Barrié dela Maza asina un convenio no quese compromete a financiar aactuación no Pórtico e a restauraras pinturas da cúpula da CapelaMaior. No ano 2008 levántanse osandamios. A día de hoxe aseguranque obras estarán rematadas en2012.

O Papa e o andamio. Protecciónou boato?O emblemático Pórtico da Gloria da Catedral de Santiago está seriamente danado. Os restauradores están afrear o seu deterioro en pleno ano Xacobeo. Estes días xurdiu unha polémica: hai que retirar os andamios cogallo da visita do Papa ou a obra ten prioridade?.

O Pórtico da Gloriaé unha obra quedisfrutamos todos-con maior ou menorsensiblidade- a visitado Papa non; é certoque moita xente,pero non todos.

CULTURA

Os brackets doMestre Mateo

*Renato Landeira:Xornalista e avogado. Director do xornal

compostelán Santiagosiete

Hai que recoñecer quever o tetramorfos a unpar de palmos das gafas

impresiona, e moito. Agora,non me atrevo a dicir que obeneficio duns poucos privi-lexiados que puidemos esca-lar o ferro de Ulma non supo-ña unha grande decepciónpara os milleiros de visitan-tes que cada día pisan Com-postela. Segundo as previ-sións do goberno Feijóo, cadadía deste Ano Santo un esta-dio cheo de Riazor, -unhas30.000 persoas- viaxarán condestino a Galicia de cara aacadar a musical cifra dos 10millóns de visitantes no quexa apresuraron en chamar ‘omellor Xacobeo da Historia’.Deses millóns, uns sete pase-arán por Compostela, poreses ríos de pedra que cha-mara García Lorca ás rúas doFranco, Nova e Vilar.

Contan que o arcebispoamosouse moi entristecido

coas mediáticas críticas querecibiu o feito de que o Pórticoluciría uns brackets nun AnoSanto que non se repetirá nou-tros once. Tamén contan comoXulián Barrio dixera, aos seusíntimos, que as obras de res-tauración do Pórtico ían levaro tempo que resultase precisoe que non importa cantotempo sexa o anterior con talde que o monumento poidaadmirarse polo menos outros800 anos.

O que xa está claro é que aobra do Mestre Mateo non terábrackets en Ano Santo pordecisión dunha Compostelasedenta de divisa turística. Apulcritude dos investigadorese restauradores foi dar de bru-zos coa premera dunha hosta-lería e xuntería na erma pro-cura de resultados económi-cos. O de sempre, unha novaporfía entre o mercantilismo eas artes, neste caso restaura-doras.apeneira.com

comenta esta nova na nosa web


M. FERNÁNDEZ

Redacción

Tal e como anunciaran os agoragobernantes durante a campañaelectoral previa ao seu ascenso aSan Caetano, a Xunta de Galiciaacaba de sentar as bases sobre asque se pretende redactar un novodecreto sobre o uso do galego coque se quere substituir ao anterior,aprobado no seu día polo anteriorgoberno bipartito.

O conselleiro de Educación,Xesús Vázquez, e mailo secretarioxeral de Política Linguística, AnxoLorenzo, cumprindo coa promesado seu partido, presentaron díasatrás o borrador do chamado “pro-xecto de decreto de plurlingüís-mo”.

Falar sobre a oportunidade dundecreto destas característicasdaría moito de si. Só as voces deGalicia Bilingüe e de algúns peque-nos grupos aledaños defenderon anecesidade de redactar unha novanorma sobre esta cuestión e, polacontra, a práctica totalidade deagrupacións, partidos políticos,sindicatos, organismos indepen-dentes, e un longo etcétera, mani-festaron de unha e mil maneiras asúa disconformidade cos proxectosda Xunta.

Así, mentras os redactores dodocumento alegan que “levará aliberdade ás aulas”, os seusdetractores empregan cualificati-vos como que é a “meirande afren-ta” ao idioma galego, que equiva-le a cualificalo como “lingua hos-til”, que nos leva a unha “situa-

ción preautonómica”, e falan de“imposición” e de “desprezo”,como palabras máis lixeiras.Incluso Galicia Bilingüe se desmar-ca do proxecto argumentando quevai na dirección desexada, peroque non abonda.

Convén sinalar que, tal e comoteñen manifestado en diversasocasións expertos xuristas, odecreto pode ser cualificado de“ilegal” por ir contra a nosa normafundamental, o Estatuto de Auto -nomía, no que se precisa que ogoberno galego debe potenciar oemprego da nosa lingua, así comocontra a Lei de Normalización Lin -güística de 1983. É posible quealgún dos numerosos recursos quese anuncian remate por botarabaixo o decreto, outra cuestión éo dano que a súa aplicación podesupór respecto da convivencia noscentros escolares, punto principalde conflicto de toda esta cuestión.

Os Equipos de NormalizaciónLingüística, promotores dunhamorea de actividades (non sempredirectamente vinculadas á lingua)que favorecían o desenvolvementotransversal dos alumnos, presaxianunha parálise substancial para ofuturo inmediato. Algúns profeso-res anuncian insubmisión contra anova norma por considerala ilegal,seguindo a recomendación dun sin-

dicato da tradición e implantaciónde CIG-Ensino, e algúns pais amea-zan con demandalos. Antes de seaplicar o decreto, a tensión xaestá perxudicando a convivencianos centros escolares.

Tamén conviría repensar anecesidade dun decreto destas

características e a súa repercusiónpedagóxica. Na actualidade, oinforme PISA, realizado a nivelinternacional por un organismoindependente con sede en Austra -lia, ofrece datos clarificadoressobre o nivel dos nosos estudantes,que sitúan a aprendizaxe enGalicia por encima da media esta-tal e incluso por enriba de algúnspaíses europeos. Os chamados“Premios Nacionais” concederonvarios galardóns a alumnos galegosnos últimos anos. Incluso unhasrecentes declaracións do rector daUniversidade de Vigo aludían ásnovas xeracións de estudantes uni-versitarios como “as mellor prepa-radas en moitos anos”. Se as cou-sas están así, se o sistema estáfuncionando, onde fica a necesida-de de modificalo?

Toda a teimosía dos responsa-bles da Xunta de Galicia baséasenunha enquisa difundida o anopasado nos colexios que foi con-testada só por unha baixa porcen-taxe de pais e que daba resultadosnada concluíntes, excluíndo así atodo o resto da sociedade da deci-sión. Como se a educación nonfose cousa de todos. Como se osnenos de hoxe non fosen os nososmédicos ou avogados de mañá.

Carlos Callón,presidente da Mesapola Normalización:“Núñez Feijóo quereque este sexa odecreto para acelerara extinción do galegoe agora tócalle ásociedade mobilizar-se para parar estedespropósito”.

Anxo Louzao,secretario nacionalde CIG-Ensino“O goberno quedouen soidade, co únicoaliado de GaliciaBilingüe”

A nova normativa non contenta a ninguén

Un decreto para o conflitoO informe PISAsitúa a aprendi-zaxe en Galiciapor encima damedia estatal eincluso por enri-ba de algúnspaíses europeos.

A Xunta de Galicia pretendeaplicar para o vindeiro curso2010/2011 un novo decretosobre o emprego do galegonas aulas que soporta unnivel de impopularidadesuperior á maioría de norma-tivas de gobernos anteriores

XANEIRO_2008Constitúese a aso -ciación Galicia Bilin -güe, que de seguidoinicia unha campañacontra o que consi-deran “imposición”do idioma

FEBREIRO_2009Aínda en campañaelectoral, o candida-to promete rematarco decreto do bipar-tito que desenvolvíao Plan de Normaliza -ción Lin güística.

17-MAIO-2009Coincidindo co Díadas Letras Galegas,numerosos colecti-vos convocan unhaprimeira manifesta-ción en defensa dogalego

30-DECEMBRO-2009O goberno fai públi-co o primeiro borra-dor do decreto. Naceo concepto de “trilin-güísmo” como ferra-menta vehicular parao mundo académico

21-FEBREIRO-2010Logo dunha chea decríticas ao borradorde distintos secto-res, o ensino prota-goniza unha novagran manifestacióncontra o borrador

13-MARZO-2010O goberno presentao anteproxecto donovo decreto no quese desfai do “trilin-güísmo”. Fálaseagora de “bilingüís-mo equilibrado”

almanaque

CULTURA

a peneira 31ABRIL DE 2010 | LECER

Pazo de Oca_A Estrada

Foi construído por AndrésGayoso no século XVIII sobre asruínas dunha fortaleza que forado arcebispo Alonso I de Fonsecadurante as guerras feudais etamén casa forte de Suero deOca. Posúe torre ameada e bra-sóns, e unha capela dedicada aSan Antonio de estilo barrococon torres xemelgas. Nel encon-tramos especies de árboresautóctonas e exóticas que hoxeson xa centenarios, e fermososestanques e fontes de gran valorartístico, elementos que llevaleron o sobrenome do“Versalles Galego”.

Mondo Club_Vigo

O Mondo Club é un espazo no centro de Vigo cun afora-mento enorme. Dispón de varios espazos diferenciados onde amúsica é a verdadeira protagonista. Está o Mondo Lounge concadeiras de brazos a media luz e música suave de calidadepara gozar nas primeiras horas, o Mondo Club con música debaile pop, rock electrónico, disco e funk e o Submondo paraos amantes do house máis vangardista e os sons electrónicos.As noites son divertidas e desenfreadas, onde a música seguesendo a protagonista, por carecer de complexos e etiquetas,e por onde entre 3.000 e 4.000 persoas danse cita cada fin desemana para tamén cantar a coro os himnos / hits rock-elec-trónica-80's-90's indie-pop-rock-electrónica-80's-90's etc, queforon a banda sonora das nosas vidas. Por alí pasaron algun-has das mellores bandas e Dj's do panorama nacional e inter-nacional, consolidándoa como a sala de referencia no nortedo estado.

RÚA JOAQUÍN LORIGA Nº 3

O‘Códice Calixtino’, manuscritodo século XII considerado a pri-meira guía turística da historia,

informaba de que as portas da cate-dral de Santiago estaban abertas du-rante todo o día e toda a noite, dada aenorme afluencia de peregrinos a to-das horas. Hoxe en día, non é posiblepor razóns de seguridade, tal e comoexplica o voceiro do Cabido composte-lán, José Fernández Lago. Porén, lem-bra que o templo permanece aberto omaior tempo posible, desde as sete damañá aos nove da noite, "sen cobrarnada", subliña.

O voceiro eclesiástico é conscien-te de que o caso da catedral santia-guesa é unha excepción no actualpanorama catedralicio español."Algunha vez tivemos a tentación decobrar, porque noutros lugares o fan,pero optamos por acoller ao maiornúmero de fieis e se podemos conti-nuar así farémolo", comenta. Así, JoséFernández recoñece entre risas que sibarallaron a opción de cobrar, pero"propuxémonos que mellor, non".

A principal razón aducida polovoceiro do Cabido para decantarsepola gratuidade é a categoría de cen-tro de peregrinación da catedral com-postelá, ao nivel da Basílica de SanPedro en Roma ou de Xerusalén. Destexeito, José Fernández asegura que"tomamos en consideración que é uncentro de peregrinación. É proceden-te que un templo estea aberto, conmaior razón ao ser centro de peregri-nación". Por suposto, non esquece osimportantes gastos que supón manterun templo destas características encondicións de seguridade e velandopola súa conservación, sobre todo enpleno Ano Santo, cando se prevé que acidade reciba máis de oito millóns devisitantes. Así, afirma que "se vaisacando de aquí e de alá e ímonosarranxando".

LECER

Caixa Galicia lanza unha guíapara para fomentar o turismosostible do Camiño

Caixa Galicia acaba de difundir a través das súaswebs (www.caixagalicia.es) tres guías de consellos verdespara contribuír a realizar un turismo sostible no Camiñode Santiago e aforrar enerxía no fogar e no lugar de tra-ballo. As guías, sinxelas e pedagóxicas, enmárcanse noprograma de medio ambiente da Obra Social CaixaGalicia que intenta facilitar que todas as persoas partici-pen, cada unha na súa medida, na protección do medio.As guías de consellos compleméntanse con datos sobre astaxas de aforro enerxético e sobre prazos de degradacióndos residuos máis habituais.

Novo

Rivas e o máis extrañomanuelrivas.blogaliza.org

O escritor galego Manuel Rivas xa ten un espa-zo na rede no que envorcar as súas reflexións. Éun recanto achegado no que o escritor fala, pensae empata de xeito directo co consumidor do quealí se pon. É o que a Rivas se lle pasa pola cabeza,é dicir, pura literatura.

Bloguea

Cobrar por entrar na Catedral de Santiago?

a peneira32 HUMOR| ABRIL DE 2010

NANI

TOMY

MARTIRENA

MELLO

DAVID VELA

33

Donatore di Groove_Dios es sixty_Sul

Producciones

Logo dun EP con catro temas que se nos fixo curto demáis, e da colaboración con Juan Rivas no disco Un mundofeliz, Donatore di Groove volve á actualidade co seu primei-ro disco de longa duración, retranqueiramente titulado Dioses sixty. Son retro con pingas de acid-jazz e funk ao longo de13 temas nos que o Hammond é un compoñente máis dabanda.

Uxío Novoneyra_Tempo de

elexía_Alvarellos

Edición bilingüe do segundo libro de Novoneyra no ano noque se lle adica o Día das Letras Galegas. Versos que, en pala-bras do autor, “buscan os estados límite do home diante doamor e a morte, a angustia e a distancia interior”, nunha fermo-sa edición acompañada dun CD que inclúe o recital inédito eíntegro que o poeta ofreceu en Lugo, no Instituto Lucus Au-gusti, en 1982.

Manu Mayo_Dous de vintetantos_Documental

Documental dirixido, guinizado e producido por ManuMayo, no que se nos dá unha visión realista e en primeirapersoa das consecuencias dos accidentes de tráficos. Nundeste sinistros perdeu aos seus pais fai algúns anos, pero aorixe desta cinta está na noticia dun accidente mortal nomesmo sitio e á mesma hora que o autor pasa por unha obramal sinalizada na A6, só que en dirección contraria.

42 :: Coordinador: Diego Giráldez :: Deseño: Manrique Fernández

OTeatro Ensalle nace en Vigo o 3 de Outubro de2003, no que ata un par de meses antes era ungaraxe en desuso. Nese momento Vigo carecíadunha sala alternativa e parecía claro que era

unha cidade que contaba cun público interesado en propos-tas de creación contemporánea.

A vocación que dende a súa apertura tivo a sala foi a de xe-rar un espazo de encontro entre creadores e público, non cin-guíndose necesariamente ao ámbito da exhibición de espectá-culos, senon xerando fluxo de ideas e diversidade cultural, me-diante cursos intensivos, residencia de compañías e dúas com-pañías fixas en residencia, Pisando Ovos (danza) e a propia Te-atro Ensalle (teatro).

Pasaron sete anos e nestes momentos Teatro Ensalle con-verteuse nunha “praza” referente dentro e fora de Galicia, a súaprogramación de Danza e os dous festivais que dende a sala sexestionan, Isto Ferve e Catropezas, son dous dos eventosanuais que están permitindo que o público de Vigo asista a es-pectáculos que teñen difícil cabida en programacións máis con-vencionais.

Na actualidade, e ante a situación de fraxilidade á que as ar-tes escénicas se enfrontan, é importante xerar espazos onde acalidade e o agarimo polo traballo sexan as señas de identidade.En Teatro Ensalle así o cremos; lonxe de outras correntes cuxoenfoque ten máis que ver co espectacular e cos grandes núme-ros, na sala se programa únicamente un espectáculo por sema-na, tres días consecutivos; os espectáculos seleccionados den-tro da programación son sempre o resultado de procesos de in-vestigación, enfocados a xerar novas linguaxes escénicas e otraballo de montaxe técnico que se realiza nos días previos á es-trea é, de algún modo, o xeito de pechar este tipo de procesos.Pretendemos que as compañías saian da sala co espectáculoperfectamente pechado, e para aquilo poñemos á súa disposi-ción todos os medios técnicos e humanos dos que dispoñemos.

O resultado final dun traballo xerado con este nivel de esi-xencia, permite que á súa vez o público poida gozar momentosescénicos de gran calidade.

Pedro Fresneda é co-xerente da compañía, director e dramaturgo.

pedro_fresnada

TeatroEnsalle, acompañíaque ama

o risco

a peneira ABRIL DE 201034

Un cerebro adulto pode albergar entre cen e cinco-centos millóns de sinapses. Unha mirada, por fur-tiva que sexa, pode desencadear entre dez edouscentos millóns de conexións neuronais. So-

mos complexos. Steve Charles e Donna Salker publicaron en 2007 un estudio

curioso no Bulletin of the American Biological Society. Baseándo-se nas diferentes áreas do cerebro afectadas, as respostas quí-micas suxeridas e a intensidade eléctrica da resposta, deseña-ron a que sería a mirada máis intensa que un ser humano podebrindar. Deixaron de lado as posibilidades que incluían a chama-da actividade sináptica de supervivencia: as tormentas neuro-nais relacionadas co medo, a fame ou o sexo. Eles querían ato-par unha mirada limpa, unha tormenta eléctrica desencadeadapor sentimentos comúns.

E deron con ela. Precisábanse catro elementos: a sorpresa,a memoria, o amor e a desesperanza. Esa mirada teórica, descri-ta con non pouca lírica polos dous neurocientíficos, combinaba afraxilidade do home ante o destino, a dureza do pasado, a atrac-ción sentimental e a imposibilidade de superar o momento acu-dindo ós mecanismos da razón. Supoño que máis tarde ou máiscedo, se cadra sen sabelo, todos viviremos esa apoteose elec-troquímica. A mirada perfecta.

*Andrés Mahía é guionista

A MIRADA PERFECTA

mentiras andrés_mahía*

Fuck Comics vén de presentar novidades.Este inquedo grupo mergullado no eido dabanda deseñada, acaba de sacar do preloo seu primeiro monográfico, adicado a Da-

vida. Tiras cíclicas, que así se chama o proxecto, édefinido polos seus promotores como “o fanzinemáis politicamente incorreto que nunca dera á luzeste colectivo”. Unha carta de presentación que,cando menos, non nos deixará indiferentes.

Pero cal é ese contido? En realidade non é unhaproposta novidosa, xa que se trata dun monográfico noque se recompilan as tiras que dende fai ano e medioDavida foi publicando no portal de xuventude do grupoCaixanova, novaxove.com.

Pero tampouco seriamos rigorosos se dixesemosque non hai nada de novidoso, pois ás tiras que xa foronpublicadas engádense algunhas inéditas. E todo isto,aderezado con unhas seccións de texto “para facer al-go máis denso o tomo, como un consultorio sentimentalou unha recompilación de bocanegrismos, entre ou-tras”.

O tomo está protagonizado por unha familia un tan-to atípica que, tira a tira, vai facendo un repaso críticoaos distintos tópicos da sociedade actual. E todo por sóun par de euros. Unha moeda.

Para atopalo, polo momento, só poderás facelo enVigo, nas tentas Tipo Vigo, Banda Deseñada, SousaComics, La Contra ou Loita Underground.

Tiven a oportunidade de coñecer persoalmente a CarlosVarcárcel, un mito vivo da fotografía galega costumista e pai-saxística. O encontro tivo lugar nunha das tabernas emble-máticas da cidade de Lugo, o Mesón do Forno, con motivo daexposición que alí realiza o colega Román Montesinos

Nacido en Lugo o 6 de xaneiro de 1929, Carlos Varcár-cel é un personaxe clave da cultura galega, que ao reflectirnas súas imaxes a alma e a vida dos pobos e as súas xentes,converteuse nun exemplo de creación artística e honradezintelectual. As súas imaxes dos anos 60 e 70 teñen un desta-

cado valor etnográfico e sociolóxico. Hai tres campos temáti-cos fundamentais na súa obra: a paisaxe galega rural e ma-riñeiro; os personaxes populares, con escenas da vida rurale urbana cotiás, coas súas festas, e os traballos no campo; epor último, os retratos de pintores, escultores e poetas, todospertencentes ao círculo das súas amizades.

Con diversos premios que recoñeceron o seu labor, emúltiples exposicións, aínda hoxe en día, con 81 anos cum-pridos, Varcárcel continúa exercendo a súa profesión, e dápasos superiores ao dominar a fotografía dixital. Co seu ca-rácter bonachón, lembra como, por moitos anos e a pesar deestar casado e ter varios fillos, tras finalizar o seu traballo

nun banco onde estaba empregado, acudía rápido e velozao cuarto escuro que instalara na súa casa e preparaba osprodutos químicos, revelaba os rolos e imprimía as fotos. Asífoi durante moito tempo. “En ocasións -di- deitábame ás seisda mañá, embelesado polos resultados que obtiña no labora-torio. E pensar que entraba a traballar ao nove... Eu só pre-tendía realizar fotografía artística, con temas humanos, depaisaxe. O outro mérito, deuno o tempo. Os anos, son osmeus verdadeiros aliados”. Hoxe en día, unha das súas ne-tas segue os seus pasos, e proximamente o Campus Univer-sitario de Lugo renderalle homenaxe ao inaugurar unha ex-posición permanente coas súas imaxes máis queridas.

Carlos Valcarcel,mito vivo da fotografía galega

Tirascíclicas;humorcorrosivoparapadaisselectos

francisco_puñal

ABRIL DE 2010 a peneira 35

Apremisa narrativa de United States of Tara é quea súa protagonista é unha muller cun trastornomental. Ela e a súa familia teñen que convivir co-as súas diferentes personalidades, o que provo-

ca numerosos problemas de convivencia.Este é o gancho co que se pretende atraer aos espectado-

res cara esta teleserie, que en realidade non é máis ca un dra-ma familiar que segue as vivencias dun matrimonio e dos seusdous fillos adolescentes.

A serie foi creada por Diablo Cody, a gañadora do Oscar

por Juno. Como sucedía na película indie, o personaxe queacapara todo o interese é o da rapaza. Así, a estrambótica his-toria da nai e o seu trastorno de personalidade convértese nunestorbo que aturamos con paciencia para saber máis das an-danzas da súa filla.

O problema de United States of Tara é a propia Tara. Senela, a serie perdería ese rebozado transgresor que con tantoéxito explota Showtime, pero a historia sería moito mellor.

*Jacobo Paz é guionista

4:3 jacobo _paz*

UNITED STATES OF TARA, INDIEPISODIOS

-Que papel xoga Tanyaradzwa na túa filmografía?-Tanyaradzwa é unha obra monumental, tanto pola súa duracióncomo polo seu contido. Contén unha grande cantidade de infor-mación (demasiada, segundo me dixo alguén) que nos permite,como mínimo, asomármonos ao abismo da vida da protagonista.Supoño que tardarei en facer outra obra destas características.-É un filme de seis horas, que se pode ver en tres en dobrepantalla e se veu en dúas no Play-doc... Que aporta ao expec-tador cada experiencia de visionado?-A versión de 105 minutos (a catro pantallas) foi algo puntual, unexperimento no sentido científico do termo. Nela ficaron fora moi-tas das pezas narrativas que nos axudan a completar o crebaca-bezas da vida de Tanyaradzwa. Só conservei as que se referían ásua experiencia persoal. É unha versión máis visual e menos na-rrativa. A que considero a versión definitiva, a de tres horas a do-bre pantalla (a única que se proxectou en público), rompe a medi-da montaxe da orixinal de seis horas e subvirte a súa temporali-dade. Digamos que a meditada montaxe lonxitudinal da versiónlonga ten que convivir, na de tres horas, coa azarosa e aleatoriamontaxe transversal que nace da simultaneidade das dúas pan-tallas. A experiencia visual é moi diferente, até o punto de que po-demos afirmar que se trata de dúas películas distintas, e non dú-as versións da mesma. A temporalidade dos longos planos balei-ros da primeira versión fica diluida desde o momento en que coin-ciden, na segunda versión, cun parlamento na pantalla contigua.A versión de longa é moito máis “dura” e experimental.-Aparte das cuestión experimentais, máis formalistas, osteus filmes posúen un forte til político.-Toda película é política, por militancia ou por omisión. A neutrali-dade sempre favorece ao poder. Iso non quere dicir que o contidodas miñas películas sexa directamente político, pero si gosto deintroducir elementos, máis ou menos sutís, que permiten unha lei-

tura política. Por outra banda euentendo o experimentalismo(é dicir, a busca dunhanova linguaxe) comoun acto político, comoun ataque directo aosmodos de expresióndo poder, á súa lin-guaxe coa que que-ren oprimirnos e des-activarnos. Eu busco conxugar ambas loitas. Un bo exemplo é Oswaslala, que é un breve exercicio formal pero que vai máis alá doexperimentalismo precisamente polos elementos escollidos paraa construción formal: tres labregos sandinistas.-Non tes medo de pecar de certo orientalismo (Edward Said)deformador da mirada colonialista occidental (que criticabaSembene) e que aparecen en solfa de filmes como os de JeanRouch o Oliver Laxe?-Por moito que Tanyaradzwa conteña suficientes elementos paradesactivar esa ollada “orientalista” por parte do público, teñocomprobado que a cor da pel da protagonista cega a moita xente.Pergúntanme se pretendía retratar “a muller africana” ou mesmoÁfrica. Nada diso. Se Tanyaradzwa se chamase Tania e fosebranca e vivise no Carballiño a ninguén se lle ocorrería pergun-tarme se a miña intención era retratar “a muller carballiñesa” ouGalicia. Esa mirada que comentas está, por desgraza, no público,pero non na película. A miña presenza na película (o texto intro-dutorio, eu achegándome á cámara, a miña man, ou meu reflexonas lentes de sol) non foi depurada na montaxe precisamente pa-ra deixar constancia de que esta non é unha visión omnisciente(ao estilo da narrativa décimo-nónica) senón o resultado do en-contro de dúas persoas. E tampouco podemos afirmar que se tra-

ta da visión dun europeo en África: nos créditos finais Tanyaradz-wa consta como coautora. Era ela a que me dicía o que podía e oque non podía filmar, a que me suxería certas escenas, a quepropuña filmala mentres mexaba, a que me mandaba cortar can-do non quería seguir. Tanyaradzwa é, por tanto, non un retrato,senón un autorretrato, unha autobiografía. Eu simplemente fun omedio que ela topou para contar o que tiña necesidade de contar.-Non cres que as mellores propostas audiovisuais galegasveñen de fóra da "industria"? Cres que é posíbel algún tipode maridaxe?-Podemos augurar un robusto crecemento do cinema galego gra-zas ás propostas feitas á marxe da industria. O que a industriaoferece é moi pobre. Non hai ningunha razón pola que non podanxurdir aquí produtoras máis arriscadas que permitan a creacióndun cine alternativo de maior calidade, como sucede noutras par-tes. Pero o modo de produción non deixa de formar parte da pro-pia película, e se toda película é implicitamente política, os seusmodos de produción sono de xeito explícito. Se a grande maioríado cinema mundial é claramente conservadora é debido en granparte aos modos de produción, que non permiten disidencias. Acreación á marxe do sistema capitalista é unha boa arma antica-pitalista.

‘A creación á marxe dosistema capitalista é unhaboa arma anticapitalista’Entre outras cousas, Alberte Pagán escribe sobre cine e fai películas. É autor deIntrodución aos clásicos do cinema experimental, Imaxes do soño en liberdade: ocinema de Eugenio Granell, do capítulo dedicado ao cinema undergroundestadounidense no libro editado polo Festival de cine de Xixón Dentro y fuera deHollywood, e un longo etcétera. Realizou as películas Como foi o conto, Oswaslala e Bs. As., e A voz do trevón. Agora presenta Tanyaradzwa. E paracoñecela contamos coa colaboración doutro director: Xurxo González.

Alberte Pagán / POR XURXO GONZÁLEZ

a peneira ABRIL DE 201036

Vigo_PontevedraTeatro para adultos: A esmorga, de Blanco Amor, a cargo de Sarabela Teatro.24 de abril ás 20:30 horas.Centro Cultural Caixanova.

Vigo_PontevedraTeatro para adultos: Buscase clown vello, a cargo de Santart Teatro.7 de maio ás 22:00 horasTeatro Arte Livre.

LugoFestival de Música Cidade de Lugo: Fantasy in blue - Purcell & Gershwin.6 de maio ás 20:30 horas.Círculo das Artes.

Vilagarcía de Arousa_PontevedraTeatro para adultos: A Pensión, a cargo de Redrum Teatro.16 de abril ás 12:00 e ás 21:00 horas.Auditorio Municipal.

Ponteareas_PontevedraMúsica de autor: concerto de Alberto Pérez.18 de abril ás 21:00 horas.A Regueifa.

A Estrada_PontevedraTeatro para adultos: Palabras encadeadas, a cargo de Talía Teatro.8 de maio ás 21:00 horas.Teatro Principal.

OurenseRepresentación de Circo Galtük: A festa escénica, de Abel Martín9 de abril ás 20:00 horas.Auditorio Municipal.

Vigo_PontevedraConcerto de pop a cargo de Nadadora .16 de abril ás 00:00 horas.La Iguana Club.

A CoruñaConcerto de Mónica Naranjo: Adagio Tour.

17 de abril ás 22:00 horas.Coliseum.

O Porriño_PontevedraConcerto da Tuna Rastafari.30 de abril ás 23:00 horas.Bar Liceum.

Máis ao norte non hai nada, só o vacío convertido en xeo e un mar in-móbil ante o que se acaba o mundo. Fernando José Pereira viaxaata o archipiélago de Svalbard. Alí o tempo non existe, ou quizáis sí,pero quedou atrapado nun instante eterno, nun lugar imposible no

que casi non somos capaces de crer.A cidade de Barentsburg levántase sen cimentos porque o xeo nunca desapare-

ce, aférrase á superficie mediante un fenómeno chamado “permafrost” que impideque o formigón se una á terra. E alí, no medio da nada, álzase unha cidade fantasmaque non pertence a ningún lugar, unha arquitectura soviética en decadencia suspen-

dida sobre a neve.Aínda que Svalbard é de soberanía noruega, un tratado de 1920 permitiu

que todos os países signatarios tivesen dereito á explotación e foi Rusiaquen controlou as minas de carbón. Adueñouse da paisaxe, construiu edi-ficios inmensos, fábricas, hoteis que ao vaciarse tras a caida da URSS,

parecían anunciar o fin dunha civilización. Fotografías de fábricas abandoadas, gravacións recorrendo unha cida-

de vacía na que soa un teléfono que ninguén vai coller… Como despertarse undía e descubrir aterrados que somos os únicos habitantes do planeta.

Pereira trásladase nestas viaxes á fin do mundo e á fin da existencia; cada vezmáis ao norte, cada vez máis preto da nada para descubrir que a natureza que habi-tamos convértese ás veces no reflexo dos nosos medos.

+infoFernando José Pereira. The artist as arctic explorer. #1 permafrost (barentsburg)Galería Ad Hoc, Vigo / Até o 7 de maio 2010

Os outros mundosde Fernando Pereira

ana_gonzález_chouciño


DEPORTES

X.R.C.

Deporte

A cidade de Vigo é o escenarioelixido pola Secretaría Xeral parao Deporte da Xunta de Galicia paraa celebración da gala do deportegalego deste ano. Así o explicou omáximo responsable deste depar-tamento, José Ramón Lete Lasa,durante un almorzo mantido conxornalistas de medios escritos eaudiovisuais que dan coberturaaos acontecementos deportivosque se celebran na cidade olívicae na súa bisbarra.

A elección de Vigo como marcopara homenaxear aos deportistase clubs galegos é unha mostra docompromiso de José Ramón LeteLasa cunha cidade que, a pesardas grandes satisfaccións que tendado ao deporte galego, nunca

acolleu esta gala. A cita na que sehomenaxeará aos atletas e agru-pacións da comunidade autónomaserá o vindeiro 22 de abril no cen-tro sociocultural de Caixanova, oTeatro García Barbón.

Nesta xuntanza cos xornalis-tas, na que estiveron representa-dos numerosos medios de comuni-cación, Lete Lasa fixo balance doscasi doce meses de xestión queacumula á fronte da SecretaríaXeral para o Deporte, centrándoseespecialmente na zona sur da pro-vincia de Pontevedra. Referiuseaos esforzos que está a realizar aXunta para evitar a desaparicióndo Rally Rías Baixas. O Gobernoautonómico, consciente da impor-tancia desta proba para o mundodo motor e os seus afeccionados,traballa nun estudo económicopara intentar colaborar con outrasinstitucións e sortear os problemas

financeiros que poñen en perigounha das convocatorias deportivasmáis importantes de Vigo.

No almorzo cos xornalistas, osecretario xeral para o Deportetamén destacou a importancia dedous dos proxectos bandeira dodepartamento que dirixe: GaliciaSaudable e Xogade. O primeiro foideseñado para transmitir a impor-tancia de hábitos de vida benefi-ciosos, mentres que o segundoestá orientado á promoción daactividade física entre os estudan-tes galegos.

Vigo acollerá agala do DeporteGalego o vindeiro22 de abril

É a primeira vezque a cidade olívica vai a acolleresta gala anual dodeporte

X.R.C.

Deporte

O atletismo galego, a RFEApublicou o listado de atletasestatais becados no programaADO, destinado para a mellorados resultados dos deportistasespañois nos vindeiros XogosOlímpicos. Jean Marie Okutu

figura no selecto listado de atle-tas que percibirán unha becanivel E, correspondente a 12.000euros para desfrutar nesta tem-pada co fin de axudarlle a aca-dar os mellores resultados.Okutu subiu ao podio no campio-nato de España absoluto naproba de lonxitude masculinana que se colgou o bronce cunsalto de 7,44 metros.

Jean Marie Okutu na selectalista do Programa ADO

C.R.

Deporte

En Pontevedra disputouse oCriterium galego de lanzamen-tos e o atleta do Silva, BorjaBarbeito Gómez non puidocomezar mellor a tempada ao

aire libre, e consigue marcamínima para o mundial junior aoenviar a xavelina a 66,53metros. O deportista cerceden-se, de 17 anos de idade, tenseconvertido nunha das maiorespromesas do atletismo galegodende que Raimundo Fernándezé o seu adestrador.

Borja Barbeito acada amínima mundial júnior noCriterium de lanzamentos

Atletismo_10.000 m

Campionato Galegode 10.000 metros

O sábado día 10 terán lugar, naspistas de atletismo do Centro Galegode Tecnificación (Pontevedra). O cam-pionato Galego está aberto para todosos atletas absolutos e das categoríaspromesa e júnior que figuren entre os20 primeiros do ranking absoluto.

Ciclismo_Descenso BTT

Ainhoa Fontán segunda en Castellón

Un gran numero de pilotos desplazá-ronse ao Vall d'Uixo (Castellon) para par-ticipar na primera proba do Open deEspaña de descenso, destacando o 2ºlugar de Ainhoa Fontán en feminas elite etamén no 2º lugar en sub 23 (4º scracht)de Antonio Ferreiro.

Fútbol_Campionato UEFA

Galicia campiona dacopa de rexións daUEFA

Proclamouse campiona da Copadas Rexións UEFA na fase nacional,tras vencer ao combinado andaluz naprórroga dun partido disputado enPortonovo que rematou cun resultadode 2 goles a 1 favorable aos locais.

Atletismo_Salto de lonxitude

Atletismo_Lanzamento de xavelina

Gala_Deporte galego

a peneira38 DEPORTES| ABRIL DE 2010

X.R.COUÑAGO

Deportes

O mundo do deporte resulta serunha moeda de dúas caras, en

canto á competición de elite serefire. Os atletas que desta-

can nas diferentes especia-lidades son idolatrados

durante a vida deporti-va e milleiros de sia-

reiros acuden a ani-malos aos esta-

dios ou osseguen a

través dosm e d i o s

d e

comunicación,ben mediante as retransmisións

televisivas ou radiofónicas, ou ben a poste-riori nos medios impresos.

De feito unha realidade que simbolizamoi ben éste fervor de masas é que osmedios deportivos impresos son con moitadiferencia os de máis tirada e audiencia anivel estatal.

Durante estes anos de actividade depor-tiva os competidores de alto nivel viveninmersos nunha especie de burbulla ondeadican todo o seu esforzo e atención á con-secución de grandes marcas para satisfaceraos seus siareiros e conseguir acceder ásaxudas e becas coas que poder financiar eadministrar a súa dedicación.

Sen embargo, o corpo humano ten unslímites de lonxevidade e cada deporte pre-senta unha fronteira de idade a partir docal o rendemento dos músculos e articula-cións vai decrecendo e tanto a velocidadecomo a potencia e resistencia tenden adecaer paulatinamente.

Este é o momento a partir do cal esaspersoas, ata entón enaltezidas socialmen-te, pasan a ocupar un segundo plano e per-

den o foco mediático. Eses miles deseguidores deixan de prestarlle a súa

atención e loubanzas polo que odeportistas como ser humano ten

que afrontar un momento decambio moi traumático e que

en moitos casos supón unduro trance a nivel perso-

al.En moitas oca-

sións optan porseguir relaciona-

dos co mundodo deporte,

estes sonos máis

afortunados,xa que, con sorte parten dun

recoñecemento inicial derivado do seuanterior éxito que lles reporta unha con-fianza e seguridade que axuda a abrir moi-tas portas.

Noutros casos, aínda que non directa-mente conseguen reciclarse en actividadesperiféricas ao universo do deporte e asíestablecen un horizonte de futuro no quesegue presente a súa condición anterior dedeportista de éxito que serve de abalincuestionable.

Sen embargo, e por desgracia, é un casomoi común o perfil do deportista que dendea súa infancia se ten adicado casi en exclu-sividade á actividade competitiva desbo-tando outras facetas da vida humana quepara o normal desenvolvemento do indivi-duo son fundamentais. É esta tipoloxía aque chegado o momento de ter que retirar-se da práctica deportiva opta por abando-nar completamente esa burbulla na que seviu encerrada.

Atópase entón fronte a un mundo quedeixa de ofrecerlle o anterior recoñece-mento e agarimo e fronte ao inicio dunhanova actividade laboral descoñecida poloque deben partir dende cero a unha idadena que o ciudadán normal debería estar xaasentado laboral e economicamente.

A nivel oficial e da administración asaxudas para os deportistas son moi excasas,e se durante a etapa de competición osrequerimentos para chegar ás becas fanascasi inaccesibles, peor se presenta a cues-tión cando o deportista se retira ou deixade realizar bos rexistros.

Outra das dificultades á hora da recicla-xe do deportista de elite atópase no propiomundo do deporte, pois as instituciónsreferidas a este ámbito desprezan na maio-ría dos casos a bagaxe colleitada duranteanos de competición e adestramentos e seesquecen por completo de recorrer a eles edarlles a oportunidade de achegar todo esecoñecemento en favor das novas xeraciónsque van xurdindo e destacando nas distintasespecialidades. Atopámonos con casos de

xente allea que sen méritos aparentesocupan o posto de individuos moito

máis cualificados, tanto técnicacomo teoricamente, para

unha mellor e máis exi-tosa continuación

do ciclodepor t i -

vo.

Londres 1948Manuel Suárez Molezún (110 m. valados)

Roma 1960Carlos Pérez Alonso(10.000 metros)

Toquio 1964Rogelio Rivas Abal (100 metros)

México 1968Ramón Magariños Duro (400 metros)

Javier Álvarez Salgado (3.000 m. obstáculos)Carlos Pérez Alonso (Maratón)

José Luis Martínez Vázquez (Martelo)

Munich 1972Manuel Carlos Gayoso Díaz (800 m.)

Javier Álvarez Salgado (5.000 m. e 10.000 m.)Carlos Pérez Alonso (Maratón)

Moscú 1980Isidoro Hornillos Baz (400 e 4x400).

Seul 1988Alejandro Gómez Cabral (5.000 m.)

Barcelona 1992Ángeles Barreiro Rico (Disco)

Estela Estévez Barreiro (3000 m.)Alejandro Gómez Cabral (10.000 m.)

Carlos Adán Arias (10.000 m.)Carlos de la Torre Allaríz (10.000 m.)

David Martínez Varela (Disco)

Atlanta 1996Andrés Díaz Díaz (800 metros)Alejandro Gómez Cabral (10.000 m.)

Carlos de la Torre Allariz (10.000 m.)Elisardo de la Torre Allariz (3000 m. Obs.)

David Martínez Varela (Disco)Julia Vaquero Sousa (10.000 m.)

Sidnei 2000María Abel (Maratón)

André Díaz (1.500 m)David Martínez (Disco)

Marta Míguez (Lanzamento de pica)

Atenas 2004Santiago Pérez Alonso (50 K.Marcha)

María Abel Diéguez (Maratón)David Gómez Martínez (Decathlón)

Pilar Hidalgo (Triathlon)

Pequín 2008 Santiago Pérez Alonso (50 K.Marcha)

David Gómez Martínez (Decathlón)Alessandra Aguilar Moran (Maratón)

Atletas olímpicosgalegos

OuroDavid Cal (piragüismo C1-1000)Atenas 2004Pedro Cea (fútbol) Ámsterdam 1928Pedro Cea (fútbol) París 1924

BronceHenrique Míguez (piragüismo) Os Ánxeles 1984Luís Gregorio Ramos Misioné (piragüismo) Moscova 1980

PrataXosé Antonio Hermida (ciclismo) Atenas 2004David Cal (piragüismo C1-500) Atenas 2004Alexandre Avecilla (hóquei a patíns) Barcelona 1992Fernando Romay (baloncesto) Os Ánxeles 1984Luís Gregorio Ramos Misioné (piragüismo) Montreal 1976Moncho Gil (fútbol) Antuerpe 1920Luís Otero (fútbol) Antuerpe 1920

Medallistasgalegos

Cartel das olimpiadas de 1920 primeira na que os galegos conseguimos medalla

a peneira 39ABRIL DE 2010 | DEPORTES

Alejandro Gómez

Idade na que os deportistas alcanzan o seu mellor rendemento

A opinión dos veteranos

1) - Aproximadamente durante once anos. Desde os 18ata os 29.

2) - Na miña especialidade de cross foron os 8 títulosconsecutivos que acadei a nivel estatal. Tamén ocuarto posto no campionato do mundo no que non funterceira por un segundo. Logo xa, na modalidade depista,a participación na olimpíada aínda que non que-dei de todo satisfeita coa miña participación.Eu eseano estaba moi ben de forma e acadei boas marcaspero notei demasiado a presión ao saber que era unhadas mellores en canto a marcas. Tamén foi importan-te cando quedei sexta no campionato do mundo decross en Sevilla.E o récord de España de 5.000 m. durante unha probada Golden League en Oslo.

3) - Pois eu retireime no 2000, levo polo tanto 10anos.

4) -A miña intención era continuar ata os 35 compe-tindo en maratón, pero diagnosticáronme unha enfer-midade psíquica e tiven que deixalo.

5) - Pois eu en realidade non tiven o que se pode cha-mar unha vida normal ata deixar o deporte. Entre osestudos e os entrenamentos non tiña tempo paraoutras cousas que facía a xente da miña idade. Odeporte de alta competición encérrate nunha burbu-lla, esixe moita responsabilidade. Toda a miña ener-xía e atención estiveron adicadas ao deporte.

6) - O deportista de alto nivel está un pouco abando-nado á súa sorte en temas como o da cotización áSeguridade Social. Eu que estiven adicada ao deportede alto nivel tiven que agardar aproximadamente 5anos para empezar a vivir do meu traballo comodeportista ata que cheguei a formar parte da élite.Por outro lado tes o contrapunto da vivencia de expe-riencias enriquecedoras e únicas.

7) - En certo xeito si, sigo competindo en carreiraspopulares. Afronto a práctica deportiva doutro xeito,un pouco máis lúdico e adestrando pola miña conta egústame ver a cantidade de xente que fai deporte anivel afeccionado. O mundo do atletismo non existiríase non estivese detrás toda esa xente que se adica aodeporte popular. O que teño claro e que me gustan osnenos e axudalos a iniciarse nas prácticas deportivasporque o deporte pódelles reportar moito a nivel edu-cativo e de desenvolvemento persoal.

1) - Durante 30 anos.

2) -Ir a tres olimpiadas,ir coa seleccion española esobre todo as medallas colleitadas, os campionatosde España, europeos, campionatos do mundo...

3) - Levo 4 anos retirado.

4) -Por un accidente de tráfico, un individuo deumeun golpe por detrás no coche e debido a eso sangrou-me a glándula do tiroide e tiveron que operarme. Adía de hoxe os médicos non dan coa dose de hormo-na que me fai falla e para non poder competir congarantías na elite mundial o mellor é facer o quefixen, deixalo.

5) - Máis sinxelo do que pensaba, cría que me ía a sermáis difícil de estar na alta competicion pasei a nonpoder facer nada polo accidente. Tamén teño quedicir que o meu punto forte é a psicoloxía.

6) - Claro !! Pensei que no meu caso que estiven 30anos na elite mundial (non quero ser prepotente)pero a dia de hoxe son o mellor atleta en Galicia detódolos tempos e un dos mellores deportistas deGalicia e que ningún organismo oficial bote unha manda túa sabiduría para ensinar aos pequenos, istoquere dicir que algo se está a facer mal.

7)- Si, armei un equipo de atletismo e a nosa filoso-fía é que todos o pasemos ben practicando este boni-to deporte.

1) Durante canto tempo te dedicache ao deporte de alto nivel?

2) Cales foron para ti os momentos máis brillantes da túa carreira?

3) Canto tempo levas retirada das competicións oficiais?

4) Cal foi o motivo que determinou o momento da túa retirada?

5) Como foi a adaptación do teu ritmo de vida ao abandonar as competicións?

6) Crees que se poderían mellorar as axudas oficiais para facilitar esta adaptación?

7) Segues ligada ao mundo do deporte?

As lesións máis frecuentes

En moitas ocasións os atletasvense forzados a renunciar á súaactividade debido ás lesións. Asmáis frecuentes son as que seproducen nas articulacións dasextremidades como son os xeon-llos e os nocellos que están ata-llados por unha serie de ligamen-tos que sofren moito durante apráctica deportiva.

Zona de ligamentos

Os xeonllos

Os nocellos

Obtivo 9 títulos de campionade España de Campo a Través:un júnior (1989), unha prome-sa (1990) e sete absolutos(1992-1998).Ademais conseguiu a medallade bronce no campionato deEuropa de Cross de Charleroi(Bélxica) en 1996, o cuartoposto no Campionato do Mundode Campo a través de Turín en1997 e a novena praza no finalde 10.000m dos xogos olímpi-cos de Atlanta (1996).

Recordman español xuvenilde 5.000 m , promesa de10.000 m e junior de 2.000 m,5.000 m e 3.000 m obstáculos.Campión de España de cross nacategoría xuvenil en 1984, de5.000 m e cross na categoríapromesas en 1986, 1987 e 1988e de 3.000 m obstáculos en1987. En categoría absoluta foivarias veces campión deEspaña de 10.000 m., de mediomaratón e de cross. Estivo nosxogos olímpicos de Seúl 1988en 5000 m , en Barcelona 1992e en Atlanta 1996 na proba de10.000 m , onde foi 15º.

Julia Vaquero SousaOs bíceps femorais

Existen ademaisoutras partes daanatomía propensasa lesionarse, entreelas están os bícepsfemorais situadosna parte posteriordo muslo e que danlugar ás chamadaslesións de isquioti-biais.

Interior Exterior

Frontal Posterior

Infografía A PENEIRA

Fonte: ‘Fundamentos del entrenamiento deportivo’ autor: L.Matveev - Infografía A PENEIRA

Este xornal imprímese en papelreciclado

apeneiraEdita: EDICIÓNS A PENEIRA CONDADO S.A. Sarmiento Rivera, 17 - 36.860 Ponteareas (Galiza)Telf./Fax: 986 66 09 86Madrid: Tlf e Fax: 926 547606 - 91 539 52 41Valencia: Tlf.: 659 50 47 36 Nova Iorque: 86-19,58 Av. Elmhurs - 11373 USAVigo: [email protected]: [email protected]

Condado: [email protected]ña: [email protected] Miño: [email protected] Miñor: [email protected]: [email protected]: [email protected]ón: Tameiga Publicacións - Mos - 986 48 74 80Depósito Legal: OR/57/84

Asociación Española de Editoriais dePublicacións Periódicas

-De veterinaria a guionis-ta...por que e por que o guión?

-Licencieime en veterinaria haiuns anos. Despois de viaxar polomundo adiante asenteime de novoen Galicia . Primeiro foron os canse gatos e logo boteime ao campo,coas vacas, ovellas e cabras... e,aínda que me gustaba, sentía quenon estaba a dalo todo. O teatro,que envolvera a nenez cos relatosde Gloria Fuertes ou de moza conCastelao, e as clases de literaturae narración quixeron acompañar-me cando deixei a miña cidadepara empezar a universidade. Eneses cinco anos, nos que a univer-sidade non pasaba só polos libros,o teatro foi o modo de crecer. Peroiso non o aprendín ata que me fal-tou. Non fixo falta moito tempolonxe dos textos. Pero esta vez euquería formar parte do primeiroescalafón da cadea.

-Este cambio sorprendeu aosteus?

-Non lles foi doado compren-der o novo rumbo que lle queríadar a miña vida, nin o sinxelo queresultou para min. En cuestión dedías tomei a decisión e colguei asbotas de goma. Agora case ninguénlembra a que me dedicaba antes.

-Pensas que o mundo da tele-visión pode ser menos cruel coda ciencia?

-Ben é certo que ser veterina-ria non é fácil, e non me refiro adar co diagnóstico exacto (se osanimaliños falaran canto máisdoado lles sería aos veterinarios!),senón a tratar xustamente coaspersoas. Pero tampouco o conside-ro cruel. Tes que afacerte, “inmu-nizarte”, e eu non quixen. A tele-visión non doe, polo menos damaneira que doen os animais, e siquixen e puiden afacerme.

-Que sabor de boca che dei-xou o teu paso polo programaemitido en TVG "Acompáñenos”?

-“Acompáñenos” non foi nin oprimeiro nin o meu último traballoen televisión, pero si quizais o quemáis me impuxo: dúas horas dia-rias e en directo! Era moito traba-llo! De pronto falabamos da fami-lia Durcal como de seguido tiña-mos un reporteiro en directo nundos barrios máis marxinais deGalicia. Aprendín, que é o segundomellor que se pode dicir dun tra-ballo; e fixen boas amizades, queé, como non, o mellor que se podedicir dun traballo.

-Como guionista, que botas

de menos na galega?-Creo que a revolución dixital

está chegando pouco a pouco aGalicia e deberiamos xa facer unesforzo e mirar máis cara as novastecnoloxías e os contidos que seprecisan. Formatos curtos, cunhaprodución mínima, e cun contidoatractivo. Gracias a youtube esimilares afácemonos a ver o quequeremos e no momento que que-remos, e non nos importa tanto acalidade (nin de imaxe, nin de son,nin de localizacións...) como ocontido: o continente non importatanto, importa o contido.

-Se puideses pedir un desexo, que pedirías para oaudiovisual galego?

-Que teña ben abertos os ollose que saiba adaptarse á demandados galegos. Youtube, SeriesYonkis, Emule están aí. Os mozospasan xa máis tempo no ordenador

que diante da tele. Á publicidadeinterésalle xusto a franxa de idadeque pasa máis tempo conectada aInternet.

-Detrás dunha boa película,hai un bo guión?

-Iso sempre! O guión o étodo... o comezo e a guía. Peronon sei por que acaba sendo o tra-ballo menos recoñecido. O guionis-ta ten un pouquiño de todo: deprodutor, de director e mesmo deactor.

- Que referencias narrativas eculturais tes para abordar unguión?

-Gústame todo o relacionadoco xénero artístico do realismomáxico. En literatura, por suposto,García Márquez ou Juan Rulfo, ecine filmes como “Whale Rider” deNiki Caro, ou autores como JulioMedem. Tamén todas as películasde Miyazaki, un auténtico xenio, e

a súas críticas á irresponsabilidadecos recursos naturais. Literatura ecine que trata sobre utopías, como“Nosotros” de Zamiatin ou “Unmundo feliz” de Aldoux Huxley.Tamén Milan Kundera.

-Entre as túas últimas activi-dades está a de modelo para arevista de Ana Rosa Quintana,como foi a experiencia?

-Pois iso foi unha experiencia ecomo todas, un luxo! Ademaisdivertinme moitísimo diante dacámara.

-Repetirás ou cambiarástotalmente de tercio para sor-prendernos novamente?

-Se podo repetir, repetirei.Non penso dicir que non a nada (acase nada).

-Profesora de guión, apaixoa-da do mar... Sería capaz de vivirsen cambiar incesantemente?

-Para min os cambios son sin-xelos e fan a miña vida mais fluídae menos pensada. E atinada.Gústame escribir, pero máis aíndapensar que non sigo ningún guión,nin sequera un escrito por min.

De veterinaria aguionista e modelode Ana Rosa A súa paixón polos animais levouna a licenciarse en veterinariaspero foi este mesmo amor a que a levou a deixar a profesión e re-fuxiarse na súa faceta máis creativa. Guionista de longametraxese programas de televisión como "Acompáñenos", Érica Esmorísafronta unha nova etapa como modelo da revista de Ana RosaQuintana. Polifacética, atrevida, cosmopolita e divertida. Esmo-rís fai unha radiografía do sector audiovisual.

AMPARO RODRÍGUEZ

Érica Esmorís fotografíada por Serafín Tilve

outraacaraÉRICA ESMORÍS

Afeccionada a:improvisación

Un sitio web:www.notcot.org (vale a pena)

Un lugar onde refuxiarse:as Illas Cíes

Unha película: “A princesa Mononoke” deHayao Miyazaki

Un libro: “Cien años de soledad” deGabriel García Márquez

Un cadro:“Choiva, vapor e velocida-de” de William Turner

Un momento do día:o momento de mergullarmena auga

OCabildo da Catedral deCompostela vén de anun-ciar unha nova normativa

que reduce o aforo do templo anon máis de 1.200 persoas e orga-niza os accesos e saídas do recin-to. Pero de todas as cuestións quese prantexan, quero supoñer quepor cuestións meramente organi-zativas e de seguridade, a quemáis chamou a miña atención foia imposibilidade de acceder aointerior con mochilas, pero si conbolsos de man.

Cando coñecín a noticia supu-xen que o asunto das mochilas

tería que ver coa seguridade, xaque todo ese asunto do terroris-mo islámico estanos volvendoalgo paranoicos. Incluso, comosabemos, a catedral foi sinaladacomo obxectivo polos fanáticosseguidores de Bin Laden e demaismala herba.

Pero sendo así, resulta con-traditorio que se permita o acce-so con bolsos de man. Na actuali-dade existen modelos que sonincluso máis grandes que aspequenas mochilas e que, dendelogo, poden agochar no seu inte-rior tanto ou máis perigo en

forma de explosivos.Revisando a fondo a noticia

que falaba desta nova normativaatopamos algo que nos pode darunha pista de por onde van ostiros. Cando cheguemos á Cate -dral disque nos impedirán o acce-so se levamos unha mochila, pero

en cambio porán ao noso dispóralgúns puntos con taquillas paraque depositemos o petate. Ecomo iso de ter uns armarios cuncandado resulta ser moi custosode manter, vannos aplicar “unhapequena tarifa” que será fixadaunilateralmente polo propio

Cabildo.Acabáramos. Velaí o perigo.

Ou mellor dito: o uso que algúnsfan da psicose colectiva na quenos vemos mergullados por culpaduns fanáticos que viven enRoma. Perdón, quixen dicir alénde Roma. Claro.

Mochilas na Catedral Manrique Fernández

xornalista

A Peneira 503

Documents

Transcript of A Peneira 503