TEMA 9: A SEGUNDA GUERRA MUNDIAL

Campaña Otero, Andrés

O FRACASO DA SEGURIDADE COLECTIVA E A MARCHA CARA Á GUERRA

A ineficacia da Sociedade de Nacións ante os fascismos: Motivación económicado expansionismo

Alemán, Xaponés e Italiano. Xapón invadiu Manchuria. Alemaña (espacio vital):

Abandono da Sociedade das Nacións. Recupera o Sarre. Remilitarización de Renania.

Italia invadiu Etiopía.

A COLABORACIÓN ENTRE OS FASCISMOS

Eixe Roma-Berlín. Pacto Antikomitern. Apoio a Guerra Civil española.

O FRACASO DA POLÍTICA DE PACIFICACIÓN

Definición de política de pacificación. Fitos da extensión alemana:

Austria. Sudetes. Pacto de Munich. Checoslovaquia.

O DETONANTE : A INVASIÓN DE POLONIA

Pactos de Polonia coas potencias demócratas (pactos de asistencia).

Pacto secreto de non agresión coa URSS.

1 de setembro 1939 Alemaña invadiu Polonia=Segunda Guerra Mundial.

A OFENSIVA ALEMÁ Invasión de Polonia:

Blitzkrieg. Invasión de Dinamarca e Noruega. Invasión de Francia (Ardenas). Ocupación de París. División de Francia en dúas partes:

Francia de Vichy (Petain). Fachada atlántica queda baixo o mando alemá.

Winston Churchill e a batalla de Inglaterra. Italia entra na guerra. Fracasos italianos e Alemaña invade o norte

de África (África Korps) e Grecia.

A FRONTE ORIENTAL Alemaña invadiu a URSS. Fracaso na URSS.

A GUERRA DO PACÍFICO Goberno militarista do xeneral Tojo. Ocupación de Manchuria e Corea. Ataque Pearl Harbor. A entrada de Estados Unidos na

Segunda Guerra Mundial. Conquista xaponesa das colonias

angloholandesas.

A <<NOVA ORDE>> DOS TOTALITARISMOS

Explotación económica e represión política.

Campos de traballo e campos de exterminio.

A VITORIA ALIADA O ano decisivo: 1942

Stalingrado (Von Paulus). El Alamein (Rommel). Midway.

OS CONTRAATAQUES ALIADOS (1943) Batalla de Kursk. A invasión de Italia.

A caída de Mussolini. A batalla de Montecassini.

Fin da guerra no Pacífico: Iwo Jima. Okinawa.

Truman provoca o uso das bombas atómicas

AS OFENSIVAS FINAIS ALIADAS Ofensiva rusa. Desembarco de Normandía. Fracaso da batalla das Ardenas. Política de bombardeos estratéxicos

contra as cidades alemás. Suicidio de Hitler. Conquista de Berlín. Fin da guerra en Europa.

A ORGANIZACIÓN DA PAZ As conferencias da paz: Ialta e Postdam

Os erros do tratado de Versalles. A nova orde mundial tiña que representar o

poder de dúas grandes potencias. Conferencia de Ialta:

Reúnense Stalin, Roosevelt e Churchill. Stalin controlaba toda Europa do leste. Stalin comprométese a facer eleccións democráticas. Alemaña ía ser dividida en catro partes. Creación da ONU.

Conferencia de Postdam: Comezaron a evidenciarse grandes desacordos

entre os aliados. Xuízos de Nudember.

OS CAMBIOS TERRITORIAIS Polonia perde territorios polo leste e

gaña polo oeste. Alemaña separouse de Australia e

queda dividida en catro partes, Berlín e Viena tamén.

A URSS incorporou os Estados Bálticos e o Resto de Prusia Oriental.

Italia perdeu as súas colonias e perde territorio a favor de Grecia e Iugoslavia.

AS CONSECUENCIAS DA GUERRA As perdas humanas e a crise da

conciencias: Houbo 70 millóns de mortos. Leste de Europa: peores consecuencias. Europa occidental: menos baixas. Alemaña: 7 millóns de mortos. Xapón: 2 millóns de mortos. A crise moral:

Causas: Campos de concentración. Uso das tácticas militaresdestinadas a masacrar

a poboación civil.

AS PERDAS ECONÓMICAS Redes de comunicacións desapareceron. Redución industrial nunha quinta parte

respecto a antes da guerra. Novas institucións económicas

internacionais: Fondo Monetario Internacional (FMI). Banco internacional de reconstrucción e

desenvolvemento ( Banco Mundial).

OS CAMBIOS POLÍTICOS Hexemonía da URSS e de EE.UU.. Idea da unificación de Europa. Comezo da Guerra Fría.

A ORGANIZACIÓN DAS NACIÓNS UNIDAS

Conferencia de San Francisco. Obxectivos da ONU:

A defensa dos dereitos da persoa sen diferenza de idade, sexo, raza ourelixión.

O mantemento da paz. A libre determinación dos pobos. A cooperación entre os pobos: FAO, OMS,

UNESCO, OIT, UNICEF, etc. Consello de seguridade: Cinco países teñen

dereito a veto. Membros permanentes do consello de

seguridade: EE.UU., a URSS, Gran Bretaña, Francia e China.