Post on 02-Jul-2015
CAPITALISMO E SOCIEDADE DE CLASES
CAPITALISMO: TRAZOS BÁSICOS
Liberdade económica. Lei da oferta e a demanda
Propiedade privada dos medios de produción (terra, ferramentas, fábricas, comercios, etc)
Man de obra asalariada Prezo da man de obra (salario) regulado pola lei da oferta e a demenda
División do traballo Aumento da productividade
Busqueda do máximo beneficio individual como obxectivo e estímulo principal da actividade económica
Riqueza individual como criterio básico de organización social Desigualdade, dependencia e explotación
Os traballadore depende dos propietarios do bens de producción A búsqueda do máximo beneficio leva a endurecer as condicións dos
traballadores (salarios baixos, xornadas longas, escaso investimento en seguridade, etc)
Crises cíclicas
capitalismo
Propiedade privada
dos Medios
de
producción
Mliberdade económica
Lei deoferta e
demenda
TraballadoresAsalariadosSuxeitos a
Lei da Oferta edemanda
DesigualdaeDependenciaexplotación
RiquezaIndividualCriterio de
Organizaciónsocial
Busqueda do máxmobeneficio
División doTraballo
Aumento daproducción
Sociedade declases
REVOLUCIÓN LIBERAL
Igualdade ante a leiFin privilexios
Poder da burguesía
REVOLUCIÓN INDUSTRIALDesigualdade económica
Grandes diferencias sociaisRiqueza: criterio de organización social
Maior movilidade socialProtagonismo da burguesía e proletariado
Perden protagonismo campesiños e nobreza
Sociedade de clases/Sociedade estamental
Igualdade xurídica /Leis diferentes para cada estamento
Riqueza como principal criterio de diferenciación social /Lei principal criterio de diferenciación social
Maior dinamismo social/ Escaso dinamismo social
Protagonismo fundamental de burguesía e proletariado/ Protagonismo de nobreza e campesiños
SOCIEDADE ESTAMENTAL/SOCIEDADE DE CLASES
Sociedade estamental Privilexiados
Nobreza Clero
Non privilexiados Campesiños
Propietarios Arrendatarios Xornaleiroa
Burguesía Clases populares
urbanas Asalariados (talleres,
servicio doméstico, tcomercio, etc)
Pobres
Sociedade de clases Clases Altas
Vella Nobreza Alta Burgueía
Clases Medias Pequena Burguesía Campesiños propietarios de
terras Clases Baixas
Obreiros fábricas Asalariados talleres Asalariados sector terciario Servicio doméstico Campesiños :Pequenos
arrendatarios Xornaleiros
A burguesía, clase dominante Dominio económico
Propietaria de industrias, comercio e terras
Fixa os prezos e os salarios O seu peso económico vai
medrar a crecemento da actividade industrial e comercial
Dominio político Principal beneficiaria das
reformas políticas liberais Controla o Estado (sufraxio
censatario) Fai as leis no seu beneficio
(propiedade privada, liberdade mercado, etc)
Dominio ideolóxico Ten acceso á formación e
educación Impón os seus gustos culturais e
artísticos
A burguesía, clase dominanteAlta burguesía.
Banqueiros, industriais, altos funcionarios e grandes propietarios de terras.
Apoia as reformas do liberalismo que aseguren o seu dominio económico (abolición réxime feudal, liberdade de industria, comercio, propiedade) etc) e o seu control do estado (igualdade ante a lei, sufraxio censatario)
O sufraxio censatario vai ser un dos medios fundamentais para asegurar ese control.
intereses e elementos comúns coa antiga aristocracia: tendencia a se converter en rentistas luxo, abandono dos centros das cidades por barrios residenciais.
Pequena burguesía. Formada por artesáns, pequenos
comerciantes, profesións liberais e funcionarios.
Máis numerosa que o anterior pero con menos peso económico e político.
Aspiran a incrementar a súa participación política demandando sufraxio universal, ampliación de dereitos e liberdades
A vella aristocracia.
A nobreza perdeu os seu privilexios xurídicos pero conservou e incluso incrementou o seu patrimonio.
Mantén unha importante influencia política (sufraxio censatario foi o máis habitual durante case todo o século).
Os seus intereses coinciden cada vez máis cos da alta burguesía (negocios, matrimonio, poder político)
O NACEMENTO DO PROLETARIADO Formado principalmente polo obreiros da
industria, dos talleres artesanais e ós empregados do sector terciario e empregados domésticos.
O proletariado industrial aumentou moito dende mediados de século
Condicións traballo moi duras Xornadas laborais longas
(12-14 horas) seis días á semana
Salarios baixos que subían por debaixo do incremento dos prezos.
Traballo nas fábricas en malas condicións: sen seguros de enfermidade nunhas fábricas insalubres, con escasa seguridade, sen imdenizacións en caso de acidente
Traballo infantil. Os nenos deben traballr dende os 8 ou 9 anos
O nivel de vida da clase obreira ¾ partes dos ingresos dunha
familia obreira gastábanse en alimentación e vivenda. Unha enfermidade ou o despido os deixaban na miseria total
O tempo para o ocio e a cultura era practicamente inexistente.
As posibilidades de formación eran escasas (tampouco había onde estudiar: non se consideraba necesario que tivesen unha formación máis aló do necesario para traballar) e polo tanto a promoción social moi difícil.
Nas cidades vanse formando barrios obreiros de crecemento rápido, mal urbanizados, densamente poboados, sen as condición hixiénicas necesarias.
Búsqueda máxmo beneficio
Crecemento demográfico:Moita
man de obra
Poder Burguesía(prohibicón
Sindicatos, etc)
Sistema fabril
EXPLOTACIÓNOBREIROS
Propiedade privadaen mans daburguesía
Explotación débese a
Propiedade dos medios de producción na burguesía. O aumento da man de obra: crecemento da poboación,
emigración campo-cidade). A búsqueda do máximo beneficio por parte dos
propietarios O control do estado pola burguesía
Non hai lexislación laboral ou cando a hai é favorable ós propietarios
Durante a meirande parte do século non se recoñece o dereito de asociación os obreiros)
Sistema fabril
CAMPESIÑOS Segue a ser o grupo máis
numeroso da poboación, ainda que o seu número redúcese
A súa situación non mellorou no XIX e nalgúns casos e incluso empeorou
A propiedade en casi toda Europa segue en mans da aristocracia e a alta burguesía.
Boa perte dos labregos eguen a ser arrendatarios
Durante ese século aumenta moito o número de xornaleiros cunha condicións de vida duras.
Emigración cara as cidades
As mulleres Discriminación legal
Estaban xuridicamente sometidas ó home: pai ou marido Non podía dispor
libremente dos seus bens Non podía votar
Discriminación laboral Non pode acceder a certos
oficios. Non está beb visto que unha muller traballe fora da cas. A muller burguesa non traballa fora da casa
Non podían aceder a postos de funcionarios
A muller obreira que traballa fora da casa cobra menos que o home
Doble xornada laboral: fora e na casa
Discriminación social Considerada inferior ó home
non disfruta da mesam consideración social
O seu ámbito é o fogar. Non pode facer moitas cousas que si están ben vistas ou toleradas para os homes
Discriminación cultural O seu acceso á cultura e ós
estudios está maís limitado, incluso en clases altas e medias Para ir a universidade tiñan
que obter un permiso especial ata inicios do século XX
As taxas de analfabetismo son máis elevadas entre mulleres que entre varóns (1880 81% fronte a 62%)
A educación está orientada aprender as tarefas do fogar e servir ó home
Discriminación da muller
Art. 57. O marido debe protexer a muller, e esta obedecer ó marido
Art. 59. O marido é o administrados dos bens da sociedade conxugal
Art. 60. O marido é o representante da muller. Esta non pode, sen a súa licencia, comparecer en xuízo
Art. 62. As compras de xoias (…9 feitas sen licencia do marido so serán válidas no caso de que este lle consinta á súa muller a utilización dos citados obxectos
Código Civil de 1889