Relatos dos nenos e nenas da titoria de 3º D

I CERTAME DE RELATOS CURTOS ……………………………………………….. CEIP de SIGÜEIRO- OROSO

CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

PRESENTACIÓN

Unha mañán de Primavera, fría e invernal,

Nica saiu da biblioteca para con nós comunicar.

Cando alí estivemos , algo raro pasaba,

pois ela é moi coidadosa e todo revolto estaba.

Parecía incomodada e, a súa casiña arreglaba pola tardiña.

Porque a Festa da Troita chegaba, pensamos aquel día,

pero logo entendimos, que outra razón tiña.

Polo colexio andivo e,

con palabras pegadas

o seu desexo ficou.

Quería relatos, dos nosos,

pois dos libros sabía e,

pola noite xa os lía.

Queríaos en pantalla,

cun formato dixital,

en Word e a dobre espazo,

pois non está nada mal!


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

Na nosa clase , de 3º D falamos,

gústannos os relatos, os contos, as novas e as poesías.

Cando limos a mensaxe, sin pensalo moito máis,

co tempo escaso empezamos, istos relatos que agora vos presentamos.

Son historias que inventamos,

relatos curtos e con música aliñados.

Aprendimos, unha vez máis o fixemos,

que se algo queres lograr,

con ilusión has traballar.

as dificultades afrontar,

sen te deixar arredar.

Nos queremos aos relatos, pero no Word pouco andamos

máis pronto nos convencemos de que se no blog os colgamos,

onde queiramos os lemos.


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

Puxémonos a escribir e logo a correxir e a revisar…

por último, con axuda de mamá, de papá,

e tamén do padrino

cando veu o domingo,

puxémonos a teclear.

Sigüeiro, 10 de maio de 2012.

TITORÍA DE 3ºD


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

A REVOLUCIÓN NA PARTITURA

Había unha vez unha nota que se chamaba Branca .Era amable, dulce e vivía nun

pentagrama en París .

Ela tiña cinco amigas iguais ca ela ,amables e dulces. Unha chámabase Rosa ,outra

Clara , outra Lúa , outra Prateada e a outra Dulcina.Ían sempre todas xuntas con

Branca porque eran irmás. Un día ,Branca decidiu que podían facer unha festa . Aquela

noite case ninguna das irmás puido durmir. Gústaralle tanto a idea que estaban moi

impacientes porque chegara o día!

Avisaron a todas as notas de todos os pentagramas da partitura.

A familia das notas negras dixo que lles gustaba un montón bailar. Gustaríalles ser as

directoras da festa!

Na festa , estaban todos , Branca , Rosa , Clara , Lúa , Prateada , Dulcina e todos os

demais.So faltaba a familia das notas negras porque non vían nin un chisco de nada

ninguna delas.

Por fin chegaron! Montaron todo , fixeron unha festa moi grande , bonita e divertida ao

mesmo tempo! E…colorín , colorado este conto está rematado

.FIN.

Laura Silva Castelo (9 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

A MELODÍA MÁXICA

Hai moito tempo nunha montaña había un paxaro que vivía con máis aves que

tiñan un bo carácter .A todos lles gustaba a música .

O paxaro era un pouco débil pero era bo e simpático , non se enfadaba nunca.

Un dia un obxecto deulle nas ás, e caeron todospol as montañas abaixo

Perdéronse e as aves asustáronse moito pero o paxaro, vendo que tiñan as ás

débiles, buscou axuda. De súpeto encontrou tiritas e explicou aos demais a

idea.O plan saeu perfectamente e foron felices.

Desde aquel día cando están en apuros cantan unha melodía “ rechouchio

rechouchio Plas! Plas! Plas! Ao oila xa saben que alguén precisa axuda.

Proba a facelo ti..e xa me contarás, a min xa me funcionou. Colorín colorado, conto

rematado

Iván Varela Galassi ( 9 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

A MÚSICA DE MIGUEL

Miguel trouxo as notas a casa e só trouxo un SB en Música,as demais eran

suficientes.A súa nai prohibiulle tocar música porque só facia iso.Entón él dicíalle que

ia á casa do seu amigo pero alí ia para tocar .

A nai do seu amigo Carlos un día dixollo á nai de Miguel,enton a nai de Carlos

intentou remédialo pero non puido .Miguel chegou a casa e, para a súa sorpresa,súa nai

díxolle que a partir de agora podía tocar o teclado.

O teclado era o que máis lle gustaba .En pouco tempo ata compuxo un éxito mundial

que revolucionou o mundo .Todos foron felices, especialmente Miguel coa música.

FIN

Nerea Martinez Santos (8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

A MÚSICA

Habia unha vez un señor que se chamaba Jose, encantáballe a música. Era moi

educado. Vestia moi moderno con pelo moi curto e o seus ollos eran de cor

verde como o prado que tiña diante da súacasa. Tocaba o saxofón.

Un dia,cando estaba ensaiando sonou otimbre da porta. Era o carteiro que lle

traía unha carta que poñia: Entrega especial a Jose.

_ Un concurso de saxofón.- berrou Jose .O que gañe levará un premio.

Jose emocionouse moitisimo, o concurso xa era o sábado as 17H30 da tarde no

Salón de Actos do pobo.

O dia do concurso pola tarde Jose vestiuse co seu traxe favorito. Chegou o

concurso e sentouse ata esperar ao seu turno. Cando lle tocou a él empezou a

tocar co seu saxofón a música da Primavera de Vivaldi, soaba mellor que ningún

outro dia .Aquel dia tivo moito éxito e foi él quen levou o premio a casa.

Anyara Severino Piñeiro ( 9 anos).


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

AS NOTAS GUERREIRAS

Érase unha vez dúas notas , unha chamada Sol e outra Do. Estaban nun exército, un día

foron a unha guerra , os únicos que non morreron foron eles máis o xeneral do bando

contrario.

O xeneral escapou ata o seu cuartel e tirou tres cápsulas. Delas saíron as

blancas, as corcheas máis as semicorcheas. Cando Sol e Do chegaron ao cuartel xeral

atopáronse co xeneral montado nunha branca enooooorme, de cincocentos metros polo

menos!

As notas Sol e Do tiveron que fusionarse para salvarse, deles saiu unha redonda

moi valente que rápidamente acabou co xeneral.

Todo parecía solucionado pero olvidáranse das brancas,corcheas e

semicorcheas,que apareceron pola noite moi enfadadas. Sol e Do déronse conta e

lanzáronlle unha bomba musical que as axordou e desmallou.Aproveitando que estaban

desmalladas as notas Sol e Do himnotizáronas e ordenáronlle que se uniran ao seu

bando.

E colorin colorado este conto esta rematado.

Diego Uzal Lemos (8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

CUCÚ E A SÚA BANDA

Érase unha vez un neno que ía ao parque,alí xuntábase cun grupo de amigos.Chamábase Xan

e tiña dez anos.

Unha tarde de primavera estaban a xogar ás agochadas cando de súpeto oiron: cucú, cucú,

cucú…! E así sucesivamente. Quedáronse apampados.

Que era aquel canto tan agradable? Era o cuco!

Seguiron escoitando, e tamén oían o ruído dos grilos,das ras, dalgún mosquito…etc.Cantos

cantos diferentes! Entón un dos nenos dixo:

- Que vos parece se formamos unha banda?

Cada un fíxose cun instrumento. Os que tiñan nas súas casas. Un colleu a súa frauta, outro o

seu tambor, a súa guitarra… e Xan decidiu ser o cantante. Así foi como este grupo de amigos

formaron a súa banda. Chamáronlle “Cucú e a súa banda”.

Comenzaron a ensaiar todos os días. Ao principio non soaba moi ben, pero a medida que

pasaban os meses ían mellorando. Acercábase o fin de curso e había un festival no colexio. Os

alumnos que quixeran podían participar, facían un concurso e había premios. Uns facían unha

obra de teatro, outros un baile… e Xan e a súa banda ( “Cucú e a súa banda” ) actuaron no

festival. Tiveron moito éxito.

Foron os gañadores pero para eles o máis importante non foi o premio, se non ver ó público

tan emocionado.

Jorge Varela Rey ( 8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

JAVI E A MÚSICA

Érase unha vez un neno chamado Javi que vivía nunha cidade coa súa avoa Aurentina.

Javi era algo canso, nunca tiña nada máis que facer que ver a tele e xogar ao fútbol cos

seus amigos.A súa avoa Aurentina preguntáballe se quería ler, dicíalle que era divertido

e que aprendería moitas cousas,pero Javi non quería .Os seus amigos estaban

empezando a preocuparse por él.

Un día, un dos amigos de Javi , puxo música e empezou a bailar e a cantar. Javi

empezou a sorrir e púxose tamén a bailar e a cantar. Dende aquel día Javi cando se

aburría poñía música e bailabaa e cantabaa. Javi estaba contento e os seus amigos maila

súa avoa tamén .

Javi dende aqueles días pasao xenial.

Colorin colorado este conto esta contado

Leila Millàn Carreira (8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

MOZARTIÑO

Había unha vez un neno chamado Mozartiño.

Mozartiño tocaba o piano. Un día unha bruxa que o escoitaba todas as noites, quería

roubarlle a melodía.

Mozartiño tivo que tocar diante do rei. O rei divertiuse moito. Despois actuou o músico

do rei pero desta o rei aburriuse e despediuno. Elixiu a Mozartiño e o músico do rei

quedou moi triste.

Grazas a axuda dunha nena a bruxa non lle puido roubar a música. Mozartiño quedou

moi feliz.Despois foi xunto ao antigo músico do rei e díxolle:

- Que che pasa?

El contestou:

- Pásame que ao rei nunca lle gustou a miña música.

Mozartiño díxolle que un día fose a súa casa que lle ía ensinar a tocar coma él Aquel

músico un día foi a casa de Mozartiño, pero non o viu por ningún sitio. Entón colleu a

partitura e empezou a tocala. Cando chegou Mozartiño quedou alucinado.

Mozartiño máis o seu amigo foron outra vez ao concerto do rei pero esta vez tocaron

xuntos. O rei divertiuse e volveuno a contratar.

Mozartiño decidiu compoñer outra e outra melodía pois sabía que a bruxa xa non llas

roubaría. FIN

Matías Salgueiro Prego (8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

O MEU AMIGO MOZART

Érase una vez un neno chamado Adrián que foi a un concerto de Mozart. O neno tivo

sorte e coñeceuno. Fixéronse amigos de repente .Ao dia seguinte Adrián foi a casa de

Mozart,e viu que estaba moi enfermo ,tamen estaba o doutor pero non soubo que lle

pasaba.Pasaron uns días e o neno estaba na casa ,mirou pola ventá e viu que Mozart xa

estaba curado.

Adrián saiu a fóra e preguntoulle se estaba ben ,él díxolle que si.

Os dous volveron a xogar xuntos e foron moi felices. E por se non te decataches este

Mozart e o mozartiño do meu amigo Matías.

Un colorin colorado, este conto esta rematado.

Oscar Remuiñan Marzoa ( 8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

NICA A TROITA DA MÚSICA

Érase unha vez unha troita chamada Nica que lle encantaba a música. Pero claro, como

vivía nun río, non podía escoitar máis que o son do río. Entón decidiu ir a unha

biblioteca onde houbese ordenadores e puidese poñer música. Así lle oíra contar a unas

nenas que foron a merendar a beira súa aquela tarde.

A ela gustáballe a música clásica.Non a de rock nin cousas parecidas. Ela era das cousas

clásicas, así que alá foi, en buscadunha biblioteca. Pola noite, cando ninguén a via, foi á dun

colexio e a outra municipalpero non tiñan ordenadores.Volveu moi triste e pasado un tempo foi

a outra biblioteca pero tampouco había ordenadores. Polo tanto decidiu ir para o río, cando xa se

ía mergullar viu un cartel dun cole novo e poñía que si había ordenadores, pero non poñía o

enderezo.

Nica volveu ao río. Xa non subía corrente arriba, nin saltaba nas pozas. As súas amigas

preguntáronlle que lle pasaba. Resultou que unha das súas amigas sabía onde estaba ese novo

colexio.Quedou en acompañala aquela mesma noite. Todos se puxeron felices porque

conseguiron que Nica cumplise o seu desexo.

Cando volveron pola mañá cedo traían contos e moitas máis historias que contar ese día

no río.

E, colorín colorado este conto está rematado.

FIN

Antía Segade Martínez.( 8 anos.)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

NIKA A AVENTUREIRA

Nika era unha mascota no CEIP Sigüeiro.Un dia en 2012 chegou a Festa da Troita. Ela

decidiu que todos os nenos do colexio , fixeran uns contos . Logo Nika escapouse

porque non lle facian caso.

Foise a Exipto a bailar un pouquiño , e os profes buscandoa e buscandoa , ata que

………Chamarona por teléfono e respondeulle:

– Marcheime , non me facedes caso – dixo Nika

-Muller estamos preocupados por ti .

- Vale ¡¡ volverei a casa pero facédeme caso porfavor!!

E asi foi como Nica volveu á biblioteca pero…… non estaba segura.Dubidou moito

sequedar, aquelo estaba baleiro. Foise de novo a EE.UU .Alí coñeceu a Michel

Obama á súa muller e as profes foron a por Nika.Cando a atoparon ela dixo:

– Podedes vir a vivir con migo.

–Valee¡¡¡- dixeron as profes .

E asi foi, as profes e os nenos de CEIP Sigüeiro foron a EE.UU e viviron ali felices e

Angeles díxolle unha cousa:

_ Pero non volvas a fuxir¡¡¡- dixo - jajajajajajjajajjajajaj-. E bailaron a conga tralala!.

E asi foi viveron ali en EE.UU. E para rematar un un festin para o conto rematado¡¡¡¡

Lorena Zapata Fermín ( 9 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

O NENO QUE TOCABA A GUITARRA

Érase unha vez un neno que tocaba a guitarra , pero a súa nai non lle deixaba porque a

corda estaba rota . Ao cabo dun rato o neno saiu para preguntar a alguén se lle

prestaba unha corda para a guitarra.

Víu a Emiliano e deulle unha corda pero era demasiado curta. Así que a estirou e a

estirou ata que puido arreglala. Mirou se funcionaba pero cada vez que tocaba, soaba

peor. Entón víu ao seu pai e preguntoulle se podía arreglala e arreglouna ,

Cando o neno estaba durmindoespertouno coa guitarra porque soaba sempre forte .

Pero encontrou o erro e foi que puxera mal a corda. Colocouna ben e funcionou tan

ben, tan ben, que por pouco ven todo o mundo a súa casa crendo que daban un concerto.

Demian Varela Pereiro (8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

O NENO QUE TOCABA O VIOLÍN

Había unha vez un neno que lle

gustaba moito tocar o violín. Era un neno tranquilo e xoguetón.O problema que tiña e

que non tiña profesor e él quería telo.

Pasaban os días e non atopaba profesor, él púxose moi triste.Entón , un día decidiu ir a

Santiago a ver si había un cartel, pero nada.

El non se quería rendir, entón ao día seguinte volveu e sí o encontrou. Empezou a dar

clases cun profesor que se chamaba Armando Toledo.

Ao cabo dun tempo empezou a dar concertos. Un día tivo que dar un concerto, nese

concerto equivocouse, entón él pensou que se en ese concerto se equivocaba nos outros

tamén se tiña que equivocar.

Cando chegou o verán non quería facer outra cousa máis que tocar o violín. E ao fin

chegou o momento de dar outro concerto.Fixoo tan ben, tan ben, e tan ben que lle deron

un diploma e él púxose moi contento.E colorín colorado, este conto está rematado .

Emiliano Sánchez Velazco( 8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

O VIOLÍN MÁXICO

Érase unha vez un neno chamado Caramelo. A Caramelo gustáballe moito tocar o

violín.Un bo día seus pais regaláronlle un violín polo seu cumpreanos e empezou a tocar

pequenas cancións.

Un día, ía tocando pola rúa,cando se atopou un grupo de persoas que estaban pedindo

alimentos. Déronlle moita pena e pensou: oxalá tivesen moitas cousas!

Tan pronto o pensou comezaron a aparecer mazás, ovos, patacas, …para comer. Foi alí

como se decatou de que o seu violín era máxico.

Aquelas persoas agradecéronllo moito e seguiu facendo boas accións pola xente. Foi así

como se fíxo famoso e moi admirado.

E, colorín colorado este conto máxico, foi rematado.

Daniel Vilaseco Gendre (8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

OS INSTRUMENTOS MISTERIOSOS

Erase unha vez unha nena chamada Samanta.Ela tiña moitisimos

instrumentos na casa. Os seus pais tocaban moi ben, eran músicos na

orquestra .Tocaban todos os instrumentos e ademais o piano.

Os amigos de Samanta sabían facer moitas cousas pero non sabían tocar

ningún instrumento,só un pouco a frauta no colexio. Samanta sempre lles

ensinaba a tocar mellor a frauta cando podían estar xuntos.

Pero un día pola noite cando todos estaban durmidos veu un ladrón e

roubou todos os instrumentos.

Pola mañá Samanta contoulles aos seu amigos que desaparecera todo. Eles

sabían que roubaran pero non sabían quen fora. Preguntáronlle a todos os

veciños pero ninguén sabía nada. Pasou un tempo e cada día ía aparecendo

un dos instrumentos . Chegou un día no que non apareceu ningún. Voltaron

a preguntarlle os veciños e non sabían nada, pero tampouco aparecían máis

instrumentos.

Pasaron uns poucos días e miraron nunha casa abandonada. Chamaron.

Ninguén foi á porta pero como estaba aberta eles pasaron. Todos os

instrumentos estaban alí ! Alegráronse tanto que se puxeron a tocar alí

mesmo, pero Samanta xa non sabía que tocar!

Do re mi, do re mi, cheguei ao fin.

Carla Silveira Carnota ( 8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

UN COELLO MÙSICO

Era unha vez un coello que sabía Mùsica.Un día foi a un colexio a tocar unha canciòn.El sempre

queria cantar,bailar,tocar instrumentos, era un artista.Este coello nunca se enfadaba cando tiña

que tocar pola cidade diante da xente.

A amiga do coello , Lila,máis él foron coa orquesta a un baile. Ese dìa era o cumple do

coello.Despois da sùa actuaciòn foron arrìba a cantar e a bailar xuntos.Ao final da festa todos

eran amigos e amigas deles . Marcharan cos dous polo camiño cantando cancións e bailando

todos xuntos.

O coello pùxose tan contento que non podìa màis!

Despediuse de todos cantando e foi para a casa.Na casa ainda seguìa cantando e como non podia

durmir pùxose a bailar de alegria en vez de durmir.Ao momento sonou o tìmbre "riiinnn"foi

correndo,era sùa nai.

__Saiches na televisiòn!

__Siiiiii?

__Pois si!

El pùxose tan contento que lle deron ganas de chorar da alegrìa.

Desde entón nunca parou de bailar e cantar. Leváronlle unha bateria á casa e pùxose a tocala.E o

coello e Lila,a coella, e màis os seus amigos formaron unha orquestra.

"Colorìn colorado este conto rematado"

Lucía Rivera Garabal ( 8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

UNHA HISTORIA MUSICAL

Hai moito tempo, nunha cidade chamada Notas Musicais, vivía unha nota chamada

Branca.Branca era alta, guapa e sabía onde colocarse no pentagrama.A súa mellor amiga

chamábase Negra, eran da mesma idade e gustáballes pasear xuntas.Os pais de Branca

chamábanse silenzo de negra e silenzo de branca.

Un día Branca foi o seu colexio que se chamaba “Pentagrama”. Cando entrou na clase, estaban

colgando os abrigos e Branca preguntoulle a Negra a que podían xogar elas dúas no patio, pero

Negra non lle contestou.

No patio Branca vía todos os días a Negra xogar con outras notas. Un día Branca enfadouse

porque Negra xa non xogaba con ela. Branca díxollo a outras amigas súas, e elas dixéronllo á

Negra.

Pasaban semanas e Branca pensaba nos mellores momentos que pasara con negra, ata que un

día….. Branca, pensou, como podían volver a ser amigas?

Chegaron ao colexio e Branca preguntoulle a Negra porque non falaba con ela. Negra díxolle

que llo dicía no patio. Chegou a hora do recreo e Negra contoullo todo, Branca

comprendeuna e Negra díxolle:

_Perdoasme?, queres volver a ser a miña mellor amiga?.


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

Branca respondeu…

_Claro que si, amiga miña!!!, déronse unha aperta e sonou unha música que soaba así.

E ao final Branca e Negra foron felices e aprenderon a tocar música.

E colorín, colorete,

Por rematar ben esta hitoria,

Imos lanzar un foguete.

Rubén Tojo Mosquera ( 8 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

TITIRITI E AS SÚAS AMIGAS

Fai uns dez anos, nunha pequena vila, nun tranquilo colexio, vivía un fermoso clarinete.

Titiriti, que así se chamaba o clarinete, tiña chaves de prata e corpo de ébano. Pasábao

moi ben coa súa amiga Dulcinea, a frauta doce, que tocaba as notas máis alegres do

mundo, e tamén coa súa amiga, a trompeta Turuta.

Un día viñeron unhas persoas e metéronos nunha caixa. Tres anos máis tarde estaba na

aula unha nena. Entón, Titiriti dixo:

- Ola!

A nena, que estaba soa, mirou cara atrás, contrariada. Desta vez, falou Dulcinea:

-Ven, Eli!


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

A nena foi ata alí e ···Viu aos tres simpáticos instrumentos!

Entón dixo:

-Como sabedes o meu nome?

-Oímolo cando estás en Música – dixo a trompeta Turuta.

Empezaron a falar e Titiriti espúxolle o seu problema:

-Fai moito tempo que ninguén nos toca e, nós aburrímonos!

Despois de pensalo moito Eli dixo:

-De acordo, direille a Alba e Alicia se queren tocarvos conmigo.

E así o fixo, as tres aprenderon a tocar e descubriron que era moi divertido.

Rosalía Soto Rey

8 anos


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

UNHA NOTA EN TERRA CHÁ

Èrase unha vez unha nota musical que, coma todas as notasera das redondas.Ao nacer

naceu en semicorchea e ao medrar acabou sendo unha redonda.Pero a ésta , non lle foi así.

Naceu xa coma negra e, meteuse nunha guitarra, claro que a persoa tiña que ir as clases do

instrumento. Chamábase FA e sonaba “si”. Estaba preocupada e, claro quería saber que lle

pasaba; e, alá vamos....

Na escola ía en tres anos, ríanse de él. Porque as notas fa e sol tiñan que ir en primeiro

e segundo de primaria.

Un día díxollo á mestra que o cambiara a primeiro. A mestra explicoulle que se a

tocaban forte faríase dano.A o marchar para súa casa dixollo a nai; entón ela contoulle a

historia do conxuro máxico de a Terra Chá (Galicia). Él quería ir alí pero era moi pequeno.

Pasaron os anos e transformouse en blanca e, xa era un “si”. Agora ía en segundo. Súa

nai deixoulle ir a Terra Chá ; Colleron para ir un acordeón dun neno. Por sorte ese neno ía a

solfeo os venres a Terra Chá e aproveitaron a viaxe. Estaban xa alí cando, plas!!! un son as

asustou.

Era un paxaro e, polo que parece non era moi amigable. Botaron un brinco e foi como

se xogasen as agachadas. O paxaro perseguiunos e atopounos, entón levounos ao seu niño.


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

Nesa árbore había un tesouro. Era un conxuro! Non era ese conxuro pero, era unha

pista que dicia: " Aquí onde me encontrades dade tres pasos máis, unha volta e, aí

estarei".Fixérono pero logo as ovellas viñeron pastar, vironos e, pensando que eran herbas,

morderonas.

A nai xa morreu, él, moi triste, colleu o tesouro. Entón apareceu a alma da nai

facéndolle o conxuro.

Ao chegar a casa, súa nai estaba alí agardandoa e, ... colorín colorado o conto está

rematado.

Marcos Regueira Regueira ( 9 anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

A PRINCESA E A TROITA BAILARINA

Hai moito tempo,nun reino lonxanovivía a princesa Antía cos seus país, o rei e a raiña

Rubén e Carlota.Un día Antia foi comer ao río Tambre . Viu una troita bailar nun

rincón do rio. Dixo

_Ola , troita.

_Ola, princesa Antía.

_Por favor, chámame Antía.

_Vale Antía.

_ Que facías? . Bailando esa canción tan bonita.

_E que a min gústame moito bailar.

_Pódesme ensinar?.

_Claro¡ É moi fácil bailar.-díxolle a troita

_¡ Grazas ,troita!

Cando a princesa aprendeu a bailar, díxolle á troita.

_Queres ser a miña mascota?

_Claro que quero!

Desde aquel día a princesa leva a troita sempre con ela .


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

Un día un dragón moi famento atrapou á princesa mais á troita que estaba moi

asustada na sua peixeira.Cando chegaron á cova do dragón , a troita colleu unha

verdura e díxolle ao dragón:

_Toma¡ Proba isto

_Vaaaaaale!

Cando o dragón probou quixo máis pero á troita díxolle:

_Queres ser a mascota da princesa? Poderás comer moitas verduras .

_Siiiiiii! Vale, vale¡¡

E o dragón levou a todos ao castelo de novo.A princesa celebrouno cun baile no pazo

para elexir príncipe , e cando viu ao seu amor bailaron toda a noite.

Resultou que ela non era o única que tiña unha troita pois él tamén a tiña. E as dúas

troitas acompañaron ao príncipe e á princesa no seu romántico baile…

Andrea Redondo Mosquera (8anos)


CURSO 2011/2012-----------TITORÍA 3º D

OS TRES AMIGOS

Fai moito tempo vivia en Sigüeiro un violonchelo o que lle encantaban

facer negras.Eran as súas notas preferidas.

Pero un dia decatouse que non era tan divertido tocar so, asi que foi a cidade e

encontrouse cunha frauta traveseira e cun piano. O violonchelo pediulles que

tocasen con el e formasen unha banda. E asi o fixeron.

Chegou un dia en que o piano perdeu as teclas do, fa e si.O violonchelo púxose tan

triste que buscou e buscou por elas ata que chegou un momento en que as

encontrou nun arbusto cheo de margaridas e unhas poucas rosas.

Cando volveu,o piano moi contento , e a frauta traveseira tamén tocaron ata que . . .

. . . . o violonchelo lles ensinou uns pasteis de morte ¡ e , pararon para comelos.

Xa tocarán outro dia.

E COLORIN COLORADO ESTE CONTO XA ESTA REMATADO

Camila Irene Rojas Bellucci (8 anos)

Relatos dos nenos e nenas da titoria de 3º D

Documents

Transcript of Relatos dos nenos e nenas da titoria de 3º D