TEMA 1: Lingua e sociedade

Comunicacin deriva do verbo latino COMMUNICARE que significa compartir.

A comunicacin un acto social que procura o intercambio de informacin.

O neno salvaxe de Aveyron e Genie son exemplos dos problemas do illamento social:

carencia de linguaxe

dificultade para a sa posterior adquisicin

Sistemas de comunicacin

Comunicacin animal:

Os animais posen sistemas de transmisin de informacin que responden necesidade da vida en comunidade: danza das abellas: indica a ubicacin do pole

berro dos xibns: alerta do perigo.

Comunicacin humana:a) Linguaxe: a capacidade humana que d forma ao pensamento (conforma a maneira en que pensamos)b) Sistemas substitutivos:A escrita (visual)

O Braille (tctil)

O cdigo Morse

LINGUAXE VERBALOfrece infinitas posibilidades para expresar feitos reais ou imaxinarios, presentes, pasados ou futuros a travs da palabra e de elemento paralingsticos e extralingsticos.

articulada: unha mensaxe pdese descompoer en unidades menores e construr mensaxes distintas.

Transmtese por tradicin: cambia ao longo da historia e dunha comunidade a outra.

COMUNICACIN ANIMALPosibilidades limitadas de transmisin de informacin relacionadas co presente ou futuro inmediato.

Non articulada: as mensaxes estn formadas por pezas nicas que se agrupan en series pechadas e con limitado nmero de sinais.

Transmtense xeneticamente: mantense inalterada dentro de cada especie.

O acto comunicativo prodcese cando, nunha situacin concreta, un emisor enva unha mensaxe a un receptor e este comprndea. Para que isto sexa as, deben compartir o cdigo e establecer contacto a travs dunha canle.

Emisor Mensaxe Receptor

O acto comunicativo a situacin concreta na que dous ou mis interlocutores transmiten e interpretan unha mensaxe. As condicins, lingsticas (contexto) e as extralingsticas (situacin), contriben interpretacin da mensaxe.

Situacin: refrese ao lugar e ao momento en que se produce o acto comunicativo as como aos acontecementos que rodean os interlocutores. Ex. A expresin: hoxe parece que non hai traballo non significa o mesmo na cola do paro que nun comercio ateigado de xente.

Contexto: est constitudo polo que se dixo antes e se vai dicir despois.

A INTENCIN COMUNICATIVA
O mis importante non o que se di senn o que se quere dicir

INTENCINMENSAXETEXTO

InformativaTransmitir informacinInformativa (MENSAXE)Informe, memoria, noticia...

ExpresivaExplicar ideasExplicativa, didctica (EMISOR)Exclamacins, exposicins orais...

ApelativaConvencerPersuasiva (RECEPTOR)Anuncio, editorial...

FticaEstablecer contactoDe contacto (CANLE)Sado, conversa...

PoticaDeleitar coa mensaxe Potica (FORMA MENSAXE)Poema, adivia...

MetalingsticaInformar sobre o cdigoLingstica (CDIGO)Gramtica, dicionario...

A linguaxe humana: o signo lingstico

Significado: conxunto de pensamentos que queremos transmitir.

Significante: xeito que empregamos para facelo.O mis importante que o significante sexa percibido pola vista e o odo e que o significado sexa coecido polos membros da comunidade.

Fronte a outros tipos de signos, o signo lingstico presenta unhas caractersticas especficas:

A relacin entre significante e significado prodcese de modo arbitrario.

A relacin entre significante significado ten carcter social: o signo pertence comunidade de falantes.

O signo lingstico articulado, dicir, pdese segmentar en unidades menores: 1 articulacin (monemas-significante e significado) e 2articulacin fonemas (s significante)

LINGUAXE, LINGUA E FALA

Linguaxe: facultade humana de comunicarse mediante signos orais ou escritos.

Lingua: sistema de signos combinados segundo determinadas regras.

Fala: a utilizacin individual que cada un dos membros da comunidade fai da sa lingua.

LINGUAXELINGUAFALA

Universal, humana, nicaSocial, comunitaria, diversaIndividual, persoal, mltiple

Facultade virtualModelo inmaterialRealizacin material

Capacidade humana para comunicarse verbalmenteCada un dos cdigos en que a linguaxe se manifestaCada un dos actos verbais particulares

Unidade e diversidade dentro das linguas:

Variedades lingsticas: diferentes formas de falar agrupadas nunha mesma lingua. Polo tanto, as linguas son conxuntos de variedades lingsticas.Factores que axudan a identificar linguas:

Lingsticos: a) existencia dunha escrita comnb) a intelixibilidade mutua

Extralingsticos:a) sentimento de unidade cultural ou polticab) ter unha historia comn

Tipos de variedades lingsticas

1. Variacin no tempo: a lingua cambia ao longo do tempo (lingua medieval- lingua actual) Cada unha destas son variedades sincrnicas.2. Variacin no espazo:cada unha das variedades dun espazo determinado chmanse sintpicas ou dialectos.3. Variacin social: variedade sinstrtica ou sociolecto.4. Variacin estilstica: variedades sinfsicas. Ex. Rexistro formal e informal.

A lingua estndar

a variedade de mis prestixio dunha comunidade.

Non confundir lingua estndar con lingua pois o estndar s unha variedade mis da que moitas linguas carecen.

O estndar galego elaborouse seleccionando formas extensas ou asentadas na lingua literaria non susceptibles de castelanismo. Por iso non se corresponde con ningn dialecto.

Lingua oral e lingua escrita

LINGUA FALADALINGUA ESCRITA

Utiliza significantes sonoros: entoacins, pausas.Utiliza significantes grficos: letras e signos de puntuacin.

Depende do contexto extralingstico.Non depende do contexto extralingstico.

pouco planificada. moi planificada.

Click to edit the title text format

Click to edit the title text format

Click to edit the title text format