ARQUITECTURA NO NEOCLASICISMO

O neoclasicismo, unha consecuencia da Ilustración

JAVIER LÓPEZ RODRÍGUEZ.4º ESO C.IES SAN TOMÉ DE FREIXEIRO.

CARACTERÍSTICAS DA ARQUITECTURA NEOCLÁSICA

Corrente artística que xorde a mediados do século XVIII ao longo de todo o mundo.

É consecuencia dos postulados racionalista da Ilustración.

Xorde como reacción as formas irregulares , as curvas e o recargamento do rococó

Inspirase nas construcción clásicas gergas e romanas.

Utiliza liñas rectas, simetrías e elementos xeométicos simples, como o triángulo, o cadrado ou o círculo. Tamén os elementos básicos da arquitectura clásica: columnas, ordenes dórico y xónico, frontóns, bóvedas, cúpulas, etc.

Tipos de construccións

Civís: xardíns, hospitais , museos, arcos de triunfo e columnas conmemeoraticas

Palacios: Real de Madrid. Templo e igrexas: Catedral de Pamplona, Colexiata de Sta María

(Vigo)

MUSEO DO PRADO

Edificio deseñado por Juan de Villanueva (1739-1818)., durante o reinado de Carlos III. Na actualidade é unha dás

maiores pinacotecas do mundo. Pensado como Real Gabinete de

Historia Natural en el marco de una serie de instituciones de carácter científico (pensadas según la nueva mentalidad de la Ilustración) Orixinalmente estaba formado por un corpo central terminado en ábsida, ao que flanquean dúas galerías alargadas que terminan en pabellóns cadrados, un a cada extremo. O corpo central destaca en planta

e en alzado por un gran pórtico composto por seis columnas de orde toscano, , unha cornixa e un ático que o remata. A fachada presenta a orixinalidade de non dispor sobre a columnata do característico frontón triangular, senón dun con forma rectangular.O piso inferior ten unhas ventás

profundas e alargados que acaban en arco de medio punto e a superior cunha galería de columnas jónicas (na actualidade hai un terceiro piso )

Frontón de forma

rectángular

Columnas

toscanas

Arcos de medio punto

Columnas

xónicas

COLEXIATA DE STA. MARÍA DE VIGO

Empezada no 1816, obra do académico Melchor de Prado e Mariño, da Real Academia de San Fernando e é de estilo principalmente neoclásico, aínda que as torres son barrocas. A estrutura do edificio

presenta unha planta rectangular: o altar está flanqueado por dúas sancristías e aos seus pés aparece a nave. A separación entre as naves faise a través de doce columnas dóricas co con triglifos e metopas. O altar maior está presidido por un aparatoso retablo churrigueresco.A fachada principal ten unha

ornamentación sinxela, cunha composición clara e simétrica. No centro sitúase unha ampla e única portada baixo o frontón, ambos os flanqueados a cada lado polas dúas torres, único elemento barroco que contrasta coa sobriedade do resto do conxunto. Cabe destacar o Reloxo de Sol,

situado na fachada ao lado dereito,. Este non está orientado cara ao sur como é o habitual

FRONTÓN TRIANGULAR

TORRES BARROCA

S

INTERIOR DA COLEXIATA DA STA. MARÍA

TRIGLIFOS

ESTOPAS

ALZADO E SECCIÓNS DA COLEXIATA DE STA MARÍA

LIÑA DE SIMETRÍA DA FACHADA PRINCIPAL

CAMPOS ELISEOS Y ARCO DE TRIUNFO (PARÍS)

Despois de que Napoleón fose nomeado emperador no ano 1804, os seus arquitectos oficiais, Charles Percier e Pierre François Fontaine, traballaron para levar a cabo o seu desexo de transformar París na capital máis importante de Europa imitando o estilo opulento da arquitectura imperial romana.

A arquitectura de estilo imperio se exemplifica en construcións grandes construccións como os arcos de triunfo para celebrar as súas glorias militares ou avenidas de grandes dimensións. Por exeplo o Arco de Triunfo, realizado por Jean Chalgrin ou os Campos Elíseos, deseñados por Fontaine.

 O arco ten unha altura de 49 metros e 45 de ancho. Posúe unha estatua en cada un dos seus catro estatuas: O Triunfo(1810), a Resistencia, a Paz e a Marsellesa(1792)

 A avenida dos campos en Paris, é unha rúa que ten unha extensión de 1880 metros, esta avenida abarca desde o Arco do Triunfo ata a Praza da Concordia. O nome Campos Elíseos vén da mitoloxía grega, onde designaba a morada dos mortos reservada ás almas virtuosas

Haga clic en el icono para agregar una imagen

Fonte dos tres canos (Boadilla del Monte)

A Fonte de Ventura Rodríguez, tamén chamada dos Tres Canos foi levantada no último terzo do século XVIII, a partir dun deseño do arquitecto Ventura Rodríguez.

Foi concibida como un depósito de auga, cuxa misión era regular a subministración ás distintas dependencias do palacio, aos xardíns e ás restantes fontes, cos que tiña comunicación subterránea.

Na cara posterior da estrutura, a máis funcional, ocúltase un aljibe, mentres que na anterior, que se enfronta á porta principal do palacio, consta de tres corpos principais, realizados en sillares de granito e de dous laterais, que se unen na parte superior mediante unha cornixa corrida. Catro pilastras planas, rematadas por capiteis toscanos, separan as diferentes partes.

Os corpos de pedra aloxan tres canos, formadas por veneras de cuarto de esfera.

Fachada da Seo (Zaragoza)

No lado occidental da Seo levantouse na segunda metade do século XVIII unha fachada barroca clasicista que substituíu ao portal mudéjar do século XIV, de cuxo lenzo aínda conservar restos. A nova fachada de foi realizada polo arquitecto Julián Yarza entre 1763 e 1767 a instancias do arcebispo Francisco Ignacio Añoa e Busto. Julian Yarza seguiu o proxecto dunha porta deseñada por Ventura Rodríguez para o tempo do Pilar Tamén se derrubo a antiga torre mudéjar, moi deteriorada, e comezouse a construción dunha nova.

As estatuas do Salvador e aos lados, de san Pedro e san Pablo, realizadas por Manuel Guiral Martínezen 1867-70 por encargo do arcebispo Francisco Ignacio de Añoa e Busto (1744-1764). As estatuas do Salvador e aos lados, de san Pedro e san Pablo, realizadas por Manuel Guiral Martínezen 1867-70 tres sitúanse en hornacinas no segundo corpo da portada neoclásica, articulada con catro columnas no inferior e rematada por un frontón

Puerta de Álcala (Madrid)

Foi mandada construír polo rei Carlos III e é obra do arquitecto Francesco Sabatini,é de estilo neoclásico e setenta pés de altura. O proxecto orixinal ofrecía dous acabados distintos, un con pilastras e outro con columnas encostadas. Finalmente fundíronse os dous nun só e por iso as fachadas son distintas

A fachada exterior presenta dez columnas de granito encostadas. Na interior substitúense as seis exteriores por pilastras e só dous pares xunto ao arco central seguen sendo columnas. Todas elas apóianse sobre un zócalo. Os capiteis son de orde xónico e sobre eles apóiase unha cornixa.

Sobre o van central, nos áticos de ambas as fachadas, figura unha inscrición en latín co lema Rege Carolo III. Anno MDCCLXXVIII ("Sendo rei Carlos III. Ano 1778"). Na fachada interior, sobre os arcos laterais, figuran as catro virtudes cardinales: Prudencia, Xustiza, Temperanza e Fortaleza. Todos estes motivos ornamentais foron tallados por Francisco Gutiérrez Arribas e o seu estilo máis barroco contrasta co estilo neoclásico da porta.