1. A prosa do primeiro terzo do XX: asIrmandades e o Grupo Ns.(narrativa, ensaio e xornalismo).

2. O sculo XX. Os inicios.O inicio do sculo XX ven marcado porunha serie de importantes transformacinseconmicas e sociais (desaparicin dafigalda que acaparaba os terreos,consolidase unha burguesa industrial efinancieira, desenvolvemento do sectorsecundario e terciario, etc.)Prodcese tamn o movemento agrarista. (Video do movemento agrarista en 1922) 3. ContextoEsta etapa especialmente de 1916 e 1936- coecidacomo a poca Ns pola importancia que estes autorestern na cultura galega.Otero Pedrayo, Risco, Cuevillas (o Cenculo Ourensn)teen unha primeira etapa de inadaptados e s a partir de1918 centran a sa atencin en Galicia. Castelao encambio provn do agrarismo. Todos eles son polglotas,cultos, universitarios e participan en todas as actividadesgaleguistas: Irmandades da Fala, Seminario de EstudosGalegos, Partido Galeguista... Eles son os creadores damoderna narrativa galega, introdutores das correnteseuropeas do momento e iniciadores do ensaio en galego. 4. A prosa desta poca: temas.Humor 5. A prosa desta poca: temas.Emigracin 6. A prosa desta poca: temas.Mundo de Aln-CovaHistoricismo 7. Irmandades da falaFundase na Corua no 1916 a man deAnton Vilar Ponte.Recollen e potencian as aspiracinsgaleguistas do provencionalismo e dorexionalismo. Un dos seus principiosfundamentais o a promocin e dignificar ogalego como lingua. Prestan un ideariopoltico ben definido: incio do nacionalismo. Oseu voceiro a revista A NOSA TERRA. 8. Irmandades da fala 9. As Irmandades da falaActividade cultural Actividade polticaO seminario de estudos galegos,Bsqueda da autonoma paraera una institucin que investigaba aGaliza. Fundacin dohistoria e cultura de Galiza.partido galeguista en 1931.Participacin de Castelao, Risco eCooficialidade do galego.Cuevillas. 10. RAMN CABANILLAS 1876-1959O poeta mis destacado da pocadas Irmandades RAMNCABANILLAS (1876-1959): O Poetada Raza. Recolle a inquedanza deRosala, o celtismo de Pondal e aprotesta de Curros (toda a nosatradicin) introducindo elementosrenovadores modernistas. Pdensedistinguir catro etapas na saobra:Etapa pregaleguista, etapagaleguisa, etapa mtica e etapa deposguerra. 11. XOS LESTA MEIS 1887-1950Naceu en Oza, provincia daCorua. Foi un dosnarradores mis salientabeisda promocin das Irmandadesda Fala. A sa prosa realistaretrata os costumes da xenteque lle foi mis prxima, omundo rural, a emigracin,aproveitando para verquer asa experienciaautobiogrfica. 12. O GRUPO NSO grupo Ns foi un colectivode intelectuais ourensns quelle deu cultura galega unhaaltura intelectual que xamaistivera, principalmente no quese refire renovacin daprosa. Ten por figurasprincipais a Vicente Risco,Otero Pedrayo e a Castelao. 13. CASTELAONado en Rianxo. Foi unintelectual comprometidocoa terra e co pas. A satcnica narrativacaracterzase pola sntesee a seleccin, sinxela enaparencia mais froito dunlaborioso traballo dedepuracin e escolma.Debuxos. 14. A 1 obra narrativa foiUn ollo de vidro.Memorias dunesquelete (1922), visinsinttica da realidadesocial, na que saeparticularmentemaltratada a figura docacique. 15. Cousas son 45 relatos nos queaparecen as constantes doautor: humor, denuncia dunharealidade inxusta eposicionamento ao lado dosmis dbiles. 16. Os dous de sempre (1934).Tanto o ttulo como o debuxoda portada fan referenciaaos dous tipos humanosfundamentais: oemprendedor e oconformista. Narra asperipecias vitais e asambicins de Pedro eRaolas, contrapostos desdea sa infancia madurez 17. VICENTE RISCORisco cultivou tamn anarrativa (O porco dep, feroz stiraantiburguesa con grancarga humorstica)pero fundamentalmenteensasta.Pxina da fundacin. 18. RAFAEL DIESTEPertencente Xeracin do 25 escribiuDos arquivos do trasno (1926), coleccin decontos de temtica variada que xiran ao redorda psicoloxa e das experienciasextraordinarias da xente galega.Pareciodo aCousas porque neles se conta s o esencial,sen elementos superfluos, hai lirismo ehumorismo, mais o que distingue e osentimento tan fondo de Castelao. 19. ConclusinTodos estes autores (e outros moitos) forontamn os impulsores do ensaio e a investigacinen galego, en torno ao Seminario de EstudosGalegos, grupo nacido na Universidade deSantiago.Risco publicou no 1920 Teora do NacionalismoGalego, que servir de gua dos nacionalistasantes da II Repblica. 20. CastelaoAfastado este das ideas nacionalistas deRisco, Castelao publica en Buenos AiresSempre en Galiza (1944) onde partindo deideas propias e alleas elabora unha nova teorado nacionalismo, comenta a actuacin daRepblica... Converteuse na biblia dogaleguismo despois da guerra civil. Ademaisdo ensaio poltico, Castelao escritbiu tamnmultidude de ensaios no terreo artstico. 21. PedrayoPola sa parte Otero Pedrayo dedicousefundamentalmente aos estudos xeogrficos ehistricos, entre os que podemos destacarEnsaio histrico sobre la cultura galega (1933).Nesta fecunda etapa da nosa cultura hai quefacer mencin tamn ao labor desenvolvido noxornalismo, no que todos colaboraron desde ANosa Terra ata a Revista Ns, pasando por ElPueblo Gallego e outros moitos. 22. O pai de Miguelio, Castelao.O pai de Miguelio chegaba das Amricas e orapaz non caba de gozo no seu traxefesteiro. Miguelio saba cos ollos pechadoscomo era o seu pai; pero denantes de sar dacasa botoulle unha ollada retrato...Os americanos xa estabandesembarcando. Miguelio e a sa naiagardaban no peirao do porto. O corazn dorapaz batalle na tboa do peito e os seusollos esculcaban nas greas en procura do paiensoado.De speto avistouno de lonxe. Era o mesmodo retrato, ou anda mellor portado, eMiguelio sentiu por el un grande amor, ecanto mis se achegaba o americano, miscobiza senta o rapaz por enchelo de bicos.Ai, o americano pasou de largo sen mirarpara ningun, e Miguelio deixou de querelo... 23. O pai de Miguelio, Castelao.Agora si, agora si que o era. Miguelio avistououtro home moi ben traxeado e o corazndballe que aquel era o seu pai. O rapaz devecapor bicalo a fartar...Tia un porte de tanto seoro! Ai, oamericano pasou de largo e nin tan sequerareparou en que o seguan os ollos angurentosdun neno.Miguelio escolleu as moitos pais que non oeran e a todos quixo tolamente...E cando esculcaba con mis anguria fxosecargo de que un home estaba abrazando a sanai. Era un home que non se pareca retrato;un home moi fraco, metido nun traxe moi frouxo;un home de cera, coas orellas fra do cacho, cosollos encoveirados, tusindo.....Aquel si que era o pai de Miguelio. 24. O porco de p. Vicente Risco.Na postguerra, D. Celidonio ascendeu de porco amarrn e chegou a seralcalde. A parenta infloucoma o fol da gaita. [...]Don Celidonio gordo eartrtico. O carrolo sellepara fra; na calva tenunha que outra serda; ten as fazulas hipertrofiadas, da cordo magro do xamn, e tan lustrosas, que semellan quebotan unto derretido; s ndegas e o bandullo vnselle unpouco para abaixo.. 25. O porco de p. Vicente Risco. O lardo rezmalle por todo o corpo, e no vran sdao en regueiros aceitosos e en pingotas bastas, coma as que deitan os chourizos cando estn no fumeiro. As como graxento o corpo, tamn o miolo de D. Celidonio. Se lle escachasen a testa, tia que ser con pau- ferro e picaraa, en lugar dunha sesadahaba atopar un unto. Corpo e alma, tanto ten, todo graxa e manteiga. Don Celidonio igual por dentro ca por fra: carne e esprito son a mesma zorza, misturada e revolta, co mesmo adubo de ourego e pemento) 26. O fidalgo. Pedraio.O fidalgo Non coezo ista mansin..., pro astra a maseirados porcos semella trasposta sub speciae aeternitatis! Meuberce e e mia tampa. Si xiquer... Pois a capa de procelas e decamios, a mxica e zarabandesca, foi pra sempreesgarrafizada polas farpas do vento e, cos seus fianchos, ninas Parcas, ben aconselladas, poderan fiar a mia mortaxa...(Atoutiando, chega seu leito, disforme e fro, navo dosensoares) Acocharei eiqu. Soio en sonos poderei acougar noteu inmenso e soante amor. Mais, que estantiguas son istas?Eu pra morrer quero crego siloxstico e probabilstico dasPenas Ills e escribn palimpsstico das Engrobas. E vs? 27. O fidalgo. Pedraio.A pantasma de Empdocles Ben pouco ser concedas ta capa! Ela, mis lonxe das fronteiras hums, encobre eabriga o castro onde a Venus-Palas durme ensoando os novecosmos que teen de vir diante do caos... mis al da cinzaardente do Etna. Ten paciencia! Vou mirar si louqueo o outroApolo do Norde...!A pantasma de Nietzsche E anda coidabas a ta capalembrndote a ti? Ela, que acougou o vento, que a imaxedo devenir e non morre! Nestora cobre o leito onde durmenabrazadios, como dous nenos, o Ben e o Mal. Voume darunha volta con Arturo Schopenhauer, o derradeiro e tristetraxediante! 28. O fidalgo. Pedraio.O fidalgo (Despoixa dun sono,descbrese fortecho, anque espido esen moita clareza de xuzo) Serilusin. Ou o costume de outrasnoites. Como si un revoar da miacapa chamara, amantia fiel, nosvidros... Mais si xa, pra un home desiso, xa son un probe morto! Nons,moucho dos sabidentes ollos? Sisouperas cantar gregorin...! Maisnon hai cirios pra un morto como osteus. 29. Dos arquivos do trasno. Dieste.No seo da terra unhas unllas desesperadasrabuaban nas tboas. Rabuaban? Nonsei, non sei. Al preto haba un sacho... a xacara a l cando fiquei suspenso. Polo camioque pasa a rentes do camposanto sentansepasadas e rumor de fala. Via xente.Entonces si que sera absurda, tola, a miapresencia al, daquelas horas e cun sacho naman.a dici que o deixara enterrar sabendo queestaba vivo? 30. O to Manuel de Lesta MeisEst bo tempo verdade? Da gusto ve-las cousas tan boas.Si, ho, si; verdade. Eu mesmo gozo vndoas. Non sinto mis quenon poder estar ai coas rapazas. De boa gana colla a aixada e levabao meu eito con elas. Pero non pode ser. Haise que conformar. As avida. Agora todo est cargo dlas. Eu xa non lles podo axudar. Indagracias que vaia tendo por aqu conta dos bois... Marelo, Marelo,Marelo! Seique te devirtes? Pois mira que eu non che teo gana deleria ningunha.Os seus fillos, todas son mulleres?Non; tamn teo homes; teo dous. Pero non sei que deles haimoito tempo. Deberon morrer. Eu xa cont con iso.E logo, non estn aqu? 31. O to Manuel de Lesta MeisNon, ho, non; non estn aqu. Marcharon para aAmrica. Un tina dezanove anos e o outro vintetrs. Ospobres non deberon ter sorte porque pouco tempo desar xa non volvemos saber nada deles. Preguntamos aalgns conocidos de por ac e non puideron darnosningunha razn. Fun cabo dun seor da Corua, a quen llepagmo-la renda, que nos dixo que a escribir al a unsamigos, que polo visto teen al moito conocemento, etampouco soubo nada. Xa deberon morrer... E ti queestiveches tanto tempo por al, que che parece, ho? Tique has dicir...! 32. O to Manuel de Lesta MeisEu digo que poida que non morreran. Vin moitos quelevaban anos e anos sin escribir sa casa, porque nontian cartos que mandar. Nin a casa saba deles nin eles dacasa. Na casa faceranos mortos, como eles facan mortos aalgns da casa. E mis estaban vivos e buscando tdalasocasins para se vir. Pero non se lles presentaba ningunha.Por que sin cartos ningun quer vir. Dalles vergoa.Ai, pero por iso ti vieche e mis non trouxeche cartos. Ninsade, que foi o peor.Cadroulle. Eu casemente non sei como vien. 33. En p! Da terra asoballada. CabanillasIrmns! En p, sereos,a limpa frente erguida,envoltos na brancurada luz que cai de riba,o corazn abertoa toda verba amiga,e nunha man a foucee noutra man a oliva,arredor da bandeira azul e branca,arredor da bandeira da Galicia,cantmo-lo dereito libre nova vida! 34. !Validos de traidores Irmns no amor a Sueviaa noite da Frouseirade lexendaria historia,en p! en p dispostosa patria escravizarona non morrer sen loita!uns reises de Castela.O da do MedulioComestas polo tempo,con sangue quente e roxaxa afrouxan as cadeas... mercmo-lo dereitoirmns asoballados libre, honrada chouza!Xa est vento a bandeira azul e brancde xentes estranxeiras,A oliva nunha man, a fouce noutra,ergmo-la bandeira azul e berremos alto e forte:branca! A nosa terra nosa!e p da ensea da nazngalegacant-lo dereitoa libertar a Terra