ADAPTACIÓN DA PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA. CURSO ......la Tabla Periódica y con su tendencia a formar...

Instrucións do 27 de abril de 2020, da Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa para o desenvolvemento do terceiro trimestre do curso académico 2019/20, nos centros docentes da Comunidade Autónoma de Galicia.

ADAPTACIÓN DA PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA. CURSO 2019/2020

CENTRO: IES LAGOA DE ANTELA

CURSO: 2º DA ESO MATERIA: FÍSICA e QUÍMICA DEPARTAMENTO: FÍSICA e QUÍMICA DATA: 12 MAIO 2020


PÁXINA 1 DE 13

CENTRO:IES LAGOA DE ANTELA CURSO:2º DA ESO

MATERIA: FÍSICA E QUÍMICA

ÍNDICE

1. Estándares de aprendizaxe e competencias imprescindibles.

2. Avaliación e cualificación.

3. Metodoloxía e actividades do 3º trimestre (recuperación, reforzo, repaso, e no seu caso ampliación)

4. Información e publicidade.


PÁXINA 2 DE 13



ADAPTACIÓN DA PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA. CURSO 2019/2020 PÁXINA 3 DE 13 CENTRO:IES LAGOA DE ANTELA CURSO: 2º DA ESO

MATERIA:FÍSICA E QUÍMICA

1. Estándares de aprendizaxe e competencias imprescindibles

Criterio de avaliación Estándar de aprendizaxe

B1-1. Recoñecer e identificar as características do método científico B1-1.1. Formula hipótese para explicar fenómenos cotiáns utilizando teorías e modelos científicos. B1-1.2. Rexistra observacións, datos e resultados de xeito organizado e rigorosa, e comunícaos de forma oral e escrita utilizando esquemas, gráficos, táboas e expresións matemáticas.

B1-3. Coñecer os procedementos científicos para determinar magnitudes. B1-3.1. Establece relacións entre magnitudes e unidades utilizando, preferentemente, o Sistema Internacional de Unidades e a notación científica para expresar os resultados.

B1-4. Recoñecer os materiais e instrumentos básicos presentes do laboratorio de Física e de Química; coñecer e respectar as normas de seguridade e de eliminación de residuos para a protección do medioambiente.

B1-4.2. Identifica material e instrumentos básicos de laboratorio e coñece a súa forma de utilización para a realización de experiencias respectando as normas de seguridade e identificando actitudes e medidas de actuación preventivas.

B1-6. Desenvolver pequenos traballos de investigación nos que se poña en práctica a aplicación do método científico e a utilización das TIC.

B1-6.1. Realiza pequenos traballos de investigación sobre algún tema obxecto de estudo aplicando o método científico, e utilizando as TIC para a procura e selección de información e presentación de conclusións.

B2-1. Recoñecer as propiedades xerais e características específicas da materia e relacionalas coa súa natureza e as súas aplicacións.

B2-1.1. Distingue entre propiedades xerais e propiedades características da materia, utilizando estas últimas para a caracterización de sustancias. B2-1.3 Describe a determinación experimental do volume e da masa dun sólido e calcula o seu densidad.

B2-2. Xustificar as propiedades dos diferentes estados de agregación da materia e os seus cambios de estado, a través do modelo cinético-molecular

B2-2.1. Xustifica que unha sustancia pode presentarse en distintos estados de agregación dependendo das condicións de presión e temperatura nas que se atope. B2-2.2. Explica as propiedades dos gases, líquidos e sólidos utilizando o modelo cinético-molecular. B2-2.3. Describe e interpreta os cambios de estado da materia utilizando o modelo cinético-molecular e aplícao á interpretación de fenómenos cotiáns. B2-2.4. Deduce a partir das gráficas de calentamiento dunha sustancia os seus puntos de fusión e ebullición, e identifícaa utilizando as táboas de datos necesarias

B2-3. Establecer as relacións entre as variables das que depende o estado dun gas a partir de representacións gráficas e/ou táboas de resultados obtidos en, experiencias de laboratorio ou simulaciones por ordenador.

B2-3.1. Xustifica o comportamento dos gases en situacións cotiás relacionándoo co modelo cinético-molecular B2-3.2. Interpreta gráficas, táboas de resultados e experiencias que relacionan a presión, o volume e a temperatura dun gas utilizando o modelo cinético-molecular e as leis dos gases

B2-4. Identificar sistemas materiais como sustancias puras ou mesturas e valorar a importancia e as aplicacións de mesturas de especial interese.

B2-4.1. Distingue e clasifica sistemas materiais de uso cotián en sustancias puras e mesturas, especificando neste último caso si trátase de mesturas homogéneas, heterogéneas ou coloides B2-4.2. Identifica o disolvente e o soluto ao analizar a composición de mesturas homogéneas de especial interese. B2-4.3. Realiza experiencias sinxelas de preparación de disoluciones, describe o procedemento seguido e o material utilizado, determina a concentración e exprésaa en gramos por litro.

B2-5. Propoñer métodos de separación dos compoñentes dunha mestura.

B2-5.1. Deseña métodos de separación de mesturas segundo as propiedades características das sustancias que as compoñen, describindo o material de laboratorio adecuado.

B2-8. Interpretar la ordenación de los elementos en la Tabla Periódica y reconocer los más

relevantes a partir de sus símbolos.

B2-8.1. Justifica la actual ordenación de los elementos en grupos y periodos en la Tabla Periódica. B2-8.2. Relaciona las principales propiedades de metales, no metales y gases nobles con su posición en



la Tabla Periódica y con su tendencia a formar iones, tomando como referencia el gas noble más próximo.

B2-9. Conocer cómo se unen los átomos para formar estructuras más complejas y explicar las

propiedades de las agrupaciones resultantes.

B2-9.2. Explica cómo algunos átomos tienden a agruparse para formar moléculas interpretando este

hecho en sustancias de uso frecuente y calcula sus masas moleculares.

B2-10. Diferenciar entre átomos y moléculas, y entre elementos y compuestos en sustancias de

uso frecuente y conocido.

B2-10.1. Reconoce los átomos y las moléculas que componen sustancias de uso frecuente, clasificándolas en elementos o compuestos, basándose en su expresión química B2-10.2. Presenta, utilizando las TIC, las propiedades y aplicaciones de algún elemento y/o compuesto químico de especial interés a partir de una búsqueda guiada de información bibliográfica y/o digital.

B3-1. Distinguir entre cambios físicos e químicos mediante a realización de experiencias sinxelas que poñan de manifesto si fórmanse ou non novas sustancias.

B3-1.1. Distingue entre cambios físicos e químicos en accións da vida cotiá en función de que haxa ou non formación de novas sustancias.

B4-1. Recoñecer o papel das forzas como causa dos cambios no estado de movemento e das deformacións.

B4-1.1. En situacións da vida cotiá, identifica as forzas que interveñen e relaciónaas cos seus correspondentes efectos na deformación ou na alteración do estado de movemento dun corpo. B4-1.2. Establece a relación entre o alongamento producido nun peirao e as forzas que produciron eses alongamentos, describindo o material a utilizar e o procedemento a seguir para iso e poder comprobalo experimentalmente. B4-1.3. Establece a relación entre unha forza e o seu correspondente efecto na deformación ou a alteración do estado de movemento dun corpo. B4-1.4. Describe a utilidade do dinamómetro para medir a forza elástica e rexistra os resultados en táboas e representacións gráficas expresando o resultado experimental en unidades no Sistema Internacional.

B4-2. Establecer a velocidade dun corpo como a relación entre o espazo percorrido e o tempo investido en percorrelo.

B4-2.1. Determina, experimentalmente ou a través de aplicacións informáticas, a velocidade media dun corpo interpretando o resultado. B4-2.2. Realiza cálculos para resolver problemas cotiáns utilizando o concepto de velocidade.

Pode facerse tamén seguindo o modelo que se teña na programación didáctica respectiva


PÁXINA 5 DE 13 CENTRO:IES LAGOA DE ANTELA CURSO:2º DA ESO


2. Avaliación e cualificación

Avaliación

Procedementos: Observación directa do traballo semanal . Análise e valoración de tarefas especialmente creadas para a avaliación. Valoración cuantitativa do avance individual (calificacións). Valoración cualitativa do avance individual (anotacións e puntualizacións).

Instrumentos: Análise das tarefas encomendadas durante o período de confinamento. Elemento de diagnóse: rúbricas das tarefas realizadas. Avaliación de contenidos, probas correspondentes á cada unidade. Avaliación por competencias, probas correspondentes ás unidades. Outros documentos gráficos ou textuais. Procectos personais ou grupais.

Cualificación final

A valoración final do alumnado farase seguindo o seguinte criterio:: Para os alumnos/as que teñan aprobadas a 1ª e a 2ª av aliación .-Nota media das cualificacións da 1º e 2º avaliación sempre e cando teña máis dun 5 nas dúas (50% cada unha = 100%). .-Valoración positiva de ata un 20% da nota para o alumnado que complete as tarefas do 3º trimestre de xeito telemático e online con éxito.

Para os alumnos/as que non teñan aprobadas a 1ª e a 2ª avaliación ou algunha das dúas: Realizar as tarefas encomendadas semanalmente dende o 15 de Marzo do 2020 por calquera dos medios indicados na metodoloxía da 3ª avaliación. Realizaremos cuestionarios telematicamente. Considéranse como puntos positivos: .- Participar nas distintas actividades enviadas por algúns dos medios expostos na metodoloxía da 3ª

avaliación relacionadas coa asignatura . .- Amosar interés e coñecemento sobre a materia.

Proba extraordinaria de

setembro

Os alumnos que non superen a materia na avaliación final terán unha proba escrita en setembro baseándose nos contidos das dúas primeiras avaliacións unicamente

Alumnado de materia

pendente

Criterios de avaliación: .- Realización de exercicios, esquemas e resumos relacionados cos contidos seguindo os criterios de avaliación. .- Realizaranse dous exames parciais: o primeiro a finais de novembro e un segundo non foi posible facelo, onde se valorarán os coñecementos adquiridos polos alumnos sobre os contidos dos distintos temas. .- Valoraranse as tarefas de repaso ou ampliación que realicen neste período de confinamiento

Criterios de cualificación: Os alumnos deberán realizar actividades para poder aprobar a materia. Puntuando dende 0 até un

15%.

A puntuación será obtida no primeiro examen (80%) e un 20% coas tarefas realizadas durante o confinamiento.

Procedementos e instrumentos de avaliación: -Exame da primeira parte da materia. Actividades realizadas dende setembro ata novembro -Actividades de repaso e ampliación nestas semanas de confinamento


PÁXINA 6 DE 13 CENTRO: CURSO:

MATERIA:

3. Metodoloxía e actividades do 3º trimestre (recuperación, repaso, reforzo, e no seu caso,

ampliación)

4.



MATERIA:

Actividades

Semana Física e química de 2º ESO:

14 AL 20 -III-20

Leer y hacer resumen del tema 6 desde la pag 130 a la 135 y actividades de la 1

a la 9 ambas incluídas

23 AL 27-III-20 REPASO 2º ESO TEMA 5. FÍSICA Y QUÍMICA. PERÍODO DE CONFINAMIENTO.1.- La siguiente gráfica representa la posición de un móvil que se mueve con MRU:

a) Indica la posición inicial y final en cada tramo, así como el tiempo que dura cada uno. b) Calcula

la velocidad en cada tramo.

c) Dibuja la gráfica velocidad/ tiempo.

d) Determina el espacio total recorrido por el móvil así como su desplazamiento.

2.-Al aplicar una fuerza de 5 N sobre un muelle de longitud natural 5 cm, éste se alarga hasta

alcanzar la longitud de 15 cm.

a) Calcula el valor de la constante elástica del muelle. No olvides poner unidades. b) ¿Qué ley

aplicas? Enúnciala.

c) ¿Cuánto se alargará dicho muelle al tirar de él con una fuerza de 1 N?

3.-Un vehículo circula a una velocidad constante de 72 km/h. Expresa su velocidad en el S.I. y halla

el espacio que recorre en 15 minutos.

4.-Un tren de alta velocidad es capaz de desarrollar una velocidad máxima de 320 km/h. ¿qué

tiempo mínimo invertiría uno de estos trenes en cubrir un trayecto de 400 km?

5.-¿Qué quiere decir que un movimiento es uniforme?

6.-Una pelota que rueda por un plano horizontal con una velocidad de 2 m/s, tarda en detenerse

10 s. ¿Cuánto vale la aceleración de frenado?

7.-Calcula la distancia entre dos ciudades, si un avión tarda 210 minutos en volar de una ciudad

a otra manteniendo una velocidad media de 830 km/h.

8.-Un barco recorre la distancia que separa Gran Canaria de Tenerife (90 km) en 6 h. ¿Cuál es la

velocidad media del barco en km/h? ¿y en m/s?

30-III-AL 3 DEL IV-20

Leer y hacer resumen del tema 6 desde la pag 138 a la 147 y actividades de la 13

a la 23 ambas incluídas

SEMANA SANTA DESCANSO TOTAL

14 AL 20 DEL IV-20 TEMA 6: REPASO.

Páginas: 148, 149, 150, 151.

Actividades de REPASO: 27, 31, 33, 38, 39, 44, 47, 48, 49, 50.

ACTIVIDADES FÍSICA Y QUÍMICA PARA A RECUPERACIÓN E O REFORZO DURANTE O CONFINAMIENTO ATA

O DÍA 6 DE MAIO DO 2020



MATERIA:

21 AL 27-IV-20 CUESTIONARIO DE REPASO TEMA 6 2º ESO. 20201.-Di si son verdaderas o falsas las siguientes afirmaciones:

a) A mayor distancia entre las cargas, mayor fuerza eléctrica entre ellas.

b) Dos cargas de distinto signo siempre se repelen.

c) Dos cargas del mismo signo se atraen.

d) A mayor distancia entre cuerpos de igual masa, más se atraen

2.-¿Podríamos usar un imán para saber si una pulsera es de oro puro o si, por el contrario, contiene

alguna cantidad de hierro?

3.-Quizá hayas visto algún video en el que aparecen seres humanos en la Luna, ¿por qué crees que

los astronautas caminaban dando saltos?4.-¿Se te ocurre por que los pararrayos terminan en punta o por que aconsejan no guarecerse

debajo de un árbol solitario cuando hay tormentas?

5.-Respecto a las estaciones del año explica si es verdadero o falso:

a) En verano es cuando más cerca del sol estamos

b) En invierno es cuando más cerca del sol estamos

c) En verano los rayos solares inciden en la tierra de forma más perpendicular

d) En el equinocio de verano

NOTA: Una pistiña, cuando aquí es verano …. En Argentina, por ejemplo, es invierno….

6.-Responde a las siguientes preguntas.

a) Si tenemos dos péndulos que se repelen al acercarlos, ¿sabrías deducir el signo de la carga de

cada esfera?

b) Si dos pequeñas esferas de poliestireno se electrizan con una misma barra se repelen. Sin

embargo, cuando se electriza una esfera con una barra de vidrio y la otra con una barra de plástico,

se atraen. ¿A qué crees que se debe?

c) Una varilla de plástico electrizada es capaz de atraer una pequeña bolita de poliestireno, a pesar

de que esta no esté electrizada. Explica a qué se debe.

7.-¿En qué se parecen y en que se diferencian la fuerza eléctrica y la magnética?

SEPARAMOS APROBADOS DE SUSPENSOS



MATERIA:

21 AL 27-IV-20 ACTIVIDADES DE RECUPERACIÓN DE LA 1° EVALUACIÓNTema 1: La materia y la medida

1.- Define: a) física, b) química, c) materia, d) cuerpo, e) sistema material, f) magnitud.

2.- Magnitudes y unidades del sistema internacional (S.I.).

3.- Realiza las siguientes transformaciones:

a) 0,05 hg ~ cg

b) 500 dl ~ hl

c) 3'5 km ~ cm

d) 150 dm2 ~ m

2

e) 3 cm3

~ m3

f) 500 ml ~ cm3

g) 1 l ~ cm3

4.- Pasar al sistema internacional (S.I.)

a) 70 km/h

b) 1 g/ml

c) 300 dg/cm2

d) 200 l/min

5.- Calcula la densidad de un cuerpo que tiene una masa de 23 g y un volumen de 12 cm3. Indica que

instrumentos y material utilizarías si es un cuerpo irregular. Expresa la densidad en el sistema

internacional.

* DEBERÁN REALIZAR ESTAS ACTIVIDADES LOS ALUMNOS CON ALGUNA O LAS 2

PRIMERAS EVALUACIONES SUSPENSAS

27 DEL IV AL 4 DEL V-20ACTIVIDADES DE RECUPERACIÓN DE LA 1° EVALUACIÓN.

Tema 2: Estados de la Materia

1.-Al calentar un gas, el globo se hincha como se observa en la figura. Según la teoría cinético-

molecular, ¿qué aspectos han variado en este proceso?

a) Hay un número mayor de partículas.

b) Aumenta la distancia entre las partículas y su energía cinética media.

c) Las partículas se hinchan.

d) El número de choques con las paredes es mayor.

POR…………………………………………………………………………………………………………………………………………………

2.-Contesta razonadamente a las siguientes preguntas:

b) ¿En qué estado de agregación las partículas del mismo sólo pueden vibrar?

c) Cuando una sustancia cambia de estado, ¿qué le sucede a su temperatura?

d) ¿Cuándo se evapora más rápido el agua, si coloco la misma cantidad en un plato llano o en un

vaso?

e) ¿Qué es la sublimación?

f) ¿Por qué en verano revientan más fácilmente las ruedas de los coches?

g) ¿Por qué cuando te duchas se empaña el espejo?

POR…………………………………………………………………………………………………………………………………………………

3.- Di si las siguientes afirmaciones son verdaderas o falsas y por qué.

a) Los líquidos tienen un volumen determinado y una forma fija.

b) Los gases son difícilmente compresibles.

c) Los líquidos ocupan todo el volumen del recipiente.

d) Los líquidos tienen un volumen determinado, pero no una forma fija.

POR…………………………………………………………………………………………………………………………………………………

4.- Mientras se produce un cambio de estado de una sustancia pura ….. ……………………… no varía

5.- ¿Es lo mismo evaporación que ebullición?. Explícalo

6.- Una determinada cantidad de gas que ocupa un recipiente de 2,5 L y ejerce una presión sobre las

paredes del mismo de 3,2 atm ¿qué presión ejercerá si el volumen lo reducimos a 1,2 L manteniendo

constante la temperatura?¿Y si aumentamos el volumen a 5L?

7.- Una determinada cantidad de aire que ocupa un recipiente cerrado de 4 litros de capacidad

(asimilable a una olla a presión), a la temperatura de 100ºC, la presión resulta ser de 1,7 atmósferas.

Si bajamos la temperatura a 0ºC ¿cuál será la nueva presión? ¿y si la subimos a 250ºC?



MATERIA:

ACTIVIDADES DE AVANCE DE LA MATERIA

Tema 7: La energía

Ap.1.- ¿Qué es la energía?

Ap.2.- Formas de presentarse la energía.

Actividades: 1, 2, 3, 4, 5.

Ap.3.- Características de la energía:

Actividades: 6, 7.

VIDEOS TEMA 7 2º ESO: LA ENERGÍA

Estos videos os ayudarán a tener una visión global de los apartados del tema 7.

https://youtu.be/n6ZBwK05NyA

https://youtu.be/b2khuHTzkeU

Responde a las actividades finales del libro de clase 26, 27, 28, 29, 30.

ACTIVIDADES 2º ESO REPASO TEMA 3. Parte 1 1.- Según la definición de sistemas materiales homogéneos y heterogéneos, ¿cómo se debe considerar un sistema formado por hielo picado en agua? 2.- Al mezclar dos sistemas materiales homogéneos, ¿se produce siempre un sistema heterogéneo? 3.- Explica cómo separar una mezcla de arena, sal común y serrín. Haz un esquema del procedimiento. 4.- Sedimentación, decantación y flotación son técnicas muy usadas en minería o en la depuración de aguas residuales. Indica cómo se podrían separar los componentes de una mezcla formada por agua, aceite y tetracloruro de carbono, sabiendo que son líquidos inmiscibles. 5.- Un sólido formado por partículas de 3 a 10-4 mm de tamaño está disperso en un líquido. Indica de qué tipo es la mezcla y cómo podrían separarse sus componentes. 6.- Los coches llevan un “filtro de aire” dispuesto antes de que el aire se junte con la gasolina. ¿Por qué crees que es necesario? 7.-Razona según el modelo cinético por qué cuanto más finamente dividido está un sólido, más rápidamente se disuelve. 8.- Una mezcla de 22 mL de etanol y 22 mL de agua, ocupa un volumen final de 42,6 mL. ¿Cuál crees quees la razón?



MATERIA:

Metodoloxía (alumnado

con conectividade

e sen conectividade)

Empregaremos unha metodoloxía baseada no envío e recepción de documentos (de diversos modos e formas dependendo de que estean ou non conectados), no interese amosado polo alumnado, a puntualidade a hora da entrega de todas e cada unha das tarefas asignadas en cada unha das semanas que dure o confinamento e a corrección de dichas tarefas.

Materiais e recursos

Materiais: Fundamentalmente o libro de 2º da ESO de Física e Química da edit. Santillana. Enlaces a Vídeos Cuestionarios deseñados polos profesores Recursos: Aula Virtual do IES Lagoa de Antela Plataforma de aprendizaxe EDMODO Aulas de teledocencia WEBEX Grupos de wasap de cada curso Correo electrónico Fotocopias realizadas y repartidas polo concello

ACTIVIDADES 2º ESO REPASO TEMA 3. Parte 2 9.-Una sustancia de aspecto homogéneo comienza a hervir a 50ºC y continúa hirviendo a medida que aumenta su temperatura. ¿Es una disolución o una sustancia pura? 10.- Señala los pasos que se deben seguir para preparar 250 cm3 de una disolución de azúcar de 60 g/L, si dispones de una probeta, azúcar, una balanza y agua. 11.- La etiqueta de cierta marca de leche indica que contiene un 1,6 % en peso de materia grasa. Si el litro de leche pesa 1 060 gramos. ¿cuál es la concentración de materia grasa en g/L? 12.- Indica en cuáles de los métodos de separación citados se provoca un cambio de estado. 13.- Explica el proceso que seguirías para obtener alcohol etílico (punto de ebullición: 78ºC) a partir de vino tinto. 14.-¿Qué cantidad máxima de sulfato de cobre (II) se disolverá en 200 g de agua que se encuentra a 20ºC? DATO :La solubilidad del sulfato de cobre a 20ºC es de 21 g / 100 cm3de agua. 15.-¿Cómo afecta la contaminación térmica de las aguas a la vida en ellas? Explícalo utilizando la teoría cinética.



MATERIA:



MATERIA:

5. Información e publicidade

Información ao alumnado e ás

familias

CORREO ELECTRÓNICO WASAPS EDMODO AULA VIRTUAL AULAS WEBEX

Publicidade Publicación obrigatoria na páxina web do centro.


CENTRO: IES LAGOA DE ANTELA - 32015232 CURSO: 2º ESO. MATERIA: Prácticas na ciencia. DEPARTAMENTO: DATA: 12-05-2020


Adaptación Programación didáctica Página 2 de 5 Centro IES Lagoa de Antela. 3º Trimestre 2019 – 2020 Curso: 2ºESO.

Materia: Prácticas na ciencia.

INDICE








Criterios de avaliación Estándares de aprendizaxe

Repaso, reforzo e recuperación:

B1.1. O vocabulario científico na expresión oral e escrita.

B1.1. Utilizar adecuadamente o vocabulario científico nun contexto preciso e adecuado ao seu nivel.

B1.2. Metodoloxía científica: características básicas.

B1.2. Procurar, seleccionar e interpretar a información de carácter científico, e utilizala para formar unha opinión propia, expresarse con precisión e argumentar sobre problemas relacionados co medio natural e a saúde.

B1.4. Planificación e realización do traballo experimental, e interpretación dos seus resultados.

B1.5. Normas de seguridade no laboratorio, e coidado dos instrumentos e do material.

B1.3. coñecemento do lugar de traballo: o laboratorio, a aula ordinaria, a aula de informática e o medio natural máis próximo (patio do IES)

Realizar un traballo experimental coa axuda dun guión de prácticas de laboratorio ou de campo, describir a súa execución e interpretar os seus resultados.

B.2.1. Propiedades de la materia.

B2-1.1. Distingue entre propiedades generales y propiedades características de la materia, utilizando estas últimas para la caracterización de sustancias.

B2-1.2. Relaciona propiedades dos materiais da nosa contorna co uso que se fai deles.

B2.2. Xustificar as propiedades dos diferentes estados de agregación da materia e os seus cambios de estado, a través do modelo cinético-molecular.

B2-2.1. Xustifica que unha sustancia pode presentarse en distintos estados de agregación dependendo das condicións de presión e temperatura nas que se atope.

B2-2.2. Explica as propiedades dos gases, líquidos e sólidos utilizando o modelo cinético-molecular.

B2.3. Establecer as relacións entre as variables das que depende o estado dun gas a partir de representacións gráficas e/ou táboas de resultados obtidos en, experiencias de laboratorio ou simulacións por ordenador.

B2-3.1. Xustifica o comportamento dos gases en situacións cotiás relacionándoo co modelo cinético-molecular.

B2-3.2. Interpreta gráficas, táboas de resultados e experiencias que relacionan a presión, o volume e a temperatura dun gas utilizando o modelo cinético-molecular e as leis dos gases.

B2.4. Identificar sistemas materiais como sustancias puras ou mesturas e valorar a importancia e as aplicacións de mesturas de especial interese.

B2-4.2. Identifica o disolvente e o soluto ao analizar a composición de mesturas homogéneas de especial interese.

B2-4.3. Realiza experiencias sinxelas de preparación de disoluciones, describe o procedemento seguido e o material utilizado, determina a concentración e exprésaa en gramos por litro.

B3.1. Recoñecer o papel das forzas como causa dos cambios no estado de movemento e das deformacións.

B3-1.1. En situacións da vida cotiá, identifica as forzas que interveñen e relaciónaas cos seus

correspondentes efectos na deformación ou na alteración do estado de movemento dun

corpo.

B3-1.3. Establece a relación entre unha forza e o seu correspondente efecto na deformación

ou a alteración do estado de movemento dun corpo.

B3-1.4. Describe a utilidade do dinamómetro para medir a forza elástica e rexistra os

resultados en táboas e representacións gráficas expresando o resultado experimental en

unidades no Sistema Internacional.

B3.6. Recoñecer as distintas forzas que

aparecen na natureza e os distintos

fenómenos asociados a elas.

B3-6.1. Realiza un informe empregando as TIC a partir de observacións ou procura guiada de información que relacione as distintas forzas que aparecen na natureza e os distintos fenómenos asociados a elas.

Ampliación:

B4.1. Recoñecer que a enerxía é a capacidade de producir transformacións ou cambios.

B4-1.2. Recoñece e define a enerxía como unha magnitude expresándoa na unidade correspondente no Sistema Internacional.




Avaliación

Procedementos**: ◘ Distribución de vídeos, apuntamentos, exercicios a través de EDMODO e a Aula Virtual do centro. Observación directa do traballo semanal ◘ Observación sistemática do seguimento que o alumnado fai da materia. ◘ Corrección e valoración das tarefas entregadas polo alumnado

Instrumentos**: Análise das tarefas encomendadas durante o período de confinamento Avaliación por competencias, cuestións correspondentes ás unidades.

Resolución de actividades de síntese.


A valoración final do alumnado farase seguindo o seguinte criterio:: Para os alumnos/as que teñan aprobadas a 1ª e a 2ª av aliación ■ Nota media das cualificacións da 1º e 2º avaliación sempre e cando teña máis dun 5 nas dúas (50% cada unha = 100%). ■ Valoración positiva de ata un 20% da nota para o alumnado que complete as tarefas do 3º trimestre de xeito telemático e online con éxito.

Para os alumnos/as que no teñan aprobadas a 1ª e a 2ª avaliación ou algunha das dúas: Realizar as tarefas encomendadas semanalmente dende o 15 de Marzo do 2020 por calquera dos medios indicados na metodoloxía da 3ª avaliación. Realizaremos cuestionarios telematicamente. Considéranse como puntos positivos: .- Participar nas distintas actividades enviadas por algúns dos medios expostos na metodoloxía da 3ª


Proba extraordinaria de setembro

● A materia a avaliar na proba extraordinaria de setembro será a correspondente ao 1º e 2º trimestre unicamente (Trataría das seguintes prácticas: 1. Medidas directas: masa, lonxitude, volume e superficie. 2.Medidas indirectas: densidade. 3.Cambios de estado. 4.Separación de mesturas homoxéneas.5.Separacion de mesturas heteroxéneas.6.Átomo e moléculas.7.Sublimación di iodo e oxidación do ferro.8. Lei de HooKe.) A proba constará de resolución de cuestións dos contidos dos temas citados. ● De non poder levarse a cabo de xeito presencial realizaríase online (proporcionando os medios necesarios) ben de xeito escrito ou ora

Alumnado de materia pendente

Non hai alumnado con materia pendente

3. Metodoloxía e actividades do 3º Trimestre (recuperación, repaso, reforzo, e no seu caso, ampliación)

Activididades Vídeos, exercicios e actividades dos temas tratados no 3º trimestre.

Metodoloxía ( alumnado con conectividade e sen conectividade)

Todo o alumnado de 2º ESO conta con medios para estar conectado no seguimento do 3º trimestre. Polo tanto a metodoloxía céntrase nos medios online manexados:

● Explicacións e resolución de dúbidas a través de aplicacións de mensaxeira instantánea (neste caso EDMODO).

● Entrega de actividades mediante a propia aplicación (EDMODO) ou correo electrónico do docente.

● Apuntamentos dispoñibles tanto en EDMODO como na Aula Virtual.



● Clase online a través de WebEx Cisco System para aclarar dúbidas ou problemas.

Materiais e recursos ● Aplicacións de uso didáctico de carácter telemático antes citadas.

Libro de 2º da ESO de Física e Química da edit. Santillana.

● Vídeos, apuntamentos propio sen PDF e WORD, dispoñibles en EDMODO e na Aula Virtual.

● Tarefas de repaso, recuperación e ampliación confeccionadas para a súa difusión e corrección online.

● Vídeos explicativos de uso didáctico a través do portal web YOUTUBE.


Información ao alumnado e ás familias

Aviso masivo a través do espazo Abalar Familias con enlace web a tódalas programacións do centro. Publicación directa cos grupos-aula de mensaxería instantánea que xestiona o equipo directivo. Publicación na Aula Virtual dentro do departamento de Física y química.

Publicidade

Publicación obrigatoria na páxina web do centro.

Aviso masivo a través do espazo Abalar Familias con enlace web a tódalas programacións do centro.

Publicación directa cos grupos-aula de mensaxería instantánea que xestiona o equipo directivo.


CENTRO: IES LAGOA DE ANTELA - 32015232 CURSO: 3º de ESO. MATERIA: Física y química. DEPARTAMENTO: DATA: 12-05-2020


Adaptación Programación didáctica Página 2 de 15 Centro IES Lagoa de Antela. 3º Trimestre 2019 – 2020 Curso: 3º ESO.

Materia: Física y química.

INDICE








Criterios de avaliación Estándares de aprendizaxe

Repaso, reforzo e recuperación:

B1-1. Recoñecer e identificar as características do método

científico. B1-1.1. Formula hipótese para explicar fenómenos cotiáns utilizando teorías e modelos científicos.

B1-1.2. Rexistra observacións, datos e resultados de xeito organizado e rigorosa, e comunícaos de forma oral e

escrita utilizando esquemas, gráficos, táboas e expresións matemáticas. .

B1-2. Valorar a investigación científica e o seu impacto na

industria e no desenvolvemento da sociedade. B1-2.1. Relaciona a investigación científica coas aplicacións tecnolóxicas na vida cotiá.

B1-3. Coñecer os procedementos científicos para determinar

magnitudes. B1-3.1. Establece relacións entre magnitudes e unidades utilizando, preferentemente, o Sistema Internacional de

Unidades e a notación científica para expresar os resultados

B1-4. Recoñecer os materiais e instrumentos básicos presentes

do laboratorio de Física e de Química; coñecer e respectar as

normas de seguridade e de eliminación de residuos para a

protección do medioambiente.

B1-4.2. Identifica material e instrumentos básicos de laboratorio e coñece a súa forma de utilización para a

realización de experiencias, respectando as normas de seguridade e identificando actitudes e medidas de actuación

preventivas.

B2-1. Recoñecer as propiedades xerais e características

específicas da materia e relacionalas coa súa natureza e as súas

aplicacións.

B2-1.1. Distingue entre propiedades xerais e propiedades características da materia, utilizando estas últimas para

a caracterización de sustancias.

B2-1.2. Relaciona propiedades dos materiais da nosa contorna co uso que se fai deles.

B2.2. Xustificar as propiedades dos diferentes estados de

agregación da materia e os seus cambios de estado, a través do

modelo cinético-molecular.

B2-2.1. Xustifica que unha sustancia pode presentarse en distintos estados de agregación dependendo das

condicións de presión e temperatura nas que se atope.

B2-2.2. Explica as propiedades dos gases, líquidos e sólidos utilizando o modelo cinético-molecular.

B2.3. Establecer as relacións entre as variables das que

depende o estado dun gas a partir de representacións gráficas

e/ou táboas de resultados obtidos en, experiencias de laboratorio

ou simulaciones por ordenador.

B2-3.1. Xustifica o comportamento dos gases en situacións cotiás relacionándoo co modelo cinético-molecular.

B2-3.2. Interpreta gráficas, táboas de resultados e experiencias que relacionan a presión, o volume e a temperatura

dun gas utilizando o modelo cinético-molecular e as leis dos gases.



B2.4. Identificar sistemas materiais como sustancias puras ou

mesturas e valorar a importancia e as aplicacións de mesturas

de especial interese.

B2-4.2. Identifica o disolvente e o soluto ao analizar a composición de mesturas homogéneas de especial interese.

B2-4.3. Realiza experiencias sinxelas de preparación de disoluciones, describe o procedemento seguido e o

material utilizado, determina a concentración e exprésaa en gramos por litro.

B2.6. Recoñecer que os modelos atómicos son instrumentos

interpretativos das distintas teorías e a necesidade da súa

utilización para a interpretación e comprensión da estrutura

interna da materia.

B2-6.1. Representa o átomo, a partir do número atómico e o número másico, utilizando o modelo planetario.

B2-6.2. Describe as características das partículas subatómicas básicas e a súa localización no átomo.

B2-6.3. Relaciona a notación co número atómico, o número másico determinando o número de cada un dos tipos de

partículas X A Z subatómicas básicas.

B2.7. Analizar a utilidade científica e tecnolóxica dos isótopos

radiactivos. B2 B2-7.1. Explica en que consiste un isótopo e comenta aplicacións dos isótopos radiactivos, a problemática dos residuos

orixinados e as solucións para a xestión dos mesmos.

B2.8. Interpretar a ordenación dos elementos na Táboa Periódica e

recoñecer os máis relevantes a partir dos seus símbolos. B2-8.1. Xustifica a actual ordenación dos elementos en grupos e periodos na Táboa Periódica.

B2-9. Coñecer como se unen os átomos para formar estruturas

máis complexas e explicar as propiedades das agrupaciones

resultantes

B2-8.1. Xustifica a actual ordenación dos elementos en grupos e periodos na Táboa Periódica.

B2-8.2. Relaciona as principais propiedades de metais, non metais e gases nobres coa súa posición na Táboa

Periódica e coa súa tendencia a formar iones, tomando como referencia o gas nobre máis próximo

B2-9.2. Explica como algúns átomos tenden a agruparse para formar moléculas interpretando este feito en

sustancias de uso frecuente e calcula as súas masas moleculares.

B2-10. Diferenciar entre átomos e moléculas, e entre elementos

e compostos en sustancias de uso frecuente e coñecido B2-10.1. Recoñece os átomos e as moléculas que compoñen sustancias de uso frecuente, clasificándoas en

elementos ou compostos, baseándose na súa expresión química.

B3-1. Distinguir entre cambios físicos e químicos mediante a

realización de experiencias sinxelas que poñan de manifesto si

fórmanse ou non novas sustancias.

B3-1.1. Distingue entre cambios físicos e químicos en accións da vida cotiá en función de que haxa ou non

formación de novas sustancias.

B3-1.2. Describe o procedemento de realización experimentos sinxelos nos que se poña de manifesto a formación

de novas sustancias e recoñece que se trata de cambios químicos

B3.2. Caracterizar as reaccións químicas como cambios dunhas

sustancias noutras. B3-2.1. Identifica cales son os reactivos e os produtos de reaccións químicas sinxelas interpretando a

representación esquemática dunha reacción química.

B3.3. Describir a nivel molecular o proceso polo cal os reactivos

transfórmanse en produtos en términos da teoría de colisións. B3-3.1. Representa e interpreta unha reacción química a partir da teoría atómico-molecular e a teoría de colisións.



B3.4. Deducir a lei de conservación da masa e recoñecer

reactivos e produtos a través de experiencias sinxelas no

laboratorio e/ou de simulaciones por ordenador.

B3-4.1. Recoñece cales son os reactivos e os produtos a partir da representación de reaccións químicas sinxelas,

e comproba experimentalmente que se cumpre a lei de conservación da masa.

B3.6. Recoñecer a importancia da química na obtención de

novas sustancias e a súa importancia en mellóraa da calidade de

vida das persoas.

B3-6.1. Clasifica algúns produtos de uso cotián en función da súa procedencia natural ou sintética.

B3-6.2. Identifica e asocia produtos procedentes da industria química coa súa contribución a mellóraa da calidade

de vida das persoas.

B3.7. Valorar a importancia da industria química na sociedade e

a súa influencia no medio ambiente. B3-7.1. Describe o impacto medioambiental do dióxido de carbono, os óxidos de azufre, os óxidos de nitrógeno e

os CFC e outros gases de efecto invernadero relacionándoo cos problemas medioambientales de ámbito global

B3-7.2. Propón medidas e actitudes, a nivel individual e colectivo, para mitigar os problemas medioambientales de

importancia global.

Ampliación:

B4.1. Recoñecer o papel das forzas como causa dos cambios no

estado de movemento e das deformacións. B4-1.1. En situacións da vida cotiá, identifica as forzas que interveñen e relaciónaas cos seus correspondentes

efectos na deformación ou na alteración do estado de movemento dun corpo.

B4-1.3. Establece a relación entre unha forza e o seu correspondente efecto na deformación ou a alteración do

estado de movemento dun corpo.

B4-1.4. Describe a utilidade do dinamómetro para medir a forza elástica e rexistra os resultados en táboas e

representacións gráficas expresando o resultado experimental en unidades no Sistema Internacional.

B4.6. considerar a forza gravitatoria como a responsable do

peso dos corpos, dos movementos orbitales e dos distintos niveis

de agrupación no Universo, e analizar os factores dos que

depende.

B4-6.1. Relaciona cualitativamente a forza de gravidade que existe entre dous corpos coas masas dos mesmos e

a distancia que os separa.

B4-6.2. Distingue entre masa e peso calculando o valor da aceleración da gravidade a partir da relación entre

ambas magnitudes.

B4.8. Coñecer os tipos de cargas eléctricas, o seu papel na

constitución da materia e as características das forzas que se

manifestan entre elas.

B4-8.1. Explica a relación existente entre as cargas eléctricas e a constitución da materia e asocia a carga eléctrica

dos corpos cun exceso ou defecto de electróns. B4-8.2. Relaciona cualitativamente a forza eléctrica que existe entre dous corpos coa súa carga e a distancia que

os separa, e establece analogías e diferenzas entre as forzas gravitatoria e eléctrica.. B4.9. Interpretar fenómenos eléctricos mediante o modelo de

carga eléctrica e valorar a importancia da electricidade na vida

cotiá.

B4-9.1. Xustifica razonadamente situacións cotiás nas que se poñan de manifesto fenómenos relacionados coa

electricidade estática.



B4.12. Recoñecer as distintas forzas que aparecen na natureza

e os distintos fenómenos asociados a elas. B4-12.1. Realiza un informe empregando as TIC a partir de observacións ou procura guiada de información que

relacione as distintas forzas que aparecen na natureza e os distintos fenómenos asociados a elas.

B5.1. Recoñecer que a enerxía é a capacidade de producir

transformacións ou cambios. B5-1.2. Recoñece e define a enerxía como unha magnitude expresándoa na unidade correspondente no Sistema

Internacional.

B5.2. Identificar os diferentes tipos de enerxía postos de

manifesto en fenómenos cotiáns e en experiencias sinxelas

realizadas no laboratorio.

B5-2.1. Relaciona o concepto de enerxía coa capacidade de producir cambios e identifica os diferentes tipos de

enerxía que se poñen de manifesto en situacións cotiás explicando as transformacións dunhas formas a outras.

B5.5. Valorar o papel da enerxía nas nosas vidas, identificar as

diferentes fontes, comparar o impacto medioambiental das

mesmas e recoñecer a importancia do aforro energético para un

desenvolvemento sostenible.

B5-5.1. Recoñece, describe e compara as fontes renovables e non renovables de enerxía, analizando con sentido

crítico o seu impacto medioambiental.

B5.6. Coñecer e comparar as diferentes fontes de enerxía

empregadas na vida diaria nun contexto global que implique

aspectos económicos e medioambientales.

B5-6.1. Compara as principais fontes de enerxía de consumo humano, a partir da distribución xeográfica dos seus

recursos e os efectos medioambientales.

B5-6.2. Analiza a predominancia das fontes de enerxía convencionais) fronte ás alternativas, argumentando os

motivos polos que estas últimas aínda non están suficientemente explotadas.

B5.7. Valorar a importancia de realizar un consumo responsable

das fontes energéticas. B5-7.1. Interpreta datos comparativos sobre a evolución do consumo de enerxía mundial propoñendo medidas que

poden contribuír ao aforro individual e colectivo.


Avaliación

Procedementos**: ◘ Distribución de vídeos, apuntamentos, exercicios a través de EDMODO e a Aula Virtual do centro. Observación directa do traballo semanal ◘ Observación sistemática do seguimento que o alumnado fai da materia. ◘ Corrección e valoración das tarefas entregadas polo alumnado.

Instrumentos**:

♦ Resolución de exercicios numéricos. Análise das tarefas encomendadas durante o período de confinamento Avaliación por competencias, cuestións correspondentes ás unidades.

♦ Resolución de actividades de síntese.


A valoración final do alumnado farase seguindo o seguinte criterio:: Para os alumnos/as que teñan aprobadas a 1ª e a 2ª av aliación ■ Nota media das cualificacións da 1º e 2º avaliación sempre e cando teña máis dun 5 nas dúas (50% cada unha = 100%). ■ Valoración positiva de ata un 20% da nota para o alumnado que complete as tarefas do 3º trimestre de xeito telemático e online con éxito.

Para os alumnos/as que non teñan aprobadas a 1ª e a 2ª avaliación ou algunha das dúas: Realizar as tarefas encomendadas semanalmente dende o 15 de Marzo do 2020 por calquera dos medios indicados na metodoloxía da 3ª avaliación. Realizaremos cuestionarios telematicamente. Considéranse como puntos positivos: .- Participar nas distintas actividades enviadas por algúns dos medios expostos na

metodoloxía da 3ª avaliación relacionadas coa asignatura . .- Amosar interés e coñecemento sobre a materia.

Proba extraordinaria de setembro

● A materia a avaliar na proba extraordinaria de setembro será a correspondente ao 1º e 2º trimestre unicamente (Dende o tema 1 o tema 5 do libro de aula: A ciencia e a medida, os gases e as disolucións, o átomo, elementos e compostos, a reacción química. ● A proba constará de resolución de exercicios numéricos e resolución de cuestións dos contidos dos temas citados. ● De non poder levarse a cabo de xeito presencial realizaríase online (proporcionando os medios necesarios) ben de xeito escrito ou oral.

Alumnado de materia pendente

Criterios de avaliación: Non hai cambios nos criterios de avaliación.

Procedementos e instrumentos de avaliación:

● Exames e probas realizadas no centro antes do confinamento.

● Tarefas de reforzo e recuperación enviadas online durante a corentena.

Criterios de cualificación:

● Exames e probas feitas antes do confinamento (100%).

● Tarefas de reforzo e recuperación enviadas online durante a corentena (20%).

De non poder completarse os criterios de cualificación anteriores, e en beneficio

do alumnado, e tendo en conta os contidos progresivos da materia pendente e do curso presente, acórdase no departamento didáctico o seguinte:

● Si o alumno-a aproba a materia do curso superior, automaticamente lle quedaría aprobada a do curso inferior.

ACTIVIDADES RECUPERACIÓN Y REFUERZO

20-4-2020 TEMA 1

TEMA 1 ACTIVIDADES TEÓRICAS 1ª EVALUACIÓN.

contesta las siguientes cuestiones ayudándose del libro de texto.

1) Define física.

2) Define química.

3) Cita los pasos del método científico.

4) Enumera y explica las variables distintas que podemos utilizar en la experimentación.

5) Que es una teoría científica.

6) Diferencia entre magnitud y medir.

7) Haz un cuadro con las unidades del sistema internacional donde figure su nombre y su símbolo.

8) Realiza los dibujos de los pictogramas que vienen en el libro de texto e indica que significan.

27-4-2020

Videos de factores de conversión:

https://youtu.be/8H5SKYmS1J8

https://youtu.be/BWHtwudx9OQ

5-5-2020 TEMA 2

https://youtu.be/8H5SKYmS1J8

https://youtu.be/BWHtwudx9OQ

ACTIVIDADES REPASO Y REFUERZO

15-3-2020

FÍSICA Y QUÍMICA 3º ESO

Del tema 6 hacer un resumen de las páginas 133-144 incluidas. Los ejercicios 5, 6, 7, 8, 9, 10, 13, 14, 15;

2 y 7 resueltos. Actividades finales: 5 y 6 resueltos, y 20, 21, 22, 28, 29.

Del tema 5, para aquellos cursos que aún no lo tengáis hecho y corregido: resumen página 112-118

incluidas y 120.

Página 122: ejercicios 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 27

Página123: ejercicios 31, 32, 33, 4 ejemplo.

Acabar ajustes del boletín.

23-5-2020

Vídeos de ajuste de ecuaciones-

https://youtu.be/39DAI571uO8

https://youtu.be/KBUZSYcRd7kPaso

Paso de gramos a moles:

https://youtu.be/MDgwvmpQc-g

https://youtu.be/O_9F2AJhQ3A

Estequiometría:

https://youtu.be/rJUoid926VY

1.- El hidrógeno y el oxígeno moleculares reaccionan entre sí para formar agua. a) Escribe y ajusta la

reacción.

b) ¿Cuántos moles y gramos de agua se formarán a partir de 100 g de hidrógeno? Sol: 900 g y 50 moles.

2.- En un horno se produce la siguiente reacción:

Bi2S3 + O2 → Bi2O3 + SO2 a) Calcula la masa de dióxido de azufre, que se obtiene al reaccionar 1 kg de Bi2S3 con la

cantidad suficiente de O2. b) Calcula la masa de oxígeno, que reacciona completamente con 5 mol de Bi2S3. Sol: 374,4 g SO2 ; 720 g

O2. 3.- El amoniaco se descompone en nitrógeno e hidrógeno, ambos en estado gaseoso.

a) Escribe la ecuación de la reacción ajustada.

b) Calcula la cantidad de hidrógeno que se desprende en la descomposición de 68 g de amoníaco.

c) ¿Cuántas moléculas de hidrógeno se desprenden? (3º.6.111) Sol: 6 moles y 3,61 · 1024 moléculas 4.- A partir de la ecuación ajustada C + O2 → CO2 , calcula:

a) La masa y cantidad de oxígeno necesaria para reaccionar con 10 g de carbono.

b) La masa y cantidad de dióxido de carbono que se obtendrá en el caso anterior.

c) La cantidad de partículas de oxigeno que reaccionan y de dióxido de carbono que se desprenden.

Sol: a) 26,7 g y 0,83 moles; b) 36,7 g de CO2 y 0,83 moles c) 5·1023 partic. 5.- Cuando reacciona el magnesio (MMg=24,3 u) con el oxígeno (Mo = 16 u) se produce óxido de

magnesio. Escribe y ajusta la reacción:

a) ¿Qué masa y cantidad de óxido se obtiene si partimos de 200 g de magnesio? b) ¿Qué masa y cantidad de oxígeno se consume en el caso anterior? c) ¿Cuántas moléculas de oxígeno reaccionan cuando se obtiene 1 mol de óxido?

Sol: 331,7 g y 8,23 moles; 131,7 g y 4,11 moles; 3,02·1023 moléculas 6.- La aspirina C9H8O4, se obtiene por reacción del ácido salicílico, C7H6O4, con anhídrido acético, C4H6O9.

La ecuación de la reacción es:

C7H6O3 + C4H6O3 → C9H8O4 + C2H4O2 ¿Cuántos gramos de cada reactivo se necesitan para obtener 50 g de aspirina? Sol: 38,33 g; 28,33 g.

7.- Por combustión del gas propano (C3H8) se forman 120 moles de dióxido de carbono. Calcula la masa

de gas propano que se necesita. Sol: 1760 g.

8.- Por combustión del gas pentano (C5H12) se forman 50 g de vapor de agua. Calcula la masa de gas

pentano que se necesita. Sol: 33.12g.

9.- Calcula el volumen de CO2, medido en condiciones normales, que se obtiene a partir de 25 g de CO. RECORDAR QUE 1 MOL DE UN GAS EN CONDICIONES NORMALES OCUPA UN VOLUMEN DE 22,4 L

Sol: 20 L.

4 CALCULOS ESTEQUIOMÉTRICOS.

https://youtu.be/39DAI571uO8

https://youtu.be/KBUZSYcRd7kPaso

https://youtu.be/MDgwvmpQc-g

https://youtu.be/O_9F2AJhQ3A

https://youtu.be/rJUoid926VY

10.- ¿Cuántos litros de CO2 medidos en cn? se obtendrían en la combustión de 20 kg de gas butano C4H10?

Sol: 30.877,2 l. 11.- En la fotosíntesis el CO2 de la atmósfera se convierte en O2 según la reacción:

CO2 + H2O → C6H12O6 + O2

a) Ajusta la reacción. b) ¿Cuántos gramos de O2 se obtienen en la fotosíntesis de 10 litros de CO2 medidos en c.n? Sol: 14,4

g.

27-3-2020

Resolvieron un cuestionario por la plataforma de Edmodo sobre ecuaciones químicas

ACTIVIDADES DE AMPLIACIÓN

31-3-2020

Enlaces a videos explicativos del tema 6: FUERZAS ELÉCTRICAS Y MAGNÉTICAS.

Brújula:

https://youtu.be/aDY_smwqiDo

Electrización por frotamiento:

https://youtu.be/OLFrpP7sT9Y

https://youtu.be/HDrEeyG_ZSk

https://youtu.be/rdeDnmjoKOc

Electricidad estática:

https://youtu.be/JFv31DpjFIE

Videos Ley de Coulomb

https://youtu.be/DpI38BrrU1c

https://youtu.be/nVoWS69u_yQ

https://youtu.be/Ow_Xcf13FVg

https://youtu.be/Mv_Em0xbutQ

https://youtu.be/-7B7YZvtDlY

https://youtu.be/X4hgmAhFg9E

Producción de electricidad con un campo magnético:

https://youtu.be/QjKy_myFHx4

14-4-2020 Resolver los ejercicios.

https://youtu.be/aDY_smwqiDo

https://youtu.be/OLFrpP7sT9Y

https://youtu.be/HDrEeyG_ZSk

https://youtu.be/rdeDnmjoKOc

https://youtu.be/JFv31DpjFIE

https://youtu.be/DpI38BrrU1c

https://youtu.be/nVoWS69u_yQ

https://youtu.be/Ow_Xcf13FVg

https://youtu.be/Mv_Em0xbutQ

https://youtu.be/-7B7YZvtDlY

https://youtu.be/X4hgmAhFg9E

https://youtu.be/QjKy_myFHx4

20-4-2020

Videos de ejemplo para resolver ejercicios: Hacer también el cuaderno los ejercicios de los videos.

https://youtu.be/DslRWSn207o https://youtu.be/D7TmQEhxj8E

1) Dos partículas de cargas q1 = -6C y q2 = 3C están separadas una distancia de 5mm. ¿Cuál es el valor de la fuerza de atracción?

Solución La Fuerza de atracción entre las partículas es: F = -6480N

2) ¿Qué fuerza actúa sobre dos partículas de cargas q1 = +8C y q2 = +7C están separadas una distancia de 4cm?

Solución: La Fuerza de atracción entre las partículas es: F = 315N

3) ¿A qué distancia deberán situarse dos cargas de 1 µC cada una, para que la fuerza de repulsión

entre ellas en el vacío sea de 0,9 N? Solución d= 10 cm

4) Calcular la fuerza de repulsión entre dos cargas positivas de 0,1 y 0,001 culombios, situadas en el

vacío a 10 metros de distancia. Solución: 9·103 N

5) Dos cargas, una de 10 µC y otra desconocida, se repelen con una fuerza de 112,5 N cuando están el

vacío a una distancia de 20 cm. Halla el valor de la carga desconocida. Solución: C = 50 µC.

27-4-2020

LEY DE COULOMB

RESPONDER A LAS SIGUIENTES CUESTIONES

1 ¿Qué sucede cuando se acercan dos cuerpos cargados con la misma carga? ¿Y si son de distinta

carga?

2 Al acercar un cuerpo a un electroscopio, las láminas no se han movido. ¿Podemos decir que el cuerpo no tiene ni protones ni electrones?

3 Si se toca la bola de un electroscopio descargado con un cuerpo electrizado, ¿qué carga

adquieren las láminas metálicas? ¿Qué posición tendrán las láminas desplazadas forman do

ángulo o en posición vertical? ¿Por qué?

4 Si un cuerpo con carga negativa pierde electrones, ¿aumentará o disminuirá su carga?

5 Si a un cuerpo neutro le ceden electrones, ¿cómo queda cargado? ¿Y si él cede electrones?

6 Si tocamos un electroscopio con una varilla de vidrio, ¿cómo podremos comprobar que está

cargada? 7 Un cuerpo tiene carga negativa. ¿Significa esto que no tiene protones? 8 Un cuerpo es neutro cuando:

https://youtu.be/DslRWSn207o

https://youtu.be/D7TmQEhxj8E

a) no tiene electricidad b) no tiene protones c) tiene solo neutrones d) tiene el mismo número de protones que de electrones e) tiene el mismo número de protones que de neutrones.

9 Explica si las siguientes afirmaciones son ciertas o no: a) Un cuerpo que tiene carga positiva ha captado protones. b) Un cuerpo que tiene carga negativa ha captado electrones.

c) Los neutrones surgen como consecuencia de que los protones y los electrones están en

el mismo número en el átomo.

d) Un cuerpo tiene carga positiva cuando no tiene electrones.

10 Explica en qué consisten y cuáles son las diferencias entre la electrización por frotamiento o por

contacto.

5-5-2020

Centrales eléctricas: ejercicios del libro de texto 15,16,18,25

3. Metodoloxía e actividades do 3º Trimestre (recuperación, repaso, reforzo, e no seu caso, ampliación)

Activididades ♦ Vídeos, exercicios e actividades dos temas tratados no 3º trimestre.

Metodoloxía ( alumnado con conectividade e sen conectividade)

Todo o alumnado de 3º ESO conta con medios para estar conectado no seguimento do 3º trimestre. Polo tanto a metodoloxía céntrase nos medios online manexados:

● Explicacións e resolución de dúbidas a través de aplicacións de mensaxeira instantánea (neste caso EDMODO).

● Entrega de actividades mediante a propia aplicación (EDMODO) ou correo electrónico do docente.


● Clase online a través de WebEx Cisco System para aclarar dúbidas ou problemas.

Materiais e recursos ● Aplicacións de uso didáctico de carácter telemático antes citadas.

Libro de 3º da ESO de Física e Química da edit. Santillana.

● Vídeos, apuntamentos propio sen PDF e WORD, dispoñibles en EDMODO e na Aula Virtual.

● Tarefas de repaso, recuperación e ampliación confeccionadas para a súa difusión e corrección online.

● Vídeos explicativos de uso didáctico a través do portal web YOUTUBE.


Información ao alumnado e ás familias

Aviso masivo a través do espazo Abalar Familias con enlace web a tódalas programacións do centro. Publicación directa cos grupos-aula de mensaxería instantánea que xestiona o equipo directivo. Publicación na Aula Virtual dentro do departamento de Física y química.

Publicidade

Publicación obrigatoria na páxina web do centro.

Aviso masivo a través do espazo Abalar Familias con enlace web a tódalas programacións do centro.

Publicación directa cos grupos-aula de mensaxería instantánea que xestiona o equipo directivo.




CURSO: 4º DA ESO MATERIA: FÍSICA e QUÍMICA DEPARTAMENTO: FÍSICA e QUÍMICA DATA: 12 MAIO 2020


PÁXINA 1 DE 11



ÍNDICE






PÁXINA 2 DE 11






Criterio de avaliación Estándar de aprendizaxe B1-1. Recoñecer que a investigación en ciencia é un labor colectivo e interdisciplinar en constante evolución e influída polo contexto económico e político.

B1-1.2. Argumenta con espírito crítico o grado de rigor científico dun artigo ou unha noticia, analizando o método de traballo e identificando as características do traballo científico.

B1-2. Analizar o proceso que debe seguir unha hipótese desde que se formula ata que é aprobada pola comunidade científica

B1-2.1. Distingue entre hipótese, leis e teorías, e explica os procesos que corroboran unha hipótese e dótana de valor científico.

B1-3. Comprobar a necesidade de usar vectores para a definición de determinadas magnitudes. B1-3.1. Identifica unha determinada magnitude como escalar ou vectorial, e describe os elementos que definen a esta última.

B1-4. Relacionar as magnitudes fundamentais coas derivadas a través de ecuaciones de magnitudes.

B1-4.1. Comproba a homogeneidad dunha fórmula aplicando a ecuación de dimensións aos dous membros.

B1-5. Comprender que non é posible realizar medidas sen cometer erros e distinguir entre erro absoluto e relativo.

B1-5.1. Calcula e interpreta o erro absoluto e o erro relativo dunha medida coñecido o valor real.

B1-6. Expresar o valor dunha medida usando o redondeo e o número de cifras significativas correctas.

B1-6.1. Calcula e expresa correctamente, partindo dun conxunto de valores resultantes da medida dunha mesma magnitude, o valor da medida, utilizando as cifras significativas adecuadas.

B1-7. Realizar e interpretar representacións gráficas de procesos físicos ou químicos a partir de táboas de datos e das leis ou principios involucrados.

B1-7.1. Representa gráficamente os resultados obtidos da medida de dúas magnitudes relacionadas inferindo, no seu caso, si trátase dunha relación lineal, cuadrática ou de proporcionalidad inversa, e deducindo a fórmula.

B2-1. Recoñecer a necesidade de usar modelos para interpretar a estrutura da materia utilizando aplicacións virtuales interactivas para a súa representación e identificación.

B2-1.1. Compara os diferentes modelos atómicos propostos ao longo da historia para interpretar a natureza íntima da materia, interpretando as evidencias que fixeron necesaria a evolución dos mesmos.

B2-2. Relacionar as propiedades dun elemento coa súa posición na Táboa Periódica e a súa

configuración electrónica.

B2-2.1. Establece a configuración electrónica dos elementos representativos a partir do seu número

atómico para deducir a súa posición na Táboa Periódica, os seus electróns de valencia e o seu

comportamento químico.

B2-2.2. Distingue entre metais, non metais, semimetales e gases nobres xustificando esta clasificación en función da súa configuración electrónica.

B2-3. Agrupar por familias os elementos representativos e os elementos de transición segundo

as recomendaciones da IUPAC.

B2-3.1. Escribe o nome e o símbolo dos elementos químicos e sitúaos na Táboa Periódica.

B2-4. Interpretar os distintos tipos de enlace químico a partir da configuración electrónica dos elementos implicados e a súa posición na Táboa Periódica.

B2-4.1. Utiliza a regra do octeto e diagramas de Lewis para predecir a estrutura e fórmula dos compostos iónicos e covalentes.

B2-5. Xustificar as propiedades dunha sustancia a partir da natureza da súa enlace químico. B2-5.1. Explica as propiedades de sustancias covalentes, iónicas e metálicas en función das interaccións entre os seus átomos ou moléculas.

B3-4. Recoñecer a cantidade de sustancia como magnitude fundamental e o mol como a súa unidade no Sistema Internacional de Unidades.

B3-4.1. Realiza cálculos que relacionen a cantidade de sustancia, a masa atómica ou molecular e a constante do número de Avogadro.

B3-5. Realizar cálculos estequiométricos con reactivos puros supoñendo un rendemento completo da reacción, partindo do axuste da ecuación química correspondente.

B3-5.1. Interpreta os coeficientes dunha ecuación química en términos de partículas, moles e, no caso de reaccións entre gases, en términos de volumes. B3-5.2. Resolve problemas, realizando cálculos estequiométricos, con reactivos puros e supoñendo un rendemento completo da reacción, tanto si os reactivos están en estado sólido como en disolución.



B4-1. Xustificar o carácter relativo do movemento e a necesidade dun sistema de referencia e de vectores para describilo adecuadamente, aplicando o anterior á representación de distintos tipos de desprazamento.

B4-1.1. Representa a traxectoria e os vectores de posición, desprazamento e velocidade en distintos tipos de movemento, utilizando un sistema de referencia.

B4-2. Distinguir os conceptos de velocidade media e velocidade instantánea xustificando a súa necesidade segundo o tipo de movemento..

B4-2.1. Clasifica distintos tipos de movementos en función da súa traxectoria e a súa velocidade. B4-2.2. Xustifica a insuficiencia do valor medio da velocidade nun estudo cualitativo do movemento rectilíneo uniformemente acelerado (M.R.U.A), razoando o concepto de velocidade instantánea.

B4-3 Expresar correctamente as relacións matemáticas que existen entre as magnitudes que definen os movementos rectilíneos e circulares.

B4-3.1. Deduce as expresións matemáticas que relacionan as distintas variables nos movementos rectilíneo uniforme (M.R.U.), rectilíneo uniformemente acelerado (M.R.Ou.A.), e circular uniforme (M.C.Ou.), así como as relacións entre as magnitudes lineales e angulares.

B4-4. Resolver problemas de movementos rectilíneos e circulares, utilizando unha representación esquemática coas magnitudes vectoriales implicadas, expresando o resultado nas unidades do Sistema Internacional.

B4-4.1. Resolve problemas de movemento rectilíneo uniforme (M.R.U.), rectilíneo uniformemente acelerado (M.R.U.A.), e circular uniforme (M.C.U.), incluíndo movemento de graves, tendo en conta valores positivos e negativos das magnitudes, e expresando o resultado en unidades do Sistema Internacional. B4-4.2. Determina tempos e distancias de freado de vehículos e xustifica, a partir dos resultados, a importancia de manter a distancia de seguridade en estrada. B4-4.3. Argumenta a existencia de vector aceleración en todo movemento curvilíneo e calcula o seu valor no caso do movemento circular uniforme.

B4-5. Elaborar e interpretar gráficas que relacionen as variables do movemento partindo de experiencias de laboratorio ou de aplicacións virtuales interactivas e relacionar os resultados obtidos coas ecuaciones matemáticas que vinculan estas variables.

B4-5.1. Determina o valor da velocidade e a aceleración a partir de gráficas posición-tempo e velocidade-tempo en movementos rectilíneos. B4-5.2. Deseña e describe experiencias realizables ben no laboratorio ou empregando aplicacións virtuales interactivas, para determinar a variación da posición e a velocidade dun corpo en función do tempo e representa e interpreta os resultados obtidos.

B4-6. Recoñecer o papel das forzas como causa dos cambios na velocidade dos corpos e representalas vectorialmente.

B4-6.1. Identifica as forzas implicadas en fenómenos cotiáns nos que hai cambios na velocidade dun corpo. B4-6.2. Representa vectorialmente o peso, a forza normal, a forza de rozamiento e a forza centrípeta en distintos casos de movementos rectilíneos e circulares.

B4-7. Utilizar o principio fundamental da Dinámica na resolución de problemas nos que interveñen varias forzas.

B4-7.1. Identifica e representa as forzas que actúan sobre un corpo en movemento tanto nun plano horizontal como inclinado, calculando a forza resultante e a aceleración.

B4-8. Aplicar as leis de Newton para a interpretación de fenómenos cotiáns. B4-8.1. Interpreta fenómenos cotiáns en términos das leis de Newton. B4-8.2. Deduce a primeira lei de Newton como consecuencia do enunciado da segunda lei. B4-8.3. Representa e interpreta as forzas de acción e reacción en distintas situacións de interacción entre obxectos.






Avaliación

Procedementos: Observación directa do traballo semanal . Análise e valoración de tarefas especialmente creadas para a avaliación. Valoración cuantitativa do avance individual (calificacións). Valoración cualitativa do avance individual (anotacións e puntualizacións).



Indicar o procedemento para obter a cualificación final de curso: A valoración final do alumnado farase seguindo o seguinte criterio:: Para os alumnos/as que teñan aprobadas a 1ª e a 2ª av aliación .-Nota media das cualificacións da 1º e 2º avaliación sempre e cando teña máis dun 5 nas dúas (50%

cada unha = 100%). .-Valoración positiva de ata un 20% da nota para o alumnado que complete as tarefas do 3º

trimestre de xeito telemático e online con éxito. Para os alumnos/as que non teñan aprobadas a 1ª e a 2ª avaliación ou algunha das dúas: Realizar

as tarefas encomendadas semanalmente dende o 15 de Marzo do 2020 por calquera dos medios indicados na metodoloxía da 3ª avaliación. Realizaremos cuestionarios telematicamente. Considéranse como puntos positivos:

.- Participar nas distintas actividades enviadas por algúns dos medios expostos na metodoloxía da 3ª avaliación relacionadas coa asignatura .

.- Amosar interés e coñecemento sobre a materia.


setembro

Os alumnos que non superen a materia na avaliación final terán unha proba escrita en setembro baseándose nos estándares de aprendizaxe das dúas primeiras avaliacións unicamente

Alumnado de materia

pendente

Criterios de avaliación: .- Realización de exercicios, esquemas e resumos relacionados cos contidos seguindo os criterios de avaliación. .- Realizaranse dous exames parciais: o primeiro a finais de novembro e un segundo non foi posible facelo, onde se valorarán os coñecementos adquiridos polos alumnos sobre os contidos dos distintos temas. .- Valoraranse as tarefas de repaso ou ampliación que realicen neste período de confinamiento


15%.





MATERIA:

3. Metodoloxía e actividades do 3º trimestre (recuperación, repaso, reforzo, e no seu caso, ampliación)

4.

Actividades

Primeiros 15 días de confinamento eu vos recomendo que repartades o tema das forzas do libro, TEMA 8, en dúas partes, unha para esta semana, que iría dende a pax 160 a 168 ambas incluidas, e un esquema o resumen desa metade do tema e as actividades que aparecen nesas páxinas. Para a segunda semana de confinamento facedes o mesmo, dende a pax 169 ata a 174, esquema ou resumo, e como actividades dende a 7ata a 11. Tercera semana: CUESTIONARIO 4º ESO TEMA 8. FÍSICA Y QUÍMICA. PERÍODO DE CONFINAMIENTO.

1. Si un cuerpo observamos que se mueve con velocidad constante, ¿podemos asegurar que sobre él no actúan fuerzas? Explicación. 2. La fuerza de tracción en una motocicleta es mucho menor que la del un camión, y sin embargo, al ponerse en verde un semáforo, la moto sale antes que el camión. ¿Cuál de los principios de Newton explica esto? 3. Explica, basándote en los principios de Newton, por qué si das un empujón a un muchacho muy corpulento, eres tú el que te caes hacia atrás.¡¿ Y sí estuvieran subidos a unos patines? 4. La fuerza de tracción de un coche puede admitirse constante y, a pesar de lo que afirma el segundo principio de Newton, el coche se mueve a velocidad constante. ¿Cómo puede explicarse esto? 5. ¿Poseen todos los cuerpos la misma inercia? ¿Por qué necesitamos ir atados con cinturones de seguridad en un coche? ¿Qué ley de Newton has aplicado? 6. Un coche viaja a velocidad constante (108 km/h) por una autovía, manteniendo pisado el acelerador. Dibuja las fuerzas que actúan sobre él y explica por qué su velocidad es constante si el motor está ejerciendo una fuerza. 7. Analiza las situaciones siguientes: a) Los calamares avanzan expulsando agua… b) El movimiento de un avión de propulsión a chorro, c) el movimiento de un globo de goma de goma que se suelta sin cerrar

la salida del aire. Cuarta semana: Vamos a ver..para esta semana deberíais de hacer ejercicios del final del tema, pags de la 175 a la 177, ambas incluidas. NO TODOS ... PARES O IMPARES, COMO OS APETEZCA EL VIERNES A LAS 10 DE LA MAÑANA OS SUBIRÉ UN CUESTIONARIO QUE TENDRÉIS QUE ENVIARME ANTES DE LAS 11:30 AM. CUALQUIER DUDA ME PODÉIS PREGUNTAR POR EDMODO AHORA OS SUBO EL SOLUCINARIO Y MAÑANA OS HARE UNA EXPLICACIÓN DE ESOS EJERCICIOS DE LA PRIMERA MITAD QUE OS DIERON ALGO DE LATA, EL 5 Y EL 6 DEL CUESTIONARIO Y EL 4 Y EL 8 DEL TEMA ... TRANQUILOS Cuarta semana: CUESTIONARIO TEMA 8 (3-IV-2020). DINÁMICA

1.- Cuando se detiene un cuerpo que estaba en movimiento es porque: a) la fuerza que lo impulsaba ha dejado de actuar b) ha actuado una fuerza que se opone al movimiento c) se le ha acabado la energía 2.- Dejamos caer simultáneamente y desde la misma altura dos cuerpos de diferente masa. Despreciando el rozamiento con el aire. (Puede haber una o varias respuestas) a) el de mayor masa llega antes al suelo b) los dos llegan con la misma velocidad c) los dos llegan a la vez al suelo e) el de menor masa llega antes al suelo 3.- Cuatro niños corren uno detrás de otro con velocidad conste en línea recta. Si en un momento determinado el primero lanza verticalmente una pelota hacia arriba. ¿Cuál la recogerá? a) El primero b) El segundo c) El tercero d) El cuarto 4.- Se dejan caer desde la misma altura sendas bolas de masas m y 2m respectivamente. Llegará al suelo: a) Antes de la masa m b) Antes la de masa 2m c) Al mismo tiempo d) Ninguna de estas contestaciones 5.- Un objeto es lanzado verticalmente hacia arriba ¿Qué diagramas de los que se ofrecen a continuación crees que representan correctamente las fuerzas que actúan en cada una de las siguientes situaciones si suponemos que no hay resistencia del aire mientras el objeto asciende? a) b) c) d) 6.- Razona si las siguientes afirmaciones son verdaderas (V) o falsas (F): a) Si un cuerpo está en movimiento, alguna fuerza está actuando sobre él. b) La fuerza es la causa de la variación del movimiento de los cuerpos. c) Cuanto mayor sea la fuerza que actúa sobre un cuerpo, mayor será su velocidad. d) La aceleración que experimenta un cuerpo es mayor cuanto mayor sea la fuerza. e) Al aplicar una fuerza a un cuerpo, su aceleración es mayor cuanto mayor sea su masa. f) La fuerza que ejerce un futbolista al dar una patada a un balón es mayor que la fuerza que



MATERIA:

éste recibe del balón. 7.- Razona si las siguientes afirmaciones son verdaderas (V) o falsas (F): a) La velocidad de un cuerpo es directamente proporcional a la fuerza que actúa sobre él. b) Las fuerzas producen en los cuerpos aceleraciones y deformaciones. c) La Tierra atrae a una piedra con mayor fuerza que la piedra a la Tierra. d) Si un cuerpo está en movimiento es porque una fuerza está actuando sobre él. e) Si un cuerpo está en reposo es porque ninguna fuerza actúa sobre él. 8.- Al aplicar una fuerza de 20 N sobre un cuerpo, éste adquiere una aceleración de 4 m/s2 Dibuja el cuerpo y las fuerzas que actúan sobre él. a) Halla la masa del cuerpo. b) ¿Qué aceleración adquiriría si se le aplicara una fuerza de 100 N? c) Calcula el peso del cuerpo y la normal. 9.- Calcula la fuerza de rozamiento máxima que hay que vencer al empujar un bloque de 100 kg de masa que se desliza sobre una superficie horizontal, si el coeficiente de rozamiento es 𝝁 = 0'2. 10.-Se arrastra un bloque de 50 kg de masa tirando con una fuerza de 100 N. Si al aplicar esta fuerza se le da una aceleración de 0’5 m/s2 , ¿cuánto vale la fuerza de rozamiento? Resultado: Fr = 75 N 11.- Se tira de un cajón de 100 kg con una fuerza constante de 200 N paralela al suelo. El cajón se mueve con mru. ¿Cuánto vale la fuerza de rozamiento entre el cajón y el suelo? 12.-Explica razonadamente por qué el perdigón de una escopeta sale muy rápido y la escopeta va hacia atrás mucho más lentamente. 13.- Dos patinadores, Alberto y Benito, de 60 y 80 kg de masa respectivamente, se encuentran en reposo sobre una pista de hielo. Si Alberto ejerce sobre Benito una fuerza de 480 N, calcula la aceleración que adquiere cada uno. 14.-La fuerza de tracción en una motocicleta es mucho menor que la de un camión, y sin embargo, al ponerse en verde un semáforo, la moto sale antes que el camión. ¿Cuál de los principios de Newton explica esto? 15.- Una masa de 4 g. se mueve siguiendo una circunferencia de 60 cm de radio. Si gira a 3.000 rpm, calcular su velocidad angular en rad/s, y su velocidad lineal. (Sol.: 314 rad/s ; 188,4 m/s) 16.- Al lanzar con una honda una piedra de 100 g ejercemos sobre las correas una fuerza de 200 N. Si la piedra describe círculos de 80 cm de radio: a) ¿Con qué velocidad lineal saldrá cuando la soltemos?; b) ¿Qué sucedería si describiese con la misma velocidad círculos de radio 50 cm? c) Dibuja la fuerza centrípeta sobre la imagen. 17.- Un coche de 500 kg, que se mueve con velocidad constante de 120 km/h entra en una curva circular de 80 m de radio. a)¿Qué tipo de aceleración lleva? b)¿Qué fuerza habrá que ejercer sobre el coche para que no se salga de la curva? c)¿Quién o qué ejerce esta fuerza sobre el coche? 18.- Justifica si las siguientes afirmaciones son verdaderas o falsas: a) La Luna gira alrededor de la Tierra porque sobre ella actúa una fuerza de atracción centrípeta ejercida por la Tierra. b) Sobre un cuerpo que describe una trayectoria circular constante no actúa ninguna fuerza. c) Cuando hiela, los coches se salen de la carretera en las curvas porque la fuerza de rozamiento entre el suelo y los neumáticos es despreciable y el coche sigue con movimiento rectilíneo. 19.-¿Qué fuerza hemos de realizar sobre un cuerpo de 3 kg, si queremos: a. Levantarlo con una velocidad constante de 7 m/s. b. Bajarlo con una aceleración de 4 m/s2 c. Que esté en reposo. d. Subirlo con una aceleración de 2 m/s2 e. Bajarlo con velocidad constante de 5 m/s. f. Bajarlo con una aceleración de 13 m/s2 20.- Al aplicar cierta fuerza a un cuerpo de masa desconocida, se observa que acelera tres veces

más que otro de 4 kg al que se le aplica la misma fuerza. Calcula su masa. Quinta semana para los que suspendieron alguna o las 2 primeras evaluaciones:



MATERIA:

Sexta semana para los que suspendieron alguna o las 2 primeras evaluaciones: CUESTIONARIO DE REPASO T.2 FeQ. 4º ESO

1. Un átomo de un elemento tiene de configuración electrónica 1s22s22p63s23p3. ¿A qué grupo de la tabla pertenece? 2. Escribir la configuración electrónica para: a) El elemento alcalino del cuarto período. b) El elemento halógeno del tercer período c) el gas noble del cuarto período. Indica si son metales o no metales 3. Sean los elementos: A, B e C de números atómicos 2, 11 e 13 respectivamente. Justificar el elemento que: a) Corresponde a un gas noble. b) Es un metal alcalino. c) Presenta valencia + 3. 4. .Escribe la configuración electrónica de los iones:F- , Al+3, Ca+2, Rb+1 , S-2, Na+1 5. CONTESTA: a) ¿Cuántos elementos hay en el cuarto período? b) ¿A qué grupo pertenecen los elementos con 5 electrones en la capa de valencia? c) ¿A qué grupo pertenecen los elementos con un electrón en un orbital p? d) ¿En qué termina la configuración electrónica de un gas noble? e) ¿En qué termina la configuración electrónica de un metal alcalino -térreo? f) ) ¿En qué debe terminar la configuración electrónica de un elemento con valencia -3? g) ¿En qué debe terminar la configuración electrónica de un elemento del grupo 15? h) ¿Cuántos electrones de valencia tiene un elemento anfígeno ? i) ¿En qué termina la configuración electrónica de un elemento del grupo 2?

j) ¿En qué termina la configuración electrónica de un nitrogenoideo? Quinta y Sexta semana para los que aprobaron las 2 evaluaciones:

EJERCICIOS REPASO TEMA 10 FUERZAS EN FLUÍDOS. 4º ESO. FeQ 1. Calcula la presión que soporta un submarino que navega a 150 m de profundidad si la densidad del agua es 1030 kg/ m3 . 2. Calcula la fuerza que ejerce el agua sobre los cristales de las gafas, de superficie 40 cm2 , de un submarinista que bucea a 17 m de profundidad si la densidad del agua es 1,02 g/cc. 3. Calcula la presión media sobre las compuertas de un embalse si el agua en ellas tiene una

CUESTIONARIO REPASO TEMA 1. 4º ESO FIS y QUIM.

1.-Se midió la distancia entre dos puntos de un río y se encontró: (1500 2) m. Al mismo tiempo se midió la altura de una habitación encontrándose un valor de: 2.80 m 2 cm. ¿Qué medida se verificó con más precisión?

2.-En el aeropuerto miden la masa de la maleta que queremos facturar y la lectura de la

báscula, con una graduación de 100 g, es de 25,4 kg. a) ¿Cuál es el error absoluto que se ha

cometido en la medida? b) ¿Cuál es el error relativo?

3.-. Para estudiar la aceleración de un nuevo modelo de automóvil, se mide la distancia

recorrida desde el origen, s, en cierto tiempo, t:

a) Representa los datos en una gráfica. ¿Qué tipo de movimiento crees que sigue el

automóvil?

b) b) Determina la ecuación que relaciona la posición del móvil en función del tiempo.

4.-Escribe la ecuación de dimensiones de las siguientes magnitudes: a)Fuerza. b)Densidad.

5.-Utiliza el análisis dimensional para comprobar si las siguientes ecuaciones con coherente:

a) F = m . a

b) v · a = F · m.

c) p · V = F · L.

Donde: F fuerza, m masa, a aceleración, v velocidad, p presión, V volumen, L longitud

6.- Realiza los cambios de unidades necesarios mediante factores de conversión para expresar

las siguientes cantidades en unidades del Sistema Internacional:

a) 5 mg/cm3

b) 1300 mm/s

c) 0,3 g/cm3

d) 400 m/min

f) 72 km/h

g) 13,6 g/dm

h) 3120 cm/s



MATERIA:

profundidad de 40 m. El embalse contiene agua dulce: densidad = 1000 kg/m3 . 4. El submarino Yellow se encuentra bajo el agua a una profundidad de 500 m. Calcula: a) La presión que ejerce el agua a esa profundidad; b) La fuerza necesaria para abrir una escotilla de 0,5 m2 de superficie. Dato: Dmar = 1030 kg/m3 5. El petrolero Prestige se hundió en el mar a 133 millas del cabo Finisterre hasta una profundidad de 3000 m llevando 65000 toneladas de fuel en sus tanques. Calcula la presión que soportaban los tanques de combustible a dicha profundidad Dato: Dmar = 1030 kg/m3 6. Calcula la presión total que soporta un submarino: a) Sobre la superficie del agua; b) A 50 m de profundidad en el mar; c) A 500 m de profundidad. Dato: Dmar = 1030 kg/m3 7. Un batiscafo se encuentra sumergido a 100 m de profundidad en el mar. Calcula: a) La presión total que soporta; b) Si la escotilla circular tiene un diámetro de 80 cm ¿qué fuerza mínima hay que ejercer para abrirla bajo el agua? Dato: Dmar = 1030 kg/m3 8. Una piedra pesa 588 N en el aire y 343 N en el agua. Calcular: a) El volumen de la piedra. b) La densidad de la piedra. 9. Un bloque de aluminio pesa en el aire 67 N y cuando está sumergido en un líquido desconocido pesa 44 N. Hallar: a) La masa y el volumen del bloque de aluminio. b) La densidad del líquido desconocido. Dato: d aluminio = 2700 kg/m3 . 10. Un cuerpo pesa en el aire 2,74 N; en agua tiene un peso aparente de 1,86 N y en alcohol tiene un peso aparente de 2,06 N.. Calcular: a) La densidad del cuerpo. b) La densidad del alcohol 11. Un cilindro de plástico de 2 cm de radio y 5 cm de altura pesa 1,7 N en el aire y 1 N cuando se sumerge totalmente en un líquido. Calcula: a) El empuje; b) La densidad del líquido. 12. Un iceberg tiene un volumen total de 100 m3 . Calcula: a) El volumen de la parte sumergida; b) El porcentaje de la parte sumergida con respecto al volumen total del iceberg. Datos: D hielo = 900 kg/m3 D mar = 1030 kg/m3 13. Probablemente te preguntes, o no, por qué Torricelli utilizó mercurio y no agua. ¿Cuánto mediría la columna de líquido si realizase el experimento con agua? Dato: Dagua = 1000 kg/m3 14. Sobre el émbolo menor, de 10 cm2 , de una prensa hidráulica se aplica una fuerza de 250 N. ¿Qué fuerza se ejercerá sobre el émbolo mayor de 400 cm2 ? 15. ¿Qué fuerza es preciso aplicar sobre un émbolo de 650 cm2 , para elevar un automóvil de 1250 kg situado en un émbolo de 6 m2 ? 16. Una prensa hidráulica tiene dos émbolos de 50 cm2 y 250 cm2 . Se coloca sobre el émbolo pequeño

una masa de 100 kg. ¿Qué fuerza se ejercerá sobre el mayor?

REPASO T3 4º ESO CONFIN

1) Escribe la configuración electrónica del Ca y el Cl. a) ¿Qué tipo de enlace formarán al unirse? b) ¿Cuál será su fórmula?

2) ¿Qué parejas de los siguientes elementos formarán enlace iónico: Mg, K, Cl, Ca, S, Br, I.

3) Si en los compuestos iónicos no existen moléculas individuales. ¿Qué sentido tiene la fórmula NaCl? 4) Representa mediante notación de Lewis las siguientes moléculas:

a) fosfina b) metano c) bromo d) ácido clorhídrico d) ácido sulfhídrico 5) ¿Qué tipo de enlace se presenta entre las siguientes parejas de elementos? Indica también su fórmula:

a) Mg y Cl; b) Ar y Ar; c) Cl y Cl; d) H y S; e)Mg y Mg; f) Na y Br; h) H y H; i) N y N; j) O y O 6) Completa la siguiente tabla:

Sustancia Tipo de enlace Estado natural Punto fusión Conductividad eléctrica en estado natural

Dioxígeno

Agua

Cloruro de sodio

Magnesio

Dicloruro de calcio



MATERIA:

7) Realiza un diagrama de puntos o de Lewis de las siguientes moléculas indicando el tipo de enlace:

a) Dinitrógeno b) Cloruro de hidrógeno c) Dióxido de carbono d) Agua e) Sulfuro de dihidrógeno.


con conectividade




Materiais: Fundamentalmente o libro de 4º da ESO de Física e Química da edit. Santillana. Enlaces a Vídeos Cuestionarios deseñados polos profesores Recursos: Aula Virtual do IES Lagoa de Antela Plataforma de aprendizaxe EDMODO Aulas de teledocencia WEBEX Grupo de wasap del cuerso Correo electrónico Fotocopias realizadas y repartidas polo concello



MATERIA:



familias



ADAPTACIÓN DA PROGRAMACIÓN

DIDÁCTICA. CURSO 2019/2020

CENTRO: IES LAGOA DE ANTELA - 32015232

CURSO: 1º BACHARELATO


DEPARTAMENTO: FÍSICA E QUÍMICA

DATA: 12-05-2020

Instrucións do 27 de abril de 2020, da Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa para o

desenvolvemento do terceiro trimestre do curso académico 2019/20, nos centros docentes da Comunidade Autónoma de

Galicia.

Adaptación Programación didáctica Páxina 2 de 14 Centro IES Lagoa de Antela 3º Trimestre 2019 – 2020 Curso: 1º BACHARELATO

Materia: FÍSICA E QUÍMICA

INDICE



3. Metodoloxía e actividades do 3º trimestre (recuperación,

reforzo, repaso, e no seu caso ampliación)


Adaptación Programación didáctica Páxina 3 de 14 Centro IES Lagoa de Antela 3º Trimestre 2019 – 2020 Curso: 1º Bacharelato

Materia: Física e Química

1. ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE E COMPETENCIAS IMPRESCINDIBLES

CRITERIOS DE AVALIACIÓN ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE

REPASO, REFORZO E RECUPERACIÓN:

▪ B1.1. Recoñecer e utilizar as estratexias

básicas da actividade científica: formular

problemas e emitir hipóteses, propor

modelos, elaborar estratexias de resolución

de problemas e deseños experimentais,

analizar os resultados e realizar experiencias

▪ FQB1.1.1. Aplica habilidades necesarias para a investigación

científica: fai preguntas, identifica problemas, recolle datos, realiza

experiencias, deseña e argumenta estratexias de resolución de

problemas, utiliza modelos e leis, revisa o proceso e obtén

conclusións.

▪ FQB1.1.2. Resolve exercicios numéricos e expresa o valor das

magnitudes empregando a notación científica, estima os erros absoluto

e relativo asociados e contextualiza os resultados.

▪ FQB1.1.3. Efectúa a análise dimensional das ecuacións que relacionan

as magnitudes nun proceso físico ou químico.

▪ FQB1.1.4. Distingue magnitudes escalares e vectoriais, e opera

adecuadamente con elas.

▪ FQB1.1.5. Elabora e interpreta representacións gráficas de procesos

físicos e químicos a partir dos datos obtidos en experiencias de

laboratorio ou virtuais, e relaciona os resultados obtidos coas

ecuacións que representan as leis e os principios subxacentes.

▪ FQB1.1.6. A partir dun texto científico, extrae e interpreta a

información, e argumenta con rigor e precisión, utilizando a

terminoloxía adecuada.

▪ B1.3. Realizar en equipo tarefas propias da

investigación científica.

▪ FQB1.3.1. Realiza de xeito cooperativo ou colaborativo algunhas

tarefas propias da investigación científica: procura de información,

prácticas de laboratorio ou pequenos proxectos de investigación.

▪ B2.1. Explicar a teoría atómica de Dalton e

as leis básicas asociadas ao seu

establecemento.

▪ FQB2.1.1. Xustifica a teoría atómica de Dalton e a descontinuidade da

materia a partir das leis fundamentais da química, e exemplifícao con

reaccións.

▪ B2.2. Utilizar a ecuación de estado dos

gases ideais para establecer relacións entre a

presión, o volume e a temperatura.

▪ FQB2.2.1. Determina as magnitudes que definen o estado dun gas

aplicando a ecuación de estado dos gases ideais.

▪ FQB2.2.2. Explica razoadamente a utilidade e as limitacións da

hipótese do gas ideal.

▪ B2.3. Aplicar a ecuación dos gases ideais

para calcular masas moleculares e

determinar fórmulas moleculares.

▪ FQB2.3.1. Determina presións totais e parciais dos gases dunha

mestura, relacionando a presión total dun sistema coa fracción molar e

a ecuación de estado dos gases ideais.

▪ FQB2.3.2. Relaciona a fórmula empírica e molecular dun composto

coa súa composición centesimal, aplicando a ecuación de estado dos

gases ideais.

▪ B2.4. Realizar os cálculos necesarios para a

preparación de disolucións dunha

concentración dada, expresala en calquera

das formas establecidas, e levar a cabo a súa

preparación.

▪ FQB2.4.1.Expresa a concentración dunha disolución en g/L, mol/L,

porcentaxe en peso e en volume; leva a cabo e describe o

procedemento de preparación no laboratorio de disolucións dunha

concentración determinada e realiza os cálculos necesarios, tanto para

o caso de solutos en estado sólido como a partir doutra de

concentración coñecida.

▪ B2.5. Explicar a variación das propiedades

coligativas entre unha disolución e o

disolvente puro, e comprobalo

experimentalmente.

▪ FQB2.5.1. Experimenta e interpreta a variación das temperaturas de

fusión e ebulición dun líquido ao que se lle engade un soluto,

relacionándoo con algún proceso de interese no contorno.

▪ FQB2.5.2. Utiliza o concepto de presión osmótica para describir o

paso de ións a través dunha membrana semipermeable.



▪ B2.7. Recoñecer a importancia das técnicas

espectroscópicas que permiten a análise de

substancias e as súas aplicacións para a

detección destas en cantidades moi

pequenas de mostras.

▪ FQB2.7.1. Describe as aplicacións da espectroscopía na identificación

de elementos e compostos.

▪ B3.1. Formular e nomear correctamente as

substancias que interveñen nunha reacción

química dada, e levar a cabo no laboratorio

reaccións químicas sinxelas.

▪ FQB3.1.1. Escribe e axusta e realiza ecuacións químicas sinxelas de

distinto tipo (neutralización, oxidación, síntese) e de interese

bioquímico ou industrial.

▪ B3.2. Interpretar as reaccións químicas e

resolver problemas nos que interveñan

reactivos limitantes e reactivos impuros, e

cuxo rendemento non sexa completo.

▪ FQB3.2.1. Interpreta unha ecuación química en termos de cantidade de

materia, masa, número de partículas ou volume, para realizar cálculos

estequiométricos nela.

▪ FQB3.2.2. Realiza os cálculos estequiométricos aplicando a lei de

conservación da masa a distintas reaccións.

▪ FQB3.2.3. Efectúa cálculos estequiométricos nos que interveñan

compostos en estado sólido, líquido ou gasoso, ou en disolución en

presenza dun reactivo limitante ou un reactivo impuro.

▪ FQB3.2.4. Aplica o rendemento dunha reacción na realización de

cálculos estequiométricos.

▪ B3.3. Identificar as reaccións químicas

implicadas na obtención de compostos

inorgánicos relacionados con procesos

industriais.

▪ FQB3.3.1. Describe o proceso de obtención de produtos inorgánicos

de alto valor engadido, analizando o seu interese industrial.

▪ B3.5. Valorar a importancia da

investigación científica no desenvolvemento

de novos materiais con aplicacións que

melloren a calidade de vida.

▪ FQB3.5.1. Analiza a importancia e a necesidade da investigación

científica aplicada ao desenvolvemento de novos materiais, e a súa

repercusión na calidade de vida, a partir de fontes de información

científica.

▪ B4.1. Interpretar o primeiro principio da

termodinámica como o principio de

conservación da enerxía en sistemas nos que

se producen intercambios de calor e

traballo.

▪ FQB4.1.1. Relaciona a variación da enerxía interna nun proceso

termodinámico coa calor absorbida ou desprendida e o traballo

realizado no proceso.

▪ B4.2. Recoñecer a unidade da calor no

Sistema Internacional e o seu equivalente

mecánico.

▪ FQB4.2.1. Explica razoadamente o procedemento para determinar o

equivalente mecánico da calor tomando como referente aplicacións

virtuais interactivas asociadas ao experimento de Joule.

▪ B4.3. Interpretar ecuacións termoquímicas e

distinguir entre reaccións endotérmicas e

exotérmicas.

▪ FQB4.3.1. Expresa as reaccións mediante ecuacións termoquímicas

debuxando e interpretando os diagramas entálpicos asociados.

▪ B4.4. Describir as posibles formas de

calcular a entalpía dunha reacción química.

▪ FQB4.4.1. Calcula a variación de entalpía dunha reacción aplicando a

lei de Hess, coñecendo as entalpías de formación ou as enerxías de

ligazón asociadas a unha transformación química dada, e interpreta o

seu signo.

▪ B4.5. Dar resposta a cuestións conceptuais

sinxelas sobre o segundo principio da

termodinámica en relación aos procesos

espontáneos.

▪ FQB4.5.1. Predí a variación de entropía nunha reacción química

dependendo da molecularidade e do estado dos compostos que

interveñen.



▪ B4.6. Predicir, de forma cualitativa e

cuantitativa, a espontaneidade dun proceso

químico en determinadas condicións a partir

da enerxía de Gibbs.

▪ FQB4.6.1. Identifica a enerxía de Gibbs coa magnitude que informa

sobre a espontaneidade dunha reacción química.

▪ FQB4.6.2. Xustifica a espontaneidade dunha reacción química en

función dos factores entálpicos, antrópicos e da temperatura.

▪ B4.7. Distinguir os procesos reversibles e

irreversibles, e a súa relación coa entropía e

o segundo principio da termodinámica.

▪ FQB4.7.1. Expón situacións reais ou figuradas en que se poña de

manifesto o segundo principio da termodinámica, asociando o

concepto de entropía coa irreversibilidade dun proceso.

▪ FQB4.7.2. Relaciona o concepto de entropía coa espontaneidade dos

procesos irreversibles.

▪ B4.8. Analizar a influencia das reaccións de

combustión a nivel social, industrial e

ambiental, e as súas aplicacións.

▪ FQB4.8.1. Analiza as consecuencias do uso de combustibles fósiles,

relacionando as emisións de CO2 co seu efecto na calidade de vida, o

efecto invernadoiro, o quecemento global, a redución dos recursos

naturais e outros, a partir de distintas fontes de información, e propón

actitudes sustentables para reducir estes efectos.

▪ B5.1. Recoñecer hidrocarburos saturados e

insaturados e aromáticos, relacionándoos

con compostos de interese biolóxico e

industrial.

▪ FQB5.1.1. Formula e nomea segundo as normas da IUPAC

hidrocarburos de cadea aberta e pechada, e derivados aromáticos.

▪ B5.2. Identificar compostos orgánicos que

conteñan funcións osixenadas e

nitroxenadas.

▪ FQB5.2.1. Formula e nomea segundo as normas da IUPAC compostos

orgánicos sinxelos cunha función osixenada ou nitroxenada.

▪ B5.3. Representar os tipos de isomería. ▪ FQB5.3.1. Representa os isómeros dun composto orgánico.

▪ B5.4. Explicar os fundamentos químicos

relacionados coa industria do petróleo e do

gas natural.

▪ FQB5.4.1. Describe o proceso de obtención do gas natural e dos

derivados do petróleo a nivel industrial, e a súa repercusión ambiental.

▪ FQB5.4.2. Explica a utilidade das fraccións do petróleo.

▪ B5.5. Diferenciar as estruturas que presenta

o carbono no grafito, no diamante, no

grafeno, no fullereno e nos nanotubos, e

relacionalo coas súas aplicacións.

▪ FQB5.5.1. Identifica as formas alotrópicas do carbono relacionándoas

coas propiedades fisicoquímicas e as súas posibles aplicacións.

▪ B6.1. Distinguir entre sistemas de referencia

inerciais e non inerciais.

▪ FQB6.1.1. Analiza o movemento dun corpo en situacións cotiás

razoando se o sistema de referencia elixido é inercial ou non inercial.

▪ FQB6.1.2. Xustifica a viabilidade dun experimento que distinga se un

sistema de referencia se acha en repouso ou se move con velocidade

constante.

▪ B6.2. Representar graficamente as

magnitudes vectoriais que describen o

movementos nun sistema de referencia

adecuado.

▪ FQB6.2.1. Describe o movemento dun corpo a partir dos seus vectores

de posición, velocidade e aceleración nun sistema de referencia dado.

▪ B6.3. Recoñecer as ecuacións dos

movementos rectilíneo e circular, e aplicalas

a situacións concretas.

▪ FQB6.3.1. Obtén as ecuacións que describen a velocidade e a

aceleración dun corpo a partir da expresión do vector de posición en

función do tempo.

▪ FQB6.3.2. Resolve exercicios prácticos de cinemática en dúas

dimensións (movemento dun corpo nun plano) aplicando as ecuacións

dos movementos rectilíneo uniforme (MRU) e movemento rectilíneo

uniformemente acelerado (MRUA).



▪ B6.5. Determinar velocidades e aceleracións

instantáneas a partir da expresión do vector

de posición en función do tempo.

▪ FQB6.5.1. Formulado un suposto, identifica o tipo ou os tipos de

movementos implicados, e aplica as ecuacións da cinemática para

realizar predicións acerca da posición e a velocidade do móbil.

▪ B6.6. Describir o movemento circular

uniformemente acelerado e expresar a

aceleración en función das súas

compoñentes intrínsecas.

▪ FQB6.6.1. Identifica as compoñentes intrínsecas da aceleración en

casos prácticos e aplica as ecuacións que permiten determinar o seu

valor.


AMPLIACIÓN:

▪ B6.3. Recoñecer as ecuacións dos

movementos rectilíneo e circular, e aplicalas

a situacións concretas.

▪ FQB6.3.3. Realiza e describe experiencias que permitan analizar os

movementos rectilíneo ou circular, e determina as magnitudes

involucradas.

▪ B6.4. Interpretar representacións gráficas

dos movementos rectilíneo e circular.

▪ FQB6.4.1. Interpreta as gráficas que relacionan as variables implicadas

nos movementos MRU, MRUA e circular uniforme (MCU) aplicando

as ecuacións adecuadas para obter os valores do espazo percorrido, a

velocidade e a aceleración.

▪ B6.7. Relacionar nun movemento circular as

magnitudes angulares coas lineais.

▪ FQB6.7.1. Relaciona as magnitudes lineais e angulares para un móbil

que describe unha traxectoria circular, establecendo as ecuacións

correspondentes.

▪ B6.8. Identificar o movemento non circular

dun móbil nun plano como a composición

de dous movementos unidimensionais

rectilíneo uniforme (MRU) e/ou rectilíneo

uniformemente acelerado (MRUA).

▪ FQB6.8.1. Recoñece movementos compostos, establece as ecuacións

que os describen, e calcula o valor de magnitudes tales como alcance e

altura máxima, así como valores instantáneos de posición, velocidade

e aceleración.

▪ FQB6.8.2. Resolve problemas relativos á composición de movementos

descompoñéndoos en dous movementos rectilíneos.

▪ FQB6.8.3. Emprega simulacións virtuais interactivas para resolver

supostos prácticos reais, determinando condicións iniciais, traxectorias

e puntos de encontro dos corpos implicados.

▪ B7.1. Identificar todas as forzas que actúan

sobre un corpo.

▪ FQB7.1.1. Representa todas as forzas que actúan sobre un corpo,

obtendo a resultante e extraendo consecuencias sobre o seu estado de

movemento.

▪ FQB7.1.2. Debuxa o diagrama de forzas dun corpo situado no interior

dun ascensor en diferentes situacións de movemento, calculando a súa

aceleración a partir das leis da dinámica.

▪ B7.2. Resolver situacións desde un punto de

vista dinámico que involucran planos

inclinados e/ou poleas.

▪ FQB7.2.1. Calcula o módulo do momento dunha forza en casos

prácticos sinxelos.

▪ FQB7.2.2. Resolve supostos nos que aparezan forzas de rozamento en

planos horizontais ou inclinados, aplicando as leis de Newton.

▪ FQB7.2.3. Relaciona o movemento de varios corpos unidos mediante

cordas tensas e poleas coas forzas que actúan sobre cada corpo.

▪ B7.4. Aplicar o principio de conservación

do momento lineal a sistemas de dous

corpos e predicir o movemento destes a

partir das condicións iniciais.

▪ FQB7.4.1. Establece a relación entre impulso mecánico e momento

lineal aplicando a segunda lei de Newton.

▪ FQB7.4.2. Explica o movemento de dous corpos en casos prácticos

como colisións e sistemas de propulsión mediante o principio de

conservación do momento lineal.

▪ B7.5. Xustificar a necesidade de que existan

forzas para que se produza un movemento

circular.

▪ FQB7.5.1. Aplica o concepto de forza centrípeta para resolver e

interpretar casos de móbiles en curvas e en traxectorias circulares.

▪ B7.8. Determinar e aplicar a lei de ▪ FQB7.8.1. Expresa a forza da atracción gravitatoria entre dous corpos



gravitación universal á estimación do peso

dos corpos e á interacción entre corpos

celestes, tendo en conta o seu carácter

vectorial.

calquera, coñecidas as variables das que depende, establecendo como

inciden os cambios nestas sobre aquela.

▪ FQB7.8.2. Compara o valor da atracción gravitatoria da Terra sobre un

corpo na súa superficie coa acción de corpos afastados sobre o mesmo

corpo.

▪ B7.9. Enunciar a lei de Coulomb e

caracterizar a interacción entre dúas cargas

eléctricas puntuais.

▪ FQB7.9.1. Compara a lei de Newton da gravitación universal e a de

Coulomb, e establece diferenzas e semellanzas entre elas.

▪ FQB7.9.2. Acha a forza neta que un conxunto de cargas exerce sobre

unha carga problema utilizando a lei de Coulomb.

▪ B7.10. Valorar as diferenzas e as

semellanzas entre a interacción eléctrica e a

gravitatoria.

▪ FQB7.10.1. Determina as forzas electrostática e gravitatoria entre dúas

partículas de carga e masa coñecidas e compara os valores obtidos,

extrapolando conclusións ao caso dos electróns e o núcleo dun átomo.

▪ B8.1. Establecer a lei de conservación da

enerxía mecánica e aplicala á resolución de

casos prácticos.

▪ FQB8.1.1. Aplica o principio de conservación da enerxía para resolver

problemas mecánicos, determinando valores de velocidade e posición,

así como de enerxía cinética e potencial.

▪ FQB8.1.2. Relaciona o traballo que realiza unha forza sobre un corpo

coa variación da súa enerxía cinética, e determina algunha das

magnitudes implicadas.

▪ B8.2. Recoñecer sistemas conservativos

como aqueles para os que é posible asociar

unha enerxía potencial e representar a

relación entre traballo e enerxía.

▪ FQB8.2.1. Clasifica en conservativas e non conservativas, as forzas

que interveñen nun suposto teórico xustificando as transformacións

enerxéticas que se producen e a súa relación co traballo.



2. AVALIACIÓN E CUALIFICACIÓN.

Avaliación

Procedementos:

▪ Observación directa do traballo semanal .

▪ Análise e valoración de tarefas especialmente creadas para a avaliación.

Valoración cuantitativa do avance individual (cualificacións).

▪ Valoración cualitativa do avance individual (anotacións e puntualizacións).

Instrumentos:

▪ Análise das tarefas encomendadas durante o período de confinamento. Elemento

de diagnose: rúbricas das tarefas realizadas.

▪ Avaliación de contidos, probas correspondentes á cada unidade. Avaliación por

competencias, probas correspondentes ás unidades. Outros documentos gráficos

ou textuais.

▪ Proxectos persoais ou grupais.

Cualificación

final

Indicar o procedemento para obter a cualificación final de curso:

A avaliación final do curso será:

Para os alumnos/as que teñan aprobadas a 1ª e a 2ª avaliación:

A media aritméticas entre as cualificacións obtidas nesas avaliacións (50% cada

unha = 100%), ao que se lle engadirá de xeito positivo, unicamente, cunha

valoración de até un 20% da nota, a entrega de tarefas e cuestionarios

encomendados durante a 3º avaliación.

Considéranse como puntos positivos:

.- Participar nas distintas actividades enviadas por algúns dos medios expostos na

metodoloxía da 3ª avaliación relacionadas coa materia .

.- Amosar interese e coñecemento sobre a materia.

Para os alumnos/as que no teñan aprobadas a 1ª e a 2ª avaliación ou algunha

das dúas: Realizar as tarefas encomendadas semanalmente dende o 15 de

Marzo do 2020 por calquera dos medios indicados na metodoloxía da 3ª

avaliación. Realizaremos cuestionarios telematicamente.





Proba

extraordinaria

de setembro

.- Os alumnos que non superen a materia na avaliación final terán unha proba

escrita en setembro baseándose nos contidos das dúas primeiras avaliacións

unicamente, que se corresponde aos criterios de avaliación e estándares de

aprendizaxe do apartado Repaso, reforzo e recuperación, da táboa 1 deste

documento.

.- A proba constará de 5 preguntas entre problemas e cuestións teóricas.

.- No caso de que a proba non se poida levar a cabo de xeito presencial, será

realizada online (proporcionando os medios necesarios), de xeito escrito.



Alumnado de

materia

pendente

Criterios de avaliación:

.- Realización de exercicios, esquemas e resumos relacionados cos contidos seguindo

os criterios de avaliación.

.- Realizaranse dous exames parciais: o primeiro a finais de novembro e un segundo

non foi posible facelo, onde se valorarán os coñecementos adquiridos polos alumnos

sobre os contidos dos distintos temas.

.- Valoraranse as tarefas de repaso ou ampliación que realicen neste período de

confinamento


Os alumnos deberán realizar actividades para poder aprobar a materia. Puntuando

dende 0 até un 15%.

A puntuación será obtida no primeiro exame (80%) e un 20% coas tarefas realizadas

durante o confinamento.


-Exame da primeira parte da materia. Actividades realizadas dende setembro ata

novembro.

-Actividades de repaso e ampliación nestas semanas de confinamento.



3. METODOLOXÍA E ACTIVIDADES DO 3º TRIMESTRE

(recuperación, repaso, reforzo, e no seu caso, ampliación)

Activididades

ACTIVIDADES FÍSICA E QUÍMICA DE AMPLIACIÓN DURANTE O

CONFINAMIENTO ATA O DÍA 11 DE MAIO DO 2020

Semana Física e Química 1º Bacharelato

16 ó 27-

III-2020

Tema 7. O movemento.

Actividades, páxina. 204: 32, 33, 50, 58.

Tema 8.Tipos de movementos. MRU, MRUA, MCU, MCUA.

Actividades: 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27.

27 – III -

2020

Actividades: Tema 7: Movemento *(entrega de actividades).



30-III-

2020

TEMA 9: As forzas

Actividades: 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 14, 15

18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 26

32, 33, 35, 36, 37, 38.

4-IV-

2020

Actividades: Tema 9: Forzas *(entrega de actividades).

14 á 20-

IV-2020

Tema 11: Traballo e enerxía (páx. 311)

Actividades: 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 13, 16, 19

24, 27, 35, 37, 39, 41, 46, 48, 49

52, 53, 54, 55, 56

20 á 27-

IV-2020

Tema 11: Traballo e enerxía.



27- IV-

2020

Tema 11: Traballo e enerxía *(entrega de actividades).

27 á 5-

V-2020

Tema 8: Tipos de movemento: Movemento parabólico (páx. 220)

Actividades: Páx 222: 14, 15, 16, 17

Páx 224: 18, 19, 20

5 á 11-

V-2020 Tema 8: Tipos de movemento: Movemento parabólico

Actividades: Páx 243: 66, 67, 68, 69.

ACTIVIDADES FÍSICA E QUÍMICA DE RECUPERACIÓN, REPASO E/OU

REFORZO DURANTE O CONFINAMIENTO ATÉ O 11 DE MAIO DO 2020

* de entrega obrigatoria para o alumnado con avaliacións suspensas.

Semana Física e Química 1º Bacharelato

20 á 27-

IV-2020

Actividades de recuperación da 1º avaliación: Formulación inorgánica.

Nomenclatura: sistemática (IUPAC), stock e tradicional.



27 á 5-

V-2020

Tema 1: Identificación de sustancias

Tema 2: Os gases

Actividades: Páx 43: 37, 38, 40, 43, 45

Páx 67: 47, 52, 54, 55

Páx 68: 58



5 á 11-

V-2020

Tema 3: Disolucións

Actividades: Páx 79: 9, 10, 11, 12, 13.

11 en

adiante

• Reaccións químicas.

• Termodinámica química.

• Química do carbono.

Metodoloxía

(alumnado

con

conectividade

e sen

conectividade)

Todo o alumnado de 1º de bacharelato conta con medios para estar conectado no

seguimento do 3º trimestre. Polo tanto a metodoloxía céntrase nos medios online

manexados:

● Explicacións e resolución de dúbidas a través de aplicacións de mensaxeira

instantánea (neste caso EDMODO).

● Entrega de actividades mediante a propia aplicación (EDMODO) ou correo

electrónico do docente.

● Apuntamentos dispoñibles tanto en EDMODO como na Aula Virtual do centro.

Materiais e

recursos

Materiais:

• Libro de texto de 1º de Bacharelato, Física y Química. Serie Investiga, Ed:

Santillana.

• Apuntamentos propios en PDF dispoñibles en EDMODO e na Aula Virtual.

• Tarefas de repaso, recuperación e ampliación confeccionadas para a súa difusión e

corrección online.

Recursos:

• Aula Virtual do IES Lagoa de Antela

• Plataforma de aprendizaxe EDMODO

• Grupos de WhatsApp do alumnado

• Correo electrónico

4. INFORMACIÓN E PUBLICIDADE

Información

ao alumnado

e ás familias

• Aviso masivo a través do espazo Abalar Familias con enlace web a tódalas

programacións do centro.

• Publicación directa cos grupos-aula de mensaxería instantánea.

• Contacto directo co alumnado vía telefónica.

• Emprego da plataforma virtual Edmodo, a través da aula de código 5niasr.

Publicidade • Publicación obrigatoria na páxina web do centro.

ADAPTACIÓN DA PROGRAMACIÓN

DIDÁCTICA. CURSO 2019/2020

CENTRO: IES LAGOA DE ANTELA - 32015232

CURSO: 2º BACHARELATO

MATERIA: FÍSICA

DEPARTAMENTO: FÍSICA E QUÍMICA

DATA: 12-05-2020

Instrucións do 27 de abril de 2020, da Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa para o

desenvolvemento do terceiro trimestre do curso académico 2019/20, nos centros docentes da Comunidade Autónoma de

Galicia.

Adaptación Programación didáctica Páxina 2 de 13 Centro IES Lagoa de Antela 3º Trimestre 2019 – 2020 Curso: 2º BACHARELATO

Materia: FÍSICA

INDICE



3. Metodoloxía e actividades do 3º trimestre (recuperación,

reforzo, repaso, e no seu caso ampliación)



Materia: Física

1. ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE E COMPETENCIAS IMPRESCINDIBLES


REPASO, REFORZO E RECUPERACIÓN:

▪ B1.1. Recoñecer e utilizar as estratexias

básicas da actividade científica.

▪ FSB1.1.1. Aplica habilidades necesarias para a investigación

científica, propondo preguntas, identificando e analizando problemas,

emitindo hipóteses fundamentadas, recollendo datos, analizando

tendencias a partir de modelos, e deseñando e propondo estratexias de

actuación.

▪ FSB1.1.2. Efectúa a análise dimensional das ecuacións que relacionan

as magnitudes nun proceso físico.

▪ FSB1.1.3. Resolve exercicios nos que a información debe deducirse a

partir dos datos proporcionados e das ecuacións que rexen o fenómeno,

e contextualiza os resultados.

▪ FSB1.1.4. Elabora e interpreta representacións gráficas de dúas e tres

variables a partir de datos experimentais, e relaciónaas coas ecuacións

matemáticas que representan as leis e os principios físicos subxacentes.

▪ B1.2. Coñecer, utilizar e aplicar as

tecnoloxías da información e da

comunicación no estudo dos fenómenos

físicos.

▪ FSB1.2.1. Utiliza aplicacións virtuais interactivas para simular

experimentos físicos de difícil implantación no laboratorio.

▪ FSB1.2.2. Analiza a validez dos resultados obtidos e elabora un

informe final facendo uso das TIC, no que se comunique tanto o

proceso como as conclusións obtidas.

▪ FSB1.2.3. Identifica as principais características ligadas á fiabilidade e

á obxectividade do fluxo de información científica existente en internet

e noutros medios dixitais.

▪ FSB1.2.4. Selecciona, comprende e interpreta información relevante

nun texto de divulgación científica, e transmite as conclusións obtidas

utilizando a linguaxe oral e escrita con propiedade.

▪ B1.3. Realizar de xeito cooperativo tarefas

propias da investigación científica.

▪ FQB1.3.1. Realiza de xeito cooperativo algunhas tarefas propias da

investigación científica: procura de información, prácticas de

laboratorio ou pequenos proxectos de investigación.

▪ B2.1. Asociar o campo gravitatorio á

existencia de masa, e caracterizalo pola

intensidade do campo e o potencial.

▪ FSB2.1.1. Diferencia os conceptos de forza e campo, establecendo

unha relación entre a intensidade do campo gravitatorio e a aceleración

da gravidade.

▪ FSB2.1.2. Representa o campo gravitatorio mediante as liñas de

campo e as superficies de enerxía equipotencial.

▪ B2.2. Recoñecer o carácter conservativo do

campo gravitatorio pola súa relación cunha

forza central e asociarlle, en consecuencia,

un potencial gravitatorio.

▪ FSB2.2.1. Xustifica o carácter conservativo do campo gravitatorio e

determina o traballo realizado polo campo a partir das variacións de

enerxía potencial.

▪ B2.3. Interpretar as variacións de enerxía

potencial e o signo desta en función da orixe

de coordenadas enerxéticas elixida.

▪ FSB2.3.1. Calcula a velocidade de escape dun corpo aplicando o

principio de conservación da enerxía mecánica.

▪ B2.4. Xustificar as variacións enerxéticas

dun corpo en movemento no seo de campos

gravitatorios.

▪ FSB2.4.1. Aplica a lei de conservación da enerxía ao movemento

orbital de corpos como satélites, planetas e galaxias.

▪ B2.5. Relacionar o movemento orbital dun

corpo co raio da órbita e a masa xeradora do

campo.

▪ FSB2.5.1. Deduce a velocidade orbital dun corpo, a partir da lei

fundamental da dinámica, e relaciónaa co raio da órbita e a masa do

corpo.

▪ B2.6. Coñecer a importancia dos satélites ▪ FSB2.6.1. Utiliza aplicacións virtuais interactivas para o estudo de


Materia: Física

artificiais de comunicacións, GPS e

meteorolóxicos, e as características das súas

órbitas.

satélites de órbita media (MEO), órbita baixa (LEO) e de órbita

xeoestacionaria (GEO), e extrae conclusións.

▪ B3.1.Asociar o campo eléctrico á existencia

de carga e caracterizalo pola intensidade de

campo e o potencial.

▪ FSB3.1.1. Relaciona os conceptos de forza e campo, establecendo a

relación entre intensidade do campo eléctrico e carga eléctrica.

▪ FSB3.1.2. Utiliza o principio de superposición para o cálculo de

campos e potenciais eléctricos creados por unha distribución de cargas

puntuais.

▪ B3.2. Recoñecer o carácter conservativo do

campo eléctrico pola súa relación cunha

forza central, e asociarlle, en consecuencia,

un potencial eléctrico.

▪ FSB3.2.1. Representa graficamente o campo creado por unha carga

puntual, incluíndo as liñas de campo e as superficies de enerxía

equipotencial.

▪ FSB3.2.2. Compara os campos eléctrico e gravitatorio, e establece

analoxías e diferenzas entre eles.

▪ B3.3. Caracterizar o potencial eléctrico en

diferentes puntos dun campo xerado por

unha distribución de cargas puntuais, e

describir o movemento dunha carga cando

se deixa libre no campo.

▪ FSB3.3.1. Analiza cualitativamente a traxectoria dunha carga situada

no seo dun campo xerado por unha distribución de cargas, a partir da

forza neta que se exerce sobre ela.

▪ B3.4. Interpretar as variacións de enerxía

potencial dunha carga en movemento no seo

de campos electrostáticos en función da

orixe de coordenadas enerxéticas elixida.

▪ FSB3.4.1. Calcula o traballo necesario para transportar unha carga

entre dous puntos dun campo eléctrico creado por unha ou máis cargas

puntuais a partir da diferenza de potencial.

▪ FSB3.4.2. Predí o traballo que se realizará sobre unha carga que se

move nunha superficie de enerxía equipotencial e discúteo no contexto

de campos conservativos.

▪ B3.5. Asociar as liñas de campo eléctrico co

fluxo a través dunha superficie pechada e

establecer o teorema de Gauss para

determinar o campo eléctrico creado por

unha esfera cargada.

▪ FSB3.5.1. Calcula o fluxo do campo eléctrico a partir da carga que o

crea e a superficie que atravesan as liñas do campo.

▪ B3.6. Valorar o teorema de Gauss como

método de cálculo de campos

electrostáticos.

▪ FSB3.6.1. Determina o campo eléctrico creado por unha esfera cargada

aplicando o teorema de Gauss.

▪ B3.7. Aplicar o principio de equilibrio

electrostático para explicar a ausencia de

campo eléctrico no interior dos condutores e

asóciao a casos concretos da vida cotiá.

▪ FSB3.7.1. Explica o efecto da gaiola de Faraday utilizando o principio

de equilibrio electrostático e recoñéceo en situacións cotiás, como o

mal funcionamento dos móbiles en certos edificios ou o efecto dos

raios eléctricos nos avións.

▪ B3.8. Predicir o movemento dunha partícula

cargada no seo dun campo magnético.

▪ FSB3.8.1. Describe o movemento que realiza unha carga cando

penetra nunha rexión onde existe un campo magnético e analiza casos

prácticos concretos, como os espectrómetros de masas e os

aceleradores de partículas.

▪ B3.9. Comprender e comprobar que as

correntes eléctricas xeran campos

magnéticos.

▪ FSB3.9.1. Relaciona as cargas en movemento coa creación de campos

magnéticos e describe as liñas do campo magnético que crea unha

corrente eléctrica rectilínea.

▪ B3.10. Recoñecer a forza de Lorentz como a

forza que se exerce sobre unha partícula

cargada que se move nunha rexión do

espazo onde actúan un campo eléctrico e un

campo magnético.

▪ FSB3.10.1. Calcula o raio da órbita que describe unha partícula

cargada cando penetra cunha velocidade determinada nun campo

magnético coñecido aplicando a forza de Lorentz.

▪ FSB3.10.2. Utiliza aplicacións virtuais interactivas para comprender o

funcionamento dun ciclotrón e calcula a frecuencia propia da carga

cando se move no seu interior.

▪ FSB3.10.3. Establece a relación que debe existir entre o campo

magnético e o campo eléctrico para que unha partícula cargada se


Materia: Física

mova con movemento rectilíneo uniforme aplicando a lei fundamental

da dinámica e a lei de Lorentz.

▪ B3.11. Interpretar o campo magnético como

campo non conservativo e a imposibilidade

de asociarlle unha enerxía potencial.

▪ FSB3.11.1. Analiza o campo eléctrico e o campo magnético desde o

punto de vista enerxético, tendo en conta os conceptos de forza central

e campo conservativo.

▪ B3.12. Describir o campo magnético

orixinado por unha corrente rectilínea, por

unha espira de corrente ou por un solenoide

nun punto determinado.

▪ FSB3.12.1. Establece, nun punto dado do espazo, o campo magnético

resultante debido a dous ou máis condutores rectilíneos polos que

circulan correntes eléctricas.

▪ FSB3.12.2. Caracteriza o campo magnético creado por unha espira e

por un conxunto de espiras.

▪ B3.13. Identificar e xustificar a forza de

interacción entre dous condutores rectilíneos

e paralelos.

▪ FSB3.13.1. Analiza e calcula a forza que se establece entre dous

condutores paralelos, segundo o sentido da corrente que os percorra,

realizando o diagrama correspondente.

▪ B3.14. Coñecer que o ampere é unha

unidade fundamental do Sistema

Internacional.

▪ FSB3.14.1. Xustifica a definición de ampere a partir da forza que se

establece entre dous condutores rectilíneos e paralelos.

▪ B3.15. Valorar a lei de Ampère como

método de cálculo de campos magnéticos.

▪ FSB3.15.1. Determina o campo que crea unha corrente rectilínea de

carga aplicando a lei de Ampère e exprésao en unidades do Sistema

Internacional.

▪ B3.16. Relacionar as variacións do fluxo

magnético coa creación de correntes

eléctricas e determinar o sentido destas.

▪ FSB3.16.1. Establece o fluxo magnético que atravesa unha espira que

se atopa no seo dun campo magnético e exprésao en unidades do

Sistema Internacional.

▪ B3.17. Explicar as experiencias de Faraday

e de Henry que levaron a establecer as leis

de Faraday e Lenz.

▪ FSB3.17.1. Calcula a forza electromotriz inducida nun circuíto e

estima a dirección da corrente eléctrica aplicando as leis de Faraday e

Lenz.

▪ FSB3.17.2. Emprega aplicacións virtuais interactivas para reproducir

as experiencias de Faraday e Henry e deduce experimentalmente as

leis de Faraday e Lenz.

▪ B3.18. Identificar os elementos

fundamentais de que consta un xerador de

corrente alterna e a súa función.

▪ FSB3.18.1. Demostra o carácter periódico da corrente alterna nun

alternador a partir da representación gráfica da forza electromotriz

inducida en función do tempo.

▪ FSB3.18.2. Infire a produción de corrente alterna nun alternador, tendo

en conta as leis da indución.

▪ B4.1. Asociar o movemento ondulatorio co

movemento harmónico simple.

▪ FSB4.1.1. Determina a velocidade de propagación dunha onda e a de

vibración das partículas que a forman, interpretando ambos os

resultados.

▪ B4.2. Identificar en experiencias cotiás ou

coñecidas os principais tipos de ondas e as

súas características.

▪ FSB4.2.1. Explica as diferenzas entre ondas lonxitudinais e

transversais a partir da orientación relativa da oscilación e da

propagación.

▪ FSB4.2.2. Recoñece exemplos de ondas mecánicas na vida cotiá.

▪ B4.3. Expresar a ecuación dunha onda

nunha corda indicando o significado físico

dos seus parámetros característicos.

▪ FSB4.3.1. Obtén as magnitudes características dunha onda a partir da

súa expresión matemática.

▪ FSB4.3.2. Escribe e interpreta a expresión matemática dunha onda

harmónica transversal dadas as súas magnitudes características.

▪

▪ B4.4. Interpretar a dobre periodicidade

dunha onda a partir da súa frecuencia e o

seu número de onda.

▪ FSB4.4.1. Dada a expresión matemática dunha onda, xustifica a dobre

periodicidade con respecto á posición e ao tempo.

▪ B4.5. Valorar as ondas como un medio de

transporte de enerxía pero non de masa.

▪ FSB4.5.1. Relaciona a enerxía mecánica dunha onda coa súa

amplitude.

▪ FSB4.5.2. Calcula a intensidade dunha onda a certa distancia do foco


Materia: Física

emisor, empregando a ecuación que relaciona ambas as magnitudes.

▪ B4.6. Utilizar o principio de Huygens para

comprender e interpretar a propagación das

ondas e os fenómenos ondulatorios.

▪ FSB4.6.1. Explica a propagación das ondas utilizando o principio

Huygens.

▪ B4.7. Recoñecer a difracción e as

interferencias como fenómenos propios do

movemento ondulatorio.

▪ FSB4.7.1. Interpreta os fenómenos de interferencia e a difracción a

partir do principio de Huygens.

▪ B4.8. Empregar as leis de Snell para

explicar os fenómenos de reflexión e

refracción.

▪ FSB4.8.1. Experimenta e xustifica o comportamento da luz ao cambiar

de medio, aplicando a lei de Snell, coñecidos os índices de refracción.

▪ B4.9. Relacionar os índices de refracción de

dous materiais co caso concreto de reflexión

total.

▪ FSB4.9.1. Obtén o coeficiente de refracción dun medio a partir do

ángulo formado pola onda reflectida e refractada.

▪ FSB4.9.2. Considera o fenómeno de reflexión total como o principio

físico subxacente á propagación da luz nas fibras ópticas e a súa

relevancia nas telecomunicacións.

▪ B4.10. Explicar e recoñecer o efecto

Doppler en sons.

▪ FSB4.10.1. Recoñece situacións cotiás nas que se produce o efecto

Doppler, e xustifícaas de forma cualitativa.

▪ B4.11. Coñecer a escala de medición da

intensidade sonora e a súa unidade.

▪ FSB4.11.1. Identifica a relación logarítmica entre o nivel de

intensidade sonora en decibeles e a intensidade do son, aplicándoa a

casos sinxelos.

▪ B4.12. Identificar os efectos da resonancia

na vida cotiá: ruído, vibracións, etc.

▪ FSB4.12.1. Relaciona a velocidade de propagación do son coas

características do medio en que se propaga.

▪ FSB4.12.2. Analiza a intensidade das fontes de son da vida cotiá e

clasifícaas como contaminantes e non contaminantes.

▪ B4.13. Recoñecer determinadas aplicacións

tecnolóxicas do son como a ecografía, o

radar, o sonar, etc.

▪ FSB4.13.1. Coñece e explica algunhas aplicacións tecnolóxicas das

ondas sonoras, como a ecografía, o radar, o sonar, etc.

▪ B4.14. Establecer as propiedades da

radiación electromagnética como

consecuencia da unificación da

electricidade, o magnetismo e a óptica

nunha única teoría.

▪ FSB4.14.1. Representa esquematicamente a propagación dunha onda

electromagnética incluíndo os vectores do campo eléctrico e

magnético.

▪ FSB4.14.2. Interpreta unha representación gráfica da propagación

dunha onda electromagnética en termos dos campos eléctrico e

magnético e da súa polarización.

▪ B4.15. Comprender as características e as

propiedades das ondas electromagnéticas,

como a súa lonxitude de onda, polarización

ou enerxía, en fenómenos da vida cotiá.

▪ FSB4.15.1. Determina experimentalmente a polarización das ondas

electromagnéticas a partir de experiencias sinxelas, utilizando obxectos

empregados na vida cotiá.

▪ FSB4.15.2. Clasifica casos concretos de ondas electromagnéticas

presentes na vida cotiá en función da súa lonxitude de onda e a súa

enerxía.

▪ B4.16. Identificar a cor dos corpos como a

interacción da luz con eles.

▪ FSB4.16.1. Xustifica a cor dun obxecto en función da luz absorbida e

reflectida.

▪ B4.17. Recoñecer os fenómenos

ondulatorios estudados en fenómenos

relacionados coa luz.

▪ FSB4.17.1. Analiza os efectos de refracción, difracción e interferencia

en casos prácticos sinxelos.

▪ B4.18. Determinar as principais

características da radiación a partir da súa

situación no espectro electromagnético.

▪ FSB4.18.1. Establece a natureza e as características dunha onda

electromagnética dada a súa situación no espectro.

▪ FSB4.18.2. Relaciona a enerxía dunha onda electromagnética coa súa

frecuencia, a lonxitude de onda e a velocidade da luz no baleiro.

▪ B6.1. Valorar a motivación que levou a ▪ FSB6.1.1. Explica o papel do éter no desenvolvemento da teoría


Materia: Física

Michelson e Morley a realizar o seu

experimento e discutir as implicacións que

del se derivaron.

especial da relatividade.

▪ FSB6.1.2. Reproduce esquematicamente o experimento de Michelson-

Morley, así como os cálculos asociados sobre a velocidade da luz, e

analiza as consecuencias que se derivaron.

▪ B6.6. Coñecer a hipótese de Planck e

relacionar a enerxía dun fotón coa súa

frecuencia e a súa lonxitude de onda.

▪ FSB6.6.1. Relaciona a lonxitude de onda e a frecuencia da radiación

absorbida ou emitida por un átomo coa enerxía dos niveis atómicos

involucrados.

▪ B6.7. Valorar a hipótese de Planck no marco

do efecto fotoeléctrico.

▪ FSB6.7.1. Compara a predición clásica do efecto fotoeléctrico coa

explicación cuántica postulada por Einstein, e realiza cálculos

relacionados co traballo de extracción e a enerxía cinética dos

fotoelectróns.

▪ B6.10. Recoñecer o carácter probabilístico

da mecánica cuántica en contraposición co

carácter determinista da mecánica clásica.

▪ FSB6.10.1. Formula de xeito sinxelo o principio de indeterminación de

Heisenberg e aplícao a casos concretos, como os orbitais atómicos.


AMPLIACIÓN:

▪ B5.1. Formular e interpretar as leis da óptica

xeométrica.

▪ FSB5.1.1. Explica procesos cotiáns a través das leis da óptica

xeométrica.

▪ B5.2. Valorar os diagramas de raios

luminosos e as ecuacións asociadas como

medio que permite predicir as características

das imaxes formadas en sistemas ópticos.

▪ FSB5.2.1. Demostra experimentalmente e graficamente a propagación

rectilínea da luz mediante un xogo de prismas que conduzan un feixe

de luz desde o emisor ata unha pantalla.

▪ FSB5.2.2. Obtén o tamaño, a posición e a natureza da imaxe dun

obxecto producida por un espello plano e unha lente delgada,

realizando o trazado de raios e aplicando as ecuacións

correspondentes.

▪ B5.3. Coñecer o funcionamento óptico do

ollo humano e os seus defectos, e

comprender o efecto das lentes na

corrección deses efectos.

▪ FSB5.3.1. Xustifica os principais defectos ópticos do ollo humano

(miopía, hipermetropía, presbicia e astigmatismo), empregando para

iso un diagrama de raios.

▪ B6.2. Aplicar as transformacións de Lorentz

ao cálculo da dilatación temporal e á

contracción espacial que sofre un sistema

cando se despraza a velocidades próximas

ás da luz respecto a outro dado.

▪ FSB6.2.1. Calcula a dilatación do tempo que experimenta un

observador cando se despraza a velocidades próximas ás da luz con

respecto a un sistema de referencia dado, aplicando as transformacións

de Lorentz.

▪ FSB6.2.2. Determina a contracción que experimenta un obxecto cando

se atopa nun sistema que se despraza a velocidades próximas ás da luz

con respecto a un sistema de referencia dado, aplicando as

transformacións de Lorentz.

▪ B6.3. Coñecer e explicar os postulados e os

aparentes paradoxos da física relativista.

▪ FSB6.3.1. Discute os postulados e os aparentes paradoxos asociados á

teoría especial da relatividade e a súa evidencia experimental.

▪ B6.4. Establecer a equivalencia entre masa e

enerxía, e as súas consecuencias na enerxía

nuclear.

▪ FSB6.4.1. Expresa a relación entre a masa en repouso dun corpo e a

súa velocidade coa enerxía deste a partir da masa relativista.

▪ B6.5. Analizar as fronteiras da física a finais

do século XIX e principios do século XX, e

pór de manifesto a incapacidade da física

clásica para explicar determinados procesos.

▪ FSB6.5.1.Explica as limitacións da física clásica ao enfrontarse a

determinados feitos físicos, como a radiación do corpo negro, o efecto

fotoeléctrico ou os espectros atómicos.

▪ B6.8. Aplicar a cuantización da enerxía ao

estudo dos espectros atómicos e inferir a

necesidade do modelo atómico de Bohr.

▪ FSB6.8.1. Interpreta espectros sinxelos, relacionándoos coa

composición da materia.

▪ B6.9. Presentar a dualidade onda-corpúsculo

como un dos grandes paradoxos da física

▪ FSB6.9.1. Determina as lonxitudes de onda asociadas a partículas en

movemento a diferentes escalas, extraendo conclusións acerca dos


Materia: Física

cuántica. efectos cuánticos a escalas macroscópicas.

▪ B6.12. Distinguir os tipos de radiacións e o

seu efecto sobre os seres vivos.

▪ FSB6.12.1. Describe os principais tipos de radioactividade incidindo

nos seus efectos sobre o ser humano, así como as súas aplicacións

médicas.

▪ B6.13. Establecer a relación da composición

nuclear e a masa nuclear cos procesos

nucleares de desintegración.

▪ FSB6.13.1. Obtén a actividade dunha mostra radioactiva aplicando a

lei de desintegración e valora a utilidade dos datos obtidos para a

datación de restos arqueolóxicos.

▪ FSB6.13.2. Realiza cálculos sinxelos relacionados coas magnitudes

que interveñen nas desintegracións radioactivas.

▪ B6.14. Valorar as aplicacións da enerxía

nuclear na produción de enerxía eléctrica,

radioterapia, datación en arqueoloxía e a

fabricación de armas nucleares.

▪ FSB6.14.1. Explica a secuencia de procesos dunha reacción en cadea,

e extrae conclusións acerca da enerxía liberada.

▪ FSB6.14.2. Describe as aplicacións máis frecuentes da enerxía nuclear:

produción de enerxía eléctrica, datación en arqueoloxía, radiacións

ionizantes en medicina e fabricación de armas.

▪ B6.15. Xustificar as vantaxes, as

desvantaxes e as limitacións da fisión e a

fusión nuclear.

▪ FSB6.15.1. Analiza as vantaxes e os inconvenientes da fisión e a

fusión nuclear, e xustifica a conveniencia do seu uso.


Materia: Física

2. AVALIACIÓN E CUALIFICACIÓN.

Avaliación

Procedementos:

▪ Observación directa do traballo semanal .

▪ Análise e valoración de tarefas especialmente creadas para a avaliación.

Valoración cuantitativa do avance individual (cualificacións).

▪ Valoración cualitativa do avance individual (anotacións e puntualizacións).

Instrumentos:

▪ Análise das tarefas encomendadas durante o período de confinamento. Elemento

de diagnose: rúbricas das tarefas realizadas.

▪ Avaliación de contidos, probas correspondentes á cada unidade. Avaliación por

competencias, probas correspondentes ás unidades. Outros documentos gráficos

ou textuais.

▪ Proxectos persoais ou grupais.

Cualificación

final

Indicar o procedemento para obter a cualificación final de curso:

A avaliación final do curso será:

Para os alumnos/as que teñan aprobadas a 1ª e a 2ª avaliación:

A media aritméticas entre as cualificacións obtidas nesas avaliacións (50% cada

unha = 100%), ao que se lle engadirá de xeito positivo, unicamente, cunha

valoración de até un 20% da nota, a entrega de tarefas e cuestionarios

encomendados durante a 3º avaliación.





Para os alumnos/as que no teñan aprobadas a 1ª e a 2ª avaliación ou algunha

das dúas: Realizar as tarefas encomendadas semanalmente dende o 15 de

Marzo do 2020 por calquera dos medios indicados na metodoloxía da 3ª

avaliación. Realizaremos cuestionarios telematicamente.





Proba

extraordinaria

de setembro

.- Os alumnos que non superen a materia na avaliación final terán unha proba

escrita en setembro baseándose nos contidos das dúas primeiras avaliacións

unicamente, que se corresponde aos criterios de avaliación e estándares de

aprendizaxe do apartado Repaso, reforzo e recuperación, da táboa 1 deste

documento.

.- A proba constará de 8 preguntas de 2 puntos, das que responderán a un máximo

de 5, combinadas segundo a súa elección-

.- No caso de que a proba non se poida levar a cabo de xeito presencial, será

realizada online (proporcionando os medios necesarios), de xeito escrito.


Materia: Física

Alumnado de

materia

pendente

Criterios de avaliación:

.- Realización de exercicios, esquemas e resumos relacionados cos contidos seguindo

os criterios de avaliación.

.- Realizaranse dous exames parciais: o primeiro a finais de novembro e un segundo

non foi posible facelo, onde se valorarán os coñecementos adquiridos polos alumnos

sobre os contidos dos distintos temas.

.- Valoraranse as tarefas de repaso ou ampliación que realicen neste período de

confinamento


Os alumnos deberán realizar actividades para poder aprobar a materia. Puntuando

dende 0 até un 15%.

A puntuación será obtida no primeiro exame (80%) e un 20% coas tarefas realizadas

durante o confinamento.


-Exame da primeira parte da materia. Actividades realizadas dende setembro ata

novembro.

-Actividades de repaso e ampliación nestas semanas de confinamento.


Materia: Física

3. METODOLOXÍA E ACTIVIDADES DO 3º TRIMESTRE

(recuperación, repaso, reforzo, e no seu caso, ampliación)

Activididades

ACTIVIDADES FÍSICA DE AMPLIACIÓN DURANTE O CONFINAMIENTO

ATA O DÍA 11 DE MAIO DO 2020

Semana Física 2º Bacharelato

16 ó 23-

III-2020

Tema: Física relativista.

Actividades: Páxina 349: 4, 6, 7, 18.

Páxina3 51: 1, 2, 3, 4, 5.

Repasar las prácticas.

23 ó 3-

IV-2020

Tema: Física nuclear e partículas atómicas (páx. 353)

Actividades: Páxina 370: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 13

Páxina 373: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7

Páxina 374: 3, 4, 5

Coa finalidade de preparar a ABAU, proponse a resolución das seguintes

cuestións e problemas anexados:

Cuestións: 2018 – SET. – OP. B – C.2.

2019 – XUÑ. – OP. B – C.1.

2019 – XUL. – OP. B – C.1.

Problemas: 2016 – XUÑ. – OP. B – P.2

2016 – SET. – OP. A – P.2

2017 – XUÑ. – OP. B – P.2

2017 – SET. – OP. B – P.2

2018 – SET. – OP. A – P.2

2018 – XUÑ. – OP. A – P. 2

14 á 20-

IV-2020

Tema: Óptica xeométrica: DIOPTROS

• Introdución ao tema de Óptica xeométrica: dioptros.

• Elaboración de guías sobre normas DIN.

• Ecuacións, formación de imaxes, anotación e dioptros.

Actividades: Páxina 327: 1, 2

* (entrega da resolución gráfica e analiticamente do nº 2).

20 á 27-

IV-2020

Tema: Óptica xeométrica: ESPELLOS.

• Introdución ao tema de Óptica xeométrica: espellos.


• Ecuacións, formación de imaxes, anotación e espellos.

Actividades: Páxina 327: 3.

Páxina 330: 1, 4, 5, 6, 7.

* (entrega da resolución gráfica e analiticamente dos nº 4 e 5).

Problemas: 2018 – SET. – OP. B – P.2

2014 – XUÑ. – OP. B – P.1


Materia: Física

27 á 5-

V-2020

Tema: Óptica xeométrica: LENTES.

• Introdución ao tema de Óptica xeométrica: lentes.


• Ecuacións, formación de imaxes, anotación e espellos.

Actividades: Páxina 330: 2, 3.

Páxina 327: 3, 4, 5, 6.

* (entrega da resolución gráfica e analiticamente dos nº 2 e 3 da páx.330).

5 á 11-

V-2020

Tema: Óptica xeométrica: PRÁCTICA LENTE CONVERXENTE.

• Introdución ao tema de Óptica xeométrica: lentes converxentes.

Cuestións: 2019 – XUL. – OP. B – C.4

2018 – XUÑ. – OP. B – C.4

2017 – XUÑ. – OP. B – C.4

* (entrega da resolución das cuestións anteriores).

Actividades relacionadas: Páxina 327: 3, 4, 5, 6.

Páxina 330: 2, 3, 4.

ACTIVIDADES FÍSICA DE RECUPERACIÓN, REPASO E/OU REFORZO

DURANTE O CONFINAMIENTO POSTERIORES AO 11 DE MAIO DO 2020

• Campo gravitatorio.

• Campo eléctrico.

• Campo magnético.

• Ondas e luz.

Metodoloxía

(alumnado

con

conectividade

e sen

conectividade)

Todo o alumnado de 2º de bacharelato conta con medios para estar conectado no

seguimento do 3º trimestre. Polo tanto a metodoloxía céntrase nos medios online

manexados:

● Explicacións e resolución de dúbidas a través de aplicacións de mensaxeira

instantánea (neste caso EDMODO).

● Entrega de actividades mediante a propia aplicación (EDMODO) ou correo

electrónico do docente.



Materia: Física

Materiais e

recursos

Materiais:

• Libro de texto de 2º Bacharelato, Fïsica de Vicente Fernández F., Ed: Baía.

• Apuntamentos propios en PDF dispoñibles en EDMODO e na Aula Virtual.

• Tarefas de repaso, recuperación e ampliación confeccionadas para a súa difusión e

corrección online.

• Vídeos explicativos de uso didáctico a través do portal web YOUTUBE.

Recursos:

• Aula Virtual do IES Lagoa de Antela

• Plataforma de aprendizaxe EDMODO

• Grupos de WhatsApp do alumnado

• Correo electrónico

4. INFORMACIÓN E PUBLICIDADE

Información

ao alumnado

e ás familias

• Aviso masivo a través do espazo Abalar Familias con enlace web a tódalas

programacións do centro.

• Publicación directa cos grupos-aula de mensaxería instantánea.

• Contacto directo co alumnado vía telefónica.

• Emprego da plataforma virtual Edmodo, a través aula de código wfnafq

Publicidade • Publicación obrigatoria na páxina web do centro.




CURSO: 2º BACHARELATO MATERIA: QUÍMICA DEPARTAMENTO: FÍSICA e QUÍMICA DATA: 12 MAIO 2020


PÁXINA 1 DE 15



ÍNDICE






PÁXINA 2 DE 15






Criterio de avaliación Estándar de aprendizaxe B1-1. Realizar interpretacións, predicciones e representacións de fenómenos químicos a partir dos datos dunha investigación científica e obter conclusións.

B1-1.1. Aplica as habilidades necesarias para a investigación científica: traballando tanto individualmente como en grupo, suscitando preguntas, identificando problemas, recollendo datos mediante a observación ou experimentación, analizando e comunicando os resultados e desenvolvendo explicacións mediante a realización dun informe final.

B2-1. Analizar cronológicamente os modelos atómicos ata chegar ao modelo actual discutindo as súas limitacións e a necesidade dun novo.

B2-1.2. Calcula o valor energético correspondente a unha transición electrónica entre dous niveis dados, relacionándoo coa interpretación dos espectros atómicos.

B2-2. Recoñecer a importancia da teoría mecanocuántica para o coñecemento do átomo. B2-2.1. Diferencia o significado dos números cuánticos segundo Bohr e a teoría mecanocuántica que define o modelo atómico actual, relacionándoo co concepto de órbita e orbital.

B2-3. Explicar os conceptos básicos da mecánica cuántica: dualidad onda-corpúsculo e incerteza.

B2-3.1. Determina lonxitudes de onda asociadas a partículas en movemento para xustificar o comportamento ondulatorio dos electróns.

B2-3.2. Xustifica o carácter probabilístico do estudo de partículas atómicas a partir do principio de incerteza de Heisenberg.

B2-4. Describir as características fundamentais das partículas subatómicas diferenciando os distintos tipos.

B2-4.1. Coñece as partículas subatómicas e os tipos de quarks presentes na natureza íntima da materia e na orixe primigenio do universo, explicando as características e clasificación dos mesmos.

B2-5. Establecer a configuración electrónica dun átomo relacionándoa coa súa posición na táboa periódica.

B2-5.1. Determina a configuración electrónica dun átomo, coñecida a súa posición na táboa periódica e os números cuánticos posibles do electrón diferenciador.

B2-6. Identificar os números cuánticos para un electrón segundo no orbital no que se atope. B2-6.1. Xustifica a reactividad dun elemento a partir da estrutura electrónica ou a súa posición na táboa periódica.

B2-7. Coñecer a estrutura básica do Sistema Periódico actual, definir as propiedades periódicas estudadas e describir a súa variación ao longo dun grupo ou periodo.

B2-7.1. Argumenta a variación do radio atómico, potencial de ionización, afinidad electrónica e electronegatividad en grupos e periodos, comparando ditas propiedades para elementos diferentes.

B2-8. Utilizar o modelo de enlace correspondente para explicar a formación de moléculas, de cristais e estruturas macroscópicas e deducir as súas propiedades

B2-8.1. Xustifica a estabilidade das moléculas ou cristais formados empregando a regra do octeto ou baseándose nas interaccións dos electróns da capa de valencia para a formación de enlácelos.

B2-9. Construír ciclos energéticos do tipo Born-Haber para calcular a enerxía de rede, analizando de forma cualitativa a variación de enerxía de rede en diferentes compostos.

B2-9.1. Aplica o ciclo de Born-Haber para o cálculo da enerxía reticular de cristais iónicos.

B2-9.2. Compara a fortaleza do enlace en distintos compostos iónicos aplicando a fórmula de Born-Landé para considerar os factores dos que depende a enerxía reticular.

B2-10. Describir as características básicas do enlace covalente empregando diagramas de Lewis

e utilizar a TEV para a súa descrición máis complexa.

B2-10.1. Determina a polaridad dunha molécula utilizando o modelo ou teoría máis adecuados para explicar a súa geometría.

B2-10.2. Representa a geometría molecular de distintas sustancias covalentes aplicando a TEV e a

TRPECV.

B2-11. Empregar a teoría da hibridación para explicar o enlace covalente e a geometría de

distintas moléculas.

B2-11.1. Dá sentido aos parámetros moleculares en compostos covalentes utilizando a teoría de

hibridación para compostos inorgánicos e orgánicos.



B2-12. Coñecer as propiedades dos metais empregando as diferentes teorías estudadas para a

formación do enlace metálico.

B2-12.1. Explica a conductividad eléctrica e térmica mediante o modelo do gas electrónico aplicándoo

tamén a sustancias semiconductoras e superconductoras.

B2-13. Explicar a posible conductividad eléctrica dun metal empregando a teoría de bandas. B2-13.1. escribe o comportamento dun elemento como aislante, condutor ou semiconductor eléctrico

utilizando a teoría de bandas.

B2-13.2. Coñece e explica algunhas aplicacións dos semiconductores e superconductores analizando o

seu repercusión no avance tecnolóxico da sociedade.

B2-14. Recoñecer os diferentes tipos de forzas intermoleculares e explicar como afectan ás

propiedades de determinados compostos en casos concretos.

B2-14.1. Xustifica a influencia das forzas intermoleculares para explicar como varían as propiedades

específicas de diversas sustancias en función de devanditas interaccións.

B3-1. Definir velocidade dunha reacción e aplicar a teoría das colisións e do estado de transición

utilizando o concepto de enerxía de activación.

B3-1.1. btén ecuaciones cinéticas reflectindo as unidades das magnitudes que interveñen.

B3-2. Xustificar como a natureza e concentración dos reactivos, a temperatura e a presenza de

catalizadores modifican a velocidade de reacción.

B3-2.1. Predice a influencia dos factores que modifican a velocidade dunha reacción.

B3-2.2. Explica o funcionamento dos catalizadores relacionándoo con procesos industriais e a catálisis

enzimática analizando a súa repercusión no medio ambiente e na saúde..

B3-3. Coñecer que a velocidade dunha reacción química depende da etapa limitante segundo o seu mecanismo de reacción establecido

B3-3.1. Deduce o proceso de control da velocidade dunha reacción química identificando a etapa limitante correspondente ao seu mecanismo de reacción.

B3-4. Aplicar o concepto de equilibrio químico para predecir a evolución dun sistema. B3-4.1. Interpreta o valor do cociente de reacción comparándoo coa constante de equilibrio prevendo a evolución dunha reacción para alcanzar o equilibrio.

B3-4.2. Comproba e interpreta experiencias de laboratorio onde se poñen de manifesto os factores que inflúen no desprazamento do equilibrio químico, tanto en equilibrios homogéneos como heterogéneos.

B3-5. Expresar matemáticamente a constante de equilibrio dun proceso, no que interveñen gases, en función da concentración e das presións parciais..

B3-5.1. Acha o valor das constantes de equilibrio, KC e Kp, para un equilibrio en diferentes situacións de presión, volume ou concentración.

B3-5.2. Calcula as concentracións ou presións parciais das sustancias presentes nun equilibrio químico empregando a lei de acción de masas e como evoluciona ao variar a cantidade de produto ou reactivo.

B3-6. Relacionar KC e Kp en equilibrios con gases, interpretando o seu significado. B3-6.1. Utiliza o grado de disociación aplicándoo ao cálculo de concentracións e constantes de equilibrio KC e Kp.

B3-8. Aplicar o principio de Lle Chatelier a distintos tipos de reaccións tendo en conta o efecto da temperatura, a presión, o volume e a concentración das sustancias presentes prediciendo a evolución do sistema.

B3-8.1. Aplica o principio de Lle Chatelier para predecir a evolución dun sistema en equilibrio ao modificar a temperatura, presión, volume ou concentración que o definen, utilizando como exemplo a obtención industrial do amoníaco.

B3-9. Valorar a importancia que ten o principio Lle Chatelier en diversos procesos industriais. B3-9.1. Analiza os factores cinéticos e termodinámicos que inflúen nas velocidades de reacción e na evolución dos equilibrios para optimizar a obtención de compostos de interese industrial, por exemplo o amoníaco.

B3-10. Explicar como varía a solubilidad dun sal polo efecto dun ion común. B3-10.1. Calcula a solubilidad dun sal interpretando como se modifica ao engadir un ion común.

B4-1. Recoñecer os compostos orgánicos, segundo a función que os caracteriza. B4-1.1. Relaciona a forma de hibridación do átomo de carbono co tipo de enlace en diferentes compostos representando gráficamente moléculas orgánicas sinxelas.



B4-3. Representar isómeros a partir dunha fórmula molecular dada. B4-3.1. Distingue os diferentes tipos de isomería representando, formulando e nomeando os posibles isómeros, dada unha fórmula molecular.

B4-4. Identificar os principais tipos de reaccións orgánicas: sustitución, adición, eliminación, condensación e redox

B4-4.1. Identifica e explica os principais tipos de reaccións orgánicas: sustitución, adición, eliminación, condensación e redox, prediciendo os produtos, si é necesario.

B4-5. Escribir e axustar reaccións de obtención ou transformación de compostos orgánicos en función do grupo funcional presente.

B4-5.1. Desenvolve a secuencia de reaccións necesarias para obter un composto orgánico determinado a partir doutro con distinto grupo funcional aplicando a regra de Markovnikov ou de Saytzeff para a formación de distintos isómeros.

B4-6. Valorar a importancia da química orgánica vinculada a outras áreas de coñecemento e interese social.

B4-6.1. Relaciona os principais grupos funcionales e estruturas con compostos sinxelos de interese biolóxico.

B4-8. Representar a fórmula dun polímero a partir dos seus monómeros e viceversa. B4-8.1. A partir dun monómero deseña o polímero correspondente explicando o proceso que ha ter lugar.

B4-9. Describir os mecanismos máis sinxelos de polimerización e as propiedades dalgúns dos principais polímeros de interese industrial.

B4-9.1. Utiliza as reaccións de polimerización para a obtención de compostos de interese industrial como polietileno, PVC, poliestireno, caucho, poliamidas e poliésteres, poliuretanos, baquelita..

B4-10. Coñecer as propiedades e obtención dalgúns compostos de interese en biomedicina e en xeral nas diferentes ramas da industria.

B4-10.1. Identifica sustancias e derivados orgánicos que se utilizan como principios activos de medicamentos, cosméticos e biomateriales valorando a repercusión na calidade de vida.

B4-11. Distinguir as principais aplicacións dos materiais polímeros, segundo a súa utilización en distintos ámbitos.

B4-11.1. Describe as principais aplicacións dos materiais polímeros de alto interese tecnolóxico e biolóxico (adhesivos e revestimientos, resinas, tecidos, pinturas, prótesis, lentes, etc.) relacionándoas coas vantaxes e desventajas do seu uso segundo as propiedades que o caracterizan.

B4-12. Valorar a utilización das sustancias orgánicas no desenvolvemento da sociedade actual e os problemas medioambientales que se poden derivar.

B4-12.1. Recoñece as distintas utilidades que os compostos orgánicos teñen en diferentes sectores como a alimentación, agricultura, biomedicina, ingeniería de materiais, enerxía fronte ás posibles desventajas que conlleva o seu desenvolvemento.

AMPLIACIÓN

B3-11. Aplicar a teoría de Brönsted para recoñecer as sustancias que poden actuar como acedos ou bases.

B3-11.1. Xustifica o comportamento acedo ou básico dun composto aplicando a teoría de Brönsted-Lowry dos pares de acedo-base conxugados.

B3-12. Determinar o valor do pH de distintos tipos de ácidos e bases. B3-12.1. Identifica o carácter acedo, básico ou neutro e a fortaleza acedo-base de distintas disoluciones segundo o tipo de composto disolto nelas determinando o valor de pH das mesmas.

B3-13. Explicar as reaccións acedo-base e a importancia dalgunha delas así como as súas aplicacións prácticas.

B3-13.1. Describe o procedemento para realizar unha volumetría acedo-base dunha disolución de concentración descoñecida, realizando os cálculos necesarios.

B3-14. Xustificar o pH resultante na hidrólisis dun sal. B3-14.1. Predice o comportamento acedo-base dun sal disolto en auga aplicando o concepto de hidrólisis, escribindo os procesos intermedios e equilibrios que teñen lugar.

B3-15. Utilizar os cálculos estequiométricos necesarios para levar a cabo unha reacción de neutralización ou volumetría acedo-base.

B3-15.1. Determina a concentración dun ácido ou base valorándoa con outra de concentración coñecida establecendo o punto de equivalencia da neutralización mediante o emprego de indicadores acedo-base.

B3-16. Coñecer as distintas aplicacións dos ácidos e bases na vida cotiá tales como produtos de limpeza, cosmética, etc.

B3-16.1. Recoñece a acción dalgúns produtos de uso cotián como consecuencia do seu comportamento químico acedo-base.

B3-17. Determinar o número de oxidación dun elemento químico identificando si se oxida ou reduce nunha reacción química.

B3-17.1. Define oxidación e redución relacionándoo coa variación do número de oxidación dun átomo en sustancias oxidantes e reductoras.

B3-18. Axustar reaccións de oxidación-redución utilizando o método do ion-electrón e facer os cálculos estequiométricos correspondentes.

B3-18.1. Identifica reaccións de oxidación-redución empregando o método do ion-electrón para axustalas.



B3-21. Determinar a cantidade de sustancia depositada nos electrodos dunha cuba electrolítica empregando as leis de Faraday.

B3-21.1. Aplica as leis de Faraday a un proceso electrolítico determinando a cantidade de materia depositada nun electrodo ou o tempo que tarda en facelo.

B3-22. Coñecer algunhas das aplicacións da electrolisis como a prevención da corrosión, a fabricación de pilas de distinto tipos (galvánicas, alcalinas, de combustible) e a obtención de elementos puros.

B3-22.1. Representa os procesos que teñen lugar nunha pila de combustible, escribindo a semirreacciones redox, e indicando as vantaxes e inconvenientes do uso destas pilas fronte ás convencionais.






Avaliación

Procedementos: Observación directa do traballo semanal, asistencia a aula virtual. Análise e valoración de tarefas especialmente creadas para a avaliación. Valoración cuantitativa do avance individual (calificacións). Valoración cualitativa do avance individual (anotacións e puntualizacións).



Indicar o procedemento para obter a cualificación final de curso: A avaliación final do curso será: Para os alumnos/as que teñan aprobadas a 1ª e a 2ª avaliación: A media aritméticas entre as cualificacións obtidas nesas avaliacións. Esta nota será o 100% da nota final obteráse da valoración das tarefas e cuestionarios encomendados durante a 3ª avaliación, sempre valoradas de xeito positivo e nunca pode restar da medía obtida entre as dúas primeiras avaliacións. Considéranse como puntos positivos: .- Participar nas distintas actividades enviadas por algúns dos medios expostos na metodoloxía da

3ª avaliación relacionadas coa asignatura . .- Amosar interés e coñecemento sobre a materia. .- Realizar positivamente probas escritas e contestadas e enviadas ao profesor telemáticamente

para a súa corrección Para os alumnos/as que no teñan aprobadas a 1ª e a 2ª avaliación ou algunha das dúas:

Realizar as tarefas encomendadas semanalmente dende o 15 de Marzo do 2020 por calquera dos medios indicados na metodoloxía da 3ª avaliación. Realizaremos cuestionarios e probas telematicamente.

Considéranse como puntos positivos: .- Participar nas distintas actividades enviadas por algúns dos medios expostos na metodoloxía da 3ª



setembro

Os alumnos que non superen a materia na avaliación final terán unha proba escrita en setembro baseándose nos estándares de aprendizaxe das dúas primeiras avaliacións unicamente

Alumnado de materia

pendente

Criterios de avaliación: .- Realización de exercicios, esquemas e resumos relacionados cos contidos seguindo os criterios de avaliación. .- Realizaranse dous exames parciais: o primeiro a finais de novembro e un segundo en xaneiro, onde se valorarán os coñecementos adquiridos polos alumnos sobre os contidos dos distintos temas. A media desas dúas probas será a calificación de pendentes. No caso de non superala materia, faremos una proba telemática no período de confinamiento, con data por debatir co alumnado pendente .- Valoraranse as tarefas de repaso ou ampliación que realicen neste período de confinamiento


15%.




MATERIA:




MATERIA:

3. Metodoloxía e actividades do 3º trimestre (recuperación, repaso, reforzo, e no seu caso,

ampliación)

4.

Actividades



MATERIA:



MATERIA:

IES. LAGOA DE ANTELA Dpto. Física e Química REDOX QUÍMICA 2º BACH. 2019-20 1 − Considerando los siguientes metales: Zn , Mg , Pb y Fe: a)Ordénelos de mayor a menor facilidad de oxidación. b)¿Cuáles de estos

metales pueden reducir Fe3+ a Fe 2+ pero no Fe2+ a Fe metálico?. Justifique las respuestas. Datos: E0 (Zn2+ / Zn) = −0,76 V ; E0 (Mg2+ / Mg) = −2,37 V ; E0 (Pb2+ / Pb) = −0,13V E0 (Fe2+ / Fe) = −0,44V ; E0 (Fe3+ / Fe2+) = 0,77 V .

2 − Razone: a)Si el cobre metal puede disolverse en HCl 1 M para dar cloruro de cobre (II) e hidrógeno molecular (H2). b)¿Podría

disolverse el Zn?. Datos: E0 (Cu2+ / Cu) = 0,34 V ; E0 (H+ / H2) = 0,00 V ; E0 (Zn2+ / Zn) = −0,76 V. 3 − Considerando los datos adjuntos, deduzca si se producirán las siguientes reacciones de oxidaciónreducción y ajuste las que puedan

producirse: a)MnO4− + Sn2+ → b)NO3− + Mn2+ → c)MnO4− + IO3− → d)NO3− + Sn2+ → Datos: E0 (Sn4+ / Sn2+) = 0,15 V ; E0 (MnO4− / Mn2+) = 1,51V E0 (IO4− / IO3−) = 1,65 V ; E0 (NO3− / NO) = 0,96 V .



MATERIA:

4 − Se dispone de una pila formada por un electrodo de zinc, sumergido en una disolución 1 M de Zn(NO3)2 y conectado con un electrodo de cobre, sumergido en una disolución 1 M de Cu(NO3)2. Ambas disoluciones están unidas por un puente salino. a)Escriba el esquema de la pila galvánica y explique la función del puente salino. b)Indique en qué electrodo tiene lugar la oxidación y en cuál la reducción. c)Escriba la reacción global que tiene lugar e indique en qué sentido circula la corriente. d)¿En qué electrodo se deposita el cobre?. Datos: E0 (Zn2+ / Zn) = −0,76 V ; E0 (Cu2+ / Cu) = 0,34 V.

5 − Para un proceso electrolítico de una disolución de AgNO3, en el que se obtiene Ag metal, justifique si son verdaderas o falsas cada

una de las siguientes afirmaciones: a)Para obtener un mol de Ag se requiere el paso de dos moles de electrones. b)En el ánodo se produce la oxidación de los protones del agua. c)En el cátodo se produce oxígeno. d)Los cationes de plata se reducen en el cátodo.

CON LA REALIZACIÓN DE ESTAS PRUEBAS Y CUESTIONARIOS TAMBIEN REPASAMOS LOS ESTANDARES DE APRENDIZAJE DE LOS DOS ALUMNOS QUE TIENE UNA O DOS EVALUACIONES SUPENSAS.


con conectividade




Materiais: Fundamentalmente o libro de 4º da ESO de Física e Química da edit. Santillana. Enlaces a Vídeos Cuestionarios deseñados polos profesores Recursos: Aula Virtual do IES Lagoa de Antela Plataforma de aprendizaxe EDMODO Aulas de teledocencia WEBEX Grupo de wasap Correo electrónico Fotocopias realizadas y repartidas polo concello



MATERIA:



familias



ADAPTACIÓN DA PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA. CURSO ......la Tabla Periódica y con su tendencia a formar...

Documents

Transcript of ADAPTACIÓN DA PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA. CURSO ......la Tabla Periódica y con su tendencia a formar...