PROYECTO SOBRE ÓPTICA Y LUZ (ED. INFANTIL)
-
Upload
patri-martinez -
Category
Documents
-
view
245 -
download
15
description
Transcript of PROYECTO SOBRE ÓPTICA Y LUZ (ED. INFANTIL)
2º CICLO DE EDUCACIÓN INFANTIL
C.E.I.P. A LAXE - FERROL
TITORA: Patricia Martínez Díaz
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
ALUMNADO QUE PARTICIPA NESTE PROXECTO
BRYAN GARCÍA BELLAS
CANDELA GONZÁLEZ RODRÍGUEZ
SARA MARTÍNEZ SOUTO
MARTINA ROMANÍ YÁÑEZ
SOFÍA ROMANÍ YÁÑEZ
CECILIA DEL VALLE MEDÍN
IVÁN EIRÍN PITA
RAÚL FERNÁNDEZ BLANCO
JUAN JIMÉNEZ JIMÉNEZ
MARCOS QUINTANA SOTO
LUCÍA SEQUEIRO VALES
IVÁN SOTO SANTIAGO
ROBERTO VARELA LORENZO
JULEN XABIER CANO FREIRE
ARÓN FERNÁNDEZ MARIÑO
SANTIAGO FERNÁNDEZ RODRÍGUEZ
ANTÍA LÓPEZ MARTÍNEZ
ABRAHAN PITA EIRÍN
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
E AGORA… ¿ÓPSICA E LTZ?
Queridas familias, tedes nas vosas mans o resultado de 3 meses de traballo científico
sobre a óptica. Unha vez que miredes todo este dosier, comprenderedes o motivo polo
cal o fixemos deste xeito, é dicir, un dosier de aula no que participan todos os nenos
e nenas en lugar dun dosier individualizado para cada neno ou nena. A complexidade do
tema, obrigounos a tratalo deste xeito tan particular intentando que todas as
aprendizaxes se acadaran dun xeito totalmente práctico e, en ningún caso teórico.
Intentei detallar e ilustrar con fotos o desenvolvemento de todas as actividades que
fixemos e, igualmente transcribín a maioría das conversas que tivemos para que poidades
observar como foi o proceso de aprendizaxe con este proxecto.
Como xa imaxinaredes, este dosier non é propiedade de ningún neno polo tanto so
podedes telo na casa os días que se vos indiquen pero, unha vez que todos os nenos e
nenas leven o dosier á súa casa, podedes volver a levalo para miralo con máis calma
durante todo o que quede de curso ou nos vindeiros cursos, so tedes que pedirmo.
Por último, quero pedirvos que expresedes a vosa opinión sobre este xeito de traballar
por proxectos: que vos parece, se é interesante ou non, se ao voso fillo ou filla lle
gusta, se cambiariades algo deste traballo, etc. Para elo déixovos unhas follas ao final
do dosier nas que podedes escribir libremente todo aquilo que pensedes sobre este
proxecto ou sobre outros que xa levamos feitos.
Ah!! Por certo se queredes podedes copiar o CD que leva este proxecto no que están
as fotos que quitamos ao longo do mesmo, e unha copia deste mesmo dosier en formato
pdf para que o poidades gardar nos vosos ordenadores.
Agakdj qme disfkmledes mjilísimj cj pkjxeclj… adiante!!
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
CONVERSAS PREVIAS
PROFES: ¿QUE É A LUZ?
BRYAN: La luz, una luz
ANTÍA: Me parece que es fuego.
SARA: Porque la luz se quema y después sopla.
CECILIA: Es para ver
MARCOS: Que si se apaga ya no se ve.
JUAN: La luz es que se quema, se enciende y sopla.
SANTI: Es para que vea la gente y puedan ver por donde andan.
ANTÍA: Pero eso son las luces de las farolas.
PROFES: ENTÓN, ¿QUE PASA?, ¿HAI DIFERENTES LUCES?
TODOS: Siii
ANTÍA: Porque unas no son redondas y otras sí, unas son blancas y otras naranjas.
PROFES: ¿TODAS SON IGUAIS?
CECILIA: No, porque sino sería un desastre de luces; todas del mismo color sería aburrido.
ROBERTO: No, porque sino no sabemos cuáles son nuestras luces.
MARTINA: Pues se puede apagar la luz cuando dormimos.
PROFES: ADEMÁIS DA COR, ¿HAI ALGO MÁIS DIFERENTE NAS LUCES?
ANTÍA: Sí, que unas son redondas y otras óvalas.
JULEN: Y también cuando dormimos también se pueden estropear las luces.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
ANTÍA: Y también el tamaño. Las blancas son más pequeñas que las naranjas.
CECILIA: A mi se me fundió la bombilla y la cambió mi padre.
PROFES: ¿ÓNDE HAI LUZ?
ABRAHAN: En casa
ANTÍA: En el cole.
SARA: Y abuelo tiene una linterna de letras.
ARÓN: En la carretera.
SOFÍA: En la habitación.
IVÁN SOTO: En casa.
ROBERTO: En los coches.
RAÚL: En el váter.
MARCOS: En el cole
JUAN: En casa mía.
BRYAN: En el cole
MARTINA: En el cole
IVÁN EIRÍN: En el cole.
SANTI: En los cuartos de juegos.
SARA: En la sala.
ANTÍA: En el ordenador.
PROFES: ¿DE ÓNDE VEN A LUZ?
ABRAHAN: De los cables.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
JULEN: De las palancas.
SANTI: De la electricidad.
MARTINA: De la cocina
ANTÍA: Yo creo que del sol.
JULEN: Porque el sol puede ir con el viento y el viento se puede llevar un poco de calor del sol
y la puede meter por el cable…
PROFES: ¿QUE COUSAS FUNCIONAN COA LUZ?
SARA: El azul y el amarillo
CECILIA: Las luces
ANTÍA: La discoteca.
BRYAN: La luz, una luz.
JUAN: Una lámpara.
ANTÍA: Una alarma de incendios.
MARTINA: Y animales, ¿no?
TODOS (los de 5 años): Noooo.
ANTÍA: La tendría el rancho para cuando sea de noche.
ABRAHAN: Si, el sol.
JULEN: El sol es un círculo.
PROFES: ¿VÓS SERIADES QUEN DE FABRICAR LUZ?
ANTÍA: Si
SANTI: Con experimentos.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
ANTÍA: Si, con experimentos: Mezclaríamos un poco de calor, lo pondríamos a calentar y a lo mejor
se enciende la bombilla.
JULEN: Mezclando colores; el verde con el rojo, el azul con el blanco, el rosa con el amarillo…
MARCOS: Y después revolvemos la pintura y ya sale el sol redondito.
SOFÍA: Encender la luz.
ANTÍA: Podríamos pintar de amarillo, echarle cosas de metal y ponerlo a hervir y a lo mejor sale
con electricidad.
SARA: Compramos una luz y un cable y si se funde vamos a comprar otra vez.
JULEN: Con fuego. Con un mechero, quemamos la pastilla, le echamos palos encima y ya empieza a
arder.
PROFES: ¿E QUE CREDES QUE PASARÍA SE NON HOUBERA LUZ?
SANTI: Que no veríamos por donde andamos.
MARTINA: La estropeamos.
ANTÍA: Y podemos hacer luz con fuego.
ROBERTO: Si no hay luz no vemos.
BRYAN: Se perdió la luz.
JUAN: Habría una lámpara.
ANTÍA: Usaríamos una linterna.
ABRAHAN: No veríamos.
ANTÍA: Tendríamos que construir un cohete para irnos a un sitio donde haga sol. Y vendría el sol y
truenos y tormentas
PROFES: PERO, CANDO MIRAMOS DIRECTAMENTE AO SOL, ¿MOLESTANOS NOS OLLOS?
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
ABRAHAN: Si, los cerramos
SANTI: Quedamos ciegos y no vemos
PROFES: E ¿QUE UTILIZAN OS CIENTÍFICOS PARA PODER VER O SOL?
JULEN: Gafas de sol.
ANTÍA: Con prismáticos
JULEN: Y así (pone la mano en la frente a modo de visera)
ANTÍA: Con una visera puesta.
PROFES: ¿QUE USAMOS CANDO NON VEMOS BEN?
TODOS: Gafas
CECILIA: Yo un día, en Madrid, no podía abrir un ojo y me tuvieron que comprar unas gafas.
PROFES: Y ¿QUE TEÑEN AS GAFAS?
TODOS: Cristales.
PROFES: ENTÓN ¿USANDO CRISTAIS COMA OS DAS VENTÁS XA VERÍAMOS BEN?
ANTÍA: Si porque son mágicos
PROFES: E SE QUEREMOS AUMENTAR O TAMAÑO DAS COUSAS E VELAS MÁIS GRANDES, ¿QUE
FACEMOS?
ANTÍA: Usar prismáticos.
PROFES: E ¿QUE SON OS PRISMÁTICOS? ¿QUE TEÑEN?
ABRAHAN: Cristales.
…
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
XOGAMOS COAS SOMBRAS (1ª parte)
Dentro da aula, cun foco de luz artificial, facemos as sombras de varios nenos e nenas
contra o chan. O foco está situado na parte posterior dos nenos e máis alto ca eles.
Queremos comprobar se as nosas sombras son igual de grandes ca nós, así que un
compañeiro axuda aos nenos e nenas que están fabricando as súas sombras a medirse e
a medir a súa sombra. (as medicións están feitas polos alumnos así que, como
imaxinaredes, son aproximadas):
Antía mide a Cecilia e comproba que mide 1 metro,
e Marcos mídelle a sombra e comproba que mide 3 metros: A SOMBRA É MÁIS GRANDE.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Lucía comproba que Bryan mide algo menos
dun metro pero a súa sombra mide 2
metros.
Julen X. asegura que Santi mide algo máis
dun metro pero a súa sombra mide 3
metros.
AS SOMBRAS SON MÁIS GRANDES.
Despois de facer estas comprobacións, queremos
saber se as sombras son sempre igual de grandes,
polo que decidimos mover o foco de luz. Neste
caso, o foco segue na parte posterior dos nenos e
nenas pero está máis baixo.
Arón disponse a medir a sombra de Santi, que se
fixo aínda máis grande, tanto que non cabe no chan
e sube pola porta da clase.
Lembramos que Santi medía algo máis dun metro e,
agora a súa sombra mide máis de 4 metros.
CANDO BAIXAMOS O FOCO DE LUZ A SOMBRA É
MÁIS GRANDE.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
XOGAMOS COAS SOMBRAS (2ª parte)
O que queremos facer hoxe é intentar debuxar unha sombra nunha folla de papel.
Decidimos que imos debuxar a sombra das nosas mans nun folio, coa axuda dun
compañeiro.
Apagamos as luces da aula e as mestras iluminan as mans dos nenos e nenas cunha
lanterna situada xusto enriba das mans, mentres un compañeiro intenta debuxar a
sombra que se proxecta no folio.
Foi unha tarefa moi, pero que moi complicada!!
Se o neno ou nena mjvía a man… a sjmbka mjvíase de silij…
Se o neno ou nena baixaba a man… a sjmbka facíase máis peqmena…
Se o neno ou nena smbía a man… a sjmbka facíase máis gkande…
E, aínda por riba as mestkas njn pakaban qmielas cjas lanleknas…
A continuación veredes algúns exemplos do que conseguimos facer. Como comprobaredes,
en moitos casos, case non se recoñece a silueta dunha man.
DEBUXAR SOMBRAS É MOI COMPLICADO.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
XOGAMOS COAS SOMBRAS (3ª parte)
Xogamos a facer sombras de diferentes obxectos sobre unha pantalla branca, utilizando
como foco unha lanterna.
Apagamjs as lmces e…
A SOMBRA DUNHA TESOIRA
Juan enfoca coa lanterna, Iván
Soto suxeita as tesoiras e
Sofía toma as meidas, que
poderedes ver especificadas
nas táboas que aparecen a
continuación.
A SOMBRA DUNHA REGRA
Candela suxeita a regra,
Sara enfoca coa lanterna e
Martina fai as medicións.
A SOMBRA DUN ZAPATO
Iván Eirín é o dono do
zapato e enfoca coa
lanterna Raúl. Neste caso,
toma medidas a mestra
porque a Iván élle moi
difícil manter o pe quieto.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
XOGAMOS COAS SOMBRAS (4ª parte)
Hoxe queremos investigar se a luz é capaz de atravesar diferentes obxectos da clase.
A mestra está enfocando coa lanterna na pantalla branca e de súpeto tapa a lanterna
cja man e pkegmnla… ¿Agjka pjdedes vek a lmz na panlalla?
ANTÍA: No, porque está muy cerquita.
A mestra sitúa a lanterna tapada pola man máis lonxe da pantalla e volve a
pkegmnlak… E agjka ¿Pjdedes vek a lmz?
SANTI: No, no se ve porque está tapada pjk lm manj. Si cjn la manj lapas la lmz…
MESTRA: Ah!! Pensades que o problema e que eu poño a man diante, e se poño outra
cousa ¿Poderemos ver a luz?
TODOS: Siiii.
A mestra coloca un paquete de toalliñas húmidas diante da lanterna (tampouco deixa
pasak a lmz) e pkegmnla… ¿Agjka pjdedes vek a lmz?
TODOS: Noooo.
ARÓN: Pon un pegamento.
A meslka cjlle mn pegamenlj e j cjljca dianle da lanlekna… ¿Uedes a lmz?
TODOS: Noooo.
MESTRA: Vou probar cunha cartolina negra ¿vale? Coloca a cartolina diante da
lanterna e… ¿Uedes algmnha lmz keflectida na pantalla?
TODOS: Noooo.
Os nenos e nenas empezaban a estar un pouco fartos de que ningún obxecto deixara
pasar a luz, pero a ningún se lle ocorría o motivo, nin sabían dicir un obxecto que
deixara pasar a luz; así que lles axmdamjs mn pjmqmiñj… cjllemjs mn fjlij bkancj e
cjljcamjs dianle da lanlekna… e vjlvemjs pkegmnlak… ¿Uedes algj?
TODOS: Siiii.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
ANTÍA: Se ve la luz, la deja pasar
porque la hoja es blanca.
MESTRA: Entón ¿Que pensades? ¿Que
todas as cousas brancas deixan pasar a
luz?
TODOS: Siiii.
MESTRA: Ah! Pois vou probar con este
libro branco, entón terá que deixar pasar
a lmz. Pkjbamjs e… ¿Uedes a lmz?
TODOS: Noooo. (Un pouco decepcionados).
MESTRA: ¿Entón?
ANTÍA: Pués que algunas cosas blancas
dejan pasar la luz y otras no.
JULEN X: Para que funcione tiene que
ser transparente.
MESTRA: Moi ben, imos comprobalo.
Collemos un vaso de plástico
lkanspakenle e… fmncijna. Enlón ¿Sj
deixan pasar a luz as cosas que non
teñen cor?
TODOS: Siiii.
Collemos un vaso de plástico laranxa, o
cjljcamjs dianle da lanlekna e…
¿Deixará pasar a luz?
TODOS: Noooo.
Pero resultou que si deixaba pasar a luz.
Con este problema tan grande que
tiñamos, propuxémoslles facer unha lista
de obxectos que deixaban pasar a luz,
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
aos cales lles chamariamos TRANSPARENTES; e outra lista de obxectos que non deixan
pasar a luz, aos cales lles chamariamos OPACOS.
As nenas e nenos colleron as lanternas e nos ían dicindo as súas conclusións, mentres
as mestras anotabamos no encerado o que nos dicían.
Finalmente chegaron á conclusión de que as cousas de plástico, de cristal e de papel
deixaban pasar a luz, e as cousas de madeira e cemento non.
As conclusións ás que chegan os nenos e nenas poden ser de todo acertadas ou non,
pero o realmente importante é que son eles os que as fan, PENSANDO.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
XOGAMOS COAS SOMBRAS (5ª parte)
Para rematar co traballo das sombras, decidimos sair ao patio a xogar un pouco con
elas:
Xjgamjs a PISAR A SOMBRA DO COMPAÑEIRO…
Descubrimos que, ese día no patio do cole,
cada un de nós tiña a súa sombra xusto
detrás.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Xjgamjs a PERSEGTIR AS SOMBRAS DE SODOS Á UEZ…
Xjgamjs a ASOPAR SOMBRAS POLO RECINSO ESCOLAR e… descmbkimjs mjilas.
A sombra do tobogán As sombras das árbores A sombra dunha columna
A sombra da barandilla A sombra do pasamáns
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
A sombra do edificio do colexio A sombra do muro do colexio
Xjgamjs a FACER FIGTRAS RARAS COAS NOSAS SOMBRAS…
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
FALAMOS DOS ESPELLOS
Antes de comezar a experimentar e xogar cos espellos, necesitabamos ter un punto de
partida, para o cal iniciamos unha conversa na que os nenos e nenas falasen de todo
aquilo que tiña que ver cos espellos:
MESTRA: ¿Que é un espello?
SARA: Lo que está en la pared.
JULEN: Como si fuera un cristal, pero se pone en la pared o en la puerta de un baño.
ANTÍA: Una especie de cristal.
MARCOS: Y el espejo sirve para ver como estamos de bien peinados.
MARTINA: Son para peinarse bien.
IVÁN SOTO: Los espejos son para vernos con la cara muy sucia.
IVÁN EIRÍN: Son para ver la cara.
ANTÍA: Los espejos dejan pasar la luz.
SANTI: El agua se parece mucho a un espejo porque también te deja ver la cara.
MESTRA: Pero entón, nos espellos ¿So podemos ver a cara?
SANTI: No, también el cuerpo, porque los espejos son grandes.
MARCOS: Pero los de madera de palitos son pequeños.
ARÓN: Los espejos no se pueden romper tan fácil, para romperlos hay que tirarlos al
suelo.
MARCOS: Ya, y te cortas los pies y te sale sangre.
ANTÍA: Son muy iguales al agua porque el agua también refleja.
MESTRA: ¿Vos pensades que os espellos son necesarios para nós? ¿Poderiamos facer
todo o que facemos sen utilizar ningún espello?
MARCOS: Yo podría vivir sine llos porque solo valen para ver la cara.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
JULEN: Son necesarios porque hay algunos espejos que dejan ver la cara más grande o
más pequeña. Mi abuela lo tiene y, por el lado cuadrado ves la cara más pequeña, y por
el cículo ves la cara más grande.
ARÓN: Son necesarios para ver las duchas.
SANTI: También sirven para ver las casas.
ARÓN: Y los espejos frenan el sol y hacen un rayo.
MESTRA: ¿Quen me sabe dicir onde hai espellos?
JTLEN: En casa: en el salón, en el bañj, en la habilación,…
ANTÍA: En una tienda de ropa para ver como nos queda la ropa.
ARÓN: En los charcos.
JULEN: No, eso se refleja y, una espejo es un espejo.
SANTI: En los coles.
ANTÍA: Claro, para poder abrochar el mandilón.
MARTINA: En la tienda de campaña.
SOFÍA: Para ver los monstruos.
BRYAN: En el agua.
ANTÍA: En los coches, para ver si un coche viene por detrás y te quiere adelantar.
…
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
XOGAMOS COS ESPELLOS (1ª parte)
Este xogo, que nun principio parece sinxelo, resultou ser interesantísimo e, agora
ídesvos sorprender das conclusións djs vjsjs filljs e fillas aj kespeclj…
Propoñémoslles que cada un escriba o seu nome cun rotulador vermello nun folio
branco, pero o nome ten que ser grande, que se vexa ben.
Unha vez feitos os nomes, van de un en un ao espello da clase, a mirar como se ve o
caklel dj njme en dilj espellj…
CECILIA: Lo veo
normal, pone Ceci. ARÓN: Está igual.
SANSI: La “n” eslá mal,
le falta un palo. El
espejo es mágico y cambia
las letras.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
LUCÍA: Está bien.
ANTÍA: No está igual.
La “n” eslá mal, le
falta un palito.
JTLEN: La “J” liene
otro palo diferente,
el resto está bien.
IVÁN E: Está bien. MARCOS: Está bien.
ABRAHAN: Está del
revés.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
É moi curioso que so un
neno se fixara que no
espello o nome se vía
do revés.
Algún era quen de
percibir algunha letra
“mal esckila”, pekj
ningún caeu na conta do
que ocorría ao observar
o reflexo do seu nome
no espello.
Para intentar que se
desen conta, decidimos
facer o xogo ao revés:
Pola parte de atrás do
folio, escribimos os nomes de cada un do revés cun rotulador azul e, fixemos o mesmo,
fomos ao espello a miralo. Agora a maioría dos nenos e nenas, si que caeron na conta
de que, no folio o nome estaba escrito ao revés, pero no espello víase do dereito. Pero
aínda que se fixaron no que ocorría, ningún foi capaz de dar unha explicación de por que
ocorría tal cousa. ¡¡É moi curioso!! ¿Non vos parece?
JUAN: Está bien. IVÁN SOTO: Está
igual
ARÓN: ¡¡Se ve bien!!
ANTÍA: ¡¡Está derecho!! ¿Cómo
puede ser? El nombre que
está bien escrito en la hoja
se pone del revés, y el que
está mal escrito se pone del
dekechj… A lo mejor es para
explicar la diferencia entre
la derecha y la izquierda
JULEN: ¡¡Se ve bien!!
Ahora los dos son
igmales…
CECILIA: ¡¡Está bien!! No
tengo ni idea de por que,
pero está bien
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
XOGAMOS COS ESPELLOS (2ª parte)
Neste xogo tratamos de ver os reflexos das cousas de diferentes maneiras, movendo
os espellos.
Facemos un debuxo pequeno nun folio, pero ten que ser un debuxo onde se diferencie
claramente a parte de arriba da de abaixo. Neste caso fixemos unha flor.
Preguntámoslles aos nenos e nenas como pensan que se vai ver a flor no espello, se o
colocamos na parte de arriba da flor ¿Igual que no debuxo ou do revés? A resposta
fji pjk pakle de ljdjs a mesma: “Igmal qme nj debmxj”. Así qme pasamjs a cjmpkjbalj…
Un por un poden comprobar que, no espello, a flor
vese do revés, aínda que ningún é capaz de dar unha
explicación.
A maioría pensan que é cousa de maxia porque as
mestras temos os espellos trucados.
Unha vez máis volvémonos sorprender coas ideas que
teñen os nenos e nenas sobre diferentes aspectos da
vida cotiá. É realmente sorprendente que nunca se
fixaran nestas cousas que ocorren cos reflexos nos
espellos. ¡¡Os espellos!! ¡¡Unha cousa tan común coma un
espello!! Esta é a principal finalidade deste proxecto:
“APRENDER A PENSAR” e “APRENDER A APRENDER”.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
XOGAMOS COS ESPELLOS (3ª parte)
Fixemos caleidoscopios da seguinte maneira:
Materiais:
3 Espellos pequenos (3,50 cm × 9 cm).
1 Roio de papel hixiénico baleiro.
1 Trociño pequeno de papel vexetal.
1 Trociño pequeno de cartolina negra.
1 Trociño pequeno de plástico transparente.
Uns abalorios.
Proceso de fabricación:
Pegamos os 3 espellos formando un prisma triangular, coa parte pulida cara a
dentro.
Introducimos a estructura dos espellos dentro do roio de papel e cubrimos un
extremo do roio con papel vexetal.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Preparamos un círculo de cartolina negra do tamaño do roio e o furamos por
dentro. Tapamos o furado co plástico transparente. Introducimos os abalorios
dentro do prisma de espellos.
Colocamos o círculo negro a modo de tapa no extremo do roio que quedaba
aberto e, se nos apetece, podemos decóralo cos abalorios que nos sobraron.
Decjkamjs j kjij aj njsj gmslj (cjn papeis, pinlmkas, abaljkijs, elc.), e…
¡¡XA TEMOS LISTOS OS
CALEIDOSCOPIOS!!
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
XOGAMOS COS ESPELLOS (4ª parte)
Qmixemjs sjkpkendek ajs nenjs e nenas cmn xjgj mji simpálicj… levamjs á amla mnhas
cantas culleres grandes e pequenas e uns culleróns e propuxémoslles que os utilizaran
como espellos. A través deste xogo pretendiamos que os nenos e nenas caesen na
conta da diferenza existente entre os espellos planos e os cóncavos e convexos e,
sobre todo, que caesen na conta de que segundo a forma que tivese o espello, así
variaría o que nel se reflectise.
Así j fixemjs…
Cando se miraban pola parte convexa do cullerón, todos os nenos e nenas coincidían en
qme se vían máis peqmenjs e máis gjkdjs pekj… a gran sorpresa chegaba cando se
miraban pola parte cóncava posto que a súa imaxe reflectíase de forma inversa no
cullerón, é dicir, reflectíanse coa cabeza para abaixo e os pes para arriba.
Todos os nenos e nenas agás dous, déronse
conta de que o seu reflexo estaba do
revés, aínda que ningún sabía dar unha
posible explicación a este feito.
A gran maioría dicían que había que darlle a
volta ao cullerón e, cando lla dábamos e
comprobaban que o reflexo seguía do revés,
dicían que era cousa de maxia.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Para finalizar, deixámoslles xogar libremente con estes espellos tan especias cos que,
mais que mirarnos, soemos comer.
Preguntámoslles se coñecían algún outro
obxecto que tivera esta forma (cóncava
ou convexa) e que puideramos utilizar
como espello, e todos contestaron que
non. Así que lles dixemos que
preguntaran na casa a ver se alguén da
familia lles pjdía dicik algún…
¿Coñecedes algún?
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Profes: xa levamos algún tempo traballando neste proxecto, a ver se entre todos
somos capaces de recordar o que levamos aprendido...
Julen x: Yo recuerdo aquel día que hablamos de espejos, recuerdo que los espejos
reflejaban todo lo que hacíamos; que cuando se apagaba la luz no podíamos ver.
Antía: yo recuerdo cuando jugamos con las sombras, cuando corríamos y pisábamos las
sombras de los compañeros y también cuando buscamos sombras en el patio y les
sacamos fotos. También el día que se iba el sol y teníamos que venir para dentro. Y el
nombre en el espejo que cuando estaba derecho se veía del revés y cuando estaba del
revés se veía del derecho.
Arón: lo de las sombras de la luz: que si está en el suelo la sombra es muy grande y
si está encima de una mesa se hace más pequeña.
Sara: cuando corríamos, cuando la luz se va.
Martina: cuando se rompe la luz y no la podemos encender.
Juan: que la luz se apagaba dos veces.
Cecilia: que cuando se va la luz no se puede volver a encender hasta que haya luz.
Antía: no pero si es una linterna si que se puede.
Santi: que las tormentas pueden entrar por el cable y se apaga todo. Las linternas no
por que tienen pilas.
Antía: de cuando hablamos qué era un espejo y que nos veíamos con las cucharas.
Sofía: en mi clase hicimos lo de la cuchara poniendo la foto del revés y del derecho.
PROFES: muy bien pues ahora vamos a seguir aprendiendo cosas sobre la óptica y la
luz, así que alguien podría decirnos qué es esto.
Santi: lupas!!
Profes: ahh, y para que sirven?
Santi: para ver los bichos más grandes
FALAMOS DAS LUPAS
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Marcos: para ver los bichos más pequeños
Antía: para ver los mosquitos
Julen x.: para ver granos tan pequeños
Cecilia: para ver insectos pequeñitos.
Profes: entonces, ¿las lupas sólo valen para ver bichos?
Todos: siiiii!!!!! Orugas, moscas...
Seguen falando das cousas que se poden ver a través da lupa. Marcos opina que cas
lupas as cousas se ven máis pequenas, mentres o resto di o contrario, así que
decidimos experimentar a ver que ocorre ó utilizar este instrumento. Collemos unha tiza
e mirámola polo cristal da lupa
...aquí tedes as imaxes:
Cuando alejo la
lupa, la tiza se
estira. Veo la tiza
exactamente
igual
Cuando acerco la lupa
se ve más grande y
cuando la alejo se ve
más pequeña.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
profes: Mirade, o outro día estivemos falando das lupas e experimentando o qué pasaba
cando as alonxábamos dun obxecto...
martina: con las cucharas...
Antía: con las lupas que usábamos una tiza y se veía más grande y...
Marcos: cuando yo puse la tiza encima de la mesa...
Profes: dacordo, e agora saberiades dicir qué é isto? (decimóslles mentres lles
ensinamos os prismáticos)
Todos: ¡¡¡prismáticos!!!
Profes: e alguén sabe para qué serven?
SANTI: Para ver lo lejos, lo cerca...Como los animales...mi padre usa los prismáticos para
ver a los animales cuando va de caza.
Marcos: para ver las cosas más lejos, más cerca...
Profes: entonces...¿se parece a la lupa?
Marcos: claro...
Antía: son para ver las cosas más lejos y más cerca.
Profes: Ahh, claro, entonces dende aquí podo ver Madrid!!!!
Marcos e Antía: siiiiiiiiii!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ceci: noooooo!!que Madrid está muy lejos. Solo se pueden ver las cosas desde casa.
Marcos: noooo ceci que Madrid se ve!!
Ceci: que no marcos no empieces
(se abre un debate entre cecilia y marcos)
Arón: Se pueden ver jirafas.
Profes: ¿con solo poner los prismáticos?
E…¿¿¿¿QTÉ É ISO DOS PRISMÁSICOS??????
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Arón: Sí
Santi: si pero tienes que subirte a algo que sea alto para ver las cosas que son
pequeñas.
Antía: son como la lupa, pero la lupa cuando la tienes demasiado lejos de un animal no
se ve.
Eles seguen co seu particular debate e nós lles propoñemos saír ó patio en grupos de
catro e investigar qué ocorre cando utilizamos os prismáticos...hai vai unha mostriña!
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Candj cjllekjn js pkismálicjs, a maijkía caekjn na cjnla dj qme jcjkkía. “eslá más
cekca la pjklekía” dicía Jmlen. O “le vej más cekqmila” dicían Bkyan e Maklina.
Aínda así algúns seguían pensando que os prismáticos eran igual cas lupas e que por
eles se vían as cousas máis grandes. En calquera caso os pequenos disfrutaron moito e pouco a pouco, coas súas propias experiencias e experimentos, irán vendo as
diferenzas entre ambos aparellos.
AQUI VAN OS NENOS E NENAS ORGANIZADOS NOS GRUPOS PARA FACER AS
SÚAS COMPROBACIÓNS.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Neste momento e despois de moito falar, xogar, experimentar, desfrutar... coa luz,
interésanos saber que é iso dos científicos, a quen se lle ocorreu inventar a luz ou...a
luz inventaríase soa??? E un montón de dúbidas que os máis pequenos nos poidan
axudar a resolver. Por iso, decidimos facer unha pequena asemblea para saber as ideas
previas que teñen os rapaces e rapazas e aquilo que lles interesa coñecer...
PROFES: recordades as cousas que levamos feitas neste proxecto, non??
Todos: siiii!!
PROFES: Por exemplo...
Antía: lo de los prismáticos, íbamos en grupos y servían para ver las cosas que están
lejos que las veíamos más cerca.
Julen: Yo veía la portería más grande y más cerca.
Martina: Con la lupa, mirar las cosas...
Julen: y lo de la linterna, que lo hicimos hace muchos años...
Antía: Lo de las sombras, correr y pillar a las sombras.
PROFES: E alguén recorda algún aparello que construíramos na clase????
TODOS SINALAN OS CALEIDOSCOPIOS E O PERISCOPIO
PROFES: E, credes que os aparellos e experimentos que facemos aquí as fai todo o
mundo, que están en todas as casas e son necesarias ou que vos parece???
Antía: la gente no tiene. Algunos padres no tienen.
Marcos: yo uso los prismáticos; bueno, solo los prismáticos.
Roberto: Yo no tengo prismáticos.
Antía: Yo tengo prismáticos y una lupa en casa de los abuelos. Y uso la lupa.
Lucía: tengo prismáticos. Los uso mucho.
Marcos: Muy poquito.
PROFES: E digo eu, a quen se lle ocorrería inventar esas cousas???
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
TODOS QUEDAN UN RATIÑO PENSATIVOS...E NON SABEN...
PROFES: Ujs sja a palabka “cienlíficjs”??
TODOS: Siiii!!!!!
PROFES: E...que é iso dos científicos?que fan?
Santi: Tienen una chaqueta blanca, aparatos que se enchufan. Tienen muchos aparatos,
tecnología...
Antía: Tienen un chisme donde hacen experimentos, que tienen rayitas. Los científicos
son con nariz larga, zapatos y pantalón negro y el pelo marrón.
PROFES: ¿Dónde o viches?
Antía: Yo sé que son así porque se ven en las pelis. Pero no conozco a ninguno.
Santi: Los basureros llevan los cristais a una fábrica, allí los limpian, los fabrican
unos señores, las llevan a los comercios y la gente los compra.
Antía: eso es reciclar.
PROFES: E pensades se alguén poido inventar a luz ou a ñuz inventariase soa?
Antía: Primero sería el fuego, los prehistóricos. Usaban ramas para hacer fuego.
Santi: Frotaban dos piedras.
Antía: aló mejor los prehistóricos inventaron la luz porque fueron los primeros.
PROFES: Entón, credes que os prehistóricos inventarían tamén as cousas que dan a luz,
como as bombillas, lámpadas...???
Julen: Los cangrejos inventaron la luz porque la tienen debajo del mar.
PROFES: Bueno e que vos parece se os maiores buscades algo de información en
internet sobre quen inventou a luz, cómo se chamaba, se era home ou muller, etc.... E
despois nos contades ao resto que é o que encontrades???
Todos: SIIIIIIIIIIIII!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Anlía: Yj sé bmscak en inleknel. Pjndkía en infjkmación”¿qmien hizj la lmz??”
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Agora imos saber algo máis do que ocorre coa luz e a óptica a través de diferentes
experimentos.
OS GNOMÓNS
Estes reloxos de sol nos servirán para comprobar como varía a posición do sol
conforme van pasando os días. Saímos ao patio cunha brúxula e comprobamos onde está
o sur.
O primeiro grupo coloca a parte vertical do reloxo de sol mirando ao sur.
O segundo grupo comproba coa brúxula onde está o sur, coloca o reloxo e marca a
sombra que fai. Do mesmo xeito, queda rexistrado o día e a hora que é. Na seguinte
comprobación, veremos si á mesma hora doutro día a sombra é a mesma ou varía.
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Candela e Sofía comprobando as sombras....
Iván Eirín marcando a sombra no seu reloxo..
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
AUGA
Para comprobar se a auga produce algún efecto óptico,propuxémoslles aos nenos facer
uns experimentos metendo un lapis nun vaso de auga e despois sacalo e meter unha
moeda. A idea era que o lapis ao metelo na auga parecera que estaba partido pola
metade e que a moeda, ao metela na auga, se duplicara.
Cando lles preguntamos qué crían que podía ocorrer, eles non tiñan ni idea, así que
puxémonos mans á obra a ver o que pasaba.
No caso do lapis mjiljs nenjs/as j vían “njkmal “ e jmlkjs mjiljs dicían qmese vía
“Máis lakgj e máis gjkdj” e hjmbj algún qme dicía que o vía do revés (Incrible!!!!)
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
No experimento da moeda a maioría dos nenos/as responderon que só vían unha moeda,
soamente Antía e Abrahan contestaron algo diferente. Antía dixo que vía unha moeda
arriba e outra abaixo e Abrahan dixo que vía dúas moedas abaixo e unha arriba.
Despois de facer isto, mantivemos cos nenos/ as unha conversa para ver a qué
conclusión chegaban, si é que chegaban a algunha...
Anlía dixj qme j feilj de vek dúas mjedas pjdekía sek pjkqme “EL AGTA REFLEJA” e
o resto non sabía. Propuxémoslles facer os experimentos nas súas casas e que tiveran
en conta as opinións dos seus familiares...
QUÉ VOS PARECE????
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Lanternas de cores
Hoxe imos comprobar se a lanterna pode dar luz de outra cor que non sexa a que
vemos sempre. Para iso, repartimos as lanternas entre os nenos/ as e deixamos que
experimenten libremente con elas; despois, dámoslles papel celofán de diferentes cores
e comproban que ao poñelo diante da luz da lanterna, esta cambia de cor. Encántalles
o experimento e libremente fan xogos do tipo perseguir unha cor a outra, enfocar coa
luz diferentes obxectos da aula para ver como cambian de cor, enfocarse a eles
mesmos para verse amarelos, azuis, vermellos....
comproban cómo as cousas cambian de
cor segundo as miren con papeis de
cores ou sen eles.
os nenos/ as xogan a mezclar os cores...
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ
Perséguense.....
E comproban que as cores distínguense mellor estando a escuras....
C.E.I.P. A LAXE - CURSO 2009/ 2010 TITORA: PATRICIA MARTÍNEZ DÍAZ