CAPITALISMO E SOCIEDADE DE CLASES

CAPITALISMO: TRAZOS BÁSICOS

Liberdade económica. Lei da oferta e a demanda

Propiedade privada dos medios de produción (terra, ferramentas, fábricas, comercios, etc)

Man de obra asalariada Prezo da man de obra (salario) regulado pola lei da oferta e a demenda

División do traballo Aumento da productividade

Busqueda do máximo beneficio individual como obxectivo e estímulo principal da actividade económica

Riqueza individual como criterio básico de organización social Desigualdade, dependencia e explotación

Os traballadore depende dos propietarios do bens de producción A búsqueda do máximo beneficio leva a endurecer as condicións dos

traballadores (salarios baixos, xornadas longas, escaso investimento en seguridade, etc)

Crises cíclicas

capitalismo

Propiedade privada

dos Medios

de

producción

Mliberdade económica

Lei deoferta e

demenda

TraballadoresAsalariadosSuxeitos a

Lei da Oferta edemanda

DesigualdaeDependenciaexplotación

RiquezaIndividualCriterio de

Organizaciónsocial

Busqueda do máxmobeneficio

División doTraballo

Aumento daproducción

Sociedade declases

REVOLUCIÓN LIBERAL

Igualdade ante a leiFin privilexios

Poder da burguesía

REVOLUCIÓN INDUSTRIALDesigualdade económica

Grandes diferencias sociaisRiqueza: criterio de organización social

Maior movilidade socialProtagonismo da burguesía e proletariado

Perden protagonismo campesiños e nobreza

Sociedade de clases/Sociedade estamental

Igualdade xurídica /Leis diferentes para cada estamento

Riqueza como principal criterio de diferenciación social /Lei principal criterio de diferenciación social

Maior dinamismo social/ Escaso dinamismo social

Protagonismo fundamental de burguesía e proletariado/ Protagonismo de nobreza e campesiños

SOCIEDADE ESTAMENTAL/SOCIEDADE DE CLASES

Sociedade estamental Privilexiados

Nobreza Clero

Non privilexiados Campesiños

Propietarios Arrendatarios Xornaleiroa

Burguesía Clases populares

urbanas Asalariados (talleres,

servicio doméstico, tcomercio, etc)

Pobres

Sociedade de clases Clases Altas

Vella Nobreza Alta Burgueía

Clases Medias Pequena Burguesía Campesiños propietarios de

terras Clases Baixas

Obreiros fábricas Asalariados talleres Asalariados sector terciario Servicio doméstico Campesiños :Pequenos

arrendatarios Xornaleiros

A burguesía, clase dominante Dominio económico

Propietaria de industrias, comercio e terras

Fixa os prezos e os salarios O seu peso económico vai

medrar a crecemento da actividade industrial e comercial

Dominio político Principal beneficiaria das

reformas políticas liberais Controla o Estado (sufraxio

censatario) Fai as leis no seu beneficio

(propiedade privada, liberdade mercado, etc)

Dominio ideolóxico Ten acceso á formación e

educación Impón os seus gustos culturais e

artísticos

A burguesía, clase dominanteAlta burguesía.

Banqueiros, industriais, altos funcionarios e grandes propietarios de terras.

Apoia as reformas do liberalismo que aseguren o seu dominio económico (abolición réxime feudal, liberdade de industria, comercio, propiedade) etc) e o seu control do estado (igualdade ante a lei, sufraxio censatario)

O sufraxio censatario vai ser un dos medios fundamentais para asegurar ese control.

intereses e elementos comúns coa antiga aristocracia: tendencia a se converter en rentistas luxo, abandono dos centros das cidades por barrios residenciais.

Pequena burguesía. Formada por artesáns, pequenos

comerciantes, profesións liberais e funcionarios.

Máis numerosa que o anterior pero con menos peso económico e político.

Aspiran a incrementar a súa participación política demandando sufraxio universal, ampliación de dereitos e liberdades

A vella aristocracia.

A nobreza perdeu os seu privilexios xurídicos pero conservou e incluso incrementou o seu patrimonio.

Mantén unha importante influencia política (sufraxio censatario foi o máis habitual durante case todo o século).

Os seus intereses coinciden cada vez máis cos da alta burguesía (negocios, matrimonio, poder político)

O NACEMENTO DO PROLETARIADO Formado principalmente polo obreiros da

industria, dos talleres artesanais e ós empregados do sector terciario e empregados domésticos.

O proletariado industrial aumentou moito dende mediados de século

Condicións traballo moi duras Xornadas laborais longas

(12-14 horas) seis días á semana

Salarios baixos que subían por debaixo do incremento dos prezos.

Traballo nas fábricas en malas condicións: sen seguros de enfermidade nunhas fábricas insalubres, con escasa seguridade, sen imdenizacións en caso de acidente

Traballo infantil. Os nenos deben traballr dende os 8 ou 9 anos

O nivel de vida da clase obreira ¾ partes dos ingresos dunha

familia obreira gastábanse en alimentación e vivenda. Unha enfermidade ou o despido os deixaban na miseria total

O tempo para o ocio e a cultura era practicamente inexistente.

As posibilidades de formación eran escasas (tampouco había onde estudiar: non se consideraba necesario que tivesen unha formación máis aló do necesario para traballar) e polo tanto a promoción social moi difícil.

Nas cidades vanse formando barrios obreiros de crecemento rápido, mal urbanizados, densamente poboados, sen as condición hixiénicas necesarias.

Búsqueda máxmo beneficio

Crecemento demográfico:Moita

man de obra

Poder Burguesía(prohibicón

Sindicatos, etc)

Sistema fabril

EXPLOTACIÓNOBREIROS

Propiedade privadaen mans daburguesía

Explotación débese a

Propiedade dos medios de producción na burguesía. O aumento da man de obra: crecemento da poboación,

emigración campo-cidade). A búsqueda do máximo beneficio por parte dos

propietarios O control do estado pola burguesía

Non hai lexislación laboral ou cando a hai é favorable ós propietarios

Durante a meirande parte do século non se recoñece o dereito de asociación os obreiros)

Sistema fabril

CAMPESIÑOS Segue a ser o grupo máis

numeroso da poboación, ainda que o seu número redúcese

A súa situación non mellorou no XIX e nalgúns casos e incluso empeorou

A propiedade en casi toda Europa segue en mans da aristocracia e a alta burguesía.

Boa perte dos labregos eguen a ser arrendatarios

Durante ese século aumenta moito o número de xornaleiros cunha condicións de vida duras.

Emigración cara as cidades

As mulleres Discriminación legal

Estaban xuridicamente sometidas ó home: pai ou marido Non podía dispor

libremente dos seus bens Non podía votar

Discriminación laboral Non pode acceder a certos

oficios. Non está beb visto que unha muller traballe fora da cas. A muller burguesa non traballa fora da casa

Non podían aceder a postos de funcionarios

A muller obreira que traballa fora da casa cobra menos que o home

Doble xornada laboral: fora e na casa

Discriminación social Considerada inferior ó home

non disfruta da mesam consideración social

O seu ámbito é o fogar. Non pode facer moitas cousas que si están ben vistas ou toleradas para os homes

Discriminación cultural O seu acceso á cultura e ós

estudios está maís limitado, incluso en clases altas e medias Para ir a universidade tiñan

que obter un permiso especial ata inicios do século XX

As taxas de analfabetismo son máis elevadas entre mulleres que entre varóns (1880 81% fronte a 62%)

A educación está orientada aprender as tarefas do fogar e servir ó home

Discriminación da muller

Art. 57. O marido debe protexer a muller, e esta obedecer ó marido

Art. 59. O marido é o administrados dos bens da sociedade conxugal

Art. 60. O marido é o representante da muller. Esta non pode, sen a súa licencia, comparecer en xuízo

Art. 62. As compras de xoias (…9 feitas sen licencia do marido so serán válidas no caso de que este lle consinta á súa muller a utilización dos citados obxectos

Código Civil de 1889