EGILEAEGILEA: AINHOA MENDOZA FREIRE

Bazen behin, mendi zoragarri bat. Mendi koloretsua zen. Nik eskuarekin ostadarra hartu eta bertan gelditu nintzen ilundu arte. Zoragarria izan zen nire bihotzak ikusi zuena.

Ilargiaren inguruan izarrak zeuden: moreak, urdinak, arrozak, urdin argiak...

Zeruaren erdian zegoen ilargi bat handi, handi, handia eta zuri koloreko distiratsua.

Zoragarria zen izar iheskorrak ikustea. Atentzioa deitu zidan buztana zeukan izar urdin batek. Eskuetan hartu nuen txori bat bezala eta laztandu egin nuen eta lo gelditu ginen.

Hurrengo egunean ez ziren gauza berdinak ikusten. Baso baten nengoen, ur jausi baten bainatzen. Irten nintzenean nire gorputza ostadarra bihurtu zen. Oso polita zen. Hegan, hegan eta hegan nenbilela zirudien.

Gustatu

zaizue?