José Antonio Pagola

Rede evanxelizadora BUENAS NOTICIASNOTICIASDifunde a chamada de Xesús a construír unha construír unha vida máis humana. Pásao.

16 de febreiro de 201416 de febreiro de 20146º Tempo ordinario (A)6º Tempo ordinario (A)

Mateu 5, 17-37Mateu 5, 17-37Presentación:B.Areskurrinaga HCEuskaraz:D.Amundarain

Os xudeus falaban con Os xudeus falaban con orgullo da Lei de Moisés. orgullo da Lei de Moisés.

Segundo a tradición, Segundo a tradición, Deus mesmo lla regalara Deus mesmo lla regalara

ao seu pobo. ao seu pobo. Era o mellor que recibiran Era o mellor que recibiran

del.del. Nesa Lei encérrase a Nesa Lei encérrase a

vontade do único Deus vontade do único Deus verdadeiro. verdadeiro.

Aí poden encontrar todo o Aí poden encontrar todo o que necesitan para ser que necesitan para ser

fieis a Deus.fieis a Deus.

Tamén para Xesús a Lei é importante, pero xa non ocupa o lugar central.

El vive e comunica outra experiencia: está chegando o Reino de Deus; o Pai está

buscando abrirse camiño entre nós para facer un mundo máis humano.

Non abonda quedarnos con cumprir a Non abonda quedarnos con cumprir a Lei de Moisés. Lei de Moisés.

É necesario abrirnos ao Pai e colaborar con É necesario abrirnos ao Pai e colaborar con el para facer unha vida máis xusta e el para facer unha vida máis xusta e

fraterna.fraterna.

Por iso, segundo Xesús, non abonda cumprir a Lei que ordena “Non matarás”.

É necesario, ademais, arrancar da nosa vida a agresividade, o desprezo ao outro, os insultos o as

vinganzas.

Aquel que non mata, cumpre a Lei,

pero se non se libera da violencia, no seu corazón non

reina aínda ese Deus que busca

construír connosco unha vida máis

humana.

Segundo algúns observadores, estase a extender na sociedade actual unha linguaxe que reflicte o crecemento

da agresividade. Cada vez son máis frecuentes os insultos ofensivos

proferidos só para humillar, desprezar e ferir. Palabras nacidas do rexeitamento, o resentimiento, o odio

ou a vinganza.

Por outra parte, as conversacións están a miúdo Por outra parte, as conversacións están a miúdo tecidas de palabras inxustas que reparten condenas e tecidas de palabras inxustas que reparten condenas e

sementan sospeitas. sementan sospeitas. Palabras ditas sen amor e sen respecto, que envelenan a Palabras ditas sen amor e sen respecto, que envelenan a

convivencia e fan dano. convivencia e fan dano. Palabras nacidas case sempre da irritación, Palabras nacidas case sempre da irritación,

a mesquindade ou a baixeza.a mesquindade ou a baixeza.

Non é este un feito que

se dá só na

convivencia social.

É tamén un grave

problema na Igrexa actual.

O Papa Francisco sofre ao ver divisións,

conflitos e enfrontamentos de

“cristiáns en guerra contra outros cristiáns”. É un estado de cousas

tan contrario ao Evanxeo que sentiu a necesidade

de dirixirnos unha chamada urxente: “Non á guerra entre

nós”.

Así fala o Papa: “Dóeme comprobar como nalgunhas comunidades cristiás, e aínda entre persoas consagradas, consentimos

diversas formas de odios, calumnias, difamacións, vinganzas, celos, desexos de

impoñer as propias ideas a custa de calquera cousa, e ata persecucións que

parecen unha implacable caza de bruxas.

A quen imos evanxelizar con eses comportamentos?”.

O Papa quere traballar por unha Igrexa na que O Papa quere traballar por unha Igrexa na que “todos poidan admirar como vos coidades uns a “todos poidan admirar como vos coidades uns a outros, como vos dades alento mutuamente e outros, como vos dades alento mutuamente e

como vos acompañades”.como vos acompañades”.

NON Á GUERRA ENTRE NÓSOs xudeus falaban con orgullo da Lei de Moisés. Segundo a tradición, Deus mesmo lla regalara ao

seu pobo. Era o mellor que recibiran del. Nesa Lei se encerra a vontade do único Deus verdadeiro. Aí poden encontrar todo o que necesitan para ser fieis a Deus.

Tamén para Xesús a Lei é importante, pero xa non ocupa o lugar central. El vive e comunica outra experiencia: está chegando o Reino de Deus; o Pai está buscando abrirse camino entre nós para facer un mundo máis humano. Non abonda quedarnos con cumprir a Lei de Moisés. É necesario abrirnos al Pai e colaborar con el en facer unha vida máis xusta e fraterna.

Por iso, segundo Xesús, non abonda cumprir a Lei que ordena “Non matarás”. É necesario, ademais, arrancar da nosa vida a agresividade, o desprezo ao outro, os insultos ou as vinganzas. Aquel que non mata, cumpre a Lei, pero se non se libera da violencia, no seu corazón non reina aínda ese Deus que busca construír conosco unha vida máis humana.

Segundo algúns observadores, estase estendendo na sociedade actual unha linguaxe que reflicte o crecemento da agresividade. Cada vez son máis frecuentes os insultos ofensivos proferidos só para humillar, desprezar e ferir. Palabras nacidas do rexeitamento, o resentimento, o odio ou a vinganza.

Por outra parte, as conversacións están a miúdo tecidas de palabras inxustas que reparten condenas e sementan sospeitas. Palabras ditas sen amor e sen respecto, que envelenan a convivencia e fan dano. Palabras nacidas case sempre da irritación, a mesquindade ou a baixeza.

Non é este un feito que se dá só na convivencia social. É tamén un grave problema na Igrexa actual. O Papa Francisco sofre ao ver divisións, conflitos e enfrontamentos de “cristiáns en guerra contra outros cristiáns”. É un estado de cousas tan contrario ao Evanxeo que sentiu a necesidade de dirixirnos unha chamada urxente: “Non á guerra entre nós”.

Así fala o Papa: “Dóeme comprobar como nalgunhas comunidades cristiás, e aínda entre persoas consagradas, consentimos diversas formas de odios, calumnias, difamacións, vinganzas, celos, desexos de impoñer as propias ideas a custa de calquera cousa, e ata persecucións que parecen unha implacable caza de bruxas. A quen imos evanxelizar con eses comportamentos?”. O Papa quere traballar por unha Igrexa na que “todos poidan admirar como vos coidades uns a outros, como vos dades alento mutuamente e como vos acompañades”.

José Antonio Pagola