Mergu�os de Amor

N I C O L Á S G O N Z Á L E Z A L L E R

XOGO, SÍMBOLO, FESTA

“La pieza principal del telescopio es la que está detrás del ocular”

Ramón Mª Aller Astrónomo

TEXTOSCristina CarballedoCelso Fernández SanmartínXabier Limia GardónTareixa Taboada

FOTOGRAFÍAMiguel Calvo

COMISARIA:Cristina Carballedo

DESEÑO, MAQUETACIÓN, EDICIÓN E PRODUCIÓN GRÁFICA:Alvarellos, S.L. - Lalín

D. L.: PO 565-2016

2

“Mergullos de amor” pon título á nova colección de óleos e debuxos coa que Nicolás González Aller regresa expositivamente no 2016 á cidade compostelá despois da exitosa mostra :”O unicornio e o seu mundo” presentada na Igrexa da Universidade de Santiago de Compostela no ano 2013. Esta nova mostra é unha selección de obra de recente factura cargada de gran lirismo na que, fiel o seu estilo, mestura o universo máxico galego coas súas experiencias vitais que transfire a súa obra.

Nicolás González Aller inicia a súa traxectoria nos anos 60, comenzando a expoñer en Madrid, cidade onde estudou. A súa primeira mostra individual foi unha retrospectiva con obras realizadas entre 1987 e 2006 no Museo Ramón Mª Aller de Lalín. Ademáis de diversas colectivas celebradas en Madrid, en espacios galegos e en Nova York, protoganizou tamén individuais en Silleda, Santiago, Ourense, en varias ocasións en Lalín, no ano 2009 en Vigo, no 2013 en Santiago de Compostela ou no 2015 na casa de Galicia en Madrid.

É por tanto un pracer presentar esta mostra como unha exposición específica para os espacios de arte do Hotel Virxe da Cerca, un edificio do século XVIII, antigua residencia de Jesuitas, no que desde o ano 2011 artistas profesionais interveñen estos nobles espacios dentro dun convenio expositivo.

Cristina CarballedoComisaria. Historiadora da Arte

2

3

DEL SUEÑO A LA VIGILIA

“Estamos hechos de la misma materia que los sueños y nuestra corta vida es una pausa entre dos noches”.

William Shakespeare. La Tempestad, acto IV, escena I.

Cuando Bretón conoció a Freud en 1921 se avivó su interés por el mundo onírico y por expresar aquellos estados que nos liberan de las ataduras de la consciencia. En aquel momento el Surrealismo surgía como vanguardia artística y en la liberación del inconsciente, el verdadero yo.

Nicolás traslada la emoción de lo sublime del sueño a la vigilia. Con un impulso surrealista, consigue asociar elementos sin aparente relación germinando en la imagen una sensación que comunica instintos y deseos prohibidos, planteando una figuración alucinante, contradictoria, llena de magia y seducción sorprendente, con la energía fosforescente del grupo Die Neuen Wilden y de sus antecesores fauves y expresionistas, en la utilización sensual y simbólica del color, desde la alegría de vivir de Matisse al cromatismo artificial y existencial de Gauguin y la angustia de Filatov, en una pintura de acción y de dinámicas expresivas vertiginosas. Una escena de hedonismo festivo, vitalismo exhuberante y exceso animado en el gusto por la esquematización de la figura, violenta gestualidad y disonancias cromáticas, que como en un caleidoscopio construye una suma de reflejos fragmentados en los efectos cromolumínicos del cielo en el agua y una desbordante imaginación en la animación marina, fluvial y en los mensajes encriptados de la floriografía y el mundo submarino.

“Mergullos de Amor” es la representación del amor y la energía de la juventud de la naturaleza, de un mundo icónico e idealizado, de un cosmos en paz, un devenir sin drama y un bestiario o catálogo imaginario poblado por presencias híbridas y amables, evocadoras de un paraíso de El Bosco, ubicadas en un Shangrila de armonía y equilibrio, primitivos, sin culpa ni pecado, puros y arbitrarios paisajes oníricos de figuración alusiva al expresionismo cuyos personajes se abocetan con espesos empastes siendo esta materia la que potencia en la simplificación del trazo su capacidad expresiva. Siluetas que surgen de un magma pictórico primigenio en las técnicas mixtas en las que como un fluido, el pintor expresa con vitalidad su alegría o angustia a través de un colorido gestual, temperamental, atento a la materia y el ritmo y cuya representación narrativa adscribe una dimensión poética que lo distancia del Pop Art y lo aproxima a un Neoexpresionismo personal.

Tareixa TaboadaArtista. Historiadora. Especialista en arte contemporáneo

4

Coma cando pos dedo de punta con dedo de puntae apertasun pouco

Coma cando posun verde cun encarnadoe teñen que falardas súas cousas

Coma cando poscoa mesma vozgarza, xarda, unicornio

“Contra la interpretación del espectro fisiológico ofrecida por Scherffer habla asimismo la conocida experiencia de que cuando más clara y fácilmente podemos verlo es por la mañana temprano, nada más despertar: pero es justo entonces cuando, a consecuencia del largo descanso, la retina se halla en plenitud de fuerzas y, por lo tanto, se presta menos a cansarse por contemplar un color de forma sostenida y continuada durante unos segundos y a embotarse hasta hacerse insensible a él.”Arthur Schopenhauer. Sobre la visión y los colores (Ed Trotta, 2013)

Di timirarías sempre para as flores?Tantas letras deu o desamor coma o amorPero de momentoNon nos quixo deusdeus sive natura (deus ou natureza, Spinoza) falar con convicción do desamor

A cor do sangueé polo ferroO branco dos olloscrúzano veasque só outros ollospoden ver

ou no espellarse venque ó chorardeixan o inhóspito brancohospitalario

Tantas cores

arrebatosdescubertos

orixinariosangue quente

e gardándosepara facer os segredos

coma nunha casaen distintos cuartos

todo por chousaspor prados

Veñen os unicorniospacen nos prados da vista

aparecen cando non os perseguimos

seguen sendo intocablespor iso non hai amor conclusose están eles

Agora queo dixitaltingue a roupaO tactovólvenosa explosiósantigaso tacto devólvenosos dedos

Celso Fernández Sanmartín

Fortuna

5

Xogo, símbolo, festa, nos ‘Mergullos de Amor’ de Nicolás

Ten, Nicolás, lume nos ollos. Eis o que ocorre no canto de achegarmos paseniño á media aetatis vitae co corazón acendido..., que dun tempo a esta parte está o artista lalinés risoño e feliz, dun modo íntimo. A muda do seu estudo-atelier de anos, en Boimorto de Vilamarín, pola contorna da Lanzada do Grove, na costa pontevedresa, na que vai sendo asiduo, eis un arco de compás co centro en Lalin, carta circular, que non esférica, do leste para o solpor, do interior de límites pechados ao do fin da terra onde se xunta coa mar. Así, deste xeito, quere Nicolás estrear ‘o horizonte, unha largacía audaz’, nas verbas imorrentes de Manuel Antonio, e comezar a travesía as invernías do xélido Bóreas coa carta de marear idónea ata ese norte onde moran os Hiperbóreos..., terra á que debemos aconchegarmos, pois como é coñecido alí, nese ár, está o segredo da eterna xuventude (‘jadis les chevaux étaient libres’: Paul Quignard).

Óleos e debuxos, con frores e peixes que se xuntan, e bican, homes e mulleres que se queren, e cinguen con paixón, porque se aman, e o corazón que late mergullado no azul das augas... Unha alusión máis erudita é o galano Unicornio, unha das súas presenzas recurrentes destes últimos tempos, que non falta, fermoso ata o arrepío, e regresa así a Compostela das súas mans. Elo é un continuum da aquelada mostra de 2013 “O unicornio e o seu mundo”, na sobranceira sala de arte que a Universidade de Santiago de Compostela ten na ex igrexa xesuítica a carón do claustro da miña facultade, fermosa como o Hogwarts College en neoclásico. Mais desta volta o Unicornio respira ‘Mergullos de Amor’. Hai amores, uns factibles, e outros imposibles, seica, como o da garza real namorada do pardal. Velaquí, e en todo o quefacer plástico de Nicolás González Aller, un lirismo entreverado de fina retranca. Mais aínda que sinalemos unhas liñas de forza dende a análise crítica, o fundamental do artista é que nos dispoñamos a pescudar nas súas obras, co arredamento debido, a emoción e o sentimento dende a percepción das formas e as cores amosadas, que son a base do embruxo do seu estilo.

O mundo no que vive o artista reflicte a súa fértil imaxinación, que comparte para que poidamos sentir a súa luz. ‘Et tes feux d’artifice, éruptions de joie, qui font rire le Ciel, muet et ténébreux’ (Charles Baudelaire, Les fleurs du mal). A vida, sentila dende o latir do corazón, e a mirada, expresada cos pinceis no mundo ao seu redor, como na recente ‘Can de palleiro’, exposición de fai ano e medio na Casa de Galicia na capital do reino. Os latexos da obra de Nicolás abranguen outras obras nas que a abstracción é o tema que domina, nos busca dun Grial que está nunhas acaídas formas cheas de harmonía, intuición que está a desdobrar nas diversas exposicións logo da súa estadía na Republique da Côte d’Ivoire, no golfo de Guinea, fais uns anos. Mais o seu sentir plástico ten mudado dabondo para que se exprese con polas novas dende aquelas fontes luminosas do ecuador de África. Outra é a súa raigame fondamente galega e atlántica: ela é a outra coitela da súa tesoira, coa que corta o vento da arte.

Xabier Limia GardónProfesor e crítico de arte

6

Casual dayTécnica mixta sobre lenzo

50x70 cm

7

Tempo de fugas nº1Técnica mixta sobre lenzo

50x70 cm

8

Carta para un amante infielTécnica mixta sobre lenzo

50x70 cm

9

Fonte de vidaTécnica mixta sobre lenzo

50x70 cm

10

A siestaTécnica mixta sobre lenzo

50x70 cm

1111

Dúas almas e un corazónTécnica mixta sobre lenzo

50x70 cm

12

Mergullos de amor nº1Técnica mixta sobre lenzo

70x50 cm

13

Mergullos de amor nº2Técnica mixta sobre lenzo

70x50 cm

14

Mâle ChèvereTécnica mixta sobre lenzo

70x50 cm

15

Garza namorada dun gorriónTécnica mixta sobre lenzo

100x80 cm

16

DesamorTécnica mixta sobre lenzo

80x100 cm

17

As beirasTécnica mixta sobre lenzo

50x70 cm

18

Tempo de fugas nº2Técnica mixta sobre papel

70x50 cm

19

Mergullos de amor nº3Técnica mixta sobre papel

70x50 cm

20

Tempo de fugas nº3Técnica mixta sobre papel

70x50 cm

21

“Gyfu” EncontrosTécnica mixta sobre papel

70x50 cm

22

Mergullos de amor nº4Técnica mixta sobre papel

70x50 cm

23

La femme, la plus belle, c`est toiTécnica mixta sobre lenzo

70x50 cm

24

As insuas fantásticasTécnica mixta sobre papel

70x50 cm

25

OutoníaTécnica mixta sobre papel

70x50 cm

26

Xénesis nº1Técnica mixta sobre papel

50x70 cm

27

Xénesis nº2Técnica mixta sobre lpapel

50x70 cm

28

Sin títuloTécnica mixta sobre papel

50x70 cm

29

O violinista namoradoTécnica mixta sobre papel

50x70 cm

30

“Haegl” Mais...Pourquoi?Técnica mixta sobre papel

70x50 cm

31

“Haegl” Je sais pasTécnica mixta sobre papel

70x50 cm

“La cultura actual en vez de hacer frente a los misterios,intenta tercamente soslayarlos”

John Berger